Upload dokumentów - promocja książek - darmowy hosting pdf - czytaj fragmenty
Leonardo Sciascia nie mylił się, pisząc, że „Sycylia jest metaforą”. Ponieważ jak inaczej mówić o miejscu uwodzącym różnorodnością odziedziczoną po wszystkich, którzy w ciągu wieków żeglowali przez Morze Śródziemne? W sycylijskich krajobrazach i miasteczkach jak w zwierciadle odbija się skomplikowana historia wyspy, a kontrasty nie dają o sobie zapomnieć: Wschód i Zachód, turyści i uchodźcy, mafia i praworządność, historia i nowoczesność. Jarosław Mikołajewski i Paweł Smoleński, „jeden z Rzymu, drugi z Krymu”, zabierają nas w wyjątkową podróż po Sycylii. Spotkanie poetyckie w więzieniu, gwarny targ rybny, stare świątynie, wyludnione centra miasteczek, dzielnice imigrantów – to tylko kilka z licznych przystanków na trasie tej wyjątkowej wyprawy. Czerwony śnieg na Etnie to pełna głębokiego humanizmu opowiadanie o złożonej naturze sycylijskiego świata i sycylijskiej duszy – opowieść, w której poetycka czułość Mikołajewskiego i reporterska wnikliwość Smoleńskiego współtworzą barwny portret wyspiarskiej rzeczywistości. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Czerwony śnieg na Etnie |
Autor: | Mikołajewski Jarosław , Smoleński Paweł |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Czarne |
Rok wydania: |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
PDF Upload - Zapytania o Książki - Dokumenty © 2018 - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Recenzje
Bardzo interesujący duet. Pod każdym względem. Wnikliwy obserwator Paweł Smoleński i czuły poeta Jarosław Mikołajewski w podróży przez Sycylię, Smoleński po raz pierwszy, Mikołajewski po raz setny. Skrajnie różnorakie spojrzenia, podobny poziom wrażliwości. Bardzo zalecam do niespiesznej lektury, do smakowania słowa.
Obowiązkowa lektura dla kochających Sycylię. Dwa spojrzenia na wyspę słońca,, jedno poetyckie, piękne, drugie nieco szorstkie i rzeczowe. Nie jest to pozycja o cytrynkach, lazurze morza i temperamencie Włochów a o ich stosunku do uchodźców, orientacji seksualnych, odmiennego koloru skóry i wiary. Od Sycylijczyków powinniśmy się uczyć nie tylko o Dolce Vita a głównie otwartości , miłości i szacunku do drugiego człowieka. Podzielam zdanie burmistrza Palermo, że każdy kto zawita do stolicy Sycylii może czuć się jego mieszkańcem- tak się tam czuję ponieważ taka jest Sycylia- otwarta na innych. Dzięki autorom rozumiem fenomen wyspy jeszcze bardziej i jeszcze bardziej za nią tęsknię.