Książka: „Człowiek z aspiracjami” Hansa Fallady omawia perypetie Karola Siebrechta. Akcja losy się w I połowie XX wieku w Niemczech, głównie w Berlinie. Osobiście czuję niedosyt tego Berlina – chciałabym go poczuć bardziej. Sama historia jest jakimś wyznacznikiem czasu, myślę, że było dużo podobnych losów wówczas i jest dziś. Duże miasta zawsze przyciągały. Los dziewczyn i facetów jest nierozerwalnie ze sobą związany. Są takie kobiety, które opierają się na ramionach mężczyzn, lecz też mężczyźni, których drogę, zwłaszcza sukcesu znaczą kobiety. Taki jest świat. Karol na swej drodze spotkał kilka dziewczyn dzięki którym do czegoś doszedł. To nie był prosty los, a on własną postawą był nieraz przyczyną łez tych kobiet. Jednej z nich Rice zmuszony był odebrać maszynę do szycia z której się utrzymywała. Miała ona żal, lecz co interesujące niekoniecznie do Karola lecz do losu ludzi prostych, a była jedną z nich. Powiedziała: „To posrany świat, do niczego! Nie zwraca uwagi na maluczkich, choćby wytenżali się i menczyli, nic z tego nie będzie. Za to wielcy, oni mogą żyć jak hrabiowie… A ja żem się z niej tak cieszyła! – Nieśmiało pogładziła maszynę. – To była największa radość mojego życia”. Ostatecznie Rika maszyny nie traci, a Karola jest zawsze gotowa ze wszystkiego wytłumaczyć. W sumie książkę miło się czyta, akcja jest wartka i bardzo frapujaca. Prezentuje interesujące zjawisko socjologiczne i kulturowe - polecam!