Recenzje

• Gabriela Wróblewska

  2018-03-21

  Bardzo udany, fajny zestaw opowiadań, w którym każdy znajdzie coś dla siebie. Bardzo fajnie stworzony klimat, ulubiona przez mnie forma (niedługie opowiadania), lekki, łatwy język. Niczego więcej od literatury obyczajowej nie oczekuję. A właściwie mogę powiedzieć, że dostałam jeszcze więcej, niż oczekiwałam. Super!

• Anna Sikorska

  2018-03-21

  Dużym plusem opowiadań Zenona Rogali jest prostota. W pierwszym tomie odkrywa przed nami uroki dzieciństwa w niełatwych i bardzo niewinnych czasach, w których każdy musiał pilnować się, żeby nie poruszać w towarzystwie nieodpowiednich osób tematów kłopotliwych politycznie. W drugim bohater jest już młodzieńcem mającym własne zdanie i po swojemu odkrywającym świat. Trzeci zabiera nas w dorosłość. Poza prostotą, jasnością i wyrazistą pointą w każdym narrator i bohater dorastają, zmieniają sposób patrzenia na świat, co jest wyjątkowo interesujące, bo zwykle pisarze przywołują własne dzieciństwo z perspektywy tego dobrego, wszechwiedzącego dorosłego oceniającego bohatera-dziecko. Rogala robi natomiast coś innego: pozwala bohaterowi być naiwnym, pozwala mu na powolne i czasami trudne dorastanie, na naiwność.„Rike” otwiera przed nami świat belferski: młody, ambitny, doskonały nauczyciel ma własne sposoby pracy z uczniami. Po latach okazuje się jak cudownie dyscyplinował uczniów i jak bardzo – mimo krótkiej styczności z nim – go pamiętają. Twórca jednak nie ograniczy się do ubrania swego bohatera w tę maskę. Pozwoli mu przymierzać, dopasowywać się do różnorakich ról, odgrywać je – jak każdy z nas – lepiej albo gorzej. Do tego otoczenie, w jakim żyje bohater ulega przemianie. Pojawiają się markety, supermarkety zamiast sklepików, rzędy samochodów zamiast furmanek z obrazów dzieciństwa, szkolenia, wycieczki.Opowiadania Rogali nierzadko bogate są w humor sytuacyjny, zabawę słowem. To najlepiej widać w opowiadaniu „Porwanie”, które idealnie może pełnić rolę kawału zahaczającego o fragmenty grozy i przywodzące na myśl bohaterskie wyczyny ludzi, którzy przypadkowo trafiają na znak od porwanych. Tu jest nim kartka z napisem „Ratuj” i podanym numerem telefonu. Bohater-narrator nie mogąc liczyć na pomoc ochroniarza parkingu postanawia sam zbadać sprawę. Jaki finał będzie miało opowieść o porwaniu? Przekonajcie się sami.Zbiór opowiadań zalecam wszystkim, którzy lubią sentymentalne podróże w czasy, które już powoli odchodzą w zapomnienie. Niby to już współczesność, lecz jeszcze troszkę odarta z nadmiaru technologii i jej możliwości. Niedługie utwory idealnie nadają się do czytania w podróży, a do tego bijący z nich optymizm sprawia, że na twarzy czytającego na pewno pojawi się uśmiech, a serce zacznie tańczyć. Twórca własnymi oczami pozwala nam spojrzeć na nasze otoczenie nieco inaczej: z perspektywy prostych, obrazowych opisów i lekkiego dystansu względem otaczającej rzeczywistości.