Recenzje

• buster

  2018-03-23

  „Bestiarium” to udany debiut prozatorski poety Tomasza Różyckiego. Ta opowieść wyróżnia się skromną fabułą, której głównym wątkiem jest wędrówka bohatera po miejskich podziemiach, gdzie spotyka najróżniejszych ludzi, a także językiem, dodającym powieści charakterystycznych cech. Główny bohater (jego imię nie zostaje podane) budzi się w nieznanym miejscu, gdzieś gdzie czuje się zarazem u siebie i nie u siebie, i wyrusza na poszukiwania domu. W swej wędrówce przez miasto spotyka własnych dawno nieżyjących antenatów, z których wuj Jan zostaje jego przewodnikiem po mrocznych i zagadkowych podziemiach miasta. W trakcie swej podróży bohater dowiaduje się o nadchodzącym, wręcz biblijnym, potopie, po którym wraz z kuzynką będzie miał uratować własny ród. Do tego wszystkiego dochodzą rodzinne tajemnice, które budzą w ludziach bestie.

• LeoniMa

  2018-03-23

  Wszystko losy się tu dynamicznie i za głowę można się złapać, co to się nie wyrabia! Cała opowieść to sen głównego bohatera. Facet ‘budzi się’ i wędruje po Opolu, spotykając dziwnych członków własnej rodziny i znajomych. Na domiar złego, nadchodzi fala powodziowa. Losy się wiele i losy się nieprawdopodobnie, ponieważ czymże są te małe diabełki koczkodan we włosach pani Mani? :) Tak, są chwile śmieszne i absurdalne. Przy okazji poziom językowy tej powieści jest naprawdę wysoki. Przy odpowiednim skupieniu można doszukać się w niej wielu perełek. Dlatego polecam, szczególnie wszystkim śniącym – jakkolwiek! ;)

• Zuzka

  2018-03-23

  Tomasz Różycki, słynny poeta i tłumacz otwiera przed nami bramy snu, podświadomości i wyobraźni. Nie tylko "fabuła" odpowiada jego zamierzeniom, lecz także sam język, który skupia na sobie uwagę, jest on dostosowany do reguł światów które twórca tworzy, więc specjalnie zaplątany, mamy wiele inwersji, nagromadzeń epitetów i dzikich nazw. Wszystkie zabiegi pomagają w wykreowaniu niekonwencjonalnej opowieści. Interesujący debiut prozatorski.

• ladybird

  2018-03-23

  Tomasz Różycki słynny jest przede wszystkim ze swego poematu „Dwanaście stacji” a także z bycia laureatem nagrody Nike za tomik poetycki „Kolonie”. Kto powiedział jednak, że poeta nie może wziąć się za powieść? Różycki dokonał tego i wyszło mu naprawdę dobrze. Trzeba jednak przyznać, że nie jest to opowieść typowa, ze normalnymi bohaterami, którym przydarza się codzienność. „Bestiarium” to powieść, która jest jakby zapisem snu, halucynacji, wyobrażenia. Owe „bestie” to postaci z przeszłości, które spotyka główny bohater i którzy zabierają go w wariacką podróż, podczas której nie zabraknie nawet potopu.