Bardzo lubię i cenię książki, których bohaterami są zwierzątka i dają możliwość spojrzenia na świat z czworonożnej perspektywy. Ostatnio miałam sposobność obserwowania rzeczywistości oczami stadka owiec ("Sprawiedliwość owiec" Leonie Swann) a także pewnego bloodhounda ("Strzeż się psa" Izabeli Szolc); teraz przyszła kolej na kota.I choć tym razem trafiłam na książkę adresowaną raczej do młodego czytelnika, okazało się, że był to strzał w dziesiątkę - lektura wywołała we mnie prawdziwą burzę emocji a także głęboką, nostalgiczną zadumę.Mały, czarny kotek po śmierci własnej mamy pod kołami samochodu trafia do trzyosobowej rodziny, którą stanowią tata, Kinia a także mama Kini. Z początku ciężko mu się przyzwyczaić do drastycznie odmiennych warunków życia, jednak tęsknota za mamą wkrótce ustępuje miejsca przywiązaniu do nowej rodziny, która traktuje kotka jak pełnoprawnego jej członka.Kotowski - ponieważ takie imię otrzymuje zwierzak pośród całej masy pieszczotliwych zdrobnień - na własny koci sposób ucze