Recenzja patronacka Anna Ziobro oddała w nasze ręce opowieść „Domki z kart” – historię zamykającą Serię nadmorską. Ostatni tom został napisany tak, by móc czytać go bez znajomości wcześniejszych – mamy tutaj nowe postaci, a dzieje nieustannych bohaterów zostały nakreślone przez Autorkę. Niemniej, jeśli macie ochotę na poznanie wszystkich perypetii Leny i Marcina, to koniecznie czytajcie po kolei opowiadanie osadzoną ponad Bałtykiem. W „Domkach z kart” podobnie jak w „Moim życiu przed tobą” i w „Nie pozwól mi odejść”, Autorka nie stroni od kłopotów dnia codziennego i tych wynikających z choroby, utraty pamięci, czy obaw, które najzwyczajniej w świecie rzucają kłody pod nogi w drodze do spełniania marzeń. Pomoc bliskich, determinacja i świadomość doścignięcia marzeń sprawia, że ta czasem pełna wzlotów i upadków wyprawa, ma wielkie szanse na powodzenie. Obok codziennej potyczki o lepsze, stabilne jutro, bohaterowie tej powieści doświadczają promyków radości, które ocieplają życiowe ścieżki. Nadzieją napawa też przyjaźń, która zawiązała się pomiędzy Adą i Leną, Marcinem i Vincentem, czy w końcu Anielą i Adą. Te relacje stanowią nie tylko bezinteresowne wsparcie, lecz są również swego rodzaju ulgą dla psychicznego samopoczucia. „Domki z kart” to osadzona pośród nadmorskiego klimatu, głęboko przejmująca opowiadanie o ludziach zmierzających w stronę marzeń. To historia o potyczce z przeciwnościami losu, odkrywaniu życia na nowo i pozbywaniu się swoich uprzedzeń. Autorka następny nas utwierdziła nas w przekonaniu, że nigdy nie należy rezygnować z marzeń, starczy tylko spróbować ułożyć nasze życie pod ich realizację.