To twoja książka?

Recenzje

• Efemerycznoscchwil

  2024-12-04

  Ciągle sobie obiecuję, że będę częściej sięgała po klasyki literatury. „Doktora Żywago” pierwszy raz czytałam w technikum. Jednakże mam poczucie, że to nie był odpowiedni czas, by sięgnąć po monumentalne, ponadczasowe dzieło. Tym bardziej cieszy wznowienie. Omawia w nim całą ziemską drogę Jurija Żywago- lekarza i poety, stanowiącego alter ego samego autora, doświadczającego od pacholęcych lat niewyobrażalnego. Będącego w związku małżeńskim, którego targają uczucia do małżonki jednego z aktywistów politycznych. Tłem przemiany w Związku Radzieckim z początku XX wieku. Pasternak decyduje się w dobitny sposób przedstawić konsekwencje Rewolucji Październikowej i jej wpływ na podziały społeczne a także arbitralne decyzje jednostek. Obrazuje w chłodny, wyważony sposób zakazaną miłość, chroniczne tęsknoty, wyzysk człowieka na człowieku, krzywdę, która scala dwa serca i istotę wiary pozwalającej złapać się ostatniej niteczki nadziei na zmianę. Jednak sceny zamykania się w kokonie samotności doprowadzające w efekcie do choroby najbardziej trafiają do drzwi serca. To dowód na to, jak bardzo ciało reaguje na to, co przeżywa umysł. Twórca lubi uciekać w dygresje. Dla części czytelników może to być wada. Wielkie znaczenie na odbiór fabuły może mieć znajomość tamtych trudnych, zbrukanych krwią niewinnych czasów. Postacie drugoplanowe dopełniają poruszający obraz o ludziach w trybach wielkiej historii. Podziwiam Borysa Pasternaka za odwagę w ukazaniu brutalizmu i bezwzględności swojego narodu. Miłość w „Doktorze Żywago” przybiera dużo form; czego dowodem trzy dziewczyny z życia głównego bohatera I mnogość dylematów natury egzystencjalnej spowodowanej trudnością powzięcia właściwego wyboru. Jestem poruszona uniwersalizmem i wieloaspektową konstrukcją o przemocy i pożodze wojny. Ta podróż nasączona w stratach zmusza do zrewidowania spojrzenia na ogrom fundamentalnych spraw; w tym istotę wolności, która nie jest dana raz na zawsze. Sceny tak plastycznie wyświetlają się pod powiekami, że zapragnęłam sięgnąć jeszcze raz po ekranizację.

• MMSuchar

  2024-12-04

  Sięgacie po dzieła Noblistów? Ja właśnie miałam okazję przeczytać jedno z nich, dzięki uprzejmości @dom_wydawniczy_rebis 🩵 Lekar Żywago autorstwa Borysa Pasternaka to romans, którego akcja rozgrywa się w Rosji w burzliwym czasie pierwszej połowy XX wieku, obejmując czas antycarskiej rewolucji wybuchłej w 1905 roku (będącej początkiem zmian ustrojowych w tym kraju), I wojny światowej, rewolucji październikowej, wojny domowej aż po II wojnę światową. Jurij Żywago po śmierci matki zostaje oddany na wychowanie krewnym mieszkającym w Moskwie, będącym przedstawicielami elit intelektualnych ówczesnej Rosji. Bohater poślubia ich córkę, jednak pracując na wojennym froncie poznaje Larę, której dzieje toczą się równolegle do jego, by w końcu się przeciąć. Dziewczyna staje mu się coraz bliższa, jednak oboje są już w związkach małżeńskich, z których nie potrafią zrezygnować. Tytułowy lekar miłuje bowiem własną małżonkę i dzieci i nie umie ich porzucić dla uczucia, które narodziło się z dala od domu. Opowieść Pasternaka pokazuje, że miłość może mieć dużo oblicz i odcieni. Jest przyjaźnią, namiętnością, po��wieceniem, przywiązaniem i tęsknotą. Istnieje mimo okrutnych czasów i stale szuka własnego szczęśliwego zakończenia. Dzieje doktora Żywago przedstawione od młodzieńczych lat aż do śmierci i dylematy, przed którymi staje w swoim życiu są tylko tłem służącym do pokazania, czym jest rewolucja i jakie niesie ze sobą konsekwencje. Twórca przedstawia ją jako niszczycielską siłę, która krzywdzi dzieci i dorosłych, rozdziela rodziny, a tym, którzy kochają nie pozwalała być razem. Odgórne decyzje, na które nie mają wpływu zwykli śmiertelnicy, determinują ich egzystencję a także uczucia, które nimi rządzą. Polecam. Tak po prostu😘

• SceneQueene

  2024-11-29

  “Doktor Żywago” to absolutnie niepodrabialny przedstawiciel literatury pięknej. Wyjątkowa podróż po rewolucyjnej Rosji słynnej i nieznanej, biednej i bogatej, pełnej ideałów i pustych frazesów, zawiści i miłości, wiary a także deprawacji. Ta opowieść jest zamierzchłym wschodnim krajem bez zbędnego ubarwiania - choć otulonym wyjątkowo dopracowaną, poetycką warstwą j��zykową. Przewijające się przez książkę twarze niekiedy są tylko mirażowym mgnieniem – a jednak każda z nich na własny sposób dopełnia tę wielobarwną mozaikę, będącą przejmującym obrazem życia w dużym państwie owładniętym wojną, sprzecznościami, reformami i... szaleństwem. Mroźne zimy bez drewna w kominku, garnki wypełnione jedynie kartoflami, które trzeba ochronić, żeby nie dostały się do nich szczury. Tracąca na wartości waluta, zabierające życie choroby i... potyczka o ideały. Trudności równoważone uczuciami. Nauka ustępująca miejsca sile broni. Przewrót, wywracający do góry nogami tu i teraz najzwyklejszych maluczkich. Bezlitosny krajobraz, niebiorący jeńców. Czernie ciasno oplatające biel; tworzące niepowtarzalne. I choć może filmowa odsłona “Doktora Żywago” jest bardziej skondensowana i ugładzona, a przy tym wyciska niezliczoną ilość łez i z kamienia – dopiero ta tekstowa jest dziełem. Niektórzy stwierdzą, że przytłaczającym przez mnogość sylwetek i opisów rzeczywistości... Lecz czyż to nie właśnie one ją tworzą? Dla każdego podobnego mnie rusofila, ważącego przeszłe karty historii, mającego regał tematyczny o tym państwie i kochanka literatury na najwyższym poziomie – absolutny must read.