ŚRODA, 2 SIERPNIA 2017 RECENZJA CYKLU "INNY ŚWIAT" | MAXIME CHATTAM Jakiś czas temu czytałam pierwszy tom tego cyklu i stwierdziłam, że z chęcią sięgnę po kolejne. Pierwsza element była dobra, choć wiem, że wśród innych czytelników zebrała on trochę niepochlebnych opinii. Ja ją poleciłam, bo czytało mi się przyjemnie, a właśnie o to chodzi w czytaniu, czyż nie? Po przeczytaniu wszystkich części stwierdzam, że ta pierwsza musiała być pisana na kolanie. Dosłownie. Różnica między nią, a tomami następnymi jest ogromna, po prostu niebo a ziemia. Jednak, zanim przejdę do napisania dlaczego tak sądzę to pokrótce napiszę o czym opowiada historia przedstawiona w tych książkach. Szczegółowy opis pierwszej części znajdziecie tutaj --> LINK Historia przedstawia dzieje nastolatków, którzy zmagają się z życiem w świecie, w którym zaczęła rządzić natura. Nie ma elektroniki, samochodów, czy miast. Sam Świeży Jork stał się zwykłą kupą gruzu porośniętą wszelkimi gatunkami roślin. Zwierzątka i roślinność uległa mutacji. Od teraz pies może być wielkości konia, a drzewo wielkości bloku. Większość dorosłych zginęła podczas potężnej burzy, a ci co przeżyli zamienili się lub w bezmózgich Żarłoków, lub w nienawidzących dzieci Cyników. Przetrwali tylko nastolatkowie i dzieci, którzy łączą się w grupy i tworzą bezpieczne osady. Sami siebie zaczynają nazywać Piotrusiami- dziećmi, które nigdy nie chcą dorosnąć. Największą osadą jest osada Eden i właśnie do niej w trzecim tomie trafiają nasi bohaterowie. Matt, Amber i Tobias znaleźli się w Edenie po zakończeniu trwającej podczas drugiego tomu, podróży na południe. Wyruszyli w tą podróż po to by dowiedzieć się dlaczego królowa cyników Malroncja obsesyjnie poszukuje Mata. Jak się domyślacie nie wszystko poszło po ich myśli. To co zobaczyli w mieszczącym się na południ mieście cyników zmroziło im krew w żyłach. Dorośli, którzy kiedyś sami posiadali swoje potomstwo zamienili się w prześladujących dzieci psychopatów. Bicie i wykorzystywanie stało się dla nich jedyną słuszną formą traktowania młodszych. To co napisałam, to tylko okruszek tego co stworzył Chattam. Fabuła jest naprawdę obszerna. Dużo postaci, dużo różnorakich wątków i dużo wydarzeń. Wszystko to ostatecznie tworzy pewną spójną całość. Nie chcę, a raczej nie mogę napisać więcej, bo byłoby to zbyt dużym spojlerem. Teraz do rzeczy, czyli czas na napisanie o tej wielkiej różnicy pomiędzy tomami. Jak już mówiłam pierwsza element była dobra, choć chwilami nie dopracowana. Pewne rzeczy były do przewidzenia, lecz jakoś to przeżyłam, ponieważ wciągnęłam się w historię. Sięgając po drugi tom byłam przygotowana na historię taką jak poprzednio, czyli prostą i niezobowiązującą. Jakie było moje zdziwienie, gdy odkryłam, że zmieniło się praktycznie wszystko! Zaczynając od stylu pisania autora, a kończąc na niesamowitych zwrotach akcji. Fabuła przestała być oczywista, dialogi zaczęły być bardziej realistyczne, a opisy o dużo barwniejsze. I tak po zakończeniu części drugiej, a później trzeciej, stwierdziłam, że ta pierwsza byla prawdopodobnie pisana przez innego autora! Stale uważam, że jest ona dobra, lecz raczej dla młodszych, nieoczekujących zbyt dużo czytelników. Natomiast tomy następne są w stanie zadowolić tych starszych, lepiej znających się na literaturze. "Królowa Malroncja" a także "Jądro ziemi" naprawdę mnie wciągneły. Zaczęłam przejmować się dziejami bohaterów. W pewnych momentach byłam zdziwiona (w dobrym sensie) tym co twórca wymyślił. Przyznaję, że nawet zakończenie mnie trochę zaskoczyło. Podsumowując, uważam, że ta seria jest naprawdę dobra. Spędziłam wraz z nią idealny czas. Dobrze wkręciłam się w akcję i na pewno sięgnę po inne książki tego autora. Jeśli przeczytaliście pierwszą element i nieprzypadła wam ona do gustu, to spróbujcie sięgnąć po następne, myślę, że spodobają wam się bardziej.