Sięgnęłam po tę lekturę bez żadnych oczekiwań. Doprowadziła mnie do tej książki zwykła ludzka ciekawość. Najpierw zaintrygowała mnie łatwa okładka (nie jest tajemnicą, że bardzo lubię minimalizm), potem kilka wyrazów przeczytanych, niby od niechcenia. Teraz, po przeczytaniu tej książki staram się wyobrazić sobie jej autorkę. Fantazja podpowiada mi, że jest ona osobą bardzo wrażliwą, ciepłą, refleksyjną i rozmarzoną.Trudno omówić uczucia, jakie towarzyszyły mi podczas czytania tych wierszy. Na pewno, choć zabrzmi to może nieco dziwnie, poczułam się przytulona lekturą "Kolorów życia". Czytam, bardzo dużo książek, lecz tylko od czasu, do czasu rzeczywiście trafia się taka lektura, która doprowadza mnie do wzruszeń, porusza, coś w moim życiu powoduje. "Kolory życia" były dla mnie właśnie taką lekturą. Warto zajrzeć do tej książki, uważam, że ten, kto poświęci jej choć chwilę, nie będzie w stanie oderwać się od niej, póki nie skończy czytać.A ja dziękuję autorce, za niezwykłą podróż w świat refleksji i skrywanych głęboko emocji. źródło recenzji: www.czytamirecenzuje.blogspot.com