Joasia zachęciła mnie do lektury własnej nowej powieści słowami: "Alu, to nie jest książka ebook dla Ciebie". Od razu kliknęłam na "Dodaj do biblioteki". "Asiu, wybacz mi, jestem teraz trochę zajęta. Mam o 10h00 kluczowe spotkanie." - odpisałam, czytając już jednym okiem "Drogę do L." Po drugim rozdziale przerwałam na napisanie SMSa :"Nie czekajcie na mnie, właśnie się u mnie pali". Podrapałam się po głowie i zmieniłam "pali" na "leje woda z sufitu", wysłałam i z powrotem zanurzyłam się w książce. Po dosłownie chwili, usłyszałam dźwięk klucza w zamku i zapytanie męża: - Jesteś? Dlaczego siedzisz po ciemku? Zostało mi tylko parę stron. Co on tu do diabła robi?! Spojrzałam na godzinę w telefonie, którego nie wypuściłam ani na moment z ręki. 21h00, a ja w piżamie! - Jesteś chora? - Ali spoglądał na mnie z troską. "Nie, lecz zaraz będę, jeśli natychmiastowo nie przeczytam, jak to wszystko się skończyło" - zawarczałam w myślach. - Zamówić pizzę? - mój kochany żółw Ninja zrozumiał kłopot własnej żony. "Asiu, miałaś rację, to nie jest książka ebook dla mnie. Zapytanie czy to jest w ogóle książka ebook czy jakaś zasadzka na człowieka wciągająca go bez ostrzeżenia w serce pędzącej z kosmiczną prędkością akcji? Nie potrafiłam się z niej wydostać. Nie było mnie TU, byłam TAM - piątą kobietą w gangu. Myślałaś, że nie lubię thrillerów >18. I nie lubię, lecz Twoja opowieść stanowi ten znany wyjątek od reguły, łącząc w sobie warsztat mistrzyni pióra i fabułę jak z filmów McTiernana.”