Recenzje

• Sylwia Feliszek

  2024-02-26

  𝑷𝒐𝒅𝒓óż𝒖𝒋𝒆 𝒔𝒊ę 𝒈łó𝒘𝒏𝒊𝒆 𝒑𝒐 𝒕𝒐, 𝒃𝒚 𝒍𝒆𝒑𝒊𝒆𝒋 𝒛𝒓𝒐𝒛𝒖𝒎𝒊𝒆ć 𝒎𝒊𝒆𝒋𝒔𝒄𝒆, 𝒛 𝒌𝒕ó𝒓𝒆𝒈𝒐 𝒘𝒚𝒓𝒖𝒔𝒛𝒚ł𝒐 𝒔𝒊ę 𝒘 𝒅𝒓𝒐𝒈ę. [współpraca z @wydawnictwoznakpl] „Dziennik pocieszenia” jest książką, o której nigdy nie pomyślałabym, że zdobędzie tyle mojego zainteresowania. Stale czuję się trochę zbyt „gówniarska”, by zrozumieć istotę tego typu dzieła, a prawda jest również taka, że ostatni esej czy felieton w ��yciu czytałam w liceum…, czyli 10-12 lat temu. A tym właśnie jest książka ebook Wojciecha Bonowicza – zestawem jego krótkich tekstów filozoficznych, traktujących właściwie o tym, co w życiu jest najistotniejsze i, jaki mamy do tych „rzeczy” stosunek. Okazało się jednak, że to doskonała pozycja do rozpoczęcia własnej przygody z tego typu literaturą. Człowiek ma tendencję do martwienia się, przejmowania i rozmyślania ponad rzeczami – również, a może nawet przede wszystkim, tymi, na które nie ma on wpływu. Twórca podchodzi do nich ze spokojem i racjonalnością, której bardzo nierzadko nam brakuje, gdy już się w danej sytuacji znajdziemy. Dodatkowo, pisze o małych radościach codziennego życia tak, że czytelnik sam do siebie się uśmiecha. Zachwyciło mnie też mnóstwo nawiązań do sztuki, co dodatkowo mnie uspokajało (ale nie usypiało!) podczas czytania. Poznałam mnóstwo pięknych obrazów i artystów, co było bardzo satysfakcjonujące, ponieważ po prostu się tego nie spodziewałam – była to idealna wartość dodana. Co tak naprawdę kryje się za stwierdzeniem „Nie mam czasu”? Kiedy Polacy są najbardziej życzliwi (i czy w ogóle)? Czy uczucie bezsilności zawsze jest złe? W tekstach Wojciecha Bonowicza nie znajdzie się odpowiedzi na wszystkie zapytania i rozwiązania problemów, lecz jeżeli podejdzie się do nich z otwartą głową, na pewno, nawet bezwiednie, samemu zacznie się spoglądać na nie z dystansu i rozbudzą one chęć do spojrzenia na świat z zupełnie innej, stoickiej perspektywy. Całość urzekła mnie już od pierwszych stron, szczególnie zwróceniem się bezpośrednio do czytelnika, słowami, które jestem pewna, że rezonują z masą osób, nawet z generacji Z – i niech są idealną puentą tej recenzji, po której będziecie po prostu pragnęli przeczytać więcej, ponieważ wreszcie poczujecie, że ktoś Was rozumie. 𝑷𝒊𝒔𝒛ę 𝒕𝒆𝒏 𝒅𝒛𝒊𝒆𝒏𝒏𝒊𝒌 𝒑𝒐𝒄𝒊𝒆𝒔𝒛𝒆𝒏𝒊𝒂, 𝒃𝒐 𝒘𝒊𝒆𝒎, ż𝒆 𝑪𝒊 𝒔𝒎𝒖𝒕𝒏𝒐. 𝑩𝒐 𝒘𝒔𝒕𝒂ł𝒂ś 𝒍𝒖𝒃 𝒘𝒔𝒕𝒂ł𝒆ś 𝒛 𝒅𝒛𝒊𝒘𝒏𝒚𝒎 𝒄𝒊ęż𝒂𝒓𝒆𝒎 𝒘 𝒔𝒆𝒓𝒄𝒖 𝒊 𝒏𝒊𝒆 𝒘𝒊𝒆𝒔𝒛, 𝒋𝒂𝒌 𝒔𝒊ę 𝒈𝒐 𝒑𝒐𝒛𝒃𝒚ć 𝒂𝒏𝒊 𝒄𝒐 𝒛𝒓𝒐𝒃𝒊ć 𝒛 𝒓𝒐𝒛𝒑𝒐𝒄𝒛𝒚𝒏𝒂𝒋ą𝒄𝒚𝒎 𝒔𝒊ę 𝒅𝒏𝒊𝒆𝒎 𝑩𝒐 𝒕𝒓𝒛𝒆𝒃𝒂 ż𝒚ć – 𝒄𝒉𝒄𝒆𝒔𝒛 ż𝒚ć, 𝒍𝒖𝒃𝒊𝒔𝒛 ż𝒚ć – 𝒂 𝒕𝒂𝒌 𝒕𝒓𝒖𝒅𝒏𝒐 𝒔𝒊ę 𝒕𝒆𝒈𝒐 ż𝒚𝒄𝒊𝒂 𝒑𝒐𝒅𝒋ąć.

• Gerbera41

  2024-02-24

  Książka ebook pt. "Dziennik pocieszenia" zaintrygowała mnie, dlatego chciałam szybciutko zagłębić się w treść. Twórca Wojciech Bonowicz rozpoczyna opisem wnikliwej obserwacji otaczającej go okolicy, własnego miejsca zamieszkania. Nostalgia, w sposób automatyczny, może udzielić się czytelnikowi i zadziałać kojąco. Wspomina własne podróże "bees and breakfasts". Porównuje osobiste interesujące spostrzeżenia z innymi autorami, min. z Sándor Márai. W kolejnych rozdziałach porusza różnorakie zagadnienia, jakby odlegle od siebie, lecz wszystkie w zawoalowany sposób, dotyczą naszego życia i naszych przyszłych pokoleń. Konfrontuje to wszystko z klasycznymi, historycznymi dziełami, z poezją włącznie. Znaczącą element informacji zawartych w książce, znamy z naszej codzienności, lecz nie wszyscy to zauważamy i zapamiętujemy. Lektura ta, wbrew pozorom, niesie głębszy przekaz. Co czytać i jakich autorów, to już nasz osobisty wybór. "Literatura zrodzona z niepokoju czy poczucia bezradności nie musi wcale wpędzać czytających w bezradność". Zalecam wszystkim, którzy ponad smutek stawiają pragnienie cieszenia się życiem🤗💚🍀 Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Znak📗📖😊

• Angelika

  2024-02-24

  Niewielka, lekka, lecz pełna pozytywnych treści książka ebook Wojciecha Bonowicza, publicysty "Tygodnika Powszechnego". Zawiera zestaw felietonów opublikowanych wcześniej na łamach wspomnianego tygodnika, lecz uzupełnionych, poprawionych, z dodatkiem nowych, niepublikowanych do tej pory treści. Bardzo miło się ją czyta. Można oderwać się od codziennego zabiegania i zanurzyć w powolny, przyjemny świat poezji, sztuki, filozofii, wszystkiego co pozwala ukoić zmysły. Twórca prezentuje Czytelnikowi różnorakie możliwości odnalezienia, odkrycia na nowo Nadziei. Prezentuje jak z optymizmem spojrzeć na świat dokoła i nie dać się przygnębić atakującym zewsząd smutnym wiadomościom. Ta książka ebook mnie osobiście wyciszyła, ukoiła, dała przyjemny przerywnik w ciągu dnia. Jedyne moje zastrzeżenie to epizod dotyczący polityki. Wzburzył mnie nieco, uniósł ciśnienie, trochę zdenerwował. Mam jednak niejasne przeczucie, że twórca celowo w środku książki zrobił przerywnik od "pocieszania", choć mogę się oczywiście mylić.