Recenzje

• Matka Puchatka

  2018-03-24

  Po zdemaskowaniu ukrywającej się w Akademii wiedźmy a także zwycięskiej potyczce o życie, Evie nieustanna się wyjątkowo popularną kadetką. Niczym celebrytka musi kryć się w cieniu, a przestrzeń pod jej łóżkiem wypełniają sterty listów od wielbicieli. Akademia, za jej sprawą, przechodzi prawdziwe oblężenie; chmara kadetek rozpoczęła naukę na pierwszym roku, bo każda chce być taka jak Evie... ta jednak czuje się nie najlepiej w nowej roli, ciężko jej się odnaleźć wśród podarunków, rzucanych z każdej strony pochwał i oczu pełnych podziwu śledzących każdy jej ruch. Sława popularnością, lecz funkcjonować trzeba, następny rok zaliczyć należy, a wymagania stawiane kadetkom są coraz bardziej wyszukane, a niektóre zadania niemal nie do zrobienia. Nie byłoby jednak ciekawie, gdyby wszystko ograniczało się do nauki – owszem, niezwykłości wykładane są tu przez niesamowite osobistości, lecz to nie wszystko. Z wiedźmami walczyć trzeba. Co jednak wszystkich dziwi, te się ostatnio nieco się wycofały. Lecz wiecie... zło nie śpi, a czasem okazuje się, że nie tylko wiedźma może być prawdziwym wrogiem. W zupełnie nowej, chociaż pozornie słynnej rzeczywistości, muszą odnaleźć się nasi bohaterowie: Evie, Maggie, Demetra i Bazyl nie raz staną względem niełatwych wyborów, a jeszcze częściej będą musieli pokonać własne słabości i po prostu spojrzeć w głąb siebie – niełatwa sprawa. Świeży rok to dla kadetów nowe wyzwania i próba przyjaźni. Czy wszyscy poradzą sobie z wykańczającymi treningami nie odkryją to, co jest "czymś więcej, niż się zdaje"? Sprawdźcie koniecznie. Magiczny klimat i wartka akcja Historia zachwyca klimatem! Od razu dajemy się porwać do smoczej jamy, by później wyruszyć do Czarnych Błot, będąc po drodze świadkiem zjawiska ponad wyraz niepokojącego. Trafimy z powrotem do Akademii Pennyroyal, zahaczymy o niejedną wieżę, przemierzymy następny mroczny las. Będzie się działo! Jak po pierwszym tomie byłam niepocieszona głębią relacji pomiędzy bohaterami, tak drugi tom w pełni spełnił moje oczekiwania. Nie zabrakło tematu przyjaźni wraz ze wszystkimi jej blaskami i cieniami, rozwinęło się uczucie – pierwsze, dziewicze, słodkie i niewinne, mamy również do czynienia z więzami rodzinnymi, które zostały tu naprawdę porządnie zobrazowane – nawet się wzruszyłam, nawet łezka pociekła! Cieszę się, że tak to wszystko zostało rozegrane, ponieważ historia zyskała dzięki temu – zaraz obok wartkiej akcji i interesujących splotów okoliczności – pewną głębię. Z bohaterami można się porządnie zżyć, można ich lubić, trzymać kciuki za powodzenie misji i mieć cichutką nadzieję, że wszystko nieźle się skończy. Nie zabraknie tu elementu zaskoczenia! Podobnie jak w pierwszym tomie, twórca szykuje dla Was niesamowity finał! Książkę czyta się błyskawicznie i z przyjemnością. Taki powrót do przeszłości bardzo nieźle mi zrobił. Niestety historia jest jeszcze zbyt skomplikowana dla mojej pięciolatki, lecz wiem, że dziesięcioletnia córa przyjaciółki pokocha tę opowieść, więc z przyjemnością podsunę Młodej ten tytuł. Czy polecam? Jasne. "Akademia Pennyroyal. Cienie kadetek" to pełna fantastycznych zjawisk, miejsc i postaci opowieść, która trafi w niejedno serducho. Szybka akcja, nieźle rozbudowany wątek przyjaźni i relacje rodzinne a także te panujące w Akademii, gwarantują porządne zaczytanie. Ta historia nie nudzi, lecz zabiera w świat magii i pozwala uwierzyć, że każdy może być księżniczką. I Ty, i ty... ona i on również. Dla dzieciaczków 9+, lecz i mama znajdzie tu coś dla siebie :)