Recenzje

• Wkp

  2018-03-20

  PRZYSZŁOŚĆ, KTÓRA POWRACA Kiedy Bendis rozpoczynał pisanie „All-New X-Men”, wprowadził na łamy serii postacie pierwszego składu mutantów przeniesionego do teraźniejszości. Krótko potem, w dużym crossoverze „Bitwa Atomu”, łączącym w sobie wszystkie serie o mutantach, do tego grona dołączyli także X-Meni z przyszłości. Teraz powracają w kolejnej udanej opowieści, która w idealnym stylu kontynuuje wcześniejsze tomy. Hanka dręczą wyrzuty sumienia po tym, jak sprowadził do teraźniejszości pierwszy skład X-Menów. Nie wie jak naprawić szkody, które to spowodowało, nie ma pojęcia w jaki sposób odwrócić obecną sytuację i co przyniesie przyszłość. Zagadkowa postać, która go odwiedza, uświadamia mu, że konsekwencje jego działań są poważniejsze niż sądził, ukazując mu różnorakie wersje dalszych losów mutantów. Tymczasem Jean i Scott usiłują zrozumieć zawiłości tego, co się losy i znaczenie świeżych mocy dziewczyny. Jednocześnie X-23 decyduje się opuścić drużynę, lecz zostaje zaatakowana przez tajemniczego przeciwnika. Gdy X-Meni dowiadują się o tym, nie mają pojęcia w jakiej sytuacji właśnie się znaleźli, lecz jedno jest pewne – Bractwo Złych Mutantów z przyszłości powróciło i nie zamierza funkcjonować po cichu… Serię „All-New X-Men” polubiłem z wielu powodów. Niezły scenariusz, interesujący pomysł, znakomite wykonanie pod wobec graficznym. Do tego dochodziła również niebagatelna rzecz – Bendis, ceniony i wielbiony scenarzysta, odświeżył ich przygody i uczynił atrakcyjnymi dla świeżych odbiorców. Po latach plątania fabuł, dodawania najróżniejszych wątków, ich alternatywnych odsłony i zabaw z czasem i przestrzenią, zabieg taki był potrzebny. A co ważniejsze, okazał się udany. Pomysł z przeniesieniem młodych X-Menów do naszych czasów, gdzie muszą odkryć wszystkie zawiłości, chwycił także w oderwaniu od powyższego i jest konsekwentnie rozwijany. Czy trzyma poziom? Tak, i to właśnie jest następny powód, dla którego warto zapoznać się z „All-New X-Men”. W najnowszym, piątym już tomie (choć właściwie należałoby rzec, że siódmym – „Bitwa Atomu” a także „Proces Jean Grey”, choć były crossoverami, stanowiły przede wszystkim element tej opowieści, a do tego całość łączy się jeszcze z drugą X-serią Bendisa, „Uncanny X-Men’), akcja nie zwalnia tempa, rozwija wcześniejsze wątki i wypada naprawdę dobrze. Jak zwykle losy się dużo, scenarzysta bawi się motywami słynnymi z typowych zeszytów, oddaje im hołd i przepisuje na własny swój sposób. Poza tym znów bawi się czasem i różnorakimi odsłonami przyszłości, a na dodatek z okazji 25 zeszytu serii, który otwiera ten tom, znów odnalazł okazję do świętowania i złożenia hołdu – tym razem w postaci ilustracji wykonanych przez najróżniejszych twórców, od Davida Macka, po J.G. Jonesa. Większość albumu narysował jednak idealny Stuart Immonen (z pomocą Davida Marqueza i Sary Pichelli). Malunki są więc znakomite, odpowiednio mroczne (autor doskonale operuje światłem i cieniem), dynamiczne, jest w nich coś cartoonowego, lecz są również realistyczne i miejsca wpadają w oko. Ogląda się to świetnie, idealnie również czyta, więc jeśli należycie do fanów X-Men, lub macie ochotę na niezły komiks superbohaterski, zainteresujcie się koniecznie tą serią. Naprawdę warto.