Mam olbrzymią słabość do potężnych powieści. Zanim jeszcze przeczytam notatkę na temat fabuły już czuję, że muszę sięgnąć po daną książkę, jeśli zaimponuje mi objętością. Lubię wczuć się w fabułę, zbliżyć do bohaterów i pozostać z nimi na dłuższy czas a niekoniecznie kieruję się w stronę kilkutomowych serii, więc tym chętniej wybieram rozbudowane lektury takie jak "Dziewczyna z mgły". Proza Ewy Los była mi do tej pory obca, chociaż czytałam w pomiędzy okresie kilka pochlebnych opinii na temat twórczości autorki. Sama zmierzyłam się z nią dopiero przy premierze jej najwieższej historii i uważam, że trafiłam naprawdę dobrze, bo lektura pochłonęła mnie od razu a klimat, który towarzyszył mi od pierwszej do ostatniej strony wpływał pozytywnie na moją wyobraźnię. To okazało się największa zaletą książki, lecz skupiłam się też na kreacji bohaterów czy podejmowanych przez nich wyborach i muszę przyznać, że wszystko było dla mnie jasne a także sensowne co nie zdarza się zbyt często. Fabuła skupia się na typowo obyczajowych motywach, gdzie kolejne wydarzenia napędza proza życia. Paweł mierzy się z wyrzutami sumienia po wypadku, w którym zginęła ukochana jego przyjaciela i jednocześnie zajmuje się Maurycym, który mierzy się ze zdrowotnymi problemami. Mieszkają na Mazurach, nie oczekują od życia dużo i skupiają się na przeżywaniu dnia po dniu. Wszystko jednak zmienia się wraz z pojawieniem się w ich domu Agaty a także Tymka, którzy są zdeterminowani, by odnaleźć własnych krewnych. Wspólne mieszkanie okaże się dla wszystkich znacznym wyzwaniem, lecz to powoli odkrywane sekrety przeszłości namówią wszystkich do zmiany perspektywy. Autorka sięgnęła po liczne motywy. Z jednej strony obserwujemy prywatne kłopoty bohaterów, z drugiej czujemy, że już niedługo przyjdzie nam się zmierzyć z większymi wyzwaniami, bo pojawienie się na pierwszym planie świeżych bohaterów zaowocuje zagadką z przeszłości, odkrywaniem tożsamości a także subtelnym, lecz bardzo nieźle poprowdzonym wątkiem kryminalnym. Ani przez moment nie zmierzymy się więc z nudą a sylwetki postaci będą zmuszały mnie do intensywnego myślenia, bo nikt nie odkrył własnych kart już na wstępie i wszystko wychodziło na jaw powoli, wraz z rozwojem fabuły. "Dziewczyna z mgły" to lektura, która dostarczyła mi mnóstwo atrakcji. Nie spodziewałam się, że opowieść Ewy Los tak mocno na mnie wpłynie a jednak nie mogłam oderwać się od rozgrywanych zdarzeń i z przyjemnością śledziłam kolejne zmiany zachodzące w bohaterach. A był tego ogrom! Sekrety z przeszłości, poszukiwanie biologicznych krewnych, dążenie do zrozumienia samego siebie czy towarzyszących bohaterom uczuć a w tym wszystkim oczywiście subtelnie kiełkujący wątek miłosny, rodzinny czy nawiązujący do wartości bliskości drugiego człowieka sprawiły, że w mojej głowie kłębiło się dużo sprzecznych emocji. A takie powieści zawsze sobie cenię.