To twoja książka?

Recenzje

• Dagmara Łagan, BooksCatTea

  2025-08-29

  Nakreślona usilnie tłumionymi na dnie duszy kobiecymi pragnieniami, lękami i doświadczeniami. Z refleksją traktująca o przyjaźni nieco szorstkiej, lecz zarazem solidnej niczym owadzia praca. Wiarygodnie przenikająca oblicze życia – prozaiczne, może banalne, lecz tak bardzo bliskie każdemu czytelniczemu sercu. „Kamienica pszczół” to wersja powieści obyczajowej, którą ożywiono finezyjnym piórem literatury pięknej. Z wyczuwalną czułością i narracyjnym liryzmem, Natasza Socha odmalowuje barwną galerię kobiecych portretów, warstwa po warstwie, nakładając na fabularne płótno ich poruszające historie. Pędzlem ze słów muska ich dojmujące tajemnice, nadając im coraz wyraźniejsze kontury – ukradkowo eksponuje obrazy trosk i potrzeb, które z pewnością ukoić można w zacisznej samotności, lecz zarazem podkreśla również istotną w ich ujarzmieniu siłę przyjaźni. Akcentuje wagę relacji, które sprawiają, że wszystko staje się łatwiejsze i mniej przerażające, może i podszytych wścibskością, lecz niezaprzeczalnie utkaną z troski. I przy tym sprawiających, że dramaty przestają eskalować i pęcznieć w myślach – kiedy w końcu można je przed kimś śmiało obnażyć. To niejako proza szkatułkowa, która kompiluje w swoim oblanym miodem wnętrzu kilka historii, dużo emocji, uczuć i wspomnień. Literacka mozaika doznań niespiesznie stająca się spójną całością, kompozycją niefunkcjonujących bez siebie fragmentów ula. To metaforyczne odzwierciedlenie kamienicy jako pszczelego pnia idealnie oddaje klimat i refleksyjnego ducha tej treści! Te przestrzenie stają się bowiem swoistym azylem dla zanurzonych w rozczarowaniu dusz, dla rozdartych stratami serc, dla zakorzenionych, stale boleśnie pulsujących pod skórą, lecz niepotrzebnie odczuwalnych win. Lekko, lecz z nutą melancholii, angażując odbiorcę w życiowe rozterki mieszkających w budynku pań, Natasza Socha eksploruje trudne, a wręcz toksyczne stosunki damsko-męskie, przygląda się traconym i odzyskiwanym pasjom, z wyczuciem analizuje zainscenizowane egzystencjalne tragedie, lecz i uwypukla wykradane losowi momenty nieskrępowanego szczęścia. Jednak kwintesencja tej osnowy tkwi w zdefiniowanej na kartach książki wdzięczności, dokonaniu wiwisekcji jej złożoności, mimowolnemu utrwaleniu fabularnego fundamentu jej nieoczywistym obliczem. Może to nie tylko umowne uznanie za uprzednią bezinteresowną pomoc, za lojalność i życzliwość, może to przewrotnie intencjonalna forma kontroli, niemożliwy do zerwania kontrakt bliskości? Ta opowiadanie domaga się tym samym od czytelnika uważności, choć wykreowano ją z prostych ludzkich emocji, inspiruje, a może nawet sugestywnie prowokuje do zmian. Trochę w tej kompozycji niepokoju emanującego ze zmyślnej manipulacji i osaczenia własnymi intencjami, znacznie więcej sekretów, bezkres odkrywanej szczerości i sąsiedzkiej otwartości na człowieka rozdartego przeszłością. To przejmująca, a zarazem otulająca swoim ciepłem treść wybrzmiewająca nadzieją, zaufaniem i mądrością, których doszukać się można w zapomnianych w prozie dnia truizmach. Delikatna, lecz przy tym esencjonalna, rozkosznie słodko-gorzka, spowijająca bezpieczeństwem i spokojem niczym mury kamienicy własne mieszkanki – wizualizująca finalne kadry w dosyć niekonwencjonalnym dla tego gatunku ujęciu, niezaprzeczalnie zaskakującym, lecz w kompleksowym przesłaniu iście właściwym.

• goszaczyta

  2025-08-28

  🐝 „𝓚𝓪𝓶𝓲𝓮𝓷𝓲𝓬𝓪 𝓹𝓼𝔃𝓬𝔃ół” 𝓝𝓪𝓽𝓪𝓼𝔃𝓪 𝓢𝓸𝓬𝓱𝓪 🐝 •• Za zamkniętymi drzwiami kryje się więcej niż cisza 🤫🐝👑 •• ▪️𝗥𝗘𝗖𝗘𝗡𝗭𝗝𝗔 ▪️ Natasza Socha ma niebywały talent do tworzenia niepowtarzalnych historii, które zapadają w pamięci czytelnika na długo po skończeniu lektury. Ta cudowna okładka skrywa bardzo melancholijną historie, która okraszona jest ludzkim dramatem. Na kartach tej powieści doświadczamy przejmującej historii sześciu kobiet. Przeszłość przeplata się z teraźniejszością a historia przedstawionych bohaterek chwyta za serce. To niesamowicie angażująca powieść. Na wstępie autorka po krótce przedstawia nam życie pszczół i ich hierarchię. Wyjaśnia jak wygląda ul, podkreśla jaka jest rola Królowej i na tym snuje nam własną historię, w której pewna dziewczyna stworzyła azyl dla sześciu dziewczyn naznaczonych traumą i trudnymi przeżyciami. 🐝 Poznajemy Alicję, zagadkowa dziewczyna z niewiadomą przeszłością mieszka w starej kamienicy w centrum wielkiego miasta. Stopniowo sprowadza do kamienicy nowe współlokatorki ofiarowując im mieszkanie, a tym samym tworząc dla nich pewnego rodzaju schronienie, gdzie dziewczyny mogą się ukryć przed bolesną przeszłością. Tym metodą Alicja zaczyna budować własny swój ul. Sześć kobiet, całkowicie jej podporządkowanych i ona „Królowa”, która pieczołowicie kontroluje co robią kobiety, kto ich odwiedza i z kim rozmawiają. Otacza ich własną opieką i chroni je. Z biegiem zdarzeń odkrywamy sekrety i przeszłość, od której uciekły kobiety, a każdą z nich łączy to, że to właśnie Alicja pomogła im wyjść z tarapatów. Czy Alicja naprawdę chce pomóc? Czy kamienica jest faktycznie schronieniem, czy może pułapką? Co się stanie, kiedy wszystkie tajemnice wyjdą na jaw?🐝 Przyznajcie sami, że fabuła tej książki jest naprawdę interesująca i trudno przejść obojętnie obok tak porywającego tytułu. Co prawda ja, „Kamienice pszczół” przesłuchałam w audiobooku, lecz uwierzcie mi, że jak zaczęłam, tak nie wyłączyłam go póki nie poznałam zakończenia tej historii. Kamienica staje się dla tych dziewczyn pewnego rodzaju azylem, a Alicja ich aniołem stróżem, który pomógł im w najgorszym momencie ich życia. To historia o kobietach, które przeżyły naprawdę bolesne chwile i pragną nowego początku, jednak siłę, by to zrobić znalazły dopiero wtedy, gdy ktoś wyciągnął do nich pomocną dłoń. Każda z nich to odrębna historia. Każda dźwiga ze sobą własny ciężar życia, własne bolączki i złe wspomnienia. Jednak razem tworzą wspólnotę, w której życie toczy się swoim rytmem. „Kamienica pszczół” z jednej strony zachwyca czytelnika mrocznym klimatem i wysnuwa trudne emocje, a z drugiej ponownie wywołuje współczucie dla bohaterów książki, którzy musieli zmierzyć się z naprawdę ciężkimi emocjami. Mrok ludzkiej psychiki jaki przedstawiła nam Natasza Socha jest nie do podrobienia! Chylę czoła za tak misternie utkaną książkę z najdrobniejszymi szczegółami, które tworzą kompletną i piekielnie dobrą powieść! 🙉 Polecam!🐝🐝

• @Miedzystronamizycia

  2025-08-27

  Czy potrafisz zauważyć, kiedy pomoc zaczyna przeradzać się w kontrolę? To zapytanie towarzyszyło mi od pierwszych stron „Kamienicy pszczół” Nataszy Sochy - i pozostało w głowie długo po tym, jak przewróciłam ostatnią stronę. Alicja. Kobieta, o której nie wiemy wiele, lecz czujemy, że przeszła więcej, niż chciałaby zdradzić. Milcząca, skupiona, jakby zawsze trzy kroki przed innymi. To ona ratuje od rozbiórki starą, trzypiętrową kamienicę w wielkim mieście. Nie po to, by zrobić z niej luksusowe apartamenty. Nie po to, by zarabiać na wynajmie. Ona ma misję - stworzyć miejsce tylko dla kobiet. Bezpieczną przystań. Do tego „ula” z czasem trafia sześć lokatorek. Każda inna, każda z historią, której nie opowiada od razu. Mamy tu ból, zdradę, poczucie winy, a czasem zwykłe zagubienie. I choć Alicja daje im dach ponad głową, w zamian bierze coś więcej - lojalność, a może nawet posłuszeństwo. To ona nadaje rytm, to do niej się idzie po radę. Lecz czy to opieka, czy kontrola? Czy kamienica jest schronieniem, czy złotą klatką? Podobało mi się, jak autorka bawi się metaforą pszczelego ula. Od pierwszych stron porównanie jest wyraźne - Alicja to królowa pszczół, mieszkanki są jak robotnice, każda z jasno określoną rolą. Socha pokazuje, jak relacje w takiej społeczności mogą być pełne wsparcia, lecz i napięć. Małe zmiany wywołują tu niepokój, a sekrety mają własną temperaturę - im dłużej się je trzyma, tym groźniejsze mogą się stać. „Kamienica pszczół” to opowieść obyczajowa z nutą psychologii. Dużo tu rozmów przy kawie i cieście, które z pozoru są zwykłe, lecz tak naprawdę odsłaniają najciemniejsze zakamarki ludzkiego doświadczenia. Czuć, że Socha rozumie, jak funkcjonuje ludzka psychika - każda z bohaterek ma własny, dopracowany profil, a ich historie splatają się w sposób naturalny. Czy ta książka ebook mnie wciągnęła? Tak, lecz w inny sposób niż thrillery czy powieści z mocnym zwrotem akcji. Tu siła tkwi w detalach - w atmosferze miejsca, w emocjach bohaterek, w pytaniach, które rodzą się pomiędzy wierszami. To lektura, która skłania do refleksji ponad tym, czym jest prawdziwe bezpieczeństwo i czy można je stworzyć sztucznie, odcinając się od świata. Ocena 8/10 – za oryginalną metaforę, idealnie nakreślone postaci i subtelną, lecz mocną warstwę psychologiczną.

• Gra_o_ksiazke

  2025-08-27

  Kamienica Alicji to wyjątkowe miejsce, gdzie żyją tylko kobiety. Choć są współlokatorkami tworzą społeczność, w której każdy otrzyma wsparcie nawet o nie nie prosząc. Razem rozwiązują własne kłopoty i znajdują rozwiązania, na które sama zainteresowana nie wpadła, przytłoczona emocjami i możliwymi konsekwencjami. Choć każda jest inna to łączą je sekrety, skazy na historii. Kamienica zaś jest ich domem, choć z czasem zaczyna okazywać się również więzieniem, ponieważ choć Alicja je chroni to jednak również kontroluje. Ta struktura przypomina ul, a Alicja królową. Co się jednak stanie, gdy do ich grona dołączy następna kobieta, Maria? Czy jej inność sprawi, że życie Agnieszki, Ewy, Ireny, Marty, Kasi a także Natalii zmieni własny tor? Choć pozornie nic się nie dzieje, a historia toczy się wręcz leniwie to każde słowo wprawia tę opowiadanie w drżenie. Rozmowy przy kawie i cieście nabierają drugiego dna, a my wsiąkamy w atmosferę kamienicy, która staje się i naszą pułapką. Choć znałam autorkę z kryminalnej strony, w tym wydaniu mnie zachwyciła, choć nie potrafię jednoznacznie omówić co w tej książce pdf było takiego niezwykłego, ot zwykłe dzieje mieszkających tu kobiet. O niezwykłości świadczy jednak roztaczany słowami lepki urok, który kawałek po kawałku wciąga nas coraz głębiej i głębiej.

• Agnieszka

  2025-08-25

  Na wstępie Autorka przedstawia nam opis pszczół. Ich życie, ich przyzwyczajenia i hierarchię. Nie byłoby w tym nic dziwacznego gdyby nie to, że już w pierwszych rozdziałach widzimy odwzorowanie tych pszczół w mieszkankach kamienicy. Alicja jest ich królową natomiast reszta kobiet jest przez nią kontrolowana w swoim ulu. Ta książka ebook dodała mi interesującego doświadczenia z takim porównaniem. Jest ona bardzo oryginalna pod wobec fabularnym i muszę przyznać, że jestem pozytywnie zaskoczona. Każda bohaterka ma własny rozbudowy profil psychologiczny i z początku trochę się gubiłam w ilości tych dziewczyn natomiast później już było lepiej. Każdy z nas chce czuć się dla kogoś ważny, każdy chce mieć własny k��t, każdy chce mieć przyjaciela i czuć się bezpiecznie. Właśnie tego poszukiwały dziewczyny mieszkające w kamienicy i w pewnym sensie to dostały tylko czy one nie zamieszkały w złotej klatce gdzie królowa jest toksyczna pszczoła? Ta książka ebook nie zostanie na długo w mojej głowie choć wydanie jest piękne, lecz zalecam ją Wam jeżeli lubicie rozbudowe profile psychologiczne w książkach.