Recenzje

• jasiq42

  2018-03-20

  Polecam, wartościowy cenny zakup literatury, godny uwagi.

• ami787

  2018-03-20

  Książka ebook pomimo iż dość gruba to niesamowicie wciąga.Jest to historia rodziny, której pewnego dnia życie zmienia się w koszmar. Nastolatek (ich syn) idzie do szkoły i zabija bronią kilkanaście osób. Autorka przedstawia historię życia tego chłopca od urodzenia, prezentuje co i kto wpłynął na jego desperacki krok. Jest to książka ebook która po przeczytaniu dlugo zostaje w pamięci. Prezentuje jak my, dorośli ludzie, otoczenie może wpływać na drugiego człowieka, szczególnie tak młodego, który potrzebuje trochę akceptacji, uwagi i miłości. Naprawdę polecam. Każdemu. Szczególne nauczycielom, rodzicom i młodzieży!!!

• Monika Kurzep

  2018-03-20

  Idealna książka, bardzo lekko się czyta, nie można się od niej oderwać. Ze względu na tematykę książki sądzę że każdy powinien ją przeczytać . Jak dla mnie 10/10 pkt

• Hanna

  2018-03-20

  Bardzo lubię tę autorkę. Nie umiem wskazać jednej jej książki, która najbardziej mi się podobała. Ta na pewno zrobiła na mnie ogromne wrażenie, ponieważ porusza dużo tematów, z którymi możemy się zetknąć prawdopodobnie wszyscy, zwłaszcza mając dzieci lub najmłodsze rodzeństwo. Dużo się mówi o przemocy w szkole, o cierpieniu ofiar. Lecz co będzie kiedy ofiara postanowi powiedzieć dość i zaplanuje zemstę? A co z rodzicami ofiary, która staje się napastnikiem? I co z rodzicami tych, którzy w szkole biją, szykanują inne dzieci? Czy oni zawsze są winni, czy można ich skazać na niebyt za to, że ich dzidziuś nie jest aniołem? Ta książka ebook każe zadawać sobie bardzo dużo pytań. Wstrząsająca

• Katarzyna Kubiak

  2018-03-20

  Książka ebook porusza bardzo niełatwy problem, z którym niestaty spotykamy się od czasu do czasu, na szczęście głównie w telewizji. Wydaje mi się, że bardzo nieźle nakreślone jest, w jaki sposób rodzi się, problem, jak nabrzmiewa, gdzie są korzenie i dlaczego ostatecznie może dojść do ujścia całej tej złej energii, która gromadzi się w młodym człowieku. Zalecam

• kalina kwidzinska

  2018-03-20

  Idealna książka, po przeczytaniu której zupełnie inaczej spojrzałam na problem. Dzisiaj, gdysłyszę w telewizji o strzelaninie w szkole, o tym, że młody człowiek grozi drugiemu, nie osądzam tak dynamicznie i prosto jak kiedyś, ponieważ wiem, że kłopot może leżeć gdzieś głęboko, a wina niekoniecznie jest tylko po stronie napastnika. Czytałam po raz kolejny, zalecam serdecznie.

• urszula711

  2018-03-20

  Przepraszam za poprzednio omyłkowo dodaną recenzję ;) Oczywiście powinna być pod "Głosem serca", a nie pod "Świadectwem prawdy" - błąd już naprawiony :)

• urszula711

  2018-03-20

  To niewiarygodne! Zastanawiam się, jak to możliwe, by wymyślić tak dużą liczbę bohaterów i opowiedzieć misterną koronkę ich losów, połączonych razem jedną historią. Jodi Picoult jest mistrzynią w tym zakresie, potrafi opowiedzieć historie własnych bohaterów w bardzo ciekawy sposób. Oczywiście znów obiera na własny warsztat literacki trudny temat – kłopot przemocy w szkole, a więc problem, który nigdy nie traci na ważności. Co ciekawsze, pewnych bohaterów możemy spotkać na kartach innej jej powieści. W „Dziewiętnastu minutach” poznajemy ich dalsze losy. Lecz stanowią one tylko tło powieści – najważniejszą postacią jest postać Petera Houghtona, młodego chłopaka, poniżanego i poniewieranego przez rówieśników, postać wrażliwą i tragiczną zarazem, która pewnego dnia z ofiary staje się katem, popełnia straszliwą zbrodnię, mszcząc się na tych, którzy gnębili go przez lata, już od pierwszych dni edukacji… Ta zemsta oczywiście mści się na nim samym, ponieważ trafia do więzienia. Czyli tak naprawdę znów staje się ofiarą…Samotność i bezradność może doprowadzić do tragedii, dlatego warto zwrócić szczególną uwagę na kłopoty na swóim podwórku, zwłaszcza, kiedy mamy dzieci w wieku szkolnym. W rzeczywistości i u nas może rozgrywać się jakiś dramat. Nawet w rodzinach wolnych od jakiejkolwiek patologii. Nie wolno o tym zapominać. Jak zawsze u Picoult i tutaj do samego końca nie wiadomo jak potoczy się akcja, co jeszcze po drodze zostanie odkryte. Mimo znacznej objętości, książkę przeczytałam z olbrzymią przyjemnością. Polecam!

• urszula711

  2018-03-20

  Książki Jodi Picoult traktuję już jako uzależnienie, od którego nie mam ochoty w żadnym razie się uwolnić. Jak zawsze niosą w sobie pozytywną dawkę emocji, szerzej otwierają oczy na prozaiczne życiowe problemy, wybory, którymi kieruje się człowiek, stanowią wyjątkowy przystanek w normalnej codzienności.„Głos serca” pisany jest w ciekawy sposób. Oczywiście autorka znów opowiada historię na własny sposób, czyli widzianą oczami każdego ze własnych bohaterów. Nie będę omawiała fabuły, niech każdy zainteresowany sam sięgnie po tę książkę. Zaintrygowało mnie to, że posłużyła się ciekawym wynikiem cofania się w czasie, dzięki temu nie sposób się oderwać od opowiadanej historii, ponieważ chce się przekonać, dlaczego doszło do tego, co będzie dalej. Dzięki temu można bardziej zrozumieć intencje bohaterów, co nimi kierowało, dlaczego tak, a nie inaczej postąpili, dlaczego tyle trzeba było zniszczyć – nawet nie do końca świadomie, by zrozumieć, gdzie powinno być to właściwe miejsce, choć nie z pełnym przekonaniem, ponieważ zawsze znajdzie się ktoś, kto ucierpi, po przeciwnej stronie barykady. Jak w życiu. Prawda nierzadko boli.„Głos serca” to też podróż życia, ucieczka od siebie i przed samym (-ą) sobą. Czy jednak udana ucieczka? Przed sobą przecież ciężko jest uciec… Zalecam każdemu!

• kasita

  2018-03-20

  Lektura obowiązkowa dla każdego rodzica. Omawia życie chłopca z tzw. "normalnej, porządnej rodziny", który dopuszcza się straszliwej zbrodni. Chłopca niesamowicie samotnego i pozostawionego ze własnymi kłopotami przez zapracowanych/nieświadomych/nie zainteresowanych rodziców.To historia samotności i bezradności dzidziusia pozostawionego samemu sobie. Z dramatycznym skutkiem.Oraz wieloma pytaniami, które pozostają w głowie czytelnika na długo po przeczytaniu książki.Niestety nie czytałam polskiego przekładu. Oceniam oryginalną wersję językową.

• Kruszynka

  2018-03-20

  Akcja powieści toczy się dwutorowo. Mamy okazję zapoznać się zarówno z zdarzeniami współczesnymi, jak i tymi, które miały miejsce kilka lat temu, od których tak faktycznie wszystko się zaczęło.Ówcześnie Peter miał już 17 lat, był uczniem jednej ze szkół. Prócz tego zajmował się tworzeniem gier komputerowych, nie miał za bardzo przyjaciół, gdyż nie chcieli się z nim kolegować. Kiedyś kumplował się z Josie, jednak i ona w końcu porzuciła go dla elitarnej grupy szkolnej. Stale wyśmiewany i poniżany zastanawiał się ponad aktem zemsty na własnych prześladowcach. W dniu, w którym to wszystko się wydarzyło jedno wydarzenie przesądziło o tym, że zdecydował się na tak desperacki krok. Wkroczył do szkoły z bronią i zaczął zabijać...Tymczasem kilka lat wstecz to właśnie matka chłopca sprowadziła na świat małą Josie, która być może nigdy by się nie narodziła. Dzieci kolegowały się ze sobą, aż do pewnego incydentu, po którym życie obydwu rodzin uległo diametralnej zmianie.

• lucha1018

  2018-03-20

  „W dziewiętnaście minut można skosić frontowy trawnik, ufarbować włosy, obejrzeć tercję meczu hokejowego. Dziewiętnaście minut wystarczy, aby zaplombować ząb, upiec ciastka, poskładać pranie pięcioosobowej rodziny.(…) W ciągu dziewiętnastu minut można doczekać się dostawy zamówionej pizzy. Przeczytać dzidziusiowi bajkę albo wymienić olej w aucie. Przejść dwa kilometry. Obrębić dół spódnicy.(…) Dziewiętnaście minut – tyle starczy, aby dopełnić zemsty.” Tak rozpoczyna się owa powieść, ten cytat, według mnie, najbardziej obrazuje charakter książki. Przebieg wydarzeń opiera się na bardzo wzruszającym wątku, a mianowicie, szykanowaniu Petera. Chłopczyk już od pierwszego dnia w szkole zostaje wyśmiany, ciągnie się to za nim do siedemnastego roku życia. Pewnego dnia postanawia dokonać zemsty, w ciągu dziewiętnastu minut zabija 10 osób, rani kilkanaście.W własnej powieści, Picoult, zmusza do refleksji na temat przemocy w szkole. Fizycznego a także psychicznej. Peter dokonuję, dokładnie zaplanowanej,

• kluseczka007

  2018-03-20

  Niezwykła książka. Jodi Picoult znowu porusza bardzo niełatwy i kluczowy współcześnie temat: przemoc w szkole. Lecz nie tylko. Jak zachować się w stosunku do rodziców, których dzidziuś zrobiło coś strasznego? Czy można całkowicie wyrzec się przyjaźni? Autorka dotyka wielu kluczowych aspektów naszego życia, niebanalnie, z wdziękiem i klasą poruszając się po niepewnym gruncie. Książka ebook porywa od pierwszych stron i trzyma w napięciu aż do końca. To dla mnie jeden z wielu uroków prozy Picoult - niby to opowieść poruszająca społeczne problemy, a jednak nie mogę się od niej oderwać, jak od najlepszych kryminałów. Myślę, że - pomimo tego, iż suma sumarum jest to "ciężka" lektura - powinna przeczytać ją każda osoba - nie tylko związana ze szkolnictwem - uczniowie, nauczyciele. W końcu większość z nas wyśle kiedyś / wysłało dzidziuś do szkoły. Szczerze i gorąco polecam.

• agata.jag81

  2018-03-20

  Książkę zalecam wszystkim... Wciąga od pierwszych stron, jak zresztą większość ebooków tej autorki.Porusza niełatwy temat, mianowicie przemoc w szkole i związane z nią skutki.

• sannlika

  2018-03-20

  Wszystkie książki tej autorki niestety zawierają obszerną ilośc stron...jednak można dotrzeć do końca :)Książka ukazuje problem, który prawdopodobnie nigdy nie zniknie ze szkół, choć wielu by z nas chciało.Nie wiem czy zalecać tą książkę, mimo że przebrnąłam do końca. Powinni ją natomiast przeczytać wszyscy Ci, którzy mają coś wspólnego ze szkolnictwem i kłopotami tam panującymi.