Recenzje

• anonymous

  2020-07-32

  W ciszy szpitalnych korytarzy na oddziale hematologii dziecięcej , wśród odgłosów pracujących respiratorów , pomp infuzyjnych i innych urządzeń ratujących życie małych pacjentów, przechodzi od łóżka do łóżka starsza, elegancja pani lekar i z troską pochyla się ponad każdym z pacjentów. I nawet współpracujące z nią pielęgniarki nie wiedzą, nie podejrzewają jaka historia ciągnie się za tą zrównoważoną, delikatną kobietą… Sierpień 1943… Młoda, zaledwie 22 letnia Irka , studentka tajnych medycznych kompletów w Warszawie ryzykując codziennie wraz z innymi własnymi przyjaciółmi życiem, dzień w dzień pilnie uczy się w podziemiach szpitala anatomii. I jak inni w jej wieku chce w tym nienormalnym okresie kochać, żyć, spotykać się z przyjaciółmi . Jednak wrogi czas postawił przed nimi inne zadania. Irka kombinuje jak wszyscy by przeżyć, by mieć jak najwyższe oceny . Planuje również ślub z kolegą ze studiów na wrzesień 1944 roku… Zakochana i szczęśliwa , ostrożna również , gdyż wie , że w ich szeregach nie wszyscy młodzi ludzie są godni zaufania. Tylko podejrzewa ,że jej wybrany Jerzy jest członkiem tajnych struktur podziemia Polski Walczącej. Nigdy nie pada pomiędzy nimi to oficjalnie. Młodzi ucząc się medycyny , ukrywają się przed wzmagającą się akcją represyjną w okupowanej Warszawie, marząc o wolnej Polsce, o pomocy z zewnątrz o tym ,że jeszcze będzie normalnie… Sierpień 1944 … zmienia wszystko . Powstanie. Irka rusza w szeregi sanitariuszek i pomocy medycznej. Jej narzeczony Jerzy , pseudonim „Wierny” stawia się w batalionie „Kiliński” I to ich ostatnie spotkanie.Historia wielu par w tym okresie niemiłości i niepokoju. Tyle ,że prawdziwa. Jak potoczyły się dzieje tej pary ? Kto przeżył? Życie w kanałach, piwnicach , wywózka do obozów , do punktów przesiedleń . Po jednej , niemieckiej zarazie nadchodzi kolejna . Niekiedy pomoc przychodzi z nieoczekiwanej strony, niekiedy śmierć z ręki przyjaciela. Z czym da się żyć? Co sprawia ,że wspomnienia nie pozwalają spać? Historia ocenia Powstanie dwuznacznie. Bohaterstwo czy bohaterszczyzna? Nie czas na rozważania . Ci młodzi ludzie zrobili w tym momencie to , co sądzili ,że jest najlepsze dla państwie i dla nich . Nie spodziewali się tego , że będą wrogami dla wszystkich ,że własną powstańczą przeszłość przyjdzie ukrywać im w „wolnej” Polsce… że nauczą się nie pytać o przyjaciół, że będą ostrożni przez całe lata w kolejnych etapach życia . A żyć trzeba . Lekar Irka , na której zapiski natknęła się autorka i tę historie przekazała nam w formie beletryzowanej powieści z czasów powstańczych , zmarła niespełna rok temu . Autorka minęła się z nią o włos jednak była w nieustannym kontakcie z jej synem . Udało się jej więc uratować od zapomnienia kolejną olbrzymią małą bohaterkę tamtych dni . Zostało ich tak niewielu . Przez wszystkie te lata manipulowano ich historiami a oni do końca wierni powstańczym ideałom , nie pozwolili się wciągnąć żadnej władzy na sztandar. Sierpień 2020…pochylmy się ponad tymczasem. Ponad odpowiedzialnością. Ponad wolnością, którą tak prosto stracić. Ponad wiernością sobie samym , ponieważ tylko tu nie zostaniemy zdradzeni. Nabierzmy dystansu do manipulatorów historii. Oczami młodziutkiej sanitariuszki spójrzmy na czasy, które tak prosto mogą się powtórzyć. Wszak ktoś, kto nie zna historii jest skazany na powtarzanie jej błędów.

• evkowe

  2020-07-32

  Droga, inaczej niż w własnych poprzednich książkach, zastosowała interesujący zabieg – historia młodej Irki jest opowieścią dorosłej bohaterki, którą dzieli się ze własną najmłodszą i mniej doświadczoną koleżanką z pracy. Epizody „wprowadzające” przeplatają się ze wspomnieniami, dzięki czemu na końcu dowiadujemy się, jak wyglądało życie lekarki po wielu latach od zakończenia wojny, chociaż jej opowiadanie zatrzymuje się o dużo wcześniej. Katarzyna Droga, po raz kolejny, w bardzo przyjemny sposób snuje opowiadanie o kobiecie, która przeżyła trudne chwile, która musiała się zmagać z wieloma przeciwnościami losu i odnaleźć w sobie siłę, żeby pokonać cierpienie. Pod płaszczykiem lekkiego romansu przemyca biografię dziewczyny z krwi i kości, która mogłaby być wzorem dla wielu współczesnych dziewczyn i dziewcząt. Podkreśla w niej wartość nauki, chęć niesienia pomocy innym ludziom, a także wagę relacji międzyludzkich, które sprawiają, że nadzieja umiera ostatnia. Podsumowując... „Doktor Irka...” to książka, która szczególnie spodoba się fanom biografii, ebooków obyczajowych, a także historii o wyraźnie zaakcentowanym wątku historycznym.

• Szanuka

  2020-07-32

  ZŁY CZAS NA ŻYCIE 1 sierpnia 2020 roku minie 76 lat od wydarzeń, które dzisiaj wydają się zbyt okrutne, zbyt niewyobrażalne i zbyt straszne. Następna rocznica Powstania Warszawskiego uświadamia mi kilka spraw. Po pierwsze jestem wyjątkowo i niewypowiedziane wdzięczna nieznanym, młodym bohaterom, którzy zrobili dosłownie wszystko, bym dzisiaj mogła pisać tę recenzję w języku polskim. Po drugie, wolność nie jest dana raz na zawsze i kiedyś i dla mnie, któż to wie, może przyjść Godzina „W”. Oby nigdy, jak mawiali powstańcy snując plany na odległą przyszłość, w której ich dzieci i wnuki żyją w wolnej Polsce. Po trzecie, takie książki, jak „Doktor Irka. Wojna, miłość i medycyna” autorstwa Katarzyny Drogi, są niezwykle potrzebne i nigdy potrzebne być nie przestaną. Młoda Irena Ćwiertnia, zaczynając naukę w tajnej Fachschule doktora Zaorskiego w 1941 roku, nie przypuszczała, że za kilka lat przyjdzie jej utracić przyjaciół, miłość i wszystkie plany na przyszłość, pod gruzami doszczętnie zniszczonej Warszawy, gdzie przy drogach zamiast drzew wyrastać będą krzyże. Była podekscytowaną nauką. I choć oficjalnie placówka miała szkolić jedynie personel pomocniczy, tak naprawdę kształcił przyszłych lekarzy. Irenka w dzień inauguracji martwiła się tym, co na siebie włoży i wraz z nowo poznanymi kolegami plotkowała o przystojnych kolegach z roku. „Narzeczony? Nie, no skąd, teraz nie czas na miłość, lecz zobacz, Irka, mamy postawnych kumpli na roku… Nie, nie patrz, nie wypada…” Lecz choć nie wypadało, to patrzyły. I choć nie był to czas na miłość, ba, w ogóle na życie, zakochiwały się, zakładały rodziny i żyły. Irena również zakochała się, wbrew temu, że czas na to nie był odpowiedni. Jej obiektem westchnień, z olbrzymią wzajemnością, stał się kumpel z roku, Jerzy Jendryszek, który marzł, żeby zostać chirurgiem już w wolnej Polsce. O tej drugiej marzył równie mocno, ponieważ choć Irena nic o tym oficjalnie nie wiedziała – konspiracja za okupacji była naprawdę niezła – funkcjonował w Szarych Szeregach jako „Wierny” i czekał na Godzinę „W” równie mocno, jak na pocałunek od ukochanej. „Miał rację dowódca Jerzego „Tadeusz” czy nie – miłość w czasach wojny i grozy to ogień, który wcale nie przygasa. Przeciwnie, płonie silniej i częściej wybucha, podsycany niepewnością jutra jak naftą”. Więc i pomiędzy nimi wybuchła i tak zaręczeni, poszli walczyć o wolną Polskę. On na barykady, ona jako sanitariuszka, przeciskając się między piwnicami i kanałami do szpitali polowych. I stale tliła się w niej nadzieja, że już w wolnej Polsce założą rodzinę. Bezpieczni, szczęśliwi i wolni. Jednak nigdy do tego nie miało dojść. Po tułaczce po całej Polsce, po koszmarze powstania i niepewności jutra, nigdy więcej się nie spotkali, lecz miłość, jaka ich połączyła, żyła w Irenie przez całe jej życie. Katarzyna Droga w własnej najwieższej książce pdf ukazuje tak dużo kluczowych aspektów, jak miłość, wierność ideałom i Ojczyźnie a także honor. Lecz także zadaje trudne zapytania o zasadność walki, jeśli ta z góry jest skazana na niepowodzenie. Prezentuje też, że mimo okupacji i trudów wojny, można się uśmiechnąć i że ten uśmiech nieraz jest bezcenny, jak amunicja podczas powstania i morfina czy bandaże w szpitalach polowych. Ta autorka ma niesamowity talent. Potrafi przedstawić przeszłość, niejednokrotnie bolesną, bardzo przystępnie. Jej książki czyta się tak, jakby nie czytało się o tym, co było kiedyś, lecz jakby było się tam i żyło, walczyło, płakało i kochało wspólnie z bohaterami. Oni są żywi, młodzi i zakochani, zarówno w sobie nawzajem, jak i w idei wolnej Polski. Płakałam razem z nimi, uśmiechałam się, gdy i oni się uśmiechali. Serce krwawiło, lecz również biło szybciej, kiedy była ku temu okazja. Katarzyna Droga nie ubarwia zeznań, nie fałszuje przeszłości. Podaje ją na tacy taką, jaka była, lecz równocześnie umie oddać jej szacunek i ukazać ją tak, jakby mogła zdarzyć się dzisiaj, teraz. Oby nigdy, jak mawiali powstańcy, gdy marzyli o wolnej Polsce, w której ich dzieciakom i wnukom przyjdzie żyć. www.recenzje-szanuki.blogspot.com

• nicole72

  2020-07-32

  Zbliżająca się rocznica Powstania Warszawskiego sprawia, że znów, jak co roku, wracamy myślami do tamtych wydarzeń. Tym razem pomaga nam w tym książka ebook Katarzyny Drogi. To opowieść opisująca życie lekar Ireny Ćwiertni, napisana na podstawie jej pamiętników i opublikowana za zgodą jej syna. Młodzi ludzie, ze własnymi marzeniami i planami na przyszłość, którym na drodze stanęła wojna. Miłość Ireny i Jerzego, wystawiona na największą próbę. Wstrząsające momenty, których nie brak w tej opowieści. I świadomość, że to nie fantazja. To naprawdę się wydarzyło. Lektura obowiązkowa. Jednego, czego mi zabrakło, to chociaż jedno fotografia pani Ireny. A w tym roku, pierwszego sierpnia, będę szczególnie myślami przy bohaterach tej książki.

• Margarita

  2020-07-32

  1 września 1939r. wojska niemieckie wkroczyły na terytorium Polski, tym samym rozpoczęła się najbardziej wyniszczająca wojna w historii nowożytnej, słynnej jako II Wojna Światowa. W ciągu sześciu lat jej trwania zginęło nad 60 milionów ludzi, co stanowiło ok 3% ogólnej liczby ludzkości w tamtym czasie. Wg. szacunków zginęło wówczas pomiędzy 5,6 a 5,8mln Polaków (w 1939 ludność Polski wynosiła 34,85mln). Od końca wojny pojawiają się publikacje badaczy, pamiętniki dowódców armii, a także „zwykłych” ludzi, którzy przeżyli wojenną zawieruchę. „Doktor Irka. Wojna, miłość i medycyna” autorstwa Katarzyny Drogi to opowiadanie oparta na pamiętnikach lekar Ireny Ćwiertni-Sitowskiej, która prowadziła pamiętnik w okresie wojny i paru powojennych lat, żeby „utrwalić w pamięci tych, którzy odeszli na zawsze”. Historia opowiedziana w powieści jest opowiadana z perspektywy lekar Irki, która w okresie szpitalnego dyżuru ulega prośbie pielęgniarki i opowiada jej własne wojenne i powojenne losy. Kiedy my, pokolenie milenialsów, wychowanych na filmach prezentowanych w PRL-owskiej telewizji, słyszymy IIWŚ, przed oczami mamy 4 pancernych, Hansa Klossa czy innych „super bohaterów”, walczących z najeźdźcą. Nie myślimy, że nasze babcie i dziadkowie, w okresie okupacji starali się prowadzić zwyczajne życie. Ten pogląd podziela również Joasia, pielęgniarka słuchająca opowieści lekar Ireny „Radość w okupację? Flirty, wojenna miłość, to tak, lecz śmiech? I co jeszcze? – Joasia była rozbawiona i trochę zgorszona. Tak, właśnie śmiech był szczególnie cenny – szepnęła lekar Irka.” Irka Ćwiertnia, w 1939 roku miała 18 lat i głowę pełną planów. Wybuch wojny, dużo zmienił, zamiast studiować medycynę na uniwersytecie, musiała zadowolić się Fachschule Zaorskiego, jako że Polakom nie wolno się było kształcić. Mieli być tylko pomocnikami niemieckich lekarzy, felczerzy, masażyści, akuszerki tak, lecz absolutnie nie lekarze. Pod przykrywą szkoły zawodowej, młodzi ludzie kształcili się na przyszłych lekarzy. Zarówno wykładowcy, jak i studenci szkoły codziennie ryzykowali dekonspirację i reperkusje ze strony okupantów. To w murach szkoły przyszli doktorzy uczyli się i zawierali przyjaźnie, zakochiwali się. Prowadzili życie typowe dla młodych ludzi. „Wojna to nie jest niezły czas na miłość” powtarzał dowódca batalionu „Kiliński”, lecz jakby na przekór temu, wszyscy chcieli przeżyć tę olbrzymią miłość, kiedy mieli ku temu szansę, nie wiedząc, co przyniesie jutro. „Miłość w czasach wojny i grozy to ogień, który wcale nie przygasa. Przeciwnie, płonie silniej i częściej wybucha, podsycany niepewnością jutra jak naftą.” Tak, wojna nie jest dobrym czasem na miłość, nie jest również dobrym czasem na zawieranie przyjaźni i zaufanie, a mimo to młodzież żyła jak przed wojną. Spotykając się na wspólną naukę, słuchanie muzyki, tańce. Wychodziła do kawiarni. Można by rzec, prowadziła zwyczajne życie, gdyby nie fakt, że każde takie spotkanie mogło być ostatnie, gdyż okupant coraz bardziej zaciskał pętle na szyi Polaków. Łapanki, wywózki i publiczne egzekucje były na porządku dziennym. Lecz jak wiadomo, każda akcja powoduję reakcję, więc im bardziej Hitlerowcy uciskali mieszkańców Warszawy, tym mocniejszy opór się w nich budził, doprowadzając 1 sierpnia 1944 do wybuchu Powstania Warszawskiego. Irka, jak i jej koledzy i koleżanki ze szkoły medycznej, a także ich wykładowcy, mieli wyjątkowo kluczowe zadanie w tym czasie – ratować życie Powstańców. Po upadku Powstania, Irka rozpoczyna własną tułaczkę po Polsce, która skończy się w końcu po wojnie, jej powrotem do Warszawy, gdzie będzie mogła ukończyć szkołę medyczną i zostać pediatrą. „Doktor Irka” to nie tylko opowiadanie o pani doktor, to także opowiadanie o Warszawie. „Warszawa, miasto dzielne, żyła tak jak jej mieszkańcy, niejako podwójnym życiem. Codziennym, wśród zmagań z brakiem żywności, biedą i strachem przed Gestapo, i tym drugim, podziemnym, w którym działały tajne szkoły i uczelnie, istniał rząd na uchodźstwie i tworzyło się wojsko na okoliczność przyszłej potyczki z okupantem.” To także opowiadanie o mieszkańcach Warszawy, żyjących podwójnym życiem, o którym się nie rozmawiało, ze względów bezpieczeństwa. „Doktor Irka” zabiera nas w czasy II WŚ, jak i powojennej rzeczywistości, budowy Polski Ludowej, odbudowy Warszawy. Autorka, Katarzyna Droga, moim zdaniem zrobiła fantastyczną robotę. Nie jest to następna pompatyczna opowiadanie o Powstańcach, Szarych Szeragach czy AK. To opowiadanie o zwykłych ludziach, których wydarzenia historyczne popchnęły do takich, a nie innych działań i wyborów. Każdy z bohaterów powieści to osobna historia. A dużo z tych historii znamy z lekcji historii i języka polskiego jak np. Akcję pod Arsenałem, znaną z powieści „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego. Opowieść czyta się dobrze, jest to „żywa” lekcja historii. Jest to także bardzo udane połączenie „romansu w starym stylu”, powieści obyczajowej, powieści wojennej, powieści historycznej, biografii i medycyny.

• aannaa_czyta

  2020-07-32

  „(…) miłość w czasach wojny i grozy to ogień, który wcale nie przygasa. Przeciwnie, płonie silniej i częściej wybucha, podsycany niepewnością jutra jak naftą”. @@@ Powstanie tej książki było marzeniem Ireny Ćwiertni, młodej kobiety, która podczas okupacji studiowała medycynę. Pragnęła ona zamienić własny pamiętnik w książkę, by „utrwalić w pamięci sylwetki tych, którzy odeszli na zawsze”. Udało się to dzięki autorce @katarzynadroga, która natknęła się na jej zapiski szukając informacji o pewnej lekarce wśród rodzinnych pamiątek. "Pisarz, skryba historii, zawsze się spóźnia. Irena Ćwiertnia-Sitowska zmarła w grudniu 2018 roku. Rozminęłam się z nią o włos, lecz mam nadzieję, że ta książka ebook spełni jej marzenie”. Książkę przeczytałam jednym tchem. Choć nie jest to pierwsza pozycja literatury wojennej, którą czytałam, ta zrobiła na mnie ogromne wrażenie. To historia: „o młodej kobiecie i tajnej nauce, o Jerzym Jędryszku. I o uśmiechu, który towarzyszył ludziom nawet w czasach pogardy i ciągłego zagrożenia”. To wyjątkowa historia o miłości, o nadziei, o codziennym życiu w którym główną rolę odegrała wojna. To starania młodych ludzi, którzy tak bardzo pragnęli zostać lekarzami. To w końcu opowiadanie o walce, heroicznym poświęceniu i oczekiwaniu – na lepsze czasy, na spokój i na wolną Polskę. Ta książka ebook nie zawiera tylko suchych faktów na temat II Wojny Światowej, Powstania Warszawskiego i odbudowy Warszawy po Wojnie, ona przepełniona jest miłością, zarówno do innych Polaków jak i do Ojczyzny. Podczas czytania książki zastanawiałam się niejednokrotnie czy w dzisiejszych czasach My Polacy bylibyśmy skłonni do takiego poświęcenia? Do potyczki za Ojczyznę? Do nauki w konspiracji po to, by pomagać innym? Do tylu wyrzeczeń i do narażania własnego życia po, to żeby inni mogli żyć w wolnym kraju? Bardzo serdecznie zalecam książkę nie tylko wielbicielom literatury wojennej. Ta książka ebook to historia, którą powinien znać każdy Polak… Szczególnie w przeddzień pierwszego sierpnia, kiedy to o godzinie 17.00 powinniśmy zatrzymać się chwilę…

• kate_in_bookland

  2020-07-32

  "Doktor Irka" to bez wątpienia jedna z lepszych powieści historycznych jakie miałam okazję przeczytać. Beletrystyczne ujęcie pozwala nie tylko poznać historię Ireny i osób z jej najbliższego otoczenia, lecz również poniekąd ją doświadczyć - współodczuwać emocje. Katarzyna Droga podarowała nam opowiadanie o dzielnym życiu w cieniu wojny, o przyjaźni, miłości i spełnianiu marzeń mimo śmierci, lęku, głodu i niepewności. O zderzeniu beztroskiej młodości z brutalnością wojny, nadziei w codziennym mroku, bólu straty i wspólnym życiu, które nierzadko kończyło się zanim jeszcze na dobre się zaczęło. Cudownie napisana książka, która zajęła szczególne miejsce w moim czytelniczym sercu. Cenne świadectwo i idealny przykład wartościowej literatury inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami. Serdecznie polecam.

• szamanka

  2020-07-32

  Wszelkie pozycje na temat II wojny światowej i Powstania Warszawskiego sądzę za wyjątkowo ważne. Tym bardziej gdy są spisane prostym i przystępnym językiem, ich wartość edukacyjna jest nieoceniona. Kolejne pokolenia mogą dotknąć i poczuć tego co czuli ludzie tamtych czasów. "Doktor Irka" jest wyjątkowo wzruszającą i rzetelnie napisaną opowieścią o Irenie Ćwiertni, wojennej studentce medycyny, która ostatecznie została lekarką i poświęciła własne życie opiece ponad dziećmi. To co przeżyła ona i jej współcześni podczas wojny jest bolesną kartą naszej historii, o której trzeba pamiętać. Katarzyna Droga już po raz następny udowadnia, że potrafi idealnie odtworzyć atmosferę minionych epok, z czułością pochyla się ponad własnymi bohaterami, cudownie i skrupulatnie omawia własne postaci, nie ocenia. Osią całej powieści jest cudowna ale dramatyczna historia miłosna i potyczka o spełnienie własnych marzeń. Polecam!

• ewa1may /EwaCzyta/

  2020-07-32

  Dawno nie było książki, która zrobiłaby na mnie takie wrażenie, dawno nie czytałam książki, o której bohaterach nie mogłabym przestać myśleć i powiem Wam jeszcze, że kiedy ją skończyłam, miałam olbrzymią ochotę czytać od początku, aby nie umknęło mi żadne słowo, postać, nastrój, czy emocja.... #doktorirka /Doktor Irka Wojna, Miłość i Medycyna/ autorstwa #katarzynadroga to opowiadanie napisana na podstawie pamiętnika lekar Ireny Ćwiertni i inspirowana jej losami. To także historia o studentach medycyny, którym przyszło studiować w warunkach okupacji, w tajnej Akademii Medycznej w Warszawie zorganizowanej przez dr Jana Zaorskiego, działającej pod przykrywką zawodowej szkoły medycznej kształcącej m.in. sanitariuszy. Jest to również opowiadanie o Powstaniu Warszawskim, jego przebiegu i skutkach, opowiadanie o losach tych, którym przyszło żyć i umierać w tych strasznych czasach. Życie Ireny to także środowisko koleżeńskie, młodzi rówieśnicy z głową pełną marzeń, pierwsze miłości, tajne potańcówki, tajne wykłady, praktyki i egzaminy, to także ciągły strach o życie, własne i najbliższych... Podoba mi się sposób w jaki Katarzyna Droga opowiada o tych zdarzeniach, bez patetyzmu, zwyczajnie, prosto, czasami brutalnie, bez uromantyczniania, mimo że tak naprawdę jest to książka ebook o wielkiej miłości, którą przerwała śmierć. Jest to również opowiadanie o cierpieniu. Mnie szczególnie za serce chwyta rozpacz matek... Co czuje kobieta, której niemowlę umiera z głodu, co czuje matka, która nigdy nie ma pewności, że jej dzidziuś wróci wychodząc po prostu poza dom, co czuje matka, która musi spoglądać jak jej córka jest torturowana przez gestapowca..... Nie będę streszczać Wam losów Ireny, jej narzeczonego Jurka i najbliższych kumpli z uczelni..., zdradzę tyle, że przeżyła wojenną zawieruchę, została doktorem i dożyła późnej starości i czasów kiedy można było głośno o Powstaniu mówić... I tak sobie myślę - czym są nasze kłopoty względem tego, co przeżyli Tamci ludzie. Nie ma takich słów, którymi mogłabym pewne rzeczy opisać.... Czytajcie❤ @wydawnictwoznakpl

• eirrid

  2020-07-32

  Jeszcze podczas czytania, zastanawiałam się, jak napisać recenzję TAKIEJ książki. I na ostatniej stronie, w przypisie od samej autorki, Katarzyny Droga pisze: "Pisarz, skryba historii, zawsze się spóźnia. Irena Ćwiertnia-Sitowska zmarła w grudniu 2018 roku. Rozminęłam się z nią o włos, lecz mam nadzieję, że ta książka ebook spełni jej marzenie. Następne pokolenia przeczytają o zaorszczakach, miłości i medycynie w latach okupacji. O młodej kobiecie i tajnej nauce, o Jerzyn Jendryszku. I o uśmiechu, który towarzyszył ludziom nawet w czasach pogardy, i ciągłego zagrożenia. Cóż by zrobili bez cienia uśmiechu?" I to jest to! Streszczenie całej historii. Od siebie mogę dodać natomiast, że ta książka ebook jest genialna. Przedstawia prawdziwą historię, opowiada o naprawdę piekielnie niełatwych czasach życia w Warszawie podczas okupacji niemieckiej w trakcie II Wojny Światowej, o Powstaniu Warszawskim, a jednak mimo tego, czyta się ją jednym tchem. Ta historia jest po prostu bardzo nieźle opowiedziana! To nie tylko suche fakty i obraz samej wojny, zniszczeń, cierpień ludzi. To także miłość, nadzieja, zwykłe codzienne życie z tragedią w tle. Przecież nawet w najgorszych czasach ludzie żyli, umierali na zwykłe choroby, rodzili się, zakochiwali się, chcieli tworzyć rodzinę... Cieszę się, że stale jeszcze są autorzy, którzy chcą pisać o tych rzeczach. Wojna, okupacja, Powstanie - o tym nie można zapomnieć. Trzeba zachęcać młodych ludzi, aby czytali, pamiętali. Bez tych bohaterów, bez ludzi, którzy przeżyli piekło na ziemi nie byłoby nas, nie bylibyśmy tu, gdzie jesteśmy. A nade wszystko, nie możemy dopuścić do tego, aby historia się powtórzyła. Ponieważ czy teraz, pokolenie Instagrama, TikToka, przemijającego Facebooka, pokolenie, które ma wszystko na wyciągnięcie ręki, byłoby skłonne do takich poświęceń? Do potyczki o własne miasto, własną godność, przyszłość własną i najbliższych... Chciałabym wierzyć, że tak... Polecam, naprawdę serdecznie zalecam historię lekar Ireny Ćwiertni, jej przyjaciół, najbliższych i rodziny. I tego, co wydarzyło się 76 lat temu, w okupowanej Warszawie.

• Anna K.

  2020-07-32

  Kiedy Katarzyna Droga, autorka książki „Doktor Irka”, odnalazła pamiętniki Ireny Ćwiertni-Sitowskiej, wiedziała, że omówiona w nich historia powinna ujrzeć światło dzienne. W ten oto sposób urodziła się fabularyzowana opowiadanie o wojnie i ludziach, którym przyszło żyć w czasach Zagłady. Główna bohaterka, Irena Ćwiertnia, to młodziutka ambitna kobieta marząca o tym, by studiować medycynę i w przyszłości zostać pediatrą. Dziewczyna prowadzi dziennik, w którym omawia wojenną codzienność, studia, praktyki w szpitalu i własną olbrzymią miłość, Jerzego. Wydawać by się mogło, że wojna to nie czas na naukę, zabawy i związki. Życie jednak kieruje się własnymi prawami, nie zatrzymuje się na długo, czekając, by to, co złe, mogło minąć. Nawet tragiczny czas pozwala cichutko myśleć o przyszłości i mieć nadzieję na lepsze dni. Warunkiem tego jest przetrwanie, a o to ciężko w momencie, gdy wybucha powstanie warszawskie, niszcząc po drodze ludzkie nadzieje, życie i miasto. Świat Ireny rozpada się na kawałki w momencie wybuchu walk. Traci ukochanego, znajomych, dach ponad głową. Widzi śmierć i cierpienie, któremu jako sanitariuszka stara się ulżyć. Prezentuje również własną siłę i wolę przetrwania, radząc sobie w niełatwych momentach, też po upadku powstania w obliczu konieczności rozpoczęcia nowego życia. Książka ebook K. Drogi pokazuje, że nawet w dramatycznych czasach ludzie potrafią się cieszyć, kochać, korzystać z życia. Obowiązek względem ojczyzny można połączyć z cieszeniem się każdym dniem. Interesujące jest też to, że w tej książce pdf Warszawa ukazana jest od strony jej mieszkańców, którzy początkowo sprzyjają sierpniowemu zrywowi. Jednak w miarę upływu czasu, gdy w mieście zaczyna brakować jedzenia, wody, lekarstw, gdy ginie coraz więcej osób, pojawia się pytanie:”Czy było warto?” To zapytanie zadaje sobie główna bohaterka i to zapytanie pojawia się każdego roku w rocznicę wybuchu powstania.