Recenzje

• Smooky

  2018-03-20

  „Dziewczyny chcą się zabawić” to osadzona w niełatwej łódzkiej rzeczywistości i ustrojowego przełomu lat 80. i 90. historia o miłości, przyjaźni, dorastaniu i głęboko skrywanych marzeniach. To też obraz prawdziwej Łodzi, jaką pamiętają tamtejsi mieszkańcy, pełną fabryk, pracujących kobiet, a nawet wojennych tajemnic, które zostają ujawnione dopiero po kilkudziesięciu latach. I w końcu to spotkanie z czterema nastoletnimi dziewczynami, które pozornie dzieli niemalże wszystko, lecz połączyć niezwykła przyjaźń. Amelia Kosowska, Monika Pielgrzym, Iza Srebrzyńska i Paulina Sarnecka to rówieśniczki, urodzone i wychowane w Łodzi. Każda z nich pochodzi z innego środowiska i rodziny o różnorakich zasadach, każda ma inny charakter i każda z nich zmaga się z innymi kłopotami i własną, niekiedy dramatyczną przeszłością. Mimo wszystko jednak los splata ze sobą ich drogi, a pomiędzy kobietami rodzi się szczera przyjaźń, której nic ani nikt nie jest w stanie rozerwać. Z czasem, zupełnym przypadkiem w ich dziewczęcy team wkracza również Robert Nowakowski. Nie pyta o pozwolenie i nie daje się wykopać z ich świata, w zamian oferując pełne ciepła serce i nieporównywalną z niczym więź, opartą na bezwarunkowej przyjaźni. Jak zmieni życie czterech młodych dziewczyn, o tym już musicie przekonać się sami. Warto też zwrócić uwagę, że akcja powieści rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych. Całość rozpoczyna się w roku 1944, kiedy to likwidowane jest łódzkie getto. Wydarzenia u schyłku wojny pojawiać się będą jeszcze parokrotnie, wzbogacając opowieść o intrygujący, lecz wyjątkowo smutny wątek, który jak się potem okaże będzie miał własne znaczenie. Większość fabuła skupia się jednak na przełomie lat 80. i 90. kiedy to główne bohaterki są jeszcze zbuntowanymi nastolatkami takimi, które zadają zapytania o sens, poszukują własnego miejsca w niepewnym świecie i pragnął spełniać marzenia. Zanim jednak przeniesiemy się do bieżącej akcji mamy okazję poznać fakt z przeszłości każdej z dziewczyn, obserwować ich dzieciństwo i być świadkami sytuacji, które silnie je ukształtowały, a to pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć ich postępowanie i podejmowanie przez nie decyzje. Taki zabieg zmusił też autorki do wprowadzenia paru drugoplanowych, lecz wcale nie mniej kluczowych postaci. Poznajemy rodziców dziewczyn, bliższych i dalszych krewnych, rodzeństwo, ciotki i gosposię, lecz także sąsiadów, sklepikarzy, a nawet przypadkowych przechodniów i taksówkarzy. Tak obszerna i nieźle przemyślana galeria postaci pozwala lepiej zrozumieć i wczuć się w klimat powieści. Podobnie zresztą, jak wyczerpujące opisy ówczesnej rzeczywistości, o jakie pokusiły się autorki, wzbogacając całość o wyjątkowo ważne elementy. Dla czytelników pamiętających czasy komuny, to niezła okazja do tego, by na chwilę cofnąć się w okresie i sentymentem przypomnieć sobie zabawy na osiedlowym trzepaku, gry w gumę, klucze do mieszkania zawieszone na sznurku i noszone na szyi, a nawet pierwszą fascynację muzyczną i radiową Trójkę, puszczającą przeboje takich ikon muzycznych, jak chociażby Madonna czy Maanam. Z kolei dla nieco najmłodszych odbiorców, którzy niekoniecznie pamiętają tamte czasy lub urodzili się dużo, wiele później, „Dziewczyny chcą się zabawić” są swego rodzaju kompendium wiedzy o tym, jak wyglądała polska codzienność za czasów ustrojowego przełomu. Bez wątpienia takie szczegółowe opisy są olbrzymim plusem powieści. Nadają bowiem lekturze nietypowego charakteru i przemawiają do czytelników, w sposób emocjonujący relacjonując wydarzenia sprzed niemalże dekady. Niemniej jednak, tak rozległe opisy, w moim odczuciu, ograbiły nieco całość z tego, co najistotniejsze, a mianowicie z więzi z bohaterami. W porównaniu z ogółem dialogi wydawały się być skąpe, na dodatek bywały chaotyczne i nieco drewniane. Nie ułatwiało to odbioru treści, a tym bardziej zżycia się z głównymi bohaterkami. To właśnie z tego powodu, nie potrafiłam wczuć się w przeżycia czwórki dziewczyn, polubić ich ani przeżywać ich rozterek tak, jakbym tego chciała. W tym elemencie czegoś ważnego mi zabrakło, choć nie mogę powiedzieć, że lektura była nieudana. Tę kwestię pozostawię jednak do Waszej oceny. „Dziewczyny chcą się zabawić” to przejmująca i bardzo realistyczna opowieść o czterech nastoletnich przyjaciółkach, które wchodząc w dorosłość, zmagają się z trudną rzeczywistością w czasach kryzysu, niekiedy bolesną przeszłością i swoimi problemami. To też wyjątkowy i bardzo autentyczny obraz trudno pracującej Łodzi, od zawsze kojarzonej z fabrykami i przemysłem włókienniczym a także poruszająca opowiadanie o miłości w czasach II wojny światowej, zamkniętej za murami łódzkiego getta. Intrygująca, emocjonalna, rock’n’rollowa i realistyczna – taka właśnie jest opowieść „Dziewczyny chcą się zabawić”. Naprawdę warto przeczytać. M. www.smooky.pl

• Sikamikanico

  2018-03-20

  Wiecie co? Mam kłopot z polskimi autorkami. Rzadko kiedy podoba mi się coś obyczajowego napisanego przez kobietę. Nie wiem dlaczego, pewnie jestem w błędzie lecz cóż, tak mam. Na szczęście pojawiły się „Dziewczyny, które chcą się zabawić” Książka ebook tytułem i opisem sugerować by mogła coś lekkiego i łatwego. I o ile lekko się czyta, to ja bym jej nie zakwalifikowała jako czytadło. Ponieważ aspiruje na więcej. Nieźle skonstruowani bohaterowie, niesamowicie plastycznie i przejmująco pokazany ówczesny świat (Łódź, lata 80’/90′) i interesujące watki nie silące się niepotrzebnie na sekrety i intrygi. Dialogi są bardzo realistyczne i niewymuszone. Epizody krótkie i treściwe. Zachowana została doskonała równowaga pomiędzy opisami życia-przeżyć i uczuć-dialogami. Ok, tyle ze spraw technicznych. A teraz coś, czego nigdy nie udaje mi się omówić w 100%, czyli wrażenia po przeczytaniu książki. Kobiecość. To na pewno. Mamy tutaj... Cała recenzja na: https://kawazliterami.wordpress.com/2018/02/20/dziewczyny-chca-sie-zabawic-adrianna-michalewska-izabela-szolc-recenzja/

• Anonim

  2018-03-20

  Idealna powieść, naprawdę. Wciąga od pierwszej strony i później trudno się oderwać :)

• Magdalena Nowak

  2018-03-20

  Dawno nie czytałam powieści osadzonej w tak interesujących czasach i z tak wciągającą historią. Serio polecam.

• Anonim

  2018-03-20

  Książka ebook bardzo mi się podobała, naprawdę zalecam wszystkim :) Mam nadzieję, że następne części ukażą się w miarę dynamicznie ponieważ mam ochotę wrócić do świata omówionego przez autorki.