Recenzje

• Emil Janowski

  2018-03-21

  Cholernie ciężkie dzieciństwo miał ten Janosch, a później ciągle pod górkę. Taki lajf nie jest nikomu obcy. Dzieje bohatera utwierdziły mnie w przekonaniu, że mimo wszystkiego warto próbować walczyć o lepszy byt i najważniejsze… pozostać sobą.

• Emka

  2018-03-21

  Warto poznać człowieka, który stworzył mądrych bohaterów - tygryska i misia dla dzieci. Myślałam, że miał on „normalne” szczęśliwe dzieciństwo beż jakichś traumatycznych przeżyć. To niewiarygodne, że twórca tak optymistycznych książeczek miał tak cholernie „pod górkę”. Bezczelnie szczera, aż do bólu historia człowieka, który nie wstydzi się mówić o tym co myśli.

• Fantasmagoria

  2018-03-21

  Małgorzata Piekorz już zapowiedziała, że zekranizuje biografię Janosha. Myślę, że na taką decyzję spory wpływ miał sposób jej opisania przez Angelę Bajorek. Czyta się to jak niezły film.

• Paulina

  2018-03-21

  Janosh nigdy się nie poddawał i dążył do celu pomimo ogromu przeciwności na jego drodze. Inspiruje by być silnym, sprytnym w życiu i wytrwałym. Wyjątkowa biografia również jeśli chodzi o styl jakim jest napisana.

• Elena

  2018-03-21

  Wow ile człowiek może przejść i się nie załamać. Historia Janosha inspiruje, aby mieć w sobie siłe co by się nie dzialo i jak bardzo zycie by nas nie krzywdzilo. Wstrząsa, przygnębia miejscami, ponieważ nie każdy lubi czytac o krzywdzie ludzkiej, zwłaszcza w dzieciństwie doznanej, lecz finał pozytywny, a Janosh to w ogóle Bajka facet. Nieźle się bawiłam

• Cyber

  2018-03-21

  Wielu z nas gdyby przezyło choć 1/10 tego co Janosh, załamałoby się i być może odebrało sobie życie. Trzeba mieć w sobie nie lada siłę, aby się nie poddać, a wręcz uczynić z traumy atut. Ciężkie życie Janosha znajduje odzwierciedlenie w jego książkach, które dla wielu tak jak dla mnie są bardzo ważne. Dlatego pewnie tak je lubimy, ponieważ są autentyczne. Wstrząsająca biografia.

• szyszka

  2018-03-21

  Zarówno lektura „Cholonka” jak i „Hrdlaka” mocno mną poruszyły. Świat tam przedstawiony raczej odstręczał, a jeśli bawił, to przez łzy. Zdawałam sobie sprawę, że tak musiał wyglądać Śląsk przed wojną, że tak zapamiętał go Janosch, wiedziałam, że opiera własne powieści na wątkach biograficznych (który pisarz tego nie robi?), lecz dopiero przeczytawszy biografię Janoscha, uświadomiłam sobie, ile w jego powieściach jest prawdy – i jak tym bardziej jest to przerażające. Gorąco zalecam „Heretyka z familoka”, to książka, która daje do myślenia i sprawia, że Janosch budzi jeszcze większy podziw i szacunek, a także sympatię.