Tak się złożyło, że "Chiton Zbawiciela" czytałam w czasie Dużego Postu i przez to lektura tej książki wywarła na mnie jeszcze większe wrażenie. Twórca zawarł w niej cudowne i dosadne opisy, choć momentami są one tragiczne i przerażające okrucieństwem. Giennadij Lewicki umiejętnie połączył biografię Poncjusza Piłata z fikcją literacką. Można w niej znaleźć liczne cytaty z Pisma Świętego. Na końcu książki jest dodatek, w którym zostały wyjaśnione niektóre nazwy użyte w powieści a także notka o autorze. Poncjusza Piłata poznajemy w momencie, gdy jest legatem rzymskim, a jego droga wiedzie, aż do ważnego dla niego wyroku na Jezusa. Na łamach powieści zostaje udowodnione, że ten, który niedawno wydawał wyrok, za chwilę sam może być sądzony. Jeśli chcecie poznać dalsze dzieje Piłata a także jego małżonki Prokuli, po zmartwychwstaniu Jezusa, to koniecznie sięgnijcie po tę książkę. Znajdziecie w niej także odpowiedź, czym jest tytułowy chiton Zbawiciela. Podejrzewam, że niewielu zna odpowiedź na to pytanie. W książce pdf zostały opisywane ówczesne realia polityczne i religijne, metody zdobywania władzy, posuwanie się do podstępów, pułapek i nieuczciwości. Twórca podejmuje próbę wyjaśnienia, dlaczego zdecydowano o ukrzyżowaniu Jezusa Chrystusa, a zrobili to ludzie, wśród których On mieszkał, żył, czynił dobro i liczne cuda. "(...) On nióśł światło w największej ciemności, tam, gdzie palące życiowe kłopoty były wyjątkowo dalekie sprawom dużego świata i filozoficznemu rozumowaniu." "Jezus czynił duże cuda, ale nie po to uzdrawiał chorych, a niewidomym przywracał wzrok, by ludzie uwierzyli w Jego moc. Starał się jedynie pomóc bliźniemu. Nie potrafił odmówić cierpiącym, gdyż sam nauczał, że właśnie tak należy postępować. Co więcej, pragął w tajemnicy zachować swe dobre czyny." "Jezus przyszedł na ten świat nie po to, by uzdrowić wszystkich chorych, nakarmić głodnych i dać radość nieszczęśliwym. On przyszedł, by wskazać ludziom drogę do Boga! Drogę prostą i krótką, zrozumiałą dla każdego człowieka. Podkreślił pierwszeństwo Dziesięciu przykazań Bożych przed mnogością przepisów." Z kolei "Piłat liczył na to, że uratuje Jezusa, kiedy przekaże Żydom prawo do osądzenia Go, ale w istocie dał im możliwość bezkarnego rozprawienia się z Tym, który nie był do nich podobny, który był od nich lepszy - a tego ludzie nie wybaczają." Co działo się z Piłatem po śmierci Jezusa? "Piłat stale rządził Judeą. Z pozoru prokurator był taki sam jak dawniej. Wydawał rozkazy takim samym zdecydowanym tonem i tak samo sumiennie pełnił obowiązki rzymskiego prokuratora, lecz spostrzegawcze osoby mogły zauważyć pewną zmianę... Jego oczy nieustanny się inne: mądre, dobre, pozbawione poprzedniej podejrzliwości.Nie bez racji mówi się, że są one zwierciadłem duszy..." Po więcej szczegółów sięgnijcie do książki. Godny przytoczenia jest cytat odnośnie roli ciała i duszy: "Ciało jest tylko powłoką, osłoną dla duszy. Ciało umiera i rozkłada się tak, jak próchnieje i butwieje znoszona odzież. Zaś dusza to istota człowieka. Nie posiada jej żadne inne żyjące stworzenie. Jest nieśmiertelna. I tylko od człowieka zależy, czy na tamtym świecie będzie doznawał niekończących się błogości, czy rozpaczał wieczne męki." Warto przeczytać tę książkę, nie tylko w czasie Dużego Postu. Czytając, można przenieść się w inne czasy, znaleźć objaśnienie różnorakich kwestii historycznych i religijnych, lecz trzeba pamiętać, że element z nich to fikcja. Nie jest to lekka lektura, raczej trzeba zarezerwować sobie na nią więcej czasu, ponieważ nie da się jej przeczytać w jeden wieczór. Daję minus za okładkę, a raczej za rodzaj papieru do niej użytego, gdyż znać na niej odciski palców, co bardzo mnie irytuje.