Recenzje

• NIEnaczytana

  2024-08-20

  Czasem zakładamy sobie jasno wyznaczony cel i zmierzamy ku niemu. Za wszelką cenę, nie bacząc na okoliczności, uparcie dążymy, by w końcu osiągnąć spełnienie. To może powodować, że tak naprawdę stracimy z oczu to, co najważniejsze… Zbyt skupieni na mecie, nie na drodze, nierzadko powielając schematy, jakie wpajano nam od dziecka. A czy nie powinniśmy zmierzać w kierunku, który wyznaczyliśmy sobie sami? Który można modyfikować, zmieniać, jeśli natrafimy na coś, co uświadomi nam, że warto zboczyć z raz obranej ścieżki? Po pierwszym tomie, w którym opuściliśmy średnio gościnne progi angielskich salonów, w kontynuacji w końcu mamy okazję poznać tytułowe Garnet. A to miasteczko, które rządzi się własnymi prawami. Życzliwość ludzka zdaje się prezentować olbrzymią przepaść pomiędzy tym, co do tej pory poznały siostry Swanson, a tym, co okazywane jest im na każdym kroku ze strony obcych ludzi. Czy ciepłe przyjęcie sprawi, że dziewczyny postanowią tam zostać? Karolina Wójciak idealnie odmalowała małomiasteczkowy klimat. I chociaż lokalna społeczność jest bardzo przychylna naszym bohaterkom, to będą musiały one także tutaj stawić czoła niepisanym konwenansom i zasadom, według których pozycja dziewczyny jest bardzo ograniczona. Niezależnie od statusu społecznego stale potrzebuje ona faceta u boku, by móc godnie żyć. Autorka serwuje zatem siostrom kolejną cenną lekcję, którą z trudem i nie bez sprzeciwu będą próbowały odrobić… W drugim tomie zaczyna pomału wychodzić na światło dzienne wątek romantyczny. A przynajmniej mamy po cichu nadzieję, że w tym kierunku zmierza. Nawet jeśli wszystkie znaki wszem i względem każą myśleć inaczej. To za sprawą klątwy, która mocno namiesza w relacjach jednej z panien z lokalnym przystojniakiem. Lecz czy dla Isabelle, która już tak dużo przeszła, straszne będzie jakieś przekonaniu o pechu? Zwłaszcza że oparte jest ono o strach przed nieznanym i ułatwia tłumaczenie czegoś, czego mieszkańcy nie potrafią zrozumieć… Podsumowując: „Garnet. Cel” to powieść, która przybliża nam blaski i cienie tytułowej miejscowości, w której czas płynie jakby wolniej, wyznaczany przez zmiany w kopalni złota. Karolina Wójciak snuje klimatyczną opowieść, w której cel zdaje się, w przypadku naszych bohaterek, jednak ewoluować i poddawać się mniej albo bardziej sprzyjającym okolicznościom. Autorka idealnie oddała tamtejsze realia, które są, mimo braku angielskich konwenansów, stale niewygodne do kobiet. Szczególnie takich jak Izabelle, która zdaje się wykraczać poza wszelkie utarte ramy i schematy. Jak potoczą się dalsze dzieje panien Swanton i czy znajomość Katie z Williamem, outsiderem wykluczonym z towarzystwa, pomoże jej zaadoptować się w Garnet? Zalecam sprawdzić. Ja już wypatruję kolejnego tomu, ponieważ drugi tom po prostu... połknęłam na przysłowiowe jedno posiedzenie!

• Sandra

  2024-08-26

  Bardzo wciągająca ksiazka