Recenzje

• bojarun

  2018-03-20

  Kilka lat temu w HBO oglądałam serial pt. "Dynastia Tudorów". Widowisko, pełne cudownych kostiumów, świetnych pomieszczeń i - co kluczowe - wspaniałych aktorów. Anna Boleyn była niewątpliwą bohaterką serialu zwłaszcza, że grała Ją prześliczna Natalie Dormer. W jednym z odcinków drugiej serii Anna Boleyn narodziła córkę. Mała Elżbieta stanowiła raczej mało znaczącą postać w serialu, lecz z kontekstu wyraźnie wynikało, że dziewczynka była odrzucona i samotna. Historia zakończyła się śmiercią Anny Boleyn, a mała Elżbieta...No własnie. Dzieje Elżbiety poznałam zupełnie niedawno i to dzięki polskiej autorce Magdalenie Niedźwieckiej. Książka ebook "Królewska heretyczka" może do historycznych się nie zalicza, lecz niewątpliwie kanwą całego pomysłu na opowieść są dzieje Elżbiety I - królowej Anglii. W trakcie czytania powieści zajrzałam do internetu chcąc się przekonać, na ile książka ebook przedstawia historyczną prawdę, a na ile jest zwykłą fikcją literacką. Zarówno Elżbieta I jak i Robert Dudley, Robert Cecil, czy również Maria Stuart zostali przedstawieni z zasady dość wiernie. Oczywiście nikt nie będzie w typowo beletrystycznej powieści poszukiwał historycznej prawdy, lecz zadziwiła mnie wierność prawdziwym dziejom bohaterów. Elżbieta I niewątpliwie była olbrzymią królową. Czasy elżbietańskie to okres rozkwitu Anglii. Ta filigranowa dziewczyna doprowadziła do tego, że Anglia nieustanna się stolicą europejskiej kultury, panowała na morzach, a Londyn uważany był za centrum europejskiego handlu. Elżbieta I rządziła twardą ręką, co nie było łatwe. W tamtych czasach nie do pomyślenia było, żeby dziewczyna była samotna. Elżbieta (zwana również królową - dziewicą) rządziła samodzielnie przeciwstawiając się plotkom, fałszywym doradcom i nieuczciwym damom dworu. W otoczeniu wieloosobowej świty była wiecznie samotna i poddana ciągłej ocenie. Każdy uważał, że powinna jak najszybciej wyjść za mąż i powić następcę tronu. Elżbieta, pamiętając ojca, który z zasady nie szanował własnych żon, postanowiła jednak rządzić sama. Było Jej ciężko, jako że w ówczesnej Europie władza była domeną mężczyzn, lecz udało się i to z jakim skutkiem!Powieść osnuta jest własnie na samotności i staropanieństwie Elżbiety I. Poznajemy Ją jako dość kapryśną, młodą osóbkę, otoczoną wianuszkiem adoratorów. Nie chce jednak żadnego. Jej serce kieruje się w stronę Roberta Dudley'a, który z kolei kompletnie nie nadaje się na męża królowej. Jako syn zdrajcy nie mógł zostać królem, a co za tym idzie ręka Elżbiety była dla niego niedostępna. Cóż z tego, skoro serce swoje, a rozum swoje... Lata płyną, a sytuacja królowej nie ulega poprawie. Stale rządzi sama, tyle że jest coraz bardziej nieszczęśliwa. Piękno książki nie należy jednak do królowej. Piękno to opisy Londynu, aromat karczmy, strach przed ospą i dziesiątkującą ludność zarazą. To dzieje Philipa Sieroty, będącego przedstawicielem angielskich artystów i losy zwykłej dziewczyny, której los nie szczędził razów i rozczarowań. Piękne opisy zwykłego życia powodują, że czytelnik ma wrażenie, że już za chwileczkę, już za momencik przeniesie się w tamte czasy. Urzekły mnie opisy domu, który zamieszkiwał właściciel grupy aktorów wraz z żoną. W chwili, kiedy czytelnik Ich odwiedza, właśnie wstawili sobie w otwory okienne szyby. Co za luksus! Lub opisy życia kuchennego na królewskim dworze.... warto przeczytać, naprawdę warto.Cudowna, bajkowa wręcz lektura, o silnej dziewczynie i niezwykłych czasach.

• Katarzyna Olech

  2018-03-20

  Co wiemy o Elżbiecie Tudor? Rudowłosa córka Henryka VIII, króla, który żeby poślubić własną kochankę zerwał z Watykanem. Jako wielbicielka Reign uważałam ją za kobietę podstępną, złą i knującą przeciwko Marii. I chociaż lubię czarne charaktery, to za tą postacią nie przepadałam. Wiedziałam, że jako córka Henryka VIII i siostra Marii, zwanej Krwawą Mary, nie polubiłabym jej. I tutaj się myliłam. I to bardzo. W książce pdf Magdaleny Niedźwieckiej poznajemy Elżbietę jako kobietę młodą, lecz po wielu przejściach. Rządzi dużym krajem, lecz wszyscy jej doradcy uważają, że dziewczyna nie powinna zasiadać na tronie sama, bez żona odpowiedniego pochodzenia. Królowa, która obserwowała życie własnego ojca, a także była świadoma w jaki sposób zginęła jej matka, obawiała się zawierać związek małżeński i do końca życia rządziła Anglią sama, co chwila odrzucając adoratorów. Podobno zakochana była w Robercie Dudley’u i chociaż zwana była „królewską dziewicą” dużo osób do tej pory podejrzewa ją o romans z późniejszym hrabią Leicester. Akcja Królewskiej heretyczki rozpoczyna się momencie gdy Elżbieta dowiaduje się o śmierci Amy Dudley, a wszystkie podejrzenia padają na jej męża. Niektórzy na dworze uważają, że małżonka była dla niego niewygodna, a jej usunięcie spowodowałoby, że droga do królowej byłaby otwarta.Uwielbiam książki historyczne w których postacie, które znam tylko z podręczników, gdzie zamieszczane są suche faty, mogę poznać od nieco innej strony, chociaż w większości przypadków ich charakter jest wymysłem autora. I tutaj pojawił się mojej głowie pewien konflikt – z jednej strony angielska królowa, za którą nie przepadam, a z drugiej – książka, która może mnie zachwycić. I bardzo się cieszę że po nią sięgnęłam. Ponieważ od pierwszej do ostatniej strony nie mogłam się od niej oderwać, a im bliżej byłam końca tym bardziej żałowałam że niedługo będę musiała opuścić Anglię i Elżbietę, która nieustanna się dla mnie dziewczyną z krwi i kości.Elżbieta była królową próżną. Jeżeli wierzyć autorce i wielu innym źródłom, wielbiła wspaniałe stroje i chciała, żeby doceniano jej urodę. Rządziła twardą ręką i zdawać by się mogło że jest silna. Owszem, stawienie czoła mężczyznom, którzy na tronie Anglii chcieli widzieć mężczyznę, wymaga nie lada odwagi, lecz w głębi Elżbieta potrzebowała miłości i zrozumienia. Nie pamiętała matki. Ta zginęła gdy księżniczka miała dwa latka, a król, ojciec nie przejmował się zbytnio losem własnej córki. Obawiała się wyjść za mąż ponieważ czuła lęk przed tym, że ktoś może ją niewyobrażalnie skrzywdzić. Lecz Elżbieta potrafiła zirytować wieloma własnymi cechami, lecz właśnie to uczyniło z niej w moich oczach prawdziwą kobietę. Taką, którą mogłabym minąć na ulicy. Magdalena Niedźwiecka stworzyła bohaterkę idealną. Kolejną, znacząca postacią w książce pdf jest Philip Sierota. Nie wiadomo kim naprawdę jest, kim byli jego rodzice, ani jakie ma zamiary. Jest on bardzo tajemniczy. Poznajemy go jako aktora, który występuje wraz z obwoźną trupą teatralną. Historię Philipa odkrywamy powoli, tak samo jak jego zamiary. Wprowadzenie postaci fikcyjnej okazało się naprawdę ciekawym zabiegiem, który dużo do tej powieści wniósł.Oprócz Elżbiety i Philipa, jednym z głównych bohaterów jest Robert Dudley, kochanek królowej Elżbiety. Mężczyzna, który chociaż miał ukochaną na wyciągnięcie ręki nie mógł z nią stworzyć szczęśliwego związku. Lorda, który miał olbrzymi majątek, lecz nie mógł doczekać się dziedzica, żeby to wszystko mu pozostawić. Nie był lubiany na dworze przez mężczyzn, lecz dziewczyny za nim szalały. Jeżeli wierzyć źródłom, był bardzo przystojny. Elżbieta odnalazła w nim oparcie i chociaż ona również pragnęła go mocno, to nie mogła wieść z nim wspólnej, szczęśliwej przyszłości. Jak już napisano, Królewska heretyczka jest to współczesny spojrzenie na rządy królowej Elżbiety. I nie znajdziemy w niej anarchicznych zwrotów czy również odpowiednio dostosowanej mowy. Z początku polskie przekleństwo padające z ust królewskiej królowej może was razić, tak samo jak współczesny język, to potem wcale nie staje się to minusem i nie komplikuje czytania, wręcz przeciwnie. Język, jakim posłużyła się autorka w pisaniu własnej powieści powoduje, że bohaterowie którzy nim władają jeszcze bardziej stają się bliżsi czytelnikowi. Niech was nie zwiedzie ilość stron – Królewską heretyczkę czyta się naprawdę szybko, kolejne strony nie wiadomo kiedy umykają nam, a im bliżej końca tym coraz bardziej szkoda opuścić świat Elżbiety.

• Aneta Wiśniewska

  2018-03-20

  " Jezu Chryste, zakochałeś się. Kto się zakochuje w królowej? Odebrało ci rozum? Kto zwyczajny pakuje się w takie bagno? Człowieku! Brak mi słów. Módl się, by przestała Cię prześladować i odnalazła sobie męża. Zostaniesz sam. Bez dziewczyny i bez dzieci."Królowa Anglii. Elżbieta I. Przez jednych uważana za Wielką, inni mówią o niej jako o królowej – dziewicy. Jedno jest pewne – żyła w czasach, gdzie dziewczyna na tronie nie była mile widziana. Szczególnie samotna kobieta.Rok 1560 w Londynie to nie był szczególnie spokojny czas. Zawirowania na tronie angielskim, potyczki na tle religijnym i ugrupowania chcące sięgnąć po władzę. Dla monarchii to nie jest niezły moment z wielu powodów.Po pierwsze – niezamężna dziewczyna na tronie. Co więcej, kobieta, która ma romans ze synem zdrajcy i ani myśli o tym, żeby wychodzić za mąż. Dodatkowo niebywale inteligentna, dzielna i nie dająca sobą jawnie manipulować. Królowa z rodu Tudorów z burzliwą rodzinną historią nie chce stać się kolejną marionetką na tronie. Nie chce utracić własnej niezależności i pozycji, a idealnie sobie zdaje sprawę, że małżeństwo przyniesie ze sobą takie konsekwencje.„Królewska heretyczka” to biografia królowej w trakcie pierwszych dziesięciu lat jej panowania. Wzloty, upadki, zawirowania, niełatwe decyzje – młodej władczyni trudno było odnaleźć się w świecie od lat zdominowanej przez mężczyzn, którzy niechętnie dopuszczali ją do siebie.Magdalena Niedźwiedzka napisała bardzo dobrą opowieść historyczną. Poszła w tą stronę, która wypełniła lukę na polskim rynku – takich powieści polskich twórców naprawdę trudno znaleźć. W dodatku na tak wysokim, światowym poziomie jak ta.Nie jest to książka, którą weźmiecie ze sobą do tramwaju i będziecie czytać po drodze. Nie tylko dlatego, że wymaga uwagi i należy jej się coś więcej niż kradziona chwila na przystanku, lecz również dlatego, że jest to spore tomisko! Cóż, 800 stron własne waży…Interesująca pozycja i warta obserwowania autorka

• joasiaaa

  2018-03-20

  Czasy elżbietańskie w głowach czytelników powszechnie utrwalone zostały, jako Złoty Wiek w historii Anglii. Okres panowanie Elżbiety I Tudor to przede wszystkim wyjątkowe lata dynamicznie rozwijającej się gospodarki i stałego rozkwitu handlu. To też złoty wiek kulturalny państwa, w którym zaczęły wybijać się słynne jednostki. Anglia nieustanna się wtedy bezsprzeczną stolicą kultury światowej. W latach panowanie Elżbiety, Anglia zyskała też miano potęgi morskiej, podporządkowującej sobie inne europejskie państwa. Do dzisiaj może dziwić, dlaczego w czasach, gdy świat rządzony był twardą męską ręką, o roli Anglii, jako potęgi ówczesnego świata, zadecydowała kobieta? W własnej debiutanckiej, nad 900-stronicowej powieści, Magdala Niedźwiedzka dokonuje próby odtworzenia czasów panowania Elżbiety I Tudor. Próby o tyle skutecznej, ilustrującej bowiem nie tylko wierne tło historyczne, co przede wszystkim przedstawiającej rozterki, uczucia i bolączki targające najbardziej niezwykłą postacią tamtego okresu – królową Elżbietą I Tudor.O czasach panowania Tudorów czytałam parokrotnie. Uwielbiam zresztą zagłębiać się w klimatyczne, nieźle oddające realia ówczesnego świata powieści historyczne. Nic więc dziwnego, że w sposób szczególny traktuję pióro Philippy Gregory - brytyjskiej powieściopisarki, która stworzyła kilka cykli traktujących o historii Anglii. Autorka nieustanna się dla mnie niekwestionowaną ikoną, swoistym wyznacznikiem dyktującym standardy powieści historycznej. Z pewną dozą niepewności sięgnęłam więc po najnowszą propozycję Wydawnictwa Prószyński i S-ka zatytułowaną „Królewska heretyczka”. Jednakże moje początkowe obawy, z każdą kolejną stroną, stopniowo się ulatniały, ustępując miejsce zainteresowaniu i czystej radości płynącej z lektury powieści.Autorka w własnej książce, z pełnym oddaniem historycznych faktów, przedstawia pierwsze dziesięciolecie panowania Elżbiety I. Czytelnik poznaje portret dziewczyny nie tylko wyjątkowo inteligentnej, zdecydowanej, obdarzonej silnym charakterem, co przede wszystkim samotnej, pragnącej bliskości i zaufania drugiego człowieka. Jednak w królewskim, bezwzględnym świecie intryg, nie ma miejsca na chwile słabości. Przekraczając mury zamku należy spodziewać się salonowych plotek, bezwzględnych manipulacji, krwawych bitew o władzę a nawet morderstw, które wspólnie, wcale w nie mniejszym stopniu, oddziałują na czytelnika, manipulując jego wyobraźnią, wywołując nieraz dreszcz niepewności czy strachu. Magdala Niedźwiedzka, choć w mocno obszerny sposób zarysowuje sferę polityczną, dotyczącą metod rządzenia państwem czy sposobów zawierania ówczesnych traktatów pokojowych, to wiele uwagi poświęca też na sportretowanie relacji królowej z jej kochankiem – przystojnym Robertem Dudleyem, który w oczach królewskich doradców, nie był osobą godną ręki Elżbiety I Tudor. Autorka „Królewskiej heretyczki” z pasją porównywalną do wspomnianej już w recenzji genialnej Philippy Gregory, kreśli portret królowej, nie mniej przekonujący, oddający bowiem pełnię jej wszystkich odcieni. I to nie tylko tych, przedstawiających Elżbietę, jako rządzącą twardą rękę królową, co przede wszystkim kobietę roznamiętnioną, obcującą w ukryciu z ukochanym mężczyzną. Na uwagę zasługuje też bardzo wierne, niemalże drobiazgowe oddanie tła historycznego, ze szczególnym uwzględnieniem sfery społeczno-kulturowej, dotyczącej ówczesnego ubioru czy wystroju wnętrz, który w opozycji do brudu i nędzy wyłaniającego się z okolicznych wsi i prowincji, niesamowicie oddziaływał na wyobraźnię. Nieco mniejszy entuzjazm towarzyszył mi w chwili, gdy Magdala Niedźwiedzka postanowiła obdarzyć angielską królową bardziej współczesnym charakterem - niewyparzonym językiem, gotowym zakląć w chwilach złości, zapominając jakby przy tym zupełnie o ówczesnych manierach i dworskiej etykiecie.Podsumowując, „Królewska heretyczka” to nie tylko bardzo udany debiut polskiej autorki, to przede wszystkim bowiem wiernie odtworzona, wciągająca, niesamowita opowieść historyczna, która z dumą pokazywać się będzie w biblioteczce obok takiego nazwiska, jak uwielbiania przeze mnie Philippa Gregory. Gorąco polecam.

• Bookendorfina Izabela Pycio

  2018-03-20

  Nad dziewięćset stron interesującej przygody czytelniczej, wypełnionej tłem i postaciami historycznymi, zainspirowanej rządami ostatniej z rodziny Tudorów, wyjątkowej królowej Elżbiety I. Opowieść gwarantująca przyjemne i wciągające zaczytanie, napisana ze smykałką i umiejętnością angażowania czytelnika w intrygującą fabułę. Szybka akcja, dużo zaskakujących perspektyw, płynnie przeplatające się wątki, idealnie oddane sylwetki bohaterów, a także komplementarność uwarunkowań kulturowych, religijnych, społecznych i politycznych. Interesujące przedstawienie biograficznych wątków, atrakcyjne przywołanie klimatu i nastroju elżbietańskiej epoki, w tym obrazu Londynu ówczesnych czasów. Jeszcze nie miałam okazji poznać w takiej odsłonie, w ten sposób zachowującej się i wyrażającej Królowej-Dziewicy. Autorka kreatywnie i pomysłowo wykorzystała pewne przesłania zawarte w dostępnych źródłach historycznych, interesująco wplotła w fabułę dużo ważnych informacji.W powieści dużo się dzieje, przeważa wątek obyczajowy, różnorakie obrazy silnego uczucia łączącego Elżbietę I Wielką, córkę Henryka VIII i Anny Boleyn, a lorda Roberta Dudleya, niekwestionowanego faworyta i kochanka królowej. Równocześnie zagłębiamy się w dworskie spiski, intrygi, misterne plany, manipulacje, potyczki o wpływy, bogactwa i władzę. Nieustanne budowanie stronnictw, szukanie sprzymierzeńców i sojuszników. Nie brakuje morderstw, oskarżeń, szpiegów i wszechobecnej plotki, perfidnie wykorzystywanej jako narzędzie niszczenia i dezinformacji. Sprawnie budowane napięcie, niemało dreszczyków emocji, niepewności i obawy o przebieg zdarzeń. W powieści przewija się wyjątkowo interesująca postać Philipa Sieroty, mocno tajemnicza, walcząca z demonami przeszłości, stale poszukująca swojej tożsamości, podlegająca pewnej przemianie, na nowo ustalająca życiowe priorytety, a co najważniejsze, mająca bezpośredni wpływ na życie królowej. I to dominujące uczucie, że choć wszystko losy się w szesnastym wieku, to jakże dużo ze sposobów zachowania, utartych nawyków, przyjętej hierarchii wartości, ukrytych pragnień i intensywnych marzeń, silnie przypomina nam charakter i sposób bycia ludzi osadzonych we współczesnych czasach.Elżbieta Tudor, niesamowita postać w dziejach Anglii i Irlandii, obdarzona niezwykle silnym charakterem, przedstawiona została w pełnej wyrazistości, przekonująco, z wadami i zaletami, ciekawym bagażem życiowych doświadczeń. Widzimy jej postać z mocno kobiecej strony, pragnącej bliskości, głębszych więzi i zrozumienia. Aspekt niespełnionej miłości, przyjaźni, aprobaty, uznania i potwierdzenia swojej wartości. Równocześnie spoglądamy na tryb rządzenia, uprawianie polityki krajowej i zagranicznej, przyjmowanie pokojowych i wojennych rozwiązań. Potrzeba wyjątkowej mądrości, odwagi i determinacji, żeby funkcjonować wbrew powszechnemu sprzeciwowi odnośnie aspiracji dziewczyn do edukacji, możliwości samorealizacji, panowania w pojedynkę. Naciski ze strony doradców i ambasadorów na odpowiednie zamążpójście monarchini, podarowanie królestwu legalnego następcy tronu, oddanie sterów rządu niby bardziej ku temu przygotowanemu mężczyźnie. Mnóstwo w tym samotności, niezrozumienia, alienacji, ciągłego zagrożenia, cierpienia, bólu, bezwzględnego narzucania woli, decyzji i sposobu życia.bookendorfina.blogspot.com