Recenzje

• Anna Sikorska

  2018-03-21

  Wojna nigdy nie była tematem łatwym: ani do opisania, ani do zekranizowania, a już najtrudniej było ją przeżyć, a jeśli już się udało to wielu chciało dynamicznie zapomnieć i zacząć żyć na nowo, lecz jak żyć w kraju, w którym młodzi ludzie nie mają wykształcenia, lecz za to idealnie nauczyli się przemocy? W takich realiach trzeba było omówić bezmiar okrucieństwa. Ebooków o okupacji powstało wiele. Wszystkie przerażały obrazami odarcia ludzi z uczuć, wrażliwości, zwierzęcej potrzeby dążenia do ocalenia zmieszanymi ze wzniosłymi uczuciami heroizmu, poświęcenia. Po wielkiej fali opowieści z czasów wojny w końcu powinniśmy się uwolnić od niej. Ciągle jednak nie potrafimy. Regularnie wracają tematy winy, zbrodni, odpowiedzialności, wytykania błędów, teorii na temat roli różnorakich nacji w konflikcie, braku reakcji wielu krajów, cichego poparcia a także spóźnionej pomocy.Wydawałoby się, że temat wyczerpali ci, którzy ocaleli, że ich opisy są tak cudownie dosadne, że więcej mówić nie trzeba, a jednak ciągle pojawiają się coraz nowsze powieści ludzi, którzy wojnę znają jedynie z podręczników. Tak jest i w przypadku Grzegorza Kozery i jego „Królików Pana Boga”, które jako opowieść wojenna przy relacjach świadków wypadają słabo, lecz za to poruszają kluczowe tematy odpowiedzialności za cudze życie, miłości (nieerotycznej), utraty, potyczki z przeciwnościami, ludzkimi słabościami. „Króliki Pana Boga” to opowieść drogi – gdyby nie to ciągłe zmierzanie do domu Honzy, potyczki o jego przeżycie to nic by się nie działo. Krajobraz po wojnie zawieszony w niepewności jutra zmusza do przyjmowania zdarzeń bez ich oceny, ponieważ po czasach mordów i w nastania ograniczonej wolności jutro jest olbrzymią niewiadomą.Polecam fanom powieści wojennych.

• Regał Nowości - Wiadomości z rynku książki

  2018-03-21

  Króliki Pana Boga autorstwa Grzegorza Kozery to opowiadanie przepełniona głębokim ładunkiem emocjonalnym. Z pozoru czyta się ją lekko i przyjemnie. Kiedy zagłębimy się w lekturę, dostrzegamy powagę omówionej przez autora historii. Ból i rozpacz wypełniają każdą kolejną kartę tej książki. Jednak, gdzieś pomiędzy słowami padającymi w książce pdf ukrywa się mała iskierka nadziei. Dzieje ludzi, którzy przeżyli zawieruchę wojenną to temat trudny do opowiedzenia i bardzo zawiły. Osobom uwolnionym z obozów, czy zwolnionym z robót przymusowych towarzyszyło dużo nawzajem przeciwstawnych i skrajnych emocji. Powszechne było również zniechęcenie i zagubienie a także poczucie beznadziejności losu. Trójka bohaterów w trakcie wojny przeżyła prawdziwe piekło. Informują o tym czytelnika lakonicznie i zdawkowo. Temat jest dla nich zbyt niełatwy i ciężki.Jednak mimo dramatyczneg losu każde z nich stale pozostało człowiekiem. Chłopiec, ponieważ nikt nie był w stanie usunąć z jego duszy ostatnich skrawków niewinności i dziecięcej ufności do świata. Natomiast Adam i Halina, mimo własnych przeżyć, opiekują się nieznanym im dzieckiem, co stanowi dla nich początek drogi do stania się na powrót człowiekiem.Choć oni sami zdają się myśleć o sobie bardziej, jak o cieniach, niż o istotach wolnych i dobrych. Każde roztrząsa własne swoje uczynki we swóim sumieniu i żadne z nich nie jest wstanie samemu sobie przebaczyć, choć wzajemnie wykazują wobec siebie dużo zrozumienia i empatii. Po tym, co ich spotkało w życiu, o serdeczności i zażyłości nie może być mowy… http://regalnowosci.pl/kroliki-pana-boga-grzegorz-kozera-2/

• Anna Pruska

  2018-03-21

  Warsztat pisarski Grzegorza Kozery porównuje się do słynnego nam u Remarqua.Podobny klimat i styl ,które czynią opowiadanie przejmującą, smutną, zapadającą głęboko w świadomość czytającego.„Króliki Pana Boga” to książka ebook wybitna. Twórca nawiązuje w niej do poprzedniej powieści , równie przejmującej „Berlin, późne lato”.Tym razem akcja rozgrywa się tuż po zakończeniu wojny. Zamiast aplauzu, euforii i radości widzimywędrówkę ludzi, którzy przeżyli piekło. Wojna rzuciła ich w różnorakie strony. Halina , słynna czytelnikowi z powieści „Berlin, późne lato” przebywała w obozie koncentracyjnym na terenie Niemiec . Adam pracował w gospodarstwie niemieckiego bauera jako przymusowy robotnik. Honza, jedenastoletni chłopczyk pochodzący z Cieszyna utracił w niemieckim obozie ojca. Cudem ocalał.W momencie zakończenia wojny ich drogi się krzyżują. Razem przemieszczają się w stronę Polski.Ta podróż jednak jest niesamowicie trudna. Nie ma środków transportu. Na pociąg trzeba czekać tygodniami. Zdobycie jedzenia graniczy z cudem. Niemcy może i nie zagrażają. Okazuje się, że największe zagrożenie czyha na tych wycieńczonych wojną ludzi ze strony wyzwolicieli, czyli sowietów. Droga do domu to dla bohaterów książki droga przez mękę. Bezprawie, gwałt, głód i choroby są wszechobecne. I tylko czasami zdarzy się ludzki odruch.Do tego każdy z bohaterów skrywa własną tajemnicę. Fizycznie przeżyli wojenną gehennę ,ale okazuje się ,że rany na ciele mniej doskwierają niż te ,które na zawsze okaleczyły psychikę.Przebywając tę pielgrzymkę ku normalności, do tej pory obcy dla siebie ludzie zaprzyjaźniają się, wspierają, bronią, są gotowi do poświęceń. .. ponieważ mają cel . Dzięki niemu mobilizują się, pokonują ból i strach, ryzykują nawet ocalałe z wojennej pożogi życie.Zarówno „Króliki Pana Boga” jak i „Berlin, późne lato” Grzegorza Kozery to książki przejmujące, nostalgiczne i wartościowe. Jeśli czytelnik liczy na …Happy End to się zawiedzie.Dzięki temu jednak stają się bardziej prawdziwe. TO TRZEBA PRZECZYTAĆ! POLECAM!