To twoja książka?

Recenzje

• ania

  2018-03-21

  Niezły kryminał wciąga po przeczytaniu ok. 60 stron. Ten stał się w miarę ciekawy po przekroczeniu 250 strony. Przegadany, dialogi masakra(policjant: "Ma ranę w prawym boku, jak zginęła? Technik sądowy: "Sekcja wykazała, że zmarła wskutek rany w prawym boku"), postaci płytkie (konstrukcja na zasadzie- "miał czarne włosy i czarne oczy, które były bezwzględne"; "nosiła drogi szalik i jeździła bmw" etc). Brak akcji, klimatu, tła, nagłych zwrotów, brak wyrazistej ciekawej postaci. Zabójca słynny w zasadzie od początku a jego zleceniodawcy można domyślić się przy około 60 stronie. Niby jest próba uatrakcyjnienia historii poprzez prowadzenie narracji z perspektywy paru osób, lecz do tego trzeba mieć niezły warsztat i interesujących bohaterów, więc wyszedł jeden duży chaos.Kupiłam, nie zwracając uwagi na ilość reklam i zachęt na pierwszej okładce, co zawsze źle wróży. Książka ebook nudna a jednocześnie męcząca. Szkoda pieniędzy.

• Beata Igielska

  2018-03-21

  „Biały trop” Emelie Schepp to trzymająca w napięciu powieść, w której wątki kryminalne przeplatają się z prywatnymi perypetiami szwedzkich policjantów i głównej bohaterki, atrakcyjnej i skrywającej osobiste sekrety pani prokurator. Te kwestie są równie interesujące jak prowadzone śledztwo, które dotyczy śmierci młodej Tajki i zaginięcia jej przyjaciółki. Gdy okazuje się, że podające się za pełnoletnie osoby nastolatki powiązane są z handlem narkotykami, atmosfera się zagęszcza, a na jaw wychodzą kolejne intrygi, które – zamiast prowadzić do rozwiązania zagadki – jeszcze bardziej wszystko komplikują.Szybkiej i ekscytującej lekturze na pewno sprzyjają częste zwroty akcji a także wyraziste postacie, których dzieje śledzi się z dużymi emocjami. Ciekawe są też retrospekcje, które odsłaniają dużo prawd o skomplikowanym dzieciństwie prokurator Jany Berzelius i przeszłości jej rodziców. Wszystkie te fragmenty początkowo przypominają rozsypane puzzle, jednak stopniowo układają się w logiczną całość, która zaskakuje i budzi w czytelniku apetyt na kolejne powieści z udziałem inteligentnej, upartej i intrygującej Jany.„Biały trop” to nie tylko kryminał. To też opowieść obyczajowa pokazująca rodzinne życie, miłosne kłopoty i codzienność policjantów, którzy pokazani są jako zwykli ludzie, mający plusy i wady, mocne strony i słabości. Te ostatnie bywają niebezpieczne i mają znaczący wpływ na przebieg akcji.Więcej zdradzić nie mogę, by nie popsuć lektury potencjalnym odbiorcom. Z przekonaniem jednak zalecam opowieść Emelie Schepp. Mimo iż stanowi ona, obok „Naznaczonych na zawsze”, drugi tom cyklu, można ją bez przeszkód czytać jako oddzielną część. BEATA IGIELSKA

• barbara

  2018-03-21

  Od paru lat jestem wielbicielką skandynawskich kryminałów. I tak książka ebook również mnie nie zawiodła, mimo że stanowi ona drugą element opowieści. Bezwględnie przeczytam również pierwszą pt. "Naznaczeni".

• Wkp

  2018-03-21

  Emelie Schepp własny literacki debiut, „Naznaczeni”, wydała swóim sumptem. Oczywiście wielu nieznanych twórców tak robi, z bardzo różnorakim zresztą skutkiem, lecz niewielu zdobywa przy okazji sława i sławę, która przenosi się na rynki innych krajów. A taki sukces stał się właśnie udziałem Schepp, która idąc za ciosem przedstawia właśnie drugi tom losów Jany Berzelius.Czasem każdy z nas potrzebuje pieniędzy. Pilnie, wiele i najlepiej w sposób łatwy. Pim, na kilka tygodni przed Wigilią za namową własnej przyjaciółki, Noi, decyduje się na nielegalny krok. Dilerzy narkotyków chętnie wykorzystują ludzi do przenoszenia w żołądkach tabletek, obie kobiety mają to właśnie zrobić. Wszystko idzie dobrze, narkotyki zostają połknięte, podróż samolotem się udaje, lecz kiedy kobiety wsiadają do pociągu dochodzi do tragedii…Tymczasem w życiu Jany Berzelius znów zaczyna się źle dziać. Po rozwiązaniu sprawy morderstwa, która doprowadziła śledczych w zupełnie nieoczekiwane rejony, pewnego wieczoru dostrzega niespodziewanie jego, Danilę! Mężczyznę z jej przeszłości, bardzo bliskiego przyjaciela z młodych lat, z którym łączą ją wspólne dramatyczne losy, a który nie tak dawno temu próbował ją zabić. Rusza więc za Danilą, lecz niestety ich potyczka nie kończy się dla niej najlepiej. Jednakże to dopiero początek. Kiedy wkrótce w pociągu zostają znalezione zwłoki dziewczyny, Jana musi zacząć swoje śledztwo i poszukiwania. Sprawa bowiem aż za bardzo wiąże się z jej przeszłością, którą funkcjonariuszka pragnie pozostawić jak najbardziej ukrytą…Zacznijmy od tego, że „Biały trop” nie tyle trzyma poziom „Naznaczonych: ile po prostu jest od nich lepszy. Emelie Schepp przestała być utalentowaną acz niewprawną pisarką i zaczyna bardziej prezentować własne możliwości. Wprawdzie stale czuć, iż jest młodą autorką, lecz drugi tom przygód Jany Berzelius czyta się szybko, miło i z napięciem. Silne, kobiece bohaterki, zagrożenie, zbrodnia, tajemnice, twardzi mężczyźni ze własnymi słabościami i akcja, która pojawia się już na pierwszych stronach i nie zwalnia tempa do finału. Wszystko to daje pozycję w sam raz dla fanów thrillerów i kryminałów.Na plus jest także jeszcze jedna rzecz – mnogość bohaterów, z perspektywy których jest nam dane poznawać akcję. Schepp w dobrym stylu ogarnia grono postaci i ich wzajemne interakcje. Nie można także zapomnieć o nastroju. Lubię śnieżne scenerie, a to rozdarcie między śnieżna bielą okresu przedświątecznego, a czernią zbrodni daje interesujący kontrast.Jeśli lubicie podobne klimaty, sięgnijcie po serię Schepp. Autorka łączy w własnych powieściach skandynawską stylistykę z iście amerykańskim prowadzeniem akcji. Więc, jak to mówi przysłowie, i wilk jest syty i owca cała.