Średnia Ocena:
Bracia Karamazow
Ostatnia i powszechnie uważana za najważniejszą opowieść Fiodora Dostojewskiego – poświęcił jej pisaniu nad dwa lata. W zamierzeniu pisarza w przyszłości miał powstać dalszy ciąg historii Aloszy. Niestety wkrótce później pisarz zmarł.Książka omawia historię ojcobójstwa, w którą w różnoraki sposób zamieszani są wszyscy synowie zamordowanego. Opowieść analizuje psychologiczne pobudki kierujące bohaterami. Roztrząsa odwieczne dylematy ludzkości: istnienie wolnej woli, Boga, zła, miłości. Dostojewski jest mistrzem analizy najmroczniejszych zakątków duszy ludzkiej i targających człowiekiem namiętności. Pisząc tę książkę Dostojewski był pod wpływem filozofa Nikołaja Fiodorowa, który uważał, że ludzkość może osiągnąć zbawienie dzięki synom potrafiącym odkupić winy własnych rodziców. Niewątpliwie ogromne również miała znaczenie osobista dramat pisarza, bo w okresie gdy pracował ponad utworem, zmarł jego trzyletni synek Alosza. Powieść ta uznawana jest przez wielu myślicieli, takich jak Zygmunt Freud czy Albert Einstein, za jedno z najwybitniejszych dzieł literatury światowej.
| Szczegóły | |
|---|---|
| Tytuł | Bracia Karamazow |
| Autor: | Dostojewski Fiodor |
| Rozszerzenie: | brak |
| Język wydania: | polski |
| Ilość stron: | |
| Wydawnictwo: | Wydawnictwo Mg |
| Rok wydania: | 2014 |
| Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
|---|
Bracia Karamazow PDF - podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
To twoja książka?
Wgraj kilka pierwszych stron swojego dzieła!Zachęcisz w ten sposób czytelników do zakupu.
WGRAJ PDF
Ostatnio dodane
Losowy ebook
Efektywność i skuteczność komunikacji marketingowej
Kryzysy, kreatywność i wartości
Cyberdyskredytacja pracowników
Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz
Wychowanie muzyczne w Meksyku i w Polsce. Studium porównawcze i ocena możliwości adaptacji
Słowo na niedzielę. Rok liturgiczny C
Pieczara Pietraszki
Hegel i Nietzsche wobec problemu polityczności
Lwowska krytyka literacka 1894-1914. Tendencje i problemy
Rosja. Rozważania imperiologiczne
Recenzje
Ta książka ebook to klasyka, trzeba znać, warto mieć, mądra proza.
Fatalne tłumaczenie wycinające niemalże połowę właściwej książki, to istna zbrodnia na Dostojewskim i jego największym dziele! Zdecydowanie zalecam wydanie Znaku, gdzie znajduje się świeży (i bardzo dobry) przekład i nic nie zostało wycięte.
"Bracia Karamazow" jest ostatnią powieścią w dorobku Fiodora Dostojewskiego i jednocześnie jedną z najpopularniejszych, najmądrzejszych ebooków literatury światowej. Jestem następny raz zachwycona geniuszem Dostojewskiego, który doceniają czytelnicy na całym świecie. Twórczość tego autora zachwyciła takie osoby jak np. Bułhakow, Freud czy Einstein. Już sam ten fakt świadczy o tym, z jak niezwykłym pisarzem mamy do czynienia. Nie przedłużając wstępu, przejdźmy do konkretów... Głównymi bohaterami są trzej bracia - Dymitr, Iwan i Alosza. Każdy z nich posiada dość wybuchowy charakter (wyjątkiem jest Alosza, który najlepiej z nich opanował sztukę panowania ponad emocjami). Bracia Karamazow są tykającą emocjonalną bombą, która w końcu wybucha. Dochodzi do morderstwa... Dostojewski, jak zawsze, rozwija fabułę we wszystkie możliwe strony, na wszelkie możliwe sposoby. Uwielbiam ten zabieg, bo stosuje go bardzo niewielu autorów, a szkoda! Ponieważ to właśnie dzięki wszechstronnemu rozwijaniu nawet najmniejszych wątków, opowieść staje się o dużo atrakcyjniejsza dla czytelnika. To jest jeden z najmocniejszych powodów, dla których ciągle wracam do twórczości Dostojewskiego. Twórca ponownie przedstawia czytelnikom psychologiczny portret zbrodniarza i ponownie zmusza do refleksji. Nie zabrakło tu tematyki niezła i zła, wiary, miłości, ateizmu, moralności... Fani Dostojewskiego nieźle wiedzą, że twórca ten w własnych powieściach przedstawił mnóstwo perspektyw, z których można obserwować i oceniać zachowanie poszczególnych bohaterów. Chylę czoła przed literackim mistrzem, jakim jest Dostojewski. Brawo! Być może niektórzy z Was pomyślą, że ciągłe powtarzanie tych samych motywów staje się dla odbiorcy nudne. Nic bardziej mylnego! Faktem jest, że Dostojewski wciąż wraca do oklepanych tematów, lecz przedstawia je z kilkunastu różnorakich stron. Nie wiem jak można nudzić się twórczością Dostojewskiego, bowiem są to dzieła, które pamięta się przez całe życie. Uniwersalne, niesamowite arcydzieła, które otworzą Wam oczy na dużo kwestii, o których być może nigdy wcześniej nie pomyśleliście. Naprawdę warto sięgnąć po "Braci Karamazow", bo jest to jedna z najbardziej wartościowych książek, jakie w ogóle powstały.
Nie mogę przejść początku ....podchodzę do nie już 4 raz
Istnieją dzieła wielkie, legendarne, takie, które po nad stu latach nie straciły na własnej aktualności. Ponad „Braciami Karamazow” zachwycali się nie tylko krytycy, lecz i duże umysły tego świata. I mi przyszło zmierzyć się z misją omówienia tej lektury, co nie będzie łatwym zadaniem. Jednak co u Dostojewskiego jest proste?„Głupota jest jasna i niewymyślna, rozum zaś wykręca się i zasłania, rozum jest podły, głupota zaś uczciwa i prosta.”Samego autora prawdopodobnie nie muszę Wam przedstawiać. Tak jak kocham Bułahakowa, tak i dla Dostojewskiego znajdzie się miejsce w moim sercu. Ten rosyjski, dziewiętnastowieczny twórca uważany jest za mistrza prozy psychologicznej. Wymagający twórca, po którego zdecydowanie warto sięgnąć.Ostatnia i najdojrzalsza opowieść Fiodora Dostojewskiego uważana jest za kulminacyjny punkt w jego twórczości. W latach 1878-1880 w czasopiśmie „Russkij Wiestnik” ukazywały się kolejne części tego genialnego utworu, by na sam koniec całościowe wydanie ujrzało światło dzienne.„Bracia Karamazow” to historia ojcobójstwa, w które po części zamieszani są wszyscy synowie zamordowanego. Autor, jak to ma w zwyczaju, skupia się na motywach bohaterów i dogłębnie analizuje ich psychikę. Porusza częste, lecz ciągle aktualne tematy i zagląda w najmroczniejsze zakątki duszy człowieka.Mam wrażenie, że dla Dostojewskiego fabuła jest tylko pretekstem do przekazania własnego poglądu na świat. Jest łącznikiem na linii autor-czytelnik. Główny prym wiedzie tutaj funkcja dydaktyczna dzieła. Autor, podobnie jak w „Zbrodni i karze”, poucza odbiorcę o moralności i odpowiedzialności za własne czyny, wplatając w to własne poglądy na temat Boga, polityki czy kłopotów społecznych.Poruszając temat relacji ojca z potomkami, Dostojewski nie obawiał się pokazać dwóch stron medalu. Fiodor Karamazow nie jest przykładem ojca idealnego, zdecydowanie daleko mu do takiego. Nie będąc dla własnych dzieci przykładem do naśladowanie, nie zasłużył na ich szacunek. Kto wie, może nawet nie będą one w stanie obdarzyć nim kogokolwiek. Nic dziwnego, że Freud zachwycał się tym dziełem, w końcu bardzo lubił takie tematy.„Ten, kto spłodził, nie jest jeszcze ojcem, ojcem jest ten, kto spłodził i zasłużył na miano ojca.”Nie będę usiłowała interpretować „Braci Karamazow”. Nie mam do tego wystarczającej wiedzy, a pseudointeligentne frazesy wypadłyby jeszcze bardziej blado niż zwykle Bardziej dociekliwych i interesujących tej historii odsyłam do najlepszego źródła, czyli samej powieści.Czytając ostatnią książkę Dostojewskiego, przygotujcie się na tak typową u tego autora wielowątkowość. Streszczenie wszystkich byłoby zadaniem ocierającym się o niemożliwe i tak naprawdę bezsensowne. Jest to również lektura dość toporna. Wdrążenie się w nią zajmuje dużo czasu i trudno ją przeczytać jednym tchem, nawet jakby się bardzo chciało. „Bracia Karamazow” wymagają niesamowitego skupienia i uwagi, gdyż prosto się w tekście zagubić. Jeśli nie macie wystarczająco wiele czasu, nawet do niej nie siadajcie. Ja popełniłam ten błąd, dlatego lektura, choć przyjemna, zajęła mi kilka tygodni.To „jedno z najwybitniejszych dzieł literatury światowej” w zamyśle miało być tylko początkiem cyklu „Żywot dużego grzesznika”. Śmierć autora sprawiła jednak, że nigdy nie poznamy dalszych losów Aloszy. Pozostają nam jedynie domysły.
Jedna z książek, którą powinno się mieć. Szczególnie, jeśli w domu ma się fanów literatury rosyjskiej. Nie będę przytaczał słów autorytetów w tej sprawie. Dla mnie jest ważne, że nie widzę, żeby ktokolwiek inny w taki sposób pisał o kwestiach podstawowych. O miłości, nienawiści, sensie życia, wolnej woli. O tym, czy i na ile można sobie wybaczyć. To wszystko w plastycznych obrazach dawnej Rosji. Podobne do pastelowego widoku na ścianie, a jednocześnie opisywane z turpistycznymi szczegółami. Przyznaję, że ta książka ebook mną wstrząsnęła - i stale budzi u mnie ogromne emocje. Może po prostu słowiańska dusza się odzywa...
Nie zasługuje nawet na jedna gwiazdkę. Brak jednego z najistotniejszych rozdziałów, zakończenie wzięte z sufitu. Jak ktos mógł pomyśleć zeby cos takiego wydać?
Rozczarowanym tym wznowieniem "wybrakowanego" tłumaczenia, zalecam nowe tłumaczenie Cezarego Wodzińskiego - wydawcą jest Centrum Kultury w Lublinie - przygotowano naprawdę cudowne wydanie.
Ciężko recenzować książkę, która uznana została, za jedną z najwybitniejszych ebooków jakie kiedykolwiek powstały.Każdy czytelnik, zabierając się za lekturę, takiego dzieła, ma pewne obawy, przed wyrażeniem własnej opinii.Nie inaczej jest i ze mną.Autora, nikomu przybliżać prawdopodobnie nie trzeba.Najznakomitszy autor rosyjski, twórca Zbrodni i kary, czy Biesów, należy do tych pisarzy, których trzeba znać, nie znaczy to, że każdy, ma od razu zabierać się za Braci Karamazow, jak ktoś napisał, lżejsza w odbiorze jest Zbrodnia i kara, czy nawet Biesy.Karamazow, to inny wszechświat.Nie da się tej książki przeczytać w parę dni, trzeba się zagłębić w ten niespieszny rytm i wczuć się po prostu w lekturę.A jest niesamowicie genialna i wiele mówiąca, o nas ludziach pozycja.Mroczne zakątki ludzkiej duszy, sumienie, nasze czyny i ich wpływ na innych, wiara w boga, albo negowanie wszystkiego.Każdy interpretuje inaczej, lecz każdy powinien sobie uzmysłowić, że książka, mimo upływu lat, nadal, w swoim wydźwięku, jest niesamowicie aktualna i ważna.Klasyka, którą można przeczytać, ponieważ nie oszukujmy się, nikt nie lubi, gdy mu się narzuca cokolwiek, choćby była to lektura książki.
Jak zabrać się do omawiania dzieła tak wielkiego, jak to, skoro przez nad 130 lat, jakie upłynęły od wydania „Braci Karamazow”, nie tylko nieprzebrane rzesze krytyków wypowiadały się na powieści tej temat, lecz także i duże persony tego świata, jak Freud czy Einstein, zachwycały się jej siłą? Nie mniej spróbuję, każde w końcu pokolenie ma własny głos, a dzieła Dostojewskiego aktualne są przecież dla każdych czasów, ponieważ zmienia się tylko świat, nie ludzka natura, a to ją przede wszystkim analizował mistrz.Wiek XIX. Fiodor Karamazow to człek o hulaszczym usposobieniu i wielkiej ignorancji do świata i obowiązków. Szczególnie do tych, które odnoszą się do jego dzieci. Los tak jednak splata dzieje rodziny Karamazowów, że oto ojciec i trzej niewychowywani przezeń synowie, spotykają się po latach. Przyczyna tego jest ponad wyraz łatwa – jeden z synów, Dymitr, chce uzyskać od ojca należne mu niezła materialne. Spór rozsądzić ma zaś świętobliwy starzec Zosima, którym zafascynowany jest następny z braci, Aleksy, pragnący zostać mnichem. Spotkanie w klasztorze pogłębia jednak kryzys, a kulminacją całości staje się ojcobójstwo. Zamordować jest łatwo, gorzej później żyć. I to nie tylko temu, który życia kogoś pozbawił…Dualizm ludzkiej natury i jego najmroczniejsze zakamarki to ukochany temat Dostojewskiego. Prawdopodobnie nikt przed nim nie zanalizował tak umysłu zbrodniarza i wpływów zbrodni na ten sam umysł, jak uczynił to on w „Zbrodni i karze”. I nikt prawdopodobnie jak on nie potrafił pisać tak, by rzeczami ponad wyraz codziennymi, niemal brakiem zdarzeń, przykuć uwagę czytelnika na dziesiątki stron. „Bracia Karamazow” to idealna niemalże kompilacja wszystkich najistotniejszych dla autora rzeczy. Psychoanaliza tak zbrodni, jak i zwykłych ludzi, niesamowity portret swoich czasów i przejmujący komentarz społeczno-filozoficzny, podbarwiony odniesieniami do życia samego pisarza. Niespiesznie snuje Dostojewski własną opowieść, pozornie nie ma w niej nagłych zwrotów akcji, pozornie nie losy się właściwie nic, ot rozmowy i opowieści, ot zwyczajność, a jaka bije z tego siła! jaki geniusz! i jaka prawda! Aż szkoda, że twórca zmarł wkrótce po publikacji, nie będąc w stanie spełnić własnych planów o kontynuowaniu losów Aloszy.Wielka to powieść, absolutnie wielka, przesycona mądrością i dojrzałością, i znakomite, należne jej, jest także wydanie w twardej oprawie, przełożone na nowo, i cudownie wyglądające na półce. Polecam. „Bracia Karamazow” to coś, co znać powinien każdy, literatura z najwyższej półki, coś do smakowania i zachwycania się nim, coś, co wywarło wielki wpływ na kulturę i wywiera nadal, o czym świadczyć może fakt przeniknięcia wątków i postaci Dostojewskiego nawet do komiksów amerykańskiego głównego nurtu. Sięgnijcie więc koniecznie i rozsmakujcie się a ja dziękuję wydawnictwu MG za udostępnienie mi egzemplarza do recenzji.
Absolutna patologia tłumaczeniowa. Wstyd, że w tym wydaniu został użyty "przekład" będący taką zbrodnią. Bardzo wielkie partie tekstu Dostojewskiego zupełnie pominięte, inne skondensowane, zupełnie inny układ książki! A to tylko wierzchołek góry lodowej. Jak już brać się za "Braci Karamazow" to lub jak napisano poniżej w tłumaczeniu Adama Pomorskiego, lub w starszym, ale równie klasowym tłumaczeniu Aleksandra Wata.
Jak to jest, że "Bracia Karamazow" liczący nad 900+ w innym wydaniu, w tym liczą 500+? Gabaryty ebooków porównywalne. To wydanie to jakaś pomyłka.
Niedawno, czytając Braci Karamazow po raz pierwszy na swojej skórze mogłam doświadczyć tego jak Dostojewski pisze, w czym kryje się jego geniusz. Cokolwiek dobrego czyta się o tej powieści, to prawda. Genialne w swej wymowie książka. Napisana tak dawno temu, a tak bardzo trafiająca do czytelnika.
Jestem dużym fanem talentu fiodora Dostojewskiego, jego " Zbrodnię i karę" przeczytałem w jedne dzień. "Bracia Karamazow" to następna świetna, moim zdaniem najelepsza ksiażka. Uwielbiam pisarza za jego niezwykłą umiejętność prowadzenia narracji, rewelacja zalecam
Tę książkę prawdopodobnie musi przeczytać każdy, ja do niej wracam już poraz następny i za każdym razem jestem tak samo zachwycony. Dostojewski stworzył genilaną powieść, która jest ponadczasowa i uniwersalna. Z pewnością każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Zalecam gorąco Ponieważ naprawdę warto
Książka ebook wybitna, lecz przekład - kompletnie wypaczający sens powieści, kaleki wręcz... Z całych sił odradzam i żałuję, że do tak ładnego, kolejnego wydania, wybrano stare i z pewnych powodów bardzo mocno poskracane tłumaczenie. Masakra na arcydziele. Brać w ciemno przekład Adama Pomorskiego, w jeszcze piękniejszym wydaniu (w tej chwili dostępny).
Dopiero niedawo po raz pierwszy przeczytałam to wybitne dzieło Dostojewskiego. Pierwsza myśl jaka mi się nasunęła, to fakt, że to książka ebook niezwykła w swej uniwersalności. Fabuła i bohaterowie którzy w wyjątkowy sposób przemawiają do wyobraźni, Dostojewski we wnikliwy sposób przedstawia zachowania postaci, a także motywy tego postępowania.
Od jakiegoś czasu miałam ochotę na klasykę, chciałam dla odmiany sięgnąć po książkę, uznajmy bardziej ambitną. Wiedziałam, że opowieść Fiodora Dostojewskiego będzie w tym wypadku najlepsza. Bracia Karamazow przez wielu uznawana jest za najdoskonalsze i najdojrzalsze dzieło tego autora.Trzej bracia Karamazow: najstarszy Dymitr, średni Iwan a także najmłodszy Alosza. Każdy z nich odznacza się innymi cechami, Dymitr, narodzony z innej matki, porywczy, awanturnik, który też potrafi być szlachetny. Iwan z kolei najbardziej skryty wydaje się wypadać najmniej korzystnie ze wszystkich braci, a Alosza miły, wielbiony przez wszystkich, uosobienie dobroci. Nie mieli oni przyjemnego dzieciństwa, gdyż ich matki zmarły, a ojciec - Fiodor Karamazow - uznawany za największego pijaka i rozpustnika, nigdy nie przyłożył ręki do wychowania żadnego z chłopców. Za sprawą różnorakich okoliczności trzej bracia trafiają do domu ojca, a biorąc pod uwagę popędliwość dwóch braci (Alosza jest zbyt niezły aby móc się na kogoś gniewać choć przez chwilę) nie może się to nieźle skończyć. I tak właśnie jest, bo kończy się to morderstwem.Autor powieści wprowadza czytelników w akcję bardzo powoli, zanim dochodzi do morderstwa przybliża życie każdego z bohaterów, zaczynając od małżeństw starego Karamazowa, opisu dzieciństwa własnych synów, a kończąc na ich dalszym życiu. Przez całą opowieść Dostojewski potrafi czymś zaskoczyć, za każdym razem pokazując inne cechy charakteru własnych bohaterów czy pobudki, jakimi się kierowali. W całej powieści mnóstwo jest emocji, różnego rodzaju relacji i problemów, które czasami mogą się wydawać zabawne i nie do przyjęcia, lecz przedstawione w taki sposób, że nie sposób się nie uśmiechać, współczuć bądź kibicować bohaterom. Dla mnie jedynym kłopotem był właśnie wolny rozwój akcji, chociaż nie jest to aż tak dużym minusem, bo dzięki temu można było bardzo nieźle poznać każdego z bohaterów z osobna i ich zachowania, jednak stale czekałam na to morderstwo, które gdzieś tam się czaiło na stronicach. Niestety musiałam na nie czekać nad pół książki, a kiedy wreszcie się go doczekałam i tak zostało to w jakiś sposób odsunięte na dalszy plan, bo Dostojewski zaraz po całej akcji skupił się na Dymitrze, co oczywiście jest zrozumiałe, bo w jakiś sposób wprowadza to ład do całej akcji. I teraz pozostaje zapytanie czy czytelnik ma do czynienia z ojcobójcą? Czy może starego Karamazowa zabił ktoś inny? Jaki był powód?Bracia Karamazow mieli być jedną z paru części większego cyklu, niestety śmierć Dostojewskiego zniweczyła te plany, a to wielka szkoda, gdyż opowieść była naprawdę wciągająca, pokazująca różnego rodzaju relacje międzyludzkie a także poruszająca dużo kluczowych tematów. Dlatego jeśli ktoś ma ochotę na coś z klasyki to ta opowieść jest idealna.
Choć forma wydania jest zadowalająca to wybrany, dość swobodny, przekład "Braci Karamazow" autorstwa Barbary Beaupre pozostawia dużo do życzenia. Z powieści w Jej tłumaczeniu zabrakło m. in. Dużego Inkwizytora, a dużo wątków uproszczono, wręcz zminimalizowano. Zdecydowanie odradzam ten przekład.
Stary Karamazow był hultajem, jakich mało- rozpustnym, skąpym alkoholikiem, który przez całe własne życie nie uczynił nikomu niczego dobrego. Nawet swóim synom- Aloszy, Iwanowi i Dymitrowi. Wychowywani przez starego sługę Grzegorza, nigdy nie poczuli ciepła ojcowskiej miłości. A nawet gorzej- stary wielokrotnie funkcjonował im na szkodę, przynosząc wstyd w towarzystwie, bądź... próbując "podkupić" ukochaną jednego z nich, Dymitra. I choć ten odgrażał się, że ojca zabije, to gdy dochodzi do morderstwa, domniemany morderca broni się ze wszystkich sił przed oskarżeniem... Fiodora Dostojewskiego zna na pewno większość z nas, a to dzięki szkolnej lekturze- Zbrodni i karze. Wiadomo jednak jak to jest, gdy ktoś przymusza nas do czytania; zazwyczaj trudno nam się skupić, na głowie mamy miliony innych spraw, kompletnie nie rozumiemy przesłania- może nie dotyczy to akurat Zbrodni i kary, lecz wiadomo jak to bywa. Wiedziona ciekawością postanowiłam sięgnąć po coś, co niewątpliwie należy do klasyki... i jak ?Sytuacja rodzinna Karamazow była patologiczna i nie ma tu nic do ukrycia- ojciec, który skąpi swóim dzieciakom nie tylko pieniędzy, lecz także miłości nie może być nazywany prawdziwym rodzicem; raczej kimś, kto dał im życie. Nic więcej. Mimo niełatwych warunków bracia "wyszli na ludzi"- Alosza mieszkał w zakonie, uznawany przez społeczeństwo niemalże za anioła, Iwan miał dobrą pracę, a Dymitr narzeczoną, Katarzynę. Niestety, ostatni z braci miłował się w pewnej niewiaście, zwanej Gruszą, do której to i stary Karamazow smalił cholewki- rywalizacja pomiędzy facetami to nic dobrego, a jeszcze gorzej się dzieje, gdy chodzi o ojca i syna...Zaczęłam czytać, wciągnęłam się i w miarę możliwości czasowych pochłaniałam kolejne strony; choć głównym wątkiem jest w Braciach Karamazow "ojcobójstwo" (jak sądzi większość społeczeństwa), to Czytelnik dostaje cudownie zarysowaną rzeczywistość bohaterów- tego nierzadko brakuje Autorom współczesnym, bowiem opisują kolejne dzieje stworzonych przez siebie postaci, lecz zapominają, jak kluczowe w całej historii jest tło. I tak poznajemy zakonną codzienność Aloszy a także jego mistrza Zosimę (nawet jego opowiadanie zostaje nam przedstawiona), niepokój szarpiący sercem Iwana, oddanym narzeczonej brata a także Dymitra- szaleńca, gotowego zamordować ojca i porwać ukochaną Gruszeńkę, spłacić dług zaciągnięty względem porzuconej przez niego Katarzyny.Fiodor Dostojewski serwuje nam psychologiczny portret bohaterów, skupiając się na tych, którzy faktycznie mogli maczać palce w morderstwie- ponieważ ostatecznie nie wiadomo już do końca, kto był bez winy. W każdym bądź razie książka ebook jest bardzo dobra, zalecam !