Recenzje

• saskia

  2018-03-21

  Nie wykorzystać pojawiającej się szansy to grzech, a gdy straciło się niemal wszystko takiej okazji nie wolno zmarnować. Po prostu nie ma się ponad czym nawet zastanawiać, chociaż nie oznacza to, że zapytania nie nasuwają się. Jednak znaki pytania mogą poczekać, na wszystko przyjdzie czas, w tej chwili liczy się tu i teraz, trzeba wykorzystać uśmiech losu, ponieważ kolejnego może już nie być. Reszta należy do przyszłości, rysującej się optymistycznie z dużą dawką tajemnic. Tacy ludzie jak Kris nie mają wielkich wymagań co do swego życia, to co inni ignorują albo sądzą za oczywiste, dla niego jest wyzwaniem bądź rzadko spotykanym darem. Kiedyś był innym człowiekiem, niestety utracił wiele, odnalazł się na dnie i jakoś usiłuje dawać sobie rady, wielkich wymagań nie ma, ale nie oznacza to, że się poddał. Dziwacznym trafem ktoś wyciąga do niego rękę, oczywiście nie bezinteresownie, nikt przecież nie daje nic za darmo, ale na razie cena nie jest znana, co więc szkodzi spróbować? Nic, ryzyko zawsze jakieś jest, a dotychczasowa egzystencja nie nastraja optymistycznie. Szansa zaczyna nabierać konkretnych kształtów i Kris nie widzi powodu by nie kontynuować tej cokolwiek dziwacznej rozgrywki, skrupulatnie wypełnia polecenia i czeka jak rozwinie się dalej niecodzienna współpraca. Jak na razie zadania nie przerastają jego możliwości, co więcej pozwalają mu wykorzystać zamierzchłe doświadczenia i pozostawiają swobodę w działaniu. Zleceniodawca pozostaje stale nieznany, zależy mu na utrzymaniu dystansu i idealnie chroni własną tożsamość, następna misja przez niego zlecona jest trudniejsza niż wcześniejsza, ale Kris nie zamierza poddać się, wierzy w siebie i własne siły. Czy i tym razem szczęście będzie mu sprzyjało? Nie tak prosto jest wyeliminować z gry kogoś, kto tylko sprawia wrażenie, iż jest tylko przypadkowym wykonawcą i łatwym do pokonania przeciwnikiem. Dlaczego właśnie on został wybrany? To zapytanie nie daje spokoju Krisowi, podobnie zresztą jak personalia tajemniczego mocodawcy. Kim jest szef i co ukrywa? O co faktycznie mu chodzi i co ma z nim wspólnego Kris? Kryminały mają dużo twarzy, bywają noir, czasem zawierają komediową nutę, niektóre flirtują z innymi gatunkami literackimi. Podczas lektury książki "Detektyw Kris. Wzlot" ma się wrażenie, że czyta się komiks i to w najlepszym tego słowa znaczeniu. Poszczególne sceny są bardzo plastycznie opisane, co sprawia, iż zdania przechodzą w obrazy. Piotr Trzebuchowski zadbał o szybkie tempo akcji, nieszablonowych bohaterów a także zbiór zagadek, łączących poszczególne wątki w jedną historię, po której jak się okazuje spodziewać się należy wszystkiego. W niewielkiej objętościowo książce pdf kryje się idealna rozrywka i interesujący suspens, co sprawia, że czytanie staje się ciekawą rozrywką. Twórca wykorzystał potencjał własnego pomysłu i umiejętnie przekuł go w interesującą opowieść.