Recenzje

• Patryk Potocki

  2018-03-23

  Jeśli miałbym określić książkę jako danie, powiedziałbym że to deser. Nie jest to żadne rewolucyjne, wykwintne danie mistrza kuchni, którym fascynują się krytycy. I dobrze, ponieważ deser powinien być lekki. Na szczęście twórca niczego nie przesłodził, wręcz przeciwnie. Lecz tu już brakuje mi porównań, więc powiem wprost: język, który spotykamy wewnątrz intrygującej okładki jest prosty, momentami nawet wulgarny. Nic dziwnego, narratorem jest jedenastoletni chłopiec, zły na świat a także na siebie. Rodzina boryka się z kłopotami finansowymi, ojciec popada w alkoholizm, a matka w depresję. A wszystko z winy głównego bohatera, a przynajmniej tak mu się wydaje. Usiłuje więc się zrekompensować. Czy mu się uda? Zalecam przekonać się o tym samemu. Nie jest to jednak opowieść monotematyczna - występują wątki miłosne, dramatyczne, a nie brakuje też scen grozy. Czcionka jest stosunkowo duża, czyta się więc szybko. Całość otwiera piękny, trafny cytat: "Idź, kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz".