Recenzje

• Anonim

  2018-03-20

  Czasem wszyscy mamy czegoś dość – szkoły, pracy, tego, że dzidziuś stale płacze, za oknem stale pada, a nas boli głowa. Jesteśmy ludźmi, mamy ograniczone pokłady cierpliwości, a życie nie składa się z samych niezłych chwil. To normalne, tak jak zwyczajne jest odczuwanie emocji, których wcale nie chcielibyśmy czuć – złości, zniecierpliwienia, strachu albo tego, że mamy czegoś dość. Dość – to brzmi groźnie. Sugeruje, że coś trwa już długo, cały czas nas męczy, a gdy przejdziemy już przez całą gamę innych uczuć z gatunku niechcianych, przychodzi w końcu moment, w którym mówimy „dość!”. I chociaż jest to naturalny stan emocjonalny, to jednak są sytuacje, które nigdy nie powinny mieć miejsca, a jednak zdarzają się i doprowadzają nas do takiego stanu. Na przykład wtedy, gdy ktoś nie respektuje Twoich potrzeb, ponieważ jesteś tylko…dzieckiem. Poznajcie Doris, małą dziewczynkę z całkiem normalnej rodziny. Mama, tato i czasem denerwujący starszy brat, jak to już ze starszymi braćmi bywa. I wszystko byłoby w porządku, gdyby nie fakt, że nikt w domu nie słucha, co Doris ma do powiedzenia. To w końcu tylko mała dziewczynka. A ma ona do powiedzenia wiele – mówi o własnych potrzebach, pyta „dlaczego”, lecz nie uzyskuje odpowiedzi. Dotyczy to błahych dla dorosłego spraw – odłożenia na miejsce roweru, którym przecież bawił się brat, obietnicy posypania tortu, gdy niespodziewanie okazuje się, że brat również dostał taką obietnicę czy wyboru stroju na przyjęcie. Te pozornie drobne, nieistotne zagadnienia, dla dzidziusia mogą być w danym momencie szalenie kluczowe i nieotrzymanie odpowiedzi jest ciężkim przeżyciem. W książce pdf dochodzi nawet do sytuacji, w której dziewczynka znika z domu, a nikt nawet tego nie zauważa. Smutne, prawda? Doris znajdzie jednak sposób, żeby upomnieć się o uwagę. Jaki? Tego już dowiecie się z książki. Porządna publikacja tak naprawdę nie tylko dla dzieci. Może i niejeden dorosły uświadomi sobie, że powiedzenia w stylu „dzieci i ryby głosu nie mają” nie są wcale śmieszne, a tym bardziej prawdziwe. Dzieci mają głos i prawo do tego by ich wysłuchać, by otrzymać odpowiedź i czuć się ważnymi. Zanim więc następnym razem powiesz „to tylko dziecko”, pomyśl raczej, że to aż dzidziuś – najlepsze, co mogło Cię w życiu spotkać. zaczytana.com.pl

• asia

  2018-03-20

  Właściwie to nie wiem jak mam ocenic ta ksiazeczke. Mi ona nie przypadla do gustu za to moja 3 letnia corka moglaby ja czytac w kółko. A to przeciez jej ma sie podobac prawda? Tak wiec mysle o nastepnej ksiazce tej autorki.