Recenzje

• ejotek

  2018-03-22

  Po przeczytaniu zakończenia "Drogi do Różan" wszystko wskazywało na to, że przy "Wiośnie..." będę mogła się zrelaksować, czytając o rozwijającym się szczęściu Zosi w nowej rodzinie. Niania Zuzanna opowie mi kolejne historie ze własnej przeszłości na przemian z zachwycaniem się świeżym członkiem rodziny... Tymczasem nie minęło pięćdziesiąt stron a moje serce zaczęło płakać... W najśmielszych snach nie podejrzewałem czym uraczy mnie autorka! Był taki element książki, który przeczytałam cztery razy! - Naprawdę. Nie mogłam bowiem uwierzyć w wydarzenia rozgrywające się przecież "tuż przed moim nosem". Pomyślałam wówczas - i co dalej? Jak Ziembicka poprowadzi akcję? Przecież do końca tomu daleko a później jeszcze trzy kolejne. Nie napiszę jakie tragedie zaserwowała autorka swoim bohaterom. Nie napiszę kto był zrozpaczony i przepełniony złością na cały świat i ludzi. Nie zdradzę, kto przez dużo dni był niedostępny dla przyjaciół. Sami musicie to przeżyć. Mnie te wydarzenia dużo kosztowały - to ogromne emocje - pomimo, że to przecież "tylko" postacie z powieści... Zżyłam się z nimi jednak już w "Drodze do Różan" i smutno mi bardzo, że nie będą mi w komplecie towarzyszyć aż do piątej części serii Różany. Jestem godna podziwu dla autorki, bowiem nie skupiła się tylko na miłości i przyjaźni, lecz poruszyła dużo relacji międzyludzkich jednocześnie pokazując czytelnikowi cały wachlarz wiedzy z różnorakich tematów. Dowiedziałam się kto to jest bamber, jak tłoczy się oliwę, jakie urok skrywa pewne arboretum, jak wyszukiwać info w sieci. Całkowite mistrzostwo pani Bogna osiągnęła jednak przy opisywaniu wszelakich gatunków roślin! Wręcz czułam ich smak, aromat, strukturę a czytając o chodzeniu boso po trawie po prostu czułam na stopach rosę... To było bajkowe uczucie! Podsumowując - "Wiosna w Różanach" to godna kontynuacja pierwszego tomu serii - moim zdaniem, jest nawet lepsza! Więcej tu chwil dramatycznych, które wywołują u czytelnika ciarki i łzy wzruszenia a może nawet rozpaczy. Historia omówiona przez Ziembicką prezentuje czym powinniśmy się kierować w życiu, by być szczęśliwymi. Że trzeba cieszyć się tym co mamy, nie czekając stale na coś, co przypuszczalnie nastąpi... albo nie, ponieważ przecież wystarczy, że coś albo ktoś nieco zmieni bieg historii i już możemy być kimś innym i żyć inaczej. Lecz czy lepiej? Nie zabrakło niespodzianek, humoru, sekretów a także zwrotów akcji a dzięki mocnemu i tajemniczemu finałowi nie sposób długo czekać na lekturę kolejnej części. całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2017/05/bogna-ziembicka-wiosna-w-rozanach.html

• OlaK

  2018-03-22

  Druga element książki, utrzymana w takim samym stylu jak pierwsza. Niestety także trochę bardziej smutna - jak życie.

• Małgośka

  2018-03-22

  Książkę bardzo nieźle się czyta. Dla mnie to bardzo dobre czytadło, które pozwala się pośmiać i popłakać. Wzrusza i śmieszy, porusza emocje. Starałam się nie zastanawiać ponad tą ksiażką, lecz muszę przyznać, że zżyłam się trochę z jej bohaterami i w pewien sposób stali mi się bliscy. To z pewnością zasługa świetnego pióra autorki!

• Nastka

  2018-03-22

  Po przeczytaniu "Drogi do Różan" zastanawiałam się, jak potoczą się dalsze dzieje bohaterów. Dlatego gdy tylko pojawiła się następna element różańskich historii sięgnęłam po książkę bez chwili namysłu. Jest to bez wątpienia zasługująca na uwagę pozycja wśród współczesnej polskiej prozy obyczajowej. Bogna Ziembicka ma wyjątkowy dar rozbudzania emocji, czasami tak ogromnych jakby historia Zosi była naszą osobistą historią. Razem z bohaterką przeżywałam, wzruszałam się, smuciłam i odnajdywałam nadzieję. I dopiero na końcu przypomniałam sobie, że to przecież książka. Książka ebook bardzo prawdziwa, życiowa i nietuzinkowa.

• Urszulka

  2018-03-22

  Życie nie zawsze jest usłane różami, a z rzeczami na które nie mamy wpływu pozostaje nam się tylko pogodzić. Tylko jak? Czasami jest to nad nasze siły, lecz na szczęście Zosia, bohaterka powieści, nie jest sama... Książka ebook porusza bardzo życiowe i przyziemne sprawy. Idealna opowiadanie o tym, że nawet gdy szczęście się od nas odwróci, nie wolno się poddawać.

• April

  2018-03-22

  „Wiosna w Różanach” to idealna opowieść na jesień. Można się oderwać na chwilę od szarej rzeczywistości. W tej części dużo razy się wzruszyłam, wydaje mi się, że było w niej więcej smutnych chwil. Bogna Ziembicka od teraz staje się jedną z moich ulubionych polskich autorek. To idealny przykład, że Polak również potrafi napisać coś dobrego!

• Mokka

  2018-03-22

  Bardzo wzruszająca następna cześć historii Zofii. Następny raz autorka przypomina nam , że sielanka nie może zawsze trwać. Jakiś czas temu skończyłam właśnie czytać „Wiosna w Różanach” lecz prawdopodobnie wrócę do niej jeszcze raz. Zalecam fankom powieści obyczajowych

• Agrafka

  2018-03-22

  Kupiłam własnej mamie na upominek ponieważ ona lubi takie powieści. Jednak pożyczyłam od niej gdy zaczełą czytać tę cześć, pierwszą element opowieści o Zosi. I książka ebook mnie porwała. Myliłam się co do niej niesamowicie. Teraz jestem na początku „Wiosny w Różanach” i czytam ją z olbrzymią przyjemnością.Więc zalecam jako upominek dla kogoś albo dla siebie.

• MagdaLena

  2018-03-22

  To jest pierwsza opowieść tej autorki, którą czytałam i od razu się zakochałam! Ciepła opowiadanie o ludzkim losie, o radościach i smutkach a także o rodzinie, która jest tak kluczowa w życiu każdego z nas... Książka ebook momentami smutna niesie nadzieje na szczęśliwe zakończenie....

• grazia

  2018-03-22

  Pierwsza element jako taka, nic specjalnego lecz może niektórych "wciągnąć" do czytania, lecz druga element nudna, nic interesującego się nie dzieje, mnie nie zaciekawiła.

• ŁupaSzka

  2018-03-22

  Bardzo niezła cześć cyklu. Szczególnie zapadła mi w pamięć ponieważ dotyka spraw kłopotów w rodzinie i tego jak czasem ciężko się z nimi uporać. Lecz również jak warto się starać żeby stworzyć szczęśliwą rodzinę. Oczywiście przed lekturą zalecam przeczytać pierszą cześć.

• Angel84

  2018-03-22

  Wspaniała, wzruszająca opowiadanie o odmiennościach ludzkiego losu, wyjątkowej sile uczuć, odnajdywaniu szczęścia, które potrafi być tak kruche i sensu, który gdzieś niespodziewanie się zagubił. Chwile smutku i chwile radości... Myślę, że każdy odnajdzie w tej książce pdf cząstkę siebie.

• nuśka

  2018-03-22

  Bardzo się ucieszyłam, kiedy pojawiła się następna element różańskich historii. Jest to wyjątkowo nastrojowa opowiadanie o miłości, przyjaźni, rodzinie, chwilach radości, lecz również chwilach smutku i utracie tego, co kochamy. Dzięki idealnemu warsztatowi pisarskiemu autorki czytelnik razem z bohaterami przeżywa ich rozterki, upadki i wzloty, razem z nimi poszukuje sensu życia, który można utracić niespodziewanie i nieoczekiwanie. Książka ebook daje niesamowite ciepło i ukojenie... Polecam!

• Kruszynka

  2018-03-22

  Związek Zosi i Krzysztofa stale kwitł, sama kobieta, spodziewająca się dzidziusia czuła się nieźle i z każdym dniem kwitła. Cały czas przebywała w Krakowie, gdzie odwiedzała ją jej przyjaciółka, Marianna Milejko, która postanowiła schudnąć. Po jednej z wizyt na zajęciach spotkała własną znajomą ze szkoły, Oszkę, z którą odnowiła znajomość. Jak się okazało nieśmiała kobieta od zawsze lubiła Mariannę, jednak obawiała się z nią bliżej poznać. Tymczasem niania Zosi, Zuzanna Hulewicz, mająca już nad 80 lat coraz gorzej się czuła. Czy już nadszedł jej kres? Jak Zosia poradziła sobie w nowej sytuacji, jaką przygotowało dla niej życie?Muszę przyznać, że z tą książką było podobnie, jak z poprzednią. Z początku zupełnie nie mogłam wczuć się w nią, przeczytałam kilkanaście stron, odłożyłam, za kilka dni znowu po nią sięgnęłam. Na początku czytając po kilkadziesiąt stron jakoś brnęłam dalej, aż w końcu przepadłam. Pozycja tak mnie wchłonęła, że przeczytałam ją całą jednego dnia.

• Małgorzatka

  2018-03-22

  Wyjątkowo porywająca i wzruszająca książka, porusza bardzo życiowe kłopoty relacji rodzinnych i przyjacielskich. Odnalazłam w niej to, co lubię... przesłanie, że nawet po najgorszej burzy wychodzi w końcu słońce. Twórczość Bogny Ziembickiej idealnie wpisuje się w kanon współczesnej prozy kobiecej.