Kroniki dziwnego królestwa. Tom 3. Na przekór przeznaczeniu Ebook PDF - Gdzie najtaniej?

Szczegóły
Tytuł	Kroniki dziwnego królestwa. Tom 3. Na przekór przeznaczeniu
Autor:	Pankiejewa Oksana
Rozszerzenie:	brak
Język wydania:	polski
Ilość stron:
Wydawnictwo:	Papierowy księżyc
Rok wydania:	2016

Monika Szulc

2018-03-21

Niedawno miałam okazję przeczytać pierwszy tom cyklu „Kroniki Dziwacznego Królestwa” i entuzjastyczne przyjęłam „Przekraczając granice”. Jestem olbrzymią wielbicielką fantastyki i to takiej tradycyjnej, a jeśli twórca ma rosyjskie pochodzenie, tym lepiej. Już niejednokrotnie przekonałam się, że ci pisarze mają cudowną smykałkę do rozbawiania czytelnika, a co może być lepszego na poprawę nastroju, jak nie kawał dobrej fantastycznej i do tego zabawnej literatury? Oksana Pankiejewa zabiera czytelnika do całkowicie nowego otoczenia, ponieważ równoległe światy istnieją i są pełne zagadek, które powoli odkrywałam. Pierwsza cześć jest naprawdę sympatyczna, lecz „Pierwszy dzień wiosny” okazał się nawet lepszy, a bo tak bardzo wniknęłam w tą nową rzeczywistość, musiałam od razu sięgnąć po trzeci tom serii. I to by było na tyle, ponieważ teraz muszę czekać na wydanie kontynuacji. Bohaterowie są największą zaletą ebooków Pani Oksany, gdyż są zaskakujący i stanowią grupę, co najmniej dziwną. Troszkę mi zajęło nim wszystkich poznałam, ponieważ mnogość postaci jest ogromna, dlatego ponowne spotkanie z bohaterami było o dużo przyjemniejsze. Wiedziałam, czego już mogę się spodziewać, niemniej jednak wielokrotnie mnie zaskoczyli. Olga stale pragnie utracić cnotę i walczy z pewnym złośliwym zaklęcie, a król Ortanu ma nie jedną zagadkę do rozwiązania. „Na przekór przeznaczeniu” to ciąg dalszy porażek, sukcesów a także mrocznych przepowiedni, które pomimo powagi sytuacji, bawią i wywierają presję na Sellarze. „Kroniki Dziwacznego Królestwa” to fantastyka, jednak postrzegam ten cykle, jako obyczajówkę, a to, dlatego że autorka kładzie wielki nacisk na zwykłe życie, czy również kłopoty bohaterów. Wiele rozmów o związkach, seksie, obowiązkach i nierzadko mało znaczących sprawach. Kluczowe wątki pojawiają się zazwyczaj w drugiej części książki. Akcja płynie równomiernie, by nie powiedzieć nudno. Choć pod koniec zawsze jest intensywnie i ciekawie. Ja jestem zachwycona świeżym światem i tymi szalonym bohaterami, a jeśli ktoś lubi epickie potyczki i pęd przygody, to może nie docenić tych książek. Ja myślę o tym cyklu z pewną czułością i uśmiechem na ustach, ponieważ jest on po prostu miły i przyjemny. Pięknie się odpoczywa czytając książki Pani Oksany, a mnożące się sekrety a także intrygo, nieźle rokują na przyszłość. „Pierwszy dzień Wiosny” a także „Na przekór przeznaczeniu” stale utrzymują poziom pierwszej części, a nawet trochę podniosły poprzeczkę i moje oczekiwania wzrosły. Lekka i przyjemna historia grupy przyjaciół została okraszona sporą dawką humoru, więc poza licznymi zagadkami a także spiskami, czeka was niejeden wybuch szczerego śmiechu. Zalecam 4+/6

Recenzje

Monika Szulc
2018-03-21

Niedawno miałam okazję przeczytać pierwszy tom cyklu „Kroniki Dziwacznego Królestwa” i entuzjastyczne przyjęłam „Przekraczając granice”. Jestem olbrzymią wielbicielką fantastyki i to takiej tradycyjnej, a jeśli twórca ma rosyjskie pochodzenie, tym lepiej. Już niejednokrotnie przekonałam się, że ci pisarze mają cudowną smykałkę do rozbawiania czytelnika, a co może być lepszego na poprawę nastroju, jak nie kawał dobrej fantastycznej i do tego zabawnej literatury? Oksana Pankiejewa zabiera czytelnika do całkowicie nowego otoczenia, ponieważ równoległe światy istnieją i są pełne zagadek, które powoli odkrywałam. Pierwsza cześć jest naprawdę sympatyczna, lecz „Pierwszy dzień wiosny” okazał się nawet lepszy, a bo tak bardzo wniknęłam w tą nową rzeczywistość, musiałam od razu sięgnąć po trzeci tom serii. I to by było na tyle, ponieważ teraz muszę czekać na wydanie kontynuacji. Bohaterowie są największą zaletą ebooków Pani Oksany, gdyż są zaskakujący i stanowią grupę, co najmniej dziwną. Troszkę mi zajęło nim wszystkich poznałam, ponieważ mnogość postaci jest ogromna, dlatego ponowne spotkanie z bohaterami było o dużo przyjemniejsze. Wiedziałam, czego już mogę się spodziewać, niemniej jednak wielokrotnie mnie zaskoczyli. Olga stale pragnie utracić cnotę i walczy z pewnym złośliwym zaklęcie, a król Ortanu ma nie jedną zagadkę do rozwiązania. „Na przekór przeznaczeniu” to ciąg dalszy porażek, sukcesów a także mrocznych przepowiedni, które pomimo powagi sytuacji, bawią i wywierają presję na Sellarze. „Kroniki Dziwacznego Królestwa” to fantastyka, jednak postrzegam ten cykle, jako obyczajówkę, a to, dlatego że autorka kładzie wielki nacisk na zwykłe życie, czy również kłopoty bohaterów. Wiele rozmów o związkach, seksie, obowiązkach i nierzadko mało znaczących sprawach. Kluczowe wątki pojawiają się zazwyczaj w drugiej części książki. Akcja płynie równomiernie, by nie powiedzieć nudno. Choć pod koniec zawsze jest intensywnie i ciekawie. Ja jestem zachwycona świeżym światem i tymi szalonym bohaterami, a jeśli ktoś lubi epickie potyczki i pęd przygody, to może nie docenić tych książek. Ja myślę o tym cyklu z pewną czułością i uśmiechem na ustach, ponieważ jest on po prostu miły i przyjemny. Pięknie się odpoczywa czytając książki Pani Oksany, a mnożące się sekrety a także intrygo, nieźle rokują na przyszłość. „Pierwszy dzień Wiosny” a także „Na przekór przeznaczeniu” stale utrzymują poziom pierwszej części, a nawet trochę podniosły poprzeczkę i moje oczekiwania wzrosły. Lekka i przyjemna historia grupy przyjaciół została okraszona sporą dawką humoru, więc poza licznymi zagadkami a także spiskami, czeka was niejeden wybuch szczerego śmiechu. Zalecam 4+/6
AISA
2018-03-21

"Na przekór przeznaczeniu" Oksany Pankiejewy to następny tom Kronik Dziwacznego Królestwa. W życiu słynnych nam już z wcześniejszych części bohaterów znowu nie jest nudno. Tym razem możemy obserwować nieco inne zmagania niż potyczka ze smokiem, która miała miejsce w poprzedniej części. Autorka skupiła swą opowiadanie na Szellarze i przygotowaniach do królewskiego ożenku, nie zapominając jednak o innych wątkach znajdujących się na kartach powieści, a jest ich wiele. Czas spędzony ponad lekturą umila specyficzny humor i interesująca akcja. Godny uwagi jest też wykreowany przez panią Oksanę świat - barwny i różnorodny - który można z tomu na tom odkrywać wraz postaciami. Polecam.