To twoja książka?

Recenzje

• Kasia i Książki

  2018-03-20

  kasiaiksiazki.blogspot.de "Czas jest ojcem prawdy" - Francois Rabelais Ukrywanie prawdy zawsze niesie ze sobą negatywne skutki. Nie warto tłamsić w sobie niektórych spraw. "Dziecko" Fiony Barton, to idealny przykład na to, że takie działanie może być dla nas destrukcyjne... Kate. Na jednym z placów budowy zostają odnalezione ludzkie szczątki owinięte w gazetę. Ich rozmiar sugeruje, że należą one do noworodka. Sprawą zaczyna interesować się prasa, w tym dociekliwa reporterka Kate. Dziewczyna stawia sobie za priorytet znalezienie matki dziecka. Angażuje się bardzo emocjonalnie w sprawę. Jej dziennikarskie śledztwo z każdym dniem przybiera na sile. Angela. Kiedy w mediach pojawia się informacja o "dziecku z placu budowy" w Angeli budzi się nadzieja, że w końcu znaleziono jej zaginioną przed nad trzydziestu laty córkę. Dziewczyna łudzi się, że będzie mogła poznać prawdę i cała jej rodzina zazna w końcu psychicznego spokoju. Emma. Wraz z zagadkowym odkryciem, w Emmie budzą się obawy, że skrywany przez dużo lat przez nią sekret, wyjdzie jaw. Dziewczyna nie może pogodzić się z pewnymi sprawami, które miały miejsce jeszcze w jej dzieciństwie. Żyje nie tylko z piętnem odtrącenia przez matkę, która na pierwszym miejscu zawsze stawiała własnego partnera, lecz także z czymś znacznie gorszym. Pragnie, by ludzi odpowiedzialnych za jej prywatną tragedię, dosięgnęła ręka sprawiedliwości. Trzy bohaterki, które połączyła jedna tragedia. Jaka? Sprawdźcie sami. W powieści Fiony Barton poprowadzone zostały dwa rodzaje narracji - pierwszoosobowa - prowadzoną przez Emmę, a także trzecioosobowa, która skupia się na pozostałych bohaterach (głównie na Kate i Angeli). Postacie, wykreowane przez autorkę, to największy atut książki. Są wyraziste, ciekawe, a każda z nich niesie ze sobą własne sekrety i problemy, z którymi się boryka. Historia stworzona przez Barton wciąga, choć nie od początku. Akcja powieści rozwija się w mojej opinii wolno. Śmiało można było ją nieco skrócić. Nie ukrywam, że zabrakło mi w tu także napięcia, które towarzyszy thrillerom, a mniej więcej w połowie książki domyśliłam się zakończenia. Warto dać sobie czas i zbyt dynamicznie się nie zniechęcać. Zasługą tego jest interesująca fabuła (jak się już rozkręci) a także krótkie rozdziały. Sam wątek zbrodni nie jest najistotniejszy w tej książce. Na pierwszy plan wysuwają się tragedie dwóch kobiet. Książka ebook ta, to bowiem opowiadanie o cierpieniu po stracie dzidziusia i konsekwencjach jakie niosą długo skrywane tajemnice. Po "Dziecku" spodziewałam się mocnego thrillera, a otrzymałam dobrą opowieść obyczajową. Gdybym nie sugerowała się gatunkiem, zapewne nie przyczepiłabym się do wymienionych wyżej aspektów. Generalnie książka ebook niezła, analizując ją w aspekcie thrillera daje 6, natomiast jako opowieść obyczajowa - 7 :)

• KasiaKatarzyna

  2018-03-20

  O Fionie Barton dotychczas słyszałam niewiele. Cóż, muszę przyznać, że moja wiedza na temat tej autorki ograniczała się właściwie do tego, że wiedziałam, że to ona napisała głośną „Wdowę”. Gdy zaproponowano mi egzemplarz „Dziecka”, zerknęłam na opis fabuły i uznałam, że warto się tej książce pdf przyjrzeć. Kryjąca się na kartach najwieższej powieści Barton sekret sprawiła, że z miejsca zapragnęłam się z nią zapoznać. Odkryć szokującą prawdę. Przeżyć dreszcz emocji i poczuć niepokój, którego nie dostarczyły mi czytane ostatnio thrillery. Bałam się jednak – jak zwykle przy dość obszernych pod wobec objętości ebookach – że historia okaże się nudna i nadmuchana do granic możliwości. Moje obawy okazały się zupełnie niesłuszne, ponieważ „Dziecko” to naprawdę idealny thriller, którego lektura sprawiła mi mnóstwo przyjemności! „Kim jest dzidziuś z placu budowy?” – to pytanie, wokół którego osnuta jest fabuła mającej własną premierę 15 lutego 2018 r. powieści Fiony Barton. Thriller psychologiczny to prawdopodobnie mój zdecydowanie ulubiony gatunek. Lubię sięgać po historie opowiadające o mrocznych sekretach, które po latach wychodzą na światło dzienne. Przerażająca i bolesna przeszłość, którą bohaterowie tak bardzo starali się za sobą zostawić, nagle daje o sobie znać, a wszystkie złe emocje powracają ze zdwojoną siłą. Nic więc dziwnego, że „Dziecko” tak bardzo przypadło mi do gustu – jego olbrzymią siłą jest stanowiące punkt wyjścia dla historii wstrząsające odkrycie, prowadzona z różnorakich punktów widzenia narracja, mistrzowsko stopniowane napięcie, a wreszcie zaskakujące zakończenie. Pewnych rzeczy można się domyślać, lecz wątpię, by wielu z Was odkryło całą prawdę przed finałem. „Dziecko” rzeczywiście trochę straszy liczbą stron, lecz dynamicznie okazuje się, że pozory mylą. Książka ebook intryguje, trzyma w napięciu, zaskakuje, gdy czytelnik myśli, że wszystko już zostało powiedziane. Czyta przyjemność. Niewątpliwą zaletą nie tyle powieści, co samej Fiony Barton jest fakt, że w przeszłości pracowała ona jako dziennikarka zajmująca się znanymi sprawami kryminalnymi. Doświadczenia zdobyte podczas pracy w słynnych gazetach („Daily Mail”, „Daily Telegraph” a także „Mail on Sunday”) z pewnością zaprocentowały w postaci wiedzy, której nie posiadają pisarze fach dziennikarza znający wyłącznie z opowieści. Dzięki reporterskiej przeszłości Barton jej proza zyskuje na wiarygodności, a czytelnik ma prawo wierzyć, że tak właśnie wygląda praca dziennikarza śledczego, który – oprócz tego, że szuka sensacji – dąży też do odkrycia prawdy, prawdy, którą inni starają się za wszelką cenę ukryć… „Dziecko” to godny polecenia pełen napięcia thriller psychologiczny opowiadający o pozornie niezwiązanych ze sobą historiach, które przenikając się, doprowadzają do odkrycia szokującej prawdy. Zachwycona tą książką z pewnością sięgnę w przyszłości też po debiutancką opowieść autorki. Wiem już, że mogę się spodziewać wciągającej historii, którą warto poznać. Polecam! https://zliteraturazapanbrat.wordpress.com/

• Bookendorfina Izabela Pycio

  2018-03-20

  "Kiedy prawdę zastępuje się milczeniem, milczenie jest kłamstwem." Jewgienij Jewtuszenko Autorka ciekawie wciąga w intrygująca fabułę, potrafi przykuć uwagę czytelnika, choć w scenariuszu wydarzeń nie ma spektakularnych akcji, zaskakujących zwrotów czy dynamicznego rytmu. Jest natomiast idealnie odmalowana dramaturgia, nadawanie pobudzającego wyobraźnię niepokoju biegu zdarzeń, możliwość przyjrzenia się sytuacji z trzech perspektyw, wzbogacanie wiedzy o stopniowe ujawniane fakty i elementy prawdy. Klimat powieści bardzo mi odpowiadał, przemawiał do mnie własną barwą, umiejętnie wytworzoną atmosferą. Też jako atut odebrałam charakterystyki postaci, zróżnicowanych osobowościowo, z fragmentami mrocznej przeszłości, głęboko skrywanymi tajemnicami, nadmiarem tajemnic zatruwających każdy aspekt życia, siecią oszustw i kłamstw żyjących swóim życiem, niepozwalających na osiągnięcie poczucia pełnej wolności, czystego sumienia, zrzucenia ciężaru winy i uśmierzenia straty. Przeszkadzała mi za to zbytnia przewidywalność przybliżanej historii, zdumiewająca niewiedza policji odnośnie badań pokrewieństwa, chciałam mocniejszego trzymania w niepewności, bardziej niespodziewanych manewrów w fabule, a także większej niewyrazistości w interpretacji niezłych i złych bohaterów. Jednak dominują pozytywne wrażenia po odbyciu przygody czytelniczej, wciągająca i frapująca oferta relaksu z książką. Kate Water, reporterka poczytnego londyńskiego dziennika, wiedziona intuicją, ciekawością i dociekliwością, stara się wyjaśnić jak najwięcej szczegółów związanych z odnalezieniem na placu budowy szkieletu noworodka. Dociera do informacji, które coraz bardziej pochłaniają jej uwagę, przeprowadza dużo dających do rozmyślań rozmów, emocjonalnie angażuje się w usłyszane wspomnienia i przedstawione relacje. Dziennikarskie śledztwo rozrasta się i komplikuje, także policyjne dochodzenie dostarcza paru zaskakujących dowodów. Rozwiązanie łamigłówki wymaga czasu, wytrwałości i delikatności. Zajmującym wątkiem powieści okazał się również aspekt kondycji współczesnych mediów, dokonujących się w błyskawicznym tempie zmian w sposobie pracy reportera, koncentracji na dynamicznych newsach generujących kliknięcia i komentarze w społeczności internetowej, zrzucających na drugi plan jakość i wiarygodność podawanych informacji. bookendorfina.pl

• adeleide

  2018-03-20

  Dzidziuś to bardzo niezły thriller psychologiczny. Cieszę się, że otrzymałam możliwość przeczytania tej książki przed premierą, bo jest to mądra książka, którą jeszcze długo będę wspominać. Jeśli szukacie bardzo ciekawej historii, wielowątkowej, lekko pokręconej to ta książka ebook jest dla Was. Przyciągnie Was do siebie, rzuci o ziemię kilka razy, by przygnieść butem zakończeniem. Nie będziecie rozczarowani.

• ozzygirl

  2018-03-20

  Książka ebook Fiony Barton trafiła w moje ręce dzięki uprzejmości Wydawnictwa Czarna Owca a także Bussines and Culture – za co serdecznie dziękuję . Powiem szczerze, że gdy tylko dotarła do mnie oferta recenzji „Dziecka” i zapoznałam się z jej opisem to już wiedziałam, że to może być coś porywającego, wciągającego . I moje przeczucie mnie nie myliło ! 😊 Trzy różnorakie , nieznające się wcześniej dziewczyny i jedno malutkie ciało noworodka znalezione na placu budowy . A raczej już jego szkielet … Biorąc pod uwagę, że według śledczych szczątki dzidziusia leżą tam od kilkudziesięciu lat to od początku sprawa wydaje się być przegrana. Lecz nie dla jednej z naszych bohaterek – Kate , która jest reporterką. Dla niej te szczątki dzidziusia z początku są tylko idealnym tematem na ciekawy artykuł i to na pierwszą stronę ! Z początku .. ponieważ gdy zaczyna coraz bardziej zagłębiać się w historię a także drążyć, doprowadza ją to do dwóch pozostałych dziewczyn – Emmy i Angie. Każda z nich skrywa własne sekrety a zdarzenie , które wyszło niespodziewanie na widok publiczny zbliża je w pewien sposób do siebie . Na światło dzienne wychodzą coraz głębiej skrywane sekrety … Jeśli chodzi o samą autorkę to jest to moje pierwsze spotkanie z jej twórczością . Z informacji zawartej w książce pdf dowiedziałam się również , że Fiona Barton jest zarówno dziennikarką jak i pisarka więc nie dziwi mnie , że jedna z naszych bohaterek nie tylko jest reporterką w jednym z popularniejszych redakcji lecz sprawnie i z pewną znajomością posługuje się wszystkimi słynnymi im terminami i zwrotami. Trzeba by tu również nadmienić , że „Dziecko” nie jest pierwszą książką naszej pisarki więc nie mamy tu do czynienia z debiutem literackim . Autorka dokładnie wiedziała jak wyglądać ma fabuła powieści i co zawierać żeby Czytelnik był zainteresowany pomimo tego , że książka ebook ma aż 500 stron ! Lecz powracając do samej książki : Akcja „Dziecka” jest prowadzona bardzo interesująco ponieważ aż z trzech perspektyw. Pozwala nam to na dokładne przyjrzenie się naszym bohaterom i historiom które mają do opowiedzenia. I choć pomimo tego, że zagłębiając się dalej w książkę bohaterów nam dochodzi to nie ma opcji żeby się w tej powieści pogubić . Przeżywają oni także własne konflikty wewnętrzne co jeszcze bardziej wpływa na atmosferę niewiedzy tajemniczości panującej w powieści . Poza tym autorka mądrze sprawia, że kartka po kartce nasze bohaterki uchylają tylko rąbka skrywanej przez siebie tajemnicy. Pomimo tego , że wydawać by się mogło iż fabuła „Dziecka” toczy się powoli – pewnie poprzez to , że wiele miejsca zajmują tutaj rozważania, przemyślania bohaterek i wspomnienia z przeszłości a także śledztwo prowadzone przez Kate – to czyta się ją naprawdę dynamicznie . I chociaż ta książka ebook to typowe „ grube tomiszcze” - 500 stron może odstraszyć – to nie powiedziałabym że to jest problem, wręcz przeciwnie ! Czyta się ją w tempie ekspresowym, wręcz trudno się od niej oderwać nim nie pozna się zakończenia. I pomimo tego, że kilka razy myślałam że już znam jej zakończenie lub chociaż jestem blisko to jednak się myliłam . Fiona Barton ma wyjątkowo lekkie pióro, które sprawia że „Dziecko” czyta się właściwie jednym tchem. Epizody w niej nie są długie, pisane raczej w formie pamiętnika co jeszcze bardziej ułatwia śledzenie losów poszczególnych postaci . Podsumowując : „Dziecko” Fiony Barton to idealny thriller psychologiczny, który zaręczam że wciągnie każdego . I choć temat w niej poruszany należy do jednych z najtrudniejszych to stwierdzam że pisarka poradziła sobie z nim świetnie. Nic nie jest tutaj zbędne czy rozwleczone . Książkę czyta się szybko, nie mogąc się od niej oderwać – wciąga czytelnika całego w intrygę w niej pokazaną . „Dziecko” Fiony Barton to opowieść , którą sama będę zalecać wszystkim którzy liczą na ekscytujący dreszczyk emocji a także ciekawe i zaskakujące zakończenie ! Gorąco zalecam ! P.S. A ja idę przeczytać kolejną ( pierwszą ) książkę tej autorki 😉

• Małgorzata Szustkiewicz

  2018-03-20

  Kiedy na placu budowy odnalezione zostają szczątki noworodka, życie trzech obcych dziewczyn zaczyna nabierać tempa i bezpowrotnie przemieniać się. Jedna z nich boi się, że ktoś odkryje jej głęboko skrywaną tajemnicę. Druga przypomina sobie najgorszy dzień własnego życia i liczy, że wreszcie zazna spokoju. Trzecia, ambitna dziennikarka, zamierza poznać prawdę i opowiedzieć historię nieznanego dziecka… Kate szuka sprawy, która pozwoli jej znów wspiąć się na wyżyny dziennikarstwa i uchronić przed cięciem etatów w pracy. Kiedy słyszy o odnalezieniu zwłok niemowlęcia, postanawia bliżej przyjrzeć się sytuacji. Chociaż przełożeni studzą jej zapał, ona czuje, że może się w niej kryć coś więcej, pragnie poznać prawdę i przywrócić dzidziusiowi tożsamość. Udaje jej się dotrzeć do Angeli, która jest pewna, że to jej porwana przed laty córka została odkryta na placu budowy. Czy to naprawdę mała Alice? Kto porwał niewinne maleństwo i dlaczego skończyło zakopane w ziemi? I co takiego skrywa Emma, że tak bardzo boi się prowadzonego przez Kate śledztwa? Dałam się porwać historii od pierwszych stron. Już na samym początku pojawiły się wątki, które intrygowały, powoli rozbudzały ciekawość i chęć dokopania się do głęboko skrywanych tajemnic. Strona po stronie wciągałam się w opowieść, główkując ponad rozwiązaniem zagadki. Starałam się logicznie łączyć fakty, podążać za dziennikarskim śledztwem Kate. Muszę przyznać, że zakończenie mnie zaskoczyło. Gdzieś tam w głowie miałam własną wersję zdarzeń (i to nie jedną!), lecz nie trafiłam w tą prawdziwą. Co więcej, było to logiczne zakończenie, a nie wyssane z palca, mające tylko na celu wywołać szok i niedowierzanie u czytelnika. Akcję śledziłam z perspektywy trzech bohaterek, chociaż pojawią się wstawki dwóch innych postaci. Lubię gdy narracja jest prowadzona w taki sposób, w przypadku thrillerów pozwala to na spojrzenie na sprawę pod paroma różnorakimi kątami, jako osoba blisko związana z wydarzeniami, a także z dystansu. Dodatkowo Fiona Barton przeprowadziła to płynnie i spójnie, dlatego czytało się z łatwością i niesłabnącym zainteresowaniem. Temat książki nie jest łatwy. Śmierć tak małego dzidziusia zawsze jest okropna, tym bardziej, iż ktoś zachował ją w tajemnicy i nie pozwolił, żeby miało ono godny pochówek. Wraz z biegiem akcji na jaw wychodzą inne mroczne sekrety, równie ciężkie i trudne do zaakceptowania. Ta historia nasycona jest nieszczęściem, przesiąknięta ludzkimi łzami, a także kłamstwami. Dzidziuś to godny polecenia thriller psychologiczny. Nieźle napisany, interesujące wątki, idealnie skonstruowana fabuła, ciekawy bohaterowie. Wszystko to składało się na wciągającą powieść, która zapewniła mi dużo rozrywki. Postaram się znaleźć czas dla poprzedniej książki autorki, Wdowy, a także mieć na uwadze jej kolejne pozycje.

• wasilkab

  2018-03-20

  Bywają książki, które utrzymują czytelnika w napięciu i angażują w opowiedzianą historię bez reszty. Do nich zaliczam opowieść Fiony Barton pt. "Dziecko". To już druga książka ebook w karierze Autorki, byłej reporterki, zajmującej się znanymi sprawami kryminalnymi. Trzydziestoletnie doświadczenie zdobyte w pracy dziennikarskiej idealnie przełożyło się na kryminał, a właściwie thriller psychologiczny, z intrygującym śledztwem prowadzącym do ujawnienia prawdy i zaskakującego zakończenia. Wszystko zaczyna się w momencie, gdy w jednej z londyńskich popołudniówek ukazuje się wzmianka o makabrycznym znalezisku na placu budowy - znaleziono szkielet niemowlęcia w ogrodzie opuszczonego domu. Dla większości czytelników wzmianka o tragedii sprzed wielu lat może być jedynie sensacyjną informacją, której medialne życie potrwa najwyżej kilka dni. Lecz dla trzech dziewczyn - bohaterek powieści - nieustanna się sprawą wyjątkowej wagi. Sekretem, który ujawnił okrutną prawdę o destrukcyjnym postępowaniu ludzi, nierzadko żyjących w naszym najbliższym otoczeniu. Kate Waters - przedstawicielka typowego dziennikarstwa, posługująca się staromodnymi sposobami pracy - w zagadkowym znalezisku widzi szansę dla siebie. Może uda jej się zaimponować chimerycznemu szefowi, wyrwać z biura, w którym pracuje rzesza freelancerów dostarczających kolejne newsy. Kate czuje, że stoi przed szansą opowiedzenia naprawdę wielkiej historii. Z drugiej zaś strony nie może zignorować smutnego losu bezimiennego dziecka. Innymi pobudkami kierują się dwie pozostałe kobiety. Jedna z nich, pozbawiona i spragniona ojcowskiej miłości, wychowana przez zapatrzoną w siebie matkę, która zdecydowała się wyrzucić z domu swoją córkę, boi się, że jej młodzieńczy tajemnica zostanie ujawniony. Czuje się zdradzona przez najbliższych, nie potrafi zbudować poprawnych relacji z rodziną. I wreszcie ostatnia z głównych bohaterek - kobieta, której chyba porwano dziecko, nigdy nie dowiedziała się, co się z nim stało, dlaczego przytrafiła się jej tak niewyobrażalna strata. Trzy kobiety, pozornie niemające ze sobą nic wspólnego, zostały połączone niezwykłą tajemnicą ukrytą za gazetowym nagłówkiem. "Dziecko" Fiony Barton to ciekawie skonstruowana powieść, w której narracja występuje z trzech punktów widzenia. Początkowo wydaje się, że nie ma większego związku pomiędzy dziewczynami z traumatyczną przeszłością, a jedynym punktem wiążącym jest śledztwo prowadzone przez skrupulatną i profesjonalną dziennikarkę. Wraz z rozwojem fabuły wszystko się zmienia i nabiera coraz wyraźniejszych kształtów. Co jednak ciekawe, całość jest tak skonstruowana, że wszystkie wątki doskonale łączą się z sobą, niczym puzzle, które czytelnik układa oczekując pełnego obrazu. Wielowątkowa narracja, klasyczne śledztwo, pogłębiona charakterystyka psychologiczna postaci, to tylko niektóre z plusów powieści "Dziecko". Sekrety intrygują od początku do końca. Napięcie utrzymuje się na bardzo dobrym poziomie. Krótkie epizody sprawiają, że nie sposób oderwać się od powieści. Przeczytałam tę książkę jednym tchem, lektura sprawiła mi przyjemność, mimo że poruszała trudne i smutne tematy. Fiona Barton napisała opowieść skłaniającą do refleksji ponad działaniami ludzi, którzy nierzadko w akcie desperacji doprowadzają siebie i innych do tragedii. Książka ebook Fiony Barton to nie tylko opowiadanie o bezimiennym dziecku, które ktoś kiedyś potajemnie pochował. To też historia o kryzysie rodziny, skomplikowanych relacjach pomiędzy matką i córką, chęci zajrzenia pod powierzchnię ludzkiego życia, które zawsze niesie w sobie jakąś tajemnicę. O tym, że prędzej czy potem musimy rozliczyć się z naszych błędów. Zalecam lekturę najwieższej powieści Fiony Barton. Sama mam jeszcze przed sobą jej debiut, czyli bestsellerową "Wdowę". Na pewno sięgnę i po nią. Choćby po to, żeby poznać wcześniejsze poczynania dziennikarki z Londynu. Z przyjemnością odwiedzę wraz z nią miasto, które bardzo lubię. Może znowu zajrzymy do pubów albo udamy się na jakąś oldskulową imprezę.

• Anna Michna

  2018-03-20

  Książka ebook pochłonięta przeze mnie niczym pączek w tłusty czwartek. Jednak wnętrze tego pączka nie miało w sobie ani odrobiny słodyczy. Trzy kobiety, jedno ciało noworodka znalezione w jednej z dzielnic Londynu. Zdarzenie to w pewien sposób połączy wszystkie te kobiety. Każda z nich ma nadzieję. Każda na coś innego. Jednak żadna z nich nie spodziewa się, że poruszenie jednego małego kamyka spowoduje całą lawinę, a od dawna skrywane sekrety wreszcie ujrzą światło dzienne. To było moje pierwsze spotkanie z autorką „Wdowy” (muszę jak najszybciej nadrobić zaległość). Każdy epizod przedstawiony jest z perspektywy innej kobiety. Pozornie, więc powinniśmy mieć wiele informacji. Jednak autorka bardzo subtelnie odkrywa przed czytelnikiem kolejne karty i kiedy czytelnik myśli, że jest już coraz bliżej rozwiązania całej zagadki, wszystko jeszcze bardziej się gmatwa. Jako czytelnicy nie mamy szansy przewidzieć końca tej historii. Ktoś może się przestraszyć grubością lektury. Nic bardziej mylnego. Znaczna czcionka, znaczna ilość dialogów, przyjemny do czytania mowa i wciągająca fabuła sprawią, że czyta się ją ekspresowo. Aż szkoda było mi ją kończyć. Jak dla mnie, jeden z najlepszych thrillerów psychologicznych, jakie do tej pory czytałam.