Recenzje

• Małgorzata Kucharczyk

  2018-03-22

  Przyjemna. Zabawna. Niezła na wakacje.

• Agata Małecka

  2018-03-22

  Brak akceptacji, deficyt miłości, czułości, brak przystosowania, przeciętność a może wyjątkowość, której nie sposób docenić w Polsce epoki PRL. "Dziunia" to krzywe zwierciadło polskości tamtych czasów. I oby tylko tamtej, ponieważ mimo że "co jej nie zabiło, to ją rozśmieszyło", to jednak "dziuniość to stan umysłu, który może być kłopotliwy". Prawdopodobnie niestety nadal. Naprawdę niezła książka ebook pisana o kluczowych sprawach w sposób zupełnie nietypowy. Dlatego warto moim zdaniem poznać "Dziunię".

• zksiazkawreku

  2018-03-22

  "Dziunia" to pierwsza książka ebook Anny M. Nowakowskiej po jaką sięgnęłam. I nadal, po tygodniu od przeczytania, mam mieszane uczucia. Nie mogę się zdecydować czy mi się podobała czy nie. Jedno wiem na pewno: nie podoba mi się styl pisania pisarki, przez co raczej nie sięgnę po kolejną książkę tej autorki. "Dziunia" to książka ebook nieszablonowa, pozbawiona schematów. Opowieść omawia życie pewnej dziewczynki, od samych urodzin do wieku piętnastoletniego. Dziewczynka ta, to tytułowa Dziunia. Została ona poczęta w wyniku mezaliansu - ojciec pochodzący z bogatej rodziny, natomiast matka z niższych sfer. Narodziła się w szkolnej ubikacji, była dzieckiem niechcianym, co słyszała przez całe własne życie. Była ewidentną wpadką. Rodzina ojca Dziuni nie miała zamiaru opiekować się "bękartem" w związku z czym nasza bohaterka wczesne dzieciństwo spędziła z mamą u dziadków. Najbezpieczniej czuła się pod stołem. Po pewnym okresie pojawiła się szansa na zwyczajną rodzinę i zwyczajny dom. Matka Dziuni pogodziła się z jej ojcem i razem zamieszkali na wsi. Jednak do normalności wiele brakowało - Dziunia z brak z miejsca spała w szafie a ojciec zaczął pić i bić dziewczynkę gumową sondą do badania krów. Jedną zwyczajną "rzeczą" było pojawienie się nowego członka rodziny - Lubusia.Dzieciństwo Dziuni jest przez autorkę bardzo szczegółowo opisane. Jesteśmy świadkami jak kobieta dorasta, jak się zmienia, poznaje świeżych ludzi i jak bardzo różni się od rówieśników. Nikt jej nie lubi, jest wyśmiewana i wiecznie kompromitowana. Ponadto nie szanuję jej rodzina, w której Dziunia jest wyzywana od najgorszych i uważana za intruza. Jedynymi, którzy ją miłowali byli dziadkowie ze strony matki i tylko na nich mogła liczyć. Kobieta usiłuje znaleźć własne miejsce na świecie, jednak jej to nie wychodzi. Dopiero po jakimś okresie poznaje Bunię i to z nią się zaprzyjaźnia. Co więcej, zakochuje się w niej najprzystojniejszy chłopak we wsi i... historia się powtarza. Autorka porusza bardzo kluczowy temat jakim jest patologia w rodzinach, ponieważ inaczej tego nazwać nie można. Dzidziuś jest zaniedbywane i poniżane, w dodatku nikt z dorosłych nie ma w tej powieści zielonego pojęcia o wychowaniu dzieci. Można powiedzieć, że to historia o ludzkiej głupocie. "Dziunia" to książka, która bardzo wstrząsa czytelnikiem, a przynajmniej wstrząsała mną. Będąc świadkiem niektórych głupich zachowań ludzi, świadkiem tego, co potrafią powiedzieć do bezbronnej dziewczynki - miałam ochotę przeklinać okrucieństwo tego świata, bezmyślność i głupotę ludzi. Brak mi słów na to, jak rodzice mogę nie czuć żadnej więzi ze swoim dzieckiem, nie rozumieć jego potrzeb i być względem niego tak okrutnym. Książka ebook jest aż do bólu prawdziwa. Ponieważ przecież takie historie chodzą po ludziach, a zazwyczaj nie mówi się o nich i zamiata pod dywan. Książka ebook jest napisana bardzo specyficznym językiem. Wydaje mi się, że lub się go polubi, lub nie - w moim przypadku to drugie. Pomimo tego że historia bardzo ciekawa, przez ten dziwaczny mowa autorki książki nie czytałam książki z przyjemnością a wręcz męczyłam się ponad nią. Też nie wciągnęła mnie tak, jak wciągają dobre książki, więc nie miałam problemu z odłożeniem książki i poczytaniem później. Podsumowując, "Dziunia" to opowieść wstrząsająca, straszna, okropnie smutna i zarazem wesoła. To historia o nietolerancji i braku akceptacji, o dziewczynce, która mając dopiero 15 lat, przeszła już przez piekło niezrozumienia, odrzucenia i niekochania. To bardzo niezła powieść, lecz ze względu na specyficzny styl pisania autorki, nie każdemu może się spodobać.

• ewajs

  2018-03-22

  Zalecam tą książkę każdemu poszukującemu czegoś więcej w życiu. W sposób zabawny, łatwy a czasami bardzo poruszający autorka prezentuje życie Dziuni - czyli wydarzenia, które chociaż w części mogą być udziałem każdego z nas i mądrze ukazuje jak Dziunia na to reaguje. Reakcje te są zwykłe, ludzkie, lecz i zaskakujące. Dziunia dąży do prostoty życia, tak jak wielu z nas. Warto przeczytać.

• czarno_biała em

  2018-03-22

  "Dziuniość to stan umysłu, który może być kłopotliwy. Więc ostrożnie z tą książką. Nie ma twardych dowodów na zaraźliwy charakter dziuniości. Z drugiej strony nie istnieją dowody pozwalające twierdzić, że czytającemu nic nie grozi. Aberracje potrafią się udzielać. Zostałeś ostrzeżony. "To słowa autorki, które znajdują się na tylnej okładce. Prowizorycznie można rzecz co grozi czytającemu, który pochłania 382 strony i z każdą przewracaną stroną nie wierzy co czyta !!! Tak zostałam ostrzeżona przez autorkę lecz nie zmienia to faktu jaka jest ta książka. A jest niezła :)"Nie mam przyjaciół - tylko ludzi- którzy mnie używają"Dziunia skąd wzięła się dziunia ?? a wzięła się z połączenia głupiego plemnika z jeszcze głupszą komórką. Dziunia to główna bohaterka powieści, która już od urodzenia miała ciężko- "leży w tym inkubatorze taka jakaś.. blee...pokręcona, wygląda, jakby ja przeżuł pies" i do tego " to małe gówno śmierdzące z trzema punktami na dziesięć jednak przetrwa" . Nie ma to jak kochająca rodzina. Nasza Dziunia przetrwa lecz będą z nią same problemy ponieważ w przedszkolu już umie czytać i posługuję się słownictwem, które nie jednemu dorosłemu sprawiłoby kłopot. Uznana za ułomną, której zwoje mózgowe nie przetwarzają danych lub z nadmiaru wiadomości się przegrzewają , bo Dziunia ma kłopot z usuwaniem zbędnych informacji pamięta wszystkie zasłyszane słowa i sytuacje. Ma dobre serce i nie potrafi odmówić a miłuje wszystkich, którzy są dla niej dobrzy. Życie naszej bohaterki od samego narodzenia to istne piekło uważana za dziwoląga spędzała całe dnie pod stołem ponieważ tam czuła się bezpieczna. Rodzice Dziuni to życiowa przegrana ojciec alkoholik a matka to kobieta, która nie widzi alkoholizmu męża i przymyka oko na wszystko zło, które losy się w domu nie wiem czym różniła się od ojca Dziuni prawdopodobnie tylko tym, że nie piła. Teraz najistotniejszy punkt sposoby wychowawcze, które stosowali PAŃSTWO DOCHTORÓWNI względem córki to bicie krowią sondą. bicie w pysk (tak pysk nie twarz) czy gadanie jak do słupa. Kiedy rodzice już dali sobie spokój z wychowaniem córki oddali się swoim pasja ojciec połówce z ogórkiem na zagrychę a matka pielęgnowaniem trawy. Dziadkowie ze strony ojca traktowali ją jak przybłędę jedyne wsparcie miała u Dziadostwa czyli rodziców jej matki.Wiecie dlaczego dałam ten opis na stępie "Nie mam przyjaciół - tylko ludzi- którzy mnie używają" dlatego, że tak właśnie było Dziunia była używana dosłownie na kolanach starszego pana jako siedmiolatka, potem jako uczennica Pana Profesora i jego piwnicę, koleżanki w szkole nabijali się z niej, że jest wioską i że jej słoma wychodzi z butów przychodzili tylko po pomoc w napisaniu referatu, ojciec prał ją jak chciał a matka po prostu jej nie kochała. Skłamałaby miała jedną przyjaciółkę Bunię tak Dziunia i Bunia :)Autorka w perfekcyjny sposób potrafi stworzyć psychologiczny obraz domu z lat gierkowskich. Kiedy szczytem dla dziewczyn było noszenie futer z lisim pyskiem na ramieniu a mężczyźni pili i bili do woli. A noszenie dżinsów peweksu to był szczyt ponad szczytami. Nasi bohaterowie mieszkają w miejscowości Zadupie gdzie głowa wioski to ksiądz i sklepikowa, która wszystko wie kot z kim i dlaczego.??? Książka ebook na początku czytania wydawała mi się śmieszna lecz jak już zaczęłam doczytywać pewne elementy nieustanna się dla mnie niesmaczna taka bez ogródek. Autorka nie szczędziła humoru żeby zamaskować drugie dno powieści. Jest to książka, która przedstawia opis jak dzieci zostają dzieciakami i jak wychowują własne dzieci. Dla mnie Dziunia to inteligentna dziewczyna, której nikt nie okazał miłości i zrozumienia za to dostała dom pełen alkoholowych wojaży ojca i wytyki matki, że jak by nie pojawiła się to miałaby inne życie. Smutne jest kiedy dzieci słyszą takie rzeczy z ust rodziców a potem wypłakują się na leżance u psychologa jak nasza Dziunia. Zalecam wam tą książkę abyście zobaczyli jak to jest z ta Dziunią, że nie jest dziewuchą która ściąga na siebie kłopoty ponieważ to dziewczyna, która ma duże pokład miłości w swoim sercu. Zakończenie jest smutne tej powieści jednak znieczulica u ludzi jest wparta w ich tok myślenia. Jest drugi tom tej powieści lecz za nim po niego sięgnę muszę przetrawić to co zrobiła autorka z moimi myślami. W sumie autorka ostrzega czytelnika :)

• Marta Kardas

  2018-03-22

  Bardzo specyficzna książka. Nie czyta się jej lekko. Z pewnością idealnie ukazuje pozoranctwo i obłudę pewnych sfer. Dziunia to postać raczej tragiczna, ponieważ żyła w okolicznościach nie do pozazdroszczenia, jednak wszystko co jej się przytrafiało przyjmowała jakby to było naturalne, przez co nie wzbudza większego współczucia. Nie jest to książka, która bawi, wręcz przeciwnie- ma smutny wydźwięk.

• Ilona Masłowska

  2018-03-22

  O tej książce pdf mam jak najlepsze zdanie, zarówno jeśli chodzi o treść jak i mowa autorki. Dziunia jako literacka bohaterka wyjątkowo zapada w pamięć, obok tej historii nie da się przejść bez emocji. Opowiadanie na pewno niełatwa, ponieważ chwyta za serce i porusza, ale sądzę że naprawdę warto przeczytać.

• Kellini

  2018-03-22

  Dziunia to książka ebook niezwykła, tak jak i tytułowa bohaterka. Nieczęsto się bowiem zdarza, aby książka ebook tak mnie poruszyła i wywarła na mnie tak wielkie wrażenie. Postać Dziuni została przedstawiona bardzo wyraziście, wielokrotnie współczułam i utożsamiałam się z nią. Pod wobec przekazywania emocji ta opowiadanie to mistrzostwo.