Recenzje

• Merry

  2018-03-21

  Od czego zaczęła się moja przygoda z książką? Czy jest ktoś, komu Hans Christian Andersen brzmi nieznajomo? Prawdopodobnie nie. Właśnie to skłoniło mnie to przeczytania tej książki. Baśnie Andersena nie są mi, oczywiście, obce, dlatego bardzo chciałam "poznać" go z innej strony. Gdy tylko nadarzyła się okazja, "Improwizator" trafił na moją półkę. Chociaż lektura szła mi dość opornie i spędziłam ponad nią dużo czasu, w ostateczności uważam, że jest warta uwagi. O kim? O czym? Jest to historia Antonia, małego chłopca, który w wyniku nieszczęśliwych wydarzeń zostaje sierotą i trafia do rodziny Borghese. Okazuje się, że został obdarzony niezwykłym talentem do improwizacji i wyjątkową wrażliwością. Potrafi stworzyć poezję na każdy możliwy temat, a cudowny głos staje się jego dodatkową zaletą. Wrażenia po przeczytaniu. Tak, jak już wyżej wspomniałam, wiele czasu zajęło mi przeczytanie "Improwizatora". Rzadko zdarza mi się trafić na książkę, która raz niesamowicie mnie wciąga i zachwyca, aby za chwilę znudzić i zniechęcić. Właśnie przy tej tego doświadczyłam. Były porywające fragmenty, lecz zaraz pojawiło się coś, przez co nie miałam ochoty kontynuować, dlatego ciężko mi się wypowiedzieć jednoznacznie, co uważam o tej powieści. Spoglądając jednak na całokształt, moją słabość do włoskich klimatów i romantyzmu, myślę, że mimo wszystko zasługuje na uwagę czytelników. Tym bardziej, że to klasyka, a jak powszechnie wiadomo, klasykę należy znać. Bohaterowie i klimat. Urzekła mnie wrażliwość Antonia, jego marzenia o prawdziwej miłości, pełnej romantyzmu. Podczas poszukiwań tej jedynej, nie jeden raz zdarza mu się zauroczyć. Bywa i tak, że chce się zupełnie poddać. Widać, że uczucie może z jednej strony dodawać skrzydeł, inspirować, uszczęśliwiać, a z drugiej doprowadzać do rozpaczy, zrezygnowania i refleksji. Już dawno nie spotkałam bohatera literackiego obdarzonego takim charakterem. Dzięki niemu mamy też okazję przenieść się do klimatycznej Italii pełnej cudownych krajobrazów, kultury i sztuki. Mam olbrzymią słabość do tego kraju, stąd również mój zachwyt ponad otaczającą Antonia rzeczywistością. Rzym, Neapol czy Capri. Piękne XIX - wieczne Włochy. Coś wspaniałego. Co zapamiętam z tej historii? Po przeczytaniu zapamiętałam na pewno to, że w życiu każda nasza decyzja ma znaczenie, że nic nie losy się bez przyczyny i wszystko ma jakiś sens, a także jak olbrzymią rolę w naszym życiu odgrywa miłość. Polecić, czy nie? Powtórzę, klasykę należy znać. Pomiędzy innymi dlatego również sięgnęłam po "Improwizatora". Pomimo chwilowych zwątpień w tę opowieść uważam, że warto ją przeczytać. Cudownie napisana, pełna niebanalnego uczucia, a przede wszystkim klimatyczna. Jedyna w swoim rodzaju Italia, wrażliwy bohater, miłość, czyli coś idealnego dla fanów romantyzmu w najczystszej postaci. Zalecam zatem tym, którzy poszukują dość wymagającej lektury właśnie w takim klimacie. Nie zalecam natomiast tym, którzy poszukują lekkiej i łatwej książki o miłości, którą można przeczytać w ramach rozrywki w wolne popołudnie albo wieczór. https://fascynacja-ksiazka.blogspot.com/2018/02/improwizator-hans-christian-andersen.html

• dobrerecenzje.pl

  2018-03-21

  Hans Christian Andersen kojarzy mi się głównie z bajkami z dzieciństwa ”Królowa śniegu”, ”Dziewczynka z zapałkami”, a tu takie zaskoczenie -”Improwizator”. Przeczytałam więc książkę z dużym zainteresowaniem i jestem bardzo mile zaskoczona romantyzmem Andersena. Głównym bohaterem powieści jest Antonio-młody chłopiec, który bardzo wcześnie utracił matkę. Matka jego była wdową, utrzymywała się tylko z tego, co zarobiła szyciem. Ważną osobą w życiu matki i młodego chłopca był kapucyn Fra Martino, a także wuj Pepo-kaleka, który żebrał. Po śmierci matki to właśnie wuj Pepo opiekował się chłopcem i chciał go okaleczyć, aby podobnie jak on mógł żebrać. Chłopczyk zorientowawszy się w sytuacji uciekł od wuja. Pomieszkiwał więc kątem u ludzi, a że duszę miał artystyczną i umiał prześlicznie przemawiać-improwizować, był bardzo lubiany wśród artystów i elity. Pisał nawet utwory na zamówienie. Kumplował się z Bernardem, któremu nierzadko się zwierzał ze własnych skrytych myśli. Antonio zachwycał się poematami Dantego, które chętnie recytował. Bez pamięci zakochał się w Annunciacie i z rozkoszą odtwarzał sobie w duszy pierwsze Annunciaty wystąpienie, arię, duet i nadzwyczaj rozgrzewającą scenę ostatnią. Annunciata była córką hiszpańską. Urodzona w Hiszpanii jako młoda kobieta przybyła do Rzymu i tutaj została sierotą. Zajął się nią stary Handc-znajomy rodziny, a będąc jeszcze małą dziewczynką powróciła do ojczyzny i odnalazła opiekę u pewnej damy, która wykształciła jej głos i talent. Jak dalej potoczy się życie Antonia i Annunciaty? Przeczytajcie tę wzruszającą historię dwojga samotnych ale bardzo utalentowanych ludzi. Książka ebook jest prześlicznie wydana. Strona tytułowa książki zawiera akt kobiety, którą zachwycają się nie tylko malarze lecz i artyści i poeci. Książka ebook ma 28 epizodów i 333 strony. Opowieść zabiera czytelnika w przepiękną podróż po Włoszech. Wspólnie z bohaterem czytelnik jeździ po tym pięknym kraju, zwiedzając okoliczne uliczki, place i dzieła sztuki. Wszytko to jest opisywane przepięknym, malowniczym językiem, znanym tylko fanom Andersena. Jeśli więc lubicie tego autora to i pokochacie tę historię. Bardzo gorąco ją Wam zalecam Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

• erka

  2018-03-21

  Wszyscy zaczytywali się w baśniach Andersena, nie wiedząc pewnie nawet, że pisarz ten całkiem udanie umiał też dorosłych przekonać do własnych dzieł, tworząc powieści właśnie dla nich. Zbiorcze wydanie jego "Dzienników...", czy właśnie "Improwizator", to tylko niektóre próby wkroczenia do świata dorosłości. Być może "Mała syrenka" nie kończy się zbyt sielankowo, jednak jest traktowana jako klasyczna opowiadanie dla dzieci. "Improwizator", to taka baśń dla dorosłych. Antonio, w wyniku dramatycznych zbiegów okoliczności, musi praktycznie radzić sobie sam. Pod opieką pewnej rodziny doskonali własny wyjątkowy talent- tworzy poezję na każdy temat, a jednocześnie ma cudowny głos, który zachwyca wielu. Chcąc zadowolić własnych protektorów, usilnie stara się pogłębiać własną wiedzę i stara się zostać właśnie improwizatorem. Oczywiście, baśń bez uczucia nie może się obyć, więc także tutaj nasz bohater przeżyje niejedno zauroczenie. Tyle fabuła. Autorowi całkiem zgrabnie wyszło połączenie klasycznej opowieści o samotnej sierocie z opowieścią o sztuce. Razem z bohaterem poznajemy co ważniejsze miejsca Rzymu, czy Wenecji. Obcujemy ze sztuka, czytamy typowych autorów, a także kontemplujemy wybitne dzieła słynnych malarzy a także rzeźbiarzy. To takie przewodnik po największych dziełach jakie stworzyła ludzkość, połączona ze zgrabną historią talentu, który chciał być wielki. Zachęcam do lektury.

• jeke5

  2018-03-21

  Hans Christian Andersen, któż nie zna duńskiego autora najwspanialszych bajek dla dzieci: ,,Calineczki", ,,Brzydkiego kaczątka", ,,Dzielnego ołowianego żołnierzyka", ,,Dziewczynki z zapałkami", ,,Dzikich łabędzi", ,,Królowej Śniegu", ,,Księżniczki na ziarnku grochu" czy ,,Pasterki i kominiarczyka". Nigdy jednak nie czytałam ebooków autora przeznaczonych dla dorosłych czytelników, a taką powieścią jest ,,Improwizator." Głównym bohaterem powieści jest Antonio, tytułowy improwizator, który opowiada koleje własnego życia od dzieciństwa aż do wieku średniego. Chłopczyk wychowywany był przez matkę wdowę, która na życie zarabiała szyciem. W wieku dziewięciu lat został chórzystą w kościele Kapucynów, gdyż cudownie śpiewał, a wkrótce dużo osób urzeczonych jego talentem zaczęło sądzić go za nadzwyczajne dziecko, obdarzone łaską Boga. Antonio na placu di Trevi po raz pierwszy zachwyca się śpiewem i grą na gitarze improwizatora, który na bieżąco układa wiersze i cieszy tym zgromadzoną przypadkowo publiczność. Od tego czasu sam zaczyna układać wiersze. Żyje fantazją i marzeniami o przyszłości improwizatora. Jednak błogi czas kończy się podczas święta kwiatów w Genzano, gdy rozpędzone konie przebiegają przez tłum tratując w nim matkę Antonia. Wraz ze śmiercią matki zaczyna się sierocy i tułaczy etap w życiu chłopca. Ucieka on od wuja Peppa, który zamierza go okaleczyć, by mógł żebrać tak jak on na placach Rzymu. Schronienie znajduje w klasztorze u Fra Martino i na jakiś czas zapomina o biedzie. Następnie trafia do Domeniki i Benedetta z Kampanii, rodziców Mariuccii, przyjaciółki matki, którzy choć biedni z troską opiekują się nim aż do momentu, gdy pod własne skrzydła zabiera go bogata i wpływowa rodzina Borghese zafascynowana jego talentem i inteligencją. Antonio dorasta, uczy się i coraz bardziej pociągają go kobiety, które spotyka na własnej drodze. Poszukuje tej jedynej, wymarzonej, która spełni jego wizję o romantycznej miłości. Cała opowieść została oparta na wrażeniach Hansa Christiana Andersena z podróży po Włoszech. Wraz z Antoniem czytelnik wciąż przemieszcza się po tym państwie i poznaje kolejne jego cudowne zakątki, dzieła sztuki i artystyczne dokonania. Wszystko opisywane jest malowniczym, poetyckim językiem, który oddaje urok kraju, przyrody i zabytków. Zastanawiałam się komu polecić tę opowieść i wydaje mi się, że najbardziej docenią ją czytelnicy, którzy chcą poznać całą twórczość Hansa Christiana Andersena a także lubiący w powieściach dużą ilość malowniczych opisów przyrody i miejsc.