OSKAR KOLBERG DZIEŁA WSZYSTKIE OSKAR KOLBERG POKUCIE CZEŚĆ u OSKAR KOLB ERG DZIEŁA WSZYSTKIE TOM 30 POLSKIE TOWARZYSTWO LUDOZNAWCZE W K O C f A W - P O 7. N A N LUDOWA SPÓŁDZIELNIA WYDAWNICZA POLSKIE WYDAWNICTWO MUZYCZNE WYDANO POD OPIEKĄ NAUKOWĄ POLSKIEJ AKADEMII NAUK Z FUNDUSZU KOMITETU OBCHODU TYSIĄCLECIA PAŃSTWA POLSKIEGO POKUCIE. Obraz etnograficzny. Skreślił OSKAR EOŁBEEGr Członek kor. Akademii umiejętności w Krakowie oraz Towarzystw naukowych w Paryżu, Petersburgu, Lizbonie i muzycznego we Lwowie. TOM: II. K O M I T R E D A K C Y N Julian Krzużanouiski - przewodniczący, Józef Burszta - redaktor naczelny, członkowie: Kazimiera Zawistowicz-Adamska, Jan Czekanowski, Stefan Du-bowski, Józef Gajek, Czesław Hernas, Helena Kapełuś, Tadeusz Ochlemski, Anna Kutrzeba-Pojnarowa, Maria Znamierowska-Priifferowa, Kazimierz Rusi-nek, Roman Reinfuss, Marian Sobieski, Stanisław Wilczek, Bogdan Zakrzewski KRAKÓW, NAKŁADEM AUTOBA. W DRUKARNI UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO, pod zarządem Ignacego Stelcla. 1883. Wspomnieliśmy we wstępie do Tomu pierwszego niniejszego dzieła, o etycznym tak obrzędu jak i pieśni lu-dow^j znaczeniu. Uwydatnia się tóż ono i w pieśniach ruskich, wśród których znachodzimy częstokroć utwory pierwszorzędnej wartości poetycznej, jak to już wykazali dowodnie poeci nasi i estetycy, że Jk tych ostatnich) wymie-nimy tu tylkQ Michała Grabowskiego i Wacława z Oleska. Ale nie brak wśród nich i utworów pełnych humoru i tryskającego życiem dowcipu, a nierzadko i zjadliwej, szorstkiej, lecz dzielnie zdrożności społeczeństwa chłoszczącej satyry. Cechy pomienione, znajdzie czytelnik w wysokim także stopniu rozsiane i w pieśniach, przedmiot niniejszego stanowiących zbioru. Pieśni i dumy historyczne w niewielkiej tu podane liczbie, znane są w waryantach i w innych Rusi okolicach, osobliwie dumy o Sawie i o staroście Kaniowskim. Dumy wszakże tego rodzaju na Pokuciu tworzone, nie sięgają zbyt odległych czasów ani przybierają kształtu rapsodów rycerskich szerzej lub mniej szeroko przeprowadzonych i wykończonych, już dla tego samego, że pro-wincya ta, jakkolwiek wydzierały ją sobie niejednokrotnie ościenne mocarstwa, nie była widownią ustawicznych owych walk i bójek kresowych, jakie przez .wiele wieków trapiły Ukrainę i Podole, i długiem a tęsknem odbiły się echem w rozgłośnych dumach całego szeregu pokoleń. I tu jednakże zapasy z Turkiem i Wołoszą (obacz n. p. Pieśni nr. 410-416), jak i dotkliwie dające się mieszkańcom uczuć napady opryszków z gór sąsiednich, wywołały niejedną dumę, nie zapomnianą po dzień dzisiejszy. Obok nich krążą tćź bezustannie w ustach ludu dumy świeżo na tle lada zdarzenia domowego tworzone, świadczące dotąd o pochopności miejscowych wieszczów do tego rodzaju kreacyi, czego dowodem nra 7. 11. 13-16. 20. 511. 512. Zaliczyćby do nich można i wiele dum nowszych obyczajowych, przygodnych (n. p. nra 52. 55. 56. 59. 62. i t. d.), jakkolwiek znów te ostatnie, zwłaszcza dawne, wkraczają widocznie już w sferę symboliki obrzędów domowych. Dosyć jest porównać pod tym względem nra 21-25, jak i wiele następnych pieśni z temi, które w poprzednich zamieściliśmy Sery ach dzieła: Lud, a do których odnosimy się w przypiskach, ścisły ich ze swadzie-bnemi ukazując związek. Nie mniejsze ze swadźbą powinowactwo łączy i mnóstwo dawniejszych zalotnych pieśni (od nru 100 począwszy), jak i wiele miłosnych, czy to uciesznej, czy rzewnej, czy wreszcie i żałosnej treści. Ze przy obchodach weselnych były w zwyczaju i tańce obrzędowe, dziś zaniedbywane, dowodzą nra 262-302. Stosunki znów zobo-pólne małżonków dobitny znajdują wyraz w pieśniach zawartych w dziale od nru 303 do 348. Stan wdowi i sierocy w czułych nader rysach przedstawionym jest od nru 349 do 372. IX Wojsko także i karczma, podają tak tu jak i w ca-łćj Słowiańszczyźnie nie skąpy zasób materyału do śpiewów, świadczących już to o zgnębionym poborem wojskowym stanie duszy włościanina, już tóż o jego junackiem i hulaszczem (gdy do pohulanki ma podnietę) usposobieniu. Budowa rytmiczna wielu śpiewów czerwono-ruskich widoczną pokazuje analogiję z takąż budową śpiewów polskich, osobliwie mało-polskich. Cechę tę spostrzegamy i na Pokuciu, jakkolwiek tutaj rytmika ich, osobliwie w rozwinięciu i zakończeniach niektórych pieśni ma swoje właściwości, i nie zawsze pod ścisłe da się podciągnąć prawidła. Okres czyli "całość melodyjna niekiedy z jednej, zwykle jednak z dwóch złożoną jest części (czyli ustępów); część pierwsza obejmuje 4 takty, druga tyleż; liczba ta taktów bywa czasami zdwojony. Taką przedstawia się mianowicie budowa Kołomyjek. Często tóż skracaną tu bywa część czyli ustęp drugi, otrzymując 3, a nawet i 2 tylko takty. Natomiast znaleźć można i takie melodye, które w drugiej części po 5 liczą taktów, gdzie zatóm ten ostatni takt powstał z nadmiarowego przeciągnięcia, złej nuty taktu poprzedzającego (n. p. 24. 105). Rytmika ukazuje także melodye, bądż-to z trzech ustępów (po 3 takty każdy) złożone, bądź przeplatane ustępami po 2 i 3, lub 4 i 5 taktów liczącemi. Co do metryczności wiersza pieśni czerwono-ruskiej, widzimy, iż przeważa w niej spondej (w muzyce takt */*)> jak się to i w Krakowiaku dostrzegać daje; lubo w tym ostatnim, przez nacisk na drugą raz-wiązaną (słabą) część taktu i jej wytrzymanie, przybiera spondej ten poniekąd cechę jambu. Nacisk taki często i w ruskich napotykamy Harazd, harazd, pane Sawo szcze Hpsze z toboju, prychodyly hajdamaszki wczera za toboju. A siv sobi oj pan Sawa dribny lysty pysze, a Sawycha mołodeńka detynu kołysze. 6. Pidy chłopcze, pidy mały, natoczy my pywa; naj sia napju za zdorowie do swojoho syna. X pieśniach. Dosyć tć*ż często, osobliwie w dumach (n. p. nr. 1. 23. 43. 63.) daje się na Rusi słyszeć i trochej (takt 3/s), miara tak powszechna w polskich obertasach i mazurach. Mniej częstym bywa molossus (3/4). Tonal-ność tych pieśni, podobnie jak w śpiewach polskich, jest eolską, dorycką, jońską i lydyjską; wszakże przeważają dwie pierwsze z tych tonacyj. Prostota układu śpiewów niezwykła. Skala tonów nader wogóle szczupła, po większej części na 5ciu lub 6ciu ogranicza się tonach, rzadko kiedy sięgając oktawy; w wielu pieśniach nie przechodzi ona po za obręb kwarty lub kwinty (jak n. p. w nrach 1. 4. 22. 23-26. 50. 55. i t. d.). Ubóstwo to rysunku melodyjnego, wynagradza dosadna i urozraajicona rytmika, dość żywą niekiedy poparta gestykulacyą. O. K. Dumy historyczne *). od Obertyna (Czortowiec). - di, a win ne znav taj ne wi dav swoji tiażkl bi - di 4. 1. Oj buv Sawa w Merenowie '*) u pana na obidi a win ne znav, taj ne widav swoji tiażki bidi. 5. 2. Oj pryjichav oj pan Sawa do swojoho dworu pytaje sie swojich słuhiw szczo sie dije w domu. (v. czy harazd je w domu). 3. Harazd, harazd, pane Sawo szczastlywa hodyna porodyła Sawyszeńka mołodoho syna. ') M. Maksymowicz P. 1., Moskwa 1827, n. 23; 1834, str. 91. - Czasopis ^reHia z r. 1866, 'I, str. 600. - Wacław z Oleska P. 1. Lwów 1833, str. 503-4. - Wójcicki P. 1. Warsz. 1836. T. I, str. 26. - Czasop. Lwo wianiu 1840, zeszyt I str. 7.- a) Niemirów na Podolu. 2 3 5. Harazd, dobre, pani Sawo, szczislywa hodyna, w naszim dwori, w waszim domi stała si nowyna. 6. W waszim domi, w naszim dwori stała si nowyna: oiaszi pani, waszi żona pt>rodyła syna. 7. Skazav koni "w stajniu wzie- da wiwsa mu daty, [ty, j-a sam piszov do switłyci lyskiczko *) pysaty. 8. Sydyt Sawa konec stoła dribni łyski pysze, j-a Sawycha mołodeńka dytynu kołysze. 9. Pidy ko my malyj chłopcze, ta wtoczy horivky, naj si napju do zdorowji do swojeji żinki. 10. Pidy-ko my malyj chłopcze, ta wtoczy my pywa, naj si napju do zdorowji do swojeho syna. 11. Yj piszov malyj chłopec pywa nasypaty, ta stały si hajdamachy u wikońci draty. 12. Piszóv chłopec do komory ny gijgfcov pywnyci, nasiąkały hajdamachy wiknom do switłyci. 13. Weczir dobryj! pany Sawo, jak-że ty si majesz? welyki-ż ty hoski majesz, czym jich prywytajesz? 14. Wytav-bym Was medom, wy- cy schoczete pyty? [nom, wytav-bym was sribłom, zło- cy schoczete wzięty? [tom, 15. My ny pryjszly, pany Sawo wyno twoje pyty, ałe-m pryjszly, pany Sawo, żykie twoje wzięty. 7. Pidy chłopcze, pidy mały, natoczy horivki, naj sia napju za zdorowie do swojeji żinki. 8. Pidy chłopcze, pidy mały, natoczy my medu; ottom chory ne zdorowy, hołowki ne zwedu. 9. Na wstich chłopec, na wstich ide do pywnyci, [mały, najichało hajdamachiw povnaja switłyci. 10. 0 dzień dobry, pane Sawo, a jakże sie majesz, z dełeku ty hości majesz, czym nas prywytajesz. 11. Wytav by Was medom, wynom, ne schoczete pyty, widaj wy sie naważyly moje żytie wzięty. 12. Oj i kienuv sie pan Sawa- do jasnoho meczi, oj i wzięły pana Sawu a z liwoho pleczi. 13. Oj i kienuv si pan Sawa do jasnoji zbroji, oj i wzićly pana Sawu, taj pidnesly w -hori. 14. Oj skaży-ż nam pane Sawo de twoji czerwińci, szczo ty chodyv, taj rozbywav po naszej Wkrajińci. 2. 1. Tęcze woda z Numerowa, tęcze woda z tycha, - to chto ny buv numerowyj, to ny znaje łycha. 2. Ta chto ny buv numerowyj na panckim obigi '), to ny znaje ni slychaje kiżeńkoji 2) bidy. 15. Oj skaży-ż nam, pane Sawo, a deż twoji wozy ? W Stanisławi w sławnym miści, zatoczeni w łozy. 16. Oj skaży-ż nam, pane Sawo, a deż twoji koni? W Stanisławi w sławnym miśći, stojat na preponi. 17. Oj i wzięły pana Sawu hej na spisy braty, a mołoda Sawyszeńka wzięła umhliwaty. 18. Oj i wzięły pana Sawu na spisy wysoko; tob wiskoczyt Sawyszeńko a wiknom hlćboko. 19. Sawyszeńka mołodeńka toho sie zlekała, - w dweri buła dorożeńka, wiknom utikała. 20. Oj mołoda Sawyszeńka wiknom utikała, taj na swoju kuchareczku bardzo poklykała. 21. Kuchareczko mołodeńka, dozeraj my syna, budesz maty widki żyty póki budesz żyła. 22. Kuchareczko mołodeńka, dozeraj my detia, budesz mała panowanie póki twoho żytia (v. za mojeho żytia). od Kołomyji (lapas. Myszyn), 3. Jide Sawa dorohoju, kiń si potykaje; a win konia nahajeczkow, nechaj postupaje. 4. Ta błyżyt si, pani Sawa na swoje podwiri, pytaje si czeladoczki: szo si gije w dwori? 16. My ny pryjszly, pany Sawo sribło-j złoto braty, j-ałe-m pryjszly, pany Sawo, hołowku ty skiaty! 17. J-ałe-m pryjszly, pany Sawo, hołowku ty skiaty, j-ałe cłiogim' na podsini, bugiem' si machaty. 18. Ta pustyv-si, pany Sawa do jasnoji meczi, j-a wny Sawu na try spisi popid bili płeczy. 19. Ta pustyvsi, pany Sawa do jasnoji zbroji, j-a wny Sawu na try spisi taj pidnesly d'hori. 20. Ta ufaryv pany Sawa nowe pistoletko, j-a wny Sawu na try spisi, taj pidnesly szwytko. 21. Ta Sawycha mołodeńka wiknom ukikała, na służnycu wirneseńku ^m, z tycha poklykała. 22. Ta służnyce wirneseńka, podaj my dytynu, budesz maty wid mni łasku potyj ny zahynu. 23. Ta pokłaly, brate, Sawu na kydrowu ławu, ta zdojmyly, brate, z Sawy soroczku krywawu. 24. Ta pokłaly, brate, Sawu na tesowi skiłci, ta zdojmyly, brate, z Sawy czoboty czerwińci. 25. Oj deż twoji, pany Sawo, koni woroniji? A w misteczku w Beresteczku tam wid Ołeniji. 26. Ta de twoji, pany Sawo, woły hołubeńki? A w misteczku w Beresteczku, tam wid Horodenki. l) obiedzie, - 2) ciężkiej. ") list. 4 5 27. Ta de twoji, pany Sawo, malowani wozy ? J-a w misteczku w Beresteczku, stoją na podłozi. Ta de twoji, pany Sawo, malowani bryki? J-a w misteczku w Beresteczku, połotnom nakryki. A de twoji, pany Sawo, bili sorokiwci? ta szos nabrav, naszachruwav popid Samakiwci. 2. Oj nadjichav pan.Kaniowskij wsim dziń-dobryj widdav, a mołodu bodnariwnu za ruczyczku spijmav. 3. A mołoda bodnariwna szcze żertu ny znała; taj wdaryła raz u pysok Kaniowskoho pana. 4. A tam buły stari ludy, howoryly z tycha, tikaj, tikaj ') bodnariwna. narobyła^ łycha. 5. Oj tikała bodnariwna pomeży kramnyci, za ńeu, za nett pan Kaniowskij z nabytott rusznycyw. 6. Oj tikała bodnariwna tymy dolynamy, za ńeu, za ńeu pan Kaniowskij z szistma kozakamy. 7; Zdohonyly bodnariwnu na jałowim mosti: oj^wyrny si bodnariwna, kły czy pan u hosti. 8. Jmyv jiji odyn kozak prytysnuv &o sebe: cy znajesz ty bodnariwno jak pan, lubyt tebe. 9. Woliv by ja bodnariwno z tobou ślub uziaty, niż panowy Kaniowskomu w ruczky ti widdaty. 10. Jak pryweły bodnariwnu do pana sławnoho: szkoda tebe bodnariwno taj i stanu twoho. 11. Jak wistrylyv pan Kaniowskij z wysokoho ganku, ne potrafyv w bodnariwnu, lysz w swoju kochanku. 28. 29. 1. Tęcze woda z za horoda na dzełeni seła '), ta czomu ty Semenycho smutna ny wesela? Tak jak myni susidoczky baj wesełow buty, wziely synka j-a Wasylka, ny moż ho zabuty. Ny płacz, ny płacz, Semenycho, ny poły berwinok, wże ny budesz pryszywaty Wasyłewy winok. Bo twojemu Wasyłewy winczyk pryszywaly, ta jak jeho żendaryky taj yz Spasa brały. W Horoden ci w sławnym mi-sti a sławnyj tanec cho - dyt da bodnari - wna w samij pL- red w0 - dyt 30. Ta de twoji, pany Sawo, talatyki bili, ta szos nabrav, naszachruwav kożdoji negili? 31. Ta deź twoji, pany Sawo, czerwoni dukaty, to szos nabrav, naszachruwav yz jożdoji chaty? 32. Ta kowala zazułeczka, kowala, bynczieła, ta wż"-ż ty si, pany Sawo spi^anka skinczyła. Ispas. 5. Zakuwała zazułeczka w łizi na hałuzi,. ta wb/v Wasyl Wasylyka j-u kołeszny w łuzi. 6. Ubyv Wasyl Wasylyka, ponbav sok'yrow, lyszyU si Wasylyszka z małeńkow detynow. Jak uczuła Wasylyszka duż" hołosyła: Marusęczka mołodeńka switzkamy swityła. 8. Ta śwityła Maraseczka bilitry świczkamy, jak Wisylka d' chaki8) wezly siryny byczkamy. 48). od Hondenki (Horodnica. Strzyloze). 12. Jak wimiriv pan Kaniowskij w serdyczko samoje, szkoda tebe, bodnariwno, taj urody twoji. 13. Jak wistrylyv pan Kaniowskij z tisnoji rusznyci, zapłakały bodnariWnyj wsi jeji systryci. 14. Oj ny kazav pan Kaniowskij jeji pochówaty, lysz rozkazav słuham swojim iz wodott puskaty. 15. Oj na naszej bodnariwn i szovkowa myreżka, kuda wezly bodnariwnu, wse krywawa steżka. 16. Oj na naszij bodnariwni zełena spidnyci; kuda wezly bodnariwnu, krywawa kiernyci. 17. A nadjichav pan Kaniowskij z drotinoii (drucianą) nahaj- a mołodu bodnariwnu [kou, ^^ wże kładut na ławku. 18. O; jak uziev staryj bodnar taj pana błahaty, zkienuv sziepku, zlisty z konie taj chodit do chfaty. 19. Jak uwijszov pan Kaniowskij do nowoji chaty; a wziev swoji oczy czorni chustkoii obtyraty. 20. Kazav jiji pan Kaniowskij krasno pochowały, taj wu dzwony zadzwonyty, w organy zahraty. 21. Pochowały bodnariwnu w smutnu domowymi; kazav jeji pan wikłasty wysoku mohyłu. a moł"da bodnariwna w samej pered wodyt. 1. W Horodenci w sławnym misti sławnyj tanec chodyt, ') zielone, - ") (z chaty). - 3) Wacław z Oleska, P. 1. Gal., str. 493, 494 a treścią zbliżona jest i pieśń tamże na str 515. - Wójcicki P. 1. Białoch. I, str. 30. - Czasopis -Terna. Moskwa 1863, 3, str. 65-67 (w Beresteczku), r. 1866,1, str. 601 (w Bohósławiu).- Czasop. Oświata. Poznań 1877, rok II, N. 91, str. 777.- ') uciekaj,- 2) zsiadżcie. 6 7 5 1. J-a w misteczku w Beresteczku kapelija- hrała, - a mołoda bodnariwna do dnyny hulała. 2. J-a w misteczku w Beresteczku kruhlyj tanec chodyt a mołoda bodnariwna usim pere wodyt. 3. J-a trafyv si pan Kaniowskyj na totu hospodu, ta wziey jeji za ruczeńku, bodnariwnu m'łodu. 4. A mołoda bodnariwna żertoczku ny znała ta wikieła u lyczeńko Kaniowskoho pana. 5. J-a tam buły dobri ludę, skazały ji z tyeha: , Kikaj ! kikaj ! bodnariwno, narobyłas łycha. 6. Oj kikała bodnariwna wid mi sta do mamy; za nev, za nev try kaprali z holymy szablamy. 7. Odyn ymyv za ruczeńku, a druhyj hołubyt, ta tretyj ji powidaje: Tebe nasz pan lubyt! 8. Oj kikała bodnariwna wid sadu do sadu, za new, za new pan Kaniowskij z rusznycew yz zadu. 9. Ta wistrylyv pan Kaniowskyj czotyr'ma strilbamy, hoj upała bodnariwna do hory płeczamy. 6. 1. Na pokrown poraneńko ksiondzy służby mały, Semenowi-ż oba chłopci w pisok 2) si zbyraly. Ispas. 10. Ta na naszi bodnariwni szovkowa spidnyci, de leżieła bodnariwna, krywawa kyrnyci. 11. Oj na naszi bodnariwni fartuch taj mereżka, kudy nesly bodnariwnu, to krywawa steżka. 12. Ta zanesły bodnariwnu do nowoji chaty, postawyly na ławycu, stały ji wbyraty. 13. Oj upłeły bodnariwni try winky z berwinku, ta tak wbraly bodnariwnu jak do ślubu giwku. 14. Jszov tudy pan Kaniowskyj, doroha ny riwna, - pytaje si susidoczkiw: de tut bodnariwna? 15. Ta powernuv pan Kaniowskyj do nowoji chaty, złomyv swoji bili ruczky, taj stav żałuwaty. 16. Otóż buła bodnariwna, otóż buła hoża, ałeż bo wna procwytała jak u sadu róża. 17. Ta wisypav pan Kaniowskyj try tysiczi hroszyj: szoby moji bodnariwni pochoron choroszyj! 18. Szoby moju bodnariwnu try ksiondzy chowały, szoby moji bodnariwni wsi wirhany ') hraly. Myszyn. 2. Semenycha mołodeńka: Bng'te chłopci doma, bo nyni-ka śwyte śwyto, śwytaja pokrowa! 3. A wny jeji ny słuchały, 12, wzięły pojichaly, Semenysi mołodeńki baj żalu zawdaly. 4. Pryjiehaly pid tu horu, 13. stały pisok braty, ta stała si nad chłopcimy hora rozlihaty '). 5. Ydy-ko ty Wasylyku 14. woły rozprihaty, a ja budu u cebryczok pisku nabyraty. 6. Ałe piszov Wasylyczok 15. woły rozprihaty, ta stała si nad Mytrykom 2) hora rozlihaty. 7. Lyszy-ko ty Wasylyku 16. woły rozprihaty, chody-ko ty Wasylyku mene ratuwaty. 8. Ta jak pryjszov Wasylyczok 17. lysz za ruczku ujmyv 3) Mytrykowi j Wasylkowi tam si hrobyk zrobyv. ^"* 9. Ta wołyky uprieżeni 18, na wse sełó ryczut, ta Mytryka, taj Wasylka z pid zemłeczki klyczut. 10. Ydut ludę ta do cer'kwy, 19 stały howoryty: Jakys chocze na pokrowy hroszyj zarobyty. 11. Ta jak pryjszła Semenycha 20 ta zahołosyła: Nyma moho Wasyłeczka ni Mytryka syna. Po Pietnoczkaeh w ponegiwnok na dwori pohoda, - ta stała si u Myszyni nysława taj szkoda. Lyszy-ko ty Semenycho tak wirne płakaty, pidy-ko ty ta na seło, daj do ksiondza znaty. Pidy-ko ty ta na sełó, daj do ksiondza znaty, szoby twój i oba chłopci z oprowodom braty. Szoby braty z oprowodom *), taj yz korochwamy 5), stały łude howoryty: cym ny treba mamy! Semenycho mołodeńka, szo budem gijaty? cy budemo za Semenom my pyśmo pysaty? Ta Semena nyma doma, Semen u dorozi, Semenowi oba chłopci prywezly na wozi. Ta Semena nyma doma, Semen u firmanci, Semenowi oba chłopci wże łeżie na ławci. Pryjszło pyśmo do Semena, stały mu czetaty: "szoby tobi Semenoczku dobre ny czuwaty. Szoby tobi Semenoczku dobro ny czuwaty, szoby twoji oba chłopci w Negilu chowaty" . A Semen si tak zadumav, stav wirne płakaty: Ja ny pidu, łude dobri, Boha pozy waty! Myszyn, Ta stała si u Myszyni welyka nysława, ta ubyły u Myszyni Szewczuka Iwana. l) organy,- ") po piasek. ') obsuwać,- 2) Dymitr, - 3) ujął,- 4) z processya,- s) z chorągwią. 8 9 **• Horodnica. Strzylcze, 3. A jak pryjszła susidoczka j-a z druhoji chaty: a de twij Proc, Procunycho szczo ho ny wydaty? 4. Oj mołoda Procunycha znała widpowisty: uwaryłam obidaty, nymaju s kiem jisty. ') żyda, - 2) pociechy - ') szczyty,- ") osobno,- 5) naukę, - ") nie pożegnał się, - *) chacie,.- 8) łacie, - 9) bracia. ') zorza, - 2) chrzestniak, - *) płatje, -bielizna, - 4) kark. 3. Ta ubyły Iwanoczka koło kowałeńka, ny jeho wny mały wbyty, 14. ale Wasyłeńka. 4. Ałe bihły za Wasylem, Wasyle ny jmyly; ' wernuly si d' Iwanowi 15. taj na smerf ubyły. 5. Oj ubyły Jwanoczka, w fosu zakacziely, ta wny jemu hołowoczku 16. kilim obtyczyly. 6. J-a wny jemu hołowoczku kilim obtyczyly, samy piszly do Majorka *) 17. taj horivku pyły. 7. A wid-ky wy taj idete ta Mytrowi syny? Chodyly my w Peczeniżyn, 18. tam si zapiznyly. 8. Żyd utoczyv jim horivky, żygiwka poklała, - chodyly my w Peczeniżyn 19. do sudu, do prawa. 9. Stały wny horivku pyty, stały howoryty: koho jmemo teper, memo 20. use na smerf byty. 10. J-a pryjszly wny do domoczku, taj stały kazaty: ny budesz ty, naszi maty, 21. yz nas chisna 2) maty. 11. Ale szczoż wy, moji synki, szczo wy narobyly? szczo ja taka stareńkaja, 22. ny spała do dnyny. 12. U Wiwtorok poraneńko wpav śniżok biłeńkyj, ałe pryjszly dwa żendari: 23. "jgif chłopci ży weńko! 13. Ta Mytryku, gospodariu, czym jich widwezemo?" "Ta je w mene sywi koni, szo jich zaprieżemo". Ta zajmu ja towar pasty aż na toty kyty 8) Skuwaly Wasyl' okreme *) blyzniuky do kupy Ta skowaly Wasylewi ta do nohy ruku: Giekuju ty, mij tatoczku, za twoju nawuku! 6). Ta zacwyła kalynoczka, ta zacwyła biło: Ny żurit si, moji synky, i ja tam sygiła! Ta zacwyła kalynoczka, budę j-opadaty: Ny żurit si, moji chłopci metę panuwaty! Ta zacwyła kalynoczka, do południ opała: Ny żurit si moji chłopci, ja tam panuwała. Seji noczy- o piv-noczy lysz misie minyv-si, yszov Jwan ta na posah z rodom ny praszcziev si") Ta kuwała żazułeczka, na chaki 7) na łąki 8) ta ubyły Iwanoczka try ridneńki braki 9). Ta ubyły Iwanoczka z czorneńkymy browy, ta prywezly Iwanoczka hołubymy woły. Ta prywezly Iwanoczka ta pered ganoczok: Wyjdy, wyjdy Michaj łycho ozde twij synoczok! Ta prywezly Iwanoczka na kowanim wozi, ta umliła Michajłycha na sinnim porozi. 24. Ta jak wyjszła Michajłycha, 32. taj zahołosyła: J-a synoczku Iwanoczku, wżem ki j-ożenyła! 25. Ta synoczku, wżem ki, neńka, 33. wżem ki j-ożenyła, ta de tota nywistoczka, szom za tebe wzięła? 26. Ta pokłały Iwanoczka 34. na tesowy skiłci, ta zdojmaly z Iwanoczka ezoboty czerwinci. 27. Ta pokłały Iwanoczka 35. na kiedrowu ławu, ta skihaly z Iwanoczka soroczku krywawu. 28. Ta skihaly z Iwanoczka 36. soroczku krywawu, ta tov wodov widlywaly Iwanowu mamu. 29. Toji noczy po piv-noczy 37. lysz zyjszla zirnyczka *) ta* płakała, holosyła Odokija, - sestryczka. 30. Ale stała wna płakaty, 38. stała zawodyty: Ny budem wże Iwanoczku na posah chodyty. 31. Tęcze woda - z za horoda, 39. tęcze skołoczena, - czoho w toji Michajłychi chata zasmuczena? 1. W Potoczyszczych w sławnym stała si poruka, [syli a ubyto w dribnim lisi Proci Prytuluka. 2. A jaki 'eho uwbjto, wjezy 4) nakruczeno, szcze do toho protiw serci kolinmy miszeno. Ta kuwała żazułeczka, ta kuwała, wyła: taj ta chata zasmuczena, bo Iwana nyma. Ta kuwała żazułeczka, kuwała, kuwała, ta Ołena Fedunewa bilyj chrest pokłała. Ta Ołena Fedunewa bilyj chrest śwytyła, bo wna jeho ridna teta a win ji fyłyna 2) Ta kuwała żazułeczka,- kowala dzełena, spiwanku ciu yzłożyła Fedunew' Ołena. Ta kuwała żazułeczka, kuwała, binczieła, wże tobi si Iwanoczku spiwanka skinczyła. Ta ubyta dorożeczka j-aż do Stanisława, ałe chto ji tuda ubyv? - Wasyłewa mama. Ta czoho wna stareńkaja j-a tuda chodyła? Wna swojemu Wasylkowy płakiczko 3) nosyła. Ta, na, tobi Wasylyku biłeńku soroczku, wże ny pryjdesz, ny prywedesz baj szewcewu doczku! 11 10 Nuta nr. 1. 1. Jichav Dżepeń') z Tyśmenyci oj pocziev drimaty - koby borsze na Woroniw, budem spoczywały. 2. Oj pryjichav na Woroniw, wziev sie napywaty, wzievżediwci 2) oj czerwińciw bez liczby dawaty. 3. Zedowija 3) pesia wira, wzięła sie zmóviaty jak wid toho Dżepeniuka hrószi widobraty. 4. Zedowija, pesia wira, ne wyhony duszu! ne czies meni umeraty, czerez hroszi muszu. 5. Oj i wziely Dżepeniuka na tychyj wozoczok, taj widwezły Dżepeniuka pid prikry horboczok. Najszov wjezy ja zimniati wdariv si rukoju: a wże to ty, Procunycho na witi a) wdowoju. (lub: a wże to ty, Prytnluku na witi w pokoju). IlllgggiljgBSl W pietnyciu na czestnyj chrest zaczieło zo - raty wzlaw se Ilko ta Hanuszak 1. Ta mołodyj Mykietońka na chram wiridżiev-si; ta jak iszov z swoho domu, taj perechrestyv-si. 2. Ta jak iszov z swoho domu, j-a z swojeji chaty, jeho duszie wiszczuwała, szo szczos budę maty. 3. Jeho duszie wiszczuwała, lysz ny znało kiło '), ta cy łebę Mykietońko Tysowe korkiło? 8). 9. A w Korny czy sławne seło, taj chaty poszyty, (tam) ubyły Babuszieki Iwanycko'j zieti. l) mienić, - 2) wieki, - 3) Znalezienie Krzyża świętego, - ') gorzko, - 5) na chrzcinach, - 6) mamy, - ')¦ zniewagę, - •) Sztelwaga u woza. 5. Oj idyż ty Procunycho 7. stan 8obi na klynci, nysut twoho Procunyka j-a wże na drabyńci. 6. Jak pineśly, jak pineśly, 8. a wziely ho myty, a wziev-że si Procunio mołodyj minyty *) 9. O zabiciu wójta. f^P^^a do cerkwy zby- raty W pietnyciu na czestnyj chrest8) 5 zaczieło zoriaty, (v. zacziely [zwanyty) wziav sie Ilko ta Hanuszczak do cerkwy zbyraty. Wziav sie Ilko, wziav zbyraty 6. zacziely zwónyty piszov Ilko do cerkowci piszov si molyty. Pryjszov z cerkwy, pryjszov 7. dożinkyhoworyt: [z cerkwy, szos my ot tak żinko hirko 4) szo naj Boh boronyt! Szos my hirko, szos my hirko ny możu kazaty, chogim do Hrycka, żinko chudobu spysaty. A dała i Procnnycha do doktori znaty, aby iszov' ho pan doktor j-a zrewidowały. A jak pryjszov pan doktor wziev riwidowaty, najszov wjezy nakruczeni, serdyńko zimniate. Piszov Ilko taj do Hrycka po bilim kaminiu, a u Michajła Babuszieka bijka na chricziniu 6). Czuje win, czerez liude zaczęły sie byty, treba to tam powernuty taj sprawił zrobyty. A Michajło iz Ołeksow zaczav sie zmowiety, dobre, pryjszov Ilko sudy mymo ') jeho ubyty Ilko mav i hen zniewahu ') welyku znewahu, ta bo jeho były oba wid woza stelwahoii 8)- 10. Nieźwiska, 6. Szły kosari z Olejowa z holymy kosamy, nadybaly Dżepeniuka z bilymy rukamy. 7. A dajte wy ludo dobri mojim synam znaty, wże ne budę stary Dżepeń stedce 4) zahaniaty. 8. A dajte wy ludę dobri moji żince znaty, naj-że jde do gazdyneczka gazdu pochowały. 9. Zedowija, pesia wira wzięła sie zmowiaty, oj budemo tepereezka 5) za kordon 6) wtikaty. 10. Ale jeho, każe, syny oj siły na koni, czej zdohonym żedowiju bodaj na kordoni. 11. Zdohonyly żedowiju oj sered kordonu: oj wertaj sie zedowija teperka do domu. Ispas. 4. Ny korkiło mni ni pykie 9) ani jiginieczko 10) lysz korkiła mołodyci rumienoho lyci. 5. Ta klykała Mykietycha Mykietu do domu, ta najmała sztyry tanci wse po zołotomu. 6. Yj piszov Mykietoczka ny w welyku prycztu. machnuv hilkiaj "), ta zakiev ot pid liwu cycku, [mu 12) ') Dżepiń, Dżepeń, - nazwisko bogatego Ormianina handlującego końmi. a) żydówce, - 3) Żydowica, - 4) stada, - 5) teraz, - 6) za granicę, - ') ciało,- 8) korciło,- ') picie,- 10) jedzenie,- ")hultaj, - 12) zaciął go. 12 13 Ta jak sobi zaspiwaju, - to spiwanka teńka - Choczu sobi zaspiwaty - za Jwana Jurczenka: Cy zazulka brate kuje, - cy szo tam czuwaty? Wże ny budę Jwan Jurczenko - w Myszyni hulaty! Ta jak machnuv, ta jak zakiev, 10. taj sam si społoszyv *) ta jak win si wid-ty zirwav, 11. j-aż do domu skoczyy. Ta jak win prybih pid chatu, stav giegi 2) wołaty: Wstawaj giegiu, zzuw-bys bidu 12. choczu świta wjmaty! Wijszov giegi do choromy 3) płesnuv u dołoni: Szo ty synu mij narobyv, Boże mni borony! 12 5)- 1. Buła doczka Awgustyna w pana Kulczyckoho, polubyła kapitana wośka rossyjskoho. 2. Jak zajichav pan kapitan temnymy łuhamy, ta obtoczyy dwir dowkoła swymy kozakamy. 3. Sam uwijszov do pokoju: Dobryj weczir pane! Win do nego z chlibom, z wy-Zdorow kapitanę! [nom: 10. 4. A win jemu: Ny za cym ja do ki pryjszoy pane! 11. Ja ny pryjszov oj do tebe twoho chliba jisty, ałem pryjszov ot do tebe, paru śliw 7) powisty. 12. Ja ny pryjszoy ot do tebe twoho wyna pyty, alem pryjszov ot do tebe, łubku sobi wzięty. A szobym giegiu narobyy, ja narobyy carstwa; ta wże zbuv si Mykietońka swoho gospodarstwa. Ta szom giegiu oj narobyy, to budesz wygity. Ta wże ny me 4) huduwaty Mykietońka gity. Ta pokładu u połyci jałowi dranyci, - lyszyła si Mykietycha na wiki wdowyci. Ispas *\w Cy-ż to twoja pokojowa, cy-ż to twoja doczka? bo wże po niu zajichała moja powozoezka. Oj buła-ż to niczka temna, szcze-j kury ny piły, ta wzily si po pid boky, do pojizdu siły. Zakuwała zazuleczka oj po nad kiernycu, wyjichay z new aż do Rossij aż po za hranycu. Zawiy że ji na kwatyriu d' odnoji komnaty, a sam piszov wyno pyty, ta u karty hraty. Ta mołoda Augustyna sukniu haftuwała, jak spomnuła witcie-j mamu oczy wipłakała. Jak spomnuła witcie-j mamu meże worohaniy, wipłakała czorni oczy dribnymy slozamy. 13. Oj toż tobi Augustyno, nicz persza kwatyra; ny słuchałaś witcie-j mamy ałe j-oficyra. Nuta nr. 1. 1. Czy czulyste, ludę dobri taku nowynoczku, probyv Dmytro Burysiewycz Serhenowu doczku. 2. Jak win jeji probyway, ona sie prosyła: ne probywaj Dmytruneczku, małom z tobou żyła. 3. Oj budu tie probywaty budu tie sztrykaty *) budu tyoji czorni oczy na niż a) wyberaty. 4. Ne uważej Dmytruneczku szczo ja mołodeńka, ale uważej, łeszeje sie dćtyna maleńka. 5. Ha dajte-ż wy ludo dobry do Serhena znaty, naj-że jide staryj Serhen dońku pochowały. 6. A jak pryjszła Serhenka taj si zażuryła, oj donieczko Maryjeczko szczos mu zawynyła? kilki siny, kilka chata 8) krou sie społonyła ") 14. Oj rosła-ż ty Augustyno, j-a w dobroho pana, ny słuchałaś witciej mamy, słuchaj kapitana! 13. Czortowiec. 7. Neńko moja ridneńkaja, nic' em mu ne wynna; ałe moje biłe tiło 8. na wyłach zastrihło 5). A utikav Dmytruneczko tymy lywadamy 6) a hde biżysz Dmytruneczku? Biżu za wołamy. Ałe prybib Dmytruneczko 10. do krajnoji chaty: oj sestreczko Ołejneczko, de-by mne schówaty? Wtikaj, wtikaj'), mij bratczyku 11 a z moji chatczyny, skażut ludę, prawda budę, szczo z moji pryczyny. Wtikaj, wtikaj, mij bratczyku ¦^i z moji komory; skażut ludę, prawda budę, 12 szczo z moji namowy. A szczoż tobi, mij bratczyku, za krou na podiłku 8) Skazu, sestro, wirnu prawdu, szczom ja probyy żinku. 14 9). Ispas. ') spłoszył, - ') dziadunia, - 3) szopy, - 4) nie mnie, nie będą? - 5) Cztienia, Moskwa 1863, str 87. - Tu początek pieśni: Buła panna Awhustyna w pana Kuczyńskoho, zajichało u Husiatyn kozaczeńkiw mnoho 6) Pieśń zwana tu: zalisecka (może: z Zaleszczyk). ^ słów. *) szturchać, - 2) nóż, - s) Tak jak duż% jest sień i izba t. j. po całej izbie i sieni, - 4) krwią się napełniła, - 5) Na widłach zastrzegło, - 6) Lewady górskie. - (Ma to być prawdziwe zdarzenie z r. 1840). - 7) uciekaj, - 8) podołku ? - 9) Śpiewankę tę ułożyła gazdyni Anna Czartecka, wkrótce po śmierci Jana Jurczeńki który zmarł na suchoty w r. 1873; kobiety wszakże wiejskie posądzały go iż był struty przez kochankę. 15 10. 11. 15. Ta kuwała zazułeczka tam koło moczyła, Wże tobi si, pany wijte, spiwanka skinczyła. - 5. A firets) buv dobryj chłopec d'nemu obernuvsi, Jak udaryy raz po za-usz, wijt perewernuysi. 6. Ta jak stały wijta byty nohamy misyty, Ałe stav si j-a pany wijt u Mytra prosyty: 7. "Za szo mene, braki, bjete, za jaku prowynu - Darujte my braki żykie naj żyju chot' dnynu". 8. "Prywegit mni j-a żywoho do mojej i chaty, Bo ja choczu swojim gitem poriedoczok daty". 2. Oj ny budę wże hulaty, - ny me medok pyty - Wże ny budę Jwan Jurczenko - po swiki chodyty. Jak tancuwav Jwan Jurczenko-wodyci napyv si, Ta siv sobi meże pany - kiyżko zasmutyy si. 3. A pany pjut oehotujut--jeno si petajut: "Czomu panycz mołodeńkyj - ochoty ny majut" ? Ta jak pany si pętały - pywo medok pyły, Tohdy panycz na kochanku - lysz si podywyly. 4. Ta siv sobi Jwan Jurczenko - na tesowu ławu, Podywyy si na kochanku - smutno taj pomało. Ta jak sygiv podywyy si - na łubku praweńko, A wna sobi podumała, - szo to tak myłeńko. 5. Oj kuwała zazułeczka - z wysokoho ganku, Cysz tohdy si panycz dywyv - na swoju kochanku. Jak ustały panycz, z ławy, - taj na krisło siły, Jeho wsi panny lubyly - taj mu rozpowily. 6. Witak ustav panycz z krisła-ta lysz rozdywyy si, Ta lysz pannam pokłonyv si, - doma j-upynyv si. Jak pryjichay Jwan Jurczenko - do swojeho domu, Ta siv sóbi koło stola j- ny każe nikomu. 7. Hołowoczku sper na ruczky - taj zitchnuv potomu, Ta siv sobi koło stoła - kiyżeńko zdychaje, Semenycha, dobra mama - jeho si petaje: "Czoho moja dytynoczka - tak kiyżko zdychała": "Czoho moja dytynoczka - taka smutna stała"? 15 Ispas. 1. Kołys chokiw j-a Mytroczku j-u Spasi ') hulaty, Buło ny jty na jarmarok woły prodawaty. 2. J-a wołyki wsi's poprodav, Bohu ny molyv si, Ałes płszov w Mykietenci 2) taj u korszmi byv si. 3. Oj wijt sydyt koło stoła harazd popywaje, ta na Spaski urłopnyky, lysz si pozyraje. 4. Ałe Spaski urlopnyki stały buntuwaty, A sfatyv si wijt s pałycev taj stav rozhaniaty. 12. Kołys chokiv, pany wijte poriedok dawaty, Buło Spadki urłopnyky 13. baj ny zaczipaty. Kolys chokiv, pany wijte taj na swiki żyty, Buło spaski jurlopnyky 13. j-u łyczko ny byty. Ta Nykoła jszov do domu postoły łataty, Ta wernuv si w Mykietenci wijta dobywaty 16. 1. Pokładu ja ta na wikno 7. horichowu hranku, każut jemu: wibyraj-si! - win maje kochanku. 2. Jde żandar' ta do cerkwy, 8. taj si prawuluje, - w żendarewi, każe, sziepci ta zlyj duch wojuje. 3. Oj yde pip mołodeńkij 9. ta na służbu Bożu, a win jemu wid-zywaje: Ja tobi pomożu! 4. Hoj piszov pip do wiwtarie a) 10. służbu widprawiaty, żendar' wiliz na ehoreńgwi apostoł czetaty. 5. Widprawyy pip służbu Bożu, 11. ta ludej żehnaje, żendar yzliz yz ehoreńgwi, ludem si kłaniaje, 6. Ta_ wkłonyy si usim ludem, 12. taj odnomu panu, yj stojit łubka w kutku: Raz si na niu hlanu! Ta jak ho stav brate byty to wzdovż to w poperek, "Ta ce tobi, pane wijte, za wdowyczyn harak". "Za wdowyczyn, każe, harak, za czużu horivku, Ta ty lyszyy swoji gity, taj mołodu żinku. Ta kuwała zazułeczka, taj budę kuwaty, Ny budę si wże z pałycew taj wijt uwychaty '). Ispas. Podywyy si suda-tuda, stojit łubka w kutku. Oj wziey jeji ta za ruku, Pfljgjv jeji w sutku. Ohogim, chogim, fajna łubko, po nad torhowycu, memo pyty w żygiwoczki medok, slywowycu. Ałe tota żygiwoczka wwes napij 3) derżieła, ta wna s toho czużołostwa y wwes 4) profit mała. Ałe pryjszov Nykołoczka dweri rozmykaty, ani kluczie, ani żinki, ni szo obidaty. Jde Nykoła dorohoy, yde taj dumaje, za nym, za nym mołodyci yde wdohaniaje. Czohoż to ty Nykołoczko idesz taj dumajesz, widaj-żeż ty Nykołoczko żinoczky szukajesz? ') w Ispasie, - *) do Mykietyniec, - 3) Fuhrer. ') uwijać, - 5) ołtarz, - 3) napój, - ") cały. 16 17 1 13. Ydy, ydy Nykołoczko ponad torhowycu, twoja żinka yz żendarem pje mid, slywowyeu. 14. Ałe piszov Nykołoczka stav koło switlyci, - jeho żinka rozibrana, hoła do spidnyci. 15. Ałe piszov Nykołoczka stav koło kydroczki: alej źendar' rozibranyj, holyj do soroczki! 16. Ałe piszov Nykołoczka sokierki gistaty: Dajte-ko my sokieroezky, dweri rozrubaty! 17. Ta jak gistav sokieroezky, oj rozrubav dweri, zabrav riczy żendarewi aż do fulwalteri \ 18. Piszov żendar' na kasarniu radyt si kamrata; Porag'-ko mni, kamratoczku, jak ridnoho brata. 19. Ta jak tebe, kamratoczku, poradyty maju? koly w twojłch interesach ja niczo ny znaj u. 20. Posłuchaj-że, kamratoczku, szo budu kazaty: cy by ny moż za Nykołov pohoniu pisłaty? 21. Ta jak stały za Nykołov j-a w pohoniu biczy 2) zawernuly Nykołoczku j żendarewi riczy. 22. Kochaneczko moja luba, szo budu robyty? pryjde my si czerez tebe żykie załmbyty. 23. Posłuchaj-że żendaryku, posłuchaj ty mene, jak zahubysz swoje żykie, ny lyszy-ż ty mene! *) prochownicy, - 2) biedź, - 3) ś 24. Ta tam tohdy nichto ny buv; lysz odna kuchar'ka, i zastrilyv żendar' sebe taj swoju kochanku. 25. Yszly tudy dwi Mariczki, sobi howoryly: Wistrylyly na kąsamy, aż hory zdryżiely! 26. Wistrylyly na kąsamy, aż hory zdriżiely, mołodoho Nykołoczku kolky w boky wziely. 27. Oj piszov Nykołoczka, stav koło switlyci, ta wże żendar' zażmurenyj a wna sze dywyt-si: 28. Nykołoczko mołodeńkij, ty mij pryjatelu! bery-ż mene do domoczku, naj tut ny wmyraju. 29. Posłuchaj-że, Nykołoczko, szo budu kazaty: Cy by ny moż, Nykołoczko po ksiondza pisłaty? 30. Cy by ny moż, Nykołoczko, po ksiondza pisłaty ? szoby jemu pered smerkov 3) za hrichy skazaty. 31. Oj piyjszov pip mołodeńkyj, ta 8tav spowidaty, a mołoda jak jahoda oj stała dryżaty. 32. A mołoda jak jahoda oj stała dryżiety: Ty ny bij-si, ja ny żendar' ny budu strilety. 33. Kazała si pochowały w kupi hołowamy: -¦ szoby buła rozmowoczka na kim 4) świki z namy. 34. Oj kowala zazułeczka, ko wała, binczieła, wże tobi si żendarycho spiwanka skinczyła. iercia, - *) tym (tamtym). 17. 1. Ny mav Iwan szo robyty 20. musiv win si j-ożenyty. 2. Wziev sy żinku Marjanoczku, 21. hej, na swoju hołowoczku. 3. Hoj, Iwane, Iwanoczku! 22. lyszy pyty horiwoczku. 4. Lyszy pyty taj hulaty 23. ta budemo gazduwaty. 5. Kupy płużok taj wołyki 24. taj ystyczok, taj konykł. 6. Ta pojidem w czyste połę 25. taj wi-orem fajnu nywu. 7. Ore-Jwanok j-odyn deniok, 26. Marijeczka woły honyt, taj do neho ny howoryt. 8. Na druhyj deń postupaje, 27. Marijeczka promowlaje: 9. Oj, Iwane, Iwanoczku! 28. cy wydysz ty dorożeczku? 10. Tow doriżkow Turczyn hraje, 29. Widaj yd nam powertaje. 11. "Na deń dobryj, Iwanoczku, 30. Prodaj żinku Marijeczku! 12. Prodaj my żinku Iwane, 31, Nachaj') budę mojew panew. 13. Jak ny schoczesz prodawaty, 32. To budem si probuwaty" 2)! 14. Stały wny si probuwaty, • 33. 8tav Turczyna zamahaty. 15. 8tav si Turczyn poprawiały, 34. 8tav Iwana zamahaty. 16. Oj jak stav ho zamahaty, 35. Stav si Iwan pokłykaty: 17. Oj Marije, Marijeczko! 36. Poratuj mni ces razoczok. 18. Poratuj mni ces razoczok, 37. Naj ny budę zahyboczok! 19. Marijeczka jak se wczuła, 38. Płeczyma si j-obernuła. l) niech, niechaj, - *) próbować na siłę. Pokucie. - T. IL Ispas. Za Iwanom bidiiwaty, Za Turczynom panuwaty. Były Iwana taj zjezaly, Taj do konie przywjezaly. Jidut horu, j-odnu, druhu, W treti stały, popasały. Oj Turczyne, Turczynoczku! Budu w tebe za służeczku. Popusty my bili ruky, Naj ny terpju kyżki nraky. Oj Turczyn si ny zdohadav, Iwanowy ruczky puskav. Hej Turczyne, Turczynoczku! Cy wydysz ty dubrowoczku? Kraj dubrowy dwa duboczki, Sygie na nych hołuboczki. Podaj żeż my, pane, łuczky, Ta naj ubju hołuboczki. J-odyn budę, pane, tobi, Sftihyj budę pany twoji. Druhyj budę pany twoji, Pany twoji - żinci moji. Hej Turczyn si ny zdohadav, Iwanowy łuezok podav. Oj wziev Iwan ta jak zmiryv, Turczynowy w serce strilyv. Marijeczka jak to wzdriła, Trochy z strachu nyj-umliła: Oj Iwane, Iwanoczku! Podaruj my ces razoczok. Podaruj my ces razoczok, Naj ny budę zahyboczok. Buduj druhych nauczały, Treba wirnow mużu buty. Ja ty zaryz podaruju, Naj lysz łuezok naładuju. Naładuwav taj y zmiryv, Marijeczku baj zastrilyv! 18 19 18. ^^mwf^^^^s^ Ne raih Iwan w świti żyty ne mih Iwan w switi zyty musiv si Iwan m 10. Nuta nr. 21. 1. W Tyszkiwcach sered seła nesława sie stała, - oj ubyły na puszczynie 2) Dmyterka Iwana. 2. Jak wny jeho, każe, wbyly blysko koło mura zawdaly jeho neńcy welykuju żuru 3). ta pidęmo do Bendera meszkania hladity. 3. Piszów Semen, piszów z płuhom u połę oraty, wziała-ś jeho Kateryna z domu wyberaty. 10. 11. i^ESi^ (c) nyty nyty rausiv si Iwan oże Ne mih Iwan w świti żyty 12. musiv si Iwan ożenyty. A wziev sobi Marjanoczku 13. taj na swoju hołówoczku. A Marjanko, Marjanoczku, 14. pokień pyty horiłoczku. Pokień pyty, ta hulaty 15. ta budemo gazdówaty. Pidenio my w czyste pole 16. ta wimiriem sibi neuku ') Ani dołhu ni korotku, 17. ani wuzku ni szeroku. Orat Iwanok odeń deniok 18. orav-że win druhyj deniok. Orav, orav, Bohu molyt, 19. Maryjanka ne howoryt. Pryjichaly Turczanyny; 20. a dziń dobryj, Iwanyne! Hodi, hodi, wże oraty, 21. Maryjanku zbytkówaty. Maryjanku do pojazdu 22. a Iwana do gajdantiu2). 19 6). W sławnym misti, w Botu-stała sie nowyna, [szanach, pidmowyła Kateryna bohaćkoho syna: Pokiń, pokiń, Witcia, mamu, ja pokinu dity, Ona jide u pojazdu, a win biżyt razom z kińmi. Ottak każe Iwanoczko: cy wydysz ty, mij panoczku. Cy wydysz ty dwa duboczki, na nych sedie hołuboczki. Pożycz pane, swoho łuczka, ta naj ubju hołuboczka. Odeń tobi, druhy myni, trety budę mojej żyni. Jak win zmiryv, jak wistryliv, taj i pana w serce wciliv. "A Iwane Iwanoczkn, podaruj meni ses razoczok3). Tak budemo panowaty, taj budemo gazdówaty".- - Ja ty, szelmo, podaruju, ta naj łuczok naładuju. A jak łuczok naładowav taj to i jeji zastreliv. Ty z Turczynom budesz4) hnyty, a Iwan budę w świti żyty. Piszła, tatu, nasza maty, u haj po korowy, a nam take szczoś wpowiła: Bud'te, dity, zdrowy! Piszła, tatu, nasza maty, a w haj po telaty, a nam take szczoś wpowiła: Wże ja wam ne maty! Wchodyt Semen do komory, powtwerany skryni, nema sukon, nema hroszy, nema-j hospodyni. A wdarywsia tohdi Semen po połach rakami: Dity-ż moi dribneseńki, bida ż meni z wami! A wstaw Semen, wziaw dytyńu, pohlanuw w kwatyru: ej werny sia Kateryno, uważaj na dytynu! Ej werny sia, Kateryno, werny sia, neboho, ja zastuplu tia wid pana, ne bij *) sia nikoho! "Powij witre, powij bujny, de ja tia żadaju, ta u tuju storonońku, de ja żynku maju! A zabrała sukni, hroszy, 11. powiązała w kluki, ta widdała myłeńkomu w wirneńkii ruki. Ore Semen, ore Semen, 12. sywymi wołami: ne wydaty Kateryny z ezornymi browarni. Ore Semen, ore Semen, 13. ta-j staw spoczywaty: nema-ż moiej Kateryny, słychom ne słychaty! Pustyw Semen woły pasty, 14. daw wołam sołomu, a sam piszów po połudeń do swojeho domu. Oj piychodyt' do domońku, 15. ta staw pid wikonce: wyjdy> wyjdy, Kateryno, potisz moje serce! Oj pryjszow że Semeneńko 16. do swojeho domu: ni pałeno, ni wareno, łyboń nema komu? Wyjszow Semen ta do chaty, 17. wziaw dity pytaty: Dity-ż moi dribneseńki, de sia djiła maty? 18. Oj bodaj-że tyi łozy spałyły morozy: bodaj tebe, Kateryno, pobyły moi ślozy! 20. 3. Jak ony jeho uwbyly, w dolynku skaczyly; wstawaj, wstawaj Iwanoczku ne duże'm tie były. 4. Wstawaj, wstawaj Iwanoczku, napjęm sie horiwki a jak sapy 4) powidnosym, pidemo do diwki. l) niwkę, - 2) kajdanków, ->- 3) daruj mi na ten raz, - *) w zemly, - 5) Rusałka n. 26. - Oztienia. Moskwa 1863, 3, str. 79. ł)bój,- l) w' , _ 3) boleść, - 4) motyki. 20 21 Ne byjto sie, moji brati, jakoś toto budę, a jak ja sie wichoruju, niczoh' wam nó budę. A jak ja sie wichoruju, budu sie żenyty, a budu was, moja brati, w bojary prosyty. 7. I wzięły szenkaroczku 11. za biły boki, rozmachaly taj kienuly u dunaj hliboki. 8. Wernuly sie kozaczeńki nazad do seła powernuly kozaczeńki do orendara. 9. Siły sobi kozaczeńki po konec stoła, kazały sy daty pyty medu i wyna. 10. Chodyt szynkar po korsżmonci 14. taj sie zadumav, dwa kozakie, dwa kozakie kazały kazat'. 15. 5. 6. A wże meni, moji brati diwczyna nćmyła, bó wże ii meni połupana 8. moja hołowyna. Hołowyna połupana, wieży ') nakruczeni, a teper wy, moji brati chodit zasmuczeni. 9 A win sie wychorowav, lih sobi na ławku.. Bo win sobi a spodobav w cmentari murawkn. u. D"my obyczajowej Oj czo-ż ty sie orendariu oj tak zadumav; widaj że ty orendariu, 12. żinku pochowav. Oj mołodi kozaczeńkie, ne moź' (wam) skazaty, bo wże tre dny-j trć nedile 13. jak wyjszła z chaty. Oj buly-ż my orendariu koło dunaja, tam sediła taj płakała taka jak twoja. Koly-ż wy ji kozaczeńkie tam-ki widćly; samy-ż wy ji kozaczeńkie tam-ki zawely '). Jak by my ji orendariu oj tam zawely, my by do ti orendariu ne powertaly. 22 2). od Kolomyji (Ispas). yj, hyji dwa kozaky pjut wzięła sribło, wzięła złoto, powandruwała. Ydut dnynku, ydut druhu ny wydko seła hoj toż to ta zydowoczka yj ny weseła. narynoczku tam koSaki pjut hej hej tam (y. Ydut niczku, ydut dnynku ny wydko seła, ta prywely żydowoczku aż do dunaja). Tu początek pieśni 1} JSV^ SsiiHf"ludu-Warsz-1857>-Ser- J>str- 28-60- *<*¦ M. i. Hej u misti Hej u misti na rynoczku tam kozaki pjut - i mołodu szenkaroczku taj pidmowiajut. Wandruj, wandruj, szenka- taj chody z namy, [roczko, powedem' ti szćnkaroczko, do twoji mamy. A mołoda szónkaroczka taj ich posłuchała, nabrała sribła, zołota taj polwandruwała. 6. Czortowiec. Harasyraów. L 3^ ?=&=*? pjut kozaki Jidut niczku, jidut druhu taj nema seła, aż tohdy sie szynkaroczka ej zdohadała. (v. Jidut mylu, jidut druhu a seła nema; prywodie ji kozaczeńki aż do dunaja). I prywely szynkaroczku aż do dunaja, oj i sese, szynkaroczka, se mama twoja. |pb|^Efelp A w misteczku Beristeezku dwa kozaky pjut, 1. Ja w misteczku Beristeezku dwa kozaky pjut, yj> hyj • - dwa kozaky pjut żydowoczku Chajimoczku ot pidmowiajut, yj, hyj! - ot pidmowiajut. 2. Źydowoczko, Chajimoczko, chody-ko z namy, yj i t. d. ta my tebe powedemo do twoji mamy, yj i-t. d. 3. Zydowoczka, Chajimoczka, ot posłuchała, ') zawiedli, >) Cztienia (1863), IV, str. 205. Dwa kozaki, dwa kozaki ta-w korszmońci pyły żydiwoczku Chijawoczku z sobou pidmowyly. 22 23 ęutuujMm&mi i fiŁc fl i Oj u mis- teczku ja w Beres - teczku haj haj da a dun dun -j-ś-ih-V-i Oj u misteczku, j-a w Beresteczku, haj haj-dun, dun, j-a w Beresteczku, tam Jaś Terlacki napywajet, haj, haj-dun, dun, tam napywajet z sobou Hajuniu pidmowiajet. haj, haj, dun, dun-i pidmowiajet, Hajuniu, lubuniu, cy lubysz mene, haj, haj, dun, dun, cy lubysz mene, Ja tebe lubiu j za tebe pidu, haj, haj, dun, dun, za tebe pidu. m Oj pjut wony popywajut z sobou Reziu s) pidmawia- heja i t. d. [jut, z sobou i t. d. 5. Ta wziely wny żydowoczku 10. za bili boky, taj kynuly żydowoczku w dunaj hlybokyj. 6. Ot tut budesz żydowoczko 11. w dunaj pławaty, my za sribło, to za złoto, ot panowaty. 7. Żydowoczka Chajimoczka 12. jak potopała, żydowoczka Chajimoczka tryczi kryczała. 8. Ta chto chocze mołodeńkyj 13. na świki żyty, naj si ny dast kozaczeńkam ot pidraowjety. 9. Wernuly si kozaczeńki 14. do toho seła, siły sobi w orendarie po konec stoła. Berut sobi horiwoczki, medku y wyna. 23 *). SE I atat Ifg ja w Beresteczku Czoho-ż ty si orendari, tak zasumowav? widaj-żeż ty des ny-dawno żinki pochuwav. Ta słuchajte kozaczeńki, budu kazaty, . ta wże try dny, try negily, jak wyjszła z chaty. Ta buły my orendariu, koło dunaja, ta wygily'm żydowoczku taku jak twoja. Koly-ż wy ji, kozaczenky, j-aż tam wygily, widaj wy ji, kozaczenky, samy zawely. Jak by my ji, orendariu samy zawely, my by w tebe orendariu teper ny buły, - yj! hyj! - teper ny buły. od Chocimierza 3. Pryjid' po mene w subotu rano, w subotu rano trema breczkami. 4. Tata taj mama pidut do szkoły, a meni lószut klucz wid komory. 5. Na odnu breczku kufry, pereni ') na druhu breczku sribło taj złoto, na tretu breczku sama mołoda. 6. Wyjizdly (w)óny ta w częste połę: . Jasiu Terlacki, de twoji dwore? - Wydesz ty, wydesz sy syni horę, tam moji dwore, tam moji dwore. - 7. Jasiu Terlacki, de twoji służki? - Wydesz ty, wydesz, werby i hruszki, tam moji służki, tam moji służki. - 8. Pryjizdyt Jasio aż do dunaju: serce Hajuniu, treba zlazity! - 9. Jasiu Terlacki, daruj mi żytie! - naj po dunaju j-a ne pławaju. 10. Jakby ja tobi żytie daruwav, jaby twoji sribło złoto ne spożytkowav. 11. Wziev Jasio Haju po pid biły boki, wkienuv Hajuniu w dunaj hliboki. 12. Jak potopała, taj poklękała; lipsze buło w swoji rn^tinki pańczoszki plesty, nóż ja maju w dunaju hnesty 2). 13. Lipsze buło w swoji matinki gogolkie 3) jisty, 24. neż ja maju w dunaju plysty. D żurków. Wa=-^Ź& =LL y-u-w- hej a hej a m na rynoczku pjut stojarcy horiwoczku Oj u misti ¦fr-tr- *(c) hej plut stojarcy horiwocz 1.. Oj u miski *) na rynoczku pjut stojarcy horiłoczku hej a beja hej! pjut stojarcy horiłoczku. *) Zegota Pauli P. 1. r. II, str. 19, 20, 21. - Wacł. z Oleska P. 1. w Gal., str. 425. ') pierzyny, - 2) gnić, - 3)gugle, kugle, żydowskie bułeczki, - 4) w mieście,- 5) Rebeka, żydówka. 24 25 Za stojara zaruczena w czornych morach utoplena. m 3. Oj ty Reziu mołodeńka, 7. pokiń żeda Hałamejka. 4. Wandruj z namy stojaramy 8. z mołodemy mołodciamy. 5. Zawezly ji w sćni horę: *) - 9. o tut Reziu, twoji dwory. 6. Zawezly jl w temni łuhy: - 10. o tut Reziu twoji słuhy. 11 Wziely Reziu po pid boky kienuly ji j-a ii hliboki '). Piszła Rezi potopaty biłou ruczkoii lyst pysaty. Naj si maty ne turbuje, naj my posah ńe hotuje. Bo ja wże uwposażena, za stojara zaruczena. 26. Jasienów polny. Strzylcze. kilko pryldu ty si hniwasz ą&^a^ma^ J czoh myła dumku dumasz kilko asi pryjdu ty si hniwasz 10. Hej u misti na rynoczku pjut stolari horiwoczku heja hej i 13. 4. 15. 16. 17. 18. Kobym znała wiplywaty, znałabym ty szczo skazały, jak z kozakom mandrowaty. 27. Czortowiec. Harasymów. 2. Wedu koni do dunaju taj wedu do stawu; zawiv'es my, hożyj chłopcze, w welyku nesławu. ¦-ft-L- ^ Jtatat ¦v~v- &L pjut stolari horiwoczku 1. Hoj u misti na rynoczku 8. pjut stolari horiwoczku hija hij! 2. Ałe pjut, pjut, popywajut, 9. szińkaroczku pidmowiajut, hija hij ! 3. Szińkaroczko mołodeńka 10. chody z namy, stolaramy, hija hij! 4. Chody z namy, stolaramy, 11. lipsze budę jak u mamy, hija hij! 5. A w nas dwory ny takiji, 12. ta w nas giwky zołokiji, hija hij! 6. Ta w nas werby hruszky rogi4), 13. ta w nas pany w złoki chogi, hija hij! 7. Pryjichaly w czyste połę - 14. De stolari waszi dwory? hija hij! Kynuly ji w syne morę: O tut Reziu naszi dwory -hija hij! Ta jak Rezi potopała w try hołosy wiklykała,- hija hij! Ta szo rodyt bez korini? ta szo horyt bez sumlini, - hija hij! Ta szo cwyte bez cwitoczku? oj lubyj mij stolaroczku, - hija hij! Kamiń rodyt bez korini, watra horyt bez sumlini, - hija hij! Łyczko cwite bez cwitoczku,- oj lubyj mij stolaroczku. - hija hij! Stolar sydyt, lulku kuryt, win ny lubyt, lysz tak duryt hija hij! I czoh' myła dumku dumasz 11. kilko pryjdu, ty si hniwasz. Jak meni si ne hniwaty 12. zawtra budesz wyjeżdżały. Jak-by ja si nó hniwała, to ja by si nó wispała. Tohda, myła, budesz spaty jak ja budu mandrowaty. Mandruj mylyj, ta ja z tobou j, bery mene, mylyj z soboli. Ja budu jty po pre koni, każy mylyj, szczo ja twoja. (W)mene, myła, konyk odeń, widaj my sie ne zaborem'. A chot' odeń, koly tłustyj, bery, mylyj, moje fusty '). Ja budu jty po pre koni, każy mylyj, szczo ja twoja 19 Obacz nr. 104. 1. Oj uw połe kernyczeńka nyma w neji deńci 8), ne stij łubku pid wikońcem ne kraj mono serci. Po pry koni woronoho, po pry tebó mołodoho. Ny jdy myła po pry koni skażut ludę: szczo ty moja. Hoj naj każut, naj howorie, wydżut dobre, szczo nas dwo-Jidut w hóru, jidut druhu, fje. a na treti treba staty, i konewi obrik 2) daty. Pryjichaly do dolyny: stupaj myła do rodyny! Ja rl^takie wandruwała, szczo-bym z rodom nć buwala. Jeszcze'm z tobofi ślub ne brała, szczoby ja sie z rodom znała. J-a wziev jóji po pid bokie, taj pustyv ju w stawhlebokij. Płyny myła, od dna do dna, bo ty w mene toho hodna. *) sine góry, - 5) w głębię wody, - a) Obacz nr. 103, - *) rodz§. *) chusty, - a) obrok, - s) dna. Pokucie. - T. IL 26 27 28 b ')• Powszechnie znana. K"xak i Dziuba. Pieśń piastunek. kozak sobi zaspiwav Kozak konia napowav Dziuba wodu brała lmo 2do ęgĘm^ Ne wozmu tie fajna łubko, bo mij konyk twusty *) ne zaweze tebe-j mene łeszeć twój i fusty. 28 a 2). -*a-A Oj u poJe kraj do - rohy kernyczeiiki hlibo - koji 4. 6. Podywy si po horonci, a tam chodie paninoczkie, ta zberajut fijawoczkie s), na negilu na winoczkie. Lysz ja bidna neszczeslywa, szom winoczok zahubyła pid jaworom, pid liszezenou, a z żouniarom, z pańskim synom. WermJBoezku Chodyt Tarczyn po rynoczku hej morę brie taj torhujfl Sama ty sy, moja myła, toho narobyła, szczo ty zo rnnou mołodeńkim fajno howoryła. Ty wydiłaś szczo ja żovnir, szczo ja neżonaty, skażut meni mołodomu i świtom mandruwaty. 7 g=^P pidlywała wodu brała czornu różu Oj u połę kraj dorohy kiernyczeńki hlibokoji; tam diwczyna wodu brała, czornu różu pidlywała. Nadjichaly żofiniaroczki, wzięły konie popasaty, wzięły diwcze pidmawiatyf:]. 3. Wandrujf:] diwcze z namy z mołodemi żouniaramy. Durne-j dziwcze posłuchało siło na wiz, pojiehało. 7. Skażut meni mandrawaty oj toju horoju, ne wozmu tie fajna łubko na konie z soboju. Ne wozmu tie, fajna łubko, mij kiń ne welyczki, ne zaweze tebe-j mene, łeszeń czereweczki. ifc L Unii. Woziłów. ^^m tam di weny na 4. Jidut hóru, jidut druhu, a na treti treba staty; wzięły konia popasaty, wzięły diwcze w łóżko spaty. 5. Mene maty ne dawała szobi ja si w łóżko kłała. "Lysze mene pidmówyła, żouniarskaja pidmówónka, bidnaż moja hołowónka! kala dziuba zapla - kala 1. Kozak konia napowav dziuba wodu brała, kozak sobi zaspiwav, dziuba zapłakała. 2. Ne płacz dziuba, ne płacz luba ne tuzy za mnoju, ja pojidu na Wkrajinu, wozmu tie z soboju. (vel. 2. Ne płacz luba, ne płacz, bo ja szcze z toboju, jak wyjidu na Ukrajinku zapłaczesz za mnoju). 28 c •). 3. Ne bojit sia mokry doszczu a hoły rozboju, a ty sidaj, serce moje, ta wandruj zo mnoju. Oj szo ty sia nahoworyw, aż słuchaty hydko, ja ne możu wandrówaty, bo mi kosu wydko 3). =5=^0^EtSig Nuta nr. 21. A ja swoji dziuby luby, czerewyczki kupiu, a szczo komu taj do toho szczo ja dziubu lubiu. Czerewyczki newełyczki, panczocha jedwabna, jakże dziuby ne lubyty, koły dziuba ładna. Każut ludę taj, howorat, szczo ja dziubu lubiu, a ja swoji dziubi lubi, korajjki kupiu. od Kolom yji. Budemo my wandrówaty czerez Kołomyju, ta kupiu ty rantuszynu, ta kosu ukryju. Ne budu ja, kozaczeńku, z tobow wandrówaty; stara maty, matinoczka, Czortowiec. budę banowaty. *) tłusty- ") Żeg. Pauli P. 1. r. I, str. 172, - ') fijołki. l) Wacł. z Oleska: Pieśni 1., str. 390, n. 245. - Maksymowicz 1827, księga 3, str. 149, n. 99,- 2) Cztienia. Moskwa 1863, 3, str. 49,- 3) widać,- 4) Lud Ser. I. (Pieśni ludu), str. 218-223. - Cztienia (1863), 3, str. 73. 28 29 Oj u Lwowi na rynóczku hej morę bre prodav Turczyn Turczynoczku serce mo - je 7. A ja z toboii w łóżku ne spav, o ja hrichu 3) z toboii ne mav, hej morę brie! Płyny sestro doliw wodoii, naj ne robiu hrichu z toboii, 8. 9. 10. 321). Kluczów w. 5. Stado pasę, kużil priade, do dunaja nawertaje.^ 6. Nawertaje do dunaja, a w dunaju napowaje. 7. Nadjiehaly try kupczyky, ridneńkiji jej bratczyky. 8. Dobryj den ty! Romaniwna, tyż to naszi sestra ridna! moje Chocjyt Turczyn po renoczku') hej morę brie! *aj torhuje Wćrminoczku 3) 2. serce moje! A toj chocze sto czerwonych hej morę brie! a win daje sto zołotych, 3. serce moje! Jak ztorhowav, taj toto dav hej morę brie! a w%iev jeji po pid paszki, powiy jeji po pid daszki, serce moje! J zawiv jij do pokoju, hej morę brie! serce moje Nuta n*. 29. 30. !• Choflyt kozak po rynóczku, , morę brie, *a kapuje Wirminoczku, sej.ce moje. *• Daje za niu try talary, hyj , morę brie prywiy jeji do kwatyri serce moje. • Zamljnuv jeji w komoroczku, , morę brie, ^av ji słuhu na wartoczku, se*Ce moje. ¦*• A sam wijszov na dwir z chaty, hyj, morę brie, 7. położyv jij w łóżko spaty, a sam piszov w karty hraty, serce moje! Ona ne spała, łesz płakała, hej morę brie! presłuchav sie wirny słuha: a szczos pane pani płacze, serce moje! A czohoż ty pani płaczesz, hej morę brie! Och mała ja tre bratczyki: odeń piszov w Tureczynu, druhyj piszov w Uherszczynu, tretyj piszov w Wołoszczynu, serce moje! Ispas. ta piszov sy w karty hraty, serce moje. Prydywyv si winiyj słuha: hyj, morę brie, naszi panj rewfne płacze, serce moje. A czoho ty. rewne płaczesz? hyj, morę brie, a myni niczo ny każesz, serce moje. Za brakimy 4) ridneńkymy, hyj, morę brie. A deż twoji ridni braki? serce moje. 2. 3. 3. Odyn piszov w Wengierszczynu, 10. hyj, morę brie, a druhoho Turky wbyly, serce moje. A tretoho w napast' wziely, 11. hyj, morę brie, czetwertomu mni prodaly, serce moje. 31. ai^Si sen** Oj u Lwowi na rynóczku 6. hej morę bre! prodav Turczyn Turczynoczku serce moje! J wziav za niu sribło j złoto, sribło j zł°to J a(r) toplane. A sam jide dorohoju, i prowadyt ternynoju 2). Prywiv jeji do domoczku, zastawyv ji łóżko słaty. Pytaje si: cy bohato, cy bohato rodu majesz? Dewjet syniw wdowa mała taj desietu doczku mała. Lyszeń odnu doczku mała. to tu dała za Romana. Roman jeji hej ne lubyt, wse si fałyt 5) szo ji zhubyt. Zastawjeje stado pasty, stado pasty, kużil priasty. Tos si sestro baj giw miła1), hyj, morę brie, ta szos my si prypowiła, serce moje. A ja s tobow niczku ny spav, hyj, morę brie, taj jem z tobow hricha ny mav, serce moje. Gwoździec. A mała ja tró bratczyki, tre bratczyki ja tre ridni. Odón służyv Cesarewy, druhyj służyv Moskalowy. Za tretoho ja nó czuju bo w newoly pohybaju. P^kjej 3) sestro łóżko słaty ' chody zo mnow weczeraty. Proszu sestro wirne Boha, sżczobym ny mav hrichu [z toboii. ) rynku, _ ") Ormiankę, - 3) grzechu, - 4) braćmi. x) dziw, cud umiała? - ł) cierniem, - 3) porzuć, - 4) Podobna ob. Cztienia 1863, 3, str. 85, 86. - Wacł. z Oleska P. 1. str. 513,-s) chwali, m* • 32 33 szo syn mami hołov stiav. 36. 38 '). koni derżity3) -w szowkowu [trawu a w syne morę — tam cerkwa [stała — tam świtci4) [stały - tam bramy [stały Oj dwa Wasyli - sino kosyly o tam pry dolyni, - oj dwa Wasyli - sind kosyly 6. o tam pry zełeni. Oj Anna sestra j| śniedanie ńesła 7. o tam pry dolyni - oj Anna sestra |j śniedanie nesła. 8. o tam pry zełeni. Oj zdybaly j i - tre rozbij ny czki 9. o tam i t. d. Oj samy sili2) - śniedanie zjili 10. o tam i t. d. ^ Oj na hori tam dereń, nyma bilsze lysz odeń, nytna bilsze lysz odeń 37. Ispas. CS*. -1 ttzz Hej u poły buw dereń nyma biłszy lysz odeń. Ja z pid toho derena ^M55 3. Hoj dwa syna zrodyła w czornyj kitaj powyła. 4. W czornyj kitaj powyła j-a w korobel włożyła. 5. Biłou rużou nakryła, taj na dunaj pustyła. 6. Oj ty tychyj, ty dunaj, moji syny ne zajmaj. 7. A wy kruti berehy, ne zajmajte my dity. 8. A wy łuhy, ne-szumit,. moji dity wibawit. 9. A ty żowty pisoczok, dozeraj ty ditoczok. 10. Na dwajcietym na roku wiszła wdowa po wodu. 11. Wzięła wdowa wodu brat' wziev korobel pryplywat'. (v. Oj mynuło dwacik lat, piszła wdowa wody brak'') wziou czoven pryplywat). 21. Jakij teper Waryant. 3tfi && wyjszta wdowa mołoda 'źm^^ź 12. J-oden sódyt na czowni, rozczesuje kuczeri. 13. Druhy sedyt na wesu 2) rozczesuje sy. kosu. (v. Druhyj sedyt na zadu, ta morhaje na wdowu). 14. A ty wdowo mołoda, cy lubysz ty sołdata ? 15. Za odnoho sama jdu, za druhoho doczku szlu. 16. Hoj ty wdowo mołoda, jaka stara taj durna. 17. Nahadaj-że ty sobi, szczoś pustyła w tyj wodi. 18. Hoj ty wdowo mołoda des podiła dwa syna? 19. A jak ja ich zrodyła, (w) czornyj kitaj powyła, w tychyj dunaj pustyła. 20. Jaka teper hodyna, szo jde maty za syna. świk 3) nastav, Dźurków. -N-> ^=L=^ i* *fe gS L TV U t Hoj u poły buv dereń, nyma bilsze lysz odeń. J-a z pid toho derena, wyjszła wdowa mołoda. Wyjszła wdowa mołoda, porodyła syny dwa. Dwa syny porodyła, w kytaj czystyj wpowyła. W czystyj kytaj wpowyła, w tychyj dunaj pustyła. Nad berehom stojała, taj tak nakazuwała. - Hoj! tychyj ty ditoaj, ty my synky doliladaj! A ty żowtyj pisoczok, nesy-ż ty my gitoczok! A wy temniji łuhy, ny szumit my na syny! - - Aż na dwaciekim roku, wyjszła wdowa po wodu. Stała wody wdowa braty, stav d'ni czoven pryplywaty. Hoj na kim-że czouvni dwa kozaky mołogi. Nuta nr. 63. 7. J-odyn na seredyni, rozczisuje kuczeri. Druhyj stojit na kraju, ta morhaje na wdowu. 8. 10. — Oj ty wdowo mołoda, cy lubysz ty kozaka? — Za j-odnoho sama jdu, sa druhoho doczku szlu. Hoj wzięła ich do chaty, medotn, wynom wytaty. — Oj ty wdowo mołoda, durna twoja hołowa! Nahadaj-że ty sobl, szos pustyła w ki wogi? 11 12 - Na wdowu poklykaje, jasnyj mecz wikihaje. Jak wikihnuv jasnyj mecz, skiev ji hołowoczku precz! Teper takyj świt nastav, szo syn mamu ny piznav. Teper taka hodyna, piszla mama za syna. Czortowiec. Okno. 5. Oj i ji dały - o tam i t. d, Oj pustyła koni- o 4am i t. d A sama wpała- o tam i t. d. De sama wpała - o tam i t. d. De rukie wpały - o tam i t. d. De nohy wpaly o tam i t. d. ') brać, - ł) krawędzi, - ") świat. ') Lud Ser. II (Sandom.), str. ł) świce - Pokucie. - T. H. 56, ł) siedli, - s) v. trymaty, - 34 35 11. Browy moji czorneńkiji 13. czom ny morhajete, czomu mene mołodoho ny prywytajete. 12. Oczky moji syweńkiji 14. czos-te si z-żimiryly, jak ja jicbav na Wkrajinu szczes-te si dywyly. 15. Niżky moji bileńkiji czos-ty si złożyły, jak ja jichav na Wkrajinu szczes te wichodyly. 11. Naj moje oczy-żowt' pisok toczy naj nelub ne łotoczyt - naj moje lyci-jidie plotycy1) naj nelub ne ciluje -¦ naj moje kosy-witer roznosy, naj nelub ne kundosyt. 41 2). Nuta, porównaj nr. 31. o sira rik n;i wijnu ksz>\" swój u Maryeeńku Oj pojicliav 39. 1. Oj ty budesz, moja myła, 4. za mnoii banówaty, jak ja pidu w Wołoszczynu kozy zymowaty. 2. Oj ne budu, raij myłeńkij, 5. ne budu, ne budu; ty za horu, ja za druhu, za tebe zabudu. 3. Lyszeń iiziev paróboczok 6. za horb ponykaty 2) ałe-że wziely diwczynu wodou widłewaty. 40. 1. Oj cy budesz diwczynoczko 6. za mnoju tużyty, jak ja siedu, taj pojidu cisar'u służyty. 2. Oj ny budu, mij myłeńkij, 7. ne budu, ne budu, ty za horti jak zanyknesz ja tebe zabudu. 3. Lysz pojichav mołod' źovniar 8. za nowi worota, ne berę si diwczynońki ni son ni robota. 4. Oj jak zanyk mołod żovniar 9. za nowi ostriżky; za nym, za nym j-a w pohoni dwa pisłańci piszky. 5. Lysz zauykly pisłańczyki 10. za hustiji łozy, oj obmyły diwczynońku dribneńkiji słozy. Czortowiec. Ne tójoii wodojoii z kiernyci noszena; ale tójoii wodojoii - tró razy swieczena3). - A werny sie paróboczku, wmeraje matusie. - Naj wmeraje, naj konaje, ja uże ne wernu sie. — A werny sie paróboczku, wmeraje diwczyna. — Nazad końem obertaty, aby szcze zastaty. Horodnica. Strzylcze, Zdohonyly żovniaryka na kiedrowim mosti: - Wyrtaj, wyrtaj żowniaryku, majesz doma hosti. Oj wyrny-si żovniaryku, wmyraje matusi. — Naj wmyraje, naj konaje, ja wże ny wernu si. — Oj wyrny si żowniaryku, wmyraje diwczyna. -Traba4) konem borzo hnaty, aby szcze zastaty. Jak pryjichav mołod żovniar na nowe podwirie, zadzwonyly diwczynońci na sumne wesile. Jak u-wijszov mołod żovniar a w nowu świtłońku, lyżyt 6) jeho diwczynońka wże na katafolku. :s z± :SI na mamn swoju Oj pojicliav Jwaseńko sim rik na wijnu, leszyv swoju Maryseńku na mamku swoju. Kazav jeji napowaty medom ta wynom, kazav jeji liodowaty wsilakim dobrom. . A ona ju napo wała liirkim połenom, a ona ju hodowała serem 3) jaszczurom. . O pivnoczy Maryseńka detynku skupała, a do rani Maryseńka Bohu duszu dała. lirowa moji czorneńkii czom' ne morhnete; Hubky moji toneseńki czos-te si zpyszały ') jak ja jiehav na Wkrajinu szes-te ciuluwaly. Ruczki moji biłeseńki, czoho-s-tć si skłały, jak ja jichav na Wkrajinu szcze-s-te obijmaly. od Kurszowa, Tin i oczy moji sywenkii, ''^zom' ne hlipnete. Hubkie moji toneńkii czom ne mowyte, ruczkie moji bileńkii czom ne płesnete 4), nóżkie moji tousteńkii czom' ne tupnete! 8zczo-ż ja budu robyty 8. czy budu sie żenyty czy tak chodyty. Jak wozmesz lipszu wid mcne, to zabudesz mono; jak wozmesz liirszu wid mene, to budesz wtspomynaty szczo doń mcnćk. ') iedz$ ryby plotki, - 5) za wzgórkiem znikać, - 3) świecona, - 4) trze ba, - *) leży. - ' ' ') (". złożyły), - 2) Dziennik Wileński (Chodakowski). - Rusałka u. 1!>.-¦ Wacł. z Oleska P. 1., sty. :-?90, 492. 4!>i>. - Żej?. Pauli P. 1. i\ II. "tr. 13. _ Lud Ser. 1, (Pieśni), str. 174- 184. - Cztienia ąso:i_), :.!, str. 75, - 3) surowym, - 4) klaskać. 36 37 43. Okno. Czerniatyn. * T& i HHl Piszła maty, piszła maty a w haj po telata, nadybała tre parobkie, piszła mandruwaty. A nas była, katowała, aby ne kazaty. I kazała: dity moji, ja wże wam ne maty. Piszov Wasyl taj do brata, taj siły werchamy s) zdohonely Katerynu z troma paróbkamy. . ^Klohonely Katerinu na kiedrowym mosti: a werny sie Katerino chot' do dytej w hosti. . Zdohonely Katarinu aż koło dunaju, óna jimu powidaje: - ja tebe ne znaju. Wziev Wasylko Katerynu po pid biły boki, rozmachay ji, ta kienuv ji hej w dunaj hliboki. Oj plenyż 4) ty Kateryna wid kraju do kraju, oj i buło ne kazaty szczo ja tie ne znaju. 421)- Nuta nr. 21. 1. Oj pojichav Zdrebenincha sim rik na wijnu 2) łeszyy żynu Katarynu 9 na mamu swoju. 2. Łeszyy boczkie z medom z wy- pozaszpuntowani, [nom łeszyy słuhy wirnenkii 10 pozasłużowani - , łćszyy koni woronii pozaczesowani 8). 3. Ałe stara Zdrebeniuczka 11. w hółowu zajszła, taj znała si z mistamy pysaria znajszła. • • • • 12. 4. Ty synku Zdrebeniuclm wijnu wojnujesz, twoja żyna Kataryna pracu hajnuje 4). .o 5. Oj i boczkie z medom, z wynom, poroztoczowani, oj i słuhy wirnenkii 14. porozprawiuwani6) oj i koni woronii pozajiżdżówani. 6. A pryjichay Zdrebeniucha a w sim rik z wijny: - Wyjdy, wyjdy, Katarynko t5 worota otwory! 7. - Wyjdy, wyjdy, Katarynko, otwór' worota. a proszu ti, Katarynko 16. sama mołoda. 8. A ne wyjszła Katarynka wyjszła jeji świst': od Obertyna. - Nyma doma Kataryny pojiehała w hiśt' 6). . A ne wyjszła Katarynka, wyjszła jehó maty: - Nyma doma Kataryny, piszła chusty praty. . A objichay Zdrebeniucha na około staw, nihde, nihde Kataryny nihde ne zastay. Pryjszov, pryjiszoy Zdrebeniu- taj do pywnyci, [cha stoją boczkie z medom, z wynom, pozaszpuntowani. Pryjszov, pryjszov Zdrebeniu- do swoji stajni, [cha stoją koni woronyi pozaczisowani. Pryjszoy, pryjszoy Zdrebeniu- oj do pekarni, [cha a tam jehó wirni słuhy jidie snidani. Pryjszoy, pryjszoy Zdrebeniu- taj do switłyci, [cha łeżyt, łeżyt Kataryna po wsij ławyci 7). Ale stara Zdrebeniuczka na kriśli sedyt, taj maleńkie Zdrebenietko na rakach derżyt. Ależ bo to Zdrebeniucha na to ne wważay; jak wytiehnuv jasnyj pałasz hołowu i stiay. M^i si - raty Piszov Wasyl s^ĘgĘegmgĘĘ^ woły na połudne sam pryj - szov do do - mu .viprih 1. Piszov Wasyl mołodeńki za horu oraty, nakazowav Katereni obid winoszaty. 2. Orav Wasyl, orav Wasyl a z stareńkim didom, nema moji Katarenki z raneńkim obidom. 10. 3. Pryoray si Wasyloczok do suchoho łomu ') pustyy woły na połudne sam piszov do domu. 4. A jak pryjszov do domoczku 11. taj stav pid wikońce: - Wyjdy, wyjdy Kataryno, wże w połudne sonce. 5. Katarena ne wichodyt, 12 dity ne puskaje, - a szczoż moja Katarena nedobre hadaje. 6. Pryjszoy Wasyl do komory, 13. do nowyi skrćni 2), nema sukni i bekieszki, ne bude-j gazdyni. 7. Pryjszoy Wasyl taj do chaty 14. ta wzievsi pytaty: dityż moji dribneńki, a deż waszie maty? ") Lud Ser. I, str 174-187. - Żeg. Pauli P. 1., r. II, str. 14, 16, - s) wojnę, - 3) zaczesane, - 4) majątek marnuje, - 5) odpędzeni, - 6) w gości, - ') ławie. na wierzchowce, - 5) płyńżo.- Inni koń- 11. Zdohonyly Katerynku z dwoma parubkamy prysylyly Katerynku do konia tiskamy (kosami). ') chrustu, - a) skrzyni, -cz§ po strofie 9: 10. Piszov Wasyl taj do brata taj siły na koni, zdohonyly Katerynku na wysoki hori. 38 39 44. ja w pole o - roty tr-?~W~ v-v- mołodoho syna Ożenyła maty - mołodoho syna mołodu newistku - bardzo nezlubyła. Oj pisłała syna - w dełeku dorohu, newistku posłała - a w pole do łonu: a jak ho ne wiberesz, - to ne jdy do domu Oj brała ona brała,-- taj ho ne wibrała, na kraj doróżeczki - topolou. si stała. :*rpEzra: WG s V4 , , i Oj piszov Jwaseńko fe^iiiil jisty wino - szaty Yj piszov Jwaseńko 9. ja w połę oraty, ta nakazav Katerynci? jisty winoszaty. Ore, ore Jwaseńko 10. z stareseńkym gidom, nyma, nyma Katerynki z raneńkym obidora. Pryorav si Jwaseńko 11. do suchoho łomu, wiprieh woły na połudne, sam piszov do domn. Taj pryjszov-że baj do chaty, 12. stav gitej pytaty: - Ta de, gity, waszi maty, szo ji ny wydaty? Piszła, tatu, naszi maty 13. j-a w haj po telata, ta lyszeń nam yskazała: gity syrokiata! Piszła, tatu, naszi maty 14. j-a w haj po korowy, ta lyszeń nam yskazała: buwajte zdorowy! Piszła, tatu, naszi maty 15. korowy dójity, ta lyszeń nam yskazała: wy ny moji gity! Piszła, tatu, naszi maty 16. teleta zahnaty, lysz nam kilko yskazała: ja wże wam ny maty! Ispas. Oskrzesiiice. > ,S ,S N Kateryni ta naka/.aw Podywyy si Jwaseńko do nowoji skryni: nyma sukoń, nyma hroszyj, taj nyma gazdyni. Ta wdaryy si Jwaseńko po połach rukamy: gity moji dribneńkiji, propav-że ja z wamy! Ny żury si, tatu, namy, namy syrotamy, w tebe budę Kateryna, w nas ny budę mamy. Tobi budę Kateryna jistoc^ky waryty, a my budem syrokieta hołodni robyty. Tobi budę Kateryna soroczeczky szyty, j-a my budem syrokieta ciundrawi') chodyty. Tobi budę Kateryna poskiłeczku słaty, j-a my budem syrokieta po kutach drimaty. Tobi budę Kateryna hołowoczku myty, j-a my budem syrokieta strupawi chodyty. Podywyv-si Jwaseńko w horisznu kwatyriu 2): -¦ Zhadaj, zhadaj Kateryno na mału dytynu! 17. 18. 19. 20. 21 22 23 Ta siv-że win na konyka 24. baj na woronoho, ta pojichav do Hajpoli ') ta do tęski swoho. Pryjichav win ta do teski 25. ta stav howoryty: puskit-ko my Katerynku, ny budu ji byty. Puskit ko my Katerynku, 26. ny buda ji byty, ja lysz choczu z Katerynkov szos pohoworyty. Oj uziev win Katerynku 27. na welyku zradu, ta prysylyy za kisoczky do konyka z zadu. Jide win z new dorohoju 28. zistriczieje żydy: ny byj żinku czołowicze, j-a s kym budesz żyty! J-a żydyky mołodeńki, 29. to ny naszi wira, zakiw prywiz w swoje seło, a wna izomliła. Zakiw prywiz w swoje seło, 30. 45. a wna izomliła, zakiw prywiz do domoczku, wna zastoropiła. ^P^ ¦+ Nuta porównaj nr. 35. Ożenyla 3. maty Ałe-ż bo to, każe, na ni spidnyci ostriżka, ta kudy win z new projichav krywawa doriżka. J-ałe-ż bo to, każe na ni soroczka mereżka, kudy win ji powołoczyv, ta krywawa steżka. Ta pokłav win Katerynku na tysowi skiłci 2), ta zdojmyv win z Katerynki ezobitky czerwinci. Ta pokłav win Katerynku na kydrowu ławu, ta zdojmyy win z Katerynki soroczku krywawn. Ta zdojmyy win ta krywawu, ta dav ji biłeńku, ta posłav win do Hajpoli ta po jeji neńku. Yj pryjszła jeji neńka, na kolinky wpała: jakoho ty Jwaseńka hałd pokochała! Yj pryjszła jeji neńka na ławyci siła: jakohoż ty z Jwaseńkom chlibci popojiła 3)! Czortowiec. #-•- :pq w. doho sy m ł) obdarto, - 2) górne okno. *) Zahajpol, - Q) stół, stolec,- ,3) chleba pojadła. 40 41 ^p 4. Oj pryjidyy synok - z delekoj dorohy, a wpav swoji nenci - a w biłeńki nony. 5. - Maty-ż moja maty - cy harazd u domu, cy harazd u domu, -¦ cy budę po momu. 6. - Harazd synku w domu, - taj budę po twomu, pisłałam newistku - u połę do łonu. 7. - Oj kilko-ż ja jichav - "z delekoj dorohy ne wydiv topolu - aż na naszym polu. 8. Oj wozmesz ty synku - ostroju sokierku, a zrubaj topolu - szczo na naszym polu.' 9. Oj i zakiev ') ji raz, - ona sie schylyła zakiev ji druhy raz, - ona sie skyr'wyła 2) 10. Zakiev ji trety raz, - ona promowyła: Ne rubaj mni myłyj, -- bo ja twoja myła. 11. Bodaj twoja neńka, - na świki 3) ne żyła, (v. starist' ne znosyła) szczo ona nas dwoje - z pary rozłuczyła. 12. Bodaj twoja neńka - oj sim rik konała, szczo ona nas dwoje - z pary rozihnała. 13. Budę twoja neńka - w syrej zemli hnyty, (szczo) ne dała (nam) obojim - na sem świki żyty. 46. od Gwoźdźca. Mała wdo - wońka jednoho sy. - nońka jednoho sy - nońka .1. Mała udowońka - jednoho synońka, o jódneho mała - to ho-j ożenyła, nihdy newistoczku - swoju ne lubyła. 2. A jid' że ty synku - w dałeku krajinku, a ty newistoczko - jidy w połę do łonu. 3. Jak doberesz łonu, -: to pryjdesz do domu, ne doberesz łonu, - ne jidy do domu. 4. Brała lon taj brała, - łonu ne dibrała, w połę kraj dorohy - topolov zistała. 5. Oj pryjizdyt synok ¦- z na Ukrajinoezki: a zjizdyv ja mateńko - a wsiu krajinoczku. 6. A wsiu krajinoczku - wse szerokie pole, ne wydiv ja mateńko - takoji topoli. 7. Takoji topoli - jak na naszym poli, toneńka, wysoka, - korene hleboka. 8. Hoj na-ż tobi synku - ostroju sokirku i t. d. (dalej jak poprzedzająca pieśń). ') zaciął, - '') skrwawiła, - 3) święcie. 47. "" CP Diurków. ^~= ±±±$- JŚ-± V-V-V4- ESE Mata wdowa syna to !lo-j ożcnyla Wiprawyla syna w rteleku dorohu swoju newis tónku bardzo nelu-ltyła. swoju newis-tonku j-a w pole do lomi. Nuta nr. 45. 48 *). c 1. Wiprawióła maty syna na wijnoczku 2): . Idy-ź ty synku, taj ne obawiaj sie, za roczok, za dwa, powertaj sie. 2. Mynuv i roczok - ne jde mij synoczok, mynuv i druhyj - synku mij lubyj! na tretim jide -- j newistku wede. 3. Syna iizdriła 3) - uradowała "si, newistku wzdriła - zasmutyła si. 4. Winesła ona - dwi czarci *) wyna, syna wytaje - zelenym wynóm a newistoczku - kieżkou 6) trutynoii. 5. Ne pyv syn wyna - wyliv pid konia; a trutyznoii - i pogilyly 6) sie, jak ji wepyly - pobolily sie. 6. Oj znałaś maty - jak zczarówaty, oj znaj-że maty - jak pochowały. 7. Schowała syna - pod wikoneczko, a newistoczku - za worotamy. 8. Na synowy roste - zełeny jawir, a na newistci - dwi berezoczci. 9. Oj roste, roste, - rozrostaje sie hylom do kupy - ne stulaje sie. 49. 10. Oj Boże, Boże! - szczo ja zrobyła, szczo ja tre duszi - razem zhubyła. Kornicz. & ^tó H"qC m :H-U~]/~ w^mm jednoho syna Oj mała wdowa oj mała mała taj hódo 1. Hoj mała wdowa - jednoho syna, hoj mała, mała - taj hodowała, taj hodowała - do wojska dała. 2) wojenkę, - s) ujrzała, ¦ ') Podobna: Cztienia M. 1863, 4, str. 186,-4) czarki, - 5) ciężka, - 6) podzielili. Pokucie. - T. II. 42 43 Parasena berę wo Iwan konie 3) napowaje a w sopivku hraje; Parasena berę wodu, na Iwana morhaje. A czo-ż bo ty Parasenó na mene morhajesz, koly ty sie Parasćno oj zo mnou Tiniwajesz. Ne budu sie Iwanoczku a z toboii hniwaty, pryjdy weczer dó - mene, szczoś ty maju daty. 2. Hoj żde i roczok - ne jde synoczok, hoj żde rik druhyj - ne jde syn lubyj. 3. Na tretij roczok - jide synoczok, synoczok jide - newistku wede. 4. Hoj wijszła maty - z nowoji chaty, taj pje do syna - samoho wyna, a pje do newistki - samu trutyznu. 5. Syn wyna ne pyv - pid koni wyliv, pyły trutyznu - do połowyni. 6. Wychodyt maty - z nowoji chaty, i wzięła maty - ruczkie łomaty. 7. Oj Boże, Boże, - szczoż ja zrobyła, ja sczarówała - ridnoho syna. 8. Hoj znałaś maty - wraz czarowaty, hoj znaj-że maty - wraz pochowaty. 9. Hoj chowaj syna - pered wiknamy, a newistoczku - za worotamy. 50 a *)• 10. Taj synu, synu - sadyt kały nu, a newistyci - dwi berestyci '). Harasymów. Nieiwiska. 4. Ne wstyh 4) Iwan mołodeńki z koneczenka zlisty, dała jemu Parasyna perożeńki jisty. 5. W jednym rozi 6) a w perozi zelenaja ruta, w drubym rozi a w pćrozi 6. hadynoczka6) luta. W jednym rozi a w perozi czerwona kalena ') w druhym rozi a w perozi lutaja hadyna. 7. Ne wstyh Iwan mołodeńki 10. perony izjisty ne mih Iwan mołodeńki porih ') perelisty. 8. Diekuju-z ty, Parasyoe, 11. za twoju weczeru. Ne buduż ja, Parasyce, weczery wżywaty, ne budesz ty, Parasyce, teper panówaty. 9. Pi6zov Iwan do domoczku, 12. położyv sie spaty, wiszła d'nemu jeho maty, wzięła narikaty; Deż ty Iwane de chodysz, 13. szczos ne prychodyv wecze-[raty. 50 b 8) 1. Chodyt Iwan po nad dunaj, 6. ta w sópiyku hraje; a Parasi wodu berę, na Iwana morhaje. 2. Oj pryjdy-ż ty Iwanoczku, 7. oj pryjdy-ż ty serdce, napjemo-si horivoczki sołodkoji s percem. 3. Pryjszoy Iwan do Parasi • 8. ' ta stav na porozi, dała jemu czary jisty w pszenysznim pyrozi. 4. W jednym rozi, u pyrozi 9. zełeneńka ruta, w druhim rozi, u pyrozi hadynońka luta. 5. Pryjszov Iwan do domońku, 10. położyv-si spaty: Ny możu ja, moja neńko, hołowki pidniaty. Daj-te wy my, moja maty, biłeńku poduszku; taj piszlyte, moja maty, po Paraszku duszku. A jak pryjszła Parasoczka a w porohach stała: - A czem-że ty, Paraseńko Iwanka sczarówała? a cy ziłom, cy koriniom * ty ho sczarówała? Ani ziłom, ni koryniora ja ho sczaruwała; łyszeń jemu z za pojasa dwa jabłóezka dala. Za jedno ja sie zabożu 2) bom sama urwała, za druhe sie ne zabożu, bo my neńka dała. od Obertyua (Żuków). Jeho neńka rano budyt: jdy synku kosyty! - Ny możu ja, moją neńko, rtfffiyczok pidniaty. Neńko moja stareńkaja, budu was prosyty, pidit myni po mołodci, budu si proszcziety. Oj jak pryjszly mołodci, szipkie poskidaly: Czyrez koho z świta idesz, ty wdowyn Iwane ? - Oj 8idajte, mołodczyki, budu wam kazaty, oj jak wirnć diwku lubysz,. to ne-jdy do chaty. Neńko moja stareńkaja, budu wam kazaty, pidit myni po Parasiu, bo budu wmyraty. ") brzosty, - ") Wacław z Oleska P. 1. w Gal., str. 280 i 500. - Lud Ser. I, str. 116-130. - Cztienia (1863), 3, str. 68, - 3) konia, - ") zdążył.- B) rogu, - •) gadzina, - ') kalina, ' * ' *) próg, - *) zaklnę, - *) Niektórzy rozpoczynają pieśń od zwrotki następującej: W sławnym misti Repuczyńcach nesława sie stała sczerówała parasoczka wdowynoh' Iwana. 44 45 Pidstaw diwczie konowoczku, 15. Tilko'm, sestro, świtom chodyv, po sidełku zołoteńkimf:]. Och! daj sestro poduszeezku, 25. naj si prispiu chot troszeczkuf:]. Szczo to, sestro, taj za pywo 26. Żybrak chodyt, chliba prosyt ,szczo wono ni2) tak zwielyłos). a diwczyna torby nosyt[:]. 27. Szczo wiprosyt, a wse w torbu, a diwczynu hajda! w mordu[:J 4). 11. Toto myni mama dała negili noweńka, ta ty Iwanku dobre znajesz mama ny ridnenka! 52 2). 1. Oj na hori mohyłoczka, 2. Na hadynu soncy pyeze 4) roste na nij diwynoczka 3), a z hadyny truta tycze 5) wysyt na nij hadynoczka. Oj u lisi kalynoczka na kalynci hadynoczka, na hadynu sonce pecze 54. 1. Yde Swerbyn po zarinku, za nym, za nym giwką w winku. l) bracia, - 2) Pieśń śpiewana na wieczornicach. Przesyłający ja z Ho-rodnicy (nad Dniestrem) pod HorodenkęJan Nikityszyn mówi: "W nas diwcziera spiwąjut na. wćczernycich tak: jak odyn dworak, kotryj na-zywav-si Syrbyn, hołubyv buv sobi odnu diwczynu i ny mih jeji wzięty ozyryz jejr brata, aż nareszti poradyły-si wony tak, aby jak moż brata zezarawaty, i typer zaczynaje-si spiwanoczka", - 3j dziewanna, - 4) piecze. - ') cieczo trucizna. ') pyska, ust, - 2) mni, - ') zmogło, - 4) Lud, (Pieśni) Ser. I, str. 116- 130. - Ser. IV, Btr. 49, - Ser. XII, str. 210-212. 11. Oj jak pryjszła Parasyna z bilymy nohamy: Cze" ryz kolio z świta idesz, 12 ty wdowyn Iwane ? - Czerez tebe, Parasyno, czerez tebo, rybko; czerez tebe, Parasyno, ta umru ja szwydko. 51. 1. Sered seła, sered Spasa nywoli sy stała, sz-czaruwała Odokija wdowynoho Iwana. 2. Jak una ho szczaruwała, serce ho boliło, jak uzdriła jeho mama, taj wid razu wmlłła. 3. Ta ny wmliwaj, moja mamko, ta ny wmliwaj duże, lyszeń pigit, ta prywegit sztyry braki 1) uże. 4. Ałe pryjszly sztyry braki, ridom postawaly: - Ta słuchajte, ridni braki, szo choczu kazaty. 5. Kotryj lubyt wirne giwku, naj ny jde do chaty, bo budę win ta tak jak ja mołodyj wmyraty. 13. Czuje my si, tnoja neńko, czuje my si, czuje, szczo w zełeni jaworyni Parasi noczuje. 14. Czuje my si, moja neńko, czuje, pryczuwaje, szczo w zełeni jaworyni Parasi spiwaje. Ispas. 6. Postawte mni ridni braki na biłu poduszka, ta pigite, prywegite Odokijku duszku. 7. A jak pryjszła Odokijka, stała u porohach: - Ta cy ty si Odokijko, ny bojała Boba? 8. Ta cy ty si Odokijko Boha ny bojała, ta cys zilim, cy korinim mene szczaruwała? 9. Ta ni zilim, ni korinim od Horodenki. tebe'm szczaruwała, lyszeń tymi jabłuczkatny, szo'm try tobi dała. 10. A ja ża dwi zakłynu si, za trete ny wiriu, toto myni mama dała ja w nowu Negilu. O. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. naj natycze truty z rota ') tym zczarujesz swoho brata. I zczarujesz brata swoho za dla meny mołodoho[:]. Brat do mista za daramy, systra w poły za czaramy[:]. Brat u misti dar kupuje, systra jemu czar hotuje[:]. Brat iz mista z darunkamy, systra d'nemu z czarońkamy[:]. Oj, na! braty, taj napyj-si, ty z dorohy a strudyv-si[:j. Oj pyj sestro wpyred sama, abyś myni szczos ny dała[:]. Ta pyj braty, -ja wże pyła, lysz-i'm tobi szcze lyszyła[:]. A brat toho jak napyv-si, po konyku powałyv-si[:]. Po konyku woroneńkim, Herpen (Taniec wielkanocny. 53. v-v- U-U- a z hadyny krovcie tęcze ;BL szcze'm takoho pywa ny pyv[:]. 16. Bihaj sestro po sosidy, naj si z nymy poproszczaju, naj z hrichamy ny wmyraju. 17. Sosidy nim szcze pribuly oczka jeho raz zrinulyf:] 18. Za darunok z sribla, złota idu marny z seho swita[:J. 19. Oj! Syrbyny, Syrbynoczku, ¦ swataj myne diwczynoczkuf:]. 20. Prymcha tybe budę swatav, zczarówałas swoho brata. Czortowiec. i Z&1 -U-V~ 2. Hoj Swerbyne, Swerbynoczku, j-ozmy ż mene giwczynoczku! 21. Zczarówałas brata swoho, taj szcze myne mołodoho. 22. Brat w mohyli spoczywaje, systra oczy protyraje[:J. 23. Wwijszło diwczie do switlyci, wdaryło-si w obi lyci[:]. 24. Bidnaż moja hołowoczko, szczoż ja typer narobyła, ani brata ny Syrbyn a. Ni Syrbyna ani brata, pisał"-ż by ja za żybraka[:]. 24. 46 47 li^P^^^ taj pełeno - wa - ła, 3. ') zdrady, - ł) pielęgnowała, - *) wyrósł, - *) lub: desietoji. 3. Hoj jak ja ki maju wzięty, 14. majesz brata, bade byty. 4. Zczaruj giwko, brata swoho, 15. gistanesz mni molodoho. 5. Hoj, koby-ż ja czariw znała, 16. dawno-ż bym ho zczaruwała. 6. Hoj, je w lisi kalynoczka, 17. na kalynci hadynoczka. 7. Na kalynkn sonce pecze, 18. a z hadynki wynce tęcze. 8. Ozmy giwko konowoczku, 19. ta nanosy wyneie boczku. 9. Ta pokład' ho na porozi, 20. bo twij bratczyk ju dorozi. 10. Jide bratczyk jyz dorohy, 21. sestra wijszła prokiw brata. 11. Hoj, na! brate, wyna pyty, 22. suchi j-usta widmoczyty. 12. Oj pje bratczyk, popywaje* 23. yz konyka uwjiwaje. 13. Hoj szo cyse hoj za wyno, 24. szo z konyka yzchylyło. 55. * LLJ |gqCjE?C 3=EP=F; -W-U-U-' 4-y-U-U^ Maty syna hodowała igp^iillil wijaty ne . Maty syna hodowała taj pełenowała 2) studenomu taj witrowi. wijaty ńe dała. . Ne wij witre studeneńki na móju dćtónu, ja ho hirko zhodówała, taj pry nim zahćnu. . Ne budesz ty, moja maty, pry meni wmeraty; Lihaj brate, budesz spaty, budesz, serce, spoczywaty. Wezut brata dolynamy, riwnaje si brat z horamy. Yde Swerbyn po zarinku, za nym, za nym giwka w winku. Hej Swerbyna wdohaniaje taj na neho poklykaje: Hoj Swerbyne, Swerbynoczku, ozmy ż mene giwczynoczku. Oj ne wozmu, bo sie boju a zradosty ') nad soboju. Jak jatebe maju b"aty koly wmijesz czaruwaty! Zczaruwałas brata swoho, zczarujesz (m)ni molodoho. Szo-ż ja teper narobyła, ani brata ni Swerbyna! Ani brata ni duraka, piszła by ja-j za żebraka. Ani'm sestra, ani'm żinka, ta lyszen ludzka pomiwka! Harasymów. fe LS :L>¦ Vn/-U- studenomu taj witrowi bo ja wirys s), ożenyv si, a wziev gazdówaty. Ne hadaj ty, moja maty pry mćni wmeraty; szukaj sobi, moja maty dewietoji chaty 4). Piszła maty, piszła maty chaty napytaty, - a syn biże, a syn biże maty zdohaniaty. Chodit nene> wże do roene, stałaś preezka *) w mene; a wdaryv hrim11), a na mij dim3) wpały doszczy w mene. 7. A wdaryv hrim, a na mij dim, a wbyv meni żinku; a wbyv żinku, taj detynu, taj i w stajni chudobynu. Ne doszczy to synku wpały, lysze moji ślozy; ne hrim toto synku wdaryv, lysze moji słowcy 4). 56 9). Czernelica, Daleszowa. fe^ i ^ ±gz Wff gggł^ V-V-t T o takij no -fcf wy ni Czy czuły wy ludę zhubłeno Pe - trusia $ lllS^ w hlebokij do - lyni zhubłeno Pc - trusia w hlebokij do - lyni. 5. Czy czuły wy ludę o takij nowyni, zhubłeno Petrusi(a) w hlebokij dolyni 6). Za szczoż ho zhubłeno? za welmożnu paniu; swoho pana mała, Petrusi kochała. Po czotiry razy słuhe ') posyłała, a za pietym razom sama pojichała. A szczo ty Petruniu szo takie diełajesz, czomu welmożnyji mene ne słuchajesz? 6. (v. Cy ty mene Petrusiu wirne ne kochajesz, szo ty mojich słuhiw wirffyTh ne słuchajesz). Pokiedaj Petrusiu hreczku mołotyty, ta chody do mene mid, horivku pyty. Oj wolu-ż bo ja hreczku mołotyty, jak z tobou welmożna mid, horivku pyty. Pokiedaj Petrusiu i w połę oraty, ta chody do mćne, budem panowaty. przypadek, - ') grom, - 3) dom, - 4) skargi, - 5) Treść zbliżona i do pieśni polskiej, ob. Lud Ser. I, str. 84-114.- Wacław z Oleska P. 1., str. 514. W pieśni tamże na str. 490 zabija znów Stefan Kuły- nycz-syn Prokopowu doczku, za co go ukarano w Tłumaczu. - Czfie- nia (1863) 3, str. 57-62, - 6) Niektórzy rozpoczynają pieśń od słów: Czy czuły wy ludę lub też: W misti łłorodenci o taki noweni nesława si stała, szo kochała pani mała pani pana Petrusi(a) w Czureni. Petrusi kochała. ') sługi. 48 49 ') ona, - *) posiadły, - 3) w sieraku. 9. O, jakże ja maju ta paniu kochaty; jak si pan dowidaje, budę mni karaty. 10. Oj ne bij sie Petrusiu oj ne bij sie toho, w mene słuhi wirni, ne skażut niczoho. 11. Oj, zaraz welmożna twój u wolu wczyniu za twojim rozkazom stawiu swoju szeju. 12. Petrusiu, Petrusiu, czyny-ż moju wolu, a sidaj Petrusiu do kocza zo mnoju. 13. A sidaj Petrusiu do kocza zo mnoju, pojidem Petrusiu do mojeho dworu. 14. Preweła wna *) jeho do nowoho dwora, posadeła jeho z sobou koło stola, 15. Oj i lubyły sia i pivtora roku, aż sia dowidaly pański słuhć z boku. 16 Jak sia dowidaly tak wzialy szeptaty, jakimby to świtom daty panu znaty. 17. Najwirniższy słuha osidławszy koni zdohonyy win pana na kidrowym mosti. 18. (v. Dihnaly pana we Lwowi na mosti: Wertaj, wertaj pane, majesz w domu hosti). 19. - A ty wirnyj słuho, ne każe-ż my toho, bo to moja pani rodu ne takoho, rodu welykoho rodu szlacheckoho. 20. Oj ty nasz pane, koly nam ne wirysz, z swoho karabina w nasze serce wcilysz. 21. Podywyy sie Petrus w horisznu kwatyru: - Oj welmożna pani, wże pan na podwiri! 22. Zahlenuła pani w serednu kwateru: - Utikaj Petrusiu, wże pan na podwiru. 23. Udaryy si Petrus po połach rukamy: - Oj welmożna pani propav-że ja z wamy! 24. I udaryy Petrus o stił hołowoju: -¦ Oj welmożna pani, propav ja z toboju! 25. Oj kienuv si Petrus , na zatylni dwerci, a pan uzdohonyv: łapajci! htiltańci! 26. Utikav Petrusio czerez biły siny, och tam Petrusi wsi striły posily 2). 27. J-uwziely Petrusi po pid biły boki, kienuly Petrusi u dunaj hleboki. 28. U dunaj hliboki, jeszcze lipszu jamu: Na-ż tobi Petrusiu! za welmożnu paniu. 29. Bulo si spiznaty szcze na perszim razi, że pani w atłasach, a ty j-u siraci 3). 39. Kienuly na wodu szołkowiji sity '): pani nasza myła, de by Petra dity? 40. Wykihly Petrusia z wody jak żywoho, " dała za to pani duże hroszyj mnoho. 41. Zawćła 2) si pani w zawćkie żinoczy, piszła do Petrusi w same o pivnoczy. 42. Petrusiu! de-ż twoji szpilkie dorohiji, szom ty kupowała kożdoji nćdili. 43. Deż twoji Petrusiu szpilkie wylijankia) szom ty kupowała każdoho jarmarku. 44. Iwane, Iwane, pożycz my sukmano, rubka biłeńkoho, nąj^jdu widwidaty swoho myleńkoho. 45. Iszła pani, iszła temnemy łuhamy, płakała za Petrusem dribnemy slozamy. 46. Zdybała wona sie z Petrusowoil maty, ta zaczęły obie z żelu ómliwaty. 47. I kazała pani murowany ganok, szo-by ludę znały że Petrus kochanok. 30. Wzięła jeho maty kieżko hołosyty: pani-ż moja, pani, deż mij syn Petrusio? 31. (v. Prybihła maty na pański podwiri: pani-ż moja, pani, deż my syna diła?). 32. Ne płacz, maty, ne płacz ja wże hirsze płaczu, ja za twojim synom swij majetok traczu. 33. Oj kazała pani hromadu zhaniaty, swoho Petruseńka w dunaju szukaty. 34. A dam ja wam ludę po piv czerwonoho, szukajte Petrusia choćby neżywoho. 35. A dam ja wam ludę ciłu kupu hroszy, szukajte Petrusia, bo Petrus horoszy. 36. Dam wam hrabarczyki sywuju korowu, abyste prowadyly Petrusi do hrobu. 37. Dam wam hrabarczyki sywuju kobyłu, aby wisypaly wysoku mohełu. 38. Skazu budowaty malowany ganok aby ludę piznaly ŚS; szo panyn kochanok. (Ispas. Myszyn). 57*). Jimoscuni mołodeńka Petrunie lubyła. 1. Oj u miski B) w Bohosławi stała si nowyna - ') sieci, - 2) zawiła, - 3) dęte, ') w mieście. Pokucie. - T. IL ") Lud Ser. I, str. 85-114, - 7 50 51 Nuta ar.! 2. 3. 2. Ałe pan mołodeńkyj konyka sidłąje, Jimoscuni za Petrunem słuhy posyłaje. 3. Sztyry razy posyłała, taj z nym ny buwała, a za pietym, każe, razom sama pojichała. 4. Petrunyku mołodeńkyj, to mni ny kochajesz, koly moji wirni słuhy nikde ny słuchajesz. 5. Jimoscuniu mołodeńka, ja za tobow hynu, ja za twoje posłuszenctwo szcze-j koszulku skynu. 6. Pokyń, pokyń, Petrunyku żyto mołotyty, ta pidemo do pokoju medok, wynce pyty. 7. Ny bohato luby buło, lysz piwtora roku, ta zakiw si ny prysłuchav wirnyj słuha z boku. 8. Pomoży my Hospodoczku, konie osidłaty, ta pojidu w czyste połę pana zdohaniaty. 9. Zdohonyw win jegomoski na kowaniin moski: ta wernit si jegomoski, je w jimoski hoski ')! 10. Ałe naszi jimoscuni rodu ny takoho, ta szoby wna hoski mała, bez dozwolu moho. U. Ta pane mij wirneseńkij, jak ny wiryte m'ni, ta jak ny je cyse prawda, to zastrylyte m'ni. 12. Stupaj koniu pido mnoju sziroko po polu, taj czej-że my zastanemo hostońky w pokoju. 13. Podywyv si Petrunyko czornymy oczyma: Jimoscuniu mołodeńka, wże pan za płeczyma. 14. Ta wdaryv si Petrunyko do stołtf hołowow: Jimoscuniu mołodeńka, propav-że ja z tobow! 15. Ta umyły2) Petrunyka, ta za bili boky, ta kynuly Petrunyka ju dunaj hlybokyj. 16. Olijesz 3) ty Petrunyku w dunaju pławaty, jak z jimostem u pokoju majesz rozmowiaty. 17. Ta jak pryjszła jeho maty, na porozi wmliła; Jumoscuniu mołodeńka, des Petrunie giła? 18. Ny płacz, ny płacz, stara maty, koly ja ny płaczu, czórez twoho Petrunyka honor, panctwo traczu. 19. Zawyła si jimoscuni ' w toneńkyj ruboczok, ta piszła d' rybarykam same w o piv noczy. 20. Ta na-te 4) wam rybarczyky po piv zołotoho, ymit-ko my Petrunyka ta chot' ny żywoho. 21. Ta na-te wam rybarczyky po czotyry zwizgy, to tam jeho pochowajte, de si pany zjizgi 5). 22. Ta na-te wam rybarczyki po czotyry hroszyj, szoby momu Petrunewy pochoron choroszyj. 23. Ta na-te wam rybarczyky zołotyj pularec - ta chto hlane, to wse skaże: Jimostyn kochanec! 58'). Czortowiec. cztery roki ne wid - dana. esdilliilP^^Iiill w pana bile lyce ne wmywujesz rusu kosu ne wczesujesz. 5. Wzięła Nastiu za ruczeńku zaweła ji w temnyczeńku, utieła ji hołowońku. 6. Ottu tobi Nastó hnyty a meniby z panom żyty. Jlde pan u dorozi, pani stojit u porozi. 7. Niby pani ne widaje do misicie promowiaje: Świty, świty misiczeńku nrtjftj Nastij w temnyczeńku. Pani ho sie baj pytaje: a z kim mij pan radu maje, koły Nasti ne widaje. Oj służyła Nasti ') ii pana cztery roki ne widdana 8). A pan pani widcurav sie 4) taj i w Nasti zakochav sie. Chodyt Nasti po sadoczku chodyt, chodyt, taj sumuje; biły lice ne wmywaje, rósu kosu ne wczesuje. Oj kobym sie ne bojała wsio bym pany rozkazała. Chocze pan paniu pokiedaty zo mnoH wu ńwit wandruwaty. 8. Wzięła Nastiu za ruczeńku udaryła po lyczeńku: [jesz, Czohoż ty Nastiu tak sumu- 9. Do misici promowiaju a z misiciem radu maju, aby swityw misiczeńko mojej pany w łożyczeftko 59. Hoj służyła Nasti w pana cztery roki ne widdana. A na piety nastupąje, Nasti paniu pokiedaje. [dysz, Szczo-ż ty Nastiu smutno cho-czomu ne s kiem ne howorysz? Jaby pani szczos skazała, koby pani ne hniwała. od GwoźdKca. 3. Choczu paniu pokiedaty, choczu z panom mandrówaty. Pani toto wysłuchała biły rukie galo mała. 4. Wzięła Nastiu za ruczeńku taj zaweła w temnyczeńku. Tut to tobi Nasti hnyty, a mni z panom trąba żyty. l) goście,- ') ujęli,- 3) wolisz,- 4) Ta. ua! majete, - 6) zjeżdżają Cztienia 1868, 3, str. 70,- ") Wacław z Oleska P. 1. Gal., str. 483.- Czt 5j Anastazya, - 3) wydana, - ¦) odrzekł się, 52 53 14. Oj piduż ja po nad Styru, a wse berehamy, tam budu rewne plakaty, (v. budu wodu kołotyła) dribnemi slozami. 9. Oj firmane, furmanoczku, dawaj-że my ogieroczka 2). Wziely Nastiu, prysylyly 3), taj pustyly w czyste połę. 5. Oj jidfe pan z korszmy pijan do misici promowiaje: Misisiu, misiczeńka, ne świty my w świttyczeńku. 6. Ne świty my do pokoju, naj ne wedżu paniu swoju. Zaświty meni w temnycu, a naj-że ja Nastiu wydżu. 7. Oj firmane, furmanoczku, podej-że my poduszoczku, podaj-że my y perćnu ') nechaj z Nastiu wraz zahynu. 8. Pani toto wisłuchała, biły rukie załomała. Wzięła Nastiu za ruczeńku taj wyweła z temnyczeńku. to. 11. Oj dam-że ja rybaczoftkom po piv złotoho, bo wytiahły myłenkoho chociaż ńeżywoho. Oj dam-że ja rybaczoftkom medu napyty sie, by wytiahły myłenkoho, choć podywyty sie. 12. Oj damże ja rybaczoftkom srybrny persten z palci, by wytiahły myłenkoho, Wasyla kochanci. 13. Wytiahnuly Wasyłeńka, a już ńeżywoho, tylko x) buło zakochania, tylko żytia moho! 60 *). Kołomyja. Huta, porówna] nr. 1. 62. Harasymów. ,K" fe ^^^^^^Bgpz&Ł^^^ ?^§E Danyłoczka woda prymu - lyła. Po tim boci, po ostrozi zacweła kalyna; mołodoho Danyłoczka woda prymulyła. Jak ona ho prymulyła na żovtym pisoczku; prynesly jeho neńci pojas taj soroczku. Prynesly jeho neńci dorohii riczi; a wzięła jeho neńka berehamy biczy !). Zadzwonyly srybny kluczy po nad morę bjuezy, hoj zapłakav Wasyleńko wid diwczyny jduczy. O Wasylu, Wasyleńku, lubaja detyno; jidesz połem - sywym konem, dywyty sie myło. Konyk biżyt ¦- trawa szumyt, kiń dorohu czuje, des mij mylyj czornobrywyj w dorozi noczuje. Ach noczuje mij myłeńkij w hłubokij dolyni, prywiazavszy konyczeńka w czerwonyj 5) kalyni. Zakukała zazuleńka w hustym oczereti, ') tyle,- ") bieżyć, - 3J piersi. W 4. 5. O Wasylu tyno, Jidesz polem Wasyleńku luba - ja de abfc m LL* dywity sywym kouem aie myła. chodyt myła, ruczkie łomyt, klyczet weczeraty. 6. Jak ne pryjdesz weczaraty, pryjdy obidaty 6) jak ne pryjdesz obidaty, pryjdy widwidaty. 7. Jak ne pryjdesz widwidaty, nesławońka budę; wtonesz, wtonesz na dunaju, łycho tobi budę. 8. A użeż sie mij myłeńkij, uże potopaje, no chustoczka wyszywana, po wodi pływaje. 9. Ne żel meni chustoczońki, szczom je wyszywała; ino meni toho to żel ') szczom wirne kochała. pierzynę,- 2) ogiera, - 3) przysiodłali, przywiązali,- *) Żeg. Pauli P. 1. rus. w Gal. II, str. 22 - Lud Ser. I, str. 134-140.- Cztienia (1863). str. 227, - 5) u czerwonej, - 6) obiadować, - ') żal. T& m 3Effi S^ ^&-p- mołodoho kfily - ^ zacwyła Po tim boci SS 5 t po ostrozi 4. Jak prybihła jeho neńka, wzięła hołosyty: czy ne budę mij Danyłko zo mnoii howoryty. 5. Jak prybihła jeho neńka, taj wzięła plakaty: czy ne budę mij Danyłko po wodi pławaty. 6. A jak-że win potopav, ta pobyv sa hruci 3); ta piznaty szczo parubok, perstenec na ruci. 62. ^ Kołomyj a. Neszczaslywy Proko - poii - ko świta wandruwaty. pi8xov w •^ (tm) 1-(tm) o-nhn . nnA - trn ei aabrav hroszij dorohi sukma- 54 55 1. Rik *) sie lubyły, rik sie lubyły, a dwa sie ńe wygily 8j a jak si zdrily, a jak si zdrily, zaraz sie pobolily. 2. Diwczyna leżyt, diwczyna leżyt, w witcie 4) matki komory; a kozak leżyt, kozak molody, w zelenyji dibrowy. 3. Kolo diwczyny, koło neboby, oj medu, wyna dosyć, a kozak leżyt, kozak mołody, zymnoji wody piosyt. 4. Oj ozmy neńko, oj ozmy neńko kluczyki wid kiernyci; ta podaj neńko, taj podaj łubko kozakowy wodyci. 9 Kołomyj ka. na obłożok taj narobyv Oj ne pidu do diwczyny ne pidu, ne pidu; oj pav śniżok na obłożok ") taj narobyv ślidu. Oj pav śniżok na obłożok wczyniy sie wodoju, Neszczaslywaja hodyna Prokopońka spohonyła; ne jednają wrażają maty Prokopewu prąciu pyła. Zachorowav Prokopońko, łebo treba umeraty; nema komu za Prokopońkom żalibneńko zapłakaty. Zajichały po Prokopa syweńkimi wołońkami ej zapłakała bidnaja wdowa zy swojemi diwońkami. 1. Neszczaslywy Prokopońko nechtiv bat'ka szenowaty oj ej zabrav hroszy, dorohij sukmany piszov w świta *) wandrówaty. 2. Zawandrówav Prokopońko ta w czużuju staroneńku; oj oj kazav daty mołod Prokopońko medu, wyna, lioryłońki. 6. 3. Napyly sie w misti medu, napyly sie horyłońki; ej kotroj schoczysz to toju wozmesz je ii mene try diwońki. 63 2). fc L m^ 3EES5aEBS -\-,- L=LL Ą-^ZJ^nCL t=* w -v-v- s^a^s Hoj wylikW sokił a z ha-ju na pole, hoj siv sobi sokił na ze - lenu so 1. Hoj wylikiv sokił 3. Ty zelena sosno. a z naju na pole, czohos meni toczno, 2. Hoj siv sobi sokił 4. Łekiła i pawa na zelenu sosnu. sered seła upała. 5. Kohoż ona ubyła? wdowynoho syna. Ł) świecie. - 2) Melodya znana w rozlicznych waryantach także pod Stanisławowem, Lwowem, jak i nad Sanem, Wisła i Wieprzem. - Wacł. z Oleska P. 1. Gal., str. 485 (Hei na hori). Cz'tienia (i863), 3, str. 122,- 3) zarżyj, - 4) ubito,- 5) doński. 65 '). Czernellca. 5. Jak win ńe umre[:], win tobi zietem budę, a jak win umrę, a jak win umrę pros 6) tebi neńko budę. 6. Widomkny neńkof:], malowanu skreniu6), taj ozmy neńko[:|, szołkowuju fustynu'). 7. Ta pidy neńko, ta pidy łubko, a w zelenu dibrowu, ta zwieży 8) neńkof:], kozakowy liołowu. 8. Oj udaryly, a wu wsi dzwony, wsi monasterowy; oj pidy neńko, oj pidy łubko, czy ńe po kozakowy? Oj jak win umer, oj jak win umer to-j mene porygitć 9), wraz z kozakom, wraz z mołodeńkim 66 10 do hrobu prowadiety. od Stanisławowa. oj pav śniżok pidu ślidu Oj ne pidu dó diwczyny ne pidu ne cy tak serce za mnoii hynesz, jak ja za toboju. Obertaju konyczeńkom pered worotamy, szczoby wyjszła diwczynońka z czórnćmy browarny. ob. Lud Ser. I, (Pieśni ludu, Warsz. 1857), str. 148-150. - Wacł. z Oleska P. 1. str. 281, 259. - Cztieiiia 1863, 3, str. 106,- J) rok,- •") widzieli,- *) u ojca,- '") pros, pras - Bóg zapłaci,- *) skrzynię' - 7) chustkę, - 8) zwięż, - 9) pory gity, porćdity, przyporządzić, przygotować na śmierć, - '"j Lud Ser. XII, str. 20, n. 41, 42, - l5) obłog, okolica. 56 57 A ne wyjszła diwezynyna, wyjszła jeji maty, komu treba do diwczyny naj ide do chaty. 2. Tęcze woda z za horoda, ymyła ') si kluczki, mynuly si wid myłoho sołodki jabłuczki. 4. Ta win Koło prosa łubka bosa niżkie ') z zadu była, ja jeji kupyv czyrywyki, koby ni ") łubyła. Ja jej kupyv czyrywyki, w ona z meni breszó,-pyrykaży towaryszu, naj nazad prynese. 2. Kołomyjka. i fctttte s -y-u Hoj sam idu, koni wedu, koni woronoho, ny zaperaj woroteczka, diwczyno nyboho. Ny zaperaj woroteczka, ny do tebe ja jdu, ny dałaś my weczerity ja sobi yncżu najdu. Ny dałaś my weczerity ny dałaś my jisty, koly'8 mene ny lubyła buło widpowisty. Kołomyjka. Łetyt woron z czużych storon, żełibneńko kracze, widaj że tam moja myła ta za mnoju płacze. Tęcze woda z za horoda, . tęcze woda zymna, Koby ne ty diwczynyno, taj ne ty, taj ne ty, 67. ne stojavbym konyczeńkom w takoji zamęty. Horodnica. Pyrykaży towaryszu do moji diwczyny, naj wona si ny widaje 3) 4. bez moji pryczy ny. Naj wona si ny widaje naj mene czekaje, ta naj moji podarunki 68: nazad powyrtaje *). ^C^- ^f? Czernią ty n.DżurkÓ w. -v-v-SH^- 5L?^ noho ne zaperaj Hoj sam idu konia wedu konia woro ^ ^^ dtwczyno ne 4. Koly's mene ny lubyła buło widpowisty, buło moji sołodeńki jabłoczka ny jisty. 5. - Oj ne klyny6) mij myłeńkij, ńe klyny, ńe klyny, stoją twoji podarunki w jaworowy skryni. 6. A jak budesz, mij myłeńkij mene proklynaty, budut twoji podarunki 69. wiknom włlitaty. Ispas. polubyv mni harnyj chłopec, ja tomu ny wynna. I 3. Ta win mym durnyj dawav, ja rozumna brała, pryjszła zyma, jabłuk nyma, szo-bym mu widdała. myni durnyj dawav, ja rozumna jiła, pryjszła zyma, jabłuk nyma, ja mu widpowiła. 70. Czortowiec. Sydyt kotyk na worotach taj w łaboczku 2) duje, pesyk sydyt na sołomi taj sobi pompuje. Ach ja jizdyv na konyku typer chodżu piszky, taj nosyv ja do diwczyny jabłuczka, horiszkie. 3. Taj nosyv ja do diwczyny a diwczyna jiła, pryjszła zyma, jabłuk nyma, wona widpowiła, 4. Choć ja tobi widpowiła; dohany ny dała, oj ty si szcze ny ożenyv ja si ny widdała. 71 a)- Stanisławów. Kozaczek. I VJ/ * M-i^_|/_X_vt"-M-i^-i^ZL-^-^a^-i_^ -ff '-4-4 ¦ koło panny taj sie wy - Plyne czove& wody poven taj sie wi - chi - luje, sedyt chłopeć bo ty w mene lubyj chlopeć, dobryj do zabawky. Wże wyjizdyt mij myłeńkij, taj my nakazuje, taj naj twoje biłe łyczko nichto ne ciłuje! Ne bij-że sie, mij myłeńkij, jakoś toto budę, a choć odeń pociłuje, to szcze tobi budę. 1. Plyne czoven wody poven taj sie wichiluje, sedyt chłopeć koło panny taj sie wipytuje: 2. Szczo-ż-by tobi moja myła 6. kupyty, kupyty? - Kupy meni koralyki, budu ti lubyty. 3. Kupy meni koralyki na biłenku szeju, a ja tobi na negilu soroczku uszeju. 4. Wszeju tobi baj soroczku z tonkymy ustawky, a) nogi, - ł) mni, - a) wyda, - *) zwróci, - s) Mniej. i) jęła^ s) łapk$,- ") Wacł. z Oleska P. 1, str. 373. Pokucie. - T. II. 58 59 1. Oj chmaryt si, ta buryt si, widaj budę ślitka ') - ta pry stała w moji łubki jakaś Bywa kitka. 3) 2. Ta prystała, brate, w łubki, ta wibyła szybku, łubka jeji udaryła, wbyła na hodynku. 3. Ta Annyczka, brate, wbyła Maryczka łupyła, ta ponesła w Kryworiwniu sorokiwcia wzięła. 4. Sorokiwcia, brate, wzięła szcze nazwyszcze: dudku! ta kupyła horiwoczki: napyj-ko si łubku! 1. Ta ja w mene j-u sadoczku dwa korczyki toji, lubyv-jem ki, ny wziev-jem ki harbuz mami twoji. 2. Lubyv-jem ki, ny wziev-jem ki harbuz mami twoji, ny trochi'm si oj naehodyv koło chaty twoji. |i Kotorayjka. ^S 8. Ne płacz myła, nć płacz myła, 9. Odna myje, druha czesze,, nć tuzy za mnoju, a treta wtyraje, ty zhubyła a ja znajszov, a czetwerta chwusty pere, desit' za odnoju. piataja zmakaje. 10. A szestaja chwusty suszyt, semaja magluje, wośmu lubiu i dewiatu, z desiatow źertuju. Potoczyska. Odna pycze 2), druha waryt, a treta pomyje, a czetwerta pociluje a pieta obszyje. A w szestoji obidaju, w semoji noczuju, osmu lubiu i nawidżu, z dywietoii żyrtuju. 72 '). 1. Lytyt woron z czużych storon żalibneńko krancze, sydyt myła kraj wikonei za myłeńkiem płacze. 4. 2. Ny płacz myła, moja luba, ny tuzy za mnoju, ty wtratyla a ja znajszov dewiet za toboju 5 Bud' zdorowa, moja myła, ja wże-widjiżdżaju, 73. twoju krasu, moja luba na ynczych lyszaju. Dźurków. ^^ffiss&^tiSl^^i a ja iiajszov =^ LzL Cetże myła cetże myta natu-ży za mnoju ty zhu-by- ^ -v-M &3 de-wiet za to - t"oju. Cćt-że myła, cćt-że myła 2. Odna myła jisty zwaryt, ne tuzy za mnoju, - a druha pokormyt, ty zhubyła a ja znajszou treta myła-j chusty pere, dewiet za toboju. czetwertaj- uwzolyt s). 3. A pietaja óbidaje, szestaja tańcuje, ośmu lubiu i hołubiu, z dewiatofi ślub beru. 74. Ispas, Mykietyńc", Ta ja totu horiwoczku, ot pyty ny choczu, bo ty jeji kupowała 6. za szubu kotoczu. Ny żury si, fajna łubko, za mene, za mene, bo maju ja wisim lubok taki sze bez tebe. Odna pecze, druha waryt, treta mysky myje, czetwerta mni pociuluje, pieta my poszyje. U szestoji dnynku dnuju w semoji noczuju, osmu z korszmy pode koły8) do domu kuczuju 4). 75. Ispas. Ta naj by to koło chaty, a to koło kuczi,5) ta ny raz ja kikajuczy6) nohubyy onuczi. i Kik Ta Kikav ja czerez sady, taj czerez horody, roztołoczyv dwa harbuzy, l narobyy ja szkody. 5. Ta jak stalą, brate, reszta, panowy dywaty, ta ja musiv haczi draty, harbudzy łataty. 76. ') od Kołomyi. =F=ł giP^ES -Miśzztj ii^lill S^ ^ 1. Se-dyt ho - łub nad wodo - ju hołub-ka Ha kład 2. Se-dyt ho - łub nad wodo - ju pry swo-ji ho - hibł fe^i|^S5^5fe^^^|łpp hadci ? w kupci. moja myła rozmowońki skazy meni oj nemaż bo szczo tobi na jak nas dwoje ') Lud Ser. IV, nr, 117, - ') piecze, - 3) parzy bieliznę, ^ <*łnta - z) kot, - s) płoty, - *) toczę, - 5) nędzna chata, buda .- ) "wsiadając ~ V Wacław z Oleska & 1. str. 37 i 379.- Maksy mo-Ji^f^ęsa 3, str. 119, nr. 72. - Cztienia (1863) Ł str. 242. 60 61 Prychodyy ja, prychodyy ja pid samyji siny, mało mene czerez tebe sobaki ne zjiły. Chofby buły potorhaly, chofby buły zjily, w mene tohdy opricz tebe czotyrć sydily. 3. Piszov kozak dorohoju, diwczyna druhoju: zaczekaj, chłopcze kuezirawyj, rozmów si zo mnoju. 4. Ty w kaftani, ja w żupani, ne poriwnajem si; chiba tilko sercu ochołody, szczo pokochajem si. Ctortowiec. A jak meni ne szumity koly'm zylyneńka, a jak meni ne płakaty, koly'm mołodeńka. A jak móni ńe płakaty, samy śłezy ljut si, wid myłoho starist'4) nśma, (w)id neluba szlut sł8). Wid myloho starist' nćma wże sztery nedili, wid neluba starostońki aż meni dojily. G) (v. oczy my wyjily). Oj swiczońka izhoriła, ja pry neji sediła, buło tohda prychodyty koly ja chotiła. Oj horila ta swiczońka, zhorila do hnota, ') buło tohda prychodyty 77.2) Kolomyjka. jak buła ochota. od Horodenki, Zaleszciyk. i|^Egg^gss§g|E^Sg 1. Oj ty horo kamnienaja, czom si ny łupajesz; skazy, ty diwczyno prawdu z kiem ty si kochajesz? 2'. Oj jakby ja z pisku buła, szczobym si łupała; - eh i bab ja rozumu ny mała, szczo-bym ty skazała. 78.") Nuta nr 84. Zaszumyła dubrówoczka jak sie rozwywała, - zapłakała diwczynoczka jak sie widdawała. A ne szumy dubrowońko taj ne rozwywaj si; ile płacz, ńe płacz, diwczynońko taj ńe widdawaj si. A jak meni ne szumity, taki zółeneńki, a jak meni ńe płakaty, taki mołodeńki. m 79.") 1. Ach ja nyszczyslywyj - na sej świt rodyv si, jakiej świt wylykiej - ja szcze ne żynyv si. Ja na toje ny dufaju, czużi żinkie zaczipaju, szczoż to za wihoda, sercu ochołoda. 2. Dobru kumu maju, szo do neji chodyy szo lysz doma maju - to do neji nosyy. Syr nosyv, mak nosyy, nosyv sało dotiv 8) stało ; a teper dumaju, bo wże sam nó maju. 3. Tają neraz, nedwa razy - po ostrozi3) łazyy za czużyji żinki - żytie swoje ważyv. Trysta kumo twoji mami, sydyv że ja w wovczi jami; kazałaś my pryjty ny chotiłas wyjty. 4. Idu ja do pana, kumu pozywaty, musyt myni kuma - dary powyrtaty. A mij mak - budę tak, moje sało - wże prepało, a syr podaruju z druhou pożyrtuju. 5. Po pid płoty utikaju, hej, hutu widklykaju; koby buły imyly toby buły były. A ja chłopec zuchowatyj w swoho batfka wdav-si - nyżom, nyżom, po pid płoty w konopli schowav-si. 80 "-f • od Stanisławowa. Y=*¦ *L -W-i/- ^ s^s^ss^ chto bo - ha-to taj lita - je to tot ne - sko siede, 4"_i-V-Ui-V-U- Chto wyso-ko 2do EL ±±ń lmo m> pr>Pe wibe-ia-je tot na ui-du pryjde •) knota, - ") Wacław z Oleska P. 1. w Gal. nr. 244. (nr. 60 muzyki). 3) Cztienia nr. 609. - 4) starostów, - 6) przysyłają, - *) dojadły. ') Wacław z Oleska P. 1. str. 373. 371. - s) póki, - 3) płocie. 62 63 Chto wysoko taj lifaje 2. Chto bohato taj wyberav, to tot nesko siede; tot na bidu łuczyv, chto bohato wiberaje, dav popowy czerwonoho, tot na bidu pryjde. aby ho rozłuczyv. 3. Dav popowy czerwonoho a giekowy dwa, aby czytav psałteroezku do biłoho dnia. Jasienów polny. i/<-v-v ^J--U-v-^ ' J- tr " •u--."i" "".,.,I_L-.. lv u^ołnoiim Ęnfin<>7kii_ naważw si svn bohackii na wdowę - im doezku. Kowała zazul - ka w wysznejim sadoczku, na\vażyv si syn bohaćkij na wdowę - nu 81. 6. Letiv woron z czużych storon żelibneńko krancze, sedyt maty na porozi ta za synom płacze. 7. Czornyj woroneczku, ty świtom litajesz, cy hostym ') si z mojim synom na wojnie zdybajesz V Kazała my moja maty raneńko wstavaty, oj kożdomu dereweczku pryzwisko dawaty. Duboczok Wasyloczok, a s!yvoczka Kaśka, a hruszeczka Maruseczka, jablinka Paraska. 3. A czerwona kalynoczka, czerwona ji rwała, a czerwona diwczynońka, szcze si farbuwała. Neźwiska. 4. Farbuwała, farbuwała w farbowanim domu, a prosyła żydówoezku: ne każy nikomu. 5. Zydówoczka dobra buła, taj ne zatajiła, skoro czelid' na pidsinie, ł) ona rozpowiła. 6. A tut buła diwczynońka, taj brała rumiancu 2) a w sóbotu na robotu, w nedilu do tańcu. 1. Kowała zazulka w wysznejim sadoczku: naważyv sie syn bohaćkij na wdowenu doezku. 2. J-au wdówćna doczka po sadoczku chodyt, za new syn bohaćkij oczóma powodyt. 3. Pozwól, pozwól maty, wdowy doczktt wziaty, bo jak ne pozwolysz, to jdń wojowaty. 83. 4. Ne pozwolu synku, wdowy doezku wziaty; ~ sidłaj koni- woronoho, jdy wojowaty.. 5. J-a wdowyna doczka wże gospodaruje, j-a bohaćkij syn na wojni wojuje. 84. od Otyni, Tłumacza ł=i= lip^lp^iipEpS &z OJ wyj - du ja na ho - rońku pody - wiu Sie w doliw, a chto raene ') podcienie, ganek - *) róż, - 3) chodzę, - ł) radzą, - 5) chcą. ;;) gościem, -a) oknie, - 3) macie, n ch-by-ście. 1. Neńko moja stareńkaja, daj za mene doezku, zareczu si, szo ny budu pyty horiwoczku. 2. Rada-by ja mij synoczkn za ki doezku daty, chogi,3) ragi4) wulyciemy chokie 5) ki widdaty. 3. Ta naj chogi, ta naj ragi ja jich ny boju si, ja mołodyj, kiń woronyj, ta szcze wisłużu si. 7. Jak pomyne, desit' myl widdawaj si, bo ja wże 82. 4. Ta szo-bo ja pohadaju, ta toto ja wczyniu, prodam konie woronoho, wikupju giwczynu. 5. Prodam konie woronoho, prodam y druhoho, ta wikupju giwczynoiiku, s pid pana czużoho. (3. rPa szo'm-ko ty, łubko, kazav, lysz ny żenychaj si, pokiv mene w świki czujesz, wse mni spogiwaj si. fajna łubko, za Widniu, żenychaj si, ny wijdu. taje szczo ne maju woliw 1. Oj wyjdu-ja na horońku, podywiu sie w doliw, a chto meue zaswataje ? szczo ne maju woliw. 2. Oj je w mene oczy czorni z czornemy browarny; tak ja budu zaswatana jak tota z wołamy. 3. Czorne oczy a z sywemy taj sie pokochały; - bodaj buły czorni oczy za sywi ne znały. 4. Oczy moji czorneńkii bida meni z wamy, - że choczete nóczówaty odnu niczku samy. 5. Oj odnu'ś-te nóczówaly taj tótu ne spały a wsiu niczku w kwateróczku a) łubka wizeraly. 6. Oj 'metę wy oczy czorni oj 'metę 3) wy spaty; ne budu wam szczo weczere mylono szukały. 64 65 85. :Ji i. 4. od Horodeńki (Striylcze). 1. Oj pidu-ż bo ja, oj pidu-ż bo ja horoju, dolynoju, - oj najdu-ż bo ja, oj najdu-ż bo ja j-użyczku z kalynkoju. 2. Cy rużu rwaty, cy rużu rwaty, cy 4?alynku lomaty, - cy za muż ity, cy za muż ity cy szcze pannoju hulaty. 3. Za muż piszovszy, za muż piszovszy, ta bolyt hołowoczka; pannoii hulavszy, pannofi hulavszy, ludzkaja obmowoczka. 4. Hulała-bym rik, hulała bym dwa, 86. •) hulałabym i czotyry, koby za mene, taj mołodeńku ludy ne howoryly. od Stanisławowa. 5. Wzialy sia mene dorohy pytaty, a ja mołodeńka ne znała powidaty. 6. Win sie pytaje dorohy do Lwowa; ja mu powiła 2) dorohu do Krakowa. 7. Oj dav-że win meni konyczeńka trymaty, a sam win piszov dorożeńki szukaty. 8. Ne boju ja sie konyka woronoho, ino ja sie boju kozaka mołodoho. Oj pidu-ż bo ja horoju, dolynoju, czej-że ja znajdu rożońku z kalynoju. Czy różu' rwaty, czy kalynu łomaty; - czy za muż ity, czy diwkoju hulaty? Piszłaby'm za muż, zawerny hołowońka; - ne piszłaby'm za muż, ludzkaja obmowońka. Ne piszła-że ja po pid haj zełeneńki, ta zdybaly mene dwa kozaczeńki. 9. Bo konyk nazdopcze ta znajdut my sie liki; ą kozak zradyt, nesławońka na wiki. Harasymów. Nteźwiska. 87. 33^ s -H-h-\-H -v-v- fcf ^ §111 -^HZ-M kra - sa z mo-jćho ly - czeńka, to budę 1. Dbaj'maty, dbaj, ta za muż mene daj ! Ta ne daj mene za pjanyczeńka, bo spade krasazmojeho lyczeńka, budę rodu żal. 2. Mene neńka powewała l) 3. Mene neńka oj kupała w tońki pełenoczki2) w kałamutni4) wodi, aby żura 3) ne schodyła dała mene za pijaka, 88. z moji hołowoczki. teper płaczem' obi. od Otyni, Tłumacza. i YY=f- & ip=*7 #raL Y* ¦v-f ~0=f- za pja-ny- ne daj. Ta ne daj mene Dbaj dbaj maty dbaj, a ZA muż me 33 -r-0 -#-r m 89.6) czeńka bo spade krasa z mojeho ly - czeńka bu-de n Czortowiee. E35F. ^ f^mm^s^=m^m -n- Jawbat-karo - sła, wid bat - kiOm pi - szła, $ mm jtS Z±=L iejlka ter-nom zaro - sła, 1. Ja w batka rosła, wid bat'ka'm piszła; a wżeż moja dorożeńka ternom zarosła. 2. Ternom zarosła, lystom prypała; a czerwónoju kalynkoju ponadwisała. ^ 3. Teren wisiczu, taj i zhromadżu a z czer,wonoji kalynoczki kwitkie (y. winkie) powiażu. 4. Kwitkie powiażu, za hołowu kładu, a szczej że ja sie mołodeńka do swoho batka wernu. LE *=LF 4r V i-yi-i/ 1 . 1 1 y-y. Dbaj ma - ty dbaj, ta za mai mene daj. Ta ńe da) mene za pjany- ') Żegota Pauli P. 1. rus. I. str. 143 (tu mowa o matce). - Cztienia. M. 1863. IV. str. 184. - •) powiedziała. powijała, - 2) pieluchy, Z Oleska P. 1. str. 447.- Pokucie. - T. II. s) zgryzota, 4) mętnej, - s) Wacław h 66 67 1, Chotiła mene maty - za muż daty, 5. Chotiła mene maty Chotiła mene maty za dewiatoho daty. A toj dewiatyj, krasu yj wusai|ij, ta daj-że mene maty. 93. Yj brate, towary szu, łycha ty ny zyczu, ta chot' jaka pryhodoczka, na tebe si klyczu. Ale brate, towaryszu, ny towaryszujmo, j-ozmim sobi po giwczyni, ta gospodarujmo. 5. Kateryna zaswityła, Kateryna wstała, Kateryna jisty dała, do duszi prystała Czernelica. 90. ') W -4V /W AV igsis^^s^Eg^i Oj huk maty huk ta tami de żownia-ry pjut ta IS^IiiE ggH: JŚI±SZ L** tają u-ly 1. Oj huk maty, huk, tam de źovniry pjut. • Ta wesoła - tają ulyczeńka [: kuda ony jdut. 2. Oj dbaj maty, dbaj, ta za muż mene daj. da on j 3. De żovniary pjut, tam riczkie teezut. A pid biłou a pid berezoii kapitana bjut. 4. Doniu-ż ty moja, wyberaj sobi sama. 91.") Kolomyjka Ta ne daj mene za pjanyczeńka, Wyberała ja, - a newhadałaja, na Boha-ż hadaj. neszczaslywa dola moja! od Kołorayji. ipfSi^^^iiiai ne we - ly -i chu - ti pi - dii pe - re szo-bym ho ko sko - czu, cha - la, 1. Ter -^ cze ri -czka 2. Choć-byś cliti - ła ^33 s wy daj me - ne bo - ha - to - ho pi^^sS^sg^i-^^ nio - ja ma-ty za koho ja choczu. to - ho azc/.omsobi o - bra-la Chodżu nudżu i żuru sia ta widaj ja umru ; a wżeż tebe, moje serce nihdy ne zabudu. 4. Chodżu nudżu i żuru sia, wzdychaju do neba, postradavszy myłeńkoho kotroho my treba. 92.3) f=Y="^ ¦jtzfz -4-*^- Czernelica. Hubin. -U-U- j^Ll^^-w* L j J ta ne daj mene ma - ty. Cho-ti - ła mene ma-ty za muż daty k^mĘśmsmmm =tz^c I ta ne daj mene maty. A toj perszyj, małyj nedowerszyj, ') ta ne daj mene maty. 2. Chotiła mene maty za druhoho daty. A toj druhyj, małyj nedołuhyj, *) ta ne daj mene maty. 3. Chotiła mene maty za tretoho daty. • A toj tretyj, błyskij smerty, ta ne daj mene maty. 4. Chotiła mene maty za czetwerteho daty. A ezetwertyj, duże vpertyj, ta ne daj mene maty. 9 za pietoho daty. A toj piety, taj ne maje piety, 8) ta ne daj mene maty. 6. Chotiła mene maty za szesteho daty. A toj szesty, ta ne maje częsty - ta ne daj mene maty. 7. Chotiła mene maty za semoho daty. A toj semyj, ne wesełyj, ta ne daj mene maty. 8. Chotiła mene maty za óśmoho daty. A toj ósmyj duże złośnyj, ta ne daj mene maty. Ispas. 3. J-ozmim sobi po giwczyni, taj po Kateryni, j-odna chodyt po horboczku, druha po dolyni. Kateryno, zaswity-no, Kateryno, wetań-no! Kateryno, daj-no jisty, jak to budę fajno. A toj perszyj nedo - werszyj ta ne daj mene ma-ty. *) Wacław z Oleska P. 1. str.. 447.- s) Wacław z Oleska P. 1. str. 383. Maksymowicz, księga 3. str. 116, nr 74. - a) Lud, Ser. II. nr 169, - Ser. VI. nr S"8. - Ser. XII, nr 100. 1) niedorosły, - ') niedołęga, - 3) piety. 68 69 97. 94.') Horodnlca nad Dniestrem. 3 t=t: ^ LL :u-P '-y-t1 - Koly dweri zamykajesz to's poszciwa divka, hadav'em ki (ci) j-a zbawyty dzelenoho winka. p^sses powernu-ty, tam Sie za - ha - se - ło. Tam de ja mav powemuty, tam de ja mav sisty, tam de ja mav swoji lubci wsiu prawdu powisty. Kołomyjka. tka na uio - ło,- cznu kaszu. Oj zajmyv ja woły pasty, na zelenu paszu; oj piszov ja do diwczćny na mołocznu kaszu. Każut meni kaszu jisty, a ja ne hołoden, oj każut my babu braty, a ja diwkie hoden 5 Chot' ja ruda ta pohana koly bajko 4) bohacz, sim par woliw na obori, a na szeji dukacz. 6) Łycho tebe, łycho beri i z bajkom bohaczom, sim par woliw wizdychajut, pohana'ś z dukaczom. tógll terło v/ sere-du 2 Pożenu ja woły pasty na zelenu paszu, - a sam pidu do diwczyny na mołocznu kaszu. 5_^5^i - ło; tara deja mav 1. Hoj iszovja selom, selom, sełom sie swi Oj piszov ja do diwczyny, diwczyna sie duje, 95. ja szapoczku pid paszoczku, naj tie mat' morduje! Czernelica. Hubin. =LL ife^ -*•-*- Oj zajmyy ja woły pasty, V-V- V -f-i^-V-l^-i/-f-V-U-V-ui lii -&t TT pa-szn, oj piazov ja do diwczyny 3. Oj piszov ja do diwczśny, diwczyna sie duje, ja szepczynu pid paszynu: naj tie mat' morduje! 4. Mene maty porodyła temneńkoji noczy, dała meni biłe tiło, czomeiikii oczy. Mene maty porodyła, taj kazała: synu, luby w noczy mołodycy, a diwczata w dnynu. 96.2) Pasite sie, sywi woły, ne bijte sie wowka, 8) a ja pidu do diwczyny bolyt mie hołowka. Ta zajmu ja woły pasty , na dzelenu paszu, 98. a sam pidu do giwczyny, do twój i bohaczu 3 1. Ta zajmu ja woły pasty w dzełenu liszczynu, a sam pidu do bohaczie swataty giwczynu. 2. Ta piszov ja do bohaczie, tam giwka nymyta, yji piszly woły na łan, zżily kopu żyta. 3. Ta pryjszov ja do bohaczie, a wny widpowily, czerez toty hołuhany ') wovky by jich jily. 4. Ta jak toty hołubany 8. fajno w płuzi chogi, ny odnoho łeginyka !) do bidy prywogi. 9. 99. r^^^ggl^^ Simmichiw horichiw resze-to 1. Sim michiw horichiw 6) reszeto terło, - w seredu pojidu, w czetwer sie wernu. Gwozdziec. Ty diwczyno, diwczynoczko, jaka ty cyhanka, kazałaś my prychodyty samas dweri zamkła. od Sniatynia. Horodenkł. Ny widdasz si giwczynoczko, ny widdasz si szwydko, bo bohaczka pered tobow, ta tebe ny wydko. Ny fały si, giwczynocz'ko, czornymy browarny, bohaczka ki zastupaje czornymy wołamy. Oj j-u łuzi na hałuzi soroki skrehoczut, ny idy giwko za j-ogiwcie 8) ffaf ho czerwy toczut. Nleźwiska. -*-K- -^-^- po -ji-du wczetwersie wernu. Pojichav mij mylyj hej do misteczka: Ne kupuj kłoczie7) oj powysmeczka.8) ') Lud, Ser. II. str. 138 (nr 166). - 2) Cztienia (nr 168), - ") wilka. ') siwe, - 2) parobka, - 3) wdowca, - ") batko, ojciec, - 6) dukat, -•) siedm worków orzechów rzeszoto tarło, - ') kłaki, - 8) przędzę. 70 71 !0|. Bo wid kłóćzeczka balyt oczyczka, wid powysemci spaty choczet si. Dźurkow Turka. L ^gJSY*ffeFpaąg^if#E Meźy dwoma horotf - ka - my stojit kamen" mormu - ro-wyj, H** L^=FLL c i M4 U-W- V-V- LL3 a na tym kamśdczy ku sedyt chłopec czarno ^ browy. rowy, hej a na tym g^Sft kaminczy ku sedyt cMopec czorno-browy. IV. 100. Dumy i pieśni zalotne.*) Harasymow, Korniow. $smg^s^m^^^&, stojit karaiu majmu Ej u połę kraj do-rohy Móży dwoma hórońkamy.f:] schodyt misić z zorońkamy. A szcze wyszczy podlitaje sywyj sokół z wirłońkamy. Oj lytyt-że win, lytyt, taj kryłońkamy błudyt: jak to keżko, jak to nudno, a chto koho wirno lubyt. Meży dwoma hórońkamy stojit kamśń marmurowyj; a na tym kameńczyku sćdyt ckłopeć czernobrowyj. Oj sydyt-że win,- sydyt, a sediwszy zażuryv si; lita swoji marne stratyv j-a sam mołod' nć żenyv si. Dopomoży, mylyj Boże tuju diwczynu uziaty ; chot' chudoby ny diżdu si naj chorosze" nażeju si. Bo welyka chudobońka wse podwireczko zbrodyt, . nyhydnaja drużynoczka po pered oczy chodyt. Bo welyka chudobońka wse podwireczko zjaże ') j-a nyhydna drużynoczka lószej 8) my świt zawiąże. Szo-ż myj szo my po chudobi szczo chudoby budę mnoho, koly tfHśam si hlanuty nyma na koho, na koho. 102.3) Czortowiec. A %Htnmmm^^ssm Oj tam, oj tam pid lyp - koju s6div Roraaj z sim-lit - kó>-jii. i. Ej u połe kraj dorohy stojit kamiń majmurowy; a na tym-ki kamińczyku sedyt chlopec czornobrowyj. 2. Sedyt że win, sedyt, taj duinkii dumaje; zakochav sie a z diwezynou . taj wże ji pokiedaje. (i), z welykoho zakochani rozłąka buwaje). 3. Dopomoże mylyj Boże tuju diwczynu wziaty; choć chudoby ne wberu si naj z choroszou ożeniu si. 4. Oj szczo mśni po chudoby szczo na obori budę; a z nehidnoii nóhidnycew wstydno wyjte meży ludę. A szczo meni po chudobi szczo w podwirl zalaże, (v. szczo oboru oblaże) a nehidna nehydnyci mołodomu świt zawiąże. A chudoba wizdychaje bo chudoba rosyt' si, 2) ne lyszyt sie po chudobi lysze myska pszenyci. A chudoba wizdychaje bo chudoba rosa; ne łyszyt sie po chudobi lysze myska prosa. 5. 8. 9. Oj taro, oj tam pid lypkuju sśdiv Romaj z simlitkoju.4) Z simlitkoju z diwczenoju, zahadav ji sim zahadok. A szczo roste bez koreńcie? a szczo sie wje krnh dereweie? A szczo jide bez pohoru? 10. a szczo śwityt jasno w zoru ? A szczo hrije bez żareny ? 11. a chto^że je bez drużóny ? A szczo hraje, sliz 6) nómaje, 12. a szczo serciu żiel zawdaje? Majorskij syn, dureńskij syn, zahadav my sim zahadok; Ja sie dobre postaraju, . zaraz wsi wraz widhadaju. -. Kamiń roste bez korćńcie, a chmil sie wje kruh dereweie. Woda jde bez pohoru, misić śwityt jasno w zoru. Sonce hrije bez żaryny, żovnier żyje bez drużyny. Skrśpka hraje, sliz nómaje, serciu tuhy, żel, zawdaje. ') Śpiewane cz§stokroć i podczas Wesela, - 5) po rosie chodzi. *) zam.: zlaże, - położy eif, - >) tylko, 862, - *} z siedmiolatka, - 8) łez, 8) Wacław z Oleska P. 1, 72 73 103. *) Korszów. Ramionka w. m^m um Oj w poły kraj doro ~ hy oj w poły kraj do - ro-hy stojt kamen mar- 1. Hoj plynut husońki bystroju wodoju, - a wyjdy diwczyno, rozmów sie zo mnoju. 2. Oj ńe raz ja, ńe dwa z toboii rozmawiała; nikoly ja tobi prawdy ne skazała. 3. Aź tohdy ja tohdy tobi prawdu skazu, jak swój u ruczeńku z twojoii ruczkoii zwiaźu. 4'- 3E5t*5^ i Text obuci nr 25 i 23. i^t S>- 3L muro-wyj stojt kamen mar - muro wyj. 11. 2 12. Oj w poły - kraj doróhy [: stojt kamen marmurowyj. [ Pid kameniem kernyczeńka a w ni woda studeneńka. 13. 3. Oj tam Roman woły pasę, a diwczyna wodu nese. 14. (fi. Roman konie napawaje z sobow diwcze pidmawiaje). 15. 16. 17. 18. 19. 4. Postaw diwcze konowoczkie, budem maty rozmowoczkie. 5. Oj Romanę Romanoczku ne baw mene hodynoczku. 6. W mene maty nehydnaja, hołowoczka ma bidnaja! 7. Oj znaj diwcze szczo skazaty szczob' tebe ne była maty. 8. Nadłetily husy z brodu skołotyly z piskom wodu. 9. A ja stała, postojała, nim sie woda ustojała, 20. 10. Pid jaworem zełeneńkim, a z Romanem mołodeńkim. Oj Romanę Romanoczku widhadaj my zahadoczku. A szczo roste bez korini -a szczo horet bez palini. A szczo cwyte bez cwitoczku, ty mij mylyj Romanoczku. - Kamiń roste bez korini, serce horet bez palini. Łyczko cwyte bez cwitoczku, ty mij mylyj Romanoczku. Oj pryjszla ja do domoczku, mene maty w hołowoczku. Ne byj maty w hołowoczku, skazu ja ty wsiu prawdoczku. Nadłetily husy z brodu, wkołotyly z piskom wodu. A ja stała, postojała nim sie woda ustojała, Pid jaworom zełeneńkim a z Romanom mołodeńkim. 7. Ny budę ki maty byty, 8. Nadlekily husy z brodu, ja ki nawczu howoryty. skołotyly z piskom wodu. 9. Ja hodynku zaczekała, nim si woda ustojała. Wary ant: 8. Nadłekily biły husy, z toj-że dełekoji Rusi. 9. A wny mene speredyly, meni wodu skołotyly. Budę mene mamka byty, ta nikomu boronyty. O znaj giwcze, szo skazaty, jak ty schocze byty maty. 105. Nuta obacz nr 26.64. od Kolomyji. ^ssm&mm&^m^^m Ł-^L_^- Hojplynuthu-sońki bystro ja wodoju, a wyjdy diw-czyno rozmów siezomuo-ju. 4. Bystryj konyk, bystryj, taj jasnaja zbroja, - szezoś tohdy hadala ty diwczyno moja? 5. Hadałam, dumałam, na świti ne buty, hadałam, dumałam w toj^iunaj wtonuty. 6. A chocz-że ja wtonu, to trę razy splynu, za toboii kozaeze, marne z świta zhynu. 106. ') Dżurków. Turka. Ani spaty ni drymaty ni son my si *" "¦* -' ": "<* hftro tl*RZOvbVla Hgsi^Siipi Ob. ar 27. 1. Oj u poły kernyczeńka koło neji trawyczenka. 2. A tam Roman woły pasę, a giwezyna wodu nese. 3. Roman woły pokidaje, taj diwczynu zdohaniaje: Zahajpol. 104.a) 4. Oj giwczyno, giwczynoczko! zażdy-ko my hodynoczku. 5. - Hoj ja bym tebe zażdała, kobym dobru mamu mała. .6. Ałe łychu mamji maju, budę byty, dobre znaju. znaju 1 , do dlyczy - ny sam ne Ani spaty, ni diymaty ni son my si ne berę; piszov by ja do divczyny sam ne znaju cy żyje. cy ży - je. 2. Poprosyv-bym towariBzi, win mene powede; a towarysz kraszczy jak ja divczeou m'ni widbere. a) Żeg. Pauli P. 1. t. I. str. 172 (zakończenie), - Lud, Ser. XII. nr 297-8, - Cztienia, str. 314, - ') Lud, Ser. XII. nr 297, *) Lud, Ser. XII. str. 160. Pokucie. - T. II. 10 74 75 8. Zapijały perszy kury, hodi, hodi, kozak spat'! stoją twoji woron koni, uże dawno zaprieżaf(i). 9. Jak wyjichav mołod kozak za nowoji worota, ne berę si divczynoczci ani son ni robota. 10. Jak wyjichav mołod kozak, nihde jebo ne wydaf, lysze ezuźi czołowiki po stodołach mołotiat. 11. Heła, heła, bili husy, heła, heła, - na pisok! rozczesała rosu kosu taku dribnu jak maczok. 12. Heła, heła, bili husy, heła, heła, - na dunaj! szos chotiła, tos distała, teper sedy taj dumaj. bili husy, - na riku! :, tos gistała, do wiku! od Stanisławowa. Oj ne każy, sywa utko, szczo mni bida cwiczyt, ino każy, sywa utko: win tam broszy liczyt. Oj szcze utka ne zapłyła, wże rodyna znaje, ta sia mnoju syrotoju rodyna curaje. Oj wyjdu ja za worota, stanu jak syrota, nichto-ż mene ne zajmaje, bo rodu ne znaje. Oj wyjdu ja i w połę, stanu jak byłyna, nichto mene ńe pryhorne, bo łycha hodyna. 3. Oj ne bij sie towaryszu, ja ty toho ne wczyniu, a jak ja ty to uezyniu, to postrelysz hrud' móju. 4. Świty, świty misiczeńku, - czom' si chmelu ehmelejesz,- a de ty si, mij myłeńkij tak id mene zberajesz ? 5. Zberaju sie, moja inyla w dałeku storonu. Noczuj, noczuj, mij myłeńkij jidnu niczku zó mnoju. 6. Ja by z toboii, moja myła, jidnu niczku noczówav, lysze ja si toho- boju, szo-bym do dnia ne zaspav. 7. Oj nó bij,sie, mołod' kozak, ja mołoda nó zaśpiu, jak zapijut perszy kury, oj ja tebe i zbudżu. 13. Hela, heła, heła, heła, szos chotiła teper sody 107. >) !• Oj pyjmo my mid, horivku, 5. a wy husy - wodu, płynit', płynit', biły husy, do mojono rodu. 2. Oj ńe każit', biły husy, 6. szczo ja tut złydnuju, oj no każit, biły husy, szczo ja rozkoszuju. 3. Abo piszlu sywu utku 7. po dunaju chutko: płyny, płyny, biła utko, do rodyriy chutko ! 4. Oj ne każy, sywa utko, 8. szczo ja tut horiuju, oj no każy, sywa utko, szczo ja tut panuju. 108 *). od Tłumacza, Tyómlenicy, 7. Oj ty zoro, ty jasnaja, czom tak pizno piznyś si, - oj ty mylyj czornobrywyj, czom do domu spiszys si. 8. Oj spiszu si, moja myła, ja w czużuju storonu, pyrynoczuj mij myłeńkiój odnu niczku zo mnoju. 9. A ny bij si, mij myłeńkij, bo ja tobi ne zaspiu, skoro kury zaspiwajut, a ja tebe izbudżu. 10. Wstań-że mylyj czornobrywyj, a wże-ż tobi hodi spat, a wże twoji sywi koni zapryżyni tut stoją. 1. Posiju ja pszynyczeńku posiju ja dwa łany, i zbyru ja pszynyczeńku, ta nakładu dwa stohy. 2. Oj złetily bili husy, oj złetily horobci, tak izpyly pszynyczeńku lysz lyszyly stybelci. 3. Oj złetily bili husy, oj złetily worony, tak izpyly pszynyczeńku, lysz lyszyly sotomy. Ne spiu-ż bo ja, ne dritnaju, son ni2) si nó byre; piszov by ja do diwczyny, Hyła, hyła, bili husy, była, hyła na dunaj, - szczo's chotiła to's distała typer sydy, ta dumaj. Hyła, hjig,, bili husy, hyła, hyła do wody, - dałaś myne moja neńko ja z roskoszy do bidy. 11. ta ny znaju czy żyje. Pisłav by ja towaryszi, a towarysz kraszczyj, wid mene, taj wid meno win 12. widbóre towaryszku. Oj ne widberu, towaryszu, ja ty toho ne wdiju. Jak ty toho udiju, to wlstrylysz w hrud rnoju 109 13. Hyła, hyła, bili husy, hyła, hyła na riku, • a ja kozak na konyku, ty wdowa do wiku. Kornlcz- Y^EE l^-V- -V-W-v- -l=L zoro weczirnaja. szczo ty tak siespizna jesz, m ty j^*r :f^qS i ip^z^n 33 5ĘHE & ty mi] v-v-v- \.-v-v-^-.. ,. mylyj czor nobrywyj kuda ty sie zbyra - jesz. 1. Hój ty zoró weczirnaja, czomu tak sie spiznajesz? Ty mij mylyj czornobrywyj kuda sie ty zbyrajesz? 2. Zbyraju sia, moja myła ii dałekoju dorohu. Noczuj, noczuj, mij myłeńkij chot' odnu nicz zo mnoju. ') Cz tlenia, Moskwa 1863, IV. str. 274. *) Lud, Ser. XII. nr 297, 298, 582-4. - l) mni. 76 77 Buła szynkareczka biła berezoczka; oj buły świdoczkie a) zeleni duboczkie. Maryja, Maryja, podaj-no remini.3) Maryja podała, Maryjii związały. Związały, związały, po pid koni(a) wzialy. Powezly Maryju j-a uw czyste pole. Prybyly Maryju, do sosny płeczema; do sońcy oczema. do sosny oczyma do sonci płeczyma). Pośieh 4) u kieszćńi wykiiŁ B) hubku i kremiń. Wikresav ohni widuv u porochniu.') A pidpalyv sosnu z werćhu i zy spodu. Sósnoezka sie kuryt, Maryja sie żuryt. Sósnoezka horyt, Maryja howoryt. 3. 4. Ne jednu bym, fajna liubko, z tobofi niczku noczowav, lysz sie boju, fajna liubko, kobym z toboii ne zaspav. Oj ne zaspysz, mij myłeńkij, ja mołoda ne zaspju, perszi kury perepijut, ja mołoda-j uczuju. 6. Perszi kury perepily ja mołoda-j uczuła; pryjszła, pryjszła do łożeńka taj za ruczku stysnuła. Wstawaj mylyj czomobrywyj, bo wfce twoji pory ') jdut, kiń woronyj wże sidłanyj, dwa kozakie tebe żdut. 110.!) ^^ m S^ ¦v-V- v-v- od Horodeńki, Zaleszczyk. Hejwpoieker ny-ci czut woda błesz czyt si, tam kazały di ^SE$E^S ko-zak ledasz - czyci. budę tobi lipszes jak w ridnióji mamy. Ty w ridnióji mamy w biłpji soroczyni, tut budesz chodyty w krasny karmazyni. Oj wćły diwczenu pnstymi lisamy, prywiazały diwcza do werby kosamy 8). A kto w lisi chodyt jeho hołos nosyt, kto w lisi noczuje jeho hołos czuje. A kto ditej maje nechąj nauczaje, weczerom do korczmy nechaj ne puskaje. Hej w połę kernyci, czut woda błeszczyt si, tam kazały ludę: 6. kozak łedaszczyt' si. Kozak łedaszczyt' sia ne chocze robyty, ne chocze robyty, 7. jdć do korczmy pyty. A toja korczomka dyJou dylowana, a w toji korczomci 8. pjut dwaj czużozemei. Jeden czużozemeć berę medj horyłku, druhy czużozemeć 9. pidmawieje diwku. Idy diwcze z namy z namy kozakamy, III. 4) Czortowiec. 3L3 m i V do-ly 10. 11. 1. Oj u czystim poli tymi dolynami[:j orała Maryja' siremy wołami. 2. Wołami orała, kińmi wołoczeła, dribnemi słozami hrudu *) rozmoczeła. 3. Pryjichav do neji panycz mołodeńkij, panycz mołodeńkij, konyk woroneńkij. 4. Maryja, Maryja! cy je twij pan doma? (war. - Za pana znajete, mene pytajete. 12. 5. Maryja, Maryja! po czomus piznała? - Po tomu'm piznala, bo kiń moho pana. 13. 6. Maryja, Maryja, my koni kupyly, my koni kupyly, w lisi pry dolyni. 7. My hroszi liczyli pry hnilij kołodi; my mohorycz pyły z kernyci wodyci. 14. Sósnoezka pałaje, Maryja umlćwaje. Sósnoezka zhoriła, Maryja skipiła. 112. Kornicz. $ -±3ŚZ cho-gie. *) sięgnął, - 5) wyciągnął, - V-do - ly tymi ty - mi Oj u czystim 3) czas, - *) podabna pieśń wraz z taż sama nuta śpiewają także pod 294), - Ser. XI. nr 19 (str. 61)- 57,' - C z tle ni a, li. str. 87: -Homa wzięto, gospodarza ubito, ja. zaś spalili, aby ich nie zdradziła. Uwaga śpiewaczki. S JE^^^fM^^EĘ^ESM Hoj po hori ho-ri dwa koza-kie cho--gie dwa ko-zakie ]) grudę, - 2) świadki, - 3) pas, *) wydął w próchno. 78 113.4) 1. Pryjichaw Iwaseńko z Podila ta prysyływ konyka do bila. 6) 2. Nasunuła czorna chmara z Pidhiria,6) °j pryjszow win do Marusi w podwiria. 3. Oj id men i, Maruseńko, id meni! prywiz'em ti sribła, złota dwi skryni. 4. Potycheńku, mij myłeńki, howory, szczob ne wczuła moja maty z komory. 5. Oj uczuła stara maty z komory : chto z toboju, Maruseńko, howory ? 6. Z kucharkami, moja maty, howora, wysyłaju do dunaju po wodu. 7. Na szczo tobi, Maruseńko, ta woda? Umyty sia, napyty sia, jak treba. . Piszov ja do giwczyny ta stav si petaty: cyby można giwczynońko w starosty pisłaty. I. A możnaby łęgi nyku starosty pisłaty, treba myni łeginyku 8) tryzile szukaty. 'i Ta siv-że ja na konyka pojichav lisamy, ta najszov ja to tryzile ta meże horamy. l Yzliz że ja yz konyka stav ziłe kopaty, pryłekiła zazułeczka, taj stała kuwaty. 1. Hoj po hori hori dwa kozakie chogie '). Dwa kozakie chogie, taj sobł howorie. 2. Hoj chogim, chogim do Marysi w hosti. A jej chata kalynowa siny na pomosti. 3. Prijichaly dwa kozakie do Marysi w hosti. 4. A jak wijszła Maryseńka na porozi stała. Na porozi stała, ruczkie załamała. 6. Wy ne je 2) moji hosti wy je rozbij nykir 6. Marysiu, Marysiu, po czim nas piznajesz? 7. Moho pana konyk pid samym toboju. Moho pana sidło pid słuhoju twoju. 8. Hoj my koni kupowały w temnoji temnyci. Hoj u nas je na to-j świdok mlsić ta zirnyci. 10. 11. 12. 13. U. Hoj my hroszi rachowały w lisi na kołodi. Hoj j-uwziely Maryseńku po pid bili boki. Taj zanesly Maryseńku w temnyj lis wysokij. Prysylyly Maryseńku do sosny płeczema. Do sosny płeczema, na połę oczśma. Zapalyly sosnu z hory do dolyny. Sosna horet, sosna horst, sosnońka pałaje. A mołoda Maryseńka pid sosnoii vmliwaje. Sosna horę, sosna horę Maryseńka kryczyt Jak kto w lisi probuwaje taj rubaje buka. Naj si ide podywyty jaka Marysi muka. Jak kto w poły probuwaje, taj w poły płuhuje; 3j ta naj ide do Marysi naj duszu ratuje. od Halicza. 8. Oj majesz ty mid, wyno, - napij sia, oj majesz ty mołoko, - umyj sia. 9. Majesz ty sad wysznewy, - projdy sia, oj majesz ty biłe łoże, - prespy sia. 10. Matinońka stara zasnuła, zasnuła, Maruseńka z Iwaseńkom machnuła. *) 11. Oj ustała stara maty na zori, na zori: 2) ne ma-ż moiej Maruseńki w komori. 12. Oj ustała stara maty raneńko,-zapłakała po Marus> rewneńko: 13. Oj sidajte, ridnyi bratia, na koni, dohaniajte Maruseńku w pohoni. 14. Oj dohnały Maruseńku w piw boru: oj wertaj sia, Maruseńko, do domu. 15. Ne na to ja, moi bratia, machnuła, szczoby ja sia ta iz wami Wernuła. 16. Łyszyła'm w moiej mamci pryznaczok, u pywnyci na kiłoczku winoczok. 17. Ta wozmyte toj winoczok z pywnyci, powiśte ho na kiłoczok w świtłyci. 18. Oj szczo moja stara maty pohlane, oj to mene mołodeńku spomiane. 19. Oj deś, moja Maruseńka dytyna, ta szczo wona w tym winoczku jjjjodyła! 20. Deś to moja Maruseńka w czużyni, dohadżaje Iwasewi w drużyni. 114... 5. Lyszy-ko ty łeginyku kopaty tryzile, twoje giwczie zobrechalo je w neji wesile. 6. Oj siv-że ja na konyka ta hajda, ta hajda! pryjichav ja na podwirie, a to rychtyk prawda. 7. Pryjichav ja na podwirie, stav z konie złazyty; a wny wsi si ta pustyly, dweri j-utworiely. 8. Dajut myni, brate, jisty, ta dajut my pyty, puskit mene do giwczyny chot' zahoworyty. J) chodzę, - ') jesteście, - 3) orze, - 4) Cztienia, Moskwa 1863. 3. str. 77, - 6) przywiązał do gałęzi, - 6) Podgórza. ') uciekła, drapnęła, - ') na świtaniu, - a) parobeczku. 80 61 116. Liwov ruczkov, liwov ruczkov 10. Ta jak u ki połonynci zili ji podaju, muszka zabrynila, prawov ruczkov, prawov ruczkov tak u moji fajni lubci szablu wykihaju, hołowka złekiła. 115. ^ 11. Ta siv-że ja na konyka, pojichav do domu, ta jak nyma myni lubky, nyma y druhomu! sfi as f-+ Harasymów, Nieźwis i^ m #ft* ttLft ^m^. V-U- 5=CL Oj ji - chały tre kozakie z Wengier, pytały sie do Hanusi weś deń. 1. Oj jiehaly tre kozakie z Wengier, pytały sie do Hanusi weś deń. 2. Oj deż to ta Hanuseczka żyje, szczo chorosze koszuleczku szyje. 3. Odeń-każe: ja Hanusiu lubiu. Druhyj każe: ja Hanusiu wozmu. Tr.etyj każe: ja do ślubu stanu. 4. Kotryj mśni trojzile dostane, to toj zo mnou ta do ślubu stanę. 5. Oj je w mene tre kony na stajni, kotróm schoczii, trojzile dostanu. 6. Odeń czornyj, jak woron czorneńkij, druhyj sywyj, jak hołub syweńkij, tretyj biły, jak łebeń bileńkij; 7. Tym czornym do moria dojldu, a tym sywym morę perejidu, a tym bilym trojzile dostanu. 8. Łeszeń zacziew trojzile kopaty, wzięła nad nym zazulka kowaty. 9. A ne kópaj kozacze trojzile, bo wże u Hanusi je wesile. 10. Jide kozak dorohoju z trojzilem, protiw neho Hanuseńka z wesilem. 11. Prawou ruczkou z neju sie wytaje liwofl ruczkoii szablofl wiwywaje. 12. Ach szabelka straszna zbrenkotiła, aż Hanusi hołowka złetiła. 13. Oj na-ż! tobi, Hanusiu, trojzile, ne rozpoczynaj bez mene wesile. Tywkowee. 1. Oj jiehaly tró kozaki z wozom stały sobi blesko perewozu. 2. Odeń każe: mała riczka, mała, druhy każe: to ne perewizna. 3. Tretyj każe: choó sy konia zbudu, to fi Marysi na weczery budu. 4. Oj je w mene tró koni na stajni; kotrem schoczu, tom sie do Marysi distanu. 5. Kotryj myni trojzili dostane, ta toj zo mnou do ślubu stanę. 6. Ijchaw kozak trojzile kópaty, wzięła nad nym zazulka kowaty. 7. Oj ne kopaj, kozacze, trojzile^ bo wże ii twoji Marysi wesile. 8. Pryjlchav kozak tymi horońkami, oj zajichav aż do jeji mamy, 9. ona sedyt meży żoneczkamy. Oj pomaj-Bih! mościa panno, ja dawny kochany! 10. Oj ona nyc ne kazała, lysze spłakała, oj pobyj mia mylyj Boże, szczom ti ne czekała. 117.') 1. Oj na hori dworec karbowanyj, a w tym dwirci chłopec malowanyj. 2. Pusty maty do dwora służy ty, jak ne pusty sz, budu rik tuzy ty. 3. Ne jdy, doniu, służyty do'dwora, bo w dwori by pizneńko lahaty, pizneńko lahaty, raneńko wstawaty. 4. Nechaj budu pizneńko lahaty, pizneńko lahaty, raneńko wstawaty, a naj budu dobru płatu a) braty. 5. Ne jdy, doniu, do dwora służyty, bo u dwori kozaczeńkiw syła. 6. Chot' u dwori kozaczeńkiw syła, to każdomu swoja cnota myła. 7. Służyt diwcza rik, ba i pivtora, zasłużyła małe ditia z dwora. 7. 6. 1) Wacław z Oleska P. I. str. 402, - Lud, Ser. Xli nr 11-14 (str. 8). l) Cztienia, Moskwa, 1863, IV. str. 205, - Lud, (Pieśni ludu poisk.), Ser. I, Warsz. 1857, str. 150, - ') płacę, zapłatf. Pokucie. - T. II. 11 82 83 119. •) 8. Ide diwcza z dwora, dćtynu chytaje, a za neju bratczyk szableju machaje. 9. Doniu, doniu, moje dytia z dwora, spovnyly sia mojej neńki słowa! Vivace. 118. •) L i H y-*"/- Lfe A ja te-be Kryszta-lu py J". *=fc mm taj naj ja zna - ju. A ja tebe Kryształu pytaju, koho lubysz, ta najże ja znaj u. A ja lubiu szynkarczenu doczku, szczo wona chodyt w rutianym winoczku. Szynkareczka swoju doczku była : a deż ty, synku, winoczok zhubyła? Ja nad wodoii polotno bilyła, 5. (v. ja na rićy bilence bilyła). tam ja neńko, winoczok zhubyła. Koby, synku, nedili diżdaty, budemo z sił2) hromadś zberaty, Szkoda, neńko, zachodu twojeho, ty ne najdesz winoczka mojcho. Bo nadjichav kozak mołodeńki, zdejmyv z mene winok rutianeńki, a mni dav ruboczok bileńki. Ne skazav my bilsze ani słowa, machnuv fuskoii3): bud' łubko zdorowa! 9. 10. 11. 12. Wandrówaly tre kozaki z Wengier, i pytały sie do diwczyny wes den: A deż tota diwczynóna żyje, szczo choroszu kosziileczku szyje. Oj wyszyła za talara szovku, *) a złomyła za druhoho ihołku. 5) Oj wyszyła dorohyi ręczy,6) ta na moji statecznii pieczy. Czortowiei -JS ^ koho lubysz 1. Oj nema w seli [:] ino jodna wdowońka, ta je u neji, [:] najkraszczaja diwońka. 2. Oj hod'mo sie [:] towaryszeńku, hod'mo, taj do toji diwczynońki [:] na zaloty chod'mo! 8. Wzialy do neji[:] oba parubońki chodyty, wzialy sie za nću[:] oba towaryszeńki swaryty. 4. Popowycz każe: [:] ta diwka moja budę! Wdowyn syn każe[:] chyba mene ne budę. 5. Popowycz każe:[:] chodim sie prubowaty, kotry my majem [:] tuju diwczynu wzialy. 6. A w zełenym liorodoczku, dwa jaworońki hnut sie, - za diwczynu mołodeńku, dwa parubki bjut sie. 7. Wdowyn syn howoryt: ta wże pohodimo; ńe tak to my, towaryszu, toj pobojec istryjmo.2) 8. Oj chodimo, towaryszu, na dolynu riwnu, tam odyn druhomu prawo w serdeńko mirmo. 9. A jak my wyjdemo na szyroku dolynu, tam my sobi pokażemo choroszu diwczynu. 10. A-jak my wyjdemo na szyrokeje połę, tam odin druhoho naj kopijeńkow skołe. 11. Popowycz stav-si8) na wysokoji mohyli, a wdowyu syn stav-si na szyrokij dolyni. 12. Popowycz strylyv, - dolynu perestrylyv; wdowyn syn strylyv, - w same serdeńko wcilyv. 13. Ot toż tobi, popowyczu choroszaja diwka, oj u twojim serdeńku, kalynowaja stryłka. 14. Bodaj tają kalynoiika nikoly ne rodyła, szczo tak marne popowycza iz świta zhubyła. 15. Oj za powowyczom dzwony sie rozszczybajut, a wdowyn' synońka tratyty hadajut. 16. Oj za popowyczom wsi wże zwony zwoniat, a^Wowyn' synońka tratyty wywodiat. 17. Styjte panowe, styjte, szcze mene ne hubyte, oj piszyte lystońki, do sestrońki szlyjte. 18. A sestra czytaje, nazad widsyłaje : jak mij brat narobyv, nechaj tak widbuwaje. 19. Styjte panowe, styjte, szcze mene ne hubyte; ta pyszyte lystońki, do matinki szlyjte. 20. Matinka czytaje, szcze borsze widsyłaje : naj my 4) panowe chot' hodynku zaczekajut. x) Cztienia, 1863, str. 283, - s) siół, B) igłę, - 6) rzeczy, wzory. chustk%, -. 4) jedwabiu, - 1) Żeg. Pauli Pieśni l. rus. 11. str. 6-7, - Cztienia, Moskwa, 1863, III. str. 61, - ') ten pojedynek urządźmy, - 3) stanął sobie, - 4) mi. 84 85 21. Matinka jide, 23. Oj wziała sie ho chustoozkow machaje: do serdeńka tuha: swoho syna myłeńkoho wypryhaj *) chłopcze czerwyńciami obsypaje. woron konyka z płuha. 22. Piszov wdWn syn 2Ł A molody chłoPec 8tav" pid mohylu oraty: konia wyprehaje czej-że ja zabudu °J v&0^ ulotko za popowycza hadaty? na mohyh omliwaje. 25. Ne podobońka moja, ne podobny riczy s) oj z pid mohyłońki ta do myłoji bihczy.s) Nuta ni 1. 120. Czortowiec 1. Oj po sim boci, - taj po tim boci taj naokoło Dnistra, oj mandrówaly - taj mandrówaly dwa kozaczenki z mista. 2. Oj mandrówaly, - taj mandrówaly z tychońka howorćly: koby nam diwczi - czornobrywyji my by ho pidmowely. 3. Oj szła diwczyna, - oj szła mołoda a do brodu po wodu, cy na diwczynu, - taj dywyty si cy na jeji urodu. 4. Wzięła diwczyna, - wzięła diwczyna z kozakamy promawiaty : Szczoż tam kozakie, - szczo mołodeńki, hej u misti czuwaty? 5. Toto diwczyno, - toto mołoda hoj u misti czuwaty, kazała maty, - kazała maty, a z namy wandrówaty. 6. A jaby z warny, - hoj kozaczenki taj pomandrówała, hej koby ja sie, - toj kozackoji taj zrady nć bojała. 7. A ne bij ty sie, - moja diwczyno, taj ne bij ty sie toho, my ne zradyly, - taj ne zradymo na sim świti nikoho. ]) wyprzęgaj, - 2) rzeczy, - 3) biedź. 8, Oj lysze diszli, - oj kozaczenki do wyszneho *) sadu; a wże zrobyly, - oj kozaczenki a nad diwczynu zradu. 9. Oj u horodi, - u horddeezku, dwa kaczenyki a) wjut si, a nad diwczynu - nad mołodeńku, dwa kozaczenki bjut si. 10. Popowycz każe, - popowycz każe. to moje diwcze budę! A kozak każe, - a kozak każe: jak Bib. dast tak budę. 11. Oj chodimo my, - mij kozaczenku na hliboku dołenu; tam budem znaty, - tam budem wydit' kotrej wozmem diwczynu. 12. Oj stav popowycz, - oj stav popowycz na wysoku mohśłu, hej i kozak stav, - taj i kozak stav na hliboku dołenu. 13. Popowycz striliv, - popowycz striliv wsi horo perestriliv, hoj kozak striliv, - taj kojak striliv w same serdeńko wciliv. 14. A na-ż! to tobi, - ej popowyczu na-ż hleboku dołćnu, teper budem znaty, - taj i wydity kotrej wozmem diwczśnu. 15. A na-ż to tobi, - oj popowyczu na-ż wysoku mohełu, - aż teper wże znajem, - taj dobre wydim', kotrej wozmem diwczynu. Tekst, porównaj nr 82. 121.s) Rosochacz. Oj po sim boci - ta po tim boci 3. Jaby to z warny, jaby to z warny taj po tim boci Dnistra, kozakie wandrówała, nadwandrówaly, nadwandrówaly lysz koby ja sie, lysz koby ja sie dwa kozaczenki z mista. zradońki ne bojała. Prywandrówaly, prywandrowaly 4. Wydesz diwczyno, wydesz neboho, aż do mista, do Lwowa, ty mene mołodoho, a tam wichodyt, a tam wtchodyt ja szeze'm ne zdrady w, diwczyno diwczynyna wijtowa. na sim świti nikoho. [moja, *) wiśniowego,- a) kaczany kukurydzy; czasem śpiewają: dwa jawory, ¦ 3) podobna: Cztienia, Moskwa 1863, 3. str. 72. 86 87 g^^g^gl|gi§gip A a pole kemy-cień-k" zymnaja wo - da, hej hej hej ha zymnaja wo-da. 5. Jak si zibrała, tak si zibrała z kozakom wandrówała, aż na dorozi, aż na dorozi, SZCZOB sobi nahadała. 6. Wandrujut mylu, wandrujut druhu, trebaby noczówaty, każe sy kozak, każe sy mołod postel zastełaty. 7. Stely diwczyno, stely myłeńka postilku a zwuzenka,x) lehaj diwczyno, lehaj neboha koło mene z-blyzeńka. 8. Dobrem ij buło, dobre ji buło nicaeńku noczówaty; a wstaje rano, a wstaje rano, zaczynaje płakaty. Szczo wże na swoji - baj hołowońci winoczka ne widaty. 9. Ne płacz diwczyno, ne płacz neboho, czoho budesz płakaty? prosy-że Bona, aby ja zdorow buv, a budesz winok maty. 10. Oj a szczo mśni, mij kozaczeńku, a z twojeho zdorowie, a jak sie nańka - o tym dowidaje, zrobyt meni bezhołowie.2) 11. Koly-s chotiła, moja diwczyno, a zo mnoii wandrówaty, buło sy z domu, buło sy z domu dwa rantfiszeczki wziaty. 12. Odnym rantuszkom, odnym rantuszkom detiatku wpowywaty, druhym rantuszkom, druhym rantuszkom bołowku nakrywały. 13. Oj naj-że tebe - oj Hospod pobje a z wysokoho neba, tożeś mne wywiv, wywiv z rozumu, szczo wże lipsze ne treba. 14. Ja tie ne zwodyv, moja diwczyno, sama-ż ty sie zwodyła, oj czohoż ty sie, - moja diwczynq, na kozakie dywyła. 122. 1. Szumy dube, harazd budę, dzełena liszczyna, proszu tebe, wandruj zo mnow mołoda giwczyno. 2. Jaby z tobow, łeginyku, oj powandruwała, ko-bym ki si mołódoho zrady ny bójała. 3. Ta ny bij si,- giwczynoczko, mene mołódoho, bo toto ja szcze ne zdradyv na świki nikoho. 4. Ta jak pryjszła giwczynyszcze d' wysznewomu sadu, tohdy wzdriła giwczynyszcze welykuju zdradu. 10. 5. Jak chokiłas giwczynońko zo muow wandruwaty, buło sobi tonkyj rubok na dorohu braty. 123.4) ^pi^t 1. Au połę kernyczeńka, zymnaja woda - tuda iszła, tuda iszła Nasti moloda. 2. Koło toji kernyczeńki zołote wedro, - tuda iszła czerniawaja wid'te ne wydno. 3. Jeden wede za ruczeńku, druhy za rukaw, a meni sie serce kraje, szczom lubyv, ne wziav. Myszyn. Buło braty tonkjj -ubok, czipczyk dzełeneńkij, dobres znała giwczynońko, szom ny brat ridneńkij. Ta de twoje, łeginyku kawalerskie słowo, szo ty kazav, szos ny zradyv na świki nikoho. Ta pry łuzi dzełeneńkim rubav łegiń pruki, ') - ny wir' giwko parubkowy, szo każe: jozmu ki! *) Ny wir' giwko parubkowy, bo win lulku kuryt, jak win każe, szo ki jozme, to win tebe duryt. Ny wir' giwko parubkowy, bo win watry 3) kresze, bo win każe, szo ki jozme, ałe bo win bresze. Czortowiec. Harasymów. Hoj obsady moja myła wyszeńkamy dwir, ta naj tebe ne zanosyt tonkiej hołos mij. Hoj obyj sy moja myła i kitajkou dwir, szczoby mij kiń woroneńkij ne zwalev 6) podkiw. Bodaj-że ty, mij myłeńkij toho ne diżdav, szczoby twij kin woroneńkij kitajkoii toptav. , - *) głowf urwie. ') nrutie, pręty, - *) wozmu tie, - s) ognia, - 4) Wacław z Oleska P. 1. str. 410, - Lud, Ser XU. nr 17-20, - Ser. IV. nr 112, - 5) zwalał, 88 89 Odno-ż my wikóaeczko do monasteri, a druhe-ż my wik&noczko d' witciu, matci, a trete-ż my wikónoczko a w sad wynohrad. Waryjant : Szkoda-ż mojich czerewyczkiw sżczo ja ich toptav, szkoda-ż moji kożuszyny, szom ti prihortay. Oj obsady moja myła wyszeńkamy dwir, - ta naj mene ne zanosyt tonkiej hołos twij. 9 Szkoda-ż mojich wynnych jablók szczom ti hodowav, 124.l) szkoda-ż mojich podarunkiw, szczom ti darowav. Isaków. Nuta ob. nr 21. E^^^^^^S^^^^pS do - lynov o - wes. Oj horo-ju pszenyczeńka do-lynov o-we8, hej hej 2. A zroby my, mij myłeńkij j-a z wyszeniok dwir, a zroby my, mij myłeńkij z trema wyrchamy, a zroby my, mij myłeńkij z trema wiknamy. Podywiu sie d' monasteru, Bohu si m.olu, podywiu sie d' witcu, d' matci remne ') zapłaczu, podywiu sie w sad wynohrad, chodyt tre sestri. Urwały sy po jabłuczku, urwit-że j mynł, a zhadajte bezridnycu w czuży storonł. i. 126.2) sta ny-ma, w raolodo -+ji ^ Obsady sy, moja myła, wyszeńkami dwir, a naj mene ne zanosyt tonkiej 2J hołos twij. Oj obbyj sy, moja myła, kitajkoju dwir, aby mij kiń woroneńkij ne zwaliev podkiw. A bodaj ty, mij myłeńki toho ne dożdav, aby twij kiń woroneńki kietajkou toptay. Oj horoju pszynyczeńka, dolynou wyno, a czemuż ty, mij myłeńkij taj ne prychodyv? Oj horoju pszenyczeńka, dolynou owes, oj koły-ż ty mij myłeńkij 6. do mene pryjdesz? Posady sy, moja myła w horodi werbu, - jak budu jty wid druhoji do tebe pryjdu. 125. Harasymów, Nieźwiska. . * Nd łl M M Oj sad, wyno-hrad ly~sze ly Cp m t tSEEEtS rW du ny-ma. drużenó - czki tutkiero 1. Oj sad, wynohrad lysze lystu nema, ti mołodoji drużynoczki tutkie rodu nema. od Chocimierza, Tłumacza. 1. Pidmowyv Greczyn, diwczynu weczer na sławnych weczernycich. 2. Oj de pidemo, de wandrujemo Greczyne, Greczynoczku? 3. Oj i pidemo a w temnyj Yumk, diwczyno Handzuneczko. 4. Szczo si postelem, szczo si postelem, Greczyne, Greczynoczku ? 5. Postelyt nam si zetena trawa, diwczyno Handzuneczko. 6. Czćm my si ukryjem, czem si ukryjetn, Greczyne, Greczynoczku. 7. Oj pokryje nas temneńka niczka, diwczyno Handzuneczko. 8. Kto nas pobudyt, kto nas pobudyt, Greczyne, Greczynoczku ? 9. Ranny sołowij, ranny sołowij, diwczyno Handzuneczko. 10. Czem my sie wmyjem. czćm my sie wmyjem, Greczyne, Greczynoczku ? 11. Hoj ja rosoju, a ty slozoju diwczyno Handzuneczko. 12. Czćm my sie iitremo, czem my sie fitremo Greczyne, Greczynoczku ? ') ob. Lud, Ser. Xli. nr 15 (str. 9), - ') cienki. a) rzewnie, - >) Lud, Ser. I. str. 270-278. Pokucie. - T. II. 12 90 91 2. Kalynońka łomała" kalynońku i t d. Na dorohu kiedała na doróhu 7. 4. "Woźmy mene, Werbynoczku, zczeszu tobi hołowoczku". "Oj je w lisi drapaczyszcze, zczeszu sobi hołowyszcze". "Wożmy-ż mene, Werbynoczl wszyju tobi rubaszoczku". 1. 2. 13. Hoj ja rucznyczkom, tebe ganczuczkom ') 14. diwczyno Handzuneczko. Szczo pośnidajem, szczo pośnidajem 15 Greczyne, Greczynoczku ? Hoj ja kołacz, a ty rewńe zapłacz, 16 diwczyno Handzuneczko. Kotra doroha, kotra doroha, 17 Greczyne, Greczynoczku ? Meni kamienna, a tobi t'irwawa s) diwczyno Handzuneczko ! 127.8) Jichav Werbyn po horiwku zdybav diwku na zarinku. "Woźmy mene, Werbynoczku, 5 zmyju tobi hołowoczku". "Oj je w lisi bołotyszcze, 6, zmyju sobi hołowyszcze". 7. "Oj je w lisi łopuszyszcze, zszyju sobi rubaczyszcze". Hoj u haju kalyna, j-a u baju kalyna, j-a u haju serdeńko kalyna u ha ha - kalyna. Pid kalynou diwczyna pid kalynou diwczyna, pid kalynott serdeńko*) diwczyna u ha ha diwczyna. t. d. 5. Na kozaka morhała na kozaka i t. d. 6. Hej kozacze sokoliu, hej kozacze i t. d. 129. Zabery mene z soboju zabery mene i t. d. Budu tobi żenoju, budu tobi żenoju, budu tobi serdeńko żenoju, u ha ha - żenoju. Czortowiec. ^g§MLg^Ę&źl0LĘf§g Ja ne spala se-ji noczy na wołos, na wo~łos, ja słuchała czy ne wczuju V. Miłość. Dobra chęć. Życzliwość. ?L ^ 128. --L?? m uuzuui r* Hoj u ha-ja kalyna ja n haju kalyna, ja u ha-ju serdedko y tu " 7-h - >-+ ; ~$ri u D •im ~t " g-i- ^r~ -1 kalyna u ha ha kalyna. WYL fi hofos. swo-ho 1. Ja kazała posestrycy: szczo to dzwony dzwonie? A to pana Cywińskoho paróbkie howorie. '2. Ja kazała posestrycy: szczo to dzwony hrajut? To pana Prybysławskoho paróbkie śpiwajut. Po nad oczy harasiwka i po nad browy bynda, ja takoho łubka maju szczo wsim diwkam krywda. Ja takoho łubka maju, wusok mu sie sije, jak do mene zaboworyt, tak jak w dzwin zadzwonyt. Ja ne spała seji noczy -na wołos, na wołos. 2) ja słuchała, czy ne wczuju swoho łubka hołos. Oj bo w moho myłeńkoho takiej hołosoczok, jak u cerkwy .na prćstoli hołosnyj dzwonoczok. l) kańczugiem, - 2) krwawa', - 3) Wacław z Oleska P. 1. str. 276 i 387, - Lud, Ser. I. str. 270. - Źeg. Pauli P. 1. r. II. str. 101 i 119. ') Co do wyrażania: "serdeńko"- ob. Lud, Ser. I. (Pieśni) nr 15, b. f. n. a) nawet na włos, wcale nie spałam. i 92 7. A w kościeli na prestoli 8. A po pid haj zełeneńkij horo jasna świczka, diwcze woły hnalo; ja takoho łubka maju jak na woły zahejkało, jak u trawi ciczka. ') jak wó dzwin zabrało. 9. A po pid haj zełeneńkij diwcze woły honyt; jak na woły zahśjkało, jak wó dzwin zadzwonyt. Nuta nr 76. 1. Ta ny chody Iwanoczku horamy z kozamy, ta ny tołocz moje zile bilymy noharoy. 2. Oj Iwane Iwanoczku Chodysz po lisoczku, utny-ko my jaworyka ta na kołysoczku. 3. Utny-ko mf jaworyka toho dzełenoho, taj naj sobi wikołyszu chlopci mołodoho. 4. Lulu! lulu! hojda! hojda! dytynko małeńka, urwała si pid to boju worozka 2) toneńka. Ispas, 130. 5. Ta ny żiel my za worozkow szo si tonka wrwała, ałe żiel my za dytynkow, szo si ny wispała. 6. Hojda! hojda! lulu! lulu! pid popowu dulu,") ta dułeczka budę cwysty a dytynka rosty. 7. Ta dułeczka budę cwysty a dytynka rosty, dułeczka me4) j-opadaty, dytynka zbyraty. 8. Bo jak duli me rody ty dytynka ehodyty, oj dytynka me ehodyty, duleczky zberaty; ta w pazuszku budę kłasty, taj mamci dawaty. Oj usny ż ty dytynoczko, 131. zakiw ki kolyszu, jak ty wusnesz dytynoczko, to ja tebe lyszu. Kluczów w. Oj sokole, sokołoczku, wysoko litajesz, skaży-ż my ni wirnu prawdu, de z łubkom buwajesz? Koby-s znała moja mamko jakyj mij Nykoła, tobys mene j-ubyrała jak sokił sokoła. kwiatek,"- 2) sznur, powrózek,- 3) Popowa duła, figa = nic, (znak palcami, że niema nic), - *) ma, bgdzie. (Ja buwaju w teplim kraju, 4. J-mnywaju biłe lyezko, oj tam nad wodoju, wodow studenoju, j umywaju biłe łyczko j-uteraju czorni j-oczy wodow studenoju. fustkow zołotoju. 5. Ny daj myni, mamko, wina ł) lysz j-odnu soroczku, ałe daj mni, moja mamko, ta za Nykołoczku. Kul* ob. Pokucie T. I. str. 391 (nr 315). 132. 1. Kobys znała moja mamko 4. Oj Iwane, Iwanoczku jakyj mij Iwankó, choroszyj stanoczku, tobys mene j-ubyrała ni po czim ki ny piznaju szo negili z ranku. . lysz po hołosoczku. 2. Czornobrywyj mij Iwanko 5. Oj Iwane, Iwanoczku fajneńko si nosyt, choroszyj stanoczku, meże wsimy kosariemy nigde mene ny wizyraj na peregi kosyt; lysz koło kramoczku, witrec wije, powiwaje, oj jak budu wibyraty kuczerimy nosyt. rantuch na soroczku. Iwanko mij sołodeńkij, 6. Oj tam budu wiberaty, I Iwanoczko mylyj, budu turhuwaty, jakżeż hraje na skrypoczku, ja ty pryjdy Iwanoczku fajny, czornobrywyj. ^łrosżi rachuwaty. 133. 7. Oj Iwanko popiw, pępiw, powiv mene" domiw; taj ny dav mni neńci byty, - jak ho ny Iubyty! Mysiyn. 1. Da cy tebe, Iwanoczku, 2. J-a w skrypoczku jak zahraje, porodyła maty, hołosok toneńkij, ta szo wna tebe nawczyła , za Iwana mni, mamko, daj-ko, ¦' j-n skrypoczku hraty. bo to mij, myłeńkij. 3. Za Iwana mni, mamko, daj-ko, bo to moja duszka, czerwona mu polityczka nawkruh kapeluszka. Nuta (J"k do nru 132). |34.. ", isp,s. 1. Jak ja sobi zaspiwaju 2. Jak ja sobi zaspiwaju hołosom pokoczu, hołosom postelu, de ki, łubku, hołos najdę de ki łubko hołos najdę, tam ki rozochoczu. tam ki rozweselu. ') wiana, posagu. m 94 Jak ja sobi nahadaju 2. Jak ja sobi nahadaju koho ja lubyła, za toho Ywana, dobryj ja rozum mała, sołodczyj my Ywan buv bidu'm ny lubyła. jak ridneńka mama. 3. Jak ja sobł nahadaju taj za Iwanoczka, zabolyt mni koło serci taj szcze hołowoczka. 1. Hoj ty diwczyno - czerwona kalyno, myni na tebe - dywyty si myło. 2. Ne tak na tebe -¦ jak na twoju wrodu, jak idesz myła - z weczera po wodu. 3. Ne tak po wodu - jak idesz z wodoju, luba rozmowa -¦ diwczyno, z toboju. 4. Hoj ty kawaler - ja diwczyna krasna, a ty w polu spav ¦- ja konyka pasła. 5. Hoj pasła, pasła - z weczera do w pivnoczy, j-a ópała rosa - na moji czorni oczy. 6. Hoj ne tak na j-oczy - jak na rusiawu kosu, a szczo ja na neji -¦ rutiany winok noszu. 7. Dopomoże-j Boże - winka donosyty, budu worohy - na wesile prosyty. Oj u mene u sadoczku korczy malynkowi, - pokiw budu, ny zabudu kuczeri Iwankowi. 3. Pokiw budu, ny zabudu tebe duszko Iwanku, jak my składut na-wchrest ruky ponesut u jamku. 135 b 3. czerwona Ka-ly - no - 3) wiana. 1. 1. Mene maty porodyła na śwytu negilu, ta dała my rugi ') browy, de ja jich poginu? a) Honi ludę na jarmarok woły ta korowy, a ja pidu tagźe sobi prominiaty browy.* Szirokyj lyst na kalyni, jahody czerwoni. jak giwczynu ny lubyty, maje oczy czorni. Ny welyka polenoczka, dwi kopycy sina, kotra giwka czornobrywa, ny treba ji wina. 3) Hoj ty (liw - c/y jio J) rude, - 2) podzieję, 2. Pokiw budu ny zabudu kuczeri Iwanyny, jak my składut na-wchrest ruky koło domowyny. 135 a. Kluczów w. 3. Honi ludę na jarmarok woły prodawaty, a ja ydu rugi browy za czorni miniaty. 4. Ludę woły ny prodaly lyszeń potyriety, a ja browy prominieła szczaj dodatku wzięła. Myszyn. Kotra giwka czornobrywa, naj ydc za mene, budę szyty, zapriedaty, mene hnduwaty. Ta bodaj ja czornobrywa toiio ny giżdała, ¦szobym szyła, zapriedała 136. tebe huduwała. ) Cztienia, 1863, IV. str. 223. ') radź , poradź mi, - ") od-korzeniły, wykarczowali, - 3) stóc, - *) C z t i e n i a, II. str. 380, - 6) wypędzę, - •) poradź - ') odziana. 101 4. Ne menaj-że woroteczka, ne styskaj pleczema; bo ty ne mij, ja ne twoja, mołoda diwczena. 150. Kluozów w. 3. Ja si z tobow ny hniwaju, tobi si ny koriu, serdeczko my uwjiwaje, z tobow ny howoriu. Ny kory my łeginyku, koly ty ny koriu, ny howory do druhoji, jak ja ny howoriu. Ta ny chody po nad wodu z bilymy nohamy, ta ny wrywaj mono serci czornymy browarny. w^^^^^ u-boho - Ji 100 9. Ta najby to szo Subitky, 12. a to szo Negili, ta szoby mni zawygily ') chłopci mołogiji. 10. Ta najby to szo Negili, 13. to szo Ponegivka, ta szoby mni zawygily szo chorosza giwka. 11. Ta bohacka giwczynoczka 14. 148. Y ** -#-#-#- -v-v- Oj pytav sie bohackij koralyki nosyt, a jak wijde na łan żiety, po snopowy prosyt 15 Tak ji były watamany, nahaj ky pirwaly, do południ snip nażieła, z południ zihnaly. Ta pryjszła wna do doraoczku, stała hołosyty: ydy giegiu taj ty ncne dnyny dorobyty. Piszov giedyk yz kosoju a neńka z hrablainy, a wna piszła po nad wodu z bilymy nohamy. diw - ki, Cstortowiec. I A je w mene lipszyj, kraszezyj, szczo win mene lubyt, menajuczy ') woroteczka, oczeńkamy błudyt. 5. Ne menaj ty woroteczka, ne hołub' słowamy, bo ja ne twoja diwczena z czornemy browarny. Sorok negil taj u roku mynaje, mynaje, szo's si na mni, mij myłeńkij, Hniwaje, hniwaje. Cy si zo mnow j-a hniwajesz, 4 cy si myni korysz, 2) sorok negil taj mynaje, zo mnow ny howorysz. 5. Jak ty zacznu, łeginyku, kory ty, kory ty, wże ny myło tobi budę ni s kym howoryty. n stf^: t-h: a jak ty diewko tieiko ro - bysz de twoji J-oźeny si, ny żury - si, harazd tobi budę, budesz maty yz kym spaty, jisty szo ny budę. 2. Oj pytav sie bohackij syn 3. j-a ubohoji diwki: a jak ty diewko kieźko robysz de twoji zaribki ? 3) A ja tebe sy ne pytaju 4. czy majesz ubrani; ty sie meni ne spodobav ani moji mami. 149. m ^* za - rib W tebe bohaczu, w tebe bohaczu sztery wołońki w płuzi, w mene bidnoji, w mene bidnoji ruczeuki na usłuzi. W tebe bohaczu, w tebe bohaczu woły ta i korowy, w mene bidnoji, w mene bidnoji lysze czorneńki browy. od Gwoźdzca. Oj bidoma, moja mamko, bidoma, bidoma, ko-bys mene j-ożenyła, ja by sygiv doma. Ko-bys mene j-ożenyła, ja by j-ożenyv si, ta za tymy choroszymy ja ny wołoczyv si 5 151. ^^ Ispas. Zenyłas mni, moja mamko, żenyła, żenyła, kazałaś my totu braty, szo myni ny myła. Kazałaś my totu braty, tu szo skułowoka,3) j-odno j-oko do Dżuryła, drulie do Potoka. Jedno my sie piecze mecze4) a druhe ne chocze, widaj 6) mene mij myłeńkij, pokienuty chocze. 2. A naj-że win pokiedaje, ta jak sobi znaje; a je w mene lipszyj, kraszezyj, szczo mene kochaj e. Qj wyjdu ja na ulyciu, na ulyci chłopcy, sorom meni, moja mamko, szczo w kałnyj soroczci. 152 4) 2. Oj pidu ja do domońku, soroczeczku braty, wyjdu-ż bo ja na ulyciu, chłopciw ńe wydaty. *) zazdrościli, - 3) ob. Lud, Ser. XII. nr 233, - a; zarobki,-- 4) ramię rusza, - s) widać. *) mijaj^cf - 2) robisz na przekorę, - 3) zyz, - 4) C z t i e n i a, nr 116. 102 103 153. Weczernyci, czariwnyci, 3. mara ') by was drasła, a z weczernyc, a z czariwnyc welyka nesława. A ja toji nesławoczki 4. i raz ne boju si, skoro wijdu meży czelid' z toho wiwedu si. 2) Nieźwiska. A ja wijdu na ulycu, na ulycy chłopci; bidna moja hołowoczka, ja w czorni soroczci. A ja piszła do chaty, soroczku ubraty, 8) a ja wiszła na ulycu, chłopciw ne wedaty. *) Twoji braki') mały radu aby my si ny kochały. Albo pidu ótopiu sia, albo (w)kamiń rozubiu sia. Ale toj j-a świt znaje czerez kochanie smerf buwaje. 154.5) od Horodenki (Strzylcze). Czary. Wisim riczok perebryła na dewjeki3) stała, aż tohdy wna nahadała szo si ny wmywała. Skazu pywa nawaryty, a horivkie nakuryty. Myni pywo twoje dywo, a horivka twoja hirka. Twoja maty czariwnyci wylykaja rozłucznyci. Twoji braty howoryly aby my si ne lubyly. Twoji sestry taj kazały aby my si ny pibraly. Tuman, tuman po dolyni, 6. szirokiej łyst na kalyni. A szcze szierszej na jawori- 7. stojit mylyj na rozmówi. Stojit, stojit, rozmawiaje, 8. taj za mene hadku maje. A stij myła, ny żury si, 9. ja szcze mołod, ne źenyv si. A jak budu żenyty si, 10. proszu myła, dywyty si. 155. 11. Rozłuczyly kamiń z wodou, a szcze choczut mene z toboii. Obertyn, i Nuta ob. Lud, Ser. Xli, s De mij mylyj prebuwa-je że u mene ne buwaje kraj dunaju kraj dunaju 3. Obacz nr 50. 51. Yj sida - wojti-rida, szo za łubku bida! ny berę si ni spanieczko 2) ni prybrana jida. Ny berę si ni spanieczko, ta ni robotoczka, ta to mene s-czaruwała duszka Parasoczka. Czaruj, czaruj, czariwnyczko mene ny samoho, ta ja maju towaryszi, toho. czaruj-że ty j 7. 156. My szyn. 4. Parasoezko mełnykowa, cy pidesz za mene, budesz mirky widbćraty lmduwaty mene. 5. Ta bodaj ty Parasoezko, toho ny giżdała. szo-bys mirky widberała mene huduwała. 6. II oj Parasi pry dała si t*f zamorhała si, wisim riczok perebryła taj ny wmywała si. i L L&ź 1 157. Strzylcze, Hoiodnica w te-be serce ne bywaju. De mij mylyj prebuwaje, 2. Koby czounyk i wesełce, że u mene ne buwaje? noczuwav bym w tebe serce. Kraj dunaju, kraj dunaju Any czouna ni porona6) w tebe, serce, ne buwaju. noczuwaty mu szu doma. 3. Twoji sestri czarywnyci i welyki rozłucznyci. Rozłuczyly rybu z wodou, jeszcze choti') mene z toboii. Szczo za szum jarom, szczo za szum jarom, szczo za szum dolynamy? Oj na tim boci, tam na tołoci tam stoją try Wirmeny. Oj myży tymy, taj Wirmenamy taj worożka cyhanka, worożyła jim, kotroho budę taj diwczyna kochanka. ') zmora, - ') wywiodę się, - 3) brać, nr 200, 262, - e) prom, - ') chcą. 4) widać, - 5) Lud, Ser. XE, 1) bracia, - 2) ranie spanie, - 3) dziewiątej. 104 105 3. Oj odeń sydyt, aż na horboczku 7. Oj na tiin boci, tam na tołoci, Oj welyki horod maju, meży 6) w nym newydżu; na około worożeńkie, meże nemy sedżu. 3. CzSramy mne oblywajut, a ja sie ńe boju; mene czślry ńe berut sie, ja sie Bohu molu. 3. taj lysz hadku hadaje, a druhyj sydyt, kolo worożki, a wse si ji pytaje: Qj ty cyhanko, oj ty worożko, ta zroby rny moju wolu, zaczaruj myni mołode giwczie, taj do smerty zo mnoju. tam dwa kaczury wjut si, oj nad giwczynou, nad mołodoń-try Wirmeny bjut si. [kou 8. Oj uy byjte si, ny rubajte si ja ny wasziny budu, kupiu chustoczku na storono-taj storonoczka budu. [czkn, Oj trąba, trąba ') mołodyj kozacze, 9. Oj odyn sydyt po konec stola, korinieczko kopaty, taj dribne lystie pysze, zaezaruju ty molode giwczie, izsuń giwczyno z serdyńka tulili, budę ti wirne kochaty. bo ja wże ti ny lyszu. Oj trąba, trąba mołodyj kozacze, 10. A druhyj sydyt kolo giwczyny, korinieczko waryty, taj czyrwonymy sypie, oj budę tybe mołode giwczie, oj bo win jiji wse pidmowieje taj do smerty lubyty. ta lyBz de jiji zdybłe. 158.2) 11. A tretyj stojit koło poroha taj duży zasmntyv si: Ach szczoż ja bidnyj budu diłaty szczo ja wże ny żynyv si ! Kołomyjka. od Halicza, Stanisławowa. ^gy§Iii^MgS§fy|ig| haj ka łe - ia nen ma ki ty, Oj haj raa - ty, oj haj ma-ty Ne dam ja ti /. widra wo -dy l^epgl ko - zak mo - ło - deńki. bu - du cza - ro - waty. Nć dam ja ti z widra wody, ne kazała maty, pryjdy, piyjdy, sam z weczera budu czarowały. Czaruj, czaruj, diwczynońko, na czetery czwerty, szob' sic dowho ne muczyty, szob' zaraz umerty. Obczaruju ruki, nohy, obczaruju oczy, szob do mene ne chodyły temneńkoji noczy. oj po- ji-cliav na Wkraji - nu pryj - (ty pryjdy samzwecze - ra, Oj haj maty, oj haj maty 4. oj haj zeleneńki, a pojichav na Wkrajinu kozak mołodeńki. Oj pojichav, taj pojichav 5. nyzeńko skłonyv sie, taj na byti dorożenci z koni(a) pochyłyv si. Oj daj myła, ta daj myła 6. z widra wodu pyty, ta czej-że ja perestanu za tobou tużyty. Persze'ś mene hołnbyła, samaś my mowyła, teper ćhoezesz szo byś mene bilsze ne wydiła. I ja tebe nad świt kochav, bułaś meni myła, boś mia duże prynadyła, samaś my mowyła: 159. Kolomyjka. Każut myni neńko ludy, szcza ja czariwnyci, w meny łyczko rumieneńkie bo ja dobrinyci. Oj howori neńko ludy, szczo ja si maluju, w meny łyczko rumieneńkie bo ja ny choruju. Na szczo myne maluwaty, w mene maler doma, na szczo myne maluwaty koly ja zdorowa (w mene czorni browa). Na szczo myne maleriw, w mene win buv s-noczy ') na szczo myne maluwaty, w mene czorni oczy. Idy synku 2) na dolynku zbyraj pawutynku, poczarujem mołodczykiw za odnu liodynku. Ob. nr 51. 52. 9. Ja ynczeho nć kochaj u, lyszeń tebe znaju, jak ne budu z tobou żyty, z żalu umeraju. 10. Jak uziały bilszy ludę k' tobi prybuwaty, a ty mene mołodoho wzięła czarówaty. Horodnica, Strzylcze. Czaruj, czaruj, czariwnyce, czaruj tilko 3) możysz, och czej ty si doczarujesz. sama wieży 4) złomysz. Ja kalynku odnu lomiu a na druhij stoju, dawno bym ti zczaruwała lysz si Boha boju. Dawno bym ti sczaruwała z witramy pustyła, lysz tilko si Boha boju wirnem ti lubyła. Oj worohy, worożeńki czo worohujetć, uże ny rik, uże ny dwa czary hotujete. 10. Oj komus'ty zhotuwaly tomus'ty ny dały, a myne'sty mołodeńku wże j nahoduwaly. 160. 2. od Gwoźdźca A czo z mene, moja nene, susidy śmijut sie; czSramy mne oblywajut, czary ne berut sie. ]) potrzeba, - *) Wacław z Oleska P. 1. str. 381. 231. ') wczoraj, - ') córko, Pokucie. - T. II. wiele, - 4) kark, - 5) miedzy. 14 106 107 4. Laże-ż win laże, sam iz soboju, pokładę ruczkie pid hołowoju. 5. Worożka budę z tyeha hlegity pytaje ho sie: czy majesz dity ; 3. Worożka znaje, prawdy ne skaże, 6. Ja maju żinku, taj maju dity, z kim mij myłenki spatońki laże. radbym do domu perelekity. 7. Ja maju żinku, a z ditoczkamy, kupiu ij chwustku a z kwitoczkamy. ^^^E^te^NE^^ mmź?m^m^: 1. Posijałam rutu krutu 3. A wże-ż moja ruta krata meży berehamy, bereżeńki porę, o jak tiażko meni żyty a wże-ż moji worożeńki meży worohamy. po pid boki kołe. 2. Szczo-ż ja maju taj bidneńka 4. Oj pidu-ż ja ruti kruti z nymy uczynyty, werchy pozrywaju, koho-ż bo ja wirne lubiu, worożeńki spaty leżut, z sym nć dajut żyty. ja sy pohulaju. obiadował, - 2) wróżki, - 3) zanim, póki - 4) jastrząb, karzą by zamówił, - 6j uchwycił. ') na przyzbie, - T) czaruje? - 3J Wacław z Oleska P. 1. str. 380. 16!. 1. Oj bida davszy, bida ne davszy, pojiehav mylyj ne obidavszy *). 2. Ani steżeczki, ni dorożeczki, pojichav myłyj do worożeezki2). 162. 1. Ta słuchajte ludę dobri, 9. szo budu kazaty, - piszoy gazda j-u dorohu cbliba prystaraty. 2. Piszov gazda j-u dorohu 10. chliba prystaraty, a ja piszov do gazdyni szos pożertuwaty. 3. Pryjszov-że ja baj do chaty, 11. ta zaśwityv świczku, podywju si sudy-tudy, - druhyj u zapiczku. 4. Ta stav-że ja sered chaty, 12. ta stav ot dumaty, wziev-jem sobi watry w lulku, taj piszov yz chaty. 5. Wijszła-ż mene fajna łubka 13. na dwir wiridżaty, ałe wziev ja swoju łubku d' sobi pryhortaty. 6. Ale wziev ja swoju łubku 14. d' sobi pryhortaty, ta stav-że ja swoji lubci płazy prykładaty. 7. Zakiw3) ja ji izprowadyv 15. z hory na dolynu, oj ta.tam ji poderżiv-jem jak medwig' kobyłu. 8. Ta tam jem ji tak poderżiv 16. jak si prynałeżyt, ałe bo wna płeczynysta, bih me, brate, zderżyt. ') obiadował, - Ispas. Tak jak ja ji tam poderżiv to mav-jem na dumci, ta tak-jem ji kosty poter jak połowyk4) kurci! Pryjszov gazda yz dorohy ta stav pered chaty: - Wijdy-ko my, gazdyneczko, bysahy zawdaty! Wijdy-ko my, gazdyneczko, bysahy zawdaty, pfi! szczezło-by, propało-by! szos ny możu wstaty! - - Oj ny wijdu, czołowicze, bo mne boli płeczy, tak szo ciłyj uże tyideń ny złazu yz peezy. Cilyj tyżdeń łeżu duże, sze hirsze wid persze, kobys piszov prymowyty,6) czej-by buło łeksze. - A czołowik mało-umnyj ny znav szo robyty, w-fatyv6) mysku kukurudziw, pobih prymowjety. Prybih-że win do likarie, z łehońka howoryt: - Bij si Boha, likarczyku, żinku z świta, zhonyt! - Likar ,uzdriv, szo zarobok a win si pryzwolyv: - Szo bys my dav, czołowicze, szo-bym pozdorowyv? 5) po le- 17. Daju mysku kukurudziw, 22. sze prynesu-j kurku, Bij si Baba, likarczyku, daj'żinci ratunku! - i n. Ałe likar' buv rozumnyj, 23. win znav szo robyty, uziev mysku kukurudziw, piszov prymowjety. 11). Yj uziev czesnok w ruky 24. a wodyci w mysku, ałe piszov prymowjety siv sobi na pryspu. ') 20. Nożem w wodu poszuleje, (?) 25. nad tym si wcirieje,2) a hołowow pochyluje, bo wse dobre znaje. 21. W wodu nożem win poszulev 26. taj stav poziraty; za małeńku hodynoczku uchodyt do chaty. Wrogi. 163.3) Po - Ki - ja-łam ru - tu krutu żyty <>j jak Kołomyj ka. Na! daj ji ces czesnok jisty, wodow naj si wmyje; - jak czołowik si ny dywyt, win si ucirieje. - Na! daj-że ji także zzisty ot zajeczi jejci, oj tak jak si na lik trafyt, popustyt wid serci. - Ta jak budę czesnok jisty, wodow naj si wmyje. - Jak czołowik ny dywyt si, wna si ucirieje. Jak si wodow umywała, wodow z tulia - łuha, - ny najdę si, czołowicze taka k.... druha ! Ny najdę si, czołowicze, wig'ma druha, szo wiweła czołowika, j-likarie z rozuma! od Stanisławowa. -rg-T- me - zy harny. ifqczp= 108 109 Kołom, kołom, po nad wodou, tam steżeńki wjut sia, czasom duszia newynnaja, ludę nabreszut sia. Nechaj breszut, nechaj breszut, dobresznt sia łycha, a my sobi jidżmo, pyjmo, i lubim' sia z tycha. *=L -*iL Oj do - lyno lis i mene nioło - denku ne - Oj dolyno, dolynoczko, Inde kie ]) skosyly, a na mene mołodeńku nesławu złożyły. A ja toji ńesławoczki ny raz ne boju sie, skoro wyjdu na ułycu z tolio wywedu sie. Za mene by howoryły za mene brechały, samy takij uhranyi ne wychodie z chaty. Jasienów polny. My by sobi postojaly taj pohowóryly, ej koby sie woroźeczkie z boku ne dywyly. Czerez kiżki *) morozeczki rutoczka ne schodyt, czerez lyehi worożeczki mylyj ne prychodyt. 5. Oj misiaciu, misiaczeńku, 7. zajdy za komom, nechaj ja sy z mojim mylym trocliy pohowor'u. 6. Na szczo-ż tobi, moja myła, 8. sobakie trymaty, majemo my susidońki, szczo wmijut brechaty. 9. Skryplywyji worotońka, ne moliu zaperty, - koho lubiu, ne zabudu do sam oj i -smerfy. 164. Nula nr 167. 1. Koby witry ne wijaly a doszcze ne buły, koby, mylyj, ne worohe, my by sie lubyly. 2. Koby, mylyj, ne worohe, taj ne woroźeczkie, my by sobi postój aly blesko dorożeczkie. 166. Korszów. <$=L r^EjE^E^: doły - noczUw In-de kie sko - sy - ly, ±ij -i^-^j- IPiiifcl - zy - ly. Breszit, breszit worożenki, ja budu terpity, a czej że wam za neprawdu wimorduje dity. Breszit, breszit worożenki, tak jak psy na wovka, a czej że was zaskipaje *) serce i hołowka. Breszit, breszit worożenki czej sie nabreszete, winesu wam pomyj ceber 167. czej sy nachlepczete. Harasymów. spgłtmmmzrmmm^ no - czko Ki tie sko - sy - ly, 5. A wże ja sie dowidała, a wże bo ja wzdriła, kotra tobi seji noczy w kolinach sediła. 1. Ydy łubko ta na pered, a ja za toboju, szoby łude ny kazały, szo ja buv z toboju. 2. Koby, łubku, ny worohy, taj ny worożeczki, ja by z tobow postojała koło dorożeczki. 3. Ta jak ydesz, łubku fajnyj, fataj si z dorohy, szoby tebe ny wygily ta moji worołiy. 4. Ta jak ydesz, łubku fajnj", fataj si w sadoczky, szoby tebe ny wygily moji susidoczky. 165. Ispas. Oj worohy, ta worohy, wstupit si z dorohy, uże-ste mni obsudyly wid nih do hołowy. Oj u mene susidoczky worohy krywawi, ta cy prawda cy ny prawda, a wny każut mami. Ozoho'ste si worożenki na mene nasily, koby'ste mni posolyly, toby'ste mni zzily. Ny kyżko mni posolyty, ny kyżko mni zzisty, kyżko za mni na kim swiki Bohu widpowisty. 2) 0} do - ly-no 3= ifliS3gl mene nio-la Oj dolyno, dolynoczko, ludę tie skosyly, a na mene mołodoho nesławu złożyły. A ja toji .ńesławoczki i raz no boju si, a jak pidu pered pana, taj raz pokłoniu si. ;*E2S =t m^ nesla-wn zło-ży - ly. 3. Oj dunaju, dunajeczku, tycha woda w tobi, - widkoly mni łubko lubysz lysz rozhadaj sobi. 4. Widkoly mni lubkó lubysz, widkoly mni zwodysz? A wże ja sie dowidała, do kotroji chodysz. ') ciężkie, - J) odpowiedzieć, wytłumaczyć się. ') cię, - J) zaciśnie. 110 111 170. 168. majesz * =PT L5t Czortowiec. SE FE ifct ab* =b=ti= -f/-i-, iSK Oj diw-czyno czornobrywa warfby tie hi - l>yty> ja-ki L-U-u4'- iftmJl^^ berę-hamy tęcze woda P-i ła - Caortowiec. LE hom czomuś d'tnene i. 10. czornioczy wlka - pa-ly by ty. czorni oc/y wlka - pa-ly 1. Oj diwczyno czornobrywa, wart' by ti lnbyty, jaki majesz. czorni oczy wikapaly by ty. ') 2. Twoji oczy sołowyne a) w mene hołubyne, naj-że twoji wykapajut, moji nyc ne wynne. 3. Oczy moji czorneńkii browy-ż moji riwny, hubkie moji toneseńki, słoweczka dobirni. 4. Oczy moji czorneńkii, browy jak sznuroczok, hubkie moji toneseńki, łesz do spiwanoczok. 5. Oczy moji czorneńkii ja sie warny dywiu; a za mene ludć breszut, ja sie ne protywiu. 169.4) 3. Lubko-ż moja sołodeńka lysz by tia luby ty, jaki majesz czorni oczy, wykapały by ti. Oj diwczyno, diwczynońko, 4. ja w tobi kochav sie, a ty's meni widpowiła, ja ńe spodiwąy sie! Breszyt moji worożeńki, ja budu terpity, a naj-że wam za neprawdu wimordnje dity. A naj dite ne morduje, bo dite maleńki, nąj was samych wimordnje worohy kieżeńki. Oj worohy, taj worohy, stupit' sie z dorohy, naj ja zajmu woły pasty, taj na perełohy. A ja zajmu woły pasty, sama leżu spaty, rano wstaju, sam' neznaju de woliw szukaty. Prydybaju towarysza w hleboki dolyni; tam sie pasut twoji woły na popowej nywi.s). Gwoidziec stary. Ne wtińana, ńe derhana, ńe rizany poły - zaswatana do Kijewa czerez czorny browy. Bodaj tebe, diwczynońko bodaj twoju neńku! ta szczo tebe porodyła, takuju krasneńku! IgZcilL^^^^ ne powernav jakes i - szov z płuhom. Tęcze woda berehamy, 4. tęcze woda łuhom, - czomus d' mene ne powernuv jakes iszov z płuhom. Do tebe by powernuty 5. koło tebe sisty, a meniby mołodomu, daty b' wołam jisty. Wołam jisty, wołam jisty 6, a korowam pyty, - a z tobou by postojaty, taj pohoworyty. •171. Kołomyj ka. Ta rozłuka łeginyku, rozłuka, rozłuka; ta wse toto narobyła towaryszka suka. Obsudyła ruczky, niżky taj biłeńkie łyczko, a wid-ty si j-obernula: "szo gijesz sestryczko ?" Tęcze woda z za horoda, tęcze woda z świta, ny jiła mni taka bida aż do ceho lita. 172.8) Kolo myjka. 1. A za sadom sadowyna, a w lisi liszczyna, zahadała w sadu' spaty mołoda diwczyna. Oj po lisi kalynoczka, po lisi, po lisi, - mene mylyj pokiedaje worohy sie tiszie. Ne tiszte sie worożeńkie moji pryhodońci, pide moja prehodoczka jak lyst po wodońci. A na stawu nema wodę wypyly worobci, w mojim łyczku nćma ćwitku, ścilówalyl) chłopci. .^ Jspas. Po-pid totu berezynu zacwyły j-ożyny, a na mene mołodońku brichońky złożyły. Oj na mene ta złożyły nado mnoju bjut-si, cziramy mni obsypajut, cziry') ny berut si. Cziramy mni obsypajut, ja wid cziriw czysta, ta jak tota bukowynka w oseny bez lysta. Gwozdziec st. Zahadała w sadu spaty meże jabłinkamy, a wsiu niczku szczebetaty meże parubkamy. ') ci, - a) słowicze, - ') niwie, - ") Cztienia, (nr 201-203). *) zcałowali, - ') czary, - *) Cztienia, nr 648. 112 113 Karabine Zalistecki *) basam!6) twoju duszu; a chot' jaka temna niczka, nosyty ti muszu. 174. Oj u mene j-u sadoczku 2. Widkoly mni łubku, lubysz, zacwyly czereszni, wid koly mni wodysz, wid koly mni łubku lubysz, teper jćm si prydywyła, czomu ny beresz mni. za kotrymy chodysz. 3. Bidna-z moja hołowońka bidna-ż moja, bidna, wzięła my sie hołowońki żurba nepotribna. ') matka, - 5) ciężka, - 3) seri, syri, surowe (t. j. kwitnące) powie dły, - 4) świat, - s) Zaleszczyoki, - 6) z węgierskiego: plugawię. ') dobrał, ubrał, - *) ze skórki, - 3) garbate, - 4) rozważę. Pokucie. - T. II. 15 3. A nśwista pryjszła z mista 6. taj u-wduła hubki; (v. Newistyci toto wczuła taj widduła hubki); ne daj maty - w sadu spaty, prychogie parubki. 7, Bodaj-że ty, newistyce, nó cwiła, nś hnyła, szo ty mamci rozkazała mene mamka *) była. Paruboczok jak duboczok 8. diwcżyna maleńka, jak si zyjdut do kupoczki, rozłuka kiżeńka.2) 173. Ta jak my sie polubyly: 4. oj łubku mij, łubku! ta jak my sie zalyszyly: hireńki mij smutku ! Ta jak(". doki) my sie polubyly 5. suchi duby cwćly, a jak my sie rozchodyly taj seri8) powiely. Ta jak my sie polubyly, 6. to haj rozwywav si, a jak my sie rozchodyly, weś myr 4) dywowav si, 7. Oj rozłuka, pane brate, rozłuka, rozłuka, - oj jednomu żal kieżeńkiej, druhomu rozpuka. Oj rozłuka, towaryszu, rozłuka, rozłuka, - a wse toto narobyła posestryci(a) suka! Abo hory roztupit sie abo mi pokryjte, majete mi rozłuczaty lipsze mi ubyjte. Czernelica. Ta ny z toho dywówav si szczo my sie lubyly, ałe z toho dywówav si, szczo'm sie rozchodyly. Czerez szczo sie rozchódymo, czerez jaki żSli, a ty budesz łubko tutka, a ja pidu dali. A ty budesz łubko tutka, ynszoho lubyty, a ja pidu do cisari karabyn nosyty. 175. 1. Ta szo toto zaszumiło, 3. jak lis rozwywav si; w Kołomyji banda hrała, łubko widdałaś si: 9. Buwaj, łubko, zdoroweńka, 4. ny zabug' za mene, jak si budesz widdawaty, pyszy lyst do mene. 176. 3. Kołomyjka. Cy ty mene, łeginyku, ny lubysz, ny lubysz, szo ty myni podarunky 1. I nijaki ny kupysz. Ta ny majesz, giwczynoczko 4. ta wid mene krywdu, Czeremchowi koralyky, a werbowu byndu. 177. Nuta nr 91, Ta zaspiw#j, każe, ptaszku na dzełenim werszku, ta ny budu w cysi zemly, pidu na wengiersku. Ta ny budu w cysi zemly, oj pauam służyty, giwczie my si spodobało, choczu si żenyty. Oj czija ty giwczynoczko, cy Handzi popowa, ta piszov-bym duszko do ki, dełeka doroha. 178. 1. Ta jak sobi widwahuju *) łubku, pociuluju, ta ny ceji negiłońki wid ceji za druhu. Kupju tobi podarunok, peredam do tebe. Kupju tobi podarunok zołotuju fustku. Oj peredam taj prypyszu zawywaj-ko łubko, budesz mni nahaduwaty: kupyv myni łubko! Giekuju ty, łeginyku, szo's my gibraw ') szyju, a ja tobi na negilu soroczeczku wszyju. Bez klyni, bez rukawiw, na stan sobi kupysz, ta za toto, łeginyku, szo ty mene lubysz. Myszyn. Ta piszov-bym duszko do ki, ta boju si zradki, dawno do ki powertaly j-a wsioki j-opadki. Ta widky ty giwczynońko, cy ny z tuha-łuha ? soroczeczka rantuchowa, rukawy z borgiuha. 8) Soroczeczka rantuchowa, rukawy kruczeni, ałe płeczi horbowaki3) j-a j-oczy dzełeni. Werbiąi. Ta hulaju ta bujaj u, ta jdu do domoczku, ta ny maju prykłonyty d' komu hołowoczku. 114 115 181.') Jasienów polny. Nuta nr 231. ^E^^|^g^g|gtg^g^^p I pojichav my myłeńkij pojichavpo - ji- chav, jakza mene nezhadaje HlZDC 182. mmml^§L^gĘĘg&Si Na popowi sinożaty dobre żyto żaty oj ne choczu moja myła dla tebe spiwaty. 3. Oj prykłoniu ja do skiny, 6. skina studeneńka, ta prykłoniu do giwczyny, giwczyna radeńka. 4. Oj cliot raduj, chot ny raduj, 7. niszo raduwaty, ny lituwav kozak doma, ny 'me-j ') zymnwaty. 5. Zymuwaly dwa kozaky 8. w odni peczeronci, zwiryly si dwa łegini j-odni giwczynońci. 179. 1. Taj jak jaka biba łeda (?) 4. taj na zenilu pluje, win ny znaje odeń duryń szczo łyczko kosztuje. 2. Szezoż ty mene, mij myłeńkij, 5. majesz trybuwaty, a ja tobi ny hruszyezka w sadu kosztówaty. 3. Oj hruszyczku pokosztujesz, 6. taj na zemlu kienysz, a wid meny mołodoji marny z świta zhynysz. J-odyn lubyt taj hołubyt, taj w łyczko eiuluje, drubyj lubyt, druhj"j łubyt, rozumu trebuje. Ta ny trebnj łeginyku, rozumoczku moho, kupy sobi sznnriwoezku za piv-zołotoho. Kupy sobi sznuriwoczkn za piv zołotoho, ta potrebuj szybenyci ny rozumu moho. Załucze, Oj ny trybuj, hyltiajeku, rozumoczku moho, a wźe ty si naciuluwav łyczka rumienoho. Dobry buło trybuwaty koly'rn buła durna, witrybujesz didczu neńku *) bo ja wże rozumna. Witrybujesz didczu neńku ny rozumu moho, kupy sobi szybynyeu za piv czyrwonoho. szczoby nepry - ji-chav. I pojichav mij myłeńkij, pojichav, pojichav, jak za mene ne zhadaje szczoby ne pryjichav. Szczoby jiehav, ne pryjichav, szczoby doły ne mav, szczoby jeho woron konyk, hółowoi;zku złomav. Szczoby konyk hółowoczku, a kobyła szeju, a ja z tobow, mij myłeńkij ne po prawdi żeju. Według melodyi czeskiej. A ja z tobow mij myłeńkij ne po prawdi żęła, deś my wskazav, tam ja stała jak róża zaeweła. Cwite rużi j-uw horodi, ewyte za horodom, daje mamka za neluba, ne znav widki rodom. Ej ey rodom, cy ne rodom, koby ne pjenyci, daje mamka za neluba, że win robitnyci. od Stanisławowa. A czomuż ja, możu doma, doma noczówaty, j-a koly ty, mij myłeńkij' oj duże zradneńkij. 180. 1. Ta pojichav mij myłeńkij, 4. pojichav, pojiehav, ta ny kazav: bug' zdorowa! bodaj ny pryjichav! 2. Ny daj Boże, by si stało, szo ja howeryla, 5. jakby mylyj ne pryjichav, szo-by ja robyla? 6. 3. Ta pojichav mij myłeńkij, pojichav, pojichav, szczislywa mu dorożeczka, ko-by ny pryjichav. Zohajpul Hoj pojicliav mij myłeńkij w dełeku dorohu, lyszyv mene mołodeńku ludem na wihodu. Ta w mojeji, każe, łubki, oczy jak u sowy, ta ey wijdesz, fajna łubko w weczir yd lisowy? Ta w mojeji, każe, łubki fustka na peregi, nichto-by ji ny dohodyv, chiba dwa medwegi. Na popowi sinożaty dobre żyto żaty, - oj ne choczu, moja myła dla tebe spiwaty. Oj pidu ja na horboczok koni- popasaty, a czomuż ty, moja myła jist' ne wynoszajesz ? Ne winoszu, ne winoszu, bo si tebe boju, j-a bo to ty, mij myłeńkij , oj duże zradneńkij 7 Jakby ty ne buv zradneńki, jakby ja to Miała, tobym tobi, mij myłeńkij jisty winoszała. A czomuż ty, moja myła mene ne zhadała, tobys buła meni borsze jisty winoszała. A czomuż ty, moją myła taka zabuwała 2), szczo ty, szczo ty, moja myła doma ne noczówała? ') ny jme i... i nie ina zimować, - ') djabla mać. ') Lud, Ser. XII. nr 227, - s) zapominalska. 116 117 183.') od Horodenki (Serafiniec, Bofowce). I^^g^^gspi^g^ Newir diwko parubkowe jak tomu ka - tlu - zi bo win tebe winka zbawit 185. •) od Horodenki (Seratalec, Czerntatyu). 3 W v-u- -U-V- ^^ Każutmeni szczob sie winczatć, szczob diwoczej stanpokie - datL, czyż wam moja zft pre ze - łe-nim luzi. m=łL ne-wo - la g=p B" t* ŁPC urn mela Jszczejasie diwkou ne na - żyła. 1. Każui meni szczob sie winczatś, Bzczob diwoczej stan pokiedató. Czyż wam moja newola meła. jszczejasie diwkoB ne nażyła. 3. Ja diwkoju pidu kudć schoezu, ja sie niczem nś zakłopoczu, ani jidow ni odeżoju, ani muzom ni detśnoju. i pru-ti . ne wir1 diw Ta jak sobi zaspiwaju wsijakoji dumy, kotre fajna mołodyci, j-ozmu jeji w kumy. Myni kuma, żinci kuma, dytyni nanaszka, (?) kotre fajna mołodyci, to moja lubaszka. U ł^ abt 3=ł Bp Newir' diwko parubkowe 2. U parubka taka wira jak tomu kotiuzi,2) jak na wodi pina,4) bo win tebe winka 8) zbawet u diwczenć taka cnota, pre zełenini luzi. wartnijsza wid złota. 184.B) 3. Bo jak witer taj powije, to pinu rozwije, a jak sonce taj pryhrije, to złoto krasnije. Kolomyjka i Y= •N-hHł^-F L_-L_>_.I' -y^_ od Stanisławowa. Oj zro dyla weiba hruszy żele - ne choeska ZK paruukowy 3. Oj zrodyła werba hruszi, zełeneje pruti, ne wir' diwcze parubkowy, choć skaże: łubin ti! 4. Bo win tebe pociluje taj na zemlu spluje, bo win twolio mołodoho rozumu tribuje. Oj zrodyła werba hruszy, a kalyna jabka, ta ne znaje otec, maty, jaka w mene hadka. A u niene taka liadka, szczó by'm sie widdała, szczo by'ni swoji holowonci pryworotok dala. A Jak win z toboii rozmawiaje to w podkiwki kresze; a jak pide do druhoji, to na tebe bresze. 186. Ta naj tota za muż spieszet sie, w kotoroji łćczko morszczót sie; ja mołoda jak jahoda, jszcze mene za muż szkoda. Baczu-ż bo ja, moji rozwesnyci, jak im duże pomarnily lyci, szezo sie kwapyly winczaty, teper by rady powertaty. L5 nn & mL od Stanisławowa. 5ip=pc 3^ V-V-W- hoja hoja 2ŚS^LH buła znała ni do rała, OJ koby ja Ni do pluha, ńe szła za muż no łmla-ła ra chlopciema hala drala 3?: is ho-"loworiko bidna moja. 3. A na mene fajnu, hładku zasidaly chłopci w sadku. Zasidaly, howoryly, didka zjily, ne złowyly. 187. 3. Ispas. Ta na kotri mołodycy peremitka nowa, toto dawna towaryszu kochanoczka moja. Oj u toji mołodyci paperowe dweri, ny raz my si nocznwało, nyboha, u neji. ') Lud, Ser. XII. nr 228. 230, - ') psu, 5) Cztienia, (nr 41). 3) wianka, - ') piana, *) Wacław % Oleska, P. 1. w Gal. str. 450. 118 119 Ny z mene si posmijaty, ny z mene si kpyty, ta zo mnow-by postojaty, taj pohoworyty. Ta zo mnow by postojaty, koło mene sisty, ta my ni-by mołodomu wsiu prawdu powiaty. 5. Czoho to ta mołodyci na mene dywyt si, cy wna mene wirne lubyt, cy wna z mene kpyt si. 6. Ta jak wna mni wirne lubyt, lita swoji hubyt, jak-że wna z mene kpyt si, sama nichtołyci.ł) Hoj uw mojej fajnoj łubki horodżeny siny, za-mało 2) mni koło neji ny rozjily swyni. Idy precz, ne zajmaj idy sobi k' bisu, ne dla tebe czeperu si swoju bidu tiszu. Oś bida ne duma! kotru lublu wse kuma. A deż tają kiernyczeńka szczo hołubka pyła, a deż tają Marysęńka szczo mene lubyła. Oś bida i t. d. A deż t.ija kiernyczeńka szczo hołub kupaw-sia, a deż tają Marysęńka szczo ja w ni kochaw-sia. Oś bida i t. d. 6. A u teji kiernyczeńki zołotyji kluczy, dajże meni Maryseńko szczoś kazała iduczy. Oś bida i t. d. 7. Dobre tyj i Laszki czyniat szo ne kochajut-sia, pibrawszy sia za ruczeńki ne zanechajut-sia. Oś bida i i. d. 8. Jarom, jarom Maryseńko a ja za toboju, czekaj, czekaj Maryseńko boworim z soboju. Oś bida ne duma! kotru lublu wse kuma. VII. Miłość. Smutek. Tęsknota. Żal. Skarga. i od Kołomyji. Kołomyjka. L& 189 a. ') ^f^^m^tm^^^m ska, jedna łubka Jedna hora wygo-ka-ja a dru-haja E^siUiiii^ 188. od Horodenki. Ja do toji dełekoji sokołom poleczu, a do toji błezenkoji horostom zamieczu. Halicz. Nuta ob. Tom I. str. 145, A ^^^Mi^feiifp^Hi^i^i nediłoń - ka * nyni pone dilok zaprosy-ła kosyty bar - winok oś winok oś bida ne du-ma kotru lub ¦ Wczoraj buła Wczoraj buła nediłońka nyni ponediłok, .zaprosyła Marysęńka kosyty barwinok: Oś bida ne duma, kotru lublu wse kuma. Idy precz, ne zajmaj idy do neszczastia, jak ja tebe polubyła, to ne maju szczastia. Oś bida ne duma! kotru lublu wse kuma. błyska 2. da - le - kaja a druha-ja Jedna hora wysokaja, 2. A ja totu szczo daleko, a druhaja nyska, chorostom 2) zameczu ; jedna łubka dalekąja, a do seji blyzeńkoji a druhaja błyska. sokołom poleczu. 3. A ja totu szczo daleko ludem podaruju, a do seji blyzeńkoji ja sam (v. piszke) powandruju. Waryjcmt: 189 b. Nuta'nr 28 b..- lal: 186. Jedna hora wysokaja a druhaja nyska, jedna myła dełekaja a druhaja błyska. 3. A u toji błezenkoji woły taj korowy, a u toji dełekoji łeszeń czorni browy. ') nie-po-tem, włóczęga, - *) bezmała. ') Wacław z Oleska, P. 1. str. 189, nr 29; str. 297, - Maksymowicz, księga 3, str. 117, nr 75, - 3) chróstem zarzucę. 120 121 190. ^c= 5. Ne dywy sie diwczynyno, na kuczery dribni, oj bo to ty kuczerykie tobi ne potribni; oj bo toty kuczerykie zapysany w Widni. ~V-i po nad duna - ji oj tamchodyt l) orłami, - J) Lud, Ser. XII. nr 132-137, - Ser. H str. 52. 16 1. 2. 3. Pieail rekrucka. Pryjdy, pryjdy, mij myłeńki prynesy tie Boże, moje serce bez twojeho dychaty ne może. Pryjdy, pryjdy, mij myłeńki, ale pryjdy, pryjdy; a zaczeszy kuczerikie a w czotery riedy. Dokiv moji kuczerykie stara neńka wyła, tohdy mene towaryszku diwczyna lubyła. 191. Ta nichto-bo ot ny znaje de mij mylyj giv si, piszov-że win ot j-u sadok, sad zadzełeniv si. Ta jak-by win j-u sadoczku, ptaszki by spiwaly, ta jak-by win j-u korszmońci muzyky-by hraly. Ta koby wy ludę znały, jak hraje muzyka, moja łubka czornobrywa, zabawka welyka. 192. *) Kopav-że ja kierneczeńku, w-orły z neji pyły, lybyv-że ja diwczynońku * ludy jeji wziely. A na meni kuczerykie jak na baranoczku, a jiszcze mi diwczieteczka dajut dohanoczkie. Ne dywy sie diwczynyno, na kuczery moji, oj bo to ty kńezerykie oisarski ńe twoji. A jak pryjszly kuczerykie na myłoji ruczkie, powyly sie kuczerykie wu bobowy struczki. Ispas. Ta pidu ja Słobodoju, stanu nad wodoju, wzięła łubka żykie moje, taj mołogiśt' moju. Ja ji prosyv: werny żykie, a wna ny chokiła: taj z wirłamy ') sokołamy jaw haj połekiła. Ta ja w haju probuwaju, najem si kosyczu, (?) ta tekoho harazdoczku nikomu ny zyczu. Stanisławów. Wikopav ja kierneczeńku wikopav ja dwi, pokochav ja diwczynońku ludym ny sobi. i Tak ja sobi pryhadaju 4. Ta jak sobi pryhadaju jak my si lubyly, dawnu dawnynynu, to aż my si doli łyczkom to ny możu skorotaty . słezy pokityly. do południ dnynu. 193. 5. Ta jak sobi nahadaju swój i dawni lita, tak ni ') bolyt hołowońka, aż ny wydżu świta. Nuta nr 67. 201. i Czortowiec, Olejowa. V-L/-H Hoj po nad mo-re kozak mo - ło - dyj. i. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11 12. 13. Hoj po nad morę, - po nad dunaji, hoj tam chodyt mylyj - a w czużim kraji. (y. oj tam chodyt kozak - mołodyj). Po nad nebo łetyt - orłeńko sywej. Oj chodyt, chodyt, - z wirłom howoryt. Oj orłe, orłe, - sywej sokjjłś, cy ne buv ty - w moji storoni? Cy ne czuv ty - jakij nowyni? cy ne tużyt - myłeńka po mni? Ej tużyt, tużyt - i w łóżku łeżyt liwow ruczeńkow - za serce dyrżyt. Liwów ruczeńkow •- za serce dyrżyt, prawow ruczeńkow - Bohu si molyt. Koło neji maty - jak łycha woda: A wstań Hanusiu - bo szczes mołoda. A wstań Hanusiu - wże mylyj jlde w bilych ruczeńkach - darunok nese. Pryjichav Jasio - temnoji noczy, temnoji noczy -- po wpivnoczy. Hanusi wstała - jak ne leżała, wsi swoji słuhy - pozbudżuwała. (v. Diwczena Kasi - zraduwała si, swoji słuhy wirni - pobudyła wsi). A wstańte, wstańte, - słuhy wirnii, ta świtit świczkie - jary woskowyji. Naj ony horie - tak w deń jak w noczy, naj ja si predywiu - myłomu w h-oczy. D mni. Pokucie. - T. H. i' 122 14. Naj ja si predywiu - myłomu w h-oczy, cy win ne zmarniv -- świtom ehodiaczy. 15. Oj zmarniv, zmarniv- szczej duże zmarniv, czćrez tebe Haniu - szczom tie ne wydiv. 16. Oj zmarniv, zmarniv - ale ne mnobo, czerez tebe Haniu - Haniu neboho! :i. Jakbym ne lubyła, tobym ne chodyła; to ja bym za twojim synom bestrou riczkoii plyła '). 4. Ottam za dolynou taj haj zełeneńki; j-a spodobav-że my si twij syn mołodeńki. U. Oj dam (v. na-ż) tobi diwczie koni woronoho, lyszeń diwczie, widczepy si taj wid syna moho. 194. od Kolomyji. Solowe-ju ptaszku czom ty iiespywajesz, hej! ezomu ne spy-wa - jes: i. 13 2. Zelena dubyna na w try rady ') sadżena, hej! na w try rady sadżena. 10. W że sie rozwywaje, jak ta jarebyna, hej! jak ta jarebyna. 11 Sołoweju ptaszku czom ty ne spiwajesz, 12, hej! czom ne spiwajesz ? Rano ne spiwaju, ja w zełenym baju, hej! holosu ne maju. Pijdu że ja, pijdu, na wysoki hory, 14. hej! na kamenni skały. Tam ptaszki spiwajut, nuty doberajut, 15 hej! nuty doberajut. Oj szobym ja mała taj worłowe kryła, 16, hej! sokołowe oczy - Tam bym połetlła, kuda sama chtiła, hej! kuda moja wola. 195. 2. W dolynu, w dolynu po czerwonu kalynu, (". j-a w haj po kalynu) • taj błudyła diwczynońka, sim deń i hodynu. Jabym sobi siła na krajnim dymoczku, 2) hej ! na krajnim dymoczku. Tamby ja wydiła szczo mij myłyj robyt, hej! z kim myłyj howoryt: A mij mylyj chodyt, rozłucznyciu wodyt, hej! rozłucznyciu wodyt. Horyvku kupuje, kormazyn torhuje, hej! kormazyn torhuje. Komuż ty mij myłyj horyvku kupujesz, hej! kormazyn torhujesz? Cy sobi, cy myni, cy drybnim ditiatkam, hej! cy drybnim ditiatkam? Ni sobi, ni myni, ni drybnim ditiatkam, hej! ni dribnim ditiatkam. No tij rozłucznyci szczo nas rozłuczyła, hej! z czornymi oczyma. Czernelica. Czo-ż s) ty diwczie chodysz, czo-ż 1y diwczie błudysz, widej-że ty diwczynońko moho syna lubysz. 123 6. Jak dajesz odnoho 2) to daj-że-j druhoho,s) -* a naj-że ja syna maju, syna myłeńkoho. 7. A ja twojim końom nihde ne pojidu, z twojim synom, j-a z myłeńkim kuda schoczu pidu. (v. A ja twojim konem nihde ne pojidu, - twoho syna duże lublu, taj za neho pidu). 196. Oj na-ż tobi, diwczie, szcze fasoczku masła, lyszeń, diwczie widczepy sie, jaka-ż ty napasna! od Horodenki. Sywyj koniu, sywyj koniu, najidż si obroku, bo pojidym za diwczynou u zemlu hłuboku. Sywyj koniu, sywyj koniu, tiażko na ti budę, pojidemo wraz z witramy, popasu ne budę. Loty ") koniu, lety koniu, bo wże weczerije; ottam sydyt moja myła, hde z lisa zorije 5). Sydyt wona, sydyt wona, dywyt-si w wikońce; cy si temno, sy ny wydno, śwityt-si jak sońce. Z widkie sońce j-a schodyło liszc^nu spalyło, tuda moje sołodietko 6. po wodu chodyło. Oj chodyło, prechodyło w czerwonych czobotiech, wytoptało dorożeczku na mojich worotiech. od Stanisławowa. Nema moho myłeńkoho, nema moho pana, ¦ postil biła kedrowaja, 7) porochom prypała. Nćma moho myłeńkoho, nema mojej duszki, ni s kim łehczy 8), wykaczaty biłeńki poduszki. Nuta ob. nr 188. 197.6) Rozwywaj sie, suchyj dube, 3. zełenyj szafrane! oj rozboła raomu sercu, jak weczer nastanę! Oj rozboła sercu momu, 4. taj rozbolity sie, koby borsze na myłoho choć podywyty sie. ') v. bryła, (brodziła), - a) konia, - *) syna, - 4) leć, - 5) zorzeje, - 6) Cz tie ni a, II. str. 382, - ') łoże cedrowe, - *) ledz. ') rzędy, - 3) domu, - ') czoho, 124 rT 125 Stanisławów. Oj jak pryjszov mij myłeńkij, nema mu de sisty, °j pryjdć sie sercu momu, iz żelu 2) rozisty. Oj posuń sie, nelubyszcze, naj mij mylyj siade, naj sie twoje ta za moje serdeńko rozsiądę! Oj siad' sobi koło mene małeńkij, nyzeńkij, w tebe liczko jak obłuczko 8) jak mid sołodeńkij. Myszyn. Ty Wasylu, sydy w bylu 4) ja budu w bogiaczu,6) ta chot' jaka temna niczka, ja tebe zobaczu. Temna niczka, Petriwoczka, ny moż ji zasnuty, yj smutcza 6) giwczynoczka n^jjioż ji zabuty. Yj smutcza giwczynoczka, jak za new banuju, w subotu si ny wmywaju, w negiiu razuju.') Ta subitka, ny robitka, negili my wilna, ta zahraj my muzyczeńku sidaj - ritaj - dina! Kluczów wielki. Sydyt sobi j-u nywoly, j-a w temni temnycy, a wse łyski e) prypysuje czużi mołodycy. 5. 1. Nema moho myłeńkoho, nema mojej wyndy, (?) nema komu poprawyty na holowi byndy. Podywlu sia raz w ikonce, a dwa razy w lustro, nema moho myłeńkoho, bez nieho my skuczno. Nema moho myłeńkoho, nema mojej kwitki, sama'm by ho wyzyrała, ta ne znaju z widki. Podywlu sia j-a w ikońce, cy dałeko sonce, nema moho myłeńkoho, treba mni ho koncze 9. Klyczut mene weczeraty, weczerajte sami, bo wże-ż mym weczericzka nemyłeńka z wami. 198.*) od Stanisławowa, Nadworny. A zaświty mlsiciu 4. na rozi, na rozi,9) des mij mylyj czornobrywyj w dorozi, w dorozi. Świty, świty misiciu, 5. szczo-ż by my ńe zbłudyv, aby mylyj a w dorozi ynszuju ne lubyv. Oj ne świty misiaczeńku 6. nikomu, nikomu, taj łysz momu myłeńkomu jak jide do domu, 7 Ta jak jide taj do domu śwityż mu pomału, a jak jide do druhoji zajdyż mu za chmaru. Oj misiciu, perehrad' sie na dwi połowyni, jednou świty myłeńkomu a druhoju myni. - Oj zaświty misieczeńku ta-j ty zori jasna, hej na toto podwireczko de ma myła krasna. Oj zaświty misieczeńku* taj ty zori temna, ta na toto podwireczko de diwczyna czemna. (?) 199. od Chocimieria, Tupnuv bym niżkou 2. Swarie mene, hańbie mene ta me niżka bolyt, mij mylyj za tebe, tupnuv bym, każe, druhou proszu tebe, ne hniwaj sie, myła me swaryt. ne chody do mene. 3. Chot' tie swarie, chot' tie hańbie, chot' tie budut bety8) taki budu, fajna łubko, za tobofi chodety. Bo ja tebe wirne lubiu, taj hadaju wzięty. l. I 200.") 4. Wypriadu ja kudylynu, taj nawju powismo, siad' si, łubku, koło mene, 5. choć jak budę tisno. Siad' si, łubku, koło mene, bowory do mene; piznaju tia po besidi, cy lubysz. ty mene. Piznaju tia po besidi, taj po besidońci, cy dobryj ty rozum majesz, w swoji hołowońci. 201. 5. Nuta ob. nr 189 a. Oj uczera Wasyl kosyv, a nyni hromadyy, ta chtoż tebe Wasylyku, na toto poradyv? Poradyła mołodyci 6. rumnienoho lycie, ta szoby ji ny stojała w horogi trawycie. Oj Wasylu, mij Wasylu, 7. soroczku ty wszyju, kupy-ko my koralykiw na biłeńku szyju. Kupyv-jes my koralyki 8. ta ja yznosyła, a szczem tobi Wasylyku soroczku ny wszyła. Pieśń więźnia. 202. Zaspiwajn sobi duże, 2. zapłaczu po woły, szo mij mylyj czornobrywyj sydyt u nywoly. 3. Ja do tebe, moja myła, kartoczku napyszu, dozyraj mni teperyczka, '" bih-me ki ny lyszu. %) Cztienia II. nr 687, -diak, ciemisko, 4) bylica, - s) bo-' " " 8) listy. ') Cztienia, I. nr 695, - 2) na rogu (załamku domu), - ") bić. 2) żal, - 5 jabłko, c) smutniejsza, - ") pości raz na dzień, 126 127 Ny dajut my tutka jisty, ni wodyci pyty, szczej do toho ny dajut si na świt podywyty. od KorSKOwa Pidkowa si zahubyła, taj pidkowa budę, giwczyna si zażuryła, druhoji ny budę. Ny żury si giwczynoczko, w żuru ny wdawaj-si, za dwi, za try negiłeńki mene spogiwaj si. Ta jakżebym giwczynoczko borsze ny mav koly, to ja pryjdu giwczynoczko wże aż na Nykoly.') To ja pryjdu giwczynoczko na same Nykoly; jak ny pryjdu na Nykoly, ny pryjdu nykoly.3) od Tłumacza. A wny jeho ny słuchały, taj ny wisypaly, wernuly si z Stanisława, taj chrest zakopały. Iszła tuda kompanija, doriżeczku wbyła, iszła neju jeho mama, slozamy si wmyła. 4. 1. 2. i. 2. Dozyraj mni teperyczka prynosy my chliba, ko-bys znała, moja myła, jaka mym bida. 203. 5. Nuta ob. nr 188. Abo mene łubku luby, abo mene lyszy, abo moji czorni j-oczy, na papery pyszy. Pysav-by ja na papery, 6. paperiu ny majn, ta piszov-bym za paperem, dorohy ny znaju. Szczislywa ty doriżeczka 7. do samoho Lwowa, ta widpała z pid konyka dzołota pidkowa. Ta ny żiel *) my za pidkowov 8. szo si zahubyła, ałe żiel my za giwczynov szo si zażuryła. 9. Ta wdaryly na Nykoly w wsi czotyry dzwony, nyma moho myłeńkoho, ny pryjde nykoly. 204. Pochylyv si dub na duba, jawir dzełeneńkij, j-umer, umer j-u dorozi łubko sołodeńkij. Kazav sobi wisypaty wysoku mohyłu, ta naj-że my ny żiel budę, szo w dorozi hynu. 5. Ny wmywaj si, moja mamko dribnymy slozamy, bo ty mene wiridżieła na wiky z wozamy. Piadyki. 205. i f±±z *^Sii^3E^ii ¦Y=F ^ ::3T 1. Ne Im Uo-lu-¦ be na cha-ki, naj se raylyj ~3t± ** -V-•> -j- wispyt u kim - naki. Ne hude hołube na chaki ') 6. AVoliv-bym jahyrkij poleń 3)jisty, naj sć mylyj wispyt u kimnaki.2) niż z toboju do śnidańku sisty. A znaju ja koly ho zbudyty 7. Hoj pidy-ż ty, nehidna, wid mene, jak budę sónieczko schodyty. bo jeumeneszczekraszczawidte- :i. A wstań mylyj, a wstań mylyj łubku 8. Hoj je u mene i piet' i czotyry, [be. stojit woda j-a w zołotim kubku. hoj taki ty najhirsza nad nemy. A wstań mylyj, a wstań mylóseńkij, 9. Chot' naj budę dwajcet i czotyry, stojit rucznyk bilyj, bileseńkij. hoj taki ja najstarsza nad nemy. A wstań mylyj, myłe zakochanie, 10. Deś ty si starszyny nabrała? stojit twoje raneńkie śnidanie. A u kościoli, de'm ty prysiehała. 11. Na j-odnym my rucznyczku stojaly, j-odnomu-ż my Bohu prysiehaly. 12. A chto budę prysiehu łomaty, toho budę syn Boży karaty. 206. 3 3. A chto budę prysiehu łoiayty, toho budę syn Boży kruszyły. Jasienów polny. tt -±-t- #H i 3Ę Wm-yjant nru207. Nuta ob. ni 115,1 t=: ¦V-U-V-h V W V I kały - noczka whizi V=^*=F- p czos moja hoło-weńka w tu-zi, Hoj za-cwyła Ispas. sB L ii 1 t=* 207. -+7+H-/ -Jat -t-t- *=?= v-v- ¦u-u-h c v-v- V-V- V V, Ta zacwyła *^ czohos moje kały-noczka w hi- Ta zacweła kalynoczka w łuzi, czohós moje serdeńko u tuzi. Widaj mene mij mylyj ne lubyt, szo win mene d sobi ne hołubyt. J-a z weczera do druhoji chodyt, wo piwnoczy do domu (v. mene) prychodyt. ł) żal, - 2) św. Mikołaja, - 3) nigdy. ') chacie, - 2) w komnacie, - J) piołun, H i $- 128 Ta po konec stolyka sidaje, szos na moju weczeriu fukaje. Na biłeńku poskilciu lihaje, yd myni si pteezyma obertaje. (Ani win mene ne bje, ne łaje, łeszeń mene z postely zhaniaje). - Ustupy si ny-hidna wid mene! bo je w mene szcze kraszcza wid tebe.- — Naj ich budę dwacit' i czotyry, j-a taki ja najstarsza nad nymy. — Des si myła starszyny nabrała? — Hoj w cerkwi ja tobi ślubowała, ta tam ja si starszyny nabrała. 10. Ta ehto budę prysiehu łomyty, tom(u) tak budę syn Bożyj płatyty! 208 ]) Dworska. od H.irodenki, Śniatynia. Imo 2do LL Sipl-^ ffiSi fc _jnjip na to-ju mu - ra -wu, ma-ła za ** 2do Po szczo Ja cliodev de krasna diw-czyna Imo Zprekrasnych kwitok bawu. a sewem okom mmmm d?=t=tz * ,vi-nec spli - tała wsich czaro - wala Po szczo ja cbodóv •- na toju murawu de krasna diwezena - mała zabawu. Z prekrasnych kwitok - winec splitała, a sewśm okom - wsich czarowała. Dumav ja sobi - prestupiu ja k' nieji, ne smiv ja wziate - za ruezeńku jeji. Różowi kwitę - pred jeji oczami, a zefir skonav - pod jeji nohami. Pidu w kraj pusty - de "płuhy ne orut. budu płakate - aż mini te hory. Gdy slozy wpadut - na kamen jaki, choć najtwerdijszy - porobiut znaki. 209. Strzylcze, Horodnica. Zaszumiła biła bereza, rozwywajte si łuhy, - och, nyzawdawaj, mołoda diwczy momu serdeńku tuhy. [no 2. Oj bo u mene tnha wćlyka a w switłońci na klynoczku, oj szyje, szyje, mołoda diwczyna, czornym szovkom soroczku. ') Wacław z Oleska P. 1. Gal. str. 342. 129 I Kozak pidsłuchav, kozak pidsłu- oj szczo diwczyna każe, [chav och zwieży Bożo, ruczkie obojim wże j nichto ne rozwiąże. Ocli zaraz sidłaj, chłopcze konyka pid meno mołodolio, naj ja pojidu do diwczynońki taj do serdeczka mono. Oj stupaj koniu, koniu woronyj w horu krutujuczy, ta naj uczuje, mołoda diwczyna, a w horodi zile rwuczy. Naj wona szyje, naj wiszywaje, G ta komuś wona budę, a w temnim lisi tam na horisi oj tam sydie dwa hołuby. Naj wony sydie, naj wony hudie, 7. znaju dobre szczo ny na mene1), oj stelyt, stelyt mołoda diwczyna bilu postil pid mene. Oj postylyła sztyry poduszki 8. a pietu pyrynoczku 2) prynysy Boże koho ja lubiu na moju postiłoczku. 9. Diwczyna wczuła, kieżko wzdychnuła, taj i wzięła tużyty : oj nyma, nyma, moho myłoho, taj nyma si s kiem lubyty. Obacz nr HO. 210. ) Halicz. 1. Tam za horoju, za wysokoju, sydyt hołubok łz hołubkoju, sydiat z lubosty i ciłujutsia, sywymi kryłami obyjmujutsia. 2. Rekła hołubka: "Ty szczastje moje, za twoje żytije dała by'm*Wwoje!" Nadletiw oreł s czornoji chmary, rozyhnaw, rospudyw hołubku s pary. 3. Zabyw hołubka na kałynonci, a krowciu pustyw po dołynonci, hołubka łetyt, sumneńko hude: "oj, nema hołuba, ta-j wże ne budę! 4. Chocz by ich buło dwadciat' czotyre, ne budę takoho, jak mlj buw myłyj : bo mij buw sywyj, ta-j biłokryłyj, łyczko rumiane, ta-j czornobrywyj !" Piadyki, 211.4) -JfCfZ E3 m i@i gg ^i SB r|S Ojtampid du-bom pidduby - no-ju, tamsygiv ho - lub z holu-by - noju. Oj tam pid dubom - pid dubynoju, (w. J-a w lisku, w lisku) tam sygiv hołub - z hołubynoju. l) dla mnie, - 2) pierzynę, - 3) Pieśń z dworów, znana atoli i miedzy ludem. - Cztienia, 1865, 4, str. 514. - 4) Lud, Ser. III. nr 79. - Ser. XII. nr 498. - Cztienia, (1865) 4, str. 514. Pokucie. - T. II. 17 130 131 2. 3. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. Ciuluwaly si, - obijmaly si, j-odnym kryleczkom - pryhortaly-si. Zakrav si striłec ¦- z temnoho łuha, strilyv z rusznyci, - ta wbyv holuba. Hołuba wbywszy - na kedrynońci, potekla kroucie ł) po dolynonci. Holuba wbyvszy, - hołubku jmyvszy, za tychyj dunaj - poprowadyvszy. Za tychyj dunaj - za kruty ber'hy, j-a w sady, sady - j-a wynohrady. Dav ji wodyci, - dav ji pszenyci, hołubka hude ') - ta ni jist ni pje. (v. Sypie pszenyci, - daje wodyci, to dla hołubki - to dla wodyci. Hołubka hude, - ni jist ni pije, pid kiedrynoczku - plakaty ide. (v. Hołubka nć jist - hołubka nć pje, pid jablinoćzku - plakaty jde). Sywa hołubko, - ty moja łubko! czom-że ty w mene, - ni jisz taj ni pjesz ? Czom-że ty w mene, - ni jisz taj ny pjesz ? pid kiedrynoczku - plakaty ydesz ? Jak myni jisty, - jakże my pyty, takyj świt krasnyj - a ni s kym żyty. Cyt-że hołubko - bo budesz chora, w mene hołubi w - povnu obora. Oj piszov strilec, - za czornohoru, zihnav hołubiw - povnu obom. Moja ty łubko, - sywa hołubko, oj wibyraj ty, - dla sebe łubka. Chot' naj ich budę - dwacij-j czotyry,3) takoho nyma - jak buv mij mylyj! Bo mij byv mylyj, - hołubko sywyj, taj syzokrylyj, -- taj czornobrywyj! Zabłotów. 212. Połowyna lit mynaje, ja ' sziste 4) nymaju; ta tak myni Boh naznaczyv, szczo czynyty maju! 2. Ne żurit si worożeńkie moji pryhodońci, piszly lita marny z świta, jak lyst po wodonci! ') krew, - a) jęczy, - 3) Niektórzy śpiewają: trysta-j czotyry, - lub: sin) sot czotyry. - ') szczęścia. t Ni ja vQjiv '), ni ja wypyv, ni krasno uchodyv, lita moji mołodeńki toto'm że was wtieriev! 2) 4. Lita-ż moji mołodeńki, lita mołodosty; oj wirnyt-si lita moji, choć do mene w hosti. 213.s) Lita-ż moji mołodeńki lita mołodosty, toż-bo ja was prohulała w smutku, ny w radosty! Lita moji mołogiji, żel meni za warny, zdaje mi sie, szczo'm ny buła hodynoczki z warny. Wzdohanyła'm swoji lita na kedrowym mosti: hoj wernót sie, moji lita, choć raz do mie w hosty. A choć my sie ta wernemo z tobow nć budemo, żelu tobi narobymo, nazad si wernemo. 5. Lita moji mołogiji, lita mołodeńki, toż bo ja was prohulała koło swoji neńki. 6. Ja u neńci (v. mamy) ny hulała, w myłoho ny budu, po czim-że ja swoji lita zhaduwaty budu. 7. Po czim budu zhaduwaty, po jaki ochoti, chiba budu zhaduwaty po kiśżkij roboti. 8. Ny ja ujiła, ny ja upyła, ny krasno chodyła, lysze budu zhaduwaty szom si narobyła. Ispas. 214. -' Po pid hóru wysokuju sokoły litajut, ja harazdu ny zaznała, taj lita mynajut. Ja harazdu ny zaznała, taj ny budu znaty, po czim-że ja lita swoji budu zhaduwaty. 5 3. Ni ja wjiła4), ni ja wpyła, ni krasno chodyła, po kim budu zhaduwaty, szo m si narobyła. 4. Ni ja wjiła, ni ja wpyła, ni krasno hulała, po kim budu zhaduwaty, szo-m si nakikała.s) Wże-m bohato w świki żyła, mencże budu żyty, ni horivki taj ni pywa wże ny budu pyty. Piadyki. 215. Woły moji połowiji, czomu ny j-orete, lita moji mołogiji, czomu marne jdete. 2. Po-pid łużok j-ore plużok, myła woły honyt, kilko serce widwołodu (?) szo hołos zanosyt. ') zjadł,- ')zterał,- 3)Cztienia, II. str. 392, - 4) jadła, - 5) naciekała. 132 133 217. *) ne wij '-mm^s^. Lita moji mołodeńki, toż my żiel za warny, zdaje my si szo ja ny buv hodynoczki z warny. Zapriżu ja sztyry koni, koni woroneńki, ta połeczu zdohaniety lita mołodeńki. 5. Ta bujaju, ni hajdaju lita zdohaniaju, piszly lita z ceho świta jak lyst po Dunaju. 6. Zdohonyv ja swoji lita na gierawim moski,') ta wernit si lita moji, chot' do mene w hoski! Andante, od Kołomyj!. i gi^gggfeB^^^Bs Ej w po-ly mohy-ła z wi -trom nowo-ryta L "&m witre studeneń - kij szczobym ne zczor-niła. 216. Gwoździec, i m&mimms^^^i i ^HLf Po sadoczku pochadżaju taj sam sobi 1. Po sadoezku pochodżaju, a wse sobi rozważaju, szo dełeko myłu maju. 2. Cy do nieji lyst pysaty, cy samomu wid-widaty! (Sam ne znaju szczo hadaty, do myłoji łćst pysaty). 3. Jak ja budu łćst pysaty, budut usi ludy znaty. 4. Ne tak ludy jak sósidy, ne tak teper jak zawsidy.2) 5. A wy chłopci mołogiji, wpriżit koni woroniji. 6. Sidłajte my woronoho, taj pid mene mołodoho. 7. Pojidemo na Vkrajinu, widwidaty za divczynu. 8. Ty mlsiciu, świty, świty, ty kónyku bizy, bizy. 3) 9. Ty mlsiciu, świty jasno, ty kónyku, stupaj krasno. 10. Ty mlsiciu, świty wędko, ty kónyku stupaj szwedko. 11. Pryjiżdemo prid worota, wijszła myła kraszcza złota. 12. Wzięła konie zauzdyła po podwiriu powodyła. a) dziurawym moście, - ł) zawsze, *) skroś, przez. rozwa - za-ju tajsanisobi rozwa-żaju, 13. Wzięła konie za trendzelku, a myłoho za ruczeńku. 14. Wzięła konie do stajenki a myłoho do świtłońki. 15. Dała koniu wiwsa jisty, a myłomu krisło sisty. 16. Dała koniu wiwsa, sina, a myłomu medu, wyna. 17. Taj sutoju weczereczku i biłoju postiłeczku. 18. Sama stała, zadumała, czorni oczy zapłakała. 19. Czohoż stojisz taj dumajesz, czorni oczy protyrajesz? 20. Cy tobi żyl *) wiwsa, sina, cy tobi żyl medu, wyna. 21. Cy sutoji weczereńki, cy biłoji postełońki ? 22. Ni żyl meni wiwsa, sina, ni żyl meni medu, wyna. 23. Ni sutoji weczereńki, ni biłoji postełońki. 24. Lesz mćni żyl ceho świta, piszly marne moji lita. 25. Piszly marne moji lita, jak wychora6) skruha 8) świt*. a) biegaj!- *) żal,- s) wichura? 'i. I Ej w poły mohyła z witrem howoryła: ne wij witre studeneńkij szoby'm ne sczorniła. Ny (ani) witer ńe wije, ny sołnce ne hrije; yno (w) stepu kraj dorohy trawa zełenije. 5 3. Ej u poły riczka, na riczońci kładka, n e pokidaj, kozaczeńku, ridneńkoho batfka. 4. Bo jak ho pokynesz, sam marno zahynesz; 218. 2) bystreńkoju riczeńkoju uw dunaj poplynesz. A jak budesz plysty, budesz potopaty; wże ja tobi i ne zmohu biłu ruczku daty. Dworska. od Horodenki. L m^m&^msm^ % cze taki ja Cze ja w pola rodćła si cze ja v lisi chresteła sie, i ^Ąsmsm kumę ma-la szczastia, do-li ne whada-ła. Cze ja w poły rodeła sie, 2. Ne ja w polu rodeła sie, cze ja w lisi chresteła sie, ne ja w lisi chresteła sie, cze taki ja kurne mała s), tylko takij kumę mała, szozaśtia, doli "ne whadała. szczastia, doli ne whadała. 219.4) 3. Dołe moja neszczasłewa koło me budesz żeczłewa. Kołeś prejdet toj czas luby szczo nas zwiażut wiczne śluby. Dworska. Horodenka, Śmatyn. e^^teES^ sfe ft-fr-fr- t=t ¦v-u ^ m te lubiu ja diwczenu Ach ja neszczaslewy szczo budu di-ja ") Text nr 37. - Wacław z Oleska P. 1. Gal. str. 258 (Hej wyjdu ja) Cztienia, II. str. 276. - J) Żeg. Pauli P. 1. r. II. str. 113. 3) miała, - ") Wacł. z Oleska str. 325. 134 135 221. fcfcL|=- neszczasnaja. 3. Choć ja jej ńe wozmu, budu jej spryjate, i wsioho dobra dla neji zjćdnate. Szczobe ne zaznała szczo na świti złoho, a szczo zahadaje, szczobć mała wsioho. 4. I ja tobi także zawsze szczera budu, do samoji smerte tebe nó zabudu. Ne poberemo si to ne nasza wena, płaczmo na worohć, bo to ich preczena. i 220. 3 ort Horodenki, Zaleszczyk. Wm^^m: =E wy-wo - raJa nestczaslywa do-le, i =FL pole. 4. Sama-ż bo ja, sama pszenyczeńku żała; och prychodżu do domońk nema-ż moho pana. Ozeladońka w domu, szczo-ż myni po tomu, stełyła bym biłu postil ta ne maju komu. A postil biłeńka, a stina nimeńka, *) pożal-sie mij mocny Boże, szczo ja mołodeńka. ach ty dole mo-ja Ach ja neszczasłewy, szczo budu dijate, lubiu ja diwczenu, ne możu ji wziatć. Ne możu ji wziate bo zaruczenaja, ach: ty dołe moja, dołe neszczasnaja. Prosyv by ja jeji szczoby mne kochała, a szczobe tamtoho taj zaperestała. Ale bo ne schoczet, bo ja ne bohaty; ach ja neszczaslywyj Dworska. i ±r± i szczo budu dijate. Sfe W= i Horeż myni LEL ICf-fZ -VH""bi -n-r-.-i-^'~~w -V-v/-""*-*- diwczynońka myślon - ka-mi 1. Hore-ż myni, horę, neszczaslywa dołe. Wyworała diwczynońka myślonkami pole. 2. Czornymi oczyma taj zawołoczyła, dribneńkimi slozońkami wse pole zrosyła. 3. Sijała pszenyciu, rodiat sia bławaty; Ach ja bidna neszczaslywa, szczoż maju dijaty ? Andante. Nuta n.205 tre roz -wij rozwij w i w i ska-li, Powij wi - tra, powij po tyso lrao 2do I Y~ ił-^-s-łl *-NT-| --[- ~ji żali. hirki nio-ji ża-li, 2. Oj ażbym ja tak duv abym zemlu pirwav, uźe toje ńe rozduju szczo tobi Pan Boh dav. 1. Powij witre, powij po tysowi skali; rozwij witre, rozwij hirki moji żali. 222. od Stanisławowa. ^=L t?r-r- =L=• t~r- t± :LE^ W?^ Kolomyjka. ztat :j5iL qF* -Urh-t v-v- v-v- a ja tobij teper rauszu ^S Oj kazała ineui luaty szczoby chłopeiw ne ko-chaty, Imo 2do ||Ęgiiiig^f^iii|| ne zważała nari-kąty Lud, Ser. XII. nr 315. dołu. na matczynu wo na neszczesnu ~~ od Śniatynia. Andante. 223. z za - lu u-to- piu sia. Sywy oczy maju ale ne żeniu-sie ; oj pidu ja do riczeńki, z żeliu utopiu-sie. Ne topy sie mylyj bo duszu zahubysz. Jak ne maju topyty-sie koly mni nć lubysz. Sywy o - czy maju a - }e ne że- niu sia, oj pidu ja do riczeńki A ja tebe lubiu, Bohu prysiahaju; tylko tają pryczynońka, szo hroszy ne maju. A ty majesz szaljuh, ') ja maju dwa hroszy, chodym, chodym zwinczajmo-sie oboje choroszy. J) ściana niema ('od ściany bezludno). ') szeląg. 186 137 224. i^r1^ 1S S~m 3L kaczu- ry-ku, syvo - to-ju, ^^ -#-#-"T-|- m Kolomyjka. ¦ś^^ł^ń U=*S^ 1. Dołiw, do - H\v 2. Ta ja ne to w 3CL^==: -#-*- i-1*~ś Potoczygka, Horodnica. f-B*-0- " Em* ~iif do-li w za - wo - do-ju, szo neń- ki na ma-je, Piszła moja łycha dole, 9. A ja piszła wodu braty ii wyru wtonuła; z dwoma konowkamy, a ja piszła wodu braty, doli(a) mni sie uczepyła dolu'in zaczernuła. ') oboma rukamy. 10. A ja piszła wodu braty z poliwanym dzbankom; doli mni sie uczepyła taj zo wsi; ostankom.2) 226. Czortowiec, Harasymńw. =P*P= i|fei&g - de sadze ze le - na w try vi Di-bro Dibrowo zelena w try ridó sadżena. Piszła-ż bym toboju taj sie zrady boju. Zrady welykoji, susidy blyskoji. Susidó, susido, uczó swoho syna; Naj-że win ne chodyt po wysznewym sadu, ta naj win ne robyt nado mnoju zradu. A koby ja mała krilcy wirłowyji, toby polekiła do mista do zboru. Tam bym sobi siła j-a u krajnim domu. A otworu ja sy horisznu kwatera.3) A otworu ja sy horisznu kwateru, a podywiu ja si po misti po renku.4) Aż tam mylyj chodyt, rozłucznyci wodyt. A ja ne terpiła d'nemu'm pryłekiła. pokłony sia moniu rodu, szo Ja sy a- lo ja tow syi'0-toju, szo do-ii Koby ja buta znała swoju lychu dołu, jabym buła zawisyła harbuz nad wodoju. Bułaby łycha doli, harbuz dosihała, taj by buła łycha dołi hołowu złomała. Płyłas dołe czerez morę taj-s ny wutonuła, czomużes ni2) łycha doły taj ne obmynuła, 225.3) Oj ne szu-my Nuta nr 24. i e-t-0- -v-v- ±3=S= imin H"""l" na - ja ^^ awtreriedy sadze - naj 1. Oj ne szumy dibrowońko, oj ne szumy zelenaja, 6. a w tre riedy sadżenaja. 7. 2. A w trć riedy a w czetiry, zaszumysz my szcze-j po chwyli. 3. A zaszumysz nado mnoju, jak ja budu jty toboju. 4. Jak ja budu utikaty, lychu dołu pokiedaty. toju. maje. Łycha doły, łycha doły, lyclio tobi budę, taj utunesz kraj bereha jak woda prybude. Lychu dołu ni prodaty ani prominiaty, lyszen sobi z lychow dolo' świta korotaty. Dołeż moja nyszczaslywa dołeż moja hydna, ja si s toboii ny nażyła lyszen si nahybła. oj ue szu-my Gwoździec. Ne daj, synku, 4) serciu wolu, ne pokiedaj lychu dołu. Woly-ż synku zaprićdaty 6) dribni dite hodówaty, lycliy dolej dohadżaty. 6) A pidy-ż ty łycha dole, u wyra ') utopy sie; a za mnoju mołodoju taj ne wołoczy sie. •p~- na wtry ri-de sad--że-na. 8. Pomahaj-bih, łubku, szczo kupujesz? Szubku. Komuż to to budę? Cy tobł cy mym, cy kotrij detyni ? 9. Ni tobl, ni myni, ni kotryj detyni. Rozłucznyce twoji, pryjatielcy moji. 10. A na-ż tobi, mylą choictu czarku wyna. Za twoje to trudy, szos sie zatrudyła. 11. Bodaj tobie, mylyj, (taka) rozłucznyci myła, a jak meni myła twoja czarka wyna. 12. Szumie horę, lisy, taj zeleni haji, - wertaj sie myłeńka oj wu swoji kraji. 13. Biduj-że na świti, jakes bidówała; hoduj dribni dity, jakes hóduwała. 14. Bo ja wże nó budu teper biduwaty, ja ty ne pomożu ditćj hodowały. ') Wacław z Oleska, P. 1. str. 379. 380. - C z t i e n i a (1863) 4, str. 238. ") inni, - 3) Wacław z Oleska P. i. Gal. str. 379, - ł) córko, - 5) prząść, - 6) dogodzić, - 7) w wirze. ') czerpnfła, - a) do ostatka, Pokucie. - T. IL 8) górne okno, - ") rynku. 18 138 139 Sa-łocha: pryjdy, 2do iMsm^^^ś Kazała Sałocha: pryjdy, szos dam! kazała nyboha: pryjdy, szos dam! Pryjszov ja do Sałochi - ju Ponedivnok, nyma Sałochi doma, - połę berwinok. Pryjszov ja do Sałochi - baj u Wiwtorok, nyma Sałochi doma, - wże negil sorok. Pryjszov ja do Sałochi - baj u Seredu, nyma Sałochi doma, - pasę czeredu. 1. 2. 2. 227. 3. Horodmcs, Strzylcze. Oj jak że ja s-pryhadaju ') jak my si Iubyly, nyraz my si doliw łyczkom słezy pokityly. Oj Boże-ż mij myłoserdnyj szczom' ty zawynyła, na szczos mene z tym rozłączy kolio ja lubyła. 5. Oj zarosły mochom de'm chody myłeńkij Rozłuczyv-es, oj mij Boże koho ja lubyła, pidut lita marno z świta wse budu tużyła. Oj zarosły toty steczkie mochom i byrwinkom, de'm chodyła, howoryła mołodoju diwkoii. toty steżki i trawoju, ła, howoryła z toboju. vni. IMLiłosścS. 228. Swawola. Wianek. Dziecię. od Stanisławowa. Ijmmmz^m^ms^m stru-ze, tonesen-ki du A jak ja ty wiperu, to budę bileńka; a jak ja ju witaczeju s) to budę toneńka. Harasymów. 1. Oj na hori jasenec, Obruczyki pid jasincem bodnarec. Pryjszła d'nemu mołodyci, 3. napraw meni boczku, a ja tobi za wihodu 2) 229.4) wiperu soroczku. Obacz nr 176. Sedyt bodnar na stilczyku, obruczyki struże; a jde d'nemu zabirnaja mołodeńka duże. 2. Oj bodnaru, bodnaryku, szczo ja tebe proszu, połahid 5) mni konowoczku, szczo mid, wyno noszu. :i. 6. I Połahid' mni konowoczku, połahid' i boczku, a wszyju ty na nedilu, 7. szołkowu soroczku. A bez klyniw, bez rukawiw, a stan sobi kupysz; aby ludo ne kazały szczo ty mene lubysz. 8. Oj pusty ła zabirnaja a z sebe nesławu, obstawyła kozakamy wsiu zastivnu *) ławu. 230. 3. Czom sołowij ne spiwaje, hołosu nymaje; - chodyt bodnar po liszczyni, obruczi rubaje. Wrubav odeń, wrubav druhij, za tretym szukaje, - tam diwczyna mołodeńka haju dozyraje. 231.6) ^ S V-- - ^L Kaza - ła vnok - winok. ju Po 1. lmo A na-te 2) że kozaczeńki, ta jiżtó, ta pyjte, lysze mene zabirnoju samu ne lyszyjte. Najily sie, napyly sie, piszly za wozamy, zapłakała zabirnaja dribnemy slozamy. Oj a w łozy, bratie, w łozy, rubaty zanozy 3), a czej-że my wizberajemo zabirnoji słozy. Strzylcze, Horodnica A widej 4) ty diwczynoczko giedyka 5) nymajesz, szczo ty taka mołodeńka haju dozyrajesz. Oj je w mene gedyk, neńka, oboje stareńki, kazały my dozyraty ces haj zełeneńki. 3=±\ Kołomyja. SB -%^ ^i-i szos dam I Pryjszov ja do Sałochi zastoinę, dać, *) wspomnę, - ") wygodę, - 3) zmaghiję, - ") ob. Lud, Ser. XII .nr 170, (str. 87), - 5) napraw, wyporzadż. ) na macie! - 3) rąbać, ciąć pręty do jarzma, - 4) wi-'5) died, ojciec, - s) Wacław z Oleska,* P. 1. str. 214 iii. Oj naj by to szczo nedili, to szczo ponedilka, szczoby jeji zawedily szczo chorosza diwka. 234. Kolomyjka na wieczornicach śpiewana. - Nuta obacz nr 232. ^ Ls po pietdesiet soroczok, a u me~-ne jedna-ja Porad' meni towaryszu, szo maju robyty; czy diwczynu pokiedaty czy je szcze luby ty? Oj ńe luby, towaryszu, taj ńe zabuwaj sie, bo linywa do roboty chot' ludej spytaj sie. l) pociąga, prędko przędzie, - !) cienkie włókna, niteczki, - 3) stój, - 4) wrzeciono, - 5) p'roste, - 6) krzywe, - ') vel: neńci, - 8) dranka, koszula podarta, - 9) widać, - 10) zawinę, - ") Na tęż nutę: Aja lublu Petrusia. 2. *) 140 232. Pryjszov ja do Sałochi - j-u samyj Czetwer, nyma Sałochi doma - lysz buła teper. Pryjszov ja do Sałochi - taj u Pietnycu, nyma Sałochi doma - połę pszenycu. Pryjszov ja do Sałochi - baj u Subotu, nyma Sałochi doma - kinczyt robotu. Pryjszov ja do Sałochi - baj u Nedilu, dała Sałocha myni - soroczku bilu. Kołomyj ka. a te 3Ę -i*-^- *L -P-V- V A ja swo-mu myłeń-komu |sEp a win mene =(C-7C wipo - lu bar - winok -P-U- ¦V-V-5M/ :p=P= po-ci-lu-je rano wpone - dn A ja swomu myłeńkomu wipolu ') barwinek, a win mene pociluje rano w ponedivnok. A ja swomu myłeńkomu zrobiu robit sorok, a win mene pociluje raneńko wi wtorok, A ja swomu myłeńkomu oj pasu czeredu 2)> a win mene pociluje raneńko w seredu. A teper-że mij myłenkij, a teper, a teper, ciluwav'es mni w seredu, ciluj-że i w czetwer. A ja swomu myłeńkomu wipolu pszenycu, ciluwav'es mene w czetwer, 6. ciluj szcze w pietnycu. A ja swomu myłeńkomu porobiu robotu, a win mene pociluje raneńko w subotu. 7. Teper-że ja, mij myłeńki maju preweliju 3), ciłówav'eś ciły tyżdeń, ciluj szcze w negilu. 233. *) Bo linywa do roboty ne chocze robyty, pietę winki szczo sobitki6) szczoby jej lubyty. Oj naj by to szczo suboty a to szczo nedili, szczoby jej i zawedily chłopcy mołodyji. wypielę, - 5) sobótki. 2) trzodę, - s) przywilej, - 4)Cztienia, nr 207, V-V- .'!. Oj chodimo towareszu 5. oj po pid wikońci, kotre diwcze pokiehaje ') tonki wołokońci.i) Ne stij 3) łubku pod wikońcem, 6. proszu ja te w chatu, taki'm ty sia izwiryła jak ridnomu bratu. Ne stij łubku pid wikońcem, 7. proszu te do chaty; bo w pało my weretińce, 4) nikomu podaty. Oj wpało my weretińce, 8. taj prołomyło sie; nema inoho myłeńkoho, aby zrobyło sie. -*-*- 235. ' -trtt W?1 g^i ==2= -4- ±ŚL ^=^ -V-Y-A u naszych boha-czok m -V-U- M bi-ła-ja. szczo ne~dili A u naszych bohaczok po pietdesiet soroczok; a u mene jednają, szczo negili biłaja. Ja z weczera namoczu, o pivnoczy społoczu, a na rozswitoczku wberu si w biłu soroczku. Czortowiec. Sidaj łubku koło mene, roby weretyńci; kotry prawi5) dawaj meni, krćwy 6) nesy żińci. 7) Sćdżu w riedu, tonko priedu, taj ne meni dranka,8) ja w sym seli probuwaju, ne maju kochanka. Ne maju ja myłeńkoho ne maju, ne maju, widaj 9) mene Pan nebesny ne pryjme do raju. A jak ja sie zawłehaju, 10) łubka postaraju, taj pobudu troszka w pękli, taj pidu do raju. s V-V- v"-V- ) od Horodenki (Czerń iatyn) Ny to Boha welyczyty ny sia pomólyty, wzhlanav w obraz Bożej Maty musiv tebe wzryty. Oj ty mylyj myłeseńkij, jakiż ty myłeńki, jak na poli pri roboti witer chołodneńki. 142 143 Oj ty myła myłeseńka, jakaż ty myłeńka, jak na poli pri roboti woda chołodneńka. Na weseli iz druhami kiażko-ż meni buło, bo za lisom, za horami serce tebe czuto. 9 238.9) m Szoby lisy wyrubaty, hory rozkopaty, szoby wydko de myłeńka taj do jeji chaty. 8. Pane brate towareszu, budemo sie betę, ') ne chodetam de ja chodżu diwczónu lubetć. Pane brate towareszu, ne towarćszujmo; wozmim sobi po diwczćni, taj gospodarujmo. Wandruwała diwczynońka >* tretu czast' dorohy, *-zboliła ji hołowońka, biłeńkii nohy. Za new, za new dwa Laszeńki, wżialy wandruwaty, oj chotily diwczynońku k powroti z-imaty. Nula ob. 115. 205. :Y=F VW-h Ustupyly dwa Laszeńki do mełnyka w ohniu: j-a moloda wse dumała, szczo ja jieh.wijdn. ') Zdohonyly diwczynońku, de pańska pszenyci(a), zbawyly ji winka jeji, rumianoho lyci(a). Czortowiec, -h-W-U-h V-v-V-\-r W? 236. Nuta ob. nr 116. f^gggEiB *33?EM &M\ A-tóij myłyj jak wy - jiż-dżav n i) bió, - ') C z t i e n i a, 1863, IV, str. 186. 3* *=e V łyczko w^z szczoby twoje bi A mij mylyj jak wyjiżdżav, mene nakazowav: szczoby twoje bile łyczko nichto ńe cilówav. Hej jld, mylyj j-uw dorohu, jakoś toto budę, poclluje twij towarysz, 3. taj szcze-j tobi budę. Ja hadała, mij myleńkij, szczo ty sie zabawysz, nichto łyczka ńe ciulowav 4. lysze twij towarysz. Ne ciulowav, ńe ciulówav, taj wże i ńe budę; tak i moje bile łyczko żdaty twoho budę. 1. Oj czoho-ż ty, moja -ufU m -V- Oj moloda wsi diwoczkie bodna-riwno szczos naroby - la, jjjgj^PS* jawvinoczkach a tys zhuby - la. l) C z t i e n i a. Moskwa. 1863,3. str. 107, - Lud, Ser. IV. nr 164, - 2) siewy, - 3) pokos, - 4) dział,- 5) vel: chudoba, - 6) ściagn§,- 7)ob.nr28b.- Lud, Ser. VI. nr 145 a. - Ser. I. nr 13 b. (str. 169), -") Lud, Ser. I. s. 151 -168. Oj moloda bodnariwno 3. szczos narobyła, wsi diwoczkie j-a u winoczkach, a tys zhubyła. Wsi diwoczkie j-a u winoczkach 4. pered pana jdut, taj na swojich hołowoczkach winoczki nesut. 5. Oj panowe hromadowe hrichu'm bojała; ja'm ne uwyła swij winoczok bo nedila nastupyła. 241. ') 7. Strzylcze, Horodnica. Wsi diwoczkie paninoczki mid, horivku pjut, a mołpdu popiwnoju nahajkamy bjut. 8. Wsi diwoczkie paninoczkie j-a pjut hulajut, a mołodu popiwnuju . w dunaj puskajut. 9. J-fi moteda popiwnaja jak potopała, taj na swoju makinoczku taj poklykała. 10. Maty moja starenkaja, majesz dońiok sim, ne daj-że im rospustoczok, budę doli wsim. 11. Matyż moja starenkaja, majesz dońiok piat', ne puskaj ich na hulani, ta naj doma spiat. 12. Matyż moja starenkaja majesz dońok dwi, ne daj-że im rozpustoczok jak dałaś mynl. Dałaś myni rospustoczok jak w den tak w noczy, teper myni żovty pisok oczynkie toczyt. 19 Lud, Ser. XII. nr 426-428, - 2j związała. Pokucie. - T. IL 146 147 Ta szos myni Katerynko po tobi wydyt-si, weczeroczku weczerijesz taj tobi hydyt-si. Ty-ż to mamko, ty-ż to mamko, ja to ne wygiła,') szo łekiło hołnbjetko, na hornietko siło. ,3ydyt bratczyk na skiłczyku kuczeryki czesze: Ny wir mamko Katerynci, Katerynka bresze. Ta pas kozak siri woły na riwni dolyni, - ta win dawav na rantuszok naszi Kateryni. 11. Ispas. Ta naj ludę ny howori, bo myni ny sława, ta ja jeji ny rozbywav, sama myni dała. Ta ja jeji ny rozbywav, sama myni dała, ta naj mene pozywaje do swojeho pana. Jak u pana sprawy nyma, naj yde do wijta, ałez bo ja paruboczok, a wna wże ny giwka. od Kołomyji. 1. 242. Cy zazulka, brate, kuje, 4. cy myni si czuje, cy giwczyna pid jaworom z łeginem noczuje. Ni zazulka, brate, kuje, 5. ni tobi si czuje, durne giwczie ny rozumne z łeginem noczuje. Ałez bo ty paruboczok 6. oj ty łeginyku, ta na szo ty giwczie rozbyv ta na paskiwnyku. *) 7. Ałeż bo ja paruboczok, a wna wże ny giwka, naj-by buła w łyczko była wid swoho pogiłka.2) 243. Piszła, piszła Katerynka j-a w pole po zili, - za new, za new jeji mamka, taki jeji slidom.3) Ty nadajesz moja mamko, szo ja si kosyczu, *) ja takoho kosyczyni nikomu ńy zyczu. ) 9. Piszła, piszła Katerynka j-a w haj po kalynku, ta prynesła Kateryna na rakach dytynku. 10. Giekuju ty, moja mamko, za dobru nawuku, kołysałaś mene mału, kolyszy j onuku. ') Kołysałaś mene mału, budesz kolysaty, buło mene ny puskaty pid oborih spaty! jL+ f=L ł= ś=L: L* .UL^-|/- "= -w- '- =*-i/ -i^-V-V W Kataryny czorne oczy, ci-hij ciluj szcze sie choczy. W Kata-ryuy A ja żyta nechoczu, bo ja żyto maju - ja z chłopciami zażertuju, żertowaty znaju. Abo mene za muż dajte, abo mene zamykaj te. Abo mene mołoduju meży chłopci ne puskajte. 244. ') widziała, - s) stół, - 3) v. w jeji ślidy, -•) przebiła nog§, - ') bodiak, cierń. ') pastewnik, - 8) podołka? - 3) w brogu. W Kataryny czorne oczy, ciluj, ciluj, szcze sie choczy. W Kataryny, ta w diwczyni ciluj aż do biły dnyny. W Kataryny czorne oczy, Kataryna dobra d'noczy. Kataryna hreczku wiezała, Kataryna prawdu kazała, 5 Mała mama odnu doczku, Katerynkow zwała, ny raz ni dwa Katerynka mamu zmudruwała. ly dnyny. W Kataryny biłe nohy, Kataryna dobra d'dorohy. W Kataryny biłe cycy, nyma cliliba na polycy. Kataryna proso połoła, Katerynu kolka kołoła. Kataryna sino hromadyła, Kataryni kolka (ne) wadyła. Ispas. Ny raz ni dwa, ni try razy mamu zmudruwała, w oborozi9) pry dorozi Katerynka spała. Nuta ob nr 71. 1. Jak ja buła mała, mała, kołysała mene mama; to w kolibci, to w korobci teper mene lubiat chłopci. U. Jak ja buła mała, mała, neznała niczoho - taj skazała, szczo nebudu, lubyty nykoho. 5. 1. Oj chodyła orlyci po sadu - ta zbyrała orlyci łobodu. 245 3. 246. od Stanisławowa. A teper^jak ja uzrosła, na stanoczku stała, ne jódnomu hultajowi do sercia prystała. Oj niamu-ż ty, moja mamu, lubiat mene chłopci, dajut mene piv talara, żyta piv korobci. od Horodenki (Horodnica). 2. Ta kazała orlyci: kutkudak! ta probyła nóżyczku 6) na budlak. ') *) kozaczę, - B) wnuka, - 148 Pidit myni po giczka, ') po giczka, naj witihne budlaczka, budlaczka. 247. 4. Ny tak bolyt nóżyczka z budlaczkom, oj jak bolyt serdyczko za giczkom. :^ipqe ^^ &$&&& w- jjr-h-y-y-y- Czernelica, Hubin. Mekietycha chtib sadiaje a Mekieta i swij pchaje, czy ty to Moli &m ^M ne ja to mij ta-to. Mekietycha kisto 2) drobyt, a Mekieta swoje robyt. Czy ty to, mćkieto? Ne ja to, mij tato. Mekietycha na hostyni, a Mekieta na swynyni. Czy ty to, Mekieto? Ne ja to, mij tato. Mekietycha chlib sadżaje, 3. a Mćkieta i swij pchaje. Czy ty to, Mekieto? Ne ja to, mij tato. Mekietycha szkwarkie szkwaryt, 4. a Mekieta swoje paryt. Czy ty to, Mekieto? Ne ja to, mij tato. 5. Mekietycha na drabyni, a Mekieta na kobyli. Czy ty to, Mekieto? Ne ja to, mij tato. 248.3) l[=FTr0^ W* zprteF Itż^t -&- Ś&> -W---f- Wże try dni i try ne-tli - iy jak moho mu-ża ko - maryzji-ly. g ;p=jE ft± :CTO=R ^ =p=?=L Wl ^ ~^p. fWź 1=t h-^-v- ESLS a ja żuru - H\* u-toplu sin Taj szcze każut ludę szczo ja ne żuru - sia szczo ja ne żuru - sia, ja żurn - sia - toplu sia Ip^^jgąg^pg^^ pidu u-toplu sia. w czerwonym wyni pi-du u-toplu sia uy-ni, ny - ni ') dijak, - 2) tisto, ciasto, - 3) Kalendarz Lwowski Pielgrzym i| 1823 (artykuł Dyoniz. Zubrzyckiego o Pieśniach ludu), - Wiick z Oleska P. 1. str. 376, - C z t i e n i a, 1865, 4. str. 473. 1. Wże try dni i try nedily jak moho muza komary izjily. A szcze każut ludę, szczo ja ne żurusia, oj, a ja żurusia, pidu utoplusia, utoplusia nyni, nyni, - w czerwonym wyni, wyni. 2. Ach, horę, horę, zażuryła'm sia, skrypkami, dudkami, nadsadyła'm sia, taj szcze każut ludę, szczo ja ne żurusia, oj, a ja żurusia, pidu uduszusia, uduszusia nyni, nyni, - w puchowyj peryni. 3. Ach, horę, horę, zażuryła'm sia, skrypkami, dudkami, nadsadyla'm sia, taj szcze każut ludę, szczoja ne żurusia, oj, a ja żurusia, pidu zariżusia, zariżu ja nyni, nyni, - kupłuna po szyji. 4. Ach, horę, horę, zażuryła'm sia, skrypkami, dudkami, nadsadyła'm sia, ta szcze każut ludę, szczo ja ne żurusia, oj, a ja żurusia, pidu zawiszusia, zawiszusia nyni, nyni, - chłopciewi na szyji. 249. n _-,-Hn T~-P^i -r^1 r-f53 & w moho łubka rostekomy - szyna, Meży dwoma be-rehamy L 4fe ta-ki o-czy jak u Wo-lo - szyna. 4. Szczom lubyła, tom lubyła, a teper ne budu; bo wże ja sie rozhadała, szczo za nym ne budu. 5. Oj doki-że ja lubyła to seho to toho, a teper-że wże ne budu lubyty nikoho. Oj dokie-ż ja taj lubyła po dwa urlopnyczki, to ne jidny-ż ja schodyła żovti czerewyczki. Meży dwoma berehamy 4 roste komyszyna, w moho łubka taki oczy jak u Wołoszyna. A mij mylyj czornobrywyj na łyczku biłeńki, cy wsim ludem, cy lysz myni jak mid sołodeńki. .Jakbym znała szczo lysz myni, 6 tobym ho lubyła; jakbym znała szczo wsim ludem, tobym ho lyszyła. 150 151 Necnotlywyj synu, czernysz mni detenu, wydesz starist' moju, ja o tim ne stoju. Chody stara maty, prestań proklynaty, ja hadaju Fesiu taj za żonu wziaty. 250. U±^El od Stanisławowa, Halicza. i^^^i^ąiilg^ls^ pa - sa - la, hu-ka - ła. telat - ka czy Fesia za W ha je, az tu w sej Jak sie ma-jesz czerny-ce, sestry-oe, czorneńkaja, mołodeń-kaja, czernuszeczko, moja duszeczko. ?= II T=f- -V_v-+ -Hż^± "_U_ Wm^ś Dobre dobie otcze Dmytre, mij władyko, archi-re-ju, metropo-ly 1. Jak sia majesz czernyce, sestryce, czorneńkaja, mołodeńkaja, czernuszeczko, moja duszeczko? 2. Dobre, dobre, oteze Dmytre, mij władyko, archireju, mśtropolyto! 3. Szczoź ty robysz czernyce, sestryce, czorneńkaja i t. d. 4. Muku siju, otcze Dmytre i t. d. 5. Szczoż to z toji mukie budę, czernyce, sestryce i t. d. 6. Proskir, proskir, otcze Dmytre i t. d. 9. 10. W liti niczka mała hnet si perenesła; oboje prespaly, szczo-j obid prynesła. Pryjszła stara maty hlane na oboje: necnotlywy dłty, szczo robyte złoje. 11. Dobre, dite, dobre, żyj te sobi dobre ; żyjte sobi hoże, zachowaj was Boże! Po pid hajem te-latka Fe - sia 252. fe =P-P= -p-i/- tu ^BEfe aż siaroz - li by Holos po du %^^Ę^W^S^ 251. ') Dworska. Nuta nr 178, w ha-ju i. Po pid hajem Fesi teletko pasę si; w haju zabłukało, - w haju zahukała. Hołos po dolyni, aż sie rozlehaje, aż u tej hodyni mylyj prybuwaje. Szczo-ż ty robysz, Fesiu, szczo wże weczeryje.2) Teletka szukaju, wże-j sonce ne hrije. 4. Ja ty budu, Fesiu, teletka szukaty, a ty móni budesz chorosze spiwaty. 5. Dobre mylyj, dobre, ja ty zaspiwaju, chody wże sidaty, bo ja wże sidaju. 6. Jak sy posidaly spotom howoryly, aż tam swoju myłost' oboje whasyly. my=lyj dy - ni 253. Cy wy czuły, ludę dobri, 5. takoji pobliki, - ta szo to si narobyło 6. za duszki Marijki. Ta mołoda Marijeczka yz czotyrma pylą, jak chokiła yty domiw 7. z odnym si stulyła. A buv odyn meże nymy, szo ny sygiv tycho, ale szpuryv kaminczykom x) ta na swoje łycho. Skoczyv zanym nawkruhkorsz- 8. ta jak na wkruh 2) cerkwy, [my ta jak jeho, brate, złowyv, zacziev kosty terty. ispas. Ta jak zacziev kosty terty, buczkom pokihaty, 3) siv na neho jak na konie, wziev watry 4) kresaty. Ny chodyv'jem, taj ne pidu do duszki Marijki, ta jakby buv ny sfulguwav, treba buło swiczki.5) A mołoda Marijeczka na to ny dufała, ta czotyrioh łeginykiw na weczir zazwała. Ta czotyrioh łeginykiw na weczir zazwała, odyn bukom,8) druhyj sztuchom7) wna do sinyj wpała. ') Wacław z Oleska, P. 1. Gal. str. 277, - 2) zmrok pada. l) cisnął kamykiem, - 2) naokół, - 3) pociągać kijem, - 4) ogień, - 6) pogrzebu, - 6) kijem, - ') szturchnął j^. 152 153 13. Toż naszi mama z czotyr'ma stała, aż si perynka, - perewertała! -cznut ko¦ i Oj u mojim horodoczku zacwyly zwozdyczki, buły w mene, posestryce, ') "*) kolidnyczki. 3) Marijoczka mołodeńka 10. za żert to pryjmyła, to piszła do susidoczki, taj si pochwalyła. 11. Ta zacwyla kalynoczka, ta zacwyła róża, łeżyt, łeżyt Marijeczka chora, ta ny-duża!4) 254. My szyn. Sipiifeifeifcli sobą - ky lychi -•-i A wkowa -łychy '±H=±$L$±$: aa-ty niko -ho s chaty. 1. A w kowalychi, - sobaki lychi, B) zaeznut kusaty, - nikoho s chaty! 2. Wijszła giwczyna, j-oboronyła, 'serdeńko moje rozweselyła. 7. 3. Oj z hory ta w jar, tam kuma moja, - a w kumy giwczie to moja duszie! Treba-by popu pszenyci kopu, szoby mni zwincziev z kumynym giwcziem. Kopa propała, ślubu ne dała, szoby ki pope, troska6) napała! Szoby ki triesła pivtora roku, szob z ki witriesła pszenyci kopu! 10. 4. 11. 12. Zariżu husi, - ny obijdu si, zariżu dwoje, serdeńko moje! Hoj zmołała ja mirku pszenyci, taj spekłam z neji dwi pałanyci. Dwi pałanyci-j dwi waranyci, a trety perih, mali dytyni; Dytyni mali, szob ny skazała, szob ny skazała, s kym mama spała. Smutcza dytyna perih yzziła, perih yzziła, taj ny sterpyła.7) Tato na porih 8) a wna wpowiła:9) Oj tatu, tatu! dój jeho katu! 255.1) Napyv-bym si, chło2) wodyci, 10. kirnyci nyozysta, . pid jaworom dzełeneńkym napadało lysta. Prybery my, fajna łubko, 11. mostok kały no wy, naj wiberu iz kirnyci lystok jaworowyj. Lystoczku mij jaworowyj, 12. szirokij ta dovhyj, lubyly mni mołodyci zakiw remin 3) povnyj.4) Kazały my mołodyci: 13. ny żeny si łubku; wszyjemo ty soroczeczku z tonenkoho rubku. Ja posłuchav mołodyciw 14. sim rok ny żenyy si, - wszyły myni soroczeczku, szo rub ruba 6) jmyv si. A jak stało 6) u remeny 15. hroszyj ny stawaty, stały mene mołodyci wże ny piznawaty. A jak pryjdu do korszmońki, 16. sorokiwcie miniu; odna wid-ty, druha wid-ty: szo gijesz łeginiu? Wibacziejte mołodyci, 17. bo ja podorożnyj, lubylyste remin povnyj, lubifko porożnyj! Nyma hroszyj u remeny, 18. lyszeń odna dudka, rozyjgit si mołodyci wid mene da smutka! Ałe odna mołodyci morhała na meiie: Wyj&y> pryjdy, harnyj chłopcze, u weczir do mene! Hoj mółoda mołodyce, majesz czołowika, jak mni uzdryt koło tebe, to mni zbawyt wika. Ta ja swoho czołowika piszlu po kalynu: pryjdy. Pryjdy, harnyj chłopcze, chot' lysz na hodynu. Piszov staryj borodatyj kalynku łomaty, ta wfatyv si') harnyj chłopec z kołopeń do chaty. Jak si wfatyy harnyj chłopec z kofopeń do chaty: idy doniu za worota neni wizyraty. Piszła doni za worota, j-a w dołoni pieszczę: hulaj, hulaj, mamko moja bo tato ny jde szcze! Podywiu si u kwatyriu, staryj na podwiriu: ta, de ja si mołodeńki wże teper poginu?8) Schowąju ki, harnyj chłopcze, pid biłu perynu, sama leżu koło tebe, ta skazu, szo hynu,9) Jde staryj borodatyj ' z kalynow do chaty, a mołoda na postely zaczieła stohnaty. ł0) siostrzyca, kuma, - 2) wczoraj, - s) kolędnicy, - 4) niezdrowa, - 6) psy złe, - 6) febra, - ') nie wytrzymała, - s) próg, - 9) rzekła. ') Lud, Ser. XII. nr 458 i nr 613, - ') oto, otóż,- 3) pas,- 4) pełny; w pasach mieszczono trzosy z pieniędzmi, - 5) rąbek, szew, - 6) poczęło, ') skoczył, - *) podiju, podzieję, -*9) ginę z choroby, - ' °) stękać. Pokucie. - T. II. 20 154 155 Bij si Boha, czoło wieże, prynesy me medu, bo ja taka duże chora, hołowky ny zwedu. Piszov staryj gid do mista medu kupuwaty, a wna mene za ruczeńku, taj wiweła z chaty. 19. 20. 21. Yde staryj gid yz mista, ta borodow tępe: ') czoho w tebe, mołodeńka, 22. perynoczka tepła ? Ny wuczy si, staryj gidu, nyprawdu kazaty, kolys spijmav mołodczyka, buło ho trymaty! IX. ]>ffiłośe. Pieśni zalotne i weselne. 256. 11. Ta tam myni zasudyly sztyry sorokłvci, ta kiłko ja, chło, zarobyv na bohacki giwci. 257. Ispas. Kucharka si zamastyła, 2. Mołoda zachoruwała a starosta wpyv si, a mołodyj wpyv si, nyszezislywyj • tot gospodar', a muzyky powkikaly, szo na nych spustyv si. bo drużba swaryv si. 258. 3. Yj drużba, każe, drużba, hirka jeho służba, jak si skinczyt wesiliczko, napadąje nużda. Jasienów polny. Żurawel. Taniec weselny. 1) iiglips^iiff^ip żu-ra - wel ko-ło - peń. Oj źu ~ rawie żura-wie Oj na - duv na po - ko - ju Dżuryło. 3) (Taniec). ') rzuca, ciska, - 2) iść w starosty, z oświadczynami o rękę dziewki, 3) krótko ogoniaste, - 4) przysądzą, - 5) uciekał, - *6) stłukli, 5. Yj kuje zazułeczkaj kuje ta wahuje: ta elito yde u starosty 2) nachaj si waruje. Ta koly jde u starosty, naj berę horivki, naj howoryt do staroji a witak do giwki. A ja wwijszov ta do chaty wodyci napyv si, ta siv sobi na ławycu, taj i rozhoryv si. Ta siv-że ja na ławycu, taj stav si petaty: szo majete swoji dońci do posahu daty. A maju ja swoji dońci wesile zrobyty, dwi korowy kucofoski3) z małymy telety. 9. 10. Ta to hilsze szybenyku ny prysugi ) ludę, a wna hornec z pered pecz.N, tar-rach! mene w hrude. Ta siv-że ja koło ławy czerepky zberaty, wna wchopyła zamitaszku : maszir! durniu z chaty. Ta kikav 5) ja, brate, z chai\ bez sudu, bez dywa, ta tak my si giwka wdała, jak swyni kropywa. A wny mene zaczepyly, ny treba jim gitka a ja wchopyv buk u ruki, ta hajda do wijta. Pany myni sud sudyly, ludę tółkuwaly,6) obibraly dwa hajduky, po szudru pisłaly. Dżurków. lmo 2do 259 a.2) H JQL iL gfe L3% W= ^nr- ŁE -ft-fr-y-^-H'- Hoj ty Dżuryło pane de twoje wijsko stanę ? J a u misti pry dolyni pry czerwoni kalyni. Hoj ty Dżuryło, hoj ty! kuda-ż do tebe zajty? Ledom diwczćta, ledom (w) mene horiłka z medom. ') Tancerze biorą się za ręce i tworzą koło, to w jedną, to w drugą posuwając się stronę. Żeg. Pauli" w. P. 1. r. II. str. 151, powiada: Gdy w czasie wesela pannę młodą już do łożnicy odprowadzą, biorą się goście za ręce i tworząc koło, tańczą ze śpiewem Żurawia, podnosząc razem w różnych przerwach czasu tó prawą to lewą nogę, i naśladując tym sposobem chód żurawia. Śpiewają przy tein: Ta wnadyw-sia żurawel ta do naszych konopel: Takij takij żurawel, takij takij czubatyj, takij takij nosatyj! 2) Obacz Pokucie, T. I. str. 176, (nr 24). • 3) Tańczą go trzy osoby, zwykle podczas wesela. Jeden z tancerzy staje na jednym końcu izb}', drugi na drugim; i gdy ku sobie tańczą, stawa w pośrodku trzeci, podskakując to do jednego, to do drugiego. Tań czą i kręcą się w rożnych kierunkach, już to pojedynczo, już chwy tając się po dwóch lub po trzech. 156 157 Pieśni na niektórych weselach śpiewane w Ispasie, Myszynie t. d. - i przeplatane drobnemi śpiewankami (od nru 262 do 02), oprócz tych, które podaliśmy już w Tomie I. Pokucia Str. 285. - Nuta tamże: 259 b.') Jasień ÓW polny. LS m lmo 2do Dźury - lo hoj ty le - dom Hoj ty di-wocz - kie ledom medom Hoj ty Dżurylo, hoj ty! jakhy do tebe zajty? Ledom, diwoczkie, ledom, budę horivka z medom. Ledom, diwoczkie, ledom, budę horivka z medom. Po za-hunieniu Senin nć kołoty jęczmieniu. 260.2) Horłycia.. Taniec znany i na Pokuciu ze śpiewem: Oj diwczyna horłycia, do kozaka hornet sia; a kozak jak oreł, jak pobaczyw taj wmer! 1. Łeżiely berwy czarczakiji, oj uczera yz weczera, w nas kuroczka ufaczona. ') Ta des buła, des chodyła, moja Kuczerawko? Za horamy z bachoramy, moja luba mamko! 262. A my za new ślidom, ślidom, z kołacziemy taj yz chlibom. Oj my jej i ślidok zhubyly, do was swatowe zabłudyly. 263. 2. Szo wny z tobow tam robyly moja Kuczerawko? Ciuluwaly, obijmaly moja luba mamko! 264. l) uchwycona, - 3) rodzinie, 261. s) Korowód. Taniec znany i na Pokuciu ze śpiewem: Korohid haszcza - czy diwka kraszcza? Czy diakowa, czy wijtowa? taki nasza mużykowa. 1. Korohid łoboda - czyja żińka mołoda? czy diakowa, czy wijtowa, oj czy nasza mużykowa? Żeg. Paiili w P. 1. r. II. str. 149 powiada: Taniec Dżuryłło (w Prze-myskiem Ciuryłło zwany) ma zwykle tylko miejsce na weselu po skończonej uczcio. Tańczą, go sami bojarzy weselni i mężczyźni, tworząc dwa rzędy naprzeciw siebie. Sama już nazwa poświadcza o starożytności tego tańca. - Nazwa Czyryłło oznaczała Cyryli a. Oj ty Dżuryłło pane! de twoje wojsko stanę? Oj ty Dżuryłło, oj ty! kudy do tebe zajity? - Oj pid seniu, seniu; posiju ja jaczmieniu, u mene jaczmin uros, po czerwonomu kołos. Żeg. Pauli, II. str. 152 powiada: Dziewczyna wezwana do tańca staje w środku izby, chłopiec tańczy dokoła niej, robiąc prysiudy i wycinając hołubce Dziewica stojąca w środku zwie się horłycia (sino- garlica). Zeg. Pauli, II. str. 151 powiada: Taniec ten również podczas wesela przed siedzącą panną-młodą wykonują mężczyźni idąc do koła jeden po drugim i trzymając chustki w rękach. Zwią go także Koro eh id może od prędkiego chodzenia. Łeżiely berwy czarczakiji: Wijdy, wijdy mołodeńka z komory, ta pokazy swoje łyczko rodowy.2) Czo' si twoje bile łyczko zbilyło, ta czerwonow kalynoczkow zaewyło. 265. Ta pryjszta ja na wesile - 2. Oj ny sztuka zaspiwaty, każut myni spiwać. ale sztuka wdaty, Bolyt garło spiwać darmo, na wesilu riżni ludę, treba ho naliwać. 3) budut si smijaty. 266. Łeżiely berwy czarczakiji: Oj cy prijde, te cy pryjide i moja rodynoczka do mene w hoski? Wezera mni dała, nyni ny buła, widaj. wże za mni zabuła. 267. Ta ny choczu rodynoczko, szobys my szo dała, lysz szobys moji hołowci rozwid jakyj dała. 2. Cy ce tutky jynczi ludę, cy ce jyncza chata, nichto mene ny wartuwav jak ja buła w tata. - 3) z polskiej piosenki. 158 159 268. Łeżiely berwy berwinkowiji: De si kosońka giła? vel: de si tisońka (warkocz) giła? ey w haj połekiła, cy w lis dzełenenkij? pid ruboczok toneńkij ! 272. Łeżiely berwy czarczakiji: Stanu ja na bylynku, kryknu ja na rodynku: oj rodeż mij rode! Daruj też mni dobre: Szobym si harazd mały, szobym wam giekuwaly. [:] 270. Łeżiely berwy czarczakiji: 1. Oj pryjdut moji swatowe po mene, ozmut moju kosu-rosu wid mene. 2. Budę moja kosa-rosa znijaty, budę moja makinoczka plakaty. 3. Ny płacz, ny płacz makinoczko za mnoju, Ny wse zabrałam z soboju; 4. Lyszyłam sadoczok z rutoju, lyszyłam ślidoczky po polu. Ny pryjmu ki mij rodoczku medom - horiwoczkow, ta łyszeńky szczyrym sercem, fajnow besidoczkow. 274. Łeżiely berwy berwinkowiji: Hoj mołoda rid swij częstuje, | a rid jeji daruje: zdorowjem, szcziskieczkom, bileńkym zawykieczkom. [:] Łeżiely berwy czarczakiji: 1. Oj do mene mij rodoczku, do mene, ny majesz ty soromoczku zza mene. 2. Chot' że ja po noczech chodyła, pry sobim cnotoczku nosyła. 3. Ta chot' ja chodyla za kilka hir, A wse swomu rodoczkowy na prychił. 1. 2. 4. 1. Ta kuwała zazułeczka na płoki, na płoki, podywisi Parasoczko cy kuhut wysokij? Oj zapłaczesz, giwczynoczko, w perszyj Ponegivnok, jak ty zdojmut yz hołowy chreszczietyj berwinok. Oj zapłaczesz, giwczynoczko j-n druhyj Wiwtorok, budę ty si jyzdawaty szo wże negil sorok. Ta zapłaczesz, giwczynoczko ja w tretu Seredu, jak ki wdaryt łycha doli w lyczeńko z peredu. Oj zapłaczesz, giwczynoczko ja w czetwertyj Czetwer, bidnaź moja hołowoczko, szo robyty teper? 269. 271. 6. 7. Ny majesz ty Parasoczko wid Wasyle krywdu, Wziev win u ki j-uplitoczkl, dav ty biłu byndu. Ta zapłaczesz, giwczynoczko, j-u pietu Pietnycu, jak ny zmożesz wiklykaty jyz korszmy pianycu. Oj zapłaczesz, giwczynoczko, ja w szestu Subotu, Jak ny zmożesz wiklykaty łubka na robotu. Ta zapłaczesz, giwczynoczko, j-u semu Negilu, bidnaż moja hołowoczko, de ja si pogiju? Bidnaż moja hołowoczko, nyszczaslywa dołe, kudy chodżu wse si kiszu, widdałam si bołe! Ta zijszov si rid yz rodom mid, horiwku pyty, oj zijszov si rid, rodynku baj rozwesełyty. Ny curaj mniś mij rodoczku, szo ja zasmuczena, chot' ja iiboha, ny bohata pry eh ody do mene. 5. Cy ja tobi ny kazała ny bery ty mene, bo ja rodu welykoho ny mesz byty mene. 273. 275. 276. Ny dywuj si mij rodoczku szo ja prybidniła, małam odnu korowoczku taj totu'm projiła. Ta jak myni Bih pomoże, to ja druhu kupju, ta prychody mij rodoczku, bo ja tebe lubju. Oj ja rodu welykoho, taj ty ny małoho, ta ty łubku żenychlywyj, taj ja ny wid toho. 160 161 281. 4. Luby-ko mni mij myłeńkij, bo ja ny welyczka, tak ty budu szczebetaty, jak perepelyczka. 5. Luby-ko mni fajnyj łubku, jak ja tebe lubju, tak si budem obchodyty, jak hołubci dubju. Luby-ko mni fajnyj łubku, ta tak jak ja znaju, tak si budem obchodyty, jak anheli w raju. Ta dała mni moja mamka za koho'm chokiła, zaszumiła nahajeczka, koło moho kiła. Szumy, szumy nahajeczko koło moho kiła, x mene mamka ny dawała, ja sama chokiła. 277. Ta kudy ja pochodyła tow mołodow giwkow, stelyła si doriżeczka chreszczietym berwinkom. Ta kudy ja pochodyła mołodow giwczynow, stelyła si doriżeczka dzełenow liszczynow. 5 Na dzełeni połonynci pasut bili wiwci, ta Hospody myłosernyj, jakyj harazd giwci! Ta kynu ja buk na-wodu, buk na wogi skacze, durna giwka, nyrozumna, za parubkom płacze. Ta kynu'ja buk na wodu, buk na wogi yspłyv. Ny płacz giwko za parubkom, rozum by ty widpłyy. 278. Łeżiely berwy czarczakiji: Oj na barani wovua, [:] a na capi joski, częstuj mołodyj hoski! [:] 279. 3. Pyjte hoski horiwoczku, taj ja z warny budu, jak ny stanę horiwoczki, ja szcze rozdobudu. Ta kopana doriżeczka, kopana, kopana, pyjte hoski horiwoczku, bo ce pryproszena. Hoski moji lubi, myli, hoski prychodiaszczi! zdaje my si hoski moji, szóste pozłokiaszczi. Pyjte hoski horiwoczku, taj ja z warny choczu, oj pidu ja do komory, taj yszcze utoczu 5. Ta ni ona z koriniczkom, ta ni ona z percem, ta łysz ona z sumliniczkom, taj yz szczierym sercem. Oj łubku mij duże fajnyj, 4, jakyjjes podoben lubyv'jes mni sztyry roky, wziety's mni ny hoden. Oj pidu ja u sadoczok, 5. ta urwu ja sływku, lubyv'jes mni, ny wziev'jes mni taku czornobrywku. Oj pidu ja u sodoczok 6 ta urwu ja hruszku, lubyv'jes mni, ny wziev'jes mni taku teper duszku! 7. Nyma myni ponad toje, de si lubji dwoje, ta jak uny poberut si, fajno nażyjut si. 282. Łeżiely berwy czarczakiji: 1. Ta do boru dorożeczka - do boru, . ta prosyt si mołodeńka w myłoho do domu: 2. Pustyko mni mij myłeńkij, widkis mni wziev, zakiw mij winoczok ny ziwjev*" 3. Bo jak mij winoczok ziwjene, tohdy mene mij bateczko ny pryjme. 283. 1. Ta daj-ko mni moja mamko, za kbho ją choczu, chot' mni brfde.sim raz byty, ja do ki ny skoczu. 2. Ta daj-ko mni moja mamko, za koho ja ważu, chot' mni budę sim raz byty, ja tobi ny skazu. 280. Łeżiely berwy czarczakiji: Hadajte rodoczku, hadajte![:] po czerwonomu kydajte. Trebaż naszi mołodeńki czobitok, taj dzołoteńkych pidkiwok. Szoby czobitky skrypily, szoby pidkiwky dzwynily. 284. Łeżiely berwy berwinkowiji: Ny daruj mni mij rodoczku: ni dzołotymy, ni czerwonymy, ni povnoju povnoczkoju; lyszeń szcziskiczkom, ta zdorowjeczkom, dobroju wołeczkoju (dobrą wolą). Pokocie. - T. II. 21 162 163 Ispas. Naj ny żyju, Hospodoczku ani do obidu, jak ny budę mij mylyj tot, za kotroho pidu. Ta jak budę tot mij mylyj to harazd my budę, jak my memo lubyty si, pozawygie ")~ ludę. Wy by toho pysaryky w pyśma ny spysaly, szo my z sobow ceji noczy pereszepotaly. Ta zahraj my muzyczeńku na smyczok, na smyczok, czołowik-by żinku ny byv, koby ny jazy czok. Czołowik-by żinku ny byv, zdorowji ny tratyv, ta koby win lysz pohadav, szo za żinku' płaty v: Płatyv popam, płatyy giekam, żydam za horivku, ta kobjfarwin ce podumav, - toby ny byv żinku. Bodaj tebe dweri wbyly a mene worota, szoby ja si ny lyszyła pisli ki2) syrota. Bodaj tebe dweri wbyly a mene polyci, ta szobym si ny lyszyła pisli ki wdowy ci. Ta chto chocze pywa pyty, to naj sobi kupyt, ta chto chocze żinku maty, naj sobi wikupyt. 2. 285. Ta ny daj my, Hospodoczku, 3. welykoho statku, ałe daj my troszki gityj, taj małeńku chatku. Ta jak myni szo ne stanę, 4. ta ja sobi kupju, lysz daj toho, Hospodoczku, ta szo ja ho lubju. 286. Łeżiely berwy czarczakiji: Oj ny zawywajte mene, bo nyma niczo w mene. oj bo ja pasła woły, taj zahubyła w poły. [:] Oj ja pasła jahniata ta widorwaly chłopiała. [:J 287. 3. Ta kuwała zazułeczka, ta kazała hec! hec! prodaj mamko j-uplitoczki, ta kupy my czepec! Każut ludę, szo sud budę, ny boju si sudu, bo ja taka mołodeńka bez tebe ny budu. 288. Łeżiely berwy berwinkowiji: Zradlywyj ponegiwku! [:] zradyv' jes nam giwku. Wezera buła w winoczku, a nyni wże w ruboczku. [:] 289. Ta ny żiel my za byndamy, ni za j-upłitkamy, ta lysz żiel my za giwkamy ta za parubkamy. 290. Łeżiely berwy czarczakiji: Czoho taril') torkocze ? [:] Bo win zapłaty chocze. Chocze win czerwonoho, wid pana mołodoho. [:] 291. 1. Ta tak buło pered s-noczy,2) 5. ta tak buło-j s-noczy, prostojałam yz myłeńkym bilsze jak piv noczy. 2. Oj stojała ja z myłeńkym 6. w neho'm si prosyła: puskaj mylyj do domoczku' bo wże biła dnyna. 3. Ta ny dnyna, moja myła, 7. ny dnyna, ny dnyna, ta lyszeń szcze po pivnoczy czetwerta hodyna. 4. Wy by toho pysaryky 8. w pysma ny złożyły, szo my z sobow ceji noczy perehoworyly. 292. Łeżiely berwy czarczakiji: Oj z pid dzełenoji wyszni, [:] fajni swaszeńky pryjszly. Fajno si powberaly, fajno zaspiwaly. [:] 293. 1, Oj spiwacze, nyboracze, 2. Ja w spiwaka ni sardaka, na szo si nagijesz, 8) ni ruba - soroczky, cy na toty spiwanoczky, szkoda daty za spiwaka szo bohato wmijesz? choroszoji doczki. 3. Ta w spiwaka ni sardaka ta ni kużuszyny, soroczku mu wuszy zzily, *) lysz kovnir lyszyly. J) pozazdroszczą, - s) po tobie. ") talerz, - J) przed-wczoraj, - ") liczysz, spodziewasz ? - 4) wszy zjadły. 164 165 294. Łeżiely berwy czarczakiji: Oj hydno nam hydno [:] szo swata ny wydno. Oj puskit swata z micha, naj by nam buła wkicha. ') \ 298. Łeżiely berwy czarczakiji: Oj na chaki pirie, [:] a swata wovky zzily. A swaeha z toho żalu zasila nam wsiu ławu. Oj swaeha si rozweselyła, dwoje gityj zrobyła. [:] 295. Czołowicze, czołowicze, ka meniu horieczyj! ta pidmowyv czelidynu takyj maje zwyczaj. 296. Łeżiely berwy czarczakiji: Kudy swaszeńenka chodyt, [:] za new rutoczka schodyt; rutoczka dzełeneńka, bug' swaszko wesełeńka! [:] °j Pyj mU mylyj,taj ny wpywaj si, 2. ii a czużi żinki ny zabuwaj si, bo czuża żinka, jak polyn hirka, Hwoja myłeńka jak mid sołodeńka. 302. 297. 3. Oj ty mene ny zajmaj, bo ja tebe znaju, ta ty lihaj wid skiny, "•) a ja leżu s kraju! 2) 3. 2. Ta kazała moja mama bug'synku, pohana! witer bery łeginyki, ty pidesz za pana. Ta pan budę wyno pyty, a ja mu spiwaty, ta szoby nam w swiki łehko buło gazduwaty. Widdaje mni moja mamka hołowko bidneńka! jak ja budu gazduwaty taka mołodeńka? 7. Mene maty porodyła, j-a koło hriedoczok, koby'm taka do roboty, jak do spiwanoczok. Ta jiłabym, każe, masno, chodyłabym krasno, do roboty hoj uziety myni duże straszno. J) uciecha. Werbiąż. Ta na hori żyto cwyte, oj żyto dzełene: ba jak budesz gazduwaty, bateczku, bez mene? Bolyt mene hołowoczka, szos duże ny możu, widaj-że ja za myłeńkim hołowkow nałożu. Bolyt mene hołowoczka taj meży płeczyma, prywegit my dochtoryka z czornymy j-oczyma. Do roboty ny beru si, * robyty ny możu, ! ny odnoho łeginyka i z rozumu wiwodżu. Leginyku mołodeńkij ] wus ty si zasijav, > noczuwav'jes koło mene nic' jesmy ny wgijav (dijm Ta na odnu dytynoezku czerewo boliło, j ale druhe hołubjetko z haju pryłekiło. Sama'm siny horodyła, sama'm pidsypała, sama'm łubka polubyła, sama'm wiswatała. Ta ny kieżko horodyty, kieżko pidsypaty, ta ny kieżko polubyty, kieżko wiswataty. Oj pidu ja na wesile tam hrajut muzyki, a kucharky powpychaly w kapustu jazyki. Ta jakby ki pidtesaty jawore dzełenyj, ta jakby ki polubyty 'i iołany, - 2) z brzega. Iwanku fałenyj? 299* Mysz;II, Kluczów. 4. Teper sobi pohulaju, bo maju zza koho, yz za Boha swyteńkoho, taj zza muza swoho. 5. Za dobroho, każe, muzie, to żinka jak różie. Zza lychoho, Łażę, raba, za rik za dwa baba. 6. Jak si maty prykładaje dytynu płekaty, tak si łubko prykładaje mene ciuluwaty. 300. 3. Ba jakby ki pidtesaty ty dzełena hruszko, ba jakby ki polubyty 4. Iwanoczku duszko? Cy ty Iwanku takyj fajnyj, cy tebe malujut, ta szo moji czorni oczy 301. za tobow banujut? Ta kazav my fajnyj lubczyk*, szo kupyt horivki, ta win by buv kupyv myni, ta bojit si żinki. Werbiąż, Myszyn. 166 167 Kaźut lude, szo ja chora, powegit mni do dochtora. Do dochtora nimeckoho, bo ja rodu szlachęckoho. Do dochtora do Mykiety, bo win znaje, szo robyty! Oj pidu ja pid plit sisty, chocze mene medwig zzisty oj medwegiu, medwedeńku ! ny jiź mene molodeńku. Ołijesz *) tu babu zzisty, plit ny może perelisty. Za kim ja buła, za kim ja buła, 4. a za stareńkim didom, a to mene did, mene hodówav a pszenysznym ehlibom. 305. Teper ja piszła, teper ja pi szła taj za mołodoho, oj wzięło meni, da ńestawaty da chliba razowoho. Myszyn. X. M ałżeiis tw o. Stary. Żal. Niewierność. Skarga. 303.2) Nuta nr 63. 1. Oj pide didu, oj pide starej 5. za dunaj po kalćnu,3) ta pojidemo, ta. pojidemo do tatuńci(a) w hostónu. 2. A wże didowy, a wże staromu 6. po kolina woda maje; a szcze mołoda - a mołodyći(a) staromu promowiaje. 3. Oj popłyń didu, oj popłyń starej, 7. za dunaj po kalćnu; ta pojidemo, ta pojidemo do mamuńci w hostćnu. 4. A wże didowy, a wże staromu 8. po pojas woda maje; a szcze mołoda - a mołodyci staromu promowiaje. 304. 1. Twoja boroda, twoja stareńka oj jak sołoma w strysi,6) moje lyczeńko, moje rumiane, jak kalćnoczka w lisi. Harasymów. Oj popłyń didu, oj popłyń starej za dunaj po kalenu; taj pojidemo, taj pojidemo do bratczyka w hostćnu. A wże didowy, a wże staromu po szćju4) woda maje, a szcze mołoda - a mołodyci staromu promowiaje. Oj popłyń didu, oj popłyń starej za dunaj po kalenu, taj pojidemo, taj pojidemo do sestryczki w hostćnu. A wże didowy, a wże staromu lysz czuprćnka splynuła,5) tóhdy mołoda - a mołodyci i w dołoni plesnuła. od Tłumacza. Twoja boroda, twoja stareńka, prypiczkie ') zamitaty; moje lyczeńko, moje rumiene mołodciem 8) ciluwaty. Cy ty kiemysz *) staryj gidu, 3 jak buła wimowa, szoby ja jszła na hulanie, a ty sydy dom a. Szoby ja jszła na hulanie pyty ta hulaty, a ty staryj, sydy doma dytie kolysaty. 5. Ta pryjdu ja yz hulani, ta hlanu w kolysku, moje dytie rozpowyte, - ja głda po pysku. 4. Ta ny bery staryj gidu giwczynu z kwitkamy, bo budesz ty weczerity w zapiczku s kitkamy. Bo budesz ty weczerity kapuskinyj rosił, ta hirko mesz zhaduwaty za swij dawnyj dozirl Tyśmienica. 306. 2) g%fabbĘ^S^^pSfrLgfSq u ' ' ' ^ Oj pidwy-szneju tajpidczere - azneju sedytstaryjz molodoju tajakzjaho-doju. 1. Oj (tam) pid wyszneju taj pid czereszneju sedyt staryj z mołodoju, ta jak z jahodoju. I sam ne pidu i tebe ne puszczu, bo tam chłopciw czereda ty szcze łubko mołoda! Dam ja tobi chatku i dam sinożatku, i stawok i młynok i wysznewyj sadok. Wna si w neho prosyt wna si w neho molyt pusty mene staryj didu, pohulaty pidu. Oj ty staryj bzdyku pusty mene na mużćku. Oj koly ja staryj bzdyk, sedy doma bez muzyk. 6. Ja nć choczu chatki ani sinożatki, ni stawka - ni młynka ni wysznewoho sadka. Ani twoho - niczoho, ani tebe samoho. *) wolisz, - 2) Wacław z Oleska, P. 1. str. 368, - Lud, Ser. VI. nr 236, - Ser. XII. nr 72-74, - 3) kalina, - ł) szyję,- 6) utopił się, -6) w strzesze, - ') przypiecki, - 8) młodzieńcom. ') Czy pamiętasz? pomnisz? - a) Wacław z Oleska, P. 1. 168 169 od Korszowa. Ta wstawaj-że, newistyce, bodaj-jes ny wstała, ta jdy toty woły pasty, szo ty neńka dała! Myni neńka ny dawała, bo-j sama ny mała. ta na szo ty swoho synka, j-u starosty słała? Daj mi, diadiu, syry woły, prijanu telycu, a czej-że ja ta wytiahnu, iz korczmy pjanycu. 1. Naduła sie diwczynoczka jak żydiwskij indyk, ne ozme ij bohackij syn, chyba jakiej wynnyk.2) 2. Oj za pana hotuwała, za wynnyka data, cztery woły obiciała, ślipe pacie dała. 5 307. *) 3. 4. od Sniatynia. Sztery woły, jak sokoły, rohami sia czeszut: oddaj, oddaj, moja maty, naj ludę ne breszut. Oj pryjszła ja do diadyka: daj mi, diadiu, woły! ne możu ja dohodyty swoji lychyj doły. 309.") l. Neńko moja starenkaja, 3 neńko moja myła! ny daj mene za staroho bo ja czornobrywa. '.i. Ta w staroho woli w mnoho, 4 budę mene byty, budę mene do makinki . po woły honyty. 5. Ja w starosty posyłała, bo-ste dobri ludę, ja hadała szo za woły wimowy ńe budę. 308. Ta, naj toho kolka wkołe, szczo za płuhom chodyt, ta, naj toho kolka wkołe, chto woły pohonyt! Mała Handzi swukruhu lychuju, szczej do toho detynu małuju. Pisłała ji w nedileczku żiety:4) idy-ż ty Handziu, taj ne obżeraj sie, taj na newi6) raz ne pidojmaj sie. od Obertyna. 1. Towaryszu Nykołaju czies ruszyty wid dunaju, Hołowy nam pobilily i borody posywily. A żinkie nas ne piznajut a dite sie widcurajut.3) Towaryszu Nykołaju 3. Towaryszu Nykołaju po czćm-że ty lito znajesz? A po tym ja lito znaju, szczo szle diwkie z torhu z mis kienuly my z ruty kwitku: dobre i to, staryj didku! po czćm-że ty zemu *) znajesz? A po tym ja zemu znaju, szczo szle5) diwkie ztorhu z mista, kienuly mni hrudku z śnihu: na! to tobi, staryj didu! Niektórzy rozpoczynają pieśń tak: (ob. także nr 225 i 226). Ty dibrowo 6) dzelenaja a w tre redy ') sadżenaja, - jak ja iszov toboju, dzelenoju dibrowoju, tohdy bujny witer wijav lyszeń myni wusók sijav.8) A teper idu toboju, dzelenoju dibrowoju, borodoju potrisaju hyli9) wusom zaczypaju. Spiwanoczki moji luby, de ja was podiju? ponesu was w czyste połę, tam ja was posiju. Ta jak budę dobra dola, to was pozberaju, a jak budę łycha dola, to was zanechaju. Wy budete, spiwanoczki, po hori spiwaty, ja sie budu mołodeńka slozamy wmywaty. Jak'em pryszła do swykrusi, stała na porozi, lyszyly sie spiwanoczki moji na dorozi. 1. 2. 310.2) 5. Zakuwała zazulyczka na chati w zahati, 3) jak 'ja budu probuwaty w swykruszynyj chati. 6. Prywely mia do swykruchy, szcze'm ne wstyhła sisty, ona myni iskazała: nes^w połę jisty! 7. A ja ij sie ispytała: ta, de toj płuh ore? Ona myni iskazała: naj ti(a) kolka wkołe! 8. A ja buła mołodeńka, 311. znała idpowisty: ta, naj toho kolka wkołe, komu nesu jisty! od Obertyna. ') Cztienia, II. str. 392, - a) gorzelniany, - 3) odrzekaja, - ł)zimę, 5) szły, - 6) dąbrowo, - ') rzędy, - 8) was zasiał, - 9) gałęzie. ")¦ Lud, Ser. IX. str. 219 (nr 74), - Ser. XII. str. 75 (nr 151), - ^Cztienia, II. str. 372, - 3) zagać (subst. fem.), - ") żać, - 5) niwie. Pokucie. - T. II. o o 170 171 313. I. A w negilu poraneńko 3. szcze kury ne piły,') iszov Jaśko do Marysi ludę ny wygily. J. Oj pryjszoy win pid wikonce, 4. ta wse niżkow: tup, tup! cy ty wijdesz Maryseńko, cy ja budu tut, tut? 5. Zapry dweri, zatkaj kahłu, aby zahoriła, . ta powedy w temnyj lisok, każy szo wduriła. A wże Handzi tre kopę nażiela, szcze sie Handzi i raz ńe pidniała. Pryjszła Handzi do domu z pizneńka, pisłała ji swekra korowy dojity. A wże Handzi czetery zdojiła, a wże Handzi i pid pietu siła. A dajte-ż meni nożyka ostroho, naj ja sy utnu połotna tonkoho. A szcze swekrucha połotna ńe tf&a, wże Handzi(a) w serce ostryj niż zatieła. Oj na-ż tobi swekrucho lychaja, pobyła tia nedili świetaja. Oj na-ż tobi swekrucho lychaja, pobyv tia hrich, szczo detyna małaja. Oj na-ż tobi swekrucho lychaja, majesz hrich, szczo Handzi mołodaja. Ta imyv jeho za czuprynu stav kolykom byty, zdaje my si, szo ny budesz szcze raz prychodyty. 3 4, 5 6 7 8 9 10 312. ') 1. Oj Hanusiu, Hanusenko, 12. perenoczuj choć niczeńku. 2. Jak tie budu noczówaty? 13. oj-^maje pan pryjichaty. 3. Ja położu storóżeczku 14. koło twoho porożeczku. 4. Storożeczka hydna buła, 15. lehła spaty, taj zasnuła. 5. A pan bramy otworieje, 16. storożeczka sie ruszióje. 6. A pan dweri otworiaje, 17. a Hanusi(a) potórpaje. 7. Pan z Hanusiow sie wytaje, 18. krajnym 8) słowom sie pytaje: 8. Oj Hanusiu, Hanusenko, 19. ezoho bramę pootworiane? 9. Oj ja stado napówała, 20. taj'em bramy pootworiała. 10. Oj Hanusiu, Hanusenko, 21. czo' podwiri stratowane? 11. Jak sie stado rozbrykało, 22. taj podwiri stratowało. od Obertyna. Oj Hanusiu, Hanusenko, czo' wikońci pootworiane? Oj ja pana wlzerała, taj wikońci'm pootwariała. Oj Hanusiu, Hanusenko, czo' łóżeczko zburikane? Oj ja duże chorowała, taj łóżeczko zburikała. Oj Hanusiu, Hanusenko, szczo za bida na łóżeńku? To kaliczyńka 8) neboha, i bezruka i beznoha. Daj mu pane czerwonoho, naj si wstupyt z łóżka twoho. Czerez pokij raczkom iszov.4) czerez siny prosto piszov. Wiszov na dwir, taj sy swysnuv, siv na konia, taj szcze kryknuv. Jake'm chotiv tak mni Bih dav, sim'em noczej z Hanusiow spav. Taj szcze-j my pan zapłatyv, szczo'm sie z łóżka ustupyy. :$. Nichto myni ta ny wynen, 8ama'm sobi wynna, polubyłam smarowoza, dołe nyszczyslywa! Ba smarowiz smaruje wiz ta jide w dorohu, ta ja bidna syritoczka hospodariu w domu. Zaklykałam sobi gieczka lysz na-ódnu weczeriu, witer nadnis 3) smarowoza na tot czies do domu. , 7. Obacz nr 56 . 57. Oj wyjszła Maryseńka do siny 8) iz chaty: chody, chody, kołodiju, za mnow noezowaty! Nema muza, nema doma, win teper na warti, budem z sobow, kołodiju, bez nicz rozmowlaty. Gody. Ta jak wyj szła Maryseńka: idy Jaśku do chaty, ubyj swoju ślubnu żinku, budem si kochaty. Ta jak by to, Maryseńko, ba jak by ji wbyty? treba na to, Maryseńko radoczku radyty. 314. 4. Zahajpol Ta wwijszov-że win do chaty, taj stav sereg' chaty: weczir dobryj, mołodyce, 5. ba szo tut czuwaty? Ale wijszov mij smarowiz ta na dwir do konyj, wikih 4) sobi z swoho płota kołyczó^dubowyj. Śwytyj Boże, śwytyj kripkyj *) a ty giecze witky? czohos pryjszov taj tut zasiv, 6) koło moji żinky? 315.7) od Stanisławowa. 3. Oj piszów ja do kumońki, lulku zakuryty, zderły z mene opanczynu, , szcze chotiły byty. 4. Zderły z mene opanczynu, zderły z mene kuczmu, odeń każe do- druhoho: "Nu-że ho pomuczino!" ') Przypomina pieśń mazurskf: Chciała pani piwa pić i t. d. - Wójcicki, P. ]. p. Tom II, - obacz Lud, Ser. VI. str. 162 (nr 321), - Ser. XII. str. 237, J) ostatnim, - 3) kaleka, - ł) w tył na czworakach. l) piały, - 2) otwór przy kominie, - 3) przyniósł, - *) wyciągnął, - 5) mocny, - 6) zasiadł, - ') Cztienia, 1865. 4. str. 470,-'') sieni. 172 173 3. Ta w makinki kruki') hory hulaty dowoli, a w myłoho wsiude riwno hulaty ny wilno. Ta dałaś mni, moja mamko, za wysoki hory, ny dałaś my bilsze wina aj lyszeń odny bżoly 3) Ta bżoly si rozłekily 4) a ja si lyszyła, szoby myni łycha doli hołowku suszyła. 9. Ta poskiłcie z witryk a drokina 6) krowcew 9. Tycze ') riczka newćlyczka pidu, pereskoczu, wydaj mene, moja neriko, za koho ja choczu. Dałaś myne, moja neńko, a dała taj, dała, ta jak totu kołopeńku j-a w bołoto wpchała. Oj jak tiażko kółopenci j-a w bółoti hnyty, tak my tiażko j-a z nylubom na śim świti żyty. 319. 3. i. Dałaś mene moja mamko za haj zełeneńkij, budę ty si preczuwaty mij hołos toneńkij. 2. TBude ty si preczuwaty, budę ty si snyty: nema moji robytnyci, nykomu robyty. A ja chłopeć mołodeńkij, w swoho batka wdaw sia, nyżom, nyżom, po pid płoty, taj w bulby schowaw sia. Wyj szły rano diwczatońka, zberaty natynu,2) odna każe do druhoji: "Znaj8zła'm se dęty nu." 5. O den każe: pane brate! 7. drubyj każe: "kurne"! a tretyj sia meni z buczkom po za pieczy sunę. 6. Oj skoczyw ja ezerez płit, 8. taj ne dotyknuw sia jak mnia zibraw muzyk cipom, ') aż ja oblyznuw sia. 9. A ja chłopeć mołodeńkij, wziawsia za pid boki: "Podywit sia, diwczatońki, jakij ja wysokij!" "Weselna. 316.3)4) lmo moja ma-ty moja ma-ty ^0^^^sm^Ę^^: za dunaj, za du-naj, po-d u-maj Da-łas me-ne te-per so-bi Mo ^ eJS^±LljL^ :fesfei V-U- =m ^-.y Dunaju pe-rebu-ty ani pre-brudy-ty po-dumaj, ne budużtia mo-ja ma-ty 1. Dałaś mene moja maty 4 za dunaj, za dunaj, teper sobi, moja maty podumaj, podumaj! 2. Dunaju ne perebuty 5 ani prebrudyty, ne buduż tia moja maty wo wiki wydity. 3. Dałaś mene moja maty 6 za muż mołodoju, jakby tuju konopelku w wodu zełenoju. wo wi-ki wydity. 4. Oj jak tiażko konopelci seri w wodi hnyty, jeszcze tiaższe mołodyci na czużyni żyty. 5. Dałaś mene moja maty za wysoki hory, ne dałaś my bilsze wina, jeno jedni pszczoły; 6. A pszczoły sia rozłetily, a ja sia łeszyła, szoby meni łycha dola hołowku suszyła. 317.5) Ispas. Moja maty worożbytka, tak my worożyła: ny luby ty nywirnoho, bo budesz tużyła. 2. Ta ja mamu ny słuchała, taj mamynu wolu, ta teper tak usychaju jak bylynka 8) w polu. 6. Ta dałaś mni, moja mamko, za dunaj, za dunaj, teper sobi, moja mamko, podumaj, podumaj! 7. Dunaj riczka ta sziroka, ny moż ji zbrodyty! doli moja taka łycha, szo ny moż lubyty. . 8. Ta ja jemu zastyłaju poskil paperowu, a win mene witynaje nahajkow drotowow. paperowa om *) łetiła, nahajeczka obkypiła. 318. Horodnica, Strzyłcze. Ty kazała, moja neńko, szczo ni (mni) si ne zbudćsz, pryjde taka nediłyczka. szczo żidaty budesz. Pryjde taka neftflyczka, pryjde taka dnynka, szczo zapłaczć otec, maty, taj usie rodynka. Nyma moji dytynoczki, taj nyma dytynki, nyma komu pozbyraty chlib iz moji nywki. Jasienów polny. I robiu ja j każe robiu, ny chto meni ne wiryt, poskażu si myłeńkomu, 4. a win si zawiryt.8) U połe's ne chodyła, obid nó nosyła, skazy mćni moja myła deś sidyła syła?9) i) cepami, - 2) nać, - 3) Wacław z Oleska, f. 327, - G z t i e n i u, str. 266, - 4) pieśń ta znana i na całem Podolu, - 5) C z t i e n i a, 1863, 4.' str. 267, - 6) bylica. ') kręte, - ^ wiana, - 3) pszczoły, - ł) rozleciały, - 5) wiatrem, - 6) druciana, - 7) ciecze, - 9) zagniewa, - 9) tak długo. 174 175 Oj u połę bylynoczka, witrec nefi chytaje, ide maty do duneczki, ludej sia pytaje. Skażit myni, ludę dobry, : de moja doneczka? naj ja pijdu idwidaju, cy dobra dółeczka? Sydyt doiika u krisełci2) ' w ikonce whladaje, taj na swojich bilych ruczkach synci 3J obzyraje. 7. Ta jak tyji konopeńci u bołoti hnyty, tak-źe myni mołodoji iz nelubom żyty. 323. Neńko moja stareńkaja, odnus mene mała, sim sokoliw prylitało, ty mene ny dała. Sim sokoliw prylitało, ty mene ny dała, ośma sowa pryłekiła 3) ty myni wibrała. Ośma sowa pryłekiła, siła na topolu, a ty myni yskazała: cy-se *) twoja doli. Sydyt sowa koło stoła,6) :$. dywyt si jak pudłó^ czerez sowu na myłoho dywyty si trudno! 324.6) 325. - !) oddzielę, - ") przyleciała,- 4)oto,- 5) Lud, Ser. XVI. 6) Zeg. Pauli,P.Lr.II. str, 145, - 7)w gościnę, - 8) prząść, i) Cztienia, II. str. 393, - s) w krześle, - 3) sińce, - 4) córki i 5) Lud, Ser. XVI. nr 453, - 6J ciało, - r) urażone, - 8) obaw. kucie, Tom I, nr 221. 2. 3. 1. Witer wije, witer wije, a wse powiwaje, yde mamka do doneezky, dorohy pytaje. Sydyt dońka j-u wikoncy, mamki wizyraje, taj na swojim bilim luli 6) synci obzyraje. Oj ny sidaj, moja nene, blyzko koło mene, bo j-u mene raźne ') kiło, ty wporazysz mene. Nuta nr 188. Oj wżeż meni ne chodćty tym horisznym łanom, oj wżeż meni ne stojaty z parobkom Iwanom. Oj wżeż meni ne chodety horisznym potokom, oj wżeż meni ne stojaty myłomu pid bokom. 320. 4. od Tłumacza. A szczoż tobi, mij synońku synci pid oczyma? Oj chodyła'm po sadoczku, bdziłka mia wkusyła. 5) Teper, synku, ne Petriwka, bdziłki ne łetajut, taj szczo tobi w Pylypiwku oczka pidpuchajut. Oj dala's mia, moja maty, taj dala's mia, dała, taj jak tuju konopeńku, w bołoto wdoptała! 321. Jspas. 4. Cy ki (cię) doniu, doli wbyk cy bziłka wkusyła, bym koło ki ny sidała, bym ki ny wrazyła? • 5. Oj ny mene doli wbyła, lysz bżiłka wkusyła, ny sidajte koło mene, bym si ny wrazyła. 6. Jakaż toto, mij synoczku, jakaż toto bżiłka, czomuż tebe ny kusała, jak-jes buła giwka? 322.8) Czortowiec. 3. Oj wżeż meni ne chodćty kuda ja chodyła, oj wżeż meni ne lubyty koho ja lubyła. 4. Oj koho ja taj lubyła, toho'm uchybyła, za koho ja taj ne znała, tomu'm si dostała. Dostałam sie neńko moja tomu dworakowy. Oj bo dworak taj neborak,- wolu źebrakowy. Oj bo żebrak wiżebraje, dite pochoduje; a toj dworak szczo zarobyt propje, prohajnuje. Neńko moja stareńkaja, tos mni zakazała, kiłko buło w roku negil, tos mni ny wbyrała. Wbery ') mene, moja mamko chot' w odnu negilu, bo wże ja si mołodeńka, wid tebe widgilu.3) Klyłas myni, moja neńko, klyłas myni w doln, oj hadałas, szo ja bndu do smerty z toboju. 7 Mene mamka widdawała, dała my kobyłku, kazała my pryjichaty w sim rik j-u hostynku ') A ja mamki posłuchała, pryjichała w sim rik, mene mamka ny piznała, petaje si susid. 1. Siedu ja u kużil priesty 8) aw kużil torkoczi, mene mylyj klecze spaty, meni se ne choczć. ]) ubierz, nr 425,- 7. U dworaka ny serdaka ny ruba soroczki. Szkoda neńko za dworaka choroszoji doczki. 8. U dworaka ny serdaka ani kożuszyny; szkoda neńko za dworaka dobroji diwczyny. Myszyn Zahajpol. 3. Susidoczky, hołuboczky, czija cy-se doczka? Na ni sukni dzełeneńka, szovkowa soroczka. 4. Susidoczko, hołuboczko, ny piznajesz doczku, twoji ruczky sukniu szyły, szovkowu soroczku. Jasienów polny. Pokiń myła kużel priesty, chody d' meni spaty, dam ty zavtra sorokiwcie, idy priechy szukaty. 176 177 rt ZĘ=t- U -±źź ta za krymyn-no - ]u, Mij mylyj rano wstaje, 4. A ja obid zhótowała, wziev sie obuwaty, wzięłam widawaty, nwziev pałeczku pid piecze j-a mij mylyj czornobrywyj jde priechy *) szukaty. j-a s priecbou do chaty. 5. I pokaj si moja myła, j-a pokaj si, pokaj; a ja tobi priechu prywiv a ty praczki szukaj. i^ ^ą. -4-J- =P 328. *t(SC r Hoj tara za-ho - ro-ju, 63^3 U, czołowik za Dżurków. ^ ne po prawdi 326. 5. 6. 327. ^sHisSli^I^feSl tęcze woda z duba, dałaś mene moja maty, dałaś za ne - lub*. Obacz nr 207. Czortowiec. 1. Oj zacweła kalynoczka w łuzi - czohoś moje serdeńko uw tuzi. 2. Oj zacweła kalynoczka w płoti, - czohoś moja hołowońka w kłopoti. 3. Czomuś mene, mij mylyj ne lubyt, win z weczera do ynszoji chodyt, o pivnoczy do mene prychodyt. 4. Taj na moju postiłku lehaje, taj szcze-j moju matórku łaje. Ta woźmy ho, synku za tysowy stołek, ta nazwy ho, mołodeńka: syweńki sokołu! 1. 8ama'm konie pidkuwała, sama sobi jidu, ta swatav mni bohackij syn, 2. za neho ny pidu. Ta swatav mni bohackij syn, taj bohato hroszyj, za bidnoho, mamko, pidu, 3. bo bidnyj choroszyj. Chot' ny budę, moja mamko, ta szo popojisty, koly myni lubo, myło, koło neho sisty. v v Oj na hori dub i. 2. Oj na hori dub, tęcze woda z duba - dałaś mene, moja mamko, dałaś za neluba. Nelub nelubyszcze ne chocze robyty, lyszeń ide do korszmońki mid, horiłku pyty. 3. Ide win z korszmy i krasno spiwaje, a na meni mołodeńkij kiłce potćrpaje.3) 7, lspas. 4. Chot' mni budę, moja mamko, tryczi na deń byty, koly mu si lubo, myło, w oczy podywyty. Ta jak zacziev mylyj byty, ta za kisky 2) westy, pryjgit-ko mni j-oboronit, moji lubi sestry. Pryjszly sestry, ta boroni, a maty ny chocze, sidaj synku, koło neho, dywy mu si w oczy. od O berty na. 4. Wchodyt win do chaty zacziv si pytaty: cy stelena biła pośkil 4) bo ja choczu spaty. 5. Stelena, stelena, bo my mamka dała, szobym z tobou mij luboczku wsiu nicz rozmawiała. 6. Maty-ż moja maty, poradriycy w chaki, porad' mene moja mamko jak neluba zwaty. Oj tam za horoju, ta za krymynnoju, ne po prawdi żyje czołowik zo mnoju. Ona jemu steiyt, bileńkim wkrywaje, nahajka drótianka krewce óbtipaje. A win ji si dywyt, a win ji pytaje: czo' twoje serdeńko tak kieżko wzdychaje? Cy chliba ne maje, cy za sil hadaje, czo' twoje serdeńko tak kieżko wzdychaje. Ta ja chlib taj maju, za sil ne zhadaju, lyszeń ja z nćlubom meszkani *) nć maju. 6. Pusty-ż mene mylyj w wysznewyj sadoczok, ja ne budu rwaty, twojich jahidoczok. 7. Lesz urwu kwitoczku j-a z wynohradoczku puszczu tu kwitoczku ta po dunajeczku. 8. Pryszła jiji maty w dunaj wodu braty, wzięła swoji doczki kwitku zpiznawaty. 9. Cy ty, mij synoczku 2) sim rik taj leżała, szczo twoja kwitoczka w dunaju*źTwiała ? a) 10. Ne leżałam maty ni rik ni hodenu, lyszej mene pobyła lychaja drużena. 4) ') prządka, -1) warkocz, - *) ciało cierpnie, - 4) pościel. ') spokoju, - 2) córko, - 3) zwifdła, - ") v. nahajka drutena. Pokucie. - T. U. 23 178 179 5. Oj posuń si, nehidnaja, wid mene, bo w mene je kraszczaja wid tebe. 6. Chot' naj budę ich dwaćcit i sztery, to najstarsza ja budu nad nemy. 7. Pojid' synku, do mista sławnoho, kupy sobi nahajku drótianku. 8. Kupy sobi nahajku nowuju, ta nauczaj żinku mołoduju. 9. A z weczera komora hudiła, a o pivnoczy nahajka szumiła. na rozświtiu myłeńka zasnuła. 10. Spyt myłeńka, wże dnyna biłeńka, sidłaj chłopcze wsi koni bułani. 11. Pojidemo w pole w polowanie, naj sie wispyt moje ukochanie. 12. Pryjichaly z pole z polowanie, szczo ne wstało moje zakochanie. 13. Davbym neńko, zołotuju bróczku, ') naj chto zbudyt moju rozmowoczku. 14. Szkoda synku, zołotoji breczki, wże ne wstanę twoja rozmoweczka. 15. Davbym neńko, konia woronoho, naj kto zbudyt pryjatela moho. 16. Szkoda synku, konia woronoho, wże ne zbudyt pryjatela twoho. 17. Davbym neńko, zołotyji cugli, naj chto zbudyt syweńkie hołubię. 18. Budesz neńko, w seryj zemny hnyty, 2) boś kazała moho pryjatela wbyty. 8) 4. A u nowej switłońci i t. d. 10 5. A myłeńka utikaje i na swekruszku kiwaje i t. d. li ". A swekruszka wstaje i t. d. 12 7. A u nowej switłońci i t. d. H. A myłeńka utikaje i na diwrie *) kiwaje. A jeji diwir* ustaje i t. d. 331. Ne teper stoju, ne teper stoju 5. pid twoju komoroju, wyjdy myłeńka, wyjdy lubeńka, naj z tobou pohoworu! Radabym wyjty, radabym wyjty, 6. z toboju pohoworyty. O łeżyt nelub na prawyj ruczci, koby ho ne zbudyty. Widsuń sie myła, widsuń sie luba 7. dełeko wid nóluba; ja wbju nóluba z temnoho łuha 4. jak sywoho hołuba. Na szczo myłeńki, na szczo lu- 8. oj neluboćzka byty ; [beńki, z tobou myłeńki na hodynoczku a z nelubom by żyty. A u nowej switłońci i t. d. A myłeńka utikaje na zoweczku 2) i t. d. A zowyczka ustaje, za nahajku chapaje: stij, brate, ne byj, brateż mij lubyj; och ne byj, ne nauczaj, ta na swij zwyczaj; bo w czużyji storoni budę toto i meni. Harasymów. Z tobou myłeńki na hodynoczku oj lipsze rozmawiały, z nólubom maju dribneńki dity, treba ich hódówaty. Oj nó tra myłeńki, ne tra lubeńki neluboćzka byty, bilsze diwoczók jak mołodeczók, można sy ożenyty. Sidłaj myłeńki, sidłaj lubeńki konyka woronoho, wyjiżdżajaBylyj, wyjiżdżaj mylyj z pidwir'eczka moho. Stupaj konyku, stupaj worony oj na rozbytu hrudu, buwaj zdorowa, moja myłeńka, ja wże w tebe ne budu. 330.4) 332. $ 1. FL*= Czortowiec. Nuta ob. nr I ^-P fzfż ŁL W3Ź- '$L Y teS V switłońci stołońci, 9 V tam hołubka wje mylyj my-łu bje. A u nowćj pró ty-sowym 2. A myłeńka utikaje, i na swiekorka kiwaje: wstań swekorku, wstań, byty mnie ne daj! A u nowej switłońci, pre tesowym stołońci, tam hołubka wje 6) mylyj myłu bje. 3. A swekorko wstaje, nahajeczku podaje: och byj, synu, byj, synuż mij lubyj; och byj, nauczaj, ta na swij zwyczaj. ') bryczkę. - 2) w sirej (szczśrej) ziemi gnić, -3) ubić, - *) Lud, Ser. VI. nr 250 (s. 126) - Ser. X. n. 90 (a. 247) - Ser. XIL n. 157-160,- s) wyje,jęczy. Dworska. od Smatynia, Zaleszczyk. ^^m^^^^^^^^^ Ni mamko ne można ne-luba lu - by-ty, neszczesnaja PSa^#g^^^^^^ do-la iz ne-łubom ży-ty. Ach jak tiaźko, ach jak ważko z nem riczrozma - -~K~/TV- ss=LLpe&5 wla-ty o] lipszeż ja mo-ja mamko, waświk diwrao - wa-ty. •) Dziewierz, brat męża (v. czołowika brat), - ') siostra męża (żołwica). 180 181 333.") od Halicza, ?, i ¦N-N- pł :t to za swoji hroszi, I śli - pyj bida ne cho - ro-szyj i. Ne sama-ż ja prała, kuma pomahała, to za masło, to za syr, to za kusok sała. Ne sama-ż ja prała, prały pomicznyci, to za muku, to za pszono, to za pałanyci. Cy ja tobi ne żena, cy ne hospodynia? try dni chaty ne mctła, smitje po kolina. Chot' ja budu mesty, to ne budu nesty, kupy, mużu, wizoczok,a) budem smitje wezty! Kupy, mużu, wizoczok, i sywu kobyłu, wywezemo smitie z chaty na popowu nywu. t=&* ->-W-I/-+-W 2. kupy my-ni 4. Prodaj mylyj krysztali, kupy myni kasztany. Prodaj mylyj dorohii, kupy myni woronii. Chot'by jaki mołodi5) prytiehly b' chot' dwi Mli. Oj za rik ja jich ysprieła, za dwa osnuwała, prosy-ż Boha, mij myłeńk\J# szo'm ty si gistała. to z chaty tra u - ti-taty. Bidu'm sobi kupyła, 6. ta za swoi hroszy, każut bidu lubyty, bida ne choroszyj: I slipyj i krywyj, 7. do toho horbatyj, jak sia stanę tripotaty, tra z chaty wtikaty. Ja w nedilu pjana buła, 8. w ponediłok spała, a wi wtorok snopiw sorok, pszenyci nażała. A w seredu zwezła, 9. w czetwer zmołotyła, w piatnyciu prodała, w subota propyła. Za szczo-ż mene, mużi, bjesz, 10. za jaki uczynki ? cy ja tobi ne naprała za rik dwa poczynki? 11. A popowa nywka, sim lit ne rodyła, jak wywezly smitje z chaty, pszenyciu wrodyła. Kluczów wielki. 334. Ta za szczo mni, mij mużu, bjesz, 2. za jaki uczynki, cy ja tobi ny wyprieła za rik dwi kłoczienki. 3. i 2. Ny sama ja toto prieła, kuma pomahała, dałam kumi mysku muky, taj kawałok sała. Ta za to mni gazda lubyt, 3. szo ja rano wstaju, szo ja s.wojim baj gitoczkam prymitoczok daju. Cy-ż ny dobra ja mu żona, 4. cy ny hospodynia, tyżdeń chatu ny metała'm smikie ny nosyła. 335. ** czobany Prodaj mylyj 305 FR*^ B S -*-&- LS Z±3fcM czerwo-ni V-""J- czere-wyczki zielo-ni. Prodaj mylyj czobany 5. kupy myni czoboty. A czoboty czerwoni, czerewyczki zieloni. Prodaj mylyj kasztany, 6. kupyj myni krósztali. A kasztany woroni a kresztali dorohyi. Honyj si Iwas w lis 7. jaw lis po dubeny, nyma szczo zapriehaty, zaprehaj Katerynu. A win piszov za horu, 8. prikieh wiz taj szleju, taj zaprieh ji do woza, taj pojichav do lisa. 9. Ny sama'm kiłko naprieła, priely j pomicznyci, za muku, za syr taj masło, taj za pałanyci. Kupi myni, mużu, wozok taj sywu kobyłu; ta wiwezemo smikieczko *) na popowu nywu. A popowa, każe, nywa sim rik ny rodyła, jak'jem wiwezly smikieczko, pszenyczku zrodyła. ) Niezwiska. 3fc±: (r)^§^ czobo - ty, a czo-bo - ty J-a uw huru jide, batonom ji stynaje, j-a jak z hory jide, za ważkie s) stremuje. Pryjichav do lisa, prywiezav ji jak bisa. Dav ji jisty sina, a wna na korcz 4) siła. Ne choczu ja jisty, lysz bym rada sisty. Ne choczu ja sina bom sie narobyła. Prodaj mylyj czoboty kupyj myni czobany. Prodaj mylyj czerewyczki kupyj myni siry byczki. " ') śmiecił *) Wacław z Oleska, P. 1. str. 365, 2) wózek. C z t i e n i a, 1865, i. str. 469, - ') śmiecie, - ') podobnej treści pieśń w Sandomiers., Lubels, i Krak.-Lud, Ser. XVI. nr 490. - 3) cugle, - +) pień, - 6) koniki młode. 182 183 Werbtyź, Harasyme, [:] Harasymoczku! 3. pusty konia na dołynoczku. A sam chody pid perynoczku, najdesz mene Katerynoczku! A mij muż ne pjanycia, 4. ide z korczmy ne tiamytsia. Do korczmy iszow, żinku byw, z korczmy iszow, sztany zhubyw. 5. A wona mu dohodyła, i w sztanach łatku izrobyła. "Bida-ż meni z takim muzom, ? szczo ne wiąże sztany guzom." "Dywitesia, dobry ludę, de z bołota biłe budę!" 337.6) Kluczów wielki. 3. Pokiw ja si szcze ny żenyv, kożuch wiszywanyj, ta jak-żeż ja si j-ożenyv, ko-by chot' łatanyj. 4. Pokiw ja si szcze ny żenyv, soroczka biłcewa, ta jak-że ja si j-ożenyv, ko-by j waliwcewa. Pokiw ja si ny j-oźenyv, remin yz piv byka, ta jak ja si, chło, ożenyv, wperezav si w łyko. 338. 2 341. •) "De ty, żinko, buła?" - "Na dwir ja chodyła." - "Dla czoho ty wmliła?" -"Bo buła uprieła." Prodaj mylyj czoba - ny 10. Prodaj, mylyj, czobany ') kupy myni czoboty. Prodaj, mylyj, mail byczky, kupy myni czerewyczky. Oj czobitky czerwoneńki, czerewyczki dzełeneńki. Prodav mylyj czobany, kupyv myli czoboty. Prodav, mylyj, mali byczky, kupyv myli czerewyczky. Oj czobitky czerwoneńki, czerewyczki dzełeneńki, Piszov mylyj za Horn, prynis kanczuk taj szlyju.2) U wiz mylu zaprihaje, taj do lisa new jichaje. Pryjichav new (nią) do lisa, prysylyv ji jak(by) bisa. Prysylyv jeji do duba: o tut poskij') moja luba! 1. Oj na hori maczok, maczok, na dolyni proso, ożenyv si u(w) czobókich, teper chodżu boso. 2. Pokiw ja si szcze ny żenyv, saiepka baraniecza, ta jak-że ja si j-ożenyy, ko-by chot' swyniecza. Ob. nr 146-7. Nuta nr 1 lub 148. Ne kieżko 7) sie ożenyty, a wzięty se bidu; wzięty wraha maleńkoho, ńe zwaret obidu. kupy my-ni czo - bo - ty. 11. A wże weczir weczerije, na firi drów ny malije. 12. Jide new czerez horu, taj bje jeji po czołu: 13. How! powoly moja myła, szobys dyszel ne włomyła. 14. Pryjichav new do domu, dav ji jisty sołomu. 15. Ałe wna ny chocze jisty, wna-by rada troszki sisty. 16. Ny chocze wna jisty, pyty, bo-by rada widpoczyty. 17. Jiż, pyj! jiż, pyj! moja myła, bys z wizy 4) ny wichodyła. 18. Prodaj mylyj czoboty, kupy mylyj czobany. 19. Prodaj mylyj czerewyczky, ta kupy cnot' mali byczky. 20. Naj-by j mali, koby buły, koby drywec 5) prykyhnuly. Harasymów. Ne kieżko sie ożenyty, a wzięty se doczku, wzięty wraha maleńkoho, ne wszyje soroczku. 5. Bohatoby pochodyty, bohato szukaty, a szczoby sie nam prydało do naszoji chaty. Jak sie prydast, pane brate jaka nechtolyci(a) ') ta propade nasze marne, 8. a wsią chudobyci(a). A ja sobi chudobycu taj za hroszy kupiu, a naj toto diwcze wozmu, szczo ja jeho lubiu. 339. Dołe-ż moja nyszczasnaja! 2. w mene żinka ny krasnaja. W ludyj żinki-jak łaskiwky, w mene żinka - jak żygiwka.8) 340.6) Widte 2) hora, widte druha, a widte dolyna, meży temi horońkami tam moja diwczyna. Meży teirii horońkami zyjszyv misie z zorońkami; a szcze wyszcze pidlitaje sywy hołub z hołubkami. Oj lety, lety, sywy hołubok, siv sobi na hilci, - oj ńe wir', ńe wir' hołube hołubci, jak ne wirit czołowik żinci. Ispas. Dała jisty bez obrusa, sama siła jak pokusa. Dała jisty, dała pyty, sama wuszy 4) siła byty! od Halicza, "Idy, żinko, sztanyw hlady, jak ne najdesz, do dom ne idy!" Wyjszł#"%inka za worota, tiahne sztany iz bołota. "Szczo-ż ty żinko, narobyła, sztany'ś meni obminiała? W moich sztanach łatka buła, a ty, żinko, toj zabulą? *) wieprze, - 5) drewek, - ) szła, szleja, rzemień na konia, -6) Lud, Ser. XIII, str. 87, nr 158, ') postój, - +) więzów,- ') ciężko. ') nś-chto-Iyci, nierządnica (ni-czyja-osoba t. j. bez meźa), - s) ztad, - 3) żydówka, - 4) wszy, - 5) i 6) Czti enia, 1865, 4. str. 490. 184 185 Jak si pryjde do biłoji poskiłońki, tam to hurkani, tam to szturkani do biłoji dnynońki. Czetwerta każe: Piszłam za nimoho, ne wygiła ja, taj ny zaznała harazdu nijakoho. Jak si pryjde do biłoji poskiłońki tam to mugani, tam to mrugani do biłoji dnynońki. .A pjeta każe: Piszłam za mołodoho, oj ja wygiła, oj ja zaznała harazdu wsiekoho. Nuta ob. nr 333. 1. Oj szh>ż bo to, sim żinoczok z łuha; oj howorćly oj osużdaly kożda za swoho muza. 2. Odna każe, - odna każe: ja piszła za staroho, ne zaznała ja, ne zaznała ja harazdu nijakoho. 3. Oj pidemo my, oj pidemo my a w bileńku perenu,2) tam to harkanió, tam to smarkanie aż do biłoji dneny.8) 4. A druha każe, a druha każe: ja piszła za ślipoho, ne zaznała ja, ne zaznała ja harazdu nijakoho. 5. Oj pidemo my, oj pidemo my a w bileńku perenu; tam to macanie, tam to szukanie1 do bileńkoji dneny. A treta każe, a treta każe: ja piszła za hłuchoho, ne zaznała ja, ne zaznała ja harazdu nijakoho. 7. Oj pidemo my, oj pidemo my a w bileńku perenu; tam to hakanie, tam to szczokanie 6 Yszło piet' żinok yz mista z torhu, taj howoryly; rozkazuwała kożda swoju bidu. "Czohoś sia zabawyła?" "Wodyciu nosyła: tam wovki sia rozihraly, ja sia zady wyła." 342. >) Harasymów, Nieźwlska. oj szło-ż bo to, 8. Czetwerta każe, czetwerta km-.' ja piszła za durnoho; ne zaznała ja, ne zaznała j.i harazdu nijakoho. Oj pidemo my, oj pidemo m,v a w bileńku perenu; tam to fiukanie, tam to furkanii' 10. do bileńkoji dneny. A pieta każe, a pieta każe: ja piszła za bujnoho,5) ne zaznała ja, ne zaznała j.i 11. harazdu nijakoho. Oj pidemo my, oj pidemo m a w bileńku perenu; a win bujnuje, a win hajnuje do bileńkoji dneny. 12. A szesta każe, a szesta każ< ja piszła za płochoho, ') ne zaznała ja, ne zaznała j.i harazdu nijakoho. 13. Oj pidemo my, oj pidemo myj a w bileńku peronu; tychońko leżyt, ej tyehońko spj do bileńkoji dnćny. 14. A sema każe, a sema każe: ja piszła za mołodoho; oj zaznała ja, oj zaznała ja harazdu wsijakoho. do bileńkoji dnćny. [(ha, szczo ?) 15. Oj pidemo my, oj pidemo my w bileńku perenu; tam ciuluwanie, tam obijmanie do bileńkoji dnćny. Ispas. 343. 2. Taj odna każe: Piszłam za staroho, ny wygiła ja, taj ny zaznała harazdu nijakoho. Jak si pryjde 7. do biłoji poskiłońki, tam to kaszłani, .tam to charkani do biłoji dnynońki. A druha każe: 8. Piszłam za ślipoho, ny wygiła ja, taj ny zaznała harazdu nijakoho. Jak si pryjde 9. do biłoji poskiłońki, tam to mackani, tam to brackani do biłoji dnynońki. A treta każe: 10. Piszłam za krywoho, ny wygiła ja, taj ny zaznała harazdu nijakoho. 11. Jak si pryjde 344. 0 do biłoji poskiłońki, tam ciulowani, tam obijmani do bileńkoji dnynońki. od Tłumacza, ^mmsimsmmm^mf: L Oj umru ja każe umrą budutsie dywyty, a budesz ty mij myłeńkij za mnoju tuzy-ty. 3. Koby borsze tiło z chaty, toty hriszni kosty, ja'by piszov do susidy, pisłav'bym starosty. Diwoczkie domyrcie idut Bohu si molyty, a win diwki obzyraje z kotroii si żenyty. Oj umru ja, każe j umru, budut sie dywyty, a cy budesz mij myłeńkij 4. za mnoju tużyty. A mij mylyj zażuryv si, piszov, pidholyv si: ) koby borszes) tiło z chaty,4) jaby ożenyv si. 5. Dity toto jak uczuły a wzięły tużyty: umerła wże nasza mamka, taj ny z kim nam żyty *) Lud, Ser. III. str. 207-8, - 2) pierzynę, - 3) dnia, - *) pogwizd i zrzędzenie, - 6J bujny, bulny, rozrzutny, hojny, - 6) marnuje, - ') płochy, nieśmiały, pokorny. ") Cztienia, 1865, 4 str. 469, - 2) podgolił, - ") prędzej, - 4) v. z ławy. 24 Pokucie. - T. IŁ 1, ife, 186 187 A tym sestram, tym perweńkim, 10. toneńkii rubki, szoby za mnow wse łomaly biłeńkii ruki. A newistkam dam ja skryniu, 11. ta i poduszońki, szoby za mnow zawodyly, jak ty łastywońki. A synowi myłeńkomu 12. dam siru korowu, szoby mene wyprowadyw krasnenko do hrobu. 13 Bo bidoma, czołowicze, bidoma, bidoma, ta póki ja na ławyci, naj-ko dity doma. "Bidna moja hołowońko, jaka-ż ty zdradlywa, ej ja hadav, szo ty wmerł a ty jeszcze żywa. Żywa, żywa, czołowicze, taj szcze budu żyty, ty sie hadav ta żenyty, borsze budesz łmyty. Tyszkowce. A susidam, tym blyzeńkim, dam koreć pszenyci; szoby mene zhadowaly chot' pry pijatnyci. 3. Oj umru ja, każe, umru, pidu w domowymi,3) lyszyju ty fiwes majetok j małeńku detynu. 4. Ide czołowik dorohoju taj id Boha recze: idy żinko wże do domu bo detyna płacze. od Halicza. Maju-że ja, moji myły, czotyre wołońki, szoby mene ta chowały czotyre popońki. A popońkam po wołowi, a diakowi tela 6), szoby czytaw Psałtyrońku, a z weczera do dnia. j A tym dińkam6), tym ridneńkiią iz szeji korali, szoby mene położyły krasnenko na ławi. 9. 6. Berimo sie za ruczeńkie taj chodim służyty. Pryjde neni mołodeńka taj bnde nas byty. 10. 7. Maty, maty jak uczuła, kiżeńkp *) zdychnuła: oj wernit si dity z służby ja lysz tak usnuła. 11. 8. Dity moji dribnenkii, 345. 3. ńe jdit słuzyty, wy skazały szczo ja wmerła, ja szcze budu żyty. 1. Hoj ty umresz a z weczera. a ja umru z ranku; oj każem' sie pochowały a uw ódnu jamku. 2. Hoj skazem' sie pochowaty w kupi hołowamy, aby buła besidoczka j tam-ki meży namy. 5 u, czół domofl , jak.t ńe ga 146.8) 4. Hoj ne pidu, czołowicze, budu w domowyni iszczę żyła, jak.ty kazav szczo ja ńe gazdyni. 346.8) 1. Bolyt mene hołowońka, widaj że ja umru, pidit4) że mi prywedite, oj koho ja lublu! 2. Chora-ż bo ja, chora, chora, musyt ja i umru, pidit że mi prywedite blyzkuju susidu! 6. 3. Pidy-ż d' meni, susidyce, prywedy ta popa, naj widkażu, szczo ja maju, ta szcze za żywota! 1. Chora-ż bo ja chora, widaj ja umru, pigite, my prywegite koho ja lubju. 2. Pigite, my prywegite popa taj gieka, naj rozpyszu chudoboczku za swoho wika. li. Popowy dam sztyry woły a giekowy dwa, szoby czetav sawtyreczku 3) z weczera do dnia. 'I. Pałamarewy połotna tońkoho na stan, szoby myni krasno dzwonyv skoro deń nastav. f>. Hrabarewy dam kobyłu, sywu kobyłu, szoby myni ta wysoku wsypav mohyłu. (). A wam sestryczky dribni korali, szoby-ste mni sporidyli krasno na ławi. A tomu-że pidzwinnomu dam sim mir ') połotna, szoby meni cily tyżdeń ta dzwonywa szczo-dnia. A hrabarowi ja iddam staru kożuszynu, szoby wysypaw na meni wysoku mohyłu. A tym-że to bożym starciam po Maryjaszewi,2) szoby za mnow zhoworyly po Ocze-naszewi. 347. ISPM- 7. A wam bratczyki czornu korowu, szoby-ste mni prowadyly z switłom do hrobu. 8. A wajHt nywistky tonki soroczky, by-ste za mnow szczebetaly jak łaskiwoczky. 9. A wam pjanyci korćc pszenyci, szoby-ste mni zhaduwaly pry pijatyci. 10. Tobi orendariu kłapatu swyniu, czerez twoju horiwoczku marne z świta jdu. 11. Oj pjanyci pjut, ta wse zhadajut: ba, deż naszi pjanyczeńka, szo ji nyma tut? 12. Ba, deż naszi pjanyczeńka, szo ji ny wydaty? zarosła ji doriżeczka z korszmy do chaty. ') ciężko, - 2) trumnę, - s) Cztienia, Moskwa 1863, 4 str. 220, Wacław z Oleska, P. 1. str. 48, - 4) pójdźcie, - 6) cielę, - 6) córkom ') miar, - 2) dukat z wizerunkiem Matki Boskiej, - 3) psałterz. 188 189 348. od Horodenki (Horodnica). A nó żałuj' moja myła 3. Tohdy budesz żałuwaty, szczo ja pju; plakaty, tohdy budesz żałuwaty, jak ja budu w temnym hrobl jak ja wmru. lyżaty. Tołidy budesz żałuwaty, 4. Oj zaznajesz, fajna łubko, tużyty, harazdy, jak ja budu na ławonci jak to tiażko w switi żyty lyżiety. bez gazdy. 5. Oj zazn ajesz, fa jna łubko probudki, ta jak budesz nawidziety wsi kutki. XI. Wdowa, A wyszeńka, czereszen - ka zó spo- 2. 1. Żyw, - nó lubyła, wmer, - ne tużyła. I nó budu tużyty, bo'm ne mała s kim żyty. 2. Póki na ławci łeżaw, to mi buło trochi żal, jak do hrobu ponesly, to wsi żali widyjszly. od Tyśmienicy. 349. a.'). 3. Kazała-bym zadzwonyty, ne maju czym zapłatyty. Kładut jeho borzo w jamu, naj mu budę trysta mamu! 4. Dała mi sia bida w znaki, budu muza szanówaty, do otawy prypynaty, w czerepoczku napowaty: "oj jiż mużu, trawu tuju, zakim o bid na-hotuju." Ottam pry dolyni, wysyt bida na kalyni. Ide koło nej popońko: a jak sie majesz bidońko? Hoj upadu, rozczybu sie, u toj kutek de Marysie. Oj ne pade, ne byj sobou, ja ne budu żyty z toboil Zyv, żyv, ne lubyła; a jak umer, ne tużyła; taj ne budu tużyty, bo ne mała'm s kim żyty. Nuta ob. nr 225. iFLŁ3?&= -Uf-wM/ e| 1. A wyszeńka, czereszeńka ze spodu hładeńka, - ja kazała szczo ne budu czużym ditem neńka. Eh koby ja buła znała szczo ja budu neńka, buła bym sie-j utopyła sze'm buła maleńka. Buła bym sie-j utopyła chotfby buło milko, bo zczużemy dltoczkamy gazdówaty hirko. A jszła by ja topyty si, koby nó splywaty, aby ludo ny wigily, iszly ratowaty. 350. 5. 6. Oj wmer, neroba, lyszyła sie chudoba; lyszyła sie sterta sina, do południa koza zjiła. Pochowała pid dzwonnycou prytoptała maglownycou: oj tut łeży łycha dole,]) nechaj toboii smutok 2) ore! Sława tobi Christe Caru, szczo-że bida na cwentaru 3); sława tobi zawtra-j neni, wże ne pryjde nuzda-j d' móni. Jasionów polny, Gluszków. lmo 2do ^ zLz±. Yr-*- hła-deń-ka, neiika. Ej diedió mij, każe diedió, taj diedió mij pane, do koho ja w hoski4) pryjdu jak was tu ne stanę? Pryjdesz S^Rku do bratczyka i do newistoczki, i de stanesz, to zapłaczesz: nyma makienocżki!6) Ej pryszła ja eh do brata, brat kiku 6) wmótaje, a newistka jde po wodu, dwery zamykaje. Newistyce, newirnyce, ne roby-ż ty toho! nó zamykaj toty dwery bo to tata moho. 351. 7) 349. b. a jak sie ma - jeszbidońko - jesz bidoiłko. Harasymów. Nuta nr 1 lub 148. Jichav kozak z Ukrajiny na woronim kony, i powernuv na dziń dobry do bidnoji wdowy. Okno. Czerniatyn. 2. A dziń dobry, bidna wdowo, ta jak ty sie majesz? oj cy tużysz, cy ne tużysz, szczo muzie 8) ne majesz. 1) C z t i e n i a, 1865, 4. str. 491. dola, - ') diabeł, - 3) cmentarz, - +) gości, -') Lud, Ser. I. str. 236-239, - 8) v. gazdy. 5) matki, - 6) tok, - 190 Bodaj zdorow, kozaczeńku 6. z delekoho kraju, po czem że mni kozak zpiznav szczo muże ne maju. Podywiu sie bidna wdowo (v. oj na twoji worota, stojit twoja chudobyci(a) bidna jak syrota. Stojit twoja ehodobyci, 7. obystie *) sniutneje, a któż tobi bidna wdowo stadce 2) zahaniaje ? 352. A w nydilu poraneńku dożdżyk nakapaje, bidna wdowa siri woły w połę wihaniaje. Wihaniaje, wihaniaje, do nich promawiaje: 10. Oj po pid haj zełeneńkij brała wdowa len toneńki. Brała, brała, promowiała: oj koby ja mużi miała. Jaby jeho szinowała, kuritenoii3) napasała. Medom, wynom napówała, horiszkami hodowała. A wdowyn syn sino kosyv, hołos jeho taj zanosyy. Prysłuchav sie bohaćkij syn; kienuv kosu na pokosu. 13. I pełunom a trutyzno 3. 4. i. Oj wy woły połowiji, pa,sit-że si samy; nymajetó gospodari, nó wyjdó za wamy. Oj wy ditia hołodnii, idit że my z domu, a bo wże was hódowaty nyma tutka komu. 0 jak kieżko taj kameni bez druka 3) łupaty, o tak kieżko bidni wdowy ditia hodówaty. O jak kieżko taj kameni bez druka łupyty, o tak kieżko bidni wdowy ditia podruźyty. *) Oj je w mene czeladoczka ne chocze słuchaty. Odna piszła w korszmu p;\ a druha hulaty. A maju ju czeladoczku, ne chocze robety, j-odna piszła na hulani, druha w korszmu pety). Oj poczekaj, bidna wdowo, Hospod Boh z toboju, jak sie wernu z Ukrajiny wożmu ślub z toboju. Strzylcze. 6. Jichav kozak z Ukrajiny na woronym kony, ta powyrnuv na podwirie do bidnoji wdowy. Na, dziń dobryj, bidna wdowty ta jak ty si majesz, jak ty w świki probuwajesz, szczo gazdy nymajesz? Po czim'ys ni (mni), kozaczynku, po czim'ys ni spiznav, szczo ty mene mołodeńku bidnoii wdowou_ nazwav? Pizna#'em ti, bidna wdowo po twoji chudobi, po dwiritcy 5) zasmuczeny, samaś u żałobi. f ii J*9JL Mij ty konyk stany ') ne zastojit, jasna zbroja klynoczka ne włomyt, ja sam molod łiżka2) ne załeżu. Oj ty wdowo, zbudy-ż mni raneńko, tak raneńko, szo-by ne wydneńko, bo mi treba na wijnu jichaty. Oj spyt kozak, oj spyt mołodeńkij, wdowońka ne budyt, chot' wże deń biłeńkij. Oj spyt kozak, sonce pid poludne, obudyv sia, j-a same w połudne. Oj ty wdowo, zradnyczeńko moja! zradyłaś ty wdowo, mene mołodoho a wtraczu ja-j konia woronoho. A utraczu ja-j wsiu kozacku zbrój u wse-ż to, wdowo, a wse za toboju! Zradyłaś ty mene mołodoho, zradżu ja ty bateńka staroho. Chot' ne bafka, to ridnuju neńku, chot' ne neńku, tebe-j mołodeńku. 354. 7. Tyszkowce, Horodnica. A sam piszov do domońku, skłony^ na stił hołowońku. 8. Pozwól maty wdowu wziaty, budę wdowa szinowaty. 9. Medom, wynom napo waty, horiszkamy hudowaty. 10. Ne słuchaj-że synku, łesze, bo wdowońka dobre bresze. 11. Wona, synku, mużi mała, wona jeho szinowała. 12. Do ławy ho prysylyła,4) i kropywou pożylyła (i pokrzywą poparzyła), napówała, w budowała. 353.6) od Stanisławowa. 355.5) od Sniatynia. Oj po pid haj, hajom zełeneńkim, chodyt, błudyt kozak mołodeńkij. Prybłukav sia do wdowy nebohy: oj ty wdowo, perenoczuj mene. ') obejście, - 2) stado, - s) draga, - 4) wyswatać, - B) dworakach, 6) Wacław z Oleska, P. 1. - Cztienia, 1863, III. str. 108. 1. Zażuryła si [:] bidnaja wdowoczka, szczo ny koszeńa zelena dibrowoczka. J) stajni, - 2) łóżka, XII. nr 72. 75-6. 2. Najmu kosariw sto dwatcit j czotyry, szoby skosyly, taj zhromadyly wsi hory taj dolyny. 3) kurzecinf, - 4) przywiązała, - 5) Lud, Ser. Oj hódi, hódi, ty mij myłeń sywym konykom hraty; chody do menć do mołod wyczeriu wyczeriaty. Wyczerij myła, wyczerij zdorowa, wipala-ż myni [:] na Wkrajiim doroha. Tobi doroha [:] a myni hostynec bytyj, perestańmo si, ty mij myłeń perestańmo si lubyty. 356.3) od Ohertyna. 4. Za wodiwciem chlib hotowy lysze by ho jisty, wpered by sie napłakały, jak do neho sisty. 5. A udowec ne mołodec 'me byty, kortaty, bile łyczko rumianeńkie &' swomu pryriwnaty. A w horodi biż-derewo 6) w horu sie powyło, za wodiwcem chlib hotowy, jisty ho ne myło. Hf. -KL-i/-kl-i V-V f Aszczożtoje za zilaczko pere-koty po-łe, nejdydiwcza za udow 2) pot, - 3) Wacław z Oleska P. 1. str. 353, - Cztio ł) sworzeń,- 5) wdowca,- 6) boże drzewko,- ') Cz 4. 2. 3. 192 Kosari kosie 6. a witrec powiwaje, - szovkowa trawa na pokis x) nalihaje. Szovkowa trawa 7. na pokis nalihaje, mojim kosariem pit2) oczy zalywąje. Szovkowa trawa 8. na pokis nalihaje, deś mij myłeńkij, czornobreweńkij sywym konykom hraje. 9. Ny perćstanu [:] doki tebe ny distanu; runiiene łyczko, taj jabłuczko taj choroszoho stanu. Kaczyly sie wozy z hory, na dolyni stały, lubiły sie czorni oczy, teper perestały. Kaczyte sie wozy z hory, jak'ste sie kaczyly, lubite sie czorni oczy 6. jak'ste sie lubyly. Kaczyly sie wozy z hory, połomily swirni4), ne jde, diwcze, za wodywcie 6) czekaj na swij riwny. 7. Ne jdy diwcze za wodiwcie budę tobi wimiwka, budę tobi wymowiety: lipsza persza żinka. 357.') -N-fr-tr- ttfc ^ nL*ti ^E V-V-V- -V-V-V- Imo 2do jEL ^m 3tfcL bo boro-da ko-łe ') pokos, -nr 624,- nia, II. str. 391. 193 Budę tobi krouci tęczy, budę ti kapaty, budę tobi perszu łubku szczo raz spomynaty. Budę tobi spomynaty, budę tebe byty: ne hodna ty, kirynnyce 4) borszczu mi zwaryty. A szczo-ż toje za zilaczko perekoty ') połę: ne jdy diwcza za udowcie 2 bo boroda kołe. Ne jdy diwcza za udowcie z ludzkoj i namowy, budę tobi krouci3) tęczy iz twojej hołowy. xn. Sierota. Ozwźyna. 358.6) (Spiwankie syrotyncki). Horodnica, Strzylcze. .PT1! ka - ty taj raamki szu - ka-ty. Idyż ty syritko na wysoku horu; a tam twoja mamka a w sudiaszczom hrobi. Oj pryiszła syritka, taj na hrobi stała. Oj na hrobi stała, rewne zapłakała. Jak na hrobi stała, rewnć zapłakała, a jeji si mamka z hrobu obizwała. Oj piszła syritka 4. po świti błukaty, po świti błukaty, taj mamki szukaty. Zdybav jeji Hospod 5. a wziev si pytaty: de ty jdesz syritko? Idu mamki szukaty. Ne jde, ne jde6) 6. sćritko ni-hde; bo ne najdesz ty Hwoji mamki nihde. zaściela, zachwaszcza, - a) wdowca, - 3) krew, - +) kierenia, niechlujstwo, zakierenyty sia, zapaskudzić się (od rycia świni), - 5) Pieśń podobna znana w całej niemal Polsce, - ') nie chodź. 25 T. II. Pokucie. 194 1 195 8. 10. 11. i 1. 2. 12. A jdeż ty jde ty synku do domu, naj tobi maczucha uszyje soroezku. Szcze-ż meni maczucha soroczki ne dała, wże-ż nióni maczucha zdrowie widobrała. Oj jak zisłav Hospod dwa anhely z neba: idyż ty syritko do Boha bo trąba. ') Oj i zisłav Hospod dwa szatany z pękła, a wziely maczuchu zanesly do pękła. A wziely maczuchu pidnesly wysoko, kienuly maczuchu a w pękło hliboko. 14. A chtóż tam rewne płacze oj na mojim hrobi? Oj tó ja mamunciu, ożmit mene d' sobi. Nyma szczo tut syritko ni jisty ni pyty, lyszeń prykazano w syrij zemny hnyty. 14. 15. 16. Ne choczu ja mamko ni jisty, ni pyty, lyszeń choczu z warny w syrij zemny hnyty. A jdeż ty, jde ty synku do domu, naj tobi maczuha" zmyjet hółowu. Szcze meni maczucha hołowki ne zmyła, wże meni maczucha wieży nakrutyla. tt Sie^g^S ł=P -U-U- 359.2) ty lyszy ¦w - ly sia di - te Bo poraer EE -ę. 0- ^=jC -ę-t- 1__t_ wi -kie. Werny sie seritko, [:bo daleko zajdesz:] mamuńci ne znajdesz. Choćby ty zchodyła wsi horo taj dołó, a wżeż bys ne znajszła mamuńci ridnoji. Bo twoja mamuńcie [:na wysoki hori:] a w sediaszczym hrobi. Taj piszła seritka [: taj na hrobi stała:] rewne zapłakała. ¦V-V- f~l-F-t- ."^-|-|- se-roty na wi - kie, sero- ty 8. Bo pomerła maty, [:lyszyly sie dite:] seroty na wikie. Ta piszła seritka [:po świti błukaty:], mamuńci szukaty. Po świti błukaje, mamuńci szukaje. Zdybav ji sam Hospod' taj ji si pytaje. Zdybav ji sam Hospod' wziev ji si pytaty: de-ż ty jdesz seritko? (I)du mamci szukaty. ') trzeba, - 2) Śpiewał lirnik ślepy Dmetro Marczuk z, Siekićrczyna nad Dniestrem, przysiółka do Isakowa. Był on rodem z Ścianki, i pobierał naukę u dziada (starca) w Koropcu. 9. Rewne zapłakała, aż ji si mamuńcie z hrobu obizwała. 10. Ach! Boże-ż mij Boże! chto-ż na mojim hrobi? Ja sama seritka, pryjmit' mamciu d' sobi. 11. Nemasz tut seritko nic jisty, ni pety, tiłko Boh prćkazav w syryj zemle hnety. 12. Ne choczu-ż ja mamo nic jisty ni pety, radaby ja z warny w syryj zemló hnety. 13. A hirko mni hirko na sim świti żęty, bo wżeż me nadojiło ') po gazdach służety. 14. A jdy-ż ty synoczku do swoho domoczku, naj tobi maczucha zmeje hołowoczku. 15. Hołowoczku zmeje, soroczeczku wszeje, naj tebe seritku bidnu priwokreje. 16. A wzięła sóritka tak rewne plakaty, wzięła swoji mamci wsiu krewdu kazaty. 17. Wid kołe'm sie mamko sórotoii lyszyła, wid tohde my maczucha hołoukie ne zmyła. 18. Hołoukie ne zmyła soroczkie ne wszeła, lysze-ż me maczucha wieży nakrutyla. 19. Wieży nakrutyla bebechy 2) widbyła, wże-ż mni maczuszyna soroczka nemyła. J) na-dojadło, dało się we znaki. 20. Soroezku krajała, mene proklynała: aby ty seritko jiji ne schodżała. 21. Soroezku krajała mene proklynała, p mene seritku ni za szczo ne mała. 22. Jak meni maczucha hołouku czesała, z za kóżdoho wołosoczka krowcie wistupała. 23. Wzięła si seritka tak Bohu molyty, do Hospoda Boha moletwe tworyty. 24. A wisłuchaj Boże tak moletwe moji, pryjmij tiło-j duszu ta do chwałę swoji. 25. A wisłuchav Hospod' ta moletwy jiji, pryjmiv tiło-j duszu ta do chwało swoji. 26. A za p"erśzu chwylku, za perszu hodynku, wystupaje z pękła dwa pekelni zliji. 27. Wystupaje z pękła dwa Łuceperyji, po maczuszenu duszu i po tiło jiji. 28. A wzialy z maczuchie tak duszu tiahnuty, ach liwem to bokom, ta zeliznym hakom. 29. Pidnasły maczuchu tak strogo 3) wesoko, kienuly maczuchu ta w pękło hliboko. 30. A znaj ty maczneho ne znałaś seritkou, pławaj, że maczucho, tut majesz szeroko. - 2) srogo, bardzo, 3) wnętrzności. 196 197 2. takoby ja za nych earstwo ohladała. Czo-s ty si maczucho pizno's dohadała, kołe twoja duszie wże w pękli propała. Bo bidna seritka w nebi zo światćmi, kotra zła maczucha, w pękli z proklatemi. Bo bidna sćritka j-a u nebi króluje, kotra zła maczucha, to w pękli haruje. Ta daj-że nam Boże szcze w meri prożety, serotynsku pisniu na wiki eh walety. Czest' Bohu chwała! od Gwoźdźca. 36. 31. Teper-że tu pławaj, majesz de pławaty, buło tobi znaty jak seroty szienowaty. 32. Tut budesz maczucho tipite horyty, 37. za bidni seroty, serotynski dity. 38. 33. Boże mij, Boże mij, pusty mni na dołć, budu ja wże znaty jak seroty szienowaty. 34. v.) Ta daj my sie Boże na źemlu dostaty, znałaby ja, znała 39. sćrit szienówała). 35. Ja by szienówała, ja by dohladała, a bidnyra serotom krewdy ne zrobiała, 360. 1. Oj łetily żurawli siły sobi na rili. ') 2. Wziely radu radyty, toty rili sudyty. 3. Lipsza rile rannaja, ta jak tota piznaja. 4. Oj na rannij pszynyci, a na piznij utlyci.2) 5. Lipsza żinka perszaja, ta jak tota druhaja. 11. Sama a my 6. Ta ja z perszow dity mav, a z druhów wże rozihnav. 7. Idit dity w dolynu na mamynu mohyłu. 8. A wże try dny, try dobi, płaczut dity na hrobi. 9. Cy was tato, mama bje, cy wam jisty nć daje. 361. 10. Oj nas tato, mama bje, taj nam jisty ne daje. leżyt w poduszkach, spymo po doszkach.3) od Obertyna (Zuków). ^smmmm^^E^Mi- stanu sy w wił-ta-re, wsi neneczkio A wyjdu ja do cer-kowy -s- -i^-K N-T-h^Hs- A 1 1 1" .] A ńe w taki doróżeczci, aby prełenuty, ale w taki doróżeczci, aby wże tam buty. A ńe w taki doróżeczci aby prochadżaty, ale w taki doróżeczci aby wże ne wstaty. A pryjdu ja do cerkowy, 3. stanu sy u wiłtare, *) wsi neneczkie 2) je w cerkowy, moja na cwentari.a) A pryjdu ja do cerkowy, 4. stanu na porozi, wsi neneczkie je w cerkowy lesz moja w dorozi. Czortowiec. Nuta nr 148. 362. *) 1. Oj pokienuła, oj pokiemiła perepełońka dity, a sama piszła, a sama piszła w pszenyczeńku sćdity, Oj wy ditońki, moji dribneńki oj a szczo-ż meni po was, koly nemaju, ditoczkie moji, hospodari'a do was. Oj wy matieńko, nasza ridneńka, ne żuryt wy sie namy, oj wlrostut nam, krilce dribneńki my poletymo samy. Oj poletymo, taj polenymo, aż za dunaj hleboki, ne powernym'sie, ne powernym aż za czotiry roki. [sie 7. A szcze wdowońka, a szcze seri- taj do domu ne dyjszia, [tońka dajut ji znaty, lud6 w dorozi ' wże pszenyczeńka zyjszła. 8. A szcze wdowońka, a szcze seri- a na ławu ne siła, "_ dajut ji znaty, do jeji chaty pszenyczka popaliła. 9. Piszła wdowońka, piszła seritoń- biłu soroczku braty, [ka dajut ji "H3ty, do jeji chaty, ezies by pszenyczku żiaty.6) 5. Oj tam na hori, oj tam na hori 10. Wyjszła wdowońka, wyjszła seri- aż tam bujny witer wije; a tam wdowońka, tam seritońka jaru pszenyczeńku sije. Oj sije, sije, - taj sije, sije, taj wid łanu do łanu; zarody Boże - jaru pszenyczku Panu Bohu na chwału. 12. Tanażnem' snopiv, na pszenyczku hladity, [tońka wiwóła sobi - perepełońka a w sćj pszenyci dity. 11. Oj hodi, hodi - perepełońka w syj pszenyci sćdity; wy wedu żeńciw, simsot mołodciw porozhoniu ty dity. - jak droben doszczyk nakładem' kip 6) - jak na nebi zwizd. A zboru woziw - z szteroch oboziw, a zwezu ja ich - na tychyj dunaj, na tychy dunaj - nad krutyj bereh. 13. A złożu ja ji - a w stih 7) szerokiej, ii hora wysokiej, zawerszu ja ji - sewym sokołom swojim myłeńkim. je w cer-kowy l) roli, - 2) mietlica, watlica, - 3) deskach. ") ołtarzu, - ") matki, - 3) cmentarzu, - 4) obacz Lud, Ser. XIV, str. 160, nr 32. - Pokucie, T. I. str. 164. 172, - Cztiema, (1863), 4, str. 272; - 5) żać, - 6) kop, - ') stóg. 198 199 Nuta nr 148. Czortowiec. 1. Po polu chodżu, - sino hromadżu za mnoju nóbełeńkie (?) ja w tim Czortiwce, - ja w tim Czortiwce bez żadnoj rodyneńki. 2. Ani rodynki,- ani płodynki 3. Ta jak oweczka - ta jak zableje ni ridnoho witcie, a druha si obizwe, po polu chodżu - po polu chodżu ja seritoczka, jak ja zapłaczti jak błudneńkaja wiwcie. j-aż hórońki zdrehnut Hie. 2. 6. 7. 8. Ta ne szumy luże, łuże w dzełeneńkłm haju, ny zawdawaj serciu zielu, szo ja w czużim kraju. Chodżu, błużu po czużyni, jak błudna oweczka, ny-maż komu promowyty szczyroho słoweczka. Oj oweczka jak zablije, wiwci widozwut si, ja w czużyni jak zapłaczu, aż hory zdrychnut si. Połet' połet' sywyj j-orle, bo ty majesz kryła, ta-j u totu storonoczku, de moja rodyna. Ta ny każy, sywyj orłe, szo ja tut biduju, j-ały każy sywyj orłe, szo ja tut panuju. Otoź moje panowanie, otóż roskoszońky, kiżeńkoje yzdychanie, taj dribni słozońky! Ta pidu ja w stepy riwni, myłoji ny baczu, jak zhadaju jeji słowa hireńko zapłaczu. Deż ty myła, czornobrywa, deż ty, widozwy si? jak bez tebe płaczu, tużu, pryjdy, podywy si! 363. 364. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. Ispas. Do koho-ż ja prywernu si, chtoż mni pryhołubyt, koly tutky nyma toji, kotra mene lubyt. Oj pidu-ż ja pid wikonce, ta stuknu, taj puknu, wijdy myła czornobrywa, z zielu si rozpuknu. Ta chot' pukaj, ta chot' stukaj, z zielu si rozpukaj, och! ty ny mij, ja ny twoja, jenczoji sy szukaj. Oj czemuż ty, moja myła, to' my ny kazała, ta jakże ty oj wid mene podarunky brała. Jakiż toto mij myłeńkyj, podarunky buły? - Koralyky-j talaryky, szo ty szyju hnuly (gięły). Oj zaświty misiaczeńku temnońkoji noczy, naj wikynu myłeńkomu podarunky w oczy. Rozstupy si syne morę w swoji szyrokosty, nechaj-że ja żykie skińczu w twoji hlybokosty! Ny rozpuskaj hołosoczku, jak tot oreł kryła, znaju toto, znaju dobre, szom tobi ny-myła.- 17. Oj Hospody mylosernyj, 18. Potyj oczy switło baczie, jaka twoja syła, duszie żyje w kili, a chtóż takyj na wsim swiki wse ja tebe wirne lubju, jak ty myni myła. wse ty moja myła! \ 19. Oj jak my si oczy zamknut, serce łedom stanę, tohdy mylisz w hrobi złożym, pid kamenem zwjane. 365 *). Czernelica, Uniż. Oj ne szumy łuże dubrowoju duże, ne zadawaj serciu żalu szczo ja w czużym kraju. Bo ja w czużym kraju ta jak na pustyni, do koho ja prytulu sia w łychoji hodyni? Oj ta każut ludę szczo ja ne żuru sia, ta jak wyjdu- na utyciu wid witru walu sia. Oj ta każut ludę szczo ja pju, hulaju, a pryjdu ja do domoczku taj dumku dumaju Taj dumku dumaju szczo czynyty maju, szczo ja z swojow myłeńkoju meszkanie ne maju. 6. Oj puszczu-ż ja łidku po nad bereżeńki, tiażkóż meni w świti żyty czerez worożeńki. 7. Płynę łidka płynę, aż do Horodnyci, czomus meni z mojow myłow meszkanie psujet si. 8- Oj wyjdu ja wyjdu na horu krutuju, ta podywiu sia w dolynu na wodu bystruju. 9. Aż tam morę hraje wodu flffilywaje, oj radbym sia utopyty morę ne pryjmaje. 10. Oj stij, ne topy sia! bo duszu zahubysz, musysz z bidnow w świti żyty choć jeji ne lubysz. 366.2) od Stanisławowa, 1. Ne szumy łuże w dubrowońci duże, ne zadawaj serciu żalu, szczo ja w czużym kraju! 2. Oj ja w czużym kraju, w czużyj storonońci, trudno-ż meni w świti żyty bidnyj syrotońci. 3. Bo ja w czużym kraju, jak byłyna w poli, nema komu poradyty hołowońci moji. Puszczu-ż ja utku 3) po tychym dunaju: płyny, płyny, sywa utko, de rodynu maju! Wacław z Oleska P. 1. str. 228. 446, - 2) podobna u Wacława z Oleska str. 446. 296, - Maksymowicz 1834, str. 166, - Cztienia, II. str. 372, - ") gąskę. 200 201 Oj cyt, rie topy sia, bo duszu zabubysz, taj chot' win tebe ne lubyt, ałe żyty musysz. 3. Oj lykiła zazulyczka, z wirłom, sokołom, aż tut my si zabawymo za systrynym stołom. Wsie rodćna zjichała si a brata nyma; prynisby nam konow medu a druhu wyna. 368. m EBS=- ~V^-V-^V-Y-^ Hoj łęki-ła zazu-łeczka czerez morę w haj, oj pustyła sywe perce W Płynę, płynę utka, taj do hory dmetsia, lyboń tobi, ty mij mylyj, miszkanie psujetsia. Oj nechaj psujetsia, ja w toje ne dbaju, skoro ja wid tebe mylyj wże druhuju maju. Oj u sadu wysznia, jahidki zrodyła, ja s tobow, ty mij mylyj, ditoczku zmnożyła. 11 Oj lekiła syna l) ptaszka po nad morę w haj, -taj pustyła syni piercó *) na tychyj dunaj. A jak tomu synu piercu a w tim dunaj u, a tak meni mołodomu a w czużym kraju. Podywyv si suda tuda, taj czuży ludę; a cbto mene pochowaje jak my smert budę. . 7, Nuta ob. ar 124. 240. 1QP- ** i 3=t S V-V- u ty-chyj du - naj. 8. Oj u sada wysznia, meże wyszeńkami, szczo-ż ja bidna zrobln z tymi ditoczkami? 9. Oj wyjdu ja, wyjdu na horu krutuju, oj pohlanu ja, pohlanu na wodu bystruju. 10. Ta bystra riczeńka, ja na niu dywlu sia, taki meni mysly pryjszly, pidu utoplu sia. 367. Harasymów. 4. Oj napyszu dribne lysty do neńki swoji, - a meni neńka widpysze choć słowo, choć dwi. 5. Ne widpysze, mij synoczku ni słowo, ni dwi, nasypały my na hrudć s) syroji zemni. 6. Oj maju ja tre sestrycy, taj ridneńkij brat, zjichała sie wsie rodynka w kalynowy sad. Myszyn, Kluczów. RV- L?^ 1. 2. 3. I Oj łekiła zazułeczka czerez morę w haj, oj pustyła sywe piórce u tychyj dunaj. Oj jak dobre tomu piórcy w tychim dunaju, to tak myni mołodomu *) u czużim kraju. Wsi jablinky sołodkiji, lysz odna wynna, sestryczky si poschodyly, bratczyka nyma. Ob." nr 316-320. Oj lykiła zazulyczka po nad mory w haj, taj pustyła syny piurce a w tychyj dunaj. Oj jak tomu synu piurcy w tychim dunaju, oj tak myni mołodeńkij a w czużim kraju. Oj wijdu ja powolyńki4) na horu krutu, podywiu si na dolynu a w wodu bystru. 7. Nuta nr 124. Hoj łetiła zazułeczka czerez morę w haj - i pustyła syne piśree na tychyj dunaj. Hoj u tychim dunaj czy ku wirly wodu pjut, - hoj wże moju fajnu liubku do ślubu wedut. 369. 4. 5. 6. 370. 3. Oj je-że-ż nasz ridnyj bratczyk w czużi storoni, wmywaje si słozońkamy jak huś na wogi. 2) Oj czużaja storonońka, bez witru szumyt, yde za nym jeho myła, taj kyżko tużyt. Oj skij s) myła, ny żury si, czuża storona! jak si wernu do domoczku, budesz ty moja! Strzylcze, Horodnica. Oj jak to ta bystra woda bez wohnie kipyt, oj tak za mnoit mołodeńkou rody na tużyt. Nyma w meny rodynoeżki lyszeń odyn brat, schodżajte si, zjiżdżajte* si w jablinkowyj sad. Drwit safer po jabłuczku, urwit sy po dwi, jak budete jisty, pyty, zhadajtć o mni. Korrticz. Szkoda mojich podarunkiw szom tob' darowav, - szkoda mojej pety czyny 6) szom ty zahortav. Szkoda mojich bilich ruczok szom tia obijmaw. O szo-ż to ty mij myłeńkij darunki buły? Hoj korali, sorokiwci szyju uhnuly.6) ') sina, - 2) piórka, - s) piersŁ ') vel: mołodoji,-2) na wodzie,-') stój, -ł) powoli,- Pokucie. - T. II. 6) sierak, - -6) ugięły. 26 203 3. Oj nałowyly, taj nawiezaly, szczo mamkie ny znały, jak pryhnaly do Czyrnowec jak czornoji chmary. M 9. 10. 5. Hoj zaświty misiczeńku, w temnoji noczy, - a ja kienu podarunki mylomu w oczy. 371. Zafucze nad Prtstem. Oj czużynó, ty czużyno! 3. Kamiń zdojmu, widpoczynu, czoho w tobi tak studeno? a w czużyni marne zhynu. Leksze kyżkyj kamiń zniaty, 4. Chto czużyny szcze ny znąje, jak w czużyni probuwaty. naj si mene zapytaje. 372. 5. Ja czużynu dobre znaju, bo w czużyni probuwaju! Jasieuów polny. t^triiiu^^f^^ m chli-ba buka-ty - na taj izji - la Ku-te - ri - na Skrzypce. M. rf\ ^\ rt\ SSS te W w Mf: P^ t^r~fT W §§ taj ix - ji-ła Kat(c) - ry-na. -er Buła chliba j bukatyna 1) taj izjiła s) Kateryna. Oj czużyna baj czużyna, ej czob' tobi tak studyna. 3. Chot' na(j) jakiej witer wije, taj win mene ne zawije. 4. Chot' na(j) jakie sonce hrije, ono mene ne zahrije. 374. •) Kułacskowce. 4. Jak pryhnaly do Czyrnowec wzięły si dylyty, rozisłaly po wsi Polszczy szcze bilsze łowyty. Nuta ob. nr 45. 115. pm#ms^mtwff. Bady-ły sie dwawijty a koho-by widda ty, a ko-boby widda - Radyly sie dwa wijty 2) a kohoby widdaty 3). Bohaćkoho ne daty, budę łanć oraty. Ubóhoho ne daty, budę łanć zberaty. Je u wdowy jeden syn, win do wojska podoben. Traba *) jćhó złapaty, na żovniry widdaty. Biżyt sestra, daje znat' wkikaj, wkikaj, ridnyj brat'. Jiden czobit na nózi, a druhyj czobit w ruci. A win z chaky 6) do siny, a tam stojit prysieżnyj. A win z siny ta na kik> a tam sockij, a tam wijt Imćly') ho za czuprćnu: de fikikasz, wraży synu! 7. 11. Krćknuv win na firmaniw: dawaj wozók, naj jidem*. 12. Jimu rukie okuwały, taj do woza spakowały. 13. Czekaj wijte, naj stanu, naj sie z rodom ohłanu. 14. A wijt toto ne słucbav, zatiev koni, pojichav. 15. Wyjichaly za seło, każe wdowyn syn do neho: 16. Czekaj wijte, naj stanu, naj sy lulku zapału. 17. A wijt toho ne słuchav, zatiev \mń, pojichav. 18. Dały jimu oj żupan, otto żovnir, otto pan! ) 19. Dały jimu czerewyk, win na toto ne prewyk.8) 20. Dały jimu srybnu czaku9), ciluj-że mne wijte w sr.... "Wojsko. Wojna. Pobór. 373. •) od Snlatynia, Oj zaszumily temniji łuhy 2. Ny żenyly, ny żenyly, szczo si ny rożwyly, zapłakały bukowyneki chłopci szczo si ny żenyly. ny mut si żenyty, pryjszła karta wid cisari wibranci łowyty. J) bochen, - ') zjadła, - ') Wacław z-Gleska, P. 1. str. 446, 228, Korszów. :Lb* Nuta ob. 8er. Vf. nr .390. Ser. IV n. 177. 358. 375. ") wm ^^ ¦=t v-v- -fi- ^LV -¦*V-i/- no-wy aa Sta-ła nam si Wy-* csot wijte do dwora; sta-ly ra-da j^ L 4- m E W ra-dy-ty taj do bran-ki Iowy-ty. 1. Stała nam si nowyna, 2. Stały radu rady ty, klyczut wijta do dwora. taj do branki łowyty. *) Żeg. Pauli P. 1. rus. w Gal., T. II. str. 61, - 5) wójty, - •) oddać do wojska, - 4) trzeba, - s) izby, - •) tok, - 7) pojmali, - *) przywykł, 8) tszako, czapka, - ") Gztienia 1863, 4. str. 142. 204 205 Jak win skakav ta na kik, ymyv jeho sam pes wijt. Prywiv jeho do dwora, a tam fira hotowa. ' Postawyy go w kutoczku: skidaj rekrut soroczku. Starszyj skazav: assy ") gutl meni slozy z w-oczej jdut. od Stanisławowa. A w nedilu po rano, sim pidwodiw zahnano. Kazały nam sidaty, wzialy ludę płakaty. Wezut móne do Lwowa: buwaj myła, zdorowa! Prywezły mnia do bramy: poczekaj, wite, naj stanu! A wit wże sia dohadaw, cztyre chłopy warty daw. Pryjszły starszy żowniry: stawaj, brańcze, do miry! Chot' ja miry ne dostaw, taki ja sia tam ostaw. Witciu 10), matci na tuhu Cisarowi na słuhu! Skidaj tyji łachmanki, bery sobi sukmanki, i korabyn malowany, wid cisara darowany, ") 5. Bo kosoju ja pok'yłmu, siedu, widpoczynu, a na marszy maszeruju, chot' naj zaryz hynu. 2. Oj wirlata, sokolata, pijmit sia6) pid horu, Skowydiwski paruboczki wernit sia do domu! 4. 5. 10. Je u wdowy odyn syn, 7 a źownir win podobyn. Stały radu sktadaty, 8 jakby jeho spijmaty. Pryjszly jeho łowyty, 9 musiv sie win yskryty. Toż win z chaty ta na pid,l) 10. a yz podu ta na kik.2) 11. Widdaly ho do wriedu, *) taj obstryhly czuprynu. 376.6) Oj u poli .mohyła, 11. a u seli nowyna. Klyczut wijta do pana: 12. °j-jdy, wite> do pana! Stały ony hadaty, 13. kotrych majut zabraty. A storożyk jak poczuw, 14. zaraz- meni zaszepnuw: Wtikaj, wtikaj z kimnaty, 15. chotiat tebe złapaty! Wtikaw-że ja czerez płit,6) 16. a za mnoju sam łanwit. T) Wtikaw-że ja bez płoty, 17. a za mnoju try wity.8) W tisnyj 9) kutok zahaaly, 18. ta-j tam mene złapały, nazad ruki związały. 19. Wedut mene bez seto, smutno mni, ne wesoło. 20. Wedut mene do dwora: buwaj maty zdorowa! 21. i szabelka -prejasnaja, dołe-ż moja neszczasnaja! 377. Ispag, Mykietyńce. Pohoriła Kołomyjka, pohorily j Kutty, my by panam ny służyły, koby ny nekruty. 12) 2. My by panam ny służyły, paniw-bym' ny znały, koby naszi kuczeryky nazad ny czesały. Rozczesały kuczeryky 8. czotyr'ma byłamy, prowadyly do Zaliszczyk tymy dolynamy. Wprowadyly do Zaliszczyk, 9. nyma starszych doma, podywju ja sudy-tudy, wże barwa hotowa! Yji wdaryv wid poroha, 10. ja stav koło skryni, podywju si sam po sobi, wże barwa na myni. Ta wdaryly w Zaliszczykach 11. na dwanaeit' dzwoniw, ta wiwogi myłeńkoho z malowanych dworiw. Ta jak stały wiwodżaty, 12. stały ohladaty, cy podoben harnyj żovnir na konie sidaty. 378. Zakuwała zazułeczka na łewa, na łewa, 2) ta i wmerła na Pidhiriu mama cisarewa. Ta jak una j-umerała łegini sk łykała, ta kożdomu łeginewy po talara dała. 379.3) Oj wirlata 4), sokolata wse połę pokryły, Skowydiwskich wybrańczykiw do wijska zmusyly. Oj siv-że ja na konyka, ta stav wihrawaty, moja myła czornobrywa stała umliwaty. Ta zapłaczesz moja myła, zapłaczesz, zapłaczesz, ta jak mene na cisarskim konyku zobaczysz. Oj zapłaczesz moja myła dribnymy słozamy, ta jak mene de zobaczysz meże żovniaramy. Yj żovnir ja, moja łubko, oj żovnir, ta żovnir, ta jak mene ny piznajesz dywy si na kovnir. ') Yj żovnir ja, moja łubko, meże żovniaramy, bassama-j teremtety! chody y ty z namy. od Jabłonowa. A j-odawmu łeginewy ot najbiłsze hroszyj, ta szczo-by win żowniarykom " w wosku buv choroszyj. A woliju, moja maty kosoju k'yhnuty, niż ja maju żowniarykom ta pry wosku buty. Z nad Dniestru. ') pód, belka dachowa, - 2) tok, - 3) es ist, - *) urzędu, - 5) C z t i n i a, 1863, 4. str. 144, - 6) płot, - ') Landvogt,' - 8) wójcia,. - 9) ciasny, - ,0) ojcu,' - J1) tęsknotę,- u) rekruty. *) kołnierz, - 2) lewada górska, - 3) Wacław z Oleska, P. 1. w Gał. 4) orlęta, - 5) podejmcie się (wlećcie). 206 r 207 4. Ne tak Cisar, ne tak Cisar, jak Cisarska maty, chocze nami, muzykami, Turka zwojowaty. Dopomoży, myły Boże, Turka perebyty, szcze sia wernem w swoji kraji diwczata lubyty. 380.') 10. Ne płacz, ne płacz, stara nene, ne wdawaj sia w liki, oj propaw-że twij synońko, ta propaw na wiki. 381. Oj my by sia pidyjmaly, tuman nalihaje, oj my by sia powertaly, Cisar ne puskaje 5. 1. Oj u poli dwa jawory, tretij zełeneńki: piszov, piszov u nekruty mij synok ridneńki. 2. Oj tycheńka jeho mowa, zołotaja zbroja, łyszyw mene stareńkuju, hołowońko-ż moja! 3. Oj zapłaczesz oteć, maty, zapłaczesz, zapłaczesz, jak ty moje hospodarstwo na płeczoch zobaczysz! 4. Oj u horach śnihy wpaly, riczeńki prybuly: oj wże-ż moho ridnoh syna w czerewyki wbuly. 5. W czerewyczeńki wbuly, kuczery obtialy, a wże-ż momu ridnu synu karabynok dały. 11 Czomu woły ny j-orete, cy nyma pohody, czomu łubku ny prychodysz, cy ki zajszly wody. od Ottynł. Karabyne, karabyne, zasmutyw'eś mi duszu, kilko'm sia ja wystericzaw, nosyty tia muszu. Bodaj tyj i karabyny, w ohni pohorily, szczoby mene mołodoho płoczy a) De bolily. A u Lwowi w krajnym domu wdareno z harmaty, oj zapłakaw ridny oteć, ridneńkaja maty! Ne płacz, ne płacz, stara nene, ne wdawaj sia w tuhu, zbudowały twomu synu kydrowuju trunwu. Ne płacz, ne płacz, stara nene, ne wdawaj-ś w worożki, oj zabyto twoho syna ta po kraj dorożki. Ispas. Ta pid mostom ryba z fostom, ta żyje wna chytro, ałe kikav jyz husariw Marusikiw Mytro. 1. 3. Oj jak kikav yz husariw, ta zaszumiv lystom, ta ny sam win tudy kikav, ałe z towarystwom. Ta wkikav win z towarystwom hustymy sadamy, za nym, za nym żowniaryki z holymy szablamy. 382.2) 5. 6. 7. Oj Boże-ż, mij Boże, na szczo ja wrodyw sia? kin worony, ja mołody, a szcze ne żenyw sia. Prodaj maty, konia, - konia woronoho, ta ożeny mene, chłopcia mołodoho. Szkoda, synu, szkoda, - chudoby zbawlaty, pyszut czorne na biło, chotiat tia widdaty. Woliła'ś mnia, maty, w bołoto wereczy, niż mnia mały Cisarski wojaki stereczy. 383.3) 4. Ta szczo to si blyszczieło z toho J-Obertyna, ta czyja to giwczynońka, cy ny popadyna? Ta jakby wna popadyna, ny takby chodyła, czerewyczky malowani 6. pro bud'den nosyła. Czerewyczky malowani a pidkiwka sribna; wzięły brata j-a w husari holowko ma bidna! Skijte pany, ny rubajte, my jdemo w nekruty, ta chot' sudy ta cbot' tudy wże z giedein1) ny buty. Ta wże mym ny pomoże, ni giedyk ni neńka, ta wże-by my propadaty, hołowko bidneńka. Stanisławów, Oj newola, maty, - newola, newola, w Kołomyi stryżut, do Czernoweć honia'. Oj bytaja doroha, malowany chresty, tudy budem, moja maty, karabiny nesty. Bodaj ty karabiny, ze świta propaly, szczoby mene mołodoho płeczej ne zbawiały! Oj łetiła Jyiniuka, postriłena z łuka: wże z toboju, myła maty, na wiki rozłuka! Gody. Wzięły brata j-a w husari ta szcze mołodoho, ta dały mu kucu barwu koni woronoho. Prodaj maty, prodaj maty koni woronoho, ożeny mni moja maty chłopci mołodoho. Kobys mene j-ożenyła jabyj-ożenyv si, ta za tymy choroszymy wże nć wołoczyy si. ') Cztienia, Moskwa 1863, 4. str. 137, - 2) plecy. ') dziadek, ojciec, - ")3) Cztienia, Moskwa 1863. 4. str. 137, 208 209 Oj pje żownir pje, bo wdo-ro--hu. j - de, za nym za i ^^^^^^m i. Szkoda .synu, szkoda synu chugibku tyriety,') kiń woronyj, ty mołodyj szeze budesz służyty. Zahajpol. Oj ty pane nasz! kapitanę nasz! teczut riczky krywawiji wid tebe do nas. Nuta nr 89. 384. De żowniry pjut, 2. tam riczky teczut, pid biłoju berezoju kapitana bjut. 3. Hoj nyni myni, a zaiitre tobi, ny kiszte 2) si worożenky, pryhogi moji! Gwoździec. jeho neóka slozenka-mi lje 385. 2. Oj pje żownir, pje, bo w dorohu jde. nym, za nym jeho neńka slozeńkami ljc. 3. Za Oj ty synu mij, dćtyno moja, ne pyj, ne pyj horiłoczku w nedilu z ranią. Bo to horivka bardzo zradlywa, a zradyla żovniaroczka a z dobrotlywa. 386.8) n Kołomyja. JĘJĘ. V-*- **= fi lmo 2do Za--brałe nas waekruto zabrałe wybrańci, - po-zosta-łe swenopas& szczo wywo * dtit tańci. ń-da och bi - da, ta oj to bi-da ach bi - da. ') chudobę poterać, - 2) cieszcie, 3) Żeg. Pauli P. i. r. II. str. 1. 2. I Zabrało nas w nekrutś, 2. Ne jednają mato płacze, zabrało wybrańci, ne jednają tużśt, pozostałe swenopase nema moho seńka Iwanka szczo wiwodut tańci. j-a w cesara służet. 3. U cesara dobra służba, wółćka zapłata, - ne jednemu mołodcewy hołoweczka ściata. Inni rozpoczynają tak: 2. A szczo buło lipsze kraszcze zabrav cisar sobi, lyszyly si swynopasy: toto pane tobi. Oj uzieły myłeńkoho do konia, do konia, szczo ja budu robytońki, hołowońko moja! Oj uzieły Iwanoczka taj za żovniaroczka, nć tak za nym maty płacze oj jak diwczynoczka 5 A szczo buło lipsze kraszcze to piszly w wibrańci, 387. łyszyly si swynopasy taj wiwodit tańcy. od Ottyni. Maty płaczć, maty płacze, bo maty *) dytyna, a diwczyna riwnć płacze, wirny ho lubyła. Ne płacz że ty, diwczynońko, bo nó majesz czoho; wziely twoho lydinyka, budę za^tarszoho, Wziely twoho lydinyka, budę panówaty,3) 388.3) ty si budesz, fajna łubko, słozamy wmywaty. Oj szyroki ulyczeńki, ałe-ż wony dałeczeńki. A chot' wony dałeczeńki, jdut żowniry mołodeńki. Za nimi maty stareńkaja, za nimi maty ridneńkaja. 7. Bo wże Cisarowi od Stanisławowa, 4. 6. Bilyi niżki rozszczybaje, słezami sia umywaje. Oj cyt, maty stareńkaja, oj cyt, maty ridneńkaja! Słeza mora ne napowyt, wid Cisara ne wyzwolyt. my idem prysiahaty, kony sidłaty! Ispas. Żownir musyt pizno liczy 4) a raneńko wstaty, jak nymaje ni grejcari, to ny me śnidaty. 389. 2. l'o dzełenim zarinoczku zazułeczka kuje, - posłuchajte ludę dobri jak żownir biduje. ') v. matyna, - ") tęsknić, banować, - 3) Cztienia, Moskwa 1863, 4. Btr. 132, - 4) ledz. fokuoie. - T. II. 27 w 210 211 Oj jak pryjde ta na urlop kożdyj w swoju chatu, a dytyna z za komene: *) szo ty gijesz tatu? uodaj twoju, synku, mamu Hospog' śwytyj pobyv, ta ty mene klyczesz tatom, a ja ki ny zrobyv! - Szoż mni swarysz, czołowi jakie tobi łycho? ta jak my si ta pibraly, ny sygiły'm tycho. Ta jakże my si pibraly, ny sygily'm tycho, ja na spogi a ty z werchy, sam jes zrobyv łycho! Ta jak tebe poklykaly, ja si zażuryła, sztyry roky czerez toto dytynu'm nosyła! 3. Ny śnidawszy do obidu 8. służbu by robyty, a do toho w wosku każut hostro by chodyty. 4. Parubkowy jako- tako, 9. bo żinky ny maje, kudy pide, żinku najdę niczo ni hadaje. 5. Żonatomu bida w wosku, 10. bo win sztuderuje, jak si zabje do szpytalu, w szpytaly biduje. 6. Szpytal hroszyj ny fasuje, 11. bo hroszyj ny maje; oj toż to win u szpytaly z hołodu zhybaje. 7. Oj toż to win u szpytalu 12. z hołodu zhybaje, aż nareszki ') szpytal z wośka na urlop puskaje, 13. Sztyry roky ja nosyła, a try hoduwała, to toż ja si oj bez tebe dost' nabiduwala! 2. 3, 391. Zaspiwajmo, braki, tutka, 5. zakiw nas szcze kupka, bo jak my sie rozijdemo, w kupci ny budemo. Ta j&k my si rozydemo, 6. w kupi ny budemo, ceho tyżni yz negili do Widni pidemo. Ta do Widnie towaryszu, 7. do Widni, do Widni, ta koly my w swój im seli panam ny potribni. Ta chłopce ja, brate, chłopec, 8. wikoehav ł) inni j-otec, wikochała mene maty, cisarewy daty. 392. i K* (r)Eł #* -frf-fr-f-fr-y- od Zabłotowa. Oj cisariu, cisaryku, na szczo nas werbujesz, magadzyny pohorily, czym nas pohódujesz ? Oj budu was huduwaty hreczczinow połowów, *) ta budu was nahaniety cisarskow dorohow. A hreczezinaja połowa hirkaja, hirkaja, a cisarskaja doroha kiżkaja, dowhaja. Ta hreczezinaja połowa hirka ny sołodka, a cisarskaja doroha dovha ny korotka. Czortowiec, Uniż. ipzprp; z-pr- V-V- mno - ju 393. 7. Ta cisariu, cisaryku, cisariu saracze,6) pusty-ko mni do domoczku bo my łubka płacze. 3. Ta hulajmo łeginyki ta tańcem yz tycha, wiwezeno sorok dubiw ta na nasze łycho. A na szo tych sorok dubiw, na szo jich rubaty, zahadaly w Kołomyji ratusz buduwaty. Zahadaly buduwaty try domy nowiji, ta szo by nas widberaty, chłopci mołogiji. 390. 4. 5. Myszyn, Kluczów w, Pry sim boci duba wkieto, a pry kim boci triska, *) ja-kim chłopci mołodeńki berut nas do wijska. Ta berut nas do pichoty, ta szczej do kinnoty, rady by my, braci, ny jty, ny majem ochoty. Ta cisariu, cisaryku, cisariu Franciszku, pusty-ko mni do domoczku, neńci na pokiszku.6) Źuryła si maty Żuryła si maty mnoju szczo ne btldii ja gazdoju. Ne żury si maty moja, za rik za dwa ja gazdoju. Oj ty maty, oj ty moja za rik za dwa ja z toboju. Oj pryjdU ja na siu horU, a ty maty, j-a W hywoly. Nuta nr 392. Plyne kaczor po dunaju, daj my Boże szczo hadaju. Ja hadaju mandruwaty, żel my rodu pokiedaty. Ne tak rodu jak mamoczki, sywesenki hołuboczki. szo nó budu ja gaz - doju, U cisari na sinieczku, pucuwaty reminieczko. A ty koniu stupaj szwedko, bo tu cisar pryjde szwedko. Zawely mni w temhi łuby: uttut synu, twoji shihy.8) Zawely inni W toty hory uttut synu, twoji dwory. Ja zhadaju za tatoczka, bolyt mene hołowoczka. Ja zhadaju za mamoczku, bolyt mene: serdeczko. Ja zhadaju za drużćnu, tohdy marne z świta hynu. ') wreszcie, - ') v. komyna, - ") ścięto, - 4) drzazga, - s) pociechę, - 8) Barak, saraka, biedota, niewiniątko, przez ludzi rozmyślnie oszukiwane *) wychował, - 2) hreczane plewy, 3) sługi. 212 213 7. Ani witru, ni morozu, połni oczy moji sloziti. 8. Idy synku na bóroczok, na horońci tam stawoczok. n Lud, 9. Na horońci tam stawoczok, tam pławaje sziśt' kaczoczok. 10. Odna druhu pidplywaje, kożda swoju parku maje. Jspas 394. |jśa^^sip^&rf!^^ toż myni na te-be OJ tygiw - czy-no czerwona ka - lyno ^ 33 dywy-ty si my-ło. Oj szkoda, szkoda chłopci mołodoho, szo każut służyty cisarewy mnoho. Szo każut służyty, każut prysihaty, za gim '), za rodynu każut zabuwaty. Buwajte zdorowy, tesowi2) porohy! kudy pochodyly moji bili nohy. Kuda ja pochodyv bilymy nohamy, zhadujte mni, zhadujte dobrymy słowamy. Nadłekily husy z dfiłekoho kraju, zbyły, skołotyly wodu na dunaju. 1. Oj ty giwczyno, czerwona kalyno, - toż myni na tebe dywyty si myło. 2. Oj ty giwczyno, ty czerwona róże, - toż myni na tebe żiel welykyj duże. 3- 0) ty giwczyno, tychyj pochodoczku, daj my si znaty jducży po wodoczku. 9. 10. 4. Ny tak po wodoczku, jak uwże z wodoju, - myła my luba besida z toboju. 5. Oj szkoda, szkoda, wysznewoho cwitu, szo rozwijav witer po wsim bilim świtu. 11. Bodaj toty husy yz pirim propaly, szo mni mołodoho do wośka widdaly. 395. 8) od Hallcsa. Oj izrada, czornybrywyj, zrada, powiw-eś mi, szczo to budę prawda. ]) dom, - J) cisowe, - 3) Cztienia, Moskwa 1863, 4. str. 136,-Ser. XH. nr 502. 2. Chot' ty znajdesz z wołami, korowami, to ne znajdesz z czornymi browarni. 3. Chot' ty znajdesz na łyczku bilijszu, to ne znajdesz nad mene wirnijszu. 4. Ne jid', ne jid', mij mylyj, wid mene! a chto-ż tobi soroczeńku wypere? 5. W czystym polu tarabanczyk bije, oj toj meni soroczeńku wypere 6. Ne jid', ne jid', mij mylyj, wid mene! a chto ż tobi hołowońku .zmyje? 7. W czystym poli dribnyj doszczyk lye, . to toj meni hołowońku zmyje. 8. Ne jid', ne jid', mij mylyj, wid mene! a chto-ż tobi wołosie rozczesze? 9. W czystym polu tam terny rostut, to ty meni wołosie rozczesut. 10. Ne jid', ne jid', mij myłeńkij nyżom, zahaczina dorożeńka chmyzom. 11. Oj maju ja konia woronoho, pereskoczyt dorożeńku z chmyzom. 12. Ne jid', ne jid', mij mylyj, wid mene! zakopana dorożeńka czarami. 13. Oj maju ja konia woronoho, pereskoczyt dorożeńku z czasM"i. 14. Jak ty budesz, mylyj, w poli choro waty, chto-ż ti budę biłu postil słaty? 15. A u poli murawa zełena, oj to budę postileńka biłaja. 16. Jak ti pryjde w poli umeraty, chto-ż ti budę nad hrobom plakaty? 17. W czystym poli tam hajworon1) kracze, toj za mnoju nad hrobom zapłacze! Nuta nr 115. 396.s) Harasymów. Nieiwiska. 1. Hej zacwylo kleń derewo z wesny, chodyt żovnir do diwczeny z pizna. 2. Oj ne chody żovnieru do mene, bo nesława na tebe-j na mene. 3. A ja toji sławy j raz ne boju sie, koho lubiu, stanu, i rozmowiu sie. •)' gawron, - a) Wójcicki: Pieśni ludu, I. s. 346,348 przytacza pieśni podobne Opryszków: Po białym dworze Maryś chodziła i t. d. - Oj na hori na hori i t. d. - Żeg. Pauli P* 1. rus. w Gal. II. str. 5. - Cztienia (1863) III. str. 126. - Wacław z Oleska P. 1. str. 276, - Lud, (Pieśni ludu), Ser. I. str. 271. 214 215 7. Czornyj woron, czornyj, oczy widziubuje, biłe tiło rozjidaje, kosty rozkiedaje. 10. 11. 4. Po czim eś mni diwczyno piznała, szczo ty mene żovnirom nazwała. 5. A zpiznałam ti po koszuleńcy, srybny persteń na prawyj ruczeńcy. 6. Jak ty pijdesz wojnu wojuwuty, któż ty budę koszuleczku praty. 7. A pidu ja, pidu, toju dołenoju, tam ja znajdu praczku nad wodoju, szczo wypere koszuleczku moju. A jak tebe w wójnió pokalicze, a chtóż tobi rany propolicze?') W czi8tym połę droben doszczyk siczć, tot win myni rany propolicze. Jak ty budesz w wojnie umeraty, któż ty budę nad hrobom plakaty? W teranym lisi czorny woron kranczó, tot win myni nad hrobom zapłacze. 1. Kotyly si wozy z hory na dolynu, bud' zdorowa, moja myła bo wże ti pokienu. 2. A w negilu rano kozaka złapano, nazad jemu bili ruczkie remynim związano. 3. Wydut jeho, wydut*) tymy w-ulyciemy, a zwiezaly bili ruczkie nazad rymyńciemy. 398. Horodniea, Strzylcze. 4. Wydut jeho, wydut, aż na kraj bazaru: bud' zdorowa, moja myła, ny zadawaj żalu. 5. Sywyj konyk, sywyj a tryndzelka z szovku, a chtóż tobi, my myłeńkij, taj zmyje hołowku? 6. Zmyjut meni, zmyjut, doszczi majowiji, ta rozczesut kucziórykie worony czorniji. 397. Hanczarów, Diurków. " , . c. 399. Ozortowieo. Nuta ob. nr 65. "•"'' ^^^ ta jak żovnir lisom błudyt. Jak jajuedu na kalynku, budę lisa połowynka. Jak ja siedu na duboczka, budę lisa krajinoczka. Oj tam budę tre dorozi; kotrou pidesz, dobre wyjdesz, na cisarskij hostynec. pi feff=H#4^p^g szyna zrisna, chodytu-łan do diwczyuy % piżm* --N-V Ój zaewyła jL^L^asĘgEm^fff-Ma Nechodyż ty u-ła-nedomene, bo hesława na tebej na me - ne. A ja to-ji i raz ne boju Si, koho lu-biu stanu rozmówiu Si. Oj zaewyła czeremszyna z risna [:] 4. Jak ty budesz w legru*) stojaty, cbodytułan do diwczyny zpizna. chtóż ty budę soroczeczku praty? Ne chody-ż ty ulane do mene, bo nesława na tebe-j na mene. A ja toji (nesławy) i raz nć boju si koho lubiu, stanu, rozmówiu si. Oj pidu ja horou, dolynoju, oj najdu ja praczku nad wodoju, że wipere tu soroczku moju. Jak ty budesz w wójni wojuwaty, chtóż ty budę rany promy waty? 7. W czyskim pole drobny doszczyk sicze, oj toj to meni rany prypolicze.s) 8. Jak ty budesz a u hrobi łeżaty, chto budę nad tobow plakaty? 9. W temnym lisi czorny woron kracze, ottoj meni nad hrobom zapłacze. 1. 3. A wże roczok A wże roczok i szest' negil2) 4. ta jak żovnir lisom błudyt. Nadletiła zazuleczka, 5. siła sobi na duboczka. Ja poleczu kukajuczy, 6. ty jde żovnir słuchajuczy. 400.8 Po pid terem tam dorożeńka wbyta, hej hej! ne tak dorożeńka, jak ubytyj szlaczok, kuda iszow nowobranciw powczok. *¦) 2. Nowobrańcy ponarażowany, 6) nazad ruki ponawiazowany, hołowoczki poobstryhowany, czorny oczka pozapłakowany. A po pered oficeryki idut, w seredyni nowobranciw wedut, a po bokach tarabańczyki bijut, oj a z zadu oteć, maty ide, biłeńkii soroczeńki nese. 1) przepłócze - J) Lag er, obóz, - 3) opłócze. ") wiodą, - ') niedziel, - 3) Cztłenia, Moskwa 1863. 4. str. 146, 4) pułk, - s) narządzeni, zbrojnie przyszykowani. 216 217 Myazyn. Pido mnoju żowniary stojaly, szabelkamy werchy postinaly. Pidkiwkamy zemlu stropcuwaly, kirnycznoji wody dobuwaly. W kryształowi sklenky nabyraly, taj do Widni kińmy widsyłaly. A u Widny koni pospyraly, taj u Widny wodu wisypaly. 2. 6. 7. 8 401. 4. Oj maw-że ja sribnyj persteneó, maw, to ja-ż jeho tarabańezyku daw. 5. Szczoby meni na taraban wybywaw, szczoby meni wse ochoty dodawaw, szczoby mene raneseńko probudżaw, szczoby mojij mami żalu dodawaw. Oj ty mamko, ty matińko moja: na szczo'ś mene ta do wojska dała? Oj synku mij, ty dytyńko moja! skaży-ż meni, de drużynka twoja? Oj u polu wysokaja mohyła, to tam, moja maty, myła drużyna. L$* Czortowiec. LfeLfe^^SE? afcibfc * L^f?3 Berhom berhom tam doriź - ka buta, ne doriżka ałewby - ty szleszok. 1. Berhom, berhom *) tam doriżka buła, ne doriżka 2), ałe wbyty szleszok 3), a szło-ż neju nowobrańciw połczok. 2. Na sam pered oficery jldut, a bokamy wse kaprali żenut. 3. W seredenu nowobrańczyki jdut, a iz zadu otec maty jde, otec maty jde, żalibneńko płacze. 4. Oj ty synu, ty detyno moja, oj woliy-żeś sie ne wrodyty, niżeś mav na wijni4) zhynuty. 5. Choroszeńko ponariadżówani s), czorni wołosa poobstriażówani, czorni ocze pozapłakówani, nazad rukie pozawiazówani. 6. Oj mav-że ja sribnyj persteń na palcy, oj dav-że ja tarabańezyku6) dav, 402. aby myni kraśni piśni wybywav. Olejowa. 1 ^^Ę^^^fe^fe Kuta nr 329. gigss &-U L<-V- ^ i Hoja, w li-si be-re - za sto - ja - ła, ^^=^t. ¦ą-Pr*- za-żul-ka kó wa-ła. ') brzegiem, - a) droga, - 3) ubity szlak, - 4) wojnie, - *) jeni, - 6) doboszowi. 1. Hoja w lisi bereza stojała 3.^ Jak ja maju zelenaja buty, na berezi zazulka kówała. pido mnoju stojaly nekruty. ') 2. Pytaje sie zazulka berezy, 4. Pido mnoju stojaly husary, czom bereza biła ne zelena? szabelkamy hilij obtinaly. 5. Z pid koreni wody dobuwaly, z pid mojora konia napowaly. 403. 5. Nuta ob. nr 20T. lub 328. 1. Ta na hori bereza stojała, na berezi zazulka kowała: Pid berezow żowniary stojaly, 6. szabelkamy werchy postynaly. Pidkiwkamy zemlu stropcuwaly, 7. kirnycznoji wody dobuwaly. Pytaje si zazulka berezy: 8. de twoji si werchy pogiwaly? 9, _ " " 404. Taj u Widny wodu wisypaly, taj wid wody sklenky stratuwaly. od Obertyna Nuta ob. nr 25. =*H* 5E Sgi^^ jt± V=P= -V-V- Oj uw lisi a w ze - ls - nim haju i hej hej a w ze-le - nim ha-ju. 2. 3. 405. l) 1. Oj uw lisi, a w zelenim haju, aż tam ptaszkie prylituwajut, drobne lysti prynoszowajut. Szczoby wdowa mołoda, do wojska syna dała. Starszoho ne dam, bo ma diti dribni, druhoho ne dam, bo żona mołoda. Treteho ne dam, bo żenyty pora, aż toho dam, szczom do szkoły dała. Bo win znaje i pysaty i czytaty, i po awstryjsku zawidaty. od Stanisławowa. -jrj- Lł i^ "F=HE _ ^ -^ 4=±f -W-U Jawlu - zi kali - na porodyła bidna wdowa weś łuh ay-na WM Cztienia, 1863, 4. str. 135. Pokucie. - T IL prekrasy-H źoyniery- na. 28 ¦l",'Nł|i|i|i|i|pi' 218 219 9. 10. 11. 12. 13. 14. Koby maty znała, toby pryjichała, hriszne tiło pochowała, rewne zapłakała. Ne płacz maty, ne płacz, ne wdawaj sie w tuhu; pochowany twij synoczok pry zelenim łuhu. Ne płacz maty, ne płacz, ne jde do worożki; pochowany twij synoczok błezeńko dorożki. Ne płacz maty, ne płacz, 15. 16. ne wdawaj sie w liki; pochowany twij synoczok żovniąrok na wiki. 406. (c)* weś łuh prćkra - ay-ta, bidna ma-ty na źovnia-ry sy - na. l) kalina, -^ 2) broń i odzież, - 3) przebaczenia, - *) daruj, - 6) ognia, 1, 4. 7. 8. J"-a w tozi kałena ') weś łuh prekrasyła, - porodyła bidna wdowa syna żovndaryna. Jak ho porodyła, taj ho zhódowała, a jak jeho zhódowała, taj do wojska dała. Jak do wojska dała, taj ho wiprawiała; a jak jeho wiprawiała, taj nakazywała. A chot' budesz synku 'w dełekij dorozi^ ne zabuwaj-że ty, synku nikoly o Bozi. Bo jak budesz, synku, o Bozi zabuwaty, ne budę ty Pan nebesnyj ta dopomahaty. Płacze żovniór, płacze, swojimi oczyma, wfeczereńka je na stoli, a- smert za płeezyma. A wziev żovnier pyty, wziev sie napywaty, a wzięła sie cisarskaja fortuna 2) zmenszaty. A wziev żovnir pyty, wziev sie napywaty, wziev za neho Pan nebesny wże i zabuwaty. 17. & A w hi-ii lta-ly - na Płacze żovnir, płacze, bili rukie łomyt, swoji neńki ridneńkoji praszczennija 8) prosyt. Prosty 4) meni maty, - do wohnie 6) stupaty. A proszczaju ja ty synku, w szczćstlywu hodynku. Proszczaju ty synu w szczestływu hodynu. Lysze synku, prosy Boba' abyś ne zahynuir. Pomoże my Boże Turka zwojówaty, to wernu sie w swoji kraj i budu panówaty. Płacze żovnir, płacze czornemi oczyma, weczereńka wże na stoli, od Tłumacza, *tt SS LL "* =t= porody-la a smert za płeezyma. A u łuzi kalyna. weś łuh prekrasyła, - porodyła bidna maty 12. na żovniari syna. Jak (ona) ho porodyła w temnenkoji noczy, dała jemu stan wojenski 13. taj czorneńki oczy. Jak (ona) ho porodyła, tak ho zhódowała, do cisarie wiprawiała 14. taj nakazówała. Taj jak budesz mij synoezku w delekij dorozi, nie zabuwaj mij synoezku 15. nikoly o Bozi. Dokie żoiiniar ne pyv, Hospod' jemu hodyv, na postupkach, na zamesłach 16. wse wojsko pobidyv. A wziev żouniar pyty, Bozi zabuwaty, a wziev jemu Boh nebesnyj 17. nedopomahaty, a wzięła sie żofinirskaja fortuna zmenczaty. Chodyt żouniar chodyt, 18. w rukach szapku nosyt, swoji mamci stareńkuji proszczanyja prosit. Proszczaj mene maty, 1.9. taj (w) pochid stupaty, szczoby mni Boh dopomih Turka zwojówaty. Proszczaju ti synu 20. w szczaslywu hodynu, kobys z widtam powers"vsia, kobys tam ne zhynuv. Płacze bidnyj żouniar 21. dribnemy słozamy, nakazuje swoju mamku rożnemy słowamy. Mamko-ż moja atanfeńkaja mamkoż moja myła, ) dopóki, - *) tiło. dohlań, dohlań gospodarstwo dotie *) budesz żyła. Płacze żouniar, płacze czornemy oczyma, śniadanieczko konec stola a smert za płeezyma. Ne daj Boże smerty, w czużim krajn wmerty, bo to nichto ne dohlane żouniarskoji smerty. Łetyt woron z czużich storon żelibneńko kracze, taj ne jeden otec, maty, za synom zapłacze. Cy ne toj to twij syn w wojni pohybaje, jimu woron czorneseńki (w)hołowońoi skaje. Hpłowońc- iskaje, w oczka zahladaje, żywcem kiło 2) roznosauje, kosty rozkiedaje, Kosty-ż moji kosty* welykojJ*eło8ty, ta pożal si mocnyj Boże moji mpłodosty. Umer żouniar, uroer, taj żoiiniarska mowa, lysz sie zostay kiń worflnyj, taj cisarska zbroja, Umer żouniar, umer, taj mu ne zwonyly, prisłav cisar tre żoiiniery, ta mu wystrelily. Koby mamka znała, de si nam smert stała, toby do nas pryjichała, krasno pochowała. Krasno pochowała, rewne zapłakała, zwonońkie by poznajmała, rewne zapłakała, jak sywaja zazuleczka w haju zakówała. 220 221 chyta- je, jak meni sl Oj pojichav w Wołoszczynu kozak mołodeńkij, horichowe sidełeczko a kiń woroneńkij. Oj pojichav, ta pojichav, taj tam y zahynuv, rodynoczkn y giwczynońku na wiky pokynuv. i ') Prei - corps, - 2) mgleje, -obacz nr 116 (o Trójzielu), Rusałka. 80. 22. I 23. Ne płacz brate, ne płacz, ne płacz brate ridnyj, pochowały brata twoho, na cwentari w Widny. Ne płacz mamo, ne płacz, ne wdawaj sie w likie, pochowały syna twoho żoiiniaró na wikie. Ne płacz tatu, ne płacz, 24. ne w'dawaj sie (w) tuhu, pochowały syna twoho pre zelenim luhu. Ne płacz sestro, ne płacz, 25. ne jdy do worożkie, pochowały brata twoho, wmarsze' kraj dorożkie. 26. Woźmy *) pisku w żmeniu, posij(że ho) po kameniu, jak(że toj) pisok zejdę, to wde twij syn (whosty) pryjde. (Śpiewał dziad lirnik z Siekierczyna nad Dniestrem) 407. F#b Czortowiec, Harasymów, W ifL T-N~ =t ^~^ -*-+- ^ 1. Stojit nad wo-do-ju witer nym - °d KorsKowa, Slobódki leŚDÓJ. Stojit jawir nad wodoju jawir dzełeneńkij, sydyt żownir u nywoły, żownir mołodeńkij. 2. Sydyt żownir u wikoncy, kyżeńko (w)zdychaje, podywyt si u wikońce, - rodyny ny maje. a) maty, - 2) szeregowiec z oddziału Frei - corps, - 3) listy. 3. Stojit jawir nad wodoju, w wodu pochylyv si, stojit żovnir u freihuru ') bardzo zasmutyv si. (y. na myłoho rozchodońka, mylyj zażuryv si). N6 chyly si jaworyku, 5. Jak meni sie ny chylyty, bos szcze zełeneńkij, korśń woda myje, ne żury si żownierońku, jak meni sie ny żuryty, bos szcze mołodeńki. koly serce mhlije.2) Zahajpol. 409. Ta zaświty misiaczeńku wsima w-ulyczkamy, wezut moho myłeńkoho, sirymy byczkamy. 3. Łubka wezut, konie wedut, kin hołowku kłonyt, za nym ide giwczynoczka, bili pałci ło.myt. Połomyła bili ruczky, taj mizylni palci, bo ny me wna juże maty takoho kochanci. 410. 3. Gody. Skazav sobi wisypaty wyLo"Ku mohyłu, a w hołowach posadyty 4. czerwonu kalynu. Budut ptaszky prylitaty, kalynoczku jisty, budut myni wid młłoji prynosyly wisty. Cssortowiec. 411.3) i 2^ ^K y_v- LcLE Ottam napy-wały pry potoci, pry doły- ni -_-v _. f, v-v- Odeń ne jist', ne pje, łósz dumku dumaj e. Pytaj ut sie druhy szczo win ma, szczo maje. grana - ti-ry cblopci. 1. Ottam pry dolyni, ottam pry potoci, tam sie napywaly granatiry chłopci. 3) C z t i e n i a 1863, 4. str. 139, - Text - Zeg. Pauli P. 1. r. Tom IL str. 7, - 222 223 A jakże tot pisók zejdę tohdy twij syn z wojska pryjde. 413. ') Olejowa, Korniów nad Dniestrem. pidojmyła kietajoczku taj zahołosśła. Wstań kozacze, wstań kozacze, a wstań mołodeńki; chodyt, błudyt po jałeni 8) twij Jyń woroneńki. A naj-że win chodyt, błudyt, a naj-że win błudyt, pryjde taka hodynoczka szczo win mene zbudyt. 3. Szczo-ż ty ne jisz, ne pjesz, łesz dumku dumajesz; łesz dumku dumajesz, taj hadku hadajesz. 4. Brakie-ż moji, brakie ') szczoś meni kieżeńko ) na sercć nudneńko. Oj widaj my wbyly moho blyzeńkoho, brata ridneńkobo. 5. Witoczy bratie wozy kowanii, narewajte 3), narćwajte szory rśmennii. Zaprćhajte, zaprćhajte koni woronii: 6. Powezemo brata na wbyty 4) hostynec. Powezemo brata w hleboku dolynu. Od strofy 9tej 9. Perszoje zileńko pachniuszczaja miatka, szczoby pomynała jebo ridna matka. 10. Druhoje zileńko kreszczaczy barwinok, szczoby pomynav ho uweś jeho ridok.8) 11. Tretoje zileńko rutka dribneseńka, szczoby pomynała jeho myleseńka. Nuta ob. nr 1. 1. Witer wije, trawa szumyt a tam kozak ubyt łeżyt, nad kozakom konyk driżyt. Wiseplem 5) na brati wisoku mohyłu. 7. Posadym na brati dwi, tre derewyni. Odna derewyna, czerwona kalyna. 8. - Druha derewyna hreszczyty berwinok, Treta derewyna pachnuszezy wasylok. 9. Budę tuhda wojsko jty, budę spómynaty: Ne tot tu łeżyt szczo u połę płużyt,6) ałe tot tu łeżyt, szczo w cisarie służyt. 10. Ne tot tu łeżyt szczo gospodaruje, ałe tot tu łeżyt szczo wojnu wojuje. bywa odmiana:') 12. Budut diwki prychodżaty toje zile rwaty, budut moho brata, budut spómynaty. 13. Oj ne toj tu łeżyt szczo panszczynu robyt, ino toj tu łeżyt szczo u wojska służyt. 14. Oj ne toj tu łeżyt szczo Lacham wsłuhuje, ino toj tu łeżyt szczo Turka wojuje. ¦12.•) Cźórfcowiec. 2. Ne stij koniu nado mnoju, bo ja wydżu szczerist' twoju. °) 3. Bizy koniu dorohoju, 9. szerokoju rozłohoju. 4. A tam budut żeńcy żaty, 10. budut tebe perejmaty; ne dajże siew ruczkie wziaty. 11. 5. (Ałe) bizy dorohoju z ostra, taj do moji mamy z prosta. 12. 6. A wdar' koniu kopytamy pred nowemy worotamy. 13. 7. Wyjdę id tobi stara żona, stara żona, maty moja. 14. 8. Budę ti(e) sie oj pytaty, de ty koniu pana podiev? 15 Witer wije, trawa szumet, a w tyj trawi kozak łeżśt. Na kupeńku 2) hołowoju, 5. nakryv łyczko kiótajkoju, a jakoju? czerwonoju. A jak pryjszła diwczynena taj pożałuwała, 6. kietajoczku pidojmyła ' taj pociluwała. A jak pryjszła diwczynena z czórnemy oczśma, 414. 4) ja Maskali whoru wkry-ly, i. 2. Jidut Laszki - na try szlaszki, Granatyri - na czotyry, 3. j-a Maskali w horu wkryly. Cy ty jeho w Dnistri wtopyv, cy ty jeho w lisi rozbyv? Ni ja jeho w Dnistri wtopyv, ni ja jeho w lisi rozbyv. Oj stij maty, ne żury sie, wże twij synok ożenyv sie. A wziev sobi panienoczku w hlebokuju dolynoczku. A wziev sobi gazdynoczku, • wysokóju mohyłoczku. Pidy maty do Dunaju, ta woźmy sobi pisku zmeniu, ta posij ho na kameniu. Oj na hori kiń harabskyj, a na nim basza tureckyj. [:] W liwi ruci micz trymaje, z prawoji si krowcie llaje. [:] ') bracia, - 2) ciężko, - 3) zakładajcie, - 4) bity, - 5) usypiem, - 8) pługiem orze, - ') C z t i e n i a Moskwa 1863, 111. str, 93, - 8) ród, - ") Wacław z Oleska P. 1. str. 488, - 10j drży. !) Maksymowicz : Zbiór P. 1. Moskwa 1834, str. 149, 152, 153, - Wacł. z Oleska P. 1. Gal. str. 422, 488, 500, - Żeg. Pauli P. 1. r. I. str. 145, Czasop. Cztienia, Moskwa 1863, 3. str. 97-100, - 2) kępce, - 3) jodłowy las, - 4j Rusałka, 15. - Żeg. Pauli, P. 1. r. 1. str. 171, 172, - Cztienia 1863, 3. str. 23. 224 225 10. 11. 4. Nadtow krowcew woron kraeze, 16. za żownirom maty plącze. [:] 5. Ny płacz maty ty jedyna, 17. porubaly twoho syna. [:] 6. Ny płacz maty, taj ny tuzy, 18. porubaly taj ny duże. [:] 7. Hołowku lysz na czetwero, 19. ja serdeńko na szestero. [:] 8. Bili ruczky - baj na sztuczky, 20. bili palci - na kawalci, biłe kiło-jak mak dribno!21. 9. Szukaj maty dochtorczyka, mołodoho stolerczyka. [:] 22. 10. Ta naj jeho dochtoruje, naj mu chatku wibuduje. [:] 23. 11. Ta naj-że win chatku maje, ta naj win w ni probuwaje. [:] 24. 12. I bez dweryj, bez wikonec, bo wże jeho żykiu konec! [:] 25. n- 26. 13. Hoj na hori sniżok wpav, j-a tam żownir s konie wpav. [:] 27. 14. Hoj upav win strim-hołowow, *) taj prypav-że win murawow. [:] 28. 15. Nad nym konyk zażuryv si, po kolina w zemlu wbyv si. [:] Duma. 415. i. 2. 4. 5. Oj szło 6) Turki na tre sznurki granatiry na czetiry, oj Moskali horu wkryly.e) . Stały koszem pid Jaryszem, a wziely sie pojówaty,') newilnice rozbiraty. Zietewy teszcza sie wpała; sam jide steżeczkoju, teszczu wede terneńkoju. Terni niżkie 8) pidbodaje, krowcie 9) ślidy zalywaje. Czornyj woron zalitaje, z ślida krowciu wipywaje. Ny skij koniu nado mnoju, bo ja wydźu szyriśk 2) twoju. [:) Bizy koniu dorohoju, cisarskoju taj prawoju. [:] A tam budut żenci żaty, ny daj sjim w ruky wziaty. [:] Ja tam budę baj seleńko, ty tam zarży wesełeńko. [:] J-a tam budę stara maty, yz kyrnyci wodu braty. [:] Budę wedrom wodu braty, taj budę ki si pytaty: [:] Oj ty koniu woroneńkyj, deż twij żownir mołodeńkij ? [" Jak budę ki si pytaty, ta znaj koniu, szo skazaty. f:1 Hozmy 3) maty pisku w żmonf ta posij ho na kameniu. [:J Zahreby ho ruczeńkamy, polywaj ho słozońkamy. [:] Koly, maty, pisok zyjde, tohdy do ki synok pryjde. [: Win z bohatow ożenyw si, tomu-j tobi widczużyw si. [:| W korole 4) win doczku wzia taj murawoju prypaw! [:] Czorto-wiec, Harasymów. Prywiv10) jej i do domoczkn: na-ż ty żinko newistoczkul Nó tak ona newistyci, jak do smerty robitnyci. Wweła-ż jeji do chati dała-ż jeji trć roboty. Ruczeńkamy kużel priasty, oczeńkamy stado pasty, nożeńkamy detie kolysaty. Lulu, lulu, Teterczietko, a po dońci unuczietko. ") Prysłuchav sie wirny słuha: czy czujesz ty moja pani, 12. jak ta b"ba detie łaje, 18. jak ho kieżko proklynaje. 13. Wweła jeji do switlyci jg. udarła jeji w obi lyci. *) 14. Ja ti synku2) zhódowała, go ta-m ti w łyczko ne bywała. 15. A tak ona tohdy stała, bili rukie załomała. 16. Maty-ż moja, maty, maty,. a po czim-es mi zpiznała? 17. Jak ja tebe w kupił kłała, 22. taj na tebe yskra wpała, po tim ja tebe piznała. 416.4) 13. I. Jak perszyj raz rabu wały 14. Turki zemlu, tohdy mału Handziu z sobou wzialy. 2. Jak druhyj raz rabuwaly, 15. taj Handzynu neńku wzialy. 3. Turczyn jide konyczeńkom, 16. neńku wyde 5) ternyczeńkom. 4. Ternie niżkie próbywaje, 17. krowcie") slidy zalywaje. 5. Czornyj woron zalitaje, 18. krowciu z slida wipywaje. 6. Prywiv jiji w swoju zemlu, 19. zamknov jiji do wenzeniu. 7. A sam piszov w swoji dwory 20. taj rozkazav swoji doły.') 8. Prywiz'jem ty nywilnycu, 21. taj do smerty robitnycu. 9. Turczyn spaty położyy si, 22. starij nency żel zrobyv si. 10. Tilkom w switi prożywała, 23. szczem w tymnycy ny buwała. II. Tilkom świta ja prihnała, 24. aż na starist' w ruki wpała, 12. oj Tnrkowy nywirnomu, 25. bysurmanu byzbożnomu. Maty-ż moja, maty, maty, a deż ja sie tótu wziała? A w nedilu poraneńko, piszła'm w horod po zileńko. Oj tohdy horda s) wpała, tebe, doniu, z soboii wziała. Maty-ż moja, maty, maty, a cy budesz panówaty, cypidesz wswij kraj wmeraty? Ne budu ja panówaty, oj pidu w swij kraj wmeraty. Strzylcze, Horodnica. A Turczynka wstała z łużka, pytaje si: de staruszka? Oj naj jde wże do roboty, bo nahajka swyszczy w droty.8) Try roboty jij zawdała: szczob' rukamy kudzil priała. Oczyńkamy stado pasty, a nohainy kolysaty. A jak dytia kołysała, i tak jemu zaśpiwała: Lulu, lulu, tatarczatko, a po dońci u wnuczatko. A służnyci toto wczuła, zaraz pany") rozpowiła. Cy czujete pani naszi, szczo spiwaje słuha naszi. Oj tak wona j-a spiwała, szczoby kudżil w-ohnem stała. Szczoby stado wizdychało, aby dytia dubom stało,. Wbihła pani bor'zo bosa, szcze-j do toho bez pojasa. Taj wdaryła w prawo liczko: szczo howorysz nywilnyczko? Ny byj dońko swoju neńku, budesz maty hrich tiżeńkij. *) stromo, - 2) szczerość, - 3) weż, - *) u króla, - s) szli, -kryli,- ') dzielić,- B) nogi,- 9)krew, - 10) przywiódł,- ") ') lica, - ") córko, - s) tatarska, - 4) Żeg. Pauli P. 1. r. I. str. 167,-6) wiedzie, - a) krew, - ') los, - 8) druty, - ") pani. 29 'Pokucie. - T, IŁ 226 A u misti Ternopoli łeży żovnir a w newoli. Łeżyt, łeżyt, tieżko dysze, do myłoji lysty pysze. Ty myłeńka leżysz, leżysz, ne pytajesz szczoby daty, aby mene widobraty. Sorok lóchiv a z paciety ') toto mylyj treba daty, aby tebe widobraty. Jak stojała tak i dała, taj z newoli widobrała. 419.2j Nuta nr 26. 50 a. 55. Oj u misti w Jezu - po - le oj u misti Jezu - po - ly Oj cy budesz, moja maty, medom, wynom szyńkuwaty. Szyńkuj neńko medom, wynon), budesz żćty 2) razom zo mnott. 33. Medom, wynom ny szyńkuju, w swoji kraji powandruju. 26. Bo ja tybe zhuduwała, 30. Prosty *) neńko, szczom zro była, w prawy łyczko ny wbywała. duszu w pękli utopyła. 27. Po czim-że ni (mnij taj piznajesz 31. swojew dońkow nazywajesz? 28. Po tim tybe ja piznała, 32 jak'im tybe szcze kupała. 29. A jak'im ti wpowywała, w prawy oczko iskra wpała. 34. Wprihaj słuho borzo koni, wyży 3) neńku w swoji kraji. Gody. 417. 1. Nydełeko Czornohora idut Lachy za namy, yj Laszky, hajdamaszky kraji yzrubaly. Teczut riczky kyrwawiji woj tymy łuhamy. Teczut riczky kyrwawiji 3. Ta de budem noczowaty? teczut mydowyji, W miski Kołomyji, ta, de budem noczowaty w mołodoji szenkaronki chłopci mologiji? na dzełenim wini. 4. J-a w odnoji szenkaronki mid ta horiwoczka, a w druhoji szynkarońki horosza giwoczka. 418,4) Hąrasymów, Nieźwiska. A u misti Ternopoli łeży żoynir a w newoli. Łeżyt, łeżyt, tieżko dysze, do diedyka5) lysty pysze. Oj ty diediu Leżysz, leżysz, ne pytajesz szczoby daty, aby mene widobraty. Sorok woziw °) a z wołamy, toto synku treba daty, aby tebe widobraty. Woli-ź ty tam propadaty, niż ja maju toto daty. A u misti Ternopoli łeży żovnir a w newoli. 2. Łeżyt, łeżyt, tieżko dysM, i do neńcy ') lysty pysze. Oj ty neńko i t. d. Sorok korow i z telaty i Woli-ż ty tam propadaty, niż ja jaaju toto daty. 3. A u misti Ternopoli łeży żovnir a w newoli. Łeżyt, łeżyt, tieżko dyH* do sestryczki lysty pym*. Ty sestryczko i t. d: Sorok owee i z jahniaty I Woli-ż ty sam propad"(jr, niż ja maju toto daty. ^m^m tre ko - żaki ja w ne - tfoly. 4. Oj u misti w Jezupołe,.[:] tre kozaki j-a w newole. Jiden sedyt za diwoczku, liraje sobi w sopivoczku. Druhy sedyt baj za wołć,8) taj i w kiżeńkij 4) newoW. 420. Oj u misti w Jetfupoly, 7. sćdyt kozak a w newoly. Sedyt, sedyt, kieżko wzdysze, do diedyka lysty pysze. Ne daj diediu zahybaty, czics by mene wykupiaty. Saczoż bo synu, za tie daty, 8. aby tebe wykupiaty ? Sorok kobył a z łosziate, trąba diediu za mnie daty, aby mene wykupiaty. Woly-ż 6) synu zahybaty, nii ja maju tilko daty. Trety sedyt za wdowoczkU) skłonyv jut stił hołowoczku. Zyjszly sudci sud sudyty: a za wółe szyju wkiety. 5) Bidni wdowi zapłatyty, a z diwczynoju ślub wzięty. od Tłumacza. Do matki: Sorok woliv ')' a z jarmamy, trąba mamo za mnie daty, aby mene wykupiaty. Woly-ż synu zahybaty, niż ja maju tilko daty. Do miłej: Sorok korow a z telaty trąba, myła, za mnie daty, aby mene wykupiaty. Traba-ż mylyj, prykupyty, trąba z nymi prystupyty, aby tebe wykupyty. !) przebacz, - a) żyć,- 3) wież,- <) ob. Ser. XVI, nr 4S9, i podczas wesela, - 5) ojca, - ') wozów, - *) matki. ') Awinie, - ") Żeg. Pauli P. 1. r. tt. str. 118, - 3) woły, - 4) ciężkiej, ') uciąć, - 6) wolisz synu zginać, - 7) wołów. fflifciWiWii < ¦ -; IIII|||IIII 228 229 Nuta nr 115 od Zablotowa, Gwoźdźca. 424.') Nieźwiska, Łuka. Nu^ nr 25. . ne dęty - na bu - ła. na bulą hej hej Cy ja tobi moja maty Bohdaj toto ryminieczko na wohny zhoriło, jak si momu myłeńkomu u płeczyńka wjiło. 7) *) górne ") Cztienia 1863, 4. str. 145, - ') córko, okno, - 5) rzemień, - 6) ogniem obsiadło, 4. 2. 5. 6. 1. -by schylyly sie serdea-ko do ku-py. Oj na bori dwa duby schylyly sie do kupy. Schylyly sie dwa duby, na nych sedie hołuby. Źalibneńko hukajut, dwa żovniary sluchajut. Och ja pidu na wijnu, tebe łeszu na bidu. 7. Tam ja budu strelaty, a ty budesz płakaty. Tam ja budu wojówat' a ty budesz bidówat'. A u naszoj popadi, tre zajaci na podi. Odeń stryże, druhy hołyt, a trety Bohu sie molyt. od Halicza. Utynasa na ramena! nema pana nad UFana. Kitel biły, kiwer 2) czorny, chłopeć hoży i motorny. Oj wy, chłopcy nowobrańcy, na(ne) berite diwku w tańci. Tylko berit mołodycy, i to hoży, kruhłołycy. A wu ludę, ne śmijtesia z czużyj bidi, ne tisztesia! Koly budę Boża wola, ne zahyne nasza dola. 422. *) A wy Lwowi w sławnym misti, 7. zwerbowały chłopciw dwisti. Na szczo tobi bidowaty? 8. łipsze w wojsku napowaty. Hulaj, prystaj do werbunku, 9. budesz jisty z masłom kurku. Budesz jisty, budesz pyty, 10. budesz jak panok chodyty. Pokiń tata, pokiń mamu, 11. a sam prystań do Ułanów! Budesz jisty, budesz pyty, 12. dowbeńkami woszy byty. Werbi%ż. Podywy si, moja doniu w horisznu kwatyriu! spuskaje si kumpanija z hory na dolynu. Spuskaje si, spuskaje si z wysokoji hory, a mij mylyj czornobrywyj na woronim koni. 423.8) Hoj zacwyła czeremszyna 3. z neji cwit opav, maszerujut żovniaryky, bo jim marsz prypav. Maszerujut, maszerujut, 4. szczislywa jim doroha. Skynuv sziepku, pokłonyv si: buwaj myła zdorowa! 5. A mij myłyj czornobrywyj na pered -stupaje, bilyj remiń, taj karabin płeczi obrywaje. ') Żeg. Pauli P. 1. II. - Cztienia, Moskwa 1863, 4. str. 148, - ") Ge-wehr, - 3) Wacław z Oleska P. 1. str. 77,- Cztienia, 1863.4. s. 145. 1. 2. 4. 2. Cy ja tobi, moja maty ne detyna buła, - szczo ty mene w nedileczku rano ne zbudyła. Tomu'm tebe, mij synoczku 2) rano ne zbudyła, polubyłas kompanczyka bułabys tużyła. Jabym buła, moja neńko, za nym ne tużyła; ótworyła kwatćreczku 3) ta sy podywyła. Otwory sy, mij synoczku horisznu kwatera; *) spuskaje sie kompanija z hory na dolynn. Oj zacwyła czyrymszyna, na nij cwitok opav; maszirujut żovniarońki, bo im marszyk prypav. Maszirujut, maszirujut, szczisliwa im doroha, skienuv sziepku, ukłonyv-si, ta bud' myła zdorowa? Czomus mene, moja neńko, rano ne zbudyła, ta jak tota kumpanija z mista wyjizdyła. Oj ja tybe, moja doniu, rano ny zbudyła, polubyłas żovniaryka abyś ne tużyła. 9 Spuskaje sie kompanija z wysokoji hory, a mij mylyj czornobrewyj na syweńkim kony. A mij mylyj czornobrewyj na pered stupaje, biły remeń taj kar aby n płeczi obrywaje. 7. Bodaj toto raminiczko s) wohnykom posiło, 6) szczoby momu mył' ikomu w płeczeńkie ne jiło. 8. Koło młyna jaworyna, jawir rozwywav sie; w Stanisławi banda hrała, łubka, wlbćraj sie! 425. Horodnica, Potoczyska. 5. Podywy si, moja neńko w horisznu kwatyru, spuskaje si kumpanija z hory na dolynu. 6. Spuskaje si, spuskaje si z wysokoji hory, o mij mylyj, czornobrywyj na syweńkim kony. A mij mylyj, czornobrywyj, na pyrćd stupaje, jemu, jemu biły remiń plyczeńka wrywaje. Bodaj toto rymineczko na wohny spalało, ta jak momu myłeńkomu płeczyńka j-urwało. s) okno, 7) wjadło. 230 231 10. Oj lytiła zazuleńka, połamani krytct, - nyma, nyma taj: ny budę moho czornobrywci. "Oj ty ne popowycz, a ja ne popiwna; kot>y'ś mene chot' raz wybyw, ne buła by'm swawilna." Ił. Oj lytita zazułenka, połamani kryła, nyma, nyma taj ny budę koho ja lubyła. xiv. Karczma. 3. "Wse to fserez chłopci, ta czerez kochańci, szczo jak pidu taj z weczera, ne pryjdu aż w ranci." 4. Oj wzjąw za ruczeńku, ta powiw do chaty: "Cyt' te, dity, ne kryczyt', naj sia wyspyt' maty!" 7. 5. S. "Oj koby'ś ty, mużu dobryj, ta wziaw batih ') dowhyj, a wziaw mene byty: ne chody do korczmy pyty!" "Ko.by'in tia ne luby w, zaraz by'm tia by w; ale ją tia duże lnblu, byty tia ne budu." 423 a. 426' Czortów lec. g^SBĄsp^^P^gi wótworł mylyj lnie o] ne szumy da-ie 3E S^^^ 3. Na t§& nutę: 428 b.6) 427.4) Oj ne szumy i m W^rr^: du-że. bo Jdu~pj"na 1. Oj ne szumy łuże, oj ne szumy duże; wótwor' mylyj woroteezka bo jdu pjana duże. 2. Mylyj wótworiaje i ij sie pytaje: des si myła zabawyła wże niczka mynaje. 3. Czerez twój i kumcij') ta czerez kumańci, jak'em pijszła z weczera ta pryjszła aż w rańci. Ob. nr 347. 1. Czerez sad steżeńka: ide doszczyk zdribneńka! "W twory, mużu, worota, bo idu pjaneseńka!" W^g&%ą Jakby ty muż dobry a wziev batih dovhy,a) a wziev mene byty, wczyty *) ne jdy w korszmu pyty. Jakbym tie ne lubyv, tobym tebe wlbyv, ale tebe wirne lubłu, byty tie ne bud.u. A ty ne popowycz, a ja ne popiwna, jakbyś mene dobre wybjiv,i jaby ne s"wawilna. Stanisławów. Muż worota otwiraje, taj na swoju żinku łaje: "szczo ty myła ta ha daj szo o domu nycz ńe db Nuta nr 181. Napylam si, mii myłeńkij, 4. napyła, napyla, wędy mene do domoczku, szo-bym fli ny wbyła. Wedy mene do domoczku 5. to szo-bym ne wpała, postely my ppstełeczku, abym si wispała. Wziey mni mylyj za ruczeńku, 6. taj uwiv do chaty, cyt'-te gity!!) ny swawolte naj si wispyt maty. 1 Ny znajesz ty, czołowieze, oj żinku j-uczyty, ta zapriży j-łt boronu, stań new wołoczyty. 429. A wirosła peczenczka, riwna z płotom hyczka, no byj-ko mni, mij myłeńkij, bp ja dobriuyczka. Zahajpol. A ty duszkp ny cariwnyj a ja ny popiwna, gitem *) można swawolyty, gitem chata wiłna. *) Ta jakby ty, potribnyj muż, ta wziev batożynu, tak-bys mene ta wiszkrobav jak swoju drużynu. Jakbym iafce ta nf lubyv, na smertfbym ki ubyv; ależ bo ki duże lubju, byty ki ny budu. Jak wipryżesz yz borony, ta zapriży w j firmo, ta szczo-by wna ta ny jila, twij cblibec za darmo. Myszyn, Kluczów. Ny byj-ko mni, mij myłeńkij, moja hołowoczku; ja ny pyła czużyj mędok ta ni horiyoczku. 1)' kumy, - J) batog długi, - s) uesyó, nauczyć,- 4) Wacław a ot P. 1. str. 366, - Gztienia, *• 1865, 8tr. 475. ') batog, - ") dzieci, - ") dzieciom, - <) wolna, - 5) Lud, Ser. XII. nr "55. ' 232 233 Pane wijte, naczalnyku, wizwoly-ż mni s toho, potyj w swiki żyty budu, wże ny budę toho! 432. ") A jak mene kumko łubko, budesz proklynaty, my sie budem tak lubyty, szczo ne budesz znaty. t-^m^^^^m^^^^S 3. Ja ny pyła czużyj medok, ny pyła horivki, ny propyłam ty a-ni woły, ta ani korowki. 4. (Ta czołowik propyv woła, taj ny mav soroma, a gazdyni propyła mich, taj zrobyła z si śmich). 5. Oj ny majesz, mij myłeńkij, ta za szo mni byty, gitoczky'm ty zhoduwała, szo je z kym robyty. Nuta nr 184. Pisłav mene mij myłeńkij fasulkie sadyty, a sam piszov a z kumojou 2. mid, horivku pyty. Ja fasulkie posadyła, taj pryjszła do domu; a mij mylyj czornobrywyj pje w korszmi z kumojou, 5 7. 430. Ydut synky z kosoczkamy'), dońky z hrabelkamy,a) a ja zwariu snidaniczko, taj nesu za warny. Oj ja wariu snidaniczko, taj wariu j-obida, teper tobi, mij myłeńkij, nijakaja bida. Synky ty jdut z kosoczkamy, dońky z hrabelkamy, ta ja ydu do korszmońki ta z pryjatelkamy. Harasymów. Kumko moja, łubko moja, lube zakochanie, ne luby my czołowika 8), ne psuj my meszkanie. *) Chyba bys my kumko łubko, krasno poprosyła, tobym twoho czołowika lubyty lyszyła. 9. Oj weczeriu'm yzwaryła, 13. taj skił zastelyła, a mij mylyj pryszov s kumów, dwerFm j-utworyła. 10. Oj jakże win s kumów pryjszov, 14. taj prynis uorivky, j-a siv sobi koło kumy, jakby koło żinky. 11. Jak horivku ta rozpyly, 15. stały weczeraty, postely-ż my biłu poskil, ydu s kumów spaty. 12. A ja poskil zastelyła, 16. dweri utworyła, oj pobihła'm ta do wijta, taj zahołosyła. 17. Powrót z karczmy. H czas do domu Czas do domu czas, i Pane wijte, naczalnyku! daj-że myni radu, bo ja z swojim czołowikom na wiky propadu. Oj pryjszoy* wijt yz prysiżnym stały na porozi, . zakuwały kuma s kumów ta za obi nózi. Ta jakże jich zakuwały w furdygu zamknuly, ta szobi si kuma s kumom w kupi si na-buly. A mij mylyj czornobrywyj płacze ta hołosyt, szczyre win si yz aresztu do dom oczku prosyt. budę me - ne muż mij byty nema ko - tnu borony-ty, od Halicza, Stanisławowa. 431. 1. Oj pidu ja ta u horod 5. fasuli sadyty, j-a mij mylyj czornobrywyj jde do korszmy pyty. 2. Ja fasuli posadyła, 6. naj fasuli schodyt, sama pidu podywju si szo mij mylyj robyt. 3. Oj pryjszła ja do korszmońki, 7. na porozi stoju, żygiwoczka medok nosyt, z mylyj mij s kumoju. 4. Ja porih perestupyła, 8. ta stała w kutoczku, a mij mylyj prawow ruczkow kurni pid soroczku. Ispas. Kumko-ż moja! lubko-ż mojal szo ty wirobiajesz, szo ty z mojim czołowikom medok popywajesz. Kumko-ż moja! lubko-ż mojal skazu tobi w oczy: ny psuj myni meszkanieczko, s kym ja żyty choczu! Lyszy żinko mało-umna, puste howoryty, rusz do domu, pylnuj bor-zo weczeriu zwaryty! Oj piszfa ja ta do domu, dweri ótworyła, seri drywa porubała, weczeriu zwaryła. Igil Lt *¦ *= •U-V- ^^i* czas dodo-mu czas, czas, czas, czas, czas do domu czas. Czas do domu, czas, czas do domu, czas. Budę mene muż mij byty, nema komu boronyty. Czas do domu, czas, czas, czas, czas do domu, czas. Iz korczmy idu, jak pszczela hudu, a za mnoju mołodoju idut chłopci ezeredoju, w cymbałoczki bjut, bjut, bjut, w cymbałoczki bjut. 3. Oj ty mużu mój, witwory dwir twij. Idć twoja mylyseńka, iz korczmońki pjanyseńka, czy budesz ji rad, rad, rad, czy budesz ji rad. Czy ja ti ne rad? ty mij wynohrad. Łehny z Bohom, ta prespy sia, a powstawszy poprawy sia; to wse budę w ład, w ład, w ład, to wse bud" w ład. ') kosy, - *) grabie, - 3) męża, -- 4) pożycie. *) Wacław z Oleska P. 1. str. 420, - Cztienia, 1865, 4. str. 495. Pokocie. - T. II. 30 L 2. 1. 2. 1. Myła moja, żinko, myła, za szczoś móne była; a cy ja tobi ne topyv, wyczeru ne waryv? 2, Koly-ż jeji waiyv, to jiż 7) jeji tycho, bo jak wstanu, pokuszijn, zarwesz sobi łycho. ~0- 234 5. Komary hudjut, 433. •) spaty ne dajut; nakryju sia z hołowoju, jaczminnoju sołomoju, to naj mene tnut, tnut, tnut, to naj mene tnut! Harasymów. Nutaob.nrll5.205. =t Oj suk ne werba a kto bida jak ne ja. Nau-czyłam sie py-~ty -Ź=ŚZ -v-v- HSE ne choczn ro - by-ty. Oj suk 2) ne werba, a kto bida, jak nć ja. Nawczyłam sie pety, 3) ne choczu roboty. Do korszmy piszovszy, pywa ne napyvszy, do domu priszovszy, ta muza pobyvszy 5. Myła-ż moja, myła, za szczoś mene była? Cy ja tobi ne topyv, i borszczu ne zwaryv? Cyt, cyt' ne harcze, sedy w kuti tycho, bo jak borszczu pokuszyju, budę tobi łycho. 434. 6) Oj była 4) ho w chati, była ho w kimnati, zabuła sie zapytaty, czy je triskie 6) w chati. od Horodenki (Strzylcze). L Bi^gj i Y=?= lmo 2do " SłWFgf: 1Q& *-J" ^ Myła moja a cy ja to żinko my-la, bi ne to-pyr v~v~u ła, za szczoś mene by wecze- ru ne wary v ? A jak wstała, pokusziła, to buło nesmaczno, jak ja zacziev ukikaty, to ślidu nyznaczno. Wzięła myne za czuprynu kienuła ni (mni) w pyrynu: a lyży ż ty mylyj tut, zakim ja znajdu prut. J) Lud, Ser. XII. nr 436, - 2) sęk, - ") pić, - 4) biła, - 5) trzaski, 6; Lud, Ser. IV. nr 223, - Ser. XII. nr 436, - *) jedz. 235 Za-kim ona prut znajszła, taj pereserdyła-si, sama lihła pid pyrynu, taj zmyłoserdyła-si. Czortowiec. Oj daj-że my kwartu, daj-że my druhoju, naj-że ja zabudu żuru welykóju. Oj zeszły si ludo taj horivka pjet-si, koło moho serció taki żura* wlet si. Oj zeszły si ludę horivka si pyła; koło moho sercie żura hniezdo zwyła. Nuta ob. nr 221. 435. Żuro moja, żnro '), 4. toś ty mne zżuryła, toś mene zżuryła, z nih mene zwalyła. A ja tobi żuro, 5. nic ne pódaju si, jak pidu do korczmy, horivki napju si. Pryjdu ja do korczmy, 6. siedu koło szanku: 2) orendarko Hajko, daj horivki kwartu! 436. Nuta ob. nr 31. A ty widiv czełowicze, szczo ty majeąz dite, buło chHte zarobyty, w korszmi nó sćdyty. A win pryjszov taj do chaty, zaper -w chati dite, a sam piszov do korszmońki tam de zwyk sedity. Sćdyt-że win w korszmońci, taj słynku łegaje s), żydy korszmu zamykajut, ta czies wże jty do domu, a win ne nadaje. Czortowiec. Jdó czołowik z korszmy pjeny, 4. taj plete nohamy; neraz win si podpdraje nosom i zubamy. A win pryjszoY oj do domu, 5. taj otworyv chatu, żinka swarćt, dite płaezut, dawaj tatu papu! A win sjv sobi na ławn, 6. taj uzdriv szczo bida, trąba pijty do susidy 437.4) pożćezyty chliba. Porównaj nutę. nr 251. ms^^^^^ Na-pyjmo sie napyj-mo sie lub-ko, napyjmo sie ggiEg m ^^ łubko. sy-wa-ja ho l) troska, - J) szynku, - s) śliiif łyka, - *) Pieśń tę, pierwszego dnia Wielkiego postu t. j. w Poniedziałek, śpiewaj§ same baby w karczmie, gdzie ani jednego nie bywa wtenczas mężczyzny. 236 237 3. Wtwory-ko my woroteczka, oj-ki wid dubrowy, pokazu ty biłe łyczko, taj czorniji browy. 4. Koby ny ki, każe, tanci taj ny ki kochanci, ja-by pryjszła yz weczera a ny na zorianci. Nuta nr 193. 1. Oj mij czołowik horivki ny pje, taj y myni mołodeńki zaboronieje. 2. A ja mołoda naberu dobra, jak ydu, tak ydu do korszmy sama. 3. Pryjszła do korszmy, siła na ławku : dawaj-że my, orendariu horivki kwartu! 4. Horivki daje, zakusku kładę: Bij-si Boha, mołodyce, czołowik yde! 5. Wwijszov czołowik, taj zahoworyy: ydy żinko do dbmoczku, abym ki ny byv! 6. A ja mołoda, jak podumaju: daj szcze kwartu horiwoczki naj pohulaju ! 7. Oj ja mołoda, jak pohulała: jak ydu, tak ydu do domu sama. 8. Pryjszła do domu, stała na rozi, wijszov bratczyk czołowiczyj, stav na porozi: Napyjmo sie tut, tut, bo na tym *) świti ne dadut. Napyjmo sie tut harazd, bo na tym świti ani raz. 438.3) kumko, na - pyjmo i 1. Napyjmo sie kumko, napyjmo sie łubko; 2. napyjmo sie kumaseńko, sywaja hołubko. xl z werszeczka kumko, a z werszeczka łubko,- =S^ a z werszeczka kumaseńko, sywaja hołubko 5. w- -JEE ?^^T==S=3 =t= -y-v- I^-Rt-t-V-vfl 9- Napyjmo sie kumoseńko Napyjmo sie, kumciu, lubciu, 2. dovsze ne budemo, sonce nysko, weezer blyśko, wże sie rozyjdemo. 439. Horivoczka j-utoczena 4. ta szcze ny płaczena, ko-bys kumko zapłatyła, to-bys buła czemna. Horivoczka j-ukowyta 4) 5. yz jaroho żyta, napyjmo si kumko łubko, 6. jakaż smakowyta! Kumko-ż moja, łubko moja, kumko moja myła, szcze'm takoji horiyoczki nikoly ny pyła. 440. 2. Ob. nr 427. 1. De-ż ty buła, de chodyła, żono moja myła, ta de s my si tak do pizna nyni zabaryła? Do połowynki kumko, do połowynki łubko; do połowynki kumaseńko, sywaja hołubko. Aż do deńcie *) kumko, aż do deńcie łubko; aż do deńcie kumaseńko, sywaja hołubko. mk od Kamionki, O berty aa. V-!/¦ -V-i/~ -V -m& łubko, napyjmo sie Napyjmo sie, kumciu, lubciu, napyjmo, napyjmo, elito nam budę na zradońci, toho sie nabyjmo. Ispas. Ta cy una z koriniczkom, ta cy una z percem, ta cy una z sumliniczkom ta z szczyreńkim sercem. Napyjmo si horivoczki,- horivka ny woda, luby-ko mni mij myłeńkij, pokiv ja mołoda. Bo jak ja si postariju, stara baba budu, luby-ko mni mij myłeńkij, pokiv żyty budu. Kornicz. Oj na medu, n\użu mylyj, na medu, na medu, wtwory-ko my woroteczka, bo ja pjana ydu. 5. Ta koly ł.y my dobryj (je) muż, ozmy batożynu, ta tak mene taj wiszkrobaj jak mału dytynu. 6. Oj koby-m ki ta ny lubyv na smerf bym ki j-ubyv, ałe ż bo ki duże lubju, byty ki ny budu. 441. Werbiąl 9. Nywistko moja, deż-eż ty buła? stojit, stojit nahajeczka, nahotowłena. 10. Giweryku ') mij! posłuchaj mene: jak mni budę twij brat byty, borony mene. 11. Nywistko moja, to tak ny zrobiu, jak ki budę mij brat byty dweri pidopru. 12. Dwjjj pidopru, z chaty si wstupiu, szoby ludo ny kazały, szo ja ki lubju. 13. A ja mołoda, jak podumała: jak ydu, tak ydu do wikna sama. 14. Pryjszła do wikna, stała j-u wikni: stojit, stojit nahajeczka na bilim stoli! 15. A ja mołoda, jak podumała: jak yduj tak ydu do sinyj sama. i6. Pryjszła do sinyj, stała za dweri: Bij-si Boha czołowicze, daj my wećzeri! dna, - 2) tamtym, - 3) C z t i e n ia, Kołomyjki, nr 323, - 4) okowit*. *) dziewierzu. 238 239 taj po - ho 3. Mene maty hodowała jak perepelyczku, za pjanycu mene dała, bidn& hołowoczko! 444. Kluczów wielki. Ta jak mene pochowajut barana zariżte, taj nado-mnow mołodeńkym beryłku powiszte. Ałe u ki beryłoczci czopek zołoteńkyj, ałe u ki beryłoczci medok sołodeńkij. Budę witer powiwaty, beryłku chytaty, ta budę my mołodomu hubky polywaty. Ny popowycz ty - ja ny cariwna; a na gity ny swary, chata jim wilna! 445. od Horodenki, Śniatynia. Bude toto szczo ja skazu, toho doczykajem, szcze ki budem pokładaty, taj byty nahajem. Izjicz 6) czorta, psieczyj synu, parcho borodatyj, ny pohlanu na smyrdiuchu, ni do twój i chaty. My musily biduwaty, hołodu tyrpity, a wse toto czerez żydy, taj czeróz ich dity. Żydy sobi krasno jily, choroszo chodyly; my syróty z nedostatkiw łachamy śwityly. Kaduk, żydy, waszi neńci! ja szo pyła, wse na jejci. Sydyt kohut na szopi, znis my jejec dwi kopi. A ja jejci prodaju, żydam dovżok widdaju. 443. si ny v - py - ty, ') dom, - ") piał, - s) onuce, - 4) rodzinę, - 6) dług. ko-by py-ty ') poczniesz, - z) golid, - *) wszy, - 4) oblizie ci, - 5) zjedz, 17. 18. 19. 4. Oj żinko moja, a deż ty buła, szo ty sobi weczereczku ny zhotowyła? Czołowicze mij! ja w korszmi buła: Pyła'm na tu korowoczku, szoby zdorowa! Oj żinko moja! to ny ricz twoja - °j Pyjże ty na kuroczku, taj na kapluna! 23. Ty pszenyciu prodajesz, myni hroszyj ny dajesz; a ja z rodom zijdu si, za pełruszku napju si; za cybulku, taj za mak; piszłam za muż, taj ny tak. Dały my si u znaky, czołowiczi kułaky. Kułakamy poszturkuje, dołonimy witraskuje. Kułakamy po bokach, dołonimy po szczekach. Probudżu si ju noczy: stoją wnuczi3) na peczy. Podywju si popid skił: stojit czobit taj poskił. 9 Koby py-ty, Kołomyjka. 20. Czołowicze mij! kapłun to gim ') mij, a kuroczka ribuszoczka, to gospodar mij. 21. Oj kapłun na to, aby rano piv, 2) a kuroezka ribuszoczka, ty pryjakil mij! 22. Oj wziev za rucźku, ta wwiv do chaty: eytfte gity, ny swawolte najś wispyt maty! 442. Werbiąż 5. Sława Bohu, szom najszła: ubułam si taj piszła. Oj piszłam aż za horu, taj zajszłam tam ju korszmu. 6. Oj ju korszmu jak wwijszła, uwes swij rid4) zastała. Nim z rodom si napyla, tom dovżok 5) yzfbbyła. 7. Pryjszly żydy po dovżok: wzięły z chaty piet' lyżok, taj kociubu, pomeło, bo mni doma ny buło. 8. Pryjszly żydy po woła, ta ja doma wże buła. Kaduk, żydy, waszu mat'! ja ny pyła na woła. koby Ispas. woskiem staty kó-by zna-ty Mene maty hodowała, w papir za wy wała, za bohacza łahodyła, za pjanycu Ta bidoma umyraju, bidoma konaju, na ławu mni sporidyly, za lubky hadaju. Na ławu mni sporidyly, j-oczy zatulyly, yj pryjszly sztyry lubky, 3. lysz si podywyly. Yj pryjszly sztyry lubky, na kolinky wpaly, podywit si czorni oczy koho-ste kochały. 1. Szczo-ż ty pysznesz ") aryndariu 5. jak ny budem pyty, perestanesz krasno jisty choroszo chodyty. 6. 2. Budesz u nas mołotyty, żinkaj szmatie praty; a żydyki nychlujnyki swyni zawyrtaty. 3. Wże ne budesz panowaty, hromadu hulyty,2) budesz cipom wiwiwaty, w sabasz wuszy 3) byty. 8. 4. Oblize ky *) borodyszczć za naszi doribki, boś nas zbawyv szoś'mo mały, chliba taj chudibki. I iii""""iiiiiiHB IPUPI PPIiiWiwmi > i |i|i|i|i|imnnmi""i"i" i ii|iin 240 241 XV. Żniwa. JOcNŻynki. 448. 9. Jak ny budem, braki ') pyty, 10. Zakim buly'm pjanyciemy, budemo bohati, to'm sie wołoczyly; budem maty hroszij mnoho, doty nam sie rebra, boki taj spotij 2) ii chati. jak durnim śwityly. 11. My budemo panu waty, żinky budut priesty, a żydy budut, psieczi syny, katranamy triesty. 446. 4. Iapas. Ta chotień ja ny welykyj, taj ny budu biłszyj, ale nichto ny prydast si do mołodyc lipszyj. 5. Oj saraka mołodyczku, saraka, saraka, bodaj na ki żura wpala, jak na pole mraka. 6. Ta na połę mraka wpała, taj si pidojmyła, ny dowho si mołodyczka żurów pożuryła. 6) Taniec (Kolomyjka), 1. Ta Hospody myłosernyj, Hospody łaskawyj, jakyj-że to deń wesełyj, jak ydut z paskamy. 3) 2. Ta Hospody myłosernyj, śwytyj Nykołaju, czerez czużi mołodyci ny buty my (mnie) w raju. 3- Oj pryjdu ja baj do raju, tam si obzyraju, mene swyki *) makohonom:8) 447. Ydy tam de hrajut! Taniec. Ta jak sobi zaspiwaju dwoma hołosamy, j-odyn puszczu hori sełom, a druhyj lisamy. Ta jak sobi zaspiwaju w gospodarski chaki, a muzyku jak poproszu, zahraje my taki. Ta skrypoczka jyz lypoczki ja struna z berwinku, jak zahraje na skrypoczku, czuty na Wkrajinku. Ispas. Ko-by naszi pryjateli ta ny choruwaly, ta szo wny nas napój i ly 5. taj pohuduwaly. Oj trisu si ludę dobri, trisu si, trisu si, ta jak toji horivoczki 6. napju ei, napju si. Na(ny) samjasi, braki, trisu, giawoly') mni trisut, a maleńki giawoleta do giwczyny nesut. ') bracia, - 2) spokój, - 3) pascha, - *) święci, - 5) wiercitnak, ") troska v. smutkiem posmuciła, - ') djabli. Nuta nr 36. lub 37. 1. D naszoho pana maliówana l) brama; oj żwawi chłopci buwaly, poperesztrygaly. 2) 6. 2. W nowim ohorodi klaly sie dwory,B) pryłetily sywi ptaszki jak sywi sokoły. 3. Pryłetily sywi ptaszki, taj ptaszyna mama; nahornuly pszenyczeńki zanesly do Iwana. 4. U naszoho pana pszenyczeńku kraly, *) ekonom brygaterem, humenny gazduje; nahornuv pszenyczeńki niczo nć strachuje, 6) 449. 2. Uże weczir weczerije, uże sonce nyzko, puskaj panku, z ceho łanku, do domu ny blyzko. 450. Ta falyv si bohackij syn, szo wmije kosy ty, zabyv kbsu j-u kupynu ') taj stav hołosyty: Teeze woda koło gieka 6), taj tęcze riwciami, prodawav Semen z Iwanom pszenyciu kirciamy. Prodawav, prodawav, ne stało do miry, skinuv z sebe Semen petek, żydy sie zdumily. Pryjszov Semen do domu i wziav sie swaryty: koly wy moji Bazłewi, szezo z wami robyty! Na Wełykdeń poraneńko, zaczav doszczyk pokrapaty, wziav Semen ta Hanuszczak wozyk obertaty. Ispas. Uże weczir weczerije, my weczera żdemo, my weczerom po-pid werby do domu pidemo. Ispas. Yj giwczieta łaskawieta, ta szoż ja was proszu, ygit-ko my, ta wikyhnit yz kupynki kosu. ]) vel: ta zaperta, - ') poprzeskakiwali, 4) kradli, - 6) strychuje, boji się? - - *) nakładały się gumna, - 6) dijaka, - ') w kopę siana. Pokucie. - T. II. 31 242 243 Ta kosyty, mołotyty, welyka robota, ciuluwav-by, obijmav-by skóro je ochota. 451. 4. 5. Oj ty pane watamane, oj ty pane wij te, ta kobyła prysyłena, ygit ji szo gijte. 7. A wijt ny znav, szo robyty, ta zasnmnwav si, obernuv si suda-tuda, ta zawisyv sam si. 452.3) ^P^SiigppggailB^pJ Szkoda li-aa Łebę - dy - na szkoda li-sa Łebę ^^ni^ig^g^i ł) dopaść, - 2) pętelki rzemienne u bata. - 3) Śpiewana i w takcie % (a wtedy dwie 'szesnastki zamieniane bywajjj, na ósemki, tony oznaczone > przedłużane o ósemkę, ton zaś e w 3, 6 i 9 takcie zamieniamy na ćwierciowa). *) rolę, - 2) zazdrościć, n i a, U. str. 389. 3. Yj giwczieta łaskawieta, dribnoho nasini, dajte łaski z pid zapasky za swoje śpasini. 4. Bohaekyj syn wołociuha, ny chocze robyty, perekrywyt sziepku na bik, ta do korszmy pyty. 7 Nuta nr 232. Czerez pana watamana^ czerez jeho wriedy, pryjde my sirzawisyty nohamy na hriedy. Czerez pana watamana, czerez pana wijta, wże ny znaju, towaryszu Dożynkowa. Nuta nr 18.26.50a. 55. 58.225. szczo nLma w nim so- ło wi - ja, de żinku pogity. 5. Ta ni wroku seho roku, ba jak budę narik, oj jak stanu-j ja na wijta, pide sziepka na bik. 6. Ta kosyty, molotyty ny moż si nawczyty, ciuluwaty, obij maty ko-by dofatyty.') Ispas, Werbiąż. Cy ja tobi, pane wijte, mężu perekosyv, szo ty za mnow ciłe lito petelkamy nosyv. Ta ja ty ni perekosyv, ni perehromadyy, ta szos-bym ty, pane wijte, 6. na cyse poradyv. Jak ny znajesz, pane wijte, de petelky *) gity, to powiszij u petelky swoju żinku j-gity. dy - na szczone-lńawnim soio - wi-ja. Czortowiec. 3. 1. Szkoda lisa Łebedyna, szczo nóma w nim sołowija. Szczo ni komu rano wstaty, taj ptaszónu pozbudżaty. Szkoda domu wdowynoho, 3. Wstańte chłopci, wstańte chłopci szczo nśma w nim gospodaria. wstańte nebożata, Szczo ni komu rano wstaty, siczku riżte, - woły hódujte, taj czeladku pozbudżaty. a wcziesno napowajte. 4. A w pole jdit, taj rilu ') robit, budem' sie harazd maty, budem' sijety, budem' oraty; pryjde do zboru, taj pidem' żaty, taj budem' kopy kłasty, budut nam ludę zawidżaty.2) Nuta nr 236. Oj pid lisom, oj pid lisom oj pid Łebedyna, - a czyja to, ta diwczyna czy ne popadyna? A jak-że by popadyna, ne tak by chodyła, czerewyczki granatowi w probudeń ") nosyła. 453. Dźurków. 3. Czerewyczki granatowi z żovtemy prieżkamy,4) ;teper cbodie po morozi bilymy niżkamy. 4. Bodaj tebe, mij myłeńkij, buła mara znała, jaka njoi sie za toboju turbacija wziała. 454.6) od Kołomyji. Oj żny diwcze, pszenyczeńku taj ne dumaj sobi, budę tota pszenyczeńka na korowaj tobi! A jak budesz, diwczynońko dumaty, dumaty, budę twoja pszenyczeńka w połę zymuwaty. Ty diwczyno czorniawaja, ty diwczyno biła, cy ty w poło ne robyła, szczo's ńe obhoriła? 4. A ja w połę, łedinnyku, żała i wiązała, ałe'm swoje biłe łyczko fustkow zakrywała. 5. Jak by's buła, diwczynońko. toho ne skazała, buła by's sia, moja łubko sich miasnyc iddała. 6. Oj ja w połę ta robyła i robyty budu, ałe'm rodu biłeńkoho, taj biłeńka budu. 455. 1. Na dzełenim zarlnoczku kosaryki kosi, ny raz sonce j-u połudne, jisty ny winosi. Ispas. 3) na codzień, - 4) prążkami, - 5) Cztie- 244 245 456. 4. Kukawyci tbneseńki, toj na ruczki biłeaeńki. 457.2)3) Ej wpało pysmo w seło do Rożnowa, wyberajte sobi deputata rozumnoho. Wybrały wosim ludej, dewietoho wijta, prychodiat do Kutt, wse do supruwita. Prychodiat do Kutt, zaczęły hadaty, wychodyt pan Verwalter, jew 4) losom pysaty. Każit (Iude) wirnu prawdu, boby prysichaty. ') sitowie, - 2) rodzaj zaklęcia, -skają w dłonie. ") ciężka, - 2) ob. Lud, Ser. IV. str. 178, nr 362. 3) Pieśń ta powstała po pamiętnych latach 1846-48; treść i iikład (jak i nru 458) pokazuje, zjakiego pochodzi źródła. Dotąd lud ml wia w cerkwiach nabożeństwo (zwane Odprawal w d. .'I lfi - jako w rocznice darowania pańszczyzny w r. 1848. (Obac.y. ta WłatJ. Zawadzki: Obrazy Rusi czerwonej. Poznań, 186!), *it, *) ciężką, - 6) motki. 6) Do danin składanych dworowi, należała część przędzy i drobiu. 3. Ta winesly, brate, jisty wże het po j-obida, najiła si kosarykiw kyżeńkaja') bida. 5. 6. Naszy chłopci dobre jdut, serpa w ruki ne berut. Oj* na hori wivsa mnoho, połowyna zelenoho. Piszly jeho żeńei żaty, a zabuly serpy wziaty. 7. Oj letiła zazuleezka 5. a w zeleni haji, a wtikała pańszezynoczka a w dałeki kraji. Jakże ona, utikała, .6. pany ji zdohniely: szczoż my budein, pańszczyno- bez tebe robyly? [czku Budut pany hnij wozy ty, ?. jimoście wiezaty, budut pany tohdy znaty, jak lud szenowaty. Budut pany baj kosyty, 8. a jimoście żićty; budut pany tohdy źnaty, jak nam hirko żyty. 458. 1. Y łetiła zazuleezka y wzięła kowaty, zaczćkajte ludę dobri szos maju kazaty. Ta winesly, brate, jisty, ni winesly łyżki, a ja kosu wziev na pleczu, ta hajda! w opryszki. Wernuly sia za serpamy, ta zabuly chlib z torbamy. Wernula sia Ksenka z Marków i zabuly chlib z torbynkow. Wernuly sia do kramnyci, kupowaty rukawyci. Piszly pany do cisary • a wziely prosyty: pozwól, pozwól cisarońku pańszczynu roby ty. Ne pozwolu, wrahy Lachy, bo wy wrażdujete, bidny muzyk narobyt si a wy zbytkujete. Prosit Boha mołodyci taj koło kaplyci, szczo nam cisar podaruwav kieżki4) robotyci. Prosit Boha ludę dobry taj koło figury, szczo nam cisar podarowav i mitki6) i kury.6) od Gwoźdźca. Jak sie haji rozwywaji to ja sie wertaju, usiedu sobi w haj zelenyj, trochy spoczywaj u. Ta jak ti >szcze ') zadudnyła, 4. * Wziely Lachy w atamany, ta ja sie hlanuła, j-a wziely prosyty, takfm bidu zobaczyła a werny sie pańszczynoczko, j-ażem si zabuła. nyma widkie żyty. 459. 5. Wy ne wmije mołotyty, wasze żinkie praty, wy ne znate jak to na chlib . kieżko pracówaty. Ispas, Myszyn. Sztyry woły jak sokoły, korowu z rohamy, i giwczynu czornobrywu z tovstymy nohamy. Ta muzyka, brate, hraje, browarny morhaje, ta łstywa ho makir znaje! 2) oj szo win hadaje. Cy hadaje win za woły, ta cy za korowy, cy hadaje win za łubku taj za czorni browy. Ta hraj^ko ty muzyczeńku. koły majesz hraty, bo budesz ty swoju skrypku w dziubeńku 3) składaty. Nuta nr 232. Ta daj Boże zdorowjiczko 5. naszomu carewy, szo daruwav pańszczynoczku ciłomu krajewy. Ja pańszczyzny wże ny robju, 6. ny boju si pana, Yji hraj my, muzyczeńku, sidaj - ritaj - dana! Ta hraj-że my, muzyczeńku, 7. koly ja ki proszu, ta dam tobi toty hroszi, szo zymi zakoszu. Jało ty si muzyczeńku, 8. jało ty si hraty, jało ty si muzyczeńku, sztyry woły maty. 460. od Kutt i Śniatynia. 1. Wid koly pered panom, ta poprysiahaly, wid toh w każdim seli maj prawdoczki stały. '. Wid koly prawdoczku stały, czuhy popalyly, kotry huly bidni pany, wsi sie zasmutyły. i. Wony sie zasmutyły za ludzki komory, a ludę sie wweselyly, płeszczut u dołony. 5) 3) torbę, - 4) jął, począł, - 6) kia- ill!l|l|i|l|!|i|i|l[ir[i|i[l['lin[i[l[l[l[|[|[lll[ll|lllllllllllllll|l|lf|i|' "UPP i'Illlffpil'1'liliPPllilil'l nii[i!i|ipii[iii[iii[|ii[|[|[|f|!|fii!i|iii|i|!|i|i|i|i|i|p|!ti|||ii,n 246 247 XVI. H ó ż n e. kryknuw z strachu : Małche zchylyw borodu w dołoni: [mus, ja pak ne żyd, ot lysz wus. 7. A na reszti szpurnuw jeho, na wozok swij łechkij, siw werch neho, ruszyw dali, konec Moszka takij. 7. A ne budem zwaty pana 11. didycza opryszkom, prosim Boha za cisaria i za Iwana Ryszko, 8. szczoby toti deputaty ]2. na świti prozyly, szo nam toti opłatoczki troszki omenszyly. 9. Szoby i Ty Cisaroczku 13. i Ty powikowaw, szo Ty nam panszczynu na wik podarowaw. 10. Kowaly my zazulki, 14. szcze budut kowaty, wże brate za panszczynu ne budę czuwaty. 461.ł) 1. Jichaw did'ko z Kołomyji, 4. taj zahubyw łuszniu, obizdriw sia po zad sebe, taj w dołoni lusnuw. 2. Skoro pospiszyw do Hwizcia 2) 5. piszów w szkołu troszku, aż tam gówno starych żydiw, kryknuw: de ty Moszku? 3. Moszko hlanuw jemu w oczy, 6. Wże brate za panszczynu i czuty ne budę, zakopały ta na hori deputaty ludę. Ej panszczynu zakopały pid Chrystom na hori, a pan Józef za toto, sydiv u newoly. Ale mav win dobryj rozum, wziev dobru sumu, a Kajetan hadav brate, szo panszczyna budę. Stav Szoszoruba, ta bje Jakowicu, piszła panszczynoczka, hopaw Cucumbricu. A Małchemus pryblyżyw sia, chap Moszka za pejsa, szturknuw rohom odnym, dru- masz za brechniu pensa, [hym: Wydiat żydy że ne żerty, dali sobi z szkoły, a Małchemus Moszka dihnaw, berę jeho w poły. Jak ho pidnis i do sebe, zaczew ho tulyty, póki jeho ne udusyw, ne staw ho lubyty. I 462.')2) •1. Bu w sobi Hryćko - rodom z Kołomyji, uczyw win sia duże mudro - sim lit na fyłozopii. Szisnajcit lit w pysmi hmyraw, a wse do Łatyny zbyraw, a na simnajciatym azbuku pereczytaty znaw. 2. Z welykoju mudrostiu do bafka prychodyt, bafko pyśmennych w dim 3) pastuchów zwodyt, szczoby jeho zapytały, i szczo znaje, stribowaly bo chfyłozop. 3. Kaput, hołowa, odeń z nych powstaje, i tak po łatyni howoryt, Mospane. I my tu łatynu znajem, i tebe sia zapytaj em, jak w was po łatyni(e) żenut *) w połę swyni, skazy, Waspan, nam! 4. Hryćko takij mudryj, szczo aż wid dywa, wziew knyżku u ruki, taj pisżow do chliwa: Stanuw sobi z prezencyjow, mowyt swyniam ortcyju: "Assantus, swyniantus, hryzantus trawantus, na sternyskus!" 5. Uże try dny jak swyni ne jily, jak sia poperly, kuczu wywalyly: Bafko Hryćka za czuprynu: "a na szczo ty, pesij synu majesz ich łajaty? Aż utikaty musily wsi." 6. Jak sia dowidaw pan o mudrosty jeho, zaraz skazaw pisłaty po nieho. Zadaje mu rożnu sztuku, zachodyt z nym u nauku; sto batohiw mu daw, szczoby sobi zrachowaw, cy bohato wziaw. ') Wacław z Oleska, P. 1. s. 401. - W podobnym rodzaju pieśń u Żeg. Pauli, T. II. str. 41, - 2) Gwożdziec w pow. Kołomyjskim. 1) Śpiewają dijaczki i inni piśmienni.- 2) Cztienia, 1865, 4. str. 489, 3) dom, - 4) wyganiają. 248 463. Hryćko zobaczyw, szczo to kepśka sprawa, macnuw sia z zadu, sukmana dirawa: Facu, "Srała, na wsi nohy, manywciami, bez dorohy, ne bojaw sia strachu: takij mudryj buw! Stanisławów. -s- =LL z2=?z Hryćko Fyłozof. *±t -v-v- S Buv Hryćko mudry rodem z Kolo - my-i. -N-N- Piatnacet lit w pysmehmerav, a wsio poła - tyne bzderav. -*-*- -ę-N- -uv 5^ psał- terku znav. na sze - snaczety pere - czy-taty 1. Buv Hryćko mudry rodom z Kołomyji, uczyv sia krasno na fyłozofyji. Piatnacet lit w pysme hmerav, a wsio po łatyne bzderav. A na szesnaezety i pereczytaty psałterku znav. 2. Wyuczywszy sia, do bafka prychodzi; bafko pysmenne wsie pastuchy zwodi. Szczoby joho zapytały, szczo umiejet spróbowały. Ony sia złękaly, bo nie wydołaly, bo fyłozof. 3. Caput hołowa, odeń z nych powstanę, koly ty mudry fyłozof Mospane; i my tu nauku znajem, i tebe sia zapytajem: jak to po łatynie w połę honyt swynie, skazy ty nam? 4. ' A Hryćko mudry z promudroho diła, wziav knyżku w ruki i poszov do chlewa. Stanov w kutku z prezencyją, zaczov prawit oracyją: "eantes swiniantes, gryzantes trawantes in sterniskum." 249 Swynie hołódne nyszczoho ne jily, wysunuwszy sia, dwiery wyłamily. Bafko Hryćka za czuprynu: na szczo ty sobaczy synu majesz ich łajaty, szczo aż utiekaty musiały wsie. Poznawszy Hryćko welyku pryczy nu, a zostawiwszy w kułaku czuprynu; hej czuch drała w obie nohy, 0 po zamietiach do dorohy, chutieńko utiekav, dysputy zaniechav z pastuchami. Czumak. *) Ispaa. 464. ~?zfQr- 3=i TT-^ J-4- ;E^ tSi: ne mav - że win pryho - doczki na wo-lyż mu si pobo - Jily sam Oj hostyv Dzu-man sim rik wPodo - lu, Oj hostivDżu-man pry dolyni stav, chudoba swo-ju. Dźuman za - słab. Zaboliło Dźumana serdeńko taj hołowa, bidna-ź moja hołowońko, czuża storona. Hoj czużaja storononka, taj czuży ludę, ta chtoż mene pochowaje, jak tut smert budę? Hoj ustaw Dżuman, ta whornuv źupan, woly-ż moji wsi mochmażi, chtoż wam budę pan ? 1. Oj hostyw Dżuman sim rik po dołu; ny mav-że win pryhodoczki na chugibku swoju. [:] 2. Oj hostyv, hostyv, pry dolyni stav, woły mu si pobolily, sam Dżuman zasłab. W. Oj zasłab, zasłab, pid mażew łeżyt, nichto Jio si ny pytaj e, sztt*jeho bolyt. *) Zeg. Pauli P. 1. r II. str. 39. Autor ten mówi: "Czumakamilub Dżumakami zwi§ sie na Ukrainie ludzie trudniący śię wożeniem soli i suszonych ryb z Krymu albo z nad Donu, w wózku' wołami zaprzężonym. Udając się w drogę, wdziewają oni koszulę i szarawary w dziechciu moczone, aby icn się, jak mówi$, dżuma (zaraza) nie imała. Słowo czumak pochodzi z tatarskiego czum albo ezjum, co oznacza a kopiec, także naczynie do pojenia bydła". 32 rokueie. - T. II. iiiłiiiłiiiłifi! lpii|i|iii|Piłii'i'i 250 251 i WSM. 7. Hoj pryjszow d' nemu 16. wataman Dżuman : hoj Dżumane watamane, dbaj za mene, dbaj! 8. Yj Dżumane watamane 17. dbaj-że za rnni, dbaj, bery sobi woły z mażew lysz my radu daj. 9. Oj radby ja, rad, 18. wolyky wziaty, lysz ny mozu Dżumanczyku, rady ty daty. 10. Hoj ustav Dżuman, 19. ta whornuv kożuch, powalyv si po-pry mazu, spustyv Dżuman duch. 11. W negilu rano, 20. j-a wdaryli w dzwin, yschodyt si, zjiżdzieje si Dżumanykiw rid. 12. Hoj pryjszow d' nemu 21. ridneńkij otec: Yj synku mij, Dżumanczyku, deż tobi konec! 13. Hoj pryjszła d' nemu 22. ridneńka maty, hyj synku-ż mij, Dżumanczyku, deż ki schowaty? 14. Hoj pryjszow d' nemu 23. jeho starszyj brat, bratczyku-ż mij, Dżumanczyku, ja-ż cemu ny rad! 15. Hoj pryjszla d' nemu 24. najstarsza sestra: hyj bratezyku Dżumanczyku, deż ki smerf najszła? 465. EEL ncatsz mak wdoro-hu jaw poho-niu $!±§*S :p=?qr Po - ji-ehav Czu a za nym my- ła W -L>-kV-b "Effi ha-Je ma-Je, a serdeńkom nazy - wa-Je. Hoj pryjszla d' nemu serduszcza sestra: bratczyku-ż mij Dżumanczyku, tut ty smerf pryjszla! Hyj Dżumanczyku toż-jes pohostyv, szo czużaja storonońka, taj ty duch spustyv! Hoj pryjszla d' nemu najmłodsza sestra: hyj bratezyku Dżumanczyku, czuża storona! Woły twoji wsi mochmażi naj ny ryczut tut! wiprowag'te na dorohu, naj do domu jdin! Hoj piszly woły wirykujuczy, chtóż nas budę dozyraty, do domu jduczy. Hoj pryjszly woły pered worota: wyjdy, wyjdy, gazdyneczko, wże gazdy nyma! Woły-ż moji wsi mochmaż szo wy zrobyly, szos-te mojeho gazdoczku w cari lyszyly. Woly-ż moji wsi mochma a wsi połowi, zawdalyste kiżku żuru moji hołowi! Olity-ż wy woły moji samy ny pryjty, niż maly-ste moho gazdu w cari (ziemi) lyszyty! od Horodenki (znana i w Tarnopolu). i s woziw dohania-je woły wy-pra- znoży-ja wyj ¦ 4. A wyjdu ja na pisoczok *) a pisoczok w nohy ryże. Koho'm ne lubyła i z rodu ne znała, to toj myni w oczy lizie. Kob'ty myni dobra żena, to-by ty sydiła doma. Doma bys sydiła, ditoczok hlediła, tob' nam fortuna służyła. O ty fortuno neboho, posłużysz ty nam nó mnoho- Służyłaś w burlarstwi, służyłaś w chodjactwi, szcze posłużysz nam na reszty- 1. Pojichav Czumak w dorohu, a za nym myłaja w pohoniu, ' woziw dohaniaje, znożyja wyjmaje, a serdeńkom nazywaje. 5. 2. Werny-sie Czumaeze do domu, płacze otec maty za toboju. Za toboju otec maty tużyt że nam fortuna ne służyt. 3. Oj wyjdu ja na horonku pohlaniu sie po morozi. Wsi czumaki i pjut i hulajut, a mij mylyj u dorozi. Znana i na Wołyniu i Podolu- l*"- =rt 466.2) ^^F§Ę§^ W2 ¦+-u- 3EE?1 riszov czumak ju w dorohu, za nym żinka ju w pohoniu. Wozy zawer woły wyprą ¦ ^feg :&=L v ne służyt. :iqt ta ha to-bi Oj kolyb' ty dobra buła, tob' ty w domu sydiła, nediłońku cztyła, piatnyciu postyła, -. tob' myni fortuna posłużyła. Oj pidu ja na horońku, a hlanu ja w dolynońku. Aż tam dwi kalyni stojat u dolyni, - aż do zemli hile hnut sie. Piszov czumak j-u w dorohu, za nym żinka j-u pohoniu. Wozy zawertaje, woły wypr'ahaje, i serdeńkom nazywaje. Werny sie czumaeze do domu, werny sie serce do domu! Otec maty łaje, taj i proklynaje, taki tobi fortuna ne służyt. 5 Oj pidu ja po nad morę, żovty pisok w nohy kołe. Jedna ledaszczyna, jedna ledaszczyna i ta z myni kpyt sie. *) piasek, - 2) Leg. Panli P. 1. r. Il.str. 72. - Na tęż nutę śpiewają fie* śni; "Ej Odessa moja myła" - i "Z pola wite'r wije, za Lyman'om zawywaje". Stanisławów. Jak'iem zhadav, tak sie stało, żinci sie łycho nadało; za łob mene, za czuprynu: deś podiv, pse, chudobynu? Hon czuk! i t. d. Ja jej każu: - pozdychały, tylko szkirki mi zostały. - Ko'by tebe dobre wziaty żydy musily zabraty. Hon czuk! i t. d. Żinka każe: pohody sie! Ja każu: ne poprawlu sie! Za szczos mene tak karała zdrowie's myni widobrała? Hon czuk! i t. d. Abo pidu, zawiszu sie, abo w wodi utoplu sie. Nechaj wsi ludę piznajut, jak dżumaki j-umirajut. Hon czuk! i t. d. Piszov dżumak topy ty sie, dźumaczycha dywyty sic. Dżumak skoczyvpid połowk dźumaczycha za hołowku! Hon czuk! i t. d. Stij 6) dżumacze, ne topy chot' na dity podywy si". Oj dżumacze, dżumacze, twoje źytia sobacze! Hon czuk! dżumak z w i makytra z pyrohami. 252 Czumak. 467. >)¦ 7. 1. Hoj ja dżumak nyszczaslywy w żurbi żyju ledwo żywy, woły mym pozdochaly, lyszeń jarma mi zostały. Hon czuk! dżumak z wami i makytra z pyrohami! 2. A sokira i mastyło 9. szczo sie wid woza lyszyło, i to za horivku daju, bo grejcara 2) wże ne -maju. Ilon czuk! i t. d. 3. Orendaru żydku Judko! 10. daj horivki na birg 3) chutko. Naj sy dżumak pohulaje, naj o bidi zabuwaje. Hon czuk! i t. d. 4. I muzyci pokłoniu sie, bo wże z bidy opiju sie. Naj muzyka taj zahraje 11. (v. nechaj z myłoserdi hraje) naj sy dżumak pohulaje. Hon czuk! i t. d. 5. Skaczy teper' mij dżumacze, żinka w domu z dit'my płacze. Treba jej u widwidaty, 12. cy nć budę buczkom 4) hnaty. Hon czuk! i t. d. 6. Jak ja teper' do dom pryjdu, to ja wże pewne ne wyjdu. Żinka budę mni hańbyty, na ostatku bukom byty. Hon czuk! i t. d. Czamak. 468. 2. 7\ ) Znana i na Wołyniu. Oj czumacze, de ty jdesz ? wsich czumakiw ne wedesz? Na baniu po Krymku idu, wsich czumakiw z sobow wedu. łysze nema odnoho, brata moho ridnoho. Szukaw, szukaw, ne IIHJH/H zaprih woły, ta-j piszów. Atamane, bat'ku nasz porad'-że ty teper n"H, szczo my majem robyty, czym by woły kormyty? >) Żeg. Pauli P. 1. r. II. str. 88. - Cztienia, (1863-4) sir, | a) v. kopijki, - 3) borg, kredyt,- *) kijem, - s) plewy, v, ku, - 6) stój, - ') Cztienia, Moskwa 1863, 4. str. 177, - u Żeg. Pauli P. 1. r. II. str. 69 i 82. 1. 2. 3. 4. 5. 253 3. W czystym poli kyrnycia, tam czumakiw stolycia. Tam czumaki stojaly, śnih wołami doptaly. 4. Kosit', chłopcy, łobodu, kormit' woły do czasu. Kosit' chłopcy, mitlyciu, ta wkrywajte pszenyciu! Jak pszenycia zohnije, kupeć woły zabere. Burłak. 469.l) Nema, nema, jak samomu, jak burlakoj' mołodomu. Zarosyw sia, zabrudyw sia: De ty burłak, wołoczyw sia? — Jarom, jarom za towarom, za łuhamy, za wołamy. Pryjszow burłak taj do chaty: — Daj chadzajka weezer'aty! Ni palyła, ni topyła, weczer'aty ne waryła. — Lahaj burłak i tak spaty nema czoho weczeraty Jeszcze burłak ne prespaw sia, nema czobit, ne WZUWaw gia; Wze chadzajka prebudżaje- — Wstawaj burłak za wołamy! Woly-ż moji połowyji jiż-te trawu zełenuju. M 10. Pij-te wodu chołodnuju M 470. Burłak, lublu dij^cza mołoduju i^gss^^ Diurkdw. --H-S- attft * -fc-N N+~; Wyma wświkitak ni - koiau jak burła-ku moło tfc hej hej! jak burłaku mo- domu. ^omu i. Nyma w świki tak nikomu jak burłaku-j mołodomu, hej hej ! jak burłaku-j mołodomu, Burłak robyt, robotaje, 4. Najisz chliba j-a z wodoiu pit mu oczy załśwaje. naj lehaje j-a z bidoju, A wstań żińko. hodie spaty 5. Do poroha hołowatny, daj burłaku weczeraty. szczoby rano za wołamy. ') /cg. Pauli P. 1. r. II. str 70. Burłakami zwią bezżennyeh lndzi którzy nie będąc w pewnćm miejscu osiadłymi, przyjmują u gospodarzy służbę parobków lub pastuchów. Ztąd też chwilowe oddalenie sie z domu dla szukania roboty lub przemysłu, nazywa się.- burłakowac (burła ko waty). f|!|!|!|l|!|l|!|'|1|'l'PI |lll|l|llllll||!lllll|l|[|l|!|[|l "WHP i"pifiiip"ii liniiBinn 254 255 Drobnyj śniżok napyrhaje, burłak nohy pidojmaje. J-a horamy za wołamy maniwciemy za wivciemy. 471. 6. J-a horamy za wołamy 8. maniwciemy za wivcićmy. 7. Droben doszczyk każe, z dribna, 9. burłak za wivciemy z pizna. ¦nana na wotyni :JSfi Dworska. JSS L Stanisławów. Znana na Wołyniu i Podolu, u 3tL -I-h =**=? §03 V-V-Vl- Oj zi jedno - Jl bra ]y sia burłaki do 5. - Ni mia dokuczyło sedło twoje, ni mia dokuczyła zbroja twoja, ni ty mia dokuczyw, kozafr mołodeńki. No my dokuczyła karczma twoja; oj kuda jidesz, korczmy ne mynajesz. Oj kuda chodysz, -• jisz, pjesz i hulajesz, a o mene, woron konia twoho taj ne dbajesz. A do hory jidesz, pidtynajesz, a jak z hory jidesz, ne strymajesz. Czerez łuhy jidesz, ne popasajesz, czerez dunaj jidesz, ne napowajesz. B SL rpcqi= e -V- fcr -i^-^-i^-v- da-waj wecze - Myszyn Druhyj sydyt za giwczynu, taj wihraje w sopiłczynu. Tretyj sydyt za mam.oczku, skłonyv na skił holowoczku. Ja za wdowu ny boju si, ja u wdowy widkupju si. Za giwczynu ny boju si, ja z giwczynow poberu si. Ja za mamu hej boju si, szybenyci spogiju si. pszenydu my - najo, ' od Stanisławowa. ffifeeKKSl *3t - "" u " t> k' 2 U-kra-ji - ny tiaźeńko wżdy 476.4) ^m^m&mź^m Oj i - du ja do kierny- ci po studennu wo 2. 4. 5. cha-ty. gazdy - ni, Wstań gaz-dy - ni, v. chaziajko. lmo 2do =:R?: L mi g ra-ty. Burłak. 472. Hoj pje burłak nicz taj dnynu, 6. propyv misto Kołomyju. , Propyv misto Kołomyju, 7. Stanisława-j połowynu. Stanisława-j połowynu, 8. Tyśminyci baj tretynu. Tyśminyci tretynnyci, 9. 473.s) hoj je j-u ni') try wjaznyci.s) Odyn sydyt za wdowoczku, 10. taj spiwaje spiwanoczku. Kozak. Obacz nr 412. Dnb na duba pochyływ sia, - konyk na kozaka zasmutyw sia. 2. Oj koniu, mij koniu, smutny ne weseły; czom' ty do mene, koniu, ne howorysz? 3. Czy ti dokuczyło sedło moje, czy ti dokuczyła zbroja moja? czy ja ti dokuczy w, kozak mołodeńki? Kozak. Nuta nr 136. 1. Oj koniu mij, koniu, koniu woroneńki, oj czoho ty stojisz na stajni smutneńki? Kołomyjka lde doszczyk 2. - Toho ja smutneńki szczo ty mołodeńki, szczo ty rano wstajesz, mene napowajesz. 3. Mene napowajesz, woźmesz osidłajesz, kudy połiadajesz, tudy pohaniajesz. m -V-V- jide ko-zak Koło myjka. i 474- ') Otynia. 4. Nihde toho szynku, 2) nihde ne mynajesz, mene woronoho k' stoupu prypynajesz. 5. Ja syruju zemlu po pojas wybiju, doky tebe pane, z toho szynku wyzwu. 6. Oj daj meni sina po same kolina; oj daj meni wody po same powody. Kołomyja obło-ha-my chaje. Oj daj meni moczy po karyji oczy, - tohdy hulaj, pane, do samyj pivnoczy! ") w niej, - 2) więżni, - 3) Wacław z Oleska P. 1. str. 440. *) Żeg. Panli P. 1. r. II. str. 81, - 2) karczmy, Schenke, - 3) Wacł. z Oleska, P. 1. str. 382, - 4) Wacł. z Oleska P. 1. w Gal. - Test porównaj nr 103, 104, 110, 123. 256 257 3. Witer wije, witer wije, witer powywaje, - a diwczyna chusty pere, woda ji zajmaje. 4. Dale diwcze, dale diwcze, dalć za wodoju; a ja chłopeć mołodeńki czovnom za toboju. *' a mii my-lyj kozaczeńko krnhiajy ko - lo - <*- - *- 1. Cy ja to-bi neka-za-ła, ne da-wa - la zna - ty, i sarn nfl \Av l.i^w ~~ "I~ -- J - 3. 10. 11 6 12 -P-P-P-f-i-H^-P-HS FH^ Kaiutlude .wo sud bnde a sudu ne bu - de, to wże me" ne A. :liwce hri-je. ') Niekiedy zamiast Czobana (pasterza) cytują Cyhana (cygan; dzieli, - -1) w gani'-'!. '; słówko, - 2) połebedyty ~ łabędzio wymyć, wybielić, - 3j Wacław z Oleska P. 1. w Gal, - *) szalałeś, nudziłeś się. Pokucir, - I. II. 33 moj czo-bane, moj, moj. 2. Czoban wivci korniaje moj czobane, moj, moj - a na chłopci morhaje, moj czobane, moj, moj. Naj sie diwka ne żuryt, krasu z łyczka ne hubyt. Jak diwczyna uczuta, piszła ii riczku, wtonuta. Szczo-ż by, maty, robyty? ne chocze mene Hubyty. Idy, syna, do młena, wkopaj sobi korinia. Kopała i w nicz i w deń, wykopała lysz odeń. Kołomyjka. Nuta ob. nr 247. 479. E§fe*i Hej wy chłopci mołodci, moj czobane, moj, moj - pokłonit sie diwocci moj czobane, moj, moj. 9 i. Szcze koriń u horszku ") a wże czoban w kożunzk Szcze koriń na hrany, a wże czoban na kony. A szcze koriń ne skipyy, a wże czoban pryhdii A szczo tebe prynosi. czy sywyj kiń czy . Prynis mene sywyj i do diwczyny na pokli GwoździtM". -u-,Ł-i-W- trt, i aam ne jdy, Judy ne sly, 2. 8zeliv'eś si, nudyv'es si*) jak by mni lubyty, a teper sie szalysz, nudysz, jak by mni lyszyty. 3. Stojit jawir nad wodoju, pid jaworom jama, - ńe szely sie, ńe nudy sie, ja tie Ićszu sama. Łegin. ^ -te^rtr-JrT-łr-S- ne dast me - ne maty. 4. Ty hadajea^moja myła szczo ja tebe lyszu, tilko chowaj toty lysty szczo ja do ti pyszu. 5. Zhadaj myne, moja myła 481. chot na jednu dnynu, a ja zpłaczu i zhadaju sim raz na hodynu. lifel Hołosków. S^Sii^t1^!^^ 1H=--NH ff|l|!|"[pp"płl"i"" iiiiffli 25.8 259 482. Hultaj. od Halicza. & *?3 f T~T -h-#-" ę- '"-!--#-"- zPJFpi L-fc=c tpr-, *ZfcH Oj jak pls?.ov Wydyt Hospodź V-l/- V-*- -h-u-i^-u- dru- hoju. Piszła tuha za tnhoju piszov mylyj za 4hs= I I -fct Lt Tttiz^i W ¦t "*= zadiwko-ju ho- iivkoju, U sie wpije Oj diwczyno, łubin tebe, ne jisz chliba, wozmu tebe. Ne jisz chleba, ne pyj wody, wozmu tebe dla pryhody. Durne diweze posłuchało, tre dny chliba ne niuchało; i tre noczy, Piszla tuha za tuhoju ') 4. piszov mylyj za druhoju. Oj jak piszov za diwkoju, 5 naj sie upje horivkoju. Oj jak piszov za wdowoju, 6. naj nałożyt holowoju. 7. tre dny, tre dny 483. wltreszczyło diwcze oczy. Rekrut. n ^ "q* -TT-Ki-H-V4~h Bh fc=fc=t -+<-+-,-i*i-J-r- -4-j^-yl-Ci-y. V-V-l^-V- Dżurków. -P-V-V-U -M-U-P- Oj po-duta doro-żeńka podu-ta po~du - ta, durna diwka t=t- =ff^ izjfci: 3t3t -tfV-U'-!/- iii nero-zumńa szczo lubyt re - kruta. 1. Oj poduta dorożeńka, 2. Na-j szczo tobi, durno diwk< poduta, poduta, rekruta lubyty, durna diwka, ńerozumna, ta rekruta jmut, poklyczut, szczo lubyt rekruta. ty budesz tużyty. 3. Na szczo tobi, durna diwko, rekruta koehaty, ta rekruta jak poklyczut, ty budesz plakaty. Kozaczek. HOł. ) 0d Stanisławowa. Czo-ło-wicze durnowaty na szczożinku prodawaty. sam iz. neba, na podatok hroszej treba. %) tęsknota, - 2) Lud, Ser. VI. nr 422, 484.2) 2. 3. 2. Czołowicze durnowaty, 2. Szczo sie lyszyt wid podatku, na szczo żinku prodawaty. ja sy kupiu staru babku. Wydyt Hospodż~ sam i z neba Ja na babci ne utraczu, na podatok hroszej treba. prodam babku, kupiu klaczu. 485. 3. Klaczą zdochne, szkiru złupiu, prodam szkiru, pannu kupiu. Kołomyjka. Czortowiec. si-daj so Iszoytiutun doro-ho - ju zdyba-la ho lul-ka, I *=t T? r V * , tiutu-ny-ku m*E$m3± pokurym' si tut-ka. Iszov tiutun dorohoju zdybała ho lulka: sidaj sobi tiutiinyku ') pokurym' si tutka. Oj szov harbuz dorohoju, zdybała ho dyni: siedaj sobi harbuzyku, ja twoja gazdyni. Sese by ty, toto by ty, ne chaczcsz robyty, nawiszałaś koralykiw, aby tia lubyty. A naj by to koralyki, a to sama hlyna, oj chotiłaś zmudrówaty bohackoho syna. Oj piznaty, moja maty bohackoho syna, z korszmy biżyt, kozu honyt, na bekier szepczyna. Oj piznaty, moja maty kotra zaruczena, za hołowou kosyczeńka szcze^"ozołoczena. Oj piznaty, moja maty, a eh to koho lubyt, mynajuczy woroteczka oczeńkamy błudyt. Każut meni kaszu jisty a ja ne hołoden, każut meni babu braty, a ja diwki hoden. Myśliwska Cy znajete, ludę dobri, jak zając trewaje? Czerez nicz si napasaje, w dnynu si chówaje. Oj de win si ta chówaje w welykie skłepiki, striłec biżyt chała-bałła, win kikaje witty. 486 2). Zahajpol. 3. Ta jak zając ukikaje, naj Hospog' boronyt, za nym striłec chała-bałła: "Wiruju" howoryt. 4. Wihoworyv wźe: Wiruju, ta zacziev az, buky, - Pomoży my s wy tyj Boże, ymyty ho w ruky. *) tytoń, - 2) Lud, Ser. VI. nr 406. 260 261 Oj swysnu, wysknu w horiszok, po wsi dubrowi hołosok: Oj schogite si i t. d. Obizwaly si lysyczky: My sobi swoji systryczky! My ny pidemo i t. d. Oj swysnu, wysknu w horiszok, po wsi dubrowi hołosok: Oj schogite si i t. d. Obizwaly si pidpeńky: My sobi swoji swaszeńky! My ny pidemo i t. d. Ispas. L= i: ^1 ^g^j #-&H^ po popiw-akt. Zaspiwajmo sobi po żygiwski: Aj waj ! aj waj! ej wej mir! a to po żygiwski. Zaspiwajmo sobi po wirmincki: Hej moj brie! chocz' bery! a to po wirmincki. Zaspiwajmo sobi po cyhancki: Szulym tuki! napengiu! a to po cyhancki. Werbiąż. na mo - lodci. Ispas. Bery ki łycho z nymy, dawno mni hulysz nymy. Jakbym ki ny hulyła, giwkov-bym ny chodyła. m 5=F oj zjizgij - te "ł 5. Zając biżyt, ukikaje, aż zaszczuryy wuszka, *) striłec Bohu pomolyv si, zaraz budę juszka. 487. --Bi- Nuta obacz nr 92, ?=PE= ~^r- Iza-*-* ±PE ttfp -4F* V-U-^-U- tr-^-V-k*- _V-i/-i/-P-i- tatLfcS:. ta-ky taky! Zaspiwajmo so-bl po popiwski paky paky, Zaspiwajmo sobi po popiwski: 4. Paky - paky! taky - taky! a to po popiwski. Zaspiwajmo sobi po gikiwski: 5. Ał-ły-łuja, Ał-ły-łuja! a to po gikiwski. Zaspiwajmo sobi po szlachecki: 6. Szabli z boka, - smarok z nosa! a to po szlachecki. 7 Zaspiwajmo sobi po memycki: Ciupu, ciupu! plunuv w stupu, a to po memycki. -jfcwi S ł=L5= -i/-U- 488. Oj swysnu wysknu w ho-riszok, Oj schegi - te si, ho-ło-sok. po wsi du-browi 2. Oj swysnu, wysknu w horiszok, po wsi djibrowi hołosok : Oj schogite si i t. d. Obizwaly si kozari: My sobi swoji gospodari! My ny pidemo i t. d. Oj swysnu, wysknu w horiszok, po wsi dubrowi hołosok: 10. Oj schogite si i t. d. Obizwaly si hołubinky : My sobi swoji paninky! My ny pidemo i t d. 11 Oj swysnu, wysknu w horiszok, po wsi dubrowi hołosok: Oj schogite si i t. d. 12. Obizwaly si y ryżky '): ny biłewy my tówaryszky! My ny pidemo, ny pojidemo 489. do bili na wesili. W czasie zabaw na Welykdeń. zz^±z y_^_ v łodci ^ Sto - jała Stojała na kołodci, morhała na mołodci: Z haju, mołodci, z haju, ja czorni oczy maju. 490. Poniższą pieśń śpiewają przed pogrzebem w Ispasie dziewczęta w wieczór na łebku (łubok, - obacz: Pokucie Tom. I. str. 215). ') aż wyciągnij,! słuchy (uszy), - 2) Jest i inna nuta, ale tej otr*yi nam się nie udało, - 3) wrzasnę,- 4) orzech z dziurkami, 'świni s) schodźcie się, - 6) zjeżdżajcie się, - ') bil, biały grzyb, ;¦ szego gatunku i dość pospolity; jest twardy i gorzki, ima mleczku ') rydze, - 2) lub inne irnię zmarłego dziecka. " flSiU do bi - li nawe - si-li. Oj swysnu, wysknu 3) w hori- 2. po wsi dubrowi hołosok: [szok/), "Oj schogite si, 6) oj zjizgite si,6) do bili 7) na weseli." Obizwaly si hrybowe: my sobi swoji panowe! My ny pidemo, ny pojidemo do bili na wesili! Oj ii mory na kameny stojit cerkwa murowana. Stojit cerkwa murowana, a popid werch malowana. A w ki cerkwi wse prestoly, sygie ridom pysarowe: Pyszut lyskie rozłucznoje, z kym by koho rozłuczyty: Cy makinku wid Iwanka 2) cy Iwanka wid makinki? Ny makinku wid Iwanka, lysz Iwanka wid makinki; 262 O Matce Boskiej. Preczysta-ja di-wo ma - ty z rusko - ho kra-ju, u tiaż-koj mukie czerez two ji 1. Preczystaja Diwo Maty z ruśkoho kraju, jak na nebi tak na zemly tia wylyczaju. 2) Ty hriszniki w tiażkoj mukie czerez twoji zbawlajesz 8) rukie, ta ne daj propasty. *) Pieśni tu podane, śpiewane głównie bywają po odpustach przez dziadów wędrownych \ żebraczych (star ci w) przy towarzyszeniu liry (obacz: Pokucie, Tom I. str. 24). Treść tych pieśni, w różny niekiedy przekręcana i kaleczona sposób, oddaną jest językiem stanowiącym - jak to czytelnik łatwo dostrzeże - mieszaninę gwary prowin • cyonalnej (miejscowej ruskiej) z mow§ cerkiewną i polską. Spisawszy je tak, jak pizez owych dziadów wygłaszanemi zostały, na żadne nie pokusiliśmy się odmiany, mając jak zawsze na myśli, wierne zachowanie właściwego" pieśniom ludowym charakteru. Text zresztą poprawny wielu znich, znajdzie uprzejmy czytelnik w wydawanych (mianowicie dawniej) Śpiewniczkach pieśni nabożnych cerkiewnych. v. wichwalaju, - 3) v. spasajesz, - +) v. tebe. I|l|llil|l|ilfl!"lil 7. Hoj pid lisom łeżyt kilo, 10. Ta posij ho pid wikonce, wid soneczka yzhorilo. naj na neho hrije sonce. 8. Wid doszczyku poczorniło, 11. Polywaj ho ranoczkamy wid witryku spopeliło. dribneńkimy słozoczkamy." 9. Pidy mamko u horoczku, 12. Koly tot pisoczok zyjde, ozmy pisku w prawu ruczku: tohdy do ki Iwan pryjde. 13. Koly pisok me rodyty, • tohdy Iwan me chodyty. ^ Tę samą pieśń, tu zwróconą do matki, śpiewają następnie ojcu, braciom i siostrom zmarłego, a jeżeli nieboszczykiem jest osoba jednego z obojga rodziców, to śpiewają ją rodzicowi pozostałemu i dzieciom. PIEŚNI NABOŻNE i dziadowskie. ja U 491. >) -4-0 _ m Y& -fZĘOEZ ty hri-szniki -V-U<- spa-sajegz ru-kie ta ne daj propa - sty. 2. Tebi służat wsi światyja, rodyce Boha! i mi hriszni chwalymo tia 4) wsilakoj mnoha. Z cilem sercem nechaj myłost' tobi służyt nasze tiło, Maty czystaja. 264 265 Pasły pastyry owcy na hori wydily Mater Bożu na skali. Na toj skali stopku znaty hde stojała Boża Maty; z nej wodu berut wsim wirnym dajut. O Preczystaja Diwo Maryja hde w Poczajewi ikona twoja, czuda twoji nad czudamy pokazałaś nad Turkamy, bo twoja syła wsich pobidyła. Z hrada Zbaraża w Poczajewi pryjszly mnoho naroda Christajan znajszly, zaczaly sia uhaniaty, jak mohly wsich dostaty; Wtikajuszczy i od tebe w wsiakoji potrebi, znajuszczy, ótwer-zaj nas wsich wirnych w nebi. Ne wypuskaj-że nas na wiki z swoji preświatoj opiki i mene hriszno'h. Podaj ruku w tiażkoj bidi i ótrapleniu, daruj łaski proświaszczennyj lirichiw zbawienie. Budesz nam wsim oboronou, prosym tebe, carska konino, jako Carycy. 3. Chtoż ne wdiacze(n) łaski Twoji, 5. wskaże kotori. z pod Kamlena j-dla zbawienia idut do horo; temnycli, chorych i (w)ółomnych, oczesczajesz tut prytomnych, proszu-ż i mene. 4. Maj (w) bacznosty i myłosty 6. wirnoho słuhu, ne daj-że nam wsim wpadaty w welyku tuhu. Skaży-ż teper Jakby znaty, szczo zhrisznykom budesz dełaty, Pani łaskawa. 7. Z swojim synom lubeznym bud' nam łaskawa, kotoromu z otcem j (z) duchem wse czest' i chwała. ') Od wik wika ne perestane, dokie seho świta stanę, 492.s) od usieli słuh Twojich. od Horodenki. i lt<-fc Obrona Matki Boskiej. ±±t E5 L& m ELLLEE2 -V-k-^~i- -Y-V- -V-W- wiwci na ho diely Ma-ter Bo- zou _n. fi i U ^-i- *L Pa-sly pa - ste- :tó raras 4rfz V-Ul : ua j asni ska - li. rfcfc Moż piznaty stopkie de stoją - ła Mater Boża U z pid kamę- fep 5=HĘv- ¦ sławnym Chri-stijanom, prawo-sławnym Chrl- [811- i T-*1 p -V-v- m ja-nom mór i ra - du da-jut. v. sława, - J) T. J. Stecki: Wołyń (Lwów, 1864, I.) daje takżo pieśń w rodzaju legendy o N. Pannie Poczajowskiej, w której wspomina o cudzie podczas napadu Turków na Poczajów w r. 1675, rozpowszechnioną w waryantach po całym Wołyniu, podobnie jak i pieśń 0 otrutym H ryciu (Ne chody Hryeiu na weczernyci). 1. Pasły pasteri 7. . wiwci na hori, wydziely Mater bożou na jaśni skali. 2. Moż piznaty stopkie de stojała g Mater Boża, preświata Caryca. 3. Bo z pid kameni wodu berut, prawosławnym Chrestijanom g mer i radu dajut. 10. 4. A wi wtorok rano Turki j-a Tatarć monaster oblahly, taj rozbyly bramu. J-a i zakynnykom da i stiely faławu. 5. A zakinnyk swoju htawu wziav pohib ') pered Bożoju mater H- tam sie duch spustyv. 6. A j-u wziely ludę w monasteru kryżem upadaty. Mater Bożu Poczajowsku 12. wziely j-a błahaty, ne daj nam pohebaty. (Śpiewał bożek (Wró Nuta ob, nr 509. 493. 3. >) podniósł, - 2) życie. Pokucie, - T II. Cześć tobi i chwała Mater' Boża, preświata Caryce ne spuskaj tiażkoji pohuby na nas. A • Mater sie odzywaje: ne bójte sy Chrestijane, ne pohubyt was Boża maty, preświata Caryce. Bo święty Michajił z wojskom postupaje, Turkiv i Tatariv sam jich pobywaje. Jakby sie dozn y Turki taj Tatarć szo to Boża Maty je, budemo do Poczajowa welyku dań dawaty. Mater' Poczajiwska daruj nam żekia, 2) dokie świta sonce no budemo Poczajowa rabó- Doińe świta sonce [waty. budemo do Poczajowa wełyku dań dawaty. ż) w Jasienowie polnym). 34 266 267 radu składaj ut, wsich sia zmowlajut. 4. Wo wtorok rano brami oblahli, zakonnykowy hławu istiali, on wziął nese swoju hławu Matei Bożoj daje sławu, pred obraz pade, ' duch swój predade. 5. A w monastyri płaczut, rydajut, ruky podnosiat, krestom padajut, zmyłuj-że sia Diwo Maty, ne daj-że nam pohybaty, w neszczasnoj doli, w Turków newoli. 6. Za odeń bo deń z Tureckoji zemli, stał w Poczajewi czernec z newoli, Mater Bożoju błahaty, szczob schotiła rozohnaty złych bisurmanow Mahometanow. 7. Bożaja Maty wsim sia zjawyła, i omofrorom wirnych pokryła, ne boj-te sia Christijane, ne wozmut Was bisurmane wo swoji ruky, w tiażkoji muky. 8. Jow źelizo pered Maryjeju, staw na wozdusi wsim wydymoju, prosyt Pani Monarchyni, ne opuskaj toj świątyni, jak caryca i władyczyca. 9. Turky, Tatary smiło stupajut, na horu strily jak szczoś puskajut, uhaniajut sia z meczamy, majut striłby za płeczamy, ich że wsi strily, nazad łetily. 10. Kryknuł na wojsko tureckij basza, wsi my pohybly - nedołe nasza! strily nazad sia weitajut, i nas samych zabywajut szczo je takoho Bohu dywnoho. 11. Z toho sia Turky wsi dywowaly, takoho czuda jeszcze ne wydily: znaty, z nebes bozi syly, półki wojska nastupyly nas prohaniajut i ubywajut. 12. Wy Christyjane, Turok pytaje: szczo to za Pani w hori sijaje? s neju wojsko iz meczamy, postupaje wse za namy, ne ide zemleju no obłakamy. 13. A Christyjane tak im skazały: to Mater Boża stojit z Anhely, jeji obraz z monastyri, sławen czudem w Bożoj syli kotory maje, i wsim jawliaje. 14. Strachom welykym wsi zakryczaly, Bożuju Mater bożkom nazwały; na wozdusi stojit bożka, s neju pryjszło mnoho wojska, nedołe nasza, zabytyj basza! 15. Wsi bisurmane z mistia ruszajut, z konej padajut, karky łalffifjut, z Poczajewa umykajut, newilnykiw ostawlajut, Maryji syła straszna im była. 16. O Maty Boża! można Oaryce, my pred Toboju padem na lyce, prybud' w pomicz i w czas smerty, ne daj w hrichach nam umerty pred-statelnyce, wsich zastupnyce! Nuta ob. nr 508. 494. *) t V '> P m P r P • i* r r i* f m p _ t f P m JL " "r f r drfnfcic u r i P \ f -U-T-T- " fm n I u u y \j ^ "* *Ó v 7 ^^VV \>W 4 ! i •* "" "* W k-ly \j ^ V fi 0 Jezu mij przenajsłpdszy zmiłuj sie nad nami jak mizernyj i stworzeny V m P 7 P ŚL. r i u u f • *! 4fo-UV^-l5- -U - " - ojciec nad dziat-kami. W sławnym mniescu j-au Ka-racz koruny polsko [mieńcu w sławnym mnieseu j-a ii Ka-granice podolsko. 1. O Jezu mij przenajsłodszyj zmiłuj sie nad nami mizernymi stworzenymi, ojciec nad dziatkami. ') Obacz Lud, Ser. VI. str. 234. 268 269 pod kulbakie kłali. Śpiewał Dmetro Marczuk, lirnik z Siekierzyna nad Dniestrem, (rodem z Ścianki, wyuczony w Koropcu). dneś wo Zboro - wy, 4V AV -W-v- tazpreczu-duo-ho z predy-wnoho di-la fepg czucia Michaj-- i - 2a =.M y.ja - włeiiyj. O jak czud welykyj - dziś wo Zborowi, weżdy na rozpiatiu - Bożyja siły, ta z preczudnoho, z predywnoho diła, de preświatoho czuda Michajiła obraz skerwawłenyj ta ditiam zjawłenyj. u razu ma. Oj szcze-b 0 nogi, - 2) syna błędu, szatana, - 3) wrogów, - *) zfój władzy, - 5) obacz Pokucie Tom I str. 25. 3. A w jeuwtorok bardzo rano 8. mniasto odberano, a z wielkiemi żałośeiami Turczynam oddano. 4. Turek z radom prestąpije 9. i sambory znięto, na piędziesiąt zakonników przy klasztory stięto. 5. A wy święty zakonnicy, 10. (z)rajcy potłumili; przenajświętszy ten Sakrament pod. noże skruszyli. 6. Pokruszyli, połamali, 11. konim jeść dawali, koni(e) jego nic nie jedli, przed nim pouklękali. 7. A z głośnych jasnych dzwoniw 12. 495. O Sw. Michale. O jak czud wely - kij piatiu t^-n, 4: koni napowali. Ten (tam) plótnieni, ten obrazy A w jezuweckim kościele koni poupynali, a świętego Antoniego obraz zrabowali. Bijut w kotły, grajut w trąby na żałosne strony, zagrajcie nam dnes nabożne1 do najświętszy Panny. A panienko litościwa, błagaj syna swego, a eoby nam radź potłumył cara tureckiego. A Jezu mij przenajsłodszy zmiłuj śie nad nami, a widpust nam nasze grzechy nasz Jezu kochany. A co by my mogli życi a z Jezusem panem, a po śmierci z nim królować weżdy na roz- f*m hm I""* ^-•- Fi *tF -V-V- atzfi o - brąz ker- wa - wte-nyj po wiek wiekiw. Amen. 2. Rik my tomu rady - stało sl diló, wziaw Chrestos na sebe - Iudzkoje tiło, ta terpiv mukie, ta terpiv rany, a nareszti smerti priskarżany tryciat i tri lita ta po wseho świta. 3. Tysiacz usimsot piatfdćsiet piatyj, kerwawyja kropli- hde-JSsus rozpiatyj, ta prosty rucy wsilakoj pryjmaje tiło-j z krowiu - Boh wytaje, prykłaniajmo hławy de Issus łaskawyj. 4. Łaskawyj Boh dneś, - łaskawyj w noczy, daj chromym noże *) - a temnym oczy. 5. Jak nebo, zemla, - nic ne wydyma ne wzywaj na Boha - błudnoho syna.2) Od bid, od bid, - od urahiv3) tajnych oborony (Boże) - człoweka na zemly od hricha, od złosty, rady Boży myłosty. 6. Ach Boże cudownyj - byd' nam u prestoli, nć daj nam płakaty - bołsze na doli; ta od powitra, - od trusowa' łada,4) oborony (Boże) - se Zborojn"h' hrada od wohnia, od wojny, Boże nas zastupy. 496.s) Śpiewał lirnik Marczuk z Siekierzyna. Ffe O Sw. Mikołaja. -ti-K sm §L <&- Zf=ZŚZ V-W4- \<* fcL gg -¦•*- Boi sza jeho dneś na zemle tro sobie za patro - aa na, kto scho - cze -h-V I ry M Ę- f "*j-i/-V Ł_""|-""^] 1- 1 o - braty Nyko-ła- ja świa- tah' Boh nam jest pomocnyk po-mnia ?=i= N^sggg^ii -^0i ^N~ po- tapavna mo-re, pry-bu-det, Ny-ko *T± 270 271 zaraz ru •- ce da-ji i. Bołsza jeho dneś na zemli trona, ') chto schócze, sobió za patrona, obraty Nykołaja światah' Boh nam jest pomocnyk pomiata 2. w rozuma. Oj szcze-byś potapav na morę, prybudó, Nykołaju skore! tak w morce-j, światyj Nykołaju, ratuj nas! Zaraz ruce daje wse u pomoc. 3. Katujesz izdnia s) i a temnyci, daj sposób serotain, wdowycim, ale daj sposób jak na świti żyty, kielko s) jeho-bo trąba prosyty, 4. zawżdy na pomoc. Dosyt je świt- nó mało luda, doznały - Nykołaja czuda, bo chto sia jemu tak szczere pomolyt najmenczej człónok ne zaboiyt 5. w sercu jehó. Win zwede tia z puty błudiaszezoj skoro tia - uslyszyt moliaszczoj, ta choćbyś upav meży łuki dzwiry,4) sam do tebe Nykołaj preśpije, nihdy ne zhynesz. Ne boj sia, de w jakoj napasty, ne dast ty - Nykołaj propasty, ta chotfby ty buv osużden na zhubu, sam upade napasnyk w pahubu zawżdy w wicznóju. Serotam i wdowam win jest opiekunom wsim sprawam - dieł rożnych patronom, ałe ne uważaj, szczo ne majem złota, tilko prosym' Nykołaja światah' dast nam Boh! 8. Kormytel win je wsćmu moru, chtoż tilko - dast mu na ochfiru, win daje sposób, jak na świti żyty, . ałe suszczaho ') bo trąba prosyty zawżdy na pomoc. 9. Oj my d'nem' 2) prykłaniajmo hławy światomu - otcu Nykołaju, bo my szcze jeho budemo błahaty, budet nas zawżdy ratówaty światyj Nykołaj. 10. Światliszczej Nykołaju otcze, ratuj nas - weś mer czudotworcze, ałe racz Twórca za weś mór błahaty szczobymo tie mohly wichwalaty na wiki. 11. Ałe racz Chrósta, czej by nam Chróstos ódarowav żyty z morom na wiki wikom. 497. Lirnik z Siekierzyna. O Sw. Mikołaju W^i^W^^^^^ chto cho Wa jest&oh na nebi wely-kaja trano, swietoh otca Nyko-łaja wzięty za .pa - tro Bo choćby wpav czołowlk meży jaki woucy,3) prosym świetoh' otca Nykołaja, rozżeny a w poficy. *) Bo chot' nó majimo mó nó srebła nó złota, prosym tilko świetoh' otca Ny- to dast nam. [kołaja, Bo otec świetyj Nykołaj wsim nam za patrona, daje ruce noże - j-a wsim u pomoru chrostiańskomu. [moce Wa jest Boh na nebi 4. welykaja trana, chto chocze świetoh' otca Nyko- wziety za patrona. [łaja, Bo chto tak sie otcu świetómu Ńy- 5. to tak sie pomolyt, [kołaju żadnoho czołowika człunOk w serciu ne zaboiyt. Bo chto tak sie otcu świetómu Ny- 6. to tak sie pomolyt, [kołaju bo świetyj otec -Nykołaj wsim nam za patrona. ') chwała, - ł) więźnia, - 3) tylko, - *) łuty żwiry. *) bgdacego, - 2) do, ku niemu, - 3) wilki, - 4) rozegna i spełni. 272 273 7. Bo chofby czołowik na morę potapav, prosymo otca Nykołaja, ne dast mu propasty, meru chrestiańskomu. 8. Bo świetyj otec Nykołaj daje wsi jaki sposoby. Dajże świetyj otcze Nykołaju jak na świty żyty, moru prożyty, a światoho otca Nykołaja i Trojcu chwalyty. 499. >) O fw. Onufrym. iefc i Wróż w Jasienowie polnym. 498. O Św. Janie. i m *-"J - ==: -i^-y - -tT-y-l-r-^-^--^ - O ty Ja - hoho-slowa qt=t 3. +tt- rp^S^S^ sam S8U8 Chrystos najjaśniszczyj czystyj obraz sam syn Boźyj. dtdsbti najczystniszyj, i nad ru-źev, czysto-to ~ ju nad ly - łe - ju O ty Jana bohosłowa, merom tajna słodka mowa, czystotoju najczystniszczyj sam Ssus, Christos najjaśni- 6 nad lyłeju i nad rużev, [szczyj czystyj obraz sam syn Bożyj. Oreł z neba ozlitaje, sonce prawdew powitaje, 7 8. 9. pysze naczalnyk Jan boźesłowa wanhełeja Ssus Chrystowa. Jesłe schoczesz prebuwaty recze Hospod' umeraty, kilko ') żyłszy, tak umerszy, Elyja z Janom w raju bułszy.2) Premudrosty hołub biły nąjperszyj Boh w swoji syli z diwe z Maryi upłodyv sie u potrebach promyśliv sie. Sto i piat' lit żyv u meri; ') tilko, - !) bywszy. merom tajna słodka mo /7\ Wg: - Wft, potwer-zaj nas (w) wsiakoji wiry, sam sobi kazav hrob kopaty, (w) misce tito pochowały? Uczennykiem nam prespily, uże jamu nó uzdrily, znajszly kwitniu z seho kraju, Elyja z Janom preżdy w raju. Jan Bożytel w semu raju ośmoho dnie z hrobu wstaje, weś prah łunę na zemlu spuszcza-wsiaku bolist' odliczaje. [je. De sia maje sud zaczaty Ancychrysta obłeszczaty, zijde welykich światyh troch: Ełyja z Janom i Onofryj. Czerez sich światych, czerez Jana błaliodat' nam budę dana. Łaskawyj Boh na prawycy bułszy o wik wikom tia chwalyłszy. Lirnik z Siekierzyna. i LgłLLL -* ^r- EfeE na' pomoc wzy-waó Onu -frego, że chiewnąć z piekła goi^tsgo Bo kto chce a on mo *-*- m L^L^ 1 T=l Sam sta - wioń "tft ^ \-I-li^-H-t, ^•W t^-V- ^ i tra-fił do nie-ba, ti-lo mu słu-życ po -trzeba, Bo kto chce na pomoc wzywać Onufrego, a on może chiewnąć 2) z piekła gorącego. Sam sławion, trafił do nieba, tilo mu służyć potrzeba. Jak sie on narodził ni mniał w sobie złości. Ilwa 8) go kormniła z Boskie opatrzności. Pamiętaj-że sobie mizernyj greszniku, jak to ten Onofryj błądził w młodym wiku. Wzgardził pierski koniny, z całego świata mamony. Pojszev bez i zginął na głęboki skałę, a ón tam poślubił Bogu jeden ciało. Stracił życie zo Iwamy, mól sie Onofryj za namy. Pysze supliki: Boże (u)szechmogący, jak se przyczynie ten patron gorący. Oj ratuj nas, patroni! chtoż nas najwięcó obroni. 6. Iditeż z przykładem mouniąt (?) Pachniącego") a wi (wy) tam znajdzieci w puszczy Onufrego. Oj tam wy jego znajdzieci, święte objawe souwieci.6) 7. Jemu pan mówił szoby spokój beło, sz^pby pokorni 6) pochowały ciało. Wziął Chrestos duszy opietie ' już nie wipuścił na wiekie. 8. Ty świetyj Onufreju, my prosiemy ciebie, a szczoby dusze zmarłych królowały w niebie. Za twoje święte przeczyny, wibaw dusze zmarłych z pękła [newynny. 500. ad Halicza. ttL pggg on może wac O--nu fre - go, Bo kto chce na pomoc wzy- s s ^Nl W7 ehiewnąc z piekła go-ra. - ce-go, J) Ks. Mioduszewski: Śpiewnik kościelny, str. 643, - Ks. Keller'a: Zbiór pieśni nabożnych (Pelplin, 1871), str. 771-3,- ^wy ciągnąć, - 8) lwica, - 4) Pafnucego, - 5) w radzie, - ") opiekę. Pokude, - T, U. 35 274 275 '26 1. Hoj jest Boh na nebi welykaja syła, j-a podrużyy otec prymusćnu syna. 2. Jakże win ho podrużyy kazay z żonow żyty, a świetyj 01exej ne chotiv z żonoju żyty, ałe piszov świetyj 01exej na puszczu błudyty. 3. Trydciet i tre roki po puszczy błudyy, O Św. Alexym. - Nuta nr 503. 501. 1. Oj je u Boha - welykaja syła, oj podrużyy ') otec - bez newolu syna. 2. A jak ho podrużyv - kazav z żonoii żyty, a 0łexej piszou - na puszczu błudyty. 3. Błudyv-że po puszczć - tryciat' i try lita, nć ivszy nć pivszy - po marnosty świta. 4. Ne ivszy, nć pivszy - jak zemla sczornivszy, do swojeho otca - zemloii pryblyżyv-si. 5. Jeho otec, maty, - j-a v toj czas nć spoznaly, syna Ołexeja - ta za starcia spryjmaly. 6. Kazav-że car słuham - taj dom zbudowały, starcu Ołexeju - jisty donoszaty. 7. Aj uwzialy słuhć - taj dom zbudowały, starciu Ołexeju - jisty donoszaly. 8. A światyj Ołexej - nic toje ne używav, a win swoju czastku -- na nyszczćch 8) rozdawav. 9. A zsyłaje Hospod' - anheła j-a z neba, starciu Ołexeju - czas wmeraty treba. 10. Czas tobi Ołexeju - wże jty z seho świta, bo ty żyv na puszczy - tryciat' i try lita. 11. Czas tobi Ołexeju - czas ty wże wmeraty, bo trąba jty ta Bohu - rachunok widdaty. 12. Zastano wy v-se światyj (01exej) - uże umeraty, kazav sobi słuham - kartu napysaty. 13. A-j uwzialy słuhy - kartu napysaly, starcu Ołexeju - w bili ruce podały. 14. A światyj Ołexej - w rucach kartu trymaje, od otca, od mamki - słuhć posyłaje. 15. Pidit'-że wy słuhć - dajte otcu znaty, ta naj pryjde otec - kiło (tiło) nawydżaty. 16. A jak pryjszofi otec - kiło nawydżaty, pohlane sia na stił - jest karta czytaty. 17. Aj i uziev otec - tuju kartu czy taje, a nad tojofi kartou - z żalu umliwaje, sćna Ołexeja - z pyśma spoznawaje. 18. Oj ty Ołexeju - ty mij rodnyj synu, oto-żeś objiszo.ii - wćlyku krajinu. ?9. A my tebe, synu - w toj czas ne spiznaly, a nty tebe, synu - za starcia spryjmaly. 20. Pidit-żó wy słuhć - dajte mamci znaty, a naj pryjde maty - kił6 nawydżaty. 21. A jak pryjszła _maty'- kił6 nawydżaty, pohlane si na stił - je karta czytaty. 23 24 25. 27. 28 29 30, 31 32 33 34 22. Oj uzieła maty - tuju kartu czytaje, a nad tojou kartou - z żalu umliwaje, syna Ołexeja - z pyśma spoznawaje. Oj ty Ołexeju - ty mij rodnyj synu, oto-żeś objiszoji - ta ^dałeku krajinu, oto-ś do nas pryjszou - w trycit lit w hostynu. A my tebe synu - w toj czas ne spiznaly, a my tebe synu - za starcia spryjmaly. My nadały za tobou - szcze kartu pysaty, a ty pryjszofi do nas - w tryciat lit wmeraty. A zlitaje anhel - z wesókoho tronu, starcu Ołexeju - zawołajtć mu żonu. A jak pryjszła żona - tuju kartu czytaje, . a nad tojou kartou - żal horko umliwaje, muza Ołexeja - z pysma spiznawaje. Oj mij .Ołeseju - ty rużewyj kwitę, oj horkićj mi, horkiej - zawiezanyj świtę, ja bez tebe żyła - trycit i try lita. Oj ja-ż to bez tebe - swij wik zwikowała, ja-ż to z toboju - nic płodu ne mała. Bo neplidne drewo - wsiczut i zrubajut, mene nepłodnyci - j-a ii raj nć pryjmajut. Bo każdeje drewo - parosty puskaje, bo każdaja ptyeie - swoju^aru maje. Oj ne bij sie żono - ne bij sie nćboho, oj je wże na tebe - carstwija hotowo. Jak-żeś meni żonoii - wirne prysiahała, to budesz zo mnojou - w nebi carstwówała. A daj-że nam Boże - szcze w meri prożyty, tebe Ołexeju - ta na wiki chwalyty. Śpiewał lirnik z Siekierzyna. O Św. Alexym. 502. jak zemla czorna świetyj OIexej sczerniy. Jak prybłudyy sie świetyj 01exej swomu otcowy rodnomu, ne mih że jeho otec ridnyj spiznaty. Ałe syna 01exeja za starci J) pryjmaty : skazu ja tobi starciu 01exeju dim a) zbudowały. A prjszli j-a słuhy jak dim zbudowały, ^ ożenił, - ") inszych. ') żebraka, - 2) dom. ffP "llilWii|iippi|lll|lll|l||l|i|i|i|i|ii'i'i| 276 277 fe^fff^^p^^^g&j kazav otec starciu 01exeju pyty, jisty donoszaty. 7. J-a tam świetyj 01exej nyezoh' ne używav, swoju pajku ') na nyszczych zdawav. 8. A zisłav Hospod dwaj anhely z neba, a wżeż tobie 01exeju czies tobi vmiraty z sim sie świtom wypraszczaty. 9. Kazav bo to świetyj 01exej kartu napysaty j-a po otee, j-a po matku kazav se pisłaty. -V- A kto chce O Św. Antonim Podolskim (Padewskim). 10. A-na ide otec matka świetoh' kiło 8) nawydżaty. [01exa J-a prćchodyt otec, matka kiło nawydżaty, j-a chłepne se na stoli jest karta czytaty. 11. Jako otec win wziov tu kartu czytaty, nad tou kartoii wziov tiażeńko umliwaty. 2) Oj synuż mij, synu, mij synu, mij kwitę, ałe teper świetyj 01exeju z karty tie piznaju. Wróż w Jasienowie polnym. na po wzywać Anto - nie-go 503. 9 10. 11 12 13 14 15 16 17 A świętej Antoni - pokazał cud jawny, głowę, noże, ręce - do kupy im pozłomiał. A najstarszy Turek mówi: wclkajmy do niego, sługi jego mówie(wią): znaj pan Antoniego. Ty świetyj Antoni - w cudownym obrazie, pociesz nas Antoni - w naszym ciężkim razie. Pociesz nas Antoni -- a w naszym frasunku, niechże my doznamy - twojego ratunku. Ratuj nas Antoni - dopóki żyjemy, a po śmierci w niebie - jak z Bogiem zaśniemy. Bo kto się Antoniemu - szczerze ofiaruje, choć w wielkim nieszczęściu - on go wyratuje. Bo kto się Antoniemu - najszczerzej pomodli, najmenszyj go członek -- w sercu nie zabołj. A świetyj Antoni - my prosimo ciebie, szczoby dusze zmarłych - królowały w niebie. A niech-że ci będzie - na cześć taj na chwałę, ty świetyj Antoni - przyczyń się za nami. A nie wypuszczaj nas -- ze świętej opieki, będziemo cie chwalić - statecznie na wieki. A módl sie Antoni - do Najświętszej Panny, będziemo cie chwalić - na wiek wiekom, Amen. n fin "rn ~* łncta -- r\i sal uroinof li i t*trn 5. 6. 3Łg= od wszystkiego zastą - pi złe - go. A kto chce na pomoc - wzywać Antoniego, a on go zastąpi - od wszystkiego złego. Bo świetyj Antoni - jest błogosławionyj, moli sie za namy - do najświętszej Panny. Bo świetyj Antoni - ma łaski od Boga, pocieszy każdego - choć najwiętsza 'szkoda. Bo świetyj Antoni - cuda pokazuje, chtóren-by okradnął - on ich wiznajduje. *) A newiarni Turcy - tak idą do niego: a szczo-ż my ne wime - cuda-j Antoniego. A najstarszy Turek - zaciął u twarz jego, ón sie chciał dowierzyć 5) - cuda-j Antoniego. 504. Lirnik z Siekierzyna. O Św. Barbarze. |fafli^-H#ffl^ Oj ziszla aso - ra aż po se - red mo-ra. ¦ Lira fa^og i f\p i rfpsmflr? i r-pp ne Je to so - ra (to) świata War-wa - ta. fflp jjT-ff^ *) harcz, jadło, - 2) pożegnać, - s) ciało. 4) Szukając zgubiona rzecz, mówi się: Święty Antoni Padewski, * orędowniku (v. obywatelu) niebieski, niech się mnoży chwała twoja, niech się znajdzie zguba moja! 6) doświadczyć. Oj zisżła zora - aż po Sered mora, - ne je to zora - to świata Warwara. ~~ Światlji Warwary - sam pan król zaleciev, a światlji Warware" - ta darunku obiciay. Kazav pan król słuhom - śribła, złota nakopaty, a światlji Warware - ta darunok widsłaty. A uzialy słuhć - śribła, złota nakopały, światlji Warware - ta darunok widosłaly.. 279 5. A świta Warwara - tych dariv ne brała, krółewś żonoju - buty ne nadała. 6. Kazav pan król słuham - taj hrob wykopaty, światuju Warwaru - żywcem w hrob schowaty. 7. Aj i uzialy słuhe - taj hrob wykopały, światuju Warwaru - żywcem w hrob schowały, 8. A pojichav-że pan król - do Turka na wojmi, zabawyy sia u wojni - tryciat' i trć lita, a Warwara w hrobi - ne wydiła świta. 9. Pryjichav-że pan król - wid Turka j-a z wojny, położyv sia w łużko - j-a spaty spokojny. 10. Des bo jimu si Warwaru - a u śni prysnyła, a szcze kraszcze panna w hrobi -jak na świti żyła. 11. Pidit-że wy słuhó - taj hrob rozkopajte, światoji Warwary - koste rozkiedajtć. 12. A uziely słuhe - taj hrob rozkopały, światoji Warwary - koste ne rozkiedaly, bo światu Warwaru - szcze żywou zastały. 13. Aj pane nasz królu - jest Warwara żewa, a szcze kraszcza panna - j?" na świti żćła. 14. Aj słuhy-ż moji słuhe, - wy newirne służyły światuju Warwara - j-a fi hrobi kornyly. ') 15. A me tobi pane królu - j-a wirne służyli, me światuju Warwara - w hrobi ne kornyly. 16. Aj żćły anhely -• w nebi nastołeszny,2) kornyly Warwaru - w hrobi nabezpeczny. 17. Aj pane-ż nasz królu - Boh Warwaru wedaje, szcze światł Warwari - wmeraty nó daje. 18. Kazav pan król słuham - wohoń nałożyty, światłji Warwary - smoło natopety. 19. A uzialy słuhe - wohoń nałożyły, światiji Warwarć - smołę natopyly, smołę natopyly - w oliju smażyły. 20. A świta Warwara -- toho sia nalekła, pered panom Bohom - na kolina klękła. 21. A Hospody Boże - stań mni do poruki, ne daj mć tćrpity - newynnoji muki. 22. A zsćłaje Hospod' - anheła j-a z neba, oj stupaj Warwaro - w tu smółu, bo treba. 23. A świata Warwara - w toj olij j-u w smółu stupała, żadnoji preczyny - na tiło ne mała. 24. Kazav pan król słuham - dribno skła nabety, światłji Warwary - dorohu stelyty. A uzialy słuhe - dribno skła nabyły, światiji Warwarć - dorohu stelyly. A świata Warwara - toho si lękała, pered panom Bohom - kreżem upadała. A Hospody Boże - wisłuchaj prośby moji, ne daj mć tćrpity - muki newynnoji. Aj zsełaje Hospod' - anheła j-a z neba, oj stupaj Warwaro - na to skło, bo treba. A świta Warwara - po tćm śkli chodyła, a i żadnoji kropli - kerwe ne pustyła. Mowyt król Warwari - ty ne je(st) Warwara,. ty ne je(st) Warwara - ty je(st) czarowyna, tebe nć bero sie - żadna moja prćczyna. Aż tebe sie (w)ozme - mij mecz pofaubety, aż toj tobi ne" dast - ta na tym świti żęty. Kazav pan król słuham - szcze plac zmalćwaty, światoji Warwary - smert nahotówaty. Aj uzialy słuhó - taj plac zmalowały, światłji Warwary - smert nahotówaly. A świata Warwara - toho si lekała, pered panom Bohom - króżem j-upadała. A wisłuchaj Boże - tak molytwy moji, nó daj me tćrpity - muki newynnoji. A Hospody Boże - wże dajesz jn#ni smerty, tak mć ne daj Boże - bez spowidi wmerty. Bez spowidi wmerty - taj bez Sakramentu, tak me nć daj Boże - ta nahłoji ') smerty. A zsśłaje Hospod' - anheła j-a z neba, oj stupaj Warwaro - na toj plac bo treba. Aj wziała Warwara - na toj plac stupaty, aj uziało z neba - sonce prehrewaty. 2) Aj szcze żó pt>n król - meczą ne złahodyv, a z jś,snoho sońcie - peron króle wdaryv. Aj wdariv, udariv - a z jasnoho sońcie, zabyv pana króle - śediaszcze v wikońce. Oj hodi, hodi - królu królówaty, nad świtoii Warwarou - hrich si zbytkówaty. Bo świta Warwara - wsich muk .pretórpiała, za toż bo wona - świtojou została. Bo teper Warwara - w nebi zo światemy, a ty hrisznyj królu - w pękli z proklatemy. Ta daj-że nam Boże - szcze z merom prożśty, światuju Warwaru - na wiki chwslyty. J) karmili, - ") stołownicy. ') nagłej, - 5) przygrzewać. 280 281 i 46. Teper weś mer - (weś mór) weselimo, światuju Warwaru j- na wiki chwalimo. Śpiewał lirnik z Siekierzyna. O Św. Łazarzu. n ^ 0^i- g^1 505. SS ^fe^lEEl "=LL* ¦4 EEl^ kotoryj 5^5 bo-ha-tyj Oj jedyny czo - ło-wik fe 4=L iESizEfccii iPjgJTOg^ggijg^^ ja w rosko-szach jiday taj wpy - waw ja u do - rohych sza-tach -4""" H .^-i-i ^ zaw-żdy cho - dLó-wav. 1. Oj jedyny czoło wik -- bohatyj buwav, kotoryj j-a u roskoszach - jidav taj wpywav, j-a u dorohych szatach - zawżdy chodżówav. 2. Na cerkwy na kościoły - win ne nakładav, parastasy, służby boży, - nihdy ne znajmav, parastasy, akafesty - win ne zakuplav. 3. Po dalekich ta odpustach - win ne uchodżowav, a ojciw duchownych - w swij dim ne spryjmav. 4. A najnśszczych ta ubohych - win ne nadilav, taj posty światiji - za posty ne mav. 5. Pre miścia ta bożym - hławy ne skłaniav, molytwy bożestweny - nyhdy ue zmawlav taj brata Łazaria - za brata ne mav. 6. A buv sobi światyj Lazar' - cz(o)łowćk ubohy, a ne także ubohy - jako nędzny, chory. 7. Ałe łeżyv-że światyj Lazar' - w bratowym hnoju, pered brata bohacza - worotfme jeh6. 8. Wiszov-że sylnyj bohacz - 'dnem' za worota, za nym jeho czelad' - dobirnaho rota. 9. Skoro si światyj Lazar' - tak z bratem zpoznav, zaraz-że win [:] - 'dnem' hłasom zawołav: 10. Ach brate-ż. mij, brate - sylnyj bobaczu, daj-że my chliba, soly - ja tobi zapłaczu. 11. Daj że my chliba-j soly, - tretoji wody, mojamu sercu - dla ochołody, zapłatyt ty Hospod' - za toje z hory. 12. A zapłatyt ty Hospod' - za toje z neba, ezo twoji duszy, tiłu - najłutsze treba. 13. A sylnyj hohacz •- nyc na toje ne dbav, do brata Łazore - z harda promowiav: 14. A ty leżysz w hnoju - jak hnylyj pes, ta mćni si mojim bratom - ta nazywujesz. 15. Ne nazywaj sie - ty bratom mojim, bo je u mene piet' bratiw - jak ja sam odeń. 16. A je ii mene stożkie - je i oborożkie - a je u mene dribniji - śrybłom pieniążki. 17. A je u mene czelad' - dobirnoh' rota, ne boju sie Pana Boha - żadnoho kłopota. 18. Phmuv-że sylnyj bohacz - na Łazore a sam piszov precz. 19. Kazav za soboju - bramo źamknuty, szczo-be brata Łazore - hłasu ne czuty. 20. A prepyszna czelad' - toje uczynyla, pered bratom Łazorem - bramy zamknuła. 21. Ne buło-ż u bohaczie - nabożnoji duszi, a szczóby sie nad Łazorem - a ozmyłówaly. 22. Lysze buło u bohaczie - sztere lukii *) psy, a szczo wonemu zawżdy - po pid stół chodyly, a dribnyjl kryszkie 2) - zawzbćrówaly. 23. A to one Łazorowe - a w hnoj nosyly, tem one duszu Łazorewu - ta kormyly. 24. Czerwoni jeho rany - zał^ggwaly, szczo w smerdiaszczem hnoju - popryhnywaly, szczo w czerwonoii krowiu - pozaplywaly. 25. Zacziev sylnyj bohacz - o tym dowidowaty kazav tiji lukii pse - ta postrylity. 26. Prepesznaja czelad' - toje uczynyla, wzięła tiji lukii psś - precz postreliła. 27. Zacziev sie światyj Lazar' - tak Bohu molyty do Hospoda Boha - molytwy tworyty: 28. A wisłuchaj Boże - tak molytwy moji, prójme tiło j duszu - ta do chwało swoji. 29. A wisłuchav Hospod' - tak molytwy jehó, wisłav Hospod' z neba - ta dwóch anhełow. 30. A ziszłe ahhely - z hory z tycheńka, a wziely Łazoriś - w hóru z łecheńka. 31. Pidnesly-ż jeho - aż na nebesa, posadyly jeho - tam na prawym łoni, a w Hospoda Boha - w czesti i u chwali. 32. A za perszu chwólku - czas pochodyłszy, dostajet' sia bohacza - sylna choroba. •) lnte, złe, - ') okruszyny. Poincie. - T. IŁ 282 283 f=pPj^P^^^r^=^- caołowik bo~~ha-tyj buway, koto-ryj j-a u roskoszach Przegrywka i towarzyszenie śpiewu na lirze. ns tr łr i S^SE^J i I! I- jidav *laj pywav. *) Lud, Serya IX, str. 269, str. 758. Ks. Mioduszewski: Śpiewnik kościelny 33. Bohacz powidaje - to ne je(st) wid Boha, to je(st) trewoha ') kazav sie zamknuty - do swojeho dwora. 34. A prepyszna czelad' - toje uczynyła, wzięła bohaczie - wu dwori zamknuła. 35. A za perszu chwelku - czas pochodyłszy, urwało-ż bo sie z neba - dwa pekelni zliji, po bohaczó po duszu, ¦- i po tiło jeho. 36. A szcze-ż bo wonó - dwora ne dojszly, a śrebło ta złoto - prachom 8) roznesly. 37. Stożkie j oborożkie - pozapalały, a prepysznoju czelad' - porozhanialy. 38. A bilyji dwory - porozwalaly, a w toj czas bohaczie - w nieć dostały. 33. , A wziały bohaczie - tak duszu tiahnuty, ach liwym to bokom - ta zeiiznym hakom. 40. Pidnesly bohaczie - tak strogo wysoko, strahnuly bohaczie - ta fi pękło liliboko. 41. Pławaj, pławaj bohaczu, - tut majesz szeroko, pohladaj na nebo - jak to Boh wysoko. 42. Skoro sie sylnyj bohacz - okom zawernuv, uzdriv żeż win tam - Hospoda Boha, a pid litem Boha - światoho Abrahama. 43. A pid litem Abrahama - brata Łazora, skoro sie zpoznav - tak bratom nazwav; 44. Ach brate-ż mij, brate - światyj Łazare! a jedna nas brate - maty rodyła. 45. Jednemy nas persamy - oboch kormyła, na jednym nas sercu - oboch nosyła, ne jednakoż nas oboch - szczastiem sudyła. 46. Tobi Boh sudyv - nędzne obiłstwo,3) a (m)ni Boh sudyv -- sylne doczasne bohastwo. 47. Lipsze twoje brate - nędzne obiłstwo, jak moje sylne - doczasne bohastwo. 48. Ty za swoho obilstwa - pre (przy) świtlim raju, a ja za swoho bohactwa - w ohnej zostaju. 49. Ach brateź mij brate, - światyj Łazore, czy ne mih bys brate - toje uczynyty, 50. swój pałec mizelnyj 4) - w morę umoćzyty, moji usta smalili - tut zacbołodyty. 51. Chofby ja brate - fisi morę spustyv, ja by twój i usta smahli - tern ne uchołodyv. 52. Prosy tam brate - Boha wid mene, a szczoby to Hospod' pustyv - tam na zemlu mene. ') trwoga, - 2) na proch, - s) obylstwo, obywatelstwo, byt - ") mały. A ja-ż by tó tam - taj prorokówav, ja by tych piet' bratiw - ja by nauczav. Na cerkwy, na kościoły - jaby nakładav, parastasy służby boży - zawżdy bym znajmav, parastasy, akafesty - jaby zakuplav. A po dalekich odpustach - zawżdy bym chodżówav, a otciw duchownych zawżdy bym - w swij dom pryjmowav A najnyszczych wbohych - jabym nadilav, a pry miściach bożych - hławu bym skłaniav, taj posty światijl - za posty bym rnav, molytwy bożestwenny - zawżdy bym zmawlav, Tebe brate Łazore - za brata bym mav. A do neho z widtara - Abraham powidav: Haruj, haruj bohaczu - szczos se whotowav, deż ty bohaczu - lita swoji podiwav, a szczo ty sie nemy •- zawżdy wychwalav, szczos ty sie nam - tut w ruce dostay. Teper bohaczu - ehoć odbywaj sie, majesz śrebło taj zołóto - to odkuplaj sie, do carstwa nebesneho - sam dobćraj sie, bratowy Łazorewy - bratom ng nazywaj sie. A prosy tam brate - Boha wid mene, a szczoby to Hospod' pusty v^^ ta na zemlu mene. A do neho z widtam - Abraham powidav: ne trebaż tam na zemlu - żywych prorokiv. Jest tam proroczestwo, - światoje pysmo, a do toho pysma - otci duchowni, aby tiony to pysmo - zawżdy czytały, nas neumiłych ludćj - tem nauczały. Amin, amin, amin - tak nam Boże daj, a szczoby my mohly wsi - pijty w preświtlyj raj, de anhely Bohu - pisni śpiwajut, a tam Łazore - zawżdy wychwalajut. Limik z Siekierzyna. 506. Od Kolomyji. O Św. Łazarzu. 3E& OJ jedyny m * L 'Y=-L- ZfLSiZ m ~4- 3 284 285 Bo tam w pękli bjut, bo tam katujut i duszi wołoczie, wohoń pidżahajut, żywcem za hrich oczy wypalajut, aż kerwawy słozy toczie. Lirnik z Siekierzyna. 508. ') O Sadzie ostatecznym. ^ • n a tpt ^ S^m H v-w- 0"wj 1 t-rV-*'-- -esy ]/¦ Proszujawas wisłuchajcie o straszliwym są - dzie, gdzie Pan Jezus m 2. 6. 7. Ks. Mioduszewski: Śpiewnik kościelny, str. 657 (o Sadzie). posucha, - 3) łzami. ^^^^l^l^p 3d m -^ Baaso continuo przy obrocie korby. 507. %^mm Gorzki Żal. spgis i SL E: 3^ IS Płacz duszo hrisana i ^ radaj horko szczos bo ty j-a u - czy - nyła, ^^pps^psis^^giSi "y-ła. szczo ty okru - tnymy swojimy hriha- - my Pa - na Boha o - bra ¦ 1. Płacz dusza hriszna i radaj horko, szczoś bo ty j-a uczynyła! szczo ty okrutnymy swojimy hrichamy Pana Boha-ś obrazyła. 2. Byj sia w persia, vpady Chrestu do uih, moly sia zo slozamy: Ssuse synu Bożyj; widpusty nam hrichie, a umyłoserdy sie nad namy. 3. Teperka-ż wy rano, w nedilu do służby, korszmianny kielulasznyki, uważajte szczo pjetć - sirku ze smołoju, dijawołski posłusznyki. 4. Bo dijawoł złoslywyj, i z złym czołowikom win sobi w towaristwi, win jemu do pjanstwa - do czużyłomstwa, win jemu dodaje zmesny.') 5. Win jćmu do pjanstwa - i do czużyłomstwa ') win jeho priwodżaje, wid odpustu z cerkwy - i wid nabożeństwa to win jeho widwodżaje. Win mu w ucho szepcze, spyj hrisznyj człowecze, w toj czas nabożeństwo widchodżaje. 6. Teperka-ż wy, bujne towaristwo pohadajte-ż wy sobi, zasłużyly-wyste na hydnu zapłatu, seż-to budę na wiki tobi. ') zmysły, - 2) cudzołóstwa. ^teiĘzrfE^ iHh^ ^ złym i dobrym płacić razem będzie. Proszu ja was, wisłnchajcie 8. o straszliwym sądzie, gdzie Pan Jezus złym i dobrzym płacić razem będzie. Wtenczas przed skończeniem 9. wielka ufność będzie, [świata jak iz nieba - wognistyj deszcz na cały świat pójdzie. Wtenczas z nieba i pierony 10. będą bardzo bili, i mniasteczka i klasztorze będą si palili. I mniasteczka i klasztorze H" _• będą si palili, i ten twerdo, a) ten obłaki będą si topili. Wtenczas góra i z górami 12. będzie sie zbijała, a dolina z dolinami będzie sie równała. A zatrąbyt święty Michał 13. z trąby głosu swego: uwstawajcie dusze zmarłych Pi'zed Sędzi swojeho. Wszćstkie dusze powstawali 14. taj do hrobu idąt, a tam dusza-z swojim ciałem ślicznie witać będą. m Witaj, witaj moje ciało, które z hrobu wstało, nie raz, nie dwa do złych wczyn- ty mi przyciągało, [ków Cóż tam w pękli za płacz mocny, zębami skrzętanie, to na ojca, to na matkę będzie narzekanie. Nieszczęśliwa moja matka ¦^có mni porodziła, nieszczęśliwa święta ziemia która mni znosiła. Nieszczęśliwe te użytki, co ja ich używał, teraz będę na wiek wiecznie w piekle odpoczywał. Obstupili mi szatani, jak w ogrójcu grająt, bierzut dusze na sąd Pański, w wieczny wogiń pcbająt. A Panienko litościwa, jako idut lata, czy już będzie wże sąd Pański, . czy skończenie świata. A Jezu przenajsłodszyj, pokorni ci prosę, swoji oczy i z ślazami9) do Ciebi podnosę. ') tam 286 287 16. A co by my mogli życi a z Jezusem Panem, a po śmierci z nim królować na wiek wieków. Amen. V" szczo ho w tro-je ') stół, - 2) popatrz, - 3) miech, - *) bokłaki, dzbanki krągłe, 6) pchła, - •) kudłaty pies, - ') mol. 15. A Jezu przenajsłodszy, zmiłuj sie nad namy, a widpust nam naszi grzechy, nasz Jezu kochany. Któż ny zna-je iz was di-da # qtJz i ¦fi-0- rb-p= =st hłub -M-V-iy mu mmśmmm a - le ży-je ji - sty cho - 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21 1. Któż ny znaje iz was dida, szczo ho w troje zhuszła bida; 2. upały mu u hłub oczy ałe żyje, jisty chocze. 3. Chot' borszczyku okropynku chlibcie odrobynku. 4. Ałe daii Boh dopust z neba ujmyv bidnym ludem chłiba. 5. Tam na hori chata biła, tak ide did horbatyj chata wid chaty. 6. Hnizda buska *) na komori, sywi korowi na obori, - 7. sak u dymu, mid w sudyni, a połotna poiini skryni. 8. Tam did prychodyt i "Ocze-nasz" howoryt. 9. I prosyt myłoji gospodyni, szczoby dała pokormyty sie nyni. 1.0. Tam bohaczka dwermy skrypne, 22> je na dida głośno krykne: 11. "Czoho mniauczysz koło chaty,2**, ne dajesz ditiom spaty; 12. precz wid chaty, precz hóltaju, 24. choczesz krasty, ja tie znaju." 13. Tam udowa, tam susida, 25. pożiełowała okropne toho dieda. ^ -Ł-I-.-TH- zhuszta bi - da. -MV- e*" iyje Jisty cho- cze, I wzięła ho do swoji chaty, chot' ditej kupku mała, szczo mohła, didowi jisty dała. Hołowu mu z nużdy zmyła, i biłou soroczkoft ho ukryła. I szcze stała rozmyślaty, jakby jomu druhu daty, kawalczyk połotna maju, ałe cy wlstane, to ne znaju. Budu młriety, [:] 2) jak wistane, budu szety. *) Ałe did wlipyv w nebo oczy, synoii huboii wse szypocze, "szczo zacznesz roby ty, bodaj'ś ne mihła skinczyty." Ledwo wzięła noże w ruki, a połotno roste w sztuki, połotnó biłe jak lyst klyniu. A fustok rużni kwity, aż sie myło podywyty: Ale ktoś dav bohaczci w tym zna-a wóna łetyt do bidnoji chaty, [ty, Persze did buv w moji chati, ne dobre meni buło jomu jisty da-I biłou soroczkou ho ukryty? [ty. i z nużdy hołowu mu zmyty. 26. I tylko dobra maty, 44. hroszi, hroszi rachuwaty. 27. Oj czekaj, iiże bym znała, 45, kobym tie do swoji chaty distała. 28. Ałe wdwerach stojet, w wikno si 46. 47. [dywyt, ałe jak na złist' did ne prychodyt 48. 29. Ałe dywyt óna sie w wikna, ide zhorbłenyj kalika. 30. "Do nas, do nas, tatuszuniu, nakryj toj czis stiey1) Maruniu. ,g 31. Czo's wy diduniu zmamiły, -skażit szczóbyś-te uperedjily. 32. Bo je perohy i mołoczńa kasza." A did każe: ha, szczo gazdyńko, 50 [łaska wasza. 52. 53. 54. 55. 56. 57. 33. Bo szcze i kuroczka sie pecze. "Boh-da prosty," did widrecze. g, 34. Do pórohiw daj smetany, do pćczyni si pohlany.2) 35. Naj budę wsio pered didom, did sie molyt pred obidom. 36. I wlypyv u nebo oczy, tak synoii hubou wse szypoczy. 37. "Szczo zacznesz zawtra robyty, bodąj'eś ne mohła skinczyty." 38. Jak bohaczka, toto uczuła, jak cyhanski mich8) sie zdula. 39. Idy diwko do stolirie, naj zrobyt dwi skryni myni. 40. Bo, zafitra dla mene robota, ony musie buty poiini złota. 41. I horszkie, zbankie, boczkie *) 58. taj budut sie schodytyd'menie ku- 42. Budutslynkupolygaty,[moczkie. 59. aby jim chocz szczo-tó daty. 43. Precz wid mene brydki chamy, 60. ' ja nć para tuty z warny. Bo ja kaftan, serdak u ohóń kienu, a uberu sie fi szubu senu. Bo ja ni para tuty z warny, bo ja budu hulaty z panamy. Diwko, szły łużko szwedko, bo treba wcziesnó ity spaty, aby moż zautra rano iistaty, hroszi, hroszi rachuwaty. Jakiej-że uona dobryj son mała, i s panamy niby tesz to hulała. I zołotou kólaskou po bołóti jiz- [dyła, i Boh znaje szczoby sie szcze buło [snyło. .Ałe jak je błecha6) utióła, musyła sie probudyty, za błechou sie honyty. A jak zlehly po usim tili, jakiś czorni, jakiś bili. Jisty uny uże ny prosi, pjut, kusajut, aż pidnosi. iióny taki hołodni, jak toj didók, szsie buv na perednowok. Hudżja, hudżja, bryś kłudatyj 6) ne widhaniej wsich wid chaty, szczoby mohly ratuwaty, preciż jaku spomicz daty. I bohaczku błóchy zjily, bńśkie s chaty połetily, . korowy si pokażyly, myszy stohy roztoczyły. Muchy roznesly mid ii połę, a bryś hryz sało po wołe. Biła chata poczerniła, a mil7) połotno pojiła. Nu ludy! pokajmo sie bożoj po-hołódnomu dajmo jisty. [msty *) bocian, - 2) mierzyć, - ") szyć, PRZYPISY. Do stronnicy 1. Czasopismo Lwowianin z roku 1840, zeszyt I, str. 7, powiada: "Sawa Czały, kozak z Zaporoża (rzecz z r. 1596). -¦ Kilka pieśni o Sawie Czałym kozaku, śpiewanych między ludem na Ukrainie i w Galicyi, to w ruskióm to w polskićm narzeczu, wyobraziło nam człowieka historycznego, który działał swoim przeważnym wpływem na całą Kozaczyznę, a w końcu zdradziwszy swoich, wraz z ojcem Tetery, przeszedł na stronę polską pod Kaniowem, przed bitwą Cze-chryńską r. 1596. On to najezdców i buntowników, rabujących i pustoszących Ruś, Nalewajkę i Łobodę pod oręż Żółkiewskiego na zagładę sprowadził. Z rozlicznych dum o Sawie, dowiadujemy się, że był ata-manem kozaków u pana na Niemirowie (Potockiego) i na czele nadwornych kozaków jego, rozpędzał i łupił gromady niezależnych ukraińskich kozaków. Nie podarowała mu tego tłuszcza zebrana pod dowództwem Wasylka, a jak inni mieć chcą, Ignatka. Wypatrzywszy sposobną porę, gdy Sawa powrócił do domu z obiadu od pana z Nie-mirowa, z małym pocztem napadają go niespodzianie. Odważny Sawa rzuca się napróżno do zbroi, i pod wielokrotnemi rany umiera. Zdradliwa żona z którą hajdamaki w porozumieniu byli, ucieka z niemi, zabierając i syna małego Sawy. Dom cały po łupieży stał się pastwą płomieni. " Pieśni o nim są w zbiorach Maksymowicza, Wacława z Oleska i Wójcickiego. Najpierwsza pieśń, jaką lud śpiewał po zamordowaniu Sawy, była pierwotnie drukowaną w dziele: Zaporozkaja'Starynia wydawanym w Charkowie przez Srezniewskiego i może być uważana jako źródło następnych. Pieśń ta brzmi: 1. Oj buw w Siczi stary kozak, prozwaniem Czałyj, wyhodowaw syna Sawu, kozakom na sławu. 2. Oj ne schotiw ta pan Sawa kozakom służyty, win piszow-że do Laszeńkiw sławy zasłużyty. 3. Oj win piszów do Laszeńkiw służby widprawlaty, i z Lachamy prawosławnu cerkow rujnowaty. Pokocie. - T. II. 37 290 291 4 5 6 7. 8 9 10, 11, 12 13 14 15 16, 17 18, 19 20 21 22 23 Zbyraly sia Zaporozci, wsi w radu zchożaty; za pochody trudy-siudy pro miz sebe rachowaty, usi prijszly, usi prijszly, odnoho ne maje; oj czom tebe, batku Czalyj, u radi ne maje? "Czohoż meni, ta panowe, u radu chodyty? szczo choczete toho Sawu na wiki zhubyty." Chocz staw sobi win do Lachiw... ta wżeż synku myłyj, czomu ty staw, czomu do nas takij staw spisywyj ? Oj spisywyj, ne spisywyj - pany każut - Sawa.... ta ne dobra, żuriwoczna stała joho sława. Szczo ne tilki ta pan Sawa cerkow ta rujnuje: i z bisamy staw za prawo, i barze znachoruje. Obizwaw sia na te Hołyj, każe: dobre znaju, oj ja toho pana Sawu u ruki pijmaju! Oj i stały ta panowe radu rozsuczaly; swoich konej posidłały, w pochód wystupały. Oj buw Sawa, ta jist sało, ta wse palanyci; ne kochaw Sawa mołodych diwczat, ta wse mołodyci. Ne kochaw Sawa ta kozakiw, ta wse katełyki, zahubyw Sawa, proteraw Sawa, swoju wiru na wiki. Oj buw Sawa w Nemirowi') w Lachiw na obidi, i ne znaje, ne widaje o swojeji bidi. Oj pije Sawa i hulaje, Lachom wyrubaje, a do* joho, szczo do Sawy, honec pryjzżaje; — A szczo ty tut, małyj chłopku! czy wse harazd doma? — "Protoptana, pane, steżka do waszoho dwora. Ta wse harazd, ta wse harazd, use horoszeńko: wyhladajut Hajdamaki z za hory czasteńko!" — Ot to łycho, wyhladajut! ja-ż ich ne boju sia! chyba-ż nema w mene wijska? ja ne zabarju sia. Sidłaj, chłopku, sidłaj, małyj, konia woronoho; pojidemo-my do domu chocza nas ne mnoho. Jide Sawa z Nemirowa na woronym koniu... a pryichawszy, hadaje, ta pro swoju dołu. - Oj tyż dołe, każe Sawa - szczerbataja dołe! - Pytajet sia czeladońki: czy wse harazd doma? - "Harazd, harazd, pane Sawo! szcze łuczcze z toboju, jak tebe my pobaczyły na woronym koniu." - Oj siw Sawa w- kińci stola, ta lystońki pysze; a Sawycha na łyżońku dytynu kołysze. ') Niemirów na Ukrainie (miasto imienia Potockich) miało niegdyś swoje rękodzielnie. Tu odbył się r. 1737 kongres i zawarty został traktat między Rosyją, Austryjf i Turcyja. Obacz Świeckiego, Tom II, str. 181. 24. Sydyt' Sawa, lysty pysze, Sawa dumki dbaje;* ot wże Sawa, ta pin Sawa, hadku.zamyszlaje: 25. - Pidy, diwko, u piwnyciu, utoczy horyłki, oj nechaj-że ja napju sia za zdorowie żinki. 26. Pidy, diwko, u piwnyciu, ta prynesy pywa, oj nechaj-że ja napju sia ta za swolio syna. 27. Pidy, diwko, u piwnyciu, wnesi meni rnedu: czohoś meni trudno, nudno, hołowki ne zwedu. 28. Sydyt' Sawa w kińci stoła, wse lysty czytaje; a Sawycha mołodaja wse duma i hadaje. 29. Sydyt' Sawa w kińci stola, cliłopcia wyzywaje, a Sawycha mołodaja płacze ta rydaje. 30. Oj ne wspiła czeladońka z stiny kluczy zniaty, staw Ihnat IIołyj z krawczynoju worota łataty. 31. Jak widsune ta pan Sawa wikońce od rynku; a wże tyj i Hajdamaki błukajut po sinku. 32. Tilki ż tają czeladońka na porih stupaje, aż Mykitka panu Sawi czołom oddawaje: 33. - "Zdorow, zdorow, pane Sawo, jak sia sobi majesz? dobryj hostej sobi majesz, czym ich prywitajesz? 34. Oj czy medom, oj czy pywom, oj czy horiłkoju? poproszczaj sie z swoim synom i z swojeju żinkoju. 35. - Oj daw-bym wam medu i pywa, ne choczete pyty; oj wy-ż mene mołodoho choczete zhubyty. 36. Oj czym meni, was panowe, czym was prywitaty? darowaw meni Hospod' syna, budu w kumy braty." 37. -¦ "Oj ne toho prijszły do tebe, ta szczob' kumowaty, a my z toho prijszły do tebe, ta szczob' rozsczytaty! 38. Oj wedy-ż nas, pane Sawo, u nowu komoru, ta oddawaj, pane Sawo, kozaćkuju zbroju. 39. A de-ż twoi, pane Sawo, sukni, jedamaszki, szczo ty nażyw, wrażyj synu, z kozaćkoji łaski? 40. Ta ne toho prijszly do tebe, szczob' hołowku zniaty. Oj bułob' tobi, pane Sawo, nas ne rujnowaty, koły chotiw Zaporożciw w kumy sobi braty. 41. Oj kynet sia ta pan Sawa do jasnoho meczą, jeho wziały na try spysy, iz prawoho płecza. 42. Oj kynet sia ta pan Sawa do jasnoi zbroji, jeho wziały, ta pidniały na try spisy k' hori. 43. - "Oj też tobi, pane Sawo, sukni, jedamaszki, szczo ty nażyw, wrażyj synu, z kozaćkoji łasky!" 44. Oj ne wspiw że ta pan Sawa na konyka wpasty, u kajdany zakowały, stały na wiz kłasty. 45. Oj panowe Zaporożci, chyba-ż to wam sława, szczo w kajdany ta zabytyj łeżyt' u was Sawa? 45. 292 293 3. 46. Jakby joho wy na wolu z kaj'daniw pustyły, sławub' sobi najbilsząju ot sym załuczyły. 47. Jakby joho wy na wolu miż sebe pryniały, sławub' sobi najbilszuju ot sym darowały. 48. A Sawycha mołodaja wiknom utikała, na mołodu czeladońku s pylna pohladała: 49. - "Chapaj, chapaj, czeladońko, małuju dytynu: budesz żyty, panowaty, koły ja ne zhynu!" - 50. Ne bojit sia kozaczeńko ny hromu, ny tuczi: choroszeńko w kobzu hraje, do Sawychy iduczy. O działaniach Sawy, i roli, jaką odgrywał on na Mazowszu, opowiadają Wójcicki i inni (obacz: Enćyklopedya większa Orgelbranda). W Pamiętnikach Starego Szlachcica następującą znajdujemy o.nim pieśń: Kogo szukasz, komu kukasz kukułko Mszczonowa? Czy o Sawę masz obawę? złowieszczko, leć zdrowa! Już w połowie, Sawy zdrowie cieszy się nadzieją, już go w duszy huk dział głuszy, proporce mu wieją. 1. I kalina - choć krzewina 9. czasem w drzewo wzrasta, z małych domków, z ruin ziomków podnoszą się miasta. 2. Cześć ze sławą, tobie Sawo, 10. Lachy cię lubili, i z kozaka - nieboraka marszałkiem zrobili. 3. Bo był dzielny, - nieśmiertelny 11. W tom znienacka drży posadzka, drżą okna świetlicy, najechali, powpadali Sawy przeciwnicy. W dzielne dłonie ujął bronie Sawa na pościeli, któż ku niemu walecznemu zbliżyć się ośmieli? A więc wrogów z czterech rogów płomień chatę bierze, oknem Sawę z niej na trawę wynieśli rycerze. Tam do Sawy jeden żwawy: zdaj się! - krzyknął, Sawo! Sawa siedział, odpowiedział pistoletem krwawo. Drugi, trzeci, doń przyleci z mieczem i z wystrzałem; i w tych strzelił, i rozdzielił i tym duszę z ciałem. Lecz już w dłoni, próżna'ś broni, czem cię mąż nabije? cóż mu z mężnych bezorężnych, których pierś go kryje? Sawa w bojach krwawych, bo miał cnotę, serce złote i był uczuć prawych. 4. Wsławił imię - w Zakroczymie, 12. wsławił pod Mszczonowem, tam bez nogi - zdziwił wrogi wojowaniem nowem. 5. Krew mu ciecze, ból go piecze, 13. on z proporcem w dłoni, na swych czele - walczy śmiele, zwieszon u dwóch koni. 6. Słowik śpiewa, milczą drzewa 14. po lesie Mszczonowa, Sawę niosą, krew lśni z rosą, z dęba huczy sowa. 7. W głębi lasu - użyj wczasu, 15. użyj panie Sawo, tu w tej chatce, na połatce wygój nogę krwawą. 8. Leśniczyna tam, jak syna 16. Sawę pielęgnuje, trzej rycerze dzielą szczerze ból, co wódz ich czuje. I las szumi, jęki tłumi, kruk nad wozem kracze, i kukując, polatując kukułeczka płacze. Już w Mszczonowie. Jakież zdro- żyjesz jeszcze Sawo? [wie? Bóg cię wzywa, noc pokrywa twoje oczy krwawo. I gwiazd szlakiem, wzbił się pta- do Boga duch Sawy, [kiem a na grobie, w serc żałobie nucą mu pieśń sławy. 17. Już wał służby, wiernej drużby 20, zrąbali zajadli, i na ciebie, pewni siebie ze spisami (pikami) wpadli. 21. 18. Leży Sawa, trawa krwawa, jeszcze pierś mu bodą, i skłótego, pobitego do Mszczonowa wiodą. 22. 19. Wiodą wozem, pod powrozem; z bólu, z uczuć smutuych, Sawa wzdycha, mówi z cicha psalm z siedmiu pokutnych. Do str. 4. Pieśń ta znaną jest w każdej niemal wsi Pokucia. *) Dajemy tu jeszcze waryant z Niezwisk nad Dniestrem, jakkolwiek, z powodu iż śpiewaczkę pamięć zawiodła, nie zupełnie wykończony. 510. A buly-ż tam starł ludę, skazały ji z tycha: Tikaj, tikaj, Bodnariwno, bez bidy, bez łycha. A wtikała Bodnariwna po pid nowi domy, ' za neii, za neii pan Kaniowskij aż z trema żouniary. Ta utikała Bodnariwna czerez misto sama, za neii, za neu dwa hajduczky Kaniówskoho pana. W Horodenci na jarmarci 4. try tańci chodyly, a inołoda Bodnariwna wsim pered wodyła. Jak pryjichav pan Kaniowskij 5. wsim "dzień dobryj" daje, a mołodu Bodnariwnu za ruczku styskaje. A mołoda Bodnariwna 6. w tim żertu ne znała, ta wdariła w prawe łyczko Kaniówskoho pana. 7. Ta iitikała Bodnariwna po pid dwi kramnyci, a wistrylyv pan Kaniowskij z nowoji rusznyci, ') T. J. Stecki w dziele swem: Wołyń i t. d. (Lwów, 1864,1) mówi, iż w okolicach Łucka śpiewa lud pieśń, w której Mikołaj Potocki starosta Kaniowski, strzałem karabinkowym zabija słynna z urody córkę bednarza łuckiego. Portret jej jeszcze nie w jednym tamtej okolicy domu napotkać można, a śmierć jej, jak głosi pieśń (któr§ podaje), okupił starosta u ojca stoma czerwouemi złotemi. 294 235 9. A wdariy si staryj Bodnar po połach rukamy, - to welykie je neszczistie z ładnymi donkamy. A rozisłay pan Kaniowskij try tysiczy hroszej, a zrobyly Bodnariwni pochoron choroszyj. Do sir. 14. Przytaczamy tu parę jeszcze textów pieśni do tegoż samego odnoszących się rozdziału, w nowszych utworzony czasach. Ob. nr 14. 15. 511. 1. Piszła Semenycha w sadok, 9. ta narwała zili - "cy ce tobi wid roboty, cy ce wid wesili"? 2. "Ny je myni ridna mamko 10. cyse wid roboty," "lysz ce myni wid wesili, taj ce wid ochoty," 3. Semenycha dobra maty 11. (I)wanka dochturuje, kochanka si dowiduje, taj duże banuje. 4. Semenycha yz Semenom 12. synka dochturujut, ta wsi panny za fajneńkym panyczem banujut. 5. Ałeź-bo to panycz fajnyj, 13. takych w świki mało, stan wysokij, oczka sywi, taj łyczko bilawe. 6. Łyczko biłe, browy czorni, 14. wołosi czorniawe, kotra ho lysz panna wzdriła, w tot czies pokochała. 7. Semenycha po wsim świki 15. likiw mu petaje, ałe panycz czym raz duszcze schnę taj osłabaje. 8. Ta utworyy Semen skryniu, 16. wziev czerwonych dwista, uprieh koni woroniji, połekiw do mista: Ispas. "Dochtoryky, pomożit-ko szo moji dytynci, ta dam wam o ci czerwoni, taj-ki szo sze w skryńci." Pryjichaly dochtoryki, lysz si podywyly, na panyczie mołodoho j hołowky spustyly. Semen uzdriv, szo wny smutni, a win si petaje: "cy gla moho Iwanoczka ratunku ny maje" ? Berit sribło, berit złoto j hroszi paperowi, łyszert dajte jaku radu mojemu synkowy. Berit grunta taj chugibku, lyszit mni w soroczci, lyszeń dajte jaku radu moji dytynoczci. Nachaj moja dytynoczka marne ny zhybaje - ta naj mni za moju pracu sobow pokiszaje! "Rady-by my Semenoczku hroszyki uziaty, lysz ny możem Iwankowy twomu radu daty." Ta jak uzdriv Iwanoczko, szo chocze wmeraty, "prywezit my try pannoczki, naj mni pryjdut wbraty." 17. Ta jakże win ta howoryy 28. kazav mami: "Mamko!" szoby mene panny wbrajy ju w Negilu z ranku. 18. Jak budut mni, moja mamko 29. w Negilu wberaty, "budut tohdy jusi *) ksiondzy służby widprawiaty." 19. Pryjichaly try pannoczki 30. fajneńko jubraly, panyczyka nyżywoho na stolyk pokłaly. 20. Jak panyczie mołodoho 31. na stolyk pokłaly, wsi try panni hołosyly taj ludę płakały. 21. Semenycha Jurczeukowa 32. panyczyka maty, ta szo jeho try pannoczki wże na smert ubrały. 22. Semenycha mama ridna 33. jak toto uzdrifa, ta lysz ruczky załomyła wid razu umliła. 23. A Semen stav koło stoła, 34. ta lysz podywyv-si, ta lysz jemu na hołowi wołos pobiliy si. - 24. Cy zazulka, brate, kuje, 35. cy szo tam czuwaty? lysz hołosyt Semenycha w sadu koło chaty: 25. "Iwanoczku, - mij synoczku 36. daj my jaku radu, bo ja w czużi storonońci bez tebe propadu". 26. "Iwanoczku, - mij synoczku, 37. jaż to nyszczislywa, na szczoż ja si w czużim seli bez tebe lyszyła?" 27. "Ach! ty Boże myłosernyj 38. z wysokoho neba! na szczoż tobi moho synka tam tak borzo treba?" 1) wsi (wszyscy), - *) wolał-byś. "01iv-jes 2) mni w pered samu ta yd sobi wzięty, niż mav jes mni bez Laboji dytynky lysziety. Ja ny maju uże biłsze dytynky takoji, oj Hospody myłosernyj taka twoja woli?" Semenycha hołosyła, Petra zhaduwała: "kołys moja dytynoczko brata pidmowjała?" A Jawdoszka mołodeńka hołosyt po chaki: "oj maju ja biłsze rodu - lysz dwa ridni braki." "Oj u mene rid welykij, a dwa ridni braki," ny dełeko czerez wodu yd mamyni chaki. Oj kumoczku, sokołoczku, kumoczku mij mylyj! .Jfety w mene buv kum odeń bratczyk czorndbrćwyj. Ny badałam, mij kumoczku szo mem ki chuwaty, lysz nadałam, szo nam budesz hołowky styskaty." A Wasylko mołodeńkij zapłakar na hołos: "oj buło nas na cim swiki, ta szcze lyszeń dwa nas." Ta jak Wasył siv na firu, dywyy si de chata, podywyy siju sadoczok: "Nyma moho brata!" Ta Wasylko yz Semenom pojichay do mista, ta zrobyty pochoronok za talariw dwista. Jak si panny wiridziely, zapłakały teńko: "toste syna jożenyly Semene Jurczenko! 296 45. 46. 47. 48. 49. 50. 512. Zakuwała zazułeczka ot koło moczyła, wże ty si (I)wane Petriuku spiwanka skinczyła. ^ Wtorku, - J) mleły kropy, - 3) sekcye robili, pruli. Oj toż to wy Semenoczku synka jożenyly, pokażit nam nywistoczku, szóste jemu wziely." Jak si panny wiridziely taj skazały prawdu: "Wże takoho myłeńkoho . ja nigde ny najdu. Zakuwała zazułeczka z dełekoho kraju: Oj umer Iwan Jurczenko, kochanka ny maju." Jak panyczie ta chuwaly, to fajna widprawa, ksiondziw mnoho prowadyly do hrobu Iwana. A panny znów nadjichaly koło toho chresta, ta jak Iwana Jurczenka do hroboczku nesly. Oj jak panny nadjichaly, duże hołosyly, a studenty bohakaly na nych si dywyly. Oj u lisi derewyna, 5. zacwyła kalyna, Ta ju Spasi') na Onofreja stała si nowyna: Iszov Nykoła taj u młyn 6. doroha mu hładka, Iwanowy Petriukowy taj za neho hadka. Piszov Nykoła taj u młyn 7. krupiw yzrobyty, Iwan Petriuk maje hadku, szo bud ho ubyty. Ta Nykoła poczerez plit 8. lysz perechylyv si, Iwan Petriuk wŁyv kamenem win perekotyy si. w Ispasie. Hołosyly wsi try panni a odna najhirsze, widaj to jeho kochanka, lubyła najlipsze. Jak scbuwaly Iwanoczka do hrobu, do hrobu, panny tut si ny wertaly, lysz piszly do domu. Oj ku wała zazułeczka taj biłeńka pawa, wże si panny tut ny wernut, bo nyma Iwana. Jakyj Iwan ko buv fajnyj dorohiji łewy, wże si panny tut ny wernut, chiba d' Wasyłewy. Semenycha Jurczenkowa, wse płacze po woły: "Wże mij Iwan ny pryjide yz szkoły nikoly." Semenycha Jurczenkowa oj use tak płaczut, wid koly ji sywi oczy Iwana ny baczut. Ispa8. Ta kuwała zazułeczka - kuwała wid razu, De win jeho brate ubyv? koło perełazu. Pobyv jemu hołowoczku, pobyv jemu kiło, pytajut si: "Na szos ho wbyv?" "Tak my si chokiło." Pobyv jemu hołowoczku temneńkoji noczy, petajut si: "Na szos ho wbyv?" "Ta myni si chocze!" Może my si pryjde, ludę, na ce prysihaty, ludę każut taj howori, ja muszu spiwaty. 297 9. A z Wiwkirka ') na Seredu 16. kamini mołoly, *) ta u Czetwer u połudne, Nykołu poroly. s) 10. Kobys buv znav Nykołoczko, 17. szo mut ki poroty, buvbys ny jszov oj do młyna krupiw yzmołoty. 11. Kobys buv znav Nykołoezko, 18. szo budut ki byty, buvbys ny jszov oj do młyna krupiw yzrobyty. 12. Cy zazulka, brate, kuje, 19. ey szo tam czuwaty? Lysz hołosyt Nykolycha koło swoji chaty: 13. "Nykołoczku, sokołoczku, 20. daj my jaku radu, ja z twój i my syrotamy na wiky propadu. 14. Nykołoczku, sokołoczku, 21. toż ja nysiczieslywa, na szczo ja si z syrotamy twojimy lyszyła?" 15. Zakuwała zazułeczka 22. --^*"< >*< w dzełeni dubriwci, jak Iwan pryjszov do domu taj rozkazar żinci. 23 Oj kuwała zazułeczka taj budę kuwaty, ta ny treba swoji żinci po prawgi kazaty. Zakuwała zazułeczka w dzełeni dubriwci, ta szo czołowik lysz znaje, naj ny każe żinci. Zakuwała zazułeczka otam na topoly, wże ny pryjde Iwan Petriuk do domu nikoly. Wże ny pryjde Iwan Petrink do domu nikoly, bo win sydyt w Kołomyji u kiyżki nywoly. Oj kuwała zazułeczka taj budę kuwaty, wże ny me si Iwan Petriuk w Spasi j-obertaty. Oj kuwała zazułeczka taj budę kuwaty, wW ny budę Iwan Petriuk w korszmi w karty hraty. Oj kuwała zazułeczka, taj sze budę wyty, wże ny budę w korszmi pyty, taj nikobo byty. Spis rzeczy. Wstęp Pieśni Przypisy. Dumy I. II. III. IV. V. VI. VII. VIII. IX. X. XI. XII. XIII. Dumy historyczne . . Dumy obyczajowe przygodno Pieśni i śpiewki miłosne (od nru 66) Dumy i pieśni zalotne Miłość. Dobra chęć. Życzliwość. " Obojętność. Niechęć i t. d. Wrogi. Czary. " Smutek. Tęsknota. Żal. Skarga. " Swawola. Wianek. Dziecię. . . " Pieśni zalotne i weselne Małżeństwo. Stary. Żal. Niewierność. Skarga. Wdowa .... Sierota. Czużyna (Obczyzjyt) Wojsko. Wojna. Pobór. XIV. Karczma. .... XV. Żniwa. Dożynki. XVI. Różne. . . Pieśni nabożne i dziadowskie Str. VII r i 20 55' 70 90 98 118 138 154 166 188 193 202 230 241 246 263 289 '*(c)*- REEDYCJA FOTO O F FS ETOW A Okładka i obwoluta: Andrzej Darowski Redakcja Dzieł Wszystkich Oskara Kolberga. Poznań, Kantaka 2 Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa, Al. Jerozolimskie 30, Printed in Po-land. Wyd. I. Nakład 4000 -f 200 egz. Papier offsetowy III ki. 80 g. A-O z fabryki w Boruszowlcach. Druk offsetowy. Podpisano do druku w lutym 1963 r. Druk ukończono w marcu 1963 r. Ark. druk. 19,375, ark. wyd. 18. Zakł. Graf. "Tamka" w Warszawie, ul. Tamka 3. Zam. 2221/62. H-85.' Cena zł 40,-