Sharon Owens pisze lekką ręką. "Dyskoteka przy Magnoliowej" zabiera nas w lata 80 i klimat starodawnych afektów. Autorka pisze lekką ręką, a mowa oddaje piękno zamierzchłych lat, kiedy dużo rzeczy było prostszych. Przeplatające się wątki 9 bohaterów nie pozwolą się nudzić przy lekturze. "- Silny, zdrowy facet ma dużo możliwości. A panu nic nie dolega… może poza brzydotą.- Jaki cięty język, no, no! Sprawa wygląda tak: szanowna pani jest zakładniczką. Wróci pani do domu, gdy zamożna rodzinka zapłaci pewną sumę pieniędzy. Ot i wszystko. Proste, prawda? (…)- Idioto! Ty nazywasz siebie kidnaperem? Człowiek, który sam się postrzelił? Boże, zmiłuj się! Zostałam porwana przez durnia i niezdarę! Matko Boska, co za wstyd!"