Recenzje

• Monika Jędrzejewska

  2018-03-21

  Z powieścią wiąże sie niesamowita historia jej autorki, czy również może autora. Viola Shipman jest pseudonimem słynnego pamiętnikarza Wade’a Rouse. Rouse zdecydował się wystąpić pod imieniem i nazwiskiem babki, na której cześć jest napisana ta książka. To właśnie jej bransoletka z słynnymi niegdyś charms’ami i historia rodziny w nich zawarta zainspirowała go do stworzenia debiutanckiej powieści.Przyznam szczerze, że dawno tak bardzo nie uległam emocjom jak podczas czytania tej powieści.Do Lolly, powoli wytracającej wspomnienia, przyjeżdżają najbliższe jej osoby, żeby służyć wsparciem. Dynamicznie się przekonujemy, że wystraszona postępującą demencją staruszka jest i tak mniej potrzebująca od obdartych z rodzinnego ciepła kobiet.Zarówno Arden jak i Lauren zagonione przez codzienne obowiązki straciły blask zwykłych dni. Obie, za wszelką cenę próbujące sprostać czyimś oczekiwaniom, tak naprawdę są niespełnione na własnych życiowych drogach. Nauczyły się ukrywać przed sobą wszelkie emocje, występować w maskach zadowolenia.Jak się okazuje to one panicznie potrzebują Lolly. Staruszka robi co tylko może, aby pomóc się pozbierać dwóm ukochanym i zupełnie zagubionym kobietom. Epizod po rozdziale otwiera przed nimi historie związane z niezliczonymi zawieszkami na własnej bransoletce. Element dostała od matki, ukochanego męża, a nawet obcych ludzi. Opowiada o swoim dzieciństwie, wielkiej miłości, przyjaźni i przypadkowych spotkaniach, które wniosły coś w jej życie. Wszystko zapisane w tych podarowanych zawieszkach.Historie opowiadane przez pełną energii Lolly są pełne nostalgii. Wzruszają (czasem do łez), bawią, uczą. Wyzwalają w czytelniku niezwykłą emocję bycia częścią tej niespotykanej rodziny. Przeplatają się z bieżącymi wydarzeniami, które są w równym stopniu poruszające. Arden i Lauren poznają świeżych ludzi, uczą się robić to, co sprawia im przyjemność. Ze zdziwieniem odkrywają, że czasami trzeba zwariować, aby odkryć czym jest szczęście. Trzeba puścić wodze, dać się ponieść życiu, otworzyć na nowe doznania i perspektywy. Przestać planować, przestać się dostosowywać. Poznać smak przyjaźni i miłości, poczuć się od czasu do czasu dzieckiem, przyjąć szczęście.Przepiękna, kolorowana samymi ciepłymi barwami opowieść o trzech pokoleniach kobiet, które poznają prawdziwy smak życia. Bardzo klarownie zawiązana fabuła wciąga nas w tkliwy, wypełniony mądrością i najżywszą magią rodzinny obraz. Odkrywa jak kluczowa jest obecność i wsparcie kogoś, kogo darzymy miłością i jak bardzo można być samotnym w tłumie.

• Ania mama Alicji

  2018-03-21

  Ta opowieść podoba mi się nie tylko dzięki temu, że znalazłam w niej dużo trafnych spostrzeżeń i rad. Podoba mi się przede wszystkim dlatego, że jest to prześliczna historia trzech pokoleń kobiet, które choć swego czasu troszkę się pogubiły - znalazły wspólny mowa i tę bliskość, której im od lat brakowało. To piękna opowiadanie o miłości i oddaniu. O niełatwych decyzjach, marzeniach i planach. Historia opowiedziana przez Violę Shipman przenosi nas do sennego miasteczka ponad jeziorem i pozwala zapomnieć o tym co tu i teraz. Czytając ją czułam się odprężona i naprawdę mogłabym spędzić przy niej jeszcze dużo dużo godzin. Podoba mi się styl pisania autorki, podobają mi się wszystkie liczne i naprawdę bardzo cudowne opisy. Podoba mi się kreacja bohaterów i to ciepło, które przez cały czas bije od tej książki. Ja również mam córkę, nawet dwie. I najukochańszą mamę na świecie. Łączy nas wszystkie coś wyjątkowego, czego nigdy nie zamieniłabym na nic innego. Dlatego również ta opowieść jest mi tak bliska. Szkoda, że nigdy nie wpadłam na pomysł gromadzenia takich zawieszek. Ileż wspomnień mogłabym na nich zawrzeć. Niestety nawet nie wiem, gdzie mogłabym się w nie zaopatrywać. Lecz trudno. Najistotniejsze jest jednak to, że te wspomnienia mamy i co dzień je pielęgnujemy. Zawieszka na bransoletce to tylko symbol. podobnie jak szereg drobiazgów w moim pamiątkowym pudełku. Lecz one nie zastąpią tego co tkwi w naszych głowach. I co warto przekazywać kolejnym pokoleniom. By nie zapomnieć... Zalecam :)

• Joanna Korneta

  2018-03-21

  Być może twórca ukrywający się pod pseudonimem Viola Shipman przecenia rolę zawieszek do bransoletek, lecz faktem jest, że to dzięki wymyślnym ozdóbkom trzy dziewczyny z powieści otwierają się na siebie i zaczynają się naprawdę poznawać. To ostatni moment, ponieważ siedemdziesięcioletnia babka zaczyna tracić pamięć. To jej matka, zanim umarła na raka, wręczyła dzidziusiowi bransoletkę i na narodziny dodawała kolejne zawieszki, każdą opatrując komentarzem-znaczeniem. U schyłku życia Lolly dzieli się cudownymi albo smutnymi wspomnieniami ze własną rodziną: wnuczka Lauren słucha tego dość chętnie i wydaje się nieźle rozumieć babkę. Córka Arden usiłuje na początku odciąć się od całego tego szaleństwa. Dopiero od matki i swojego dzidziusia może nauczyć się spontaniczności i radości życia. Lauren z kolei przekonuje się, że wolno jej iść swoją drogą. Trzy dziewczyny spotykające się ponad historiami z przeszłości inspirują się nawzajem i uczą wielu rzeczy. Odzyskują szczęście i przekonują się, jak kluczowe jest pielęgnowanie wspomnień. Twórca tego tomu postawił na konkrety: nawet miłosne albo wzruszające momenty z egzystencji różnorakich dziewczyn z rodziny musi opatrywać rzeczowymi narracjami. To kłóci się trochę z bardzo kobiecymi przesłaniami albo życzeniami z zawieszek. Lecz w tej powieści ścierają się pierwiastki męskie i żeńskie, czytelniczki uwagę zwrócą przede wszystkim na osobiste zwierzenia dziewczyn i na ich metamorfozy, nie na umowność konstrukcyjną. Trzeba przyznać, że twórca nie ma zbyt dobrego mniemania o literaturze kobiecej, skoro sądzi, że uda mu się wzruszać przez łatwe chwyty i czytelne symbole. Za to dość precyzjyjnie uchwycił moment przeniesienia uwagi autorów z list zadań do wykonania na bransoletkowe zawieszki. To następny scenariuszowy ułatwiacz, próba umotywowania fabuły i uporządkowania tekstu według odgórnego schematu. „Bransoletka pełna wspomnień” jest książką dość prostą i polegającą na uruchamianiu ważnych uczuć pomiędzy pokoleniami – twórca podjął tu spore ryzyko, lecz zdobędzie swoim tomem uznanie odbiorczyń spragnionych wzruszających historii i tkliwości.

• Aneta Wiśniewska

  2018-03-21

  Jako mała dziewczynka miałam bransoletkę na której kompletowałam różnorakie charmsy. Zawsze wybierałam je z mamą próbując dobrać coś, co pasowałoby do mnie, tego co lubię lub tego co ostatnio się zdarzyło. Tak zapełniłyśmy całą bransoletkę, która teraz leży gdzieś na dnie wśród mojej biżuterii. Teraz wróciłam do tego zwyczaju dzięki mojemu chłopakowi, który zapoczątkował nową bransoletkę z świeżymi zawieszkami. Każda z nich upamiętnia coś w naszym życiu, jest piękną pamiątką naszych wspomnień. To mądra opcja, żeby trzymać przy sobie wszystkie warte zapamiętania chwile. I właśnie o tym jest ta książka.Lolly na każde narodziny dostawała od mamy zawieszkę wraz z towarzyszącą jej historią, udowadniającą, że nie ma nic ważniejszego niż rodzina i więzi które tworzymy z ludźmi. Miały jej przypominać na każdym kroku, że wszystko co ją spotkało, czegoś ją nauczyło i ma za co być wdzięczna życiu. Potem dziewczyna praktykuje ten zwyczaj w stosunku do własnej córki i wnuczki, jednak nie udaje jej się nawiązać z nimi takiego kontaktu jaki miała ze własną mamą. Szybkie tempo życia i odległości robią własne i kontakt zamiast się rozwijać, nieco się urywa. Starsza pani zdając sobie sprawę, że powoli traci pamięć wie, że ma już ostatnią szansę, żeby spędzić czas z córką Arden i wnuczką Lauren.Każda zawieszka na bransoletce starszej pani ma własną historię, którą chętnie dzieli się z Arden i Lauren. Poprzez krótkie opowieści, urywki z jej życia prezentuje dziewczynom, że choć świat się zmienia i stale gna na przód, to wartości pozostają te same. Nie każe im iść tą samą droga co ona kiedyś – prezentuje jednak, ze warto czasem wyjść poza własną strefę komfortu, żeby odkryć coś zupełnie nowego, nieoczekiwanego, coś co sprawia nam radość. Zachęcając do tworzenia swojej historii (i bransoletek) otwiera im oczy na to, żeby być wdzięcznym za każdy dzień, który stawia przed nami nowe wyzwania i innych ludzi.„Bransoletka pełna wspomnień” to wyjątkowo ciepła historia. Trzy pokolenia, które uczą się od siebie wzajemnie i łączy je ogromna więź. Książka ebook motywująca, żeby sięgać dalej, pełniej korzystać z życia, tworzyć przepiękne wspomnienia, które później można będzie opowiadać swoim wnukom w wiklinowym bujanym hotelu przy kominku. Czasem tak niewiele trzeba, żeby przemienić coś w swoim życiu na lepsze. Idzie lato, może to akurat ten czas?

• Sol

  2018-03-21

  Kiedy tylko zobaczyłam tę książkę w zapowiedziach, zapragnęłam poznać historię, jaką skrywa. Spodziewałam się dobrej historii, która skradnie moje serce i właśnie taką otrzymałam. Coś cudownego. Wzruszałam się i śmiałam na zmianę. Trudno mi było ją zakończyć, jest to cudowna powieść, która wzbudziła we mnie wiele emocji i do której na pewno kiedyś wrócę. Bardzo lubię książki z konkretnym przekazem. Książki, które zmuszają mnie do myślenia, do zastanowienia się ponad swóim życiem. "Bransoletka pełna wspomnień" jest taką książką i chociaż tym razem nie musiałam rozmyślać ponad swoim życiem, bo dokładnie ten przekaz "cieszyć się z tego co mamy, doceniać najdrobniejsze gesty" nie jest mi obcy. Człowiek powinien doceniać to co ma. Pamiętać kim się jest i nie szukać poklasku, który oprócz chwilowego uniesienia, tak naprawdę nie daj niczego konkretnego. Nie szukać wrażeń, których nie potrzebuje i nie zatracać się w tym wyścigu szczurów zwanym życiem. Właśnie to prezentuje nam ta powieść. Autorka bardzo zgrabnie w własnej powieści ujęła dużo ciekawych tematów. Życiowych, prawdziwych... Uważam, że takie książki, niby lekkie, lecz dające kopa - są nam potrzebne. Po nie warto sięgać i dlatego jestem wręcz zachwycona niniejszą lekturą. Oczywiście odbiór treści dla każdego będzie zapewne inny. Dla mnie jest taki, jak opisałam wyżej. Tak zinterpretowałam "Bransoletkę pełną wspomnień" i sądzę, że większość tak ją zinterpretuje. Mam nadzieję, że nie spotkam się z opinią, iż ta opowieść jest zwyczajna, ponieważ na pewno taka nie jest. Trzeba po prostu otworzyć się na nią. Jak z resztą na każdą inną. Bohaterki wykreowane przez autorkę są tak różnorakie od siebie, tak odmienne mają podejście do świata i dzięki temu mamy większy obraz na ten konkretny przekaz, który opisałam wyżej. Bardzo podoba mi się kreacja postaci, doskonale oddają ten smaczek całej historii. Najbardziej jednak ujęła mnie postać Lolly... Jej historia, a w szczególności historia miłosna, która skradła moje serce. Jeśli chodzi o tytułową bransoletkę... Sama posiadam takową i każda zawieszka dużo dla mnie znaczy. Każda następna będzie znaczyła równie wiele, co te, które już posiadam. Jestem sentymentalną osobą i kiedy jej nie mam na sobie (a rzadko się to zdarza), czuję się po prostu źle. Ciągle dotykam nadgarstka i sprawdzam czy ona tam jest. Jest to jedna z najistotniejszej biżuterii, jaką mam. I rozumiem bohaterki niniejszej powieści doskonale. Osobiście gorąco Wam ją polecam. Uważam, że takie lektury są wręcz obowiązkowe, przynajmniej dla płci pięknej. "Bransoletka pełna wspomnień" jest cudowną, pełną ciepła i sympatii powieścią, która Was zauroczy. sol-shadowhunter.blogspot.com

• Bernardeta Łagodzic-Mielnik

  2018-03-21

  Każdy z nas ma własne korzenie. Dużo osób o nich zapomina, gdy wyfruwa z rodzinnego gniazda u progu dorosłości. Zapominamy co było, patrzymy tylko w przód, pędzimy na oślep w jutro, byle jak najdalej. Zabiegani w gorącym rytmie życia powoli tracimy kontakt z dalszą rodziną, niekiedy także relacje z bliskimi krewnymi, rodzicami, rodzeństwem stygną, zamierają, by w końcu ograniczyć się do zwyczajowej kartki, maila z życzeniami czy zdawkowego telefonu raz na jakiś czas. Zapominamy, nie poznajemy, nie rejestrujemy rodzinnych historii, umykają sylwetki ludzi z którymi łączą nas więzy krwi. Czas biegnie, aż pewnego dnia, gdy czujemy się niezwykle samotni, zagubieni, porzuceni zdajemy sobie sprawę jak dużo straciliśmy, jak wiele nam gdzieś umknęło. A los nie zawsze jest łaskawy i daje drugą szansę by zbliżyć się z rodziną...Arden nie mieszka z matką już dużo lat. Po rozpadzie małżeństwa samotnie wychowuje nastoletnią córkę w Chicago. Pracuje w plotkarskich mediach, boryka się z finansowymi problemami. Dawno nie była w rodzinnej miejscowości położonej ponad ślicznym jeziorem. Do powrotu w te strony skłania ją telefon o smutnej treści związany ze zdrowiem jej matki. Arden wraz z córką Lauren postanawia spędzić urlop w domu własnej rodzicielki. Ta podróż odmienia jej życie. A wszystko przez przepiękną bransoletkę ozdobioną wieloma zawieszkami. Z każdą z nich jest związana niezwykła historia będąca niezapomnianym wspomnieniem.Dzięki tej rodzinnej pamiątce ożywa coś, co wydaje się być już stracone. Rumieńców nabierają stygnące rodzinne więzi, ożywa przeszłość i znaleziony zostaje bezcenny skarb.Ta opowieść to przeurocza historia z niepowtarzalnym klimatem opiewająca rodzinne więzy. Nie znajdziecie w niej sensacji, dynamicznej akcji z niespodziewanymi zwrotami, lecz nostalgiczne wspomnienia, którym przyporządkowane są kolejne zawieszki z bransoletki Lolly. Sympatyczna starsza pani powoli traci pamięć, demencja związana z podeszłym wiekiem coraz bardziej zasnuwa jej rzeczywistość. Ona wie, że jej czas powoli upływa, że ma go coraz mniej i mniej. Za wszelką cenę chce jednak przekazać pewne info córce i wnuczce. Wytęża siły i pamięć by Arden i Lauren poznały fakty o własnych przodkach, zaznajomiły się z korzeniami rodziny, które związane są z Europą. Trzy pokolenia dziewczyn w pięknej scenerii odnajdują siebie nawzajem, poznają się na nowo, zbliżają się i odbudowują więzy. Odkrywają własne walory, nabierają pewności siebie, znajdują siły by mimo trudności realizować najskrytsze marzenia. Ten urlop ma własne konsekwencje w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Opowieść Shipman jest ponadczasowa i nigdy nie straci na własnej wartości. Promuje bowiem wzorce, które nigdy się nie postarzeją. I wczoraj i dzisiaj i jutro więzy rodzinne są bezcenne i warte pielęgnowania. Niczym najdelikatniejsze precjoza. Bez nich nasze życie stanie się bardziej puste, okrojone, wyblakłe. Bez fundamentu jakim są rodzinne korzenie ciężko budować przyszłość. Osobista tożsamość daje siłę, daje moc, poczucie przynależności. Przegania samotność. Książka ebook to opowieści dzięki którym podróżujemy w okresie i przestrzeni. To chwytające za serce wspomnienia z przesłaniem i morałem. Ich poznanie wzrusza, lecz i przepełnia serce ciepłem i pozytywnymi emocjami.

• Bookendorfina Izabela Pycio

  2018-03-21

  "Czasem ludziom wydaje się, że w miłości czy w życiu trafił się im szczęśliwy los, podczas, gdy tak naprawdę po prostu otworzyli się na świadomość tych niesamowitych możliwości i darów, które niesie ze sobą życie."Piękna, wielobarwna, plastyczna i niezwykle emocjonalna opowieść o prawdziwym smakowaniu życia. Przepływamy przez nią wyjątkowo płynnie, zabiera nas w bardzo klimatyczny świat, odwołując się do pokoleniowych następstw, zazębiania i przenikania losów poszczególnych członków rodziny. Zawiera olbrzymi ładunek ciepła i zrozumienia różnorodnych scenariuszy ludzkiego życia. Urzeka wyjątkową wrażliwością na naturę człowieka. Z pełnym zrozumieniem i dbałością o szczegóły omawia zdarzenia i przyciąga czytelnika fascynującymi dialogami. Z każdym epizodem coraz mocniej i głębiej się w niej zatapiamy, poszukując analogii z swoimi doświadczeniami życiowymi, podobieństwami w odczuwaniu miłości, przyjaźni, nadziei, wiary, porażek, lęków i obaw. Urzeka nas mnogość barw życia powieściowych postaci, wzajemne zależności wydarzeń i ich następstwa, słodkie i gorzkie aspekty wędrówki człowieka po świecie. Książka ebook niosąca optymistyczne przesłania, wnikliwe spojrzenie na najistotniejsze wartości w życiu, konieczność bycia w kontakcie z samym sobą i bieżącą chwilą. Każdy z nas zdobywa swoją historię życia, którą może podzielić się z bliskimi zanim będzie za późno.Trzy pokolenia kobiet, próbują poznać się na nowo, odbudować zerwane więzi i zbliżyć do siebie. Zaczynają ze sobą szczerze rozmawiać, inspirować się wzajemnie, dostrzegać urok i indywidualność w drugiej osobie. Każda z nich trzyma w sercu różnorodne zdarzenia i obrazy zatrzymane we wspomnieniach, które przywołują, gdyż warte są poznania i zachowania. Lecz są też takie wspomnienia, z którymi wspólnie starają się sobie poradzić, ponieważ rany po nich stale się nie zabliźniły. Cudowny kobiecy pierwiastek, mieszanka siły i potęgi marzeń, satysfakcji spełnienia, także zawiedzionych nadziei, bolesnych doświadczeń i kaprysów losu. Wiodącą rolę odgrywa Lolly, zmagająca się z chorobą, pragnąca przekazać jak najwięcej życiowych mądrości córce Arden i wnuczce Lauren, podzielić się sekretami życia, nauczyć chłonąć je całym sobą, czerpać z niego garściami, dostrzegać jego najdrobniejsze niuanse, potrafić walczyć o swoje pragnienia, oddać się pasji, wykorzystywać szanse i możliwości. Także miłować i szanować siebie samego, dostrzegać swoją wyjątkowość, czuć całym sobą otaczający świat i pojawiających się u naszego boku ludzi. Idealnie czyta się tę opowieść wypełnioną przesłaniami miłości, rodziny, szczęścia, radości, wiary, przygód i odpowiedzialności, z przyjemnością oddajemy się wywołanym przez nią refleksjom i przemyśleniom.bookendorfina.blogspot.com