Dorota Czerwińska znów staje przed ciężkim zadaniem znalezienia mordercy. Na dodatek usiłuje rozwiązać sprawę sprzed 25 lat. Czekałam na tę książkę. Debiutancka opowieść autorki bardzo przypadła mi do gustu, więc z ciekawością i obawą sięgnęłam po „Dziewczynę z wnęki”. Z obawą, ponieważ dość nierzadko ponieważ udanym debiucie pojawia się słabszy tytuł. Tutaj jednak autorka rozwinęła skrzydła i zabrała nas w podróż pełną napięcia i wartkiej akcji 😊 Ależ ja się wciągnęłam! Naprawdę trudno było się dorwać od czytania, ponieważ nowe sprawy Czerwińskiej były tak intrygujące, że głowa mała. Autorka dbała też o wątki poboczne bohaterów słynnych z pierwszego tomu, lecz to jednak Dorota i sprawy kryminalne są tutaj na pierwszym planie. Peszek w takie tematy potrafi. I to bardzo nieźle potrafi! Niby coś tam się domyślałam, niby autorka podała nam wiele tropów i nawet nietrudno było połączyć kropki, a jednak na końcu czekało mnie spore zaskoczenie. Wybitnie niezły pomysł na fabułę! To się czytało szybko, ponieważ każde odłożenie książki na bok groziło moim fochem - tak bardzo byłam interesująca co dalej! Ogromna pochwała należy się też za to, jak autorka przedstawiła mordercę. Ciarki mam na samą myśl o tym, że można tak widzieć świat jak on. Lecz ciiii, nic więcej nie powiem. Sami przeczytajcie. A ja czekam na następny tom. Tym razem już bez obawy 😊