Recenzje

• ula

  2018-03-21

  Cudowna aktorka,kobieta nasza gwiazda filmowa,żona i matka.Taką nam własnie Barbarę Brylską przedstawia jej przyjaciółka Barbara Rybałtowska.Czy status gwiazdy daje patent na szczęście.Nie.Życie gwiazdy kończy się z chwilą ,gdy padnie ostatni klaps kręconego filmu,a zaczyna się szara codzienność.Pani Barbara Brylska jest na pewno gwiazdą kina.Nie do końca jej kunszt i talent aktorski potrafili wykorzystać polscy reżyserzy,a szkoda.Jej kariera rozpoczęła się jeszcze w szkole teatralnej .To właśnie ona zagrała Kamę w Faraonie w reżyserii Jerzego Kawalerowicza obok Jerzego Zelnika.Mimo ogromnego sukcesu jakim był ten film,młoda Barbara Brylska odczuła na swojej skórze co to jest zazdrość i niezrozumienie.Potem były inne filmy,kręcone w ZSRR i NRD.Prawdziwa sława,prawdziwa gwiazda-tylko nie u nas,nie w Polsce.Małżeństwo ze znanym ginekologiem Ludwikiem Kosmalem nie było różaną ścieżką.To raczej ciernista droga,po której maszerowała.Gdy jednak na swiat przyszła córka Basia i po paru latach syn Ludwik junior-Barbara wiedziała,że ma dla kogo żyć mimo wszystko.To włśanie dzieci i praca nadawały sens jej egzystencji.Pewnego dnia 15 maja 1995 roku dostaje tragiczny telefon.Jej ukochana córka Basia ginie w wypadku samochodowym wracając do domu z planu filmowego.Samochód prowadził Ksawery Żuławski,kolega Basi.Szok i niedowierzanie i pierwsza myśl,że życie dla niej już straciło sens.Słowa jej synka -mamo,ty musisz żyć dla mnie-pozwoliły jej na powrót do życia.Basia jest w tym życiu stale obecna.Nadal kochana olbrzymią matczyną miłością,ale to życie toczy się dalej.