Każdy, choćby nie wiem jak bardzo nie lubił punk rocka, choć raz słyszał o zespole Ramones albo bardziej widział jego logo, które stało się bardzo modnym wzorem w słynnych sieciówkach odzieżowych. To oni zapoczątkowali modę na tak zwane "ramoneski". I to właśnie oni wpisali się w muzyczną historię do tego stopnia, że wylądowali obok takich sław jak The Clash czy Sex Pistols. Jednak ich droga była nieco inna. Bardziej surowa. Ponieważ Ramones byli zespołem, który nie szedł na żadne kompromisy i być może dlatego nie zdobyli tak wielkiej sławy, na jaką zasługiwali.Historia zespołu zaczyna się w 1974 roku w jednym z punkowych klubów w Świeżym Jorku. Od tamtego momentu, zespół staje się hitem. A ich największym atutem są powalające występy na żywo. To właśnie oni przygotowali grunt pod takie gatunki jak hardcore czy punk. Dla nich muzyka to był priorytet. Nie liczyła się dla nich popularność czy pieniądze a czysta ekspresja, która sprawiała, że zespół zyskiwał co raz większe rzesze fanów.Jak mówi Captain Sensible: " To muzyka typowa dla przyszłych pokoleń. Ludzie będą ich słuchać za sto lat i wymieniać jednym tchem z Beethovenem."Trudno się tutaj sprzeczać z tym stwierdzeniem, ponieważ muzyka Ramones zainspirowała nie jednego współczesnego rockmana czy punkowca.Czytając książkę "Hey ho, let's go" zanurzyłam się w nieco zapomniany przeze mnie świat punk rocka, tego pierwotnego, nietkniętego przez współczesne udziwnienia. Odpaliłam sobie płytę zespołu i zrozumiałam jaką siłę ma w sobie ta muzyka. Everett True prezentuje nam gorzką prawdę o tym, że marzenia wcale nie są takie słodziutkie i kolorowe lecz mimo to, warto do nich dążyć. Ramones udowodnili, że "punk is not dead". A ja dodam tylko od siebie: "And it never will be". Zalecam serdecznie tę pozycję nie tylko wielbicielom muzyki, lecz i tym, którzy lubią czytać nieźle spisane biografie. Wyruszcie w podróż po świecie agresywnego grania, skórzanych kurtek i ciemnych okularów. Na pewno będzie to dla was niezapomniana przejażdżka.