Mam wielkie zaległości w obcowaniu z klasyką literatury, nadrabiam je systematycznie, choć mozolnie, ponieważ jest tyle innych pozycji, które wydają mi się interesujące i rozpraszają w wyznaczonych celach. Cieszę się jednak, że sięgnęłam po Damę kameliową i nie czekała ona zbyt długo w kolejce na półce, ponieważ to lektura obowiązkowa. Zamiast ślęczeć ponad nudnymi, przewidywalnymi i płytkimi harlequinami namawiam, by sięgnąć po klasykę gatunku, by zrozumieć miłość, rozsmakować się w jej urokach i zagrożeniach, by poznać jej oblicza, należy czerpać z tego, co najważniejsze i najgłębsze w dorobku literackim epok. Dama kameliowa to majstersztyk, to status quo każdego czytelnika.