To twoja książka?

Recenzje

• Sabina Pierzyna

  2018-03-22

  strasznie długie i szczegółowe opisy, które powodują znudzenie - moje odczycie

• geolog16

  2018-03-22

  Prześlicznie wydana pozycja na temat życia i historii rodziny Romanowów.Z książki dowiadujemy się jakie były naprawdę Duże Księżne Imperatorowe.Historia ich życia nierozerwalnie przeplata się z tłem historycznym Rosyjskiej władzy,marzeniach i pragnieniach.Od młodszych lat w jakiej kulturze zostały wychowane i do jakiej roli zostały przygotowane.Cztery siostry,cztery różnorakie charaktery.Gorąco zalecam tę książkę bo czytelnik ma bezpośredni rzetelny kontakt z historią a także z prawdą,która bardzo nierzadko zanika albo jest zagłuszana historycznym kłamstwem.Wielki szacunek dla autorki że miała odwagę i dobrą wolę napisać prawdę historyczną.Jeszcze raz polecam.

• Ursulette

  2018-03-22

  Fascynująca opowiadanie o życiu czterech sióstr - księżniczek z rodu Romanowów. Widać, że biografia ta jest bardzo rzetelna, pełna historycznych szczegółów i że autorka włożyła w własną książkę mnóstwo pracy. Idealnie dopracowany obraz życia ostatnich Romanowów a także świadectwo epoki.

• Bartek Grochulski

  2018-03-22

  „Tak jak bohaterki dramatu Czechowa marzyły o tym, by wyrwać się z prowincjonalnego zaduchu i wrócić do Moskwy, tak odizolowane od zwyczajnego życia duże księżne pragnęły wyjść z kokonu i stać się częścią prawdziwego świata. Miały w sobie duży głód doświadczeń i spotykania się z ludźmi spoza ich ściśle kontrolowanego otoczenia. Postanowiłam omówić ich losy, ponieważ do tej pory były przedstawiane głównie jako przypis do tragicznej historii ich rodziców, czyli Mikołaja i Aleksandry.”Tak na zapytanie o skojarzenia z „Trzema siostrami” Czechowa odpowiedziała brytyjska historyk Helen Rappaport. „Cztery Siostry” to jedenasta w jej dorobku książka ebook historyczna i następna poświęcona Rosji i rodzinie Romanowów, zaś aluzja do znakomitego dramatu Czechowa została przez nią faktycznie zamierzona. Nikt prawdopodobnie nie zaprzeczy, że dzieje rodziny ostatniego cara imperium rosyjskiego były tragiczne czy wręcz tragiczne. Koniec jaki spotkał jej członków* w domu Ipatiewa w Jekaterynburgu, a który szczegółowo analizowała Rappaport w jednej z wcześniejszych prac zatytułowanej „Ekaterinburg: The Last Days of the Romanovs” z 2008 roku, kładzie się mrocznym cieniem na całej historii rodziny. Jego świadomość chwyta za gardło podczas lektury „Czterech sióstr” od pierwszych stron, kiedy najpierw poznajemy historię małżeństwa cara Mikołaja II z pochodzącą z Niemiec wnuczką brytyjskiej królowej Wiktorii Aleksandrą, przyszłą matką jego pięciorga dzieci, a przybiera na sile, gdy śledzimy urodziny każdej z kolejnych sióstr i ich młodszego brata, wyczekanego, wymodlonego niemalże carewicza Aleksego.Olga, Tatiana, Maria i Anastazja w końcu doczekały się pełnego świadectwa własnego po ludzku interesującego i w gruncie rzeczy zwyczajnego w najlepszym tego słowa znaczeniu życia a także rzetelnej analizy, wywiedzionej z listów, pamiętników i wspomnień osób z ich najbliższego otoczenia a także bezstronnych obserwatorów ówczesnego życia elit. Imponująca bibliografia, jaka zapełnia kilkadziesiąt stron w przypisach końcowych, świadczy o ogromie pracy dokumentacyjnej jaką wykonała autorka. Oczywiście prosto posądzić ją o stronniczość w kreśleniu portretów własnych bohaterek, lecz gdyby skupić się tylko na lekturze treści dokumentalnej przytaczanej przez autorkę, ciężko się dziwić Rappaport. Z listów i zapisów pamiętnikarskich, a także z korespondencji zagranicznych dziennikarzy, wyłania się bowiem portret czterech zwyczajnych, pełnych bezpretensjonalnego uroku młodych dziewcząt, kochających się nawzajem, darzących olbrzymim szacunkiem i miłością własnych rodziców, które na własne nieszczęście urodziły się w rodzinie carskiej. Być członkiem takiej familii to z pewnością niewdzięczna rola, zwłaszcza dla takich osób jakimi były księżniczki Romanówny. Wrażliwe, interesujące świata, doceniające łatwe przyjemności, skrępowane otaczającym je splendorem i dworską etykietą. Do tego idealnie wykształcone. Można rzecz, typowe dziewuszi z wyższych sfer, władające paroma językami, grające na fortepianie, biegłe w zawiłościach savoir vivre’u, przygotowywane do bycia władcą. Nic bardziej mylnego. Owszem, każda z czterech sióstr posiadała w większym bądź mniejszym zakresie powyższe umiejętności, cechowało je jednak coś więcej, coś co wpoili im mądrzy i kochający rodzice, a co możemy nazwać empatią i życiową mądrością. Uwidoczniło się to zwłaszcza podczas pierwszych lat I Wojny Światowej, kiedy to razem z matką cesarzową Aleksandrą, rzuciły się do pomocy rannym i zaczęły pracę jako sanitariuszki w organizowanych przez rodzinę carską szpitalach. Odwaga, poświęcenie, wrażliwość i otwartość z jakimi dziewczęta – zwłaszcza tak zwana najstarsza para Olga i Tatiana – zadziwiają i budzą zasłużony szacunek, tym bardziej, że to obrazy jakie nie kojarzą się nam raczej z rodzinami imperatorów. Helena Rappaport stworzyła fascynujący obraz relacji pomiędzy dzieciakami ostatniego cara Rosji, czterema dziewczętami i braciszkiem Aleksym. Obraz nasycony detalami, dzięki którym dostajemy dzieło zachwycające i pełne życia. Następny mistrzowski utwór o tym, jak bezlitosny dziejowy walec niszczy to, co piękne, łatwe i wrażliwe.

• TanteMarta

  2018-03-22

  Osoby, które czytują biografie, nie będą żałować. Czyta sie dynamicznie i przyjemnie. Wnikliwa biografia opisująca życie córek Cara Mikołaja II ,,od kuchni". Zalecam :)

• Nora Suarez

  2018-03-22

  Porywająca historia, ukazująca historię rodu Romanowów. Nie przepadam za tym rodzajem literatury, jednak ta książka ebook jest inna. Autorka dbała o łatwy i trudny mowa i ciekawa fabułę. Wydaje mi się, że trafi w każdy gust.

• barwinka

  2018-03-22

  Olga, Tatiana, Maria i Anastazja - cztery córki ostatniego cara Rosji w większości publikacji stoją gdzieś na uboczu, to Mikołaj, Aleksandra i carewicz Aleksy zdobywają pierwszeństwo w licznych filmach i publikacjach dotyczących carskiej rodziny. Tym razem Helen Rappaport przedstawia cztery carówny, jakie były, czym się interesowały, w co wierzyły. Zazwyczaj pomijane tutaj nieustanny się postaciami pierwszoplanowymi, indywidualnymi jednostkami, które w trakcie lektury można polubić wiedząc jaki będzie tragiczny koniec tej historii. Carówny nie mogłyby być przedstawione jednak bez większego tła, poznamy historię Aleksandry zanim nieustanna się żoną cara, poznamy bliżej Mikołaja i Aleksa. W tle pojawi się Rasputin i inne kluczowe dla historii postacie.Myśląc o Romanowach czuję smutek, żal i złość na los, na ludzi, którzy doprowadzili tę rodzinę do dramatyczneg końca. Zabierając się za tę lekturę, znając jej zakończenie starałam się spoglądać na nią chłodnym okiem i nie zbliżać do postaci tam przedstawionych, szczególnie do dziewcząt, które przecież zmarły w najładniejszym czasie własnego życia. "Cztery siostry" nie pozwalają jednak na ten czytelniczy chłód, powoli podbijają serca, sprawiają, że wraz z kolejnymi epizodami coraz większą sympatią darzyłam wszystkie siostry, a także resztę rodziny. Autorka zdecydowała się zacząć tę historię od młodości Aleksandry, wnuczki królowej Wiktorii, która wychowywała się na dworze Darmstadt, w księstwie niemieckim. Jej małżeństwo z Mikołajem II nie było czysto politycznym mariażem, gdyż małżonkowie darzyli się szczerym uczuciem. Aleksandra nie do końca potrafiła udźwignąć ciężar małżonki cara, obce państwo, z jej kulturą i mową były poważnymi przeszkodami, które sprawiły że Rosjanie do końca nie mogli przekonać się do własnej władczyni. Kolejnym kłopotem okazało się rodzenie córek, kiedy naród czekał na dziedzica. Aleksy, upragniony carewicz, narodził się jako piąte dzidziuś i niestety od początku chorował na hemofilię, chorobę rodzin królewskich całej Europy, co jego rodzice skrzętnie ukrywali. Olga, pierworodna córka, przez pierwsze lata przez wielu uważana była za przyszłą carycę i w tym duchu była wychowywana. Kolejne córki Tatiana, Maria i Anastazja też od dzieciństwa uczone były odpowiedzialności za własny kraj. Bardzo ważne w życiu dziewcząt była religia, którą od najwcześniejszych lat wpajała im matka. Aleksandra od zawsze była wierną chrześcijanką, w dzieciństwie protestantką, kiedy została żoną cara musiała wyrzec się tej wiary na rzecz prawosławia i w ta religia nieustanna jej się z czasem bardzo bliska. Wiara była jej bardzo pomocna też ze względu na słabe zdrowie, które wraz z biegiem lat sprawiało jej coraz więcej problemów. Problemy matki powodowały, że dziewczęta przez długie okresy czasu zostały pozbawione jej towarzystwa, a z czasem, szczególnie Olga, musiały przyjąć na siebie jej obowiązki. "Cztery siostry" to poruszająca książka, z której wyłaniają się prawdziwy portret rodziny carskiej. Każda z sióstr prezentuje własną prawdziwą twarz, indywidualizm jednostki. Przedstawione są tu ich lata dorastania, pierwsze miłostki, wierność rodzinie, i wielka miłość, którą darzyły siebie nawzajem, rodziców a także brata. Ubóstwiana Anastazja, która doczekała się licznych ebooków i filmów nie jest wcale tak idealną córką jak się wydaje. To ona była najbardziej psotna, sprawiała dużo kłopotów wychowawczych, lecz jednocześnie unosiła rodzinę na duchu w tych najtrudniejszych czasach. Książka, którą Wam pokazuje jest bardzo dobrym źródłem informacji o rodzinie carskiej, popartymi licznymi listami, wspomnieniami a także liczba bibliografią, którą można znaleźć na końcu lektury. Helen Rappaport popełniła "Cztery siostry", gdyż carówny były jej bliskie i chciała odkryć ich prawdziwe twarze. Dzisiaj my mamy możliwość poznać je bliżej, gdyż ta książka ebook jest doskonałą biografią, napisaną w sposób wciągający i zachęcający do lektury.

• markietanka

  2018-03-22

  „Cztery siostry” to porywająca saga rodzinna, a do tego bardzo prawdziwa. Poznajemy Romanowów, nie tylko oficjalnie, lecz też z prywatnej strony. Poznajemy ich jako ludzi z krwi i kości, a nie tylko mityczne postacie. Mnie opowiadanie Helen Rappaport zafascynowała i z olbrzymią przyjemnością przeczytałam historię o wielkiej, rosyjskiej rodzinie carskiej. Historia jak z bajki, choć bez happy endu… Napisana pięknie, lekko i z polotem. Fascynuje i porywa ! „Cztery siostry” to nie tylko gratka dla fanów historii, lecz dla wszystkich, którzy cenią idealnie spisane książki!http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2015/10/cztery-siostry-utracony-swiat-ostatnich.html