Upload dokumentów - promocja książek - darmowy hosting pdf - czytaj fragmenty
Kim naprawdę była Lukrecja Borgia? Femme fatale czy ofiarą politycznych ambicji swego ojca? W własnej mistrzowskiej powieści Dario Fo, zdobywca literackiej nagrody Nobla, odkrywa prawdziwą historię córki papieża. Ojcem Lukrecji był kardynał Rodrigo de Borgia, późniejszy papież Aleksander IV, a matką jedna z jego luksusowych kurtyzan. Lukrecja była nieźle wychowaną i starannie wykształconą dziewczynką, która dynamicznie nieustanna się narzędziem ojca w jego politycznych grach. Kardynał wydał Lukrecję po raz pierwszy za mąż, gdy miała dwanaście lat. Później sam ją rozwiódł, kolejnego męża zamordował, a trzecim uczynił podrywacza i syfilityka. Choć nie była pięknością, nieustanna się symbolem rozwiązłego stylu życia. Nazywano największą kurtyzaną Rzymu, a także zarzucano kazirodcze stosunki z ojcem i bratem. Fascynowała wielu artystów, którzy stworzyli wizerunek dziewczyny demonicznej. Taką Lukrecję pokazano w serialu "Rodzina Borgiów", który twórca książki określił jako "skupiony wyłącznie na seksie i graniczący z pornografią". Opierając się na wielu źródłach, w tym na autentycznych listach Lukrecji, Dario Fo przedstawia zupełnie inny obraz córki papieża, która jawi się jako łagodna i dzielna kobieta, uwikłana w bezwzględną grę swego ojca.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Córka papieża |
Autor: | Fo Dario |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Społeczny Instytut Wydawniczy Znak |
Rok wydania: |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
PDF Upload - Zapytania o Książki - Dokumenty © 2018 - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Recenzje
W porównaniu z Rodziną Borgiów - nudna . książka ebook jest bardzo estetycznie wydana
dla mnie zbyt dokumentalna być może nie dorosłem do tego typu literatury lecz nie zachwyciła mnie
Czekałam na tę książkę, byłam jej ciekawa, w końcu mogłam ją przynieść do domu i zacząć czytać. Opowiadanie o Lukrecji Borgii bardzo mi się podoba, lecz nie chodzi tylko o nazwisko autora, choć w Córce papieża czuć niezwykły styl i warsztat Dario Fo. Biografia jest wyjątkowo dopracowana, rzetelna, fascynująca.
Dużo osób przedstawiało postać Lukrecji w bardzo niedobrym świetle. Gdybym nie przeczytała powieści Dario Fo, który skupił się na tej postaci to stale należałabym do tego grona. Twórca odkrył przede mną nieznane do tej pory karty ukazując mi inne, nieznane mi oblicze Lukrecji. Podziwiam autora za to, że zapragnął obalić legendę na temat kobiety. Musiał zasięgnąć po sprawdzone źródła m.in. elementy dziennika a także listach Lukrecji co jeszcze bardziej sprawiło, że książka ebook nieustanna się bardziej ciekawsza. Nie sądzę, aby ktoś starał się obronić kobietę, którą oskarżano o kazirodcze związki z ojcem i bratem. Nierzadko ludzie nie chcą się mieszać w takie sprawy, gdyż to ich nie dotyczy, a twórca nie zważając na nikogo zechciał nam przedstawić prawdę, która nie jednego zaskoczy. Własną opowiadanie snuje z olbrzymią pasją, zaangażowaniem, pojawia się także lekka ironia, czuć było moc jaką włożył w stworzenie ,,Córki papieża". Opowieść pochłania do reszty i każdego przyjemnie zadziwi.Lukrecja już od młodszych lat była wrzucana zarówno przez ojca, jak i brata w wir finansowych i politycznych interesów bez krztyny litości. Jednak nikt nie przejmował się tym, co może myśleć mała biedna dziewczynka. Poza tym była kobietą, a to wyrok, który ma znaczenie dla ojca, przyszłego papieża i brata, przyszłego kardynała. Lukrecja była istnym pionkiem w grze, nierzadko traktowana była wręcz jak paczka okrągłych piersich i pięknych pośladkach. Nikt nie spoglądał na jej potrzeby, czy jej podoba się taki układ, czy wręcz przeciwnie. Dla obydwu facetów liczyło się tylko to jak najlepiej wykorzystać wdzięki Lukrecji i nie raz im się to udawało. Wydawało się im, że dziewczyna jest mała, bezbronna i nie poradzi sobie w życiu, jednak mile ich zaskoczyła. Dario Fo w własnej powieści to właśnie ukazuje. Przedstawia kobietę odważną, która potrafi walczyć o własne dobra. Miałam trudność z przeczytaniem tej powieści. Nie należy do najłatwiejszych. Trzeba mocno się skupić by zrozumieć, co tak naprawdę chce nam przekazać, więc nie każdemu przypadnie do gustu. Pomimo, że czasami miałam trudność w odnalezieniu się w historii uważam, że jest bardzo ciekawa i dużo nauczy. W tle pojawiają się wątki historyczne co bardziej ubarwia powieść, do tego zawiera w sobie cudowne portrety różnorakich kluczowych osób z czego książka ebook staje się jeszcze bardziej ciekawsza. Twórca przedstawia nam prawdziwą kobietę, nie przerysowaną, nie dopracowaną na ostatni guzik. Prezentuje normalną, marzącą o prawdziwej miłości, piękną, inteligentną kobietę, która ma dość intryg jej swojego ojca.Po przeczytaniu opisu na okładce nie spodziewałam się tak mocnej powieści. Dario Fo podjął się bardzo trudnego zadania co moim zdaniem wyszło mu perfekcyjnie. Książka ebook dopracowana, cudownie oprawiona nie tylko na zewnątrz, lecz i również w środku. Nie dziwie się, że ta konkretna opowieść zdobyła Nagrodę Nobla. Zasłużyła na to. Dlaczego? Przekonajcie się sami.
Tak jak już wielu innych pisarzy -Fo podjął się zadania przedstawienia historii o "pierwszej kurtyzanie Rzymu"... Lecz Fo w przeciwieństwie do innych - rehabilituje naszą główną bohaterkę , czyni to w sposób arcyciekawy i myślę - w końcu najbliższy prawdzie... przedstawia nam inną historię Lukrecji Borgii , niż ta jaką do tej pory znaliśmy. Książkę czyta się z zapartym tchem, wprost ciężko się od niej oderwać...No cóż, noblista potrafi :)... Aaaa... gdyby książka ebook miała tytuł "Burdel w Watykanie", to również byłby trafiony. Zalecam :)
Zabierałam się do tej książki mając nadzieję na ciekawą podróż w czasie, na wciągnięcie w ówczesne intrygi, na spędzenie paru chwil w tamtym świecie. To co jednak otrzymujemy to nie interesująca opowieść historyczna , to raczej coś na kształt szkicu do takiej książki. Jeżeli miałabym do czegoś porównać formułę, to byłyby to "Sensacje XX wieku" Wołoszańskiego- trochę narracji z zewnątrz, do tego jakaś scenka i krótki dialog- taka jest ta książka. Wielka czcionka, wiele ilustracji, zbyt mało atmosfery. Dla mnie to szkic powieści.
Na kartach własnych powieści uwiecznili ją Victor Hugo i Aleksander Dumas, Gaetano Dionizetti poświęcił jej operę, jedna z bohaterek telewizyjnego serialowego hitu sprzed paru lat „Rodzina Borgiów”, Lukrecja Borgia, ponieważ o niej mowa, nieustanna się też bohaterką najwieższej powieści noblisty Dario Fo „Córka Papieża” wydanej nakładem wydawnictwa Znak Horyzont. Zanim Rodrigo Borgia stał się jednym z najbardziej słynnych papieży w historii Kościoła - Aleksandrem VI, już jako wicekanclerz doczekał się czworga nieślubnych dzieci z jedną ze własnych licznych kochanek Vanozzą Cattanei. Borgia tak miłował własne dzieci: córkę Lukrecję i trzech synów: Cezara, Juana i Jofrego że wynajmował dla nich nawet „tatusiów”, samemu grając rolę „wujka” - interesujący sposób okazywania ojcowskiej miłości.Lukrecja od młodszych lat uczyła się greki, łaciny, francuskiego, hiszpańskiego, rysunku, muzyki i tańca, była wyjątkowo wyedukowaną i samodzielnie myślącą kobietą, co w tamtych czasach, nawet oświeconych, było czymś niecodziennym. Jeśli jesteś niezależna, a w dodatku twój ojciec i brat są wyjątkowo potężnymi ludźmi, posiadającymi równie potężnych wrogów, stajesz się obiektem plotek. Lukrecja praktycznie całe życie musiała się mierzyć z wyjątkowo okrutnymi plotkami na własny temat m.in. kazirodczego związku z ojcem i bratem, rozwiązłości, trucicielstwa i wszelkich innych wszeteczeństw. Tak, Lukrecja była celem wielu plotek. A plotki te, przetrwały do czasów nam współczesnych w licznych powieściach i dramatach opisujących rodzinę Borgiów. A co jeśli to były tylko złe języki, jeśli żadna z tych plotek, lub przynajmniej duża ich element była wyssana z palca i miała na celu zaszkodzić jej ojcu i przeszkodzić z dnia na dzień coraz potężniejszemu bratu Cezarowi w realizacji jego celów? W obronie czci córki papieża staje Dario Fo. Przedstawia on Lukrecję jako piękną i inteligentną kobietę, która na własne nieszczęście, zbyt nierzadko staje się pionkiem w politycznej grze uprawianej przez jej rodzinę. Kolejne małżeństwa Lukrecji, aranżowane na aktualne w danym momencie potrzeby, mają na celu zwiększenie wpływów papiestwa, a gdy układ sił się zmienia i koligacje rodzinne przestają być potrzebne, to kolejni mężowie usuwani są z otoczenia (często z pomocą skrytobójców). Lukrecja omówiona w powieści to dziewczyna kochającą i pragnącą miłości – żona, matka, nierzadko kochanka, lecz przede wszystkim osoba pragnąca żyć na swoich zasadach z dala od intryg ojca. Lukrecja staje się również na własny sposób osobą wpływową, pełniąc przez pewien czas funkcję „papieżycy” przekonuje kolegiów kardynałów do własnych idei. Fo prowadzi czytelnika z niezrównaną narracją przez losy rodziny Borgiów, ich wyjątkowej kariery, przywodzącą na myśl ówczesną wersję „kariery od pucybuta do milionera”, a w tym przypadku karierę dynastii Borgiów od tajnego skryby królów Aragonii do głowy Kościoła Katolickiego, rządzącego duszami przez jedenaście lat. Twórca doskonale prezentuje tło polityczne i społeczne renesansowej Italii. Jak się okazuje czasy współczesne autorowi powieści nie dużo różnią się od czasów współczesnych bohaterce jego powieści: w obydwu czasach królują nepotyzm i zepsucie, a zbrodnia jest tylko środkiem do osiągnięcia celu.Wracając do narracji. Narracja przypomina sztukę teatralną z podnoszącymi się i opadającymi kurtynami po każdym akcie. Narrator pełni rolę demiurga, tworzącego świat własnej sztuki, dając swoim bohaterom fortunę albo skazując ich na potępienie, jednakże każda z postaci idealnie odgrywa powierzoną jej rolę. Twórca posługuje się wyjątkowo obrazowym językiem, nie stroni od ironii i ciętej riposty, dzięki czemu książkę czyta się bardzo przyjemnie. Lekkie pióro autora powoduje, że czytelnik przenosi się w okresie i ogląda comedia dell’arte z Rodziną Borgiów i im współczesnych na scenie. Na zakończenie na słów kilka uwagi zasługuje sama książka. Cudownie wydana w twardej oprawie, z okładką przywodzącą na myśl stare woluminy. Tekst obrazują malunki i grafiki stworzone przez Dario Fo we współpracy z Jessicą Borroni i Michelą Casiere.
"Plotka to plotka, lecz dwie plotki to już legenda", tak jest i w przypadku czarnej legendy Lukrecji Borgii. Dotychczas nie mogłam powiedzieć nic dobrego w tym temacie, a to dlatego, że moja wiedza opierała się na obejrzeniu serialu o Borgiach. Po przeczytaniu książki "Córka papieża", noblisty Dario Fo zmieniłam zdanie. Dario Fo własną opowieść opiera na autentycznych elementach dziennika a także listach Lukrecji.Oskarżana o lubieżność, rozpustę, związki kazirodcze z ojcem i bratem, nazywana "największą kurtyzaną Rzymu". No cóż, czasy były takie, że rzadko, która dziewczyna miała lekko, a nasz bohaterka nie dość, że wywodziła się z rodu krwiożerczych Borgiów, to jeszcze była córką papieża Aleksandra VI, Rodrigo Borgii a także siostrą dwóch braci Juana i Cezara.Dorastając w tak przedziwnej rodzinie, gdzie przez 12 lat swego życia nie ma pojęcia, kto jest jej biologicznym ojcem. Od wczesnego dzieciństwa uczy się łaciny i greki. Inteligentna, a do tego urocza, co rzadko idzie w parze. Mając zaledwie 13 lat zostaje po raz pierwszy wykorzystana do celów politycznych swego ojca, zostaje wydana za mąż za Giovanniego Sforzę, mężczyznę dwa razy starszego od Lukrecji, kompletnie jej nieznanego. Kiedy małżonkowie wbrew logice układają sobie życie, brat Lukrecji krwawy Cezar usiłuje Giovanniego zabić. Ostatecznie małżeństwo zostaje anulowane, ona sama musi oświadczyć, że nie zostało skonsumowane, on musi podpisać oświadczenie, że jest impotentem. To jedynie namiastka tego, co znajdziecie w powieści "Córka papieża". Małżeństw z wykorzystaniem Lukrecji będzie więcej. Strach przed bratem Cezarem Borgią będzie się nasilał z każdym kolejnym jego morderstwem. Polityka, jaką prowadził Aleksander VI też nie będzie wpływała na dobrą opinię Lukrecji, a wszystko przez to, że Lukrecja tworzyła podstawę schodów prowadzących do władzy, była narzędziem w rękach ojca i brata.Pod koniec XIX wieku naukowcy postanowili bliżej przyjrzeć się postaci Lukrecji. Większość z oskarżeń okazała się być nieprawdą. Niestety przez kilka wieków powtarzane kłamstwa zdołały się zbyt mocno ukorzenić, by z łatwością dzisiaj można było je usunąć. Trzeba czasu i ludzi, którzy tę prawdę ukażą innym.Dziękuję Wydawnictwu Znak za udostępnienie mi tej bardzo ciekawej pozycji.
W pierwszej kolejności chcę podziękować wydawnictwu Znak za pierwszą książkę do recenzji. Jest mi niezmiernie miło, że zaufali mi Państwo. W dziejach Polski i świata nie mało było osób wzbudzających sensację. Rodzinę, którą wziął na tapetę Fo, jest w pewnym sensie wyjątkowa. Dlaczego? Za sprawą niejakiego Rodrigo, który wspinając się po szczeblach „kariery”, w ekspresowym tempie osiąga papieską tiarę i przybiera imię Aleksandra VI. Staje się to za sprawą jego wysokiego rangą wuja, papieża, który za wspaniałe efekty w nauce Rodriga, awansuje go coraz wyżej i wyżej. Rządy Aleksandra VI, które obejmuje po śmierci wuja, okazują się niebywale burzliwe, w naszych czasach nie miałyby racji bytu. Kardynał zakłada rodzinę, ma małżonkę i dzieci. Gdy nie może opiekować się osobiście potomstwem, zatrudnia w tymże celu najpierw pisarza apostolskiego a po jego śmierci literata. Rodrigo staje się dla dzieci cudownym, niezwykłym wujem. Warto także dodać, iż nie był wzorem małżonka, bo zdradził małżonkę z o dużo najmłodszą kobietą – przyjaciółką córki.Sytuacja ulega diametralnej zmianie po objęciu przez Rodriga papieskiej tiary. Wówczas to wyjawia prawdę swemu potomstwu, iż jest ich biologicznym ojcem. Niestety nie wszyscy przyjmują tą wiadomość ze spokojem. Jego córka, Lukrecja, nie może przejść z tą wiedzą do normalności. Czas niewiele tutaj zmieni, bo papież będzie potrzebował kobiety do niecnych zamiarów. A miało być tak normalnie. Lukrecja jest nieźle wychowana i pierwszy plan był taki, że będzie grzeczną, ułożoną panienką z dobrego domu. Od momentu, kiedy staje się niezbędna ojcu i bratu – Cezarowi – mam wrażenie, że jest kukiełką. Ma to własne uzasadnienie, gdyż krewni kierują jej życiem. Wybierają za kogo wyjdzie za mąż, kiedy skończy się małżeństwo. Mało tego! Jej ojciec jest świadkiem nocy poślubnej córki i zięcia. Wydawać by się mogło, że będzie nieszczęśliwa, ponieważ któż na jej miejscu był zadowolony? Lukrecja jednak nie jest zasmucona coraz to świeżym facetem u jej boku. Małżeństwo nie przeszkadza jej w romansowaniu. Jakoś nie zależy jej na wierności mężowi. Trzykrotnie przybierała nazwę „żona” a ile prócz tego miała kochanków, nie sposób zliczyć. Zostaje też matką, lecz macierzyństwo nie trwa długo, syn zostaje jej odebrany a drugie dzidziuś umiera.Lukrecja mimo tego, że nie wyróżnia się niczym, sprawia, iż mężczyźni na jej widok zapominają języka w ustach i każdy ma ochotę na bliższy kontakt z dziewczyną.Jakie sytuacje dotykają papieża Aleksandra VI a także jego rodzinę? Czy słusznie mówi się o Lukrecji: największa kurtyzana Rzymu?Rodzina Borgiów nie ma hamulców, nie cofnie się przed niczym, żeby zdobyć władzę i zaszczyty o czym opowiada Dario Fo w książce, która jest już bestsellerem. Opowiadanie na pewno spodoba się fanom serialu o tejże rodzinie. Treści towarzyszą liczne obrazy przedstawiające bohaterów książki.Styl autora nie jednokrotnie wydawał mi się ironiczny. Nierzadko również gubiłam się w nazwiskach i datach – było ich bardzo dużo. Niektóre wydarzenia były urywane a zaraz po nich następował zwrot akcji. Książka ebook nie powaliła mnie na kolanach, nie przeczytałam jej jednym tchem, choć przyznam szczerze, iż tytuł bardzo intryguje. Spodziewałam się jednak większego skupienia na Lukrecji.
Złą sławę Borgia zawdzięcza współczesnym sobie, którzy w własnych pismach sportretowali ją, jako wszetecznicę. Do garści prawdy dodano całe morze plotek i pomówień, które były wielokrotnie powtarzane. Noblista i dramaturg - Dario Fo - postanowił rozprawić się z legendą Lukrecji Borgii. Spisał opowieść pod tytułem Córka papieża, gdzie zadaje kłam plotkom i wyobrażeniom na jej temat. Jego Lukrecja jest najbliższa koncepcji i zdaniu współczesnych badaczy. To dziewczyna delikatna, wyjątkowo inteligentna, o wspaniałych zdolnościach organizacyjnych, spokojna, niezła i pobożna.Książka włoskiego noblisty nie jest biografią w pełnym rozumieniu tego słowa. Nie jest również powieścią historyczną. Jest interesująco skomponowanym tekstem zawierającym w sobie fragmenty tych dwóch gatunków literackich.
- Lukrecjo – czym zasłużyłaś sobie na takie traktowanie? Dlaczego ludzie współcześni Ci, na kartach historii, które przetrwały wieki uwiecznili Twój tak znacząco zniekształcony portret? Nie rozumiem tego i myślę że Ty także, pomimo tego że od wieków otula Cię ciepły koc zaświatów. Mam nadzieję moja Droga, że tam gdzie jesteś teraz, w końcu znalazłaś sprawiedliwości. Ale pozwól mi proszę, wstawić się w obronie Twej pamięci i spróbować obalić mit, który utworzyli inni próbując splamić honor a także zszargać na wieki pamięć o Twym życiu. Lukrecja Borgia narodziła się w Subiaco (Włochy) 18 kwietnia 1480 roku jako trzecie dzidziuś pochodzące z nieformalnego związku przyszłego papieża Aleksandra VI, Rodrigo Borgii a także Vanozzy Cattanei. Z małej dziewczynki wyrosłą na piękną i utalentowaną kobietę. Czy właśnie te przymioty, wzbogacone faktem iż jej ojcem jest sam papież skierowały na nią falę nienawiści, która przez parę wieków utwalała obraz Lukreji jako „największej kurtyzany Rzymu” ? Prześledźmy zatem jej życie i spróbujmy odpowiedzieć sobie sami na zapytanie kim była dziewczyna o której stale tak dużo się mówi choć od jej śmierci minęło niemal sześć wieków. W ciągu własnego życia trzykrotnie wychodziła za mąż. Każde małżeństwo było aranżowane przez jej ojca a także brata i miało własny konkretny cel – korzyści polityczne. A gdzie miejsce na miłość? Niestety, na nią miejsca nie było. Oczywiście ten fakt nie jest zbyt szokujący jak na ówczesne realia, gdzie śluby „wyższych sfer” miały służyć powiększaniu majątków albo przynosić kolejne sojusze. Jednakże, moim zdaniem, przypadek Lukrecji jest szczególny, zapytacie pewnie, dlaczego? Dlatego że pamiętamy o tej dziewczynie i jej życiu do dnia dzisiejszego. Powstało wiele książek, kilka filmów i serial. W dalszym ciągu żyjemy jej życiem tak jak robili to ludzie za jej życia... Przez dużo lat przypisywano Lukrecji dużo najgorszych cech i wad. „Największa kurtyzana Rzymu” wg Girolano Piruli, oskarżana o kazirodcze stosunki ze swym bratem a także ojcem. Zrehabilitowana dopiero kilkaset lat później, przez ten czas działała w masowej fantazji jako uosobienie największej rozpusty a także upadku moralnego kobiety. - Lukrecjo, spoglądając na Twój portret skupiam się na Twych oczach. Jak dużo łez musiało z nich wypłynąć gdy raz po raz stawałaś się marionetką w rękach ludzi, których najbardziej kochałaś? Kiedy już wydawało się że musnęłaś ustami szczęścia, zaraz zostawało Ci to brutalnie odbierane. Podziwiam Cię, bo miałaś siłę się za każdym razem podnosić i walczyć o siebie i własne szczęście. Ludzie oceniali Cię źle, bo widzieli Cię w rękach wielu kochanków. Ale czy za szukanie miłości można kogoś tak srogo osądzać? Wiemy przecież, że w czasach w których żyłaś nie były to szokujące praktyki. Mówiąc dobitnie, każdy kogoś „tam na boku miał” ... Jedna z najciekawszych kobiecych postaci historycznych, żyjąca u schyłku średniowiecza przechodzącego w dobę świetlanego renesansu – dziewczyna z krwi i kości, której życie inspiruje ludzi do dnia dzisiejszego. - A teraz spij Kochana ... Pamiętamy o tym, kim naprawdę byłaś.----------------------------------------Dziś skończyłam czytać książkę Dario Fo - Córka papieża. Zalecam gorącą tą pozycję, bo sprawi Wam dużo przyjemności czytanie jej. Interesująca historia omówiona bajecznie wręcz łatwy mową potrafi oczarować. W dodatku jest na prawdę idealnie wydana, sama przyjemność trzymać ja w rękach :)