Recenzje

• Mariusz Tęsiorowski

  2018-03-20

  Fajnie napisana książka. Dynamicznie się ją czyta, umila chiwle. Polecam.

• Michał Makarewicz

  2018-03-20

  Mimo że bardzo obfita ( niemal 700 stron) książka-to bardzo dynamicznie się czyta ponieważ jest wciągająca

• knigoholiczka

  2018-03-20

  Przy takich ebookach (przynajmniej w moim przypadku) zawsze jest jakiś strach. A to z jednej strony uderza myśl, że to może nie mój gatunek, następna myśl- obawa przed nudą, ponieważ to jak bądź co bądź- wąski temat. Mimo wszystko zdecydowałam się na na lekturę i mogę powiedzieć jedno- NIE ŻAŁUJĘ czasu, który spędziłam na przeczytaniu opowieści o pracy w CBŚ. Główny bohater łączy pracę w policji z życiem rodzinnym. Nie jest łatwo, wszyscy wiemy (chociaż w niewielkim stopniu) jak wygląda praca w policji, a kiedy facet zaczyna prowadzić sprawę jako agent CBŚ jest go jeszcze mniej w domu. Nie widzi żony, nie potrafi być dobrym ojcem dla synów (kocha ich bardzo, jednak nie umie się z nimi dogadać, wydaje się mu, że to co robi jest dobre,a tymczasem sam po rozmowach z nimi ma wyrzuty sumienia, że nie postępuje dobrze). Mnożą się problemy- do tych domowych dochodzą jeszcze zdrowotne. Jak wielu policjantów Maciej zaczyna "przynosić pracę do domu"- rozpacza na bezsenność. Jak dowiemy się z książki- życie zawodowe naszego bohatera to pasmo sukcesów. Miewa wpadki, jak wielu z nas, lecz każda sprawa. ponad którą pracuje zostaje rozwiązana. Czy to się zmieni? Czytelnicy towarzyszą mu w dwóch śledztwach: w rozpracowywaniu gangu narkotykowego a także związanym z przestępczością gospodarczą. Wiem, wspominałam już, lecz to niezła książka. Ciekawa, wciągająca. Twórca nie użył wielkiej ilości przekleństw, nie udowadnia, że praca w policji opiera się pomiędzy innymi na "rzucaniu mięsem". Duży plus za to. Ciekawostka- Gorsky to policjant z 20-letnim stażem, a więc książka ebook powstała w oparciu o rzetelnie sprawdzone fakty. Nie sądziłam, że przy takiej literaturze to powiem, lecz cóż, z pełną odpowiedzialnością polecam.

• Dariusz Materniak

  2018-03-20

  Idealnie napisana, prezentująca realia pracy i rozterki życiowe bohatera. Czyta się jak opowieść sensacyjną, to prawdopodobnie jedyna wada - lektura na jeden dzień.

• Paulina W.

  2018-03-20

  O tym, że pod wobec upodobań literackich nie jestem typową dziewczyną mówiłam Wam już kilka razy. Na dodatek bardzo mocno interesuje się tematem więziennictwa i policji w różnorakich krajach. Pochłonęłam wszystkie książki – wywiady Patryka Vegi, i dużo innych dostępnych na rynku wydawniczych. Nic więc dziwnego, że gdy w zapowiedziach wyd. Prószyński znalazłam „Kameleona” – wiedziałam, że muszę go przeczytać… Poznajcie Maćka. Maciek jest głową rodziny, ojcem dwóch dorastających synów. Jest też policjantem. Nie byłoby to jednak nic wyjątkowego, gdyby nie to, że prócz zwyczajnej policyjnej pracy, Maciej funkcjonuje dla CBŚ, rozpracowując od środka gangi narkotykowe. Pracuje pod przykryciem, o czym nie wie jego żona, rodzina, a nawet zbyt dokładnie szef. Życie pomiędzy dwoma światami Życie w dwóch równoległych, lecz jakże odmiennych światach wymaga twardej psychiki. Maciej jako gangster chodzi w najlepszych ciuchach, bawi się w wspaniałych lokalach, jeździ limuzynami. Gdy wraca do rzeczywistości, przesiada się do rozkraczonego Poloneza, jada obiady w domu albo barze chińskim. Sam mówi o tym, że nie raz w jego głowie kwitła myśl, czy nie przejść na tą drugą stronę mocy, nie rzucić policji i zająć się tym, czym ludzie, których usiłuje rozpracować… Pokusa jest silna, lecz jeszcze silniejsze jest poczucie misji naszego bohatera. Pogodzić dwa światy… Niespodziewane kilkudniowe wyjazdy wprawiają małżonkę Maćka i jego szefa w prawdziwy szał. Policjant wymyśla coraz to nowe wymówki, stara się łagodzić sytuację i szukać najlepszych rozwiązań, ale jest to czasem niewykonalne. Dwa etaty, nadgodziny, żona, dzieci to zbyt dużo dla jednego człowieka. Czytelnik widzi jak wraz z akcją książki, Maciej opada z sił, jego ciało i psychika potrzebuje wytchnienia. Bohater odlicza lata do upragnionej emerytury, choć wie, że być może nie będzie umiał żyć i cieszyć się zwyczajnym życiem.. Twarda sztuka Praca w CBŚ to ciągłe napięcie, czekanie na telefon od figuranta, strach przed wsypaniem się, lecz jednocześnie też uzależniająca adrenalina, którą Maciej tak uwielbia. Twórca w interesujący i bardzo szczegółowy sposób omawia kolejne akcje, zdradza kulisy działania CBŚ, prezentuje jakimi regułami rządzi się świat narkotykowego podziemia. To zdecydowanie bardzo mocne atuty „Kameleona”. Jednocześnie policjant ukazuje także dosyć smutne, a wręcz żałosne oblicze pracy pod przykrywką: rozliczanie się z każdej złotówki, zbieranie paragonów, przerośnięta do granic możliwości biurokracja… Widzimy też to, że policja to nie zawód, który zostawiamy za drzwiami komisariatu. Tym się żyję 24 godziny na dobę, a sprawy, które Ci ludzie prowadzą cały czas są gdzieś w świadomości i nie dają odpocząć. Tak jak powiedziałam wcześniej mam za sobą lekturę wielu podobnych pozycji: jedne były świetne, inne naprawdę miałkie. „Kameleon” był ciekawą i wciągającą lekturą, jednak była jedna rzecz, która niesamowicie irytowała mnie podczas czytania. Otóż ja wiem, że twórca chciał dokładnie omówić nie tylko pracę, lecz też relacje z żoną i dziećmi, lecz gdy po raz dziesiąty czytam o spacerze po parku i zakupach z małżonką, to uznaję to już jednak za przesadę, prawda? Tak naprawdę wszytsko prócz tego było jak najbardziej w porządku. Przede wszystkim mocne punkty książki to jej sprawozdawczy charakter, który pozwala czytelnikowi z bardzo najbliższa przyjrzeć się pracy bohatera a także fakt, że twórca omawia emocje, jakie targają Maciejem. Jeśli lubicie mocną, czasem brutalną literaturę, „Kameleon” jest właśnie dla Was!

• Diane Rose

  2018-03-20

  To pozycja, która burzy cały obraz polskiego CBŚ. Szczerze mówiąc nigdy nie zastanawiałam się ponad tym jak dokładnie wygląda praca tam. Wydawało mi się, że jest trochę lepiej niż w innych wydziałach policji, w końcu w CBŚ pracują najlepsi. Zdawałam sobie sprawę z tego, że praca polskich przykrywkowców jest niełatwa i na pewno odbija się na życiu prywatnym, lecz że także na zawodowym? I że tak naprawdę jest bezpłatna? O tym nie miałam pojęcia. Czy wiecie, że praca agenta nie jest jednocześnie pracą policjanta? Nie rozumiecie o co mi chodzi? Policjant pracujący w CBŚ ma własną robotę, którą musi wykonać, aby statystyki się zgadzały i aby zarobił. Pracę agenta wykonuje dlatego, że chce, za darmo, poświęcając na to mnóstwo czasu kosztem własnego życia prywatnego i kosztem życia zawodowego, ponieważ przecież nikt nie zrobi pracy za niego. Kameleon. Kuulisy pracy w CBŚ Victora Gorsky'ego to bardzo niezła pozycja, dla wszystkich zainteresowanych tematem pracy w polskim CBŚ. Pozycja jest łatwa do przyswojenia, interesująca i niejednokrotnie naprawdę szokuje. Wydaje nam się w końcu, że w polskiej policji nie jest tak źle, prawda? Szczególnie w Centralnym Biurze Śledczym w końcu gdzie jak nie tam powinno być dobrze, prawda? Szczerze zalecam zapoznanie się z tą pozycją.