To twoja książka?

Recenzje

• Angelika

  2018-03-21

  Koniec samotności to opowieść napisana przez młodego pisarza pochodzącego z Monachium.Sama w sobie książka ebook może wydawać się powieścią bardzo smutną i liryczną.Obawiałam się trochę tej książki sądziłam,że opowieść w wielkim stopniu mnie zdołuję i popadnę w smutek, tym bardziej że jestem czytelnikiem,który bardzo mocno wczuwa się w sytuacje bohaterów. Jules i jego rodzeństwo nie mieli łatwego życia, wypadek rodziców spowodował,że zostali umieszczeni w internacie.Cała przykra sytuacja sprawiła,że więzi pomiędzy rodzeństwem zostały mocno rozluźnione,każdy z nich żył swóim życiem, popełniając przy tym dużo błędów. Wkraczanie w dorosłe życie nie jest proste dla nich tym bardziej, gdy braknie rodziców. Dopiero po pewnym okresie gdy Julles,Marty i Liz są już dorośli ,więzi rodzinne znacznie się poprawiają.Każdy z nich jest zupełnie inny.Jules stał się niepewnym i tchórzliwym mężczyzną,kiedy jednak poznaje Alve zmienia się diametralnie. Czy ich relacja przetrwa i w końcu Jules będzie szczęśliwy?Czy jest możliwe,że niełatwa przeszłość zostanie wybaczona,by stworzyć piękną przyszłość? Opowieść została napisana w dwóch czasach niełatwej przeszłości i w momencie, kiedy Jules doznał wypadku.Sam Jules jest narratorem książki.Każdy z bohaterów jest zamknięty w sobie, osamotniony i nieszczęśliwy.Każdy z nich w sercu ma olbrzymią samotność i żal.To, w jaki sposób młody pisarz omówił uczucia bohaterów,jest czymś przepięknym.Nie mogę się nadziwić,że tak młody człowiek jest w stanie napisać tak dojrzałą powieść,która w czytelniku wzbudzi najsilniejsze uczucia.''Koniec samotności''to opowieść mająca w sobie dużą emocjonalność,która bije od pierwszych stron publikacji. Zachęcam serdecznie do sięgnięcia po tą lekturę.Polecam serdecznie Angelika.

• werka777

  2018-03-21

  Zamknięty w sobie, wyobcowany, rzucony na pastwę losu. Samotny pod wieloma względami, skrzywdzony przez bieg zdarzeń i odepchnięty przez siostrę. Dziecko, które przeżyło tragedię i dorosły człowiek, który staje przed niełatwymi decyzjami mierząc się oko w oko z najprawdziwszym, najboleśniejszym epizodem życia. Taki właśnie jest główny bohater książki, Jules. Mężczyzna, dla którego przygotowano trudny scenariusz, choć z uwzględnionymi scenami radości i nadziei. Tę opowieść tworzą jednak także postaci drugoplanowe, potrafiące wyrazistą osobowością a także wiarygodnym zachowaniem wywołać dużo emocji. Prócz wyciągającej pomocną dłoń Alvy, której z resztą czeka zawiła droga prowadząca do uciekającego szczęścia, pojawia się kontrowersyjna siostra bohatera, na której niełatwa przeszłość postanowiła wyraźnie wymalować trwały ślad. Staczająca się, sięgająca po coraz groźniejsze używki. Co ją czeka? Tego zdradzić Wam nie mogę. Tło zdarzeń zmienia się wraz z upływającymi latami. Szczęśliwy dom z troszczącymi się o pociechy rodzicami, trudny do przebrnięcia internat czy posiadłość jednej z powieściowych kobiet. Twórca postawił na ruchomy obraz, nie przywiązując jednak uwagi do kreacji środowiska w takim stopniu, w jakim skupił się na samych zdarzeniach a także emocjach towarzyszących bohaterom. Nieczęsto sięgam po książki, które własną historią pokazują tak szeroki zakres czasu. Od dzieciństwa, do lat dorosłości – w stałym towarzystwie poczucia kruchości życia. „Koniec samotności” to nie jest prosta lektura. To także nie jest ten typ powieści, który wciąga od samego początku. Mam wrażenie, że twórca nie miał zamiaru uderzyć przebiegiem akcji czy co rusz zaskakiwać wydarzeniami. Jest tutaj jeden bardzo ważny moment zwrotu, jednak później całość biegnie raczej spokojnym rytmem. A to, co jest najbardziej wartościowe, to realność treści, to jej przyziemny, rzeczywisty do bólu wydźwięk. To odwaga pokazania czegoś, co nieuchronne i lekcja pełna niełatwych do przełknięcia prawd, z których można wyczytać niejeden wartościowy morał. Książka ebook o samotności, o barykadach stawianych przez codzienność, o dużych dylematach, oczekiwaniach, o miłości, śmierci, szczęściu, jednak przede wszystkim o życiu. Nie wciągnęła mnie tak, bym przewracała kolejne strony z zapartym tchem. Nie zachwyciła przebiegiem akcji, choć urzekła mądrością słów, tym spokojnym przekazem tak trudnych kwestii, tą nadzieją, której raczej na co dzień nie szukamy w akceptacji tego, co nieuchronne. „Koniec samotności” to lekcja - mądra, chociaż nie lekka. Zalecam wszystkim tym, którzy mają ochotę na coś ambitniejszego. Na depresyjne dni – odradzam. Więcej na: http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/

• iza

  2018-03-21

  Z natury jestem optymistką i zazwyczaj staram się sięgać po książki, w których optymizm jest wyczuwalny, które pokazują świat w kolorach. Niestety życie nie jest zawsze lekkie, barwne i muszę się również godzić z jego ciemnymi odcieniami..."Koniec samotności" to opowieść dramatyczna, dramatyczna i bardzo smutna, a jednak ma w sobie iskierki optymistyczne... "Rzeczy przychodzą i odchodzą, długo nie mogłem tego zaakceptować, a teraz niespodziewanie udaje mi się to z łatwością"* Jules po śmierci rodziców wraz ze swoim rodzeństwem trafia do internatu (domu dziecka). Niestety rodzinne więzy zostają poluźnione i każde z rodzeństwa radzi sobie samo z nową sytuacją. Jules poznaje Alvę, zaprzyjaźnia się z nią. Przez lata są bratnimi, poranionymi duszami. Niestety i ich drogi zaczynają się rozchodzić. Jules usiłuje ułożyć sobie życie, jednak nie za bardzo mu to wychodzi. Plusem dorosłego życia jest odnowienie więzi z rodzeństwem. Po latach Jules spotyka Alvę i uświadamia sobie, że zawsze ją miłował i bez niej nie może żyć dalej. Alva ma jednak męża. Czy Jules i Alva będą razem? Czy ich poranione dusze w końcu się zagoją? Czy odnajdą tego czego potrzebują? "Koniec samotności" to opowieść "swojska" i nie szablonowa, aczkolwiek dramatyczna, przepełniona stratami, śmiercią, smutkiem, lecz i świeżymi możliwościami. Fabuła powieści rozgrywa się w przeciągu kilkudziesięciu lat. Główny bohater Jules jest narratorem. Czytelnik wydarzenia poznaje poprzez wspomnienia mężczyzny, dodatkowo twórca postarał się pokazać także myśli i dylematy bohatera. Czy można polubić Julesa? W sumie tak, lecz bohater nie wzbudza sympatii od początku. Na wstępie wydaje się być dość arogancki, choć jest przedstawiony jako dziecko. Poznając fabułę czytelnik widzi także zmiany, jakie zachodzą w bohaterze. Jak wydarzenia z jego życie wpływają na rozwój osobowości Julesa. Fabuła zapatrzona jest w dużo pobocznych postaci. Literat tak manewruje wydarzeniami, że w trakcie czytania poznajemy - przynajmniej częściowo - losy, życie bohaterów pomocniczych. Tak naprawdę dzieje wszystkich postaci w znacznej mierze są ponure. Każda z nich szuka własnego miejsca. Benedict Wells jest młodym pisarzem, a stworzył historię dojrzałą, bardzo realistyczną. Na białych kartkach papieru omówił dzieje bohaterów...każdy z nas mógł być jednym z tych postaci. Każdego z nas mógł spotkać taki los jak Julesa. Czujecie, że zaczynam filozofować? W moim odczuciu opowieść jest w znacznej mierze utworem filozoficznym, gdyż literat skupia się ponad pytaniem"Co by było gdyby podjąć inną decyzję?" Każda decyzja niesie za sobą konsekwencje. Lubię odrobinki filozofii w powieściach, więc dla mnie jest to plus. Wells pisze szczegółowo, lecz tak manewruje piórem, że czytanie nie męczy a fabuła wciąga. Ciekawie omawia zapachy, miejsca. W trakcie czytania chwilami przenosiłam się do omówionych miejsc, czułam opisywane aromaty ... Opowieść wywołuje dużo emocji, wciąga do własnego mrocznego świata. Nie jest to lekka historia, gdyż podłoże opowieści jest katastrofalne. Nie jest to również opowieść ciężka w odbiorze - jest to opowieść prawdziwa. Przez cały czas miałam nadzieję, że Jules doczeka się tego, czego pragnie, ale los ciągle go doświadcza. Niestety tak jak każdego z nas, gdy jest nieźle - musi być również i źle. "Koniec samotności" to jedna z tych powieści, w której ciężko odróżnić fikcję literacką od rzeczywistości. Jest to jedna z tych prawdziwych, niczym nie ubarwionych historii, która prezentuje trudy ludzkiego życia. Jest to jedna z tych powieści, która pomimo dramatyzmu daje iskierkę nadziei. Jest to opowieść z odrobiną filozoficznego spojrzenia na opisywane wydarzenia.