Recenzje

• asia skrzesińska

  2018-03-23

  Niewielka książeczka w twardej oprawie trafiła do mnie bardzo szybko,zaraz po bezproblemowym zamówieniu poprzez empik,com.A czekałam na nią z niecierpliwością,miałam wielkie oczekiwania i...nie zawiodłam się.Esej Styrona jest już klasyką,dla osób zainteresowanych tematem "depresji" pozycją wręcz kultową.I,pomimo,że od jego powstania minęło już nad dwadzieścia lat, a o tej "chorobie ciała i duszy" napisano i powiedziano wiele,nadal jest wyjątkowo aktualny i odkrywczy.Autor w klarowny sposób,bez epatowania cierpieniem,ale i z porażającą momentami szczerością,opisuje własne zmagania z kolejnymi etapami depresji.W sugestywnych opisach swoich stanów,emocji,przemyśleń, zdejmuje z osób nią dotkniętych odium odpowiedzialności za zachorowanie a także piętno winy,tak nierzadko podsycane przez otoczenie,które postrzega chorobę jako przejaw lenistwa bądź zbytniego roztkliwiania się ponad sobą.Oprócz rzetelnej,bo wynikającej z osobistych doświadczeń,wiedzy na temat zaburzenia,daje też nadzieję,że można je pokonać.Dzięki temu,ten skromny w swej formie esej,może mieć niemal terapeutyczną moc.Na swoim przykładzie,Styron wskazuje bowiem konkretne metody na poradzenie sobie z nawet najcięższymi stanami depresji i przekazuje wiarę,że można "pokonać mrok, żeby znów zobaczyć gwiazdy".Myślę,że dla tych,którzy zmagają się z tą straszną chorobą,taki dar może okazać się bezcenny.

• kasiek87

  2018-03-23

  O depresji można sobie do woli teoretyzować, nikt jednak nie wniknie do umysłu chorego, żeby dowiedzieć co za tragedia tam się rozgrywa. Twórca jednak wpuszcza nas do własnej głowy, zwierza się z myśli swych, i przeżyć. Byłam pod wrażeniem odwagi… pisanie o depresji, chorowanie na depresję, w naszym społeczeństwie jest niemęskie, to kobiety, rozhisteryzowane, płaczliwe z zaburzeniami hormonalnymi mogą mieć gorszy dzień. Chłopaki nie płaczą, mężczyzna nie może mieć bólu istnienia. Werter – ten od oryginalnego wletschmerzu, jest nazywany płaczliwą babą w spodniach. Styron wyłamuje się z tego schematu opowiada nam przejmującą opowiadanie o udręczonym demonami umyśle, przestrzegając nas, że depresja nie jest chorobą określonej warstwy społecznej, grupy zawodowej, nikt nie jest bezpieczny. W każdej chwili może pochłonąć nas ciemność. Porusza bezpośredniość z jaką Twórca zwierza się czytelnikowi, wyczuwa się brak fałszu. Oczywiście nie jest to książka, która ma służyć zdiagnozowaniu depresji. Pozwala j

• jusssi

  2018-03-23

  Depresja jest chorobą, która zmienia postrzeganie rzeczywistości, jej objawy nierzadko przypisywane są zmęczeniu czy znużeniu, a nie chorobie psychicznej, która doprowadza na skraj samobójstwa. Świadomość społeczeństwa jest niewielka, zaś samo słowo „depresja” nie niesie ze sobą powagi sytuacji. Niejednokrotnie słyszałam stwierdzenia „nic mi się nie chcę, pewnie mam depresje” lub „daj mi spokój, mam depresję”, lecz oddźwięk tych słów jest raczej frywolny, bo tak naprawdę nie ma dużo wspólnego z chorobą. Wiliam Styron, wybitny pisarz, który przez lata borykał się z depresją, zdecydował się omówić rozwój własnej choroby. Książka ebook zatytułowana „Ciemność widoma” miała wpierw postać wykładu, a dopiero potem nabrała formy eseju. Niewielkie gabaryty tej książki niosą ze sobą pokaźny portret udręczonego chorobą człowieka, który w paru słowach zdecydował się omówić ból, niezrozumienie, zagubienie i wszechobecne rozpacz osoby chorej.Jest to niezła pozycja, a bolesna i mocna tematyka, tyl