O tak, na pewno jedna z lepszych części. Historia nabiera naprawdę dramatycznego charakteru. W ogóle w Tchaikovskym najbardziej zachwyca mnie jego umiejętność budowania postaci, prowadzenia jej od pierwszych epizodycznych "rólek", aż zanim się obejrzysz "przechodzień nr 4" z trzeciego planu niespodziewanie zaczyna ciągnąć całą fabułę. I z drugiej strony, oczywisty bohater z pierwszej karty, po jakimś okresie umiera, lub dosłownie, lub w przenośni i znika z historii. Coś cudownego! Bardzo bardzo zalecam całą serię Cieni pojętnych.