Nadia Hamid to polka, która w latach 80. poznała studiującego w Polsce Libijczyka, w którym zakochała się bez pamięci. Dynamicznie zdecydowali o ślubie, a następnie wyjeździe wraz z małym synkiem do Libii, która była wówczas pod dyktaturą Mu’ammara al-Kaddafiego. Podczas pobytu w Gdańsku, Muchtar bardzo nieźle opanował mowa polski, co pozwoliło mu na osiągniecie zamierzonych celów edukacyjnych i obronienie dyplomu wyższej uczelni. W oczach Nadii był to miły, tolerancyjny mężczyzna, któremu zależało na dobru ukochanej kobiety. Niestety, gdy tylko pojawili się w Libii, a na horyzoncie pojawiła się Fatma, matka Muchtara, rozpoczęło się piekło dla dziewczyny. Chrześcijaństwo w państwie arabskim jest traktowane jako coś nieczystego. Fatma nie ułatwiała życia Nadii, od początku buntowała syna przeciwko nowej synowej. Do tej jawnej niechęci dochodziły także różnice kulturowe a także wszechobecna przemoc domowa względem kobiet. Coraz brutalniejsze zachowania męża skłoniły Nadię do potyczki o własną godność i wolność dla niej i synków. Pod koniec lat 90. udało jej się wrócić do Polski. Pod pseudonimem wydaje kolejne powieści, w których prezentuje obraz mieszanych związków. Fatma. Moja arabska teściowa to niewielka objętościowo książka, jednak nie dajcie się zwieść! Skrywa w sobie mnóstwo emocji i mogłaby spokojnie posłużyć jako materiał do bardziej obszernej powieści. Autorka prezentuje nam różnice między kulturą naszą, europejską, a islamem. Zwyczaje panujące w Libii a także w państwach muzułmańskich, takie jak obrzezanie małych chłopców, są twarde i przerażające. W państwach europejskich takie uprzedmiotowienie dziewczyn jest nie do pomyślenia. Tam jednak jest to coś normalnego, dziewczyny od młodych lat życia uczą się, jak być dobrą żoną i matką, jak opiekować się mężem a także zadbać o dom. Nieważne jest wykształcenie, najistotniejsze jest posłuszeństwo względem nowego opiekuna. W książce pdf zawarte są wspomnienia Autorki, ale nie wszystkie mają negatywny wydźwięk. Teść Nadii pełnił w obcym państwie rolę ojca, który dbał o nią w najgorszych momentach, był bardzo życzliwy i to jemu zawdzięcza życie.