To twoja książka?

Recenzje

• barwinka

  2018-03-22

  Pierwszy tom historii "Czas tęsknoty" bardzo mocno do mnie przemówił, a nagłe zakończenie historii sprawiło, że pojawiło się wyjątkowo dużo pytań. Teraz miałam okazję poznać na nie odpowiedzi, a także doświadczyć dalszych losów bohaterów na końcu tego brutalnego okresu, a także już po wojnie. "Czas burzy" niesie ze sobą równie wiele emocji jak pierwszy tom, wywołuje całą lawinę uczuć, sprawia, że serce co chwila podskakuje do gardła, z oczu lecą łzy, a dłonie wielokrotnie zaciskają się z bezradności. Twórca dozuje napięcie i osoby, które czekają na rozwiązanie tragicznych wypadków z końca poprzedniej części, zmusza do jeszcze chwilowej cierpliwości. Przenosi ciężar zdarzeń na Wołyń, gdzie Marta stale nie potrafi poradzić sobie ze stratą wszystkiego, co było jej drogie. Dalsze dzieje Swiety i Piotra też będą dramatyczne. Powoli zbliża się Postanie Warszawskie, młodzi bohaterowie z niecierpliwością czekają na to, aby pogonić okupantów, samodzielnie wyzwolić stolicę i czekać na Armię Radziecką. "Czas burzy" tworzy wyjątkowo wzruszającą historię, razem z "Czasem tęsknoty" prezentuje pewien etap historii Polski, przemijający świat, którego po wojnie już nie spotkamy, brutalność bliskich sąsiadów, waleczność, przemianę, przerażające wydarzenia, odwagę i życie po czasie piekła. Nie potrafię się do niczego przyczepić, a wręcz przeciwnie. Mam wrażenie, że wrócę jeszcze do tej historii, która choć wywołała we mnie dużo bardzo niełatwych chwil, jednocześnie dużo uświadomiła i chciałabym wrócić do jej początków.

• Karolina Iskierka

  2018-03-22

  Czas burzy to druga element powieści historycznej Adriana Grzegorzewskiego, który przeplata w niej wydarzenia rozgrywające się na Wołyniu a także w okupacyjnej Polsce. To dalsze dzieje bohaterów, którzy zmieniają całe własne życie, porzucają plany i marzenia, żeby walczyć o wolność własnego kraju. Książka ebook jest dramatyczna i wstrząsająca, momentami ciężka do przeczytania , wzruszająca, dająca do myślenia. Na tle zdarzeń historycznych rozgrywają się dramaty głównych bohaterów - Piotra, Swiety, Marty a także Witalija, których wątki cały czas się ze sobą przeplatają, którzy przechodzą wewnętrzną przemianę. Naprawdę warta przeczytania z zaskakującym finałem - to co mogło wydawać się oczywiste , okazuje się być odległe od rzeczywistości.

• EveBeZet

  2018-03-22

  Opowieść "Czas burzy" Adriana Grzegorzewskiego to kontynuacja losów bohaterów "Czasu tęsknoty". Głównymi bohaterowie - Polak Piotr i Ukrainka Swieta, których pomimo wojennej zawieruchy połączyło gorące uczucie stale walczą o wolność, nie znając nawet własnych losów. Ich miłość od początku wystawiona była na ciężką próbę przez konflikt narodowościowy między Polakami i Ukraińcami. Historia Piotra i Swiety, którzy cudem odnajdują się w wojennej rzeczywistości opowiedziana jest w konwencji wojennej, z uwzględnieniem najważniejszych zdarzeń z historii Polski - Powstania Warszawskiego a także tego, co działo się na Wołyniu, poprzez wyzwalanie państwie przez Armię Czerwoną. Autorowi udało się przemycić w powieści dużo prawd historycznych, które nierzadko są pomijane albo traktowane powierzchownie w trakcie lekcji historii. Historia Piotra, Swiety, lecz także toczące się równolegle i przenikające z ich dziejami koleje życia Marty i prawosławnego kościelnego Witalija, nieustanny się pretekstem do pokazania, jak wojna wpływała nie tylko na życie ludzi, lecz także na ich uczucia. Poza zniszczeniami wojennymi współcześni żyli w ciągłej niepewności, niewiedzy, jaki los spotkał ich bliskich. Towarzyszył im strach nie tylko o własne życie, lecz także o życie innych. Opowieść Adriana Grzegorzewskiego czyta się szybko, jest napisana przystępnym językiem, a wartka akcja sprawia, że ciężko się od niej oderwać. Czytelnicy niezainteresowani historią odnajdą tu ciekawą obyczajową fabułę, fani historii garść historycznych faktów - nierzadko drastycznych, jak metody mordowania na Wołyniu. Niemniej zalecam ją każdemu czytelnikowi, warto sięgać po polskie powieści, zwłaszcza jeśli są dobre - jak "Czas burzy" Grzegorzewskiego.

• Joanna Woldan

  2018-03-22

  Całkiem niedawno Wydawnictwo „Między Słowami” podarowało fanom „Czasu Honoru”, „Dziewczyn wojennych” i generalnie wszystkim zainteresowanym tematyką II wojny światowej nie lada gratkę. W moje ręce trafiła najwieższa opowieść Adriana Grzegorzewskiego „Czas tęsknoty”. Jakie są moje wrażenia? Już się wypowiadam. Na początku obawiałam się, że będzie mi trudno się wdrożyć w tę książkę, bo jest to druga część, a ja pierwszej, „Czasu tęsknoty”, nie miałam jeszcze okazji przeczytać. Obawy te nie były, jak się potem okazało, całkiem bezzasadne, bo obie książki bardzo się ze sobą łączą. W „Czasie burzy” poznajemy dalsze dzieje bohaterów słynnych z poprzedniej części. Tym razem jest rok 1944, wybuch Powstania wisi na włosku. Piotr i Swieta spotykają się znowu w okupowanej Warszawie. Ich uczucie od początku skazane na zagładę – przetrwało. Przed wojną nie do zaakceptowania był związek Polaka i Ukrainki, ale pomimo wszystkich przeszkód i wieloletniej rozłąki udało im się uchronić tlące się w nich uczucie. Piotr walczy teraz w konspiracji, co oznacza, że nie tylko naraża własne życie podczas akcji zbrojnych, lecz także poprzez konieczny romans z Niemką. W tej historii losy się tak wiele, akcja płynie wyjątkowo szybko, że trudno oderwać się od niej po przeczytaniu pierwszego rozdziału. Już na samym początku napotykamy na mrożące krew w żyłach opisy gwałtów dokonywanych przez Ukraińców na kobietach w Bedrczanach. Twórca mistrzowsko kreśli tło historyczne, bez zbędnego patosu omawia dokonania polskich żołnierzy podczas Powstania. Doskonale oddaje emocje towarzyszące bohaterom i idealnie formuje ich portery psychologiczne. Jeśli szukacie trudnej książki, wciągającej i przerażająco prawdziwej to jak najbardziej zalecam „Czas burzy”.

• Monika

  2018-03-22

  Czas burzy Adrian Grzegorzewski Idealna opowiadanie o żołnierzach walczących w okresie Drugiej Wojny Światowej i Powstania Warszawskiego. To także opowiadanie o bezgranicznej miłości i przyjaźni. Głównymi bohaterami książki są Swieta i Piotr, którzy pokochali się do granic możliwości i byli wstanie przetrwać wiele, by móc być razem. Długa rozłąka i niepewność o los drugiego człowieka nie zniszczyła uczucia, które między nimi powstało. Wręcz przeciwnie umocniło w nich przekonanie, że są dla siebie jedynymi, najważniejszymi osobami na świecie, dla których są w stanie pójść w ogień. Jest też Marta, waleczna i dzielna dziewczyna walcząca o wolną Polskę a także jej mentor i przyjaciel Witalij - Ukrainiec, który pomimo swego pochodzenia walczy u boku Polaków przeciwko swoim rodakom, nie był w stanie wybaczyć im krzywdy, którą wyrządzili jego rodzinie. Hucuł przyjaciel Piotra i Swiety, który wbrew sobie zakochał się w ukochanej przyjaciela, jednak pozostał wierny zasadom i nie zrobił nic co mogłoby zniszczyć związek przyjaciół. Rozpaczał niesamowicie, lecz wiedział, że nie może nic zmienić. Przyjaźń Piotra i Kuby przetrwała wszystko: wojnę, okupację, a nawet śmierć! Jak zakończy się wielka miłość Piotra i jego ukochanej? Jaką rolę w powieści odegra Marta? Przyjaciółka i skryta rywalka Swiety? Książka ebook została napisana doskonale, czuć emocje, które przeżywają bohaterowie. Nie jest to natomiast lekka lektura. Czas wojny niesie za sobą śmierć, krew, nienawiść, a nawet swego rodzaju odczłowieczenie. Pojawia się chęć zemsty za wyrządzone krzywdy. To wszystko przeżywają bohaterowie. Niektóre sceny są drastyczne i przygnębiające. Jednak całokształt książki jest wyjątkowo wzruszający i pokrzepiający serca. Podziw wzbudza fakt, że ludzie w okresie zagłady walczą o siebie i własnych najbliższych z całych własnych sił, potrafią oddać życie, by ocalić innych, lecz przede wszystkim potrafią miłować i nie wyzbyć się tych niezłych uczuć i emocji. Chociaż jest to wyjątkowo trudne, bywa również zbawienne. Bohaterowie bowiem doświadczają bezgranicznej miłość, której nie jest w stanie zniszczyć nawet śmierć. Historia nie ma szczęśliwego zakończenia, lecz dusza bohaterów zostanie oczyszczona dzięki miłości i wielkiej życiowej mądrości. Twórca opisując historię bohaterów korzystał z swoich doświadczeń, zdobytej wiedzy a także wspomnień własnej rodziny. Opowiadanie oparta jest na autentycznych zdarzeniach i wzbogacona została w literackie elementy. Powiem szczerze, że książka ebook natchnęła mnie do chwili zadumy ponad minionymi czasami, ponad ludźmi, którzy walczyli za naszą wolność. Tak naprawdę to nasze babcie i dziadkowie są częścią tej historii. Myślę, że właśnie taki zamysł miał autor, by książka ebook prócz zwykłej fabuły niosła ze sobą historię i oddawała hołd poległym żołnierzom.

• wisienka

  2018-03-22

  ksiażka jest super, ja jestem nią zachwycona, nie mogłam się oderwać, a opowiedziana historia zrobiła na mnie niesamowite wrażenie. Na pewno wielbiciele serialu czas honoru będą zadowoleni w trakcie czytania tej książki, lecz myślę, że sposoba się również innym.

• Malinka94

  2018-03-22

  W najwieższej powieści Adriana Grzegorzewskiego, „Czas burz” bohaterowie muszą zmierzyć się z obliczem okrutnej wojny. Swieta i Piotr wcześniej rozdzieleni, teraz muszą walczyć by znów się odnaleźć i rozpalić na nowo gorącą miłość w czasach, kiedy uczucie schodzi na dalszy plan a najistotniejsze jest przetrwanie. Choć czytałam ją długo, to dokładnie i wnikliwie. Na plus zasługuje fakt, że większość nazwisk oficerów czy oddziałów nie była zmyślona, lecz twórca posługiwał się prawdziwymi osobami, z krwi i kości, które kiedyś żyły i walczyły o niepodległość Polski, a takim bardzo fajnym dodatkiem jest to, że siostra babci autora… w książce pdf była młodziutką dziewczynką. Dzięki tej książce pdf poznałam wojnę „od kuchni”, jej okrucieństwo i nieugiętość, lecz przede wszystkim ducha potyczki Polaków, którzy walczyli, byśmy byli dzisiaj wolni… a co my z tym obecnie robimy?

• Serena Silen

  2018-03-22

  Opowieść Adriana Grzegorzewskiego "Czas burzy" opowiada dalsze dzieje Polaka Piotra i Ukrainki Swietłany. Ich miłość nie gra głównych skrzypiec, daleko tej historii to ckliwego romansidła. Twórca skupił się na działaniach wojennych, ciężkim życiu cywilów i rozterkach moralnych. Zdecydowanie sięgnę po inne książki Grzegorzewskiego, liczę także na kolejną odsłonę losów Swiety i Piotra.

• ada

  2018-03-22

  Koniec was zaskoczy. Zgadzam się, że to pozycja która przypadnie wielbicielom serialu Czas honoru. Optymalna moim zdaniem liczba bohaterów sprawia, że czytelnik nie gubi się w historii. Cudowna historia. Wydaje się taka realna, bez zbędnego koloryzowania i ubarwiania.

• Spark

  2018-03-22

  Po „Czasie tęsknoty” wiedziałam, że autorowi zdecydowanie nie leży pisanie wątków miłosnych, dlatego miałam olbrzymią nadzieję, że w „Czasie burzy” skupił się na działaniach wojennych Piotra i ciężkim życiu cywilów w trakcie wojny. Czy moje nadzieje zostały spełnione? Piotr i Swietłana są ze sobą szczęśliwi w okupowanej Warszawie. Kochankowie z 1939 roku w końcu cieszą się swoim uczuciem. Jednak cierniem w ich związku jest fakt, że Piotr funkcjonuje w konspiracji i wykonuje wyroki podziemnego sądu. Dowództwo zmusza go do niebezpiecznego flirtu z Niemką Eriką, która jest żoną oficera Gestapo. Niestety, to, co wydawało się prostym flirtem okazuje się grą na śmierć i życie. Nie mogę zarzucić, że w książce pdf nie jest lepiej, ponieważ jest. Uczucie pomiędzy Piotrem a Swietą nie jest tak irytujące. Zeszło na dalszy plan. Dało się jednak zauważyć, że nie znają się dobrze, a poryw serca nie starczy do stworzenia udanego związku. Na szczęście wątki, których twórca nie dokończył w „Czasie tęsknoty” kontynuował jest w drugim tomie, lecz mój zarzut jest taki, że części historii Jegora pojawia się, co sto czy również sto pięćdziesiąt stron. Pozostałe wątki są uzupełniane regularnie. Mam zarzut, że książka ebook nie zaczęła się w momencie, gdzie skończyła się pierwsza część. Dostałam życie Piotra sprzed odnalezienia Ukrainki, co mnie mocno zdezorientowało i nie wiedziałam, co się losy do momentu, aż wszystko doszło do odpowiedniego punktu, na którym skończył się „Czas tęsknoty”. Uwierzcie mi, że próbowałam polubić Swietłanę, lecz nie jestem w stanie tego zrobić, bo każdy mężczyzna w książce pdf miłuje się w naszej Swietoczce. Jegor, Piotr, koleżanki Ochockiego z oddziału leśnego, przyjaciel Piotra. Dosłownie każdy! Jestem w stanie założyć się o stówkę, że rozkochałaby własną urodą zatwardziałego Gestapowca. Twórca powinien poczytać w Internetach, że czytelnicy nie lubią idealnych postaci. Piotr również łamał wszystkie damskie serca, a na dodatek nie trafiały go śmiertelne strzały. Ja modliłam się o brak happy endu. Jak zawsze kibicuje postaciom, aby połączyły się w końcówce tak w tym wypadku nie chciałam za nic widzieć szczęścia i miłości Polaka i Ukrainki. Jak było? Przekonacie się sami, jeśli przeczytacie. Drugi tom to zdecydowanie mniej miłości, a więcej wojny. Jest to element lepsza niż „Czas tęsknoty”. Tu wątek sercowy jest w tle. A wojna rozdaje własne niesprawiedliwe karty na pierwszym planie. Powiem Wam tak, że jeśli nie chcecie poznawać pierwszego tomu to nie musicie. Twórca w „Czasie burzy” przypomina ważniejsze wątki głównych bohaterów czy tych drugoplanowych, więc nie będziecie się czuć zdezorientowani. Ja jednak od zawsze jestem zwolenniczką czytania od pierwszych części. "Życie składa się z chwil, a pamięć człowieka jest jak pełna regałów biblioteka. Można do niej wejść i sięgnąć po obrazy i filmy, na których te chwile zostały uchwycone. Niektóre z nich wywołują uśmiech, inne salwy śmiechu, a przy kolejnych po raz setny czuje się ból i smak łez. O szczęściu człowieka zadecyduje zaś to, czy na tych półkach więcej będzie kolorów, czy szarości." ~ Adrian Grzegorzewski, Czas burzy, Kraków 2017, s. 212

• dobrerecenzje.pl

  2018-03-22

  Czytając tę książkę cały czas zadawałam sobie pytanie: czy jest możliwa miłość Polaka do Ukrainki? Powiecie zapewne, że w dzisiejszych czasach - oczywiście, lecz czy wtedy, w czasie II wojny światowej? Piotr z Warszawy w własne ostatnie przedwojenne wakacje wywraca świat do góry nogami. Zakochuje się bez pamięci w Ukraince. I to nie byle jakiej- ponieważ w córce dowódcy OUN-owskiej siatki w powiecie na Wołyniu. Dodatkowym kataklizmem, który ich rozdziela była wojna. Ukraińcy wyczuli własną szansę i ruszyli na Polaków. Twórca posiadając kresowe pochodzenie nie mógł nie zamieścić w swej powieści opisu wielkiej rzezi na Wołyniu jaką zgotowali Ukraińcy Polakom. Jeśli istnieje jakiekolwiek miejsce na ziemi, za które Bóg przed samym sobą wstydziłby się, to jest to na pewno Wołyń. W ciągu jednego lata dziesiątki tysięcy istnień ludzkich straciło życie w okrutny i bestialski sposób. I nie było litości czy to kobieta, mężczyzna, czy dzidziuś albo osoba starsza. Ten opis bardzo mną wstrząsnął, ponieważ zawierał bardzo drastyczne sceny. W powieści tej nie mogło też zabraknąć Warszawy i Postania Warszawskiego. Twórca uważa, iż Warszawy nie można zrozumieć bez ogromnej kotwicy Polski Walczącej, która góruje ponad miastem z kopca Powstania Warszawskiego usypanego z gruzów zrównywanego z ziemią miasta. Twórca pisze, że bohaterstwo żołnierzy, heroizm mieszkańców i ludności cywilnej musiały się znaleźć w tej powieści, gdyż jest to hołd dla powstańczej Warszawy. Czy więc miłość Piotra i Swiety przetrwa ciężki czas wojny? Czy spotkają się po latach? Czy również okrutna wojna rozdzieli ich na zawsze? Książka ebook prześlicznie napisana, w sposób bardzo emocjonalny, chwytająca za serce, a czyta się ją jednym tchem, z duszą na ramieniu. Myślę, że do przeczytania jej nie muszę Was specjalnie zachęcać, ponieważ mam nadzieję, że i tak po nią sięgniecie, ponieważ jest to kawałek naszej historii, którą każdy powinien znać bez względu na wiek. Życie człowieka składa się z chwil, a pamięć jego jest jak pełna regałów biblioteka. Można do niej wejść i sięgnąć po obrazy i filmy, na których te chwile zostały uchwycone. Niektóre z nich wywołują uśmiech, a niektóre ból i smak łez. O szczęściu człowieka zadecyduje zaś to, czy na półkach więcej będzie kolorów czy szarości. Zastanawia tylko fakt jaka była biblioteka ludzi z tamtego okresu? Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

• Don Wito

  2018-03-22

  Kilka dni temu skończyłem czytać książkę Adriana Grzegorzewskiego „Czas Burzy”. Jednak potrzebowałem kilku dni na przemyślenia nim zdecydowałem się o niej napisać. Wynika to z tego, że udało się autorowi wzbudzić we mnie na tyle silne emocje w końcówce książki, że uznałem ten dystans za niezbędny . Nie czytałem wcześniejszej książki autora „Czas tęsknoty” a jak wynika z okładki „Czas Burzy” jest kontynuacją tej pierwszej. Nie wpłynęło to jednak w żaden sposób na to, że wciągnąłem się mocno w dzieje bohaterów. Interesuję się mocno historią Polski i nierzadko czytam naukowe pozycje o polskiej historii albo oglądam różnorakie dyskusje na jej temat. Twórca „Czasu Burzy” potrafił przeprowadzić mnie przez te zdarzenia historyczne, które znałem dzięki historykom, w sposób taki jak bym spoglądał na te wydarzenia oczami ich uczestników. Jest więc w tej powieści miejsce na bolesne wydarzenia w historii Polski w czasie II wojny światowej: są dramatyczne wydarzenia na Wołyniu, potyczki żołnierzy AK o wyzwolenie Wilna i ich los w obliczu nadchodzącej ze wschodu armii czerwonej. Powstanie Warszawskie też staje się częścią losów bohaterów powieści tak jak i życie polskiej emigracji w Anglii, dla której nie ma miejsca w Polsce Ludowej. Bohaterowie powieści – Marta, Piotr, Swieta, Witalij i inni – idą przez te wydarzenia zbierając w własne dzieje – losy, wielu ludzi, którym przyszło iść przez życie w tamtych jakże niełatwych czasach. Zdarzenia narzucone przez wojnę determinowały ich wybory życiowe, wymagały od nich więcej niż czas pokoju. Adrian Grzegorzewski ukazuje bohaterów pełnych uczuć, spragnionych miłości, wolności, pokoju, których życie stale łamie wojna. Muszą ciągle walczyć o siebie, siebie wzajemnie, o ludzi wokół. Postacie w książce pdf odczuwałem bardzo realnie i czasem czułem jakbym czytał nie opowieść a wspomnienia uczestników wydarzeń przeszłości. Autorowi nieźle udało się w mojej ocenie przedstawić atmosferę tamtych dni i to jakie uczucia mogli nieść w sobie ludzie. Ważnym aspektem tej książki jest też to jak wojna wpisała się w jej uczestników, jak mocno zostają takie zdarzenia w ludziach już po wojnie. To wszystko wiedziałem, lecz opowieść jeszcze raz dała do myślenia na tą kwestię. Właśnie to jak umiejętnie Adrian Grzegorzewski przeniósł na własnych bohaterów emocje ludzi, którzy mogli uczestniczyć w zdarzeniach wojennych jest największym atutem tej książki. Przy czym też widać, że twórca starannie dobierał wydarzenia historyczne, z których tworzył tło dla własnej narracji. Dzięki tej staranności można też dowiedzieć się o wydarzeniach w miejscach o jakich nie wszyscy z nas wiedzą (Kolonia Wileńska), zwłaszcza jak ktoś nie interesuje się historią. Na koniec jeszcze jedna refleksja. Uważam, że opowieść można szczególnie zadedykować młodym ludziom, których zwykła historia nudzi, a ta opowieść dzięki bagażowi emocji pozwoli lepiej zrozumieć co przeżywali ludzie w okresie wojny, jak ona na nich wpływała, jak śmierć człowieka stawała się codziennością. Z ciekawością sięgnę po kolejną książkę Adriana Grzegorzewskiego.

• Aleksandra Liszewska

  2018-03-22

  Ile może przetrwać miłość? Czy światowa wojenna zawierucha może zgasić prawdziwą miłość? Uczucie do drugiej osoby nie bardzo idzie w parze z wojną, jednak czasem świadomość tego, iż istnieje ktoś, kto nas miłuje może dodać skrzydeł w działaniu. Dzisiaj chciałabym opowiedzieć o książce, w której miłość i wojna nawzajem się ze sobą splatają, czyli o „Czasie burzy” autorstwa Adriana Grzegorzewskiego. „Życie składa się z chwil, a pamięć człowieka jest jak pełna regałów biblioteka. Można do niej wejść i sięgnąć po obrazy i filmy, na których te chwile zostały uchwycone. Niektóre z nich wywołują uśmiech, inne salwy śmiechu, a przy kolejnych po raz setny czuje się ból i smak łez. O szczęściu człowieka zadecyduje zaś to, czy na tych półkach więcej będzie kolorów, czy szarości.” „Czas burzy” to drugi tom losów bohaterów, który poznać mogliśmy w „Czasie tęsknoty”. Osobiście nie wypowiem się na temat pierwszego tomu, gdyż po prostu go nie czytałam. Brak znajomości wcześniejszych losów bohaterów nie sprawił, że trudniej czytało mi się „Czas burzy” . Twórca obydwu powieści – Adrian Grzegorzewski – mieszka w Londynie, gdzie pracuje, a obie książki powstały z jego fascynacji rodzinnymi opowieściami i historią. Nie ukrywam, że po informacji na okładce miałam nie małe oczekiwania względem tejże lektury, czy zostały spełnione? Warszawa 1944 rok. Piotr funkcjonuje w warszawskiej konspiracji. Pewnego dnia w trakcie jednej z akcji zauważa własną ukochaną Swiete, Ukrainkę z którą wcześniej rozdzieliły go niespokojne czasy na polskich kresach wschodnich. Udało im się odnaleźć po 5 latach rozłąki, czy tym razem ich miłość przetrwa czekające na nich wydarzenia? Jak już wspomniałam książka ebook mocno mnie zaintrygowała. Oczekiwałam względem niej, iż będę miała do czynienia z niesamowitym romansem z historią w tle. Jak zaprezentowała się opowieść już po lekturze? Nie będę ukrywała, że kilkadziesiąt pierwszych stron mocno mnie zmęczyło i miałam ochotę zabrać się za inną książkę. Potem akcja nieco nabrała tempa i czytało się ją wiele lepiej. Niestety mnie fabuła „Czasu burzy” nie porwała tak, jak tego oczekiwałam, nie mogę również jednak powiedzieć, że zawiodłam się na tej książce, czytałam o stokroć gorsze tytuły, które do dziś wspominam jako własne czytelnicze koszmarki. To czego powieści Adriana Grzegorzewskiego nie można odmówić to wartkiej akcji, która sprawia, że nie rzucamy książki w kąt, lecz czytamy dalej ciekawi tego co znajdziemy na kolejnej stronie. Także i bohaterowie nie są postaciami płytkimi, mają oni własną historię, która wybrzmiewa na kartach powieści, żaden z nich jednak nie wyróżnia się na tle innych. Wszyscy są jednakowo, prawidłowo stworzeni, stąd również myślę żaden nie zapadł mi w pamięci i nie zyskał mojej szczególnej sympatii. „Czas burzy” to niezła pozycja właśnie na długi weekend, to niezbyt wymagająca pozycja, która w finale może nas jednak lekko zaskoczyć. Zakończenie wprawiło mnie w lekkie osłupienie i to ono przyczyniło się do tego, iż nie uznałam książki za kiepską, lecz właśnie taką powyżej przeciętnej, jednak stale nie dobrą. Nie czytało się jej źle, fabuła nie nudziła. To pozycja, która bardziej przypadnie do gustu kobietom, ze względu na pojawiający się tutaj, ważny wątek miłosny, facetów zaś może zainteresować tło jakim jest II wojna światowa, gdyż pojawiające się w książce pdf opisy zdarzeń są pełne szczegółów i sprawiają, że historia nabiera barw, trochę w odcieniach szarości, jednak nie jest to nudna historia. Czasu poświęconego na „Czas burzy” nie mogę uznać za zmarnowany. Nie spełniła moich oczekiwań, lecz równocześnie nie zawiodłam się na niej. Jak już wspomniałam to doskonała pozycja na weekendowe czytanie. Za udostępnienie i możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova (Między Słowami)

• Iwona_S

  2018-03-22

  Rok 1943. Warszawa. Piotr Ochocki, jeden z Cichociemnych, od jakiegoś czasu przebywa w Warszawie, gdzie razem z innymi wykonuje egzekucje na czołowych przedstawicielach niemieckich władz, które od 1939 roku okupują terytorium RP. Kolejnym celem jest dowódca SS i Policji dystryktu Warszawa Franz Kutschera. Ochocki, sprawny pod pseudonimem "Tom" ma z pomocą innych żołnierzami Polski Podziemnej rozprawić się z katem. W okresie akcji zostaje kilkakrotnie postrzelony, a wszystko to losy się na oczach Swietłany Horodyło, jego ukochanej, którą ostatni raz widział przed wybuchem II wojny światowej. Ich spotkanie w tak tragicznych okolicznościach to dopiero początek... Bedryczany. Po stracie ukochanego Janka, Marta Marciszyn nie może znaleźć miejsca dla siebie, dlatego wraca w rodzinne strony. Wszystko to, co znała i kochała, uległo zniszczeniu, a UPA i ukraińskie oddziały Gestapo wybili większą element ludności. Jej dom został zajęty i jedyną osobą, która może jej pomóc jest stary kościelny, Witalij... Kobieta nie wie, że facet niedawno przeżył jedną z największych tragedii - Jegor i jego kompani zabili jego synów i żonę, chcąc ukarać go za pomoc w ucieczce Piotra i Swiety w 1939 roku. Razem ruszają w poszukiwaniu polskich wojsk, a po drodze postrzegają ogrom rzezi na Wołyniu. Czy bohaterowie przetrwają wojnę i odnajdą spokój? Adrian Grzegorzewski to polski pisarz, który obecnie mieszka i tworzy w Londynie, a na co dzień pracuje jako listonosz Royal Mail. Jego rodzice pochodzą z Kresów - ojciec z Wilna, a matka z Rychcic pod Drohobyczem, które były pierwowzorem Bedryczan. Powieści jego autorstwa stanowią połączenie historii, która jest jego największą pasją, a także wspomnień rodzinnych stron rodziców. "Czas burzy" to druga element cyklu. Akcja powieści toczy się kilka lat po zakończeniu poprzedniej. Główny wątek stanowią działania wojenne, zaś relacje pomiędzy bohaterami schodzą odrobinę na drugi plan, przez co historia sama w sobie nie jest mdła. Mimo tego, oba wątki się uzupełniają, dzięki czemu czytelnik dostaje ciekawą, trzymającą w napięciu powieść. Twórca pokazuje, że w okresie II wojny światowej nie wiadomo było kto jest sojusznikiem, a kto wrogiem, a ulice i pola skąpane były w morzu krwi. Bratobójcza potyczka nie ma końca, jednak nawet w takich chwilach uczucia dają o sobie znać. Przyjaźń, miłość, tęsknota, zazdrość, zawiść - to wszystko towarzyszy na co dzień bohaterom, którzy walczą z okupantem. W "Czasie burzy" znowu spotykamy się z Piotrem Ochockim, Swietłaną Horodyło, Witalijem a także Martą. Pod wpływem wojny każde z nich (w jakimś sensie) przechodzi przemianę. Piotr nie jest już nieopierzonym nastolatkiem, któremu w głowie jedynie wywyższanie się. Teraz to ceniony dowódca, prawdziwy patriota, który nade wszystko wierzy w prawdziwość hasła: Bóg, honor i ojczyzna. O ile w pierwszej części nie potrafiłam do końca przekonać się do niego, to w drugiej części skradł moje serce (i nie tylko moje ;) ). Swieta... nic a nic się nie zmieniła. Od samego początku nie lubiłam tej bohaterki, jej przekonanie o wyjątkowości i cudownie drażniły mnie. W kontynuacji nie zauważyłam przemiany, więc mój stosunek do niej też nie uległ zmianie. Za to Marta nieustanna się twarda babką, która nie da sobie w kaszę dmuchać! Trzeba przyznać, że kobieta dynamicznie dorosła i nieustanna się charakterna. Taką postać nie sposób nie lubić! Tym, co spaja oba wątki jest język. Styl Grzegorzewskiego jest wyjątkowo plastyczny, Bez najmniejszych kłopotów oczami fantazji mogłam przenieść się do Bedryczan, Warszawy, czy nawet Wilna, żeby towarzyszyć bohaterom na polu bitwy. Podsumowanie: Adrian Grzegorzewski poprzez "Czas burzy" daje czytelnikom prawdziwą lekcję historii, która nie zawsze jest prosta i przyjemna. Idealnie oddaje ówczesne realia, niczego nie idealizuje, po prostu kreśli wątki tak, jakby główni bohaterowie naprawdę brali udział w tych wydarzeniach. Czyta się szybko, a zakończenie... nie tego się spodziewałam! Dlatego jeżeli lubicie tematyką wojenną, zwłaszcza powieści osadzone w czasach II wojny światowej, to "Czas burzy" jest dla Was. Wielbiciele "Czasu honoru" powinni też być usatysfakcjonowani opisaną historią. _________________________ http://ja-ksiazkoholik.blogspot.com/2017/04/adrian-grzegorzewski-czas-burzy.html

• evkowe

  2018-03-22

  Mimo wszystko, cieszę się, że chociaż druga wojna światowa jest tematem (dzięki Bogu!) coraz bardziej odległym, to jednak stale ukazują się teksty, które do niej nawiązują, które nie pozwalają nam zapomnieć i sprawiają, że pielęgnujemy pamięć o tych, którzy oddali życie za naszą wolność. Niedawno w moje ręce trafiła właśnie taka książka. Powieść, jak mówi wydawca: szczególnie zalecana wielbicielom serialu telewizyjnego „Czas honoru”. Druga element cyklu „Czas tęsknoty”, zatytułowana „Czas burzy”, autorstwa Adriana Grzegorzewskiego. Przyznam, że pierwszej części nie czytałam i obawiałam się, że nie będę zorientowana w wydarzeniach, które miały miejsce, że czegoś mi zabraknie i coś mi umknie, lecz nawet jeżeli tak właśnie się stało, to tego nie odczułam. Książka ebook jest napisana z perspektywy paru osób, jednak za głównych bohaterów bez wątpienia uznać można Polaka – Piotra i Ukrainkę – Swietę. Są parą, jednak ich związek nie został zaakceptowany przez społeczeństwo (patrz: wydarzenia na Wołyniu), dlatego ich ścieżki się rozeszły, każde poszło w własną stronę, jednak poza miłością łączy ich (nadal) jeszcze jedno: oboje działają w konspiracji i bez szemrania wykonują powierzone im rozkazy. Przy okazji organizacji zamachu na Franza Kutsherę ich drogi ponownie się zejdą, a kiedy facet zostanie ranny, Ukrainka pogrąży się w cierpienia i przedwczesnej (jak się potem okaże) żałobie. Kiedy facet nabierze sił, ich relacja z kolei nabierze tempa, lecz tylko po to, aby za chwilę wszystko się skomplikowało za sprawą pewnej pięknej Niemki, która ma potrzebne konspiracji info i chętnie się nimi podzieli, o ile Piotr będzie dotrzymywał jej towarzystwa... Inną bohaterką, której dzieje są w książce pdf opisane, jest Marta – kobieta, która utraciła właściwie wszystko: męża, dziecko. Powraca w rodzinne strony – na Wołyń, gdzie nic już nie jest takie, jak było przed jej wyjazdem: nie zastaje tam rodziny, w jej zamierzchłym domu została zorganizowana szkoła. Jako wyszkolony żołnierz, który umiejętnościami zapędziłby w kozi róg niejednego mężczyznę, Marta całkowicie poświęca się działaniom konspiracyjnym, próbując w ten sposób nie myśleć o tym, co stało się z jej życiem osobistym. Niedługo później jej dzieje znów skrzyżują się z Piotrem, na widok którego już wcześniej szybciej biło jej serce. Jak potoczą się dzieje bohaterów? Kogo wybierze Piotr? Co stanie się z Martą i Swietą? Zalecam przeczytać! A moim zdaniem? Książka ebook jest napisana w bardzo przystępny sposób. Chociaż traktuje o zdarzeniach związanych z wojną, chociaż niejednokrotnie umierają w niej ludzie, chociaż pełno w niej tragedii, to jednak Grzegorzewski postanowił posłużyć się bardzo prostym, luźnym językiem, pozbawionym patosu, tak częstego w dziełach poruszających tę tematykę. Czy to dobrze? Myślę, że każdy osądzi we swóim sumieniu, mi to szczególnie nie przeszkadzało. Twórca skupił się na uczuciach i emocjach bohaterów, a wydarzenia drugiej wojny światowej stanowiły tak naprawdę tło do skomplikowanej historii miłosnej. Grzegorzewski prezentuje nam, że chociaż okoliczności wyzbyły większość ludzi z człowieczeństwa, sprawiły, że marzenia gdzieś wyparowały i nie do końca wiadomo, czy kiedykolwiek wrócą, to jednak gdzieś w ludzkiej podświadomości pozostaje chęć bliskości z drugą osobą, potrzeba kochania i bycia kochanym, tym większa, że ludzie dziś są, a jutro może ich nie być, ponieważ wybuchnie bomba, ponieważ oddadzą życie w potyczce za ojczyznę, ponieważ wpadną w ręce niemieckich czy sowieckich żołnierzy i już się nie wydostaną. Ludziom brakuje stabilizacji, a tę właśnie znajdują w miłości do drugiej osoby. Dużo razy słyszałam, na lekcjach historii, na spotkaniach z osobami, które przeżyły wojnę czy na języku polskim, że epoka wojny i okupacji była specyficzna, ponieważ z jednej strony ludzie ginęli, rodziło się mało dzieci i świat opanowała beznadzieja, lecz jednak niektórzy szukali ratunku w miłości, zawierali szybkie małżeństwa, które faktycznie trwały, póki śmierć partnerów nie rozłączyła. Czasem było to kilka dni, czasem kilka miesięcy, a czasem kilkadziesiąt lat. Trzeba było podejmować trudne decyzje, a okoliczności zmieniały się błyskawicznie. I mam poczucie, że „Czas burzy” to właśnie chce nam pokazać. Chociaż nie jest to książka ebook wybitna, chociaż mogłabym jej wytknąć dużo błędów i niedociągnięć, to jednak historia do mnie przemawia, a ja tego właśnie szukam w powieściach, dlatego, jeżeli lubisz historie miłosne, jeżeli historia nie jest dla Ciebie przeszkodą, to polecam, ponieważ naprawdę warto. Spojrzysz na wojnę oczami osób, które tęsknią za miłością i które szukają stabilizacji, punktu zaczepienia w życiu i niełatwych czasach, w których przyszło im żyć; osób, które jeszcze nie rozliczają się z przeszłością, ponieważ dla nich jest to teraźniejszość.

• kp0018

  2018-03-22

  "Życie składa się z chwil, a pamięć człowieka jest jak pełna regałów biblioteka. Można do niej wejść i sięgnąć po obrazy i filmy, na których te chwile zostały uchwycone. Niektóre z nich wywołują uśmiech, a przy kolejnych po raz setny czuje się ból i smak łez. O szczęściu człowieka zadecyduje zaś to, czy na tych półkach więcej będzie kolorów, czy szarości" (s. 212) Czas wojny, to czas pełen strachu, bólu, niepewności i niebezpieczeństwa. Czy w świecie pełnym szarości jest miejsce na miłość, przyjaźń i dobro? Bohaterowie książki "Czas burzy" udowadniają, że wojna nie stanowi przeszkody w przeżyciu chociaż paru krótkich chwil pełnych kolorów. I choć nierzadko są one okupione łzami, to jednak każdy z nich żyje dla tych właśnie chwil... Twórca zabiera czytelnika w podróż pełną wrażeń. Umiejętnie splata dzieje bohaterów fikcyjnych z historycznymi. Opisywane wydarzenia (czasem w sposób drastyczny) ukazują m.in. potyczki z Ukraińcami, Powstanie Warszawskie, czy również potyczki partyzantów. Historie niejednokrotnie podnoszą poziom adrenaliny i wywołują łzy... Polecam! Nie tylko wielbicielom "Czasu honoru" :)

• Izabela Cicha

  2018-03-22

  "Czas burzy" Adriana Grzegorzewskiego to fascynująca opowiadanie o losach paru bohaterów wpleciona w rzeczywisty obraz i tło II wojny światowej, a przede wszystkim pokazanie niełatwych relacji polsko-niemiecko-rosyjsko-ukraińskich na wschodzie przedwojennej Polski i nie tylko. Młode pokolenie czytelników może nie dać wiary , że takie było życie właściwie to już ich pradziadków. Jest to smutna opowiadanie ukazująca brutalne zachowania i zdarzenia. Pokazany świat, w którym ot tak bez powodu ginęli cywile, jak sąsiad sąsiadowi wrogiem był. a jednocześnie twórca prezentuje nam, że możliwa była miłość, przyjaźń, radość. Warto przeczytać chociażby dla informacji o tych bolesnych czasach. Szkoda, że twórca nie przytoczył w objaśnieniach krótkich informacji o postaciach historycznych i wydarzeniach historycznych, o faktach, które umieścił w tle powieści. Zalecam wszystkim i młodym i tym, którzy być może pamiętają tamten okres.

• redgirlbooks

  2018-03-22

  Marta Marciniszyn powraca do rodzinnej wsi, żeby odnaleźć własną matkę. Jednak nie zastaje jej na miejscu. Dom który niegdyś tryskał życiem i miłością też znikł. Stał się dla niej obcym miejscem, które zostało zamienione na ukraińską szkołę. Kobieta kierowana samotnością przychodzi do prawosławnego kościelnego, Witalijego. Facet wygląda jak wrak człowieka, gdyż jego rodacy zamordowali mu małżonkę i dwóch synów. Marta i Witalij łączą swoje siły. Marta postanawia odnaleźć własną przyjaciółkę, a Witalij pomścić śmierć własnych bliskich. Piotr i Swieta to kochankowie, których miłość przyniosła zagładę dla wielu ludzi. Na długi czas rozdziela ich wojna. Jednak w 1944 roku ich ścieżki znów splatają się ze sobą. Mają jednak przeszkody do ominięcia. Na ich drodze stoi nie tylko wojenny chaos, ale też cudowna Niemka, Erika. Dziewczyna za cel ustawiła sobie zdobycie Piotra. Wkrótce do Polski wkracza Armia Czerwona. Polacy szykują się do powstania, by zdobyć niepodległość. Czy zemsta jest dobrym rozwiązaniem na ból w sercu? Czy Marta odnajdzie własną przyjaciółkę? Czy miłość Swiety i Piotra przetrwa? To niesamowite ile ludzkich istnień zostało straconych, abyśmy my mogli żyć w wolnym kraju. Ile ludzi walczyło o to, abyśmy nie musieli żyć w strachu w obawie przed swoich życiem i życiem najbliższych nas osób. Nie czytałam poprzedniej części, więc nie za bardzo mam wgląd w poprzednie perypetie głównych bohaterów. Adrian Grzegorzewski w swej książce pdf ukazuje nam krwawe i bezlitosne czasy, które nastały dla naszych rodaków. Śmierć czaiła się na każdym rogu, niewiadome było komu można ufać. Jednak pomimo tego ludzie miłowali się, zawierali przyjaźnie i byli względem siebie lojalni. Nierzadko musieli podejmować decyzje wbrew swojemu sumieniu, niekiedy byli na granicy, która mogła zniszczyć też ich. Ponieważ wojna człowieka wyniszcza i zmienia. Sprawia, że lub zostaje w nich pustka, lub zło którego byli świadkiem. ''Czas burzy'' to bardzo sprawnie poprowadzona powieść, która wraz z fikcją i historią doskonale się dopełniają. Lekkie pióro autora sprawia, że książka ebook nie męczy. Twórca nie bombarduje nas datami, co moim zdaniem jest dużym plusem. Prezentuje nam jakie relacje panowały między ukraińcami, niemcami i polakami. O tym jakich bezdusznych rzeczy się dopuszczali też na maleńkich dzieciach. ‘’Czas burzy’’ to wyjątkowo przejmująca opowieść o ludziach, którzy walczyli każdego dnia. O siebie, o własne rodziny i o cały kraj. O tym, że los nie zawsze jest sprawiedliwy, że zemsta nie przynosi ukojenia, a śmierć, to niekiedy wybawienie. To historia o sile przyjaźni, miłości i lojalności, które nie zatarły się w tak okrutnych czasach. O tym, że nawet w obliczu terroru można odnaleźć szczęście. Jeśli macie babcie, które mogą opowiedzieć o tych czasach doceńcie to. Ponieważ to nie tylko historie pełne śmierci, lecz też o narodzie, który potrafił zjednoczyć siły i wygrać pomimo tego, że było to niemożliwe. redgirlbooks.blogspot.com

• Ania

  2018-03-22

  „Czas Burzy” wzbudza we mnie pozytywne emocje, bo twórca w interesujący sposób omawia wszystko to co się wydarzyło kiedyś. Idealnie twórca przedstawił dzieje bohaterów, z którymi się zaprzyjaźnił od 5 lat i chciał się podzielić z czytelnikiem własną zdobytą z ebooków wiedzą. Gdy przeczytałam sam początek prologu to miałam poczucie, że chce wiedzieć więcej na temat dalszych bohaterów. Łzy pojawiły się kiedy moją imienniczkę Annę, małżonkę troskliwą Witalija zabito wraz z jej synami. Ból po stracie Anny i synów był dla Witalija chlebem codziennym póki nie powróciła Marta. Razem łatwiej przeżywa się ból. Nie miałam możliwości przeczytania książki pt. „Czasu tęsknoty”, lecz wystarczyło zapoznać się z tą częścią, żeby zrozumieć co czuli bohaterzy. Jeśli chcecie poznać historię, lubicie odkrywać cząstkę skrywaną w uczuciu ,które miało szansę przetrwać, a zniszczy to tylko czas wojny to warto się o tym przekonać. Zadacie sobie dużo pytań ,gdyż ja podczas czytania sobie zadałam. Najczęstsze pytanie: Dlaczego tak musi się potoczyć los osób, które mocno się kochają i czy wytrwają czas burzy będzie dla nich pozytywny? To zapytanie towarzyszyło mi, gdy poznałam Piotra i Swietę. Książka ebook zawiera czytelny, zrozumiały tekst, oprawa miękka, recenzję zachęcającą od Magdaleny Kordel, stron 416, wydana przez Wydawnictwo Znak. Zapraszam Cię czytelniku do zapoznania z bohaterami ujmującej historii autorstwa Adriana Grzegorzewskiego, napisanego w stylu godnego mistrza skromnego kunsztu języka polskiego XXI wieku.

• Avaeable

  2018-03-22

  Nigdy nie byłam fanką powieści wojennych. Tak naprawdę jedyną książką w tym klimacie, którą w życiu czytałam, jest „Złodziejka książek”. Moja przerośnięta wrażliwość sprawia, że smutno mi na widok gołębia z jedną nogą, wyobraźcie sobie zatem do jakiego stanu doprowadzają mnie okropieństwa wojny. Dlatego również nigdy nie sięgnęłam po „Czas tęsknoty” - pierwszą element historii Grzegorzewskiego. Do zapoznania się z tą lekturą przekonała mnie jednak obietnica poczucia choć przez chwilę klimatu okupowanej Warszawy. No i, nie ukrywajmy, chęć wypróbowania czegoś nowego. I nie rozczarowałam się, ponieważ Warszawa w tej książce pdf jest cudowna. Czarowne i śmiertelnie niebezpieczne miejsce, w którym w jednym momencie gruchasz z ukochaną ponad brzegiem Wisły, a w drugim ukrywasz się po podwórkach przed śledzącym Cię uzbrojonym nieznajomym. A pragnienie zjedzenia pączka w eleganckim i kultowym lokalu Bliklego, może się skończyć tragicznie. To również miasto, w którym można zorganizować prywatny seans kinowy w środku nocy dla własnej świeżo upieczonej narzeczonej. Miasto wielu twarzy, nieprzewidywalne i magiczne, z niezwykle rozbudowanym aparatem konspiracji. Tym bardziej bolał akt bezwzględnego zniszczenia, jaki dokonywał się na tym pięknym mieście podczas opisanego powstania. Ludzie, miejsca, piękno i historia zmiecione z powierzchni ziemi – to coś, czego, podobnie jak mieszkańcy z kart powieści, nie mogłam powstańcom wybaczyć. Choć nie znałam wcześniejszych losów bohaterów, nie czułam się z tego powodu zdezorientowana. Najistotniejsze wydarzenia z ich przeszłości zostały nienachalnie wspomniane wprowadzając nowego czytelnika w temat, a wzajemne relacje i portrety psychologiczne głównych postaci dynamicznie dały się poznać podczas okrutnej i zaskakującej gry losu, którą wojenna zawierucha zgotowała bohaterom Grabowskiego. I mimo, że nie udało mi się polubić żadnej z pierwszoplanowych postaci – ani zmiennego uczuciowo Piotra, niby wiernego, a jednak kochliwego bawidamka, ani egzaltowanej i nadmiernie bohaterskiej Swiety, ani narwanej i nieco dwulicowej Marty – nie byłam w stanie nie przejąć się ich losem i im nie współczuć, choć ten romansowy trójkąt (a momentami czworo-, a nawet pięciokąt) budził we mnie niesmak. Uwielbiam za to drugoplanowe sylwetki starego, doświadczonego przez życie Witalija i znającego granice Kuby „Hucuła”. Tak wielbiona przeze mnie malowniczość opisów, w przypadku tej powieści okazała się być mieczem obusiecznym – ponieważ twórca jest w tym świetny. Lecz równie obrazowo omawia urok krajobrazu, klimat miasta i bestialstwo mordów. Przy lekturze fantazja funkcjonuje na pełnych obrotach. Nie ukrywam, że moja wrażliwość na krew i tragedię została wystawiona na ciężką próbę. Lecz wiedziałam, na co się piszę i ani trochę nie żałuję. Ponieważ odmalowany przez Grabowskiego świat, choć przecież fikcyjny, wydaje się być przerażająco najbliższy i prawdziwy. Pomaga w tym niewątpliwie częste nawiązywanie do historycznych postaci i zdarzeń a także wyszperane w odmętach historii i wspomnień „smaczki” jak żółwie w roli chodzących konserw, czy paczki od Bliklego wysyłane na Pawiak. Podobnie jak szczęśliwe zakończenie bez szczęśliwego zakończenia. Ponieważ w życie i bajki to w końcu dwie zupełnie inne rzeczy, lecz nie tylko hollywoodzki happy end może dać spokój i szczęście. A szczęście, o dziwo, może istnieć mimo bólu, straty i tęsknoty. Ponieważ ta opowiadanie to nie tylko historia trójki zakochanych szukających własnego szczęścia mimo przeciwności losu, lecz przede wszystkim obraz miłości samej w sobie. To historia miłości w potyczce z hekatombą wojny. Miłości romantycznej, przyjacielskiej i rodzicielskiej. To historia o nadziei i jej utracie. O niestrudzonych poszukiwaniach, o wolności i o wierności, o marzeniach i o pragnieniu zemsty. O próbach ocalenia siebie podczas gdy wszystko wokół sypie się w gruzy. I jednocześnie o pomocy innym nawet za cenę utraty samego siebie. Barwo panie Grzegorzewski, na pewno dynamicznie nie zapomnę pańskiej książki! I choć na pewno nie polubię tego gatunku, to warto było przeczytać każdą stronę i każde zdanie „Czasu burzy”.