Dziś przedstawiam Wam książkę, którą mimo braku zadań do rozwiązywania, spokojnie można by nazwać edukacyjną. Nie miałam pojęcia, że na czterdziestu sześciu stronach bajki da się przemycić tyle wiedzy o świecie, a nawet…o zjawiskach fonetycznych! Lecz wszystko po kolei, zacznijmy od początku. Fabuła. Poznajcie Ignacego, małego jeżyka, który zapragnął odnaleźć kogoś, kto zostanie jego przyjacielem. Lecz takim prawdziwym. Pewnego dnia, po wielu godzinach bezowocnych poszukiwań, na jego drodze stanął…jerzyk! Niby brzmią tak samo, lecz przecież wyglądają zupełnie inaczej – jeden cały w igłach, drugi opierzony. Jak to możliwe? I przede wszystkim, czy taka przyjaźń może się udać? Zwłaszcza, gdy na jej drodze stanie tęsknota za bliskimi, którzy…wyemigrowali do ciepłych krajów? Emocjonalność. Samotność i poszukiwanie prawdziwej przyjaźni to temat ponadczasowy i uniwersalny, jeśli chodzi o grupę docelową odbiorców. Nie ma tu ograniczeń związanych z płcią ani wiekiem. Zagadnienie to zawsze wzbudza u Czytelnika dużo emocji, prawdopodobnie dlatego, że wszyscy – mniej albo bardziej tego świadomi – boimy się samotności i marzymy o kimś, kto stałby się naszą bratnią duszą. Wielki ładunek emocjonalny to coś, co bardzo cenię i sądzę wręcz za niezbędne w utworach dla dzieci. Urozmaicona forma. Historia pisana jest tekstem ciągłym, lecz podzielonym na rozdziały, dzięki czemu będzie doskonała także do czytania na dobranoc, kiedy można skończyć po jednym, dwóch, trzech rozdziałach z obietnicą, że jutro się do niej wróci, a dziecię nie odniesie wrażenia, że urywa się myśl w samym jej środku. Ponadto opowiadanie jest przeplatana elementami wierszowanymi z mnóstwem rymów. I z dzieciakami starszymi można już podjąć ten temat, pokazując je na konkretnych przykładach, na materiale, który będzie dla nich atrakcyjny. Homofonia. Brzmi skomplikowanie, lecz w praktyce to dość proste. Jeżyk czy jerzyk? Jak to w końcu zapisać poprawnie? Dzięki naszym bohaterom można pokazać starszym pociechom, że niektóre wyrazy, chociaż brzmią tak samo, są pisane inaczej i mają inne znaczenie. Afryka dzika. Przygody Ignacego i Dzióbka nie kończą się w polskim lesie. W pewnym momencie przenoszą się oni na inny, egzotyczny wręcz kontynent, a my dzięki temu możemy poznać na przykład zwierzątka żyjące w Afryce! Tak, wiem – w drugiej części recenzji uaktywnił się we mnie nauczyciel, którym jestem z zawodu. Lecz musiałam – wartość poznawcza tej książki jest tak duża, że warto o tym napisać. Publikacja zdecydowanie warta polecenia. Taka, która posłuży młodszym, skupionym na ciekawej historii a także trochę starszym, z którymi będzie już można poruszyć tematy edukacyjne. zaczytana.com.pl