JULIE GARWOOD\par
Róża
Tytu\'b3 orygina\'b3u\par
FOR THE ROSES\par
\par
\'afaden cz\'b3owiek nie jest samoistn\'b9, wysp\'b9; ka\'bfdy\par
stanowi u\'b3omek kontynentu, cz\'ea\'9c\'e6 l\'b9du. Je\'bfeli morze\par
zmyje cho\'e6by grudk\'ea ziemi, Europa b\'eadzie pomniejszona,\par
tak samo jak gdyby poch\'b3on\'ea\'b3o przyl\'b9dek, w\'b3o\'9c\'e6 twoich\par
przyjaci\'f3\'b3 czy twoj\'b9 w\'b3asn\'b9 \'8cmier\'e6 ka\'bfdego cz\'b3owieka\par
umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzko\'9cci\'b9:\par
Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon; bije on tobie.\par
John Donn\'ea\par
\par
Prolog\par
\par
N\'f3w Jork 1860\par
Znale\'9fli j\'b9 w \'9cmieciach. Mieli szcz\'ea\'9ccie; szczury jeszcze si\'ea do niej nie\par
dobra\'b3y. Dwa gryzonie wdrapa\'b3y si\'ea na wieko zamkni\'eatego koszyka i zapami\'eatale\par
drapa\'b3y pazurami wiklin\'ea, a trzy inne ostrymi z\'eabami gryz\'b3y \'9cciany koszyka.\par
Szczury, czuj\'b9c zapach mleka i delikatnej, s\'b3odko pachn\'b9cej sk\'f3ry, wpad\'b3y w sza\'b3.\par
Zau\'b3ek ten by\'b3 dla gangu domem. Tr\'f3jka z czterech ch\'b3opc\'f3w spa\'b3a w\'b3a\'9cnie\par
w drewnianych skrzyniach wys\'b3anych star\'b9 s\'b3om\'b9, kt\'f3re s\'b3u\'bfy\'b3y im za \'b3\'f3\'bfka.\par
Przez ca\'b3\'b9 noc ci\'ea\'bfko pracowali: kradli, naci\'b9gali i bili si\'ea. A teraz byli zbyt\par
zm\'eaczeni, by us\'b3ysze\'e6 p\'b3acz niemowl\'eacia.\par
Douglas sta\'b3 si\'ea wi\'eac jej wybawicielem. Jemu w\'b3a\'9cnie, czwartemu cz\'b3on-\par
kowi gangu, przypad\'b3a dzisiaj stra\'bf u w\'b9skiego wylotu zau\'b3ka. Od jakiego\'9c ju\'bf\par
czasu obserwowa\'b3 kobiet\'ea w czarnym p\'b3aszczu. Gdy z koszykiem w r\'eaku sz\'b3a\par
szybko w stron\'ea zau\'b3ka, cichym gwizdni\'eaciem ostrzeg\'b3 reszt\'ea gangu o mo\'bfli-\par
wych k\'b3opotach i wycofa\'b3 si\'ea do kryj\'f3wki za stert\'b9 starych, wypaczonych\par
bary\'b3ek po whisky. Kobieta zatrzyma\'b3a si\'ea w sklepionym przej\'9cciu, zerkn\'ea\'b3a\par
ukradkiem na ulic\'ea, a potem wbieg\'b3a na sam \'9crodek zau\'b3ka. Nagle si\'ea\par
zatrzyma\'b3a, a fa\'b3dy sp\'f3dnicy podwin\'ea\'b3y si\'ea wok\'f3\'b3 jej kostek. Chwyci\'b3a za\par
r\'b9czk\'ea koszyka, zamachn\'ea\'b3a si\'ea, po czym rzuci\'b3a koszyk na g\'f3r\'ea \'9cmieci,\par
pi\'eatrz\'b9c\'b9 si\'ea pod przeciwn\'b9 \'9ccian\'b9. Upad\'b3 bokiem, prawie na samej g\'f3rze\par
\'9cmietnika. Kobieta ca\'b3y czas mamrota\'b3a co\'9c pod nosem. Douglas nic jednak\par
nie rozumia\'b3, bo jej g\'b3os zag\'b3usza\'b3 inny d\'9fwi\'eak, dochodz\'b9cy z wewn\'b9trz\par
koszyka. Brzmia\'b3o to wed\'b3ug niego jak miauczenie kota. Koszykowi po\'9cwi\'eaci\'b3\par
tylko chwil\'ea, skupiaj\'b9c uwag\'ea na kobiecie.\par
Wyra\'9fnie si\'ea ba\'b3a. Zauwa\'bfy\'b3, \'bfe trz\'eas\'b9 jej si\'ea r\'eace, gdy naci\'b9ga\'b3a kaptur\par
p\'b3aszcza, by zas\'b3oni\'e6 twarz. Pomy\'9cla\'b3, \'bfe mo\'bfe si\'ea czu\'e6 winna, bo pozbywa\par
si\'ea zwierz\'eacia. By\'b3o ju\'bf pewnie stare i chore i nikt go nie potrzebowa\'b3. Ludzie\par
s\'b9 w\'b3a\'9cnie tacy, pomy\'9cla\'b3 Douglas. Nie chc\'b9 si\'ea te\'bf zajmowa\'e6 dzie\'e6mi\par
i starcami. To pewnie dlatego, \'bfe za du\'bfo z nimi k\'b3opot\'f3w. Pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9\par
z dezaprobat\'b9. Ma\'b3o brakowa\'b3o, by wyrazi\'b3 g\'b3o\'9cno swoj\'b9 opini\'ea na temat\par
kiepskiej sytuacji na \'9cwiecie w og\'f3le, a na temat tch\'f3rzostwa kobiety w szcze-\par
g\'f3lno\'9cci. Je\'9cli nie chcia\'b3a tego zwierz\'eacia, to czemu go komu\'9c nie odda\'b3a? Nie\par
mia\'b3 czasu, by rozmy\'9cla\'e6 nad mo\'bfliw\'b9 odpowiedzi\'b9, bo kobieta obr\'f3ci\'b3a si\'ea\par
nagle i pobieg\'b3a w stron\'ea ulicy. Gwizdn\'b9\'b3 jeszcze raz, gdy dotar\'b3a ju\'bf prawie\par
do rogu, tym razem g\'b3o\'9cno i przenikliwie. Najstarszy cz\'b3onek gangu, zbieg\'b3y\par
niewolnik imieniem Adam, skoczy\'b3 na r\'f3wne nogi, zwinny i szybki niczym\par
drapie\'bfne zwierz\'ea. Douglas wskaza\'b3 koszyk i ruszy\'b3 w pogo\'f1 za kobiet\'b9.\par
Zauwa\'bfy\'b3 grub\'b9 kopert\'ea wystaj\'b9c\'b9 z jej kieszeni i postanowi\'b3 za\'b3atwi\'e6 wreszcie\par
swoje interesy. By\'b3 wszak\'bfe najlepszym jedenastoletnim kieszonkowcem na\par
Market Street.\par
Adam obserwowa\'b3 odchodz\'b9cego Douglasa, po czym zaj\'b9\'b3 si\'ea koszykiem.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe nie p\'f3jdzie mu z nim \'b3atwo.\par
Szczury nie chcia\'b3y zostawi\'e6 zdobyczy. Jednego uderzy\'b3 prosto w g\'b3ow\'ea\par
zaostrzonym kamieniem. Kiedy paskudne stworzenie uciek\'b3o z piskiem w g\'b3\'b9b\par
ulicy, Adam zapali\'b3 pochodni\'ea i zacz\'b9\'b3 ni\'b9 macha\'e6 nad koszykiem, by odstra-\par
szy\'e6 pozosta\'b3e gryzonie. Dopiero gdy by\'b3 pewien, \'bfe wszystkie szczury uciek\'b3y,\par
wzi\'b9\'b3 koszyk. Podni\'f3s\'b3 go ze \'9cmieci i zani\'f3s\'b3 w stron\'ea skrzy\'f1, w kt\'f3rych ci\'b9gle\par
spali pozostali cz\'b3onkowie bandy.\par
O ma\'b3o nie upu\'9cci\'b3 koszyka, gdy us\'b3ysza\'b3 odg\'b3osy dochodz\'b9ce ze \'9crodka.\par
- Travis, Cole, wstawajcie! Douglas co\'9c znalaz\'b3.\par
Min\'b9\'b3 pos\'b3ania i doszed\'b3 do ko\'f1ca zau\'b3ka. Usiad\'b3 na ziemi, zak\'b3adaj\'b9c\par
d\'b3ugie, chude nogi jedna na drug\'b9, i po\'b3o\'bfy\'b3 koszyk na ziemi. Opar\'b3 si\'ea\par
o ceglan\'b9 \'9ccian\'ea czekaj\'b9c, a\'bf do\'b3\'b9cz\'b9 do niego pozostali dwaj ch\'b3opcy.\par
Cole usiad\'b3 na prawo od Adama, a Travis przykucn\'b9\'b3 po lewej, g\'b3o\'9cno\par
ziewaj\'b9c.\par
- Szefie, co znalaz\'b3e\'9c? - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea Travis do Adama zaspanym g\'b3osem.\par
Pozostali trzej cz\'b3onkowie gangu uznali miesi\'b9c temu zbieg\'b3ego niewolnika\par
za przyw\'f3dc\'ea. Tak m\'f3wi\'b3 im zar\'f3wno rozs\'b9dek, jak i serce. Adam by\'b3\par
najstarszy, mia\'b3 ju\'bf prawie czterna\'9ccie lat. Rozs\'b9dek nakazywa\'b3 wi\'eac, by to on\par
przewodzi\'b3 reszcie. Poza tym by\'b3 najinteligentniejszy z ca\'b3ej czw\'f3rki. Ponadto\par
istnia\'b3 jeszcze jeden, bardziej istotny pow\'f3d. Adam, ryzykuj\'b9c w\'b3asne \'bfycie,\par
uratowa\'b3 ich od pewnej \'9cmierci. W bocznych uliczkach Nowego Jorku, gdzie\par
jedynym przykazaniem, na kt\'f3re zwracano uwag\'ea, by\'b3a zasada, \'bfe prze\'bfyje\par
ten, kto silniejszy, nie by\'b3o miejsca na uprzedzenia. G\'b3\'f3d i przemoc, kt\'f3re\par
rz\'b9dzi\'b3y w nocy, nie rozr\'f3\'bfnia\'b3y koloru sk\'f3ry.\par
- Szefie! - niecierpliwi\'b3 si\'ea Travis.\par
- Nie wiem, co to jest - odpar\'b3 Adam.\par
Chcia\'b3 doda\'e6, \'bfe nie zagl\'b9da\'b3 jeszcze do \'9crodka, ale przeszkodzi\'b3 mu\par
Cole.\par
- To jest koszyk, ot co - mrukn\'b9\'b3 pod nosem. - Zasuwka zamykaj\'b9ca\par
wieko wygl\'b9da, jakby by\'b3a \'bfe z\'b3ota. My\'9clisz, \'bfe to rzeczywi\'9ccie z\'b3oto?\par
Adam wzruszy\'b3 ramionami. Travis, najm\'b3odszy z ch\'b3opc\'f3w, powt\'f3rzy\'b3\par
gest kolegi. Wzi\'b9\'b3 od niego pochodni\'ea i uni\'f3s\'b3 j\'b9 tak, by wszyscy widzieli\par
koszyk.\par
- Czy nie powinni\'9cmy zaczeka\'e6 z otwarciem tego na Douglasa? - spyta\'b3\par
Travis. Spojrza\'b3 przez rami\'ea na wylot zau\'b3ka. - Dok\'b9d on poszed\'b3?\par
Adam si\'eagn\'b9\'b3 po zasuwk\'ea.\par
- Zaraz tu b\'eadzie.\par
- Szefie, zaczekaj - ostrzeg\'b3 Cole. - S\'b3ycha\'e6 jakie\'9c odg\'b3osy \'bfe \'9crodka. -\par
Si\'eagn\'b9\'b3 po n\'f3\'bf. - S\'b3yszysz, Travis?\par
- S\'b3ysz\'ea. Nie wiem, czy to co\'9c w \'9crodku nas nie ugryzie. My\'9clisz, \'bfe to\par
^ mo\'bfe by\'e6 w\'b9\'bf?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe to nie w\'b9\'bf. - Cole by\'b3 wyra\'9fnie rozdra\'bfniony. -\par
Pieprzysz, jakby\'9c w og\'f3le nie my\'9cla\'b3. W\'ea\'bfe nie piszcz\'b9 jak koty.\par
Travis poczu\'b3 si\'ea dotkni\'eaty i spu\'9cci\'b3 wzrok.\par
- Je\'bfeli tego nie otworzymy, to nigdy si\'ea nie dowiemy, co tam jest -\par
mrukn\'b9\'b3.\par
Szef zgodzi\'b3 si\'ea. Odsun\'b9\'b3 zasuwk\'ea i uni\'f3s\'b3 wieko o par\'ea centymetr\'f3w. Ale\par
z koszyka nic nie wyskoczy\'b3o. Adam wypu\'9cci\'b3 powietrze, kt\'f3re ca\'b3y czas\par
trzyma\'b3 w p\'b3ucach, i podni\'f3s\'b3 wieko do ko\'f1ca. Zawiasy zaskrzypia\'b3y, a klapka\par
opad\'b3a na ty\'b3 koszyka.\par
Trzej ch\'b3opcy stali przyciskaj\'b9c \'b3okcie mocno do \'9cciany, a potem pochylili\par
si\'ea, by zajrze\'e6 do \'9crodka.\par
Nagle wszyscy wstrzymali oddech. Nie wierzyli w\'b3asnym oczom: w koszy-\par
ku smacznie spa\'b3o niemowl\'ea pi\'eakne jak anio\'b3ek. Mia\'b3o zamkni\'eate oczy, a\par
w buzi trzyma\'b3o male\'f1k\'b9 pi\'b9stk\'ea. Od czasu do czasu ssa\'b3o j\'b9 i kwili\'b3o - to\par
by\'b3 w\'b3a\'9cnie ten d\'9fwi\'eak, kt\'f3ry ch\'b3opcy s\'b3yszeli.\par
Adam pierwszy przyszed\'b3 do siebie.\par
- O, Bo\'bfe! - szepn\'b9\'b3. - Jak kto\'9c m\'f3g\'b3 wyrzuci\'e6 co\'9c tak cudownego?\par
Kiedy Cole zobaczy\'b3 dziecko, upu\'9cci\'b3 n\'f3\'bf. Teraz chcia\'b3 go podnie\'9c\'e6, ale\par
zauwa\'bfy\'b3, \'bfe r\'eaka dr\'bfy mu ze zdenerwowania. Zorientowawszy si\'ea, \'bfe\par
przyczyn\'b9 tego jest l\'eak przed zawarto\'9cci\'b9 koszyka, zawstydzi\'b3 si\'ea swego\par
tch\'f3rzostwa.\par
- Jasne, \'bfe mogli wyrzuci\'e6 dziecko. - M\'f3wi\'b3 nieprzyjemnym tonem, chc\'b9c\par
ukry\'e6 za\'bfenowanie. - Ludzie ci\'b9gle to robi\'b9, bez r\'f3\'bfnicy, biedni czy bogaci.\par
Jak im si\'ea co\'9c znudzi, to wyrzucaj\'b9, jak \'9cmiecie. Prawda, Travis?\par
- Prawda - przytakn\'b9\'b3 Travis.\par
- Szefie, czy nie s\'b3ysza\'b3e\'9c tych historii o sieroci\'f1cach, kt\'f3re opowiadali\par
Douglas i Travis?\par
- Widzia\'b3em tam du\'bfo niemowl\'b9t - rzek\'b3 Travis, zanim Adam zd\'b9\'bfy\'b3\par
odpowiedzie\'e6 na pytanie Cole'a. - No, mo\'bfe nie du\'bfo, ale troch\'ea - sprostowa\'b3,\par
by by\'e6 ca\'b3kiem \'9ccis\'b3y. - Trzymali je na trzecim pi\'eatrze i, o ile pami\'eatam, \'bfaden\par
z tych dzieciak\'f3w nie prze\'bfy\'b3. Umieszczali je w tym przytu\'b3ku i czasami po\par
prostu zapominali, \'bfe one tam s\'b9. Przynajmniej tak mi si\'ea wydaje. - Jego g\'b3os\par
zadr\'bfa\'b3 na wspomnienie okresu, kt\'f3ry sp\'eadzi\'b3 w miejskim sieroci\'f1cu przezna-\par
czonym dla podrzutk\'f3w. - Ten berbe\'e6 nigdy by tam nie prze\'bfy\'b3 - doda\'b3. -\par
Jest jeszcze za ma\'b3y.\par
- Widzia\'b3em jeszcze mniejsze na Main Street. Ta dziwka, Nellie, te\'bf mia\'b3a\par
takiego. A dlaczego my\'9clisz, \'bfe to ch\'b3opiec?\par
- Chyba widzisz, \'bfe jest \'b3ysy. Tylko ch\'b3opcy rodz\'b9 si\'ea \'b3ysi.\par
Argument by\'b3 najwyra\'9fniej przekonuj\'b9cy. Cole pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9, po czym\par
odwr\'f3ci\'b3 si\'ea do przyw\'f3dcy.\par
- Co z nim zrobimy?\par
- Przecie\'bf go nie wyrzucimy - oznajmi\'b3 Douglas tak stanowczym tonem,\par
\'bfe pozostali trzej ch\'b3opcy cofn\'eali si\'ea zaskoczeni. On jednak pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9,\par
by da\'e6 im do zrozumienia, \'bfe powiedzia\'b3 dok\'b3adnie to, co mia\'b3 na my\'9cli,\par
i doda\'b3: - Widzia\'b3em, jak to si\'ea sta\'b3o. Jaki\'9c wystrojony facet we fraku z po\'b3ami\par
wysiad\'b3 z eleganckiej karety z tym koszykiem pod pach\'b9. Sta\'b3 pod uliczn\'b9\par
lamp\'b9, wi\'eac oczywi\'9ccie widzia\'b3em dobrze jego twarz. P\'f3\'9fniej zobaczy\'b3em\par
twarz tej kobiety. Wygl\'b9da\'b3o na to, \'bfe czeka na niego za rogiem. Wysiad\'b3\par
z powozu i podszed\'b3 do niej. Naci\'b9gn\'ea\'b3a kaptur na twarz, by si\'ea ukry\'e6, ale nie\par
my\'9cl\'ea, \'bfeby to by\'b3a z\'b3a kobieta, chyba si\'ea po prostu ba\'b3a. Facet zacz\'b9\'b3 si\'ea\par
w\'9ccieka\'e6 i od razu zgad\'b3em dlaczego.\par
- No wi\'eac dlaczego tak si\'ea z\'b3o\'9cci\'b3? - zapyta\'b3 Cole, gdy Douglas zawiesi\'b3\par
na chwil\'ea g\'b3os.\par
- Dlatego, \'bfe nie chcia\'b3a wzi\'b9\'e6 koszyka - wyja\'9cni\'b3 Douglas. Ukucn\'b9\'b3 obok\par
Travisa, po czym ci\'b9gn\'b9\'b3 dalej. - Ona ca\'b3y czas kr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'b9, a on zacz\'b9\'b3 na\par
ni\'b9 krzycze\'e6 i wymachiwa\'e6 jej palcem przed nosem. Potem wyci\'b9gn\'b9\'b3 grub\'b9\par
kopert\'ea i pokaza\'b3 jej. Wtedy ta kobieta podesz\'b3a i b\'b3yskawicznie wyrwa\'b3a mu\par
j\'b9 z r\'b9k. Dlatego my\'9cl\'ea, \'bfe w tej kopercie musia\'b3o by\'e6 co\'9c bardzo wa\'bfnego.\par
W ko\'f1cu ona wzi\'ea\'b3a ten koszyk, a kiedy facet wsiad\'b3 z powrotem do powozu,\par
wepchn\'ea\'b3a sobie kopert\'ea do kieszeni.\par
- No i co by\'b3o potem? - spyta\'b3 Travis.\par
- Zaczeka\'b3a, a\'bf kareta znikn\'ea\'b3a za rogiem - odpowiedzia\'b3 Douglas. -\par
Potem zakrad\'b3a si\'ea na nasz\'b9 uliczk\'ea i wyrzuci\'b3a koszyk. Wtedy w og\'f3le nie\par
zwr\'f3ci\'b3em na niego uwagi. My\'9cla\'b3em, \'bfe w \'9crodku jest jaki\'9c stary kot. Nigdy\par
bym si\'ea nie domy\'9cli\'b3, \'bfe tam jest dziecko. Chyba bym nie odszed\'b3, gdybym\par
wiedzia\'b3...\par
- A gdzie poszed\'b3e\'9c? - przerwa\'b3 Cole.\par
- Strasznie by\'b3em ciekaw, co jest w tej kopercie, wi\'eac poszed\'b3em za ni\'b9.\par
- No i co? Uda\'b3o ci siej\'b9 zwin\'b9\'e6? - dopytywa\'b3 si\'ea Travis.\par
Douglas prychn\'b9\'b3.\par
- Jasne. Chyba nie na pr\'f3\'bfno uwa\'bfaj\'b9 mnie za najlepszego kieszonkowca\par
na Market Street? Ta kobieta strasznie si\'ea spieszy\'b3a, ale si\'eagn\'b9\'b3em do jej\par
kieszeni w dumie ludzi, kt\'f3rzy pchali si\'ea do poci\'b9gu odje\'bfd\'bfaj\'b9cego o p\'f3\'b3nocy.\par
Nawet nie zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe jej dotkn\'b9\'b3em. G\'b3upia baba. Za\'b3o\'bf\'ea si\'ea, \'bfe dopiero\par
teraz zobaczy\'b3a, co si\'ea sta\'b3o.\par
- A co jest w tej kopercie? - spyta\'b3 Cole.\par
- Nigdy by\'9ccie nie uwierzyli.\par
Cole zacz\'b9\'b3 przewraca\'e6 oczami. Douglas uwielbia\'b3 przed\'b3u\'bfa\'e6 swe opowie-\par
\'9cci, co doprowadza\'b3o wszystkich do sza\'b3u.\par
- Przysi\'eagam na Boga, Douglas, je\'bfeli natychmiast...\par
Travis przerwa\'b3 mu.\par
- Mam co\'9c wa\'bfnego do powiedzenia - wyrzuci\'b3 z siebie. Zupe\'b3nie nie\par
interesowa\'b3a go zawarto\'9c\'e6 koperty, natomiast przez ca\'b3y czas my\'9cla\'b3 o dziecku.\par
- Uzgodnili\'9cmy, \'bfe nie wyrzucimy tego smarkacza, wi\'eac teraz zastanawiam\par
si\'ea, komu go damy.\par
- Nie znam nikogo, kto chcia\'b3by mie\'e6 dziecko - rzek\'b3 Cole. Potar\'b3 sw\'f3j\par
g\'b3adki podbr\'f3dek tak, jak to podpatrzy\'b3 u starszych i bardziej do\'9cwiadczonych\par
rzezimieszk\'f3w. Wydawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe ten gest doda mu powagi. - A na co on\par
komu?\par
- Pewnie na nic - odrzek\'b3 Travis. - W ka\'bfdym razie jeszcze nie teraz. Ale\par
mo\'bfe jak troch\'ea uro\'9cnie...\par
- No to co wtedy? - spyta\'b3 Douglas zaintrygowany.\par
- Pomy\'9cla\'b3em, \'bfe mogliby\'9cmy nauczy\'e6 go paru sztuczek.\par
- Na przyk\'b3ad jakich? - Douglas wyci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea i palcem wskazuj\'b9cym\par
pog\'b3adzi\'b3 czo\'b3o niemowl\'eacia. - Ma sk\'f3r\'ea delikatn\'b9 jak at\'b3as.\par
Travis o\'bfywi\'b3 si\'ea na my\'9cl o wychowaniu dziecka. By\'b3by przez to taki wa\'bfny\par
i potrzebny.\par
- Douglas, ty m\'f3g\'b3by\'9c go nauczy\'e6, jak si\'ea obrabia kieszenie. Jeste\'9c w tym\par
naprawd\'ea dobry. A ty, Cole, nauczy\'b3by\'9c go, jak by\'e6 niemi\'b3ym. Nieraz widzia-\par
\'b3em spojrzenie, jakim obrzucasz tych, kt\'f3rzy ci\'ea denerwuj\'b9. M\'f3g\'b3by\'9c brzd\'b9cowi\par
te\'bf to pokaza\'e6, ludzie si\'ea tego boj\'b9.\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Komplement sprawi\'b3 mu przyjemno\'9c\'e6.\par
- Zakosi\'b3em pistolet - szepn\'b9\'b3.\par
- Kiedy? - zapyta\'b3 Douglas.\par
- Wczoraj.\par
- Ju\'bf go widzia\'b3em - pochwali\'b3 si\'ea Travis.\par
- Zaczn\'ea strzela\'e6, jak tylko zwin\'ea jakie\'9c naboje. B\'ead\'ea mia\'b3 najlepszy\par
pistolet na ca\'b3ej Market Street. A mo\'bfe naucz\'ea tego gnojka i b\'eadzie taki dobry\par
jakja.\par
- Ja m\'f3g\'b3bym go nauczy\'e6, jak \'9cci\'b9ga\'e6 r\'f3\'bfne rzeczy - oznajmi\'b3 Travis. -\par
Przecie\'bf jestem dobry w znajdowaniu tego, czego nam potrzeba, prawda\par
szefie?\par
- Tak - zgodzi\'b3 si\'ea Adam. - Jeste\'9c w tym \'9cwietny.\par
- Mogliby\'9cmy sta\'e6 si\'ea najlepsz\'b9 band\'b9 w ca\'b3ym Nowym Jorku. Wszyscy\par
by si\'ea nas bali - wyszepta\'b3 Travis, a oczy b\'b3yszcza\'b3y mu z podniecenia. -\par
Nawet Lowell i jego skubani kolesie - doda\'b3 rozmarzonym g\'b3osem. Mia\'b3 na\par
my\'9cli cz\'b3onk\'f3w rywalizuj\'b9cego z nimi gangu, kt\'f3rych w g\'b3\'eabi duszy wszyscy\par
oni si\'ea bali.\par
Ch\'b3opcy przez chwil\'ea zamy\'9clili si\'ea nad przedstawion\'b9 przez Travisa per-\par
spektyw\'b9. Cole zn\'f3w potar\'b3 podbr\'f3dek. Podoba\'b3o mu si\'ea to.\par
- Szefie, m\'f3g\'b3by\'9c opowiedzie\'e6 mu o tych wszystkich ksi\'b9\'bfkach, o kt\'f3rych\par
m\'f3wi\'b3a ci mama. Mo\'bfe wyr\'f3s\'b3by na takiego m\'b9drego faceta, jak ty - rzek\'b3\par
Cole, z trudem kryj\'b9c entuzjazm.\par
- M\'f3g\'b3by\'9c nauczy\'e6 go czyta\'e6 i nie dostawa\'b3by ci\'eag\'f3w, jakie ty obrywa\'b3e\'9c\par
za to, \'bfe chcia\'b3e\'9c si\'ea uczy\'e6 - przerwa\'b3 Travis.\par
- Je\'bfeli go zatrzymamy, to przede wszystkim musimy zdj\'b9\'e6 z niego te\par
ciotowate ciuchy - oznajmi\'b3 Douglas. Popatrzy\'b3 na d\'b3ugie, bia\'b3e powijaki\par
i pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9. - Nikt nie b\'eadzie si\'ea z niego wy\'9cmiewa\'b3. Ju\'bf nasza w tym\par
g\'b3owa.\par
- Zabij\'ea ka\'bfdego, kto tylko spr\'f3buje - dorzuci\'b3 Cole.\par
- Wszystkie dzieci s\'b9 tak ubrane - rzek\'b3 Travis. - Sam widzia\'b3em. One\par
w tym \'9cpi\'b9.\par
- Jak to? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Nie potrzeba im ubra\'f1 do chodzenia, bo jeszcze nie umiej\'b9 chodzi\'e6.\par
- A jak b\'eadziemy go karmi\'e6? - zainteresowa\'b3 si\'ea Cole.\par
- Widzisz t\'ea butelk\'ea mleka, kt\'f3r\'b9 kto\'9c w\'b3o\'bfy\'b3 do koszyka? Jak b\'eadzie pusta,\par
to j\'b9 nape\'b3ni\'ea - obieca\'b3 Travis. - Pewnie jeszcze nie ma z\'eab\'f3w, wi\'eac nie mo\'bfe\par
je\'9c\'e6 normalnego jedzenia. Na razie wystarczy mu mleko. Jest tu te\'bf par\'ea\par
suchych pieluch. Jak zabraknie, to p\'f3jd\'ea po nast\'eapne.\par
- Jakim cudem tak dobrze znasz si\'ea na dzieciach? - zapyta\'b3 zn\'f3w Cole.\par
- Po prostu si\'ea znam - Travis wzruszy\'b3 ramionami.\par
- Kto go b\'eadzie przewija\'e6, jak si\'ea zleje? - chcia\'b3 dowiedzie\'e6 si\'ea Douglas.\par
- Mo\'bfe po prostu ka\'bfdy po kolei? - zaproponowa\'b3 Cole.\par
- Widzia\'b3em, \'bfe jakie\'9c pieluchy wisz\'b9 za domem McQueeny'ego. Ubranka\par
te\'bf si\'ea tam suszy\'b3y, wi\'eac m\'f3g\'b3bym skoczy\'e6 i wzi\'b9\'e6 par\'ea dla ma\'b3ego. S\'b3uchajcie,\par
a jak go nazwiemy? - pyta\'b3 Travis. - Macie jakie\'9c pomys\'b3y?\par
- Mo\'bfe Ma\'b3y Cole? - zaproponowa\'b3 Cole. - To dobrze brzmi.\par
- A mo\'bfe Ma\'b3y Douglas? - zasugerowa\'b3 Douglas. - To brzmi jeszcze\par
lepiej.\par
- Nie mo\'bfemy nazwa\'e6 go imieniem \'bfadnego z nas - rzek\'b3 Travis. - By\'9cmy\par
si\'ea ca\'b3y czas bili, bo ka\'bfdy chcia\'b3by mu da\'e6 swoje.\par
W ko\'f1cu Cole i Douglas zgodzili si\'ea z Travisem.\par
- No dobra - powiedzia\'b3 Cole. - Ale to imi\'ea musi naprawd\'ea dobrze\par
brzmie\'e6.\par
- M\'f3j tata nazywa\'b3 si\'ea Andrew - wtr\'b9ci\'b3 Douglas.\par
- No i co z tego? - zapyta\'b3 Cole. - Przecie\'bf podrzuci\'b3 ci\'ea do sieroci\'f1ca,\par
jak tylko zmar\'b3a twoja matka.\par
- No tak - przyzna\'b3 Douglas spu\'9cciwszy g\'b3ow\'ea.\par
- Chyba nie damy temu bobasowi imienia kogo\'9c, kto pozby\'b3 si\'ea dziecka.\par
To nie by\'b3oby w porz\'b9dku. Mamy jakie\'9c zasady, no nie? Ten tutaj ju\'bf i tak\par
znalaz\'b3 si\'ea na \'9cmietniku. Nie ma sensu mu o tym przypomina\'e6, daj\'b9c mu imi\'ea\par
twojego ojca. Nazwijmy go Sidney, jak ten elegancki facet, kt\'f3ry wykr\'eaca\'b3\par
r\'f3\'bfne numery na Summit Street. By\'b3 z niego straszny twardziel. Pami\'eatasz go,\par
Douglas? - spyta\'b3 Cole.\par
- Pewnie, \'bfe go pami\'eatam. By\'b3 tu cholernie powa\'bfany.\par
- Tak by\'b3o - powiedzia\'b3 Cole. - I umar\'b3 \'9cmierci\'b9 naturaln\'b9. To chyba si\'ea\par
liczy, nie? Nikt go nie wsypa\'b3 i nikt go nie zaciuka\'b3.\par
- Podoba mi si\'ea to imi\'ea - rzuci\'b3 Travis.\par
- Mo\'bfe zrobimy g\'b3osowanie?\par
Douglas podni\'f3s\'b3 praw\'b9 r\'eak\'ea. By\'b3a brudna i zab\'b3ocona.\par
- Kto jest za?\par
Cole i Travis podnie\'9cli r\'eace. Adam nie poruszy\'b3 si\'ea. Chyba jedynie Cole\par
zauwa\'bfy\'b3 milczenie szefa w ci\'b9gu ostatnich kilkunastu minut. Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, by\par
spojrze\'e6 na Adama.\par
- Co\'9c nie w porz\'b9dku, szefie?\par
- Dobrze wiesz, co jest nie w porz\'b9dku - odpowiedzia\'b3 Adam g\'b3osem\par
starego i zm\'eaczonego cz\'b3owieka. - Musz\'ea wyjecha\'e6. Nie mam szans przetrwa-\par
nia w mie\'9ccie. Ju\'bf i tak za d\'b3ugo tu jestem. Je\'9cli chc\'ea kiedykolwiek zosta\'e6\par
wolnym cz\'b3owiekiem i nie martwi\'e6 si\'ea o to, \'bfe odnajd\'b9 mnie synowie mojego\par
w\'b3a\'9cciciela, to musz\'ea jecha\'e6 na Zach\'f3d. Co to za \'bfycie, kt\'f3re sp\'eadzam kryj\'b9c\par
si\'ea w zau\'b3kach do p\'f3\'9fnej nocy? Kt\'f3rego\'9c dnia mog\'ea znikn\'b9\'e6 w ciemno\'9cciach\par
na zawsze. Chyba to rozumiecie, prawda? Nie powinienem g\'b3osowa\'e6 w spra-\par
wie dziecka, bo nie b\'eadzie mnie tu, by pom\'f3c wam je wychowywa\'e6.\par
- Nie poradzimy sobie bez ciebie! - wykrzykn\'b9\'b3 Travis. - Nie mo\'bfesz nas\par
opu\'9cci\'e6 - odezwa\'b3 si\'ea g\'b3osem ma\'b3ego, przestraszonego ch\'b3opca. Po chwili\par
rozklei\'b3 si\'ea zupe\'b3nie i zacz\'b9\'b3 p\'b3aka\'e6. - Prosz\'ea, zosta\'f1! - krzycza\'b3 przez \'b3zy.\par
Dziecko, przestraszone ha\'b3asem, drgn\'ea\'b3o i tak\'bfe zacz\'ea\'b3o p\'b3aka\'e6.\par
Adam w\'b3o\'bfy\'b3 r\'eak\'ea do koszyka i niezgrabnie poklepa\'b3 je po brzuszku.\par
Natychmiast cofn\'b9\'b3 r\'eak\'ea.\par
- Test mokre.\par
- Jak to mokre? - spyta\'b3 Cole. Si\'eagn\'b9\'b3 po butelk\'ea, by zobaczy\'e6, czy nie\par
jest p\'eakni\'eata.\par
- Po prostu si\'ea zla\'b3o - odpowiedzia\'b3 Travis. - Lepiej zdj\'b9\'e6 z niego t\'ea\par
pieluch\'ea, szefie, bo odparzy sobie pup\'ea.\par
Niemowl\'ea zacz\'ea\'b3o si\'ea budzi\'e6. Ch\'b3opcy patrzyli na nie zafascynowani. \'afaden\par
z nich nigdy wcze\'9cniej nie widzia\'b3 z bliska takiego male\'f1stwa.\par
- Kiedy si\'ea tak wykrzywia, wygl\'b9da, jakby mia\'b3 zmarszczki - szepn\'b9\'b3\par
Douglas. - \'a3adny z niego facecik, nie?\par
Cole przytakn\'b9\'b3 i zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Adama.\par
- Jak dot\'b9d, Adam, dalej jeste\'9c szefem, wi\'eac id\'9f i go przewi\'f1.\par
Najstarszy z ch\'b3opc\'f3w nie mia\'b3 zamiaru wykr\'eaca\'e6 si\'ea od odpowiedzialno-\par
\'9cci. G\'b3\'eaboko westchn\'b9\'b3 i skrzywi\'b3 si\'ea. Wsun\'b9\'b3 r\'eace pod ramiona dziecka\par
i powoli wyj\'b9\'b3 je z koszyka.\par
Niemowl\'ea otworzy\'b3o oczy i wtedy, w \'9cwietle trzymanej przez Travisa\par
pochodni, uderzy\'b3 ich niezwyk\'b3y b\'b3\'eakit\par
- M\'f3g\'b3by by\'e6 twoim m\'b3odszym bratem, Cole. Twoje oczy s\'b9 dok\'b3adnie\par
tego samego koloru.\par
Adam trzyma\'b3 dziecko w sztywno wyci\'b9gni\'eatych r\'eakach. Mia\'b3 bolesny\par
wyraz twarzy i pot \'9ccieka\'b3 mu z czo\'b3a. Noszenie dziecka napawa\'b3o go l\'eakiem.\par
Nie wiedzia\'b3, czy mo\'bfe je mocniej \'9ccisn\'b9\'e6 i mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe dziecko, na\par
mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, nie zacznie si\'ea drze\'e6. Nie mia\'b3 poj\'eacia, co by wtedy pocz\'b9\'b3.\par
Ochryp\'b3ym szeptem poprosi\'b3 Cole'a, by wyj\'b9\'b3 pieluszk\'ea.\par
- Dlaczego akurat ja? - skar\'bfy\'b3 si\'ea Cole.\par
- Bo Travis trzyma pochodni\'ea, a Douglas stoi za daleko. A teraz si\'ea\par
pospiesz, bo mo\'bfe znowu zacz\'b9\'e6 rycze\'e6. Boj\'ea si\'ea, \'bfe go upuszcz\'ea. Jest taki\par
lekki jak powietrze.\par
- Ten ma\'b3y jest strasznie ciekawski. - Travis zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Douglasa.\par
- Popatrz, jak si\'ea nam przygl\'b9da. Strasznie powa\'bfny jak na takiego ma\'b3ego\par
gnojka.\par
- Douglas, chod\'9f tutaj i wytrzyj mi brew - za\'bf\'b9da\'b3 Adam. - Nic nie widz\'ea,\par
bo pot zalewa mi oczy.\par
Douglas z\'b3apa\'b3 \'9ccierk\'ea i zrobi\'b3, co mu kazano. Adam zachowywa\'b3 si\'ea tak,\par
jakby trzyma\'b3 w r\'eaku \'b3adunek wybuchowy. By\'b3 tak napi\'eaty, \'bfe samo patrzenie\par
na niego niemal sprawia\'b3o b\'f3l.\par
Jedynie Travis dostrzeg\'b3 rozbawienie na twarzy szefa. Za\'9cmia\'b3 si\'ea kr\'f3tko.\par
- On nie wybuchnie, szefie. Jest taki sam, jak ty, tylko mniejszy.\par
Cole nie zwraca\'b3 uwagi na gadanie ch\'b3opc\'f3w. Wstrzyma\'b3 oddech, kiedy\par
wzi\'b9\'b3 si\'ea do przewijania dziecka. Dotykanie mokrej pieluchy przyprawi\'b3o go\par
o md\'b3o\'9cci. Kiedy j\'b9 w ko\'f1cu wyci\'b9gn\'b9\'b3, spad\'b3a na ziemi\'ea obok koszyka.\par
Ch\'b3opcy marszcz\'b9c brwi spojrzeli w d\'f3\'b3 na ten odra\'bfaj\'b9cy obiekt. Cole wytar\'b3\par
r\'eace o nogawki spodni, po czym wyci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea, \'bfeby z powrotem zawin\'b9\'e6\par
kr\'b9g\'b3e uda niemowl\'eacia. Dopiero wtedy zda\'b3 sobie spraw\'ea z tego, co zobaczy\'b3.\par
Spojrza\'b3 jeszcze raz, \'bfeby si\'ea upewni\'e6.\par
Sidney by\'b3 dziewczynk\'b9. \'a3ys\'b9 dziewczynk\'b9, pomy\'9cla\'b3. Zala\'b3a go fala\par
gniewu. Co oni, do diab\'b3a, zrobi\'b9 z bezu\'bfyteczn\'b9 i nieprzydatn\'b9 dziewczyn\'b9,\par
kt\'f3ra nigdy na siebie nie zarobi? Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i natychmiast podj\'b9\'b3 decyzj\'ea.\par
Nie chcia\'b3 mie\'e6 z ni\'b9 nic wsp\'f3lnego. Co to, to nie, na pewno nie on, nigdy\par
w \'bfyciu. Trzeba j\'b9 b\'eadzie natychmiast wrzuci\'e6 z powrotem do \'9cmietnika.\par
Dziewczynka zmieni\'b3a jego postanowienie w jednej chwili. W\'b3a\'9cnie wypra-\par
cowywa\'b3 sobie odpowiednio gniewn\'b9 min\'ea, kiedy przypadkiem zerkn\'b9\'b3 na jej\par
twarzyczk\'ea. Patrzy\'b3a mu prosto w oczy. Przechyli\'b3 si\'ea w lewo, gdzie by\'b3 poza\par
zasi\'eagiem jej wzroku. Powiod\'b3a za nim ufnym spojrzeniem szeroko otwartych\par
oczu. Cole pr\'f3bowa\'b3 nie patrze\'e6 w jej stron\'ea, lecz mu si\'ea to nie uda\'b3o. Wtedy\par
dziewczynka przypu\'9cci\'b3a szturm i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego.\par
Przepad\'b3 z kretesem. W ci\'b9gu jednej chwili nawi\'b9za\'b3a si\'ea mi\'eadzy nimi ni\'e6\par
porozumienia.\par
Pozostali cz\'b3onkowie grupy pogodzili si\'ea z tym r\'f3wnie szybko.\par
- Musimy to dobrze zrobi\'e6 - wyszepta\'b3 Cole.\par
Ch\'b3opcy spojrzeli na niego.\par
- Co musimy dobrze zrobi\'e6? - zapyta\'b3 Travis.\par
Inni razem z nim czekali na odpowied\'9f.\par
- Nie mamy ju\'bf co marzy\'e6 o tym, \'bfeby by\'e6 najlepszym gangiem w No-\par
wym Jorku. Nie mo\'bfemy tu zatrzyma\'e6 dziecka. To nie by\'b3oby w porz\'b9dku.\par
Potrzebna jej rodzina, a nie banda ulicznik\'f3w, kt\'f3rzy b\'ead\'b9 ni\'b9 pomiata\'e6.\par
- Ni\'b9? - Adam o ma\'b3y w\'b3os nie upu\'9cci\'b3 dziecka. - Czy chcesz mi\par
powiedzie\'e6, \'bfe przypuszczasz, i\'bf Sidney jest dziewczynk\'b9?\par
- Ja nie przypuszczam. Jestem tego pewien. Nie ma odpowiednich cz\'ea\'9cci,\par
by by\'e6 ch\'b3opcem.\par
- Bo\'bfe, dopom\'f3\'bf nam - wyszepta\'b3 Adam.\par
Cole zastanawia\'b3 si\'ea, co bardziej go roz\'9cmieszy\'b3o: wyraz przera\'bfenia na\par
twarzy Adama, gdy przywo\'b3ywa\'b3 imi\'ea Stw\'f3rcy, czy te\'bf dziwaczny d\'9fwi\'eak,\par
kt\'f3ry wydoby\'b3 si\'ea z jego gard\'b3a, kiedy wyartyku\'b3owa\'b3 sw\'b9 pro\'9cb\'ea. Sprawia\'b3o\par
to wra\'bfenie, jakby czym\'9c si\'ea zakrztusi\'b3, na przyk\'b3ad ko\'9cci\'b9 kurczaka.\par
- Nie chc\'ea tu \'bfadnych dziewczyn - b\'b9kn\'b9\'b3 Travis. - Nie nadaj\'b9 si\'ea do\par
niczego. Nienawidz\'ea ich wszystkich. Potrafi\'b9 tylko narzeka\'e6 i rycze\'e6.\par
Ch\'b3opcy zignorowali Travisa. Douglas i Cole obserwowali Adama. Ich szef\par
wygl\'b9da\'b3, jakby si\'ea \'9fle poczu\'b3.\par
- O co chodzi, szefie? - zapyta\'b3 Cole.\par
- Czarny nie powinien trzyma\'e6 w ramionach \'9cnie\'bfnobia\'b3ej dziewczynki -\par
odrzek\'b3 Adam.\par
- Widzia\'b3em, jak uratowa\'b3e\'9c j\'b9 przed po\'bfarciem przez szczury - wtr\'b9ci\'b3\par
Cole. - Gdyby by\'b3a starsza i rozumia\'b3a to, by\'b3aby ci bardzo wdzi\'eaczna.\par
- Bardzo wdzi\'eaczna - przytakn\'b9\'b3 ruchem g\'b3owy Douglas.\par
- Poza tym, ona nie wie, czy jeste\'9c czarny czy bia\'b3y - rzuci\'b3 Cole.\par
- My\'9clisz, \'bfe ona jest \'9clepa? - zapyta\'b3 Travis, oszo\'b3omiony.\par
- Nie jest \'9clepa - mrukn\'b9\'b3 Cole zniecierpliwiony naiwno\'9cci\'b9 najm\'b3odszego\par
cz\'b3onka bandy. - Jest po prostu jeszcze za ma\'b3a, by rozumie\'e6 nienawi\'9c\'e6. Dzieci,\par
jak si\'ea rodz\'b9, nie znaj\'b9 takich uczu\'e6. Musz\'b9 si\'ea nauczy\'e6. Kiedy patrzy na\par
Adama, widzi w nim tylko eee... eee.... brata. No, w\'b3a\'9cnie to widzi. A starsi\par
bracia chroni\'b9 swoje m\'b3odsze siostrzyczki, prawda? Czy nie takie jest \'9cwi\'eate\par
prawo czy co\'9c w tym rodzaju? Mo\'bfe ta ma\'b3a ju\'bf to wie.\par
- Da\'b3em s\'b3owo mojej mamie - powt\'f3rzy\'b3 jeszcze raz Adam. - Przyrzek\'b3em\par
jej, \'bfe b\'ead\'ea szed\'b3 jak najdalej na zach\'f3d, dop\'f3ki nie znajd\'ea miejsca, w kt\'f3rym\par
b\'ead\'ea bezpieczny. Mamusia powiedzia\'b3a mi, i\'bf nadchodzi wojna, a kiedy si\'ea\par
sko\'f1czy i wszystko zostanie postanowione, jest du\'bfa szansa, \'bfe b\'eadzie wolna.\par
Obieca\'b3a, \'bfe wtedy po mnie przyjedzie. A ja musz\'ea zrobi\'e6 wszystko, \'bfeby\par
do\'bfy\'e6 do tego czasu. Obieca\'b3em jej, \'bfe prze\'bfyj\'ea, a syn nie \'b3amie obietnic.\par
Musz\'ea odnale\'9f\'e6 mam\'ea.\par
- We\'9f dziecko \'bfe sob\'b9 - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Na pewno by mnie powiesili! - krzykn\'b9\'b3 Adam.\par
- Dobrze wiesz, \'bfe i tak ci\'ea powiesz\'b9 za zabicie tego sukinsyna, kt\'f3ry by\'b3\par
twoim panem - rzek\'b3 Cole.\par
- Tylko w wypadku, gdyby ci\'ea z\'b3apali - wtr\'b9ci\'b3 Douglas. - A ty jeste\'9c za\par
sprytny, by da\'e6 si\'ea z\'b3apa\'e6.\par
- Ja te\'bf czuj\'ea co\'9c do tego dziecka - oznajmi\'b3 Cole. Gdy pozostali ch\'b3opcy\par
spojrzeli na niego, zmiesza\'b3 si\'ea. - Nie mam si\'ea czego wstydzi\'e6 - doda\'b3\par
pospiesznie. - Jestem silny, a ona jest ma\'b3\'b9 drobin\'b9, kt\'f3rej potrzebni s\'b9 tacy\par
bracia jak Adam i ja. Trzeba dopilnowa\'e6, by zosta\'b3a odpowiednio wycho-\par
wana.\par
- Odpowiednio? Co ty wiesz o tym, co jest odpowiednie? - W g\'b3osie\par
Douglasa s\'b3ycha\'e6 by\'b3o niedowierzanie.\par
- Nic - przyzna\'b3 Cole. - Nic o tym nie wiem - doda\'b3. - Ale Adam wie\par
du\'bfo na ten temat, prawda, Adam? Umiesz \'b3adnie m\'f3wi\'e6, umiesz czyta\'e6 i pisa\'e6,\par
jak prawdziwy d\'bfentelmen. Twoja mama nauczy\'b3a ciebie, a teraz ty mo\'bfesz\par
mnie nauczy\'e6. Nie chc\'ea uchodzi\'e6 za idiot\'ea wobec mojej m\'b3odszej siostry, to\par
nie by\'b3oby w porz\'b9dku.\par
- M\'f3g\'b3by nauczy\'e6 nas wszystkich - rzek\'b3 Douglas. Nie chcia\'b3, by go\par
pomini\'eato.\par
- Mo\'bfe bym j\'b9 polubi\'b3, gdybym by\'b3 jej starszym bratem - mrukn\'b9\'b3 Travis.\par
- B\'ead\'ea bardzo silny, jak dorosn\'ea, prawda Douglas?\par
- Tak, na pewno b\'eadziesz - potwierdzi\'b3 Douglas. - Wiesz, co my\'9cl\'ea?\par
- Co takiego? - spyta\'b3 Adam.\par
Pomimo zmartwie\'f1, jakie mia\'b3 na g\'b3owie, rozpromieni\'b3 si\'ea w odpowiedzi\par
na skierowany do niego u\'9cmiech ma\'b3ej. Wygl\'b9da\'b3a na zadowolon\'b9, jakby\par
podoba\'b3o jej si\'ea, \'bfe jest obiektem og\'f3lnego zainteresowania. Jak na takie\par
male\'f1stwo, mia\'b3a nad nimi spor\'b9 przewag\'ea. Wystarczy\'b3o, \'bfe si\'ea u\'9cmiechn\'ea\'b3a,\par
by Adam poczu\'b3 si\'ea dobrze i bezpiecznie. \'a3atwo\'9c\'e6, z jak\'b9 go zaakceptowa\'b3a,\par
spowodowa\'b3a, \'bfe pozby\'b3 si\'ea dokuczliwego ci\'ea\'bfaru, jaki nosi\'b3 w sercu od dnia.\par
kiedy musia\'b3 opu\'9cci\'e6 matk\'ea. To dziecko - dar niebios powierzony jego opiece\par
- musia\'b3o by\'e6 teraz nakarmione, bezpieczne i otoczone mi\'b3o\'9cci\'b9.\par
- Czasami zastanawiam si\'ea, czy B\'f3g wie, co robi - wyszepta\'b3 Adam.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe wie - odrzek\'b3 Douglas. - Ale wydaje mi si\'ea, \'bfe\par
powinni\'9cmy teraz wymy\'9cli\'e6 jakie\'9c inne imi\'ea dla naszego dziecka. Sidney\par
przesta\'b3o ju\'bf pasowa\'e6. Mam nadziej\'ea, \'bfe wyrosn\'b9 jej w\'b3osy, bo nie chcia\'b3bym,\par
\'bfeby moja siostra by\'b3a \'b3ysa.\par
- Mary - rzuci\'b3 Cole.\par
- Roses - rzek\'b3 Adam dok\'b3adnie w tej samej chwili.\par
- Moja mama mia\'b3a na imi\'ea Mary - wyja\'9cni\'b3 Cole. - Umar\'b3a, jak mnie\par
rodzi\'b3a. S\'b9siedzi m\'f3wili mi, \'bfe by\'b3a dobr\'b9 kobiet\'b9.\par
- Moja mama ma na imi\'ea Roses - powiedzia\'b3 Adam. - Ona te\'bf jest dobr\'b9\par
kobiet\'b9.\par
- Ma\'b3a zaczyna zasypia\'e6 - szepn\'b9\'b3 Travis. - W\'b3\'f3\'bf j\'b9 z powrotem do\par
koszyka, a ja spr\'f3buj\'ea zmieni\'e6 jej pieluch\'ea i wtedy b\'eadziecie mogli sprzecza\'e6\par
si\'ea o jej imi\'ea.\par
Adam zrobi\'b3, co mu kazano. Wszyscy patrzyli, jak Travis niezr\'eacznie\par
zak\'b3ada pieluszk\'ea dziecku, kt\'f3re zasn\'ea\'b3o, zanim ch\'b3opiec sko\'f1czy\'b3 si\'ea z tym\par
mozoli\'e6.\par
- Nie ma si\'ea o co sprzecza\'e6 - rzek\'b3 Douglas.\par
Wyci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea, by przykry\'e6 dziecko, podczas kiedy Adam i Cole wymie-\par
niali powody, dla kt\'f3rych niemowl\'ea powinno nosi\'e6 imi\'ea matki ka\'bfdego z nich.\par
Douglas, chc\'b9c zapobiec k\'b3\'f3tni, powiedzia\'b3: - Ja proponuj\'ea, \'bfeby mia\'b3a na\par
imi\'ea Mary Roses. Mary na cze\'9c\'e6 mamy Cole'a, a Roses - mamy Adama.\par
Cole pierwszy przysta\'b3 na t\'ea propozycj\'ea i pierwszy si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'b3. Wtedy\par
Adam te\'bf si\'ea zgodzi\'b3. Kiedy Travis zacz\'b9\'b3 si\'ea \'9cmia\'e6, Douglas uciszy\'b3 go\par
szturchni\'eaciem \'b3okcia, by nie obudzi\'b3 dziecka.\par
- Musimy co\'9c zaplanowa\'e6 - szepn\'b9\'b3 Douglas. - My\'9cl\'ea, \'bfe powinni\'9cmy\par
st\'b9d jak najszybciej wyjecha\'e6, mo\'bfe nawet jutro poci\'b9giem o p\'f3\'b3nocy. Travis,\par
masz czas do wyjazdu, \'bfeby zdoby\'e6 rzeczy dla Mary Roses. Ja kupi\'ea bilety,\par
a ty, Adam, b\'eadziesz si\'ea musia\'b3 schowa\'e6 w baga\'bf\'f3wce razem z dzieckiem,\par
dobra?\par
Adam zgodzi\'b3 si\'ea skinieniem g\'b3owy.\par
- Zrobi\'ea to, co postanowisz - doda\'b3.\par
- A za co kupisz bilety? - spyta\'b3 Cole.\par
- Koperta, kt\'f3r\'b9 zwin\'b9\'b3em tej kobiecie, co wyrzuci\'b3a Mary Roses, jest\par
wypchana pieni\'eadzmi. S\'b9 tam te\'bf jakie\'9c stare papiery pi\'eaknie zapisane i za-\par
piecz\'eatowane, tylko nie wiem, o co w nich chodzi, bo nie umiem czyta\'e6. Ale\par
na pieni\'b9dzach si\'ea znam. Starczy ich na tyle, \'bfeby Adam dojecha\'b3 tam, gdzie\par
musi, i jeszcze na jaki\'9c kawa\'b3ek ziemi.\par
- Poka\'bf mi te papiery - poprosi\'b3 Adam.\par
Douglas wyci\'b9gn\'b9\'b3 kopert\'ea z kieszeni i wr\'eaczy\'b3 j\'b9 szefowi. Adam a\'bf\par
gwizdn\'b9\'b3, gdy zobaczy\'b3, ile by\'b3o w niej pieni\'eadzy. Znalaz\'b3 tam te\'bf dwa\par
dokumenty. Jeden z nich by\'b3 zapisany liczbami i bazgro\'b3ami, kt\'f3rych nie m\'f3g\'b3\par
rozszyfrowa\'e6, a drugi wygl\'b9da\'b3 jak czysta kartka wyrwana z zeszytu. Na g\'f3rze\par
by\'b3o zaledwie kilka wierszy r\'eacznie pisanego tekstu podaj\'b9cego dat\'ea urodzenia\par
i wag\'ea dziecka. Przeczyta\'b3 na g\'b3os tre\'9c\'e6 kartki, by inni dowiedzieli si\'ea, co\par
zawiera\'b3a.\par
- Ma\'b3o im by\'b3o, \'bfe j\'b9 wyrzucili, to jeszcze musieli wywali\'e6 jej papiery -\par
wyszepta\'b3 Douglas.\par
- Ja nie mia\'b3em papier\'f3w, jak mnie zostawili w sieroci\'f1cu - rzek\'b3 Travis.\par
- I tak dobrze, \'bfe wiedzia\'b3em, jak mam na imi\'ea, prawda, Cole?\par
- Chyba tak.\par
Travis uzna\'b3 t\'ea spraw\'ea za nieistotn\'b9.\par
- Mam wam co\'9c wa\'bfnego do powiedzenia, wi\'eac nie przerywajcie, dop\'f3ki\par
mnie nie wys\'b3uchacie, dobra? - Poczeka\'b3, a\'bf wszyscy ch\'b3opcy si\'ea zgodz\'b9, po\par
czym kontynuowa\'b3: - Jestem jedynym z nas wszystkich, kt\'f3ry wie na pewno,\par
\'bfe nie jest \'9ccigany ani poszukiwany przez prawo, wi\'eac uwa\'bfam, i\'bf Mary\par
Roses powinna nosi\'e6 moje nazwisko - Claybome. W\'b3a\'9cciwie, je\'bfeli mamy to\par
zrobi\'e6 naprawd\'ea dobrze, jak m\'f3wi Cole, to wszyscy powinni\'9ccie nosi\'e6 moje\par
nazwisko. Bracia i siostry stanowi\'b9 jedn\'b9 rodzin\'ea, wi\'eac musz\'b9 si\'ea tak samo\par
nazywa\'e6. Postan\'f3wmy, \'bfe od tej chwili wszyscy jeste\'9cmy Claybome'ami,\par
zgadzacie si\'ea?\par
- Nikt nie uwierzy, \'bfe jestem Claybome - rzek\'b3 Adam.\par
- A kogo obchodzi, w co inni uwierz\'b9? - spyta\'b3 Cole. - Wcale nam na\par
tym nie zale\'bfy, chcemy tylko, by zostawiono nas w spokoju. Jak powiesz, \'bfe\par
jeste\'9c Claybome, a my to potwierdzimy, to kto temu zaprzeczy? Ka\'bfdy, kto\par
ci\'ea zaczepi albo wejdzie nam w drog\'ea, b\'eadzie mia\'b3 z nami do czynienia.\par
I pami\'eataj, \'bfe mam teraz pistolet. Ju\'bf nied\'b3ugo b\'ead\'ea sobie m\'f3g\'b3 poradzi\'e6\par
z ka\'bfdym, kto nam si\'ea narazi.\par
Douglas i Travis skin\'eali g\'b3owami, a Adam westchn\'b9\'b3. Nast\'eapnie Douglas\par
wyci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea nad koszykiem, d\'b3oni\'b9 w d\'f3\'b3. Popatrzy\'b3 na pozosta\'b3ych cz\'b3on-\par
k\'f3w szajki.\par
- Przysi\'eagam, \'bfe pojedziemy po mam\'ea Roses i \'bfe staniemy si\'ea rodzin\'b9 dla\par
naszej ma\'b3ej Mary Roses. Jeste\'9cmy bra\'e6mi - wyszepta\'b3.\par
Travis po\'b3o\'bfy\'b3 d\'b3o\'f1 na r\'eaku Douglasa.\par
- Bra\'e6mi - powt\'f3rzy\'b3.\par
- Dla Mary Roses i dla mamy Roses - z\'b3o\'bfy\'b3 przysi\'eag\'ea Cole. - B\'eadziemy\par
bra\'e6mi a\'bf do \'9cmierci.\par
Adam wci\'b9\'bf si\'ea waha\'b3 i pozosta\'b3ym ch\'b3opcom zdawa\'b3o si\'ea, i\'bf trwa to\par
bardzo d\'b3ugo. W ko\'f1cu podj\'b9\'b3 decyzj\'ea. Po\'b3o\'bfy\'b3 d\'b3o\'f1 na r\'eace Cole'a.\par
- Bra\'e6mi a\'bf do \'9cmierci\par
przysi\'eag\'ea. - Dla obu - doda\'b3.\par
jego g\'b3os dr\'bfa\'b3 z przej\'eacia, kiedy sk\'b3ada\'b3\par
3 lipca 1860\par
Droga Mamo Roses!\par
Pisz\'ea do Ciebie, aby dowiedzie\'e6 si\'ea o pani\'b9 Livoni\'ea i modl\'ea si\'ea o to, by\par
ten list zasta\'b3 was obie przy dobrym zdrowiu. Opowiem Ci o wszystkich\par
wspania\'b3ych przygodach, kt\'f3re spotka\'b3y mnie w drodze na Zach\'f3d, ale naj-\par
pierw wyznam Ci co\'9c bardzo wa\'bfnego. Chodzi o nasz\'b9 rodzin\'ea. Masz teraz\par
imienniczk\'ea, Mamo. Nazywa si\'ea Mary Roses...\par
Ca\'b3uj\'ea Ci\'ea\par
John Ouincy Adam Claybome\par
Montana Yalley, 1879\par
Mary Roses nareszcie wraca\'b3a do domu.\par
Cole czeka\'b3 przy swym zaprz\'eagu na moment, kiedy dyli\'bfans wy\'b3oni si\'ea zza\par
ostatniego zakr\'eatu. By\'b3 tak podniecony, \'bfe z trudem zachowywa\'b3 spok\'f3j. Chmura\par
py\'b3u unosz\'b9ca si\'ea nad wzg\'f3rzem wskazywa\'b3a, \'bfe Mary Roses jest ju\'bf blisko. Pragn\'b9\'b3\par
zobaczy\'e6 j\'b9 jak najszybciej. Zastanawia\'b3 si\'ea, jak ona teraz wygl\'b9da po tych paru\par
miesi\'b9cach, a potem roze\'9cmia\'b3 si\'ea g\'b3o\'9cno sam do siebie. Przecie\'bf by\'b3a ju\'bf du\'bf\'b9\par
dziewczyn\'b9, kiedy wyje\'bfd\'bfa\'b3a, by rozpocz\'b9\'e6 ostatmi rok nauki. Nie m\'f3g\'b3 sobie\par
wyobrazi\'e6 \'bfadnych znacz\'b9cych zmian w jej wygl\'b9dzie, chyba \'bfe dosz\'b3o jej par\'ea\par
nowych pieg\'f3w u nasady nosa albo troch\'ea podros\'b3y jej w\'b3osy.\par
Bo\'bfe, jak on za ni\'b9 t\'easkni\'b3! Tak samo zreszt\'b9 jak ca\'b3a reszta. \'afycie na\par
farmie zmusza\'b3o ich do harowania od \'9cwitu do nocy. Dopiero przy kolacji\par
zdawali sobie spraw\'ea, jak bardzo brakuje im tego wmuszania w nich nowych\par
potraw, kt\'f3re przygotowywa\'b3a. Dobrze przyrz\'b9dza\'b3a tradycyjne dania, ale\par
wymy\'9clnych francuskich sos\'f3w, kt\'f3rymi podlewa\'b3a wszystko, co si\'ea da\'b3o,\par
\'bfaden z nich nie m\'f3g\'b3 prze\'b3kn\'b9\'e6.\par
Dyli\'bfans by\'b3 ju\'bf sp\'f3\'9fniony o ponad godzin\'ea, co oznacza\'b3o, \'bfe wo\'9fnic\'b9 by\'b3\par
stary i zniedo\'b3\'ea\'bfnia\'b3y Clive Harrington. Z pewno\'9cci\'b9, zanim jeszcze wyruszyli,\par
musia\'b3 opowiedzie\'e6 Mary Roses wszystkie ostatnie plotki. Cole domy\'9cla\'b3 si\'ea,\par
\'bfe Clive oczekuje od dziewczyny zainteresowania i \'bfe ona, maj\'b9c mi\'eakkie\par
serce, da mu si\'ea wygada\'e6.\par
Mary Roses szybko si\'ea z nim zaprzyja\'9fni\'b3a, chocia\'bf nikt w Blue Belle nie\par
m\'f3g\'b3 zrozumie\'e6 dlaczego. Clive Harrington by\'b3 starym cz\'b3owiekiem, k\'b3\'f3tliwym\par
i ponurym, \'b3atwo si\'ea irytowa\'b3 i narzeka\'b3 na sw\'f3j los. Cole uwa\'bfa\'b3 go za byle\par
co, a poza tym by\'b3 brzydki jak nieszcz\'ea\'9ccie. Ulice pustosza\'b3y, gdy tylko\par
pojawia\'b3 si\'ea w mie\'9ccie, chyba \'bfe gdzie\'9c obok znajdowa\'b3a si\'ea Mary Roses. Wtedy\par
nast\'eapowa\'b3a cudowna przemiana. Clive natychmiast z dzikusa przemienia\'b3 si\'ea\par
w \'b3agodnego baranka. Zachowywa\'b3 si\'ea wtedy tak, jakby wszyscy byli jego\par
najlepszymi przyjaci\'f3\'b3mi, i szczerzy\'b3 z\'eaby od rana do wieczora, co mia\'b3o\par
oznacza\'e6: \f1\'84czy\f0\'bf \'bfycie nie jest wspania\'b3e?" Harrington stanowi\'b3 przedmiot kpin,\par
gdy\'bf kocha\'b3 si\'ea w Mary Roses dlatego, \'bfe by\'b3a dla niego bardzo dobra.\par
Naprawd\'ea dba\'b3a o tego starego wariata. Zajmowa\'b3a si\'ea nim, troszczy\'b3a si\'ea\par
zawsze o to, by by\'b3 zapraszany na \'9cwi\'eata i w\'b3asnor\'eacznie naprawia\'b3a jego\par
ubrania. Raz w roku Harrington chorowa\'b3, zwykle w porze przeganiania byd\'b3a,\par
a czasami nawet wcze\'9cniej. Przychodzi\'b3 wtedy do ch\'b3opc\'f3w, trzymaj\'b9c w jed-\par
nej r\'eace kapelusz, a w drugiej brudn\'b9 chustk\'ea, i pyta\'b3, jak wyleczy\'e6 dziwn\'b9\par
dolegliwo\'9c\'e6. Oczywi\'9ccie, wszystko to by\'b3o k\'b3amstwem. Mary Roses zawsze\par
umieszcza\'b3a Clive'a w pokoju go\'9ccinnym i tam piel\'eagnowa\'b3a go przez ca\'b3y\par
tydzie\'f1, dop\'f3ki nie poczu\'b3 si\'ea lepiej.\par
Wszyscy w mie\'9ccie nazywali tydzie\'f1 niedomaga\'f1 Clive'a jego corocznym\par
urlopem. ze sposobu, w jaki starzec wyciera\'b3 sobie chustk\'b9 oczy i nos w czasie\par
powo\'bfenia ko\'f1mi, Cole wnioskowa\'b3, \'bfe planuje sobie nied\'b3ugo nast\'eapne wakacje.\par
Ledwie dyli\'bfans zd\'b9\'bfy\'b3 si\'ea zatrzyma\'e6, w otwartych drzwiczkach ukaza\'b3a\par
si\'ea Mary Roses.\par
- Nareszcie jestem w domu! - wykrzykn\'ea\'b3a. Unios\'b3a sp\'f3dnic\'ea i podbieg\'b3a\par
do brata, kapelusz spad\'b3 jej z g\'b3owy na ziemi\'ea. Zacz\'ea\'b3a si\'ea szczerze \'9cmia\'e6.\par
Cole usi\'b3owa\'b3 zachowa\'e6 pos\'eapn\'b9 min\'ea, gdy\'bf nie chcia\'b3, by Harrington p\'f3\'9fniej\par
opowiada\'b3, \'bfe si\'ea rozklei\'b3. Cole by\'b3 postrachem ca\'b3ego miasteczka i chcia\'b3, by\par
tak o nim m\'f3wiono. Jednak rado\'9c\'e6 siostry okaza\'b3a si\'ea zara\'9fliwa - nie m\'f3g\'b3\par
si\'ea opanowa\'e6 i te\'bf si\'ea roze\'9cmia\'b3. Pal sze\'9c\'e6 pozory.\par
Mary Roses wcale si\'ea nie zmieni\'b3a. By\'b3a tak samo jak dawniej niepohamo-\par
wana i spontaniczna. Na Boga, pozostali bracia zmartwiliby si\'ea, gdyby zoba-\par
czyli, \'bfe nadal ma serce jak na d\'b3oni.\par
Rzuci\'b3a si\'ea w jego ramiona. Jak na tak drobn\'b9 os\'f3bk\'ea \'9ccisn\'ea\'b3a go bardzo\par
mocno. Cole te\'bf j\'b9 u\'9ccisn\'b9\'b3 i poca\'b3owa\'b3 w czo\'b3o. Potem zaproponowa\'b3, \'bfeby\par
przesta\'b3a si\'ea \'9cmia\'e6 jak wariatka.\par
Mary Roses wcale si\'ea nie obrazi\'b3a. Cofn\'ea\'b3a si\'ea i z r\'eakami na biodrach zacz\'ea\'b3a\par
bacznie obserwowa\'e6 brata.\par
- Jeste\'9c ci\'b9gle tak pi\'eakny, jak zawsze, Cole. Przyznaj si\'ea, nie zabi\'b3e\'9c\par
nikogo, w czasie gdy mnie nie by\'b3o?\par
- Oczywi\'9ccie \'bfe nie - odburkn\'b9\'b3 Cole. Z\'b3o\'bfy\'b3 r\'eace na piersi i opar\'b3 si\'ea\par
o w\'f3z. Pr\'f3bowa\'b3 zrobi\'e6 gro\'9fn\'b9 min\'ea.\par
- Wydaje mi si\'ea, \'bfe uros\'b3e\'9c o par\'ea cali. I w\'b3osy jakby ci zja\'9cnia\'b3y. A sk\'b9d\par
masz ten strup na czole? Pobi\'b3e\'9c si\'ea z kim\'9c czy co?\par
Nim Cole zd\'b9\'bfy\'b3 odpowiedzie\'e6 na jej pytania, odwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Harringtona.\par
- Clive, czy m\'f3j brat pobi\'b3 si\'ea z kim\'9c, jak mnie nie by\'b3o?\par
- O ile sobie przypominam, to nie, panienko Mary.\par
- A mo\'bfe pchn\'b9\'b3e\'9c kogo\'9c no\'bfem?\par
- Chyba nie - odpowiedzia\'b3 Cole.\par
Mary Roses zadowoli\'b3a si\'ea t\'b9 odpowiedzi\'b9. U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.\par
- Tak si\'ea ciesz\'ea, \'bfe jestem w domu. Postanowi\'b3am sobie, \'bfe ju\'bf nigdy st\'b9d\par
nie wyjad\'ea. Adam nie zmusi mnie do \'bfadnego wyjazdu, bez wzgl\'eadu na to,\par
jak korzystny by\'b3by dla kszta\'b3towania mojego umys\'b3u czy duszy. Jestem teraz\par
eleganck\'b9 dziewczyn\'b9 i mam papiery, \'bfeby to udowodni\'e6. Bo\'bfe, jak ciep\'b3\'b9\par
mamy wiosn\'ea! Uwielbiam ten \'bfar, piach, wiatr i ten kurz. Czy Travis nie pobi\'b3\par
si\'ea z kim\'9c w mie\'9ccie? A zreszt\'b9, niewa\'bfne - doda\'b3a po\'9cpiesznie. - I tak by\'9c\par
mi nie powiedzia\'b3, gdyby co\'9c przeskroba\'b3. Ale Adam mi na pewno powie.\par
Nawiasem m\'f3wi\'b9c pisywa\'b3 do mnie cz\'ea\'9cciej ni\'bf ty. Czy ju\'bf sko\'f1czyli\'9ccie\par
budow\'ea stajni? Dosta\'b3am list od mamy R\'f3\'bfy na dzie\'f1 przed zako\'f1czeniem\par
szko\'b3y. Poczta przysz\'b3a w sam\'b9 por\'ea, czy to nie jest niesamowite? \'afyjemy\par
teraz w tak wspania\'b3ych czasach. A co z...\par
Cole z trudem nad\'b9\'bfa\'b3 za tym, co m\'f3wi\'b3a jego siostra. By\'b3a bardzo\par
wygadana.\par
- Nie tak szybko - przerwa\'b3 jej. - Nie mog\'ea ci odpowiedzie\'e6 na wszystkie\par
pytania na raz. Z\'b3ap oddech, a ja p\'f3jd\'ea pom\'f3c Hamngtonowi roz\'b3adowywa\'e6\par
twoje rzeczy.\par
Kilka minut p\'f3\'9fniej kufer, pud\'b3a i trzy walizki le\'bfa\'b3y w tylnej cz\'ea\'9cci wozu.\par
Mary Roses wspi\'ea\'b3a si\'ea na stopnie i zacz\'ea\'b3a szuka\'e6 czego\'9c w swoich rzeczach.\par
Cole zaproponowa\'b3, by od\'b3o\'bfy\'b3a to do czasu, gdy dojad\'b9 do domu.\par
Zignorowa\'b3a go i po zamkni\'eaciu pierwszego pud\'b3a wzi\'ea\'b3a si\'ea do drugiego.\par
Harrington sta\'b3 obok wozu i u\'9cmiecha\'b3 si\'ea do Mary Roses.\par
- Strasznie si\'ea za pani\'b9 st\'easkni\'b3em, panienko Mary - wyszepta\'b3. Zaczer-\par
wieni\'b3 si\'ea przy tym jak ma\'b3y ch\'b3opiec i zerkn\'b9\'b3 na Cole'a, by sprawdzi\'e6, czy\par
nie \'9cmieje si\'ea z niego. Cole uda\'b3, \'bfe nie us\'b3ysza\'b3 tego wyznania. Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea\par
jednak i westchn\'b9\'b3, kiedy spostrzeg\'b3, \'bfe siostra jest wyra\'9fnie zadowolona\par
z tego, co us\'b3ysza\'b3a.\par
- Ja te\'bf si\'ea za tob\'b9 st\'easkni\'b3am, Clive. Czy dostawa\'b3e\'9c moje listy? - spyta\'b3a\par
Mary Roses.\par
- Oczywi\'9ccie - odrzek\'b3. - I czyta\'b3em ka\'bfdy po par\'ea razy.\par
Mary Roses u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do swego przyjaciela. - Bardzo si\'ea z tego\par
ciesz\'ea. Nie zapomnia\'b3am o twoich urodzinach. Nie odchod\'9f jeszcze, bo mam\par
co\'9c dla ciebie.\par
Po dok\'b3adnym przetrz\'b9\'9cni\'eaciu zawarto\'9cci walizki znalaz\'b3a pude\'b3ko, kt\'f3rego\par
szuka\'b3a, i poda\'b3a je Clive'owi.\par
- To dla ciebie. Obiecaj mi, \'bfe je otworzysz dopiero w domu.\par
- Panienka przywioz\'b3a mi prezent? - zapyta\'b3 Clive \'bfe zdumieniem.\par
- Dwa prezenty - wyja\'9cni\'b3a z u\'9cmiechem. - Ten drugi w\'b3o\'bfony jest do\par
pierwszego.\par
- A co to takiego? - spyta\'b3 Clive. Zachowywa\'b3 si\'ea jak ma\'b3y ch\'b3opiec\par
w Wigili\'ea Bo\'bfego Narodzenia.\par
Mary Roses chwyci\'b3a go za r\'eak\'ea i zesz\'b3a z wozu.\par
- To niespodzianka - odpowiedzia\'b3a. - Dlatego w\'b3o\'bfy\'b3am j\'b9 do takiego\par
\'b3adnego pude\'b3ka. Dzi\'eakuj\'ea za odwiezienie mnie - doda\'b3a z dygni\'eaciem. - To\par
by\'b3a pi\'eakna podr\'f3\'bf.\par
- A czy panienka nie obrazi\'b3a si\'ea, \'bfe nie da\'b3em jej jecha\'e6 zemn\'b9 na ko\'9fle?\par
- Nie, wcale nie - zapewni\'b3a go.\par
Harrington odwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Cole'a, \'bfeby wyja\'9cni\'e6 spraw\'ea.\par
- B\'b3aga\'b3a mnie, bym jej pozwoli\'b3 tam usi\'b9\'9c\'e6 razem zen\'b9, ale my\'9cla\'b3em,\par
\'bfe to nie by\'b3oby odpowiednie miejsce dla tak eleganckiej panienki.\par
Cole przytakn\'b9\'b3.\par
- Musimy si\'ea zbiera\'e6, Mary Roses - rzek\'b3.\par
Nie pytaj\'b9c jej o zdanie odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i wspi\'b9\'b3 na w\'f3z. Wzi\'b9\'b3 lejce i poprosi\'b3\par
siostr\'ea, by si\'ea pospieszy\'b3a.\par
Mary Roses podnios\'b3a z ziemi kapelusz. Clive, trzymaj\'b9c kurczowo prezent,\par
jakby by\'b3 bezcennym skarbem, powoli skierowa\'b3 si\'ea do dyli\'bfansu.\par
Nareszcie wracali do domu. Cole odpowiada\'b3 na pytania Mary Roses, a ona\par
stopniowo rozwiewa\'b3a jego z\'b3udzenia, \'bfe zosta\'b3a dystyngowan\'b9 panien-\par
k\'b9. Zdj\'ea\'b3a bia\'b3e r\'eakawiczki, a potem wyj\'ea\'b3a szpilki, trzymaj\'b9ce jej mister-\par
nie upi\'eaty kok. By\'b3a zadowolona, gdy g\'easte jasne w\'b3osy opad\'b3y jej na\par
ramiona.\par
Westchn\'ea\'b3a z ulg\'b9 przeczesuj\'b9c je palcami.\par
- Mam ju\'bf dosy\'e6 udawania damy - rzek\'b3a. - Wierz mi, to straszna\par
m\'eaczarnia.\par
Cole roze\'9cmia\'b3 si\'ea. Mary Roses wiedzia\'b3a, \'bfe nie mo\'bfe liczy\'e6 na pob\'b3a\'bfanie\par
z jego strony.\par
- Gdyby ci kazali nosi\'e6 gorset, przesta\'b3by\'9c si\'ea \'9cmia\'e6. To strasznie \'9cciska,\par
a poza tym jest takie nienaturalne.\par
- A musia\'b3a\'9c to wk\'b3ada\'e6 do szko\'b3y? - zapyta\'b3 Cole z przera\'bfeniem.\par
- Tak - odpowiedzia\'b3a. - Ale wcale go nie nosi\'b3am. I tak nikt si\'ea nie\par
zorientowa\'b3, bo nigdy nie rozbiera\'b3am si\'ea przy innych.\par
- No, mam nadziej\'ea, \'bfe nie.\par
Przyhamowa\'b3 konie, kiedy wjechali na stromo biegn\'b9c\'b9 drog\'ea pierwszego\par
zbocza. Mary Roses odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, by sprawdzi\'e6, czy nie spad\'b3a walizka le\'bf\'b9ca\par
z ty\'b3u.\par
Kiedy dojechali na szczyt, ponownie si\'ea odwr\'f3ci\'b3a. Zdj\'ea\'b3a granatowy \'bfakiet\par
i rozwiesi\'b3a go na oparciu siedzenia. Potem rozpi\'ea\'b3a mankiety nakrochmalonej\par
bia\'b3ej bluzki. Poniewa\'bf ko\'b3nierzyk \'9cciska\'b3 jej szyj\'ea, odpi\'ea\'b3a pierwsze trzy\par
guziczki.\par
- W szkole wydarzy\'b3a si\'ea dziwna historia i sama nie wiem, co o niej\par
my\'9cle\'e6.\par
- A co si\'ea sta\'b3o? - spyta\'b3.\par
- W styczniu do naszej klasy przysz\'b3a nowa dziewczyna z Chicago.\par
Rodzice przyjechali razem z ni\'b9, \'bfeby pom\'f3c jej si\'ea urz\'b9dzi\'e6.\par
- No i co?\par
- To pewnie nic takiego - powiedzia\'b3a wzruszaj\'b9c ramionami.\par
- Ale opowiedz mi o tym. Wyczuwam niepok\'f3j w twoim g\'b3osie.\par
- To nie niepok\'f3j - rzek\'b3a. - Tylko to by\'b3o takie dziwne. Matka tej\par
dziewczyny urodzi\'b3a si\'ea i wychowa\'b3a w Anglii. Ona twierdzi\'b3a, \'bfe mnie zna.\par
- To niemo\'bfliwe. Przecie\'bf nigdy nie by\'b3a\'9c w Anglii. A mo\'bfe widzia\'b3a ci\'ea\par
gdzie indziej?\par
Mary Roses zaprzeczy\'b3a ruchem g\'b3owy.\par
- Na pewno bym j\'b9 pami\'eata\'b3a.\par
- Powiedz mi, co si\'ea sta\'b3o.\par
- Przechodzi\'b3am przez jadalni\'ea i u\'9cmiecha\'b3am si\'ea uprzejmie do nowo\par
przyby\'b3ych, \'bfeby si\'ea lepiej poczuli w nowym miejscu. Wtedy nagle matka tej\par
dziewczyny wydala z siebie krzyk, kt\'f3ry m\'f3g\'b3by wystraszy\'e6 kamienne gargul-\par
ce na szczycie Emmet Building. Ja te\'bf si\'ea przestraszy\'b3am.\par
- Dlaczego?\par
- Dlatego, \'bfe jak krzycza\'b3a, to pokazywa\'b3a na mnie palcem - wyja\'9cni\'b3a\par
Mary Roses. - Troch\'ea mnie tym speszy\'b3a.\par
- I co si\'ea sta\'b3o potem?\par
- Skrzy\'bfowa\'b3a ramiona na piersiach i wydawa\'b3o si\'ea, \'bfe zaraz zemdleje.\par
- No dobra, Mary Roses. Co znowu nabroi\'b3a\'9c? - Zacz\'b9\'b3 podejrzewa\'e6, \'bfe\par
siostra nie m\'f3wi ca\'b3ej prawdy. Zazwyczaj nie zdawa\'b3a sobie sprawy z kon-\par
sekwencji swych post\'eapk\'f3w.\par
- Nie zrobi\'b3am nic z\'b3ego! - zawo\'b3a\'b3a ura\'bfona. - Zachowywa\'b3am si\'ea jak\par
prawdziwa dama. Dlaczego od razu my\'9clisz, \'bfe to ja doprowadzi\'b3am t\'ea\par
nieszcz\'easn\'b9 kobiet\'ea do tego stanu?\par
- Bo na og\'f3\'b3 tak bywa. Czy mia\'b3a\'9c ze sob\'b9 rewolwer?\par
- Sk\'b9d\'bfe! Nie zrobi\'b3am nic nieodpowiedniego, nawet nie uciek\'b3am. Za-\par
pewniam ci\'ea, \'bfe kiedy trzeba, umiem zachowa\'e6 si\'ea jak dama.\par
- No to o co chodzi\'b3o tej kobiecie?\par
- Kiedy wreszcie si\'ea uspokoi\'b3a, powiedzia\'b3a, \'bfe wzi\'ea\'b3a mnie za kobiet\'ea,\par
kt\'f3r\'b9 kiedy\'9c zna\'b3a. Ta kobieta nazywa\'b3a si\'ea lady Agatha Jaka\'9c Tam i podobno\par
jestem do niej strasznie podobna.\par
- To nie jest takie dziwne - powiedzia\'b3 Cole. - Przecie\'bf wiele kobiet ma\par
blond w\'b3osy i niebieskie oczy. Jako\'9c specjalnie si\'ea nie wyr\'f3\'bfniasz.\par
- Czy chcesz powiedzie\'e6, \'bfe jestem pospolita?\par
- Na to wychodzi.\par
To oczywi\'9ccie by\'b3o k\'b3amstwem. Mary Roses z ca\'b3\'b9 pewno\'9cci\'b9 by\'b3a zaprze-\par
czeniem tego, co pospolite. Uroda jej rozkwit\'b3a pe\'b3nym blaskiem i dostrzegali\par
to mieszka\'f1cy miasteczka. Cole jednak tego nie widzia\'b3. Ta s\'b3odka i dobra\par
dziewczyna potrafi\'b3a by\'e6 dokuczliwa. Dawniej strasznie dawa\'b3a mu si\'ea we\par
znaki, lecz teraz, gdy dojrza\'b3a, nie by\'b3a ju\'bf taka niezno\'9cna.\par
- Adam m\'f3wi, \'bfe jestem \'b3adna, a on nigdy nie k\'b3amie - przekomarza\'b3a\par
si\'ea. Potr\'b9ci\'b3a brata ramieniem. - Poza tym dobrze wiesz, \'bfe liczy si\'ea to, co\par
jest wewn\'b9trz cz\'b3owieka. Mama Roses, chocia\'bf nigdy mnie nie widzia\'b3a, uwa\'bfa,\par
\'bfe jestem jej pi\'eakn\'b9 c\'f3rk\'b9.\par
- Czy przestaniesz si\'ea wreszcie chwali\'e6?\par
- Tak. - Za\'9cmia\'b3a si\'ea.\par
- Ja bym si\'ea tak nie przejmowa\'b3, gdybym by\'b3 do kogo\'9c podobny.\par
- Ale to jeszcze nie koniec - ci\'b9gn\'ea\'b3a. - Miesi\'b9c p\'f3\'9fniej zosta\'b3am wezwana\par
do gabinetu dyrektorki. Czeka\'b3 tam na mnie jaki\'9c starszy m\'ea\'bfczyzna i dyre-\par
ktorka. Na jej biurku le\'bfa\'b3a teczka z moimi dokumentami.\par
- A sk\'b9d wiesz, \'bfe to by\'b3y twoje dokumenty?\par
- Bo moja teczka jest najgrubsza z ca\'b3ej szko\'b3y - odpowiedzia\'b3a. - I ma\par
podart\'b9 ok\'b3adk\'ea.\par
Spojrza\'b3a na brata i od razu wiedzia\'b3a, o czym my\'9cli.\par
- M\'f3g\'b3by\'9c przesta\'e6 si\'ea tak g\'b3upkowato u\'9cmiecha\'e6 i udawa\'e6, \'bfe wszystko\par
wiesz, Cole. Przyznaj\'ea, \'bfe pierwszy rok w szkole nie poszed\'b3 mi wspaniale,\par
ale musia\'b3am si\'ea zaadaptowa\'e6. Teraz wiem, i\'bf po prostu t\'easkni\'b3am do domu\par
i robi\'b3am wszystko, by mnie wyrzucili. Chcia\'b3am was w ten spos\'f3b zmusi\'e6 do\par
przyjechania po mnie. Ale - doda\'b3a po\'9cpiesznie - potem to si\'ea zmieni\'b3o i teraz\par
mam doskona\'b3e wyniki w nauce i to si\'ea chyba liczy.\par
- Powiedz mi co\'9c o tym starszym facecie - poprosi\'b3 Cole.\par
- Powiedzia\'b3, \'bfe jest prawnikiem - rzek\'b3a. - Dopytywa\'b3 si\'ea o moj\'b9 rodzin\'ea.\par
Koniecznie chcia\'b3 wiedzie\'e6, od kiedy mieszkamy w Montanie i dlaczego nie\par
jeste\'9cmy z matk\'b9. Chcia\'b3, \'bfebym opisa\'b3a wygl\'b9d moich braci. Nie odpowie-\par
dzia\'b3am na \'bfadne z jego pyta\'f1, bo uwa\'bfa\'b3am, \'bfe to nie jego sprawa. To by\'b3\par
zupe\'b3nie obcy m\'ea\'bfczyzna i wcale mi si\'ea nie podoba\'b3.\par
Cole'owi te\'bf si\'ea to nie podoba\'b3o.\par
- Czy m\'f3wi\'b3, dlaczego tak ci\'ea wypytuje?\par
- Powiedzia\'b3, \'bfe chodzi o jaki\'9c spadek. Ale jak sko\'f1czy\'b3 ze mn\'b9 rozma-\par
wia\'e6, ju\'bf nie by\'b3 taki przekonany, \'bfe jestem jak\'b9\'9c dalek\'b9 krewn\'b9. Zaniepokoi-\par
\'b3am ci\'ea t\'b9 histori\'b9, prawda?\par
- Troch\'ea - przyzna\'b3. - Nie lubi\'ea, jak kto\'9c o nas wypytuje.\par
Pr\'f3bowa\'b3a poprawi\'e6 mu humor.\par
- To nie by\'b3o znowu takie straszne - powiedzia\'b3a. - Nie zd\'b9\'bfy\'b3am\par
przygotowa\'e6 si\'ea wtedy do klas\'f3wki z angielskiego, bo Eleanor przez p\'f3\'b3 nocy\par
opowiada\'b3a mi jakie\'9c g\'b3upoty, ale poniewa\'bf siedzia\'b3am tak d\'b3ugo w biurze\par
dyrektorki, to klas\'f3wk\'ea pisa\'b3am dopiero nast\'eapnego dnia.\par
- My\'9cla\'b3em, \'bfe ju\'bf nie b\'eadziesz chcia\'b3a by\'e6 z Eleanor przez drugi rok.\par
- Zapewniam ci\'ea, \'bfe nie mia\'b3am zamiaru, ale nikt inny nie chcia\'b3 z ni\'b9\par
mieszka\'e6 i wychowawczyni prawie na kolanach b\'b3aga\'b3a mnie, bym wzi\'ea\'b3a\par
Eleanor do mojego pokoju. Biedna Eleanor! Naprawd\'ea ma bardzo dobre serce,\par
tylko na og\'f3\'b3 tego nie wida\'e6. Ona jest dla mnie pr\'f3b\'b9 wytrzyma\'b3o\'9cci.\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Ta dziewczyna by\'b3a jedyn\'b9 skaz\'b9 na szcz\'ea\'9cliwym\par
\'bfyciu jego siostry. Poza Mary Roses nikt inny w ca\'b3ej szkole nie m\'f3g\'b3 znie\'9c\'e6\par
Eleanor. Natomiast bracia Mary Roses ch\'eatnie s\'b3uchali r\'f3\'bfnych o niej historyjek\par
i prosili siostr\'ea o opowiedzenie kt\'f3rej\'9c z nich, kiedy tylko chcieli si\'ea po\'9cmia\'e6.\par
- Czy jest ci\'b9gle tak samo zawzi\'eata? - spyta\'b3 Cole, maj\'b9c nadziej\'ea, \'bfe\par
siostra opowie mu jak\'b9\'9c now\'b9 histori\'ea.\par
- Owszem - przyzna\'b3a Mary Roses. - Dawniej zawsze mia\'b3am poczucie\par
winy, kiedy wam o niej opowiada\'b3am, ale Travis przekona\'b3 mnie, \'bfe nie ma\par
w tym nic z\'b3ego i \'bfe ona si\'ea nigdy o tym nie dowie. Eleanor czasami potrafi\par
by\'e6 niesamowita. Czy wiesz, \'bfe wyjecha\'b3a tydzie\'f1 przed ko\'f1cem roku szkol-\par
nego? Nawet si\'ea z nikim nie po\'bfegna\'b3a. Co\'9c by\'b3o nie tak z jej ojcem, ale nie\par
chcia\'b3a mi powiedzie\'e6 co. Przez pi\'ea\'e6 ostatnich nocy p\'b3aka\'b3a w poduszk\'ea,\par
a potem nagle wyjecha\'b3a. \'afa\'b3uj\'ea, \'bfe nie zaufa\'b3a mi i nie podzieli\'b3a si\'ea ze mn\'b9\par
swoimi k\'b3opotami. Pomog\'b3abym jej, gdybym tylko mog\'b3a. Jej ojciec wcale nie\par
by\'b3 chory. Wiem, bo spyta\'b3am o to dyrektork\'ea po wyje\'9fdzie Eleanor. Dyre-\par
ktorka nie chcia\'b3a mi nic powiedzie\'e6, tylko wyd\'ea\'b3a usta, a to jest u niej oznak\'b9\par
wielkiego niezadowolenia. Ojciec Eleanor chcia\'b3 podarowa\'e6 du\'bf\'b9 sum\'ea pieni\'ea-\par
dzy na budow\'ea drugiego internatu. Dyrektorka powiedzia\'b3a mi, \'bfe wszystko\par
zosta\'b3o odwo\'b3ane. I wiesz, co jeszcze powiedzia\'b3a?\par
-Co?\par
- Powiedzia\'b3a, \'bfe zosta\'b3a oszukana. Jak my\'9clisz, o co jej mog\'b3o chodzi\'e6?\par
- Nie wiem.\par
- Przed samym wyjazdem zaprosi\'b3am Eleanor, \'bfeby przyby\'b3a do R\'f3\'bfanego\par
Wzg\'f3rza, je\'9cli tylko b\'eadzie mnie potrzebowa\'e6.\par
- Po co j\'b9 zaprosi\'b3a\'9c?\par
- By\'b3a taka biedna, p\'b3aka\'b3a jak ma\'b3e dziecko - usprawiedliwia\'b3a si\'ea Mary\par
Roses. - Ale nie martw si\'ea, na pewno nie pojawi si\'ea na naszej farmie. To dla\par
niej miejsce za ma\'b3o ucywilizowane. Ona jest bardzo zmanierowana. Ale troch\'ea\par
mnie dotkn\'ea\'b3o, \'bfe si\'ea ze mn\'b9 nie po\'bfegna\'b3a. W ko\'f1cu by\'b3am jej jedyn\'b9\par
przyjaci\'f3\'b3k\'b9. Chocia\'bf mo\'bfe nie tak\'b9 najlepsz\'b9, prawda?\par
- A niby dlaczego?\par
- Dobrze wiesz dlaczego - odrzek\'b3a. - Opowiadam o niej r\'f3\'bfne historyjki,\par
a to nie jest w porz\'b9dku. Przyjaci\'f3\'b3ki nie powinny si\'ea obgadywa\'e6.\par
- M\'f3wi\'b3a\'9c nam tylko o tym, co zdarzy\'b3o si\'ea naprawd\'ea, a w szkole przecie\'bf\par
jej broni\'b3a\'9c. Tam jej nie obgadywa\'b3a\'9c, prawda?\par
- No nie.\par
- Wi\'eac nie widz\'ea w tym nic z\'b3ego. Nigdy jej nie krytykowa\'b3a\'9c, nawet przy\par
nas.\par
- Tak, ale...\par
- Stara\'b3a\'9c si\'ea, by by\'b3a zapraszana na przyj\'eacia i dzi\'eaki tobie nigdy nie by\'b3a\par
pomijana.\par
- Sk\'b9d o tym wiesz?\par
- Po prostu ci\'ea znam. Zawsze opiekujesz si\'ea wszystkimi niedo\'b3\'eagami.\par
- Eleanor wcale nie jest niedo\'b3\'eag\'b9.\par
- Widzisz? Znowu jej bronisz.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.\par
- Jak tylko podziel\'ea si\'ea z tob\'b9 jakim\'9c problemem, to od razu czuj\'ea si\'ea\par
lepiej. Czy my\'9clisz, \'bfe ten prawnik nie b\'eadzie si\'ea ju\'bf nami interesowa\'e6?\par
- Tak my\'9cl\'ea - odpowiedzia\'b3.\par
Westchn\'ea\'b3a.\par
- St\'easkni\'b3am si\'ea za tob\'b9, Cole.\par
- Ja za tob\'b9 te\'bf, smarkulo.\par
Znowu go szturchn\'ea\'b3a. Zacz\'eali rozmawia\'e6 o farmie. Po jej wyje\'9fdzie\par
z R\'f3\'bfanego Wzg\'f3rza bracia kupili nast\'eapny kawa\'b3ek ziemi. Travis by\'b3 w Ham-\par
mond - kupowa\'b3 wszystko, co potrzebne do ogrodzenia du\'bfej \'b3\'b9ki dla koni,\par
by mie\'e6 je na oku.\par
Dotarli do R\'f3\'bfanego Wzg\'f3rza. T\'ea nazw\'ea nada\'b3a domowi Mary Roses, kiedy\par
mia\'b3a osiem lat. Wtedy to znalaz\'b3a na stokach kwiaty, kt\'f3re, jak jej si\'ea\par
wydawa\'b3o, by\'b3y dzikimi r\'f3\'bfami, i uzna\'b3a je za przes\'b3anie od Boga. Mia\'b3o ono\par
oznacza\'e6, \'bfe nigdy nie powinni opuszcza\'e6 tego miejsca, gdy\'bf jej imi\'ea, jak\par
r\'f3wnie\'bf jej matki, brzmia\'b3o Mary Roses. Adam nie chcia\'b3 gasi\'e6 jej zapa\'b3u\par
i dlatego nie powiedzia\'b3 jej, \'bfe nie by\'b3y to r\'f3\'bfe, lecz wierzb\'f3wki. Zdawa\'b3o mu\par
si\'ea r\'f3wnie\'bf, \'bfe nadanie nazwy ich farmie mo\'bfe da\'e6 siostrze troch\'ea poczucia\par
bezpiecze\'f1stwa. Nazwa przyj\'ea\'b3a si\'ea i ju\'bf po roku nawet mieszka\'f1cy Blue Belle\par
nie m\'f3wili o domu Clayborne'\'f3w inaczej ni\'bf R\'f3\'bfane Wzg\'f3rze.\par
Ich domostwo po\'b3o\'bfone by\'b3o w samym \'9crodku doliny g\'b3\'eaboko w g\'f3rach\par
Montany. Wok\'f3\'b3 rancza rozci\'b9ga\'b3a si\'ea kotlina o \'9crednicy oko\'b3o p\'f3\'b3 mili. Cole\par
nalega\'b3, by zbudowa\'e6 dom w samym \'9crodku tej p\'b3askiej r\'f3wniny tak, aby\par
mo\'bfna by\'b3o zobaczy\'e6 ka\'bfdego, kto wchodzi\'b3by na ich teren. Tak jak inni bracia\par
nie lubi\'b3 niespodzianek. Natychmiast po sko\'f1czeniu budowy domu dorobi\'b3 nad\par
strychem wie\'bfyczk\'ea obserwacyjn\'b9, by mogli dostrzec ka\'bfdego intruza.\par
G\'f3ry o szczytach przykrytych \'9cniegiem stanowi\'b3y od p\'f3\'b3nocy i zachodu\par
majestatyczne t\'b3o ich gospodarstwa. Od wschodniej strony znajdowa\'b3y si\'ea\par
ni\'bfsze wzniesienia, kt\'f3re by\'b3y bezu\'bfyteczne dla hodowli, gdy\'bf nie nadawa\'b3y\par
si\'ea na pastwiska.\par
Poniewa\'bf jednak by\'b3o tu jeszcze sporo bobr\'f3w, nied\'9fwiedzi i szarych\par
wilk\'f3w, my\'9cliwi ci\'b9gle zastawiali na nie sid\'b3a. Od czasu do czasu jaki\'9c\par
zm\'eaczony traper zatrzymywa\'b3 si\'ea przy ich domu, by co\'9c zje\'9c\'e6 i troch\'ea pogada\'e6.\par
Adam nigdy nie pozwoli\'b3, by kto\'9c odszed\'b3 g\'b3odny, a je\'9cli go\'9c\'e6 chcia\'b3 zosta\'e6\par
do rana, mia\'b3 zapewniony nocleg.\par
Do rancza wiod\'b3a tylko jedna przejezdna droga - by\'b3a odga\'b3\'eazieniem od\par
g\'b3\'f3wnego szlaku biegn\'b9cego przez wzg\'f3rze z miasteczka Blue Belle. Jednak\par
nawet ta trasa by\'b3a m\'eacz\'b9ca dla przyjezdnych. Je\'bfeli ci\'b9gn\'eali za sob\'b9 wy\'b3ado-\par
wane wozy, zajmowa\'b3o im zwykle p\'f3\'b3tora dnia, aby dotrze\'e6 do Blue Belle.\par
Wi\'eakszo\'9c\'e6 z nich nie doje\'bfd\'bfa\'b3a dalej ni\'bf do Perry lub Hammond. Jedynie ci\par
najtwardsi, zdeterminowani lub uciekaj\'b9cy przed po\'9ccigiem nie przerywali\par
podr\'f3\'bfy. Chocia\'bf przeb\'b9kiwano o z\'b3o\'bfach z\'b3ota w p\'f3\'b3nocnej cz\'ea\'9cci g\'f3r, nikt\par
go nie znalaz\'b3 i w\'b3a\'9cnie dzi\'eaki temu teren pozosta\'b3 nie zamieszkany. Porz\'b9dne,\par
przestrzegaj\'b9ce prawa rodziny, maj\'b9c nadziej\'ea na bezp\'b3atn\'b9 ziemi\'ea pod budow\'ea\par
domu, przep\'b3ywa\'b3y rzek\'ea Missouri na dwumasztowcach lub podejmowa\'b3y\par
ryzyko wsiadaj\'b9c na pok\'b3ad kt\'f3rego\'9c z kursuj\'b9cych po niej statk\'f3w. Na og\'f3\'b3\par
ludzie ci jednak osiadali tu, zanim uda\'b3o im si\'ea dotrze\'e6 do jakiego\'9c du\'bfego\par
miasta. Prawda, \'bfe w mie\'9ccie wiedliby \'bfycie bardziej zorganizowane, co dla\par
nabo\'bfnych rodzin ze wschodniego wybrze\'bfa stanowi\'b3o pot\'ea\'bfn\'b9 pokus\'ea. Po-\par
wa\'bfni obywatele nawo\'b3ywali do przestrzegania porz\'b9dku i prawa, a grupy\par
patrolowe, w odpowiedzi na te apele, szybko oczy\'9cci\'b3y okolice z rzezimiesz-\par
k\'f3w w\'b3\'f3cz\'b9cych si\'ea wok\'f3\'b3 wi\'eakszych miast, nie wy\'b3\'b9czaj\'b9c Hammond.\par
Grupy patrolowe pocz\'b9tkowo dobrze spe\'b3nia\'b3y swe zadania, lecz z czasem\par
sta\'b3y si\'ea jeszcze gro\'9fniejszym problemem, poniewa\'bf niekt\'f3rzy z ich cz\'b3onk\'f3w,\par
szwendaj\'b9c si\'ea po okolicy, zacz\'eali zagra\'bfa\'e6 mieszka\'f1com dok\'b3adnie tak samo,\par
jak ci, z kt\'f3rymi poprzednio walczyli. Wymiar sprawiedliwo\'9cci dzia\'b3a\'b3 pospie-\par
sznie, a cz\'easto w og\'f3le go nie by\'b3o. Pog\'b3oska stanowi\'b3a cz\'easto dow\'f3d winy\par
wystarczaj\'b9cy na to, by podejrzanego o przest\'eapstwo wyci\'b9gn\'b9\'e6 z domu\par
i powiesi\'e6 na najbli\'bfszym drzewie. Nawet noszenie odznaki nie dawa\'b3o \'bfadnej\par
ochrony przed grupami patrolowymi.\par
Jednak prawdziwi przest\'eapcy i bandyci rozgl\'b9daj\'b9cy si\'ea za \'b3atwym \'b3upem,\par
ci, kt\'f3rzy umieli dzia\'b3a\'e6 szybko i podst\'eapnie, uszli przed linczem, opu\'9ccili\par
wi\'eaksze miasta, takie jak Hammond, i osiedlili si\'ea w Blue Belle oraz wok\'f3\'b3\par
niego.\par
Z tego w\'b3a\'9cnie powodu to miasto mia\'b3o zupe\'b3nie s\'b3usznie jak najgor-\par
sz\'b9 reputacj\'ea. Mimo to mieszka\'b3o w Blue Belle kilka porz\'b9dnych rodzin.\par
Adam twierdzi\'b3, \'bfe osiedli\'b3y si\'ea tam one, zanim u\'9cwiadomi\'b3y sobie sw\'b9\par
pomy\'b3k\'ea.\par
Nie pozwalano Mary Roses samej wyje\'bfd\'bfa\'e6 do Blue Belle. Poniewa\'bf Adam\par
nigdy, ale to nigdy nie opuszcza\'b3 rancza, Mary Roses mog\'b3a liczy\'e6 tylko na to,\par
\'bfe Travis, Douglas albo Cole b\'ead\'b9 mieli w\'b3a\'9cnie co\'9c do za\'b3atwienia w mie\'9ccie\par
i \'bfe zabior\'b9 j\'b9 ze sob\'b9. Bracia robili to na zmian\'ea, je\'bfeli jednak \'bfaden z nich\par
nie m\'f3g\'b3 wyjecha\'e6, Mary Roses nie rusza\'b3a si\'ea z domu.\par
Cole przyhamowa\'b3 konie, kiedy dojechali do szczytu g\'f3ry, kt\'f3ra oddziela\'b3a\par
g\'b3\'f3wn\'b9 drog\'ea wiod\'b9c\'b9 do miasta od posiad\'b3o\'9cci Claybome'\'f3w. Wiedzia\'b3, \'bfe\par
kiedy dojad\'b9 do zakr\'eatu prowadz\'b9cego ku dolinie, Mary Roses poprosi go, by\par
si\'ea zatrzyma\'b3.\par
Zrobi\'b3a dok\'b3adnie to, co przewidzia\'b3.\par
- Prosz\'ea, sta\'f1my tu na chwil\'ea. Tak dawno nie by\'b3am w tych stronach.\par
Pos\'b3usznie zatrzyma\'b3 konie i cierpliwie czeka\'b3 na jej kolejn\'b9 pro\'9cb\'ea.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe potrwa chwil\'ea, zanim siostra wprowadzi si\'ea w odpowiedni nastr\'f3j,\par
a nast\'eapnie \'b3zy nap\'b3yn\'b9 jej do oczu.\par
- Czy to czujesz? Czy czujesz to samo co ja? - zapyta\'b3a.\par
- Za ka\'bfdym razem, kiedy przywo\'bf\'ea ci\'ea do domu, zadajesz mi to samo\par
pytanie. Tak, czuj\'ea to - odpar\'b3 z u\'9cmiechem.\par
Wyci\'b9gn\'b9\'b3 chustk\'ea do nosa i poda\'b3 Mary Roses. Ju\'bf dawno nauczy\'b3 si\'ea stale\par
nosi\'e6 j\'b9 przy sobie. Kiedy\'9c, gdy by\'b3a jeszcze ma\'b3\'b9 dziewczynk\'b9, wytar\'b3a nos\par
w jego r\'eakaw. Nie chcia\'b3, by si\'ea to powt\'f3rzy\'b3o.\par
Mieli st\'b9d wspania\'b3y rozleg\'b3y widok na ranczo i rysuj\'b9ce si\'ea w tle g\'f3ry.\par
Za ka\'bfdym razem, gdy wraca\'b3a do domu, zachwyca\'b3a si\'ea tym pi\'eaknym\par
widokiem. Adam wyja\'9cnia\'b3, \'bfe dzieje si\'ea tak dlatego, i\'bf podziwia dzie\'b3o\par
Stw\'f3rcy, kt\'f3re nape\'b3nia j\'b9 pokor\'b9. Mary Roses nie ca\'b3kiem zgadza\'b3a si\'ea z nim,\par
czu\'b3a jednak, \'bfe urok tej ziemi napawa j\'b9 g\'b3\'eabokim wzruszeniem. Pragn\'ea\'b3a,\par
by jej bracia, tak jak ona, czuli istnienie wi\'eazi pomi\'eadzy Bogiem a natur\'b9.\par
Cole by\'b3 sk\'b3onny wyzna\'e6, ale tylko jej, \'bfe ten widok porusza i jego. Krajobraz,\par
kt\'f3ry roztacza\'b3 si\'ea przed ich oczami, zmienia\'b3 si\'ea, lecz jednocze\'9cnie pozostawa\'b3\par
taki sam.\par
- Ta ziemia jest tak samo pi\'eakna i \'bfywa jak zawsze - rzek\'b3.\par
- Dlaczego ty i Adam m\'f3wicie o stanie Montana tak, jakby to by\'b3a\par
kobieta?\par
- Bo zachowuje si\'ea jak kobieta.\par
M\'f3wi\'b9c to nie zaczerwieni\'b3 si\'ea z zak\'b3opotaniem, gdy\'bf wiedzia\'b3, \'bfe Mary\par
Roses dobrze go rozumie.\par
- Jest zmienna, pr\'f3\'bfna i nie da si\'ea omami\'e6 \'bfadnemu m\'ea\'bfczy\'9fnie. Dla mnie\par
jest kobiet\'b9, i to jedyn\'b9, kt\'f3r\'b9 kiedykolwiek pokocha\'b3em.\par
- Przecie\'bf kochasz mnie.\par
- Ale ty nie jeste\'9c kobiet\'b9, Mary Roses. Jeste\'9c moj\'b9 siostr\'b9.\par
Za\'9cmia\'b3a si\'ea. Jej g\'b3os odbi\'b3 si\'ea echem o \'9ccian\'ea sosnowego lasu. Cole wzi\'b9\'b3\par
do r\'b9k lejce i cmokn\'b9\'b3 na konie. Ich post\'f3j trwa\'b3 ju\'bf wystarczaj\'b9co d\'b3ugo.\par
- Je\'bfeli rzeczywi\'9ccie jest kobiet\'b9, to chyba w\'b3a\'9cnie wzi\'ea\'b3a nas w ramiona.\par
Zastanawiam si\'ea, czy moje r\'f3\'bfe ju\'bf si\'ea przebudzi\'b3y.\par
- Mog\'b3aby\'9c si\'ea wreszcie nauczy\'e6, \'bfe to nie s\'b9 r\'f3\'bfe, tylko wierzb\'f3wki.\par
- Wiem o tym - odrzek\'b3a. - Ale s\'b9 podobne do r\'f3\'bf.\par
- Wcale nie s\'b9 do nich podobne.\par
Zacz\'eali si\'ea sprzecza\'e6, lecz na twarzy Mary Roses malowa\'b3o si\'ea zadowolenie.\par
Jej uwaga skupiona by\'b3a na domu rodzinnym. Bo\'bfe, jak\'bfe si\'ea cieszy\'b3a, \'bfe\par
znowu widzi ranczo. Ich drewniany dom by\'b3 skromny, ale pomimo to wydawa\'b3\par
jej si\'ea pi\'eakny. Ganek czy te\'bf weranda, jak nazywa\'b3 to Adam, ci\'b9gn\'ea\'b3a si\'ea\par
wzd\'b3u\'bf trzech \'9ccian domu. Ka\'bfdego letniego wieczoru siadywali tam i ws\'b3u-\par
chiwali si\'ea w \f1\'84muzyk\f0\'ea nocy".\par
Doje\'bfd\'bfaj\'b9c do domu nie zauwa\'bfy\'b3a tam najstarszego brata.\par
- Za\'b3o\'bf\'ea si\'ea, \'bfe Adam siedzi nad ksi\'b9\'bfkami - rzek\'b3a.\par
- Dlaczego tak my\'9clisz?\par
- Jest taka \'b3adna pogoda, \'bfe tylko ksi\'b9\'bfka mog\'b3aby go zmusi\'e6 do siedzenia\par
w domu. Nie mog\'ea si\'ea doczeka\'e6, kiedy go zobacz\'ea.\par
Pragn\'ea\'b3a jak najszybciej spotka\'e6 si\'ea z bra\'e6mi. Mia\'b3a prezenty dla ka\'bfdego\par
z nich: dla Adama pud\'b3o wype\'b3nione ksi\'b9\'bfkami, z kt\'f3rymi na pewno nie b\'eadzie\par
si\'ea rozstawa\'b3, dla Cole'a blok rysunkowy i pi\'f3ra, aby m\'f3g\'b3 nakre\'9cli\'e6 projekt\par
przybud\'f3wki, lekarstwa i szczotki dla koni Douglasa, a dla Travisa zeszyty do\par
zapisywania historii rodziny. Wioz\'b3a poza tym nasiona do ogrodu, kt\'f3ry\par
z pomoc\'b9 Adama mia\'b3a zamiar za\'b3o\'bfy\'e6 za domem, oraz czekoladki i nowe\par
koszule flanelowe dla wszystkich ch\'b3opc\'f3w.\par
Powitanie by\'b3o tak wspania\'b3e, jak sobie wyobra\'bfa\'b3a. Siedzieli potem\par
wszyscy do p\'f3\'9fnej nocy i rozmawiali, ale dopiero kiedy Mary Roses posz\'b3a\par
spa\'e6, Cole powiedzia\'b3 ch\'b3opcom o adwokacie, kt\'f3ry odwiedzi\'b3 ich siostr\'ea\par
w szkole. Nie chcia\'b3 jej martwi\'e6, ale on sam bardzo si\'ea tym przej\'b9\'b3. \'afaden\par
z ch\'b3opc\'f3w nie s\'b9dzi\'b3, \'bfe to po prostu zbieg okoliczno\'9cci. Zacz\'eali si\'ea wsp\'f3lnie\par
zastanawia\'e6, dlaczego adwokat zainteresowa\'b3 si\'ea w\'b3a\'9cnie rodzin\'b9 Clay-\par
bome'\'f3w. Zar\'f3wno Douglas, jak i Cole b\'ead\'b9c dzie\'e6mi robili rzeczy niezgodne\par
z prawem. Te czasy jednak wydawa\'b3y si\'ea tak odleg\'b3e, i\'bf byli przekonani, \'bfe\par
ich przest\'eapstwa posz\'b3y w niepami\'ea\'e6. Ale naprawd\'ea bali si\'ea o Adama. Gdyby\par
okaza\'b3o si\'ea, \'bfe adwokat zosta\'b3 wynaj\'eaty przez syn\'f3w cz\'b3owieka, kt\'f3rego\par
niewolnikiem by\'b3 kiedy\'9c Adam, mogliby znale\'9f\'e6 si\'ea w tarapatach.\par
Wszyscy czterej zdawali sobie spraw\'ea, \'bfe morderstwo nigdy nie b\'eadzie\par
zapomniane. Adam zabi\'b3 jedn\'b9 osob\'ea, by uratowa\'e6 dwie inne. To by\'b3 przypa-\par
dek, lecz okoliczno\'9cci si\'ea nie liczy\'b3y. Wa\'bfne by\'b3o tylko to, \'bfe niewolnik zabi\'b3\par
ojca tych ludzi.\par
Nigdy \'9cmier\'e6 ojca nie zostanie zapomniana ani wybaczona. B\'eadzie po-\par
mszczona.\par
Po godzinnej, szeptem przeprowadzonej dyskusji, Adam - g\'b3owa rodziny\par
- powiedzia\'b3, \'bfe na razie nie ma sensu denerwowa\'e6 si\'ea ani gubi\'e6 w domys\'b3ach.\par
Je\'bfeli rzeczywi\'9ccie istnieje jakie\'9c zagro\'bfenie, to jedynym sposobem przekona-\par
nia si\'ea o tym jest oczekiwanie na rozw\'f3j wypadk\'f3w.\par
- I co wtedy? - spyta\'b3 Cole.\par
- Wtedy zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by si\'ea obroni\'e6 - odpowie-\par
dzia\'b3 Adam.\par
- Nie pozwolimy, by ci\'ea powieszono. Przecie\'bf nie mog\'b3e\'9c post\'b9pi\'e6 wtedy\par
inaczej - rzek\'b3 Travis.\par
- Niepotrzebnie si\'ea denerwujemy - zako\'f1czy\'b3 dyskusj\'ea Adam. - Na razie\par
musimy po prostu trzyma\'e6 r\'eak\'ea na pulsie.\par
Nast\'eapny miesi\'b9c min\'b9\'b3 w spokoju. Ch\'b3opcy zajmowali si\'ea tym, co zwykle,\par
a Cole i Douglas zacz\'eali mie\'e6 nadziej\'ea, \'bfe wizyta prawnika nie b\'eadzie mia\'b3a\par
\'bfadnych nast\'eapstw.\par
Jednak wr\'f3g ujawni\'b3 si\'ea wreszcie. Nazywa\'b3 si\'ea Harrison Stanford MacDo-\par
nald i by\'b3 cz\'b3owiekiem, kt\'f3ry ju\'bf nied\'b3ugo mia\'b3 ich wszystkich zniszczy\'e6.\par
To on sta\'b3 si\'ea ich przeciwnikiem.\par
12 listopada 1860\par
Droga Mamo Roses!\par
Tfuj syn hcia\'b3, rzebym pokaza\'b3 ci, jak umiem pisa\'e6, wi\'eac pisze ten list do\par
ciebie. Wszyscy \'e6wiczymy gramatyk\'ea i ortografi\'ea, jak Mary Roses pujdzie spa\'e6.\par
Twuj syn jest dobrym nauczycielem. Nie \'9cmieje si\'ea, jak robimy b\'b3endy i zawsze\par
muwi nam co\'9c mi\'b3ego, jak jusz sko\'f1czymy robot\'ea. Poniewasz jeste\'9cmy teras\par
bra\'e6mi, my\'9cl\'ea, \'bfe nalerzys: ies: 'Ju f.';;.\par
Twuj'! syn\par
Harrison Stanford MacDonald zbiera\'b3 informacje o rodzinie Clay-\par
bome'\'f3w bez zadawania pyta\'f1. Nikt go tu nie zna\'b3, wi\'eac powinien by\'b3 si\'ea\par
spotka\'e6 z podejrzliwo\'9cci\'b9 i brakiem zaufania. Wiele s\'b3ysza\'b3 o dzikich, bez-\par
wzgl\'eadnych i pe\'b3nych bezprawia miasteczkach na Zachodzie i czyta\'b3 o nich\par
wszystko, co wpad\'b3o mu w r\'eace. Wynika\'b3o z tego niezbicie, \'bfe ludzie obcy\par
dziel\'b9 si\'ea na dwie kategorie. Pierwsz\'b9 stanowili ci, kt\'f3rym dawano \'9cwi\'eaty\par
spok\'f3j, gdy\'bf byli ma\'b3om\'f3wni, ale budzili l\'eak, a drug\'b9 - faceci, kt\'f3rych\par
zabijano, bo zadawali za du\'bfo pyta\'f1.\par
Obowi\'b9zuj\'b9cy na Zachodzie kodeks honorowy wprawia\'b3 Hamsona w zdu-\par
mienie. By\'b3y to najbardziej zacofane regu\'b3y, o jakich s\'b3ysza\'b3. Mieszka\'f1cy na\par
og\'f3\'b3 bronili si\'ea razem, gdy przysz\'b3o im walczy\'e6 z jakim\'9c przybyszem z ze-\par
wn\'b9trz, lecz nikogo nie dziwi\'b3o, je\'9cli kt\'f3ry\'9c z mieszka\'f1c\'f3w usi\'b3owa\'b3 targn\'b9\'e6\par
si\'ea na \'bfycie s\'b9siada. Zabijanie si\'ea by\'b3o przez wszystkich akceptowane, je\'9cli\par
tylko znajdowano po temu jaki\'9c pretekst.\par
W czasie podr\'f3\'bfy do Blue Belle Harrison zastanawia\'b3 si\'ea, w jaki spos\'f3b\par
ma dowiedzie\'e6 si\'ea tego, co trzeba, i w ko\'f1cu wpad\'b3 na pomys\'b3, kt\'f3ry wyda\'b3\par
mu si\'ea rozs\'b9dny. Postanowi\'b3 u\'bfy\'e6 uprzedzenia mieszka\'f1c\'f3w miasteczka w sto-\par
sunku do przyjezdnych jako broni przeciwko nim samym.\par
Przyjecha\'b3 do Blue Belle oko\'b3o dziesi\'b9tej rano i od razu uznano go za\par
najgorszego drania, jaki kiedykolwiek odwiedzi\'b3 to miasteczko. Zachowywa\'b3\par
si\'ea bardzo podejrzanie dla ka\'bfdego, kto o\'9cmieli\'b3 si\'ea na niego spojrze\'e6. Mia\'b3\par
na sobie nowy czarny kapelusz nasuni\'eaty g\'b3\'eaboko na czo\'b3o, podniesiony\par
ko\'b3nierz d\'b3ugiego br\'b9zowego p\'b3aszcza i gniewny wyraz twarzy. Szed\'b3 powol-\par
nym krokiem g\'b3\'f3wn\'b9, nie utwardzon\'b9 drog\'b9 miasteczka, kt\'f3r\'b9 nazywano tu\par
ulic\'b9, zachowuj\'b9c si\'ea tak, jakby by\'b3 w\'b3a\'9ccicielem tej miejscowo\'9cci. Wyraz\par
\f1\'84pos\f0\'eapny" nabiera\'b3 w jego wykonaniu prawdziwego znaczenia. Chcia\'b3 wygl\'b9-\par
da\'e6 tak, jakby by\'b3 got\'f3w zabi\'e6 ka\'bfdego, kto wejdzie mu w drog\'ea. I chyba\par
osi\'b9gn\'b9\'b3 ten cel, gdy\'bf przechodz\'b9ca obok kobieta z synkiem gwa\'b3townie\par
z\'b3apa\'b3a dziecko za r\'eak\'ea i przera\'bfona uciek\'b3a w przeciwnym kierunku, kiedy\par
zobaczy\'b3a, \'bfe m\'ea\'bfczyzna zmiena w jej stron\'ea.\par
Chcia\'b3 si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'e6, ale zrezygnowa\'b3 z tego zamiaru. Przecie\'bf nigdy nie\par
dowie si\'ea niczego o Claybome'ach, je\'9cli b\'eadzie zbyt przyjacielski. Wi\'eac nadal\par
zachowywa\'b3 si\'ea tak, jakby nienawidzi\'b3 ca\'b3ego \'9cwiata.\par
To robi\'b3o wra\'bfenie.\par
Pierwsze kroki skierowa\'b3 do miejscowego saloonu. Taka knajpa stanowi\'b3a\par
w ka\'bfdej dziurze popularne miejsce spotka\'f1 i w Blue Belle by\'b3o podobnie.\par
Hamson znalaz\'b3 lokal w budynku mieszcz\'b9cym si\'ea przy ko\'f1cu ulicy. Wszed\'b3\par
do \'9crodka i poprosi\'b3 o butelk\'ea whisky. To zam\'f3wienie wyda\'b3o si\'ea w\'b3a\'9ccicielowi\par
saloonu nieco dziwne o tak wczesnej porze, ale nic nie powiedzia\'b3. Hamson\par
zani\'f3s\'b3 butelk\'ea i szklank\'ea do najciemniejszego zak\'b9tka sali. Usiad\'b3 przy\par
okr\'b9g\'b3ym stoliku, zwr\'f3cony plecami do \'9cciany, spodziewaj\'b9c si\'ea, \'bfe podejdzie\par
do niego kto\'9c z ciekawskich i zacznie z nim rozmawia\'e6.\par
Nie musia\'b3 d\'b3ugo czeka\'e6. Kiedy wchodzi\'b3 do knajpy - by\'b3a zupe\'b3nie pusta,\par
ale wie\'9c\'e6 o nowo przyby\'b3ym rozprzestrzenia\'b3a si\'ea z tak\'b9 pr\'eadko\'9cci\'b9, \'bfe\par
w dziesi\'ea\'e6 minut p\'f3\'9fniej Hamson doliczy\'b3 si\'ea tam ju\'bf dziewi\'eaciu m\'ea\'bfczyzn.\par
Skupieni w grupki przy innych stolikach wgapiali si\'ea w niego.\par
Hamson, siedz\'b9c z ramionami pochylonymi do przodu, wpatrywa\'b3 si\'ea\par
w swoj\'b9 szklank\'ea. Wiedzia\'b3, \'bfe wypicie alkoholu tak wcze\'9cnie rano wywo\'b3a-\par
\'b3oby u niego \'bfo\'b3\'b9dkowe sensacje i nie mia\'b3 najmniejszego zamiaru tego robi\'e6.\par
Kr\'eaci\'b3 wi\'eac w k\'f3\'b3ko szklank\'b9 wype\'b3nion\'b9 ciemnym, bursztynowym p\'b3ynem\par
i stara\'b3 si\'ea wygl\'b9da\'e6 tak, jakby intensywnie nad czym\'9c rozmy\'9cla\'b3.\par
Kiedy us\'b3ysza\'b3 szepty, a potem szuranie st\'f3p po drewnianej pod\'b3odze, jego\par
r\'eaka odruchowo si\'eagn\'ea\'b3a po bro\'f1. Odchyli\'b3 p\'b3aszcz, pozostawiaj\'b9c d\'b3o\'f1 na\par
kolbie pistoletu. Jednak nie wyj\'b9\'b3 go i po chwili u\'9cwiadomi\'b3 sobie, \'bfe powinien\par
by\'b3 to zrobi\'e6, je\'9cli chcia\'b3 kontynuowa\'e6 t\'ea ponur\'b9 komedi\'ea.\par
- Czy pan jest przyjezdny?\par
Hamson powoli podni\'f3s\'b3 wzrok. Nie mia\'b3 w\'b9tpliwo\'9cci, \'bfe m\'ea\'bfczyzna, kt\'f3ry\par
zada\'b3 to \'9cmieszne pytanie, zosta\'b3 wys\'b3any przez innych. By\'b3 nie uzbrojony,\par
Mia\'b3 oko\'b3o pi\'ea\'e6dziesi\'b9tki i by\'b3 jednym z najbrzydszych ludzi, jakich Hamson\par
kiedykolwiek widzia\'b3. Malutkie br\'b9zowe oczy gin\'ea\'b3y w jego okr\'b9g\'b3ej, ospo-\par
watej twarzy. W oczy rzuca\'b3 si\'ea jedynie ogromny nos w kszta\'b3cie ziemniaka.\par
Nos ten, zdaniem Hamsona, wy\'9cmienicie zwraca\'b3 uwag\'ea na jego w\'b3a\'9cciciela.\par
- A kto chce wiedzie\'e6? - spyta\'b3 jak najsurowszym g\'b3osem.\par
Ziemniaczany Nos u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Nazywam si\'ea Dooley - oznajmi\}. - Czy przeszkodz\'ea siadaj\'b9c na chwilk\'ea?\par
Harrison nie odpowiedzia\'b3. Patrzy\'b3 ci\'b9gle na m\'ea\'bfczyzn\'ea, ciekaw, co dalej\par
zrobi.\par
Dooley uzna\'b3 milczenie za zgod\'ea, przysun\'b9\'b3 krzes\'b3o i usiad\'b3 naprzeciwko\par
Hamsona.\par
- Czy jeste\'9c w mie\'9ccie dlatego, \'bfe kogo\'9c szukasz?\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Dooley odwr\'f3ci\'b3 si\'ea w stron\'ea widz\'f3w.\par
- Nikogo nie szuka! - krzykn\'b9\'b3. - Billie, przynie\'9c mi szklank\'ea, ch\'eatnie\par
bym si\'ea czego\'9c napi\'b3, je\'9cli nieznajomy jest got\'f3w si\'ea ze mn\'b9 podzieli\'e6.\par
Powr\'f3ci\'b3 do rozmowy z Hamsonem.\par
- Jest pan rewolwerowcem?\par
- Nie lubi\'ea pyta\'f1 - odpowiedzia\'b3 Harrison.\par
- Tak, nie my\'9cla\'b3em, \'bfe jest pan zawadiak\'b9- powiedzia\'b3 Dooley. - Gdyby\par
by\'b3o inaczej, wiedzia\'b3by pan, \'bfe Webster zaledwie wczoraj opu\'9cci\'b3 miasto.\par
Chcia\'b3 z kim\'9c si\'ea postrzela\'e6, ale nikt si\'ea nie zgodzi\'b3. Nawet Cole Claybome,\par
z kt\'f3rego powodu Webster tak naprawd\'ea przyjecha\'b3. Cole jest najszybszym\par
facetem w okolicy. Nie wdaje si\'ea ju\'bf jednak w pojedynki, szczeg\'f3lnie, \'bfe jego\par
siostra w\'b3a\'9cnie wr\'f3ci\'b3a ze szko\'b3y. Ona nie toleruje strzelaniny i nie chce, by\par
Cole mia\'b3 z\'b3\'b9 reputacj\'ea. Poza tym Adam trzyma go w ryzach - doda\'b3,\par
porozumiewawczo kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9. - Jest najstarszym z braci i naprawd\'ea umie\par
wszystkich spacyfikowa\'e6. Zna si\'ea te\'bf na ksi\'b9\'bfkach, a gdy ju\'bf si\'ea przyzwyczaisz\par
do jego wygl\'b9du, to zrozumiesz, \'bfe jest on cz\'b3owiekiem, do kt\'f3rego nale\'bfy\par
zwraca\'e6 si\'ea z problemami. Najcz\'ea\'9cciej wie, co nale\'bfy zrobi\'e6. My\'9cli pan mo\'bfe\par
o osiedleniu si\'ea tutaj, czy jest pan tylko przejazdem?\par
W\'b3a\'9cciciel lokalu, Billie, podszed\'b3 nios\'b9c dwie szklanki. Postawi\'b3 je na stole,\par
po czym zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do stoj\'b9cego przy drzwiach m\'ea\'bfczyzny:\par
- Henry, chod\'9f no tutaj i ucisz swojego koleg\'ea. Narobi sobie k\'b3opot\'f3w\par
zadaj\'b9c tyle pyta\'f1. Nie chc\'ea, by zabito go przed lunchem, wp\'b3ywa to \'9fle na\par
obr\'f3t.\par
Harrison udzieli\'b3 niepe\'b3nych odpowiedzi na pytania, kt\'f3re po tym nast\'b9pi\'b3y.\par
Henry dosiad\'b3 si\'ea do nich, a w\'b3a\'9cciciel poszed\'b3 w jego \'9clady. Trzej m\'ea\'bfczy\'9fni\par
byli najwyra\'9fniej dobrymi przyjaci\'f3\'b3mi. Lubili plotkowa\'e6, wi\'eac ju\'bf po chwili\par
prze\'9ccigali si\'ea w opowiadaniu historii o wszystkich mieszka\'f1cach miasteczka.\par
Przypominali Hamsonowi stare panny, kt\'f3re, cho\'e6 w\'9ccibskie, nie chc\'b9 nikogo\par
skrzywdzi\'e6. Harrison zapami\'eatywa\'b3 wszystko, co mu m\'f3wili, sam nie zadaj\'b9c\par
ani jednego pytania.\par
Rozmowa zesz\'b3a w ko\'f1cu na temat kobiet zamieszkuj\'b9cych w okolicy.\par
- W tych rejonach kobiety s\'b9 r\'f3wnie rzadkie, jak diamenty, ale znajdzie\par
si\'ea u nas siedem lub osiem odpowiednich. Niekt\'f3re z nich s\'b9 naprawd\'ea \'9cliczne.\par
Na przyk\'b3ad taka Catherine Momson. Jej tatko jest w\'b3a\'9ccicielem sklepu. Ona\par
ma \'b3adne ciemne w\'b3osy i wszystkie z\'eaby.\par
- Nie dorasta do pi\'eat Mary Roses Claybome - zaprotestowa\'b3 Billie.\par
W r\'f3\'bfnych stronach sali odezwa\'b3y si\'ea g\'b3o\'9cne przytakni\'eacia. Ca\'b3y saloon,\par
jak si\'ea zdawa\'b3o, przys\'b3uchiwa\'b3 si\'ea rozmowie.\par
- Ona nie tylko jest \'9cliczna - zawo\'b3a\'b3 siwiej\'b9cy m\'ea\'bfczyzna.\par
- Jej wygl\'b9d zwali ci\'ea z n\'f3g - zgodzi\'b3 si\'ea z nim Henry. - W dodatku jest\par
tak s\'b3odka, jak to tylko mo\'bfliwe.\par
- \'8cwi\'eata prawda - powiedzia\'b3 Dooley. - Je\'9cli kto\'9c potrzebuje pomocy, to\par
ona tam jest, by mu j\'b9 zapewni\'e6.\par
Jego wypowied\'9f popar\'b3y kolejne przytakni\'eacia.\par
- Indiance przyje\'bfd\'bfaj\'b9 z daleka, by zdoby\'e6 odrobin\'ea jej w\'b3os\'f3w. Bardzo\par
j\'b9 to denerwuje, ale zawsze daje im kosmyk. Jej w\'b3osy zawsze wygl\'b9daj\'b9,\par
jakby by\'b3y ze z\'b3ota. Indiance m\'f3wi\'b9, \'bfe przynosz\'b9 im szcz\'ea\'9ccie. No nie? -\par
Henry spyta\'b3 Billie'ego.\par
W\'b3a\'9cciciel pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Kilku Metys\'f3w pr\'f3bowa\'b3o kiedy\'9c porwa\'e6 j\'b9 z rancho - powiedzia\'b3. -\par
Powiedzieli, \'bfe zahipnotyzowa\'b3y ich jej niebieskie oczy. M\'f3wili, \'bfe s\'b9 magi-\par
czne. Ch\'b3opaki, pami\'eatacie, co si\'ea wtedy sta\'b3o? - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do przyjaci\'f3\'b3.\par
Dooley za\'9cmia\'b3 si\'ea g\'b3o\'9cno.\par
- Pami\'eatam to tak, jakby zdarzy\'b3o si\'ea wczoraj. Adam nie by\'b3 wtedy zbyt\par
pokojowo nastawiony, prawda Duchu?\par
M\'ea\'bfczyzna z zupe\'b3nie bia\'b3ymi w\'b3osami i d\'b3ug\'b9, zmierzwion\'b9 brod\'b9 pokiwa\'b3\par
g\'b3ow\'b9.\par
- Oj, nie by\'b3! - krzykn\'b9\'b3. - O ile dobrze pami\'eatam, to o ma\'b3o nie\par
rozszarpa\'b3 na p\'f3\'b3 jednego z nich. Od tego czasu nikt nie pr\'f3bowa\'b3 jej wykra\'9c\'e6.\par
- Niewiele os\'f3b zaleca si\'ea do panny Mary - powiedzia\'b3 Billie. - A szkoda.\par
Dw\'f3jka lub nawet tr\'f3jka dzieci powinna ju\'bf j\'b9 ci\'b9gn\'b9\'e6 za sp\'f3dnic\'ea.\par
Harrison nie musia\'b3 nawet pyta\'e6, czemu nikt si\'ea do niej nie zaleca - Dooley\par
ch\'eatnie sam wyt\'b3umaczy\'b3.\par
- Ma czterech braci, z kt\'f3rymi nikt nie chce zaczyna\'e6. Za nic w \'9cwiecie.\par
Nie dostaniesz si\'ea do niej, nie spotkawszy ich wcze\'9cniej. Dlatego nie ma\par
jeszcze m\'ea\'bfa. Lepiej trzymaj si\'ea od niej z daleka.\par
- Ona sama nie b\'eadzie chcia\'b3a mie\'e6 z nim nic wsp\'f3lnego - zawo\'b3a\'b3 Duch.\par
- Lubi s\'b3abeuszy lub takich, co musz\'b9 udawa\'e6, \'bfe co\'9c znacz\'b9. Chyba my\'9cli,\par
\'bfe opieka nad nimi jest jej obowi\'b9zkiem. To dlatego, \'bfe ma takie dobre serce.\par
- Ju\'bf mu o tym opowiada\'b3em - powiedzia\'b3 Henry.\par
- Doprowadza braci do sza\'b3u tym ci\'b9g\'b3ym \'9cci\'b9ganiem do domu po\'bfa\'b3owa-\par
nia godnych ludzi. Jednak nawet oni musz\'b9 si\'ea z tym pogodzi\'e6 - powiedzia\'b3\par
Billie.\par
- Nas te\'bf lubi, a nie jeste\'9cmy s\'b3abeuszami - Dooley chcia\'b3 najwyra\'9fniej,\par
by wszystko by\'b3o jasne.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe nie jeste\'9cmy - zgodzi\'b3 si\'ea Henry. - Nie chcemy, by mia\'b3\par
pan o nas nies\'b3uszn\'b9 opini\'ea. Panna Mary lubi nas, bo jeste\'9cmy tu od dawna.\par
Przyzwyczai\'b3a si\'ea do nas. Za kilka godzin i pan b\'eadzie m\'f3g\'b3 rzuci\'e6 na ni\'b9\par
okiem. Oko\'b3o po\'b3udnia mamy zwyczaj ustawia\'e6 si\'ea przed sklepem, by m\'f3c\par
w spokoju na ni\'b9 z bliska popatrze\'e6. Ka\'bfdemu z nas ma zawsze co\'9c mi\'b3ego\par
do powiedzenia. Mam tylko nadziej\'ea, \'bfe jako ochrona przyjedzie z ni\'b9\par
Douglas.\par
- Czemu to? - spyta\'b3 Billie.\par
- Moja klacz zn\'f3w si\'ea dziwnie zachowuje i chc\'ea, by doktor na ni\'b9 spojrza\'b3.\par
- Je\'9cli potrzebuje pan dobrego konia, to Douglas ma ich pe\'b3n\'b9 stajni\'ea -\par
powiedzia\'b3 Harrisonowi Dooley. - Oswaja dzikie mustangi i sprzedaje je od\par
czasu do czasu. Musi ci\'ea jednak polubi\'e6, ma dziwne wymagania wobec os\'f3b,\par
kt\'f3re od niego kupuj\'b9 konie. Nie jest prawdziwym weterynarzem, ale nazy-\par
wamy go doktorem.\par
- On tego nie lubi, Dooley. M\'f3wi, \'bfe nie jest doktorem i nie powinni\'9cmy\par
tak na niego m\'f3wi\'e6 - zawo\'b3a\'b3 Duch.\par
- Dobrze to wiem! - odkrzykn\'b9\'b3 wyra\'9fnie rozdra\'bfniony Dooley. - Dlatego\par
nigdy tak przy nim nie m\'f3wimy Ch\'b3opak umie si\'ea jednak obchodzi\'e6 ze\par
zwierz\'eatami, a jego lekarstwa s\'b9 skuteczne.\par
- Jak\'b9 robot\'b9 pan si\'ea zajmuje? - spyta\'b3 Hamsona Billie. - Pytam z \'bfycz-\par
liwo\'9cci, prosz\'ea pana - doda\'b3.\par
- Sprawy prawnicze - odpowiedzia\'b3 Harrison.\par
- Z takiej pracy nie starcza nawet na jedzenie, je\'9cli si\'ea chce je\'9c\'e6 regularnie.\par
Robi pan co\'9c jeszcze?\par
- Poluj\'ea.\par
- Wi\'eac jest pan traperem - zadecydowa\'b3 Henry.\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie ca\'b3kiem - wykr\'eaca\'b3 si\'ea. Teraz te\'bf polowa\'b3, ale nie m\'f3g\'b3 powiedzie\'e6\par
tym ludziom, \'bfe szuka skradzionego dziecka, kt\'f3re by\'b3oby ju\'bf teraz doros\'b3\'b9\par
kobiet\'b9.\par
- Jeste\'9c traperem czy nie? - spyta\'b3 Henry. - Masz ze sob\'b9 ekwipunek?\par
-Nie.\par
- Wi\'eac nie jeste\'9c traperem - wyt\'b3umaczy\'b3 Henry. - A prowadzenie rancza?\par
Pr\'f3bowa\'b3e\'9c ju\'bf to kiedy\'9c robi\'e6? Jeste\'9c odpowiednio silny do takiej pracy. Nie\par
spotka\'b3em chyba jeszcze nikogo tak du\'bfego jak ty ani o tak szerokich ramio-\par
nach. Przychodz\'b9 mi na my\'9cl niekt\'f3rzy bracia Claybome, oraz oczywi\'9ccie\par
Johnny Simpson, ale i tak jeste\'9c wy\'bfszy od nich o jakie p\'f3\'b3 g\'b3owy.\par
- Jest pan got\'f3w si\'ea nam przedstawi\'e6? - spyta\'b3 Henry.\par
- Harrison - odpar\'b3. - Nazywam si\'ea Harrison MacDonald.\par
- Pan nosi nazwisko jako imi\'ea, prawda? - zauwa\'bfy\'b3 Dooley. - Czy obrazi\par
si\'ea pan, je\'9cli b\'ead\'ea m\'f3wi\'b3 Harrison, czy te\'bf woli pan by\'e6 nazywany MacDonald?\par
- M\'f3w mi Harrison.\par
- Tak b\'eadzie chyba lepiej, je\'9cli zamierzasz si\'ea tu osiedli\'e6. Niekt\'f3re twoje\par
s\'b3owa brzmi\'b9 jako\'9c tak dziwacznie - doda\'b3, po czym pospiesznie uni\'f3s\'b3 r\'eace\par
do g\'f3ry. - Nie mia\'b3em zamiaru ci\'ea obrazi\'e6. Zastanawiam si\'ea po prostu, sk\'b9d\par
przybywasz.\par
- Z Kalifornii? - zgadywa\'b3 Henry.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe z Kentucky - o\'9cwiadczy\'b3 Duch.\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Urodzi\'b3em si\'ea w Szkocji, a wychowa\'b3em w Anglii - odpar\'b3. - Po drugiej\par
stronie oceanu - doda\'b3 na wypadek, gdyby nie wiedzieli, gdzie te kraje s\'b9\par
po\'b3o\'bfone.\par
- Naszemu miasteczku przyda\'b3by si\'ea prawnik - wtr\'b9ci\'b3 Billie. - Nie ma\par
\'bfadnego w tej okolicy Je\'9cli Adam Clayborne nie zna odpowiedzi, to musimy\par
jecha\'e6 a\'bf do Hammond, by zdoby\'e6 potrzebn\'b9 pomoc. S\'eadzia Bums ch\'eatnie\par
b\'eadzie ci\'ea mia\'b3 w pobli\'bfu. Denerwuje si\'ea, \'bfe musi pracowa\'e6 z... jak on nas\par
nazywa? - spyta\'b3 Dooleya.\par
- Ignoranci.\par
- O to mi chodzi\'b3o. Je\'9cli chcesz zna\'e6 moje zdanie, to uwa\'bfam, \'bfe prawo\par
zrobi\'b3o si\'ea bardzo zawi\'b3e. Trzeba wype\'b3nia\'e6 zbyt wiele papier\'f3w dla rz\'b9du.\par
- M\'b9drze m\'f3wi! - krzykn\'b9\'b3 Duch. - Kiedy\'9c \'b3atwo by\'b3o zdoby\'e6 kawa\'b3ek\par
gruntu. Rozbija\'b3e\'9c si\'ea tam i by\'b3o twoje. Teraz trzeba wype\'b3nia\'e6 papiery\par
i p\'b3aci\'e6.\par
- Wi\'eac osiedlisz si\'ea tutaj? Za\'b3o\'bf\'ea si\'ea, \'bfe Morrison ch\'eatnie wynajmie ci\par
lokal naprzeciwko jego sklepu. Wywiesi\'b3by\'9c swoj\'b9 tabliczk\'ea i zarabia\'b3by\'9c co\par
miesi\'b9c par\'ea dolar\'f3w.\par
Harrison wzruszy\'b3 ramionami.\par
- Nie wiem jeszcze, co zrobi\'ea. Mo\'bfe zamieszkam tutaj, a mo\'bfe nie. Za\par
wcze\'9cnie na decyzj\'ea.\par
- Masz do\'9c\'e6 pieni\'eadzy, by prze\'bfy\'e6 do czasu decyzji? - spyta\'b3 Henry.\par
Harrison wiedzia\'b3, \'bfe nie nale\'bfy przyznawa\'e6 si\'ea do posiadanych pieni\'eadzy.\par
- Nie - odpowiedzia\'b3. - Nie s\'b9dz\'ea, by starczy\'b3o mi na d\'b3u\'bfej ni\'bf kilka dni.\par
- Dasz sobie rad\'ea - stwierdzi\'b3 Dooley. - Jeste\'9c du\'bfy i umi\'ea\'9cniony. Mo\'bfesz\par
zawsze wynaj\'b9\'e6 si\'ea i zapracowa\'e6 na jedzenie.\par
- Tak te\'bf sobie my\'9cla\'b3em - sk\'b3ama\'b3.\par
- Z jakiego w\'b3a\'9cciwie powodu jeste\'9c w Blue Belle? - spyta\'b3 Billie. - Wiem,\par
\'bfe to nie moja sprawa, ale jestem ciekawy. M\'f3g\'b3by nam pan powiedzie\'e6?\par
- M\'f3w mi Harrison - przypomnia\'b3. - Mog\'ea powiedzie\'e6 wam, czemu tu\par
jestem. Prowadz\'ea jakie\'9c bezcelowe poszukiwania. Cz\'b3owiek, dla kt\'f3rego pra-\par
cuj\'ea, uwa\'bfa, \'bfe moja podr\'f3\'bf jest po\'9ccigiem za marzeniami.\par
- Masz prac\'ea? - spyta\'b3 Dooley.\par
- Wzi\'b9\'b3em urlop.\par
- Wi\'eac mo\'bfe si\'ea sko\'f1czy\'e6 na tym, \'bfe tu zostaniesz. Czy tak to mniej wi\'eacej\par
wygl\'b9da? - spyta\'b3 Henry.\par
- Chyba tak.\par
- Wed\'b3ug mnie powiniene\'9c zosta\'e6 - oznajmi\'b3 Billie. - Nie pracuj dla nikogo\par
poza samym sob\'b9. Tak jak my. Nie musisz si\'ea nikomu t\'b3umaczy\'e6.\par
- M\'f3g\'b3by\'9c wyja\'9cni\'e6 nam co\'9c zwi\'b9zanego z prawem? - spyta\'b3 Duch.\par
- Co chcia\'b3by\'9c wiedzie\'e6?\par
- Powa\'bfnie my\'9cl\'ea o kradzie\'bfy konia - stwierdzi\'b3 Duch. Wsta\'b3 i podszed\'b3\par
do stolika, przy kt\'f3rym siedzia\'b3 Harrison. - Facet, kt\'f3rego zamierzam okra\'9c\'e6,\par
zabra\'b3 mi w zesz\'b3ym roku kobiet\'ea, wi\'eac wed\'b3ug mnie to nie robi\'ea nic z\'b3ego.\par
Prawo jest po mojej stronie, prawda?\par
Harrison opar\'b3 si\'ea wygodnie o krzes\'b3o. Rozbawiony pytaniem, w ostatniej\par
chwili powstrzyma\'b3 u\'9cmiech. Nie chcia\'b3, by Duch pomy\'9cla\'b3, \'bfe si\'ea z \'9cmieje\par
z niego.\par
- Przykro mi, ale musz\'ea ci\'ea zawie\'9c\'e6 - powiedzia\'b3. - Honor jest po twojej\par
stronie, ale nie prawo.\par
Dooley trzasn\'b9\'b3 r\'eak\'b9 w st\'f3\'b3 i zn\'f3w wybuchn\'b9\'b3 \'9cmiechem.\par
- Te\'bf mu to powiedzia\'b3em. - Niemal\'bfe krzycza\'b3. - Zawi\'9cnie na stryczku\par
przez sw\'f3j honor, je\'9cli ukradnie konia Lioyda.\par
Odpowied\'9f Hamsona nie podoba\'b3a si\'ea Duchowi. Odszed\'b3 od sto\'b3u, mrucz\'b9c\par
co\'9c do siebie pod nosem. Jego pytanie zapocz\'b9tkowa\'b3o jednak istn\'b9 lawin\'ea\par
prawniczych problem\'f3w. Nast\'eapn\'b9 godzin\'ea Harrison sp\'eadzi\'b3 na rozdawaniu\par
darmowych porad prawniczych. Uczy\'b3 si\'ea w Oksfordzie i odbywa\'b3 praktyki\par
w Anglii, ale pracowa\'b3 te\'bf dla w\'b3a\'9cciciela dw\'f3ch fabryk. Harrison musia\'b3\par
zapozna\'e6 si\'ea z ameryka\'f1skim prawem eksportowo-improtowym, gdy\'bf firma\par
cz\'easto wysy\'b3a\'b3a towary na wschodnie wybrze\'bfe Ameryki.\par
R\'f3\'bfnica w interpretacji prawa przez s\'b9dy angielskie i ameryka\'f1skie fascy-\par
nowa\'b3a Hamsona. Godzinami studiowa\'b3 na temat nietypowych spraw i decyzji\par
wszystko, co tylko wpad\'b3o mu w r\'eace.\par
Teksty te wydawa\'b3y si\'ea strasznie nudne wszystkim jego wsp\'f3lnikom -\par
szczeg\'f3lnie dawniejsze sprawy, o kt\'f3rych chcia\'b3 z nimi podyskutowa\'e6. M\'f3-\par
wiono mu, \'bfe przypominaj\'b9 im czasy studenckie, gdy dr\'eaczono ich obowi\'b9z-\par
kowymi lekturami. Harrison nie zgadza\'b3 si\'ea z nimi. Uwielbia\'b3 czyta\'e6 dzie\'b3a\par
filozoficzne, szczeg\'f3lnie Platona. Lubi\'b3 tak\'bfe studiowa\'e6 pogl\'b9dy my\'9clicieli,\par
kt\'f3rzy stworzyli system prawny jego kraju. Lecz najbardziej ze wszystkiego\par
kocha\'b3 teksty prawnicze. Lubi\'b3 precyzyjn\'b9 organizacj\'ea systemu s\'b9dowego.\par
Uwa\'bfa\'b3 za konieczn\'b9 znajomo\'9c\'e6 najnowszych precedens\'f3w, bo tylko wtedy\par
m\'f3g\'b3 si\'ea sta\'e6 jednym z najlepszych w swoim zawodzie. By\'e6 dobrym mu nie\par
wystarcza\'b3o - Harrison d\'b9\'bfy\'b3 do doskona\'b3o\'9cci we wszystkim, czego si\'ea\par
podejmowa\'b3. Nie rozwi\'b9zane zagadki doprowadza\'b3y go do szale\'f1stwa, dopro-\par
wadza\'b3 wi\'eac do ko\'f1ca wszystko, co zacz\'b9\'b3.\par
Jego pasja praworz\'b9dno\'9cci i mi\'b3osierdzie wobec innych ludzi nie przyspa-\par
rza\'b3y mu \'bfyczliwych w wielu kr\'eagach. Jedynie pot\'eaga jego pracodawcy, lorda\par
Biliona, powstrzymywa\'b3a \'9crodowisko przed odrzuceniem Hamsona. Kilka razy\par
omal do tego nie dosz\'b3o, gdy\'bf Harrison by\'b3 got\'f3w zajmowa\'e6 si\'ea niepopular-\par
nymi sprawami. Szybko zdobywa\'b3 reputacj\'ea obro\'f1cy mniej szcz\'ea\'9cliwych\par
mieszka\'f1c\'f3w londy\'f1skich slums\'f3w. Nie chcia\'b3 oczywi\'9ccie po\'9cwi\'eaca\'e6 si\'ea dla\par
innych. Harrison postuka\'b3by si\'ea w czo\'b3o, gdyby kto\'9c w szkole powiedzia\'b3 mu,\par
\'bfe zajmie si\'ea prawem karnym.\par
Mimowolna odmienno\'9c\'e6 kosztowa\'b3a go zerwanie zar\'eaczyn z lady Edwin\'b9\par
Homer, kt\'f3ra powiadomi\'b3a go w li\'9ccie, \'bfe nie znios\'b3aby ma\'b3\'bfe\'f1stwa z cz\'b3o-\par
wiekiem pod\'bfegaj\'b9cym do skandali, cokolwiek by to mia\'b3o znaczy\'e6. Osoby,\par
kt\'f3re nadal uwa\'bfa\'b3y si\'ea za jego przyjaci\'f3\'b3, ostrzega\'b3y go, \'bfe musi pozby\'e6 si\'ea\par
szale\'f1czych idei na temat r\'f3wnouprawnienia biednych i bogatych w Anglii.\par
Harrison odmawia\'b3 przyj\'eacia elitarnego i wygodnego pogl\'b9du.\par
- Mo\'bfe te prawa w Anglii r\'f3\'bfni\'b9 si\'ea od naszych - zastanawia\'b3 si\'ea Duch.\par
Szed\'b3 przez sal\'ea w stron\'ea Hamsona, patrz\'b9c na niego z nadziej\'b9. - My\'9cl\'ea sobie,\par
\'bfe mo\'bfe by mnie nie powiesili, gdybym ukrad\'b3 konia, bo Lioyd pierwszy\par
narobi\'b3 dymu.\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Duch nie chcia\'b3 si\'ea jednak podda\'e6.\par
- Znam prawo ameryka\'f1skie wystarczaj\'b9co dobrze, by wiedzie\'e6, \'bfe uznano\par
by ci\'ea winnym.\par
- Mimo \'bfe to on nie by\'b3 w porz\'b9dku i sam narobi\'b3 dymu?\par
Harrison nie zna\'b3 tych dziwnych wyra\'bfe\'f1, ale nadal uwa\'bfa\'b3 swoje rady za\par
rozs\'b9dne.\par
- Mimo to.\par
Nast\'b9pi\'b3a kolejna runda pyta\'f1. Zaciekawieni ludzie, kt\'f3rzy wcze\'9cniej\par
obserwowali go z r\'f3\'bfnych miejsc w saloonie, podeszli do stolika, przy kt\'f3rym\par
siedzia\'b3, i otoczyli go p\'f3\'b3kolem. Wygl\'b9da\'b3o, \'bfe nie spieszy im si\'ea do w\'b3asnej\par
roboty.\par
Drzwi do saloonu otworzy\'b3y si\'ea gwa\'b3townie.\par
- Panna Mary nadje\'bfd\'bfa!. Cole jedzie z ni\'b9.\par
M\'ea\'bfczyzna, kt\'f3ry to og\'b3osi\'b3, pobieg\'b3 dalej wzd\'b3u\'bf chodnika.\par
Reakcja na t\'ea wiadomo\'9c\'e6 by\'b3a dla Hamsona zadziwiaj\'b9ca. Wszyscy\par
m\'ea\'bfczy\'9fni zerwali si\'ea na r\'f3wne nogi i wybiegli na zewn\'b9trz. P\'eadz\'b9cy t\'b3um\par
ma\'b3o nie wywr\'f3ci\'b3 Dooleya. Gdy ten odzyska\'b3 r\'f3wnowag\'ea, zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do\par
Hamsona.\par
- Pan z nami nie idzie? Powinien pan przynajmniej rzuci\'e6 okiem na pann\'ea\par
Mary. Jest warta straconego czasu.\par
Brak zainteresowania m\'f3g\'b3by zdziwi\'e6 Dooleya, wi\'eac Harrison wsta\'b3 od\par
sto\'b3u i poszed\'b3 w stron\'ea drzwi wyj\'9cciowych. Nie spieszy\'b3o mu si\'ea, by spotka\'e6\par
m\'b3od\'b9 kobiet\'ea, wi\'eac gdy min\'b9\'b3 s\'b3upek do przywi\'b9zywania koni, stoj\'b9cy przed\par
naro\'bfnym budynkiem, Dooley by\'b3 ju\'bf p\'f3\'b3torej przecznicy dalej.\par
Poszukiwania Szkota mog\'b3y si\'ea sko\'f1czy\'e6 za kilka minut. Nagle wype\'b3ni\'b3y\par
go sprzeczne uczucia. Obieca\'b3 lordowi Elliottowi, \'bfe ta wyprawa b\'eadzie\par
ostatni\'b9 pr\'f3b\'b9 rozwi\'b9zania zagadki. Ca\'b3kiem mo\'bfliwe, \'bfe Elliott mia\'b3 racj\'ea.\par
Podr\'f3\'bf do tak odleg\'b3ego miejsca mo\'bfe si\'ea okaza\'e6 kolejnym bezsensownym\par
przedsi\'eawzi\'eaciem.\par
Hamson westchn\'b9\'b3 zm\'eaczony. Fakty, zdaniem Elliotta, m\'f3wi\'b3y same za\par
siebie. Mary Roses Claybome nie mog\'b3a by\'e6 jego c\'f3rk\'b9, bo Victoria by\'b3a jego\par
jedynym dzieckiem. Poza tym Mary Roses mia\'b3a czterech starszych braci.\par
Jednak adwokat w Saint Louis, kt\'f3ry potwierdzi\'b3 te informacje, do\'b3\'b9czy\'b3 do\par
nich kilka s\'b3\'f3w komentarza, kt\'f3re zaciekawi\'b3y Harrisona. Podczas rozmowy\par
z adwokatem Mary Roses mia\'b3a si\'ea na baczno\'9cci i odm\'f3wi\'b3a podania cho\'e6by\par
imion jej rodze\'f1stwa. Zachowywa\'b3a si\'ea bardzo grzecznie, ale dla adwokata\par
by\'b3o oczywiste, \'bfe si\'ea boi. Nie by\'b3 w stanie nam\'f3wi\'e6 jej do wsp\'f3\'b3pracy.\par
Na szcz\'ea\'9ccie dyrektorka szko\'b3y okaza\'b3a si\'ea bardzo pomocna. Powiedzia\'b3a\par
adwokatowi, \'bfe na pocz\'b9tku ka\'bfdego semestru dw\'f3jka braci przyje\'bfd\'bfa\'b3a\par
z Mary Roses do szko\'b3y. Nie spotka\'b3a \'bfadnego z nich, nie widzia\'b3a ich nawet\par
z daleka, wi\'eac nie mog\'b3a ich opisa\'e6. O jednym z braci s\'b3ysza\'b3a niepokoj\'b9c\'b9\par
pog\'b3osk\'ea, ale odm\'f3wi\'b3a podania jakichkolwiek szczeg\'f3\'b3\'f3w.\par
Stwierdzi\'b3a, \'bfe nie lubi plotkowa\'e6 i \'bfe Mary Roses jest wzorow\'b9 uczennic\'b9.\par
Paskudna pog\'b3oska puszczona przez jedn\'b9 z uczennic zosta\'b3a szybko zdemen-\par
towana. Oczywi\'9ccie, nikt by w ni\'b9 i tak nie uwierzy\'b3. Plotki by\'b3y dobre dla\par
ch\'b3op\'f3w, a nie dla przyzwoitych m\'b3odych panienek.\par
Wi\'eacej nie da\'b3o si\'ea z niej wydoby\'e6.\par
Hamson potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Oczywi\'9ccie, nie m\'f3g\'b3 polega\'e6 na plotkach.\par
Pewnie b\'eadzie tak, jak to przewidzia\'b3 Elliott. Kolejny przypadek dw\'f3ch\par
podobnie wygl\'b9daj\'b9cych kobiet. Elliott nalega\'b3, by Harrison da\'b3 sobie spok\'f3j\par
i przyj\'b9\'b3 do wiadomo\'9cci straszn\'b9 prawd\'ea, tak jak on sam w ko\'f1cu zrobi\'b3. Ma\'b3a\par
Victoria Elliott umar\'b3a nied\'b3ugo po porwaniu. W g\'b3\'eabi serca wiedzia\'b3, \'bfe Elliott\par
ma racj\'ea. Jednak za ka\'bfdym razem, gdy spojrza\'b3 na cz\'b3owieka, kt\'f3ry przez\par
tyle lat ochrania\'b3 jego ojca, by\'b3 got\'f3w rozpocz\'b9\'e6 kolejne poszukiwania.\par
Harrison uwa\'bfa\'b3 si\'ea za cz\'b3owieka trze\'9fwo my\'9cl\'b9cego, ale co\'9c w g\'b3\'eabi duszy\par
kaza\'b3o mu uda\'e6 si\'ea do Montany i samemu odkry\'e6 prawd\'ea. Nie porywa\'b3 si\'ea\par
jednak ca\'b3kiem z motyk\'b9 na s\'b3o\'f1ce. By\'b3 ju\'bf w Ameryce, gdy dowiedzia\'b3 si\'ea\par
z depeszy, \'bfe kto\'9c widzia\'b3 c\'f3rk\'ea Elliota. Z miejsca, w kt\'f3rym mieszka\'b3, jecha\'b3o\par
si\'ea do Chicago nieca\'b3y dzie\'f1. Szybko znalaz\'b3 si\'ea na przedmie\'9cciu, gdzie\par
mieszka\'b3a kobieta, kt\'f3ra twierdzi\'b3a, \'bfe widzia\'b3a c\'f3rk\'ea Elliotta. Po rozmowie\par
z pani\'b9 Ann\'b9 Midd\'b3eshaw oraz po otrzymaniu raportu od adwokata, kt\'f3ry\par
rozmawia\'b3 z Mary Roses, Harrison uzna\'b3, \'bfe warto zag\'b3\'eabi\'e6 si\'ea w ten dziki kraj.\par
Pani Midd\'b3eshaw sprawia\'b3a wra\'bfenie kobiety dosy\'e6 rozs\'b9dnej, a wierzy\'b3a\par
z ca\'b3ego serca, \'bfe widzia\'b3a lady Victori\'ea. Nikt jej zdaniem nie m\'f3g\'b3 by\'e6 tak\par
bardzo do kogo\'9c podobny, je\'9cli nie by\'b3 z tym kim\'9c spokrewniony. Rozumowa\'b3a\par
logicznie i Harrison chcia\'b3 wierzy\'e6, \'bfe mia\'b3a racj\'ea.\par
Przygotowa\'b3 si\'ea na rozczarowanie, gdy schodzi\'b3 z drewnianego chodnika.\par
Nagle jego uwag\'ea przyci\'b9gn\'b9\'b3 b\'b3ysk metalu. Obr\'f3ci\'b3 si\'ea wi\'eac, by spojrze\'e6 na\par
chodnik. Pi\'ea\'e6 metr\'f3w za nim z bocznej uliczki wystawa\'b3a lufa strzelby\par
wycelowana w grupk\'ea os\'f3b stoj\'b9cych przed sklepem.\par
Harrison rozpozna\'b3 Henry'ego, Ducha i Dooleya, ale po drugiej stronie\par
sta\'b3o tak\'bfe trzech innych m\'ea\'bfczyzn, kt\'f3rych przedtem nie widzia\'b3. Lufa strzelby\par
pod\'b9\'bfy\'b3a za jasnym blondynem stoj\'b9cym obok Henry'ego, gdy tylko zrobi\'b3\par
krok do ty\'b3u. \'af\'f3\'b3tow\'b3osy poszed\'b3 jednak dalej i zosta\'b3 przypadkowo zas\'b3oni\'eaty\par
przez Dooleya. Hamson zauwa\'bfy\'b3, \'bfe lufa strzelby zn\'f3w si\'ea opu\'9cci\'b3a.\par
Chcia\'b3 si\'ea wtr\'b9ci\'e6, ale grupa m\'ea\'bfczyzn wesz\'b3a ju\'bf do sklepu. Harrison\par
przechodz\'b9c przez drog\'ea zdj\'b9\'b3 p\'b3aszcz, przerzuci\'b3 go przez s\'b3upek do przywi\'b9-\par
zywania koni i wszed\'b3 do \'9crodka.\par
Powietrze wype\'b3nia\'b3 zapach sk\'f3ry i przypraw. Sklep by\'b3 du\'bfy, rozmiar\'f3w\par
jednej ze stajni Elliotta. Przez \'9crodek sklepu bieg\'b3o szerokie przej\'9ccie, a dwa\par
w\'ea\'bfsze znajdowa\'b3y si\'ea po bokach. Przeci\'b9\'bfone p\'f3\'b3ki ugina\'b3y si\'ea pod s\'b3ojami\par
z jedzeniem, stertami ubra\'f1, wyrobami ze sk\'f3ry, kilofami i \'b3opatami oraz\par
wieloma innymi rzeczami, kt\'f3rych oko nie by\'b3o w stanie na raz zauwa\'bfy\'e6.\par
Sklep by\'b3 zbudowany z wielu gatunk\'f3w drewna, cho\'e6 jak w wi\'eakszo\'9cci\par
budynk\'f3w w mie\'9ccie, i tu przewa\'bfa\'b3y deski sosnowe.\par
W ca\'b3ym swoim \'bfyciu Harrison nie widzia\'b3 jeszcze tak \'9fle urz\'b9dzonego,\par
pod sufit zapchanego sklepu. Obsesyjnie lubi\'b3 porz\'b9dek i dyscyplin\'ea, wi\'eac\par
chaos w pomieszczeniu wywo\'b3ywa\'b3 w nim md\'b3o\'9cci. W jednym k\'b9cie sklepu\par
zwoje kolorowych materia\'b3\'f3w byle jak u\'b3o\'bfono w przekrzywion\'b9 piramid\'ea na\par
blacie okr\'b9g\'b3ego sto\'b3u, tu\'bf obok trzech ogromnych beczek z kiszonymi og\'f3r-\par
kami. Harrison obserwowa\'b3, jak niechlujny m\'ea\'bfczyzna w\'b3o\'bfy\'b3 r\'eak\'ea do solanki\par
i wyci\'b9gn\'b9\'b3 du\'bfy og\'f3rek, po czym otar\'b3 r\'eak\'ea o r\'f3g koronkowego materia\'b3u\par
zwisaj\'b9cego nad kraw\'eadzi\'b9 sto\'b3u. Materia\'b3 spad\'b3 na ziemi\'ea pod nogi m\'ea\'bfczyzny,\par
kt\'f3ry nadepn\'b9\'b3 na niego id\'b9c w stron\'ea kasy.\par
Pracuj\'b9c w takim ba\'b3aganie Harrison chyba by oszala\'b3. Jak, na Boga,\par
w\'b3a\'9cciciel znajdowa\'b3 tu cokolwiek?\par
Westchn\'b9\'b3, przesta\'b3 my\'9cle\'e6 o sklepie i przesun\'b9\'b3 si\'ea na bok, chc\'b9c zaczeka\'e6\par
tam, dop\'f3ki nie zauwa\'bfy \'bf\'f3\'b3tow\'b3osego.\par
Gdzie si\'ea podzia\'b3 ten m\'ea\'bfczyzna? Harrison by\'b3 przynajmniej o g\'b3ow\'ea\par
wy\'bfszy od pozosta\'b3ych os\'f3b w sklepie, a mimo to nie m\'f3g\'b3 zauwa\'bfy\'e6\par
\'bf\'f3\'b3tow\'b3osego. W takim ba\'b3aganie wszystko by\'b3o mo\'bfliwe, ale nawet tu cz\'b3o-\par
wiek nie m\'f3g\'b3 rozp\'b3yn\'b9\'e6 si\'ea w powietrzu.\par
Znajduj\'b9cy si\'ea w lewej cz\'ea\'9cci sklepu Dooley zamacha\'b3 r\'eak\'b9 do Hamsona.\par
Sta\'b3 przed lad\'b9, rozmawiaj\'b9c szeptem z \'b3adn\'b9 m\'b3od\'b9 szatynk\'b9. Musia\'b3a to by*\par
Catherine Morrison, c\'f3rka w\'b3a\'9cciciela. Dooley chcia\'b3, by Harrison podszed\'b3 do\par
lady, ale ten potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 przecz\'b9co i nie ruszy\'b3 si\'ea. Nie chcia\'b3 przegapi\'e6\par
\'bf\'f3\'b3tow\'b3osego. Nawet go nie obchodzi\'b3o, czy Dooley uzna jego zachowanie za\par
nieodpowiednie.\par
Chwil\'ea p\'f3\'9fniej us\'b3ysza\'b3, jak Dooley m\'f3wi o nie\'9cmia\'b3o\'9cci. Poniewa\'bf starzec\par
m\'f3wi\'b9c patrzy\'b3 na niego, Harrison uzna\'b3, \'bfe to o nim mowa. By\'b3a to do\'9c\'e6\par
dziwna ocena jego zachowania.\par
Tym razem kobieta za lad\'b9 pomacha\'b3a r\'eak\'b9. Pochyli\'b3a si\'ea nad blatem\par
i pos\'b3a\'b3a mu prowokuj\'b9cy u\'9cmiech typu: \f1\'84chod\f0\'9f tu, kochasiu, i porozmawiaj\par
ze mn\'b9". Harrison nie odwzajemni\'b3 jej u\'9cmiechu. Nie by\'b3 w nastroju do flirtu,\par
poniewa\'bf uwa\'bfa\'b3, \'bfe ostrze\'bfenie nieznajomego jest najwa\'bfniejsze.\par
Zazwyczaj nie wtr\'b9ca\'b3 si\'ea w cudze porachunki, ale tym razem zachowa\'b3\par
si\'ea inaczej, bo g\'b3\'eaboko wierzy\'b3 w zasad\'ea fair play. Napadanie na nic nie\par
podejrzewaj\'b9cego cz\'b3owieka by\'b3o czynem tch\'f3rzliwym, a Harrison nie znosi\'b3\par
tch\'f3rzy.\par
Jego cierpliwo\'9c\'e6 sko\'f1czy\'b3a si\'ea. Ju\'bf rusza\'b3 szuka\'e6 m\'ea\'bfczyzny, gdy \'bf\'f3\'b3to-\par
w\'b3osy pojawi\'b3 si\'ea na ko\'f1cu g\'b3\'f3wnego przej\'9ccia. Na ramieniu ni\'f3s\'b3 worek m\'b9ki\par
lub pszenicy. Zza jego plec\'f3w wybieg\'b3a m\'b3oda kobieta, kt\'f3ra wymin\'b9wszy go\par
pospieszy\'b3a w stron\'ea Hamsona.\par
Bo\'bfe drogi, to by\'b3a lady Victoria! M\'b3oda i pi\'eakna kobieta id\'b9ca w jego\par
stron\'ea musia\'b3a by\'e6 zaginion\'b9 ongi\'9c c\'f3rk\'b9 Elliotta. Wygl\'b9da\'b3a jak lustrzane\par
odbicie jego ostatniej \'bfony. Ujrzawszy jej wysoko osadzone ko\'9cci policzkowe\par
i b\'b3yszcz\'b9ce b\'b3\'eakitne oczy, Harrison nie by\'b3 w stanie odetchn\'b9\'e6. Zdumienie\par
ca\'b3kowicie go sparali\'bfowa\'b3o. Serce zacz\'ea\'b3o \'b3omota\'e6 mu w piersi, a\'bf b\'f3l zmusi\'b3\par
go do zaczerpni\'eacia tchu.\par
Nie m\'f3g\'b3 uwierzy\'e6 w\'b3asnym oczom. Urocza kobieta wygl\'b9da\'b3a tak, jakby\par
ledwo co zesz\'b3a z olejnego portretu lady Agathy, wisz\'b9cego nad kominkiem\par
w bibliotece Elliotta. By\'b3a oczywi\'9ccie inaczej ubrana, ale poza tym, na\par
wszystkie \'9cwi\'eato\'9cci, nawet piegi na jej nosie wygl\'b9da\'b3y identycznie. Nagle\par
przesta\'b3a go obchodzi\'e6 liczba jej braci. Pani Midd\'b3eshaw mia\'b3a racj\'ea. Nikt nie\par
m\'f3g\'b3 by\'e6 tak bardzo podobny do kogo\'9c nie b\'ead\'b9c spokrewniony.\par
Mary Roses Claybome. W miar\'ea jak zbli\'bfa\'b3a si\'ea do niego, zauwa\'bfa\'b3 coraz\par
subtelniejsze r\'f3\'bfnice. Jej oczy by\'b3y ja\'9cniejsze ni\'bf oczy jej matki na portrecie\par
z m\'b3odo\'9cci. Harrison westchn\'b9\'b3 zawiedziony. Egzotyczne oczy kszta\'b3tu migda-\par
\'b3\'f3w i rysy twarzy wydawa\'b3y si\'ea dok\'b3adnie takie jak matki; jednak gdy podesz\'b3a\par
bli\'bfej, nie by\'b3 ju\'bf ca\'b3kiem pewien. Niech to diabli, troch\'ea przypomina\'b3a nawet\par
\'bf\'f3\'b3tow\'b3osego. Mia\'b3a ten sam kolor w\'b3os\'f3w. Nie, w\'b3a\'9cciwie nie by\'b3 to ten sam\par
odcie\'f1. Jej by\'b3y ja\'9cniejsze, z pasemkami koloru miodu. Bo\'bfe, by\'b3a pi\'eakna, ale\par
mog\'b3a r\'f3wnie dobrze by\'e6 m\'b3odsz\'b9 siostr\'b9 \'bf\'f3\'b3tow\'b3osego. Jednak jak\'bfe mog\'b3a\par
ni\'b9 by\'e6, je\'9cli tak przypomina\'b3a \'bfon\'ea Elliotta?\par
Ostatni raz widzia\'b3 lady Agath\'ea, gdy by\'b3 jeszcze bardzo ma\'b3y, wi\'eac nie\par
m\'f3g\'b3 dok\'b3adnie pami\'eata\'e6 jej wygl\'b9du. Mia\'b3 zaledwie dziesi\'ea\'e6 lat, gdy wyje-\par
cha\'b3a z m\'ea\'bfem do Ameryki, by uczestniczy\'e6 w uroczystym otwarciu fabryki\par
w pobli\'bfu Nowego Jorku. Pami\'eata\'b3 tylko g\'b3upie szczeg\'f3\'b3y, na przyk\'b3ad cudow-\par
ny jej zapach, niczym kwiat\'f3w po deszczu, spos\'f3b, w jaki si\'ea do niego\par
u\'9cmiecha\'b3a z mi\'b3o\'9cci\'b9 i dobroci\'b9 i obejmowa\'b3a ciep\'b3o i delikatnie. Wszystkie\par
te wspomnienia, cenne dla sieroty, kt\'f3ry straci\'b3 matk\'ea, nie mog\'b3y mu teraz\par
pom\'f3c.\par
Nigdy ju\'bf wi\'eacej nie widzia\'b3 lady Agathy. Opowiadano mu, \'bfe po powrocie\par
do Londynu pozostawa\'b3a dzie\'f1 i noc w swojej sypialni, w ciemno\'9cci op\'b3akuj\'b9c\par
zagini\'eacie czteromiesi\'eacznej c\'f3reczki.\par
Czy kobieta id\'b9ca w jego stron\'ea by\'b3a lady Victori\'b9? Mi\'b3osierny Bo\'bfe, nie\par
wiedzia\'b3!\par
Rozpaczliwie szuka\'b3 sposobu odkrycia prawdy. Wtedy przypomnia\'b3 sobie,\par
co o Mary Roses Claybome m\'f3wi\'b3 Dooley i inni m\'ea\'bfczy\'9fni. By\'b3a opiekunk\'b9\par
s\'b3abych i doprowadza\'b3a swoich braci do w\'9cciek\'b3o\'9cci przyprowadzaj\'b9c do domu\par
r\'f3\'bfnych dziwak\'f3w.\par
Harrison wiedzia\'b3 ju\'bf, co musi zrobi\'e6.\par
Ju\'bf nie b\'eadzie najwi\'eakszym twardzielem, jaki kiedykolwiek wpad\'b3 do tego\par
miasteczka. Takie zachowanie pomog\'b3o mu zdoby\'e6 informacj\'ea, kt\'f3rej potrze-\par
bowa\'b3, oraz akceptacj\'ea m\'ea\'bfczyzn w saloonie, ale nie przyda si\'ea na nic wobec\par
Mary Roses Claybome. Lubi\'b3a starc\'f3w i \'bf\'f3\'b3todziob\'f3w, wi\'eac postanowi\'b3 sta\'e6\par
si\'ea jednym z nich. B\'eadzie naiwnym mieszczuchem udaj\'b9cym wa\'bfniaka, kt\'f3ry\par
ma zbyt ma\'b3o zdrowego rozs\'b9dku, by prze\'bfy\'e6. Mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe podst\'eap si\'ea\par
uda.\par
Mary Roses Claybome natychmiast zauwa\'bfy\'b3a nieznajomego opieraj\'b9cego\par
si\'ea o okno. By\'b3 tak du\'bfy, \'bfe nie da\'b3o si\'ea go nie zauwa\'bfy\'e6. Mia\'b3 ciemnobr\'b9zowe\par
w\'b3osy i niezwykle wyraziste szare oczy. Wyda\'b3 si\'ea jej przystojny, cho\'e6 surowy,\par
ale wygl\'b9d nie mia\'b3 dla niej znaczenia. By\'b3 zdecydowanie smutny i tak blady,\par
jakby zobaczy\'b3 co\'9c bardzo niepokoj\'b9cego.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea na my\'9cl, \'bfe przypomina jej ducha. Ale to Duch, a nie ona,\par
widzia\'b3 zjawy z za\'9cwiat\'f3w, i to tylko po \'b3ykni\'eaciu samogonu, kt\'f3ry zapewnia\'b3\par
wizje.                                                            '*\par
By\'b3o jej przykro, \'bfe jest taki smutny. Postanowi\'b3a go pozna\'e6 - mo\'bfe zdo\'b3a\par
si\'ea dowiedzie\'e6, co go tak trapi. Mo\'bfe b\'eadzie w stanie mu pom\'f3c.\par
Ju\'bf chcia\'b3a si\'ea odezwa\'e6, ale zmieni\'b3a zdanie, bo zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe nieznajomy\par
ma na sobie pas z broni\'b9. Sze\'9cciostrza\'b3owiec by\'b3 wetkni\'eaty w olstra na udzie.\par
Mary Roses zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe obcy mo\'bfe by\'e6 kolejnym zawadiak\'b9, kt\'f3ry\par
przyby\'b3 do miasta tylko po to, by wda\'e6 si\'ea w strzelanin\'ea z jej bratem. Je\'9cli\par
o to mu chodzi\'b3o, to nie mia\'b3a zamiaru by\'e6 dla niego mi\'b3a ani pomocna.\par
Ch\'eatnie sama by go nawet zastrzeli\'b3a.\par
Uzna\'b3a, \'bfe dochodzi do pochopnych wniosk\'f3w. Postanowi\'b3a, \'bfe najlepiej\par
b\'eadzie go zignorowa\'e6. Dosz\'b3a do drzwi i chcia\'b3a otworzy\'e6 bratu. Cole sta\'b3 tu\'bf\par
za ni\'b9, r\'eakami podtrzymywa\'b3 jednak worek, kt\'f3ry ni\'f3s\'b3 na ramieniu. Harrison\par
szybkim ruchem zablokowa\'b3 wyj\'9ccie. Opar\'b3 si\'ea o framug\'ea i czeka\'b3, a\'bf ona na\par
niego spojrzy.\par
Jej si\'ea jednak nie spieszy\'b3o.\par
- Jeszcze bym nie wychodzi\'b3, prosz\'ea pani.\par
- Nie wychodzi\'b3by pan?\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie. Nie robi\'b3bym tego.\par
Mary Roses spojrza\'b3a na niego zdumiona. Wreszcie si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'b3. Te\'bf\par
chcia\'b3a si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'e6, ale w por\'ea powstrzyma\'b3a si\'ea. Sta\'b3a tak blisko niego,\par
\'bfe musia\'b3a odchyli\'e6 ca\'b3kiem g\'b3ow\'ea do ty\'b3u, by mu spojrze\'e6 w oczy. Zauwa\'bfy\'b3a\par
w nich wyra\'9fny b\'b3ysk. Nie rozumia\'b3a, co mog\'b3o go tak rozbawi\'e6. Nabra\'b3\par
ponownie kolor\'f3w na twarzy, a poza tym ca\'b3kiem przyjemnie pachnia\'b3 wypra-\par
wion\'b9 sk\'f3r\'b9 i pustymi, dzikimi przestrzeniami. Wiedzia\'b3a te\'bf, \'bfe sp\'eadzi\'b3 du\'bfo\par
czasu na s\'b3o\'f1cu, bo by\'b3 bardzo opalony.\par
Mary Roses otrz\'b9sn\'ea\'b3a si\'ea z os\'b3upienia.\par
- Dlaczego mia\'b3abym nie wychodzi\'e6?\par
Harrison wiedzia\'b3, \'bfe musi przesta\'e6 si\'ea w ni\'b9 wpatrywa\'e6 i odpowiedzie\'e6\par
na pytanie. Bo\'bfe, by\'b3a bardzo \'b3adna. Poczu\'b3 wo\'f1 jej perfum, bardzo \'b3agodn\'b9\par
i delikatn\'b9, podobn\'b9 do zapachu perfum, kt\'f3rych u\'bfywa\'b3a jej matka. Wiedzia\'b3,\par
\'bfe zachowuje si\'ea jak uczniak, ale nie m\'f3g\'b3 si\'ea powstrzyma\'e6. By\'b3a tak \'9cliczna,\par
\'bfe nie potrafi\'b3 przesta\'e6 si\'ea do niej u\'9cmiecha\'e6.\par
Rzeczywisto\'9c\'e6 szybko sprowadzi\'b3a go na ziemi\'ea.\par
- Otw\'f3rz drzwi, Mary Roses - rozkaza\'b3 \'bf\'f3\'b3tow\'b3osy, patrz\'b9c na Harrisona.\par
- Ten d\'bfentelmen nie chce, \'bfeby\'9cmy wychodzili - odpowiedzia\'b3a. Odwr\'f3-\par
ci\'b3a si\'ea do brata i wzruszy\'b3a ramionami. - Nie wiem dlaczego.\par
Cole spojrza\'b3 z nienawi\'9cci\'b9 na Harrisona.\par
- Wie pan, s\'b9 lepsze sposoby zawierania znajomo\'9cci. - Jego g\'b3os by\'b3 pe\'b3en\par
sarkazmu. - Je\'9cli chce pan pozna\'e6 moj\'b9 siostr\'ea, prosz\'ea zaczeka\'e6, a\'bf od\'b3o\'bf\'ea\par
worek. Wtedy mo\'bfe pozwol\'ea panu z ni\'b9 porozmawia\'e6.\par
Mary Roses nie dopu\'9cci\'b3a, by nieznajomy zosta\'b3 wprowadzony w b\'b3\'b9d.\par
- On nie pozwoli panu ze mn\'b9 rozmawia\'e6 - wyt\'b3umaczy\'b3a. - M\'f3j brat\par
nigdy nie pozwala mi rozmawia\'e6 z nieznajomymi. Nazywam si\'ea Mary Roses\par
Claybome. A kim pan jest, je\'9cli mog\'ea spyta\'e6?\par
- Harrison Stanford MacDonald.\par
Pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Mi\'b3o mi pana pozna\'e6, panie MacDonald. Czy teraz mog\'ea ju\'bf wyj\'9c\'e6?\par
- Chcia\'b3bym najpierw porozmawia\'e6 z pani bratem.\par
Mary Roses cofn\'ea\'b3a si\'ea o krok, nadeptuj\'b9c na but brata.\par
- Czy jest pan rewolwerowcem?\par
Powiedzia\'b3a to tak, jakby go oskar\'bfa\'b3a. Nie pozwoli\'b3a mu odpowiedzie\'e6,\par
uznaj\'b9c, \'bfe zna ju\'bf odpowied\'9f. Zmarszczy\'b3a brwi i potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Mo\'bfe pan o tym zapomnie\'e6, je\'9cli chce pan wyzwa\'e6 mojego brata.\par
W og\'f3le go to nie interesuje. Radzi\'b3abym, aby opu\'9cci\'b3 pan jak najszybciej Blue\par
Belle, bo nie jest tu pan mile widziany.\par
- Na Boga, Mary Roses! Mog\'ea m\'f3wi\'e6 za siebie. Jest pan rewolwe-\par
rowcem?\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 przecz\'b9co g\'b3ow\'b9. By\'b3 ogromnie zdziwiony obrotem\par
sprawy.\par
- Nie - odpowiedzia\'b3. - Nie jestem. - Spojrza\'b3 zn\'f3w na Mary Roses. -\par
Dlaczego pani zdaniem chce go wyzwa\'e6?\par
Jej oczy zrobi\'b3y si\'ea du\'bfe ze zdziwienia.\par
- Cole, on nawet nie wie, po co si\'ea wyzywa. Sk\'b9d pan przybywa, panie\par
MacDonald?\par
- ze Szkocji.\par
W tej okolicy rzadko spotyka\'b3o si\'ea tak\'b9 odpowied\'9f.\par
- Co pan robi w Blue Belle?\par
- Szukam miejsca, \'bfeby si\'ea osiedli\'e6.\par
- Wi\'eac nie przyjecha\'b3 pan tutaj, by walczy\'e6 z moim bratem?\par
Przesta\'b3a si\'ea krzywi\'e6, ale w jej g\'b3osie ci\'b9gle by\'b3o s\'b3ycha\'e6 nieufno\'9c\'e6. By\'b3o\par
oczywiste, \'bfe do ko\'f1ca jej nie przekona\'b3.\par
Postanowi\'b3 odpowiedzie\'e6 pytaniem na pytanie.\par
- Czemu\'bf mia\'b3bym to zrobi\'e6? Przecie\'bf nawet nie znam pani brata.\par
Dziewczyna westchn\'ea\'b3a z ulg\'b9.\par
- No c\'f3\'bf... - Mary Roses zaczesa\'b3a r\'eak\'b9 w\'b3osy do ty\'b3u i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea\par
s\'b3odko. Uwa\'bfa\'b3a to za bardzo kobiece zachowanie. - Nie s\'b9dzi\'b3am, \'bfe jest pan\par
rewolwerowcem, ale nie mog\'b3am by\'e6 pewna. Gdy pomy\'9cl\'ea...\par
Cole nie pozwoli\'b3 jej doko\'f1czy\'e6.\par
- Na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, Mary Roses, otw\'f3rz wreszcie te drzwi! - ponagli\'b3 j\'b9.\par
- Ale nie przedstawi\'b3am ci\'ea jeszcze panu MacDonaldowi - zaprotestowa\'b3a.\par
- Nie mam ochoty go pozna\'e6 - burkn\'b9\'b3 pod nosem Cole. - Douglas czeka\par
z wozem. Musisz tylko otworzy\'e6 drzwi.\par
Ponury g\'b3os brata zdawa\'b3 si\'ea nie mie\'e6 \'bfadnego wp\'b3ywu na Mary Roses,\par
U\'9cmiecha\'b3a si\'ea ci\'b9gle do Harrisona, zachowuj\'b9c si\'ea tak, jakby mieli dla siebie\par
ca\'b3\'b9 wieczno\'9c\'e6.\par
- M\'f3j brat ma na imi\'ea Cole Claybome. Ma drugie imi\'ea, ale jest dosy\'e6\par
czu\'b3y na jego punkcie i zabi\'b3by mnie, gdybym je panu zdradzi\'b3a. Cole,\par
chcia\'b3abym, by\'9c pozna\'b3 pana Harrisona...\par
- Mary Roses, przysi\'eagam na Boga, \'bfe za chwil\'ea upuszcz\'ea ten ci\'ea\'bfki worek\par
m\'b9ki prosto na twoj\'b9 g\'b3ow\'ea.\par
- M\'f3j brat jest naprawd\'ea bardzo mi\'b3y, gdy ju\'bf kogo\'9c lepiej pozna -\par
westchn\'ea\'b3a.\par
Harrison nie by\'b3 do ko\'f1ca przekonany. Cole nie wygl\'b9da\'b3 na cz\'b3owieka,\par
kt\'f3ry potrafi by\'e6 mi\'b3y. Grymas na jego twarzy zdawa\'b3 si\'ea umieszczony tam\par
na sta\'b3e. Jedno by\'b3o pewne. Brat Mary Roses nie b\'eadzie d\'b3u\'bfej czeka\'e6. Harrison\par
postanowi\'b3 pospieszy\'e6 si\'ea i powiedzie\'e6 o zasadzce, zanim ten niecierpliwy\par
m\'ea\'bfczyzna postanowi wywali\'e6 szyb\'ea w drzwiach. Wygl\'b9da\'b3 na wystarczaj\'b9co\par
silnego i zdeterminowanego, by to zrobi\'e6.\par
- Kto\'9c na zewn\'b9trz mierzy do pana ze strzelby - zacz\'b9\'b3 Harrison. M\'f3wi\'b3\par
cicho, tak, by inni klienci nie s\'b3yszeli. - Kto\'9c, kto chce pana zabi\'e6, chowa si\'ea\par
w przej\'9cciu po drugiej stronie ulicy. Pomy\'9cla\'b3em, \'bfe mo\'bfe to pana zaintereso-\par
wa\'e6.\par
Cole natychmiast uspokoi\'b3 si\'ea.\par
- Widzia\'b3 pan tego kolesia?\par
Harrison zaprzeczy\'b3.\par
- Zastanawia\'b3em si\'ea, czy nie wytr\'b9ci\'e6 mu strza\'b3em strzelby z r\'b9k, ale\par
szczerze m\'f3wi\'b9c dopiero co kupi\'b3em rewolwer i jeszcze go nie wypr\'f3bowa\'b3em\par
- powiedzia\'b3. - Jeszcze bym kogo\'9c zrani\'b3.\par
- To rzeczywi\'9ccie przydatna informacja. - W g\'b3osie Cole'a s\'b3ycha\'e6 by\'b3o\par
rozgoryczenie.\par
- Przykro mi, \'bfe nie mog\'ea panu pom\'f3c - stwierdzi\'b3 Harrison. - Ale dop\'f3ki\par
nie naucz\'ea si\'ea dok\'b3adnie...\par
Harrison specjalnie nie doko\'f1czy\'b3 zdania. Chcia\'b3, by Mary Roses i jej brat\par
wyci\'b9gn\'eali wnioski sami.\par
Nie musia\'b3 d\'b3ugo czeka\'e6. Mary Roses cichutko westchn\'ea\'b3a.\par
- Ma pan przy sobie bro\'f1 i nigdy jej jeszcze pan nie u\'bfy\'b3?\par
- W samej rzeczy, prosz\'ea pani.\par
Nie chcia\'b3 zn\'f3w k\'b3ama\'e6, ale nie powiedzia\'b3 te\'bf ca\'b3ej prawdy. \'8cwiadomie\par
pomin\'b9\'b3 najwa\'bfniejsz\'b9 informacj\'ea, wiedz\'b9c, \'bfe kobieta p\'f3jdzie t\'b9 drog\'b9, kt\'f3r\'b9\par
sama wybierze. Nie podoba\'b3a mu si\'ea taka manipulacja, ale by\'b3 got\'f3w zrobi\'e6\par
wszystko, co trzeba, by zdoby\'e6 jej zaufanie. Tylko wtedy m\'f3g\'b3 uzyska\'e6\par
informacj\'ea, kt\'f3rej potrzebowa\'b3. Poniewa\'bf lubi\'b3a dziwak\'f3w, uzna\'b3, \'bfe musi\par
zosta\'e6 jednym z nich.\par
- Czy pan kompletnie zwariowa\'b3? - spyta\'b3a go Mary Roses.\par
- Chyba nie - odrzek\'b3.\par
- Drogi Bo\'bfe, nie ma pan nic lepszego do roboty, tylko chodzi\'e6 po mie\'9ccie\par
z broni\'b9 na wierzchu? Jest pan tak du\'bfy, \'bfe kto\'9c na pewno wda\'b3by si\'ea z panem\par
w jak\'b9\'9c walk\'ea. B\'eadzie pan martwy, zanim to pan zauwa\'bfy. Czy tak bardzo\par
panu na tym zale\'bfy, panie MacDonald?\par
Trzyma\'b3a r\'eace na biodrach, patrz\'b9c na niego, jakby nie mia\'b3 za grosz\par
rozumu w g\'b3owie. Przypomina\'b3a Hamsonowi nauczycielk\'ea upominaj\'b9c\'b9 jed-\par
nego z uczni\'f3w. Nigdy jednak nie uczy\'b3 go kto\'9c tak m\'b3ody i pi\'eakny. Wszyscy\par
jego nauczyciele byli starzy, nudni i wysuszeni jak zesz\'b3oroczne li\'9ccie.\par
Najwyra\'9fniej martwi\'b3a si\'ea o niego. Podoba\'b3o mu si\'ea, \'bfe zwraca na niego\par
tyle uwagi. Bycie dziwakiem nie b\'eadzie chyba a\'bf tak straszne.\par
Harrison pr\'f3bowa\'b3 wygl\'b9da\'e6 na zmartwionego.\par
- Nie, prosz\'ea pani. Nie chc\'ea zosta\'e6 zabity. Chc\'ea si\'ea nauczy\'e6 u\'bfywa\'e6 mojego\par
nowego rewolweru, a nigdy mi si\'ea to nie uda, je\'9cli b\'eadzie zapakowany.\par
Cole westchn\'b9\'b3 g\'b3o\'9cno. Hamson natychmiast zwr\'f3ci\'b3 na niego uwag\'ea.\par
- Czy chcia\'b3by pan, \'bfebym wyni\'f3s\'b3 panu ten worek? M\'f3g\'b3bym w\'b3o\'bfy\'e6 go\par
na w\'f3z i p\'f3j\'9c\'e6 po szeryfa.\par
- W Blue Belle nie mamy szeryfa - wyt\'b3umaczy\'b3a mu Mary Roses.\par
Hamson nie musia\'b3 udawa\'e6 zdziwienia.\par
- Wi\'eac kto pilnuje tutaj porz\'b9dku?\par
- Nikt - odpar\'b3a. - Dlatego jest to niebezpieczne miejsce dla kogo\'9c takiego\par
jak pan. By\'b3 pan wychowany w mie\'9ccie, czy\'bf nie tak?\par
Stara\'b3 si\'ea nie zdenerwowa\'e6 wyra\'9fnym w jej g\'b3osie wsp\'f3\'b3czuciem.\par
- Rzeczywi\'9ccie, wychowa\'b3em si\'ea w mie\'9ccie. Prosz\'ea do mnie m\'f3wi\'e6 Har-\par
rison. \f1\'84Prosz\f0\'ea pana" wydaje si\'ea zbyt formalne jak na to miasto.\par
- Dobrze - zgodzi\'b3a si\'ea. - B\'ead\'ea do ciebie m\'f3wi\'e6 Hamson. Prosz\'ea, zdejmij\par
pas z broni\'b9. Naprawd\'ea nie powiniene\'9c go nosi\'e6. Pewnie kto\'9c ci powiedzia\'b3\par
albo gdzie\'9c przeczyta\'b3e\'9c, \'bfe jest to modne w tych stronach, prawda?\par
- Przeczyta\'b3em, \'bfe to konieczna cz\'ea\'9c\'e6 wyposa\'bfenia.\par
- To \'b3adnie - westchn\'ea\'b3a.\par
Cole mia\'b3 ju\'bf dosy\'e6 czekania. Przechyli\'b3 si\'ea, opar\'b3 worek o \'9ccian\'ea, wypro-\par
stowa\'b3 si\'ea, po czym napi\'b9\'b3 barki, by rozlu\'9fni\'e6 mi\'ea\'9cnie karku.\par
Hamson i Mary Roses odsun\'eali si\'ea na bok, gdy si\'eagn\'b9\'b3 do drzwi. Cole nie\par
wydawa\'b3 si\'ea zbytnio przej\'eaty zasadzk\'b9. Szturchn\'b9\'b3 siostr\'ea, by si\'ea bardziej\par
odsun\'ea\'b3a, wyj\'b9\'b3 rewolwer i uchyli\'b3 drzwi.\par
Douglas czeka\'b3 na zewn\'b9trz. Brat Cole'a sta\'b3 obok wozu, opieraj\'b9c si\'ea\par
o s\'b3upek do przywi\'b9zywania koni. Wygl\'b9da\'b3, jakby spa\'b3. Cole zagwizda\'b3, by\par
przyci\'b9gn\'b9\'e6 jego uwag\'ea.\par
Hamson spojrza\'b3 na Mary Roses. Zdziwi\'b3o go jej zachowanie. Zas\'b3oni\'b3a\par
r\'eakami uszy i spojrza\'b3a na sufit ze zrezygnowanym wyrazem twarzy, gdy tylko\par
jej brat si\'eagn\'b9\'b3 po bro\'f1.\par
- Douglas, padnij.\par
Chwil\'ea po wydaniu bratu rozkazu Cole wychyli\'b3 si\'ea przez drzwi, wycelowa\'b3\par
i odda\'b3 trzy szybkie strza\'b3y. Odg\'b3os strzelania odbi\'b3 si\'ea echem w okolicy\par
sklepu. Szyby w oknie sklepu zadr\'bfa\'b3y od huku.\par
Szybki niczym b\'b3yskawica, Cole schowa\'b3 bro\'f1 z powrotem do olstra.\par
- To powinno wystarczy\'e6.\par
Potem podni\'f3s\'b3 worek i wyszed\'b3 na dw\'f3r. Jego spok\'f3j i oboj\'eatno\'9c\'e6 by\'b3y\par
dosy\'e6 zdumiewaj\'b9ce, ale Harrisona bardziej zdziwi\'b3 kompletny brak zaintere-\par
sowania ze strony pozosta\'b3ych klient\'f3w. Je\'9cli zdziwi\'b3o ich, \'bfe Cole Claybome\par
przed chwil\'b9 sta\'b3 w drzwiach i strzela\'b3, to nie dali tego po sobie pozna\'e6.\par
Ciekawe, czy zdarza\'b3o si\'ea to na co dzie\'f1? Hamson by\'b3 ju\'bf w stanie w to\par
uwierzy\'e6.\par
- Zapomnia\'b3e\'9c podzi\'eakowa\'e6 Harrisonowi, Cole - zawo\'b3a\'b3a Mary Roses.\par
- Dzi\'eaki za ostrze\'bfenie - powiedzia\'b3 Cole przez rami\'ea.\par
Jego wdzi\'eaczno\'9c\'e6 wyda\'b3a si\'ea Mary Roses sztuczna, ale nie powiedzia\'b3a mu\par
o tym. Wiedzia\'b3a, \'bfe dzi\'eakowanie komukolwiek przychodzi\'b3o bratu z trudem.\par
Irytowa\'b3 go pewnie tak\'bfe fakt, \'bfe jaki\'9c cudzoziemiec uratowa\'b3 mu \'bfycie.\par
- Jak my\'9clisz, kto tym razem pr\'f3bowa\'b3 napa\'9c\'e6 na ciebie? - spyta\'b3a.\par
- Prosz\'ea bardzo! - zawo\'b3a\'b3 jednocze\'9cnie Hamson.\par
Cole wrzuci\'b3 worek m\'b9ki na ty\'b3 wozu obok reszty zakup\'f3w, po czym\par
odwr\'f3ci\'b3 si\'ea do siostry, by odpowiedzie\'e6 na pytanie.\par
- To pewnie Webster, ten matko... - powstrzyma\'b3 si\'ea przed doko\'f1czeniem\par
swojej niepochlebnej opinii o n\'eadzarzu, kt\'f3ry szykowa\'b3 zasadzk\'ea na niego. -\par
Ma mi za z\'b3e, \'bfe nie chcia\'b3em z nim walczy\'e6 w zesz\'b3ym tygodniu. Chyba\par
nale\'bfa\'b3o go wtedy zabi\'e6. Przynajmniej go trafi\'b3em, wi\'eac b\'eadzie si\'ea musia\'b3\par
wyliza\'e6, zanim zn\'f3w spr\'f3buje. Jeste\'9c gotowa do odjazdu, Mary Roses?\par
- Zaczekajcie jeszcze chwilk\'ea.\par
Mary Roses zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Harrisona.\par
- To bardzo mi\'b3o, \'bfe ostrzeg\'b3 pan mojego brata. On te\'bf to docenia, tylko\par
nie potrafi tego okaza\'e6. Nie lubi mie\'e6 d\'b3ug\'f3w, nawet wdzi\'eaczno\'9cci.\par
- Tw\'f3j brat nie jest mi nic winny. Ka\'bfdy by to zrobi\'b3 na moim miejscu.\par
- Chcia\'b3abym, by to by\'b3o prawd\'b9 - odpar\'b3a. - Mo\'bfe w Szkocji s\'b9siad\par
pomaga s\'b9siadowi, ale w okolicach Blue Belle sprawy maj\'b9 si\'ea troch\'ea inaczej.\par
Pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9, przyjmuj\'b9c do wiadomo\'9cci jej s\'b3owa. Ci\'b9gle patrzy\'b3 na ni\'b9,\par
pr\'f3buj\'b9c znale\'9f\'e6 nowy temat rozmowy. Ju\'bf po chwili czu\'b3 si\'ea jak prostaczek.\par
Wymyka\'b3a mu si\'ea z r\'b9k, a on nie m\'f3g\'b3 wymy\'9cli\'e6 nic, by zatrzyma\'e6 j\'b9 chocia\'bf\par
na kilka minut.\par
Dostrzega\'b3 w dodatku ironi\'ea sytuacji. By\'b3 prawnikiem, cz\'b3owiekiem zara-\par
biaj\'b9cym na \'bfycie za pomoc\'b9 dyskutowania, k\'b3\'f3cenia si\'ea i przekonywania,\par
a teraz zapomnia\'b3 j\'eazyka w g\'eabie. Je\'9cli to nie by\'b3o absurdem, to nie wiedzia\'b3,\par
co mog\'b3oby nim by\'e6.\par
Bo\'bfe, ma \'9cliczne oczy.\par
W momencie gdy o tym pomy\'9cla\'b3, wiedzia\'b3, \'bfe zaczynaj\'b9 si\'ea k\'b3opoty.\par
M\'b3oda dama, kt\'f3ra tak s\'b3odko si\'ea do niego u\'9cmiecha\'b3a, przerabia\'b3a jego m\'f3zg\par
na papk\'ea. By\'b3 ca\'b3kowicie zbrzydzony samym sob\'b9. Nie powinien pozwoli\'e6\par
cielesnemu powabowi pomiesza\'e6 jego plan\'f3w.\par
Mary Roses uzna\'b3a, \'bfe czeka ju\'bf wystarczaj\'b9co d\'b3ugo. Nie chcia\'b3a jednak\par
jecha\'e6 jeszcze do domu, wmawiaj\'b9c sobie, \'bfe zwleka jedynie z powodu\par
niepokoju o los naiwnego nieznajomego.\par
- Zastanawia\'b3am si\'ea...\par
- Tak? - Wyrzuci\'b3 z siebie to s\'b3owo niczym ma\'b3y ch\'b3opiec, kt\'f3ry ma\par
w\'b3a\'9cnie dosta\'e6 prezent.\par
- Dlaczego chce pan nauczy\'e6 si\'ea strzela\'e6?\par
Cholera, b\'eadzie musia\'b3 zn\'f3w sk\'b3ama\'e6. Zaczyna\'b3o go to m\'eaczy\'e6. Mo\'bfe\par
by\'b3oby \'b3atwiej, gdyby ona nie patrzy\'b3a na niego takim ufnym i niewinnym\par
wzrokiem.\par
Prawdy nie m\'f3g\'b3 jednak odkry\'e6. Wiedzia\'b3, \'bfe je\'9cli przyzna si\'ea, \'bfe ca\'b3kiem\par
dobrze umie obchodzi\'e6 si\'ea z broni\'b9, to Mary Roses odejdzie, nie odwracaj\'b9c\par
si\'ea nawet na chwil\'ea.\par
Zatajanie swych umiej\'eatno\'9cci dra\'bfni\'b3o jego dum\'ea. W czasach studenckich\par
zdobywa\'b3 nagrody za celno\'9c\'e6 na strzelnicy oraz w polu, a s\'b3u\'bf\'b9c w wojsku\par
nauczy\'b3 si\'ea szybko\'9cci. Nie lubi\'b3 sze\'9cciostrza\'b3owc\'f3w, bo by\'b3y ulubion\'b9 broni\'b9\par
posp\'f3lstwa, ale nauczy\'b3 si\'ea nimi pos\'b3ugiwa\'e6. Musia\'b3 przyzna\'e6, \'bfe rewolwer\par
czasem si\'ea przydawa\'b3, a jego w\'b3asna szybko\'9c\'e6 ocali\'b3a mu sk\'f3r\'ea nieraz.\par
- Prosz\'ea, niech mi pan powie, dlaczego chce pan nauczy\'e6 si\'ea u\'bfywa\'e6\par
broni? - spyta\'b3a ponownie.\par
- My\'9cl\'ea o zostaniu kowbojem - powiedzia\'b3. - S\'b9dz\'ea, \'bfe bro\'f1 mo\'bfe si\'ea\par
wtedy okaza\'e6 przydatna.\par
- Mamy ranczo kilka mil za miastem, nazywa si\'ea R\'f3\'bfane Wzg\'f3rze. Czy\par
s\'b3ysza\'b3 pan mo\'bfe o nim?\par
To by\'b3o g\'b3upie pytanie i \'bfa\'b3owa\'b3a, \'bfe je zada\'b3a. Oczywi\'9ccie, nie m\'f3g\'b3\par
s\'b3ysze\'e6 o R\'f3\'bfanym Wzg\'f3rzu, bo ledwo co przyjecha\'b3 do miasta. Jednak by\'b3a\par
to jedyna rzecz, kt\'f3ra przysz\'b3a jej do g\'b3owy, a bardzo chcia\'b3a podtrzyma\'e6\par
rozmow\'ea. Bo\'bfe, jaki wspania\'b3y by\'b3 jego g\'b3os. Egzotyczna wymowa, basowa\par
i wibruj\'b9ca, by\'b3a dla niej muzyk\'b9.\par
- Nie, nie s\'b3ysza\'b3em o waszym ranczo - odpowiedzia\'b3.\par
Jeszcze przez chwil\'ea patrzyli w milczeniu na siebie, po czym Mary Roses\par
odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, chc\'b9c odej\'9c\'e6. Zatrzyma\'b3a si\'ea jednak zaraz po wyj\'9cciu za drzwi.\par
Cole i Douglas patrzyli na ni\'b9. oparci o w\'f3z. Stali z r\'eakami za\'b3o\'bfonymi\par
na piersiach; zauwa\'bfy\'b3a te\'bf, \'bfe obaj maj\'b9 jedn\'b9 stop\'ea za\'b3o\'bfon\'b9 na drug\'b9. Wyraz\par
ich twarzy by\'b3 wyra\'9fnie zrezygnowany.\par
Byli przyzwyczajeni do sp\'f3\'9fnie\'f1 Mary Roses.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do obydwu, po czym odwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Hamsona. Ucieszy\'b3o\par
j\'b9, \'bfe wyszed\'b3 za ni\'b9 na dw\'f3r. Patrzy\'b3 na Douglasa, wi\'eac Mary Roses uzna\'b3a,\par
\'bfe zastanawia si\'ea, kim on jest. Musi pami\'eata\'e6, by go przedstawi\'e6, gdy sko\'f1czy\par
opowiada\'e6 Harrisonowi o swych planach dotycz\'b9cych jego najbli\'bfszej przy-\par
sz\'b3o\'9cci.\par
Musia\'b3a jako\'9c pom\'f3c temu m\'ea\'bfczy\'9fnie, kt\'f3ry wygl\'b9da\'b3 na samotnego\par
i zagubionego.\par
- Nie mog\'ea zostawi\'e6 ci\'ea tutaj na pastw\'ea losu.\par
Swoim o\'9cwiadczeniem momentalnie skupi\'b3a na sobie jego uwag\'ea.\par
- Nie mo\'bfesz? - spyta\'b3.\par
Obejrza\'b3a si\'ea do ty\'b3u, chc\'b9c zobaczy\'e6, czy bracia nadal j\'b9 obserwuj\'b9. Nie\par
do\'9c\'e6, \'bfe patrzyli na ni\'b9, ale robili to z wyra\'9fn\'b9 dezaprobat\'b9 w oczach.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea w ich stron\'ea, \'bfeby wiedzieli, \'bfe jest zadowolona rozmawiaj\'b9c\par
z nieznajomym. Potem wzi\'ea\'b3a Hamsona za r\'eak\'ea i poci\'b9gn\'ea\'b3a z dala od wej\'9ccia\par
do sklepu. Chcia\'b3a oddali\'e6 si\'ea troch\'ea od braci. Wiedzia\'b3a, \'bfe natychmiast by\par
jej przeszkodzili, gdyby wiedzieli, co zamierza zrobi\'e6.\par
- Stanowczo nie mog\'ea ci\'ea tu zostawi\'e6. Wpadniesz w tarapaty, je\'9cli czego\'9c\par
nie zrobi\'ea.\par
- Dlaczego s\'b9dzisz, \'bfe b\'ead\'ea mia\'b3 k\'b3opoty?\par
- Dlaczego? - powt\'f3rzy\'b3a.\par
Nie mog\'b3a uwierzy\'e6, \'bfe o to pyta, cho\'e6 widzia\'b3a jego zdziwion\'b9 twarz. Na\par
lito\'9c\'e6 bosk\'b9, ten biedny cz\'b3owiek nie zdawa\'b3 sobie nawet sprawy z gro\'bf\'b9cych\par
mu niebezpiecze\'f1stw. Uzna\'b3a, \'bfe jej obowi\'b9zkiem jest wyt\'b3umaczy\'e6 mu\par
sytuacj\'ea, w jakiej si\'ea znajduje.\par
- Przyzna\'b3e\'9c, cho\'e6 nie otwarcie, \'bfe nie potrafisz si\'ea obroni\'e6. Jestem pewna,\par
\'bfe kilka os\'f3b w sklepie s\'b3ysza\'b3o, jak to m\'f3wi\'b3e\'9c. W tym mie\'9ccie ka\'bfdy musi\par
wiedzie\'e6, co inni robi\'b9 i m\'f3wi\'b9. Wie\'9c\'e6 si\'ea rozejdzie, a musz\'ea z przykro\'9cci\'b9\par
stwierdzi\'e6, \'bfe nasze miasteczko ma poka\'9fn\'b9 gromad\'ea niemi\'b3ych dr\'eaczycieli.\par
Dopadn\'b9 ci\'ea, jak tylko dowiedz\'b9 si\'ea o twojej bezbronno\'9cci. Tutaj nie b\'eadziesz\par
bezpieczny.\par
- Czy chcesz powiedzie\'e6, \'bfe moje plany s\'b9 niedorzeczne? - Harrison\par
wydawa\'b3 si\'ea zaszokowany.\par
Postanowi\'b3a by\'e6 z nim szczera. Pewnie urazi tym jego uczucia, ale odrobina\par
prawdy dobrze mu zrobi.\par
- Tak, s\'b9 niedorzeczne.\par
Musia\'b3 przypomnie\'e6 sobie, \'bfe sprawy id\'b9 po jego my\'9cli. Bra\'b3a na siebie\par
odpowiedzialno\'9c\'e6 za niego. Dooley i Henry mieli racj\'ea. Rzeczywi\'9ccie, opie-\par
kowa\'b3a si\'ea s\'b3abymi i bezbronnymi.\par
Jego ambicja otrzyma\'b3a jednak niez\'b3e ci\'eagi. Piekielnie go irytowa\'b3o, \'bfe\par
jaka\'9c kobieta uwa\'bfa go za cherlaka.\par
Postanowi\'b3 leciutko zaprotestowa\'e6, by odzyska\'e6 wiar\'ea w siebie.\par
- Panienko, nie przypominam sobie, bym m\'f3wi\'b3, \'bfe nie jestem w stanie\par
zatroszczy\'e6 si\'ea o siebie.\par
Zachowywa\'b3a si\'ea tak, jakby tego nie us\'b3ysza\'b3a.\par
- Boj\'ea si\'ea, \'bfe naprawd\'ea b\'eadzie pan musia\'b3 pojecha\'e6 ze mn\'b9 do domu.\par
Pr\'f3bowa\'b3 si\'ea nie u\'9cmiecha\'e6.\par
- Nie wydaje mi si\'ea to dobrym pomys\'b3em. Musz\'ea w ko\'f1cu przyzwyczai\'e6\par
si\'ea do tego rewolweru. Du\'bfo za niego zap\'b3aci\'b3em i mam nadziej\'ea, \'bfe jest celny.\par
Mary Roses wygl\'b9da\'b3a na zdenerwowan\'b9.\par
- Bro\'f1 palna nigdy nie jest celna, celni mog\'b9 by\'e6 jedynie ludzie jej\par
u\'bfywaj\'b9cy. Udanie si\'ea ze mn\'b9 jest rozs\'b9dnym rozwi\'b9zaniem. Prosz\'ea, spr\'f3buj\par
mnie zrozumie\'e6. Jeste\'9c tak du\'bfym m\'ea\'bfczyzn\'b9, \'bfe stanowisz uczciwy cel. Ludzie\par
tutaj maj\'b9 pewne wymagania.\par
Nie wiedzia\'b3, o czym ona m\'f3wi.\par
- Co ma wielko\'9c\'e6 osoby do...\par
Nie pozwoli\'b3a mu doko\'f1czy\'e6.\par
- Spodziewaj\'b9 si\'ea po tobie, \'bfe b\'eadziesz walczy\'e6 w obronie siebie i swo-\par
jego dobytku. Zabij\'b9 ci\'ea przed ko\'f1cem tygodnia, je\'9cli szybko nie nauczysz si\'ea\par
u\'bfywa\'e6 swoich pi\'ea\'9cci i rewolweru. - \'8cwiadomie z\'b3agodzi\'b3a prawd\'ea, nie chc\'b9c\par
go za bardzo denerwowa\'e6. Naprawd\'ea nie wierzy\'b3a, by prze\'bfy\'b3 sam nawet jeden\par
dzie\'f1. - Jestem pewna, \'bfe moi bracia ch\'eatnie ci\'ea wszystkiego naucz\'b9.\par
Uratowa\'b3e\'9c przecie\'bf \'bfycie Cole'owi. Sam z ch\'eaci\'b9 nauczy ci\'ea strzela\'e6, by\'9c\par
m\'f3g\'b3 lepiej o siebie zadba\'e6.\par
Harrison odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko, zanim zacz\'b9\'b3 m\'f3wi\'e6. Nie m\'f3g\'b3 si\'ea powstrzy-\par
ma\'e6 od dyskutowania z ni\'b9, cho\'e6 wiedzia\'b3, \'bfe mo\'bfe wszystko popsu\'e6 w\'b3asn\'b9\par
arogancj\'b9. Wiedzia\'b3, \'bfe potrafi udawa\'e6 tylko troch\'ea bezbronnego i nie mia\'b3\par
zamiaru zachowywa\'e6 si\'ea jak zupe\'b3ny nieudacznik. Niech to, pomy\'9cla\'b3, musi\par
by\'e6 jaka\'9c prostsza droga.\par
- Naprawd\'ea potrafi\'ea o siebie zadba\'e6. Nie wiem, sk\'b9d przysz\'b3o ci do g\'b3owy,\par
\'bfe tak nie jest. U\'bfywa\'b3em ju\'bf kiedy\'9c pi\'ea\'9cci i...\par
Nie chcia\'b3a tego s\'b3ucha\'e6. Pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9 ze wsp\'f3\'b3czuciem i powiedzia\'b3a:\par
- Jest du\'bfa r\'f3\'bfnica mi\'eadzy my\'9cleniem i dzia\'b3aniem, Harrison. Niebezpie-\par
cznie jest uwa\'bfa\'e6, \'bfe si\'ea ma w czym\'9c wpraw\'ea, je\'9cli tak nie jest. Bra\'b3e\'9c kiedy\'9c\par
udzia\'b3 w pojedynku?\par
Musia\'b3 zaprzeczy\'e6.\par
- Czy teraz rozumiesz?\par
Zachowywa\'b3a si\'ea tak, jakby by\'b3a przekonana, \'bfe ju\'bf dawno wszystko\par
zrozumia\'b3. Zastanawia\'b3 si\'ea, czy pojedynek jest jej zdaniem pewnego rodzaju\par
rytua\'b3em, po kt\'f3rego przej\'9cciu by\'b3by dopiero wystarczaj\'b9co przygotowany do\par
zamieszkania w Blue Belle.\par
- Przecie\'bf wielu m\'ea\'bfczyzn, kt\'f3rzy tu mieszkaj\'b9, nigdy si\'ea nie pojedynko-\par
wa\'b3o. - Nie m\'f3g\'b3 nic poradzi\'e6 na to, \'bfe brzmia\'b3o to nieprzekonywaj\'b9co.\par
Prawnik nie powinien da\'e6 si\'ea wyprowadzi\'e6 na manowce i Harrison nigdy\par
przedtem do tego nie dopu\'9cci\'b3. Jednak ta urocza kobieta w\'b3a\'9cnie to robi\'b3a\par
i Harrison, zak\'b3opotany, pr\'f3bowa\'b3 zrozumie\'e6, jak do tego dosz\'b3o.\par
- Oczywi\'9ccie - odpowiedzia\'b3a.\par
- Wi\'eac czemu mnie o to spyta\'b3a\'9c?\par
Spojrza\'b3a na niego ze z\'b3o\'9cci\'b9.\par
- Na pewno zauwa\'bfy\'b3e\'9c, \'bfe m\'ea\'bfczy\'9fni w sklepie nie nosz\'b9 pas\'f3w z bro-\par
ni\'b9. Nie robi tego wi\'eakszo\'9c\'e6 m\'ea\'bfczyzn, poniewa\'bf widok broni jest swego\par
rodzaju demonstracj\'b9, Harrison. Je\'9cli nosisz bro\'f1, to musisz by\'e6 gotowy\par
udowodni\'e6, \'bfe potrafisz jej u\'bfywa\'e6. Ciesz\'ea si\'ea, \'bfe nie bra\'b3e\'9c jeszcze udzia\'b3u\par
w strzelaninie, i mam nadziej\'ea, \'bfe nigdy nie b\'eadziesz musia\'b3 nikogo zabi\'e6.\par
Rewolweru nie mo\'bfna u\'bfywa\'e6 dla sportu lub zemsty. Zabijamy w\'ea\'bfe i gryzo-\par
nie, ale nie ludzi. Niestety, inni mieszka\'f1cy oraz przyjezdni nie widz\'b9 w tym\par
\'bfadnej r\'f3\'bfnicy.\par
- Tw\'f3j brat, jak zauwa\'bfy\'b3em, nosi bro\'f1.\par
- To co innego - upiera\'b3a si\'ea. - Cole musi, a ty nie. Rewolwerowcy\par
szukaj\'b9cy s\'b3awy wci\'b9\'bf gn\'eabi\'b9 mojego brata, bo uwa\'bfaj\'b9 go za szybszego, ni\'bf\par
jest w rzeczywisto\'9cci. Pewno\'9c\'e6 siebie ich zabija, cho\'e6 nie z r\'b9k Cole'a. Od lat\par
nikogo nie zabi\'b3, bo nie jest rewolwerowcem - doda\'b3a dobitnie Mary Roses.\par
Najwyra\'9fniej chcia\'b3a, by si\'ea z ni\'b9 zgodzi\'b3.\par
- Rozumiem.\par
- Nosi bro\'f1, by si\'ea broni\'e6. Nauczy\'b3 si\'ea jej u\'bfywa\'e6, by zapewni\'e6 nam\par
bezpiecze\'f1stwo. To nie jego wina, \'bfe jest szybki. Te\'bf b\'eadziesz musia\'b3 nauczy\'e6\par
si\'ea broni\'e6, je\'9cli chcesz si\'ea tu osiedli\'e6. W\'b3a\'9cciwie R\'f3\'bfane Wzg\'f3rze jest\par
doskona\'b3ym miejscem, by nauczy\'e6 si\'ea prowadzi\'e6 ranczo. B\'eadziesz mia\'b3\par
wspania\'b3ych nauczycieli. Adam mo\'bfe nawet zap\'b3aci ci za prac\'ea, a pracuj\'b9c\par
wszystkiego si\'ea nauczysz.\par
- Adam?\par
- M\'f3j najstarszy brat - wyt\'b3umaczy\'b3a. - Mam ich czterech. Jestem\par
najm\'b3odsza w rodzinie, a dalej po kolei s\'b9: Travis, Cole, Douglas i Adam.\par
Poniewa\'bf tak otwarcie o tym m\'f3wi\'b3a, postanowi\'b3 zada\'e6 tyle pyta\'f1, ile tylko\par
by\'b3o mo\'bfliwe.\par
- Czy twoi rodzice jeszcze \'bfyj\'b9?\par
- Tylko matka - odpowiedzia\'b3a. - Obecnie mieszka na Po\'b3udniu, ale\par
nied\'b3ugo przeprowadzi si\'ea do nas. Powiniene\'9c p\'f3j\'9c\'e6 zabra\'e6 swoje rzeczy. Je\'9cli\par
chcesz, to p\'f3jd\'ea z tob\'b9.\par
- Nie uwa\'bfasz, \'bfe powinna\'9c zapyta\'e6 braci, zanim zaoferujesz mi ich us\'b3ugi?\par
Poprzednie do\'9cwiadczenia nauczy\'b3y j\'b9, \'bfe pytanie o zgod\'ea nie jest dobrym\par
pomys\'b3em.\par
- Nie trzeba, p\'f3\'9fniej ich przekonam. Prosz\'ea ci\'ea, m\'f3w na mnie Mary Roses,\par
albo po prostu Mary, tak jak wszyscy w tym mie\'9ccie. Masz konia lub pow\'f3z,\par
czy te\'bf przyjecha\'b3e\'9c do Blue Belle dyli\'bfansem?\par
- Mam konia.\par
- Mo\'bfemy wi\'eac ju\'bf i\'9c\'e6?\par
Najwyra\'9fniej uzna\'b3a temat za zamkni\'eaty. Zesz\'b3a z chodnika, min\'ea\'b3a braci,\par
u\'9cmiechaj\'b9c si\'ea do nich, i posz\'b3a w stron\'ea stajni. Harrison decydowa\'b3 si\'ea minut\'ea\par
lub dwie, wi\'eac dogoni\'b3 j\'b9 dopiero w p\'f3\'b3 drogi.\par
- Ten d\'bfentelmen obok Cole'a to m\'f3j brat Douglas - wyt\'b3umaczy\'b3a. -\par
Chyba zaczekam chwilk\'ea, zanim ci\'ea jemu przedstawi\'ea, nied\'b3ugo powinien mu\par
si\'ea polepszy\'e6 humor.\par
- Rzeczywi\'9ccie, zdaje si\'ea, \'bfe jest czym\'9c zdenerwowany - zauwa\'bfy\'b3\par
Harrison.\par
Przyjrza\'b3 si\'ea dobrze m\'ea\'bfczy\'9fnie, gdy go mija\'b3. Szed\'b3 obok Mary Roses\par
trzymaj\'b9c r\'eace za plecami, i zastanawia\'b3 si\'ea, jak delikatnie wypyta\'e6 j\'b9\par
o Douglasa.\par
- Czy Douglas jest twoim przyrodnim bratem? - stara\'b3 si\'ea, by brzmia\'b3o to\par
naturalnie.\par
- Nie. Czemu pytasz?\par
- Nie jest podobny ani do ciebie, ani do Cole'a. Nie zgad\'b3bym, \'bfe jeste\'9ccie\par
spokrewnieni. Przypomina mi mojego przyjaciela Nicholasa, kt\'f3ry urodzi\'b3 si\'ea\par
i wychowa\'b3 we W\'b3oszech.\par
- Nie s\'b9dz\'ea, by Douglas by\'b3 W\'b3ochem. By\'e6 mo\'bfe jest Irlandczykiem. Tak,\par
tak mi si\'ea wydaje.\par
- Tak ci si\'ea wydaje?\par
Potwierdzi\'b3a kiwni\'eaciem g\'b3owy, ale nic wi\'eacej ju\'bf nie powiedzia\'b3a. Harrison\par
przesta\'b3 cokolwiek rozumie\'e6.\par
- Czy tw\'f3j ojciec o\'bfeni\'b3 si\'ea dwukrotnie?\par
- Nie. Tylko ja i Cole z ca\'b3ej rodziny jeste\'9cmy do siebie podobni.\par
Czeka\'b3, a\'bf powie mu wi\'eacej. Mary Roses nie doda\'b3a jednak nawet s\'b3owa\par
o swoich braciach. W dodatku teraz ona zacz\'ea\'b3a go wypytywa\'e6.\par
- A ty masz jakich\'9c braci?\par
-Nie.\par
- A siostry?\par
- Niestety nie.\par
- Jaka szkoda - stwierdzi\'b3a. - Bycie jedynakiem musia\'b3o by\'e6 strasznie\par
nudne. Z kim si\'ea bi\'b3e\'9c, gdy dorasta\'b3e\'9c?\par
- Z nikim - powiedzia\'b3 \'9cmiej\'b9c si\'ea Harrison.\par
Nic dziwnego, \'bfe biedak nie potrafi si\'ea obroni\'e6. Wszystko zaczyna\'b3o by\'e6\par
dla niej zupe\'b3nie jasne. Nie mia\'b3 starszych braci, kt\'f3rzy nauczyliby go\par
wszystkich wa\'bfnych rzeczy, o kt\'f3rych powinien wiedzie\'e6.\par
Harrison jeszcze raz spojrza\'b3 przez rami\'ea na Douglasa.\par
Jego opinia nie zmieni\'b3a si\'ea - ci\'b9gle nie wierzy\'b3, by Douglas by\'b3 spokrew-\par
niony z Mary Roses. Wygl\'b9da\'b3 te\'bf zupe\'b3nie inaczej ni\'bf Cole. Mia\'b3 ciemnobr\'b9-\par
zowe kr\'eacone w\'b3osy, br\'b9zowe oczy, kwadratow\'b9 szcz\'eak\'ea oraz szerokie i wy-\par
raziste ko\'9cci policzkowe. Za to rysy twarzy Cole'a by\'b3y bardziej szlachetne,\par
mia\'b3 niemal\'bfe orli nos. Harrison nie potrafi\'b3 oceni\'e6, kt\'f3ry z nich jest starszy.\par
Wydawali si\'ea, o dziwo, mniej wi\'eacej w tym samym wieku. Mo\'bfe urodzili si\'ea\par
w rocznym odst\'eapie, a Douglas mia\'b3 rysy jednego z dalszych przodk\'f3w?\par
Wiedzia\'b3, \'bfe wszystko jest mo\'bfliwe, ale cholernie chcia\'b3 ju\'bf wiedzie\'e6, czy\par
traci czas, czy nie.\par
- Nie wygl\'b9dasz na Irlandk\'ea.\par
- Naprawd\'ea? - Sz\'b3a dalej u\'9cmiechaj\'b9c si\'ea do niego. Najwyra\'9fniej nie\par
chcia\'b3a ju\'bf o tym rozmawia\'e6.\par
- Mary Roses, dok\'b9d idziesz, do cholery?\par
Jej brat Douglas wykrzycza\'b3 to pytanie. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea do niego.\par
- Id\'ea do stajni! - Niemal\'bfe wrzasn\'ea\'b3a. Szybko odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, przyspieszy\'b3a\par
kroku i dopiero wtedy doko\'f1czy\'b3a odpowied\'9f.\par
- Pan MacDonald zje z nami obiad.\par
Dw\'f3ch braci patrzy\'b3o, jak ich siostra, prawie biegn\'b9c, oddala\'b3a si\'ea. Cole\par
zaczeka\'b3 minut\'ea, po czym wyci\'b9gn\'b9\'b3 do brata otwart\'b9 d\'b3o\'f1.\par
Douglas mrukn\'b9\'b3 co\'9c do siebie pod nosem, si\'eagn\'b9\'b3 do kieszeni i wyci\'b9gn\'b9\'b3\par
srebrnego dolara.\par
- Nigdy nie zak\'b3adaj si\'ea, gdy jest pewne, \'bfe przegrasz - poradzi\'b3 Cole.\par
Douglas wcisn\'b9\'b3 mu w r\'eak\'ea srebrn\'b9 monet\'ea, patrz\'b9c ci\'b9gle na nieznajo-\par
mego.\par
- Nie rozumiem - westchn\'b9\'b3. - Jak na m\'f3j gust jest w zupe\'b3nie niez\'b3ej\par
formie. G\'f3ruje nad ni\'b9, wi\'eac ma ponad metr osiemdziesi\'b9t, a mi\'ea\'9cni te\'bf mu\par
nie brakuje. Sam przecie\'bf widzisz.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe widz\'ea - za\'9cmia\'b3 si\'ea Cole.\par
- Chodzi tak jak ty, od razu to zauwa\'bfy\'b3em, a jego wzrok niczego nie\par
przegapia. Jak Boga kocham, nie rozumiem, co ona w nim widzi. Jest chyba\par
ca\'b3kiem zwyczajny.\par
Cole cieszy\'b3 si\'ea, bo wygra\'b3 zak\'b3ad, co denerwowa\'b3o Douglasa.\par
- Cholera jasna, nosi przy sobie bro\'f1. Uwa\'bfa\'b3bym, gdybym go spotka\'b3\par
w ciemnej ulicy.\par
- To nowy rewolwer.                         '\par
- Co z tego?\par
- Nigdy go nie u\'bfywa\'b3.\par
- Wi\'eac czemu ma na sobie tak fachowy pas na bro\'f1?\par
Cole wzruszy\'b3 ramionami.\par
- Pewnie my\'9cla\'b3, \'bfe tak trzeba. Nie ma nawet jednego zadra\'9cni\'eacia lub\par
plamy, wi\'eac te\'bf jest nowy.\par
- W takim razie to g\'b3upek?\par
- Na to wygl\'b9da.\par
Douglas potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Lada moment da si\'ea zabi\'e6.\par
- Dlatego nasza siostra bierze go do domu. - Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea jeszcze\par
szerzej.\par
Douglas chcia\'b3 dosta\'e6 z powrotem swoje pieni\'b9dze.\par
- Czy wiedzia\'b3e\'9c to wszystko, gdy si\'ea ze mn\'b9 zak\'b3ada\'b3e\'9c?\par
- Mog\'b3e\'9c wtedy mnie spyta\'e6. Nie wiedzia\'b3em.\par
Douglas zaakceptowa\'b3 w ko\'f1cu pora\'bfk\'ea. Spojrza\'b3 zn\'f3w na nieznajomego.\par
Obserwowa\'b3 go, dop\'f3ki ten nie znikn\'b9\'b3 za stajni\'b9.\par
- Dooley powiedzia\'b3 Mormonowi, \'bfe facet jest ze Szkocji. M\'f3wi\'b3 te\'bf, \'bfe\par
jest m\'b9dry, jakby ksi\'b9\'bfki czyta\'b3.\par
- Wi\'eac jest z miasta?\par
- Na to wygl\'b9da - zgodzi\'b3 si\'ea Cole. - Nie umie strzela\'e6 ze swojego nowego\par
rewolweru, a bi\'e6 si\'ea te\'bf chyba nie potrafi. Nie widzia\'b3e\'9c \'bfadnych blizn na jego\par
twarzy, prawda?\par
- Nie, nie widzia\'b3em. Chyba mia\'b3by jakie\'9c, gdyby walczy\'b3 na no\'bfe.\par
- O to w\'b3a\'9cnie mi chodzi - powiedzia\'b3 Cole. - Rozmawia\'b3em z nim kilka\par
minut. Jest wykszta\'b3cony, ale za grosz nie ma zdrowego rozs\'b9dku. Powiedzia\'b3,\par
\'bfe ba\'b3 si\'ea strzela\'e6 do Webstera. M\'f3wi\'b3, \'bfe boi si\'ea kogo\'9c zrani\'e6. - Douglas\par
za\'9cmia\'b3 si\'ea. Cole zaczeka\'b3, a\'bf brat si\'ea uspokoi, po czym doda\'b3: - Jakby cho\'e6\par
troch\'ea my\'9cla\'b3, to nie nosi\'b3by broni. Sugeruje wszystkim dooko\'b3a, \'bfe si\'ea nadaje\par
do walki.\par
- Szkoda - westchn\'b9\'b3 Douglas. - Kto\'9c tak du\'bfy jak on powinien umie\'e6\par
si\'ea bi\'e6. M\'f3g\'b3by by\'e6 naprawd\'ea niez\'b3y, gdyby wiedzia\'b3, jak to robi\'e6.\par
- Straszna szkoda. - Cole przyzna\'b3 mu racj\'ea.\par
- Mary Roses powiedzia\'b3a, \'bfe jak si\'ea nazywa?\par
- MacDonald - odpar\'b3 Cole. \'8cmiej\'b9c si\'ea doda\'b3: - Straszna-Szkoda Mac-\par
Donald.\par
 lutego 1861\par
Droga Mamo Roses!\par
Mieli\'9cmy ma\'b3e K\'a3opoty w St. Louis. Nios\'a3em w\'a3A\'9cnie Mary Roses, gdy\par
podszed\'b3 do nas szukaj\'b9cy zwady cz\'b3owiek i stara\'b3 si\'ea nam dokuczy\'e6. Dzidzia\par
ma ju\'bf loczki na ca\'b3ej g\'b3owie i jest bardzo mi\'b3a dla ka\'bfdego, kto na ni\'b9spojrzy.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea wi\'eac do m\'ea\'bfczyzny, pokazuj\'b9c cztery przednie z\'b9bki i \'9clini\'b9c\par
si\'ea, a on zacz\'b9\'b3 si\'ea wtedy zastanawia\'e6 na g\'b3os, dlaczego ona zupe\'b3nie nie jest\par
do mnie podobna. Pr\'f3bowa\'b3 mi j\'b9, zabra\'e6, ale przyszedl Cole, kt\'f3ry wygl\'b9da\par
przecie\'bf jak brat ma\'b3ej Mary Roses, bo ma tak samo jasne w\'b3osy i niebieskie\par
oczy. W ka\'bfdym razie wzi\'b9\'b3 dzidzi\'ea na r\'eace i powiedzia\'b3 temu panu, \'bfeby zaj\'b9\'b3\par
si\'ea w\'b3asnymi sprawami.\par
Po tej przygodzie uznali\'9cmy, \'bfe trzeba i\'9c\'e6 dalej, dop\'f3ki nie znajdziemy\par
miejsca, gdzie ludzie nie wsadzaj\'b9 nosa w nie swoje sprawy. Adam uwa\'bfa, \'bfe\par
na prerii b\'eadziemy wystarczaj\'b9co daleko od ludzi, wi\'eac jutro zwijamy nasz\'b9\par
bud\'ea i ruszamy w drog\'ea. Strasznie \'bfa\'b3uj\'ea, \'bfe nie mo\'bfesz nam jeszcze odpisa\'e6,\par
ale przy\'9clemy ci nasz adres, jak tylko zadomowimy si\'ea gdzie\'9c na dobre.\par
Adam patrzy w\'b3a\'9cnie na m\'f3j list i prosi, \'bfeby ci przekaza\'e6, \'bfe musimy\par
znale\'9f\'e6 sobie prawdziw\'b9 chat\'ea. Mary Roses wsz\'eadzie si\'ea wczo\'b3guje i ziemia,\par
kt\'f3ra zast\'eapuje w naszej budzie pod\'b3og\'ea, przylepia si\'ea jej do r\'b9czek i n\'f3\'bfek.\par
Pr\'f3buje j\'b9 je\'9c\'e6, gdy nie patrzymy, i nikt z nas nie wie, dlaczego to robi. Mimo\par
wszystko jest jednak szcz\'ea\'9cliw\'b9, ma\'b3\'b9 istotk\'b9. Wszyscy na zmian\'ea uk\'b3adamyj\'b9\par
do snu. Ka\'bfdej nocy \'9cpi z jednym z nas i musz\'ea ci powiedzie\'e6, \'bfe mam ju\'bf\par
dosy\'e6 budzenia si\'ea z jej siu\'9ckami na sobie. Moczy wszystko, co na ni\'b9\par
wk\'b3adamy. Ale to chyba normalne, prawda?\par
Bardzo by\'9cmy chcieli ci\'ea zobaczy\'e6, \'bfeby wiedzie\'e6, jak wygl\'b9da nasza mama.\par
Kocham ci\'ea\par
Tw\'f3j ulubiony syn Douglas\par
Douglasa bardzo rozbawi\'b3 przydomek wymy\'9clony przez brata dla ofiary\par
nowej akcji charytatywnej ich siostry. Jego humor zmieni\'b3 si\'ea ca\'b3kowicie, gdy\par
zobaczy\'b3 wierzchowca pana Strasznej-Szkody. Nagle zapragn\'b9\'b3 zabi\'e6 tego\par
cz\'b3owieka. Nie zmienia\'b3 tego fakt, \'bfe MacDonald pewnie nie by\'b3by w stanie\par
si\'ea obroni\'e6. Je\'9cli ten skurwysyn by\'b3 odpowiedzialny za op\'b3akany stan wierz-\par
chowca, to, na Boga, powinien umrze\'e6.\par
Cole wraz z bratem podjechali wozem pod stajni\'ea. Jej w\'b3a\'9cciciel, rudy\par
olbrzym z ogromnym brzuchem o imieniu Simpson powiedzia\'b3 im, \'bfe Mary\par
Roses posz\'b3a z nieznajomym na ty\'b3 stajni, do corralu. Cole chcia\'b3 zabra\'e6 konia\par
swojego oraz Mary Roses, ale Simpson zaproponowa\'b3, \'bfe sam je osiod\'b3a\par
i wyprowadzi. Cole pojecha\'b3 wi\'eac z bratem za r\'f3g, gdzie znajdowa\'b3 si\'ea ko\'f1\par
MacDonalda. Ledwo si\'ea zatrzymali, gdy Douglas rzuci\'b3 Cole'owi lejce i si\'eagn\'b9\'b3\par
po strzelb\'ea le\'bf\'b9c\'b9 na dyszlu. Cole by\'b3 szybszy. Wyszarpn\'b9\'b3 bro\'f1 z r\'b9k brata\par
i rzuci\'b3 na ty\'b3 wozu.\par
Wiedzia\'b3, o czym my\'9cla\'b3 Douglas.\par
- Najpierw si\'ea upewnij - zaproponowa\'b3 cicho. - Wtedy dopiero mo\'bfesz\par
go zabi\'e6.\par
Douglas przytakn\'b9\'b3 szybkim kiwni\'eaciem g\'b3owy, po czym zeskoczy\'b3 na\par
ziemi\'ea. Pomaszerowa\'b3 w stron\'ea Mary Roses i MacDonalda, kt\'f3rzy stali przy\par
wybiegu, przygl\'b9daj\'b9c si\'ea zwierz\'eaciu.\par
Na widok konia Mary Roses odebra\'b3o mow\'ea, ale szybko opanowa\'b3a si\'ea.\par
Przygl\'b9da\'b3a si\'ea ogierowi, zastanawiaj\'b9c si\'ea, czemu kto\'9c tak okrutnie go\par
traktowa\'b3. Bia\'b3e wypuk\'b3e blizny pokrywa\'b3y ca\'b3\'b9 jego sk\'f3r\'ea. Mary Roses nie\par
rozumia\'b3a, jak biedne zwierz\'ea mog\'b3o to prze\'bfy\'e6.\par
Uzna\'b3a, \'bfe nale\'bfy pozna\'e6 szczeg\'f3\'b3y.\par
- Od jak dawna posiadasz tego konia? - spyta\'b3a g\'b3osem pe\'b3nym b\'f3lu.\par
- Nied\'b3ugo b\'ead\'b9 ju\'bf trzy tygodnie.\par
- Dzi\'eaki Bogu - szepn\'ea\'b3a. Chcia\'b3a jeszcze o co\'9c spyta\'e6, ale zauwa\'bfy\'b3a\par
nadchodz\'b9cego Douglasa. Widz\'b9c w\'9cciek\'b3o\'9c\'e6 maluj\'b9c\'b9 si\'ea na twarzy brata,\par
pospiesznie ustawi\'b3a si\'ea pomi\'eadzy m\'ea\'bfczyznami.\par
- Ma tego konia tylko trzy tygodnie, Douglas. Tylko trzy tygodnie.\par
Jej zachowanie zdziwi\'b3o Hamsona.\par
- Czemu krzyczysz? - spyta\'b3.\par
- Zale\'bfa\'b3o mi na tym, \'bfeby Douglas mnie us\'b3ysza\'b3. Nie chc\'ea, \'bfeby ci\'ea\par
zabi\'b3.\par
Nawet je\'9cli zaskoczy\'b3a go jej bezceremonialno\'9c\'e6, to nie da\'b3 tego po sobie\par
pozna\'e6. Swoj\'b9 uwag\'ea skupi\'b3 na nadchodz\'b9cym bracie. Zauwa\'bfy\'b3 czerwon\'b9\par
twarz Douglasa i natychmiast wszystko zrozumia\'b3. Brat Mary Roses z w\'9ccie-\par
k\'b3o\'9cci\'b9 przygl\'b9da\'b3 si\'ea ogierowi.\par
- Douglas \'9cwietnie opiekuje si\'ea zwierz\'eatami - powiedzia\'b3a Mary Roses. -\par
Kowboje przyje\'bfd\'bfaj\'b9 do niego z daleka po porady. M\'f3j brat szczeg\'f3lnie kocha\par
konie. Jest strasznie opieku\'f1czy, wi\'eac gdy zobaczy\'b3 blizny na twoim wierz-\par
chowcu...\par
- Zauwa\'bfy\'b3 jedynie blizny.\par
- Tak - przyzna\'b3a mu racj\'ea. - Kto\'9c bi\'b3 go batem, prawda? Wiesz, widz\'b9c\par
go z daleka my\'9cla\'b3am, \'bfe jest bia\'b3ej ma\'9cci, dopiero potem zobaczy\'b3am t\'ea\par
odrobin\'ea z\'b3ota. Kto mu to zrobi\'b3?\par
- Nie wiem kto - odpar\'b3 Harrison. - Pyta\'b3em, ale nikt nie wiedzia\'b3.\par
Zapomnia\'b3em ju\'bf o bliznach MacHugha.\par
- MacHugh? Dosy\'e6 dziwne imi\'ea dla konia - zauwa\'bfy\'b3a. Dopiero po chwili\par
u\'9cwiadomi\'b3a sobie, \'bfe mo\'bfe go obrazi\'e6. - Chcia\'b3am powiedzie\'e6, \'bfe to dosy\'e6\par
dobre imi\'ea - poprawi\'b3a si\'ea pospiesznie. - Dziwne, ale dobre - stwierdzi\'b3a na\par
koniec, staraj\'b9c si\'ea, by zabrzmia\'b3o to szczerze.\par
Robi\'b3a wszystko, by go nie urazi\'e6. On zareagowa\'b3 na to u\'9cmiechem. Mia\'b3a\par
z\'b3ote serce i wydawa\'b3a si\'ea zupe\'b3nie niewinna. Je\'9cli rzeczywi\'9ccie tak by\'b3o, to\par
mog\'b3a okaza\'e6 si\'ea mi\'b3\'b9 odmian\'b9 wobec wszystkich kobiet, kt\'f3re zna\'b3.\par
Zastanawia\'b3o go, czy zdaje sobie spraw\'ea, jak pi\'eaknie wygl\'b9da.\par
Powr\'f3ci\'b3 jednak do tematu, o kt\'f3rym m\'f3wili.\par
- Nazwa\'b3em go na cze\'9c\'e6 mojego przodka. Wydawa\'b3 mi si\'ea do niego\par
podobny.\par
- Naprawd\'ea?\par
- Dosy\'e6 brzydki z niego ko\'f1 - odezwa\'b3 si\'ea stoj\'b9cy z ty\'b3u Cole. Harrison\par
odpowiedzia\'b3 nie odwracaj\'b9c si\'ea:\par
- Zapomnij o bliznach, a zobaczysz, \'bfe jest to \'9cwietny ko\'f1.\par
- Naprawd\'ea uwa\'bfasz, \'bfe jest dobry? - wyszepta\'b3a Maiy Roses.\par
-Tak.\par
Westchn\'ea\'b3a cicho, czuj\'b9c jak topnieje jej serce. Harrison by\'b3 dobrym\par
i uczciwym cz\'b3owiekiem. M\'ea\'bfczy\'9fni tak rzadko dostrzegali co\'9c wi\'eacej, ni\'bf\par
by\'b3o wida\'e6 na zewn\'b9trz. Do takiego wniosku dosz\'b3a po odes\'b3aniu z kwitkiem\par
przynajmniej kilku aroganckich i upartych pretendent\'f3w do jej r\'eaki. Zna\'b3a\par
jedynie czterech m\'ea\'bfczyzn, kt\'f3rzy potrafili spojrze\'e6 g\'b3\'eabiej, a\'bf do samego\par
serca. Jej bracia byli dobrzy i przyzwoici, nawet gdy tego nie chcieli, wi\'eac\par
mo\'bfe i Harrison taki by\'b3. Bo\'bfe, pragn\'ea\'b3a si\'ea nie myli\'e6. W tych czasach coraz\par
trudniej by\'b3o znale\'9f\'e6 dobrych m\'ea\'bfczyzn, szczeg\'f3lnie na obszarze Terytorium\par
Montana.\par
Tacy cz\'easto m\'b3odo umierali. Zabija\'b3y ich zbyt wysokie normy moralne.\par
Mary Roses przysi\'eag\'b3a sobie, \'bfe Harrison nie podzieli ich losu. Postanowi\'b3a\par
pom\'f3c mu, nauczy\'e6 go prze\'bfy\'e6 w tym dzikim kraju. Nie by\'b3o to a\'bf tak trudne,\par
gdy si\'ea raz zrozumia\'b3o.\par
MacHugh bardzo stara\'b3 si\'ea zabawi\'e6 widz\'f3w. Stawa\'b3 d\'eaba, parska\'b3 i zacho-\par
wywa\'b3 si\'ea tak, jakby kompletnie oszala\'b3. Harrison przyzwyczai\'b3 si\'ea ju\'bf do tych\par
wyczyn\'f3w i wiedzia\'b3, \'bfe MacHugh pr\'f3buje ich zastraszy\'e6. Zobaczywszy\par
przestraszon\'b9 twarz Mary Roses patrz\'b9cej na ogiera, kt\'f3ry szar\'bfowa\'b3 w stron\'ea\par
ogrodzenia, uzna\'b3, \'bfe ko\'f1 wywar\'b3 na niej spore wra\'bfenie. Podesz\'b3a do brata,\par
nie\'9cwiadomie szukaj\'b9c ochrony przed zwierz\'eaciem.\par
Harrison u\'9cwiadomi\'b3 sobie, \'bfe pragn\'b9\'b3, by to do niego podesz\'b3a.\par
- Czy pozwala ci si\'ea dosiada\'e6? - spyta\'b3a Mary Roses.\par
Douglas uspokoi\'b3 si\'ea na tyle, \'bfe m\'f3g\'b3 si\'ea odezwa\'e6.\par
- Przecie\'bf by go nie kupi\'b3, gdyby nie m\'f3g\'b3 na nim je\'9fdzi\'e6. Pomy\'9cl chwil\'ea,\par
zanim co\'9c powiesz, na Boga! - pouczy\'b3 siostr\'ea.\par
- Kupi\'b3bym go, nawet gdybym nie m\'f3g\'b3 na nim je\'9fdzi\'e6 - powiedzia\'b3\par
Harrison.\par
- To ju\'bf zupe\'b3na g\'b3upota - zauwa\'bfy\'b3 Cole.\par
- By\'e6 mo\'bfe - Harrison nie pozwoli\'b3 si\'ea sprowokowa\'e6.\par
- Z powodu podobie\'f1stwa, kt\'f3re zauwa\'bfy\'b3e\'9c? - spyta\'b3a Mary Roses.\par
Harrison pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Powiedz mi wi\'eac, w jaki spos\'f3b jest podobny - poprosi\'b3a.\par
- S\'b3ysza\'b3em, \'bfe m\'f3j przodek by\'b3 r\'f3wnie uparty, jak ten ko\'f1. W jego oczach\par
p\'b3onie ogie\'f1, ale jest te\'bf co\'9c wi\'eacej. Mo\'bfe cierpliwo\'9c\'e6 dla ludzi, kt\'f3rzy go nie\par
rozumieli?\par
Mary Roses ponownie westchn\'ea\'b3a.\par
- Cierpliwo\'9c\'e6 - wyszepta\'b3a.\par
Harrison przytakn\'b9\'b3. Nie rozumia\'b3, dlaczego jej oczy zaszkli\'b3y si\'ea nagle,\par
jakby patrzy\'b3a na co\'9c odleg\'b3ego. Zastanawia\'b3 si\'ea, o czym my\'9cla\'b3a.\par
U\'9cwiadomi\'b3a sobie, \'bfe by\'e6 mo\'bfe w\'b3a\'9cnie si\'ea zakochuje. By\'b3a to kapry\'9cna\par
my\'9cl, typowa dla uczennicy z pensji, ale jej to nie obchodzi\'b3o. Nie by\'b3o w tym\par
nic z\'b3ego, dop\'f3ki nikomu o tym nie powiedzia\'b3a, prawda?\par
- Pomy\'9cla\'b3em sobie, \'bfe mog\'ea si\'ea od niego kilku rzeczy nauczy\'e6 -\par
powiedzia\'b3 Douglasowi Harrison. - Brakuje mi cierpliwo\'9cci.\par
By\'b3by z niego \'9cwietny m\'b9\'bf, pomy\'9cla\'b3a Mary Roses. Pragnie by\'e6 cierpliwy.\par
- Ma silne nogi - zauwa\'bfy\'b3 Douglas, podchodz\'b9c bli\'bfej p\'b3otu. - Wy-\par
daje si\'ea ca\'b3kiem zdrowy. Czy obejrza\'b3e\'9c go przy zakupie i zajrza\'b3e\'9c mu do\par
pyska?\par
-Tak.\par
- Jakie\'9c choroby, o kt\'f3rych wiesz?\par
- \'afadnych.\par
- Gdzie go kupi\'b3e\'9c?\par
- Tu\'bf przed Hammond, u Finieya. S\'b3ysza\'b3e\'9c o nim?\par
- By\'b3e\'9c u Finieya? - Oczy Mary Roses rozszerzy\'b3y si\'ea z przera\'bfenia. -\par
Przecie\'bf on kupuje konie tylko po to, by je potem zabi\'e6 i sprzeda\'e6 ich mi\'easo.\par
Ile za niego zap\'b3aci\'b3e\'9c?\par
- Dwana\'9ccie dolar\'f3w - odpowiedzia\'b3 Harrison.\par
- Wi\'eac zosta\'b3e\'9c okradziony, MacDonald - Cole rado\'9cnie wyrazi\'b3 swoj\'b9\par
opini\'ea.\par
Douglas nie zgodzi\'b3 si\'ea z bratem.\par
- Nie by\'b3bym taki pewien, Cole. By\'e6 mo\'bfe by\'b3 to bardzo dobry zakup.\par
- To by\'b3 dobry zakup - upiera\'b3 si\'ea Harrison. - Mia\'b3em te\'bf du\'bfo szcz\'ea\'9ccia,\par
bo godzin\'ea p\'f3\'9fniej MacHugh by\'b3by pewnie martwy.\par
- Wi\'eac dlatego kupi\'b3by\'9c go nawet wtedy, gdyby\'9c nie m\'f3g\'b3 na nim je\'9fdzi\'e6.\par
Mary Roses ucieszy\'b3 w\'b3asny wniosek. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea w stron\'ea Cole'a.\par
- Czy\'bf nie jest mi\'b3y? - wyszepta\'b3a.\par
- Jest g\'b3upi - odszepn\'b9\'b3 jej Cole.\par
Harrison us\'b3ysza\'b3 t\'ea wymian\'ea zda\'f1. Wzruszy\'b3 ramionami i podszed\'b3 do\par
bramy. MacHugh poszed\'b3 za nim. Wcze\'9cniej zachowywa\'b3 si\'ea tak, jakby chcia\'b3\par
rozerwa\'e6 Hamsona na kawa\'b3ki. Gdy ten wszed\'b3 jednak do \'9crodka corralu,\par
MacHugh szturchn\'b9\'b3 go jedynie g\'b3ow\'b9 i uspokoi\'b3 si\'ea.\par
By\'b3 spokojny i potulny, dop\'f3ki Douglas nie spr\'f3bowa\'b3 do niego podej\'9c\'e6.\par
Harrison schwyci\'b3 konia za siod\'b3o i uspokoi\'b3 go.\par
Brat Mary Roses zamkn\'b9\'b3 bram\'ea i ruszy\'b3 przed siebie. Ko\'f1 natychmiast\par
zacz\'b9\'b3 si\'ea ponownie niepokoi\'e6.\par
- Zosta\'f1 tam, gdzie jeste\'9c - zawo\'b3a\'b3 Harrison. - Pozw\'f3l mu podej\'9c\'e6 do\par
ciebie. Nic ci nie zrobi, je\'9cli nie b\'eadziesz si\'ea rusza\'b3.\par
Douglas kiwn\'b9\'b3 potakuj\'b9co g\'b3ow\'b9. Stan\'b9\'b3 z nogami szeroko rozstawionymi,\par
uwa\'bfnie obserwuj\'b9c ruchy konia.\par
Nie musia\'b3 d\'b3ugo czeka\'e6. Ko\'f1 zaszar\'bfowa\'b3 w jego stron\'ea, gdy tylko\par
Harrison pu\'9cci\'b3 siod\'b3o. Mary Roses by\'b3a pewna, \'bfe MacHugh zabije jej brata.\par
Wiele j\'b9 kosztowa\'b3o, by zachowa\'e6 si\'ea cicho. Cole by\'b3 pewien, \'bfe zobaczy\'b3\par
szale\'f1stwo w oczach konia i si\'eagn\'b9\'b3 po rewolwer. By\'b3 got\'f3w raczej zatrzeli\'e6\par
besti\'ea, ni\'bf pozwoli\'e6 jej zadepta\'e6 na \'9cmier\'e6 brata.\par
- Douglas, czy ty nie masz za grosz rozs\'b9dku? - westchn\'b9\'b3 Cole.\par
MacHugh zatrzyma\'b3 si\'ea kilka centymetr\'f3w przed Douglasem. Nie by\'b3 to\par
jednak koniec straszenia. Dwukrotnie stan\'b9\'b3 jeszcze d\'eaba i dopiero wtedy\par
postanowi\'b3 zachowywa\'e6 si\'ea, jak przystoi.\par
Nogi Mary Roses by\'b3y jak z waty. Podesz\'b3a do Cole'a i opar\'b3a si\'ea o niego.\par
- Teraz mo\'bfesz go dotkn\'b9\'e6, je\'9cli chcesz - wyt\'b3umaczy\'b3 Douglasowi\par
Harrison, po czym podszed\'b3 do konia i stan\'b9\'b3 obok niego. - M\'f3wi\'b3em, \'bfe nic\par
ci nie zrobi. Po prostu lubi si\'ea troch\'ea powyg\'b3upia\'e6. Nic ci nie jest?\par
Zada\'b3 to pytanie, zauwa\'bfywszy, jak blada jest twarz Douglasa. Brat Mary\par
Roses odpowiedzia\'b3 dopiero po chwili:\par
- Zapomnia\'b3e\'9c wspomnie\'e6, \'bfe potrafi cz\'b3owieka \'9cmiertelnie nastraszy\'e6.\par
Wyci\'b9gn\'b9\'b3 d\'b3o\'f1, chc\'b9c poklepa\'e6 konia po pysku. MacHugh natychmiast\par
pchn\'b9\'b3 go p\'f3\'b3 metra do ty\'b3u. Douglas za\'9cmia\'b3 si\'ea g\'b3o\'9cno i spr\'f3bowa\'b3 jeszcze\par
raz.\par
- Dopiero z bliska wida\'e6, jaki dobry z niego ko\'f1. Po prostu trzeba\par
zapomnie\'e6 o bliznach. Ju\'bf dawno nie widzia\'b3em tak dobrego konia. - W jego\par
g\'b3osie, cho\'e6 niech\'eatnym, s\'b3ycha\'e6 by\'b3o podziw. - Wybra\'b3e\'9c dobrze.\par
Harrison nie m\'f3g\'b3 przyj\'b9\'e6 komplementu.\par
- To on wybra\'b3, nie ja.\par
Nie powiedzia\'b3 nic wi\'eacej, a Douglas o nic wi\'eacej nie pyta\'b3. Zdawa\'b3 si\'ea\par
rozumie\'e6.\par
- Ma prawie siedemna\'9ccie d\'b3oni w k\'b3\'eabie, prawda? Jest te\'bf bardzo \'b3agodny\par
jak na ogiera - zauwa\'bfy\'b3 Douglas.\par
- Mamy wi\'eaksze w Szkocji - odpar\'b3 Hairison.\par
- Czy stamt\'b9d pochodzisz?\par
Harrison przytakn\'b9\'b3.\par
- Ty podobno jeste\'9c Irlandczykiem. - Harrison liczy\'b3, \'bfe wci\'b9gnie brata\par
Mary Roses w rozmow\'ea o ich pochodzeniu.\par
- Kto ci to powiedzia\'b3? - Douglas wygl\'b9da\'b3 na zdziwionego.\par
- Twoja siostra.\par
- Chyba rzeczywi\'9ccie nim jestem... przynajmniej czasami. - U\'9cmiechn\'b9\'b3\par
si\'ea.\par
Co to mia\'b3o znaczy\'e6? Harrison bardzo chcia\'b3 si\'ea dowiedzie\'e6, ale rozs\'b9dniej\par
by\'b3o powr\'f3ci\'e6 do kwestii ogiera. Douglas najwyra\'9fniej zaczyna\'b3 si\'ea czego\'9c\par
domy\'9cla\'e6, bo u\'9cmiech znikn\'b9\'b3 z jego twarzy r\'f3wnie szybko, jak si\'ea tam\par
pojawi\'b3. Teraz wygl\'b9da\'b3 ju\'bf bardzo czujnie.\par
- Nie daj si\'ea oszuka\'e6 MacHughowi. Jest \'b3agodny tylko, je\'9cli tego chce.\par
Mo\'bfe by\'e6 \'9cmiertelnie gro\'9fny, szczeg\'f3lnie gdy czuje si\'ea osaczony.\par
Douglas zapami\'eata\'b3 to sobie.\par
- Wiele ludzi zachowuje si\'ea podobnie.\par
Potem Douglas przedstawi\'b3 si\'ea i powiedzia\'b3 Harrisonowi, \'bfe nie przeszka-\par
dza mu, je\'9cli przyjdzie do nich na obiad. Pomi\'eadzy dwoma m\'ea\'bfczyznami\par
powsta\'b3a cienka ni\'e6 przyja\'9fni. \'a3\'b9czy\'b3a ich mi\'b3o\'9c\'e6, jak\'b9 Douglas darzy\'b3\par
zwierz\'eata, oraz wyra\'9fne przywi\'b9zanie Harrisona do MacHugha.\par
Cole uzna\'b3, \'bfe czeka\'b3 ju\'bf wystarczaj\'b9co d\'b3ugo. Nie mia\'b3 zamiaru by\'e6 gorszy\par
od brata. Je\'9cli Douglas m\'f3g\'b3 podej\'9c\'e6 do piekielnego zwierz\'eacia, to i on m\'f3g\'b3\par
to zrobi\'e6.\par
Po kilku minutach mia\'b3 ju\'bf za sob\'b9 koszmarn\'b9 pr\'f3b\'ea, przez kt\'f3r\'b9 i Douglas\par
przeszed\'b3. Jego twarz dopiero po jakim\'9c czasie odzyska\'b3a kolory.\par
Mary Roses te\'bf chcia\'b3a to zrobi\'e6, cho\'e6 obaj bracia kazali jej zosta\'e6 na\par
zewn\'b9trz corralu.\par
- MacHugh ma s\'b3abo\'9c\'e6 do kobiet.\par
Harrison nie przekona\'b3 Douglasa i Cole'a, kt\'f3rzy z dezaprobat\'b9 obserwo-\par
wali, jak ich siostra wchodzi przez bram\'ea.\par
- Nigdy nas nie s\'b3ucha - westchn\'b9\'b3 Cole.\par
Douglas uzna\'b3, \'bfe powinien jej broni\'e6.\par
- Cz\'easto ma w\'b3asne zdanie - powiedzia\'b3 Harrisonowi.\par
- Zd\'b9\'bfy\'b3em to ju\'bf zauwa\'bfy\'e6.\par
Mary Roses stan\'ea\'b3a tu\'bf za bram\'b9 i stara\'b3a si\'ea wygl\'b9da\'e6 na pewn\'b9 siebie.\par
Pragn\'ea\'b3a zamkn\'b9\'e6 oczy, ale nie \'9cmia\'b3a tego zrobi\'e6. Nie chcia\'b3a, by bracia si\'ea\par
z niej \'9cmiali. W obecno\'9cci Harrisona by\'b3oby to bardzo upokarzaj\'b9ce.\par
Ogier ca\'b3kowicie j\'b9 zignorowa\'b3. Poczeka\'b3a kilka minut, po czym zbli\'bfy\'b3a\par
si\'ea.\par
MacHugh podbieg\'b3 do niej k\'b3usem. Poklepa\'b3a go po pysku, m\'f3wi\'b9c czule\par
do niego, zupe\'b3nie jakby by\'b3 ma\'b3ym dzieckiem, a nie koniem. MacHugh\par
reagowa\'b3 przyja\'9fnie, wyra\'9fnie podoba\'b3 mu si\'ea jej zapach. Wydawa\'b3 si\'ea lubi\'e6\par
czu\'b3e gesty.\par
- Polubisz R\'f3\'bfane Wzg\'f3rze - wyszepta\'b3a. - Mo\'bfe nawet wraz z Harriso-\par
nem zostaniesz u nas na bardzo, bardzo d\'b3ugo.\par
Wiedzia\'b3a, \'bfe marzy o rzeczach niemo\'bfliwych. Zna\'b3a Harrisona jedynie\par
dwadzie\'9ccia minut, mo\'bfe p\'f3\'b3 godziny. Poza tym ju\'bf na pocz\'b9tku powiedzia\'b3,\par
\'bfe jedynie zastanawia si\'ea nad zamieszkaniem w okolicy. M\'f3g\'b3 uzna\'e6, \'bfe \'bfycie\par
jest tu zbyt surowe, spakowa\'e6 swoje rzeczy i odjecha\'e6 przed nadej\'9cciem zimy.\par
Spojrza\'b3a zza konia na Harrisona. Co\'9c nagle zn\'f3w zapar\'b3o jej dech w piersi.\par
Nie rozumia\'b3a, co si\'ea z ni\'b9 dzieje.\par
Nie wierzy\'b3a, \'bfe jej dziwaczna reakcja na tego m\'ea\'bfczyzn\'ea by\'b3a spowodo-\par
wana jego wygl\'b9dem. Rzeczywi\'9ccie, wydawa\'b3 jej si\'ea przystojny, ale nie to\par
sprawia\'b3o, \'bfe brak\'b3o jej tchu. By\'b3o tak, poniewa\'bf by\'b3 strasznie mi\'b3ym cz\'b3owie-\par
kiem. Bardzo szybko dosz\'b3a do tego wniosku. Mia\'b3 tak\'bfe dobre serce,\par
MacHugh by\'b3 tego najlepszym dowodem.\par
Nie mog\'b3a przesta\'e6 na niego patrze\'e6. Czy mi\'b3o\'9c\'e6 mog\'b3a j\'b9 tak szybko\par
za\'9clepi\'e6? Wszystkie dziewcz\'eata na pensji twierdzi\'b3y, \'bfe tak si\'ea zawsze dzieje,\par
ale ona nie wierzy\'b3a w takie g\'b3upstwa.\par
Teraz nie by\'b3a ju\'bf taka pewna. Jej bracia twierdzili, \'bfe w ko\'f1cu wyjdzie\par
za m\'b9\'bf i w g\'b3\'eabi serca wiedzia\'b3a, \'bfe pewnie maj\'b9 racj\'ea. Do dzisiaj dostawa\'b3a\par
md\'b3o\'9cci na my\'9cl o tym, \'bfe dzie\'f1 w dzie\'f1 mia\'b3aby przebywa\'e6 z jednym, tym\par
samym m\'ea\'bfczyzn\'b9. Nagle wszystko si\'ea zmieni\'b3o. Jeszcze nigdy nie straci\'b3a\par
tchu w piersiach. Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe ta nieprzyjemna dolegliwo\'9c\'e6 jest by\'e6 mo\'bfe\par
warunkiem, bez kt\'f3rego nie mo\'bfna by\'e6 za\'9clepion\'b9 przez mi\'b3o\'9c\'e6.\par
Uzna\'b3a, \'bfe kolejnym warunkiem by\'b3aby pozytywna reakcja na jego poca-\par
\'b3unek, gdyby kiedykolwiek do tego dosz\'b3o. By\'b3a dopiero kilka razy ca\'b3owana\par
i zawsze czu\'b3a si\'ea tak, jakby ustami dotyka\'b3a meduzy. Ca\'b3kowicie j\'b9 to\par
odrzuca\'b3o.\par
Postanowi\'b3a sprawdzi\'e6, jak Harrison ca\'b3uje. Na sam\'b9 my\'9cl o tym jeszcze\par
raz cichutko westchn\'ea\'b3a. Wiedzia\'b3a, \'bfe jej my\'9cli s\'b9 bezwstydne, ale nic jej to\par
nie obchodzi\'b3o.\par
Ostatni raz poklepa\'b3a MacHugha, po czym odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i wysz\'b3a z corralu.\par
Ogier potulnie poszed\'b3 za ni\'b9.\par
Obaj bracia zauwa\'bfyli, \'bfe siostra gapi si\'ea na Harrisona. On te\'bf si\'ea\par
zorientowa\'b3 i pr\'f3bowa\'b3 zrozumie\'e6, co j\'b9 nagle napad\'b3o.\par
Wtedy wszyscy trzej us\'b3yszeli jej \'9cpiew.\par
- Co si\'ea z t\'b9 dziewczyn\'b9 dzieje? - zapyta\'b3 Cole swojego brata.\par
- Zbytnio fantazjuje - stwierdzi\'b3 Douglas.\par
Harrison nic nie powiedzia\'b3. Sta\'b3 na \'9crodku corralu i obserwowa\'b3 Mary\par
Roses, kt\'f3ra rzeczywi\'9ccie zachowywa\'b3a si\'ea dziwnie. Oszo\'b3omienie rysowa\'b3o si\'ea\par
na jej twarzy, gdy na niego patrzy\'b3a. O czym my\'9cla\'b3a? Strasznie chcia\'b3by zna\'e6\par
odpowied\'9f.\par
Zaczyna\'b3a przejawia\'e6 cechy osoby nieprzewidywalnej. Harrison nie lubi\'b3\par
tej cechy u ludzi.\par
Znajomo\'9c\'e6 cudzych my\'9cli by\'b3a bardzo przydatna w jego pracy. Nie umia\'b3\par
oczywi\'9ccie czyta\'e6 w cudzych umys\'b3ach, ale by\'b3 bystrym obserwatorem i naj-\par
cz\'ea\'9cciej przewidywa\'b3 reakcje innych ludzi.\par
- Odpu\'9c\'e6 sobie, MacDonald - powiedzia\'b3 Cole i uda\'b3 si\'ea w stron\'ea stajni.\par
Mia\'b3 ju\'bf dosy\'e6 czekania, a\'bf stary Simpson ruszy sw\'f3j ty\'b3ek i osiod\'b3a konie.\par
Postanowi\'b3 sam si\'ea tym zaj\'b9\'e6.\par
- Odpu\'9c\'e6 sobie co? - spyta\'b3 Cole'a Harrison.\par
- Nie pr\'f3buj jej zrozumie\'e6 - zawo\'b3a\'b3 przez rami\'ea id\'b9cy w stron\'ea wozu\par
Douglas. - Mary Roses nie da si\'ea rozpracowa\'e6.\par
Cole doszed\'b3 do drzwi stajni i odwr\'f3ci\'b3 si\'ea.\par
- Harrison, nie s\'b9dzisz, \'bfe powiniene\'9c z\'b3apa\'e6 swojego konia? Pr\'f3buje p\'f3j\'9c\'e6\par
za moj\'b9 siostr\'b9 do naszego domu.\par
Harrison zakl\'b9\'b3 i pobieg\'b3 za koniem. Co si\'ea z nim dzia\'b3o, na Boga? Nawet\par
nie zauwa\'bfy\'b3 nieobecno\'9cci MacHugha.\par
Cole wiedzia\'b3 ju\'bf, \'bfe Harrison niczego nie zauwa\'bfy\'b3, gdy tylko zobaczy\'b3\par
zdziwiony wyraz jego twarzy. Mia\'b3 niez\'b3\'b9 zabaw\'ea kosztem Strasznej-Szkody\par
MacDonalda i specjalnie mu nie przeszkadza\'b3o, \'bfe zachowa\'b3 si\'ea bardzo nie-\par
grzecznie.\par
Nag\'b3a zmiana lojalno\'9cci MacHugha specjalnie nie zdziwi\'b3a Cole'a. Ogier\par
zachowywa\'b3 si\'ea podobnie jak wi\'eakszo\'9c\'e6 zwierz\'b9t w okolicy. Umia\'b3y pozna\'e6\par
co\'9c lub kogo\'9c dobrego.\par
Niezale\'bfnie, czy by\'b3 to cz\'b3owiek, czy zwierz\'ea, wszyscy szli za Mary Roses\par
do jej domu.\par
Mieszka\'b3a w samym \'9crodku raju. Harrison zatrzyma\'b3 si\'ea na wzniesieniu\par
g\'f3ruj\'b9cym nad posiad\'b3o\'9cci\'b9 Claybome'\'f3w, patrz\'b9c z zachwytem na dolin\'ea\par
u jego st\'f3p. By\'b3a ca\'b3a poro\'9cni\'eata bujn\'b9 traw\'b9, kt\'f3ra pi\'ea\'b3a si\'ea a\'bf na okoliczne\par
wzg\'f3rza. By\'b3a tak jasno i soczy\'9ccie zielona, \'bfe z trudem mo\'bfna by\'b3o na ni\'b9\par
patrze\'e6 - Harrison instynktownie przymru\'bfy\'b3 oczy. Mia\'b3 wra\'bfenie, \'bfe s\'b3o\'f1ce\par
spad\'b3o na ziemi\'ea i zmieni\'b3o si\'ea w szmaragdy. Gdziekolwiek spojrza\'b3, w trawie\par
b\'b3yszcza\'b3y resztki porannej rosy. Na tym cudnym dywanie by\'b3y nieregularnie\par
rozrzucone r\'f3\'bfowe, \'bf\'f3\'b3te, czerwone, pomara\'f1czowe, fioletowe i niebieskie\par
plamki - polne kwiaty w takiej obfito\'9cci, \'bfe nikt nie by\'b3 w stanie ich policzy\'e6.\par
Wszystkie ro\'9cliny p\'b3on\'ea\'b3y \'bfywymi barwami, a ich s\'b3odki zapach miesza\'b3 si\'ea\par
z rze\'9ckim powietrzem.\par
G\'f3ry stare jak \'9cwiat otacza\'b3y dolin\'ea od p\'f3\'b3nocy i zachodu, a szeroki\par
strumie\'f1 pe\'b3en b\'b3\'eakitnej wody sp\'b3ywa\'b3 zakolami ze wschodnich stok\'f3w.\par
Okolica by\'b3a nieziemsko pi\'eakna i bardzo przypomina\'b3a szkockie doliny.\par
Harrison zat\'easkni\'b3 nagle za swoj\'b9 ojczyzn\'b9 i domem, kt\'f3ry musia\'b3 opu\'9cci\'e6.\par
Jak to mo\'bfliwe, by jeden raj na ziemi tak bardzo przypomina\'b3 mu inny?\par
Nie wierzy\'b3, by by\'b3o to mo\'bfliwe. Widzia\'b3 go jednak przed sob\'b9, rozpostarty\par
niczym wspania\'b3a boska szata.\par
Melancholia min\'ea\'b3a r\'f3wnie szybko, jak nadesz\'b3a, pozostawiaj\'b9c jedynie\par
uczucie pogody i zadowolenia.\par
Wszechobecny spok\'f3j otuli\'b3 go niczym ciep\'b3y koc. Poczu\'b3 si\'ea pocieszony,\par
uspokojony i nasycony. Jego t\'easknota za domem zmniejsza\'b3a si\'ea z ka\'bfdym\par
\'b3ykiem g\'f3rskiego powietrza.\par
By\'b3 got\'f3w zosta\'e6 tu na zawsze.\par
Nag\'b3a zachcianka wstrz\'b9sn\'ea\'b3a nim. Zmusi\'b3 si\'ea, by odrzuci\'e6 t\'ea zdradzieck\'b9\par
my\'9cl. Jego serce nale\'bfa\'b3o do Szkocji. Pewnego dnia, gdy b\'eadzie ju\'bf pot\'ea\'bfny\par
i bogaty, powr\'f3ci i odzyska to, co do niego nale\'bfa\'b3o.\par
Zwr\'f3ci\'b3 w ko\'f1cu uwag\'ea na ranczo Claybome'\'f3w. Wyobra\'bfa\'b3 sobie, \'bfe\par
mieszkaj\'b9 w drewnianej cha\'b3upie, podobnej do wi\'eakszo\'9cci dom\'f3w, kt\'f3re\par
widzia\'b3 podczas swojej podr\'f3\'bfy. Claybome'owie mieszkali jednak w dwupi\'ea-\par
trowym domu ob\'b3o\'bfonym bia\'b3ymi deskami. Jego rozmiar i wygl\'b9d by\'b3y dosy\'e6\par
skromne, lecz Harrisonowi i tak dom wydawa\'b3 si\'ea godny kr\'f3la.\par
Oparta na bia\'b3ych s\'b3upach weranda otacza\'b3a dom z trzech stron. Wszystko\par
wygl\'b9da\'b3o jak \'9cwie\'bfo malowane.\par
Na ty\'b3ach domu sta\'b3y w pewnej odleg\'b3o\'9cci od niego dwie du\'bfe stodo\'b3y.\par
By\'b3y oddalone od siebie o jakie\'9c pi\'ea\'e6dziesi\'b9t metr\'f3w, wok\'f3\'b3 nich znajdowa\'b3y\par
si\'ea corrale. Harrison doliczy\'b3 si\'ea pi\'eaciu.\par
- Ile macie koni?\par
- Czasami wydaje si\'ea, \'bfe setki - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - S\'b9 naszym\par
g\'b3\'f3wnym \'9fr\'f3d\'b3em dochodu - hodujemy je, a potem sprzedajemy. Nigdy nie\par
mamy jednak wi\'eacej ni\'bf sze\'9c\'e6dziesi\'b9t czy siedemdziesi\'b9t, a czasami jedynie\par
trzydzie\'9cci. Cole sprowadza od czasu do czasu dzikie mustangi. Mamy te\'bf\par
byd\'b3o, ale mniej, ni\'bf \'bfyczy\'b3by sobie Travis.\par
- Travis to tw\'f3j najm\'b3odszy brat?\par
Uzna\'b3a za mi\'b3e z jego strony, \'bfe pr\'f3bowa\'b3 sobie ich wszystkich u\'b3o\'bfy\'e6\par
w g\'b3owie.\par
- Tak, jest najm\'b3odszy.\par
- Ile mia\'b3 lat, gdy si\'ea urodzi\'b3a\'9c?\par
- Dziewi\'ea\'e6, prawie dziesi\'ea\'e6. Czemu pytasz? - spojrza\'b3a na niego ze\par
zdziwieniem.\par
- Tak sobie, bez powodu. - Harrison wzruszy\'b3 ramionami. - Czy Travis\par
bardziej przypomina Douglasa, czy te\'bf ciebie i Cole'a?\par
- Wygl\'b9da jak... Travis. Wiesz, zadajesz strasznie du\'bfo pyta\'f1.\par
- Naprawd\'ea? - odpar\'b3, nie widz\'b9c lepszej odpowiedzi.\par
Mary Roses przytakn\'ea\'b3a kiwni\'eaciem g\'b3owy.\par
- Co s\'b9dzisz o moim domu?\par
Zanim jej odpowiedzia\'b3, Harrison odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i spojrza\'b3 ponownie na\par
otaczaj\'b9cy go krajobraz. Nazwanie doliny pi\'eakn\'b9 by\'b3o nieadekwatne do\par
uczucia, jakie w nim budzi\'b3o to wspania\'b3e miejsce. Nie wiedzie\'e6 czemu,\par
znalezienie odpowiednich s\'b3\'f3w by\'b3o w tym momencie ogromnie dla niego\par
wa\'bfne. Postanowi\'b3 wyrazi\'e6 swoje uczucia tak dok\'b3adnie, jak to mo\'bfliwe. Raj\par
wymaga\'b3 czego\'9c wi\'eacej ni\'bf chwilowej refleksji. Raj wymaga\'b3 uznania.\par
W ko\'f1cu powiedzia\'b3 to, co czu\'b3 g\'b3\'eaboko w sercu.\par
- Tw\'f3j dom przypomina mi Szkocj\'ea, a to najwi\'eaksza pochwa\'b3a, jak\'b9\par
mo\'bfesz us\'b3ysze\'e6 z ust szkockiego g\'f3rala.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea z zadowoleniem. Oczy Hamsona \'9cwiadczy\'b3y o szczero\'9cci.\par
Mia\'b3a ochot\'ea kolejny raz westchn\'b9\'e6, tak bardzo polubi\'b3a tego dobrego cz\'b3o-\par
wieka.\par
Przechyli\'b3a si\'ea w siodle, by znale\'9f\'e6 si\'ea bli\'bfej niego.\par
- Czy wiesz, co sobie my\'9cl\'ea? - wyszepta\'b3a.\par
Harrison te\'bf si\'ea nachyli\'b3.\par
- Nie - odszepn\'b9\'b3. - Co my\'9clisz?\par
- Jeste\'9cmy bardzo do siebie podobni.\par
To stwierdzenie przerazi\'b3o Hamsona. Musia\'b3a postrada\'e6 zmys\'b3y, je\'9cli\par
s\'b9dzi\'b3a, \'bfe s\'b9 cho\'e6 troch\'ea podobni. Jego zdaniem byli ca\'b3kowitym przeciwie\'f1-\par
stwem. Zd\'b9\'bfy\'b3 zauwa\'bfy\'e6, \'bfe by\'b3o w niej miejsce jedynie dla uczu\'e6. On na\par
pewno taki nie by\'b3. Rzadko pozwala\'b3 komu\'9c wiedzie\'e6, co czuje lub s\'b9dzi.\par
Podchodzi\'b3 do wszystkiego z dystansem i spokojem. Nienawidzi\'b3 niespodzia-\par
nek, gdy\'bf w jego zawodzie bywa\'b3y \'9cmiertelnie gro\'9fne, wi\'eac d\'b3ugo opracowy-\par
wa\'b3 plan dzia\'b3ania przed podj\'eaciem jakiejkolwiek decyzji. Wymaga\'b3 od \'bfycia,\par
by by\'b3o uporz\'b9dkowane, a z tego co wiedzia\'b3, Mary Roses najlepiej czu\'b3a si\'ea\par
w chaosie. Poza tym strasznie si\'ea rozczula\'b3a, by\'b3a naiwna i zbyt otwarta dla\par
obcych. A jej ufno\'9c\'e6 - dobry Bo\'bfe, ta dziewczyna ufa\'b3a ka\'bfdemu, kogo\par
spotka\'b3a. Wystarczy\'b3o jej pi\'ea\'e6 minut, by zdecydowa\'e6 si\'ea na zabranie go do\par
swojego domu. A przecie\'bf m\'f3g\'b3 r\'f3wnie dobrze by\'e6 bezlitosnym morderc\'b9.\par
O nie, nie byli ani troch\'ea do siebie podobni. On nie ufa\'b3 nikomu. By\'b3\par
cyniczny, bo taka by\'b3a jego natura i tego wymaga\'b3 jego zaw\'f3d.\par
Ona nie mog\'b3a jednak zgadn\'b9\'e6, jak \'9fle go oceni\'b3a, bo nic o nim nie\par
wiedzia\'b3a. W swej niewinno\'9cci uwierzy\'b3a we wszystko, co jej powiedzia\'b3.\par
Dop\'f3ki dalej b\'eadzie udawa\'b3 naiwnego mieszczucha, kt\'f3ry nosi rewolwer, bo\par
uwa\'bfa, \'bfe tak wypada, dop\'f3ty ona b\'eadzie uwa\'bfa\'e6, \'bfe zostali dla siebie\par
stworzeni.\par
- Czy nie zastanawiasz si\'ea, czemu tak s\'b9dz\'ea? - spyta\'b3a.\par
- Czemu? - przygotowa\'b3 si\'ea na najgorsze.\par
- Tak samo jak ja patrzysz na \'9cwiat - odpowiedzia\'b3a. - Przesta\'f1 si\'ea tak\par
krzywi\'e6, przecie\'bf ci\'ea chyba nie obrazi\'b3am.\par
Pewnie, ani troch\'ea go nie obrazi\'b3a.\par
- Oczywi\'9ccie \'bfe nie - zgodzi\'b3 si\'ea. - Powiedz mi, jak w\'b3a\'9cciwie na ten\par
\'9cwiat patrzymy?\par
- Patrzysz na niego sercem.\par
- Dawno temu nauczy\'b3em si\'ea przedk\'b3ada\'e6 logik\'ea i rozs\'b9dek nad uczucia\par
- stwierdzi\'b3 Harrison. - Moja filozofia \'bfyciowa jest naprawd\'ea bardzo prosta.\par
- Powiesz mi, jaka to filozofia?\par
- Najpierw g\'b3ow\'b9, potem sercem.\par
Nie zrobi\'b3o to na niej \'bfadnego wra\'bfenia.\par
- Wi\'eac nigdy nie pozwalasz sobie po prostu... czu\'e6? Musisz o tym najpierw\par
pomy\'9cle\'e6?\par
- Oczywi\'9ccie \'bfe tak - przyzna\'b3. Cieszy\'b3 si\'ea, \'bfe zrozumia\'b3a. Pomy\'9cla\'b3, \'bfe\par
jej te\'bf przyda\'b3oby si\'ea przyj\'b9\'e6 t\'ea zasad\'ea.\par
- Jaki ty jeste\'9c dok\'b3adny, Hamsonie.\par
- Dzi\'eakuj\'ea za komplement. - U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Jeste\'9c te\'bf sztywny.\par
-Tak.\par
Spojrza\'b3a b\'b3agalnym wzrokiem w niebo.\par
- Adam ci\'ea polubi - oznajmi\'b3a.\par
- Czemu to?\par
- M\'f3j brat ma podobne zasady, jak ty. Czasem doprowadzam go chyba do\par
szale\'f1stwa. \'afa\'b3uj\'ea, \'bfe si\'ea tak martwi, ale nie potrafi\'ea nie by\'e6 sob\'b9. Gdy patrz\'ea\par
na moj\'b9 dolin\'ea...\par
Nagle ucich\'b3a i zacz\'ea\'b3a si\'ea czerwieni\'e6.\par
- Tak? - zach\'eaci\'b3 j\'b9.\par
- Pomy\'9clisz, \'bfe zwariowa\'b3am.\par
- Nie pomy\'9cl\'ea.\par
Wzi\'ea\'b3a g\'b3\'eaboki oddech.\par
- Mo\'bfesz si\'ea z tego \'9cmia\'e6, ale czasem czuj\'ea, \'bfe \'b3\'b9czy mnie z t\'b9 ziemi\'b9\par
jaka\'9c wi\'ea\'9f. Je\'9cli jestem bardzo cicha i staram si\'ea jedynie s\'b3ucha\'e6 i czu\'e6, to\par
niemal\'bfe s\'b3ysz\'ea jej serce t\'eatni\'b9ce dooko\'b3a mnie.\par
Uwa\'bfnie mu si\'ea przygl\'b9da\'b3a. Nie u\'9cmiecha\'b3 si\'ea, ale wygl\'b9da\'b3 tak, jakby\par
mia\'b3 na to ochot\'ea. Poczu\'b3a, \'bfe musi si\'ea broni\'e6.\par
- My\'9cla\'b3am, \'bfe ty te\'bf to poczu\'b3e\'9c. Ci\'b9gle nie jestem do ko\'f1ca pewna, czy...\par
- Mo\'bfe si\'ea wreszcie ruszysz, Mary Roses! Na Boga, straci\'b3em ju\'bf ca\'b3y dzie\'f1\par
na czekanie na ciebie.\par
Cole wykrzykn\'b9\'b3 rozkaz zza ich plec\'f3w. Mary Roses natychmiast ruszy\'b3a\par
naprz\'f3d.\par
- M\'f3j brat nie lubi traci\'e6 czasu na g\'b3upstwa. W g\'b3\'eabi duszy jest bardzo\par
cierpliwy, ale nie lubi tego okazywa\'e6.\par
To by\'b3a chyba najwi\'eaksza nieprawda sezonu. Harrison uwa\'bfa\'b3, \'bfe Cole nie\par
ma za grosz cierpliwo\'9cci. Zastanawia\'b3 si\'ea, czemu jeszcze nikt tego cz\'b3owieka\par
nie zastrzeli\'b3. Cole by\'b3 nie tylko nadpobudliwy - by\'b3 te\'bf najbardziej szorstkim\par
i nieprzyjemnym cz\'b3owiekiem, jakiego Harrison kiedykolwiek spotka\'b3.\par
W dodatku by\'b3y to chyba najlepsze cechy Cole'a.\par
Najm\'b3odszy z braci napotka\'b3 ich przed g\'b3\'f3wn\'b9 stodo\'b3\'b9, ale musia\'b3 zaczeka\'e6,\par
a\'bf zostanie przedstawiony go\'9cciowi. Harrison zsiad\'b3 ju\'bf z konia i pr\'f3bowa\'b3\par
nam\'f3wi\'e6 MacHugha, by wszed\'b3 do stajni. Ogier nie mia\'b3 jednak na to ochoty.\par
Stan\'b9\'b3 kilka razy d\'eaba, po czym zacz\'b9\'b3 parska\'e6, tupa\'e6 i szturcha\'e6 Harrisona\par
w rami\'ea.\par
Harrison kaza\'b3 koniowi uspokoi\'e6 si\'ea i zwierz\'eaciu nie spodoba\'b3 si\'ea chyba\par
ton jego g\'b3osu. MacHugh popchn\'b9\'b3 go z tak\'b9 si\'b3\'b9, \'bfe Harrison znalaz\'b3 si\'ea na\par
ziemi w tumanie kurzu.\par
Nieumiej\'eatno\'9c\'e6 opanowania zwierz\'eacia by\'b3a dla niego piekielnie upokarza-\par
j\'b9ca. Mary Roses, wsp\'f3\'b3czuj\'b9c mu, pr\'f3bowa\'b3a przekona\'e6 braci, \'bfeby pomogli\par
Harrisonowi. Ci byli jednak zbyt rozs\'b9dni, by zbli\'bfy\'e6 si\'ea do bestii. Douglas\par
u\'9cmiecha\'b3 si\'ea, na tyle dobrze wychowany, \'bfeby nie za\'9cmia\'e6 si\'ea, nawet gdy\par
Harrison po raz drugi wyl\'b9dowa\'b3 na ziemi.\par
Cole nie by\'b3 a\'bf tak pow\'9cci\'b9gliwy i \'9cmia\'b3 si\'ea do \'b3ez. Harrison mia\'b3 ochot\'ea\par
go zabi\'e6. Oczywi\'9ccie nie m\'f3g\'b3 tego zrobi\'e6, je\'9cli chcia\'b3 zosta\'e6 u nich na\par
obiedzie i dowiedzie\'e6 si\'ea, kim w\'b3a\'9cciwie s\'b9. Domy\'9cli\'b3 si\'ea ju\'bf, \'bfe rudy\par
m\'ea\'bfczyzna stoj\'b9cy za Mary Roses to Travis lub Adam.\par
Zn\'f3w swoim \'9cmiechem Cole zwr\'f3ci\'b3 na siebie uwag\'ea. Mo\'bfe Harriso-\par
nowi uda\'b3oby si\'ea w\'b3adowa\'e6 pi\'ea\'9c\'e6 w jego niemi\'b3\'b9 twarz i po\'b3ama\'e6 kil-\par
ka ko\'9cci? Komu by to przeszkadza\'b3o? Ca\'b3\'b9 si\'b3\'b9 woli odp\'eadzi\'b3 pokus\'ea.\par
Rozs\'b9dek wzi\'b9\'b3 g\'f3r\'ea. Mary Roses by\'b3aby na pewno niezadowolona, gdyby\par
Harrison st\'b3uk\'b3 jej brata. Poza tym dowiedzia\'b3aby si\'ea, \'bfe potrafi sobie w \'bfyciu\par
radzi\'e6.\par
Bo\'bfe, nienawidzi\'b3 swego podst\'eapu tak bardzo, jak w tej chwili nienawidzi\'b3\par
Cole'a Claybome'a.\par
Wreszcie Harrison mia\'b3 ju\'bf dosy\'e6 szale\'f1stw MacHugha i pozwoli\'b3 ogierowi\par
wygra\'e6. Pu\'9cci\'b3 lejce i poszed\'b3 w stron\'ea wybiegu. MacHugh parskn\'b9\'b3 g\'b3o\'9cno,\par
tupn\'b9\'b3 kilka razy i ruszy\'b3 za nim.\par
Doszed\'b3szy st\'eapa do \'9crodka kolistego corralu, MacHugh stan\'b9\'b3 nieruchomo\par
niczym g\'b3az, podczas gdy Harrison zdejmowa\'b3 z niego uprz\'b9\'bf.\par
- Je\'9cli przeskoczysz przez p\'b3ot, to b\'eadziesz si\'ea sam o siebie martwi\'b3.\par
Rozumiesz?\par
- Harrison, chod\'9f pozna\'e6 Travisa - zawo\'b3a\'b3a Mary Roses.\par
- C\'f3\'bf to za imi\'ea Harrison? - Travis spyta\'b3 wystarczaj\'b9co g\'b3o\'9cno, by\par
Harrison to us\'b3ysza\'b3.\par
- Tradycyjne imi\'ea w rodzinie - odpowiedzia\'b3 mu Harrison. Zawiesi\'b3 siod\'b3o\par
i koc na p\'b3ocie, zamkn\'b9\'b3 za sob\'b9 bram\'ea i podszed\'b3 do najm\'b3odszego z braci\par
Mary Roses.\par
- Co to za imi\'ea Travis? Irlandzkie?\par
- By\'e6 mo\'bfe - odpowiedzia\'b3 z u\'9cmiechem Travis.\par
C\'f3\'bf to mia\'b3o znaczy\'e6? Nie m\'f3g\'b3 zapyta\'e6, bo Mary Roses zacz\'ea\'b3a ju\'bf\par
opowiada\'e6, jak to spotka\'b3a Han-isona, kt\'f3ry jest dobry i rozs\'b9dny, bo ostrzeg\'b3\par
Cole'a przed zasadzk\'b9.\par
Obserwuj\'b9c Travisa podczas d\'b3ugiej opowie\'9cci Mary Roses, Harrison my\'9cla\'b3\par
tylko o jednym. Za nic w \'9cwiecie ten cz\'b3owiek nie m\'f3g\'b3 by\'e6 z nimi spokrew-\par
niony, gdy\'bf wygl\'b9da\'b3 zupe\'b3nie inaczej ni\'bf pozosta\'b3a tr\'f3jka. Zastanawia\'b3 si\'ea,\par
czy jedyn\'b9 ich wsp\'f3ln\'b9 cech\'b9 nie jest odmienny wygl\'b9d. Cholera, Travis\par
najbardziej przypomina\'b3 MacHugha.\par
To por\'f3wnanie rozbawi\'b3o Han-isona. Travis mia\'b3 rudobr\'b9zowe w\'b3osy i zie-\par
lone oczy. Jego twarz by\'b3a kwadratowa, podczas gdy Mary Roses mia\'b3a j\'b9\par
doskonale owaln\'b9. By\'b3 mniej wi\'eacej tego wzrostu co Douglas, ale nie tak\par
pot\'ea\'bfnie zbudowany. Najm\'b3odszy z braci by\'b3 chudy jak trzcina i w przeci-\par
wie\'f1stwie do Cole'a niezbyt umi\'ea\'9cniony.\par
Nic ju\'bf nie mog\'b3o zdziwi\'e6 Hamsona. Nie mrugn\'b9\'b3by nawet okiem, gdyby\par
Mary Roses powiedzia\'b3a mu, \'bfe Travis ma bli\'9fniaka, kt\'f3ry jest pe\'b3nokrwistym\par
Indianinem Crow. Mo\'bfe nawet nie roze\'9cmia\'b3by si\'ea, pytaj\'b9c bli\'9fniaka, czy te\'bf\par
jest Irlandczykiem.\par
Zwr\'f3ci\'b3 uwag\'ea na s\'b3owa Mary Roses w chwili, gdy powiedzia\'b3a Travisowi,\par
\'bfe Harrison zostanie u nich na obiedzie. Jej brat nie wydawa\'b3 si\'ea tym\par
zdenerwowany. Wygl\'b9da\'b3 raczej na zrezygnowanego.\par
Harrison na pocz\'b9tku my\'9cla\'b3, \'bfe ten brat nie jest a\'bf tak irytuj\'b9cy jak Cole,\par
ale szybko zmieni\'b3 zdanie.\par
- Potrzeba sporo odwagi, by je\'9fdzi\'e6 na tak ohydnym koniu.\par
- Travis, nie b\'b9d\'9f niemi\'b3y - rozkaza\'b3a Mary Roses.\par
- Nie by\'b3em niemi\'b3y - odpar\'b3. - To mia\'b3 by\'e6 komplement, naprawd\'ea\par
wymaga to niez\'b3ej odwagi. - Powiedziawszy to odwr\'f3ci\'b3 si\'ea do go\'9ccia. -\par
Przykro mi, je\'9cli ci\'ea urazi\'b3em.\par
- Harrison, czy b\'eadziesz jutro siod\'b3a\'b3 MacHugha? - zawo\'b3a\'b3 Cole z ty\'b3u wozu-\par
- Czemu pytasz? - Harrison od razu sta\'b3 si\'ea podejrzliwy.\par
Cole zarzuci\'b3 sobie na rami\'ea worek m\'b9ki, nim odpowiedzia\'b3.\par
- Chc\'ea si\'ea temu przygl\'b9da\'e6.\par
Harrison wiedzia\'b3, \'bfe b\'eadzie \'bfa\'b3owa\'b3, je\'9cli cokolwiek powie. Postanowi\'b3\par
by\'e6 cicho, cho\'e6 by\'b3o to \'9cmiertelnie m\'eacz\'b9ce.\par
Obserwowa\'b3, jak Cole przechodzi przez werand\'ea i wchodzi do \'9crodka\par
domu. Dopiero wtedy zauwa\'bfy\'b3 czarnosk\'f3rego m\'ea\'bfczyn\'ea opieraj\'b9cego si\'ea\par
o s\'b3up. Osoba nieznajomego robi\'b3a wra\'bfenie - mia\'b3 szerokie ramiona, czarne,\par
srebrz\'b9ce si\'ea na ko\'f1cach w\'b3osy oraz poz\'b3acane okulary, kt\'f3re nadawa\'b3y jego\par
twarzy akademicki wygl\'b9d. Nosi\'b3 kraciast\'b9 czerwon\'b9 koszul\'ea z rozpi\'eatym\par
ko\'b3nierzem oraz ciemnobr\'b9zowe spodnie. By\'b3 zrelaksowany, jakby by\'b3 u siebie\par
w domu.\par
Harrison zastanawia\'b3 si\'ea, czy to kolejna zagubiona dusza, kt\'f3r\'b9 Mary Roses\par
znalaz\'b3a i zaprosi\'b3a na obiad. Je\'9cli tak rzeczywi\'9ccie by\'b3o, to m\'ea\'bfczyzna\par
postanowi\'b3 najwyra\'9fniej zosta\'e6 na d\'b3u\'bfej.\par
- Nie zwracaj uwagi na Cole'a. Lubi denerwowa\'e6 ludzi, to wszystko. Nie\par
chce zrani\'e6 twoich uczu\'e6, naprawd\'ea jest dobrym i du\'bfo rozumiej\'b9cym cz\'b3o-\par
wiekiem.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego, chc\'b9c, by uwierzy\'b3 w te bzdury. Wiele go\par
kosztowa\'b3o, by nie za\'9cmia\'e6 si\'ea jej prosto w twarz.\par
- Na Boga, Mary Roses, Harrison jest m\'ea\'bfczyzn\'b9, a nie ma\'b3ym ch\'b3opcem\par
- Travis wyg\'b3osi\'b3 swoj\'b9 krytyk\'ea, po czym zr\'f3wna\'b3 krok z nowym go\'9cciem. -\par
Potrzeba troch\'ea czasu, by przyzwyczai\'e6 si\'ea do mojej siostry. Zawsze martwi\par
si\'ea o cudze uczucia i nie potrafi nic na to poradzi\'e6. Trzeba j\'b9 po prostu\par
ignorowa\'e6. My tak robimy.\par
Udzieliwszy mu tej kr\'f3tkiej rady pobieg\'b3 naprz\'f3d.\par
- Jeszcze jeden brat i b\'eadziesz ju\'bf zna\'e6 nas wszystkich. Pospiesz si\'ea, Adam\par
czeka na nas.\par
Mary Roses wbieg\'b3a po schodach i zatrzyma\'b3a si\'ea obok nieznajomego.\par
Harrison uzna\'b3, \'bfe przedstawi mu drugiego go\'9ccia, zanim spotkaj\'b9 Adama.\par
Myli\'b3 si\'ea.\par
- Adamie, chcia\'b3abym, aby\'9c pozna\'b3 mojego przyjaciela, Harrisona MacDo-\par
nalda. Przyjecha\'b3 tu ze Szkocji.\par
Adam odsun\'b9\'b3 si\'ea od s\'b3upa i podszed\'b3 do Harrisona.\par
- Naprawd\'ea? Witamy na R\'f3\'bfanym Wzg\'f3rzu, panie MacDonald.\par
Harrison by\'b3 zbyt zdziwiony, by co\'9c powiedzie\'e6. Spojrza\'b3 w bok na Mary\par
Roses, po czym znowu na Adama. Nie wiedzia\'b3, co ma zrobi\'e6. Mary Roses\par
i Adam nie dawali mu \'bfadnych wskaz\'f3wek. Stali patrz\'b9c na niego, oczekuj\'b9c\par
jego reakcji.\par
Z ch\'eaci\'b9 dowiedzia\'b3by si\'ea, jakim cudem ten czarnosk\'f3ry m\'ea\'bfczyzna\par
nazywa\'b3 si\'ea jej bratem i czemu ona go za takiego uwa\'bfa\'b3a.\par
W ko\'f1cu uda\'b3o mu si\'ea skupi\'e6 i opanowa\'e6. Nie wypada\'b3o mu zadawa\'e6\par
pyta\'f1, a oni nie mieli powodu, by si\'ea t\'b3umaczy\'e6. Mimo to mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe\par
kto\'9c mu co\'9c wyja\'9cni.\par
- Mi\'b3o mi pana pozna\'e6. Pa\'f1ska siostra by\'b3a tak urocza, \'bfe zaprosi\'b3a mnie\par
na obiad. Mam nadziej\'ea, \'bfe nie ma pan nic przeciwko temu. - Harrison\par
wyci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea, chc\'b9c si\'ea przywita\'e6. Gest ten najwyra\'9fniej zdziwi\'b3 Adama.\par
Zastanowi\'b3 si\'ea sekund\'ea lub dwie, zanim w ko\'f1cu poda\'b3 mu r\'eak\'ea.\par
- To \'bfaden problem. Przyzwyczaili\'9cmy si\'ea ju\'bf, \'bfe Mary Roses zaprasza\par
nieznajomych na obiad. - Przerwa\'b3 na chwil\'ea i u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea do siostry. -\par
Daleko st\'b9d do Szkocji.\par
Harrison zgodzi\'b3 si\'ea z nim kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9.\par
- Obiad czeka - oznajmi\'b3 Adam. - Mo\'bfe si\'ea pan umy\'e6 w \'9crodku.\par
Adam poszed\'b3 przodem, Mary Roses sz\'b3a tu\'bf za nim. Harrison sta\'b3 w miej-\par
scu, pr\'f3buj\'b9c uporz\'b9dkowa\'e6 szalone my\'9cli k\'b3\'eabi\'b9ce si\'ea w jego g\'b3owie.\par
Nie widzia\'b3 \'bfadnego rozs\'b9dnego wyt\'b3umaczenia. Jak, na Boga, znalaz\'b3a\par
sobie czterech tak r\'f3\'bfnych, na pewno nie spokrewnionych z ni\'b9 braci?\par
Mary Roses trzyma\'b3a siatkowe drzwi otwarte i cierpliwie na niego czeka\'b3a.\par
Otrz\'b9sn\'b9\'b3 si\'ea z zadumy.\par
- Je\'9cli chodzi o Adama... - zacz\'ea\'b3a.\par
- Tak? - Przygotowa\'b3 si\'ea na kolejn\'b9 niespodziank\'ea, spodziewaj\'b9c si\'ea, \'bfe\par
zn\'f3w zostanie pora\'bfony jak\'b9\'9c wiadomo\'9cci\'b9.\par
- Jeszcze o to nie pyta\'b3e\'9c, ale postanowi\'b3am i tak odpowiedzie\'e6.\par
Harrison pragn\'b9\'b3 podskoczy\'e6 z rado\'9cci. Wreszcie uzyska jakie\'9c prawdziwe\par
i rzetelne wyt\'b3umaczenie.\par
-Tak?\par
Mary Roses u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego.\par
- On nie jest Irlandczykiem.\par
/ lipca 1862\par
Droga Mamo Roses!\par
Mamy straszne k\'b3opoty z nauczeniem dzidzi, by przesta\'b3a moczy\'e6 majtki.\par
B\'ead\'b9c ch\'b3opcami robimy to wszystko troch\'ea inaczej. Dzidzia zobaczy\'b3a kiedy\'9c\par
Travisa i od tego czasu zawsze wstaje. Pr\'f3bowali\'9cmy jej wyt\'b3umaczy\'e6, \'bfe\par
dziewczynki tak tego nie robi\'b9, ale nie s\'b3ucha g\'b3osu zdrowego rozs\'b9dku.\par
Zaczynamy wi\'eac my\'9cle\'e6, \'bfe mo\'bfe nie rozumie, \'bfe jest dziewczynk\'b9; Adam\par
przysi\'eaga, \'bfe jest m\'b9dra jak ma\'b3o kto, ale te\'bf uparta jak Cole, a wiesz przecie\'bf,\par
jakim os\'b3em on nieraz bywa. Wykombinowali\'9cmy, \'bfe potrzebujemy do pomocy\par
kobiety. Adam wymy\'9cli\'b3, \'bfe trzeba zabra\'e6 dziewczynk\'ea do budy Belle, kt\'f3ra jest\par
jedyn\'b9 kobiet\'b9 w pobli\'bfu. Cole a strasznie ten pomys\'b3 -wkurzy\'b3. Nie chcia\'b3, by\par
ma\'b3a Mary Roses przebywa\'b3a u kurwy, aleja pomy\'9cla\'b3em, \'bfe liczy si\'ea przecie\'bf\par
dobre serce Belle. Poza tym ka\'bfdy wie, \'bfe ona nienawidzi tego, co musi robi\'e6,\par
by mie\'e6 jedzenie na stole. Przecie\'bf ona tak nie znosi oddawania si\'ea, \'bfe\par
opowiada ka\'bfdemu m\'ea\'bfczy\'9fnie, kt\'f3ry j\'b9 wynajmuje, jaki to ma czarny humor.\par
Wi\'eac dosz\'b3o do tego, \'bfe ludzie ze wsp\'f3\'b3czucia nie m\'f3wi\'b9 na ni\'b9 kurwa, lecz\par
po imieniu, Belle...\par
Tw\'f3j kochaj\'b9cy syn\par
Douglas Claybome\par
^^\par
Kolacja zamieni\'b3a si\'ea w przes\'b3uchanie. Harrison wiedzia\'b3, \'bfe w ka\'bfdym\par
momencie m\'f3g\'b3by przyj\'b9\'e6 inicjatyw\'ea w przepytywaniu albo przynajmniej je\par
zako\'f1czy\'e6, ale postanowi\'b3 wzi\'b9\'e6 udzia\'b3 w zabawie i by\'e6 tak us\'b3u\'bfnym, jak to\par
tylko mo\'bfliwe. Mia\'b3 ku temu dobre powody. Pytania zadawane przez Clay-\par
bome'\'f3w oraz ich reakcje na jego odpowiedzi dawa\'b3y mu du\'bfo informacji na\par
temat ich rodziny.\par
Ka\'bfdy z m\'ea\'bfczyzn mia\'b3 inne podej\'9ccie. Cole stara\'b3 si\'ea by\'e6 bezceremonialny\par
i gro\'9fny. Douglas by\'b3 bezpo\'9credni i cz\'easto wplata\'b3 w pytania drobne szczeg\'f3\'b3y\par
z \'bfycia rodziny, Travis by\'b3 zar\'f3wno dok\'b3adny, jak i dyplomatyczny. Adam\par
spo\'9cr\'f3d nich wszystkich najbardziej wymyka\'b3 si\'ea ocenie. W ci\'b9gu ca\'b3ego\par
obiadu zachowa\'b3 stoicki spok\'f3j, nie daj\'b9c Hamsonowi najmniejszej szansy\par
odgadni\'eacia, o czym my\'9cli.\par
Adam by\'b3 przeciwie\'f1stwem siostry. Intencje Mary Roses mo\'bfna by\'b3o\par
wyczyta\'e6, niczym ze szkolnego elementarza, gdy\'bf wszystkie uczucia rysowa\'b3y\par
si\'ea na jej twarzy i w jej oczach. Harrison jeszcze nigdy nie spotka\'b3 kogo\'9c\par
takiego. By\'b3a bezpo\'9crednia, szczera i niesamowicie ufna. Harrison bardzo\par
chcia\'b3 j\'b9 lepiej pozna\'e6.\par
By\'b3 wystarczaj\'b9co szczery wobec samego siebie, by przyzna\'e6, \'bfe poci\'b9ga\'b3\par
go te\'bf jej wygl\'b9d. By\'b3a pi\'eakn\'b9 kobiet\'b9 i musia\'b3by by\'e6 martwy, \'bfeby tego nie\par
zauwa\'bfy\'e6. Jej oczy hipnotyzowa\'b3y, a widok jej s\'b3odkich ust powodowa\'b3, \'bfe\par
my\'9cla\'b3 o rzeczach, kt\'f3re nie mia\'b3y prawa pojawia\'e6 si\'ea nawet w snach.\par
Cho\'e6 zwr\'f3ci\'b3 na ni\'b9 uwag\'ea z powodu urody, to do pozostania przy niej\par
zach\'eaca\'b3o go jej serce.\par
Na szcz\'ea\'9ccie potrafi\'b3 si\'ea na tyle opanowa\'e6, by nie wyj\'9c\'e6 na zupe\'b3nego\par
idiot\'ea. Powstrzyma\'b3 si\'ea przed patrzeniem n:'. \f1\bullet ',:.;  \bullet  sroka w gnat przez ca\f0\'b3\'b9\par
kolacj\'ea.\par
Bracia Mary Roses nie potrafili tak dobrze kontrolowa\'e6 swoich zachowa\'f1.\par
Obserwowali Harrisona od momentu, gdy jedzenie pojawi\'b3o si\'ea na stole, do\par
chwili, gdy zebrano talerze. Zachowywali si\'ea niekulturalnie, wiedzieli o tym\par
i ani troch\'ea si\'ea tym nie przejmowali.\par
Zaczekali, a\'bf ich kubki zn\'f3w nape\'b3ni\'b9 si\'ea kaw\'b9, i zacz\'eali wierci\'e6 mu dziur\'ea\par
w brzuchu. Harrison opar\'b3 si\'ea wygodnie o krzes\'b3o i pozwoli\'b3 im si\'ea wypyty-\par
wa\'e6.\par
Hierarchia w rodzinie sta\'b3a si\'ea jasna jak tylko wszyscy usiedli przy stole.\par
Adam siedzia\'b3 u szczytu sto\'b3u, co Harrison uzna\'b3 za istotne i intryguj\'b9ce. Mary\par
Roses siedzia\'b3a po jego lewej stronie, a Cole po prawej. Douglas siedzia\'b3 obok\par
siostry, a najm\'b3odszy Travis obok Cole'a. Harrisona posadzono na drugim\par
ko\'f1cu sto\'b3u, naprzeciwko m\'ea\'bfczyzny, kt\'f3rego w swych my\'9clach okre\'9cli\'b3 jako\par
patriarch\'ea rodziny Claybome'\'f3w.\par
- Czy pa\'f1ska porcja by\'b3a wystarczaj\'b9ca, panie MacDonald? - spyta\'b3 Adam.\par
- Tak, dzi\'eakuj\'ea. Duszone mi\'easo by\'b3o pyszne. Prosz\'ea mi m\'f3wi\'e6 Harrison.\par
Adam pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- W takim razie musisz mi m\'f3wi\'e6 Adam - zaproponowa\'b3. - W Anglii\par
niekt\'f3rzy m\'ea\'bfczy\'9fni nosz\'b9 tytu\'b3y szlacheckie. Czy w Szkocji jest podobnie?\par
- Dok\'b3adnie tak samo.\par
- A ty nosisz jaki\'9c tytu\'b3? - spyta\'b3 Douglas.\par
Harrison nie odpowiedzia\'b3. Czu\'b3 si\'ea nieswojo rozmawiaj\'b9c na ten temat,\par
musia\'b3 przyzna\'e6, \'bfe czu\'b3 si\'ea nawet lekko zawstydzony D\'bfentelmen z tytu\'b3em\par
szlacheckim wyda\'b3 mu si\'ea nagle pompatyczny, na pewno nie pasowa\'b3 do\par
tutejszej okolicy\par
- No jak, masz czy nie? - Cole domaga\'b3 si\'ea odpowiedzi.\par
- Szczerze m\'f3wi\'b9c, tak, mam tytu\'b3 - przyzna\'b3. - By\'b3 przekazywany\par
z pokolenia na pokolenie, dzi\'9c jest to ju\'bf bardziej tradycja.\par
- Jaki to tytu\'b3?\par
Szkot westchn\'b9\'b3. Nie mia\'b3 jak unikn\'b9\'e6 odpowiedzi.\par
- Jestem hrabi\'b9 Stanfordu na Hawk Isle.\par
- Ci\'ea\'bfko musia\'b3o si\'ea dorasta\'e6 z takim baga\'bfem - zauwa\'bfy\'b3 Douglas. -\par
Czy urodzi\'b3e\'9c si\'ea z tytu\'b3em?\par
- Nie, odziedziczy\'b3em go, gdy umar\'b3 m\'f3j ojciec.\par
- Jak m\'f3wi\'b9 do ciebie tamtejsi ludzie? Sir? - spyta\'b3 Cole.\par
- S\'b3u\'bfba tak m\'f3wi\'b3a.\par
- A pozostali? - dopytywa\'b3 si\'ea Cole.\par
- Milordzie.\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea szeroko.\par
- Brani strasznie wydumanie jak na m\'f3j gust - stwierdzi\'b3. - Masz wi\'eac\par
kup\'ea pieni\'eadzy i ziemi?\par
-Nie.\par
Mary Roses zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe go\'9c\'e6 czu\'b3 si\'ea nieswojo. Postanowi\'b3a zako\'f1czy\'e6\par
rozmow\'ea o tytu\'b3ach szlacheckich.\par
- To Adam przygotowa\'b3 duszone mi\'easo na kolacj\'ea, dzisiaj jest jego kolej,\par
by pomaga\'e6 Samuelowi.\par
- Kim jest Samuel? - spyta\'b3 Harrison.\par
- To nasz kucharz - wyt\'b3umaczy\'b3a. - Jeszcze go nie spotka\'b3e\'9c. Czasem\par
siedzi z nami przy stole, ale dzi\'9c jest zaj\'eaty.\par
- Wcale nie - zaprzeczy\'b3 Cole, po czym zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Harrisona: - Udaje,\par
\'bfe ma co\'9c do roboty, bo nienawidzi obcych. Nie zobaczysz go, dop\'f3ki on sam\par
nie b\'eadzie got\'f3w si\'ea pokaza\'e6. Co spowodowa\'b3o, \'bfe postanowi\'b3e\'9c opu\'9cci\'e6\par
Szkocj\'ea?\par
Nag\'b3a zmiana tematu nie zdziwi\'b3a Harrisona, wr\'eacz troch\'ea rozbawi\'b3a. Sam\par
cz\'easto u\'bfywa\'b3 podobnych chwyt\'f3w w s\'b9dzie, gdy\'bf zaskoczeni \'9cwiadkowie\par
cz\'easto odpowiadali bez zastanowienia.\par
- Chcia\'b3em zobaczy\'e6 Stany.\par
Cole wygl\'b9da\'b3 tak, jakby mu nie wierzy\'b3, ale Harrison nie mia\'b3 zamiaru go\par
przekonywa\'e6. Nie m\'f3wi\'b9c nic wi\'eacej patrzy\'b3 na Cole'a, czekaj\'b9c na kolejne\par
pytanie.\par
- Mary Roses powiedzia\'b3a mi, \'bfe chcesz nauczy\'e6 si\'ea prowadzi\'e6 ranczo -\par
wtr\'b9ci\'b3 si\'ea Douglas.\par
-Tak.\par
- Czemu? - spyta\'b3 Travis.\par
- Odpowiada mi takie \'bfycie.\par
Travis najwyra\'9fniej oczekiwa\'b3 d\'b3u\'bfszej i bardziej wyczerpuj\'b9cej odpowie-\par
dzi, ale Harrison nie zaspokoi\'b3 jego ciekawo\'9cci. Zamierza\'b3 zmusi\'e6 go do\par
wi\'eakszego wysi\'b3ku, je\'9cli ch\'b3opak chcia\'b3 uzyska\'e6 pe\'b3n\'b9 odpowied\'9f.\par
- To mordercza praca - powiedzia\'b3 Douglas.\par
- Tak te\'bf j\'b9 sobie wyobra\'bfam - zgodzi\'b3 si\'ea Harrison.\par
- Co w\'b3a\'9cciwie odpowiada ci w \'bfyciu na ranczo? - nalega\'b3 Travis.\par
- Du\'bfo czasu sp\'eadza si\'ea na dworze - odpowiedzia\'b3 Harrison. - Oraz\par
pracuje si\'ea w\'b3asnymi r\'eakami.\par
- Jest wiele rzeczy, kt\'f3re m\'f3g\'b3by\'9c robi\'e6, by by\'e6 na dworze - zauwa\'bfy\'b3\par
Cole.\par
- M\'f3wisz tak, jakby\'9c dotychczas by\'b3 zamkni\'eaty w biurze - powiedzia\'b3\par
Travis.\par
- Masz racj\'ea - odpar\'b3 Harrison. - Troszk\'ea tak to brzmi, prawda?\par
- A co, naprawd\'ea by\'b3e\'9c? - spyta\'b3 najm\'b3odszy z braci, wyra\'9fnie zbity\par
z tropu brakiem bardziej satysfakcjonuj\'b9cej odpowiedzi.\par
- Wi\'eakszo\'9c\'e6 czasu sp\'eadza\'b3em w zamkni\'eatych pomieszczeniach - przyzna\'b3\par
Harrison. - Ale ostatnio mia\'b3em okazj\'ea podr\'f3\'bfowa\'e6 w celach zawodowych.\par
- Dla kogo pracujesz? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Dla lorda Williama EUiotta - odpowiedzia\'b3. - Wzi\'b9\'b3em jednak zwolnienie\par
od moich obowi\'b9zk\'f3w.\par
- Wi\'eac on tak\'bfe ma wydumany tytu\'b3 - zauwa\'bfy\'b3 Douglas.\par
Harrison zgodzi\'b3 si\'ea kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9, nie wdaj\'b9c si\'ea w szczeg\'f3\'b3y.\par
Rozmowa toczy\'b3a si\'ea i nie wida\'e6 by\'b3o ko\'f1ca. Harrison udziela\'b3 czasami\par
wymijaj\'b9cej odpowiedzi lub odbiega\'b3 nieco od tematu, by zobaczy\'e6, kt\'f3ry\par
z braci powr\'f3ci do omawianej kwestii. Zdziwi\'b3o go, \'bfe najbardziej zdetermino-\par
wany by\'b3 najm\'b3odszy, Travis. Nie\'9fle te\'bf wszystko analizowa\'b3.\par
By\'b3by niez\'b3ym adwokatem.\par
- Czemu nie zosta\'b3e\'9c w Stanach? - spyta\'b3 Travis.\par
- W Stanach? - powt\'f3rzy\'b3 Harrison, nie do ko\'f1ca rozumiej\'b9c.\par
- Montana nie jest stanem - wyt\'b3umaczy\'b3 Douglas.\par
- Tak - przytakn\'b9\'b3 Harrison. - Zapomnia\'b3em o tym. S\'b9dzicie, \'bfe b\'eadzie\par
stanem ju\'bf nied\'b3ugo?\par
- To tylko kwestia czasu - odpowiedzia\'b3 Douglas.\par
Harrison chcia\'b3 dok\'b3adniej wyja\'9cni\'e6 kwesti\'ea Montany, ale Travis mu w tym\par
przeszkodzi\'b3.\par
- Wi\'eac czemu przejecha\'b3e\'9c taki kawa\'b3 drogi?\par
Zn\'f3w zatoczyli ko\'b3o, wracaj\'b9c do punktu wyj\'9ccia. Harrison z trudem\par
ukrywa\'b3 u\'9cmiech.\par
- Chcia\'b3em zobaczy\'e6 ten kraj. Chyba ju\'bf o tym m\'f3wi\'b3em, Travis.\par
- Prosz\'ea, przesta\'f1cie go m\'eaczy\'e6. - Mary Roses wstawi\'b3a si\'ea za Harrisonem.\par
Pochyli\'b3a si\'ea do przodu, k\'b3ad\'b9c \'b3okie\'e6 na stole, opar\'b3a g\'b3ow\'ea na otwartej d\'b3oni\par
i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do Harrisona.\par
- Jak ci si\'ea podoba nasz dom? - spyta\'b3a.\par
Harrison, odpowiadaj\'b9c na pytanie, obserwowa\'b3 Adama. Najstarszy z braci\par
od jakiego\'9c ju\'bf czasu nic nie m\'f3wi\'b3. Wygl\'b9da\'b3 tak, jakby przysypia\'b3, i Harrison\par
zaczyna\'b3 si\'ea zastanawia\'e6, czy w og\'f3le przys\'b3uchuje si\'ea rozmowie. Jednak gdy\par
tylko jego siostra po\'b3o\'bfy\'b3a \'b3okie\'e6 na stole, powoli si\'eagn\'b9\'b3 w jej stron\'ea i dotkn\'b9\'b3\par
r\'eak\'b9 ramienia. By\'b3o to bardzo subtelne upomnienie. Mary Roses instynktownie\par
odwr\'f3ci\'b3a si\'ea w stron\'ea brata, by dowiedzie\'e6 si\'ea, o co mu chodzi. Adam nic\par
jednak nie wyt\'b3umaczy\'b3. Harrison wiedzia\'b3, \'bfe najstarszy brat nie chce zwraca\'e6\par
jego uwagi na niepoprawne zachowanie siostry. Adam musia\'b3 jednak najwyra\'9f-\par
niej nacisn\'b9\'e6 lekko na rami\'ea Mary Roses, gdy\'bf ta wyprostowa\'b3a si\'ea nagle, k\'b3ad\'b9c\par
r\'eace na kolanach.\par
Potem u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do Adama, a on mrugn\'b9\'b3 do niej okiem.\par
Harrison udawa\'b3, \'bfe nic nie zauwa\'bfy\'b3. Przesun\'b9\'b3 sw\'f3j kubek z jednego\par
miejsca na stole w inne i zmieni\'b3 pozycj\'ea na twardym krze\'9cle.\par
- To pi\'eakny dom - stwierdzi\'b3.\par
- Nie widzia\'b3e\'9c jeszcze zbyt wiele - zaprotestowa\'b3 Douglas.\par
- Widzia\'b3 ju\'bf parter - zauwa\'bfy\'b3 Cole. - To wszystko, co kiedykolwiek\par
zobaczy. Nie masz wst\'eapu na pi\'eatro, Harrison.\par
- Tam s\'b9 tylko sypialnie - pospiesznie doda\'b3a Mary Roses. Chc\'b9c upomnie\'e6\par
Cole'a za niemi\'b3e zachowanie, Mary Roses spojrza\'b3a na niego krzywo, po czym\par
ponownie zwr\'f3ci\'b3a si\'ea w stron\'ea go\'9ccia.\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea do niej.\par
- Ten dom ca\'b3kiem mnie zaskoczy\'b3. Nie spodziewa\'b3em si\'ea...\par
- Czy s\'b9dzi\'b3e\'9c, \'bfe \'bfyjemy jak dzikusy? - przerwa\'b3 mu Cole.\par
Harrison mia\'b3 ju\'bf dosy\'e6 jego zachowania. Postanowi\'b3 rozdra\'bfni\'e6 go na tyle,\par
by straci\'b3 kontrol\'ea nad sob\'b9.\par
- Czy uwa\'bfasz, \'bfe m\'f3g\'b3bym tak s\'b9dzi\'e6, bo zachowujesz si\'ea czasem jak\par
dzikus?\par
Cole zacz\'b9\'b3 podnosi\'e6 si\'ea z krzes\'b3a, ale Mary Roses uspokoi\'b3a go.\par
- Nie chcia\'b3 ci\'ea obrazi\'e6 - powiedzia\'b3a bratu. - Bywasz czasem gro\'9fny,\par
niekt\'f3rzy mogliby ci\'ea nazwa\'e6 zawadiak\'b9.\par
- Ju\'bf tak na niego m\'f3wi\'b9 - powiedzia\'b3 Travis. - Przynajmniej w mie\'9ccie.\par
Cole potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie mog\'ea przyzna\'e6 si\'ea do czego\'9c, co nie jest prawd\'b9 - powiedzia\'b3. -\par
Harrison, ludzie my\'9cl\'b9, \'bfe jestem antyspo\'b3eczny. Niestety, nie dorobi\'b3em si\'ea\par
jeszcze tytu\'b3u zawadiaki, ale ci\'ea\'bfko nad tym pracuj\'ea.\par
Cole obr\'f3ci\'b3 si\'ea do siostry.\par
- W ka\'bfdym razie dzi\'eaki, Mary Roses.\par
Mary Roses zaczeka\'b3a, a\'bf Cole zauwa\'bfy, \'bfe j\'b9 rozgniewa\'b3, po czym\par
wyt\'b3umaczy\'b3a Hamsonowi:\par
- W tej okolicy bycie zawadiak\'b9 ma pewne zalety. Ludzie zostawiaj\'b9 ci\'ea\par
w spokoju, a Cole to lubi. Dlatego te\'bf twoja uwaga, \'bfe zachowuje si\'ea jak\par
dzikus, by\'b3a naprawd\'ea pochwa\'b3\'b9. Rozumiesz?\par
- Czy to znaczy, \'bfe w\'b3a\'9cnie powiedzia\'b3em mu komplement? - Stara\'b3 si\'ea,\par
jak m\'f3g\'b3, by nie zabrzmia\'b3o to niedowierzaj\'b9co. Widz\'b9c u\'9cmiechy na twarzach\par
braci, zrozumia\'b3, \'bfe to mu si\'ea nie uda\'b3o.\par
Mary Roses nie u\'9cmiecha\'b3a si\'ea.\par
- W\'b3a\'9cnie - powiedzia\'b3a.\par
Pragn\'b9\'b3 gwa\'b3townie zaprotestowa\'e6, ale Mary Roses m\'f3wi\'b3a szczerze i zda-\par
wa\'b3a si\'ea martwi\'e6 tym, \'bfe nie uwierzy\'b3 w nieprawdopodobn\'b9 histori\'ea maj\'b9c\'b9\par
u\'b3agodzi\'e6 jej brata. Postanowi\'b3 wi\'eac kontynuowa\'e6 t\'ea zabaw\'ea.\par
- Wi\'eac chyba rzeczywi\'9ccie tak by\'b3o.\par
Nie zad\'b3awi\'b3 si\'ea w\'b3asnymi s\'b3owami i uzna\'b3 to za chwalebny wysi\'b3ek ze\par
swej strony. Odpowied\'9f najwyra\'9fniej ul\'bfy\'b3a dziewczynie, wi\'eac Harrison uzna\'b3,\par
\'bfe warto by\'b3o pohamowa\'e6 swoj\'b9 ambicj\'ea.\par
- Co ci\'ea tak zdziwi\'b3o? - spyta\'b3 Travis.\par
Harrison nie pami\'eata\'b3, o czym rozmawiali, i by\'b3a to oczywi\'9ccie wina Mary\par
Roses, kt\'f3ra tymczasem u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego, szcz\'ea\'9cliwa, \'bfe pr\'f3buje\par
dogada\'e6 si\'ea z Cole'em. Harrison nie s\'b9dzi\'b3, by z nim flirtowa\'b3a udaj\'b9c\par
nie\'9cmia\'b3\'b9, a mimo to nie wiedzia\'b3, jak si\'ea przy niej zachowa\'e6. By\'b3a s\'b3odka\par
i pi\'eakna, momentami prowokuj\'b9ca. Nie potrafi\'b3 nie my\'9cle\'e6 o tym, jakby si\'ea\par
czu\'b3 trzymaj\'b9c j\'b9 w ramionach.\par
- Harrison? - zawo\'b3a\'b3 go Douglas.\par
- Tak? Czy m\'f3g\'b3by\'9c powt\'f3rzy\'e6, o co pyta\'b3e\'9c?\par
- O nic ci\'ea nie pyta\'b3em - odpar\'b3 Douglas. - To Travis ci\'ea pyta\'b3.\par
- Mo\'bfe by\'b3by\'9c w stanie si\'ea skupi\'e6, gdyby\'9c przesta\'b3 gapi\'e6 si\'ea na nasz\'b9\par
siostr\'ea - powiedzia\'b3 Cole.\par
Travis kaza\'b3 bratu przesta\'e6 podpuszcza\'e6 go\'9ccia, po czym powt\'f3rzy\'b3 swoje\par
pytanie.\par
- Zastanawia\'b3em si\'ea, co ci\'ea tak w naszym domu zdziwi\'b3o.\par
- Z zewn\'b9trz wygl\'b9da bardzo skromnie - wyt\'b3umaczy\'b3 Harrison. - Jednak\par
w \'9crodku...\par
- Jest r\'f3wnie skromny - doko\'f1czy\'b3 za niego Cole.\par
- Mo\'bfe je\'9cli si\'ea dok\'b3adnie nie przyjrzysz - zgodzi\'b3 si\'ea. - Ale ja zawsze\par
zauwa\'bfam szczeg\'f3\'b3y.\par
- No i co?\par
- Uwaga, jak\'b9 przyk\'b3adacie do detali, jest zadziwiaj\'b9ca - przyzna\'b3 Harri-\par
son. Uwa\'bfa\'b3, by nie patrze\'e6 na Mary Roses, by nawet nie zerkn\'b9\'e6 w jej\par
kierunku. - Gzymsy przy wej\'9cciu s\'b9 niezwyk\'b3e, a ozdoby schod\'f3w robi\'b9\par
r\'f3wnie du\'bfe wra\'bfenie.\par
- Gzymsy? - powt\'f3rzy\'b3 Travis.\par
- Te mi\'eadzy sufitem a \'9ccianami - wyt\'b3umaczy\'b3 Harrison.\par
- Wiem, co to s\'b9 gzymsy - oburzy\'b3 si\'ea Travis. - Zdziwi\'b3o mnie tylko, \'bfe\par
zauwa\'bfasz takie drobiazgi.\par
- Nie spodziewa\'b3em si\'ea tylu pokoi. Macie du\'bfy salonik, t\'ea jadalni\'ea\par
oczywi\'9ccie, oraz bibliotek\'ea a\'bf pod sufit wypchan\'b9 ksi\'b9\'bfkami, kt\'f3rych na pewno\par
tutaj nie kupili\'9ccie.\par
- Cole zaprojektowa\'b3 dom - pochwali\'b3a brata Mary Roses. - Wszyscy bracia\par
pomogli przy budowie, zaj\'ea\'b3a im lata.\par
- Nie pozwoli\'b3 pom\'f3c sobie przy por\'eaczach ani przy \'9ccianach ko\'b3o wej\'9ccia.\par
To wszystko jego robota - powiedzia\'b3 Travis.\par
- Jak wi\'eac widzisz, w\'b3a\'9cnie z\'b3o\'bfy\'b3e\'9c Cole'owi kolejny wyraz uznania -\par
stwierdzi\'b3a Mary Roses.\par
Hamsonowi by\'b3o przykro to us\'b3ysze\'e6. Nie chcia\'b3 odkrywa\'e6 w Cole'u\par
Claybome'ie imponuj\'b9cych cech, gdy\'bf mia\'b3 on maniery godne dzika. Jed-\par
nak jego rzemios\'b3o by\'b3o pierwszej pr\'f3by i Harrison wiedzia\'b3, \'bfe to efekt\par
wielu miesi\'eacy ci\'ea\'bfkiej pracy. Nie m\'f3g\'b3 nie podziwia\'e6 jego talentu i po\'9cwi\'ea-\par
cenia.\par
- Co jeszcze ci\'ea zaskoczy\'b3o? - spyta\'b3 Douglas.\par
Harrison ponownie mia\'b3 ochot\'ea si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'e6, tak wyraziste by\'b3y miny\par
czterech braci. Nie chodzi\'b3o im o zwyk\'b3\'b9 opini\'ea o ich domu - oczekiwali\par
pochwa\'b3y.\par
- Macie w saloniku fortepian, od razu go zauwa\'bfy\'b3em.\par
- Pewnie, \'bfe zauwa\'bfy\'b3e\'9c - powiedzia\'b3 Cole. - To jedyna rzecz, kt\'f3ra tam\par
stoi.\par
- To Steinway - o\'9cwiadczy\'b3 Douglas. - Mamy go od czasu, gdy Mary\par
Roses by\'b3a wystarczaj\'b9co du\'bfa, by na nim gra\'e6.\par
- Kto j\'b9 uczy\'b3? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Nauczyciel przyjecha\'b3 wraz z fortepianem - wyt\'b3umaczy\'b3 Douglas.\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea do Trayisa, po czym doda\'b3: - W ka\'bfdym razie tak jakby.\par
Harrison nie wiedzia\'b3, jak ma rozumie\'e6 t\'ea dziwn\'b9 uwag\'ea. Postanowi\'b3 nie\par
pyta\'e6, gdy\'bf wola\'b3 zachowa\'e6 pytania dla wa\'bfniejszych kwestii.\par
- Ile mia\'b3a\'9c lat, gdy zacz\'ea\'b3a\'9c bra\'e6 lekcje? - spyta\'b3 Mary Roses.\par
Nie by\'b3a pewna, wi\'eac spojrza\'b3a pytaj\'b9cym wzrokiem na Adama.\par
- Mia\'b3a sze\'9c\'e6 lat - odpowiedzia\'b3.\par
- Ja mia\'b3em siedem - przyzna\'b3 Harrison.\par
- Wi\'eac te\'bf grasz na fortepianie? - Sama taka mo\'bfliwo\'9c\'e6 ju\'bf zachwyci\'b3a\par
Mary Roses.\par
-Tak.\par
- Pewnie, \'bfe umie - zakpi\'b3 Cole. - Nie umie bi\'e6 si\'ea ani strzela\'e6, ale na\par
fortepianie gra\'e6 umie. C\'f3\'bf, granie na nim nie pomo\'bfe ci tutaj prze\'bfy\'e6.\par
- M\'f3g\'b3by gra\'e6 w saloonie Billie'ego - powiedzia\'b3 Douglas.\par
- I zarobi\'e6 kulk\'ea w \'b3eb, jak ten poprzedni? - argumentowa\'b3 Travis.\par
- Czemu zosta\'b3 zastrzelony? - zapyta\'b3 Harrison, cho\'e6 wcze\'9cniej postanowi\'b3\par
nie pyta\'e6, je\'9cli odpowiedzi nie dadz\'b9 mu informacji o rodzinie.\par
- Komu\'9c nie podoba\'b3y si\'ea melodie, kt\'f3re gra\'b3 - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Rozumiem. - Harrison pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9, cho\'e6 w rzeczywisto\'9cci nic nie\par
rozumia\'b3.\par
- Po co nauczy\'b3e\'9c si\'ea gra\'e6 na fortepianie? Wydaje mi si\'ea to dosy\'e6 osobliwe\par
- powiedzia\'b3 Cole.\par
- To by\'b3a cz\'ea\'9c\'e6 mojej edukacji - wyt\'b3umaczy\'b3 Harrison. Nastawienie\par
Cole'a nie obrazi\'b3o go, przeciwnie, troch\'ea nawet rozbawi\'b3o. Cole my\'9cla\'b3 chyba,\par
\'bfe gra na fortepianie jest czym\'9c, czego m\'ea\'bfczy\'9fni nie powinni robi\'e6.\par
- W takim razie zosta\'b3e\'9c \'9fle wykszta\'b3cony - powiedzia\'b3 Cole. - Dziew-\par
czynki graj\'b9 na fortepianie, nie ch\'b3opcy. Czy tw\'f3j ojciec nigdy nie wzi\'b9\'b3 ci\'ea\par
na ty\'b3 domu i nie pokaza\'b3, jak si\'ea u\'bfywa pi\'ea\'9cci?\par
- Nie - odpowiedzia\'b3 Harrison. - A tw\'f3j?\par
Cole zacz\'b9\'b3 ju\'bf odpowiada\'e6, po czym zmieni\'b3 zdanie. Usiad\'b3 g\'b3\'eabiej\par
w krze\'9cle i wzruszy\'b3 ramionami.\par
- Cole, czy s\'b3ysza\'b3e\'9c kiedy\'9c o Chopinie lub Mozarcie? Byli kompozytorami\par
- powiedzia\'b3 Harrison. - Pisali utwory, a potem grali je... na fortepianie.\par
Cole zn\'f3w wzruszy\'b3 ramionami. Najwyra\'9fniej argumenty Harrisona go nie\par
przekona\'b3y.\par
Szkot postanowi\'b3 zmieni\'e6 temat.\par
- Gdzie kupili\'9ccie t\'ea porcelan\'ea?\par
- Mamy tylko sze\'9c\'e6 fili\'bfanek, w dodatku dwie nie s\'b9 od kompletu. Nie\par
mamy nawet talerzy. Kupi\'b3em je w St. Louis, \'bfeby Mary Roses mog\'b3a urz\'b9dza\'e6\par
podwieczorki.\par
- By\'b3am wtedy du\'bfo m\'b3odsza - powiedzia\'b3a. - Parzenie i podawanie\par
herbaty by\'b3o cz\'ea\'9cci\'b9 mojego wykszta\'b3cenia.\par
- A kto ci\'ea tego uczy\'b3? - spyta\'b3 Harrison. U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, gdy pomy\'9cla\'b3,\par
jak ma\'b3a Mary Roses uczy\'b3a si\'ea zachowywa\'e6 jak dama.\par
- Douglas - odpowiedzia\'b3a.\par
- Musieli\'9cmy robi\'e6 to na zmian\'ea - pospiesznie doda\'b3 Douglas.\par
Harrison widz\'b9c, jak patrzy na Mary Roses, domy\'9cli\'b3 si\'ea, \'bfe Douglas nie\par
jest zadowolony, \'bfe wygada\'b3a si\'ea o ich podwieczorkach. Mary Roses zachowy-\par
wa\'b3a si\'ea, jakby nie zauwa\'bfy\'b3a jego spojrzenia.\par
- Musi ci\'ea dziwi\'e6, \'bfe jeste\'9cmy tak zafascynowani tym, co my\'9clisz o na-\par
szym domu - powiedzia\'b3a. - Normalnie nie pytamy go\'9cci o ich opinie, ale ty\par
jeste\'9c inny, taki wyrafinowany i \'9cwiatowy.\par
Harrison s\'b3ysz\'b9c to uni\'f3s\'b3 brwi. Mary Roses odebra\'b3a to jako wyraz\par
sprzeciwu.\par
- Naprawd\'ea jeste\'9c wyrafinowany - nalega\'b3a. - Wida\'e6 to po twoim sposobie\par
m\'f3wienia i patrzenia na r\'f3\'bfne sprawy. Najwyra\'9fniej zosta\'b3e\'9c wychowany\par
w wyrafinowanym \'9crodowisku.\par
- Jeste\'9c kim\'9c, kto powinien doceni\'e6 dobr\'b9 jako\'9c\'e6 - powiedzia\'b3 Douglas.\par
Cholernie si\'ea cieszy\'b3, \'bfe zeszli z tematu podwieczork\'f3w. - Wi\'eakszo\'9c\'e6 ludzi\par
w okolicy nie zwraca uwagi na te pi\'eakniejsze rzeczy w \'bfyciu. W\'b3a\'9cciwie nie\par
dziwi\'ea si\'ea im, s\'b9 zaj\'eaci \'bf\'b3obieniem w\'b3asnego \'bfycia.\par
- Hammond staje si\'ea wyrafinowane - powiedzia\'b3 Travis. - A w Blue Belle\par
mieszkaj\'b9 wszystkie wybrakowane typy.\par
- Bo panuje tu bezprawie - wtr\'b9ci\'b3 Cole.\par
Wszyscy pokiwali g\'b3owami.\par
- Chyba zastanawiali\'9cmy si\'ea, czy uznasz, \'bfe dorastamy do twojego pozio-\par
mu - powiedzia\'b3 Travis. - Douglas ma racj\'ea. Tutejsi ludzie nie zajrzeli nigdy\par
do naszej biblioteki, nie m\'f3wi\'b9c ju\'bf o po\'bfyczeniu jakiej\'9c ksi\'b9\'bfki. Adam\par
pozwoli\'b3by im, ale ich to nie interesuje i nie maj\'b9 na to czasu.\par
- Przeczytali\'9ccie wszystkie ksi\'b9\'bfki z biblioteki? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe tak - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Travis nie wspomnia\'b3, \'bfe wi\'eakszo\'9c\'e6 naszych s\'b9siad\'f3w nie umie czyta\'e6,\par
to dlatego nie po\'bfyczaj\'b9 od nas ksi\'b9\'bfek - powiedzia\'b3a Mary Roses.\par
Harrison pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9, zanim zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Travisa.\par
- Spyta\'b3e\'9c mnie, czy uwa\'bfam, \'bfe doro\'9cli\'9ccie do poziomu - przypomnia\'b3\par
najm\'b3odszemu bratu. - Do jakiego poziomu? Mojego czy waszego? Je\'9cli\par
wype\'b3nili\'9ccie dom skarbami tylko po to, by zrobi\'e6 wra\'bfenie na obcych, to nie,\par
w mojej opinii nie doro\'9cli\'9ccie do \'bfadnego poziomu. Ale nie z takim zamiarem\par
to robili\'9ccie, prawda?\par
- Sk\'b9d wiesz, \'bfe nie? - spyta\'b3 Cole.\par
- Prosta dedukcja - odpar\'b3 Harrison. - Fortepian nie stoi w saloniku,\par
by zbiera\'e6 pochwa\'b3y i kurz. Kupili\'9ccie go z zamiarem kszta\'b3cenia waszej\par
siostry. Mogli\'9ccie kupi\'e6 wiele innych rzeczy za te pieni\'b9dze, ale wy zde-\par
cydowali\'9ccie si\'ea na fortepian. Chcieli\'9ccie, by wasza siostra ceni\'b3a muzyk\'ea,\par
z czego wnioskuj\'ea, \'bfe rozumiecie i doceniacie wszelkie formy edukacji. Fakt,\par
\'bfe przeczytali\'9ccie wszystkie ksi\'b9\'bfki w bibliotece, jest kolejnym dowodem.\par
Je\'9cli chodzi o bycie wyrafinowanym i dobrze wychowanym, to my\'9cl\'ea, \'bfe\par
jeste\'9ccie lepiej wychowani, ni\'bf to po sobie okazujecie. Jeste\'9ccie wszyscy bez\par
w\'b9tpienia dobrze wykszta\'b3ceni. Wiem to po tytu\'b3ach ksi\'b9\'bfek, kt\'f3re wybra-\par
li\'9ccie.\par
- \'afaden z nas nie sko\'f1czy\'b3 jak ty uniwersytetu - zauwa\'bfy\'b3 Douglas.\par
- Studia na uniwersytecie s\'b9 tylko jedn\'b9 z dr\'f3g do wiedzy. S\'b9 te\'bf inne.\par
Stopie\'f1 naukowy nie chroni przed ignorancj\'b9. Udowodnili to ju\'bf niekt\'f3rzy\par
z moich koleg\'f3w.\par
- Pochlebiasz nam, prawda? - spyta\'b3 Travis.\par
- Chyba rzeczywi\'9ccie.\par
Mary Roses westchn\'ea\'b3a tak g\'b3o\'9cno, by wszyscy us\'b3yszeli. Harrison u\'9cmiech-\par
n\'b9\'b3 si\'ea do niej. Ona natychmiast odpowiedzia\'b3a tym samym.\par
- Moim ulubionym przedmiotem jest w\'b3a\'9cnie fortepian - powiedzia\'b3a. -\par
Czy mia\'b3e\'9c w domu jedn\'b9 wyj\'b9tkow\'b9 rzecz, kt\'f3rej za nic nie chcia\'b3e\'9c opu\'9cci\'e6?\par
- Moje ksi\'b9\'bfki - przyzna\'b3 si\'ea Harrison.\par
Adam pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Te\'bf mam s\'b3abo\'9c\'e6 do ksi\'b9\'bfek - stwierdzi\'b3. - Najwyra\'9fniej mamy wsp\'f3lne\par
zainteresowania.\par
Harrison by\'b3 zadowolony, \'bfe najstarszy z braci w\'b3\'b9czy\'b3 si\'ea zn\'f3w do\par
rozmowy. Adam okaza\'b3 si\'ea bardzo pow\'9cci\'b9gliwym cz\'b3owiekiem, i z tego\par
powodu najtrudniej by\'b3o go zrozumie\'e6. Harrison chcia\'b3 wyci\'b9gn\'b9\'e6 z niego\par
wi\'eacej informacji, ale wiedzia\'b3, \'bfe musi to robi\'e6 bardzo ostro\'bfnie.\par
- Zauwa\'bfy\'b3em sentencj\'ea, kt\'f3r\'b9 powiesili\'9ccie w bibliotece - powiedzia\'b3.\par
- Co zauwa\'bfy\'b3e\'9c? - spyta\'b3 Travis.\par
- Chodzi ci o cytat, kt\'f3ry Adam powiesi\'b3 na \'9ccianie? - Douglas nie\par
pozwoli\'b3 Harrisonowi odpowiedzie\'e6.\par
- Tak, to jeden z moich ulubionych - powiedzia\'b3 Harrison.\par
Cole postanowi\'b3 poda\'e6 to w w\'b9tpliwo\'9c\'e6.\par
- Naprawd\'ea go znasz? Nie wiem, w jakiej ksi\'b9\'bfce Adam go znalaz\'b3, ale\par
przepisanie go bez b\'b3\'eadu oraz oprawienie zaj\'ea\'b3o mu dobre kilka godzin.\par
Pami\'eata\'b3, by u do\'b3u strony napisa\'e6, co to za wiersz, by ludzie nie my\'9cleli, \'bfe\par
chce sobie przypisa\'e6 jego autorstwo.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe go znam. Czyta\'b3em go tyle razy, \'bfe znam go ju\'bf chyba\par
na pami\'ea\'e6.\par
Cole zdawa\'b3 si\'ea nie wierzy\'e6.\par
- Sprawd\'9fmy, czy rzeczywi\'9ccie tak jest - wyzwa\'b3 Harrisona. - Wyrecytuj\par
od pocz\'b9tku do ko\'f1ca.\par
Harrison postanowi\'b3 zado\'9c\'e6uczyni\'e6 pro\'9cbie Cole'a, cho\'e6 wyda\'b3a mu si\'ea ona\par
nieco dziecinna.\par
- \'afaden cz\'b3owiek wysp\'b9 nie jest...\par
Pomin\'b9\'b3 tylko jedn\'b9 linijk\'ea, kt\'f3r\'b9 dopowiedzia\'b3 za niego Adam. Mimo to\par
zrobi\'b3 na najstarszym z braci du\'bfe wra\'bfenie, je\'9cli jego u\'9cmiech m\'f3g\'b3 by\'e6 tego\par
dowodem. Harrison powoli przekonywa\'b3 si\'ea, \'bfe ze wszystkich braci Adam by\'b3\par
najbardziej do niego podobny\par
Mary Roses u\'9cmiecha\'b3a si\'ea niczym nauczycielka dumna z popisu swojego\par
ucznia.\par
Harrison poczu\'b3 si\'ea jak idiota.\par
- Dobra robota - pochwali\'b3a go. - Adam gra na fortepianie - wygada\'b3a\par
si\'ea. - Wi\'eac i to was \'b3\'b9czy.\par
- Po co mu o tym powiedzia\'b3a\'9c? - Cole domaga\'b3 si\'ea odpowiedzi. Wygl\'b9-\par
da\'b3, jakby chcia\'b3 udusi\'e6 siostr\'ea.\par
Nie przej\'ea\'b3a si\'ea jego spojrzeniem i surowym g\'b3osem.\par
- Ca\'b3y wiecz\'f3r zachowujesz si\'ea bardzo niegrzecznie - powiedzia\'b3a. -\par
Wiesz, \'bfe nie powiniene\'9c, Harrison jest przecie\'bf go\'9cciem. Zapami\'eataj to sobie\par
\'b3askawie.\par
- Nie musisz mi m\'f3wi\'e6, co mam robi\'e6 i m\'f3wi\'e6, Sidney. Mo\'bfe sobie to\par
zapami\'eatasz?\par
Mary Roses westchn\'ea\'b3a.\par
- Jeste\'9c niezno\'9cny - wyszepta\'b3a.\par
Harrison nie rozumia\'b3, co si\'ea sta\'b3o. Mary Roses by\'b3a w\'9cciek\'b3a na brata. Je\'9cli\par
spojrzenie mog\'b3oby zabi\'e6, to jej brat by\'b3by ju\'bf martwy. Harrison nie widzia\'b3\par
jednak powodu, dla kt\'f3rego tak si\'ea zdenerwowa\'b3a. Musia\'b3o to mie\'e6 zwi\'b9zek,\par
kt\'f3rego Harrison nie potrafi\'b3 znale\'9f\'e6, z tym m\'easkim imieniem.\par
- Nazwa\'b3e\'9c swoj\'b9 siostr\'ea Sidney? - zapyta\'b3 z ciekawo\'9cci.\par
- Tak - odpar\'b3 szorstko Cole.\par
- Dlaczego?\par
- Zaczyna\'b3a zbytnio zadziera\'e6 nosa.\par
- Naprawd\'ea?\par
- S\'b3uchaj, Harrison. W tej okolicy niebezpiecznie jest zadawa\'e6 zbyt wiele\par
pyta\'f1. Powiniene\'9c o tym pami\'eata\'e6.\par
Harrison zacz\'b9\'b3 si\'ea \'9cmia\'e6. Nie takiej reakcji Cole si\'ea spodziewa\'b3.\par
- Co ci\'ea tak rozbawi\'b3o?\par
- Ty - powiedzia\'b3 Harrison. - Sam od ponad godziny zadajesz mi\par
pytania.\par
- To nasz dom. My w nim ustalamy zasady, nie ty - u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea Cole.\par
- Czemu jeste\'9c tak niego\'9ccinny? - zgani\'b3a go Mary Roses.\par
Chcia\'b3a dalej m\'f3wi\'e6, ale zmieni\'b3a zdanie, gdy napotka\'b3a wzrokiem spoj-\par
rzenie najstarszego brata. Adam pochyli\'b3 si\'ea do przodu i spojrza\'b3 na Mary Roses,\par
kt\'f3ra natychmiast uspokoi\'b3a si\'ea i ucich\'b3a. Wtedy obr\'f3ci\'b3 si\'ea w stron\'ea Cole'a,\par
kt\'f3ry tak\'bfe opanowa\'b3 swoje emocje.\par
Adam najwyra\'9fniej za\'bf\'b9da\'b3 rozejmu. Nie u\'bfy\'b3 przy tym nawet jednego\par
s\'b3owa, co zrobi\'b3o na Harrisonie du\'bfe wra\'bfenie.\par
- Ch\'eatnie dowiedzia\'b3bym si\'ea czego\'9c o Szkocji, je\'9cli nie jeste\'9c jeszcze\par
zm\'eaczony - powiedzia\'b3 Adam. - Nie mia\'b3em nigdy okazji wyjecha\'e6 za granic\'ea,\par
ale sporo podr\'f3\'bfowa\'b3em dzi\'eaki moim lekturom.\par
- Chcia\'b3by\'9c kiedy\'9c pojecha\'e6 do Szkocji? - spyta\'b3a Mary Roses.\par
- Oczywi\'9ccie, ale najpierw wola\'b3bym zobaczy\'e6 m\'f3j dom.\par
- Gdzie on jest? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Moim domem jest Afryka - odpar\'b3 Adam. - Zauwa\'bfy\'b3e\'9c chyba jakiego\par
koloru jest moja sk\'f3ra.\par
Jego u\'9cmiech by\'b3 szczery. Nie drwi\'b3 z Hamsona - po prostu by\'b3 szczery.\par
- Urodzi\'b3e\'9c si\'ea w Afryce? - zainteresowa\'b3 si\'ea Harrison.\par
- Nie. Urodzi\'b3em si\'ea niewolnikiem na Po\'b3udniu, ale gdy wystarczaj\'b9co\par
doros\'b3em, by siedzie\'e6 spokojnie i s\'b3ucha\'e6, moi rodzice opowiadali mi wspa-\par
nia\'b3e historie o przodkach i ich wioskach. Chcia\'b3bym zobaczy\'e6 m\'f3j kraj przed\par
\'9cmierci\'b9.\par
- Je\'9cli jeszcze tam b\'eadzie - wtr\'b9ci\'b3 Cole. - Wioski bywaj\'b9 wypalane.\par
- Tak, je\'9cli - zgodzi\'b3 si\'ea z nim Adam.\par
- Nie pojedziesz do Afryki - powiedzia\'b3 Douglas. - Nigdy st\'b9d nie\par
wyje\'bfd\'bfasz.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe spodoba\'b3aby ci si\'ea Szkocja. - Harrison powr\'f3ci\'b3 do tematu,\par
o kt\'f3rym mia\'b3 m\'f3wi\'e6. - Wasza dolina przypomina mi partie szkockich wy\'bfyn.\par
- Opowiedz nam o swoim domu - poprosi\'b3 Travis.\par
Harrison spe\'b3ni\'b3 jego \'bfyczenie. Przez jakie\'9c pi\'ea\'e6 do dziesi\'eaciu mi-\par
nut opowiada\'b3 o tamtejszej ziemi i rozmaitych maj\'b9tkach, stwierdzaj\'b9c na\par
koniec:\par
- \'a3\'f3\'bfko mojego ojca sta\'b3o zawsze przed oknem, by m\'f3g\'b3 patrzy\'e6 na\par
ojczyst\'b9 ziemi\'ea. To mu wystarcza\'b3o.\par
Chcia\'b3 dalej m\'f3wi\'e6, ale si\'ea powstrzyma\'b3.\par
- Przepraszam za dygresje. Teraz ju\'bf wiecie, \'bfe niebezpiecznie jest prosi\'e6\par
szkockiego g\'f3rala, by opowiada\'b3 o swojej ojczy\'9fnie. B\'eadzie nudzi\'b3 was\par
godzinami.\par
- To nie by\'b3o nudne - powiedzia\'b3 Cole.\par
- By\'b3e\'9c wielce wymowny - zapewni\'b3 Adam.\par
- Powiedzia\'b3e\'9c, \'bfe \'b3\'f3\'bfko twego ojca sta\'b3o przed oknem - przypomnia\'b3\par
Cole. - Czy by\'b3 zniedo\'b3\'ea\'bfnia\'b3y?\par
- Tak.\par
- Jak d\'b3ugo?\par
- Nigdy nie widzia\'b3em go stoj\'b9cego. Czemu pytasz?\par
Cole czul si\'ea podle. Przypomnia\'b3 sobie, \'bfe spyta\'b3 Hamsona, czemu jego\par
ojciec nie zabra\'b3 go nigdy na ty\'b3 domu i nie pokaza\'b3, jak si\'ea bije m\'ea\'bfczyzna.\par
Teraz pow\'f3d by\'b3 oczywisty - ojciec nie m\'f3g\'b3 tego zrobi\'e6. Bo\'bfe, brzydzi\'b3 si\'ea\par
samym sob\'b9.\par
- Po prostu z ciekawo\'9cci - odpowiedzia\'b3 Cole. - Co si\'ea sta\'b3o twemu ojcu?\par
- Kula trafi\'b3a go w kr\'eagos\'b3up.\par
Cole'em wstrz\'b9sn\'b9\'b3 dreszcz.\par
- Wi\'eac by\'b3 sparali\'bfowany?\par
-Tak.\par
- To by\'b3 wypadek?\par
- Nie - odpar\'b3 zwi\'ea\'9fle Harrison.\par
- Ale zosta\'b3e\'9c z nim, mimo \'bfe by\'b3e\'9c wystarczaj\'b9co doros\'b3y, by go opu\'9cci\'e6\par
- powiedzia\'b3 Cole.\par
Harrison uzna\'b3, \'bfe to opinia na granicy przyzwoito\'9cci.\par
- Tak, zosta\'b3em z nim. Na Boga, by\'b3em przecie\'bf jego synem.\par
- On niekoniecznie zosta\'b3by przy tobie, gdyby\'9c to ty dzie\'f1 i noc le\'bfa\'b3\par
w \'b3\'f3\'bfku. Wi\'eakszo\'9c\'e6 ojc\'f3w te\'bf by si\'ea tak zachowa\'b3a.\par
- Mylisz si\'ea - stwierdzi\'b3 Harrison. - Wi\'eakszo\'9c\'e6 zosta\'b3aby. M\'f3j na pewno\par
by to zrobi\'b3.\par
- Spe\'b3ni\'b3e\'9c sw\'f3j obowi\'b9zek nie opuszczaj\'b9c go. - Cole zdawa\'b3 si\'ea zado-\par
wolony. Najwyra\'9fniej wszystko ju\'bf sobie w g\'b3owie u\'b3o\'bfy\'b3.\par
- Nie robi\'b3em tego z obowi\'b9zku - Harrison poczu\'b3 si\'ea obra\'bfony.\par
- Zrobi\'b3o si\'ea nagle gor\'b9co, co? - Cole u\'9cmiecha\'b3 si\'ea bezczelnie.\par
Harrison poczu\'b3 nagle ochot\'ea roztrzaska\'e6 mu twarz.\par
- Obra\'bfasz honor m\'f3j i mego ojca, wypowiadaj\'b9c tak k\'b3amliwe opinie. -\par
Harrison by\'b3 w\'9cciek\'b3y.\par
Cole wzruszy\'b3 ramionami. Z\'b3o\'9c\'e6 Szkota nie zrobi\'b3a na nim wra\'bfenia.\par
- Powinien tu zosta\'e6, \'bfeby pozna\'e6 prawdziwe \'bfycie. - Cole zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do\par
Adama. - Jeste\'9c got\'f3w znie\'9c\'e6 jego obecno\'9c\'e6?\par
- By\'e6 mo\'bfe - stwierdzi\'b3 Adam.\par
- Jest wystarczaj\'b9co du\'bfy, ale brakuje mu sprytu - wtr\'b9ci\'b3 Douglas.\par
Cole parskn\'b9\'b3.\par
- Zosta\'b3 z ojcem, nie? To wystarczaj\'b9cy dow\'f3d sprytu. Travis, jak my\'9clisz?\par
- W porz\'b9dku jak dla mnie, cho\'e6 troch\'ea za bardzo interesuje si\'ea nasz\'b9\par
siostr\'b9. Mog\'b9 z tym by\'e6 k\'b3opoty.\par
- Wszyscy si\'ea ni\'b9 interesuj\'b9. Zdziwi\'b3bym si\'ea, gdyby Harrison tego nie\par
robi\'b3. My\'9cl\'ea, \'bfe powinni\'9cmy da\'e6 mu szans\'ea.\par
Bracia pokiwali g\'b3owami na zgod\'ea. Mary Roses nie mog\'b3a by\'e6 bardziej\par
szcz\'ea\'9cliwa. Splot\'b3a r\'eace i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do Harrisona.\par
Nie by\'b3 w stanie uwierzy\'e6, \'bfe przed chwil\'b9 bracia rozmawiali o nim, jakby\par
ju\'bf wyszed\'b3 z jadalni. Ich zachowanie by\'b3o tak skandaliczne, \'bfe niemal\par
\'9cmieszne.\par
Mary Roses wsta\'b3a, a Harrison natychmiast zrobi\'b3 to samo. Czw\'f3rka braci\par
nawet si\'ea nie ruszy\'b3a.\par
- W\'b3a\'9cnie zaproponowano ci, by\'9c z nami zosta\'b3 - powiedzia\'b3a Mary Roses\par
Harrisonowi. - Tym razem wszyscy o dziwo s\'b9 w tej kwestii zgodni - doda\'b3a\par
kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9. - Cole zazwyczaj si\'ea nie zgadza. Ciebie lubi - czy to nie jest mi\'b3e?\par
Harrison nie m\'f3g\'b3 si\'ea powstrzyma\'e6 od odrobiny szczero\'9cci.\par
- Niespecjalnie - powiedzia\'b3.\par
Wszyscy si\'ea roze\'9cmiali, \'b3\'b9cznie z Mary Roses.\par
- Masz wspania\'b3e poczucie humoru, Harrison - zauwa\'bfy\'b3a.\par
Harrison nie \'bfartowa\'b3, ale postanowi\'b3 zostawi\'e6 t\'ea kwesti\'ea w spokoju. Mary\par
Roses, obszed\'b3szy st\'f3\'b3, stan\'ea\'b3a przed nim.\par
- Poka\'bf\'ea ci, gdzie b\'eadziesz spa\'b3. Adamie, czy mo\'bfemy ju\'bf odej\'9c\'e6 od sto\'b3u?\par
- Oczywi\'9ccie. Dobranoc, Harrison.\par
Mary Roses zwr\'f3ci\'b3a si\'ea w kierunku wyj\'9ccia. Harrison podzi\'eakowa\'b3 braciom\par
za kolacj\'ea, \'bfyczy\'b3 wszystkim dobrej nocy, po czym uda\'b3 si\'ea za dziewczyn\'b9.\par
\'afaden z braci nie poszed\'b3 z nimi. Troch\'ea go to zdziwi\'b3o, szczeg\'f3lnie gdy wzi\'b9\'b3\par
pod uwag\'ea niepok\'f3j, jaki wzbudzi\'b3o w Travisie jego zainteresowanie Mary\par
Roses.\par
Tak Harrison, jak i Mary Roses nie powiedzieli ani s\'b3owa, dop\'f3ki nie wyszli\par
z domu. Przynajmniej tysi\'b9c gwiazd o\'9cwietla\'b3o drog\'ea do baraku.\par
- Lubisz moich braci?\par
- Czasami - Harrison chcia\'b3 by\'e6 szczery. - S\'b9 dosy\'e6 dziwnymi lud\'9fmi.\par
- Nie s\'b9 dziwni, jedynie troch\'ea inni od wszystkich.\par
Harrison zapl\'f3t\'b3 r\'eace za plecami i zwolni\'b3 kroku, by m\'f3c i\'9c\'e6 obok Mary\par
Roses. Rozwa\'bfy\'b3 kilka sposob\'f3w poruszenia m\'eacz\'b9cego go tematu, po czym\par
postanowi\'b3 dowiedzie\'e6 si\'ea wprost.\par
- Czy mog\'ea ci\'ea o co\'9c spyta\'e6?\par
-Tak?\par
- Czemu mnie wcze\'9cniej nie uprzedzi\'b3a\'9c?\par
- O Adamie?\par
- Tak, o nim.\par
- Po co mia\'b3abym ci\'ea uprzedza\'e6? Mog\'b3e\'9c go zaakceptowa\'e6 albo nie, wyb\'f3r\par
nale\'bfa\'b3 do ciebie.\par
- Nie jeste\'9ccie ze sob\'b9 spokrewnieni, prawda?\par
- Nie. Mimo to jeste\'9cmy rodzin\'b9, Harrison. Nie tylko krew \'b3\'b9czy ludzi.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe nie. - Przyzna\'b3 jej racj\'ea. - Jeste\'9ccie ju\'bf razem chyba od\par
do\'9c\'e6 dawna?\par
- Tak - odpar\'b3a. - Jak zgad\'b3e\'9c?\par
- Zachowujecie si\'ea jak rodze\'f1stwo. Opiekujecie si\'ea sob\'b9 i jeste\'9ccie sobie\par
wierni, ale k\'b3\'f3cicie si\'ea o drobne, nic nie znacz\'b9ce rzeczy. Z waszego zacho-\par
wania przy kolacji wywnioskowa\'b3em, \'bfe jeste\'9ccie razem ju\'bf bardzo d\'b3ugo.\par
- Rzeczywi\'9ccie tak jest - u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea. - Czy\'bf nie jest tu pi\'eaknie?\par
Nie chcia\'b3 rozmawia\'e6 o tym, czy jest pi\'eaknie. Wyra\'9fnie zmienia\'b3a temat\par
rozmowy. Pozwoli\'b3 jej na to, gdy\'bf uzna\'b3, \'bfe zada\'b3 wystarczaj\'b9co du\'bfo pyta\'f1\par
jak na jeden wiecz\'f3r. Jutro dowie si\'ea wi\'eacej.\par
- Rzeczywi\'9ccie, jest tu wspaniale. Powietrze od\'9cwie\'bfa umys\'b3.\par
- Je\'9cli tylko to zauwa\'bfy\'b3e\'9c, to sp\'eadzi\'b3e\'9c chyba za du\'bfo czasu w mie\'9ccie.\par
W pe\'b3ni si\'ea co do tego zgadza\'b3.\par
- W Londynie nie zawsze wida\'e6 gwiazdy, bo niebo jest pe\'b3ne py\'b3u\par
i wyziew\'f3w, kt\'f3re przes\'b3aniaj\'b9 gwiazdy.\par
- W Nowym Jorku jest podobnie - zauwa\'bfy\'b3a.\par
Harrison nagle zatrzyma\'b3 si\'ea. Czu\'b3 si\'ea tak, jakby w\'b3a\'9cnie dosta\'b3 ataku serca.\par
- Co powiedzia\'b3a\'9c?\par
Mary Roses powt\'f3rzy\'b3a uwag\'ea.\par
- Wydajesz si\'ea zdziwiony - doda\'b3a.\par
Najwyra\'9fniej nie ukry\'b3 zbyt dobrze swoich uczu\'e6. Z trudem uda\'b3o mu si\'ea\par
u\'9cmiechn\'b9\'e6.\par
- Rzeczywi\'9ccie, jestem troch\'ea zaskoczony. - Stara\'b3 si\'ea m\'f3wi\'e6 oboj\'eatnym\par
tonem. - Nie zdawa\'b3em sobie sprawy, \'bfe by\'b3a\'9c kiedy\'9c w Nowym Jorku.\par
- By\'b3am wtedy bardzo ma\'b3a, wi\'eac nie pami\'eatam wygl\'b9du miasta, ale moi\par
bracia pami\'eataj\'b9 wszystko. Powiedzieli mi, \'bfe wsz\'eadzie by\'b3y fabryki, dym\par
i t\'b3umy kr\'eac\'b9cych si\'ea bez celu ludzi.\par
Harrison odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko. Kawa\'b3ki uk\'b3adanki zaczyna\'b3y do siebie paso-\par
wa\'e6. Musia\'b3 tylko odkry\'e6, kto zabra\'b3 j\'b9 rodzicom oraz pom\'f3g\'b3 ch\'b3opcom dosta\'e6\par
si\'ea a\'bf do Montany.\par
- Nowy Jork jest tylko miejscami zat\'b3oczony - powiedzia\'b3. - Tak naprawd\'ea\par
to ca\'b3kiem interesuj\'b9ce miasto.\par
- Podobno trzeba tam na siebie bardzo uwa\'bfa\'e6.\par
- Wsz\'eadzie trzeba by\'e6 ostro\'bfnym.\par
- Zn\'f3w m\'f3wisz jak Adam. Zawsze ka\'bfe mi na siebie uwa\'bfa\'e6. Czasem nie\par
zwracam uwagi na to, co si\'ea dooko\'b3a mnie dzieje - przyzna\'b3a. - Travis bardzo\par
si\'ea dziwi\'b3, \'bfe nikt mnie nie okrad\'b3 w St. Louis, gdy chodzi\'b3am tam do szko\'b3y.\par
Na naszym ranczo jest za to bardzo bezpiecznie. Nie chc\'ea st\'b9d ju\'bf nigdy\par
wyje\'bfd\'bfa\'e6. Strasznie t\'easkni\'b3am za domem.\par
Harrison nie ucieszy\'b3 si\'ea s\'b3ysz\'b9c te s\'b3owa.\par
- Mo\'bfe spodoba\'b3aby ci si\'ea Anglia i Szkocja? - zasugerowa\'b3.\par
- Na pewno. Wiem, \'bfe s\'b9 na \'9cwiecie pi\'eakne miejsca i chcia\'b3abym je\par
zobaczy\'e6. Ale zawsze t\'easkni\'b3abym za moj\'b9 dolin\'b9. Jest tu tyle do zrobienia\par
i zawsze mam za ma\'b3o czasu. Ci\'b9gle odbywam co\'9c nowego i ciekawego.\par
W\'b3a\'9cnie dowiedzia\'b3am si\'ea o pewnej kobiecie, kt\'f3ra mieszka sama na Grani\par
Dzik\'f3w. Jej rodzina zosta\'b3a zaatakowana przez Indian zaraz po osiedleniu si\'ea\par
tutaj. M\'b9\'bf i syn zgin\'eali, a j\'b9 oskalpowano i pozostawiono, by umar\'b3a. Jednak\par
prze\'bfy\'b3a. Travis powiedzia\'b3 mi, \'bfe s\'b3ysza\'b3 jak Billie i Dooley szeptem o niej\par
rozmawiali. Wszyscy uwa\'bfaj\'b9, \'bfe jest szalona. Biedna kobieta by\'b3a sama tyle\par
lat, a ja dopiero teraz si\'ea o niej dowiedzia\'b3am. P\'f3jd\'ea i odwiedz\'ea j\'b9, jak tylko\par
mi Adam pozwoli.\par
- Je\'9cli jest chora na umy\'9cle, to mo\'bfe by\'e6 niebezpieczna, Mary Roses. Nie\par
powinna\'9c...\par
- Zn\'f3w m\'f3wisz zupe\'b3nie tak jak Adam - przerwa\'b3a mu. - Teraz, gdy ju\'bf\par
o niej wiem, musz\'ea spr\'f3bowa\'e6 jej pom\'f3c. Chyba mnie rozumiesz.\par
Harrison zmieni\'b3 nieco temat rozmowy.\par
- M\'f3g\'b3bym by\'e6 szcz\'ea\'9cliwy mieszkaj\'b9c w waszej dolinie. Ty mog\'b3aby\'9c by\'e6\par
szcz\'ea\'9cliwa \'bfyj\'b9c w Szkocji lub Anglii, gdyby\'9c si\'ea tylko przyzwyczai\'b3a.\par
- Czemu? Bo przypomina\'b3yby mi si\'ea rodzinne strony? To troch\'ea tak,\par
jakbym kocha\'b3a m\'ea\'bfczyzn\'ea, bo przypomina mi innego. Podoba\'b3oby mi si\'ea\par
w Szkocji, ale nigdy nie by\'b3abym tam szcz\'ea\'9cliwa. Wsz\'eadzie jest dobrze, ale\par
w domu najlepiej.\par
Harrison westchn\'b9\'b3.\par
- Jeste\'9c zbyt m\'b3oda, by tak odrzuca\'e6 zmiany.\par
- Czy mog\'ea zada\'e6 ci osobiste pytanie? Nie musisz odpowiada\'e6, je\'9cli nie\par
chcesz.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe tak - zgodzi\'b3 si\'ea. - Co chcia\'b3aby\'9c wiedzie\'e6?\par
- Czy ca\'b3owa\'b3e\'9c ju\'bf bardzo wiele kobiet?\par
Nie by\'b3 przygotowany na takie pytanie.\par
- Dlaczego pytasz?\par
Spyta\'b3a go jeszcze raz. Nie za\'9cmia\'b3 si\'ea, bo wygl\'b9da\'b3a \'9cmiertelnie powa\'bfnie.\par
- Dlaczego pomy\'9cla\'b3a\'9c o ca\'b3owaniu?\par
Nie mia\'b3a zamiaru powiedzie\'e6 prawdy. My\'9cla\'b3a o tym za ka\'bfdym razem,\par
gdy na niego spojrza\'b3a. Tylko to mia\'b3a w g\'b3owie od czasu, gdy zobaczy\'b3a jak\par
dobry i \'b3agodny by\'b3 dla nerwowego ogiera. Chcia\'b3a, by j\'b9 poca\'b3owa\'b3, i nic jej\par
nie obchodzi\'b3o, \'bfe to dosy\'e6 bezwstydna my\'9cl.\par
- By\'b3am ciekawa. Bardzo wiele?\par
- Chyba dosy\'e6 du\'bfo.\par
- Czy my\'9clisz o ca\'b3owaniu kogo\'9c, zanim to zrobisz, czy jest to bardziej\par
spontaniczne?\par
- My\'9clisz o bardzo dziwnych rzeczach.\par
- Zdarza mi si\'ea to dosy\'e6 cz\'easto.\par
Doszli do wej\'9ccia do baraku. Po\'b3o\'bfy\'b3 d\'b3o\'f1 na klamce i obr\'f3ci\'b3 si\'ea, by na\par
ni\'b9 spojrze\'e6.\par
- Pami\'eatasz, co powiedzia\'b3em ci, gdy patrzyli\'9cmy na dolin\'ea? Odpowiedz\par
najpierw umys\'b3em, potem sercem. To jest odpowied\'9f na twoje pytanie. Zawsze\par
pomy\'9cl, zanim co\'9c zrobisz.\par
By\'b3a zawiedziona t\'b9 odpowiedzi\'b9.\par
- Jeste\'9c bardzo opanowanym cz\'b3owiekiem.\par
- Te\'bf mi si\'ea tak wydaje.\par
Potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9. Harrison nie wiedzia\'b3, jak zareagowa\'e6 na ten oczywisty\par
gest nagany. Opanowanie - to zaleta, nie wada. Czy\'bfby nie rozumia\'b3a tej\par
podstawowej zasady?\par
- Nie jestem tak opanowana.\par
Pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Doszed\'b3 ju\'bf sam do tego wniosku. Otworzy\'b3 drzwi i cofn\'b9\'b3\par
si\'ea odrobin\'ea, by mog\'b3a wej\'9c\'e6 pierwsza, je\'9cli tego chcia\'b3a.\par
Nie ruszy\'b3a si\'ea z miejsca przed progiem.\par
- W \'9crodku jest dwana\'9ccie \'b3\'f3\'bfek, ale dzisiejszej nocy b\'eadziesz spa\'b3 sam.\par
Gdyby\'9c czego\'9c potrzebowa\'b3, to nie wstyd\'9f si\'ea komu\'9c z nas o tym powiedzie\'e6.\par
- Musz\'ea chyba spyta\'e6 Douglasa, gdzie mam umie\'9cci\'e6 na noc MacHugha.\par
- Wstaw go do pierwszego boksu z lewej strony - wyja\'9cni\'b3a. - Jest troch\'ea\par
wi\'eakszy od pozosta\'b3ych. Pasza powinna ju\'bf by\'e6 nasypana. My\'9clisz, \'bfe ch\'eatniej\par
wejdzie do \'9crodka, bo mia\'b3 ju\'bf czas si\'ea do nas przyzwyczai\'e6?\par
-Tak.\par
- A ty, Harrison, przyzwyczajasz si\'ea do nas?\par
- Oczywi\'9ccie - u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
Mary Roses te\'bf si\'ea u\'9cmiechn\'ea\'b3a. Bo\'bfe, jaka\'bf by\'b3a pi\'eakna.\par
- Czy mog\'ea ci\'ea prosi\'e6 o przys\'b3ug\'ea?\par
Sta\'b3a nieca\'b3e p\'f3\'b3 metra od niego, z twarz\'b9 zwr\'f3con\'b9 w jego stron\'ea, a jej\par
oczy w \'9cwietle ksi\'ea\'bfyca mia\'b3y kolor szafir\'f3w. Nie \'9cmia\'b3 spojrze\'e6 na jej usta,\par
bo wiedzia\'b3, \'bfe wtedy nie zapanowa\'b3by nad sob\'b9. Ju\'bf teraz my\'9cla\'b3, co by to\par
by\'b3o, gdyby si\'ea do niego mocno przytuli\'b3a. Sztywnia\'b3 na my\'9cl o spr\'f3bowaniu\par
tej s\'b3odyczy. Jej delikatno\'9c\'e6 i ciep\'b3o zach\'eaca\'b3y, by pochyli\'b3 si\'ea i wzi\'b9\'b3 to, co\par
mu ofiarowa\'b3a.\par
Czu\'b3, \'bfe zaraz oszaleje.\par
- O jak\'b9 przys\'b3ug\'ea?\par
Mia\'b3 uczucie, \'bfe \'b3amie mu si\'ea g\'b3os, ale ona nic chyba nie zauwa\'bfy\'b3a.\par
Najwyra\'9fniej nie zdawa\'b3a sobie sprawy z wra\'bfenia, jakie na nim robi\'b3a, bo nie\par
stan\'ea\'b3aby wtedy na palcach, zbli\'bfaj\'b9c si\'ea do niego. Wspaniale pachnia\'b3a,\par
niczym \'b3\'b9ka dzikich kwiat\'f3w po deszczu. Opar\'b3a d\'b3onie o jego pier\'9c. Jego\par
serce zacz\'ea\'b3o \'b3omota\'e6 w szalonym tempie.\par
- Prosz\'ea, czy m\'f3g\'b3by\'9c mnie poca\'b3owa\'e6?\par
O niczym innym nie my\'9cla\'b3.\par
- Do diab\'b3a, nie, nie m\'f3g\'b3bym.\par
Jego odmowa zabola\'b3a j\'b9. Zachowa\'b3 si\'ea jej zdaniem tak, jakby poprosi\'b3a,\par
by poca\'b3owa\'b3 koz\'ea. Natychmiast zawstydzi\'b3a si\'ea w\'b3asnej odwagi. R\'eace jej\par
opad\'b3y. Zrobi\'b3a z siebie kompletn\'b9 idiotk\'ea, ale musia\'b3a od\'b3o\'bfy\'e6 na p\'f3\'9fniej\par
\'9cmier\'e6 \'bfe wstydu. Jedyn\'b9 wa\'bfn\'b9 rzecz\'b9 by\'b3o zachowanie cho\'e6 odrobiny\par
godno\'9cci.\par
Wymaga\'b3o to dzia\'b3ania z jej strony, co wcale nie by\'b3o \'b3atwe. Najch\'eatniej\par
podci\'b9gn\'ea\'b3aby sp\'f3dnic\'ea i pobieg\'b3a niczym b\'b3yskawica do domu, ale nie mia\'b3a\par
zamiaru zachowywa\'e6 si\'ea jak dziecko. Nie robi\'b9c nawet jednego kroku w ty\'b3\par
zmusi\'b3a si\'ea, by spojrze\'e6 na niego tak, jakby zrobi\'b3a to dojrza\'b3a kobieta.\par
- Nie mog\'b3am nie zauwa\'bfy\'e6 przera\'bfenia w twoim g\'b3osie. Czy uwa\'bfasz, \'bfe\par
by\'b3 to okropny pomys\'b3?\par
- Nie by\'b3em przera\'bfony. M\'ea\'bfczy\'9fni nigdy nie bywaj\'b9 przera\'bfeni.\par
By\'b3 chyba bardzo rozgniewany. Nie spyta\'b3a go jednak, czy tak jest, bo\par
us\'b3ysza\'b3aby pewnie, \'bfe m\'ea\'bfczy\'9fni nigdy nie bywaj\'b9 rozgniewani.\par
- Dobranoc, Harrison. \'9cpij dobrze.\par
Nie \'bfartowa\'b3a sobie z niego. Szalona dziewczyna, nie wiedzia\'b3a, co mu\par
w\'b3a\'9cnie zrobi\'b3a. Nie by\'b3o mowy o spaniu.\par
Opar\'b3szy si\'ea o framug\'ea obserwowa\'b3, jak wraca\'b3a do domu. Zachowywa\'b3a\par
si\'ea tak, jakby nic jej nie obchodzi\'b3o. Mia\'b3 przez ni\'b9 pustk\'ea w g\'b3owie i skr\'eaca\'b3o\par
go w brzuchu, lecz, do cholery, nie zdziwi\'b3by si\'ea, gdyby zacz\'ea\'b3a nuci\'e6 jak\'b9\'9c\par
piosenk\'ea.\par
Zastanawia\'b3 si\'ea, jak bardzo by\'b3aby rozp\'b3omieniona, gdyby powiedzia\'b3 jej\par
to, co naprawd\'ea chcia\'b3 z ni\'b9 zrobi\'e6 i czego pragn\'b9\'b3, by ona uczyni\'b3a swoimi\par
s\'b3odkimi i prowokuj\'b9cymi ustami.\par
Potrafi\'b3 si\'ea na tyle powstrzyma\'e6, by nie my\'9cle\'e6 o przespaniu si\'ea z ni\'b9.\par
Przypomnia\'b3 sobie, \'bfe jest cz\'b3owiekiem, a nie zwierz\'eaciem, i \'bfe potrafi kon-\par
trolowa\'e6 swoje najprymitywniejsze pop\'eady. Niemal\'bfe ju\'bf siebie przekona\'b3, gdy\par
zauwa\'bfy\'b3 jak id\'b9c delikatnie ko\'b3ysa\'b3a biodrami. Jego wyobra\'9fnia wype\'b3ni\'b3a si\'ea\par
wieloma zmys\'b3owymi obrazami.\par
\'9cpij dobrze? To raczej niemo\'bfliwe.\par
4 sierpnia 1862\par
Droga Mamo Roses!\par
W zesz\'b3ym tygodniu nie\'9fle si\'ea wystraszyli\'9cmy. Mary Roses bardzo si\'ea\par
rozchorowa\'b3a. Powinni\'9cmy si\'ea byli wcze\'9cniej domy\'9cli\'e6, \'bfe nie czuje si\'ea dobrze,\par
ale nie wpad\'b3o nam do g\'b3owy, \'bfe powodem jej z\'b3ego humoru mo\'bfe by\'e6 choroba.\par
Zazwyczaj jest bardzo weso\'b3a, a wzesz\'b3y wtorek zacz\'ea\'b3a si\'ea paskudnie zacho-\par
wywa\'e6. Po po\'b3udniu jeszcze si\'ea pogorszy\'b3o. Douglas upra\'b3 jej ulubiony kocyk,\par
kt\'f3ry lubi trzyma\'e6 przy nosie, gdy ssie kciuk. Gdy zobaczy\'b3a kocyk susz\'b9cy si\'ea\par
na krzaku, wpad\'b3a w humor z\'b3y jak rzadko. Wrzasn\'ea\'b3a tak, \'bfe jeszcze nam\par
w uszach dzwoni. Nie chcia\'b3a si\'ea zdrzemn\'b9\'e6 i ca\'b3y czas p\'b3aka\'b3a. Nawet Adam\par
nie m\'f3g\'b3 jej pocieszy\'e6, nie tkn\'ea\'b3a te\'bf kolacji. W ko\'f1cu uznali\'9cmy, \'bfe co\'9c jest\par
nie tak, bo zazwyczaj ma bardzo dobry apetyt. O p\'f3\'b3nocy mia\'b3a ju\'bf gor\'b9czk\'ea.\par
Wszyscy na zmian\'ea siedzieli\'9cmy przy niej i \'9ccierali\'9cmy z niej pot. Ci, co\par
nie trzymali jej za r\'eak\'ea lub nie bujali na fotelu, wpadali na siebie kr\'b9\'bf\'b9c wok\'f3\'b3\par
po pokoju.\par
Gor\'b9czka utrzymywa\'b3a si\'ea trzy dni i noce. Le\'bf\'b9c w \'b3\'f3\'bfeczku wydawa\'b3a si\'ea\par
taka ma\'b3a i bezbronna. Potrzebowa\'b3a doktora, ale nie ma tu \'bfadnego, nawet\par
w Hammond.\par
Chyba nigdy jeszcze si\'ea tak nie ba\'b3em. Cole te\'bf by\'b3 przera\'bfony, ale ukrywa\'b3\par
to, z\'b3oszcz\'b9c si\'ea na wszystko. W k\'f3\'b3ko powtarza\'b3, \'bfe b\'b3\'eadem by\'b3o sprowadza\'e6\par
j\'b9 w tak dzik\'b9, okolic\'ea. Sumienie gryz\'b3o go tak samo jak ca\'b3\'b9, reszt\'ea. Wiedzie-\par
li\'9cmy, \'bfe ma racje, ale co mieli\'9cmy wtedy zrobi\'e6? Zostawi\'e6 j\'b9 w \'9cmieciach, by\par
zjad\'b3y j\'b9, szczury?\par
Kochanie kogo\'9c tak ma\'b3ego i delikatnego strasznie nas przera\'bfa. Jest we\par
wszystkim od nas uzale\'bfniona. Musimy pami\'eata\'e6 o krojeniu mi\'easa na kawa\'b3e-\par
czki, \'bfeby si\'ea nie ud\'b3awi\'b3a. Ci\'b9gle musimy te\'bf wszyscy uwa\'bfa\'e6, by nie\par
nadepn\'ea\'b3a na w\'ea\'bfa. Czasem w g\'b3\'eabi siebie tak si\'ea o ni\'b9 martwi\'ea, \'bfe z trudem\par
zasypiam.\par
Modli\'b3em si\'ea ca\'b3y czas, gdy by\'b3a chora. Pr\'f3bowa\'b3em nawet wymieni\'e6 jej\par
\'bfycie na moje. B\'f3g chcia\'b3 jednak, by\'9cmy jeszcze troch\'ea pobyli razem, gdy\'bf\par
w sobot\'ea rano gor\'b9czka opad\'b3a i Mary Roses powr\'f3ci\'b3a do nas.\par
By\'b3o to tak\'b9 ulg\'b9 dla mnie, Douglasa i Adama, \'bfe si\'ea pop\'b3akali\'9cmy. Nie\par
wstydz\'ea si\'ea przyzna\'e6, bo nikt tego nie widzia\'b3. Cole te\'bf ukradkiem ociera\'b3 \'b3zy.\par
Wybieg\'b3 na dw\'f3r i nie wraca\'b3 przez godzin\'ea, ale i tak dobrze wiemy, co robi\'b3.\par
Jego oczy by\'b3y r\'f3wnie czerwone i opuchni\'eate, jak nasze.\par
M\'f3dl si\'ea za nas. Mamo Roses. Przyda nam si\'ea ka\'bfda pomoc. Mo\'bfesz by\'e6\par
pewna, \'bfe my modlimy si\'ea za Ciebie. Bardzo si\'ea o Ciebie teraz boimy, gdy\par
walki tocz\'b9 si\'ea tak blisko ciebie. Gazety, kt\'f3re dostajemy, s\'b9zawsze nieaktualne,\par
ale Adam stara si\'ea dowiedzie\'e6 o ka\'bfdej stoczonej bitwie. Wygl\'b9da na to, \'bfe\par
Po\'b3udnie mo\'bfe wygra\'e6 t\'ea wojn\'ea, kt\'f3rej nikt oficjalnie jeszcze wojn\'b9 nie nazwa\'b3.\par
Dbaj o siebie, prosz\'ea. Potrzebujemy Ciebie.\par
Tw\'f3j syn\par
Travis\par
P.S. Niemal\'bfe zapomnia\'b3em o dobrych wiadomo\'9cciach. Dwa tygodnie temu\par
przybyli tu Morrisonowie. Chc\'b9zbudowa\'e6 sklep niedaleko budy Belle. Wszyscy\par
oczywi\'9ccie s\'b9 bardzo z tego zadowoleni. Zamawianie towar\'f3w tak blisko domu\par
b\'eadzie wielkim luksusem. Poczta te\'bf b\'eadzie dostarczana do sklepu, cho\'e6 na\par
razie tylko raz na tydzie\'f1.\par
Morrisonowie maj\'b9 c\'f3rk\'ea Catherine, o p\'f3\'b3tora roku starsz\'b9 od Mary Roses.\par
Nasza siostra potrzebuje kole\'bfanki, z kt\'f3r\'b9 mog\'b3aby si\'ea bawi\'e6, przynajmniej\par
Adam tak uwa\'bfa. Morrisonowie wydaj\'b9 si\'ea dobrymi lud\'9fmi, wi\'eac Cole nie ma\par
nic przeciwko temu, by dziewczynki razem si\'ea bawi\'b3y.\par
Harrison nie spa\'b3 zbyt dobrze i obudzi\'b3 si\'ea, gdy tylko zacz\'ea\'b3o \'9cwita\'e6.\par
W nocy zbudzi\'b3 go Cole, kt\'f3ry zakrad\'b3 si\'ea do baraku i przeszuka\'b3 jego rzeczy.\par
Po jego wyj\'9cciu Harrison nie m\'f3g\'b3 ju\'bf zasn\'b9\'e6. Zastanawia\'b3 si\'ea, czy nie spyta\'e6\par
Cole'a, czego szuka, ale postanowi\'b3 w ko\'f1cu udawa\'e6, \'bfe \'9cpi.\par
Nie martwi\'b3 si\'ea, \'bfe Cole znajdzie co\'9c wa\'bfnego. Harrison nie mia\'b3 przy\par
sobie \'bfadnych akt ani dokument\'f3w. Wszystkie zebrane przez niego informacje,\par
\'b3\'b9cznie z raportem otrzymanym od adwokata w St. Louis, zosta\'b3y ju\'bf wys\'b3ane\par
do Londynu. Mimo to by\'b3 porz\'b9dnie zdenerwowany i tylko od swojego nastroju\par
w ci\'b9gu dnia uzale\'bfnia\'b3, czy poruszy kwesti\'ea wtargni\'eacia Cole'a.\par
Jego humor nie poprawi\'b3 si\'ea do rana. Umyty i ubrany poszed\'b3 do stodo\'b3y\par
zaj\'b9\'e6 si\'ea MacHughiem. Straci\'b3 dwadzie\'9ccia minut na namawianie upartego\par
zwierz\'eacia, by wysz\'b3o z boksu.\par
Chcia\'b3 wyprowadzi\'e6 konia z powrotem na wybieg, ale MacHugh wola\'b3\par
pozosta\'e6 w stajni. Wyszarpn\'b9\'b3 uzd\'ea z r\'b9k Hamsona, po czym pr\'f3bowa\'b3 go\par
zdepta\'e6, gdy ten, podni\'f3s\'b3szy uzd\'ea, zbli\'bfa\'b3 si\'ea w jego stron\'ea. Niewdzi\'eaczne\par
zwierz\'ea robi\'b3o tyle ha\'b3asu, by zbudzi\'e6 wszystkich mieszka\'f1c\'f3w rancza. Cier-\par
pliwo\'9c\'e6 Hamsona w ko\'f1cu si\'ea wyczerpa\'b3a. Przez kilka minut kl\'b9\'b3 na zwierz\'ea\par
w kilku j\'eazykach i cho\'e6 nie uspokoi\'b3o to konia, Harrison poczu\'b3 si\'ea o wiele\par
lepiej, wyrzuciwszy z siebie z\'b3o\'9c\'e6 i frustracj\'ea.\par
W ko\'f1cu podda\'b3 si\'ea. Nie mia\'b3 nic przeciwko temu, by MacHugh zgni\'b3\par
w boksie. Zostawiwszy otwart\'b9 bramk\'ea, odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, by wyj\'9c\'e6, i szybko\par
zatrzyma\'b3 si\'ea. W wej\'9cciu do stodo\'b3y stali Cole i Douglas. G\'b3upie u\'9cmiechy na\par
ich twarzach \'9cwiadczy\'b3y, \'bfe wszystko widzieli.\par
- W domu czeka na ciebie \'9cniadanie - poinformowa\'b3 go Douglas. - Jak\par
tylko zjesz, Cole poka\'bfe ci twoj\'b9 prac\'ea.\par
- Co b\'ead\'ea robi\'b3? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Chcia\'b3em, by\'9c pom\'f3g\'b3 mi oswoi\'e6 kilka mustang\'f3w, ale zmieni\'b3em zdanie,\par
gdy zobaczy\'b3em, jak radzisz sobie ze swoim koniem. Lepiej b\'eadzie, jak\par
zostaniesz w domu i pograsz sobie na fortepianie.\par
Harrison natychmiast wpad\'b3 w z\'b3o\'9c\'e6. Przypomnia\'b3 sobie, jak zareagowa\'b3\par
Cole, gdy Mary Roses wygada\'b3a si\'ea, \'bfe Adam tak\'bfe gra na fortepianie.\par
Postanowi\'b3 podra\'bfni\'e6 nieco aroganckiego m\'ea\'bfczyzn\'ea.\par
- B\'ead\'ea gra\'b3 przed czy po Adamie?\par
Cole podbieg\'b3 do niego i zatrzyma\'b3 si\'ea dopiero kilkana\'9ccie centymetr\'f3w\par
przed Harrisonem. Nie wygl\'b9da\'b3 jednak na w\'9cciek\'b3ego, lecz bardziej na\par
zmartwionego. Harrison nie bardzo rozumia\'b3 dlaczego.\par
- Pos\'b3uchaj, MacDonald, Adam nauczy\'b3 si\'ea gra\'e6 tylko po to, by pom\'f3c\par
w tym Mary Roses. Musia\'b3 udawa\'e6, \'bfe go to bawi. Rozumiesz? Nie chcia\'b3, ale\par
musia\'b3.\par
Douglas tak\'bfe postanowi\'b3 broni\'e6 starszego brata.\par
- Nie chcemy, by\'9c pomy\'9cla\'b3, \'bfe Adam jest zniewie\'9ccia\'b3y. Da sobie rad\'ea\par
w ka\'bfdej bijatyce, prawda, Cole?\par
- Jasne, \'bfe tak. Co ty na to, MacDonald?\par
Harrison nawet nie pr\'f3bowa\'b3 by\'e6 dyplomatyczny.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe obaj jeste\'9ccie zwariowani. - Zdawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe musz\'b9\par
zrozumie\'e6, \'bfe trzeba mie\'e6 \'9fle pouk\'b3adane w g\'b3owie, by by\'e6 tak g\'b3upio\par
uprzedzonym. Ka\'bfdy uprzedzenie by\'b3o dla niego nie tylko przejawem igno-\par
rancji, ale tak\'bfe - jako kompletnie nierozs\'b9dne i irracjonalne - objawem\par
szale\'f1stwa.\par
Douglas zrobi\'b3 si\'ea ca\'b3y czerwony, gdy us\'b3ysza\'b3 opini\'ea Hamsona. Cole\par
ukrywa\'b3 swoje uczucia. Harrison postanowi\'b3 da\'e6 sobie z nimi spok\'f3j. Chcia\'b3\par
wyj\'9c\'e6 na dw\'f3r, by odetchn\'b9\'e6 \'9cwie\'bfym powietrzem. Mia\'b3 ju\'bf tego zupe\'b3nie\par
dosy\'e6.\par
Cole stan\'b9\'b3 mu na drodze, ale Douglas odepchn\'b9\'b3 go na bok.\par
- Jeszcze go nie bij - powiedzia\'b3 bratu. - Chc\'ea go najpierw o co\'9c spyta\'e6.\par
- Czemu my\'9clisz, \'bfe jeste\'9cmy zwariowani? - Opinia Hamsona najwyra\'9f-\par
niej go oszo\'b3omi\'b3a.\par
- Uwa\'bfacie, \'bfe tylko kobiety powinny gra\'e6 na fortepianie, prawda?\par
\'afaden z braci nie odpowiedzia\'b3. Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Wasze nastawienie jest \'9cmieszne, a zarazem pozbawione sensu. Adam\par
jest dobrze u\'b3o\'bfonym m\'ea\'bfczyzn\'b9, jego wykszta\'b3cenie jest zalet\'b9, nie wad\'b9. -\par
Ty, z kolei... - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Cole'a.\par
Douglas przerwa\'b3 mu w p\'f3\'b3 s\'b3owa.\par
- Nie chc\'ea \'bfadnych bijatyk w moich stajniach - oznajmi\'b3. - Konie si\'ea\par
denerwuj\'b9. Cole. Nie rozumiem, czemu Harrison nie mo\'bfe pom\'f3c przy\par
mustangach.\par
- Jestem pewien, \'bfe dam sobie rad\'ea - wtr\'b9ci\'b3 Harrison. - Nie mo\'bfe to by\'e6\par
zbyt trudne, a ju\'bf na pewno nie wymaga zbyt wiele inteligencji.\par
- Co przez to rozumiesz? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Przecie\'bf robi to Cole - u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea Harrison.\par
Cierpliwie zaczeka\'b3, gdy\'bf Cole dopiero po kilku sekundach zrozumia\'b3, \'bfe\par
zosta\'b3 zniewa\'bfony. Spodziewa\'b3 si\'ea, \'bfe Cole si\'eagnie po bro\'f1 lub u\'bfyje pi\'ea\'9cci.\par
By\'b3 przygotowany na obie sytuacje.\par
\'8frenice Cole'a poszerzy\'b3y si\'ea. Cofn\'b9\'b3 si\'ea o krok, potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i wy-\par
buchn\'b9\'b3 \'9cmiechem.\par
Harrison bardzo si\'ea zawi\'f3d\'b3, gdy\'bf by\'b3 ju\'bf got\'f3w si\'ea bi\'e6.\par
- \'a3atwo ci\'ea polubi\'e6, Harrison - powiedzia\'b3 Cole. - Jak Boga kocham,\par
\'b3atwo.\par
- Zabij\'ea ci\'ea, je\'9cli jeszcze raz b\'eadziesz grzeba\'e6 w moich rzeczach.\par
- S\'b3ysza\'b3e\'9c mnie dzi\'9c w nocy? - Cole by\'b3 zdziwiony.\par
- Trudno by\'b3o nie s\'b3ysze\'e6.\par
- Tracisz form\'ea, Cole.\par
- Chyba tak. My\'9cla\'b3em, \'bfe by\'b3em zupe\'b3nie cicho.\par
- Czego w\'b3a\'9cciwie szuka\'b3e\'9c? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Niczego specjalnie - odpar\'b3 Cole. - By\'b3em po prostu ciekawy.\par
- Musisz wybaczy\'e6 mu ciekawo\'9c\'e6 - pospiesznie wyt\'b3umaczy\'b3 Douglas. -\par
Trudno nam by\'b3o uwierzy\'e6, \'bfe b\'ead\'b9c tak du\'bfym m\'ea\'bfczyzn\'b9 nie umiesz si\'ea\par
obroni\'e6. Wszystko oczywi\'9ccie zrozumia\'b3em, gdy powiedzia\'b3e\'9c, \'bfe grasz na\par
fortepianie.\par
- Co zrozumia\'b3e\'9c?\par
- No wiesz... \'bfe tw\'f3j ojciec by\'b3 chory i w og\'f3le... Cole, nie powiniene\'9c\par
by\'b3 grzeba\'e6 w jego rzeczach, tak si\'ea wobec go\'9ccia nie post\'eapuje.\par
- Przecie\'bf sam mi kaza\'b3e\'9c - przypomnia\'b3 bratu Cole.\par
Douglas nie m\'f3g\'b3 sobie przypomnie\'e6, by co\'9c takiego m\'f3wi\'b3, wi\'eac obaj zacz\'eali\par
si\'ea za\'bfarcie k\'b3\'f3ci\'e6. Przechodz\'b9c z jednego tematu na drugi, zacz\'eali w ko\'f1cu\par
wymawia\'e6 sobie winy sprzed lat. Harrison czu\'b3, \'bfe zacz\'b9\'b3by wali\'e6 g\'b3ow\'b9 w \'9ccian\'ea,\par
gdyby tylko obok jakiej\'9c sta\'b3. Claybome'owie doprowadzali go do rozpaczy.\par
Postanowi\'b3 wi\'eac przej\'b9\'e6 inicjatyw\'ea.\par
- Potrafi\'ea o siebie zadba\'e6 - wyrzuci\'b3, zmuszaj\'b9c braci do zapomnienia na\par
chwil\'ea o urazach z dzieci\'f1stwa. - Chc\'ea nauczy\'e6 si\'ea prowadzi\'e6 ranczo, ale wy\par
dwaj nie musicie traci\'e6 czasu na uczenie mnie strzelania i bicia si\'ea. Ch\'eatnie\par
wam to udowodni\'ea, je\'9cli zechcecie wyj\'9c\'e6 na dw\'f3r.\par
- Jak chcesz to udowodni\'e6? - za\'9cmia\'b3 si\'ea Cole. - Zastrzelisz nas?\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie jest to z\'b3y pomys\'b3 - przyzna\'b3. - Uzna\'b3em jednak, \'bfe wystarczy zbi\'e6\par
was obu na kwa\'9cne jab\'b3ko.\par
Douglas spojrza\'b3 na niego z lito\'9cci\'b9.\par
- Harrison, nie musisz si\'ea wstydzi\'e6, \'bfe nie umiesz si\'ea bi\'e6. Nauczymy ci\'ea\par
wszystkiego, co trzeba. Ciesz\'ea si\'ea jednak, \'bfe potrafisz si\'ea z\'b3o\'9cci\'e6. Musisz by\'e6\par
troch\'ea zapalczywy, je\'9cli chcesz dogada\'e6 si\'ea z lud\'9fmi.\par
- To niepowa\'bfne.\par
- By\'e6 mo\'bfe - zgodzi\'b3 si\'ea Cole. - Ale tak to wygl\'b9da w naszej okolicy.\par
Chcesz, by ludzie ci\'ea szanowali, czy nie?\par
Harrison mia\'b3 ju\'bf dosy\'e6 dyskusji z tymi p\'f3\'b3g\'b3\'f3wkami. Wiedzia\'b3, \'bfe sam\par
ich przekona\'b3 o swoim nieprzystosowaniu do takiego \'bfycia. Wtedy wydawa\'b3o\par
si\'ea to niez\'b3ym pomys\'b3em. Mary Roses opiekowa\'b3a si\'ea s\'b3abymi, wi\'eac udawa\'b3, \'bfe\par
jest w\'b3a\'9cnie taki.\par
Nagle u\'9cwiadomi\'b3 sobie, \'bfe my\'9cli r\'f3wnie nielogicznie, jak dwaj bracia.\par
Osi\'b9gn\'b9\'b3 dok\'b3adnie to, czego chcia\'b3. Powinien by\'e6 z siebie zadowolony.\par
Tak jednak nie by\'b3o. A wszystko dlatego, \'bfe nie chcia\'b3, by Mary Roses\par
uwa\'bfa\'b3a go za s\'b3abego.\par
Co, na Boga, z nim si\'ea dzia\'b3o? Harrison zostawi\'b3 braci i poszed\'b3 do domu.\par
Zmusi\'b3 si\'ea, by pomy\'9cle\'e6 o prawdziwych powodach, dla kt\'f3rych przyjecha\'b3 a\'bf\par
do Montany. Lady Victoria. Nie mia\'b3 ju\'bf \'bfadnych w\'b9tpliwo\'9cci. Mary Roses\par
musia\'b3a by\'e6 zaginion\'b9 c\'f3rk\'b9 lorda Elliotta.\par
Chcia\'b3by j\'b9 po prostu podnie\'9c\'e6, przerzuci\'e6 przez grzbiet MacHugha\par
i zawie\'9f\'e6 do Anglii, do jej prawdziwego domu. Na drodze sta\'b3o jednak kilka\par
olbrzymich przeszk\'f3d. Musi przede wszystkim znale\'9f\'e6 osob\'ea, kt\'f3ra j\'b9 porwa\'b3a.\par
Je\'9cli tego nie zrobi, rodzina Elliotta nie b\'eadzie bezpieczna.\par
Pozosta\'b3ymi przeszkodami utrudniaj\'b9cymi spotkanie zrozpaczonego ojca\par
z c\'f3rk\'b9 byli czterej bracia Claybome'owie.\par
Cholera, by\'b3oby lepiej, gdyby ich nie lubi\'b3. Nawet szalone pogl\'b9dy Cole'a\par
na \'bfycie zaczyna\'b3y go bawi\'e6. Poza tym nie m\'f3g\'b3 nie doceni\'e6 i nie szanowa\'e6\par
mi\'b3o\'9cci, jak\'b9 wszyscy bracia darzyli m\'b3odsz\'b9 siostr\'ea, oraz ich wzajemnej\par
lojalno\'9cci.\par
Ka\'bfdy z nich pr\'eadzej zginie, ni\'bf pozwoli mu j\'b9 zabra\'e6, i nie mo\'bfna na to\par
nic poradzi\'e6.\par
Harrison nie s\'b9dzi\'b3, by sama Mary Roses sprawia\'b3a zbyt wiele k\'b3opot\'f3w.\par
Nie opiera\'b3aby si\'ea nieuchronnym wydarzeniom. Oczywi\'9ccie, \'bfe chcia\'b3a zosta\'e6\par
na zawsze w swojej dolinie, ale wiedzia\'b3, \'bfe zmieni\'b3aby zdanie dowiedziawszy\par
si\'ea, \'bfe w Anglii czeka na ni\'b9 ojciec. Mia\'b3a zbyt dobre serce, by przynajmniej\par
nie pojecha\'e6, aby go spotka\'e6. Nam\'f3wienie jej do pozostania w Londynie\par
by\'b3oby ju\'bf k\'b3opotem jej ojca. Zadanie Hamsona by\'b3oby wykonane.\par
Przesta\'b3 nad tym rozmy\'9cla\'e6, przyspieszy\'b3 kroku i w\'b3a\'9cnie chcia\'b3 skr\'eaci\'e6 za\par
r\'f3g, by wej\'9c\'e6 do kuchni przez tylne drzwi, gdy zobaczy\'b3 Mary Roses spiesz\'b9c\'b9\par
w przeciwnym kierunku. Sz\'b3a w stron\'ea mniejszej stajni, ale okr\'ea\'bfn\'b9 drog\'b9,\par
jakby nie chcia\'b3a by\'e6 zauwa\'bfona. Przez rami\'ea mia\'b3a prze\'b3o\'bfony wiklinowy\par
koszyk.         \\\par
- Dzie\'f1 dobry, Harrison - powiedzia\'b3 zza jego plec\'f3w Travis.\par
Harrison obr\'f3ci\'b3 si\'ea.\par
- Dzie\'f1 dobry - odpowiedzia\'b3. - Dok\'b9d wybiera si\'ea twoja siostra? Chyba\par
bardzo si\'ea spieszy.\par
Travis u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Wymyka si\'ea z domu, ale ja wiem dok\'b9d. Dam jej kilka minut, po czym\par
pojad\'ea za ni\'b9. Adam b\'eadzie z\'b3y, gdy si\'ea o tym dowie.\par
- Dowie si\'ea o czym?\par
- Mary Roses jedzie odwiedzi\'e6 szalon\'b9 Comeli\'ea.\par
- T\'ea, kt\'f3ra prze\'bfy\'b3a najazd Indian?\par
- Ju\'bf o niej s\'b3ysza\'b3e\'9c?\par
- Twoja siostra powiedzia\'b3a mi o niej wczoraj.\par
- Pewnie, \'bfe to Corrie. Podobno jest porz\'b9dnie stukni\'eata. Ka\'bfdy by taki\par
by\'b3, gdyby go oskalpowano. Nawet Indianie jej teraz unikaj\'b9, bo si\'ea jej boj\'b9.\par
Tak jak wi\'eakszo\'9c\'e6 ludzi z Blue Belle. Zastanawiaj\'b9 si\'ea, czy jej nie wykurzy\'e6.\par
- Wykurzy\'e6 z czego?\par
- Z jej cha\'b3upy - wyt\'b3umaczy\'b3 Travis. - Jaki\'9c traper my\'9cla\'b3, \'bfe jest\par
opuszczona. O ma\'b3o nie rozwali\'b3a mu g\'b3owy strza\'b3em ze strzelby, gdy\par
podchodzi\'b3 do drzwi. Corrie siedzi tam na g\'f3rze od czasu ataku, a to by\'b3o\par
ju\'bf dobre pi\'eatna\'9ccie lat temu. W ka\'bfdym razie Mary Roses dowiedzia\'b3a si\'ea\par
niedawno o niej i teraz musi j\'b9 odwiedzi\'e6. Uwa\'bfa, \'bfe kobiecie przyda si\'ea\par
przyjaci\'f3\'b3ka. Adam zabroni\'b3 jej jecha\'e6, bo jest to zbyt niebezpieczne. Nie\par
wiadomo, co ta kobieta mo\'bfe zrobi\'e6. Wiedzia\'b3em jednak, \'bfe Mary Roses go\par
nie pos\'b3ucha. Nigdy tego nie robi. O, w\'b3a\'9cnie wychodzi. Na Boga, Adam j\'b9\par
chyba zabije.\par
Travis pobieg\'b3 truchtem za siostr\'b9.\par
- Powiedz moim braciom, dok\'b9d poszed\'b3em, dobrze? - zawo\'b3a\'b3 przez\par
rami\'ea.\par
Najm\'b3odszy z braci by\'b3 got\'f3w na wszystko. Harrisona cieszy\'b3o, \'bfe Clay-\par
bome'owie opiekuj\'b9 si\'ea siostr\'b9.\par
Us\'b3ysza\'b3, jak Travis mruczy pod nosem, \'bfe jest ci\'b9gle nara\'bfany na\par
niewygody, i zareagowa\'b3 na to u\'9cmiechem.\par
By\'b3a to ostatnia radosna chwila na d\'b3ugi, d\'b3ugi czas.\par
Oswajanie mustang\'f3w nie by\'b3o trudne. By\'b3o nie do wykonania. Harrison\par
uchwyci\'b3, o co w tym chodzi, dopiero po tygodniu, podczas kt\'f3rego musia\'b3\par
znosi\'e6 jedno upokorzenie za drugim. By\'b3 ca\'b3y brudny i posiniaczony, a poni-\par
\'bfenie, jakiego dozna\'b3, by\'b3o r\'f3wnie bolesne. Sp\'eadza\'b3 wi\'eacej czasu le\'bf\'b9c na\par
plecach w piachu ni\'bf stoj\'b9c na nogach, dostarczaj\'b9c tym samym wiele zabawy\par
rodzinie Claybome'\'f3w.\par
Cole potrafi\'b3 doskonale rozplanowa\'e6 sw\'f3j czas. Cokolwiek robi\'b3, zawsze\par
przebywa\'b3 niedaleko wybiegu akurat wtedy, gdy Harrison zlatywa\'b3 z siod\'b3a.\par
Najpierw wzdryga\'b3 si\'ea przesadnie, po czym potrz\'b9sa\'b3 g\'b3ow\'b9 i m\'f3wi\'b3: - To\par
b\'eadzie bola\'b3o. - Po czym zaczyna\'b3 si\'ea \'9cmia\'e6.\par
Harrison chcia\'b3 zabi\'e6 Cole'a. Dopadniecie go wymaga\'b3o jednak si\'b3y, a tej\par
mu po prostu brakowa\'b3o.\par
Nie m\'f3g\'b3 si\'ea zdecydowa\'e6, kt\'f3ra pora dnia by\'b3a najgorsza. Wieczorami wi\'b3\par
si\'ea z b\'f3lu, a rano czu\'b3 si\'ea tak, jakby nast\'b9pi\'b3o ju\'bf u niego po\'9cmiertne st\'ea\'bfenie\par
mi\'ea\'9cni. Chodzi\'b3 jak stary, zgarbiony cz\'b3owiek i w dodatku r\'f3wnie jak stary\par
cz\'b3owiek j\'eacza\'b3.\par
Pewnego dnia p\'f3\'9fnym wieczorem Mary Roses przysz\'b3a do jego baraku. Na\par
szcz\'ea\'9ccie mia\'b3 jeszcze na sobie spodnie. Zdj\'b9\'b3 ju\'bf podart\'b9 koszul\'ea i le\'bfa\'b3 twarz\'b9\par
w d\'f3\'b3 na pos\'b3aniu, ledwo \'bfywy \'bfe zm\'eaczenia. Nawet nie uni\'f3s\'b3 g\'b3owy, gdy\par
wesz\'b3a do \'9crodka.\par
- Harrison, twoje plecy strasznie wygl\'b9daj\'b9 - westchn\'ea\'b3a. Usiad\'b3a obok\par
niego na \'b3\'f3\'bfku i delikatnie go poklepa\'b3a. - Adam przys\'b3a\'b3 ci ma\'9c\'e6. Czy chcesz,\par
bym natar\'b3a ci ni\'b9 ramiona?\par
Ma\'9c\'e6 bardziej przyda\'b3aby mu si\'ea na po\'9cladkach, ale wiedzia\'b3, \'bfe nie wypada\par
o to prosi\'e6.\par
- Owszem.\par
- Jeste\'9c strasznie zm\'eaczony, prawda?\par
Harrison nie odpowiedzia\'b3. Mary Roses otworzy\'b3a wi\'eac butelk\'ea i wyla\'b3a\par
odrobin\'ea ch\'b3odnego p\'b3ynu na jego plecy, kt\'f3re zacz\'ea\'b3a rozmasowywa\'e6. Skrzy-\par
wi\'b3a nos, poczuwszy zapach ma\'9cci. Mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe Harrison nic nie\par
zauwa\'bfy.\par
- Na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, co tak \'9cmierdzi?\par
Spojrza\'b3 na otwarte drzwi, s\'b9dz\'b9c, \'bfe zapach pochodzi z zewn\'b9trz.\par
- To ta ma\'9c\'e6 - wyja\'9cni\'b3a.\par
- Ohydny zapach.\par
- Konie to lubi\'b9.\par
Harrison uni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea.\par
- U\'bfywacie tego dla koni?\par
Pchn\'ea\'b3a jego g\'b3ow\'ea z powrotem na poduszk\'ea.\par
- Mo\'bfna to stosowa\'e6 i dla ludzi. Zapach zniknie za chwil\'ea. Spr\'f3buj si\'ea\par
rozlu\'9fni\'e6. Pozw\'f3l, wetr\'ea ci t\'ea ma\'9c\'e6 w mi\'ea\'9cnie. Zaraz poczujesz si\'ea lepiej.\par
Nie wierzy\'b3 jej. Wiedzia\'b3, \'bfe nadal b\'ead\'b9 go bola\'b3y po\'9cladki.\par
- Zostaw mi butelk\'ea - zaproponowa\'b3. - Je\'9cli oka\'bfe si\'ea, \'bfe ma\'9c\'e6 dzia\'b3a, to\par
na\'b3o\'bf\'ea te\'bf troch\'ea na... nog\'ea.\par
- Dobrze - zgodzi\'b3a si\'ea. - Teraz zamknij oczy i spr\'f3buj zasn\'b9\'e6.\par
Pi\'ea\'e6 minut p\'f3\'9fniej Harrison s\'b9dzi\'b3, \'bfe jest ju\'bf w niebie. Jej r\'eace zdzia\'b3a\'b3y\par
cuda. B\'f3l w mi\'ea\'9cniach zosta\'b3 u\'9cmierzony. Ani troch\'ea nie podnieca\'b3a go jednak\par
jej blisko\'9c\'e6 lub dotyk. Jego zdaniem wynika\'b3o z tego jasno, \'bfe jest ju\'bf martwy.\par
J\'eacza\'b3 z zadowolenia, nie chc\'b9c, by przesta\'b3a.\par
Mary Roses pomy\'9cla\'b3a, \'bfe zasn\'b9\'b3. Jego twarz by\'b3a odwr\'f3cona w stron\'ea\par
drzwi. Wygl\'b9da\'b3 spokojnie i przystojnie w surowy spos\'f3b. W\'b3osy opad\'b3y mu\par
na czo\'b3o, a jednodniowy zarost na twarzy wygl\'b9da\'b3 jak cie\'f1 brody. Nagle\par
zapragn\'ea\'b3a dotkn\'b9\'e6 takiego zarostu. Czu\'b3a si\'ea bezpiecznie, wiedz\'b9c, \'bfe Harrison\par
\'9cpi i nie zauwa\'bfy jej bezwstydnego zachowania. Dotkn\'b9wszy najpierw jego\par
czo\'b3a, nabra\'b3a wi\'eakszej odwagi. Zauwa\'bfy\'b3a siniak na jednej \'bfe skroni i zacz\'ea\'b3a\par
go powoli masowa\'e6 czubkami palc\'f3w. Sk\'f3ra Hamsona by\'b3a mi\'eakka i ciep\'b3a\par
w dotyku.\par
Zebrawszy si\'ea na odwag\'ea przejecha\'b3a palcami po idealnie zarysowanym\par
nosie i ko\'9cciach policzkowych, a\'bf do szyi. Kr\'f3ciutki zarost \'b3askota\'b3 jaw palce.\par
Uleg\'b3a pragnieniu dotkni\'eacia jego ust. Bada\'b3a je d\'b3ugo i powoli swoimi\par
palcami.\par
U\'9cwiadomi\'b3a sobie, \'bfe nic jej w tym m\'ea\'bfczy\'9fnie nie denerwuje. Jego\par
powierzchowno\'9c\'e6 wyda\'b3a si\'ea jej r\'f3wnie pi\'eakna, jak wn\'eatrze. Co najwa\'bfniejsze,\par
mia\'b3 pi\'eakne i dobre serce.\par
Pochyli\'b3a si\'ea nad nim i poca\'b3owa\'b3a w czo\'b3o. Nie mog\'b3a uwierzy\'e6,\par
\'bfe zachowuje si\'ea tak \'9cmia\'b3o. Zazwyczaj w obecno\'9cci m\'ea\'bfczyzn by\'b3a bar-\par
dzo pow\'9cci\'b9gliwa, wr\'eacz nie\'9cmia\'b3a. Tego wieczoru, przy Hamsonie, sta\'b3a si\'ea\par
inna.\par
Westchn\'ea\'b3a cicho i poca\'b3owa\'b3a go w policzek, po czym wyprostowa\'b3a si\'ea\par
i zacz\'ea\'b3a ponownie masowa\'e6 mu ramiona. Pragn\'ea\'b3a go dotyka\'e6. Co si\'ea z ni\'b9\par
dzia\'b3o? Czu\'b3a, \'bfe jej cia\'b3o reaguje na blisko\'9c\'e6 Hamsona, ale by\'b3a zbyt\par
niedo\'9cwiadczona, by wiedzie\'e6, co to oznacza.\par
\f1\'84Przesta\f0\'f1" - rzek\'b3a do siebie w duchu. Ale nie przesta\'b3a, bo dotykanie jego\par
sk\'f3ry sprawia\'b3o jej przyjemno\'9c\'e6. By\'b3 ciep\'b3y i \'9cwietnie umi\'ea\'9cniony. Dr\'bfa\'b3a\par
z podniecenia.\par
Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe poca\'b3uje go jeszcze raz...\par
- Mary Roses! Co tu robisz z p\'f3\'b3nagim m\'ea\'bfczyzn\'b9? Czy ca\'b3kiem zwario-\par
wa\'b3a\'9c? - zapyta\'b3 Cole staj\'b9c w drzwiach.\par
Po chwili zbli\'bfy\'b3 si\'ea do \'b3\'f3\'bfka.\par
- Cicho b\'b9d\'9f! - szepn\'ea\'b3a - On \'9cpi. Zostawi\'b3am drzwi otwarte, \'bfeby to\par
wygl\'b9da\'b3o przyzwoicie. Co z tego, \'bfe jest p\'f3\'b3nagi? Przecie\'bf nic mi nie zrobi.\par
Poza tym obiecuj\'ea ci, \'bfe nie wykorzystam sytuacji.\par
Nie uwa\'bfa\'b3a za stosowne wyzna\'e6 bratu, \'bfe ju\'bf to zrobi\'b3a. Jak Cole m\'f3g\'b3\par
zrozumie\'e6 jej ciekawo\'9c\'e6, skoro sama jej nie rozumia\'b3a?\par
- Nie m\'f3w takich rzeczy, to nie przystoi dziewczynie. Nie chodzi\'b3o mi\par
o to, \'bfe wykorzystasz sytuacj\'ea, przecie\'bf i tak nie wiedzia\'b3aby\'9c jak.\par
- A powinnam wiedzie\'e6, prawda? Czy nie s\'b9dzisz, \'bfe ju\'bf najwy\'bfszy czas,\par
\'bfeby\'9c wyja\'9cni\'b3 mi par\'ea rzeczy?\par
- P\'f3\'9fniej, Mary Roses. Porozmawiamy o tym p\'f3\'9fniej.\par
- Zawsze tak m\'f3wisz - mrukn\'ea\'b3a. - A zreszt\'b9, to niewa\'bfne. Sama ju\'bf\par
wszystko sobie wyt\'b3umaczy\'b3am.\par
Cole chcia\'b3 zmieni\'e6 temat. Przykucn\'b9\'b3, by z bliska przyjrze\'e6 si\'ea twarzy\par
Hamsona, po czym wsta\'b3.\par
- Czy on oddycha?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe tak.\par
- Wygl\'b9da, jakby ju\'bf umar\'b3.\par
- Wcale nie - zapewni\'b3a. - Na razie jeszcze nie umar\'b3. Kiedy mu wreszcie\par
dacie spok\'f3j?\par
- Uczymy go wszystkiego, co musi wiedzie\'e6, je\'bfeli chce prowadzi\'e6 \'bfycie\par
na farmie.\par
- Przecie\'bf wy go dobijecie.\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea na my\'9cl o tym, \'bfe wyprowadzi\'b3 z r\'f3wnowagi Mary Roses.\par
- Nie s\'b9dz\'ea. Jest silniejszy, ni\'bf my\'9clisz.\par
Mary Roses zaprzeczy\'b3a.\par
- W\'b3a\'9cnie \'bfe nie. Jest s\'b3abszy, ni\'bf ci si\'ea wydaje. Czy lepiej idzie mu\par
uje\'bfd\'bfanie koni?\par
Cole westchn\'b9\'b3.\par
- Douglas m\'f3wi, \'bfe tak, ale ja nie widz\'ea \'bfadnej poprawy. Harrison jest\par
troch\'ea sfiksowany.\par
- Dlaczego tak s\'b9dzisz?\par
- On rozmawia z ko\'f1mi. Douglas m\'f3wi, \'bfe wszystko im t\'b3umaczy i jest\par
pewien, \'bfe one go rozumiej\'b9 i b\'ead\'b9 z nim wsp\'f3\'b3dzia\'b3a\'e6. Poza tym nigdy nie\par
podnosi g\'b3osu, a przeklina wtedy, kiedy sko\'f1czy robot\'ea. Chod\'9f do domu. Robi\par
si\'ea p\'f3\'9fno.\par
Cole chcia\'b3 wyj\'9c\'e6, ale zmieni\'b3 zdanie.\par
- Tak przy okazji. Ojciec Catherine Momson m\'f3wi\'b3 Douglasowi, i\'bf ona\par
chcia\'b3aby, \'bfeby zapyta\'b3 Hamsona, czy ma zamiar stara\'e6 si\'ea o ni\'b9.\par
Mary Roses by\'b3a zaskoczona i w\'9cciek\'b3a, jednak nie ujawni\'b3a tego przed\par
bratem i zaj\'ea\'b3a si\'ea masowaniem ramion Hamsona.\par
- To \'9cmieszne - rzek\'b3a. - Morrisonowie nawet nie znaj\'b9 Hamsona.\par
- Ale maj\'b9 zamiar zaprosi\'e6 go na kolacj\'ea w niedziel\'ea - odpar\'b3 Cole.\par
- On nie mo\'bfe i\'9c\'e6.\par
- Dlaczego?\par
- Bo b\'eadzie zaj\'eaty.\par
- Travis na pewno nie b\'eadzie zadowolony z tego, \'bfe Harrison zosta\'b3\par
zaproszony. Catherine mu si\'ea podoba.\par
- Naprawd\'ea? Nie rozumiem go. Ja jej nie lubi\'ea.\par
- Dlaczego nie lubisz?\par
- Bo jest arogancka i wszystkich uwodzi - odpar\'b3a Mary Roses - A opr\'f3cz\par
tego jest bezczelna.\par
- Jako\'9c nigdy tego nie zauwa\'bfy\'b3em.\par
- To dlatego, \'bfe faceci nie zauwa\'bfaj\'b9 takich rzeczy. Poza tym ona z tob\'b9\par
nigdy nie flirtuje, bo si\'ea ciebie boi.\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- I to ci\'ea troch\'ea denerwuje, prawda?\par
- Co mnie denerwuje?\par
- To, \'bfe inne kobiety interesuj\'b9 si\'ea Harrisonem.\par
- Wcale nie.\par
Gdyby Hanrison nie udawa\'b3, \'bfe \'9cpi, to na pewno by zaprotestowa\'b3.\par
Delikatny masa\'bf, kt\'f3ry robi\'b3a mu Mary Roses, zamieni\'b3 si\'ea w silne uderzenia.\par
Nie wiedzia\'b3, jak d\'b3ugo jeszcze b\'eadzie w stanie to wytrzyma\'e6.\par
- Przecie\'bf kto\'9c musi si\'ea opiekowa\'e6 Harrisonem. On jest bardzo naiwny.\par
- Nie zauwa\'bfy\'b3em.\par
-i  zbyt ufny.\par
- Naprawd\'ea?\par
- M\'f3wi\'ea zupe\'b3nie powa\'bfnie. Cole, przesta\'f1 si\'ea tak g\'b3upkowato u\'9cmie-\par
cha\'e6. Harrison jest uprzejmym, delikatnym cz\'b3owiekiem. Na pewno to za-\par
uwa\'bfy\'b3e\'9c.\par
- No, jako\'9c nie - rzek\'b3 Cole.\par
- Wszyscy powinni\'9cmy na niego uwa\'bfa\'e6. Jeste\'9cmy za niego odpowie-\par
dzialni.\par
- A w\'b3a\'9cciwie dlaczego si\'ea tak niepokoisz? My\'9clisz, \'bfe Catherine go\par
ugryzie czy co?\par
- Wcale nie by\'b3abym taka pewna - powiedzia\'b3a Mary Roses.\par
Czu\'b3a, \'bfe zachowuje si\'ea nierozs\'b9dnie, ale si\'ea tym nie przejmowa\'b3a. - Zdaj\'ea\par
sobie spraw\'ea z tego, \'bfe jestem niemi\'b3a, ale wyobra\'bfam sobie, \'bfe Catherine\par
mo\'bfe okaza\'e6 si\'ea \'bfmij\'b9. Powiniene\'9c powiedzie\'e6 Momsonom, \'bfe Harrison nie\par
jest zainteresowany.\par
Cole westchn\'b9\'b3.\par
- Jad\'ea jutro z Harrisonem do miasta po jak\'b9\'9c uprz\'b9\'bf i wtedy osobi\'9ccie\par
b\'eadzie m\'f3g\'b3 powiedzie\'e6 Momsonom, czy chce do nich p\'f3j\'9c\'e6 na kolacj\'ea, czy\par
nie. On sam powinien podj\'b9\'e6 t\'ea decyzj\'ea, Mary Roses.\par
- Pojad\'ea z wami do miasta.\par
Kiedy Cole odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i wyszed\'b3, Harrison, kt\'f3ry nie m\'f3g\'b3 ju\'bf d\'b3u\'bfej\par
wytrzyma\'e6, otworzy\'b3 oczy.\par
- Ju\'bf mo\'bfesz przesta\'e6 mnie masowa\'e6 - rzek\'b3.\par
B\'b3yskawicznie przerwa\'b3a masa\'bf, gdy tylko si\'ea odezwa\'b3.\par
- Ty wcale nie \'9cpisz!\par
Uzna\'b3, \'bfe nie musi tego potwierdza\'e6.\par
- Czy ramiona mniej ci\'ea bol\'b9?\par
W rzeczywisto\'9cci bola\'b3y go jeszcze bardziej ni\'bf przed masa\'bfem, gdy\'bf Mary\par
Roses ugniata\'b3a go zbyt mocno.\par
- Tak, czuj\'ea si\'ea znacznie lepiej. Dzi\'eakuj\'ea.\par
Zakr\'eaci\'b3a butelk\'ea, postawi\'b3a j\'b9 na pod\'b3odze obok siebie i wsta\'b3a.\par
- Kiedy si\'ea obudzi\'b3e\'9c? - spyta\'b3a, udaj\'b9c nie bardzo zainteresowan\'b9.\par
Naprawd\'ea jednak by\'b3a przera\'bfona, zastanawia\'b3a si\'ea, ile s\'b3ysza\'b3 z rozmowy. Na\par
Boga, mo\'bfe w og\'f3le nie spa\'b3, tylko wypoczywa\'b3? Mo\'bfe wie, \'bfe go ca\'b3owa\'b3a?\par
- W tej chwili - sk\'b3ama\'b3. - A bo co?\par
Obla\'b3a si\'ea rumie\'f1cem. Hamsonowi chcia\'b3o si\'ea \'9cmia\'e6, lecz nie zrobi\'b3 tego,\par
gdy\'bf wiedzia\'b3, \'bfe to mo\'bfe j\'b9 jeszcze bardziej zawstydzi\'e6. Podni\'f3s\'b3 si\'ea z \'b3\'f3\'bfka\par
i stan\'b9\'b3 boso na drewnianej pod\'b3odze. By\'b3 zdecydowanie za blisko niej.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe powienien si\'ea odsun\'b9\'e6, ale jako\'9c nie m\'f3g\'b3 tego zrobi\'e6.\par
- Zastanawia\'b3am si\'ea tylko, czy s\'b3ysza\'b3e\'9c, co m\'f3wi\'b3 Cole - odpar\'b3a. -\par
Przyszed\'b3, \'bfeby zobaczy\'e6, jak si\'ea czujesz.\par
- Dzi\'eakuj\'ea, \'bfe si\'ea o mnie troszczysz.\par
- Dlaczego s\'b9dzisz, \'bfe si\'ea o ciebie troszcz\'ea? - zapyta\'b3a zaskoczona.\par
- Bo widz\'ea tu p\'b3yn do masa\'bfu - odrzek\'b3.\par
Odetchn\'ea\'b3a z ulg\'b9 i zwr\'f3ci\'b3a si\'ea ku niemu.\par
- Harrison...\par
- S\'b3ucham.\par
- W\'b3a\'9cnie m\'f3wi\'b3am Cole'owi, \'bfe zamierzam zrobi\'e6 kolacj\'ea w niedziel\'ea.\par
Sama wszystko ugotuj\'ea. Mam nadziej\'ea, \'bfe b\'eadziesz m\'f3g\'b3 przyj\'9c\'e6. Mo\'bfe nawet\par
zaprosz\'ea Dooleya, Henry'ego, Billie'ego i Ducha.\par
Harrison z trudem powstrzymywa\'b3 si\'ea od \'9cmiechu.\par
- To brzmi zach\'eacaj\'b9co - odpar\'b3.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.\par
- A czy chcia\'b3by\'9c pozna\'e6 moj\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'ea? Spodoba\'b3by\'9c si\'ea jej.\par
- T\'ea stukni\'eat\'b9 Corrie? - spyta\'b3 zaintrygowany.\par
- Nie m\'f3w tak o niej - poprosi\'b3a Mary Roses. - Ona jest nie\'9cmia\'b3a\par
i nieufna. Ty by\'9c te\'bf by\'b3 taki, gdyby ci\'ea zaatakowali Indianie.\par
- Pewnie tak - zgodzi\'b3 si\'ea Harrison. - Czy odezwa\'b3a si\'ea do ciebie?\par
- Nie, ale dojrzewa do tego. Wiem o tym.\par
- Je\'bfeli nie rozmawia\'b3a\'9c z ni\'b9, to sk\'b9d wiesz, \'bfe nied\'b3ugo si\'ea odezwie?\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea czy...\par
- Ja si\'ea z ni\'b9 nawet nie widzia\'b3am, nie pozwoli\'b3a mi na to.\par
- To sk\'b9d wiesz, \'bfe nie jest wariatk\'b9?\par
- St\'b9d, \'bfe mnie nie zastrzeli\'b3a.\par
Zamkn\'b9\'b3 oczy i policzy\'b3 do dziesi\'eaciu, nim zada\'b3 kolejne pytanie.\par
- Powiedz mi, co w\'b3a\'9cciwie si\'ea sta\'b3o? Zapuka\'b3a\'9c do drzwi? Wesz\'b3a\'9c do\par
\'9crodka?\par
- Nie zbli\'bfy\'b3am si\'ea do drzwi. Nawet nie dotar\'b3am do ganku. Ona naprawd\'ea\par
jest bardzo nie\'9cmia\'b3a.\par
- A jak blisko jej chaty by\'b3a\'9c?\par
- Dosz\'b3am a\'bf do polany, kt\'f3ra jest przed ni\'b9 - odrzek\'b3a. - Corrie strzela\'b3a\par
w ziemi\'ea, tu\'bf przed moimi stopami, lecz celowo nie trafia\'b3a. Chcia\'b3a mi w ten\par
spos\'f3b da\'e6 do zrozumienia, \'bfe nie chce, bym podchodzi\'b3a bli\'bfej.\par
- I co wtedy zrobi\'b3a\'9c?\par
- Powiedzia\'b3am, kim jestem i \'bfe dopiero co dowiedzia\'b3am si\'ea o jej istnie-\par
niu. Wspomnia\'b3am, jak trudno by\'b3o mi znale\'9f\'e6 jej chat\'ea. Wiesz przecie\'bf, \'bfe\par
strasznie trudno do niej trafi\'e6. A potem rozmawia\'b3y\'9cmy. Opowiedzia\'b3am jej\par
o mojej rodzinie. Musia\'b3am strasznie krzycze\'e6, \'bfeby ona cokolwiek us\'b3ysza\'b3a,\par
a jak ju\'bf nie mia\'b3am si\'b3y, to powiedzia\'b3am, \'bfe przynios\'b3am jej koszyk\par
wype\'b3niony s\'b3oikami z d\'bfemem, chlebem i ciasteczkami. Spyta\'b3am, czy mog\'ea\par
go gdzie\'9c zostawi\'e6. Upewni\'b3am si\'ea, \'bfe dobrze zrozumia\'b3a moje intencje, \'bfe\par
nie robi\'ea tego z lito\'9cci, lecz w imi\'ea przyja\'9fni. Nie chcia\'b3am urazi\'e6 jej dumy.\par
Mam nadziej\'ea, \'bfe to zrozumia\'b3a. Pozwoli\'b3a mi si\'ea zbli\'bfy\'e6 o par\'ea metr\'f3w.\par
Zostawi\'b3am koszyk i obieca\'b3am, \'bfe wr\'f3c\'ea jutro, te\'bf z koszem pe\'b3nym prezen-\par
t\'f3w. Poprosi\'b3am j\'b9 r\'f3wnie\'bf o to, \'bfeby uprzejmie zostawi\'b3a pusty koszyk na\par
polanie, bym mog\'b3a zabra\'e6 go do domu.\par
- Czy masz zamiar chodzi\'e6 tam codziennie?\par
- Nie, nie mog\'ea, gdy\'bf nie mia\'b3abym czasu na nic innego, poza tym tu jest\par
tyle do roboty. Jak tylko Corrie zacznie ze mn\'b9 rozmawia\'e6 i lepiej si\'ea poznamy,\par
wtedy chyba wystarczy, jak p\'f3jd\'ea tam raz na tydzie\'f1 z d\'b3u\'bfsz\'b9 wizyt\'b9. My\'9cl\'ea,\par
\'bfe si\'ea zaprzyja\'9fnimy. Jeszcze nie powiedzia\'b3e\'9c mi, czy si\'ea zgadzasz, czy nie.\par
- Chodzi ci o niedzieln\'b9 kolacj\'ea?\par
Przytakn\'ea\'b3a.\par
- Je\'bfeli zadasz sobie tyle trudu, \'bfeby przyrz\'b9dzi\'e6 posi\'b3ek, to oczywi\'9ccie\par
przyjd\'ea - zawiesi\'b3 g\'b3os. - Adam by\'b3 z\'b3y, \'bfe sobie posz\'b3a\'9c nie m\'f3wi\'b9c nikomu\par
dok\'b9d idziesz, prawda?\par
- Nie by\'b3 z\'b3y. By\'b3 rozczarowany. - Westchn\'ea\'b3a. - A to jeszcze gorsze, bo\par
gdyby na mnie nawrzeszcza\'b3, nie mia\'b3abym takiego poczucia winy.\par
- Powiesz mu o jutrzejszych planach?\par
- Ju\'bf to om\'f3wili\'9cmy i on si\'ea zgadza. Zrozum, Harrison, Adam nie chce,\par
bym pyta\'b3a go o zgod\'ea na wszystko. Dobrze wie, \'bfe jestem na tyle doros\'b3a,\par
by sama podejmowa\'e6 decyzje. Po prostu chce, bym by\'b3a ostro\'bfna. Obieca\'b3am,\par
\'bfe ju\'bf nigdy nie p\'f3jd\'ea tam sama. A ty mo\'bfesz si\'ea zazi\'eabi\'e6 - doda\'b3a. -\par
Powiniene\'9c w\'b3o\'bfy\'e6 co\'9c na siebie. Dobranoc.\par
Skierowa\'b3a si\'ea do wyj\'9ccia. Harrison chcia\'b3, by zosta\'b3a. Z\'b3apa\'b3 j\'b9 za rami\'ea.\par
- Poczekaj - rzek\'b3.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea do niego.\par
- S\'b3ucham?\par
- Nigdy nie zna\'b3em nikogo takiego jak ty.\par
Sam nie m\'f3g\'b3 uwierzy\'e6, \'bfe powiedzia\'b3 co\'9c tak banalnego.\par
- Jeste\'9c bardzo dobra - doda\'b3.\par
Mary Roses pami\'eata\'b3a, jakie okropne rzeczy o Catharine Moirison m\'f3wi\'b3a\par
Cole'owi zaledwie par\'ea minut temu, wi\'eac nie mog\'b3a zgodzi\'e6 si\'ea na nies\'b3uszn\'b9\par
opini\'ea Hamsona.\par
- Wcale nie jestem dobra - zaprzeczy\'b3a. - Staram si\'ea, ale czasami bywam\par
j\'eadz\'b9. Potrafi\'ea by\'e6 bardzo okrutna.\par
Harrison nie puszcza\'b3 jej ramienia. Przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie. Zdawa\'b3 sobie\par
spraw\'ea, \'bfe traci g\'b3ow\'ea. Po raz pierwszy w \'bfyciu nie m\'f3g\'b3 i nie chcia\'b3\par
powodowa\'e6 si\'ea zdrowym rozs\'b9dkiem. Ju\'bf przedtem zdecydowa\'b3, \'bfe nie b\'eadzie\par
si\'ea wi\'b9za\'b3 z Mary Roses.\par
Mimo to zamierza\'b3 j\'b9 poca\'b3owa\'e6.\par
- Co robisz?\par
- Obejmuj\'ea ci\'ea.\par
- Po co?\par
- \'afeby ci\'ea poca\'b3owa\'e6.\par
- M\'f3wisz powa\'bfnie? - zdziwi\'b3a si\'ea Mary Roses.\par
- Ca\'b3kiem powa\'bfnie.\par
Powiedzia\'b3 to w spos\'f3b bardzo uwodzicielski. Chcia\'b3a westchn\'b9\'e6, ale\par
powstrzyma\'b3a si\'ea.\par
- Czy chcesz, \'bfebym ci\'ea poca\'b3owa\'b3?\par
- Nie o to chodzi - zawaha\'b3a si\'ea. - Po prostu ci\'ea nie rozumiem. Prawie\par
w og\'f3le si\'ea do mnie nie odzywasz przez ca\'b3y tydzie\'f1, nawet nie patrzysz\par
w moj\'b9 stron\'ea i nagle chcesz mnie ca\'b3owa\'e6? To bardzo nielogiczne.\par
Te wnioski zdziwi\'b3y j\'b9 sam\'b9. Hamson za\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
- Wiem, \'bfe nie post\'eapuj\'ea logicznie.\par
- Dlaczego chcesz mnie poca\'b3owa\'e6?\par
Postanowi\'b3a zmieni\'e6 role. Teraz ona b\'eadzie zadawa\'e6 pytania.\par
- Dlatego, \'bfe wierz\'ea w uczciw\'b9 gr\'ea.\par
Nadal nie rozumia\'b3a. Przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie, schyli\'b3 g\'b3ow\'ea i poca\'b3owa\'b3 j\'b9\par
w czo\'b3o, po czym chwyci\'b3 jej r\'eace i opl\'f3t\'b3 nimi sw\'b9 szyj\'ea.\par
Nie opiera\'b3a si\'ea. Nadal by\'b3a zdumiona, cho\'e6 nie za\'bfenowana. Nie obj\'b9\'b3 jej\par
i nie zamierza\'b3 tego zrobi\'e6, gdyby Mary Roses opiera\'b3a si\'ea.\par
- Ty mnie ca\'b3owa\'b3a\'9c tyle razy - wyja\'9cni\'b3. - O ile dobrze pami\'eatam. Teraz\par
moja kolej, Mary Roses, i to w\'b3a\'9cnie nazywam uczciw\'b9 gra.\par
- O Bo\'bfe, ty wcale nie spa\'b3e\'9c!\par
Us\'b3ysza\'b3 w jej g\'b3osie zak\'b3opotanie. Zwr\'f3ci\'b3a wzrok ku jego torsowi.\par
Hamson uni\'f3s\'b3 jej g\'b3ow\'ea do g\'f3ry. Przycisn\'b9\'b3 wargi do jej policzka, dok\'b3adnie\par
tak samo, jak ona zrobi\'b3a to przedtem, a nast\'eapnie poca\'b3owa\'b3 j\'b9 w nasad\'ea nosa.\par
W jednej chwili min\'ea\'b3o jej onie\'9cmielenie.\par
- By\'b3o ci wtedy dobrze, prawda?\par
- Wcale nie - odrzek\'b3.\par
- Nie? Dlaczego?\par
- Strasznie mnie rozbudzi\'b3a\'9c, bo ca\'b3ujesz jak ma\'b3a dziewczynka.\par
Zacz\'ea\'b3a si\'ea bawi\'e6 w\'b3osami Hamsona. By\'b3y delikatne jak jedwab. Westchn\'ea-\par
\'b3a i przysun\'ea\'b3a si\'ea jeszcze bli\'bfej. Sprawia\'b3o jej przyjemno\'9c\'e6 doznanie, jakie\par
odczuwa\'b3a, gdy przywiera\'b3 do niej ca\'b3ym cia\'b3em.\par
Emanuj\'b9cy z niego \'bfar rozgrzewa\'b3 j\'b9.\par
- Poka\'bf mi, Hamson, jak chcia\'b3by\'9c, \'bfebym ci\'ea ca\'b3owa\'b3a.\par
W ko\'f1cu obj\'b9\'b3 j\'b9 i poprosi\'b3, by rozchyli\'b3a wargi. Pr\'f3bowa\'b3a spyta\'e6\par
dlaczego, lecz wtedy zamkn\'b9\'b3 jej usta swymi, a ona zapomnia\'b3a o wszystkim.\par
Przeszy\'b3 j\'b9 dreszcz i instynktownie zacisn\'ea\'b3a wok\'f3\'b3 niego swe ramiona.\par
By\'b3 to najcudowniejszy poca\'b3unek, jakiego kiedykolwiek do\'9cwiadczy\'b3a.\par
Usta Hamsona by\'b3y gor\'b9ce, po\'bf\'b9dliwe, a zarazem delikatne. Jego j\'eazyk wsun\'b9\'b3\par
si\'ea do jej ust i zacz\'b9\'b3 si\'ea powoli porusza\'e6. Nami\'eatny poca\'b3unek Hamsona\par
sprawi\'b3, \'bfe os\'b3ab\'b3a z rozkoszy. Kurczowo przylgn\'ea\'b3a do niego. Opl\'f3t\'b3 jeszcze\par
silniej jej delikatne cia\'b3o. Czu\'b3a jego dr\'bfenie i wiedzia\'b3a, \'bfe jest tak jak ona\par
podniecony poca\'b3unkiem. Nagle zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe dor\'f3wnuje mu si\'b3\'b9 i \'bfe\par
w tym samym stopniu, co on, panuje nad sytuacj\'b9. Jego wyg\'b3odnia\'b3e usta\par
w\'b3adczo pochyli\'b3y si\'ea nad ni\'b9. Mary Roses odda\'b3a mu r\'f3wnie nami\'eatny\par
poca\'b3unek.\par
Przerwa\'b3 poca\'b3unek, chocia\'bf ona chcia\'b3a, by trwa\'b3 wiecznie. Nie odsun\'ea\'b3a\par
si\'ea od niego nawet w\'f3wczas, gdy opu\'9cci\'b3 r\'eace. Pozosta\'b3a przytulona twarz\'b9 do\par
jego cia\'b3a. S\'b3ysza\'b3a bicie jego serca - a mo\'bfe by\'b3o to tylko pulsowanie krwi\par
w jej skroniach?\par
Oboje byli jednakowo podnieceni.\par
- Wcale nie chcia\'b3am przerwa\'e6 tego poca\'b3unku - wyszepta\'b3a zak\'b3opotana.\par
Hamson zrobi\'b3 g\'b3\'eaboki wdech, pr\'f3buj\'b9c odzyska\'e6 panowanie nad sob\'b9.\par
Chwia\'b3 si\'ea na nogach oszo\'b3omiony, poniewa\'bf nigdy dotychczas nie czu\'b3 tak\par
gwa\'b3townego po\'bf\'b9dania wobec kobiety.\par
- Czy chcia\'b3e\'9c zako\'f1czy\'e6 ten poca\'b3unek? - zapyta\'b3a bez tchu.\par
Sprawi\'b3o mu przyjemno\'9c\'e6, \'bfe Mary Roses jest tak samo przej\'eata, jak on.\par
- Nie, nie chcia\'b3em - przyzna\'b3. - I w\'b3a\'9cnie dlatego go przerwa\'b3em. Pu\'9c\'e6\par
mnie, Mary Roses. Ju\'bf czas, \'bfeby\'9c wr\'f3ci\'b3a do siebie.\par
Nie chcia\'b3a odej\'9c\'e6, ale wiedzia\'b3a, \'bfe nie wypada zmusza\'e6 go do poca\'b3un-\par
k\'f3w. Powoli odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i podesz\'b3a do drzwi.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea od progu. Chcia\'b3a powiedzie\'e6 dobranoc, lecz s\'b3owa uwi\'eaz\'b3y\par
jej w gardle. Stan\'ea\'b3a i zapatrzy\'b3a si\'ea w niego: wygl\'b9da\'b3 wspaniale. Pada\'b3 na\par
niego blask lampy naftowej i w tym \'9cwietle jego sk\'f3ra przybra\'b3a z\'b3oty kolor.\par
Hamson opiera\'b3 si\'ea o por\'eacz \'b3\'f3\'bfka, a gdy zmieni\'b3 pozycj\'ea, dojrza\'b3a, jak graj\'b9\par
jego musku\'b3y. Douglas kiedy\'9c powiedzia\'b3 jej, \'bfe Hamson ma si\'b3\'ea trzech\par
m\'ea\'bfczyzn, ale Mary Roses wiedzia\'b3a, \'bfe nigdy nie u\'bfyje tej si\'b3y przeciw niej.\par
- Czuj\'ea si\'ea bezpiecznie, kiedy jestem z tob\'b9.\par
Zdziwi\'b3a si\'ea, \'bfe powiedzia\'b3a te s\'b3owa. Hamson u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Powinna\'9c si\'ea tak czu\'e6. Nigdy bym ci\'ea nie skrzywdzi\'b3, Mary Roses.\par
- Czy znowu ca\'b3owa\'b3am ci\'ea jak dziewczynka?\par
Hamson pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie, ca\'b3owa\'b3a\'9c jak kobieta. To, co zdarzy\'b3o si\'ea dzisiaj, nie mo\'bfe si\'ea\par
powt\'f3rzy\'e6. Nie powinienem by\'b3 zaczyna\'e6 czego\'9c, czego nie mog\'ea doko\'f1czy\'e6.\par
Zacz\'b9\'b3 pie\'9cci\'e6 jej w\'b3osy, ale wyczuwa\'b3a, \'bfe robi to z pewnym napi\'eaciem.\par
- Nie mo\'bfemy si\'ea anga\'bfowa\'e6.\par
- Przecie\'bf ju\'bf jeste\'9cmy zaanga\'bfowani.\par
- Wcale nie - rzek\'b3 stanowczo.\par
Mary Roses nie mog\'b3a zrozumie\'e6, co si\'ea z nim sta\'b3o. Pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9\par
i odesz\'b3a. Potem, le\'bf\'b9c w \'b3\'f3\'bfku, ci\'b9gle my\'9cla\'b3a o tym, co zasz\'b3o. ze sposobu,\par
w jaki j\'b9 ca\'b3owa\'b3, domy\'9cla\'b3a si\'ea, \'bfe nie jest Hamsonowi oboj\'eatna. Nie nale\'bfa\'b3a\par
do os\'f3b cierpliwych, ale postanowi\'b3a, \'bfe spokojnie poczeka, a\'bf dowie si\'ea, o co\par
mu chodzi. Musia\'b3 istnie\'e6 jaki\'9c wa\'bfny pow\'f3d, dla kt\'f3rego nie chcia\'b3 si\'ea\par
anga\'bfowa\'e6. Ten cz\'b3owiek nie robi\'b3 niczego bez powodu. Postanowi\'b3a poczeka\'e6,\par
a\'bf sam jej powie, o co w tym wszystkim chodzi i co stanowi tu przeszkod\'ea.\par
Wtedy ona znajdzie spos\'f3b pokonania jej, bez wzgl\'eadu na to, co to za\par
przeszkoda.\par
W\'b3o\'bfy\'b3a pantofle i szlafrok, po czym zesz\'b3a na d\'f3\'b3 do biblioteki. By\'b3 tam\par
Adam, kt\'f3ry po raz kolejny czyta\'b3 kt\'f3r\'b9\'9c ze swych ulubionych ksi\'b9\'bfek.\par
Siedzia\'b3 w zniszczonym fotelu z br\'b9zowej sk\'f3ry. Ogie\'f1 trzaskaj\'b9cy na\par
kominku ogrzewa\'b3 pok\'f3j.\par
- Adamie, czy mog\'ea ci przeszkodzi\'e6?\par
Spojrza\'b3 na ni\'b9 i u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Oczywi\'9ccie - rzek\'b3. Zamkn\'b9\'b3 ksi\'b9\'bfk\'ea i po\'b3o\'bfy\'b3 j\'b9 na stoliku.\par
Po drugiej stronie kominka sta\'b3 identyczny br\'b9zowy fotel, lecz Mary Roses\par
przesz\'b3a obok niego i usiad\'b3a na podn\'f3\'bfku, na kt\'f3rym Adam opiera\'b3 stopy.\par
- Chcia\'b3abym porozmawia\'e6 z tob\'b9 o Harrisonie.\par
- Czy co\'9c si\'ea sta\'b3o?\par
- Nie - zapewni\'b3a. - Nic si\'ea nie sta\'b3o. Lubi\'ea go... i to nawet bardzo. Wydaje\par
mi si\'ea, \'bfe on te\'bf mnie lubi.\par
- No to o co chodzi?\par
Spu\'9cci\'b3a wzrok.\par
- W zesz\'b3ym tygodniu poprosi\'b3am, by mnie poca\'b3owa\'b3. W ko\'f1cu dzi\'9c\par
wieczorem si\'ea zgodzi\'b3.\par
Rzuci\'b3a okiem na brata, by zobaczy\'e6, jak zareagowa\'b3. Adam nie zmieni\'b3\par
wyrazu twarzy. Zdj\'b9\'b3 binokle i starannie po\'b3o\'bfy\'b3 je na ksi\'b9\'bfce.\par
- Poca\'b3owa\'b3 ci\'ea?\par
- Tak - odrzek\'b3a.\par
- I co si\'ea sta\'b3o potem?\par
- Powiedzia\'b3, \'bfe ju\'bf nigdy tego nie zrobi.\par
- Rozumiem - na jego twarzy odmalowa\'b3a si\'ea ulga. - Czy powiedzia\'b3 ci\par
dlaczego?\par
- Tak, ale jego wyja\'9cnienia by\'b3y bezsensowne. Wiem, \'bfe m\'f3j poca\'b3unek\par
sprawi\'b3 mu przyjemno\'9c\'e6, bo zachowywa\'b3 si\'ea tak, jakby mu by\'b3o mi\'b3o. Teraz,\par
kiedy o tym my\'9cl\'ea, dochodz\'ea do wniosku, \'bfe mo\'bfe wcale nie.\par
- Powiedzia\'b3a\'9c, \'bfe podoba\'b3o ci si\'ea, jak ci\'ea ca\'b3owa\'b3. My\'9cl\'ea, \'bfe musimy\par
o tym porozmawia\'e6.\par
- Owszem, bardzo podoba\'b3 mi si\'ea ten poca\'b3unek. Lubi\'ea Hamsona, ale on\par
twierdzi, \'bfe nie mo\'bfemy si\'ea ze sob\'b9 wi\'b9za\'e6, i nie chce mi powiedzie\'e6 dlaczego.\par
Mo\'bfe obawia si\'ea, \'bfe b\'ead\'ea za nim t\'easkni\'e6 - zastanawia\'b3a si\'ea. - Wraca do\par
Szkocji, wi\'eac woli nie wi\'b9za\'e6 si\'ea z dziewczyn\'b9, kt\'f3r\'b9 musia\'b3by wkr\'f3tce\par
opu\'9cci\'e6. A mo\'bfe jest taki jak Cole?\par
- A jaki on jest?\par
- Cole nie chce ulec \'bfadnej kobiecie. Zawsze mi powtarza, \'bfe nigdy si\'ea\par
nie o\'bfeni. Czy my\'9clisz, \'bfe Harrison jest taki sam?\par
- Nie znam go tak dobrze, by odpowiedzie\'e6 na to pytanie, ale za to znam\par
Cole'a. On tylko tak m\'f3wi. Kiedy pozna kobiet\'ea, kt\'f3ra przypadnie mu do\par
gustu, zmieni zdanie.\par
- Dlaczego m\'ea\'bfczy\'9fni my\'9cl\'b9 o \'9clubie jak o jakiej\'9c pu\'b3apce? Przecie\'bf, na\par
mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, kobiety nie odbieraj\'b9 im wolno\'9cci?\par
- W pewnym sensie odbieraj\'b9. Jak ju\'bf kto\'9c jest \'bfonaty, to na ca\'b3e \'bfycie.\par
A je\'bfeli m\'ea\'bfczyzna dokona z\'b3ego wyboru, to znajdzie si\'ea w pu\'b3apce, prawda?\par
- Tak, ale kobieta te\'bf jest w pu\'b3apce.\par
Adam zamy\'9cli\'b3 si\'ea. Zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe powinien dowiedzie\'e6 si\'ea czego\'9c\par
wi\'eacej o Harrisonie. Je\'bfeli Mary Roses mia\'b3a zamiar si\'ea z nim zwi\'b9za\'e6, to\par
obowi\'b9zkiem Adama by\'b3o dopilnowanie, by siostra nie zosta\'b3a skrzywdzona.\par
- Adam...\par
- Tak?\par
- O czym my\'9clisz?\par
- O Harrisonie - odpowiedzia\'b3. - My\'9cl\'ea, \'bfe wcale nie wiemy o nim tak\par
wiele. Uwa\'bfam, \'bfe powinna\'9c troch\'ea odczeka\'e6, zanim znowu poprosisz go, by\par
ci\'ea poca\'b3owa\'b3.\par
Mary Roses skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Postaram si\'ea - rzek\'b3a.\par
- Cole powiedzia\'b3 mi, \'bfe powinienem porozmawia\'e6 z tob\'b9 o m\'ea\'bfczyznach,\par
kobietach i...\par
- Sprawach intymnych - doko\'f1czy\'b3a.\par
- Tak, w\'b3a\'9cnie o tych sprawach.\par
- Ju\'bf rozmawiali\'9cmy o tym par\'ea lat temu.\par
- Pami\'eatam i my\'9cla\'b3em, \'bfe ty te\'bf o tym pami\'eatasz, ale Cole powiedzia\'b3,\par
\'bfe znowu pyta\'b3a\'9c go, sk\'b9d si\'ea bior\'b9 dzieci. On uwa\'bfa, \'bfe nic nie zrozumia\'b3a\'9c.\par
Czy to prawda?\par
- Nie. Wszystko dobrze zrozumia\'b3am, gdy\'bf \'9cwietnie mi wyja\'9cni\'b3e\'9c.\par
- Tak te\'bf my\'9cla\'b3em. Zadawa\'b3a\'9c wtedy bardzo du\'bfo pyta\'f1.\par
- A ty cierpliwie na nie odpowiada\'b3e\'9c. Jako jedyny z braci powiedzia\'b3e\'9c\par
co\'9c sensownego. Travis sprowadzi\'b3 wszystko do pszcz\'f3\'b3 i ro\'9clinek, a potem\par
zacz\'b9\'b3 mi opowiada\'e6 jakie\'9c biblijne przypowie\'9cci. Potem m\'f3wi\'b3 o bochenkach\par
chleba, kt\'f3re si\'ea same rozmna\'bfa\'b3y, i wtedy ju\'bf si\'ea zupe\'b3nie zgubi\'b3am. Jeszcze\par
doda\'b3, \'bfe za par\'ea lat ja te\'bf si\'ea rozmno\'bf\'ea, zupe\'b3nie jak ten chleb. Kiedy\par
zapyta\'b3am go, jak to si\'ea stanie, wys\'b3a\'b3 mnie do Douglasa.\par
- A co ci powiedzia\'b3 Douglas? - spyta\'b3 Adam. Mimo \'bfe ju\'bf dobrze zna\'b3\par
t\'ea histori\'ea, bardzo lubi\'b3 jej s\'b3ucha\'e6.\par
- Powiedzia\'b3 mi, bym ruszy\'b3a g\'b3ow\'b9. Zachowywa\'b3 si\'ea jak gbur, widocznie\par
ten temat go kr\'eapuje. Nawet nie chcia\'b3 na mnie spojrze\'e6. Przez ca\'b3y czas\par
powtarza\'b3: \f1\'84na mi\f0\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9" i w ko\'f1cu powiedzia\'b3, \'bfe mieszkam na wsi\par
i wystarczy, \'bfebym si\'ea rozejrza\'b3a doko\'b3a, a wtedy na pewno wszystko zrozu-\par
miem. Powiedzia\'b3am mu, \'bfe rozgl\'b9dam si\'ea doko\'b3a przez ostatnie jedena\'9ccie\par
lat, ale i tak niczego nie rozumiem. W desperacji pokaza\'b3 mi konie i rzek\'b3,\par
\'bfe jak dorosn\'ea, to b\'ead\'ea jak klacz, a jaki\'9c m\'ea\'bfczyzna przyjdzie do mnie jak\par
ogier.\par
Adam \'9cmia\'b3 si\'ea tak, \'bfe \'b3zy nap\'b3yn\'ea\'b3y mu do oczu.\par
- Powiedz mi jeszcze raz, jak zareagowa\'b3a\'9c na to por\'f3wnanie?\par
- By\'b3am bardzo dotkni\'eata, a por\'f3wnanie uzna\'b3am za niesmaczne, wi\'eac\par
Douglas przys\'b3a\'b3 mnie do ciebie.\par
Wytar\'b3 oczy wierzchem d\'b3oni i w ko\'f1cu si\'ea uspokoi\'b3.\par
- Skoro tak dobrze pami\'eata\'b3a\'9c nasz\'b9 rozmow\'ea, to dlaczego chcia\'b3a\'9c, \'bfeby\par
Cole ci to jeszcze wyja\'9cnia\'b3?\par
- Nie mog\'b3am si\'ea powstrzyma\'e6 - przyzna\'b3a. - Cole si\'ea wtedy tak \'9cmiesznie\par
zachowuje. Od razu si\'ea czerwieni i robi si\'ea taki podniecony, a to, jak wiesz,\par
zupe\'b3nie do niego nie pasuje. B\'ead\'ea tak d\'b3ugo go pyta\'e6, a\'bf mi w ko\'f1cu odpowie.\par
Adam ponownie si\'ea za\'9cmia\'b3.\par
- Koniecznie tak zr\'f3b. Ciekaw jestem, jakiego por\'f3wnania u\'bfyje tym\par
razem. Na pewno jakiego\'9c \'9cmiesznego.\par
Westchn\'b9\'b3 i zmieni\'b3 temat na bardziej powa\'bfny.\par
- Chyba teraz powinni\'9cmy porozmawia\'e6 o tym, co czu\'b3a\'9c, kiedy ca\'b3owa\'b3a\'9c\par
si\'ea z Harrisonem.\par
Mary Roses nie oponowa\'b3a. Nie czu\'b3a si\'ea bynajmniej skr\'eapowana czy\par
zawstydzona, poniewa\'bf Adam zawsze dzia\'b3a\'b3 na ni\'b9 koj\'b9co. Nie by\'b3o tematu,\par
kt\'f3rego nie mog\'b3aby z nim poruszy\'e6. Gdy opowiada\'b3a mu o tym, co j\'b9 dr\'eaczy,\par
zawsze umia\'b3 wys\'b3ucha\'e6 jej z uwag\'b9. Wi\'ea\'9f mi\'eadzy ni\'b9 i Adamem by\'b3a bardzo\par
silna, a jej wiara w jego poczucie sprawiedliwo\'9cci - bezgraniczna.\par
Adama niepokoi\'b3o, \'bfe mog\'b3a by\'e6 zaskoczona swymi uczuciami do Harri-\par
sona. Przypuszcza\'b3, \'bfe Mary Roses \'9fle zinterpretowa\'b3a sw\'b9 nami\'eatno\'9c\'e6 i ponie-\par
wa\'bf jej nie rozumie, b\'eadzie przed ni\'b9 ucieka\'e6. Pragn\'b9\'b3, by jego siostra nie ba\'b3a\par
si\'ea niczego i nikogo. Uwa\'bfa\'b3, \'bfe powinna cieszy\'e6 si\'ea \'bfyciem, a nie, tak jak\par
on sam przez wiele lat, obawia\'e6 si\'ea go.\par
- M\'ea\'bfczyzna mo\'bfe i\'9c\'e6 do \'b3\'f3\'bfka z kobiet\'b9 nie kochaj\'b9c jej. Czy to\par
rozumiesz?\par
- Tak, rozumiem. Kobieta mo\'bfe zachowa\'e6 si\'ea w ten sam spos\'f3b, prawda?\par
- Tak czasem bywa.\par
- Chcia\'b3by\'9c, \'bfebym zda\'b3a sobie spraw\'ea z tego, \'bfe po\'bf\'b9danie nie musi i\'9c\'e6\par
w parze z mi\'b3o\'9cci\'b9?\par
-Tak.\par
- Nie martw si\'ea o mnie. Niepokoisz si\'ea, bo jestem niewinna, ale pami\'eataj,\par
\'bfe niewinna nie znaczy g\'b3upia.\par
- Tak, masz racj\'ea.\par
Rozmawiali jeszcze par\'ea minut, dop\'f3ki Mary Roses nie zachcia\'b3o si\'ea spa\'e6.\par
Poca\'b3owa\'b3a Adama na dobranoc.\par
- Szkoda, \'bfe nie ma z nami mamy. T\'easkni\'ea za ni\'b9.\par
- Kiedy\'9c na pewno b\'eadzie z nami - zapewni\'b3 Adam. - Koszmar, kt\'f3ry\par
prze\'bfywa, musi si\'ea sko\'f1czy\'e6. By\'e6 mo\'bfe pani Livonia zmieni zdanie i pozwoli\par
mamie odej\'9c\'e6. W\'b9tpi\'ea, czy mama zechce odej\'9c\'e6 sama, zanim Livonia umrze.\par
W tej chwili jest ona ca\'b3kowicie uzale\'bfniona od mamy.\par
- Nie mog\'ea sobie wyobrazi\'e6, jak zachowywa\'b3abym si\'ea, gdybym by\'b3a\par
niewidoma. Nie s\'b9dz\'ea jednak, bym sta\'b3a si\'ea tak z\'b3o\'9cliwa jak Livonia.\par
- Ona zw\'b3aszcza teraz potrzebuje mamy bardziej ni\'bf ty, Mary Roses.\par
- Czy jej synowie s\'b9 rzeczywi\'9ccie tacy nieczuli, \'bfe zapomnieli o w\'b3asnej\par
matce?\par
- Znasz odpowied\'9f na to pytanie. Zrobi\'b9 wszystko, \'bfeby zagarn\'b9\'e6 jej\par
maj\'b9tek. Roses i Livonia mieszkaj\'b9 teraz w chacie ko\'b3o dawnej posiad\'b3o\'9cci,\par
kt\'f3r\'b9 synowie ju\'bf sprzedali. Na razie jako\'9c sobie we dwie radz\'b9. Tak d\'b3ugo,\par
jak synowie Livonii zostawi\'b9 je w spokoju, nie stanie im si\'ea \'bfadna krzywda.\par
- Wysy\'b3acie im pieni\'b9dze regularnie, prawda?\par
- Robimy, co mo\'bfemy. Id\'9f ju\'bf do \'b3\'f3\'bfka. Chc\'ea jeszcze sko\'f1czy\'e6 czyta\'e6 ten\par
rozdzia\'b3 o konstytucji. Mam zamiar podyskutowa\'e6 z Harrisonem jutro wieczo-\par
rem i chc\'ea by\'e6 do tego przygotowany.\par
- Zanim p\'f3jd\'ea spa\'e6, napisz\'ea do mamy list. Musz\'ea jej opowiedzie\'e6 o Har-\par
risonie. Na pewno chcia\'b3aby zna\'e6 ka\'bfdy szczeg\'f3\'b3.\par
- My\'9cla\'b3em, \'bfe ju\'bf jej o nim pisa\'b3a\'9c.\par
- Tak, ale to by\'b3o, zanim mnie poca\'b3owa\'b3. Koniecznie musz\'ea mamie o tym\par
napisa\'e6. Dobranoc. Kocham ci\'ea.\par
- Ja te\'bf ci\'ea kocham, siostrzyczko.\par
Mary Roses posz\'b3a spa\'e6 i zasypiaj\'b9c my\'9cla\'b3a o tym, jakie cudowne jest jej\par
\'bfycie. Mieszka w pi\'eaknej dolinie ze wspania\'b3ymi bra\'e6mi, a na dodatek ma\par
wielbiciela, kt\'f3ry kiedy\'9c zacznie j\'b9 uwodzi\'e6. Najpierw b\'eadzie si\'ea z nim troch\'ea\par
droczy\'e6, a potem da si\'ea usidli\'e6.\par
Jej plany by\'b3y wielkie, a \'bfycie - wspania\'b3e.\par
By\'b3a zakochana.\par
17 maja 1863\par
Droga Mamo Roses!\par
S\'b3yszeli\'9cmy tyle sprzecznych wiadomo\'9cci o wojnie, \'bfe nie wiemy, co o tym\par
my\'9cle\'e6. Zar\'f3wno P\'f3\'b3noc, jak i Po\'b3udnie przypisuj\'b9sobie wszystkie zwyci\'eastwa,\par
wi\'eac kiedy docieraj\'b9jakie\'9c wie\'9cci, na og\'f3\'b3 nie mo\'bfna im wierzy\'e6. Jedyna rzecz,\par
kt\'f3r\'b9, wiemy na pewno, to fakt, \'bfe gin\'b9, setki m\'b3odych ludzi. Pr\'f3bujemy jednak,\par
tak jak nam radzi\'b3a\'9c, nie przejmowa\'e6 si\'ea tym wszystkim, lecz jest to bardzo\par
trudne. Ci\'b9gle jeste\'9c obecna w naszych my\'9clach, modlitwach i sercach.\par
Tw\'f3j list przyni\'f3s\'b3 nam ogromn\'b9, ulg\'ea. Byli\'9cmy tak szcz\'ea\'9cliwi, i\'bf wreszcie,\par
po prawie miesi\'b9cu oczekiwa\'f1, mamy od Ciebie jakie\'9c wiadomo\'9cci, \'bfe uczci-\par
li\'9cmy to uroczyst\'b9, kolacj\'b9: Cole zrobi\'b3 potraw\'ea z wiewi\'f3rek, Douglas upiek\'b3\par
ciastka, a ja przygotowa\'b3em \'9cwie\'bfe warzywa z naszego ogr\'f3dka. Na deser\par
jedli\'9cmy pieczone jab\'b3ka i mi\'eatowe cukierki. Po kolacji zacz\'eali\'9cmy \'9cpiewa\'e6.\par
Wydaje mi si\'ea, \'bfe ja i Cole byli\'9cmy zupe\'b3nie nie\'9fli, a Douglas i Travis\par
beznadziejni, lecz nikt tak strasznie nie fa\'b3szowa\'b3, jak Mary Roses. Twoja\par
imienniczka nie \'9cpiewa\'b3a, tylko po prostu wy\'b3a.\par
Zacz\'b9\'b3em si\'ea zastanawia\'e6 nad kupnem fortepianu, kiedy troch\'ea, podro\'9cnie,\par
ale oczywi\'9ccie musieliby\'9cmy znale\'9f\'e6 jej nauczyciela, \'bfeby j\'b9, odpowiednio\par
przeszkoli\'b3. Teraz wydaje mi si\'ea, \'bfe nie jest to najlepszy pomys\'b3. Chyba by\'b3oby\par
to strat\'b9 czasu, poniewa\'bf ma\'b3a zupe\'b3nie nie ma s\'b3uchu. Mimo to uwa\'bfamy, \'bfe\par
powinna by\'e6 dobrze wykszta\'b3cona i wa\'bfne jest, by cho\'e6 troch\'ea zna\'b3a si\'ea na\par
muzyce. Zastanawiamy si\'ea, co powinna umie\'e6. Travis uwa\'bfa, \'bfe musi nauczy\'e6\par
si\'ea francuskiego. M\'f3wi, \'bfe wykszta\'b3ceni ludzie w\'b3adaj\'b9 co najmniej dwoma\par
j\'eazykami. Na razie jednak ograniczamy si\'ea do angielskiego. Najgorzej jest\par
z gramatyk\'b9, z kt\'f3r\'b9, ma du\'bfe k\'b3opoty - zw\'b3aszcza z czasownikami. Zgodnie\par
z Twoj\'b9, rad\'b9 nie przesadzamy z poprawianiem jej i zawsze chwalimy, kiedy\par
dobrze wykona jakie\'9c zadanie. Lubi sprawia\'e6 nam rado\'9c\'e6, a gdy si\'ea u\'9cmiecha,\par
to tak, jak gdyby promie\'f1 s\'b3o\'f1ca zawita\'b3 w nasze progi. Ona o\'9cwietla pok\'f3j,\par
Mamo, niczym tysi\'b9ce zapalonych \'9cwiec.\par
Cole pokaza\'b3 nam projekt domu, kt\'f3ry chce wybudowa\'e6. Byli\'9cmy oszo\'b3o-\par
mieni ka\'bfdym szczeg\'f3\'b3em, nie wiedzieli\'9cmy, \'bfe jest tak uzdolniony. Obawiam\par
si\'ea, \'bfe bierze na siebie za du\'bf\'b9. odpowiedzialno\'9c\'e6, ale nie chc\'ea go zniech\'eaca\'e6.\par
Dom, kt\'f3rego projekt nam przedstawi\'b3, ma by\'e6 dwupi\'eatrowy z pi\'eacioma\par
sypialniami i tak ogromny, jak w eleganckich posiad\'b3o\'9cciach na Po\'b3udniu.\par
Zasugerowa\'b3em, by na zewn\'b9trz by\'b3 bardzo skromny, \'bfeby nie przyci\'b9ga\'b3\par
niczyjej uwagi. Z mojego do\'9cwiadczenia wynika, \'bfe je\'9cli ludzie widz\'b9, jaki\'9c\par
\'b3adny dom, to uwa\'bfaj\'b9, \'bfe w \'9crodku s\'b9. bogactwa i staj\'b9, si\'ea zawistni. Je\'bfeli\par
kto\'9c posiada co\'9c lepszego ni\'bf oni, to zaraz chcieliby to mie\'e6 za darmo i nie\par
maj\'b9. zamiaru na to zapracowa\'e6. Ludzie z Blue Belle nie s\'b9 tacy jak miesz-\par
czuchy. My tutaj szanujemy cudz\'b9 w\'b3asno\'9c\'e6. Mam teraz siedem ksi\'b9\'bfek w mojej\par
bibliotece, a Travis wybiera si\'ea w przysz\'b3ym tygodniu do Hammond i rozejrzy\par
si\'ea, co mo\'bfna stamt\'b9d przywie\'9f\'e6. Douglas zacz\'b9\'b3 oswaja\'e6 par\'ea dzikich\par
mustang\'f3w, kt\'f3re schwyta\'b3 razem z Cole'em. Douglas ma dar porozumiewania\par
si\'b9 ze zwierz\'eatami. M\'f3wi, \'bfe nie rozmawiaj\'b9 z nim, ale daj\'b9 mu zna\'e6, kiedy\par
co\'9c jest nie tak.\par
Powoli zaczynamy dzieli\'e6 si\'ea obowi\'b9zkami. Popatrz, jakie to ciekawe, \'bfe\par
B\'f3g obdarzy\'b3 ka\'bfdego z nas jakim\'9c szczeg\'f3lnym talentem. Ja mam g\'b3ow\'ea do\par
cyfr, wi\'eac prowadz\'ea rachunki. Jest ca\'b3a kupa papierkowej roboty zwi\'b9zanej\par
z zakupem ziemi, a poza tym zacz\'b9\'b3em prowadzi\'e6 ksi\'eag\'ea naszych wydatk\'f3w.\par
Morrison zaproponowa\'b3 nam kredyt na materia\'b3y budowlane. B\'eadziemy musieli\par
go sp\'b3aca\'e6 co drugi miesi\'b9c, a odsetki ustali on sam. Wed\'b3ug mnie to co\'9c\par
w rodzaju po\'bfyczki. Je\'9cli w pude\'b3ku po cygarach nie mamy ju\'bf pieni\'eadzy, to\par
radzimy sobie bez nich. Nigdy nie je\'bfd\'bf\'ea do miasta. Post\'b9pi\'b3em tak, jak mi\par
radzi\'b3a\'9c, i staram si\'ea zwraca\'e6 na siebie jak najmniej uwagi. Wszyscy s\'b9siedzi\par
ju\'bf tu byli, \'bfeby mnie pozna\'e6, i my\'9cl\'ea, \'bfe oswoili si\'ea z moj\'b9 obecno\'9cci\'b9 Nowi\par
przybysze s\'b9 nieco zdziwieni, kiedy si\'ea dowiaduj\'b9 \'bfe \'bfyje w\'9cr\'f3d nich Murzyn,\par
ale jestem pewien, \'bfe kiedy poznaj\'b9 pozosta\'b3ych cz\'b3onk\'f3w rodziny, b\'ead\'b9 ca\'b3kiem\par
zdezorientowani. Cole twierdzi, \'bfe poniewa\'bf mieszka\'f1cy Blue Belle akceptuj\'b9\par
mnie, to ci nowi wyobra\'bfaj\'b9 sobie, \'bfe tak musi by\'e6. Oczywi\'9ccie pomog\'b3o tu\par
zdobycie przyja\'9fni Morrisona. Byli naprawd\'ea w k\'b3opocie, kiedy zapad\'b3 si\'ea im\par
dach. Poszed\'b3em wtedy do miasta i pomog\'b3em po\'b3o\'bfy\'e6 nowy. Pani Morrison\par
zaj\'ea\'b3a si\'ea w tym czasie Mary Roses i mimo tego, \'bfe, jak twierdzi nasza\par
siostrzyczka, ma\'b3a Cathrine uderzy\'b3a j\'b9 i szarpa\'b3a za w\'b3osy, jeste\'9cmy przeko-\par
nani, \'bfe bawi\'b3a si\'ea dobrze z now\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9;\par
Chyba troch\'ea odbieg\'b3em od tematu. Sko\'f1czy\'b3em na tym, \'bfe B\'f3g da\'b3 ka\'bfdemu\par
z nas jaki\'9c okre\'9clony dar, a potem zacz\'b9\'b3em si\'ea chwali\'e6. Teraz napisz\'ea ci\par
o moich braciach. Cole ci\'b9gle \'e6wiczy si\'ea w sztuce strzelania, dzi\'eaki czemu\par
chroni nas i poluje. I chocia\'bf przyznajemy, \'bfe jest w tym bardzo dobry, nie\par
chcemy, \'bfeby sta\'b3 si\'ea bandyt\'b9, Ciesz\'ea si\'ea, \'bfe jest uzdolniony r\'f3wnie\'bf w stawia-\par
niu dom\'f3w i \'bfe przy okazji pomaga te\'bf innym. Douglas oswaja dzikie konie,\par
a Side Camp wspomnia\'b3 kiedy\'9c, \'bfe ch\'eatnie kupi takiego, kt\'f3ry nada si\'ea pod\par
siod\'b3o. Douglas chce postawi\'e6 stajni\'ea, zanim zbudujemy dom, i ci\'b9gle sprze-\par
czaj\'b9 si\'ea z Cole 'em, od czego nale\'bfa\'b3oby zacz\'b9\'e6. Cole w ko\'f1cu ust\'b9pi Dougla-\par
sowi, ale chce si\'ea z nim troch\'ea podroczy\'e6.\par
Travis dba o zaopatrzenie naszego gospodarstwa. Ten ch\'b3opak potrafi\par
ka\'bfdego zagada\'e6. Kiedy tylko czego\'9c potrzebujemy, zawsze potrafi to za\'b3atwi\'e6.\par
Jeszcze nie wiemy, jakim talentem zosta\'b3a obdarzona nasza siostrzyczka.\par
Na pewno nie ma to nic wsp\'f3lnego ze sztuk\'b9. Na dow\'f3d za\'b3\'b9czam rysunek,\par
kt\'f3ry zrobi\'b3a dla Ciebie. Ma on przedstawia\'e6 nasz\'b9, chatk\'ea, ale w\'b9tpi\'ea, czy by\'9c\par
si\'ea tego domy\'9cli\'b3a. Dla mnie to po prostu bazgro\'b3y. Poniewa\'bf by\'b3a bardzo\par
dumna ze swego dzie\'b3a, to\'9cmy oczywi\'9ccie j\'b9 bardzo chwalili. Nie znosi, jak\par
nazywamy j\'b9 dzieckiem. Nie reaguje te\'bf na imi\'b9 Mary. Je\'bfeli chcemy, by nam\par
odpowiedzia\'b3a, musimy zawo\'b3a\'e6 j\'b9 pe\'b3nym imieniem. To naprawd\'ea g\'b3upie bez\par
przerwy zwraca\'e6 si\'ea do niej Mary Roses Claybome, ale bardzo jej na tym\par
zale\'bfy, wi\'eac niech ju\'bf tak b\'eadzie. Ka\'bfdego dnia zadaje nam setki pyta\'f1. Nadal\par
uwa\'bfam, \'bfe jest m\'b9drzejsza od nas wszystkich razem wzi\'eatych, a moi bracia\par
widz\'b9c, w jaki spos\'f3b wymusza na nas wszystko, czego chce, ca\'b3kowicie si\'ea\par
ze mn\'b9 zgadzaj\'b9\par
Pilnujemy, \'bfeby zachowywa\'b3a si\'ea jak nale\'bfy. Je\'bfeli nas nie s\'b3ucha, zamy-\par
kamy j\'b9 sam\'b9 dop\'f3ki nie zrozumie, \'bfe \'9fle post\'b9pi\'b3a. Jest bardzo nieszcz\'ea\'9cliwa,\par
kiedy si\'ea o niej zapomina. Cole zawsze got\'f3w jest jej ust\'b9pi\'e6, poniewa\'bf ma\par
mi\'eakkie serce, ale on tak\'bfe zdaje sobie spraw\'ea, i\'bf ma\'b3a musi wiedzie\'e6, \'bfe nie\par
b\'eadziemy wszystkiego tolerowa\'e6.\par
Wcale nie wydaje mi si\'ea, aby by\'b3a taka nieszcz\'ea\'9cliwa, kiedy zostawiamy j\'b9\par
sam\'b9. Nie dalej ni\'bf wczoraj pracowa\'b3a ze mn\'b9 w ogrodzie. Chcia\'b3a, \'bfebym\par
przerwa\'b3, wzi\'b9\'b3 j\'b9 do domu i da\'b3 mi\'eatowego cukierka. Kiedy odm\'f3wi\'b3em, posz\'b3a\par
tam sama i wzi\'ea\'b3a go sobie. Dobrze wiedzia\'b3a, \'bfe b\'eadzie ukarana, poniewa\'bf\par
nie zadowoli\'b3a si\'ea jednym cukierkiem. Zjad\'b3a wszystkie co do jednego. Po kilku\par
minutach wysz\'b3a na zewn\'b9trz, a na jej buzi widoczne by\'b3y zielone plamy. Nios\'b3a\par
sw\'f3j kocyk i szmacian\'b9 lalk\'ea, kt\'f3r\'b9 zrobi\'b3 dla niej Travis. Przesz\'b3a tu\'bf ko\'b3o\par
mnie i skierowa\'b3a si\'ea przez podw\'f3rze w stron\'ea wielkiego pnia, po czym na nim\par
usiad\'b3a i zacz\'ea\'b3a szlocha\'e6. Rozpracowa\'b3a ka\'bfdego z nas, Mamo. Musia\'b3em\par
odwr\'f3ci\'e6 g\'b3ow\'ea, by nie wybuchn\'b9\'e6 \'9cmiechem.\par
Na tym sko\'f1cz\'ea. Travis i Douglas dali mi ju\'bf swoje listy do Ciebie, a Cole\par
w\'b3a\'9cnie ko\'f1czy pisa\'e6. Sprawia nam wielk\'b9 przyjemno\'9c\'e6, \'bfe adresujesz do\par
ka\'bfdego z nas osobny li\'9ccik. Ka\'bfdy z nas lubi sp\'eadzi\'e6 chocia\'bf ma\'b3\'b9 chwil\'ea\par
tylko z Tob\'b9 i jestem pewien, \'bfe kiedy Mary Roses podro\'9cnie i b\'eadzie umia\'b3a\par
czyta\'e6, tak\'bfe to doceni.\par
Moi bracia rozwa\'bfaj\'b9 mo\'bfliwo\'9c\'e6 wst\'b9pienia do armii i zrobienia wszyst-\par
kiego, co w ich mocy, by P\'f3\'b3noc wygra\'b3a t\'ea wojn\'ea. W\'9ccieka mnie ka\'bfda\par
wzmianka na ten temat, ale my\'9cl\'ea, i\'bf uda\'b3o mi si\'ea wreszcie ich przekona\'e6, \'bfe\par
cho\'e6 pobudki ich s\'b9 s\'b3uszne, nie mog\'b9 st\'b9d wyje\'bfd\'bfa\'e6. Wszyscy z\'b3o\'bfyli\'9cmy\par
\'9clubowanie naszej siostrze i musimy jej dobro przedk\'b3ada\'e6 nade wszystko.\par
Travis by\'b3 zdania, \'bfe dziecko nie potrzebuje nas wszystkich naraz, ale kiedy\par
zwr\'f3ci\'b3em uwag\'ea na to, \'bfe ka\'bfdy z nas spe\'b3nia tu jak\'b9\'9c po\'bfyteczn\'b9 rol\'ea, zgodzi\'b3\par
si\'ea ze mn\'b9. To prawda, Mamo, potrzeba a\'bf czterech prawie doros\'b3ych m\'ea\'bfczyzn,\par
by zajmowa\'e6 si\'ea Mary Roses. \'afycie tu jest ci\'ea\'bfkie. Trzeba da\'e6 z siebie wszystko.\par
aby prze\'bfy\'e6.\par
Co noc modlimy si\'ea za dzielnych \'bfo\'b3nierzy z P\'f3\'b3nocy.\par
Nie chcia\'b3bym jednak ko\'f1czy\'e6 mego listu tak smutnym akcentem. Zdziwili-\par
\'9cmy si\'ea, gdy ten \'9cliczny medalion, kt\'f3ry wys\'b3a\'b3a\'9c, dotar\'b3 tu do nas. Paczka nie\par
by\'b3a nawet naruszona. Mary Roses przy\'b3apa\'b3a nas, kiedy\'9cmy go podziwiali.\par
Powiedzieli\'9cmy jej, \'bfe przys\'b3a\'b3a\'9c to dla niej, lecz dostanie go dopiero na swoje\par
szesnaste urodziny. I wiesz co, Mamo? Urz\'b9dzi\'b3a nam niez\'b3\'b9 awantur\'ea, ale\par
\'bfaden z nas nie ust\'b9pi\'b3. Znale\'9fli\'9cmy kompromisowe wyj\'9ccie i obiecali\'9cmy\par
ma\'b3ej, \'bfe b\'eadzie mog\'b3a popatrze\'e6 na medalion ka\'bfdego wieczora, zanim p\'f3jdzie\par
spa\'e6. I w ten spos\'f3b mamy ju\'bf trzeci wieczorny zwyczaj. Ma\'b3a musi napi\'e6 si\'ea\par
wody, wys\'b3ucha\'e6 bajki do poduszki, a teraz jeszcze ogl\'b9da sw\'f3j medalion.\par
Na pewno jest przy niej sporo roboty, ale za to ile sprawia nam rado\'9cci.\par
Kochaj\'b9cy ci\'ea\par
Adam\par
Delikatny i dobroduszny Harrison, na oczach Mary Roses przemieni\} si\'ea\par
nagle we w\'9cciek\'b3ego szale\'f1ca. Dzie\'f1 sta\'b3 si\'ea prawdziwym koszmarem. Posta-\par
nowi\'b3a powiedzie\'e6 Adamowi o tym przy kolacji.\par
Wed\'b3ug niej wszystkiemu zawini\'b3 Harrison. By\'b3a tak na niego w\'9cciek\'b3a, \'bfe\par
postanowi\'b3a z nim nie rozmawia\'e6.\par
Dzie\'f1 zacz\'b9\'b3 si\'ea zupe\'b3nie normalnie. Mary Roses sp\'eadzi\'b3a przesz\'b3o godzin\'ea\par
szykuj\'b9c si\'ea do wyjazdu. Chcia\'b3a wygl\'b9da\'e6 jak naj\'b3adniej, w\'b3a\'9cnie dla Harri-\par
sona. Wcale nie uwa\'bfa\'b3a, \'bfe jest pr\'f3\'bfna, poniewa\'bf na og\'f3\'b3 nosi\'b3a to, co by\'b3o\par
wygodne. Ale tego dnia chcia\'b3a wygl\'b9da\'e6 pi\'eaknie dla m\'ea\'bfczyzny jej sn\'f3w,\par
kt\'f3ry poca\'b3owa\'b3 j\'b9 zesz\'b3ego wieczora. Wiedzia\'b3a, \'bfe to \'9cmieszne, ale nie\par
przejmowa\'b3a si\'ea tym. Po przymierzeniu trzech stroj\'f3w wybra\'b3a b\'b3\'eakitn\'b9\par
sp\'f3dniczk\'ea i bia\'b3\'b9 bluzk\'ea, a w\'b3osy zwi\'b9za\'b3a bia\'b3o-niebiesk\'b9 wst\'b9\'bfk\'b9. Nie by\'b3a\par
zachwycona swoim wygl\'b9dem, ale s\'b9dzi\'b3a, \'bfe z urod\'b9, kt\'f3r\'b9 da\'b3 jej B\'f3g, nie\par
mo\'bfe wygl\'b9da\'e6 lepiej.\par
Szybko zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe niepotrzebnie zawraca sobie g\'b3ow\'ea. Po\par
zdawkowym przywitaniu, Harrison zachowywa\'b3 si\'ea ca\'b3kiem oboj\'eatnie.\par
Do miasta pojechali wszyscy opr\'f3cz Adama. Travis chcia\'b3 tam odebra\'e6\par
paczk\'ea, Cole i Harrison mieli kupi\'e6 nowe uzdy, a Douglas wybiera\'b3 si\'ea do\par
ku\'9fni, \'bfeby porozmawia\'e6 z kowalem. Mary Roses natomiast chcia\'b3a kupi\'e6 r\'f3\'bfne\par
rzeczy, kt\'f3re mog\'b3yby si\'ea przyda\'e6 jej nowej przyjaci\'f3\'b3ce, Corrie.\par
Mary Roses pogodzi\'b3a si\'ea z tym, \'bfe Harrison j\'b9 ignoruje, ale by\'b3a oburzona\par
jego nierozs\'b9dnym zachowaniem. Upar\'b3 si\'ea, \'bfe we\'9fmie ze sob\'b9 stary rewolwer,\par
do tego na\'b3adowany, i zapewnia\'b3 Cole'a, i\'bf b\'eadzie w stanie si\'ea nim obroni\'e6.\par
Mary Roses trudno by\'b3o zrozumie\'e6, dlaczego jest taki zawzi\'eaty. Wiedzia\'b3a, \'bfe\par
jej bracia s\'b9 uzbrojeni, ale oni umieli obchodzi\'e6 si\'ea z broni\'b9 i robili to dla\par
ochrony. G\'b3upawy rewolwerowiec Webster wraz \'bfe swymi kompanami ci\'b9gle\par
grasowa\'b3 po okolicy i dop\'f3ki Clayborne'owie nie byli pewni, czy opu\'9cci\'b3 ten\par
teren, musieli mie\'e6 si\'ea na baczno\'9cci.\par
Poniewa\'bf by\'b3 czwartek, nikt nie spodziewa\'b3 si\'ea zobaczy\'e6 kt\'f3rego\'9c z Clay-\par
bome'\'f3w w mie\'9ccie. Id\'b9c do sklepu pana Momsona Mary Roses modli\'b3a si\'ea,\par
by nie spotka\'e6 tam Catherine. Wiedzia\'b3a, \'bfe widok tej dziewczyny bez \'bfenady\par
flirtuj\'b9cej z Hamsonem sprawi jej przykro\'9c\'e6. On by\'b3 taki naiwny (zreszt\'b9 jak\par
wi\'eakszo\'9c\'e6 m\'ea\'bfczyzn, kt\'f3rzy daj\'b9 zwodzi\'e6 si\'ea kobietom), \'bfe nie podejrzewa\'b3,\par
do czego zmierza Catherine, ale Mary Roses dobrze to wiedzia\'b3a. Catherine\par
chcia\'b3a po prostu z\'b3owi\'e6 Harrisona w pu\'b3apk\'ea ma\'b3\'bfe\'f1stwa. Znalezienie m\'ea\'bf-\par
czyzny nie stanowi\'b3o w tej okolicy problemu, poniewa\'bf by\'b3o ich prawie sto\par
razy wi\'eacej ni\'bf kobiet, lecz znalezienie dobrego cz\'b3owieka nale\'bfa\'b3o tu do\par
rzadko\'9cci.\par
Mary Roses wcale nie uwa\'bfa\'b3a, \'bfe jest zazdrosna. Po prostu opiekowa\'b3a si\'ea\par
swoim go\'9cciem, a Catherine powinna sobie znale\'9f\'e6 kogo\'9c innego. W czasie\par
jazdy do miasta Mary Roses co najmniej pi\'ea\'e6 razy prosi\'b3a Douglasa i Cole'a,\par
by zaj\'eali si\'ea Hamsonem. Obu braciom szybko znudzi\'b3o si\'ea sk\'b3adanie obietnic,\par
\'bfe to zrobi\'b9, wi\'eac nakazali jej, by zostawi\'b3a ich w spokoju. Mia\'b3a zamiar\par
poprosi\'e6 o to samo Trayisa, lecz ten jecha\'b3 na koniu tu\'bf obok Harrisona,\par
a Mary Roses nie chcia\'b3a, by go\'9c\'e6 dowiedzia\'b3 si\'ea o jej przesadnej trosce.\par
Ku jej rado\'9cci w sklepie nie by\'b3o Catherine. Mary Roses widzia\'b3a, jak\par
Harrison rozmawia z panem Morrisonem i jak zostaje przedstawiony Floydowi\par
Penneyville'owi, mieszkaj\'b9cemu od niedawna w tych stronach. Tematem roz-\par
mowy by\'b3 coroczny sp\'ead byd\'b3a, kt\'f3ry sko\'f1czy\'b3 si\'ea trzy tygodnie temu. Obaj\par
m\'ea\'bfczy\'9fni \'bfa\'b3owali, \'bfe nie uczestniczyli w tym wydarzeniu.\par
Mary Roses wychodzi\'b3a ze sklepu, by pojecha\'e6 po Douglasa do ku\'9fni, kiedy\par
spotka\'b3a Dooleya. W tym czasie Cole, Travis i Harrison rozmawiali z Floydem.\par
- Dzie\'f1 dobry, panno Mary. Jak pani dzi\'9c pi\'eaknie wygl\'b9da. Henry mnie\par
pogoni\'b3 - powiedzia\'b3 i przypominaj\'b9c sobie o dobrych obyczajach, zdj\'b9\'b3\par
kapelusz. - Ju\'bf powiedzieli\'9cmy Cole'owi, \'bfe Webster jest tu razem ze swoimi\par
kumplami. Szuka tylko k\'b3opot\'f3w.\par
- Zawsze trzeba by\'e6 na wszystko przygotowanym - przytoczy\'b3a s\'b3owa\par
Adama.\par
Przeszli przez drewnian\'b9 k\'b3adk\'ea.\par
- Henry m\'f3wi\'b3 mi, \'bfe panienka zanosi r\'f3\'bfne rzeczy szalonej Corrie. Czy\par
to prawda?\par
- Tak, ale Corrie wcale nie jest wariatk\'b9. I powiedz to swoim znajomym.\par
Ona jest moj\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9.\par
- Henry m\'f3wi\'b3, \'bfe panienka na pewno to powie. Mam dla panienki z\'b3\'b9\par
wiadomo\'9c\'e6. Bickley razem ze swoimi kumplami ze stra\'bfy chce jecha\'e6 na g\'f3r\'ea\par
i wyrzuci\'e6 stamt\'b9d Corrie. Uwa\'bfaj\'b9, \'bfe jest niebezpieczna dla otoczenia.\par
Mary Roses przerazi\'b3a si\'ea.\par
- Jak oni mog\'b9! - wykrzykn\'ea\'b3a. Z\'b3apa\'b3a Dooleya za rami\'ea. - Czy ju\'bf\par
wyjechali?\par
- Jeszcze nie, ale przygotowuj\'b9 si\'ea do wyjazdu - wyja\'9cni\'b3 Dooley. - Na\par
razie rozmawiaj\'b9 z nimi Henry i Duch. Panienka sama wie, jak Bickley lubi\par
si\'ea chwali\'e6. Chyba jest bratem samego diab\'b3a, panno Mary. Jego miejsce jest\par
w Hammond, a nie tutaj, gdzie udaje takiego wa\'bfniaka. Jego kumple s\'b9jeszcze\par
gorsi ni\'bf on. Jeden z nich jest taki brzydki, \'bfe chce mi si\'ea rzyga\'e6, jak na niego\par
patrz\'ea. M\'f3wi\'b9, \'bfe s\'b9 ze stra\'bfy, i my\'9cl\'b9, \'bfe im wszystko wolno.\par
Staruszek a\'bf si\'ea zasapa\'b3. Chcia\'b3 splun\'b9\'e6, jednak uzna\'b3, \'bfe nie wypada tego\par
robi\'e6 przy Mary Roses.\par
- Gdzie oni s\'b9 teraz?\par
- W saloonie. Ale lada chwil\'ea wyje\'bfd\'bfaj\'b9. Henry'emu zaczyna brakowa\'e6\par
pyta\'f1, a wiesz, jaki jest Duch. Od czasu, kiedy pije samogon swojej produkcji,\par
zachowuje si\'ea jako\'9c dziwnie. Zanim zrozumie, o czym mowa, mijaj\'b9 ca\'b3e\par
godziny. Nie mo\'bfe si\'ea na niczym skupi\'e6, bo twierdzi, \'bfe ca\'b3y czas rozmawia\par
z duchami. Wydaje mi si\'ea, \'bfe bardziej ni\'bf to uderzenie pioruna zaszkodzi\'b3 mu\par
alkohol. Panno Mary, dok\'b9d panienka mnie ci\'b9gnie?\par
- Do saloonu.\par
- Chyba panienka nie ma zamiaru wchodzi\'e6 do \'9crodka?\par
- Je\'bfeli b\'ead\'ea musia\'b3a, to wejd\'ea - rzek\'b3a. - Trzeba temu przeszkodzi\'e6.\par
Zacz\'eali biec, jednak Dooleyowi wkr\'f3tce zacz\'ea\'b3o brakowa\'e6 tchu.\par
- Panienka pozwoli, \'bfe p\'f3jd\'ea po jej braci - b\'b3aga\'b3 sapi\'b9c. - Niech panienka\par
tu poczeka.\par
Mary Roses uzna\'b3a, i\'bf wej\'9ccie do saloonu w asy\'9ccie jest rozs\'b9dnym\par
pomys\'b3em. Zgodzi\'b3a si\'ea poczeka\'e6, lecz zanim zd\'b9\'bfy\'b3a usi\'b9\'9c\'e6 na \'b3aweczce pod\par
knajp\'b9, Bickley razem ze swoimi kompanami wyszli na zewn\'b9trz. Pod salo-\par
onem czeka\'b3y na nich przywi\'b9zane do s\'b3up\'f3w konie.\par
Postanowi\'b3a nie czeka\'e6 ani chwili d\'b3u\'bfej. Modli\'b3a si\'ea, by m\'ea\'bfczy\'9fni nie\par
byli wstawieni. Nie zna\'b3a Bickleya osobi\'9ccie, ale s\'b3ysza\'b3a o nim historie,\par
kt\'f3rych nie warto by\'b3o nawet powtarza\'e6. Jego wygl\'b9d by\'b3 r\'f3wnie okropny jak\par
charakter. Mia\'b3 d\'b3ugie br\'b9zowawe w\'b3osy i ma\'b3e \'9cwidruj\'b9ce oczka. Wygl\'b9da\'b3 na\par
oprycha i chyba rzeczywi\'9ccie nim by\'b3. Mia\'b3 niewiele ponad pi\'ea\'e6 st\'f3p wzrostu\par
i Adam zawsze m\'f3wi\'b3, \'bfe to cz\'b3owiek, kt\'f3ry jest ma\'b3y, a stara si\'ea by\'e6 du\'bfy.\par
- Bickley? Czy mog\'ea zamieni\'e6 z panem par\'ea s\'b3\'f3w?\par
Mary Roses sta\'b3a na chodniku i czeka\'b3a, a\'bf zostanie dostrze\'bfona. Mia\'b3a\par
nadziej\'ea, \'bfe Bickley podejdzie do niej sam, a jego przyjaciele poczekaj\'b9 przy\par
wej\'9cciu do saloonu.\par
Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, gdy us\'b3ysza\'b3 swoje imi\'ea. U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, zmru\'bfy\'b3 oczy, gdy\'bf\par
\'9cwieci\'b3o s\'b3o\'f1ce, i zacz\'b9\'b3 zbli\'bfa\'e6 si\'ea ku niej. Niestety, za nim szli jego kompani.\par
- Co mog\'ea dla panienki zrobi\'e6, panno Mary?\par
Bickley \'9cmierdzia\'b3 przetrawionym alkoholem i potem. Mary Roses nie\par
zdziwi\'b3a si\'ea, \'bfe zna\'b3 jej imi\'ea. W Blue Belle mieszka\'b3o tak niewiele kobiet, \'bfe\par
wszyscy m\'ea\'bfczy\'9fni z miasteczka i okolic wiedzieli, kim one s\'b9. Mary Roses\par
by\'b3a znana nawet w Hammond.\par
- Czy wybieracie si\'ea do Boar Ridge?\par
- Tak, w\'b3a\'9cnie tam jedziemy. Za\'b3atwimy t\'ea wariatk\'ea, zanim ona kogo\'9c\par
wyko\'f1czy. Szanujemy prawo, a poniewa\'bf w Blue Belle nie ma szeryfa, ja\par
postanowi\'b3em przej\'b9\'e6 jego funkcje.\par
- Nie rozumiem, jak mo\'bfe pan uwa\'bfa\'e6, \'bfe jest odpowiedzialny za kogo-\par
kolwiek z Blue Belle - rzek\'b3a. - Mieszka pan przecie\'bf w Hammond, a nie tu.\par
Potrafimy sami dba\'e6 o nasze interesy.\par
Chcia\'b3a mu powiedzie\'e6, by wr\'f3ci\'b3 tam, sk\'b9d przyby\'b3, i zaj\'b9\'b3 si\'ea swoimi\par
sprawami, ale ba\'b3a si\'ea, \'bfe mo\'bfe go to sprowokowa\'e6 do zrobienia czego\'9c\par
nieprzewidzianego.\par
- Szeryf z Hammond wcale nie chce mojej pomocy - rzek\'b3 - a tutejsi\par
ludzie na pewno b\'ead\'b9 mi wdzi\'eaczni.\par
Jeden z jego koleg\'f3w zacz\'b9\'b3 si\'ea \'9cmia\'e6. Mary Roses pr\'f3bowa\'b3a si\'ea opanowa\'e6.\par
Zrobi\'b3a g\'b3\'eaboki wdech i zacz\'ea\'b3a dyskutowa\'e6 z t\'b9 kreatur\'b9.\par
- Nie dalej ni\'bf wczoraj pojecha\'b3am do jej domu i bardzo mi\'b3o sp\'eadzi\'b3am\par
tam czas. Corrie wcale nie jest szalona, tylko po prostu nie\'9cmia\'b3a. Nie lubi,\par
jak obcy ludzie wtr\'b9caj\'b9 si\'ea do jej spraw, zreszt\'b9 chyba nikt tego nie toleruje.\par
Corrie lubi tylko mieszka\'f1c\'f3w Blue Belle i okolic.\par
- Pr\'f3bujesz nas odwie\'9c\'e6 od wykonania naszych obowi\'b9zk\'f3w?\par
- Corrie jest moj\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9. Chc\'ea, \'bfeby\'9ccie zostawili j\'b9 w spokoju -\par
powiedzia\'b3a twardo.\par
- Wcale nie musz\'ea si\'ea panienki s\'b3ucha\'e6. Ju\'bf postanowili\'9cmy, \'bfe tam\par
jedziemy, prawda ch\'b3opcy?\par
Mary Roses nie mog\'b3a wytrzyma\'e6 ani chwili d\'b3u\'bfej.\par
- Je\'bfeli zrobicie krzywd\'ea tej mi\'b3ej dziewczynie, to sama p\'f3jd\'ea do s\'eadziego\par
Bumsa i z\'b3o\'bf\'ea odpowiedni\'b9 skarg\'ea. Ka\'bfdego z was oskar\'bf\'ea o morderstwo\par
z premedytacj\'b9 i wszyscy moi przyjaciele z Blue Belle bardzo si\'ea uciesz\'b9, jak\par
zobacz\'b9 was na szubienicy.\par
Bickley nie znosi\'b3, gdy mu kto\'9c grozi\'b3, zw\'b3aszcza kobieta. Poniewa\'bf by\'b3\par
pijany, zapomnia\'b3 o braciach Claybome. Uzna\'b3, \'bfe ju\'bf najwy\'bfszy czas, by kto\'9c\par
rozprawi\'b3 si\'ea z t\'b9, jak j\'b9 nazywa\'b3, bezczeln\'b9 suk\'b9, i \'bfe on nadaje si\'ea do tego\par
najlepiej. Poka\'bfe jej, jak nale\'bfy si\'ea zachowywa\'e6, a ona zaraz si\'ea uspokoi.\par
- A niby kim ty jeste\'9c, \'bfe si\'ea tak do mnie odzywasz? - spyta\'b3 tak\par
gwa\'b3townie, \'bfe krople \'9cliny trysn\'ea\'b3y mu z ust.\par
- Jestem osob\'b9, kt\'f3ra z daleka potrafi rozpozna\'e6 g\'b3upca - odpowiedzia\'b3a.\par
Bickley nie odznacza\'b3 si\'ea szczeg\'f3ln\'b9 b\'b3yskotliwo\'9cci\'b9 w mowie, lecz w ru-\par
chach by\'b3 bardzo szybki. Zanim Mary Roses zorientowa\'b3a si\'ea, co ten cz\'b3owiek\par
chce zrobi\'e6, z\'b3apa\'b3 j\'b9 mocno za r\'eak\'ea i usi\'b3owa\'b3 przyci\'b9gn\'b9\'e6 do siebie. Wtedy\par
kopn\'ea\'b3a go w kolano. Przeszy\'b3 go dojmuj\'b9cy b\'f3l. Uderzy\'b3 jaw twarz najpierw\par
grzbietem d\'b3oni, a nast\'eapnie pi\'ea\'9cci\'b9.\par
- Zwariowa\'b3e\'9c, Bickley? - spyta\'b3 nerwowo jeden z jego towarzyszy. -\par
Zostaw j\'b9, bo jej bracia zaraz zaczn\'b9 strzela\'e6.\par
- Nie mam zamiaru da\'e6 jej spokoju, dop\'f3ki mnie o to sama nie poprosi.\par
Dobrze wiem, \'bfe sprawiam jej b\'f3l i o to mi chodzi. Po\'b3ami\'ea jej ko\'9cci, je\'9cli\par
mnie nie przeprosi i nie odszczeka tego, co powiedzia\'b3a. A Claybome'\'f3w\par
powystrzelam wszystkich, je\'9cli tylko spr\'f3buj\'b9 mnie powstrzyma\'e6.\par
Mary Roses szybko przysz\'b3a do siebie po tych ciosach. Czu\'b3a krew w ustach\par
i na p\'eakni\'eatych wargach. Przypuszcza\'b3a, \'bfe silnie krwawi, gdy\'bf co\'9c sp\'b3ywa\'b3o\par
jej po podbr\'f3dku. B\'f3l jednak nie by\'b3 na tyle silny, by zapomnia\'b3a, jaki cel jej\par
przy\'9cwieca\'b3. Musia\'b3a powstrzyma\'e6 Bickleya od wyprawy do Corrie. To by\'b3o\par
konieczne, niezale\'bfnie od ceny. Kopn\'ea\'b3a go wi\'eac ponownie, i to znacznie\par
mocniej ni\'bf poprzednio, a kiedy zwin\'b9\'b3 si\'ea z b\'f3lu, uderzy\'b3a go pi\'ea\'9cci\'b9 w praw\'b9\par
skro\'f1 tak silnie, \'bfe straci\'b3 r\'f3wnowag\'ea i upad\'b3. Adam zawsze powtarza\'b3, \'bfe\par
Mary Roses ma bardzo dobry lewy sierpowy. Chcia\'b3a teraz udowodni\'e6, i\'bf\par
komplement ten by\'b3 zas\'b3u\'bfony.\par
My\'9cla\'b3a, \'bfe Bickley j\'b9 pu\'9cci, ale on trzyma\'b3 tak mocno, \'bfe o ma\'b3o si\'ea nie\par
przewr\'f3ci\'b3a, po czym cisn\'b9\'b3 ni\'b9 o s\'b3up. Uderzy\'b3a si\'ea w g\'b3ow\'ea i upad\'b3a na\par
ziemi\'ea.\par
Straci\'b3a przytomno\'9c\'e6. Kiedy po paru minutach ockn\'ea\'b3a si\'ea, b\'f3l rozsadza\'b3\par
jej g\'b3ow\'ea. Zamkn\'ea\'b3a oczy i pr\'f3bowa\'b3a opanowa\'e6 \'b3omotanie w skroniach.\par
W uszach ca\'b3y czas jej dudni\'b3o, co gorsza nasila\'b3o si\'ea to. Otworzy\'b3a oczy\par
i uzna\'b3a, \'bfe czuje si\'ea lepiej, gdy\'bf przesta\'b3a widzie\'e6 wok\'f3\'b3 siebie wiruj\'b9ce\par
kolorowe \'9cwiate\'b3ka. Kompani Bickleya w pop\'b3ochu biegli do swoich koni,\par
potykaj\'b9c si\'ea o ni\'b9. Jeden kopn\'b9\'b3 jaw brzuch. Zawy\'b3a z b\'f3lu, zwin\'ea\'b3a si\'ea wp\'f3\'b3\par
i pr\'f3bowa\'b3a przewr\'f3ci\'e6 si\'ea na bok. Inny nadepn\'b9\'b3 na ni\'b9, wsiadaj\'b9c na konia,\par
i podar\'b3 jej sukni\'ea ostrogami.\par
Nadal by\'b3a p\'f3\'b3przytomna, wi\'eac nie mog\'b3a si\'ea os\'b3oni\'e6. Cudem nie zgin\'ea\'b3a\par
stratowana przez konie, czy raczej przez tch\'f3rzliwych towarzyszy Bickleya,\par
kt\'f3rzy rzucili si\'ea nagle do ucieczki. Oczy same jej si\'ea zamyka\'b3y. W pewnym\par
momencie poczu\'b3a, \'bfe kto\'9c j\'b9 podnosi, a potem zn\'f3w straci\'b3a przytomno\'9c\'e6.\par
W ci\'b9gu nast\'eapnych minut wielokrotnie zapada\'b3a w ciemno\'9c\'e6 i budzi\'b3a si\'ea;\par
gdy wreszcie odzyska\'b3a przytomno\'9c\'e6, zobaczy\'b3a, \'bfe wszyscy czmychn\'eali.\par
Usiad\'b3a i spostrzeg\'b3a odje\'bfd\'bfaj\'b9cego galopem Bickleya. Pr\'f3bowa\'b3a wsta\'e6, by\par
go dogoni\'e6 i zapobiec skrzywdzeniu Corrie. Prawie uda\'b3o jej si\'ea ukl\'eakn\'b9\'e6, lecz\par
to, co zobaczy\'b3a, tak j\'b9 zaskoczy\'b3o, \'bfe przewr\'f3ci\'b3a si\'ea ponownie.\par
Oto spokojny i opanowany Hamson przeistoczy\'b3 si\'ea nagle w barbarzy\'f1c\'ea.\par
Pojawi\'b3 si\'ea jak anio\'b3 zemsty i wydawa\'b3o si\'ea, \'bfe spada z nieba, gdy zaatakowa\'b3\par
uciekaj\'b9cego Bickleya. Wydawa\'b3 przy tym nieludzki ryk.\par
Z w\'9cciek\'b3o\'9cci\'b9 chwyci\'b3 Bickleya i zrzuci\'b3 go z konia. Wrzeszczeli teraz\par
obaj. Mary Roses modli\'b3a si\'ea, by bijatyka si\'ea sko\'f1czy\'b3a. G\'b3owa bola\'b3a j\'b9 coraz\par
bardziej. Hamson zamilk\'b3, a jego \'9cmiertelnie spokojny wyraz twarzy nie\par
pozostawia\'b3 \'bfadnych w\'b9tpliwo\'9cci co do jego zamiar\'f3w. Mary Roses by\'b3a pewna,\par
\'bfe je\'bfeli kto\'9c natychmiast nie powstrzyma Harrisona - on zabije Bickleya.\par
Widok Harrisona sprawi\'b3, \'bfe przeszy\'b3 j\'b9 dreszcz grozy. By\'b3 taki okrutnie\par
metodyczny w walce. Ani on, ani jego przeciwnik nie bi\'b3 si\'ea jak d\'bfentelmen.\par
Bickley usi\'b3owa\'b3 wydoby\'e6 rewolwer, lecz Hamson nog\'b9 wybi\'b3 mu bro\'f1 z r\'eaki.\par
Wtedy Bickley si\'eagn\'b9\'b3 po n\'f3\'bf. Wydawa\'b3o si\'ea, \'bfe ta taktyka odpowiada\par
Hamsonowi, gdy\'bf od paru chwil si\'ea u\'9cmiecha\'b3. Kiedy Bickley skierowa\'b3 na\par
niego ostrze no\'bfa, ruszy\'b3 na przeciwnika z niezwyk\'b3\'b9 szybko\'9cci\'b9 i wytr\'b9ci\'b3 mu\par
go z r\'eaki.\par
Us\'b3ysza\'b3a daleki strza\'b3 i ujrza\'b3a id\'b9cego ku niej Douglasa. Mia\'b3 zawieszon\'b9\par
na ramieniu dubelt\'f3wk\'ea, a w r\'eace trzyma\'b3 gotowy do strza\'b3u rewolwer.\par
Kompani Bickleya, rozbrojeni i bez koni, szli teraz z powrotem do saloonu\par
pod eskort\'b9jej brata. Mary Roses domy\'9cli\'b3a si\'ea, \'bfe Douglas zatrzyma\'b3 ich przed\par
stajni\'b9.\par
Cole sta\'b3 za Hamsonem z r\'eakami skrzy\'bfowanymi na piersiach i u\'9cmiecha\'b3\par
si\'ea, obserwuj\'b9c nieczyst\'b9 walk\'ea Bickleya.\par
Nagle zjawi\'b3 si\'ea Travis i ukl\'b9k\'b3 u boku Mary Roses. Delikatnie wzi\'b9\'b3 j\'b9 na\par
r\'eace i wsta\'b3.\par
- M\'f3j Bo\'bfe, siostrzyczko, czy dobrze si\'ea czujesz? - spyta\'b3 przera\'bfony jej\par
wygl\'b9dem.\par
Chcia\'b3a kiwn\'b9\'e6 g\'b3ow\'b9, ale ba\'b3a si\'ea, \'bfe sprawi sobie tym ruchem dodatkowy\par
b\'f3l.\par
- Tak, wszystko w porz\'b9dku, naprawd\'ea. A ty si\'ea dobrze czujesz? Masz\par
krew na koszuli.\par
- To nie moja krew, tylko twoja. Ca\'b3\'b9 twarz masz pokrwawion\'b9, chyba\par
mocno ci\'ea pobi\'b3?\par
- Travis, dlaczego nie by\'b3o was tak d\'b3ugo? Czeka\'b3am i czeka\'b3am, a was\par
ci\'b9gle nie by\'b3o.\par
- Mary Roses, to wszystko zdarzy\'b3o si\'ea tak szybko, chyba straci\'b3a\'9c przyto-\par
mno\'9c\'e6. Czy naprawd\'ea dobrze si\'ea czujesz?\par
- Dlaczego Hanison bije si\'ea z Bickleyem? Przecie\'bf on podobno nie umie\par
si\'ea bi\'e6. Id\'9f do niego, zanim Bickley zrobi mu krzywd\'ea. Przecie\'bf on mo\'bfe go\par
zabi\'e6.\par
- A po co mia\'b3bym tam i\'9c\'e6? Wszyscy widzieli\'9cmy, co ten dra\'f1 ci zrobi\'b3.\par
A Harrison jest szybki. Pewnie widzia\'b3a\'9c, \'bfe z\'b3apa\'b3 Bickleya, zanim ja czy\par
Cole zd\'b9\'bfyli\'9cmy do nich dobiec.\par
- Prosz\'ea, postaw mnie na ziemi. Mog\'ea sta\'e6 sama.\par
- Nie puszcz\'ea ci\'ea, bo polecisz za Harrisonem. On nie zabije Bickleya -\par
zapewnia\'b3. - Ale Cole pewnie by to zrobi\'b3, gdyby na ciebie spojrza\'b3. Wygl\'b9dasz\par
strasznie, siostrzyczko. Krew p\'b3ynie ci z czo\'b3a i z ust.\par
Henry i Duch byli w pobli\'bfu, wi\'eac Travis zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do nich.\par
- Czy mo\'bfecie si\'ea zaj\'b9\'e6 moj\'b9 siostr\'b9? Musz\'ea pom\'f3c Hamsonowi.\par
- Zostaw j\'b9 z nami - rzek\'b3 Henry. - My si\'ea ni\'b9 zajmiemy, prawda, Dooley?\par
- Oczywi\'9ccie - obieca\'b3 jego przyjaciel.\par
Ci\'b9gle pr\'f3bowa\'b3 opanowa\'e6 zadyszk\'ea. Powiedzia\'b3, \'bfe zd\'b9\'bfy\'b3 zaledwie\par
dobiec do sklepu i zawiadomi\'e6 braci, kiedy Bickley wyszed\'b3 z lokalu i zacz\'b9\'b3\par
bi\'e6 panienk\'ea Mary.\par
- To wszystko zdarzy\'b3o si\'ea tak niespodziewanie.\par
- To prawda - zgodzi\'b3 si\'ea Henry.\par
Uni\'f3s\'b3 Mary Roses w ramionach i przytuli\'b3 do siebie. Ta pr\'f3ba ukojenia\par
i os\'b3onienia jej prawie uniemo\'bfliwi\'b3a Mary Roses oddychanie.\par
- Ona jest lekka jak pi\'f3rko - zauwa\'bfy\'b3.\par
- Prosz\'ea, postaw mnie na ziemi, b\'ead\'ea opiera\'e6 si\'ea o ciebie i Dooleya.\par
- No dobrze - zgodzi\'b3 si\'ea. - Ale jak ci si\'ea zacznie kr\'eaci\'e6 w g\'b3owie, to ci\'ea\par
z powrotem wezm\'ea na r\'eace.\par
- Niech lepiej obieca, \'bfe nigdzie sobie nie p\'f3jdzie - rzek\'b3 Dooley\par
Henry uzna\'b3, \'bfe to wspania\'b3y pomys\'b3, i za\'bf\'b9da\'b3 od swej zak\'b3adniczki, \'bfeby\par
przy nim pozosta\'b3a.\par
Duch wyszed\'b3 z saloonu.\par
- Przynie\'9c panience Mary krzes\'b3o, misk\'ea wody i r\'eaczniki, kt\'f3re s\'b9 za barem\par
- poprosi\'b3 Henry. - Posadzimy j\'b9 pod \'9ccian\'b9 i umyjemy, zanim Cole j\'b9\par
zobaczy.\par
- Powinni\'9cmy si\'ea raczej stara\'e6, \'bfeby Harrison nie widzia\'b3 jej w tym\par
stanie.\par
- On ju\'bf j\'b9 widzia\'b3 - rzek\'b3 Henry. - Jak s\'b9dzisz, dlaczego on jest taki\par
w\'9cciek\'b3y?\par
- Wygl\'b9da na to, \'bfe si\'ea rozprawi\'b3 z Bickleyem. My\'9clisz, \'bfe go zabi\'b3?\par
- Nie. Bickley jeszcze si\'ea rusza.\par
- Mo\'bfe to ostatnie podrygi przed \'9cmierci\'b9? - zasugerowa\'b3 dowcipnie\par
Dooley. Potar\'b3 podbr\'f3dek i zerkn\'b9\'b3 na le\'bf\'b9cego na ziemi i skr\'eacaj\'b9cego si\'ea\par
z b\'f3lu m\'ea\'bfczyzn\'ea.\par
- Znaj\'b9c stosunek Hamsona do prawa, s\'b9dz\'ea, \'bfe Bickley \'bfyje.\par
- Za\'b3o\'bf\'ea si\'ea o pi\'ea\'e6 cent\'f3w, \'bfe nie - oponowa\'b3 Dooley.\par
- W porz\'b9dku.\par
- Je\'bfeli Bickley umrze, to ja wygrywam.\par
Henry pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Mary Roses b\'b3aga\'b3a w duchu wszystkich obecnych,\par
by wreszcie przestali gada\'e6. Ca\'b3a jej uwaga by\'b3a skupiona na bandzie Bickleya.\par
Douglas usi\'b3owa\'b3 zmusi\'e6 jego kompan\'f3w, by zbli\'bfyli si\'ea do Hamsona. Byli\par
nadal uzbrojeni i Mary Roses obawia\'b3a si\'ea, \'bfe kt\'f3ry\'9c z nich b\'eadzie pr\'f3bowa\'b3\par
zabi\'e6 Hamsona albo Cole'a.\par
- Widzia\'b3em, jak jeden z nich kopn\'b9\'b3 pann\'ea Mary w brzuch - mrukn\'b9\'b3\par
Henry. - A drugi na ni\'b9 nadepn\'b9\'b3. Widzia\'b3em to wszystko na w\'b3asne oczy. Czy\par
to nie okropne, \'bfe m\'ea\'bfczy\'9fni tak traktuj\'b9 kobiety?\par
Dooley zgadza\'b3 si\'ea z nim. Przemy\'9cla\'b3 to i uzna\'b3, \'bfe musi powiedzie\'e6\par
braciom i Hamsonowi, \'bfe te\'bf to widzia\'b3. Po\'9cpieszy\'b3 w ich stron\'ea.\par
- Harrison! Cole! Jeden z tych bandzior\'f3w kopn\'b9\'b3 Mary Roses w brzuch.\par
A ten drugi o ma\'b3o jej nie zadepta\'b3. A jeszcze inny podar\'b3 jej pi\'eakn\'b9 sukienk\'ea.\par
Zapewniam, \'bfe w\'b3a\'9cnie tak by\'b3o.\par
Mary Roses, gdyby mog\'b3a, udusi\'b3aby Dooleya. Specjalnie podburza\'b3 Ham-\par
sona i jej braci. Zanim zd\'b9\'bfy\'b3a mu zamkn\'b9\'e6 usta, by\'b3o ju\'bf za p\'f3\'9fno. Harrison\par
zd\'b9\'bfy\'b3 us\'b3ysze\'e6 ka\'bfde jego s\'b3owo. Nic nie powiedzia\'b3. Wcale zreszt\'b9 nie musia\'b3,\par
bo jego wyraz twarzy m\'f3wi\'b3 sam za siebie.\par
- Dlaczego powiedzia\'b3e\'9c o tym Hamsonowi? Cole lepiej pos\'b3uguje si\'ea\par
broni\'b9- zauwa\'bfy\'b3 Henry. Poci\'b9gn\'b9\'b3 Mary Roses bli\'bfej drogi, aby lepiej widzia\'b3a\par
przebieg walki.\par
- Powiedzia\'b3em Hamsonowi i Cole'owi - rzek\'b3 Dooley. - Ale wydaje mi\par
si\'ea, \'bfe Harrison lepiej da sobie rad\'ea. Sam widzia\'b3e\'9c, jak szybko rzuci\'b3 si\'ea na\par
Bickleya. Poza tym Cole s\'b3ysza\'b3, co mia\'b3em do powiedzenia. Czy ci bandyci\par
zrobili panience jeszcze jak\'b9\'9c krzywd\'ea?\par
Spojrza\'b3a na Dooleya z pob\'b3a\'bfaniem. Nawet gdyby kumple Bickleya\par
zrobili jej jeszcze co\'9c, na pewno nie powiedzia\'b3aby o tym najwi\'eakszemu\par
plotkarzowi w mie\'9ccie. Zanim Henry i Dooley zorientowali si\'ea, ju\'bf jej nie\par
by\'b3o.\par
- \'a3ap j\'b9! - wrzasn\'b9\'b3 Henry. - Je\'bfeli b\'eadzie jaka\'9c strzelanina, to ona nie\par
wyjdzie z tego ca\'b3o. Jest ci\'b9gle w szoku, Dooley. Sam przecie\'bf widzisz.\par
Dooley zd\'b9\'bfy\'b3 dobiec do Mary Roses, chwyci\'e6 j\'b9 wp\'f3\'b3 i przyci\'b9gn\'b9\'e6\par
z powrotem.\par
- Co to ja mia\'b3em przynie\'9c\'e6? - zapyta\'b3 Duch staj\'b9c w drzwiach.\par
Podczas gdy Henry cierpliwie t\'b3umaczy\'b3 mu, co mia\'b3 przynie\'9c\'e6, Mary Roses\par
znowu pr\'f3bowa\'b3a si\'ea wymkn\'b9\'e6.\par
Nie spuszcza\'b3a Harrisona z oczu. Sta\'b3 w odleg\'b3o\'9cci oko\'b3o pi\'eatnastu st\'f3p od\par
Cole'a i Travisa, kt\'f3rzy os\'b3aniali go od ty\'b3u i bacznie obserwowali zbli\'bfaj\'b9cych\par
si\'ea ku nim kumpli Bickleya.\par
Najszpetniejszy z nich si\'eagn\'b9\'b3 po rewolwer. Celnym strza\'b3em Cole wytr\'b9ci\'b3\par
mu bro\'f1 z r\'eaki, zanim tamten zdo\'b3a\'b3 wyci\'b9gn\'b9\'e6 j\'b9 do ko\'f1ca.\par
Pozostali bandyci natychmiast podnie\'9cli r\'eace do g\'f3ry. Najwyra\'9fniej oba-\par
wiali si\'ea dalszej strzelaniny.\par
Harrison obr\'f3ci\'b3 si\'ea do Cole'a.\par
- Nie wtr\'b9caj si\'ea! - rozkaza\'b3. - Ja sam ich za\'b3atwi\'ea!\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, a Travis pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Oni ci\'ea zabij\'b9, a tego Mary Roses nie prze\'bfyje - szepn\'b9\'b3, by tylko\par
Hamson i Cole go us\'b3yszeli.\par
Harrison odwr\'f3ci\'b3 si\'ea ponownie ku bandytom.\par
- Rzu\'e6cie bro\'f1! - krzykn\'b9\'b3.\par
Czeka\'b3, a\'bf spe\'b3ni\'b9 jego polecenie, a wtedy zdj\'b9\'b3 w\'b3asny pas z broni\'b9 i rzuci\'b3\par
go Travisowi. Cole trzyma\'b3 sw\'f3j sze\'9cciostrza\'b3owy rewolwer wodz\'b9c nim po\par
napastnikach. Zosta\'b3o mu jeszcze tylko pi\'ea\'e6 ku\'b3 - dok\'b3adnie tyle, ilu ich by\'b3o.\par
Gdyby strzelali, nie mia\'b3 zamiaru ich oszcz\'eadza\'e6. Mia\'b3 ochot\'ea zabi\'e6 kt\'f3rego\'9c\par
z bandyt\'f3w.\par
Niestety, nie dano mu tej szansy. Harrison skin\'b9\'b3 na ludzi Bickleya, by do\par
niego podeszli.\par
- Czy on zamierza za\'b3atwi\'e6 ich wszystkich naraz? - zapyta\'b3 Travis.\par
- Zrobi\'ea tak, do cholery! - odpowiedzia\'b3 Harrison.\par
Cole zn\'f3w si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'b3. Obaj z Travisem cofn\'eali si\'ea o krok, by zostawi\'e6\par
Harrisonowi wi\'eacej miejsca.\par
- Tyle powinno wystarczy\'e6 - wycedzi\'b3 Cole.\par
Mary Roses zacz\'ea\'b3a \'bfa\'b3owa\'e6, \'bfe nie ma przy sobie rewolweru. By\'b3a tak\par
w\'9cciek\'b3a, \'bfe pozabija\'b3aby wszystkich, kt\'f3rzy nawin\'ealiby si\'ea jej pod r\'eak\'ea, nie\par
wy\'b3\'b9czaj\'b9c braci oraz Harrisona. W pierwszym rz\'eadzie zastrzeli\'b3aby Cole'a,\par
kt\'f3ry ca\'b3kiem nie\'9fle si\'ea tu bawi\'b3.\par
Harrison znikn\'b9\'b3 w grupce m\'ea\'bfczyzn, a w chwil\'ea potem widzia\'b3a ju\'bf tylko\par
k\'b3\'eabi\'b9ce si\'ea cia\'b3a. Nie mog\'b3a d\'b3u\'bfej na to patrze\'e6.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i wesz\'b3a do saloonu. Usiad\'b3a przy stoliku pod oknem, lecz\par
nawet nie rzuci\'b3a okiem na zewn\'b9trz. Duch sta\'b3 przy barze z butelk\'b9 w r\'eaku,\par
Postawi\'b3 j\'b9, kiedy spostrzeg\'b3 Mary Roses.\par
- Co to ja mia\'b3em przynie\'9c\'e6, panno Mary? - zapyta\'b3, drapi\'b9c si\'ea w g\'b3ow\'ea.\par
- Nie przejmuj si\'ea. Pij sobie spokojnie.\par
- To du\'bfo lepsze ni\'bf m\'f3j samogon.\par
- Dlaczego nie ogl\'b9dasz walki jak wszyscy inni?\par
- Wprowadzam si\'ea w odpowiedni nastr\'f3j - odpar\'b3 Duch.\par
Mary Roses zamkn\'ea\'b3a oczy. Wszystko j\'b9 bola\'b3o. Mia\'b3a ochot\'ea si\'ea rozp\'b3aka\'e6.\par
I pomy\'9cle\'e6, \'bfe tak bardzo pragn\'ea\'b3a wyj\'9c\'e6 z domu. Pociesza\'b3a si\'ea my\'9cl\'b9, \'bfe\par
mog\'b3o by\'e6 gorzej. Jednak myli\'b3a si\'ea. Jej udr\'eaka nie dobieg\'b3a jeszcze ko\'f1ca.\par
- Ju\'bf panienka mo\'bfe wyj\'9c\'e6. Nie powinna panienka siedzie\'e6 w saloonie.\par
Co by na to powiedzia\'b3 Adam?\par
W drzwiach pojawi\'b3 si\'ea Dooley.\par
- Czy przynios\'b3e\'9c wreszcie... - zapyta\'b3.\par
- A co to ja mia\'b3em przynie\'9c\'e6?\par
- Wod\'ea, misk\'ea i r\'eaczniki - rzek\'b3a Mary Roses z rezygnacj\'b9 w g\'b3osie.\par
- A, rzeczywi\'9ccie. Tak jest, pami\'eatam! - wykrzykn\'b9\'b3 \'9cmiej\'b9c si\'ea Duch\par
i nape\'b3ni\'b3 kolejn\'b9 szklank\'ea.\par
- O! W\'b3a\'9cnie nadchodzi Hamson i pani bracia - oznajmi\'b3 Dooley.\par
Gdyby tu by\'b3o tylne wyj\'9ccie, Mary Roses z pewno\'9cci\'b9 by z niego skorzy-\par
sta\'b3a. Nie \'bfyczy\'b3a sobie, by kt\'f3ry\'9c z nich zobaczy\'b3 j\'b9 w tym stanie, a przynaj-\par
mniej tak to sobie t\'b3umaczy\'b3a. Nie chcia\'b3a nawet my\'9cle\'e6 o prawdziwym\par
powodzie, a by\'b3o nim to, i\'bf Hamson zmieni\'b3 si\'ea nie do poznania. Nie\par
wiedzia\'b3a, co ma o tym my\'9cle\'e6. Sta\'b3 si\'ea taki bezwzgl\'eadny. Na Boga, nie\par
my\'9cla\'b3a, \'bfe jest zdolny do takiego zachowania.\par
- Nie chc\'ea, by Harrison mnie zobaczy\'b3. Ka\'bf mu czeka\'e6 na zewn\'b9trz,\par
Dooley - za\'bf\'b9da\'b3a.\par
Dooley podbieg\'b3 do niej.\par
- I tak ju\'bf panienk\'ea widzia\'b3. Przecie\'bf to on panienk\'ea znalaz\'b3. Kiedy upewni\'b3\par
si\'ea, \'bfe panienka oddycha, pogna\'b3 za Bickleyem.\par
Cole i Travis weszli do \'9crodka w chwili, gdy Dooley ko\'f1czy\'b3 swoj\'b9\par
kwesti\'ea. Za nimi szed\'b3 Harrison.\par
- Nie pami\'eatam tego - przyzna\'b3a.\par
Spu\'9cci\'b3a wzrok, nie wiedz\'b9c, jak zareaguje na Harrisona.\par
- Straci\'b3a\'9c przytomno\'9c\'e6, Mary Roses - rzek\'b3 Cole - wi\'eac nie mo\'bfesz tego\par
pami\'eata\'e6.\par
Nast\'eapnie zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Harrisona.\par
- Powiniene\'9c by\'b3 go zabi\'e6 albo przynajmniej pozwoli\'e6, bym ja to zrobi\'b3 -\par
mrukn\'b9\'b3.\par
- Hamson z\'b3ama\'b3 Bickleyowi r\'eak\'ea - wyja\'9cni\'b3a Mary Roses.\par
- Wcale nie z\'b3ama\'b3, tylko wykr\'eaci\'b3 - sprostowa\'b3 Henry. - Douglas\par
prowadzi ich wszystkich do sk\'b3adu, a Momson poszed\'b3 po sznur.\par
- Jak to? - zapyta\'b3 Dooley. - Czy\'bfby mieli zamiar ich powiesi\'e6?\par
- Nie - odpar\'b3 Henry. - Paru ludzi z miasta odwiezie ich z powrotem do\par
Hammond. Tamtejszy szeryf pewnie ich przymknie.\par
- Czy jest tu w okolicy jaki\'9c doktor, kt\'f3ry by m\'f3g\'b3 opatrzy\'e6 Mary Roses?\par
- zapyta\'b3 Hamson.\par
- Najbli\'bfszy mieszka w Hammond - odpar\'b3 Cole.\par
- To za daleko - wtr\'b9ci\'b3 Travis. - Lepiej zawie\'9fmy j\'b9 do Morrison\'f3w.\par
Pani Momson si\'ea ni\'b9 zajmie.\par
- Chcia\'b3abym pojecha\'e6 do domu.\par
- Ju\'bf nied\'b3ugo pojedziesz - obieca\'b3 Cole.\par
Ukl\'b9k\'b3 obok siostry.\par
- Dlaczego w og\'f3le na nas nie patrzysz? - spyta\'b3 cicho.\par
- Bo nie chc\'ea - odpowiedzia\'b3a. - Chc\'ea do domu. Natychmiast.\par
- Czy jeste\'9c na nas obra\'bfona?\par
Przytakn\'ea\'b3a, po czym zacz\'ea\'b3a j\'eacze\'e6 z b\'f3lu. Zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe w og\'f3le\par
nie powinna by\'b3a siada\'e6. Jej nogi tak zdr\'eatwia\'b3y, \'bfe nie mog\'b3a wsta\'e6 o w\'b3as-\par
nych si\'b3ach.\par
- To dlaczego nie krzyczysz?\par
- To by mnie za bardzo bola\'b3o - wyja\'9cni\'b3a.\par
Nagle Hamson odepchn\'b9\'b3 Cole'a i wzi\'b9\'b3 Mary Roses na r\'eace. Obchodzi\'b3\par
si\'ea z ni\'b9 bardzo delikatnie. Kiedy zda\'b3a sobie z tego spraw\'ea, by\'b3a ju\'bf prawie\par
gotowa na niego spojrze\'e6.\par
- Co jej jest? - spyta\'b3 Travis. - Czy jest wystraszona?\par
- Nie, gniewa si\'ea na nas - odpowiedzia\'b3 Cole. - Wol\'ea by\'e6 daleko, kiedy\par
wybuchnie.\par
- Za\'b3o\'bf\'ea si\'ea, \'bfe w \'bfyciu nie widzia\'b3e\'9c niczego podobnego - rzek\'b3 Travis\par
do Harrisona.\par
Obaj z Cole'em wybuchn\'eali \'9cmiechem, co bardzo dotkn\'ea\'b3o Mary Roses.\par
- Nie rozumiem, co w tym takiego \'9cmiesznego! - krzykn\'ea\'b3a.\par
- Po prostu cieszymy si\'ea, \'bfe Bickley ci\'ea nie zabi\'b3 - wyja\'9cni\'b3 Travis.\par
Mary Roses popatrzy\'b3a na brata z niedowierzaniem. Cole pr\'f3bowa\'b3 j\'b9\par
uspokoi\'e6.\par
- Sp\'f3jrzmy na to z innej strony - rzek\'b3. - Dzi\'9c ju\'bf nie mo\'bfe zdarzy\'e6 si\'ea\par
nic gorszego, wi\'eac na pewno b\'eadzie lepiej.\par
\f1\'84Rzeczywi\f0\'9ccie - pomy\'9cla\'b3a. - Na pewno b\'eadzie lepiej. Chyba \'bfe Hamson\par
znowu zacznie si\'ea popisywa\'e6."\par
/ wrze\'9cnia 1863\par
Droga Mamo Roses!\par
Niez\'b3y numerek z tej Twojej c\'f3rki. Wczoraj rano powiedzia\'b3a Cole 'owi, \'bfeby\par
by\'b3 cicho, a par\'ea minut temu kaza\'b3a Travisowi nie wtr\'b9ca\'e6 si\'ea do nie swoich\par
spraw. Zawsze nies\'b3ychanie nas zdumiewa, kiedy m\'f3wi w ten spos\'f3b, i wtedy\par
z trudem powstrzymujemy \'9cmiech. Uwielbia nam rozkazywa\'e6, a ostatnio zacz\'ea-\par
\'b3a powtarza\'e6 r\'f3\'bfne przekle\'f1stwa, kt\'f3re s\'b3ysza\'b3a od Cole'a. Mieli\'9cmy nauczk\'ea\par
i teraz staramy si\'ea nie m\'f3wi\'e6 przy niej \'bfadnych nieprzyzwoitych s\'b3\'f3w. Du\'bfo\par
czasu sp\'eadza sama i wtedy strasznie p\'b3acze. Naprawd\'ea, potrafi by\'e6 niezno\'9cna.\par
Zacz\'eali\'9cmy j\'b9 niedawno uczy\'e6 alfabetu. Na razie jest za ma\'b3a, \'bfeby\par
zrozumie\'e6, o co w nim chodzi, ale lubi by\'e6 w centrum zainteresowania. Travis\par
kupi\'b3 jej tabliczk\'ea i dwa pude\'b3ka kredy. Zjad\'b3a jeden kawa\'b3ek i potem by\'b3a\par
chora. Nie s\'b9dz\'ea, by zrobi\'b3a to jeszcze raz.\par
Wszyscy si\'ea o Ciebie martwimy, Mamo Roses. Bardzo si\'ea niepokoimy. Wiemy,\par
\'bfe wojna trwa i dlatego nie dostajemy od Ciebie \'bfadnych list\'f3w. Modlimy si\'ea\par
o bezpiecze\'f1stwo Twoje i pani Livonii. Uspokoiliby\'9cmy si\'ea troch\'ea, gdyby dotar\'b3\par
od Was jaki\'9c list. Wiemy, \'bfe piszesz, ale na pocztach jest teraz taki ba\'b3agan,\par
\'bfe nie jeste\'9cmy pewni, czy dostajesz nasze listy. Wierz\'ea, \'bfe B\'f3g b\'eadzie si\'ea Tob\'b9\par
opiekowa\'b3, a kiedy sko\'f1czy si\'ea ten koszmar, b\'eadziesz woln\'b9 kobiet\'b9 i przyje-\par
dziesz do swojej rodziny. Mary Roses bardzo Ci\'ea potrzebuje...\par
Niech B\'f3g ma Ci\'ea w swojej opiece,\par
Douglas\par
Nie powinna by\'b3a podejmowa\'e6 wyzwania losu. Sprawy toczy\'b3y si\'ea coraz\par
gorzej. Zaledwie dziesi\'ea\'e6 minut po upokarzaj\'b9cej napa\'9cci znalaz\'b3a si\'ea w przykrej\par
sytuacji. Siedzia\'b3a w salonie Momson\'f3w na fotelu, trzymaj\'b9c nogi na taborecie.\par
Wszyscy znikn\'eali w kuchni. Matka Catherine posz\'b3a po r\'eacznik i wod\'ea, aby obmy\'e6\par
twarz Mary Roses, a jej c\'f3rka zabawia\'b3a w kuchni pozosta\'b3ych go\'9cci.\par
Mary Roses uwa\'bfa\'b3a, \'bfe zas\'b3u\'bfy\'b3a na sw\'f3j los, gdy\'bf robi\'b3a krytyczne uwagi\par
pod adresem Catherine. Chocia\'bf w wi\'eakszo\'9cci przypadk\'f3w mia\'b3a racj\'ea, nie\par
powinna by\'b3a jednak obgadywa\'e6 kole\'bfanki, kt\'f3ra stara\'b3a si\'ea spe\'b3ni\'e6 wszystkie\par
jej oczekiwania. Na pocz\'b9tku, gdy Mary Roses wesz\'b3a do tego domu, Catherine\par
okazywa\'b3a uprzejmo\'9c\'e6, ale pewnie dlatego, \'bfe mia\'b3a widowni\'ea. Odegra\'b3a t\'ea\par
rol\'ea znakomicie: nawet zap\'b3aka\'b3a widz\'b9c, w jak okropnym stanie znalaz\'b3a si\'ea\par
jej, jak to uj\'ea\'b3a, \f1\'84ukochana przyjaci\'f3\f0\'b3ka". Ale Mary Roses nie da\'b3a si\'ea zwie\'9c\'e6\par
pozorom. Wiele lat temu przejrza\'b3a Catherine. Gdy Catherine by\'b3a ma\'b3\'b9\par
dziewczynk\'b9, udawa\'b3a przed rodzicami i bra\'e6mi Claybome, \'bfe jest mi\'b3a dla\par
Mary Roses, lecz gdy tylko si\'ea odwr\'f3cili, natychmiast zaczyna\'b3a j\'b9 bi\'e6. Niestety,\par
czas nie wp\'b3yn\'b9\'b3 na zmian\'ea tego zachowania. Jej wsp\'f3\'b3czucie dla Mary Roses\par
sko\'f1czy\'b3o si\'ea w momencie, gdy pani Morrison wyprowadzi\'b3a m\'ea\'bfczyzn do\par
kuchni. Niby przypadkiem Catherine trzepn\'ea\'b3a Mary Roses w twarz r\'eacznikiem,\par
kt\'f3ry wr\'eaczy\'b3a jej matka, po czym zaj\'ea\'b3a si\'ea uwodzeniem Hamsona.\par
Travis, Cole, Harrison i Dooley siedzieli przy kuchennym stole i zajadali\par
si\'ea plackiem z je\'bfynami, kt\'f3ry pani Morrison w\'b3a\'9cnie wyj\'ea\'b3a z pieca. Z miej-\par
sca, gdzie siedzia\'b3a, Mary Roses wyra\'9fnie widzia\'b3a Hamsona i niemal na nim\par
uwieszon\'b9 Catherine. Kiedy stawia\'b3a przed nim talerzyk z ciastem, po\'b3o\'bfy\'b3a\par
d\'b3o\'f1 na jego r\'eace. Mary Roses zdawa\'b3o si\'ea, \'bfe min\'ea\'b3a ca\'b3a wieczno\'9c\'e6, nim si\'ea\par
wyprostowa\'b3a, i \'bfe Harrisonowi zupe\'b3nie to nie przeszkadza\'b3o.\par
Dla Mary Roses widok Catherine flirtuj\'b9cej z Harrisonem by\'b3 okropn\'b9\par
m\'eaczarni\'b9, zw\'b3aszcza \'bfe nie mog\'b3a nic na to poradzi\'e6. Travis koniecznie chcia\'b3\par
zwr\'f3ci\'e6 na siebie uwag\'ea Catherine i przez ca\'b3y czas obsypywa\'b3 j\'b9 idiotycznymi\par
komplementami.\par
- Ale \'bfe\'9c si\'ea w\'9cciek\'b3, Harrison - rzek\'b3 pe\'b3nym podziwu g\'b3osem Dooley. -\par
My\'9cla\'b3em, \'bfe wpad\'b3e\'9c w jaki\'9c trans, kiedy ich t\'b3uk\'b3e\'9c, i pewnie wcale nie czu\'b3e\'9c\par
ich cios\'f3w.\par
- Wcale nie straci\'b3em g\'b3owy - zaprzeczy\'b3 Harrison. - Dobrze wiedzia\'b3em,\par
co robi\'ea.\par
Dooley nie mia\'b3 zamiaru ko\'f1czy\'e6 relacji o wydarzeniach, kt\'f3re mia\'b3y\par
miejsce w miasteczku.\par
- Kto by pomy\'9cla\'b3 - powiedzia\'b3 Dooley - \'bfe tak szacowny prawnik jak\par
ty umie si\'ea bi\'e6.\par
Cole zesztywnia\'b3.\par
- To on jest prawnikiem? - spyta\'b3.\par
- Tak - odpowiedzia\'b3 Dooley.\par
Cole powoli od\'b3o\'bfy\'b3 \'b3y\'bfk\'ea, odwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Hamsona i mocno uderzy\'b3 go\par
w szcz\'eak\'ea.\par
Harrison com\'b9\'b3 si\'ea. Pocieraj\'b9c miejsce, gdzie otrzyma\'b3 cios, wpatrywa\'b3 si\'ea\par
w Cole'a.\par
- Dlaczego to zrobi\'b3e\'9c?\par
- Bo jeste\'9c prawnikiem - odpowiedzia\'b3 Cole.\par
Wzi\'b9\'b3 do r\'eaki \'b3y\'bfk\'ea i zacz\'b9\'b3 je\'9c\'e6.\par
- Dlaczego, do cholery jasnej, nam o tym nie powiedzia\'b3e\'9c?\par
- Przecie\'bf to nie \'bfadna tajemnica - rzek\'b3 Dooley Podszed\'b3 do pieca i opar\'b3\par
si\'ea o niego. W kuchni nie by\'b3o na czym siedzie\'e6, ale on nie mia\'b3 zamiaru\par
z niej wychodzi\'e6 po krzes\'b3o, by nie straci\'e6 niczego z tej wymiany zda\'f1.\par
Zjad\'b3 nast\'eapny kawa\'b3ek ciasta i rzek\'b3:\par
- Wszyscy w mie\'9ccie wiedz\'b9, jak Harrison zarabia na \'bfycie. Nawet\par
rozwa\'bfali\'9cmy mo\'bfliwo\'9c\'e6 otwarcia biura adwokackiego naprzeciw sklepu.\par
- Jak spr\'f3bujesz mnie jeszcze raz uderzy\'e6, to ci\'ea r\'b9bn\'ea - powiedzia\'b3 Harrison.\par
- Nie znosz\'ea prawnik\'f3w.\par
- Na to wygl\'b9da - rzek\'b3 sucho Harrison. - A mo\'bfesz mi powiedzie\'e6\par
dlaczego?\par
- Sam bym ci\'ea uderzy\'b3, ale Cole by\'b3 szybszy - wymamrota\'b3 Travis.\par
- Cole w\'b3a\'9cciwie ma\'b3o kogo lubi, Harrison. Czy jeszcze o tym nie wiesz?\par
- spyta\'b3 Dooley\par
- Nie znosimy prawnik\'f3w, bo wsz\'eadzie wtykaj\'b9 swoje nosy Kto\'9c powinien\par
ich wszystkich razem powiesi\'e6, a potem uczci\'e6 to piknikiem.\par
- Ma\'b3o brakowa\'b3o, a mieliby\'9cmy w mie\'9ccie par\'ea egzekucji tego ranka,\par
panno Catherine - powiedzia\'b3 Dooley.\par
Harrison zagl\'b9da\'b3 co chwil\'ea do salonu, by zobaczy\'e6, jak czuje si\'ea Mary\par
Roses. Bardzo d\'b3ugo trwa\'b3y poszukiwania przez pani\'b9 Morrison rzeczy potrzeb-\par
nych do opatrzenia Mary Roses. Hamson straci\'b3 ju\'bf nadziej\'ea, \'bfe to kiedy\'9c\par
nast\'b9pi.\par
- Po co tam chodzisz? - spyta\'b3 Cole.\par
- Chodzi o twoj\'b9 siostr\'ea - przyzna\'b3 Hamson ponownie wstaj\'b9c. - P\'f3jd\'ea\par
zobaczy\'e6, czy mog\'ea jej w czym\'9c pom\'f3c.\par
- Niech lepiej pani Morrison to zrobi - rzek\'b3 Travis. - Kobiety wol\'b9, \'bfeby\par
zajmowa\'b3y si\'ea nimi inne kobiety.\par
Harrison usiad\'b3.\par
- Ale jako\'9c im to strasznie wolno idzie - mrukn\'b9\'b3.\par
- Spokojnie, Harrison - rzek\'b3 Travis. Rzuci\'b3 okiem przez rami\'ea na siostr\'ea,\par
po czym odwr\'f3ci\'b3 si\'ea do sto\'b3u. - Chyba czuje si\'ea dobrze. Nie martw si\'ea o ni\'b9.\par
- Kto\'9c si\'ea musi o ni\'b9 martwi\'e6 - z uporem wraca\'b3 do tematu Harrison. -\par
Ty i Cole zachowujecie si\'ea tak, jakby Mary Roses mia\'b3a tylko st\'b3uczone kolano,\par
a przecie\'bf, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, ona straci\'b3a przytomno\'9c\'e6. Mog\'b3aby...\par
- Lepiej niech nie wie, \'bfe si\'ea o ni\'b9 troszczysz - ostrzeg\'b3 Cole.\par
Travis u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- To dobra rada. Dobrze j\'b9 sobie zapami\'eataj.\par
Hamson nie m\'f3g\'b3 uwierzy\'e6, \'bfe bracia byli tak oboj\'eatni na los Mary Roses.\par
Cole domy\'9cli\'b3 si\'ea tej refleksji, gdy tylko na niego spojrza\'b3.\par
- Ona jest niedu\'bfa, ale za to silna - zapewni\'b3.\par
- Co z tego, je\'bfeli czuje si\'ea fatalnie - odpar\'b3 Harrison. - Na Boga, nie\par
pytaj jej, jak si\'ea czuje - ostrzeg\'b3 Travis.\par
- Dlaczego?\par
- Jeste\'9c podobno prawnikiem, wi\'eac sam si\'ea domy\'9cl - odpowiedzia\'b3 Cole.\par
- Czy naprawd\'ea my\'9clisz o rzuceniu prawa i zaj\'eaciu si\'ea gospodarstwem?\par
- Tak - odrzek\'b3 Hamson. - W\'b3a\'9cnie o tym my\'9cl\'ea.\par
- Panie MacDonald, uwielbiam, jak pan m\'f3wi - odezwa\'b3a si\'ea Catherine\par
Morrison. Kiedy przechodzi\'b3a obok go\'9ccia, \'bfeby po\'b3o\'bfy\'e6 na stole obrus, niby\par
przypadkiem otar\'b3a si\'ea o niego. - Pan m\'f3wi tak oryginalnie, prawda, Travis?\par
- Wed\'b3ug mnie to brzmi raczej tak, jakby co\'9c utkwi\'b3o mu w gardle -\par
wyrzuci\'b3 z siebie Travis. Nie podoba\'b3o mu si\'ea, \'bfe kobieta, z kt\'f3r\'b9 chcia\'b3 si\'ea\par
zwi\'b9za\'e6, zachwyca si\'ea kim\'9c innym.\par
- Och, Travis, jeste\'9c taki rozkoszny, kiedy \'bfartujesz.\par
Cole i Hamson wymienili spojrzenie pe\'b3ne irytacji. Harrisonowi zdawa\'b3o\par
si\'ea, \'bfe widzi na wylot rzekomo nie\'9cmia\'b3\'b9 Catherine. Cole uwa\'bfa\'b3, \'bfe panna\par
Morrison zachowuje si\'ea jak stara panna, kt\'f3ra desperacko usi\'b3uje znale\'9f\'e6 m\'ea\'bfa.\par
Natomiast Travis s\'b9dzi\'b3, \'bfe jest najbardziej urzekaj\'b9c\'b9 istot\'b9 w ca\'b3ym Blue Belle.\par
Catherine nie przestawa\'b3a flirtowa\'e6. Mary Roses nie mog\'b3a ju\'bf tego d\'b3u\'bfej\par
s\'b3ucha\'e6. Mia\'b3a dosy\'e6 siedzenia samotnie w salonie. Chcia\'b3a wraca\'e6 do domu\par
i pragn\'ea\'b3a, by kto\'9c si\'ea ni\'b9 zaj\'b9\'b3. Wydawa\'b3o jej si\'ea, \'bfe gdyby nie to, i\'bf rany na\par
czole i ustach przesta\'b3y krwawi\'e6, dawno by umar\'b3a, gdy\'bf nikt si\'ea ni\'b9 nie\par
zainteresowa\'b3.\par
Zdr\'eatwia\'b3a od siedzenia z nogami na taborecie. Wsta\'b3a i zachwia\'b3a si\'ea, lecz\par
odzyska\'b3a r\'f3wnowag\'ea. Wyprostowa\'b3a si\'ea i zajrza\'b3a do kuchni, by sprawdzi\'e6,\par
czy kto\'9c zauwa\'bfy\'b3, \'bfe si\'ea podnios\'b3a, lecz nikt tego nie spostrzeg\'b3. Wcale jej to\par
nie zdziwi\'b3o - wszyscy poch\'b3oni\'eaci byli jedzeniem ciasta.\par
Wysz\'b3a na zewn\'b9trz i zobaczy\'b3a, \'bfe konie s\'b9 przywi\'b9zane do p\'b3otu. Kiedy\par
schodzi\'b3a po stopniach ganku, nadjecha\'b3 Douglas.\par
- Okropnie wygl\'b9dasz, Mary Roses.\par
- Czy to takie dziwne? Przecie\'bf zosta\'b3am pobita. Kiedy o tym pomy\'9cl\'ea...\par
Przerwa\'b3 jej, zanim wyliczy\'b3a wszystkie swe obra\'bfenia.\par
- Ju\'bf dobrze. Nie ma co narzeka\'e6 - powiedzia\'b3 Douglas.\par
Zszed\'b3 z konia i uda\'b3 si\'ea w kierunku werandy.\par
- Gdzie s\'b9 wszyscy?\par
- W \'9crodku. Jedz\'b9 ciasto pani Morrison. Podobno jest pyszne, ale ja\par
oczywi\'9ccie nie wiem, jak smakuje, bo nikt mnie nie pocz\'eastowa\'b3.\par
- A ty ci\'b9gle to samo. Od narzekania nie b\'eadziesz si\'ea lepiej czu\'b3a.\par
Podszed\'b3 do niej i poklepa\'b3 j\'b9 po ramieniu.\par
- W\'b3a\'9cnie \'bfe b\'eadzie mi lepiej - zapewni\'b3a go. - Lubi\'ea narzeka\'e6.\par
- Wiem - rzek\'b3 zrezygnowanym g\'b3osem.\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Jego dobry humor rozdra\'bfni\'b3 Mary Roses. \f1\'84Co, na Boga,\par
mam zrobi\f0\'e6, \'bfeby zyska\'e6 odrobin\'ea wsp\'f3\'b3czucia?" - pomy\'9cla\'b3a.\par
- Kiedy wspomn\'ea to, co dzi\'9c przesz\'b3am...\par
- A w\'b3a\'9cciwie dok\'b9d si\'ea wybierasz?\par
- Do domu - odpowiedzia\'b3a, - I nie pr\'f3buj mnie od tego powstrzyma\'e6!\par
Douglas w ko\'f1cu zrozumia\'b3, \'bfe jego siostra jest zrozpaczona. Zdawa\'b3o si\'ea,\par
\'bfe za chwil\'ea wybuchnie p\'b3aczem.\par
- W porz\'b9dku - rzek\'b3. - Pojedziemy do domu. Poczekaj tu, a ja p\'f3jd\'ea po\par
innych i wr\'f3cimy wszyscy razem. Obiecuj\'ea, \'bfe nie b\'ead\'ea zwleka\'b3.\par
Uda\'b3a, \'bfe si\'ea zgadza, bo chcia\'b3a, by poszed\'b3 sobie jak najszybciej. Dobrze\par
wiedzia\'b3a, \'bfe chocia\'bf Douglas zamierza dotrzyma\'e6 obietnicy, kiedy tylko\par
wejdzie do kuchni pani Morrison, zapomni o zabraniu jej gdziekolwiek.\par
\f1\'84Och, ci m\f0\'ea\'bfczy\'9fni - my\'9cla\'b3a Mary Roses. - Tak \'b3atwo nad nimi zapanowa\'e6.\par
Wystarczy pog\'b3aska\'e6 po g\'b3owie, da\'e6 co\'9c dobrego do jedzenia, a p\'f3jd\'b9 za tob\'b9\par
wsz\'eadzie. Dodaj do tego u\'9cmiech i par\'ea g\'b3upich komplement\'f3w, a od razu\par
zapomn\'b9 o wszystkich swoich zobowi\'b9zaniach, jak na przyk\'b3ad o udzieleniu\par
pomocy siostrze konaj\'b9cej na werandzie. Na Boga, kto\'9c musi mnie pocieszy\'e6,\par
nawet gdybym musia\'b3a jecha\'e6 do samego Hammond i prosi\'e6 o to jakiego\'9c\par
obcego cz\'b3owieka" - u\'bfala\'b3a si\'ea nad sob\'b9 w duchu.\par
Usadowi\'b3a si\'ea wygodnie w siodle i ruszy\'b3a do domu. Zmusi\'b3a si\'ea do zmiany\par
nastroju. Wcale nie czu\'b3a si\'ea teraz tak \'9fle. Zawsze, kiedy zdarzy\'b3o jej si\'ea co\'9c\par
niemi\'b3ego, stara\'b3a si\'ea to por\'f3wna\'e6 z czym\'9c, co spotka\'b3o j\'b9 wcze\'9cniej. Teraz\par
przypomnia\'b3a sobie, jak zosta\'b3a zaatakowana przez pszczo\'b3y i dosz\'b3a do\par
wniosku, \'bfe pobicie jej przez Bickleya nie by\'b3o najstraszniejsz\'b9 rzecz\'b9, kt\'f3r\'b9\par
prze\'bfy\'b3a.\par
Wtedy, jako dziecko, u\'bf\'b9dlona przez ca\'b3y r\'f3j pszcz\'f3\'b3, o ma\'b3o nie umar\'b3a.\par
Tak przynajmniej opowiada\'b3 jej Adam. Ona sama pami\'eata\'b3a niewiele, opr\'f3cz\par
strasznego b\'f3lu. Mimo to nie u\'bfala\'b3a si\'ea nad sob\'b9, cho\'e6 bracia nie mieliby jej\par
wtedy tego za z\'b3e.\par
- Mary Roses, zwolnij troch\'ea i poczekaj na nas! - krzykn\'b9\'b3 Douglas.\par
Zrobi\'b3a, jak kaza\'b3, lecz kiedy dogoni\'b3 j\'b9 i ujrza\'b3a okruchy ciasta w k\'b9cikach\par
jego ust, zachmurzy\'b3a si\'ea.\par
- Czy ona mo\'bfe sama jecha\'e6? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Ona pr\'f3buje - odpowiedzia\'b3a Mary Roses.\tab\par
- Mo\'bfe by\'9c si\'ea lepiej czu\'b3a, gdyby\'9c jecha\'b3a z\tab e mn\'b9? - wykrzycza\'b3 pytanie\par
Cole.\par
- W\'b9tpi\'ea. Pupa mnie strasznie boli. Chyba zapomnia\'b3e\'9c, co mi si\'ea przytrafi\'b3o.\par
- A ty mi chcesz przypomnie\'e6, tak?\par
Ju\'bf chcia\'b3a si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'e6, ale powstrzyma\'b3a si\'ea w ostatniej chwili. Nie\par
chcia\'b3a, by kt\'f3ry\'9c z braci zrozumia\'b3 jej gr\'ea. Nie by\'b3oby ca\'b3ej zabawy, gdyby\par
domy\'9clili si\'ea, \'bfe g\'b3\'f3wnym powodem, dla kt\'f3rego narzeka\'b3a, by\'b3o zdenerwo-\par
wanie braci.\par
- Zosta\'b3am brutalnie skopana...\par
- Naprawd\'ea nie ma co tego wspomina\'e6.\par
Cole dogoni\'b3 j\'b9 i wzi\'b9\'b3 przed siebie na siod\'b3o.\par
- Widzisz, teraz b\'eadziesz si\'ea czu\'b3a du\'bfo lepiej - rzek\'b3.\par
Cole zachowywa\'b3 si\'ea tak, jakby nie spotka\'b3a jej \'bfadna przykro\'9c\'e6. Bracia\par
i nawet Harrison tak\'bfe tak\'b9 przyj\'eali postaw\'ea. Mary Roses, \'bfeby zdenerwowa\'e6\par
Cole'a, znowu zacz\'ea\'b3a narzeka\'e6. Tym razem znalaz\'b3 si\'ea w pu\'b3apce. Mog\'b3a\par
j\'eacze\'e6, ile tylko chcia\'b3a, a on musia\'b3 jej wys\'b3ucha\'e6. Na og\'f3\'b3, kiedy tylko\par
zaczyna\'b3a si\'ea u\'bfala\'e6, wszyscy wychodzili. Zauwa\'bfy\'b3a to ju\'bf par\'ea lat temu\par
i w\'b3a\'9cnie dlatego wymy\'9cli\'b3a swoj\'b9 zabaw\'ea. Gdy chcia\'b3a by\'e6 sama, zaczyna\'b3a\par
narzeka\'e6, a potem wygodnie siada\'b3a i obserwowa\'b3a braci, jak uciekaj\'b9 od niej,\par
byle dalej. Jej gra zawsze odnosi\'b3a skutek.\par
W tej chwili pragn\'ea\'b3a jak najszybciej wr\'f3ci\'e6 na swojego konia. Chcia\'b3a,\par
by wszyscy zostawili j\'b9 w spokoju, by mog\'b3a spokojnie przeanalizowa\'e6 dziwne\par
zachowanie Hamsona. Jego charakter nagle zmieni\'b3 si\'ea tak, jakby kto\'9c rzuci\'b3\par
na niego czar. Co, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, sta\'b3o si\'ea z tym delikatnym m\'ea\'bfczyzn\'b9,\par
kt\'f3rego tak lubi\'b3a? Postanowi\'b3a, \'bfe zanim spojrzy mu w oczy, wszystko\par
uporz\'b9dkuje sobie w my\'9clach.\par
Cole'owi szybko znudzi\'b3o si\'ea s\'b3uchanie jej skarg, jednak\'bfe nie chcia\'b3, by\par
sama jecha\'b3a na koniu. Przekaza\'b3 j\'b9 Douglasowi, kt\'f3ry wytrzyma\'b3 nieca\'b3e pi\'ea\'e6\par
minut. W ko\'f1cu trafi\'b3a do Travisa.\par
\f1\'84Mam ju\f0\'bf trzech z g\'b3owy, zosta\'b3 tylko jeden" - pomy\'9cla\'b3a.\par
- Mary Roses, g\'b3owa boli od twojego gadania - poskar\'bfy\'b3 si\'ea Travis. -\par
Poczekaj, a\'bf zajedziemy do domu. Wtedy sobie wygodnie usi\'b9dziesz i napi-\par
szesz d\'b3ugi list do mamy Roses. Opowiesz jej, jak strasznie si\'ea czujesz, dobrze?\par
- Nie, nie mog\'ea tego zrobi\'e6 - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - Mama wcale\par
nie b\'eadzie chcia\'b3a tego czyta\'e6. Powiedzia\'b3a mi kiedy\'9c, \'bfe m\'b3odej damie nie\par
przystoi narzeka\'e6, nawet je\'bfeli sprawia jej to przyjemno\'9c\'e6.\par
Travis za\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
- Skar\'bfy\'b3a\'9c si\'ea na nas w swoich listach, prawda?\par
- By\'b3am wtedy bardzo ma\'b3a - broni\'b3a si\'ea Mary Roses. - Dzi\'eaki mamie\par
przesta\'b3am to robi\'e6. M\'f3wi\'b3a, \'bfe nie jestem lojalna w stosunku do moich braci\par
i \'bfe nigdy nie powinnam na nikogo skar\'bfy\'e6. Ale gdyby mnie teraz zobaczy\'b3a,\par
to by mi na pewno bardzo wsp\'f3\'b3czu\'b3a. Przecie\'bf on mnie mocno uderzy\'b3 i...\par
- Harrison, teraz twoja kolej! - krzykn\'b9\'b3 Travis.\par
- Ju\'bf nie b\'ead\'ea narzeka\'e6 - szepn\'ea\'b3a.\par
Travis nie uwierzy\'b3 jej. Przerzuci\'b3 j\'b9 na konia Hamsona i Mary Roses\par
wyl\'b9dowa\'b3a na jego muskularnych udach.\par
Harrison powiedzia\'b3, by opar\'b3a si\'ea o niego. Zrobi\'b3a to i zaraz odpr\'ea\'bfy\'b3a si\'ea\par
troch\'ea. Patrzy\'b3a przed siebie, my\'9cl\'b9c o tym, jak delikatnie on j\'b9 obejmuje.\par
Pogr\'b9\'bfy\'b3a si\'ea w my\'9clach. Nagle zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe wygl\'b9da okropnie, lecz\par
dosz\'b3a do wniosku, \'bfe nie pora teraz martwi\'e6 si\'ea swym wygl\'b9dem. Wiedzia\'b3a, \'bfe\par
nie potrafi logicznie my\'9cle\'e6 o Hamsonie. Ci\'b9gle si\'ea na niego gniewa\'b3a, chocia\'bf\par
bardzo jej zaimponowa\'b3, gdy pogoni\'b3 Bickleya i jego kumpli. A ju\'bf dziesi\'ea\'e6 minut\par
p\'f3\'9fniej nie by\'b3a w stanie znie\'9c\'e6 widoku flirtuj\'b9cej z nim Catherine.\par
By\'b3a jeszcze oszo\'b3omiona wszystkimi wydarzeniami.\par
Harrison nie m\'f3g\'b3 d\'b3u\'bfej znie\'9c\'e6 milczenia.\par
Odgarn\'b9\'b3 jej w\'b3osy z czo\'b3a i przywar\'b3 do niej.\par
- Czy cierpisz. Mary Roses?\par
- Nie.\par
- Potrzebna ci pomoc - stwierdzi\'b3. - Je\'bfeli chcesz, mog\'ea pojecha\'e6 do\par
Hammond po lekarza.\par
- Nie trzeba, czuj\'ea si\'ea dobrze, naprawd\'ea - zapewni\'b3a. Delikatnie u\'9ccisn\'b9\'b3\par
Mary Roses.\par
- Spr\'f3buj si\'ea odpr\'ea\'bfy\'e6.\par
Kiedy par\'ea minut p\'f3\'9fniej wyszepta\'b3 jej imi\'ea z tym swoim irlandzkim\par
akcentem, niemal zadr\'bfa\'b3a z podniecenia, jednak opanowa\'b3a si\'ea.\par
To by\'b3 na pewno skutek tego uderzenia - przecie\'bf gniewa\'b3a si\'ea na niego.\par
- Dlaczego nie chcesz na mnie spojrze\'e6? Czy przestraszy\'b3em ci\'ea? - spyta\'b3\par
tkliwie. By\'b3 teraz mi\'b3y, delikatny i ujmuj\'b9cy. Mia\'b3a ochot\'ea go za to uderzy\'e6.\par
Nie odpowiedzia\'b3a. Harrison westchn\'b9\'b3.\par
- Zapomnij, \'bfe o to pyta\'b3em - powiedzia\'b3. - Chyba si\'ea pomyli\'b3em.\par
Kilkana\'9ccie nast\'eapnych minut min\'ea\'b3o w ciszy, jednak poczucie winy\par
w ko\'f1cu zmobilizowa\'b3o j\'b9 do powiedzenia mu prawdy\par
- Niezupe\'b3nie si\'ea myli\'b3e\'9c. Nie ba\'b3am si\'ea ciebie, lecz tego, co si\'ea z tob\'b9\par
sta\'b3o. M\'f3wi\'b3e\'9c, \'bfe potrafisz si\'ea obroni\'e6, a ja ci nie wierzy\'b3am. Nie lubi\'ea\par
m\'ea\'bfczyzn, kt\'f3rzy si\'ea bij\'b9.\par
- W takim razie chyba nie znosisz swoich braci.\par
- Kocham moich braci, ale nie ciebie.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe go nie kocha, jednak nie chcia\'b3 us\'b3ysze\'e6 tego z jej ust.\par
- Wci\'b9\'bf nie wiem, co si\'ea ze mn\'b9 wtedy sta\'b3o.\par
- Czy kto\'9c rzuci\'b3 na ciebie czary? - spyta\'b3a z niepokojem.\par
Harrison pr\'f3bowa\'b3 nie roze\'9cmia\'e6 si\'ea.\par
- Nie s\'b9dz\'ea. Kiedy wzi\'b9\'b3em ci\'ea w ramiona, co\'9c si\'ea ze mn\'b9 sta\'b3o. Nie mog\'ea\par
tego wyja\'9cni\'e6. By\'b3a\'9c bezw\'b3adna i zakrwawiona. Nie wiedzia\'b3em, czy oddy-\par
chasz. Nie wiedzia\'b3em, czy jeszcze...\par
Mary Roses by\'b3a zadziwiona tym, co m\'f3wi\'b3. Nie mog\'b3a powstrzyma\'e6 si\'ea\par
od przerwania Hamsonowi.\par
- Ty mnie podnios\'b3e\'9c? Dooley m\'f3wi\'b3, \'bfe tak by\'b3o, ale nie chcia\'b3am mu wierzy\'e6.\par
- By\'b3a\'9c nieprzytomna, wi\'eac niczego nie pami\'eatasz - wyja\'9cni\'b3. - Musia\'b3em\par
co\'9c zrobi\'e6, bo zosta\'b3aby\'9c stratowana przez konie. Wiem, \'bfe zjawi\'b3em si\'ea mo\'bfe\par
troch\'ea za p\'f3\'9fno. Le\'bfa\'b3a\'9c na ziemi i, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, nawet nie stara\'b3a\'9c si\'ea\par
chroni\'e6 g\'b3owy.\par
Harrison wzdrygn\'b9\'b3 si\'ea na samo wspomnienie.\par
Instynktownie przytuli\'b3 j\'b9 mocniej do siebie i Mary Roses zda\'b3a sobie\par
spraw\'ea, \'bfe Harrison musia\'b3 si\'ea tym bardzo przej\'b9\'e6,\par
- A co zrobi\'b3e\'9c, kiedy mnie podnios\'b3e\'9c?\par
- Zanim ci\'ea podnios\'b3em, zobaczy\'b3em, \'bfe oddychasz. Powinienem by\'b3 ci\'ea\par
wtedy troch\'ea uspokoi\'e6, ale tego nie zrobi\'b3em. Zostawi\'b3em ci\'ea tam, gdzie\par
wiedzia\'b3em, \'bfe b\'eadziesz bezpieczna, i ruszy\'b3em za tym draniem.\par
Teraz wcale go ju\'bf nie s\'b3ucha\'b3a. By\'b3a za bardzo rozmarzona. Czy\'bf nie\par
m\'f3wi\'b3a mu, \'bfe s\'b9 do siebie podobni? A jak si\'ea wtedy z ni\'b9 o to sprzecza\'b3!\par
Pami\'eata\'b3a nie tylko ka\'bfde jego s\'b3owo, ale tak\'bfe to, jak wtedy poblad\'b3.\par
Zastanawia\'b3a si\'ea, czy by\'b3oby nietaktowne teraz mu o tym przypomnie\'e6.\par
Mo\'bfe przyzna\'b3by jej racj\'ea.\par
- Z tego wynika, \'bfe wcale nie zastanawia\'b3e\'9c si\'ea nad tym, co robisz.\par
Dzia\'b3a\'b3e\'9c pod wp\'b3ywem chwili, prawda?\par
Wiedzia\'b3 dok\'b3adnie, dok\'b9d zmierza zadaj\'b9c mu to pytanie. Wzruszy\'b3\par
ramionami opanowuj\'b9c u\'9cmiech. \f1\'84Bo\f0\'bfe, jaka ona jest bystra" - pomy\'9cla\'b3.\par
- Wcale nie m\'f3wi\'b3em...\par
- A w\'b3a\'9cnie \'bfe m\'f3wi\'b3e\'9c. Twoja filozofia troch\'ea ci\'ea zawiod\'b3a. Pami\'eatasz, co\par
m\'f3wi\'b3e\'9c? R\'f3b najpierw to, co dyktuje ci serce, a dopiero potem to, co ka\'bfe rozum.\par
- Pomyli\'b3o ci si\'ea. To mia\'b3o by\'e6 odwrotnie.\par
- Wiem - rzek\'b3a z u\'9cmiechem. - S\'b9dz\'ea, \'bfe po prostu zapomnia\'b3e\'9c. Czy\par
zdajesz sobie spraw\'ea, jaki mi powiedzia\'b3e\'9c komplement?\par
- Naprawd\'ea? A ty mnie obrazi\'b3a\'9c.\par
Zacz\'ea\'b3a si\'ea \'9cmia\'e6. Najwyra\'9fniej w og\'f3le nie by\'b3a skruszona. Odg\'b3osy jej\par
rado\'9cci dobieg\'b3y do Cole'a. Kiedy tylko ich dogoni\'b3, spostrzeg\'b3, jak blisko\par
siebie Harrison trzyma\'b3 Mary Roses. Wygl\'b9da\'b3o to tak, jakby si\'ea do niej\par
przytula\'b3.\par
- Czy nie trzymasz mojej siostry za blisko siebie?\par
- Nie wtr\'b9caj si\'ea, Cole - odpowiedzia\'b3 Harrison.\par
Mary Roses u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea. Cole by\'b3 zdziwiony, \'bfe kto\'9c odezwa\'b3 si\'ea\par
do niego takim tonem. Nie by\'b3 do tego przyzwyczajony. \'afaden z dotychcza-\par
sowych go\'9cci R\'f3\'bfanego Wzg\'f3rza nie o\'9cmieli\'b3by si\'ea w ten spos\'f3b odpowie-\par
dzie\'e6 kt\'f3remukolwiek z braci. Mary Roses nie zna\'b3a nikogo takiego jak\par
Harrison.\par
Cole postanowi\'b3 tego nie roztrz\'b9sa\'e6. Zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do siostry i u\'9cmiechn\'b9\'b3,\par
co zdarza\'b3o mu si\'ea bardzo rzadko. Kiedy nadal si\'ea u\'9cmiecha\'b3, Mary Roses\par
zorientowa\'b3a si\'ea, \'bfe co\'9c jest nie tak.\par
- Dlaczego tak si\'ea do mnie u\'9cmiechasz? - spyta\'b3a podejrzliwie.\par
Wcale nie zamierza\'b3 powiedzie\'e6 jej prawdy - Mary Roses i tak wygl\'b9da\'b3a\par
\'bfa\'b3o\'9cnie. Na jej posklejanych krwi\'b9 w\'b3osach sm\'eatnie wygl\'b9da\'b3a niebiesko-bia\'b3a\par
wst\'b9\'bfka. Skrzep\'b3a krew pokrywa\'b3a tak\'bfe jej czo\'b3o i szyj\'ea.\par
\f1\'84Dostanie ataku serca, jak zobaczy si\f0\'ea w lustrze" - pomy\'9cla\'b3 Cole.\par
- Cieszy mnie, \'bfe lepiej si\'ea czujesz - powiedzia\'b3 siostrze.\par
Ci\'b9gle jecha\'b3 obok nich, co denerwowa\'b3o Mary Roses, gdy\'bf chcia\'b3a zosta\'e6\par
sama z Hamsonem. Nie sko\'f1czy\'b3 jej jeszcze opowiada\'e6, co czu\'b3, i Mary Roses\par
by\'b3a pewna, \'bfe nie b\'eadzie kontynuowa\'e6, dop\'f3ki Cole nie odjedzie. Chcia\'b3a,\par
by brat zostawi\'b3 ich w spokoju, i wiedzia\'b3a, jak go do tego sk\'b3oni\'e6.\par
- Wcale nie czuj\'ea si\'ea lepiej.\par
- Jak to? Przecie\'bf przed chwil\'b9 si\'ea za\'9cmiewa\'b3a\'9c.\par
- Ja majacz\'ea, bo strasznie cierpi\'ea. Czy ju\'bf zd\'b9\'bfy\'b3e\'9c zapomnie\'e6, co si\'ea\par
wydarzy\'b3o? Rozsadza mi g\'b3ow\'ea, a moje biodro...\par
Nie musia\'b3a m\'f3wi\'e6 nic wi\'eacej. Cole od razu znikn\'b9\'b3. Zd\'b9\'bfy\'b3a tylko\par
zobaczy\'e6, \'bfe przejmuje prowadzenie od Travisa. Douglas natomiast jecha\'b3\par
w sporej odleg\'b3o\'9cci za wszystkimi, by m\'f3c ich chroni\'e6 przed ewentualnymi\par
niespodziankami.\par
- Na czym to sko\'f1czyli\'9cmy?\par
- \'afe bardzo si\'ea o ciebie niepokoj\'ea. Czy bardzo cierpisz? Potrzebny ci\par
lekarz - nalega\'b3 znowu.\par
Pog\'b3aska\'b3a go po d\'b3oni.\par
- Naprawd\'ea, czuj\'ea si\'ea dobrze. Pami\'eatam, co m\'f3wi\'b3e\'9c...\par
- Czy na pewno czujesz si\'ea dobrze? By\'b3a\'9c taka s\'b3aba, kiedy rozmawia\'b3a\'9c\par
z Cole'em. Uwa\'bfam, \'bfe powinien jednak obejrze\'e6 ci\'ea lekarz.\par
Zn\'f3w pog\'b3aska\'b3a jego d\'b3o\'f1.\par
- Jeste\'9c bardzo mi\'b3y, \'bfe si\'ea tak o mnie niepokoisz, ale, wierz mi, czuj\'ea si\'ea\par
dobrze. Nie mo\'bfesz nic na to poradzi\'e6, prawda?\par
- Na co? \'afe jestem taki mi\'b3y?\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.\par
- Nie. Na to, \'bfe si\'ea tak o mnie troszczysz.\par
W\'b3a\'9cnie teraz nadesz\'b3a chwila, by powiedzie\'e6, co do niej czuje.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe si\'ea troszcz\'ea o ciebie. O twoich braci te\'bf. Przecie\'bf przy-\par
garn\'eali\'9ccie mnie do swego domu i nakarmili\'9ccie. Dali\'9ccie mi \'b3\'f3\'bfko i...\par
- Wystarczy ci\'ea przytuli\'e6 i nakarmi\'e6, a do ko\'f1ca \'bfycia b\'eadziesz zobowi\'b9-\par
zany.\par
- Co ty opowiadasz?\par
- Niewa\'bfne.\par
- Czy wreszcie na mnie spojrzysz?\par
- Ju\'bf prawie jestem gotowa - rzek\'b3a. - Ale najpierw musisz mi co\'9c obieca\'e6.\par
- Co takiego?\par
- Nie daj na siebie rzuci\'e6 \'bfadnych czar\'f3w. B\'b9d\'9f taki, za jakiego ci\'ea\par
uwa\'bfam, dobrze?\par
- Nikt nie rzuci\'b3 na mnie \'bfadnego czaru. Mary Roses, i zanim zrobi\'ea, o co\par
prosisz, chcia\'b3bym dowiedzie\'e6 si\'ea, za kogo ty mnie uwa\'bfasz.\par
Uzna\'b3a, \'bfe mo\'bfe przysta\'e6 na taki uk\'b3ad, i zwr\'f3ci\'b3a ku niemu twarz, jednak\par
bardzo szybko zacz\'ea\'b3a tego \'bfa\'b3owa\'e6. Harrison przez chwil\'ea wyda\'b3 si\'ea zdumio-\par
ny, po czym u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea g\'b3upkowato dok\'b3adnie tak, jak zrobi\'b3 to Cole par\'ea\par
minut wcze\'9cniej.\par
Nim zd\'b9\'bfy\'b3a spyta\'e6, wyja\'9cni\'b3 sw\'b9 reakcj\'ea.\par
- Troch\'ea przypominasz mi Ducha - rzek\'b3.\par
- A czy to \'9fle? - wyszepta\'b3a.\par
Zacz\'b9\'b3 poprawia\'e6 jej w\'b3osy.\par
- Przecie\'bf wygl\'b9da\'b3am tak samo w mie\'9ccie, a jako\'9c wtedy si\'ea nie \'9cmia\'b3e\'9c.\par
- By\'b3em wtedy zdenerwowany, a teraz jestem spokojny. Poza tym twoje\par
w\'b3osy..\par
- Czy co\'9c jest z nimi nie w porz\'b9dku?\par
Odepchn\'ea\'b3a r\'eak\'ea Hamsona, by samej u\'b3o\'bfy\'e6 w\'b3osy.\par
- Mam nadziej\'ea, \'bfe ich ko\'f1ce nie stercz\'b9 do g\'f3ry i \'bfe nie s\'b9 sklejone.\par
O Bo\'bfe, czy ja naprawd\'ea wygl\'b9dam jak Duch?\par
- Nie, on ma przedzia\'b3ek z boku, a ty nie.\par
- Mary Roses, nigdy nie zgadniesz, kto na nas czeka! - krzykn\'b9\'b3 Cole. -\par
Clive Harrington jest na naszym podw\'f3rku.\par
Cole sta\'b3 w miejscu, sk\'b9d dobrze by\'b3o wida\'e6 ich dom. Mary Roses natych-\par
miast zapomnia\'b3a o tym, jak wygl\'b9da, i kaza\'b3a Harrisonowi dogoni\'e6 brata.\par
- Pewnie Clive jest chory - zawo\'b3a\'b3a.\par
Cole zaprzeczy\'b3 ruchem g\'b3owy.\par
- Chyba nie.\par
Travis jako drugi dotar\'b3 do wzniesienia.\par
- Co ten wo\'9fnica robi na naszym podw\'f3rku?\par
Mary Roses by\'b3a pewna, \'bfe co\'9c musia\'b3o si\'ea wydarzy\'e6. Clive trzyma\'b3 si\'ea\par
pewnych zasad. Nigdy nie wje\'bfd\'bfa\'b3 swoim pojazdem na teren cudzej posiad-\par
\'b3o\'9cci. Na og\'f3\'b3 zostawia\'b3 pasa\'bfer\'f3w po drodze i sami musieli poradzi\'e6 sobie\par
z dotarciem do domu. Go\'9ccie byli traktowani na tych samych zasadach. Clive\par
nie przejmowa\'b3 si\'ea ani baga\'bfem, ani samymi przyjezdnymi. Zawsze m\'f3wi\'b3\par
Mary Roses, \'bfe ma wa\'bfniejsze sprawy na g\'b3owie.\par
Za ka\'bfdym razem dawa\'b3 jej do zrozumienia, \'bfe specjalnie dla niej mo\'bfe\par
zmieni\'e6 swoje zasady, ale Mary Roses nie chcia\'b3a by\'e6 traktowana inaczej ni\'bf\par
inni. Clive uwa\'bfa\'b3, \'bfe jest ona anio\'b3em zes\'b3anym z niebios, kt\'f3ry ma mu pom\'f3c\par
post\'eapowa\'e6 zgodnie z zasadami.\par
Kiedy wreszcie razem z Hamsonem dotar\'b3a do wzniesienia nad dolin\'b9,\par
spostrzeg\'b3a Clive'a chodz\'b9cego tam i z powrotem.\par
- Musia\'b3o si\'ea zdarzy\'e6 co\'9c strasznego - oznajmi\'b3a. - Zobaczcie, jaki jest\par
wzburzony.\par
- Gdzie jest Adam? - spyta\'b3 Travis.\par
- Pewnie w domu - odezwa\'b3 si\'ea Douglas.\par
- Chyba rzeczywi\'9ccie co\'9c si\'ea musia\'b3o sta\'e6.\par
- Po co od razu spodziewa\'e6 si\'ea najgorszego? - powiedzia\'b3 Harrison. -\par
Mo\'bfe w\'b3a\'9cnie sta\'b3o si\'ea co\'9c cudownego i wo\'9fnica z niecierpliwo\'9cci\'b9 czeka, by\par
m\'f3c nam o tym powiedzie\'e6.\par
Odwr\'f3ci\'b3a ku niemu niezadowolon\'b9 twarz, by zobaczy\'b3, jak bardzo zde-\par
nerwowa\'b3y j\'b9 te bezsensowne przypuszczenia.\par
- Mo\'bfe go okradli? - spekulowa\'b3 Travis.\par
- W\'b9tpi\'ea - odpowiedzia\'b3 Cole. - Przecie\'bf wszyscy wiedz\'b9, \'bfe nigdy nie\par
nosi ze sob\'b9 nic warto\'9cciowego.\par
- Pospieszmy si\'ea - b\'b3aga\'b3a Mary Roses. - Musz\'ea pom\'f3c Clive'owi. Na\par
pewno ma jakie\'9c k\'b3opoty.\par
- A mo\'bfe Harrison ma racj\'ea? - zastanawia\'b3 si\'ea Cole. - Mo\'bfe Clive\par
przyjecha\'b3 z jak\'b9\'9c dobr\'b9 wiadomo\'9cci\'b9?\par
- Po tym, co przesz\'b3am dzi\'9c rano, to musi by\'e6 co\'9c niedobrego. Zas\'b3u\'bfy\'b3am\par
na to.\par
- Znowu zaczynasz?\par
- Powiedzia\'b3am wiele niemi\'b3ych s\'b3\'f3w o Catherine - wyzna\'b3a bratu. -\par
Wszystko, co m\'f3wi\'b3am na jej temat, jest prawd\'b9, ale nie powinnam by\'b3a tego\par
m\'f3wi\'e6. Lecz mam jeden argument na swoj\'b9 obron\'ea: gdyby\'9c wiedzia\'b3, jakie\par
m\'eaki przesz\'b3am przez ni\'b9 w dzieci\'f1stwie, kiedy by\'b3a moj\'b9 jedyn\'b9 kole\'bfank\'b9,\par
to by\'9c natychmiast mi wybaczy\'b3. Ona by\'b3a gorsza od jadowitego w\'ea\'bfa.\par
Travis u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea do Harrisona.\par
- Mary Roses ci\'b9gle ma \'bfal do Catherine za to, \'bfe obci\'ea\'b3a jej w\'b3osy.\par
- Obci\'eacie w\'b3os\'f3w jest akurat najmniej wa\'bfne. Albo wszyscy jedziemy do\par
domu, albo odsu\'f1cie si\'ea i dajcie nam przejecha\'e6.\par
Bracia w ko\'f1cu ruszyli i po paru minutach wszyscy byli ju\'bf na farmie.\par
Clive pospieszy\'b3, by pom\'f3c Mary Roses zej\'9c\'e6 z konia.\par
- M\'f3j Bo\'bfe, co si\'ea panience sta\'b3o?\par
- Bickley mnie uderzy\'b3.\par
- Zabij\'ea go, zobaczy panienka, \'bfe go zabij\'ea! - uni\'f3s\'b3 si\'ea Clive.\par
- Clive, nie oburzaj si\'ea tak. To szkodzi na trawienie. Bickley razem ze swoimi\par
kompanami ju\'bf zosta\'b3 odwieziony do Hammond i tam zajmie si\'ea nimi szeryf.\par
Bardzo mi mi\'b3o, \'bfe si\'ea o mnie troszczysz. Jeste\'9c takim dobrym przyjacielem.\par
- Czy panienk\'ea bardzo boli? - Clive wcale nie mia\'b3 zamiaru zmienia\'e6\par
tematu.\par
- Nie, wszystko w porz\'b9dku, naprawd\'ea - zapewni\'b3a. - Jak tylko wreszcie\par
umyj\'ea twarz i przebior\'ea si\'ea, nie b\'eadzie nic wida\'e6.\par
- I niech si\'ea panienka jeszcze uczesze.\par
Znowu spr\'f3bowa\'b3a przyczesa\'e6 swe zmierzwione w\'b3osy.\par
- Co ci\'ea tu sprowadza? Czy co\'9c si\'ea sta\'b3o?\par
- Owszem, sta\'b3o si\'ea, i nie wyobra\'bfa sobie panienka co - odpowiedzia\'b3. -\par
Tak si\'ea ciesz\'ea, \'bfe nareszcie jeste\'9ccie w domu. A po co panienka jecha\'b3a do\par
Blue Belle? Przecie\'bf dzi\'9c nie jest sobota. Czy\'bfby panienka o tym zapomnia\'b3a?\par
- Nie zapomnia\'b3am, ale musia\'b3am kupi\'e6 par\'ea drobiazg\'f3w dla przyjaci\'f3\'b3ki.\par
To by\'b3a szczeg\'f3lna okazja.\par
- Jak szczeg\'f3lna okazja, to w porz\'b9dku - zgodzi\'b3 si\'ea. Szybko jednak wr\'f3ci\'b3\par
do poprzedniego tematu. - Mimo \'bfe panienka wygl\'b9da jak po jakim\'9c strasznym\par
wypadku, to i tak jest rado\'9cci\'b9 dla moich zm\'eaczonych \'bfyciem oczu. Panienka\par
koniecznie musi mi pom\'f3c!\par
Mary Roses rzuci\'b3a na braci szybkie spojrzenie, kt\'f3re mia\'b3o oznacza\'e6: \f1\'84A\par
nie m\'f3wi\f0\'b3am, \'bfe on ma co\'9c strasznego do powiedzenia?" - po czym zwr\'f3ci\'b3a\par
si\'ea do Clive'a.\par
- Oczywi\'9ccie, pomog\'ea ci, tylko powiedz, co si\'ea sta\'b3o.\par
- Musisz mi pom\'f3c wydosta\'e6 j\'b9 z dyli\'bfansu. Ona nie chce si\'ea ruszy\'e6\par
i nawet krzyczy, jak Adam pr\'f3buje do niej podej\'9c\'e6. M\'f3wi, \'bfe nie pozwoli, by\par
jaki\'9c parobek podawa\'b3 jej r\'eak\'ea, \'bfe to nie by\'b3oby w\'b3a\'9cciwe. W\'b3a\'9cnie tak si\'ea\par
wyrazi\'b3a. Pr\'f3bowa\'b3em jej wyt\'b3umaczy\'e6, jak tu wszystko wygl\'b9da, ale nie mia\'b3a\par
zamiaru mnie s\'b3ucha\'e6. Nie chce uwierzy\'e6, \'bfe Adam jest bratem panienki.\par
Zreszt\'b9, to akurat rozumiem. Ona nie pochodzi st\'b9d, wi\'eac nie jest przyzwy-\par
czajona do pewnych rzeczy. Adam w ko\'f1cu da\'b3 spok\'f3j i wr\'f3ci\'b3 do domu. Nie\par
chcia\'b3 zgin\'b9\'e6, bo ona ca\'b3y czas grozi\'b3a, \'bfe go zabije, je\'bfeli on jeszcze raz\par
zbli\'bfy si\'ea do dyli\'bfansu. Panienki brat zaprosi\'b3 mnie do \'9crodka i pocz\'eastowa\'b3\par
ch\'b3odnym napojem, ale nie \'9cmia\'b3em skorzysta\'e6 z tej propozycji. Poza tym nie\par
chcia\'b3em zostawi\'e6 jej tu samej, bo nie wiedzia\'b3em, co mo\'bfe jej przyj\'9c\'e6 do\par
g\'b3owy. Pr\'f3bowa\'b3em na r\'f3\'bfne sposoby j\'b9 stamt\'b9d wyci\'b9gn\'b9\'e6, ale nic nie\par
skutkowa\'b3o. Za\'bf\'b9da\'b3a odpowiedniego powitania i powiedzia\'b3a, \'bfe nie wyjdzie,\par
dop\'f3ki nie otrzyma tego, co chce. Ju\'bf tam siedzi jakie\'9c dobre dwie godziny.\par
Nigdy jeszcze nie widzia\'b3em kogo\'9c takiego.\par
- Kto to jest? - spyta\'b3 Douglas. Pr\'f3bowa\'b3 zajrze\'e6 do \'9crodka, ale nic nie\par
zobaczy\'b3 przez ciemne zas\'b3onki.\par
- Panna Border - Clive wzdrygn\'b9\'b3 si\'ea wypowiadaj\'b9c to nazwisko.\par
- Eleanor?! - Mary Roses by\'b3a wstrz\'b9\'9cni\'eata. Nie mog\'b3a w to uwierzy\'e6. Co,\par
na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, Eleanor Border robi\'b3a na jej podw\'f3rku?\par
Douglas odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i popatrzy\'b3 na siostr\'ea.\par
- Czy to ta sama Eleanor?\par
Nim Mary Roses zd\'b9\'bfy\'b3a odpowiedzie\'e6, Clive poci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea.\par
- Niech panienka j\'b9 st\'b9d zabierze. Obiecuj\'ea, \'bfe zrobi\'ea wszystko, o co\par
panienka poprosi. Je\'bfeli panienka zechce, to zaczn\'ea nawet b\'b3aga\'e6.\par
Cole, jako jedyny z braci, by\'b3 tym rozbawiony. Jego oczy zab\'b3ys\'b3y.\par
- Przecie\'bf ju\'bf b\'b3agasz - rzek\'b3 i zacz\'b9\'b3 si\'ea \'9cmia\'e6.\par
Wsp\'f3lokatorka siostry, o kt\'f3rej s\'b3ysza\'b3 tyle nieprawdopodobnych historii,\par
dziewczyna, kt\'f3ra zamieni\'b3a wiele lat \'bfycia Mary Roses w koszmar, przyje\'bf-\par
d\'bfa\'b3a teraz, by z\'b3o\'bfy\'e6 jej wizyt\'ea.\par
- Co ona tu robi? - pragn\'b9\'b3 dowiedzie\'e6 si\'ea Travis, kt\'f3rego ta sytuacja\par
rozw\'9ccieczy\'b3a.\par
- Czy ty j\'b9 zaprosi\'b3a\'9c? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Tak jakby - odpowiedzia\'b3a cicho.\par
- Co to znaczy \f1\'84tak jakby"? - Douglas stan\f0\'b9\'b3 przed siostr\'b9. - No, s\'b3ucham?\par
- Owszem, zaprosi\'b3am j\'b9, ale by\'b3am pewna, \'bfe si\'ea tu nie zjawi. Ona nie\par
lubi tych okolic. Uwa\'bfa, \'bfe mieszkaj\'b9 tu barbarzy\'f1cy i ludzie niecywilizowani.\par
Douglas, przesta\'f1 si\'ea tak we mnie wpatrywa\'e6. Co si\'ea sta\'b3o, ju\'bf si\'ea nie odstanie.\par
- Czy ona by\'b3a kiedy\'9c na zach\'f3d od St. Louis? - spyta\'b3 Travis.\par
- Nie, ale ma o tej cz\'ea\'9cci Stan\'f3w z\'b3e zdanie - wyja\'9cni\'b3a Mary Roses.\par
- Chcia\'b3bym, \'bfeby\'9c stwierdzi\'b3a, czy to jest ta sama Eleanor, o kt\'f3rej\par
opowiada\'b3a\'9c nam przez te wszystkie lata - poprosi\'b3 Douglas.\par
Chwyci\'b3 j\'b9 mocno za rami\'ea, by spe\'b3ni\'b3a jego pro\'9cb\'ea.\par
- Dobrze wiesz, \'bfe to ta sama Eleanor - wyszepta\'b3a.\par
Pr\'f3bowa\'b3a wyrwa\'e6 si\'ea z jego u\'9ccisku, bo chcia\'b3a zaj\'b9\'e6 si\'ea go\'9cciem.\par
- Chyba ukr\'eac\'ea ci g\'b3ow\'ea - wysycza\'b3 Travis.\par
- Przesta\'f1! Zachowujesz si\'ea jak dziecko! - krzykn\'ea\'b3a Mary Roses. - I m\'f3w\par
troch\'ea ciszej, bo nie chc\'ea, by us\'b3ysza\'b3a, \'bfe o niej m\'f3wimy. Bardzo \'b3atwo j\'b9 zrani\'e6.\par
Cole ponownie si\'ea za\'9cmia\'b3.\par
- Clive, mo\'bfe zawieziesz j\'b9 z powrotem do Blue Belle? - zasugerowa\'b3\par
Douglas. - Mo\'bfe tam przenocowa\'e6 w jednym z pokoi nad saloonem.\par
- B\'b9d\'9f rozs\'b9dny. Tylko pijacy tam nocuj\'b9. Eleanor jest dystyngowan\'b9\par
panienk\'b9 - zaprotestowa\'b3a Mary Roses.\par
- Chyba nie rozumiecie, o co chodzi! - wykrzykn\'b9\'b3 Clive. - Musz\'ea si\'ea jej\par
pozby\'e6, bo chc\'ea jeszcze przed zmrokiem dotrze\'e6 do Morton Junction, gdzie\par
na mnie czekaj\'b9.\par
- Wszystko w porz\'b9dku, zaraz ci pomo\'bfemy - ucisza\'b3a go Mary Roses.\par
Clive wcale jej nie s\'b3ucha\'b3. Gniew narasta\'b3 w nim od dw\'f3ch godzin i teraz\par
dosz\'b3o do wybuchu.\par
- Je\'bfeli kto\'9c si\'ea dowie, \'bfe z\'b3ama\'b3em moje zasady i przywioz\'b3em j\'b9 wam\par
do domu, nie b\'ead\'ea si\'ea m\'f3g\'b3 pokaza\'e6 w mie\'9ccie! - Clive zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do braci.\par
- M\'f3wi\'ea wam, ch\'b3opaki, z niej jest niez\'b3y numer. Ja si\'ea jej nie b\'ead\'ea sprzeciwia\'b3,\par
wystarczy, \'bfe zrobi\'b3a dziur\'ea w moim kapeluszu. Dzi\'eaki Bogu nie mia\'b3em go\par
wtedy na g\'b3owie. Powiedzia\'b3a mi, \'bfe zabije mnie jak psa, je\'bfeli b\'ead\'ea si\'ea\par
zachowywa\'e6 nie po jej my\'9cli. Nie wiem, czy ona rzeczywi\'9ccie jest taka\par
dystyngowana, ale jedno jest pewne: panienka musi szybko co\'9c zrobi\'e6, bo ja\par
chc\'ea si\'ea st\'b9d wydosta\'e6 \'bfywy.\par
- Zaraz si\'ea ni\'b9 zajm\'ea - obieca\'b3a Mary Roses. - Douglas, pu\'9c\'e6 mnie\par
wreszcie. Musimy by\'e6 go\'9ccinni, ju\'bf i tak byli\'9cmy nieuprzejmi, \'bfe kazali\'9cmy\par
jej tyle czasu czeka\'e6.\par
Hamson sta\'b3 obok MacHugha i patrzy\'b3. By\'b3 zdziwiony reakcj\'b9 wszystkich\par
na niepo\'bf\'b9danego go\'9ccia. Sama Eleanor Border te\'bf go zainteresowa\'b3a.\par
- Czy my\'9clisz, \'bfe j\'b9 tu wpuszcz\'ea po tym, jak si\'ea zachowa\'b3a wobec mego\par
brata? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Ona nie zrozumia\'b3a.\par
- Niby czego nie zrozumia\'b3a? - spyta\'b3 Travis. - S\'b3ysza\'b3a\'9c, co m\'f3wi\'b3 Clive.\par
Powiedzia\'b3 jej, \'bfe Adam jest twoim bratem.\par
- Najwyra\'9fniej mu nie uwierzy\'b3a - upiera\'b3a si\'ea Mary Roses.\par
- Grozi\'b3a, \'bfe go zabije - wtr\'b9ci\'b3 Clive.\par
Cole przesta\'b3 si\'ea u\'9cmiecha\'e6.\par
- Co takiego? - Prawie krzykn\'b9\'b3.\par
- Nigdy nie opowiada\'b3am nikomu o mojej rodzinie. Cole, uspok\'f3j si\'ea.\par
Pami\'eatasz? Sam nalega\'b3e\'9c, \'bfebym nikomu nic o tym nie m\'f3wi\'b3a - \'9cciszy\'b3a\par
g\'b3os i doda\'b3a: - Pewnie Eleanor my\'9cla\'b3a, \'bfe Clive chce si\'ea jej pozby\'e6.\par
- Ale ja rzeczywi\'9ccie chcia\'b3em si\'ea jej pozby\'e6! - wrzasn\'b9\'b3 Clive.\par
Mary Roses zamkn\'ea\'b3a oczy. Czu\'b3a b\'f3l, gdy Douglas i Clive ci\'b9gn\'eali j\'b9 za\par
r\'eace z obu stron. Zdecydowanie to nie by\'b3 dla niej dobry dzie\'f1. Nie chcia\'b3a\par
teraz traci\'e6 czasu na naprawianie czego\'9c, co i tak nie da si\'ea naprawi\'e6. Czy im\par
si\'ea to podoba\'b3o, czy nie, byli skazani na Eleanor Border.\par
- Ona przeprosi Adama - obieca\'b3a Mary Roses.\par
- A jak tego nie zrobi, to co? - spyta\'b3 Travis.\par
- To st\'b9d wyjedzie.\par
- A co ja mam zrobi\'e6? Nazwa\'b3a mnie t\'eapym mu\'b3em i brudasem. M\'f3wi\'b3a\par
o mnie jeszcze du\'bfo innych bzdur, ale nie zamierzam ich powtarza\'e6. By\'b3a\par
w\'9cciek\'b3a jak osa. I za co mnie to wszystko spotka\'b3o? Za to, \'bfe pr\'f3bowa\'b3em\par
j\'b9 zostawi\'e6 na drodze. Powiedzcie mi, czy to przest\'eapstwo? Wiecie, \'bfe mam\par
swoje zwyczaje.\par
- Tak, wiem. Obiecuj\'ea, \'bfe nikt nigdy si\'ea nie dowie, \'bfe j\'b9 odwioz\'b3e\'9c do\par
samego domu. Nikt z nas nikomu nie powie, a Eleanor ciebie te\'bf przeprosi\par
i kupi ci nowy kapelusz. Czy poczujesz si\'ea lepiej?\par
Clive wygl\'b9da\'b3, jakby za chwil\'ea mia\'b3 si\'ea rozp\'b3aka\'e6 z wdzi\'eaczno\'9cci. Mary\par
Roses poklepa\'b3a go po ramieniu.\par
- Dobry z ciebie cz\'b3owiek. Sama wiem, jaka ona potrafi by\'e6. Mieszka\'b3am\par
z ni\'b9 w jednym pokoju. Przykro mi, \'bfe mia\'b3e\'9c z ni\'b9 tyle zawracania g\'b3owy.\par
Clive zbli\'bfy\'b3 si\'ea do Mary Roses.\par
- A jaki by\'b3em sterroryzowany! Wcale nie wstydz\'ea si\'ea do tego przyzna\'e6.\par
- Proponuj\'ea, \'bfeby\'9cmy podpalili ten dyli\'bfans, wtedy na pewno przestanie\par
si\'ea oci\'b9ga\'e6 z wyj\'9cciem - rzek\'b3 Cole przewracaj\'b9c oczami. - A tobie, Clive,\par
kupi\'ea nowy.\par
Mary Roses ponownie przymkn\'ea\'b3a oczy. Zdecydowa\'b3a nie traci\'e6 wi\'eacej\par
czasu na uspokajanie wszystkich. Wyrwa\'b3a si\'ea bratu i podbieg\'b3a do dyli\'bfansu.\par
Clive wycofa\'b3 si\'ea na schodki prowadz\'b9ce na ganek.\par
Mary Roses zapuka\'b3a do drzwiczek i pr\'f3bowa\'b3a je otworzy\'e6, lecz nie\par
ust\'eapowa\'b3y.\par
- Eleanor, ju\'bf wr\'f3ci\'b3am! Prosz\'ea, otw\'f3rz drzwi! - krzykn\'ea\'b3a. - To ja. Mary\par
Roses!\par
Us\'b3yszawszy zgrzyt zamka otworzy\'b3a drzwiczki i wesz\'b3a do \'9crodka, po\par
czym natychmiast zamkn\'ea\'b3a je za sob\'b9.\par
Mimo \'bfe okna by\'b3y zas\'b3oni\'eate, \'9cwiat\'b3o dostawa\'b3o si\'ea przez szpary do \'9crodka\par
Kiedy Mary Roses spojrza\'b3a na Eleanor, zrobi\'b3o jej si\'ea przykro, \'bfe opowiada\'b3a\par
na jej temat r\'f3\'bfne nieprzyjemne rzeczy. Eleanor wygl\'b9da\'b3a na przera\'bfon\'b9.\par
Siedzia\'b3a skulona w rogu powozu i trz\'eas\'b3a si\'ea ze strachu, a \'b3zy jak groch\par
p\'b3yn\'ea\'b3y jej po twarzy.\par
Mary Roses usiad\'b3a naprzeciwko swej dawnej wsp\'f3\'b3lokatorki. Kiedy chcia\'b3a\par
u\'9ccisn\'b9\'e6 jej r\'eak\'ea, zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe Eleanor trzyma w niej rewolwer, kt\'f3rego lufa\par
skierowana jest na Mary Roses.\par
Panna Claybome nie wpad\'b3a w panik\'ea, ale troch\'ea si\'ea zdenerwowa\'b3a\par
Chocia\'bf Eleanor patrzy\'b3a prosto na ni\'b9. Mary Roses mia\'b3a wra\'bfenie, \'bfe jej nie\par
widzi.\par
- Od kiedy masz ten rewolwer? - spyta\'b3a.\par
- Od tygodnia.\par
- Czy wiesz, jak si\'ea nim pos\'b3ugiwa\'e6?\par
- Jeszcze nie, ale naucz\'ea si\'ea.\par
- Bro\'f1 jest niebezpieczna. Nie powinna\'9c nosi\'e6 przy sobie rewolweru.\par
- Obci\'ea\'b3am w\'b3osy. Podoba ci si\'ea?\par
Mary Roses wcale nie zdziwi\'b3o to pytanie. Dla Eleanor wygl\'b9d zewn\'eatrzny\par
by\'b3 wa\'bfniejszy ni\'bf wszystko inne - jak si\'ea teraz okaza\'b3o, nawet ni\'bf strach.\par
Tej biednej dziewczynie r\'eace dygota\'b3y z przera\'bfenia. W jej spojrzeniu by\'b3a\par
rozpacz, niczym u samy z\'b3apanej w potrzask.\par
Eleanor by\'b3a pi\'eakn\'b9 dziewczyn\'b9 o ciemnobr\'b9zowych w\'b3osach i jasnozielo-\par
nych oczach. Wspania\'b3e loki, kt\'f3re do niedawna si\'eaga\'b3y jej do ramion, teraz\par
ledwie zakrywa\'b3y uszy.\par
- Tak, bardzo mi si\'ea podobasz. Wygl\'b9dasz \'9clicznie - wyszepta\'b3a. Chcia\'b3a\par
j\'b9 uspokoi\'e6. Powoli skierowa\'b3a luf\'ea rewolweru w d\'f3\'b3 i ostro\'bfnie wyj\'ea\'b3a bro\'f1\par
z r\'eaki Eleanor. Ta, mimo \'bfe si\'ea temu bacznie przygl\'b9da\'b3a, nie pr\'f3bowa\'b3a\par
oponowa\'e6.\par
- Nie musisz si\'ea ju\'bf niczego ba\'e6. Jeste\'9c bezpieczna. Wszystko b\'eadzie\par
w porz\'b9dku.\par
- Nieprawda! Nic ju\'bf nie b\'eadzie tak, jak by\'b3o. Wcale tu nie chcia\'b3am\par
przyje\'bfd\'bfa\'e6. Dobrze wiesz, \'bfe nie znosz\'ea takich warunk\'f3w.\par
- Je\'bfeli nie chcia\'b3a\'9c tu przyje\'bfd\'bfa\'e6, to dlaczego to zrobi\'b3a\'9c?\par
- Bo nie mia\'b3am si\'ea gdzie podzia\'e6.\par
W ko\'f1cu spojrza\'b3a na Mary Roses. Jej oczy nape\'b3ni\'b3y si\'ea \'b3zami.\par
Ci\'b9gle by\'b3a wystraszona i \'9fle wygl\'b9da\'b3a. Mary Roses postanowi\'b3a dowie-\par
dzie\'e6 si\'ea, co wywo\'b3a\'b3o ten l\'eak. Eleanor nigdy dotychczas nie dawa\'b3a si\'ea ponie\'9c\'e6\par
uczuciom i by\'b3a raczej pow\'9cci\'b9gliwa. Wyj\'b9tkiem by\'b3y noce, w czasie kt\'f3rych\par
Eleanor zawsze szlocha\'b3a.\par
- Sama sobie zaprzeczasz, Eleanor - stwierdzi\'b3a. - Powiedz mi, co si\'ea\par
sta\'b3o. Przecie\'bf po sko\'f1czeniu szko\'b3y mia\'b3a\'9c jecha\'e6 z ojcem do Europy.\par
- Wszystko to by\'b3o k\'b3amstwem - odpowiedzia\'b3a. - Ojciec uciek\'b3. Nawet\par
nie powiedzia\'b3 mi, \'bfe wyje\'bfd\'bfa. Po prostu znik\'b3.\par
- Dlaczego?\par
- A sk\'b9d ja mam wiedzie\'e6? W szkole zjawili si\'ea ludzie, kt\'f3rzy prowadzili\par
dochodzenie. Dopiero gdy mnie przes\'b3uchiwali, dowiedzia\'b3am si\'ea, co on zrobi\'b3.\par
Oczywi\'9ccie musia\'b3am opu\'9cci\'e6 szko\'b3\'ea. Dyrektorka by\'b3a w\'9cciek\'b3a. Okaza\'b3o si\'ea,\par
\'bfe ojciec obieca\'b3 ofiarowa\'e6 pieni\'b9dze na budow\'ea nowego budynku.\par
- Przecie\'bf nie mog\'b3a ci\'ea tak po prostu wyrzuci\'e6.\par
- Ale mnie wyrzuci\'b3a. Ostatnia rata czesnego nie zosta\'b3a zap\'b3acona. Ci\par
urz\'eadnicy, kt\'f3rzy prowadzili dochodzenie, powiedzieli mi, \'bfe pieni\'b9dze, kt\'f3-\par
rymi ojciec p\'b3aci\'b3, wcale do niego nie nale\'bfa\'b3y. Przez te wszystkie lata okrada\'b3\par
swoich klient\'f3w. Sam \'bfy\'b3 w dostatku. Ubiera\'b3 si\'ea modnie i elegancko. Mia\'b3\par
chyba z pi\'ea\'e6dziesi\'b9t garnitur\'f3w i zawsze z nim by\'b3a jaka\'9c m\'b3oda kobieta.\par
- No i co? No i co? - dopytywa\'b3a si\'ea Mary Roses.\par
- Ojciec chcia\'b3 uchodzi\'e6 za m\'b3odszego, ni\'bf by\'b3, a moja obecno\'9c\'e6 u\'9cwia-\par
damia\'b3a mu, jaki jest ju\'bf stary. No wi\'eac odes\'b3a\'b3 mnie do internatu i mia\'b3 spok\'f3j.\par
- Sk\'b9d wiesz, \'bfe by\'b3a\'9c mu niepotrzebna i \'bfe ci\'ea nie chcia\'b3?\par
- Wiem. Tyle razy mi to powtarza\'b3, \'bfe nie mog\'b3am ju\'bf tego s\'b3ucha\'e6. Nigdy\par
mnie nie chcia\'b3. Z moj\'b9 mam\'b9 musia\'b3 si\'ea o\'bfeni\'e6, bo zasz\'b3a z nim w ci\'b9\'bf\'ea.\par
Umar\'b3a w czasie porodu. Ale przynajmniej mia\'b3a na palcu upragnion\'b9 ob-\par
r\'b9czk\'ea.\par
Mary Roses przerazi\'b3o to, co us\'b3ysza\'b3a. Bardzo by\'b3o jej \'bfal kole\'bfanki, nie\par
chcia\'b3a jednak okazywa\'e6 zbyt jawnie swego wsp\'f3\'b3czucia. Obawia\'b3a si\'ea, \'bfe\par
Eleanor mo\'bfe poczu\'e6 si\'ea dotkni\'eata, bior\'b9c to za lito\'9c\'e6.\par
Duma z pewno\'9cci\'b9 cz\'easto przeszkadza znale\'9f\'e6 sensowne wyj\'9ccie z sytu-\par
acji.\par
- My\'9cla\'b3am, \'bfe p\'eadzili\'9ccie z ojcem ciekawe \'bfycie. Czy je\'9fdzi\'b3a\'9c na\par
wakacje do tych r\'f3\'bfnych egzotycznych miejsc?...\par
- Ja nigdy nie wyje\'bfd\'bfa\'b3am, zostawa\'b3am w domu z gospodyni\'b9.\par
- Przecie\'bf tyle opowiada\'b3a\'9c mi o...\par
- Czyta\'b3am o tych miejscach, to wszystko. Chcia\'b3am ci zaimponowa\'e6.\par
- Po co?\par
- Nie wiem. - Eleanor wzruszy\'b3a ramionami.\par
- Czemu nie powiedzia\'b3a\'9c mi prawdy?\par
- Musia\'b3am zachowa\'e6 pozory - wymamrota\'b3a. - Taka c\'f3rka, jaki ojciec.\par
jak s\'b9dz\'ea. Gdybym ci powiedzia\'b3a, zacz\'ea\'b3aby\'9c si\'ea nade mn\'b9 litowa\'e6.\par
- Co si\'ea sta\'b3o z twoim ojcem? Gdzie teraz jest?\par
- Nie mam poj\'eacia. Nikt tego nie wie. W\'b3adze ci\'b9gle go szukaj\'b9. Powinnam\par
si\'ea cieszy\'e6, \'bfe op\'b3aci\'b3 cz\'ea\'9c\'e6 mojego czesnego, ale tak nie jest. Zrobi\'b3 to za\par
cudze pieni\'b9dze. Nie zostawi\'b3 mi wiadomo\'9cci, dok\'b9d pojecha\'b3. Policja mi nie\par
wierzy\'b3a i aresztowa\'b3a mnie. Sp\'eadzi\'b3am w wi\'eazieniu dwie noce. To by\'b3o\par
straszne. W ko\'f1cu musieli mnie wypu\'9cci\'e6. Zrobi\'b3 si\'ea z tego oczywi\'9ccie wielki\par
skandal. Nawet w Chicago ludzie mnie nienawidz\'b9, bo wiedz\'b9, \'bfe jestem z nim\par
spokrewniona. Wszyscy my\'9cl\'b9 chyba, \'bfe wiem, gdzie si\'ea ukrywa. Dom by\'b3\par
obserwowany w dzie\'f1 i w nocy. Nie mog\'b3am tego wytrzyma\'e6, chowa\'b3am si\'ea\par
za zas\'b3onami, wmawiaj\'b9c sobie, \'bfe nic si\'ea nie sta\'b3o.\par
- Tak mi przykro - wyszepta\'b3a Mary Roses.\par
Eleanor m\'f3wi\'b3a dalej, jakby nic nie us\'b3ysza\'b3a.\par
- My\'9cla\'b3am, \'bfe dom jest nasz\'b9 w\'b3asno\'9cci\'b9, ale tak nie by\'b3o. W\'b3a\'9ccicielka\par
wyrzuci\'b3a mnie. Nie mia\'b3am gdzie si\'ea podzia\'e6, a ty m\'f3wi\'b3a\'9c, \'bfe mog\'ea do ciebie\par
przyjecha\'e6, gdybym tylko potrzebowa\'b3a. Czy m\'f3wi\'b3a\'9c to szczerze?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe tak.\par
- Nie ode\'9clesz mnie z powrotem?\par
- Nie, nie ode\'9cl\'ea - obieca\'b3a. - Martwi\'b3a\'9c si\'ea, \'bfe nie pozwol\'ea ci zosta\'e6, bo\par
w przesz\'b3o\'9cci nie zawsze mog\'b3y\'9cmy si\'ea dogada\'e6?\par
- By\'b3a\'9c jedyn\'b9 osob\'b9 w ca\'b3ej szkole, kt\'f3ra przynajmniej od czasu do czasu\par
zadawa\'b3a si\'ea ze mn\'b9. Wiem, \'bfe bywam trudna do zniesienia. Nienawidzi\'b3am\par
ci\'ea, bo wiedzia\'b3am, \'bfe mi wsp\'f3\'b3czu\'b3a\'9c.\par
- Nie wsp\'f3\'b3czu\'b3am ci. Masz zamiar wysi\'b9\'9c\'e6 wreszcie z dyli\'bfansu?\par
- Tak.\par
Eleanor si\'eagn\'ea\'b3a w stron\'ea klamki. Mary Roses schwyci\'b3a j\'b9 za r\'eak\'ea.\par
- Zaczekaj chwil\'ea - poprosi\'b3a. - Chcia\'b3abym porozmawia\'e6 z tob\'b9 o moich\par
braciach, zanim ich poznasz. Adam...\par
- To ten Murzyn?\par
- Tak.\par
- Nie uwierzysz, co ten wo\'9fnica mi naopowiada\'b3. Twierdzi\'b3, \'bfe ten\par
czarnuch jest twoim bratem. Uwierzy\'b3aby\'9c w tak nieprawdopodobne...\par
- Adam jest moim bratem. Jako najstarszy jest te\'bf g\'b3ow\'b9 naszej rodziny.\par
Eleanor otworzy\'b3a usta ze zdziwienia.\par
- \'afartujesz.\par
- M\'f3wi\'ea zupe\'b3nie powa\'bfnie. B\'eadziesz musia\'b3a go przeprosi\'e6, zanim wpu-\par
\'9ccimy ci\'ea do domu.\par
Eleanor ze zdumienia odebra\'b3o mow\'ea. Opar\'b3a si\'ea o poduszki i patrzy\'b3a na\par
Mary Roses.\par
- Jak, na Boga...\par
- Niewa\'bfne jak - stwierdzi\'b3a Mary Roses. - Adam jest moim bratem,\par
Kt\'f3rego kocham ca\'b3ym sercem.\par
- Nie mo\'bfe by\'e6 twoim bratem.\par
Mary Roses by\'b3a ju\'bf zm\'eaczona przekonywaniem kole\'bfanki.\par
- Jest nim - powiedzia\'b3a stanowczo. - Adam i pozostali bracia wychowy-\par
wali mnie od czasu, gdy by\'b3am bardzo ma\'b3a. Jeste\'9cmy rodzin\'b9, Eleanor,\par
- rodzina jest najwa\'bfniejsz\'b9 rzecz\'b9 na \'9cwiecie.\par
- Czy ludzie z okolicy akceptuj\'b9 was wszystkich?\par
- Oczywi\'9ccie.\par
- Czemu?\par
Mary Roses g\'b3o\'9cno westchn\'ea\'b3a.\par
- Mieszkamy tutaj od dawna, wi\'eac s\'b9dz\'ea, \'bfe wszyscy przyzwyczaili si\'ea do\par
nas. No to co? Masz zamiar go przeprosi\'e6?\par
Eleanor pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Nie chcia\'b3am go obrazi\'e6. Nie powiedzia\'b3am nic niemi\'b3ego, Mary Roses.\par
My\'9cla\'b3am, \'bfe wo\'9fnica k\'b3amie. Przedtem pr\'f3bowa\'b3 mnie wyrzuci\'e6 na jakim\'9c\par
pustkowiu. Mo\'bfesz to sobie wyobrazi\'e6?\par
- Wo\'9fnica nazywa si\'ea Clive Harrington i jest uczciwym cz\'b3owiekiem. Jego\par
te\'bf b\'eadziesz musia\'b3a przeprosi\'e6. Naprawd\'ea, nie powinna\'9c by\'b3a strzela\'e6 do\par
niego.\par
Eleanor wzruszy\'b3a ramionami. Nie wygl\'b9da\'b3a na zbyt skruszon\'b9.\par
- Nie chcia\'b3am strzela\'e6, ale nie s\'b9dz\'ea, bym mia\'b3a ochot\'ea mu to powiedzie\'e6.\par
M\'f3g\'b3by si\'ea zdenerwowa\'e6 wiedz\'b9c, \'bfe bro\'f1 sama wypali\'b3a.\par
- On ju\'bf jest z\'b3y.\par
- To by\'b3 przypadek - przekonywa\'b3a j\'b9 Eleanor. - Czemu mam przeprasza\'e6\par
za co\'9c, czego nie chcia\'b3am zrobi\'e6?\par
- Mog\'b3a\'9c go zabi\'e6.\par
- Ale tak si\'ea nie sta\'b3o.\par
- Narobi\'b3a\'9c mu k\'b3opot\'f3w - powiedzia\'b3a Mary Roses. - Urazi\'b3a\'9c te\'bf jego\par
uczucia. Obieca\'b3am mu, \'bfe go przeprosisz. Da\'b3am te\'bf s\'b3owo, \'bfe kupisz mu\par
nowy kapelusz. Przedziurawi\'b3a\'9c jedyny, kt\'f3ry posiada.\par
- Nie mog\'ea mu kupi\'e6 kapelusza, bo nie mam tyle pieni\'eadzy.\par
- Dam ci wi\'eac pieni\'b9dze - powiedzia\'b3a Mary Roses. - Tylko nie pozw\'f3l,\par
by Clive si\'ea o tym dowiedzia\'b3. Udawaj, \'bfe kupujesz go za w\'b3asne pieni\'b9dze.\par
- Czemu tak o niego dbasz?\par
- Clive jest moim przyjacielem.\par
- No tak, rozumiem - mrukn\'ea\'b3a Eleanor. - Widz\'ea, \'bfe b\'eadziesz upiera\'e6 si\'ea\par
przy swoim. Przeprosz\'ea go i kupi\'ea nowy kapelusz. Nigdy nie powiedzia\'b3a\'9c mi\par
o Adamie. Ba\'b3a\'9c si\'ea, \'bfe powiem innym?\par
Mary Roses potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Czemu mia\'b3oby mnie obchodzi\'e6, czy komu\'9c powiesz?\par
- Bo wszyscy odsun\'ealiby si\'ea od ciebie.\par
Cierpliwo\'9c\'e6 Mary Roses ko\'f1czy\'b3a si\'ea. Jedyne, czego chcia\'b3a, to ciep\'b3ej\par
k\'b9pieli i odrobiny wygody. Wiedzia\'b3a jednak, \'bfe na nic nie mo\'bfe liczy\'e6, dop\'f3ki\par
nie nastawi odpowiednio swojego go\'9ccia.\par
- Obie dobrze wiemy, czym s\'b9 uprzedzenia rasowe, Eleanor. Nie przej\'ea-\par
\'b3abym si\'ea bardzo, gdyby odrzuci\'b3a mnie grupa ignoranckich panienek. Szczerze\par
m\'f3wi\'b9c, moja rodzina nauczy\'b3a si\'ea nie traci\'e6 czasu dla ludzi, kt\'f3rzy nienawi-\par
dz\'b9. Wszyscy moi bracia s\'b9 wspania\'b3ymi i dumnymi lud\'9fmi. Nie wstydz\'ea si\'ea\par
mojej rodziny.\par
- Wi\'eac czemu nic nie powiedzia\'b3a\'9c?\par
- Rodzina to co\'9c prywatnego - wyt\'b3umaczy\'b3a Mary Roses, powtarzaj\'b9c\par
s\'b3owa tyle razy m\'f3wione przez jej braci. - Nikogo nie powinno obchodzi\'e6,\par
kim jeste\'9cmy i co robimy.\par
- Teraz u\'9cwiadomi\'b3am sobie, \'bfe o innych braciach te\'bf mi nigdy nie\par
opowiada\'b3a\'9c - powiedzia\'b3a Eleanor. - Wiedzia\'b3am tylko, \'bfe masz ich czterech.\par
Czy wszyscy s\'b9... tacy jak Adam?\par
- Tak - odpar\'b3a Mary Roses. - S\'b9 r\'f3wnie mili i dobroduszni, cho\'e6 Douglas\par
i Cole bywaj\'b9 zbyt uparci.\par
Eleanor nie by\'b3a w stanie si\'ea pozbiera\'e6. To, czego dowiedzia\'b3a si\'ea od Mary\par
Roses, by\'b3o dla niej szokiem.\par
- Mo\'bfemy ju\'bf wysi\'b9\'9c\'e6.\par
- Za chwil\'ea - wyszepta\'b3a Eleanor. - Tutaj wszystko wygl\'b9da inaczej,\par
prawda?\par
- S\'b9 tu inne warunki ni\'bf w mie\'9ccie - wyt\'b3umaczy\'b3a Mary Roses. - Ale\par
rodzina jest rodzin\'b9, niezale\'bfnie od tego, gdzie jest jej dom.\par
- Na Boga, co chcesz przez to powiedzie\'e6?\par
- Teraz, gdy wiem ju\'bf o twoim ojcu i \'bfyciu rodzinnym, widz\'ea, czemu nie\par
mo\'bfesz niczego poj\'b9\'e6. Gdy ju\'bf si\'ea do nas przyzwyczaisz, to \'bfycie tutaj chyba\par
ci si\'ea spodoba. Strasznie tu duszno, Eleanor. Wysi\'b9d\'9fmy ju\'bf.\par
- Adam jest g\'b3ow\'b9 twojego domostwa i z tego powodu b\'ead\'ea go szanowa\'e6.\par
Obiecuj\'ea ci to.\par
Mary Roses potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Nie, b\'eadziesz go szanowa\'e6, bo powinna\'9c. Jego pozycja w rodzinie nie\par
ma z tym nic wsp\'f3lnego. Obiecuj\'ea, \'bfe gdy go poznasz, b\'eadziesz go szanowa\'e6\par
za to, kim, a nie czym jest.\par
- M\'f3wi\'b9c szczerze, Mary Roses, robisz mi w g\'b3owie straszne zamieszanie.\par
Adam jest jedyn\'b9 osob\'b9, kt\'f3ra mo\'bfe kaza\'e6 mi odjecha\'e6, prawda?\par
Mary Roses uzna\'b3a, \'bfe nie dogada si\'ea z Eleanor.\par
- Na Boga! - j\'eakn\'ea\'b3a. - Chc\'ea si\'ea wyk\'b9pa\'e6. Mog\'b3aby\'9c przesta\'e6 si\'ea ze mn\'b9\par
k\'b3\'f3ci\'e6 i wysi\'b9\'9c\'e6?\par
Eleanor zauwa\'bfy\'b3a w ko\'f1cu, jak koszmarnie Mary Roses wygl\'b9da\'b3a.\par
- Co ci si\'ea sta\'b3o?\par
- Ma\'b3a r\'f3\'bfnica zda\'f1 - odpar\'b3a Mary Roses.\par
- Ale to nie twoi bracia...\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe nie. Mo\'bfesz mi wierzy\'e6, Eleanor, nie jeste\'9cmy barbarzy\'f1-\par
cami. Wysiadam, zanim zemdlej\'ea.\par
- Gor\'b9co tu, prawda?\par
Mary Roses schwyci\'b3a klamk\'ea.\par
- B\'eadziesz mi\'b3a dla wszystkich, dobrze? - Nie wymaga\'b3aby obietnicy,\par
gdyby nie wiedzia\'b3a, do czego Eleanor jest zdolna. - Nawet nie pr\'f3buj swoich\par
numer\'f3w przy moich braciach. Nie znios\'b9 tego.\par
- Jakich numer\'f3w?\par
- Wiesz dobrze, o czym m\'f3wi\'ea.\par
- Daj mi przyk\'b3ad.                                 '\par
- Pogardliwe spojrzenia, kt\'f3re wszystkim rozdzielasz - powiedzia\'b3a Mary\par
Roses. - Tak\'bfe te...\par
- Ju\'bf wystarczy. B\'ead\'ea mi\'b3a - mam nadziej\'ea, \'bfe wiem, jak to si\'ea robi.\par
Mary Roses te\'bf si\'ea nad tym zastanawia\'b3a. W ko\'f1cu otworzy\'b3a drzwi\par
i spr\'f3bowa\'b3a wysi\'b9\'9c\'e6. Upa\'b3 os\'b3abi\'b3 j\'b9, wi\'eac kontakt ze \'9cwie\'bfym powietrzem\par
by\'b3 r\'f3wnie od\'9cwie\'bfaj\'b9cy, co \'b3yk ch\'b3odnej wody po dniu pracy w ogrodzie.\par
Drzwi uderzy\'b3y Hamsona, kt\'f3ry sta\'b3 blisko nich na wypadek, gdyby Mary\par
Roses potrzebowa\'b3a pomocy. Poda\'b3 jej r\'eak\'ea i pom\'f3g\'b3 stan\'b9\'e6 na ziemi.\par
Wygl\'b9da\'b3 na zmartwionego. U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, by wiedzia\'b3, \'bfe wszystko\par
w porz\'b9dku. W r\'eaku ci\'b9gle trzyma\'b3a rewolwer Eleanor, celuj\'b9c nim w ziemi\'ea.\par
Harrison, zauwa\'bfywszy bro\'f1, natychmiast j\'b9 zabra\'b3 i rzuci\'b3 do Cole'a, kt\'f3ry\par
w\'b3o\'bfy\'b3 j\'b9 sobie za pas.\par
Eleanor chwil\'ea p\'f3\'9fniej wysiad\'b3a z dyli\'bfansu i stan\'ea\'b3a obok Mary Roses.\par
Mru\'bf\'b9c oczy z powodu s\'b3o\'f1ca, skupi\'b3a sw\'f3j wzrok na przyjaci\'f3\'b3ce.\par
Mary Roses najpierw przedstawi\'b3a Hamsona, gdy\'bf ten sta\'b3 najbli\'bfej. Potem\par
kaza\'b3a podej\'9c\'e6 braciom i przedstawi\'b3a im nowego go\'9ccia.\par
Clive sta\'b3 przy schodach z takim wyrazem twarzy, jakby chcia\'b3 powiesi\'e6\par
Eleanor na stryczku na najbli\'bfszym drzewie.\par
Eleanor i Mary Roses podesz\'b3y do wo\'9fnicy, kt\'f3rego Eleanor szeptem\par
przeprosi\'b3a.\par
Clive'owi to nie wystarczy\'b3o\par
- Musisz powiedzie\'e6 to g\'b3o\'9cno i wyra\'9fnie, \'bfeby wszyscy us\'b3yszeli, i mu-\par
sisz nazwa\'e6 mnie panem Harringtonem, \'bfeby by\'b3o naprawd\'ea z szacunkiem.\par
Mary Roses uda\'b3o si\'ea nak\'b3oni\'e6 do tego Eleanor. Clive nadal si\'ea nie\par
u\'9cmiecha\'b3, ale Mary Roses wiedzia\'b3a, \'bfe jest zadowolony z przeprosin Eleanor.\par
gdy\'bf wyraz jego twarzy nie by\'b3 ju\'bf tak gro\'9fny.\par
- Panno Mary, czy ona dotrzyma s\'b3owa w sprawie kapelusza?\par
- Tak - obieca\'b3a Mary Roses.\par
Clive pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Wr\'f3ci\'b3 do dyli\'bfansu, mrucz\'b9c ci\'b9gle pod nosem. Mary\par
Roses wiedzia\'b3a, \'bfe udaje rozgniewanego z powodu obecno\'9cci innych m\'ea\'bf-\par
czyzn. Nie m\'f3g\'b3 pokaza\'e6, \'bfe odczu\'b3 ulg\'ea, je\'9cli chcia\'b3 zachowa\'e6 reputacj\'ea\par
niemi\'b3ego twardziela.\par
Usiad\'b3 na ko\'9fle, schwyci\'b3 lejce w obie d\'b3onie, po czym zawo\'b3a\'b3 do Mary Roses:\par
- Na pocz\'b9tku tygodnia czu\'b3em si\'ea nie najlepiej, ale teraz...\par
Przerwa\'b3, by spojrze\'e6 na Eleanor.\par
- Teraz ju\'bf sam nie wiem, jak si\'ea czuj\'ea. Jak d\'b3ugo ona tu zostanie?\par
- Troch\'ea - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - Ale dla ciebie zawsze znajdzie si\'ea\par
miejsce, Clive. Dobrze to wiesz.\par
- Ju\'bf si\'ea lepiej czuj\'ea - powiedzia\'b3. - Mo\'bfe uda mi si\'ea zwalczy\'e6 t\'ea\par
chorob\'ea... cho\'e6 na chwil\'ea. Do widzenia, panno Mary.\par
- O co wam chodzi\'b3o? - spyta\'b3a Eleanor.\par
Mary Roses pomacha\'b3a przyjacielowi na po\'bfegnanie, zanim jej odpowie-\par
dzia\'b3a.\par
- M\'f3wi\'b3 mi, \'bfe nie rozchoruje si\'ea, dop\'f3ki ty nie odjedziesz. Mo\'bfe\par
usi\'b9dziesz sobie na werandzie, a ja p\'f3jd\'ea porozmawia\'e6 z Adamem. To mo\'bfe\par
chwil\'ea potrwa\'e6. B\'eadzie musia\'b3 ci\'ea przywita\'e6, zanim b\'eadziesz mog\'b3a postawi\'e6\par
nog\'ea w naszym domu.\par
- Co si\'ea stanie, je\'9cli nie b\'eadzie chcia\'b3 mnie przywita\'e6?\par
Mary Roses nie rozwa\'bfa\'b3a takiej mo\'bfliwo\'9cci.\par
- Adam jest lito\'9cciwy. B\'ead\'ea musia\'b3a powiedzie\'e6 mu, co ci si\'ea przydarzy\'b3o.\par
Mam nadziej\'ea, \'bfe nie masz nic przeciwko temu.\par
- Czy powie o tym wszystkim?\par
- Nie - zapewni\'b3a Mary Roses.\par
Eleanor zgodzi\'b3a si\'ea.\par
- Czy musz\'ea tu siedzie\'e6 sama?\par
Mary Roses rozejrza\'b3a si\'ea, szukaj\'b9c kogo\'9c, kto dotrzyma\'b3by Eleanor towa-\par
rzystwa. Jedynym kandydatem sta\'b3 si\'ea Harrison, gdy\'bf najwolniej si\'ea oddala\'b3.\par
Cole zd\'b9\'bfy\'b3 dotrze\'e6 do g\'b3\'f3wnej stajni, a Travis i Douglas deptali mu po\par
pi\'eatach.\par
Harrison nie mia\'b3 na to ochoty, ale by\'b3 wystarczaj\'b9co szarmancki, by si\'ea\par
zgodzi\'e6.\par
Zmusi\'b3 jednak Mary Roses, by go o to b\'b3aga\'b3a. By\'b3o to jej zdaniem bardzo\par
niemi\'b3e z jego strony.\par
Musia\'b3a te\'bf za nim goni\'e6.\par
- M\'f3g\'b3by\'9c troch\'ea zwolni\'e6? - za\'bf\'b9da\'b3a, gdy go wreszcie dogoni\'b3a. - Czemu\par
si\'ea tak krzywisz?\par
- Martwi\'b3em si\'ea o ciebie - przyzna\'b3. - Nie powinna\'9c by\'b3a wchodzi\'e6 do\par
\'9crodka. Ona mia\'b3a rewolwer, Mary Roses. Mog\'b3o ci si\'ea co\'9c sta\'e6. Strzela\'b3a ju\'bf\par
do Clive'a - przypomnia\'b3 jej.\par
- Eleanor nie zrani\'b3aby ani mnie, ani nikogo innego. Ona jest przestraszona,\par
Hamsonie. Ostatnio zdarzy\'b3o jej si\'ea wiele przykrych rzeczy. B\'b9d\'9f dla niej mi\'b3y.\par
Harrison wiedzia\'b3, \'bfe musi si\'ea zachowa\'e6 jak d\'bfentelmen. Zawo\'b3a\'b3 Douglasa,\par
by zabra\'b3 MacHugha. Zaczeka\'b3, a\'bf ten przyjdzie, i dopiero wtedy poszed\'b3 za\par
Mary Roses na werand\'ea.\par
Mary Roses mog\'b3a wreszcie wej\'9c\'e6 do \'9crodka. Adam siedzia\'b3 za biurkiem\par
w bibliotece. Pilnie studiowa\'b3 jedn\'b9 ze swoich ksi\'b9g rachunkowych, wi\'eac\par
dopiero po chwili zauwa\'bfy\'b3 jej obecno\'9c\'e6.\par
Czeka\'b3a cierpliwie, ca\'b3y czas powstrzymuj\'b9c \'b3zy zbieraj\'b9ce si\'ea w k\'b9cikach\par
oczu.\par
W ko\'f1cu nie by\'b3a w stanie si\'ea ju\'bf opanowa\'e6. Wiedzia\'b3a, \'bfe walczy z czym\'9c\par
nieuniknionym. Odk\'b9d tylko pami\'eata\'b3a, jej zachowanie by\'b3o zawsze okropnie\par
przewidywalne. Potrafi\'b3a zachowa\'e6 spok\'f3j i godno\'9c\'e6 do momentu, gdy wr\'f3ci\'b3a\par
do domu i zobaczy\'b3a najstarszego brata.\par
Wtedy co\'9c w niej p\'eak\'b3o.\par
By\'b3o to r\'f3wnie przewidywalne, jak oberwanie chmury podczas maj\'f3wki.\par
Wystarczy\'b3o, by Adam j\'b9 zauwa\'bfy\'b3.\par
- Siostrzyczko, co ci si\'ea sta\'b3o?\par
Mary Roses natychmiast wybuchn\'ea\'b3a p\'b3aczem i rzuci\'b3a si\'ea w ramiona\par
swojego du\'bfego brata.\par
13 lutego 1864\par
Droga Mamo Roses!\par
W\'b3a\'9cnie sko\'f1czyli\'9cmy ogl\'b9da\'e6 gazet\'ea sprzed miesi\'b9ca, na kt\'f3r\'b9, Travis\par
wymieni\'b3 kilka sk\'f3r w pobli\'bfu Perry. D\'bfentelmen imieniem Benson przedruko-\par
wa\'b3 w niej mow\'ea, kt\'f3r\'b9, Lincoln wyg\'b3osi\'b3 w Gettysburgu. Czytali\'9cmy ju\'bf\par
o bitwie, kt\'f3ra odby\'b3a si\'ea w lipcu, wielu dzielnych ludzi straci\'b3o tam \'bfycie.\par
 \par
Benson pisze, \'bfe prezydent wyg\'b3osi\'b3 swoj\'b9, mow\'ea w miejscu, gdzie na polu bitwy\par
znajdzie si\'ea cmentarz. Adam p\'b3aka\'b3, gdy to czyta\'b3, a potem przepisa\'b3 co do\par
s\'b3owa, by\'9cmy mogli Ci wys\'b3a\'e6.\par
Cole s\'b9dzi, \'bfe pewnie ju\'bf to czyta\'b3a\'9c, Mamo, ale uwa\'bfamy, \'bfe jest to tak\par
wa\'bfne, by przeczyta\'e6 przynajmniej dwa razy.\par
Modlimy si\'ea za Ciebie i Lincolna,\par
Douglas\par
Mary Roses rzuci\'b3a si\'ea Adamowi w ramiona i rozp\'b3aka\'b3a si\'ea jak ma\'b3a\par
dziewczynka. On obj\'b9\'b3 j\'b9 i klepa\'b3 po plecach, dop\'f3ki si\'ea nie uspokoi\'b3a. Zaj\'ea\'b3o\par
jej to dobre kilka minut. Potem usiad\'b3a na skraju biurka i wyrzuci\'b3a z siebie\par
wszystko, co jej ci\'b9\'bfy\'b3o na sercu. Opowiedzia\'b3a, co si\'ea jej przydarzy\'b3o\par
w mie\'9ccie, nie pomijaj\'b9c \'bfadnego szczeg\'f3\'b3u. Szczeg\'f3lnie skrupulatnie opowie-\par
dzia\'b3a histori\'ea z Camerine Morrison. Adam przygl\'b9da\'b3 si\'ea jej obra\'bfeniom,\par
uspokajaj\'b9c siostr\'ea, m\'f3wi\'b9c co chwila swoim \'b3agodnym g\'b3osem: - Naprawd\'ea?\par
- Ledwo si\'ea obejrza\'b3a, a zn\'f3w czu\'b3a si\'ea dobrze.\par
Adam zabra\'b3 j\'b9 do kuchni i umy\'b3 twarz, by m\'f3c lepiej przyjrze\'e6 si\'ea ranom\par
i ustali\'e6, czy szwy b\'ead\'b9 konieczne. Mary Roses wstrzyma\'b3a oddech czekaj\'b9c\par
na werdykt, po czym u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, s\'b3ysz\'b9c decyzj\'ea brata. Szwy okaza\'b3y si\'ea\par
niepotrzebne.\par
By\'b3a gotowa zn\'f3w zaj\'b9\'e6 si\'ea zaplanowanymi na ten dzie\'f1 sprawami. Chcia\'b3a\par
odda\'e6 Adamowi jego chustk\'ea, ale widz\'b9c, \'bfe jest ca\'b3a w krwi i \'b3zach, wrzuci\'b3a\par
j\'b9 do kosza z bielizn\'b9 do prania.\par
Starszy brat poradzi\'b3 jej, by posz\'b3a na g\'f3r\'ea i doprowadzi\'b3a si\'ea do porz\'b9dku.\par
Sam wr\'f3ci\'b3 do biblioteki, by doko\'f1czy\'e6 czytanie.\par
- Odpocznij po po\'b3udniu. Mary Roses. Mia\'b3a\'9c ju\'bf wystarczaj\'b9co du\'bfo\par
emocji jak na jeden dzie\'f1.\par
Pobieg\'b3a za nim. Nie mog\'b3a rozpieszcza\'e6 si\'ea k\'b9piel\'b9, gdy na werandzie\par
siedzia\'b3a rozz\'b3oszczona Eleanor. Musia\'b3a j\'b9 ulokowa\'e6, a potem zawie\'9c\'e6 Corrie\par
zapasy, kt\'f3re dla niej kupi\'b3a. Obieca\'b3a powr\'f3ci\'e6 tego samego dnia i nie chcia\'b3a\par
z\'b3ama\'e6 danego s\'b3owa.\par
- Wystarczaj\'b9co d\'b3ugo rozczula\'b3am si\'ea nad sob\'b9- powiedzia\'b3a bratu. Stoj\'b9c\par
w drzwiach obserwowa\'b3a, jak Adam siada za biurkiem. Zauwa\'bfy\'b3a otwart\'b9\par
ksi\'eag\'ea rachunkow\'b9, wiedzia\'b3a, \'bfe przeszkadza mu w pracy. Uzna\'b3a jednak, \'bfe\par
brat b\'eadzie musia\'b3 wykaza\'e6 jeszcze odrobin\'ea cierpliwo\'9cci. Ksi\'b9\'bfki mog\'b3y\par
poczeka\'e6, w przeciwie\'f1stwie do Eleanor.\par
- Pami\'eataj przy\'b3o\'bfy\'e6 na te rany jakie\'9c lekarstwo.\par
- Nie zapomn\'ea - powiedzia\'b3a. - Musimy porozmawia\'e6 o Eleanor. Czeka\par
teraz na werandzie, gdy\'bf powiedzia\'b3am jej, \'bfe nie mo\'bfe wej\'9c\'e6, dop\'f3ki ty si\'ea\par
nie zgodzisz. M\'f3g\'b3by\'9c porozmawia\'e6 z ni\'b9... na osobno\'9cci? Chcia\'b3aby opowie-\par
dzie\'e6 ci, co si\'ea jej przydarzy\'b3o, zanim postanowisz, czy mo\'bfe zosta\'e6.\par
Pro\'9cba ta zdziwi\'b3a Adama.\par
- Pami\'eatasz, \'bfebym kiedykolwiek kogo\'9c odes\'b3a\'b3?\par
- Nie, ale z Eleanor jest troch\'ea inaczej. Ona mo\'bfe wprowadzi\'e6 pewien\par
chaos do naszej rodziny. Jeste\'9c got\'f3w z ni\'b9 wytrzyma\'e6?\par
- A co z twoimi bra\'e6mi? Oni nie maj\'b9 prawa g\'b3osu?\par
- Zrobi\'b9 to, co ty uwa\'bfasz za s\'b3uszne - broni\'b3a si\'ea Mary Roses. - Cole\par
b\'eadzie wymy\'9cla\'b3 trudno\'9cci, ale znajdzie spos\'f3b, by unika\'e6 Eleanor, dop\'f3ki ona\par
si\'ea nie uspokoi.\par
- Jak d\'b3ugo mia\'b3aby u nas zosta\'e6? - Adam spojrza\'b3 niepewnie na Mary\par
Roses.\par
- Troch\'ea - odpowiedzia\'b3a nie patrz\'b9c na brata.\par
- Naprawd\'ea? Mary Roses, jak d\'b3ugo trwa takie troch\'ea?\par
Dziewczyna wzruszy\'b3a ramionami.\par
- Sama chcia\'b3abym wiedzie\'e6 - wyszepta\'b3a. - Prosz\'ea ci\'ea, porozmawiaj\par
z ni\'b9. Jest przestraszona i potrzebuje miejsca, gdzie mog\'b3aby si\'ea czu\'e6 bezpie-\par
cznie.\par
Adam westchn\'b9\'b3. Wsta\'b3 i obszed\'b3 biurko.\par
- No dobrze - zgodzi\'b3 si\'ea. - P\'f3jd\'9f na g\'f3r\'ea, a ja zajm\'ea si\'ea Eleanor. Jak\par
ma na nazwisko?\par
- Border - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - Czy nie powinnam by\'e6 tu na dole,\par
gdy b\'eadziesz z ni\'b9 rozmawia\'e6?\par
- Nie jest to konieczne. - Adam potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
Mary Roses posz\'b3a po schodach na pi\'eatro. Adam niemal\'bfe doszed\'b3 do drzwi\par
wej\'9cciowych, gdy go zawo\'b3a\'b3a.\par
- Chc\'ea mie\'e6 pewno\'9c\'e6, \'bfe...\par
- \'bfe co? - Adam odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i spojrza\'b3 na siostr\'ea.\par
- \'afe ci\'ea przeprosi. Obrazi\'b3a ci\'ea i nie chc\'ea, by wchodzi\'b3a do mojego domu,\par
zanim nie powie ci, \'bfe jest jej z tego powodu przykro.\par
- Na Boga, id\'9f ju\'bf na g\'f3r\'ea. G\'b3owa zaczyna mnie bole\'e6 od tego wszyst-\par
kiego. Dam sobie rad\'ea.\par
Adam otworzy\'b3 drzwi. Eleanor siedzia\'b3a na wiklinowym krze\'9cle i rozma-\par
wia\'b3a z Harrisonem, kt\'f3ry sta\'b3 oparty o s\'b3up werandy. S\'b3ucha\'b3 jej z r\'eakami\par
skrzy\'bfowanymi na piersi, z wyrazem irytacji i znudzenia na twarzy.\par
Adam zaczeka\'b3, a\'bf Eleanor przestanie narzeka\'e6 na upa\'b3.\par
- Panno Border, czy zechce pani p\'f3j\'9c\'e6 ze mn\'b9 do biblioteki? Chcia\'b3bym\par
z pani\'b9 porozmawia\'e6.\par
Jej reakcja zadziwi\'b3a go. Nie podni\'f3s\'b3 nawet g\'b3osu, a ona zareagowa\'b3a tak,\par
jakby na ni\'b9 krzycza\'b3. Zerwa\'b3a si\'ea na r\'f3wne nogi tak szybko, \'bfe wywr\'f3ci\'b3a\par
krzes\'b3o, na kt\'f3rym siedzia\'b3a.\par
Harrison pochyli\'b3 si\'ea i podni\'f3s\'b3 je.\par
Eleanor ruszy\'b3a w stron\'ea Adama, ale zatrzyma\'b3a si\'ea nagle i zacisn\'ea\'b3a d\'b3onie\par
w pi\'ea\'9cci.\par
- Nie mog\'ea wej\'9c\'e6 do \'9crodka, panie Claybome.\par
- Nie mo\'bfesz? Czemu to? - spyta\'b3 Adam.\par
- Mary Roses powiedzia\'b3a, \'bfe musz\'ea najpierw pana przeprosi\'e6. Jest mi\par
przykro, naprawd\'ea przykro, \'bfe pana urazi\'b3am. Nie wierzy\'b3am temu strasznemu\par
wo\'9fnicy. My\'9cla\'b3am, \'bfe mnie ok\'b3amuje, by si\'ea mnie pozby\'e6. Na pewno nie\par
chcia\'b3am zasugerowa\'e6, \'bfe poniewa\'bf jest pan... no, wie pan, \'bfe nie mog\'b3am...\par
bo to wcale nie o to chodzi\'b3o. Nie wierzy\'b3am nawet, \'bfe ten cz\'b3owiek dowi\'f3z\'b3\par
mnie do domu Mary Roses.\par
Przerwa\'b3a w ko\'f1cu, by z\'b3apa\'e6 oddech. Adam w tym czasie nawet nie\par
mrugn\'b9\'b3. Zrobi\'b3o to spore wra\'bfenie na Hamsonie, kt\'f3ry nie m\'f3g\'b3 powstrzyma\'e6\par
u\'9cmiechu. Mia\'b3 ochot\'ea spyta\'e6 j\'b9, za kogo w\'b3a\'9cciwie uwa\'bfa\'b3a Adama, jedynie\par
po to, by patrze\'e6, jak wije si\'ea z zak\'b3opotania. By\'b3 jednak d\'bfentelmenem, wi\'eac\par
nie podda\'b3 si\'ea chwilowemu pragnieniu.\par
Cole nie mia\'b3 takich zahamowa\'f1. Bycie d\'bfentelmenem najwyra\'9fniej nie\par
by\'b3o jego ambicj\'b9. Doszed\'b3 do schod\'f3w prowadz\'b9cych na werand\'ea w momen-\par
cie, gdy Eleanor zacz\'ea\'b3a si\'ea t\'b3umaczy\'e6.\par
- Adam jest: \f1\'84no wie pan"? Co to takiego? - spyta\f0\'b3.\par
Obr\'f3ci\'b3a si\'ea.\par
- Przeprasza\'b3am, bo nie wierzy\'b3am, \'bfe Adam jest bratem Mary Roses.\par
M\'f3wi\'b3a mi jedynie, \'bfe ma czterech starszych braci i mam\'ea mieszkaj\'b9c\'b9 gdzie\'9c\par
na Po\'b3udniu, ale nigdy nie wdawa\'b3a si\'ea w szczeg\'f3\'b3y. Musz\'ea przyzna\'e6, \'bfe sama\par
nigdy o to nie spyta\'b3am.\par
Przerwa\'b3a, by przyjrze\'e6 si\'ea Cole'owi od st\'f3p do g\'b3owy.\par
- Wasza siostra najwyra\'9fniej \'bfartowa\'b3a sobie ze mnie m\'f3wi\'b9c, \'bfe ty i dwaj\par
pozostali bracia jeste\'9ccie dok\'b3adnie tacy jak Adam. Nie jeste\'9ccie, oczywi\'9ccie.\par
Eleanor przesta\'b3a zaprz\'b9ta\'e6 swoje my\'9cli Cole'em i powr\'f3ci\'b3a do przerwanej\par
rozmowy z Adamem.\par
- Czy mog\'ea wej\'9c\'e6 do \'9crodka?\par
- Prosz\'ea bardzo - powiedzia\'b3 Adam. - Ch\'eatnie ci\'ea u nas przyjmiemy.\par
- Zaczekajcie chwil\'ea. Ci\'b9gle nie wiem...\par
- Odpu\'9c\'e6 sobie, Cole - poradzi\'b3 mu Adam. Ton jego g\'b3osu nie dopuszcza\'b3\par
sprzeciwu.\par
Eleanor podesz\'b3a do drzwi. Pomacha\'b3a r\'eak\'b9 w stron\'ea Hamsona, gestem,\par
kt\'f3ry kojarzy\'b3 mu si\'ea z angielsk\'b9 kr\'f3low\'b9.\par
- We\'9f moje torby z tego piachu i zanie\'9c do pokoju - rozkaza\'b3a.\par
Cole wyszczerzy\'b3 z\'eaby w u\'9cmiechu do Hamsona. Ten odwzajemni\'b3 si\'ea\par
u\'9cmiechem, po czym odwr\'f3ci\'b3 si\'ea w stron\'ea Eleanor.\par
- Przykro mi, panienko, ale nie mog\'ea tego zrobi\'e6 - oznajmi\'b3. - Nie mam\par
wst\'eapu na drugie pi\'eatro. - Zszed\'b3 po schodkach. - Zdaje si\'ea, \'bfe pozostajesz\par
ty - powiedzia\'b3 cicho, przechodz\'b9c obok Cole'a.\par
- Pami\'eataj otrzepa\'e6 je przed wej\'9cciem do \'9crodka, Kyle - powiedzia\'b3a\par
stanowczo.\par
Harrison us\'b3ysza\'b3 przekle\'f1stwo i natychmiast uzna\'b3, \'bfe dzie\'f1 zaczyna si\'ea\par
robi\'e6 mi\'b3y. Spostrzeg\'b3 wybiegaj\'b9cego ze stajni Douglasa. MacHugh bieg\'b3 tu\'bf\par
za nim. Ogier mia\'b3 najwyra\'9fniej jeden z napad\'f3w z\'b3ego humoru i wy\'b3adowy-\par
wa\'b3 swoj\'b9 z\'b3o\'9c\'e6 na jednym z braci. Tak jest, dzie\'f1 z ka\'bfd\'b9 chwil\'b9 stawa\'b3 si\'ea\par
przyjemniejszy.\par
- Adam, mam do ciebie bardzo wa\'bfn\'b9 spraw\'ea! - zawo\'b3a\'b3 Cole. Musia\'b3\par
krzycze\'e6, tak g\'b3o\'9cno \'9cmia\'b3 si\'ea Harrison.\par
Adam pozwoli\'b3 Eleanor przej\'9c\'e6, zanim odpowiedzia\'b3 Cole'owi.\par
- Zaraz przyjd\'ea - obieca\'b3.\par
- Co masz teraz do roboty?\par
- Musz\'ea porozmawia\'e6 z pann\'b9 Border - odpowiedzia\'b3. - To zajmie mi\par
jedynie chwil\'ea.\par
Adam pomyli\'b3 si\'ea nieco w swojej ocenie. Rozmowa z Eleanor nie zaj\'ea\'b3a\par
chwili - trwa\'b3a trzy d\'b3ugie godziny.\par
Na pocz\'b9tku atmosfera by\'b3a dosy\'e6 napi\'eata, ale ju\'bf po godzinie Adam po\par
raz drugi tego dnia mia\'b3 mokr\'b9 koszul\'ea. Eleanor okaza\'b3a si\'ea bardzo podobna\par
do Mary Roses. Najpierw uparcie twierdzi\'b3a, \'bfe nigdy, przenigdy nie p\'b3acze, po\par
czym zmoczy\'b3a go ca\'b3ego swymi \'b3zami.\par
Cole zm\'eaczy\'b3 si\'ea czekaniem na koniec rozmowy. Musia\'b3 porozmawia\'e6\par
z Adamem o Hamsonie. Zdenerwowa\'b3 si\'ea odkrywszy, \'bfe Harrison jest adwo-\par
katem, i chcia\'b3 pozna\'e6 opini\'ea Adama przed zrobieniem z tego afery.\par
Us\'b3ysza\'b3 zamieszanie w bibliotece, otworzy\'b3 drzwi, by zobaczy\'e6, co si\'ea tam\par
dzieje, i oszo\'b3omiony zamar\'b3 niczym s\'b3up. Eleanor obejmowa\'b3a Adama w pa-\par
sie, pr\'f3buj\'b9c jednocze\'9cnie m\'f3wi\'e6 i p\'b3aka\'e6. Cole nie m\'f3g\'b3 rozr\'f3\'bfni\'e6 s\'b3\'f3w,\par
dziewczyna zdawa\'b3a si\'ea be\'b3kota\'e6 bez sensu. Adam zachowywa\'b3 si\'ea dosy\'e6\par
zabawnie. Sta\'b3 na \'9crodku biblioteki z r\'eakami uniesionymi do g\'f3ry, jakby kto\'9c\par
mu kaza\'b3 si\'eagn\'b9\'e6 nieba. Sytuacja by\'b3a dla niego chyba niewygodna, gdy\'bf\par
wygl\'b9da\'b3 zupe\'b3nie bezradnie.\par
Opu\'9cci\'b3 w ko\'f1cu jedn\'b9 r\'eak\'ea i poklepa\'b3 Eleanor po ramieniu. Zauwa\'bfy\'b3\par
stoj\'b9cego w drzwiach Cole'a, spojrza\'b3 z dezaprobat\'b9 na jego u\'9cmiech i kiwn\'b9\'b3\par
g\'b3ow\'b9, nakazuj\'b9c mu, by sobie poszed\'b3.\par
Cole natychmiast zamkn\'b9\'b3 drzwi.\par
Obaj bracia nie wspomnieli przy kolacji o incydencie. Eleanor postanowi\'b3a\par
zosta\'e6 w swoim pokoju. Mary Roses zanios\'b3a jej jedzenie i dzbanek \'9cwie\'bfej\par
herbaty. Mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe to uspokoi zdenerwowan\'b9 dziewczyn\'ea.\par
Zjawi\'b3a si\'ea wi\'eac przy stole jako ostatnia.\par
- Przepraszam za sp\'f3\'9fnienie - powiedzia\'b3a. - Eleanor nie zejdzie na d\'f3\'b3\par
i nie zje z nami kolacji dzisiejszego wieczoru. Jest zupe\'b3nie wyczerpana.\par
Usiad\'b3a na swoim miejscu obok Adama.\par
- Zdecydowanie ciebie lubi - szepn\'ea\'b3a na ucho najstarszemu bratu. -\par
Oczywi\'9ccie nie wie jeszcze, jak bardzo potrafisz by\'e6 uparty.\par
- S\'b9dz\'ea, \'bfe nie lubi Adama - wtr\'b9ci\'b3 Douglas. - Wydaje mi si\'ea, \'bfe mo\'bfe\par
by\'e6 uprzedzona rasowo.\par
Cole potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Te\'bf tak s\'b9dzi\'b3, dop\'f3ki nie zobaczy\'b3 Eleanor\par
obejmuj\'b9cej Adama. Nie przytula\'b3aby si\'ea do osoby, kt\'f3rej nienawidzi.\par
- Nieprawda, jest po prostu \'9fle wychowana - powiedzia\'b3 do ca\'b3ej rodziny.\par
- Jeste\'9c pewien? - spyta\'b3 Douglas. - Je\'9cli nie jeste\'9c pewien, to nie chc\'ea\par
jej tutaj widzie\'e6.\par
- Tak, jestem.\par
- Wygl\'b9dasz, jakby\'9c mia\'b3a muchy w nosie, Mary Roses. Co\'9c ci\'ea chyba\par
bardzo m\'eaczy - zmartwi\'b3 si\'ea Travis.\par
- Nie pozwoli\'b3em jej pojecha\'e6 w g\'f3ry do Corrie po po\'b3udniu - powiedzia\'b3\par
Adam.\par
- Nie jestem ju\'bf dzieckiem. Nie wiem czemu my\'9clisz, \'bfe...\par
- Mamy w domu go\'9ccia - zauwa\'bfy\'b3 Adam. - \'a3askawie nie zapominaj\par
o tym.\par
Natychmiast zamkn\'ea\'b3a usta, po czym odwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Harrisona.\par
- Czy mogliby\'9cmy zacz\'b9\'e6 je\'9c\'e6? Umieram z g\'b3odu - poprosi\'b3 Douglas.\par
Si\'eaga\'b3 ju\'bf po misk\'ea z ziemniakami, ale zatrzyma\'b3 si\'ea, gdy\'bf Adam kaza\'b3 mu\par
chwil\'ea zaczeka\'e6.\par
- Harrison? Czy umiesz przypadkiem m\'f3wi\'e6 po francusku?\par
- Tak. Czemu pytasz?\par
- Chcia\'b3bym, by\'9c nam w czym\'9c pom\'f3g\'b3.\par
- Z ch\'eaci\'b9. - Harrison zgodzi\'b3 si\'ea, cho\'e6 nie mia\'b3 zielonego poj\'eacia, o co\par
chodzi.\par
Adam spojrza\'b3 na ca\'b3\'b9 rodzin\'ea.\par
- Przez ostatnie tygodnie zaniedbali\'9cmy si\'ea. Zapominali\'9cmy odmawia\'e6\par
modlitw\'ea dzi\'eakczynn\'b9 przed jedzeniem. Mary Roses, czy mog\'b3aby\'9c odm\'f3wi\'e6\par
modlitw\'ea?\par
Pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9, po czym pochyli\'b3a j\'b9 i z\'b3o\'bfy\'b3a r\'eace do modlitwy.\par
- Au nom du Pere...\par
Rodzina Claybome'\'f3w po raz kolejny zaskoczy\'b3a Harrisona. Przez ca\'b3y\par
wiecz\'f3r ca\'b3a pi\'b9tka m\'f3wi\'b3a po francusku. Zauwa\'bfy\'b3, \'bfe Mary Roses ma\par
najbogatszy zas\'f3b s\'b3\'f3w, i uzna\'b3, \'bfe uczy\'b3a si\'ea francuskiego na pensji.\par
Znajomo\'9c\'e6 francuskiego i \'b3aciny by\'b3a zapewne wymagana. Dobry akcent\par
oraz \'b3atwo\'9c\'e6, z jak\'b9 przychodzi\'b3o jej m\'f3wienie, wskazywa\'b3y, \'bfe uczy si\'ea od\par
dawna.\par
Naj\'9cmieszniej s\'b3ucha\'b3o si\'ea Travisa, kt\'f3ry m\'f3wi\'b3 p\'b3ynnie, ale z fatalnym\par
akcentem. Wymowa niekt\'f3rych s\'b3\'f3w przyprawi\'b3aby o zawa\'b3 serca niejednego\par
Francuza.\par
Harrison zna\'b3 modlitw\'ea, kt\'f3r\'b9 odm\'f3wi\'b3a Mary Roses, ale nie m\'f3g\'b3 jej sobie\par
dok\'b3adnie przypomnie\'e6. Nie pami\'eata\'b3 nawet, gdzie i kiedy j\'b9 s\'b3ysza\'b3.\par
- Czy mog\'ea o co\'9c zapyta\'e6?\par
- Zn\'f3w? Harrison, co tym razem jest nie tak? - spyta\'b3 Cole.\par
Harrison zignorowa\'b3 jego sarkazm.\par
- Znam modlitw\'ea, kt\'f3r\'b9 odm\'f3wili\'9ccie, ale nie mog\'ea sobie przypomnie\'e6,\par
gdzie j\'b9 s\'b3ysza\'b3em.\par
- To katolicka modlitwa dzi\'eakczynna - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. -\par
Odmawiamy j\'b9 przed jedzeniem.\par
- \'8cwi\'eaty Bo\'bfe, jeste\'9ccie katolikami!\par
Dopiero gdy wszyscy na niego spojrzeli, zorientowa\'b3 si\'ea, \'bfe powiedzia\'b3 to\par
na g\'b3os. Wszyscy Claybome'owie wygl\'b9dali na zdziwionych i zatrwo\'bfonych.\par
- Co masz przeciw katolikom?\par
- Nic - odpowiedzia\'b3 Harrison. - Po prostu si\'ea zdziwi\'b3em. Nie wiem czemu\par
uzna\'b3em, \'bfe jeste\'9ccie... czym\'9c innym.\par
- Jeste\'9cmy - powiedzia\'b3a Mary Roses.\par
- Jeste\'9ccie czym? - Harrison niewiele ju\'bf rozumia\'b3.\par
- Czym\'9c innym. Nie zawsze jeste\'9cmy katolikami.\par
Harrison usiad\'b3 wygodniej na swoim krze\'9cle. Ci\'b9gle jeszcze si\'ea nie uspokoi\'b3,\par
Lord Elliott na pewno b\'eadzie przera\'bfony. Jego rodzina nie tylko nale\'bfa\'b3a do\par
ko\'9ccio\'b3a anglika\'f1skiego, ale siedzia\'b3a w pierwszych jego \'b3awach.\par
Dlaczego, na Boga, Harrison uzna\'b3, \'bfe Claybome'owie nale\'bf\'b9 do ko\'9ccio\'b3a\par
anglika\'f1skiego?\par
Jego pocz\'b9tkowa reakcja teraz go bawi\'b3a. Lord Elliott b\'eadzie przecie\'bf\par
kocha\'b3 Mary Roses niezale\'bfnie od wyznania, cho\'e6 nie zaprzestanie jej nawraca\'e6.\par
W ko\'f1cu dotar\'b3y do jego \'9cwiadomo\'9cci s\'b3owa Mary Roses. Claybome'owie\par
tylko czasem byli katolikami i to by\'b3o dla Harrisona zupe\'b3nie niezrozumia\'b3e.\par
- Zaczekajcie - powiedzia\'b3 nagle. - Nie mo\'bfecie by\'e6 katolikami od czasu\par
do czasu. Dobrze wiem, bo m\'f3j najlepszy przyjaciel jest katolikiem.\par
- Lecz mimo to nie lubisz... - zacz\'b9\'b3 m\'f3wi\'e6 Cole.\par
- Nie mam nic przeciw katolikom - Harrison nie pozwoli\'b3 mu doko\'f1czy\'e6.\par
- Zdziwi\'b3em si\'ea, gdy powiedzieli\'9ccie mi, \'bfe jeste\'9ccie katolikami, to wszystko.\par
- Czemu nie mo\'bfemy by\'e6 katolikami tylko od czasu do czasu? - spyta\'b3\par
Tra vis.\par
- Jeste\'9cmy - Mary Roses upiera\'b3a si\'ea przy swoim.\par
Harrison postanowi\'b3 kontynuowa\'e6 zabaw\'ea. Przy odrobinie cierpliwo\'9cci\par
i logicznego my\'9clenia zmusi ich w ko\'f1cu, by zrozumieli, \'bfe nie mog\'b9 sobie\par
z niego \'bfartowa\'e6.\par
- Dobrze, za\'b3\'f3\'bfmy, \'bfe tylko czasem jeste\'9ccie katolikami. Mo\'bfecie mi\par
powiedzie\'e6 kiedy?\par
- W kwietniu, maju i czerwcu - odpowiedzia\'b3a.\par
Harrison nawet nie mrugn\'b9\'b3 okiem.\par
- A co z lipcem, sierpniem i wrze\'9cniem?\par
- Wtedy jeste\'9cmy luteranami - powiedzia\'b3 Travis.\par
- A przez nast\'eapne trzy miesi\'b9ce?\par
- Wtedy przyjmujemy jeszcze inn\'b9 wiar\'ea. Jeste\'9cmy baptystami, przynaj-\par
mniej pr\'f3bujemy przestrzega\'e6 ich zasad.\par
Harrison mia\'b3 ju\'bf dosy\'e6.\par
- Mary Roses, czy sko\'f1czy\'b3a\'9c ju\'bf...\par
Chcia\'b3 dowiedzie\'e6 si\'ea, czy przesta\'b3a ju\'bf stroi\'e6 z niego \'bfarty. Ona nie\par
pozwoli\'b3a mu jednak doko\'f1czy\'e6 zdania.\par
- Nie, jeszcze nie. Na jakim miesi\'b9cu sko\'f1czyli\'9cmy?\par
- Stycze\'f1 - przypomnia\'b3 jej Cole.\par
- W styczniu, lutym i marcu jeste\'9cmy wyznania moj\'bfeszowego.\par
- W styczniu wyznania moj\'bfeszowego? - Harrison niemal\'bfe krzykn\'b9\'b3.\par
- Co, na Boga, masz przeciwko \'bfydom? - spyta\'b3 Cole. - Jeste\'9c strasznie\par
uprzedzony do r\'f3\'bfnych ludzi.\par
Harrison zamkn\'b9\'b3 oczy i policzy\'b3 do dziesi\'eaciu, po czym ponownie spr\'f3-\par
bowa\'b3 ogarn\'b9\'e6 chaos, jaki stworzyli w jego my\'9clach Claybome'owie.\par
- Nie mam \'bfadnych uprzedze\'f1 - odpar\'b3. - Pr\'f3buj\'ea jedynie zrozumie\'e6.\par
\'afadne z was nie mo\'bfe by\'e6 wiernym tylu religiom na raz. Wiara w jej \'9cwi\'eate\par
zasady jedynie przez trzy miesi\'b9ce jest kpin\'b9 ubli\'bfaj\'b9c\'b9 ka\'bfdej z tych religii.\par
Adam w ko\'f1cu zlitowa\'b3 si\'ea nad nim.\par
- Staramy si\'ea dowiedzie\'e6 jak najwi\'eacej o r\'f3\'bfnych religiach. Uwa\'bfamy, \'bfe\par
nale\'bfy rozumie\'e6 i szanowa\'e6 cudze wierzenia. Czy ty wierzysz w Boga?\par
- Tak, wierz\'ea.\par
- My te\'bf - zauwa\'bfy\'b3 Adam. - Nie nale\'bfymy jednak do zorganizowanego\par
ko\'9ccio\'b3a.\par
- Pewnie dlatego, \'bfe w Blue Belle nie ma \'bfadnego - wtr\'b9ci\'b3 Douglas. -\par
Ludzie najpierw m\'f3wi\'b9 o budowie ko\'9ccio\'b3a, ale potem zaczynaj\'b9 si\'ea k\'b3\'f3ci\'e6,\par
jakiego ma by\'e6 wyznania, i nic nie zostaje uzgodnione.\par
- Wychowano ci\'ea pewnie w religii twego ojca, prawda? - spyta\'b3 Travis.\par
- Rzeczywi\'9ccie tak by\'b3o - zgodzi\'b3 si\'ea z nim Harrison.\par
- Jako dziecko nie my\'9cla\'b3e\'9c nigdy o wst\'b9pieniu do innego ko\'9ccio\'b3a. \'afadne\par
z nas nie mia\'b3o ojca, kt\'f3ry by nami pokierowa\'b3. Sami robimy wi\'eac, co mo\'bfemy,\par
Harrisonie.\par
- Samokszta\'b3cenie. - Nic nie m\'f3g\'b3 zarzuci\'e6 takiemu rozumowaniu.\par
- Tak\'bfe zrozumienie - doda\'b3 Adam.\par
Harrison pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Jest wiele religii na \'9cwiecie. Czy zamierzacie nauczy\'e6 si\'ea czego\'9c o ka\'bfdej\par
z nich?\par
- Nawet gdy po\'9cwi\'eacimy nasze umys\'b3y, serca i dusze jednej wierze, to\par
b\'eadziemy patrze\'e6 ze zrozumieniem na cudze przekonania. Wiedza daje wol-\par
no\'9c\'e6, a wolno\'9c\'e6 zrozumienie.\par
- W Hammond mieszka kilka rodzin \'bfydowskich. Odwiedzamy je tak\par
cz\'easto, jak tylko si\'ea da. Niekt\'f3rzy mieszka\'f1cy nie lubi\'b9 ich. Wydaje si\'ea to\par
nieprawdopodobne, ale nie lubi\'b9 tego, czego nie rozumiej\'b9. Niekt\'f3rzy si\'ea nawet\par
z nich na\'9cmiewaj\'b9, ich ignorancja jest zawstydzaj\'b9ca. \'afadne z nas nie urodzi\'b3o\par
si\'ea \'bfydem, wi\'eac nie mo\'bfemy sta\'e6 si\'ea praktykuj\'b9cymi \'bfydami. Wywnioskowa-\par
li\'9cmy to z naszych rozm\'f3w z \'bfydowskimi rodzinami. Ich tradycje s\'b9 bogate\par
i wiele dla nich znacz\'b9. Sami odkrywamy, \'bfe wiele zyskujemy dowiaduj\'b9c si\'ea\par
o ich wierze. Nale\'bfy podziwia\'e6 ka\'bfdego, kto \'bfyje zgodnie ze swoimi wierze-\par
niami, a nie na\'9cmiewa\'e6 si\'ea z niego. Czy nas rozumiesz?\par
- Tak - odpar\'b3 Harrison. - Teraz powiedzcie mi, czemu rozmawiacie po\par
francusku. Czy chcecie zrozumie\'e6, jak \'bfyj\'b9 ludzie we Francji?\par
Harrison nawet z drugiego ko\'f1ca sto\'b3u zauwa\'bfy\'b3 b\'b3ysk w oku Adama.\par
Przygotowa\'b3 si\'ea wi\'eac na kolejn\'b9 porcj\'ea zdumienia.\par
- M\'f3wimy po francusku, bo jest dzi\'9c czwartek.\par
- Tak? - Harrison z u\'9cmiechem stara\'b3 dowiedzie\'e6 si\'ea wi\'eacej.\par
- We wtorki, czwartki i soboty zawsze m\'f3wimy po francusku. - Mary\par
Roses u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego.\par
Zn\'f3w si\'ea zaczyna, pomy\'9cla\'b3 Harrison. Wiedzia\'b3 dobrze, w jakim kierunku\par
zmierza ta rozmowa.\par
- Czy ta rozmowa b\'eadzie podobna do rozmowy o Irlandczykach?\par
- By\'e6 mo\'bfe - przyzna\'b3a.\par
- Co on chcia\'b3 powiedzie\'e6 m\'f3wi\'b9c o Irlandczykach? - spyta\'b3 Travis.\par
Mary Roses odwr\'f3ci\'b3a si\'ea do brata, chc\'b9c mu wszystko wyt\'b3umaczy\'e6.\par
- Harrison pragn\'b9\'b3, by\'9cmy wszyscy okazali si\'ea Irlandczykami. Nawet\par
nie wiem, czemu tak mu na tym zale\'bfa\'b3o. Stara\'b3am si\'ea po prostu by\'e6\par
uprzejma, jest przecie\'bf naszym go\'9cciem. Chcia\'b3am, by odczu\'b3, \'bfe jest tu mile\par
widziany.\par
- Wi\'eac dlatego powiedzia\'b3a\'9c mu, \'bfe jestem Irlandczykiem. - Travis pokiwa\'b3\par
g\'b3ow\'b9.\par
- Jeste\'9c Irlandczykiem, Travis.\par
- Wiem, Cole. Zastanawia\'b3em si\'ea tylko, czemu jest to dla niego wa\'bfne.\par
Dziwne z niego stworzenie, co?\par
Cole przyzna\'b3 mu racj\'ea, po czym odwr\'f3ci\'b3 si\'ea w stron\'ea Harrisona.\par
- Mo\'bfe chcia\'b3, by\'9cmy byli Irlandczykami, a mo\'bfe wr\'eacz przeciwnie. Na\par
zdrowy rozum, pochodz\'b9c ze Szkocji powinien chcie\'e6, by\'9cmy byli Szkotami,\par
a nie Irlandczykami. Harrison, co takiego masz przeciw Irlandczykom? Czy\par
zrobili ci kiedy\'9c co\'9c z\'b3ego?\par
Harrison mia\'b3 ochot\'ea uderzy\'e6 g\'b3ow\'b9 o \'9ccian\'ea. Nie m\'f3g\'b3 zrozumie\'e6, w jaki\par
spos\'f3b ich rozmowa zesz\'b3a na obron\'ea Irlandczyk\'f3w.\par
Odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko i po raz kolejny spr\'f3bowa\'b3 by\'e6 rozs\'b9dny.\par
- Nie obchodzi mnie, czy jeste\'9ccie Irlandczykami, czy nie - powiedzia\'b3.\par
- Czemu nie? - Cole nie by\'b3 usatysfakcjonowany t\'b9 odpowiedzi\'b9.\par
Harrison spojrza\'b3 ze z\'b3o\'9cci\'b9 na natr\'eatnego brata. Doszed\'b3 do wniosku, \'bfe\par
prowadzenie normalnej rozmowy z kimkolwiek z Claybome'\'f3w jest dla niego\par
po prostu zbyt trudne. By\'b3 ju\'bf got\'f3w podda\'e6 si\'ea.\par
- Modl\'ea si\'ea do Boga, bym nigdy nie musia\'b3 w sali s\'b9dowej por\'f3wnywa\'e6\par
waszych zezna\'f1 - powiedzia\'b3 z sarkazmem.\par
- Zaczekaj, co jest z nami nie tak? - spyta\'b3 Douglas. - Byli\'9cmy bardzo\par
go\'9ccinni, czy\'bf nie?\par
- Ludzie, wasze my\'9clenie jest ca\'b3kowicie pozbawione logiki. To jest nie\par
w porz\'b9dku - o\'9cwiadczy\'b3 Harrison. Nie zwa\'bfa\'b3 ju\'bf na to, czy ich obrazi\'b3.\par
Wszystko mia\'b3o wszak\'bfe swoje granice.\par
- Mo\'bfe jeste\'9cmy dla ciebie troszk\'ea zbyt logiczni - zastanawia\'b3 si\'ea Cole. -\par
Rozwa\'bfy\'b3e\'9c tak\'b9 mo\'bfliwo\'9c\'e6?\par
- Zastanawia\'b3em si\'ea po prostu, czemu przez trzy wieczory w tygodniu\par
m\'f3wicie po francusku - odpar\'b3.\par
- We wtorki, czwartki i soboty. - Cole przypomnia\'b3 mu \'bfe z\'b3o\'9cliwym\par
u\'9cmiechem na twarzy.\par
Jego zdenerwowanie bawi\'b3o wszystkich czterech braci. Harrison potrzebo-\par
wa\'b3 chwili, by cokolwiek zrozumie\'e6, ale nie by\'b3 kompletnym idiot\'b9. Doszed\'b3\par
do wniosku, \'bfe wystarczy ju\'bf zabawy\par
Rozmy\'9clnie zmieni\'b3 wi\'eac temat.\par
- Mary Roses, czy czujesz si\'ea dobrze?\par
- Tak, dzi\'eakuj\'ea. - odpowiedzia\'b3a.\par
- Nie\'9fle oberwa\'b3a dzisiaj rano - poinformowa\'b3 Harrison Adama.\par
- Najwyra\'9fniej. - Adam si\'ea z nim zgodzi\'b3. Jego g\'b3os by\'b3 mi\'b3y i \'b3agodny.\par
- Wygl\'b9da ju\'bf lepiej - zauwa\'bfy\'b3 Douglas.\par
S\'b3owo \f1\'84lepiej" nie pasowa\f0\'b3o do opinii Harrisona na ten temat. Uwa\'bfa\'b3, \'bfe\par
mimo si\'f1c\'f3w by\'b3a r\'f3wnie pi\'eakna jak zwykle. Na czole w pobli\'bfu skroni mia\'b3a\par
guza wielko\'9cci monety. Rany nie by\'b3o wida\'e6, gdy\'bf zas\'b3ania\'b3y j\'b9 loki. Mia\'b3a\par
tak\'bfe spuchni\'eaty k\'b9cik ust. Pewnie j\'b9 boli, pomy\'9cla\'b3. Nie mia\'b3o to dla niego\par
\'bfadnego znaczenia. Tak czy inaczej pragn\'b9\'b3 j\'b9 poca\'b3owa\'e6.\par
- Cole, on zn\'f3w to robi.\par
- Kto co robi?\par
- Harrison gapi si\'ea na Mary Roses.\par
- Przygl\'b9da\'b3em si\'ea jedynie jej obra\'bfeniom - broni\'b3 si\'ea Harrison. - Jeste\'9c\par
bardzo dzielna, Mary Roses. Nale\'bfy ci si\'ea za to pochwa\'b3a.\par
- Wcale nie jestem taka delikatna - odpar\'b3a. Spojrza\'b3a z\'b3owrogo na Adama,\par
po czym doda\'b3a: - Moi bracia nie mog\'b9 przyj\'b9\'e6 tego do wiadomo\'9cci.\par
- Nie zaczynaj z nami, Mary Roses - ostrzeg\'b3 j\'b9 Cole.\par
- Nie zaczynaj czego? - Mary Roses sta\'b3a si\'ea nagle s\'b3odka i niewinna jak\par
niemowl\'ea.\par
- Wygl\'b9dasz delikatnie - zauwa\'bfy\'b3 Harrison.\par
- Ale taka nie jestem, wi\'eac nie my\'9cl sobie, \'bfe mo\'bfesz mi rozkazywa\'e6.\par
Mam ju\'bf dosy\'e6 takich bzdur.\par
Gwa\'b3towny ton jej g\'b3osu zaskoczy\'b3 Harrisona. Mary Roses by\'b3a najwyra\'9fniej\par
w z\'b3ym humorze. Nie by\'b3 pewien, co j\'b9 zdenerwowa\'b3o, ale mia\'b3 wystarczaj\'b9co\par
du\'bfo oleju w g\'b3owie, by o nic nie pyta\'e6. Wygl\'b9da\'b3a tak, jakby zamierza\'b3a\par
urwa\'e6 komu\'9c g\'b3ow\'ea. Uzna\'b3, \'bfe woli mie\'e6 swoj\'b9 na miejscu.\par
- O nic jej nie pytaj - powiedzia\'b3 teatralnym szeptem Cole.\par
- Nawet bym si\'ea nie wa\'bfy\'b3 - odpar\'b3 Harrison.\par
- O czym chcia\'b3e\'9c ze mn\'b9 porozmawia\'e6? - spyta\'b3 Cole'a Adam.\par
- O Harrisonie - odpowiedzia\'b3 Cole. - Chcia\'b3em porozmawia\'e6 o naszym\par
go\'9cciu. Mia\'b3em dosy\'e6 czekania, a\'bf ty sko\'f1czysz rozmawia\'e6 z Eleanor, wi\'eac\par
wr\'f3ci\'b3em do pracy W ka\'bfdym razie wiem ju\'bf, czemu Harrison zadaje tyle\par
pyta\'f1. Po prostu nie mo\'bfe si\'ea powstrzyma\'e6. S\'b3ysza\'b3e\'9c, co m\'f3wi\'b3 o por\'f3wny-\par
waniu naszych zezna\'f1, wi\'eac domy\'9cli\'b3e\'9c si\'ea ju\'bf pewnie...\par
- Jest prawnikiem - wtr\'b9ci\'b3 Travis, nie pozwalaj\'b9c Cole'owi doko\'f1czy\'e6.\par
Cole spojrza\'b3 gniewnie na brata, kt\'f3ry odebra\'b3 mu efektown\'b9 puent\'ea.\par
Wkr\'f3tce zapomnia\'b3 o z\'b3o\'9cci i m\'f3wi\'b3 dalej.\par
- M\'f3wi, \'bfe my\'9cla\'b3, \'bfe ju\'bf nam o tym powiedzia\'b3, ale wydaje mi si\'ea\par
mo\'bfliwe, \'bfe specjalnie o tym nie wspomnia\'b3. Pewnie domy\'9cli\'b3 si\'ea, \'bfe nie\par
m\'f3g\'b3by tu zosta\'e6, gdyby\'9cmy wiedzieli, jak zarabia na \'bfycie. Mamy przecie\'bf\par
swoje zasady.\par
Wie\'9c\'e6 ta zaszokowa\'b3a Douglasa, co zdziwi\'b3o Cole'a.\par
- Nie s\'b3ucha\'b3e\'9c, co m\'f3wi\'b3 kilka minut temu? Jedynie prawnicy por\'f3wnuj\'b9\par
zeznania - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Za bardzo nie uwa\'bfa\'b3em - przyzna\'b3 Douglas. - Czemu nam o tym nie\par
powiedzia\'b3? Mia\'b3 ku temu wiele okazji.\par
- Rozmawianie o go\'9cciu w jego obecno\'9cci jest bardzo niegrzeczne -\par
wtr\'b9ci\'b3 Harrison.\par
- Jest to chyba lepsze od rozmawiania za jego plecami, gdy sobie p\'f3jdzie\par
- zauwa\'bfy\'b3 Cole.\par
- W og\'f3le nie powinno si\'ea o nim rozmawia\'e6 - poinformowa\'b3 go Harrison.\par
- Czemu nam nie powiedzia\'b3e\'9c? - Douglas by\'b3 nadal ciekawy.\par
- My\'9cla\'b3, \'bfe o tym wspomnia\'b3 - powiedzia\'b3 Cole. - Wszyscy w mie\'9ccie\par
o tym wiedz\'b9, nawet Dooley.\par
- No, a my o tym nie wiedzieli\'9cmy, czy\'bf nie? - zauwa\'bfy\'b3 Douglas. - Jak\par
Boga kocham, jestem tak wkurzony, \'bfe chcia\'b3bym go trzasn\'b9\'e6.\par
- Ju\'bf to zrobi\'b3em - pochwali\'b3 si\'ea Cole.\par
- On nie k\'b3amie - potwierdzi\'b3a Mary Roses. Jej spojrzenie by\'b3o zab\'f3jcze.\par
- Zrobi\'b3 to na \'9crodku kuchni Momson\'f3w. Masz \'9cwietnie wychowanego brata,\par
Adamie. Zgodzisz si\'ea ze mn\'b9, Harrisonie?\par
Ca\'b3a rodzina spojrza\'b3a na niego, chc\'b9c wiedzie\'e6, po czyjej stronie si\'ea\par
opowie. Harrison postanowi\'b3 by\'e6 zupe\'b3nie szczery.\par
- By\'e6 mo\'bfe - przyzna\'b3. - Musz\'ea jednak zauwa\'bfy\'e6, \'bfe chcia\'b3em mu odda\'e6,\par
ale spostrzeg\'b3em, \'bfe si\'ea temu przygl\'b9dasz.\par
- Wiedzia\'b3e\'9c, \'bfe was obserwowa\'b3am? - spyta\'b3a.\par
Pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Mary Roses jeszcze bardziej zmarszczy\'b3a brwi.\par
- Mimo to pozwoli\'b3e\'9c Catherine Morrison, by si\'ea do ciebie lepi\'b3a?\par
- Nie lepi\'b3a si\'ea do mnie, prawda Cole?\par
Harrison przed chwil\'b9 go obroni\'b3, wi\'eac Cole uzna\'b3, \'bfe musi si\'ea odwdzi\'ea-\par
czy\'e6.\par
- Wcale tego nie robi\'b3a. Zachowywa\'b3a si\'ea jedynie uprzejmie. Travis mo\'bfe\par
to po\'9cwiadczy\'e6.\par
- Troch\'ea zbyt uprzejmie jak dla mnie - powiedzia\'b3 Travis. - Ale wobec\par
mnie te\'bf si\'ea tak zachowywa\'b3a, wi\'eac chyba nie by\'b3o w tym nic z\'b3ego.\par
- Innymi s\'b3owy, lepi\'b3a si\'ea te\'bf do ciebie - stwierdzi\'b3a ze z\'b3o\'9cci\'b9 Mary Roses.\par
Harrison patrzy\'b3 w\'b3a\'9cnie na Adama i ze zdziwieniem zauwa\'bfy\'b3, \'bfe naj-\par
starszy brat u\'9cmiecha si\'ea. Stosunek Mary Roses do Catherine najwyra\'9fniej go\par
bawi\'b3.\par
- Czemu tak ci\'ea interesuje, co ona robi z Hamsonem? - spyta\'b3 Cole.\par
- Tak si\'ea dziwnie sk\'b3ada, \'bfe moim zdaniem gospodyni powinna by\'e6 troch\'ea\par
mniej go\'9ccinna.\par
- Go\'9ccinna to ona rzeczywi\'9ccie by\'b3a - przyzna\'b3 Cole.\par
- Gdyby\'9c tylko przesta\'b3a z uporem zachowywa\'e6 do niej uraz\'ea z dzieci\'f1-\par
stwa, to zobaczy\'b3aby\'9c, jak\'b9 mi\'b3\'b9 sta\'b3a si\'ea dziewczyn\'b9. Jest s\'b3odka, niewinna\par
i ma dobre serce.\par
Adam zmieni\'b3 nagle temat rozmowy.\par
- Mam do was wszystkich pytanie - oznajmi\'b3. Poczeka\'b3, a\'bf wszyscy\par
zwr\'f3c\'b9 na niego uwag\'ea, po czym powiedzia\'b3: - Chcia\'b3bym wiedzie\'e6, gdzie\par
byli\'9ccie, gdy Mary Roses pobito. Mo\'bfecie mi to wyt\'b3umaczy\'e6?\par
Wszyscy czterej m\'ea\'bfczy\'9fni i kobieta zacz\'eali si\'ea jednocze\'9cnie t\'b3umaczy\'e6.\par
Cole uzna\'b3, \'bfe za tym pytaniem kryje si\'ea zarzut, i tak si\'ea zdenerwowa\'b3, \'bfe\par
zapomnia\'b3 m\'f3wi\'e6 po francusku, gdy wymienia\'b3 list\'ea powod\'f3w, dla kt\'f3rych nie\par
m\'f3g\'b3 pilnowa\'e6 siostry.\par
Mary Roses pr\'f3bowa\'b3a wyja\'9cni\'e6, \'bfe potrafi zupe\'b3nie dobrze sama o siebie\par
zadba\'e6. Nikt jednak nie zwraca\'b3 na ni\'b9 uwagi.\par
Zmiana, jaka zasz\'b3a w Adamie, zafascynowa\'b3a Hamsona. By\'b3 w\'9cciek\'b3y.\par
Najstarszy z braci pierwszy raz w obecno\'9cci Szkota okaza\'b3 emocje. Jego wzrok\par
mrozi\'b3 krew w \'bfy\'b3ach, r\'f3wnie jak ton jego g\'b3osu. Travis wymy\'9cla\'b3 na pocze-\par
kaniu wyja\'9cnienia, s\'b3owa Cole'a by\'b3y ca\'b3kiem pozbawione sensu, a Douglas\par
bezskutecznie im przerywa\'b3, by samemu si\'ea wyt\'b3umaczy\'e6.\par
Bardzo dziwi\'b3o te\'bf Hamsona w\'b3asne zachowanie. Nie do\'9c\'e6, \'bfe uczestniczy\'b3\par
w k\'b3\'f3tni, to jeszcze znalaz\'b3 si\'ea w samym jej \'9crodku. Za ka\'bfdym razem, gdy\par
chcia\'b3 przekrzycze\'e6 reszt\'ea, by\'b3 r\'f3wnie g\'b3o\'9cny i natr\'eatny, jak Cole.\par
Bawi\'b3 si\'ea jak rzadko. Wszystkie kolacje w Anglii by\'b3y bardzo powa\'bfne\par
i nudne. Wszyscy porozumiewali si\'ea szeptem i nikt nikomu nie przerywa\'b3.\par
Rozmawiano tylko o b\'b3ahostkach. Harrison dopiero teraz zrozumia\'b3, jak mo-\par
notonne, jednostajne i jak bardzo wyregulowane by\'b3o jego \'bfycie.\par
- Adamie, czy m\'f3g\'b3by\'9c mnie pos\'b3ucha\'e6? - za\'bf\'b9da\'b3a Mary Roses, niemal\'bfe\par
krzycz\'b9c. Wali\'b3a pi\'ea\'9cci\'b9 w st\'f3\'b3, chc\'b9c zwr\'f3ci\'e6 na siebie uwag\'ea. - Chcia\'b3abym,\par
by\'9c przyj\'b9\'b3 do wiadomo\'9cci, \'bfe jestem w pe\'b3ni dojrza\'b3\'b9 kobiet\'b9 i potrafi\'ea zadba\'e6\par
o siebie. Czy nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo obra\'9fliwa jest dla mnie ta\par
k\'b3\'f3tnia?\par
Odpowied\'9f brata nie przypad\'b3a jej do gustu.\par
- Mo\'bfesz ju\'bf odej\'9c\'e6 od sto\'b3u, siostro. Id\'9f mo\'bfe do saloniku i po\'e6wicz\par
granie. Ju\'bf dawno nie s\'b3ysza\'b3em, jak grasz.\par
Chcia\'b3a zaprotestowa\'e6, ale wyraz twarzy brata zmusi\'b3 j\'b9 do zmiany zdania.\par
Najpierw Harrison, a za nim wszyscy bracia wstali, gdy wychodzi\'b3a\par
z jadalni. Jak tylko znikn\'ea\'b3a za drzwiami, usiedli z powrotem i zn\'f3w zacz\'eali\par
krzycze\'e6.\par
Harrison ju\'bf nie pr\'f3bowa\'b3 zwr\'f3ci\'e6 na siebie uwagi Adama. Opar\'b3 si\'ea\par
wygodnie o krzes\'b3o i obserwowa\'b3, jak si\'ea toczy bitwa.\par
Cole wystarczaj\'b9co si\'ea uspokoi\'b3, by zn\'f3w m\'f3wi\'e6 po francusku. Przeklina\'b3\par
wi\'eac w tym j\'eazyku, zna\'b3 chyba ka\'bfde barwne przekle\'f1stwo, jakie istnia\'b3o.\par
- Jak Boga kocham, w pewnej chwili jeszcze tam by\'b3a, a potem ju\'bf jej\par
nie by\'b3o. Wystarczy\'b3o odwr\'f3ci\'e6 si\'ea na chwil\'ea, by znikn\'ea\'b3a.\par
Jego wyt\'b3umaczenie jako jedyne mia\'b3o sens. Travis ci\'b9gle wykr\'eaca\'b3 si\'ea,\par
cho\'e6 nadal nie by\'b3o to wiarygodne. Douglas zarzuca\'b3 Cole'owi, \'bfe nie uwa\'bfa\'b3.\par
Przypomnia\'b3 te\'bf wszystkim, \'bfe by\'b3 w stajni, wi\'eac nie mo\'bfna si\'ea by\'b3o spodzie-\par
wa\'e6, \'bfe b\'eadzie pilnowa\'e6 Mary Roses. Nikt nie mo\'bfe by\'e6 w dw\'f3ch miejscach\par
jednocze\'9cnie.\par
- Wi\'eac czemu uwa\'bfasz, \'bfe ja mog\'b3em by\'e6 jednocze\'9cnie w sklepie i przed\par
nim? - spyta\'b3 Cole.\par
- Dobrze, ju\'bf dobrze! - krzycza\'b3 Travis. - Szed\'b3em, \'bfeby si\'ea zobaczy\'e6\par
z Catherine. Powinienem by\'b3 zosta\'e6 w mie\'9ccie, ale my\'9cla\'b3em, \'bfe ty na ni\'b9\par
uwa\'bfasz, Douglas.\par
Adam spojrza\'b3 na Hamsona.\par
- A co ty robi\'b3e\'9c?\par
- Bior\'ea na siebie pe\'b3n\'b9 odpowiedzialno\'9c\'e6. - Nie pr\'f3bowa\'b3 si\'ea t\'b3umaczy\'e6.\par
- Wda\'b3em si\'ea w dyskusj\'ea o p\'eadzeniu byd\'b3a i nie zauwa\'bfy\'b3em, \'bfe ona opu\'9cci\'b3a\par
sklep.\par
Adam pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Przyjrza\'b3 si\'ea dok\'b3adnie wszystkim, zanim zn\'f3w si\'ea\par
odezwa\'b3.\par
- To nie mo\'bfe si\'ea ju\'bf nigdy powt\'f3rzy\'e6. Mary Roses potrafi o siebie\par
zadba\'e6 i dobrze wiem, \'bfe nie jeste\'9cmy jej stra\'bfnikami. Te\'bf zawini\'b3a, ponie-\par
wa\'bf sama szuka\'b3a zwady. Wie, \'bfe nie powinna. W dodatku nie mia\'b3a nawet\par
przy sobie broni - doda\'b3 potrz\'b9saj\'b9c g\'b3ow\'b9. - Nasza siostra pozwoli\'b3a z\'b3o\'9cci\par
wzi\'b9\'e6 g\'f3r\'ea nad rozs\'b9dkiem. Poniewa\'bf jest ju\'bf w saloniku i nie mo\'bfe zapro-\par
testowa\'e6, przypomn\'ea wam, \'bfe w rzeczywisto\'9cci jest delikatna. Mo\'bfe nie lubi\'e6\par
swoich fizycznych ogranicze\'f1, ale dla nas to nie jest wa\'bfne. Mog\'b3a zosta\'e6\par
zabita.\par
- Rzeczywi\'9ccie, by\'b3o to mo\'bfliwe - zgodzi\'b3 si\'ea Cole. - Bickley jest niski.\par
ale wa\'bfy od niej wi\'eacej i ma dwa razy wi\'eacej mi\'ea\'9cni.\par
- Jego kumple byli wysocy - powiedzia\'b3 Douglas.\par
- Kumple? Krzywdzili j\'b9 jeszcze inni m\'ea\'bfczy\'9fni?\par
Wszyscy bracia skulili si\'ea s\'b3ysz\'b9c ryk, jaki wyda\'b3 z siebie w\'9cciek\'b3y Adam.\par
Cole i Travis spojrzeli na Hamsona, prosz\'b9c wzrokiem o wsparcie. Douglas\par
uparcie wpatrywa\'b3 si\'ea w sw\'f3j kubek z kaw\'b9.\par
- Nikt inny jej nie uderzy\'b3 - wyt\'b3umaczy\'b3 Harrison. - Uda\'b3o mi si\'ea te\'bf\par
przekona\'e6 Bickleya, by nie ucieka\'b3. Twoi bracia zrobiliby to samo, by\'b3em po\par
prostu pierwszym, kt\'f3ry do niej dobieg\'b3.\par
- Jak przekona\'b3e\'9c Bickleya? - spyta\'b3 Adam. Uspokoiwszy si\'ea troch\'ea m\'f3wi\'b3\par
ju\'bf normalnym g\'b3osem.\par
- Pi\'ea\'9cciami - przyzna\'b3 si\'ea Harrison. - Straci\'b3em kontrol\'ea nad sob\'b9, niczego\par
jednak nie \'bfa\'b3uj\'ea. Mog\'b3em ich wszystkich zabi\'e6, ale tego nie zrobi\'b3em. Zabrano\par
ich do Hammond, gdzie zajm\'b9 si\'ea nimi w\'b3adze.\par
- Czemu my\'9clisz, \'bfe szeryf co\'9c zrobi? - spyta\'b3 Adam.\par
- Uwa\'bfasz, \'bfe tak nie b\'eadzie? - odpowiedzia\'b3 pytaniem Harrison.\par
- Ma\'b3o prawdopodobne. Mieszkamy w Blue Belle, a ludzie w Hammond\par
zajmuj\'b9 si\'ea tylko w\'b3asnym bezpiecze\'f1stwem. B\'f3g jeden wie, ile roboty szeryf\par
ma na miejscu. Mo\'bfliwe, \'bfe trza\'9cnie ich jedynie po \'b3apach i wypu\'9cci.\par
- S\'b9dzisz, \'bfe wr\'f3c\'b9 wtedy do Blue Belle? - Harrison by\'b3 ciekawy.\par
- W ko\'f1cu to zrobi\'b9 - odpar\'b3 Adam. - Szumowiny zawsze znosi do\par
naszego miasta. Bickley nie b\'eadzie, jak s\'b9dz\'ea, szuka\'b3 tym razem Mary Roses\par
Ty sta\'b3e\'9c si\'ea jego celem, Harrison. Lepiej b\'eadzie, je\'9cli wszyscy b\'eadziemy\par
ostro\'bfni.\par
Bracia byli skorzy przyzna\'e6 mu racj\'ea. Adam u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Ciesz\'ea si\'ea, \'bfe oczy\'9ccili\'9cmy troch\'ea atmosfer\'ea. Hamsonie, jaki\'9c miesi\'b9c\par
temu kupili\'9cmy trzysta sztuk byd\'b3a od w\'b3a\'9cciciela rancza w pobli\'bfu wodospa-\par
du. Czy zostaniesz tutaj wystarczaj\'b9co d\'b3ugo, by pom\'f3c nam przegoni\'e6 je do\par
R\'f3\'bfanego Wzg\'f3rza?\par
Szkotowi nie dano jednak czasu na udzielenie odpowiedzi. Swoj\'b9 opini\'ea\par
jako pierwszy wyrazi\'b3 Douglas.\par
- Adam, on nie umie nawet zwi\'b9za\'e6 byczka. Prawda, Harrison?\par
- Nie umiem, ale...\par
- Niech zgadn\'ea - powiedzia\'b3 powoli Cole. - \f1\'84To nie mo\f0\'bfe by\'e6 zbyt\par
trudne", tak? O ile pami\'eatam, m\'f3wi\'b3e\'9c to samo o oswajaniu koni.\par
- By\'b3o to troch\'ea niedorzeczne - uzna\'b3 Harrison. - Jestem jednak pewien,\par
\'bfe je\'9cli dacie mi lin\'ea i poka\'bfecie, jak jej u\'bfywa\'e6, naucz\'ea si\'ea tego w mig.\par
- Strasznie si\'ea narzuca, cho\'e6 go potem przez to boli - zauwa\'bfy\'b3 Douglas,\par
- Kiedy w ko\'f1cu zrozumiesz, \'bfe to nie jest robota dla ciebie? - spyta\'b3\par
Cole.\par
- Zaraz po tym, jak rozgniot\'ea ci twarz.\par
Wszyscy za\'9cmiali si\'ea. Uwa\'bfali, \'bfe nie m\'f3wi tego na serio.\par
- O tak, trudno ciebie nie lubi\'e6 - powiedzia\'b3 Cole.\par
- A to czemu? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Jeste\'9c jedyn\'b9 osob\'b9, kt\'f3ra mu si\'ea stawia - wyt\'b3umaczy\'b3 Douglas.\par
- Dlatego ci\'ea lubi. Mo\'bfe nie masz zbyt wiele rozumu, ale na pewno\par
jeste\'9c odwa\'bfny. Cole nie jest przyzwyczajony, by kto\'9c mu bezczelnie odpo-\par
wiada\'b3.\par
Harrison wzruszy\'b3 ramionami.\par
- Jak daleko st\'b9d jest ranczo, w kt\'f3rym kupili\'9ccie byd\'b3o?\par
- Jakie\'9c dwa dni jazdy st\'b9d - odpowiedzia\'b3 Cole. - Mo\'bfesz zacz\'b9\'e6 \'e6wiczy\'e6\par
z lin\'b9 pojutrze. Najpierw musisz sko\'f1czy\'e6 z mustangami. Pozosta\'b3 ci jeszcze\par
ten uparty, pami\'eatasz?\par
- Pami\'eatam - westchn\'b9\'b3 Harrison. - Ten plamisty. Nie jest jeszcze gotowy,\par
by pos\'b3ucha\'e6 g\'b3osu rozs\'b9dku, ale powoli zbiera si\'ea do tego. Czuj\'ea, \'bfe zaczyna\par
go to intrygowa\'e6. Jest bardzo podobny do ciebie, Cole. Naprawd\'ea uparty. Jutro\par
b\'ead\'ea mia\'b3 z nim pewnie wi\'eacej szcz\'ea\'9ccia.\par
- Sko\'f1czy\'b3by\'9c ju\'bf dawno, gdyby\'9c nie traci\'b3 tyle czasu na omawianie\par
wszystkiego z ko\'f1mi. Nie rozumiej\'b9 ani s\'b3owa z tego, co im m\'f3wisz. Musisz\par
to poj\'b9\'e6.\par
- Przyzwyczajam ich do mojego g\'b3osu - wyt\'b3umaczy\'b3 Harrison. - S\'b9\par
uparte, owszem, ale tak\'bfe przestraszone. Nie jestem jedyny, kt\'f3ry m\'f3wi do\par
koni. Spytaj Douglasa.\par
- Ma racj\'ea - przyzna\'b3 Douglas. - Te\'bf do nich m\'f3wi\'ea.\par
- Douglas, czy m\'f3g\'b3by\'9c p\'f3j\'9c\'e6 przypomnie\'e6 Mary Roses, \'bfe sprz\'b9ta dzisiaj\par
ze sto\'b3u? Harrison, mo\'bfesz to zrobi\'e6 jutro wieczorem.\par
- Oczywi\'9ccie. Na czym to polega?\par
- Nigdy nie sprz\'b9ta\'b3e\'9c po kolacji? - spyta\'b3 Cole,\par
-Nie.\par
- Nie\'9fle ci\'ea rozpieszczano, co? - Travis by\'b3 zdziwiony.\par
- Chyba tak.\par
Douglas wsta\'b3 od sto\'b3u i podszed\'b3 do drzwi. Zatrzyma\'b3 si\'ea na progu, po\par
czym obr\'f3ci\'b3 si\'ea i szybko wr\'f3ci\'b3 do sto\'b3u.\par
- Nie wchodz\'ea tam. Travis, ty po ni\'b9 id\'9f.\par
Douglas usiad\'b3, jak tylko Travis wsta\'b3.\par
- Gra Beethovena - ostrzeg\'b3 Douglas.\par
- Kt\'f3r\'b9? - spyta\'b3 Travis.\par
- Pi\'b9t\'b9.\par
Najm\'b3odszy z braci usiad\'b3 z powrotem.\par
- Wy\'9clijmy Harrisona.\par
Wszyscy bracia za\'9cmiali si\'ea. Cole wyt\'b3umaczy\'b3 Harrisonowi, co ich tak\par
rozbawi\'b3o.\par
- Lepiej nie zbli\'bfa\'e6 si\'ea do Mary Roses, gdy gra Beethovena.\par
- Dlaczego?\par
- Ma wtedy bardzo kiepski humor - wyja\'9cni\'b3 Cole. - Uciekamy najszyb-\par
ciej, jak si\'ea da, gdy tylko s\'b3yszymy Pi\'b9t\'b9. Jeste\'9c bezpieczny, je\'9cli to Mozart\par
lub Chopin - doda\'b3. - Porz\'b9dnie wali dzisiaj w te klawisze, prawda, Adamie?\par
Najstarszy brat u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea i przyzna\'b3 mu racj\'ea.\par
- Harrison, czy jeste\'9c ju\'bf gotowy p\'f3j\'9c\'e6 do biblioteki?\par
Harrison pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9, po czym wsta\'b3 i wyszed\'b3 za Adamem z pokoju.\par
Dwaj m\'ea\'bfczy\'9fni popadli w zwyczaj ko\'f1czenia wieczoru \'bfyw\'b9 dyskusj\'b9.\par
Harrison codziennie oczekiwa\'b3 tych umys\'b3owych zapas\'f3w. Pierwsze kilka razy\par
pozwoli\'b3 Adamowi wygra\'e6, przynajmniej uwa\'bfa\'b3, \'bfe to on umo\'bfliwi\'b3 mu\par
zwyci\'eastwo. W ko\'f1cu jednak duch wsp\'f3\'b3zawodnictwa wzi\'b9\'b3 w nim g\'f3r\'ea\par
i zmusi\'b3 Harrisona do kilku zwyci\'eastw.\par
Dyskusje z Adamem nie by\'b3y \'b3atwe. Hamson uwielbia\'b3 je prawie tak samo,\par
jak Adam.\par
Usiad\'b3 w jednym ze sk\'f3rzanych foteli stoj\'b9cych przy kominku i podni\'f3s\'b3\par
ze stolika notatnik. Przysun\'b9\'b3 ka\'b3amarz i pi\'f3ro, by \'b3atwiej mu by\'b3o si\'eagn\'b9\'e6.\par
Adam nala\'b3 do dw\'f3ch szklanek brandy. Poda\'b3 drinka Harrisonowi, po czym\par
usiad\'b3 naprzeciw go\'9ccia.\par
- Jaki jest nasz dzisiejszy temat? - Harrison wyci\'b9gn\'b9\'b3 nogi opieraj\'b9c je\par
na podn\'f3\'bfku.\par
- Po d\'b3ugim namy\'9cle wybra\'b3em koniec inwazji na Kartagin\'ea. - Adam\par
delektowa\'b3 si\'ea ka\'bfdym s\'b3owem.\par
- Nie mo\'bfemy rozmawia\'e6 o ko\'f1cu, nie przyjrzawszy si\'ea pocz\'b9tkowi -\par
odpar\'b3 Harrison.\par
- S\'b3usznie - Adam trzasn\'b9\'b3 r\'eak\'b9 w kolano. - Musisz zda\'e6 sobie spraw\'ea,\par
\'bfe Grecy byli dumnym i bardzo inteligentnym narodem.\par
To pierwsze stwierdzenie okre\'9cli\'b3o jego stanowisko. Harrison ripostowa\'b3.\par
- Tak samo, jak Spartanie, kt\'f3rzy tak\'bfe byli nie do pokonania w walce,\par
wybitnie zdolni w ka\'bfdej dziedzinie, \'b3\'b9cznie z taktyk\'b9. Ich przewaga nie budzi\par
\'bfadnych w\'b9tpliwo\'9cci.\par
Tak zacz\'ea\'b3a si\'ea dyskusja. Obaj k\'b3\'f3cili si\'ea przez ponad godzin\'ea. Gdy Adam\par
zasugerowa\'b3, by sko\'f1czy\'e6, Harrison podsumowa\'b3 argumenty ka\'bfdego z nich.\par
Tego wieczoru dyskusja zako\'f1czy\'b3a si\'ea remisem.\par
Adam pozosta\'b3 w bibliotece, chc\'b9c poczyta\'e6 przed snem. Harrison powie-\par
dzia\'b3 mu dobranoc i uda\'b3 si\'ea w stron\'ea baraku.\par
Mary Roses czeka\'b3a na niego na werandzie. Jej z\'b3ote w\'b3osy l\'9cni\'b3y w \'9cwietle\par
ksi\'ea\'bfyca niczym latarnia.\par
- Czemu nie jeste\'9c w \'b3\'f3\'bfku? Ju\'bf p\'f3\'9fno.\par
- Musia\'b3am si\'ea przewietrzy\'e6 - odpar\'b3a. - Przejd\'ea si\'ea z tob\'b9,\par
Harrison zaczeka\'b3 na ni\'b9 u st\'f3p schod\'f3w. Razem poszli przez podw\'f3rze.\par
- B\'eadzie to chyba dla mnie bezsenna noc.\par
- Beethoven nie pom\'f3g\'b3 ci pozby\'e6 si\'ea z\'b3o\'9cci?\par
Zauwa\'bfy\'b3a rozbawienie w jego g\'b3osie i zareagowa\'b3a u\'9cmiechem.\par
- Nie by\'b3am z\'b3a, jedynie sfrustrowana. Moi bracia przesadzaj\'b9 czasem\par
z wtr\'b9caniem si\'ea w moje \'bfycie.\par
- Uwa\'bfam, \'bfe za ma\'b3o to robi\'b9 - powiedzia\'b3 Harrison. - Mieszkacie\par
w niebezpiecznej okolicy.\par
- A ja jestem ma\'b3\'b9 i s\'b3ab\'b9 kobiet\'b9?\par
Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie chc\'ea wdawa\'e6 si\'ea w dyskusj\'ea. W moim baraku nie ma fortepianu,\par
wi\'eac to mnie by si\'ea oberwa\'b3o.\par
- Wi\'eac uwa\'bfasz, \'bfe jestem niezdolna do...\par
- Nie wyrazi\'b3em opinii w tej sprawie - zauwa\'bfy\'b3. - Jedna twoja cecha\par
strasznie mnie denerwuje, Mary Roses. Wyci\'b9gasz wnioski nie poznawszy\par
wszystkich fakt\'f3w.\par
Jej d\'b3o\'f1 dotkn\'ea\'b3a jego r\'eaki.\par
- Naprawd\'ea?\par
- Tak.\par
Zn\'f3w naumy\'9clnie otar\'b3a si\'ea o Hamsona, on tego jednak nie zauwa\'bfy\'b3.\par
Uzna\'b3a, \'bfe musi by\'e6 t\'eapy lub nie\'9cmia\'b3y. Nie warto by\'b3o traci\'e6 czasu na\par
subtelno\'9cci. Zrozumia\'b3a, \'bfe musi by\'e6 zuchwa\'b3a, je\'9cli chce, by zareagowa\'b3.\par
Wniosek ten strasznie j\'b9 zbi\'b3 z tropu.\par
Schwyci\'b3a r\'eak\'ea Hamsona, przysuwaj\'b9c si\'ea do niego. Musia\'b3by j\'b9 ode-\par
pchn\'b9\'e6, a wiedzia\'b3a, \'bfe jest zbyt dobrze wychowany, by to zrobi\'e6. Musieli\par
wi\'eac tak pozosta\'e6 niezale\'bfnie od tego, czy mu si\'ea to podoba\'b3o.\par
Jej zachowanie zaskoczy\'b3o Hamsona. Jednak zamiast pu\'9cci\'e6 jej r\'eak\'ea,\par
\'9ccisn\'b9\'b3 j\'b9 mocno.\par
- Sp\'eadzasz strasznie du\'bfo czasu na rozmowach z Adamem - zauwa\'bfy\'b3a,\par
staraj\'b9c si\'ea, by brzmia\'b3o to beztrosko. Czu\'b3a si\'ea niepewnie poruszaj\'b9c ten temat.\par
a nie chcia\'b3a, by to zauwa\'bfy\'b3.\par
- Naprawd\'ea tak s\'b9dzisz?\par
-Tak.\par
Nie doda\'b3 nic wi\'eacej. Mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe wyt\'b3umaczy, czemu to robi. On\par
jednak milcza\'b3, wi\'eac postanowi\'b3a go przycisn\'b9\'e6.\par
- Ciekawa jestem, czemu z nim co wiecz\'f3r rozmawiasz - zacz\'ea\'b3a od nowa.\par
Jej g\'b3os by\'b3 napi\'eaty. Spojrza\'b3 na ni\'b9, by zobaczy\'e6, czy martwi si\'ea czym\'9c.\par
czy te\'bf po prostu czego\'9c si\'ea boi.\par
Jedyne, co widzia\'b3, to czubek jej g\'b3owy. Patrzy\'b3a na swoje stopy i nie\par
chcia\'b3a na niego spojrze\'e6. Pozna\'b3 jednak po dr\'bfeniu r\'eaki, \'bfe jest czym\'9c\par
przej\'eata.\par
Nie m\'f3g\'b3 by\'e6 szczery, je\'9cli chcia\'b3 dowiedzie\'e6 si\'ea, co si\'ea sta\'b3o. Sk\'b3oni\'e6 Mary\par
Roses do m\'f3wienia z sensem mo\'bfna by\'b3o jedynie okr\'ea\'bfn\'b9 drog\'b9.\par
- Rozmowa z nim sprawia mi przyjemno\'9c\'e6.\par
- Tak mi si\'ea zdawa\'b3o. O czym rozmawiacie?\par
- O tym i owym.\par
- A konkretniej?\par
- Czemu tak bardzo chcesz wiedzie\'e6?\par
- Jestem ciekawa.\par
- Rozmawiamy o wielu r\'f3\'bfnych rzeczach.\par
- Na przyk\'b3ad?\par
- Na przyk\'b3ad o waszej wojnie domowej i dlaczego nikt nie nazywa\'b3 jej\par
wojn\'b9, gdy trwa\'b3a. A ty s\'b9dzi\'b3a\'9c, \'bfe o czym rozmawiamy?\par
- My\'9cla\'b3am, \'bfe mo\'bfe zadajesz mu pytania. Jeste\'9c z natury bardzo ciekawy\par
r\'f3\'bfnych rzeczy.\par
- O co mia\'b3bym go pyta\'e6?\par
- O jego pochodzenie.\par
- Nie pyta\'b3em go o to.\par
Dopiero gdy si\'ea do tego przyzna\'b3, u\'9cwiadomi\'b3 sobie, jakie pope\'b3ni\'b3 g\'b3u-\par
pstwo. Nie zadaj\'b9c najstarszemu bratu \'bfadnych pyta\'f1, przepu\'9cci\'b3 \'9cwietn\'b9 okazj\'ea\par
uzyskania informacji o Claybome'ach.\par
W\'b3asne zachowanie zadziwi\'b3o go. Zapomnia\'b3 o najwa\'bfniejszej sprawie i to\par
by\'b3o przera\'bfaj\'b9ce. Przyjecha\'b3 do Montany w poszukiwaniu prawdy, a teraz,\par
gdy potrzebowa\'b3 tylko jednej istotnej informacji, by z\'b3o\'bfy\'e6 wszystkie fakty\par
razem i znale\'9f\'e6 osob\'ea winn\'b9 porwania, da\'b3 za wygran\'b9.\par
Rozumia\'b3 dobrze swoj\'b9 niech\'ea\'e6 - wiedzia\'b3, \'bfe prawda zniszczy rodzin\'ea\par
Claybome'\'f3w. Samo my\'9clenie o b\'f3lu, jakiego by im przysporzy\'b3, by\'b3o dla\par
Hamsona m\'eaczarni\'b9.\par
Mary Roses teraz trzyma\'b3a go za r\'eak\'ea, okazuj\'b9c swoje uczucie, ale znie-\par
nawidzi\'b3aby go wiedz\'b9c, w jakim celu zamieszka\'b3 z jej rodzin\'b9.\par
Nie chcia\'b3, by go nienawidzi\'b3a; chcia\'b3 i potrzebowa\'b3 jej mi\'b3o\'9cci.\par
Harrison przyspieszy\'b3 kroku. By\'b3 na siebie w\'9cciek\'b3y i pragn\'b9\'b3 przemy\'9cle\'e6\par
kilka spraw, by doj\'9c\'e6 do jakich\'9c wniosk\'f3w. Zwi\'b9za\'b3 si\'ea emocjonalnie z rodzin\'b9\par
Claybome'\'f3w, nie zauwa\'bfaj\'b9c nawet, kiedy to nast\'b9pi\'b3o. Lubi\'b3 ich wszystkich\par
i martwi\'b3 si\'ea o nich, bo mu na nich zale\'bfa\'b3o. Niech to, lubi\'b3 nawet to, \'bfe nie\par
przepada\'b3 za Cole'em.\par
Tak, tego wieczoru mia\'b3 wiele do przemy\'9clenia.\par
- Harrison, nie chcia\'b3am ci\'ea urazi\'e6 sugeruj\'b9c, \'bfe jeste\'9c w\'9ccibski - wyszep-\par
ta\'b3a Mary Roses.\par
- Nie pomy\'9cla\'b3em tego - odpowiedzia\'b3.\par
- Nie jeste\'9c wi\'eac z\'b3y?\par
- Nie, oczywi\'9ccie, \'bfe nie. - Zwolni\'b3 kroku, pr\'f3buj\'b9c si\'ea uspokoi\'e6.\par
- Wi\'eac przesta\'f1 \'9cciska\'e6 tak moj\'b9 r\'eak\'ea.\par
Natychmiast j\'b9 pu\'9cci\'b3.\par
- Jest dzisiaj bardzo zimno. Powinna\'9c wr\'f3ci\'e6 do domu - powiedzia\'b3\par
nagle.\par
- Nie jest mi zimno - odpowiedzia\'b3a. U\'9cwiadomi\'b3a sobie wreszcie, \'bfe, by\'e6\par
mo\'bfe, Harrison chce si\'ea jej pozby\'e6.\par
\'afarliwie pragn\'ea\'b3a si\'ea myli\'e6.\par
- Martwisz si\'ea czym\'9c?\par
- Na przyk\'b3ad czym? - spyta\'b3.\par
- \'afe zn\'f3w ci\'ea poca\'b3uj\'ea.\par
Pomys\'b3 by\'b3 tak absurdalny, \'bfe nie m\'f3g\'b3 powstrzyma\'e6 si\'ea od \'9cmiechu.\par
- To ja ci\'ea poca\'b3owa\'b3em - przypomnia\'b3.\par
- Pomaga\'b3am ci.\par
- Dobrze, oboje byli\'9cmy winni.\par
- Winni - powt\'f3rzy\'b3a. - Ty naprawd\'ea jeste\'9c prawnikiem. Wola\'b3abym, \'bfeby\'9c\par
nim nie by\'b3.\par
- Wyja\'9cnij mi to.\par
- Prawnicy nas dr\'eacz\'b9.\par
- Dlaczego?\par
Wzruszy\'b3a ramionami. Nie mia\'b3a zamiaru wi\'eacej t\'b3umaczy\'e6. Harrison nie\par
da\'b3 jednak za wygran\'b9. Uzna\'b3, \'bfe najwy\'bfsza pora otrzyma\'e6 zadowalaj\'b9c\'b9\par
odpowied\'9f.\par
- Martwi\'b3a\'9c si\'ea, \'bfe b\'ead\'ea pyta\'e6 Adama o wasz\'b9 rodzin\'ea lub jego pochodzenie?\par
Zatrzymali si\'ea i stan\'eali naprzeciwko siebie. Ksi\'ea\'bfyc roztacza\'b3 dooko\'b3a nich\par
z\'b3ot\'b9 po\'9cwiat\'ea.\par
- Nie chcia\'b3am, by\'9c go m\'eaczy\'b3. Adam nie lubi m\'f3wi\'e6 o niekt\'f3rych\par
epizodach ze swojej m\'b3odo\'9cci. By\'b3 niewolnikiem. Wi\'eacej nie musisz chyba\par
wiedzie\'e6.\par
- O czym on lubi rozmawia\'e6? Czy czas, kt\'f3ry sp\'eadzi\'b3 w Nowym Jorku,\par
tak\'bfe nie jest dobrym tematem?\par
- Nie jest.\par
- A podr\'f3\'bf do Montany? B\'eadzie chcia\'b3 ze mn\'b9 o tym m\'f3wi\'e6, czy te\'bf\par
powinienem unika\'e6 tematu?\par
- S\'b9dz\'ea, \'bfe nie mia\'b3by nic przeciwko rozmowie na ten temat. Moi bracia\par
s\'b9 dumni z tego, czego dokonali.\par
Harrison nie m\'f3g\'b3 si\'ea ju\'bf powstrzyma\'e6. Schwyci\'b3 j\'b9 i przyci\'b9gn\'b9\'b3 bli\'bfej do\par
siebie. Tym razem nie by\'b3a to fizyczna reakcja. Po prostu chcia\'b3 by\'e6 blisko\par
niej tak d\'b3ugo, jak tylko si\'ea da.\par
Rozumia\'b3a chyba, czego pragn\'b9\'b3, gdy\'bf obj\'ea\'b3a go w pasie i mocno \'9ccisn\'ea\'b3a.\par
- By\'b3e\'9c bardzo samotny dorastaj\'b9c, prawda?\par
- Je\'9cli by\'b3em, to tego nie zauwa\'bfa\'b3em - odpar\'b3. Pochyli\'b3 si\'ea, opieraj\'b9c\par
brod\'ea na czubku jej g\'b3owy. Zamkn\'b9\'b3 oczy i skupi\'b3 si\'ea na przyjemno\'9cci, jak\'b9\par
dawa\'b3a mu jej obecno\'9c\'e6.\par
- A\'bf do teraz? - szepn\'ea\'b3a w ko\'b3nierzyk jego koszuli.\par
- Tak, do teraz.\par
Pr\'f3bowa\'b3a go pocieszy\'e6. Delikatno\'9c\'e6 i zrozumienie oszo\'b3omi\'b3y Hamsona.\par
By\'b3o w niej tyle mi\'b3o\'9cci. Dzi\'eaki niej czu\'b3 si\'ea... bogatszy. \'afycie by\'b3o dotychczas\par
bezsensowne, puste i straszliwie zimne. Mary Roses, s\'b3odka, kochaj\'b9ca Mary\par
Roses. Co, na Boga, mia\'b3 z ni\'b9 zrobi\'e6?\par
W ko\'f1cu zmusi\'b3 si\'ea, by j\'b9 pu\'9cci\'e6. Jeszcze trudniej by\'b3o nak\'b3oni\'e6 do tego\par
Mary Roses. Musia\'b3 oderwa\'e6 od siebie jej r\'eace.\par
- Nie b\'ead\'ea ci\'ea prosi\'b3a, by\'9c mnie poca\'b3owa\'b3, nie musisz si\'ea o to martwi\'e6.\par
- Musisz wr\'f3ci\'e6 ju\'bf do domu, Mary Roses. Chod\'9f, odprowadz\'ea ci\'ea.\par
- Przecie\'bf w\'b3a\'9cnie ja odprowadza\'b3am ci\'ea do twojego domu.\par
- W takim razie dobranoc.\par
- Dobranoc.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, chc\'b9c odej\'9c\'e6. Harrison obserwowa\'b3 z r\'eakami za\'b3o\'bfonymi za\par
g\'b3ow\'ea, jak odchodzi. Nie przypuszcza\'b3, \'bfe nagle odwr\'f3ci si\'ea i rzuci w jego\par
ramiona. Obj\'ea\'b3a go mocno za szyj\'ea, stan\'ea\'b3a na palcach, po czym odda\'b3a mu\par
d\'b3ugi, a mimo to wci\'b9\'bf zbyt kr\'f3tki poca\'b3unek.\par
Nie m\'f3g\'b3 si\'ea powstrzyma\'e6. Obj\'b9\'b3 j\'b9 ramionami, po czym pokaza\'b3 jej, jak\par
pragnie by\'e6 ca\'b3owany. Jego gor\'b9ce i otwarte usta niemal\'bfe j\'b9 po\'bfera\'b3y. J\'eazyk\par
wsun\'b9\'b3 si\'ea do \'9crodka jej ust. Czu\'b3, \'bfe cokolwiek zrobi, ci\'b9gle b\'eadzie pragn\'b9\'b3\par
wi\'eacej.\par
Poca\'b3unek by\'b3 niesamowicie zmys\'b3owy. Harrison pragn\'b9\'b3, by chwila ta\par
nigdy si\'ea nie sko\'f1czy\'b3a. Upaja\'b3 si\'ea chrapliwym d\'9fwi\'eakiem, jaki dobiega\'b3\par
z gard\'b3a Mary Roses. Wszystko, co robi\'b3a, mia\'b3o dla niego magiczny czar.\par
W chwili jednak, gdy zrozumia\'b3, \'bfe chcia\'b3by od niej o wiele, wiele wi\'eacej,\par
natychmiast przesta\'b3.\par
Spojrza\'b3a na niego, a jej oczy by\'b3y zamglone przez nami\'eatno\'9c\'e6. Wargi mia\'b3a\par
p\'b9sowe i nabrzmia\'b3e od jego poca\'b3unk\'f3w. Marzy\'b3 o wzi\'eaciu jej ponownie\par
w ramiona.\par
- Dobranoc - powiedzia\'b3a gard\'b3owym szeptem.\par
Nie ruszy\'b3a si\'ea jednak. Jej wahanie uradowa\'b3o Hamsona. Zrozumia\'b3, \'bfe to\par
uczucie jest dla niej czym\'9c nowym, a poniewa\'bf nie mia\'b3a \'bfadnego do\'9cwiad-\par
czenia, kt\'f3rym mog\'b3aby si\'ea kierowa\'e6, by\'b3a bezbronna, bo mu ufa\'b3a. Mary Roses\par
by\'b3a siln\'b9 kobiet\'b9 i nie pozwoli\'b3aby si\'ea wykorzysta\'e6 \'bfadnemu m\'ea\'bfczy\'9fnie.\par
By\'b3a niewinna i czysta, a mimo to wobec niego okaza\'b3a si\'ea bezsilna. Obowi\'b9z-\par
kiem Harrisona by\'b3o wi\'eac pilnowa\'e6, by nic si\'ea jej nie sta\'b3o.\par
Obserwowa\'b3 j\'b9, dop\'f3ki nie wesz\'b3a do domu. Nawet wtedy nie ruszy\'b3 si\'ea\par
z miejsca. Co na Boga mia\'b3 zrobi\'e6? Mary Roses by\'b3a coraz bardziej w nim\par
zakochana. M\'f3g\'b3 powstrzyma\'e6 to uczucie, zanim stanie si\'ea ono powa\'bfnym\par
problemem, a jednak nic nie zrobi\'b3.\par
Dlaczego nic nie zrobi\'b3? Harrison ukrywa\'b3 przed samym sob\'b9 prawd\'ea, cho\'e6\par
ju\'bf od ponad tygodnia rzuca\'b3a si\'ea prosto w oczy. Dobrze wiedzia\'b3, czemu jej\par
do siebie nie zniech\'eaca\'b3.\par
On tak\'bfe si\'ea w niej zakocha\'b3.\par
2 sierpnia 1864\par
Droga Mamo Roses!\par
W gazecie z Hammond przeczytali\'9cmy, \'bfe stoczono kolejn\'b9, bitw\'ea niedaleko\par
miejsca, gdzie Ty i pani Livonia mieszkacie. Wszyscy zacz\'eali\'9cmy si\'ea oczywi\'9ccie\par
martwi\'e6. S\'b3yszeli\'9cmy straszne historie o zamieszkach spowodowanych brakiem\par
\'bfywno\'9cci i lekarstw. Tydzie\'f1 p\'f3\'9fniej nadszed\'b3 Tw\'f3j list, piszesz w nim, \'bfe\par
wszystko jest w porz\'b9dku. Dziwisz si\'ea pewnie naszej g\'b3upocie. Powtarzasz,\par
by\'9cmy ufali Bogu i pozwolili Jemu martwi\'e6 si\'ea o Ciebie, ale czasem trudno\par
jest przekaza\'e6 wszystko w Jego r\'eace. Pr\'f3bujemy, Mamo, a to si\'ea chyba liczy.\par
Bardzo nam przykro, \'bfe kuracja nie poprawi\'b3a wzroku pani Livonii. Czy\par
nie my\'9clisz, \'bfe wszystkie te razy, jakie otrzyma\'b3a od m\'ea\'bfa, mog\'b3y spowodowa\'e6\par
uszkodzenie jej wzroku? Pami\'eatam j\'b9 ca\'b3\'b9 zakrwawion\'b9 i posiniaczon\'b9: Prosz\'ea,\par
powiedz jej, \'bfe o niej my\'9climy i modlimy si\'ea, by zdj\'eato z niej jej krzy\'bf.\par
Mam nadziej\'ea, \'bfe jej synowie zostawiaj\'b9, was w spokoju. Niedobrze si\'ea nam\par
robi na my\'9cl o krzywdach, jakie wyrz\'b9dzili w\'b3asnej mamie. Dlaczego s\'b9 wobec\par
niej tak okrutni? Cole ba\'b3 si\'ea, \'bfe b\'ead\'b9. n\'eaka\'e6 Ci\'ea tak, jak to robi\'b3 ich ojciec,\par
ale kaza\'b3em mu mie\'e6 wi\'eacej wiary w Ciebie. Dop\'f3ki b\'eadziesz uwa\'bfa\'e6 i trzyma\'e6\par
si\'ea blisko ich matki, nie o\'9cmiel\'b9 si\'ea nic zrobi\'e6. Modl\'ea si\'ea, bym mia\'b3 racj\'ea.\par
W gazecie przedrukowano kolejn\'b9, doskona\'b3\'b9 mow\'ea Lincolna. Wyg\'b3osi\'b3 j\'b9,\par
kilka lat temu, Mamo. Czy wiesz, \'bfe nazwa\'b3 nas Czarnymi, a nie niewolnikami?\par
Czarny wydaje mi si\'ea bardziej godn\'b9 nazw\'b9 od innych, kt\'f3re s\'b3ysza\'b3em. Cole\par
nie rozumie, czemu wszyscy nie mog\'b9 by\'e6 po prostu nazywani m\'ea\'bfczyznami\par
lub kobietami. Nie widzi powodu, by dok\'b3adniej okre\'9cla\'e6 ludzi. Chcia\'b3bym, \'bfeby\par
wszystko by\'b3o tak proste. Niestety, ludzie my\'9cl\'b9 sobie dziwne rzeczy o osobach,\par
kt\'f3re si\'ea od nich r\'f3\'bfni\'b9. Dlaczego ludzie nienawidz\'b9 si\'ea z powodu innego\par
koloru sk\'f3ry?\par
Jednego wieczoru zacz\'eali\'9cmy dyskutowa\'e6 o r\'f3\'bfnicach mi\'eadzy rasami. Spy-\par
ta\'b3em Travisa, czy ludzie, kt\'f3rzy napisali dla nas Deklaracj\'ea Niepodleg\'b3o\'9cci,\par
zastanawiali si\'ea nad kolorami sk\'f3ry. Nasze prawo m\'f3wi, \'bfe wszyscy ludzie\par
zostali stworzeni r\'f3wni. Powiedzia\'b3em braciom, \'bfe moim zdaniem Jefferson,\par
pisz\'b9c zasady rz\'b9dzenia, nie my\'9cla\'b3 o Czarnych, ale Douglas powiedzia\'b3, \'bfe to\par
niczego nie zmienia. R\'f3wny znaczy r\'f3wny, niezale\'bfnie od koloru sk\'f3ry.\par
wyznania i tak dalej. W ko\'f1cu wszyscy zgodzili\'9cmy si\'ea co do jednej kwestii -\par
wiele ludzi z Po\'b3udnia nigdy nie przeczyta\'b3o uwa\'bfnie Konstytucji.\par
Mary Roses lubi pomaga\'e6 przy zmywaniu naczy\'f1. Bardzo uwa\'bfa na dwie\par
fili\'bfanki z porcelany, kt\'f3re da\'b3 jej Travis. Obieca\'b3, \'bfe poka\'bfe jej, jak wygl\'b9da\par
prawdziwy podwieczorek, gdy tylko wymieni sk\'f3ry na wi\'eacej takich fili\'bfanek.\par
Obecnie poszukuje czajniczka. Znaj\'b9c Travisa, wiem, \'bfe w ko\'f1cu go znajdzie.\par
nie wie on, oczywi\'9ccie, nic o prawdziwym podwieczorku, ale jest pewien, \'bfe\par
pani Morrison ch\'eatnie mu wszystko wyt\'b3umaczy i wtedy b\'eadzie m\'f3g\'b3 nauczy\'e6\par
swoj\'b9 siostr\'ea. Cole przysi\'eaga, \'bfe nie b\'eadzie mia\'b3 nic wsp\'f3lnego z podwieczor-\par
kami, ale zmieni zdanie. Zawsze tak robi.\par
Cole zacz\'b9\'b3 w ko\'f1cu pracowa\'e6 przy budowie naszego domu. W zesz\'b3ym\par
roku ci\'b9gle co\'9c mu przeszkadza\'b3o. Najpierw musia\'b3 zrobi\'e6 stajni\'ea dla Douglasa,\par
potem nie zd\'b9\'bfy\'b3 wykopa\'e6 piwnicy przed zim\'b9, a na wiosn\'ea musia\'b3 ci\'b9gle\par
polowa\'e6 na jedzenie i konie na wymian\'ea. Sprzedali\'9cmy wszystkie mustangi,\par
kt\'f3re z\'b3apa\'b3 - w okolicznych g\'f3rach jest ich pe\'b3no. Cole nie mo\'bfe pracowa\'e6\par
przy budowie domu, gdy jego bracia \'b3api\'b9 konie. wie, \'bfe nasze dochody zale\'bf\'b9\par
od tego, czy z\'b3apiemy i wytresujemy dzikie konie, zanim inni zaczn\'b9 to robi\'e6.\par
Douglas zaczyna mie\'e6 dobr\'b9 reputacj\'ea w okolicach Blue Belle. Ludzie przy-\par
je\'bfd\'bfaj\'b9 z daleka, by zasi\'eagn\'b9\'e6 opinii o chorej krowie lub gryma\'9cnej kurze.\par
M\'f3j brat zawsze wie, co nale\'bfy zrobi\'e6.\par
Ci\'ea\'bfko pracujemy nad oczyszczeniem naszej mowy z brzydkich wyraz\'f3w,\par
gdy\'bf Mary Roses ca\'b3y czas teraz przeklina. Cole wpad\'b3 na pomys\'b3, by ka\'bfdego\par
ranka pisa\'e6 na tablicy nowe s\'b3owo, kt\'f3rego ka\'bfdy musia\'b3by u\'bfywa\'e6 w ci\'b9gu\par
dnia. Uwa\'bfa, \'bfe przyda\'b3oby nam si\'ea powi\'eakszenie zasobu s\'b3\'f3w, a oczywi\'9ccie\par
nasza siostra te\'bf na tym skorzysta. Ona bowiem nie lubi by\'e6 wy\'b3\'b9czona\par
z czegokolwiek, co my robimy.\par
Za\'b3\'b9czam osobiste listy do Ciebie od ka\'bfdego z nas. Napisz\'ea zn\'f3w napra-\par
wd\'ea szybko.\par
Niech B\'f3g ma ci\'ea w swej opiece\par
Adam\par
W pi\'b9tek odby\'b3a si\'ea kolejna lekcja pokory. Harrison wsta\'b3 wczesnym\par
rankiem, z zamiarem uspokojenia i oswojenia do po\'b3udnia ostatniego z przy-\par
dzielonych mu koni.\par
Przekroczy\'b3 termin o dobre kilka godzin, ale p\'f3\'9fnym popo\'b3udniem, po\par
zdobyciu co najmniej dziesi\'eaciu nowych siniak\'f3w, zmusi\'b3 plamistego mustanga\par
do pos\'b3usze\'f1stwa.\par
Douglas by\'b3 pod wra\'bfeniem cierpliwo\'9cci i wytrzyma\'b3o\'9cci Hamsona. Zawo-\par
\'b3a\'b3 Cole'a, by przyszed\'b3 i zobaczy\'b3, jaki kawa\'b3 dobrej roboty wykona\'b3 ich go\'9c\'e6.\par
- Zobacz, jaki s\'b3odki i potulny jest teraz Plamka - zauwa\'bfy\'b3. - Harrison\par
uspokoi\'b3 go na dobre.\par
Douglas trzyma\'b3 si\'ea p\'b3otu. Wskaza\'b3 Harrisonowi, \'bfe ma podjecha\'e6 na\par
Plamce bli\'bfej. Chcia\'b3 go pochwali\'e6.\par
- Wykona\'b3e\'9c niez\'b3\'b9 robot\'ea - powiedzia\'b3 z uznaniem.\par
- Osi\'b9gn\'b9\'b3em to dzi\'eaki cierpliwo\'9cci i zrozumieniu zwierz\'b9t - odpar\'b3 Har-\par
rison. Chwal\'b9c si\'ea patrzy\'b3 na Cole'a. - Wiele by\'9c zyska\'b3, ucz\'b9c si\'ea jednego,\par
jak i drugiego.\par
- Cierpliwo\'9c\'e6 i zrozumienie? - zakpi\'b3 z niego Cole. - Do diab\'b3a, Harrison,\par
gada\'b3e\'9c i gada\'b3e\'9c, a\'bf biedne zwierz\'ea gotowe by\'b3o zrobi\'e6 wszystko, by ci\'ea\par
uciszy\'e6.\par
Harrison nie da\'b3 si\'ea wci\'b9gn\'b9\'e6 w sprzeczk\'ea. Mia\'b3 wa\'bfniejsze sprawy na\par
g\'b3owie od upartego, nigdy nie ust\'eapuj\'b9cego brata Mary Roses.\par
Zsiad\'b3 z konia i zdj\'b9\'b3 siod\'b3o i koc. Plamka podszed\'b3 za nim do ogrodzenia.\par
Harrison powiesi\'b3 uprz\'b9\'bf na p\'b3ocie, po czym schwyci\'b3 konia za uzd\'ea i zapro-\par
wadzi\'b3 do najwi\'eakszego corralu, gdzie trzymano pozosta\'b3e mustangi.\par
Wej\'9ccie z Plamk\'b9 do \'9crodka wybiegu okaza\'b3o si\'ea b\'b3\'eadem. Zdj\'eacie z konia\par
uprz\'ea\'bfy zaj\'ea\'b3o mu du\'bfo, du\'bfo czasu, gdy\'bf wok\'f3\'b3 nich zebra\'b3y si\'ea pozosta\'b3e\par
mustangi. Podgryza\'b3y si\'ea wzajemnie, chc\'b9c zwr\'f3ci\'e6 na siebie uwag\'ea Hamsona.\par
Ka\'bfdy ko\'f1 chcia\'b3 by\'e6 zauwa\'bfony i Szkot nie m\'f3g\'b3 wyj\'9c\'e6, zanim nie poklepa\'b3\par
i nie pochwali\'b3 ka\'bfdego z nich.\par
Wyszed\'b3 z wybiegu okr\'ea\'bfn\'b9 drog\'b9, nie chc\'b9c wdawa\'e6 si\'ea w dyskusj\'ea\par
z Cole'em. Zabra\'b3 po drodze siod\'b3o i koc, po czym poszed\'b3 do stajni.\par
Douglas i Cole nadal obserwowali konie.\par
- Widzia\'b3e\'9c to? - wyszepta\'b3 Douglas do brata.\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Pewnie, \'bfe widzia\'b3em. - Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Konie by\'b3y tak urzeczone, \'bfe\par
zbite w grupk\'ea kr\'b9\'bfy\'b3y po wybiegu za chodz\'b9cym na zewn\'b9trz Hamsonem.\par
- Jeszcze nigdy nie widzia\'b3em, by zwierz\'eata tak reagowa\'b3y - powiedzia\'b3\par
Douglas. - Musisz przyzna\'e6, \'bfe rozmawianie z ko\'f1mi kryje w sobie odrobin\'ea\par
magii.\par
Cole wzruszy\'b3 ramionami.\par
- Przyznam to, ale nie przy Hamsonie. Ciekaw jestem, czy b\'eadzie pr\'f3bo-\par
wa\'b3 nam\'f3wi\'e6 byki, by posz\'b3y za nim do naszego domu?\par
- Pewnie tak - odpar\'b3 Douglas. - Widzia\'b3e\'9c Travisa? - spyta\'b3.\par
- Chowa si\'ea w stajni.\par
Douglas nie musia\'b3 pyta\'e6, czemu najm\'b3odszy z braci to robi, gdy\'bf przy-\par
czyna jego zachowania siedzia\'b3a na werandzie.\par
Eleanor Border kiwa\'b3a si\'ea w ulubionym fotelu Adama, z cennym, u\'bfywa-\par
nym tylko przy specjalnych okazjach wachlarzem Mary Roses w r\'eaku.\par
Bracia spojrzeli na nie chcianego go\'9ccia w momencie, gdy ich siostra\par
wybieg\'b3a ze \'9crodka ze szklank\'b9 soku dla Eleanor.\par
- Ta kobieta zupe\'b3nie wyko\'f1czy Mary Roses - stwierdzi\'b3 Cole.\par
Douglas pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9, przyznaj\'b9c mu racj\'ea.\par
- My\'9clisz, \'bfe pozwoli kiedy\'9c naszej siostrze pojecha\'e6 do Comelii? - spyta\'b3.\par
- Nie s\'b9dz\'ea - odpowiedzia\'b3 Cole. - Przynajmniej nie dzisiaj. Mary Roses\par
pr\'f3buje bezskutecznie od samego rana, a dochodzi trzecia.\par
- Sama sobie winna, \'bfe tak jej czas ucieka - zauwa\'bfy\'b3 Douglas. - Pozwala,\par
by Eleanor ni\'b9 rz\'b9dzi\'b3a. Rano dwa razy nosi\'b3a jej jedzenie. Eleanor nie\par
smakowa\'b3o \'9cniadanie, kt\'f3re zrobi\'b3 kucharz, wi\'eac nasza siostra przygotowa\'b3a\par
jej inne.\par
Cole potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nam nigdy nie pozwala sob\'b9 rz\'b9dzi\'e6 - powiedzia\'b3. - Nie powinna by\'b3a\par
jej czegokolwiek przygotowywa\'e6. Eleanor nie zachowywa\'b3aby si\'ea jak kapry\'9cna\par
ksi\'ea\'bfniczka, gdyby nie by\'b3a traktowana po kr\'f3lewsku.\par
- S\'b9dz\'ea, \'bfe powinni\'9cmy wieczorem porozmawia\'e6 o tym z Adamem -\par
zaproponowa\'b3 Douglas. - Robi b\'b3\'b9d pozwalaj\'b9c Eleanor pozosta\'e6 u nas. Ty,\par
Travis i ja mo\'bfemy po\'b3\'b9czy\'e6 si\'ea przeciw niemu. Wszyscy trzej zag\'b3osujemy\par
za wyrzuceniem jej st\'b9d. Mary Roses i Adam b\'ead\'b9 oczywi\'9ccie g\'b3osowa\'e6 przeciw\par
nam, ale to nic nie zmieni. Wi\'eakszo\'9c\'e6 decyduje.\par
Sumienie Cole'a nie pozwala\'b3o mu si\'ea zgodzi\'e6. Nie m\'f3g\'b3 zapomnie\'e6\par
zachowania Eleanor z poprzedniego dnia. Biedna dziewczyna wzbudzi\'b3a w nim\par
lito\'9c\'e6, gdy p\'b3aka\'b3a oparta o Adama. Nie chcia\'b3 si\'ea do tego przyzna\'e6, ale na\par
sam\'b9 my\'9cl o tym bola\'b3o go serce.\par
- Nie wyci\'b9gajmy pochopnych wniosk\'f3w, Douglas. Uwa\'bfam, \'bfe powinni-\par
\'9cmy zaczeka\'e6 kilka dni, zanim poddamy to pod g\'b3osowanie. Adam musia\'b3 mie\'e6\par
pow\'f3d, je\'9cli pozwoli\'b3 jej zosta\'e6.\par
- Czemu nam o nim nie powiedzia\'b3?\par
- Pewnie nie jest jeszcze got\'f3w - odpar\'b3 Cole. - Mo\'bfe za dzie\'f1 lub dwa\par
Eleanor przestanie tak narzeka\'e6. Poruszy\'b3a ju\'bf prawie ka\'bfdy mo\'bfliwy temat.\par
- Zacznie od nowa - przewidywa\'b3 Douglas. - Chyba lubi s\'b3ucha\'e6 swojego\par
j\'eaczenia.\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea i spojrza\'b3 na dziewczyn\'ea, o kt\'f3rej m\'f3wili. Musia\'b3\par
przyzna\'e6, \'bfe by\'b3aby bardzo \'b3adna, gdyby tylko si\'ea u\'9cmiechn\'ea\'b3a.\par
- To te rude w\'b3osy - powiedzia\'b3 bratu. - To przez nie jest taka kapry\'9cna.\par
- Travis te\'bf jest rudy, a nie jest kapry\'9cny.\par
- Chowa si\'ea przecie\'bf w stajni. Moim skromnym zdaniem to dosy\'e6 kapry\'9c-\par
ne zachowanie.\par
Harrison do\'b3\'b9czy\'b3 do dw\'f3ch braci.\par
- Nie uwierzysz! Cole broni Eleanor - powiedzia\'b3 mu Douglas.\par
- Zauwa\'bfy\'b3em tylko, \'bfe powinni\'9cmy da\'e6 jej troch\'ea czasu, zanim przeg\'b3o-\par
sujemy, by j\'b9 st\'b9d wyrzuci\'e6 - broni\'b3 si\'ea Cole. - My\'9cl\'ea, \'bfe jest taka arogancka\par
ze strachu.\par
- Te\'bf mi si\'ea tak wydaje - zgodzi\'b3 si\'ea z nim Harrison. - Sprawianie\par
k\'b3opot\'f3w daje jej poczucie wi\'eakszej pewno\'9cci.\par
Douglas potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Strasznie obaj rozmi\'eakli\'9ccie. Jad\'ea z Travisem do Hammond, by sprzeda\'e6\par
kilka koni lub je wymieni\'e6. Chcecie si\'ea z nami zabra\'e6?\par
- Zatrzymacie si\'ea u Pauliny? - spyta\'b3 Cole.\par
- Kim jest Paulina? - Harrison by\'b3 ciekaw.\par
- Prowadzi dom za miastem - powiedzia\'b3 Douglas. - Tu\'bf za Sneeze\par
Junction.\par
- Ona jest... - zacz\'b9\'b3 Harrison.\par
- Przyjazna - doko\'f1czy\'b3 za niego Cole.\par
Harrison nie przyj\'b9\'b3 zaproszenia. Cole, Travis i Douglas odjechali w stron\'ea\par
skrzy\'bfowania. Bracia uznali, \'bfe siostra nie b\'eadzie chcia\'b3a o tak p\'f3\'9fnej porze\par
jecha\'e6 w g\'f3ry, by zawie\'9f\'e6 produkty dla szalonej Corrie.\par
Pomylili si\'ea - zadanie eskortowania Mary Roses spad\'b3o zatem na haiki\par
Adama lub Hamsona.\par
Adam zostawi\'b3 decyzj\'ea Harrisonowi. Zawo\'b3a\'b3 go do kuchni i wyja\'9cni\'b3 mu\par
sytuacj\'ea.\par
- Jeden z nas musi zosta\'e6 i dotrzyma\'e6 towarzystwa Eleanor. Drugi musi\par
pojecha\'e6 z Mary Roses.\par
- My\'9cla\'b3em, \'bfe nigdy nie opuszczasz rancza - zdziwi\'b3 si\'ea Harrison.\par
- Kto ci to powiedzia\'b3?\par
- Ludzie w mie\'9ccie. Dooley i Duch wspominali o tym.\par
- Unikam jedynie miasta. Moim domem s\'b9 g\'f3ry. Cz\'easto poluj\'ea z Cole'em,\par
uwielbiam chodzi\'e6 na ryby - doda\'b3 kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9.\par
- Wola\'b3bym pojecha\'e6 z Mary Roses - zdecydowa\'b3 Harrison.\par
- Naprawd\'ea umiesz strzela\'e6 czy te\'bf troch\'ea koloryzowa\'b3e\'9c? Nie chc\'ea ci\'ea\par
obrazi\'e6, ale musz\'ea wiedzie\'e6, czy w razie potrzeby b\'eadziesz w stanie obroni\'e6\par
moj\'b9 siostr\'ea.\par
- Umiem pos\'b3ugiwa\'e6 si\'ea broni\'b9 - zapewni\'b3 go Harrison. - Mog\'ea wzi\'b9\'e6\par
dwa rewolwery, je\'9cli b\'eadziesz si\'ea przez to lepiej czu\'b3.\par
- Przyczep sobie te\'bf do siod\'b3a strzelb\'ea - poradzi\'b3 Adam. - Od czasu, gdy\par
tu mieszkamy, tylko raz mieli\'9cmy niemi\'b3e spotkanie z nied\'9fwiedziem, ale o tej\par
porze roku \'b3atwo jest na nie trafi\'e6. Kr\'b9\'bf\'b9 po okolicy w poszukiwaniu jedzenia.\par
- B\'ead\'ea uwa\'bfa\'b3.\par
- Mary Roses potrafi oczywi\'9ccie o siebie zadba\'e6. Nie chc\'ea, by\'9c my\'9cla\'b3, \'bfe\par
niczego jej nie nauczyli\'9cmy. Cole pokaza\'b3 jej, jak strzela\'e6, by zabija\'e6. Dzi\'eaki\par
Bogu, nie mia\'b3a jeszcze okazji wykorzysta\'e6 swych umiej\'eatno\'9cci.\par
- Powinni\'9cmy ju\'bf jecha\'e6 - Harrison przypomnia\'b3 sobie, \'bfe jest p\'f3\'9fno.\par
- Zaczekaj jeszcze sekund\'ea - poprosi\'b3 Adam. - Nie chc\'ea owija\'e6 w bawe\'b3n\'ea,\par
wi\'eac powiem wprost. Podobasz si\'ea Mary Roses, a widz\'b9c, jak na ni\'b9 patrzysz\par
podczas kolacji, zak\'b3adam, \'bfe uczucie jest wzajemne. Oczekuj\'ea, \'bfe b\'eadziesz\par
si\'ea zachowywa\'e6 jak d\'bfentelmen. Zdaj\'ea sobie spraw\'ea, \'bfe obra\'bfam ci\'ea, ale Mary\par
Roses jest dla mnie wa\'bfniejsza od twoich uczu\'e6. Czy mo\'bfesz mi to obieca\'e6?\par
Harrison nie czu\'b3 si\'ea obra\'bfony. Ka\'bfdy kochaj\'b9cy brat tak by si\'ea zachowa\'b3\par
i Harrison niczego innego si\'ea po nim nie spodziewa\'b3.\par
- Masz moje s\'b3owo. Obroni\'ea twoj\'b9 siostr\'ea albo zgin\'ea usi\'b3uj\'b9c jej broni\'e6,\par
Adamie, a ju\'bf na pewno nie nara\'bf\'ea jej honoru.\par
U\'9ccisn\'eali d\'b3onie, po czym Adam odprowadzi\'b3 Szkota do drzwi frontowych.\par
- Wola\'b3bym, \'bfeby poczeka\'b3a z tym do jutra, ale dobrze wiesz, jaka bywa\par
uparta.\par
- Ju\'bf to zauwa\'bfy\'b3em.\par
Adam u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Oczywi\'9ccie. Ciekaw jestem twojej opinii o Corrie. Mary Roses zauwa\'bfa\par
tylko dobre cechy u ludzi. Uwa\'bfaj na ni\'b9, gdy b\'eadzie rozmawia\'e6 ze sw\'b9 now\'b9\par
przyjaci\'f3\'b3k\'b9. Nie podoba mi si\'ea, \'bfe ta kobieta mierzy w ni\'b9 ca\'b3y czas ze\par
strzelby.\par
Eleanor podnios\'b3a si\'ea, gdy dwaj m\'ea\'bfczy\'9fni wyszli na werand\'ea. Kiwn\'ea\'b3a\par
g\'b3ow\'b9 w stron\'ea Harrisona, po czym zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Adama.\par
- Pozwalasz jej pojecha\'e6? Chyba b\'eadzie pada\'e6. Zniszczy sobie ubranie,\par
je\'9cli nadejdzie burza. Ucieszy\'b3abym si\'ea, gdyby\'9c kaza\'b3 jej zosta\'e6.\par
- Gdzie jest teraz Mary Roses?\par
- W stajni - odpowiedzia\'b3a Eleanor.\par
- Mo\'bfe wejdziesz do domu? Mog\'b3aby\'9c porozmawia\'e6 ze mn\'b9, gdy b\'ead\'ea\par
robi\'b3 kolacj\'ea.\par
Propozycja Adama ucieszy\'b3a Eleanor. Skwapliwie kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 i wesz\'b3a\par
za Adamem do domu.\par
Harrison i Mary Roses potrzebowali dw\'f3ch godzin, by dotrze\'e6 do odosob-\par
nionej chaty na samym szczycie g\'f3rskiego pasma. Wspinali si\'ea powoli, gdy\'bf\par
zniszczony szlak chwilami zupe\'b3nie zanika\'b3.\par
Czas up\'b3yn\'b9\'b3 Harrisonowi zbyt szybko. Krajobraz napawa\'b3 go sta\'b3ym\par
l\'eakiem. Zmienia\'b3 si\'ea za ka\'bfdym zakr\'eatem, wraz z barwami i zapachami,\par
a pilnowanie Mary Roses wymaga\'b3o te\'bf pe\'b3nej koncentracji. Jego wzrok chcia\'b3\par
zatrzyma\'e6 si\'ea przez chwil\'ea zar\'f3wno na wodospadzie hucz\'b9cym na prawo od\par
wij\'b9cej si\'ea \'9ccie\'bfki, jak i na wzg\'f3rzach po lewej stronie, poro\'9cni\'eatych g\'eastym\par
sosnowym lasem, poprzetykanym polankami. Dooko\'b3a by\'b3o pe\'b3no dzikiej\par
zwierzyny, kt\'f3ra zesz\'b3a z wy\'bfszych partii g\'f3r, by zrzuci\'e6 zimowe futra\par
i po\'bfywi\'e6 si\'ea jagodami i s\'b3odk\'b9 wiosenn\'b9 traw\'b9. Widzia\'b3 sarny i \'b3osie, koz\'b3y\par
i wiewi\'f3rki. M\'b3ody jelonek, bardziej zaciekawiony ni\'bf przestraszony, pozwoli\'b3\par
im przejecha\'e6 w odleg\'b3o\'9cci nieca\'b3ego metra. Harrison by\'b3 pewien, \'bfe dotkn\'b9\'b3by\par
jego br\'b9zowego, wilgotnego nosa, gdyby tylko si\'eagn\'b9\'b3 r\'eak\'b9.\par
Mary Roses ch\'eatnie opowiada\'b3a mu o tej zaczarowanej krainie. Nazywa\'b3a\par
wszystkie dzikie kwiaty, kt\'f3rych nigdy przedtem nie widzia\'b3, wskaza\'b3a te\'bf kilka\par
ro\'9clin o leczniczych w\'b3a\'9cciwo\'9cciach. Jechali obok siebie, gdy tylko szlak na\par
to pozwala\'b3. Mary Roses zatrzyma\'b3a si\'ea kilka razy, by pokaza\'e6 mu wyj\'b9tkowo\par
interesuj\'b9ce widoki lub zwierz\'eata.\par
Im wy\'bfej si\'ea wspinali, tym wyra\'9fniej widzia\'b3 jej mi\'b3o\'9c\'e6 do tej ziemi.\par
Wskaza\'b3a na kl\'eap\'ea karmi\'b9c\'b9 ma\'b3e w pobli\'bfu \'9fr\'f3d\'b3a i wyszepta\'b3a, \'bfe jej\par
zdaniem to godne uwielbienia.\par
Kolejny raz zatrzyma\'b3a si\'ea prawie u szczytu i wskaza\'b3a wzg\'f3rze poni\'bfej.\par
- Brunatne nied\'9fwiedzie - szepn\'ea\'b3a. - Po lewej stronie strumienia. Widzisz\par
je, Harrison? Jeden w\'b3a\'9cnie wchodzi do wody. Gdyby\'9cmy mieli wi\'eacej czasu,\par
nalega\'b3abym, by\'9cmy popatrzyli, jak \'b3owi\'b9 ryby. Robi\'b9 to o wiele lepiej ni\'bf\par
ludzie.\par
- Sk\'b9d wiesz, \'bfe to nie s\'b9 grizzli?\par
Nawet je\'9cli uzna\'b3a jego pytanie za g\'b3upie, nie da\'b3a tego po sobie pozna\'e6.\par
- Grizzly ma wyra\'9fny garb tu\'bf za g\'b3ow\'b9 - wyt\'b3umaczy\'b3a. - Nie spotykamy\par
ich zbyt cz\'easto i nie ma czego \'bfa\'b3owa\'e6. Spotkania z nimi bywaj\'b9 k\'b3opotliwe.\par
- S\'b3ysza\'b3em, \'bfe niekt\'f3rzy mieszka\'f1cy g\'f3r poluj\'b9 na nied\'9fwiedzie grizzly.\par
Mary Roses wznios\'b3a oczy do nieba.\par
- Przeczyta\'b3e\'9c o tym w jakiej\'9c ksi\'b9\'bfce? To wszystko zmy\'9clone historie.\par
Ludzie poluj\'b9cy na grizzly? Musieliby by\'e6 bardzo nierozs\'b9dni - stwierdzi\'b3a.\par
Lekka zmarszczka, kt\'f3ra przeci\'ea\'b3a jej czo\'b3o, gdy udziela\'b3a powa\'bfnych\par
wyja\'9cnie\'f1, oraz entuzjastyczny g\'b3os, gdy go poucza\'b3a, rozbawi\'b3y Harrisona.\par
Nagle u\'9cwiadomi\'b3 sobie, \'bfe Mary Roses budzi w nim r\'f3wnie wielk\'b9 cze\'9c\'e6,\par
jak okoliczna przyroda.\par
- Czemu si\'ea u\'9cmiechasz? Nie wierzysz mi? - spyta\'b3a.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe ci wierz\'ea. U\'9cmiecham si\'ea, bo dzi\'eaki tobie jestem\par
szcz\'ea\'9cliwy.\par
Jego komplement ucieszy\'b3 j\'b9 niezwykle.\par
- Dzi\'eakuj\'ea - powiedzia\'b3a.\par
- Mary Roses?\par
-Tak?\par
- Dlaczego szepczemy?\par
Jej zdziwiony wyraz twarzy u\'9cwiadomi\'b3 mu, \'bfe Mary Roses tak\'bfe nie\par
zdawa\'b3a sobie z tego sprawy. Zauwa\'bfywszy to, roze\'9cmia\'b3a si\'ea zachwycona.\par
- Adam i ja zawsze szeptali\'9cmy, gdy tu byli\'9cmy. By\'b3am wtedy du\'bfo\par
mniejsza i pozwala\'b3 mi robi\'e6 to, co chcia\'b3am.\par
- Ale czemu chcia\'b3a\'9c szepta\'e6? - spyta\'b3.\par
- B\'eadziesz si\'ea ze mnie \'9cmia\'b3.\par
Zapewni\'b3 j\'b9, \'bfe tego nie zrobi. Potem musia\'b3 to jej obieca\'e6.\par
- Szepta\'b3am, bo my\'9cla\'b3am, \'bfe jestem w ogr\'f3dku Boga.\par
- Gdzie?\par
- Nie mia\'b3e\'9c cz\'easto do czynienia z dzie\'e6mi, prawda?\par
- Raczej nie. Naprawd\'ea my\'9cla\'b3a\'9c, \'bfe jeste\'9c...\par
- W\'b3a\'9cnie tak - przerwa\'b3a mu. - Szeptanie wydawa\'b3o mi si\'ea odpowiednim\par
sposobem okazania szacunku.\par
- A teraz, gdy ju\'bf doros\'b3a\'9c? Co sobie my\'9clisz?\par
Postanowi\'b3a by\'e6 zupe\'b3nie szczera.\par
- Nadal uwa\'bfam, \'bfe jestem w Bo\'bfym ogr\'f3dku.\par
Wybuchn\'b9\'b3 \'9cmiechem, wi\'eac musia\'b3a zaczeka\'e6, a\'bf si\'ea uspokoi, nim zn\'f3w\par
si\'ea odezwa\'b3a.\par
- Lubi\'ea, gdy si\'ea \'9cmiejesz, nawet je\'9cli obieca\'b3e\'9c mi przedtem, \'bfe tego nie\par
zrobisz. Gdy tylko si\'ea u\'9cmiechasz, co nie zdarza si\'ea zbyt cz\'easto, k\'b9ciki oczu\par
marszcz\'b9 ci si\'ea w bardzo mi\'b3y spos\'f3b. Przejmujesz si\'ea chyba wszystkim\par
zbytnio.\par
- Tak s\'b9dzisz? - Opinia dziewczyny naprawd\'ea go zaskoczy\'b3a. Nie wyob-\par
ra\'bfa\'b3 sobie, by kto\'9c m\'f3g\'b3 si\'ea zbytnio przejmowa\'e6. Poj\'eacie to by\'b3o mu obce.\par
Cz\'b3owiek, kt\'f3ry si\'ea czym\'9c przejmuje, ma oczy ci\'b9gle otwarte, jest zawsze\par
gotowy na ka\'bfd\'b9 ewentualno\'9c\'e6.\par
- Och tak, naprawd\'ea za bardzo si\'ea przejmujesz.\par
U\'9cmiechem z\'b3agodzi\'b3a swoj\'b9 krytyk\'ea. On natychmiast te\'bf si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'b3.\par
Stali w miejscu i \'bfadne z nich nie chcia\'b3o si\'ea ruszy\'e6, czuj\'b9c, \'bfe zbli\'bfa si\'ea co\'9c\par
wspania\'b3ego. Nowa blisko\'9c\'e6 wytworzy\'b3a si\'ea mi\'eadzy nimi w tej spokojnej\par
chwili, kt\'f3rej zewn\'eatrzny \'9cwiat nie m\'f3g\'b3 naruszy\'e6. W tym momencie ona\par
nale\'bfa\'b3a tylko do niego i nie musia\'b3 si\'ea z nikim ni\'b9 dzieli\'e6.\par
W oddali rozleg\'b3 si\'ea huk grzmotu, ale Harrison zignorowa\'b3 to ostrze\'bfenie.\par
Podobnie Mary Roses. Ca\'b3\'b9 uwag\'ea skupi\'b3a na nim, on r\'f3wnie ch\'eatnie patrzy\'b3\par
na ni\'b9.\par
Gdzie\'9c za nimi trzasn\'ea\'b3a z\'b3amana ga\'b3\'b9zka. Harrison by\'b3 szybki niczym\par
b\'b3yskawica. Wyci\'b9gn\'b9\'b3 strzelb\'ea, obr\'f3ci\'b3 si\'ea w siodle i z broni\'b9 gotow\'b9 do\par
strza\'b3u czeka\'b3 na kolejny odg\'b3os. Wtedy przez szlak przebieg\'b3 zaj\'b9c i Harrison\par
od\'b3o\'bfy\'b3 strzelb\'ea.\par
Mary Roses obserwowa\'b3a go ze zdziwieniem. Nigdy nie widzia\'b3a, by kto\'9c\par
reagowa\'b3 tak szybko - oczywi\'9ccie poza Cole'em, ale rodzina przecie\'bf si\'ea nie\par
liczy\'b3a. Zacz\'ea\'b3a si\'ea zastanawia\'e6, gdzie i jak Harrison wyrobi\'b3 sobie taki refleks.\par
Mo\'bfe by\'b3 to tylko instynkt?\par
Zn\'f3w j\'b9 zaniepokoi\'b3. Mia\'b3 zdecydowanie wi\'eacej ni\'bf jedno oblicze i nie\par
by\'b3a pewna, czy jej to odpowiada.\par
- Teraz ty si\'ea czym\'9c martwisz. O co chodzi? - spyta\'b3.\par
- Twoja reakcja przed sekund\'b9 by\'b3a dosy\'e6 dziwna. Jeste\'9c przyzwyczajony\par
do czujno\'9cci, prawda?\par
Nie odpowiedzia\'b3 na to pytanie. Mary Roses potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Masz skomplikowan\'b9 osobowo\'9c\'e6. Zachowujesz si\'ea w pewien spos\'f3b, po\par
czym robisz co\'9c, co zmienia moj\'b9 opini\'ea o tobie. Wola\'b3abym, \'bfeby tak nie\par
by\'b3o.\par
- Niespodzianki bywaj\'b9 przecie\'bf mi\'b3e, nieprawda?\par
- Czemu?\par
- Bywaj\'b9 intryguj\'b9ce - odpar\'b3. - Zaskoczenie mo\'bfe czasami by\'e6...\par
Nie pozwoli\'b3a mu doko\'f1czy\'e6.\par
- Ju\'bf jestem zaintrygowana. Lubi\'ea ci\'ea takim w\'b3a\'9cnie, jaki jeste\'9c.\par
- Lubisz mnie takim, jaki my\'9clisz, \'bfe jestem.\par
- Oszalej\'ea przez ciebie, Harrisonie.\par
- Ty tak\'bfe doprowadzasz mnie do szale\'f1stwa, Mary Roses - za\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea od niego.\par
- Nie b\'ead\'ea zaczyna\'e6 teraz dyskusji o twoich wadach. Nie mamy na to\par
czasu. Zaczyna si\'ea robi\'e6 p\'f3\'9fno i je\'9cli si\'ea nie pospieszymy, to prawie wcale\par
nie porozmawiam z moj\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9. Prosz\'ea ci\'ea, przesta\'f1 marnowa\'e6 czas.\par
Harrison nie chcia\'b3, by Mary Roses mia\'b3a ostatnie zdanie w dyskusji.\par
- Jeszcze nigdy w \'bfyciu nie zmarnowa\'b3em czasu.\par
Niegodne damy parskni\'eacie by\'b3o jedyn\'b9 replik\'b9.\par
Nie by\'b3 zirytowany, przeciwnie, nie m\'f3g\'b3 powstrzyma\'e6 u\'9cmiechu. Od\par
dawna nie czu\'b3 si\'ea tak dobrze. Spok\'f3j i zadowolenie zdawa\'b3y si\'ea promieniowa\'e6\par
z okolicznych g\'f3r. Gdy dojrza\'b3 rado\'9c\'e6 w oczach Mary Roses, poczu\'b3, \'bfe m\'f3g\'b3by\par
zrobi\'e6 wszystko, czego by tylko zechcia\'b3, niezale\'bfnie od przeszk\'f3d. Czu\'b3 si\'ea...\par
pe\'b3nym cz\'b3owiekiem, gdy z ni\'b9 przebywa\'b3, a wszystko dzi\'eaki zaufaniu i akcep-\par
tacji, jakie czyta\'b3 w jej oczach.\par
Akceptacja. Czy ca\'b3e \'bfycie nie pr\'f3bowa\'b3 tego zdoby\'e6? Czy\'bf nie by-\par
\'b3o prawd\'b9, \'bfe tak obsesyjnie poszukiwa\'b3 c\'f3rki lorda Elliotta, bo chcia\'b3, by\par
ten zaakceptowa\'b3 go jako r\'f3wnego sobie? A mo\'bfe by\'b3a to zap\'b3ata za jego\par
dobro\'e6?\par
Harrison nie zna\'b3 odpowiedzi. Wiedzia\'b3, \'bfe jest wdzi\'eaczny Bilionowi za\par
opiek\'ea nad ojcem. Lord Elliott by\'b3 jedynym cz\'b3owiekiem, kt\'f3ry nie odwr\'f3ci\'b3\par
si\'ea do swego przyjaciela plecami, tak jak zrobi\'b3 to ca\'b3y London. Da\'b3 im\par
pieni\'b9dze i op\'b3aci\'b3 podatki. Zadba\'b3, by najlepsza s\'b3u\'bfba by\'b3a do ich us\'b3ug, gdy\par
okaza\'b3a si\'ea konieczna sta\'b3a opieka nad ojcem. Dzi\'eaki jego hojno\'9cci ani ojcu,\par
ani jemu samemu nigdy niczego nie brakowa\'b3o. Elliott op\'b3aci\'b3 nawet kszta\'b3cenie\par
Hamsona.\par
Mia\'b3 ogromny d\'b3ug do sp\'b3acenia Elliottowi, a honor nakazywa\'b3 mu sp\'b3aca\'e6\par
go ca\'b3e \'bfycie. Harrison nie uchyla\'b3 si\'ea od odpowiedzialno\'9cci. Na pewno nie\par
m\'f3g\'b3 wymaga\'e6 niczego wi\'eacej... nawet szcz\'ea\'9ccia.\par
Maiy Roses. Bo\'bfe, przez ni\'b9 my\'9cla\'b3 tyle o rzeczach, kt\'f3re nigdy si\'ea nie\par
zdarz\'b9, Kocha\'b3 j\'b9 i tylko siebie m\'f3g\'b3 za to wini\'e6. Dobrze wiedzia\'b3, \'bfe nie\par
powinien si\'ea by\'b3 anga\'bfowa\'e6, a w\'b3a\'9cnie to zrobi\'b3.\par
Elliott mia\'b3 co do swojej c\'f3rki plany ju\'bf w miesi\'b9c po jej urodzeniu. Nie\par
obejmowa\'b3y one wtedy Harrisona i wiedzia\'b3, \'bfe nie zmieni\'b9 si\'ea po ich powrocie\par
do Anglii.\par
Honor powstrzymywa\'b3 go przed poproszeniem jej o r\'eak\'ea. Nie by\'b3 wystar-\par
czaj\'b9co godny i zabezpieczony finansowo, by da\'e6 jej swoje nazwisko.\par
Nie chcia\'b3 my\'9cle\'e6 o przysz\'b3o\'9cci. Postanowi\'b3 cieszy\'e6 si\'ea czasem, kt\'f3ry\par
sp\'eadza\'b3 z Mary Roses, by mie\'e6 co wspomina\'e6 w zimne noce, kt\'f3re go jeszcze\par
w \'bfyciu czeka\'b3y.\par
Ucieszy\'b3 si\'ea, gdy dojechali do chaty Corrie, gdy\'bf wtedy nie mia\'b3 ju\'bf okazji\par
do zamartwiania si\'ea.\par
Mary Roses nie pozwoli\'b3a mu zbli\'bfy\'e6 si\'ea do polany. Kaza\'b3a mu zosta\'e6 dobre\par
kilkaset metr\'f3w w tyle, t\'b3umacz\'b9c, \'bfe nie chce denerwowa\'e6 Corrie, a jego\par
osoba mog\'b3aby ju\'bf na pierwszy rzut oka ka\'bfdego zdenerwowa\'e6. Harrison\par
natychmiast uzna\'b3 to za zarzut.\par
- Co, twoim zdaniem, jest nie w porz\'b9dku z moim wygl\'b9dem?\par
- Jeste\'9c nie ogolony, a twoje w\'b3osy powinny by\'e6 przyci\'eate ju\'bf dwa\par
tygodnie temu.\par
- I co z tego?\par
- Widz\'ea, \'bfe musz\'ea powiedzie\'e6 to wprost - powiedzia\'b3a. - Wygl\'b9dasz\par
gro\'9fnie i... parszywie. Mnie si\'ea to podoba, ale ona b\'eadzie innego zdania.\par
Westchn\'b9\'b3 z niedowierzaniem, po czym roze\'9cmia\'b3 si\'ea. Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9,\par
zaczyna\'b3 si\'ea zachowywa\'e6 tak, jak ona.\par
- Przepraszam, je\'9cli trafi\'b3am w twoje czu\'b3e miejsce - powiedzia\'b3a.\par
- Nie mam czu\'b3ych miejsc.\par
- Tak, no c\'f3\'bf, jak tylko otworzysz usta i co\'9c powiesz, wszyscy od razu\par
wiedz\'b9, jaki jeste\'9c subtelny i dobrze wychowany.\par
- Subtelni i dobrze wychowani ludzie mog\'b9 okaza\'e6 si\'ea zab\'f3jcami, Mary\par
Roses. Wykszta\'b3cenie nie zapewnia przyzwoito\'9cci.\par
Wzruszy\'b3a ramionami. Nie chcia\'b3a traci\'e6 czasu na k\'b3\'f3tnie. Duszne powietrze\par
oznacza\'b3o, \'bfe zbli\'bfa si\'ea burza, a by\'b3a gotowa przemokn\'b9\'e6 dopiero po mi\'b3ej\par
wizycie u nowej przyjaci\'f3\'b3ki.\par
Nie pozwoli\'b3a nawet Harrisonowi wnie\'9c\'e6 produkt\'f3w na polan\'ea. Sama trzy\par
razy chodzi\'b3a tam i z powrotem, a\'bf wszystkie jej prezenty by\'b3y u\'b3o\'bfone w stert\'ea\par
na samym \'9crodku polany\par
Mary Roses by\'b3a bardzo przej\'eata, gdy\'bf Corrie pozwoli\'b3a jej podej\'9c\'e6 o wiele\par
bli\'bfej werandy ni\'bf zesz\'b3ym razem. Uzna\'b3a to za du\'bfy krok naprz\'f3d w ich\par
przyja\'9fni.\par
Nie przeszkadza\'b3o jej, \'bfe ca\'b3y czas mia\'b3a w siebie wycelowan\'b9 strzelb\'ea.\par
By\'b3a jedynie zadowolona, \'bfe Harrison stoi zbyt daleko, by to zauwa\'bfy\'e6. Na\par
pewno zrobi\'b3by scen\'ea, gdyby wiedzia\'b3, \'bfe jest w niebezpiecze\'f1stwie.\par
Jednak Harrison nie pozosta\'b3 tam, gdzie mu kaza\'b3a. Bezszelestnie przesun\'b9\'b3\par
si\'ea do miejsca, w kt\'f3rym, ca\'b3kowicie zas\'b3oni\'eaty przez ro\'9clinno\'9c\'e6, widzia\'b3\par
dok\'b3adnie, co si\'ea dzieje przed chat\'b9.\par
Jego serce niemal\'bfe przesta\'b3o bi\'e6, gdy zobaczy\'b3 luf\'ea strzelby wystaj\'b9c\'b9\par
z okna. By\'b3a wycelowana prosto w Mary Roses. Chcia\'b3 wyci\'b9gn\'b9\'e6 rewolwer\par
i siizeli\'e6 w strzelb\'ea. Jedynie wielkim wysi\'b3kiem woli powstrzyma\'b3 si\'ea przed\par
ingerencj\'b9. Ca\'b3y si\'ea spoci\'b3, ale po dziesi\'eaciu lub pi\'eatnastu minutach zrozumia\'b3,\par
\'bfe strzelba jest tylko na pokaz. Nie mia\'b3 zamiaru, oczywi\'9ccie, spu\'9cci\'e6 z niej\par
oczu, ale m\'f3g\'b3 zn\'f3w normalnie oddycha\'e6.\par
Zachowanie Maiy Roses oraz monolog, kt\'f3rym zast\'eapowa\'b3a rozmow\'ea\par
z milcz\'b9c\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9, by\'b3y dziwaczne, ale budzi\'b3y sympati\'ea.\par
Nie m\'f3wi\'b3aby bez przerwy wiedz\'b9c, \'bfe Harrison wszystko s\'b3yszy, a on nie\par
zamierza\'b3 dopu\'9cci\'e6, by si\'ea o tym dowiedzia\'b3a.\par
U\'b3o\'bfywszy na stercie ostatni s\'b3oik, wyprostowa\'b3a si\'ea i otar\'b3a czo\'b3o r\'eaka-\par
wem.\par
Potem przeprosi\'b3a, \'bfe nie dotrzyma\'b3a s\'b3owa i nie odwiedzi\'b3a Corrie dzie\'f1\par
wcze\'9cniej.\par
- Zawsze dotrzymuj\'ea s\'b3owa, Corrie, chyba \'bfe co\'9c strasznego mnie po-\par
wstrzyma. Zrozumiesz, dlaczego si\'ea sp\'f3\'9fni\'b3am, gdy opowiem ci o wszystkich\par
przykrych rzeczach, kt\'f3re mi si\'ea przydarzy\'b3y - zapewni\'b3a kobiet\'ea. Potem\par
dok\'b3adnie opisa\'b3a wszystko, co robi\'b3a. Harrison zauwa\'bfy\'b3, \'bfe nie powiedzia\'b3a\par
nic o przyczynie, dla kt\'f3rej goni\'b3a Bickleya. Najwyra\'9fniej nie chcia\'b3a, by\par
Corrie martwi\'b3a si\'ea, \'bfe jego banda powr\'f3ci, by j\'b9 spali\'e6. Mary Roses powie-\par
dzia\'b3a jedynie, \'bfe r\'f3\'bfnili si\'ea opiniami i pr\'f3bowa\'b3a rozs\'b9dnie rozmawia\'e6 z tym\par
cz\'b3owiekiem. I tak, od s\'b3owa do s\'b3owa, ledwo si\'ea obejrza\'b3a, a ju\'bf zosta\'b3a\par
zaatakowana.\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea s\'b3uchaj\'b9c jej wersji wydarze\'f1. Nie wspomnia\'b3a o b\'f3lu,\par
jakiego dozna\'b3a, nie powiedzia\'b3a, \'bfe o ma\'b3y w\'b3os nie zosta\'b3a zabita. Nie, traci\'b3a\par
czas na opisywanie, jak podarto jej pi\'eakn\'b9 sp\'f3dnic\'ea i jak strasznie wygl\'b9da\'b3y\par
jej w\'b3osy.\par
Nie by\'b3 to koniec opowie\'9cci o k\'b3opotach. D\'b3ugo opisywa\'b3a prze\'bfycie, jakim\par
by\'b3o czekanie w salonie Catherine Morrison. Wtedy Harrison zrozumia\'b3, \'bfe\par
Mary Roses uwa\'bfa go za swoj\'b9 w\'b3asno\'9c\'e6. Nie musia\'b3 zgadywa\'e6, gdy\'bf Mary\par
Roses dok\'b3adnie opowiedzia\'b3a Corrie, \'bfe ma prawo go \f1\'84posiada\f0\'e6". Wymieni\'b3a\par
nawet powody, dla kt\'f3rych do niej nale\'bfa\'b3.\par
- Zabra\'b3am go do domu, zanim da\'b3 si\'ea zastrzeli\'e6. Chce mi si\'ea p\'b3aka\'e6 na\par
my\'9cl o tym, co mog\'b3o si\'ea biedactwu przytrafi\'e6. Czy mo\'bfe co\'9c poradzi\'e6 na to,\par
\'bfe jest dziwakiem i niezdara? Oczywi\'9ccie, \'bfe nie. Jest te\'bf strasznie naiwny,\par
Corrie. Wjecha\'b3 do miasta z rewolwerem u pasa, nie wiedz\'b9c nawet, jak go\par
u\'bfywa\'e6. Potrafisz sobie wyobrazi\'e6 tak\'b9 g\'b3upot\'ea? Przysi\'eagam ci, on potrzebuje\par
opiekunki. Bo\'bfe zmi\'b3uj si\'ea, nawet nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo jest\par
nieudolny. Nikt poza Cole'em nie ma serca, by mu o tym m\'f3wi\'e6. Harrison bi\'b3\par
si\'ea wprawdzie z m\'ea\'bfczyznami, kt\'f3rzy podarli mi ubranie i zniszczyli fryzur\'ea,\par
ale to byli mali, mizerni ludzie, wi\'eac uda\'b3o mu si\'ea kilka razy nie\'9fle im\par
przy\'b3o\'bfy\'e6. Najpierw martwi\'b3am si\'ea widz\'b9c, \'bfe wda\'b3 si\'ea w b\'f3jk\'ea, ale potem\par
zrozumia\'b3am, \'bfe dzi\'eaki z\'b3o\'9cci sta\'b3 si\'ea silniejszy, a poza tym mia\'b3 troch\'ea\par
szcz\'ea\'9ccia. Zaskoczy\'b3 mnie, gdy tu jechali\'9cmy, ale przemy\'9clawszy to uzna\'b3am,\par
\'bfe wcale nie powinnam si\'ea by\'b3a zdziwi\'e6. Widzisz, wyda\'b3o mu si\'ea, \'bfe co\'9c\par
us\'b3ysza\'b3 i rach-ciach mia\'b3 ju\'bf w r\'eaku strzelb\'ea. Szybki to on jest, ale nie trafi\'b3by\par
pewnie nawet w stodo\'b3\'ea. Szybko\'9c\'e6 nie jest wiele warta, gdy nie potrafi si\'ea\par
w nic trafi\'e6, prawda?\par
Przerwa\'b3a, by westchn\'b9\'e6 przeci\'b9gle. Harrison czu\'b3, \'bfe zaczyna si\'ea czerwie-\par
ni\'e6. Mia\'b3 ochot\'ea wparadowa\'e6 na polan\'ea i wyprowadzi\'e6 t\'ea ma\'b3\'b9 kobietk\'ea\par
z b\'b3\'eadu. Na Boga, nie by\'b3 a\'bf takim dziwakiem.\par
Mary Roses nie sko\'f1czy\'b3a jeszcze drze\'e6 na strz\'eapy jego dumy.\par
- Powinna\'9c by\'b3a zobaczy\'e6, jak uczy\'b3 si\'ea oswaja\'e6 konie Douglasa. To by\'b3\par
naprawd\'ea smutny widok. Schowa\'b3am si\'ea w moim pokoju i obserwowa\'b3am go\par
przez okno, bo by\'b3 ju\'bf i tak wystarczaj\'b9co upokorzony. Na szcz\'ea\'9ccie nie skr\'eaci\'b3\par
sobie karku, Corrie, dzi\'eakujmy Bogu.\par
Harrison zazgrzyta\'b3 z\'eabami i zacz\'b9\'b3 liczy\'e6 do dziesi\'eaciu. Ca\'b3y w \'9crodku\par
gotowa\'b3 si\'ea.\par
- Nie chc\'ea, by\'9c martwi\'b3a si\'ea Harrisonem - ci\'b9gn\'ea\'b3a dalej Mary Roses. -\par
Opowiedzia\'b3am ci o nim, bo przyjecha\'b3 tu ze mn\'b9. Podobno ma mnie broni\'e6.\par
Dlatego wzi\'ea\'b3am sw\'f3j rewolwer, Corrie, abym w razie czego ja mog\'b3a go\par
obroni\'e6. W ka\'bfdym razie nie b\'eadzie ci\'ea dr\'eaczy\'b3. Jest dobrym i uczynnym\par
cz\'b3owiekiem. Po mojej ostatniej wizycie znasz mnie chyba zreszt\'b9 wystarcza-\par
j\'b9co dobrze, by wiedzie\'e6, \'bfe nie znios\'b3abym jego towarzystwa, gdyby by\'b3 cho\'e6\par
troch\'ea niemi\'b3y. Czy opowiada\'b3am ci ju\'bf, jak Catherine Morrison rzuci\'b3a si\'ea na\par
niego?\par
Dosz\'b3a do wniosku, \'bfe jeszcze o tym nie opowiada\'b3a i zacz\'ea\'b3a d\'b3ug\'b9,\par
ca\'b3kowicie przerysowan\'b9 opowie\'9c\'e6 o wszystkich z\'b3ych rzeczach, jakie w ci\'b9gu\par
lat zrobi\'b3a jej ta m\'b3oda kobieta. Mary Roses nazbiera\'b3a si\'ea spora porcja uraz\'f3w\par
wobec Catherine, kt\'f3re teraz po kolei wymienia\'b3a, wracaj\'b9c a\'bf do wczesnego\par
dzieci\'f1stwa. Poniewa\'bf Corrie nie mog\'b3a lub nie chcia\'b3a kaza\'e6 jej przesta\'e6, sta\'b3a\par
si\'ea spe\'b3nieniem wszystkich marze\'f1 Mary Roses. Uwi\'eaziony s\'b3uchacz, kt\'f3ry nie\par
m\'f3g\'b3 od niej uciec.\par
Harrison martwi\'b3 si\'ea na pocz\'b9tku, \'bfe Corrie zastrzeli Mary Roses, gdy\'bf jest\par
tak szalona, jak wszyscy opowiadaj\'b9. Gdy jednostronna rozmowa dobieg\'b3a\par
ko\'f1ca, zastanawia\'b3 si\'ea ju\'bf nad czym innym. Nie m\'f3g\'b3 mianowicie zrozumie\'e6,\par
dlaczego Corrie nie strzeli\'b3a, by zapewni\'e6 sobie spok\'f3j.\par
Mary Roses ca\'b3y czas wtr\'b9ca\'b3a co\'9c o Harrisonie. Nie\'9fle mu si\'ea oberwa\'b3o\par
i przysi\'b9g\'b3 sobie, \'bfe udusi j\'b9, je\'9cli tylko jeszcze raz spr\'f3buje \f1\'84dzi\f0\'eakowa\'e6\par
Bogu".\par
W ko\'f1cu jej g\'b3os ucich\'b3. Obieca\'b3a przyjaci\'f3\'b3ce, \'bfe powr\'f3ci tak szybko, jak\par
tylko si\'ea da, i odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, by odej\'9c\'e6. Potem przypomnia\'b3a sobie, \'bfe nie\par
powiedzia\'b3a nic o najnowszym go\'9cciu i natychmiast zatrzyma\'b3a si\'ea.\par
Corrie i Harrison wys\'b3uchali kolejnego przem\'f3wienia, tym razem o Ele-\par
anor.\par
- Lada moment powinna si\'ea uspokoi\'e6 - m\'f3wi\'b3a pewnym g\'b3osem Mary\par
Roses. - Mo\'bfe si\'ea nawet okaza\'e6 dobr\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9, je\'9cli tylko przestanie ci\'b9gle\par
si\'ea nad sob\'b9 litowa\'e6. Bo\'bfe, jak ten czas szybko p\'b3ynie. Pami\'eataj wnie\'9c\'e6 te\par
produkty do \'9crodka, zanim spadnie deszcz. Wi\'eac do zobaczenia, Corrie. Niech\par
B\'f3g ma ci\'ea w swojej opiece.\par
Harrison nie ruszy\'b3 si\'ea, dop\'f3ki Mary Roses nie opu\'9cci\'b3a polany. Po minucie\par
lufa strzelby schowa\'b3a si\'ea. Harrison wycofa\'b3 si\'ea, zatoczy\'b3 du\'bfe ko\'b3o wok\'f3\'b3\par
Mary Roses i dotar\'b3 do miejsca, gdzie kaza\'b3a mu czeka\'e6, zanim ona tam dosz\'b3a.\par
- Wizyta si\'ea uda\'b3a? - spyta\'b3.\par
- O tak - odpowiedzia\'b3a. Mia\'b3a zachrypni\'eaty g\'b3os. - To dobra kobieta.\par
Nie potrafi\'b3 sobie wyobrazi\'e6, sk\'b9d o tym wiedzia\'b3a.\par
- Czy powiedzia\'b3a co\'9c do ciebie? - spyta\'b3.\par
- Nie, ale nied\'b3ugo to zrobi - zapewni\'b3a Mary Roses. - Powinni\'9cmy jecha\'e6,\par
jest ju\'bf p\'f3\'9fno.\par
- Sk\'b9d wiesz, \'bfe nied\'b3ugo co\'9c powie? - spyta\'b3 ignoruj\'b9c jej rad\'ea.\par
- Pozwoli\'b3a mi podej\'9c\'e6 o wiele bli\'bfej \'9crodka polany - wyt\'b3umaczy\'b3a. -\par
Najwyra\'9fniej jeste\'9cmy ju\'bf przyjaci\'f3\'b3kami.\par
- Bo do ciebie nie strzeli\'b3a?\par
- Tak. - By\'b3a zadowolona, \'bfe zrozumia\'b3.\par
Zdaniem Hamsona m\'f3wi\'b3a r\'f3wnie rozs\'b9dnie, jak rozz\'b3oszczony dwula-\par
tek.\par
- To, co m\'f3wisz, jest pozbawione sensu - powiedzia\'b3. - Zdajesz sobie\par
z tego spraw\'ea?\par
Mary Roses potrz\'b9sn\'ea\'b3a zdenerwowana g\'b3ow\'b9.\par
- Doszukiwanie si\'ea w ludziach dobrych cech uwa\'bfasz za bezsensowne?\par
Ka\'bfdy cz\'b3owiek przecie\'bf co\'9c czuje. \f1\'84\f0\'afaden cz\'b3owiek nie jest samoistn\'b9 wysp\'b9".\par
Pami\'eatasz jeszcze cytat, do kt\'f3rego ty i Adam macie tak\'b9 s\'b3abo\'9c\'e6?\par
- Tak, oczywi\'9ccie, ale...\par
- Nie mo\'bfemy istnie\'e6 bez innych. Czy s\'b3owa: \f1\'84\f0\'9cmier\'e6 ka\'bfdego cz\'b3owieka\par
umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzko\'9cci\'b9", znacz\'b9 dla ciebie\par
to samo co dla mnie? Wszyscy jeste\'9cmy cz\'b3onkami jednej wielkiej rodziny.\par
Corrie potrzebuje tego samego co inni. Teraz ju\'bf rozumiesz?\par
- Punkt dla ciebie, panno Claybome.\par
Na jej twarzy rozkwit\'b3 promienny u\'9cmiech.\par
- To chyba pierwsza dyskusja z tob\'b9, kt\'f3r\'b9 uda\'b3o mi si\'ea wygra\'e6.\par
- To nie by\'b3a dyskusja - odpar\'b3.\par
- Tak to wygl\'b9da\'b3o. Naprawd\'ea, musimy ju\'bf jecha\'e6. - Ruszy\'b3a w stron\'ea\par
konia, patrz\'b9c na niebo. - Teraz na pewno nie\'9fle przemokniemy. Lubisz si\'ea\par
grzeba\'e6, co?\par
Harrison posadzi\'b3 j\'b9 na siod\'b3o i poda\'b3 jej wodze. Zacz\'b9\'b3 si\'ea odwraca\'e6, po\par
czym zmieni\'b3 zdanie. Si\'eagn\'b9\'b3 w jej stron\'ea i po\'b3o\'bfy\'b3 swoje d\'b3onie na jej r\'eakach.\par
Spojrza\'b3a mu prosto w oczy, chc\'b9c odkry\'e6, czemu nagle zapragn\'b9\'b3 tu d\'b3u\'bfej\par
pozosta\'e6. Jego u\'9cmiech przyci\'b9gn\'b9\'b3 ca\'b3\'b9 jej uwag\'ea. Bo\'bfe, jak lubi\'b3a, gdy by\'b3\par
pogodny. Jego oczy sta\'b3y si\'ea r\'f3wnie ciep\'b3e i przyjazne, jak promienie s\'b3one-\par
czne. Poczu\'b3a ciep\'b3o w g\'b3\'eabi cia\'b3a.\par
- Masz bardzo dobre serce, Mary Roses. - S\'b3owa te by\'b3y dla Mary Roses\par
pieszczot\'b9. Chcia\'b3a mu podzi\'eakowa\'e6, ale on zd\'b9\'bfy\'b3 wcze\'9cniej wszystko zepsu\'e6.\par
- Staram si\'ea o tym pami\'eata\'e6, gdy doprowadzasz mnie do rozpaczy.\par
Pu\'9cci\'b3 j\'b9 i podszed\'b3 do MacHugha. Jednym p\'b3ynnym ruchem usiad\'b3 w siod-\par
le, z gracj\'b9, kt\'f3ra zrobi\'b3a wra\'bfenie na Mary Roses. Uzna\'b3a, \'bfe wielokrotne\par
wsiadanie na konie, z kt\'f3rych co chwila spada\'b3, na co\'9c si\'ea jednak przyda\'b3o.\par
- Co chcia\'b3e\'9c przez to powiedzie\'e6? - spyta\'b3a.\par
- Chcia\'b3em powiedzie\'e6, \'bfe wiem, na czym polega twoja gra. To ty sp\'eadzi\'b3a\'9c\par
o wiele za du\'bfo czasu na rozmowie z Corrie, a teraz twierdzisz, \'bfe zmokniemy\par
przeze mnie. Grzebi\'ea si\'ea? Co\'9c mi si\'ea nie wydaje.\par
- Jeste\'9c zbyt m\'b9dry jak dla mnie, Hamsonie. - Unios\'b3a wodze i ruszy\'b3a\par
w stron\'ea domu. - Czy twierdzi\'b3am kiedy\'9c, \'bfe jestem doskona\'b3a?\par
- Nie, nie twierdzi\'b3a\'9c tego. - Przyzna\'b3 jej racj\'ea \'9cmiej\'b9c si\'ea.\par
- Ty te\'bf nie jeste\'9c doskona\'b3y. Niesamowicie lubisz dyskutowa\'e6, ale musisz\par
sobie chyba zdawa\'e6 z tego spraw\'ea. Miewasz te\'bf napady z\'b3ego humoru, ale nie\par
s\'b9dz\'ea, by\'9c m\'f3g\'b3 co\'9c na to poradzi\'e6.\par
- Ci\'b9gle wyci\'b9gasz wnioski z niekompletnych informacji. Wiesz o tym?\par
Poza tym nie mam napad\'f3w z\'b3ego humoru, kobieto.\par
- Zazwyczaj jeste\'9c doskona\'b3ym d\'bfentelmenem, ale w mgnieniu oka potra-\par
fisz sta\'e6 si\'ea oszala\'b3ym lunatykiem. - Jak inaczej mog\'b3a nazwa\'e6 jego przypad-\par
\'b3o\'9c\'e6? Miewa\'b3 z\'b3y humor i nie mia\'b3a zamiaru o tym dyskutowa\'e6. Wola\'b3a\par
om\'f3wi\'e6 z nim co\'9c r\'f3wnie wa\'bfnego.\par
- Musisz zrozumie\'e6, \'bfe nieraz trzeba dzia\'b3a\'e6, zanim zdob\'eadzie si\'ea setki\par
dokument\'f3w na poparcie tezy. Gdybym czeka\'b3a, a\'bf dowiem si\'ea ka\'bfdego\par
szczeg\'f3\'b3u o tobie, zanim zaprosi\'b3am ci\'ea do siebie, to pewnie by\'9c ju\'bf nie \'bfy\'b3.\par
Tak samo jak ja - doda\'b3a. - Umar\'b3abym ze staro\'9cci.\par
- Innymi s\'b3owy skaczesz nie patrz\'b9c, czy\'bf nie tak?\par
- Przynajmniej mam odwag\'ea skoczy\'e6.\par
- Przez takie nastawienie umiera w tych okolicach wielu m\'b3odych ludzi.\par
- Dzia\'b3anie jest cz\'easto skuteczniejsze od s\'b3\'f3w.\par
- By\'e6 mo\'bfe jest tak w niecywilizowanym \'9cwiecie. Mary Roses, pami\'eataj,\par
\'bfe wszyscy odpowiadamy za nasze czyny.\par
- Nie mieszkamy na sali s\'b9dowej.\par
- Powinni\'9cmy si\'ea zachowywa\'e6, jakby w\'b3a\'9cnie tak by\'b3o.\par
- Pr\'eadzej umrzesz, ni\'bf si\'ea ze mn\'b9 zgodzisz, prawda?\par
Roze\'9cmia\'b3a si\'ea po zadaniu pytania, na co Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- By\'e6 mo\'bfe - przyzna\'b3. - Lubi\'ea zwyci\'ea\'bfa\'e6.\par
- \'afycie nie polega na zwyci\'ea\'bfaniu, lecz na przetrwaniu.\par
- W mojej pracy prze\'bfycie i zwyci\'eastwo s\'b9 tym samym.\par
Musia\'b3a d\'b3ugo zastanowi\'e6 si\'ea nad tym, co powiedzia\'b3, zanim udzieli\'b3a mu\par
odpowiedzi. K\'b3\'f3cenie si\'ea z nim najwyra\'9fniej sprawia\'b3o jej przyjemno\'9c\'e6. On\par
bawi\'b3 si\'ea r\'f3wnie dobrze. Uwa\'bfa\'b3, \'bfe jej pogl\'b9dy s\'b9 krzepi\'b9ce i niezwykle\par
szczere, nawet gdy nie mia\'b3y najmniejszego sensu.\par
Do cholery, nie mia\'b3 atak\'f3w z\'b3ego humoru.\par
- Moim zdaniem powiniene\'9c znale\'9f\'e6 sobie jak\'b9\'9c inn\'b9 prac\'ea.\par
Zignorowa\'b3 jej rad\'ea.\par
- Dyskutuj\'b9c nie mo\'bfna zej\'9c\'e6 na zbyt osobisty poziom.\par
- Czy w\'b3a\'9cnie to robimy?\par
- Dyskutujemy?\par
- Tak. Czy teraz dyskutujemy?\par
- Tak mi si\'ea wydawa\'b3o. A ty my\'9cla\'b3a\'9c, \'bfe co robimy?\par
- Schodzimy na osobisty poziom.\par
Za\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
- O czym w\'b3a\'9cciwie dyskutowali\'9cmy?\par
Nie mia\'b3 zielonego poj\'eacia. Nie mia\'b3 jednak zamiaru jej tego powiedzie\'e6.\par
Postanowi\'b3 wymy\'9cli\'e6 co\'9c, co rozs\'b9dnie brzmia\'b3o, by m\'f3c si\'ea dalej z ni\'b9 k\'b3\'f3ci\'e6.\par
- Dyskutujemy o r\'f3\'bfnicach w naszej filozofii \'bfyciowej.\par
- My i nasze? M\'f3j Bo\'bfe, jak na m\'f3j gust s\'b3owa te w\'b3a\'9cnie oznaczaj\'b9\par
zej\'9ccie na osobisty poziom.\par
- Kolejny punkt dla ciebie, panno Claybome.\par
Mary Roses kiwn\'ea\'b3a dystyngowanie g\'b3ow\'b9.\par
- Mog\'ea opisa\'e6 r\'f3\'bfnice mi\'eadzy nami w dw\'f3ch s\'b3owach.\par
- Te\'bf to potrafi\'ea - zapewni\'b3 j\'b9.\par
- Damy maj\'b9 pierwsze\'f1stwo?\par
- Oczywi\'9ccie.\par
- Do\'9cwiadczenie i obserwacja. Ja do\'9cwiadczam \'bfycia. Ty je obserwujesz.\par
Mog\'b3abym si\'ea za\'b3o\'bfy\'e6, \'bfe chcia\'b3e\'9c w\'b3a\'9cnie to powiedzie\'e6.\par
- Przegra\'b3aby\'9c zak\'b3ad - odpar\'b3. - Powiedzia\'b3bym: logiczne wobec nielogi-\par
cznego, porz\'b9dek wobec chaosu, zdrowy rozs\'b9dek wobec szale\'f1stwa...\par
- Prawnicy uwielbiaj\'b9 nawija\'e6, prawda?\par
- Niekt\'f3rzy.\par
- Zdajesz sobie spraw\'ea, \'bfe w\'b3a\'9cnie nazwa\'b3e\'9c mnie nielogiczn\'b9, szalon\'b9\par
i chaotyczn\'b9?\par
- A ty zdajesz sobie spraw\'ea, \'bfe powiedzia\'b3a\'9c, \'bfe tylko obserwuj\'ea \'bfycie^\par
To nie jest prawda.\par
- Zaczyna pada\'e6. Chyba powinni\'9cmy sko\'f1czy\'e6.\par
Na niebie rozb\'b3ysn\'b9\'b3 piorun.\par
- B\'eadzie chyba jeszcze gorzej - przewidzia\'b3 Harrison.\par
- Pewnie tak. Znam jaskini\'ea jakie\'9c \'e6wier\'e6 mili st\'b9d. Musimy cofn\'b9\'e6 si\'ea\par
odrobin\'ea, powinni\'9cmy si\'ea te\'bf pospieszy\'e6. Szlak ju\'bf nied\'b3ugo stanie si\'ea zbyt\par
niebezpieczny dla MacHugha i Millie.\par
Nie chcia\'b3 tu zostawa\'e6, ale robi\'b3o si\'ea ciemno i jazda dalej nie by\'b3a zbyt\par
rozs\'b9dna. Mia\'b3 nadziej\'ea osi\'b9gn\'b9\'e6 szczyt nad ich domem przed nadej\'9cciem nocy.\par
Szlak by\'b3 tam o wiele szerszy i bezpieczny dla koni, kt\'f3re mog\'b9 trafi\'e6 do\par
stajni bez \'9cwiat\'b3a, kierowane instynktem i g\'b3odem.\par
Sp\'eadzenie nocy z Mary Roses by\'b3o dla niego r\'f3wnie niebezpieczne, jak dla\par
koni kroczenie po \'9cliskich kamieniach.\par
Zachowa\'b3by si\'ea oczywi\'9ccie jak d\'bfentelmen, tak jak go wychowano. Obieca\'b3\par
to Adamowi i musia\'b3 dotrzyma\'e6 danego s\'b3owa. Poza tym post\'b9pi\'b3by szlachetnie\par
niezale\'bfnie od obietnicy. Nie mia\'b3 wyj\'9ccia, musia\'b3 przecierpie\'e6 niepotrzebny\par
sprawdzian z pow\'9cci\'b9gliwo\'9cci. Zacisn\'b9\'b3 odruchowo z\'eaby, przeczuwaj\'b9c pe\'b3n\'b9\par
cierpie\'f1 noc, kt\'f3ra go czeka\'b3a.\par
- Harrison, pospiesz si\'ea - zawo\'b3a\'b3a Mary Roses. - Na razie tylko m\'bfy, ale\par
lada moment b\'eadzie z tego niez\'b3e oberwanie chmury. Nie chc\'ea zmokn\'b9\'e6, je\'9cli\par
mog\'ea tego unikn\'b9\'e6.\par
Harrison uwa\'bfa\'b3, \'bfe przesadza. Chwil\'ea p\'f3\'9fniej, doszcz\'eatnie przemokni\'eaty\par
i zmarzni\'eaty, musia\'b3 przyzna\'e6 jej racj\'ea.\par
Jaskinia, kt\'f3r\'b9 znale\'9fli, by\'b3a w\'b3a\'9cciwie d\'b3ugim nawisem skalnym. Weszli\par
do \'9crodka z dw\'f3ch powod\'f3w. Po pierwsze, nie by\'b3a zamieszkana, co bywa\'b3o\par
problemem zwa\'bfaj\'b9c na nocne zwyczaje niekt\'f3rych zwierz\'b9t. Po drugie,\par
jaskinia by\'b3a sucha. Powietrze by\'b3o r\'f3wnie wilgotne i przyjemne, jak padaj\'b9cy\par
deszcz ze \'9cniegiem, ale na szcz\'ea\'9ccie nie by\'b3o przeci\'b9g\'f3w. Musieli si\'ea zadowoli\'e6\par
tym, co mieli.\par
MacHugh nie chcia\'b3 wej\'9c\'e6 za Millie w g\'b3\'b9b jaskini. Harrison zdj\'b9\'b3 z konia\par
uprz\'b9\'bf i pozwoli\'b3 mu sta\'e6 w pobli\'bfu wyj\'9ccia. Ko\'f1 zmieni\'b3 zdanie i poszed\'b3 do\par
ty\'b3u z chwil\'b9, gdy Mary Roses rozpali\'b3a ognisko z patyk\'f3w i ga\'b3\'b9zek zebranych\par
przez Hamsona, kt\'f3ry sam przez dziesi\'ea\'e6 minut pr\'f3bowa\'b3 rozpali\'e6 wilgotne\par
drewno. Okaza\'b3o si\'ea, \'bfe Mary Roses mia\'b3a wi\'eacej do\'9cwiadczenia i wiedzia\'b3a,\par
jak pomi\'eadzy ustawione patyki upchn\'b9\'e6 suche li\'9ccie z pod\'b3o\'bfa jaskini.\par
Harrison wytar\'b3 konie najlepiej, jak tylko m\'f3g\'b3, po czym nabra\'b3 wody do\par
prowizorycznego wiadra, zrobionego z wodoodpornej p\'b3achty, kt\'f3r\'b9 przezornie\par
zabra\'b3 ze sob\'b9. Najpierw da\'b3 wody Millie, a gdy zosta\'b3a napojona, pozwoli\'b3\par
MacHughowi zaspokoi\'e6 pragnienie.\par
Mary Roses osuszy\'b3a wilgotne koce i zrobi\'b3a z nich pos\'b3ania, jedno obok\par
drugiego.\par
Wola\'b3by mie\'e6 swoje po drugiej stronie ogniska, ale nie narzeka\'b3 wiedz\'b9c,\par
\'bfe robi to z rozs\'b9dku. Musieli by\'e6 blisko siebie, by lepiej utrzyma\'e6 w nocy\par
ciep\'b3o.\par
Mary Roses zdj\'ea\'b3a buty, odsun\'ea\'b3a je od ognia, po czym wyci\'b9gn\'ea\'b3a wetkni\'eaty\par
w kiesze\'f1 sp\'f3dnicy rewolwer, kt\'f3rego wcze\'9cniej nie zauwa\'bfy\'b3, i schowa\'b3a go\par
pod pos\'b3anie.\par
Harrison poszed\'b3 na drug\'b9 stron\'ea ogniska i stan\'b9\'b3, pr\'f3buj\'b9c si\'ea ogrza\'e6.\par
- Cz\'easto biwakowa\'b3a\'9c poza domem? - spyta\'b3.\par
-Nie.\par
- Zachowujesz si\'ea tak, jakby\'9c nieraz ju\'bf to robi\'b3a.\par
Ukl\'eak\'b3a i dorzuci\'b3a kilka ga\'b3\'b9zek do ognia.\par
- Wol\'ea spa\'e6 we w\'b3asnym \'b3\'f3\'bfku, ale i w takich warunkach trzeba zrobi\'e6,\par
co si\'ea da, by nie zmarzn\'b9\'e6. Mam racj\'ea?\par
- Nie jeste\'9c bardzo wybredna.\par
- Na Boga, mam nadziej\'ea, \'bfe w og\'f3le nie jestem wybredna. My\'9cla\'b3e\'9c, \'bfe\par
jestem?\par
Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Nie rozumia\'b3a \'9cwiata, z kt\'f3rego pochodzi\'b3, w kt\'f3rym\par
wysoko urodzone kobiety mdla\'b3y wobec perspektywy cho\'e6by odrobin\'ea nieod-\par
powiedniego zachowania. Sfery te by\'b3y tak delikatne, \'bfe reputacj\'ea m\'f3g\'b3\par
zrujnowa\'e6 czyj\'9c najl\'bfejszy szept. Kr\'f3lowa Wiktoria wprawdzie propagowa\'b3a\par
roztropno\'9c\'e6, trze\'9fwo\'9c\'e6 i ostro\'bfno\'9c\'e6, ale cho\'e6 ukazywa\'b3a si\'ea \'9cwiatu jako\par
niezale\'bfna i inteligentna osoba, to angielskie kobiety, z kt\'f3rymi zadawa\'b3 si\'ea\par
Harrison, bynajmniej nie pragn\'ea\'b3y kszta\'b3ci\'e6 si\'ea ani na\'9cladowa\'e6 swojej kr\'f3lo-\par
wej.\par
Harrison i jego najlepszy przyjaciel Nicholas obracali si\'ea w takim w\'b3a\'9cnie\par
towarzystwie. Kobiety, z kt\'f3rymi przestawali, polega\'b3y na innych we wszyst-\par
kich sprawach, nawet w rozrywkach. Je\'9cli kt\'f3ra\'9c z nich si\'ea nudzi\'b3a, to by\'b3a to\par
na pewno czyja\'9c wina.\par
Bo\'bfe, jakie nieciekawe i ograniczone by\'b3o jego dotychczasowe \'bfycie.\par
Piekielnie nijakie, nie chcia\'b3 nawet o nim my\'9cle\'e6.\par
Mary Roses Claybome by\'b3a dla niego jak powiew \'9cwie\'bfego powietrza. Nie\par
wierzy\'b3, \'bfe potrafi sama o siebie zadba\'e6. Teraz, gdy zd\'b9\'bfy\'b3 si\'ea nad tym\par
zastanowi\'e6, zrozumia\'b3, \'bfe \'9fle j\'b9 ocenia\'b3, opieraj\'b9c si\'ea na ograniczonej wiedzy\par
o kobietach, kt\'f3re zna\'b3 w przesz\'b3o\'9cci.\par
Udowodni\'b3a mu, \'bfe si\'ea myli\'b3. Jej trze\'9fwa ocena sytuacji zrobi\'b3a na nim\par
wra\'bfenie. Zaczyna\'b3 s\'b9dzi\'e6, \'bfe ma o wiele wi\'eacej zdrowego rozs\'b9dku, ni\'bf si\'ea\par
pocz\'b9tkowo spodziewa\'b3.\par
Wtedy Mary Roses zdj\'ea\'b3a ubranie. Kolana o ma\'b3o nie ugi\'ea\'b3y si\'ea pod nim,\par
gdy zobaczy\'b3, co robi. Jego opinia o niej natychmiast si\'ea zmieni\'b3a. Naiwna\par
dziewczyna nie mia\'b3a za grosz zdrowego rozs\'b9dku.\par
- Na Boga, co ty robisz?! - krzyk oburzenia odbi\'b3 si\'ea echem od \'9ccian\par
jaskini.\par
- Rozbieram si\'ea. Co w tym dziwnego?\par
- W\'b3\'f3\'bf z powrotem bluzk\'ea!\par
Zignorowa\'b3a jego polecenie. Zdj\'ea\'b3a ubranie i pochyli\'b3a si\'ea, by zdj\'b9\'e6\par
skarpetki. Stan\'ea\'b3a na kocu, by nie ubrudzi\'e6 st\'f3p.\par
Wyprostowa\'b3a si\'ea ponownie, trzymaj\'b9c mokre skarpetki i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea\par
do niego.\par
Ca\'b3y czas patrzy\'b3 na ni\'b9. Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe patrzy na jej medalionik.\par
- \'a3adny medalionik, prawda?\par
- Co?\par
- M\'f3j medalion. My\'9cla\'b3am, \'bfe to na niego patrzysz.\par
- Owszem - sk\'b3ama\'b3. - Sk\'b9d go masz?\par
- Moja matka mi go przys\'b3a\'b3a. To by\'b3 prezent z okazji szesnastych urodzin.\par
Medalion nie otwiera si\'ea, ale to mi nie przeszkadza. Widzisz, \'bfe jest na nim\par
wygrawerowana r\'f3\'bfa?\par
Zrobi\'b3a krok w jego stron\'ea, by m\'f3g\'b3 si\'ea lepiej przyjrze\'e6. Uni\'f3s\'b3 r\'eak\'ea, by\par
si\'ea zatrzyma\'b3a.\par
- Widz\'ea, nawet z daleka.\par
- Powiedzia\'b3a mi, \'bfe wybra\'b3a medalion w kszta\'b3cie serca, bo jej serce jest\par
z moim splecione. Czy to nie s\'b3odkie? Pewnego dnia przeka\'bf\'ea go mojej c\'f3rce.\par
- Jest bardzo \'b3adny - stwierdzi\'b3.\par
Kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Gdy mam go na sobie, czuj\'ea si\'ea bli\'bfej niej, wi\'eac zawsze go nosz\'ea.\par
Poklepa\'b3a medalionik, westchn\'ea\'b3a i zn\'f3w zaj\'ea\'b3a si\'ea rozgrzewaniem.\par
Poda\'b3a Hamsonowi nad ogniskiem skarpety.\par
- M\'f3g\'b3by\'9c je potrzyma\'e6? S\'b9 nieco wilgotne. Nie pozw\'f3l, by zwisa\'b3y zbyt\par
blisko p\'b3omieni.\par
Ch\'eatnie jej pom\'f3g\'b3, gdy\'bf maj\'b9c wolne r\'eace mog\'b3a w\'b3o\'bfy\'e6 z powrotem\par
bluzk\'ea.\par
- Nie st\'f3j tak blisko ognia. Travis mnie zabije, je\'9cli je zniszcz\'ea.\par
- Chodzisz w skarpetach swoich braci?\par
Nie wiedzia\'b3, czy si\'ea z tego \'9cmia\'e6, czy p\'b3aka\'e6. U\'9cmiecha\'b3a si\'ea do niego,\par
rozwi\'b9zuj\'b9c wst\'b9\'bfk\'ea z ty\'b3u szyi. Pr\'f3bowa\'b3 patrze\'e6 na \'9ccian\'ea za jej plecami\par
i nie my\'9cle\'e6 o czym\'9c koronkowym, ciasno oblepiaj\'b9cym jej cia\'b3o. Pe\'b3ne piersi\par
zwraca\'b3y jego uwag\'ea przy ka\'bfdym poruszeniu. Poczu\'b3, \'bfe oblewa go zimny\par
pot.\par
- Tylko wtedy, gdy uda mi si\'ea je z\'b3apa\'e6 ze sznura od bielizny, a on tego\par
nie zauwa\'bfy.\par
O czym ona m\'f3wi\'b3a?\par
- Co z\'b3apa\'e6? - spyta\'b3.\par
- Jego skarpetki.\par
- Czemu nie nosisz w\'b3asnych? Nie masz \'bfadnych?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe mam, ale wol\'ea nosi\'e6 skarpety braci. S\'b9 grubsze i nie\par
obchodzi mnie, jak w nich wygl\'b9dam. Chodz\'ea w nich tylko wtedy, gdy nosz\'ea\par
wysokie buty, wi\'eac nikt ich nigdy nie widzi. Poza tym lepiej grzej\'b9 nogi. Czy\par
to nie najwa\'bfniejsze?\par
M\'f3wi\'b3a rozs\'b9dnie, ale on nie chcia\'b3, by chodzi\'b3a w m\'easkich skarpetach,\par
nawet swoich braci. Jedna my\'9cl prowadzi\'b3a oczywi\'9ccie do drugiej. Nie mia\'b3by\par
nic przeciwko temu, gdyby chcia\'b3a nosi\'e6 jego skarpety. W\'b3a\'9cciwie to by mu\par
si\'ea nawet podoba\'b3o.\par
Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, to szale\'f1stwo. To wszystko by\'b3a jej wina. Rozprasza\'b3a jego\par
uwag\'ea ka\'bfdym swoim ruchem.\par
- W\'b3\'f3\'bf bluzk\'ea! - rozkaza\'b3.\par
Zn\'f3w go zignorowa\'b3a. Rozpu\'9cci\'b3a w\'b3osy, by nie zlepia\'b3y si\'ea razem i szyb-\par
ciej wysch\'b3y, upu\'9cci\'b3a na koc r\'f3\'bfow\'b9 wst\'b9\'bfk\'ea i dopiero wtedy zwr\'f3ci\'b3a na\par
niego uwag\'ea.\par
- Dlaczego mia\'b3abym w\'b3o\'bfy\'e6 bluzk\'ea? Dopiero co j\'b9 zdj\'ea\'b3am, jest mokra\par
- przypomnia\'b3a mu. - Na Boga, przesta\'f1 tak na mnie patrze\'e6, jakby\'9c chcia\'b3\par
mnie udusi\'e6. Staram si\'ea zachowywa\'e6 rozs\'b9dnie. Czy chcesz, bym si\'ea przezi\'ea-\par
bi\'b3a i umar\'b3a? Lepiej przesta\'f1 si\'ea wstydzi\'e6 i zdejmij swoje ubranie. Dostaniesz\par
gru\'9flicy i b\'ead\'ea musia\'b3a si\'ea tob\'b9 opiekowa\'e6. My\'9clisz, \'bfe bardzo mi na tym\par
zale\'bfy? Wcale nie mam na to ochoty. Nic innego by\'9c nie robi\'b3, tylko narzeka\'b3.\par
Przedstawiaj\'b9c swoje argumenty, opar\'b3a d\'b3onie na biodrach, a gdy sko\'f1czy-\par
\'b3a, zacz\'ea\'b3a manipulowa\'e6 przy zapi\'eaciu paska.\par
By\'b3 zbyt oszo\'b3omiony, by zrozumie\'e6, co robi. Usi\'b3owa\'b3 na ni\'b9 nie patrze\'e6\par
i odwr\'f3ci\'b3 wzrok w stron\'ea ogniska zaraz po tym, jak jej sp\'f3dnica opad\'b3a na\par
ziemi\'ea. Powinien by\'b3 dalej patrze\'e6 na \'9ccian\'ea, gdy\'bf odwr\'f3ciwszy si\'ea nie m\'f3g\'b3\par
nie zauwa\'bfy\'e6 jej n\'f3g. By\'b3y niezwyk\'b3e. D\'b3ugie, zgrabne, doskona\'b3e.\par
Ile jeszcze b\'eadzie musia\'b3 wycierpie\'e6 tej straszliwej nocy, nim nastanie \'9cwit?\par
Harrison nie mia\'b3 poj\'eacia, ale uzna\'b3, \'bfe ju\'bf gorzej by\'e6 nie mo\'bfe. Jedyne, co\par
mia\'b3, to t\'ea nadziej\'ea, wi\'eac desperacko si\'ea jej schwyci\'b3, niczym ton\'b9cy, kt\'f3ry\par
chwyta si\'ea liny.\par
Poszed\'b3 do swoich juk\'f3w, chc\'b9c sprawdzi\'e6, czy nie ma tam czego\'9c, co\par
Mary Roses mog\'b3aby na siebie w\'b3o\'bfy\'e6. Szukaj\'b9c, przez ca\'b3y czas przeklina\'b3\par
pod nosem sw\'f3j brak opanowania.\par
Pr\'f3bowa\'b3 si\'ea roz\'b3o\'9cci\'e6, by nie my\'9cle\'e6 o niczym innym. O takich rzeczach\par
jak jej nogi... jej zgrabna talia... jej delikatna sk\'f3ra...\par
- Wstyd nie ma nic wsp\'f3lnego z tym, \'bfe si\'ea rozbierasz - powiedzia\'b3 przez\par
z\'eaby, chc\'b9c wszystko wyja\'9cni\'e6.\par
Rzuci\'b3 jej ciemn\'b9 flanelow\'b9 koszul\'ea i kaza\'b3 j\'b9 w\'b3o\'bfy\'e6.\par
- Ty nie potrzebujesz tego, by si\'ea ogrza\'e6?\par
- W\'b3\'f3\'bf to!\par
Ton jego g\'b3osu nie pozwala\'b3 na sprzeciw, wi\'eac w\'b3o\'bfy\'b3a koszul\'ea. Musia\'b3a\par
podwin\'b9\'e6 r\'eakawy, ale po zapi\'eaciu guzik\'f3w zn\'f3w by\'b3o jej ciep\'b3o. Koszula by\'b3a\par
oczywi\'9ccie dla niej o wiele za du\'bfa, wi\'eac zas\'b3ania\'b3a znaczn\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 jej ud.\par
- Dzi\'eakuj\'ea.\par
Nie zwr\'f3ci\'b3 uwagi na podzi\'eakowanie. Usiad\'b3 naprzeciwko niej po drugiej\par
stronie ogniska i spojrza\'b3 jej prosto w oczy.\par
Mary Roses tak\'bfe usiad\'b3a, skrzy\'bfowane nogi przykry\'b3a kocem, po czym\par
podnios\'b3a swoj\'b9 bluzk\'ea. Trzyma\'b3a j\'b9 blisko ognia dla wysuszenia.\par
- Zauwa\'bfy\'b3am, \'bfe ca\'b3y czas patrzysz na mnie spod oka, m\'f3wisz te\'bf\par
grubia\'f1skim tonem. Czy obrazi\'b3am ci\'ea jako\'9c?\par
Spojrza\'b3 na ni\'b9 tak, \'bfe przesz\'b3y j\'b9 ciarki.\par
- Nie jestem jednym z twoich braci.\par
- Nie my\'9cla\'b3am, \'bfe jeste\'9c. - Uzna\'b3a, \'bfe to rozs\'b9dna odpowied\'9f.\par
Harrison uzna\'b3, \'bfe jest t\'eapa jak but.\par
- D\'b3u\'bfej ju\'bf tego nie wytrzymam.\par
- Czego nie wytrzymasz? Na Boga, czy nigdy dot\'b9d nie musia\'b3e\'9c spa\'e6 na\par
dworze? Nigdy wcze\'9cniej nie z\'b3apa\'b3a ci\'ea burza? Nic na to nie poradz\'ea, \'bfe tu\par
jest niewygodnie.\par
Rozpi\'b9\'b3 koszul\'ea, zdj\'b9\'b3 j\'b9 i zacz\'b9\'b3 suszy\'e6 nad ogniem.\par
- Jest mi bardzo wygodnie.\par
- Czy zdejmiesz te\'bf spodnie?\par
- Na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, nie!\par
- Nie musisz si\'ea od razu denerwowa\'e6. Czy s\'b9 mokre?\par
- Nie na tyle, by je zdejmowa\'e6.\par
- Nie mam ochoty pa\'9c\'e6 ofiar\'b9 twego z\'b3ego humoru.\par
- Ty naprawd\'ea nic nie rozumiesz? Nie, nie wierz\'ea, nawet przez chwil\'ea nie\par
chce mi si\'ea w to wierzy\'e6. Dobrze wiesz, \'bfe ci\'ea pragn\'ea, i \'9cwiadomie mnie\par
kusisz. Przesta\'f1 natychmiast, to sko\'f1czy si\'ea m\'f3j z\'b3y humor.\par
\'8cwiate\'b3ko w jej g\'b3owie rozb\'b3ys\'b3o dopiero po chwili, ale nawet wtedy nie\par
zawstydzi\'b3a si\'ea w\'b3asnej g\'b3upoty.\par
Pragn\'b9\'b3 jej, a ona mia\'b3a na sobie skarpety brata. Zaczerwieni\'b3a si\'ea ze\par
wstydu. Bo\'bfe, by\'b3a ubrana jak dzikus. Mog\'b3a si\'ea za\'b3o\'bfy\'e6, \'bfe Catherine\par
Morrison nigdy nie nosi\'b3a skarpet swego ojca. \'afadna szanuj\'b9ca si\'ea panna,\par
my\'9cl\'b9ca ju\'bf o ma\'b3\'bfe\'f1stwie, nie zrobi\'b3aby tego.\par
- Mo\'bfesz mi to obieca\'e6? - zapyta\'b3.\par
-Tak.\par
Po zawarciu rozejmu nast\'b9pi\'b3a cisza. Mary Roses zaczeka\'b3a kilka minut, by\par
Harrison uspokoi\'b3 si\'ea.\par
- Zazwyczaj chodz\'ea w jedwabnych po\'f1czochach z koronk\'b9 u g\'f3ry -\par
wyrzuci\'b3a z siebie Mary Roses.\par
Nie m\'f3g\'b3 zrozumie\'e6, dlaczego to powiedzia\'b3a. Nie by\'b3 to jednak koniec\par
wypowiedzi na temat ubrania.\par
- Bardzo rzadko nosz\'ea skarpety braci. Nie chcia\'b3abym, \'bfeby\'9c pomy\'9cla\'b3, \'bfe\par
lubi\'ea chodzi\'e6 w m\'easkich ubraniach, bo tak nie jest.\par
- Nigdy by mi to do g\'b3owy nie przysz\'b3o.\par
- To dobrze, bo naprawd\'ea tak nie jest.\par
- Ta koszula chyba nigdy nie wyschnie.\par
Harrison obr\'f3ci\'b3 koszul\'ea na drug\'b9 stron\'ea i dopiero wtedy spojrza\'b3 na jej\par
twarz. By\'b3a r\'f3wnie czerwona jak p\'b3omienie.\par
- Dobrze si\'ea czujesz?\par
- Tak, oczywi\'9ccie.\par
- Odsu\'f1 si\'ea lepiej od ogniska. Twoja twarz wygl\'b9da tak, jakby si\'ea\par
przypali\'b3a.\par
Ten facet by\'b3 idiot\'b9 i dzi\'eakowa\'b3a za to Bogu. Odsun\'ea\'b3a si\'ea od ognia, maj\'b9c\par
nadziej\'ea, \'bfe w ko\'f1cu jej rumieniec zniknie. Pr\'f3bowa\'b3a wynale\'9f\'e6 jaki\'9c b\'b3ahy\par
temat rozmowy. Chcia\'b3a, \'bfeby zapomnia\'b3 o skarpetach.\par
- B\'ead\'ea musia\'b3a przez tydzie\'f1 zmywa\'e6 naczynia.\par
- Dlaczego?\par
- Nie u\'bfy\'b3am s\'b3owa na ten dzie\'f1.\par
- Jakiego s\'b3owa?\par
- Tego, kt\'f3re jest wypisane na tablicy. Nawet nie wiem, jakie to s\'b3owo.\par
Harrison zamkn\'b9\'b3 oczy i wyobrazi\'b3 sobie kuchni\'ea, po czym u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Niepowodzenie.\par
- Jeste\'9c tego pewien?\par
- Oczywi\'9ccie.\par
- Sk\'b9d ty to...\par
- Adam zaprosi\'b3 mnie do kuchni i wtedy zauwa\'bfy\'b3em to s\'b3owo. Nawiasem\par
m\'f3wi\'b9c, nadal nie widzia\'b3em kucharza. Wydaje mi si\'ea, \'bfe on nie istnieje.\par
- Nie wiem, o co chodzi.\par
- To znaczy, \'bfe moim zdaniem ca\'b3\'b9 histori\'ea o nim zmy\'9clili\'9ccie.\par
- To s\'b3owo, Harrison. Co znaczy niepowodzenie?\par
- Nieszcz\'ea\'9ccie.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea rado\'9cnie.\par
- U\'bfy\'b3am tego s\'b3owa.\par
- Ale nie w obecno\'9cci braci - zauwa\'bfy\'b3.\par
- Naprawd\'ea mamy kucharza. Zobaczysz go, gdy b\'eadzie got\'f3w si\'ea z tob\'b9\par
spotka\'e6. Do tego czasu radz\'ea ci go omija\'e6, gdy\'bf bywa z\'b3o\'9cliwy. To dlatego.\par
\'bfe mia\'b3 niepowodzenie w \'bfyciu.\par
Harrison za\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
- Nie powiod\'b3o mu si\'ea, prawda?\par
- Jak najbardziej. Prosz\'ea ci\'ea, b\'b9d\'9f moim \'9cwiadkiem i po\'9cwiadcz moje\par
s\'b3owa przy jutrzejszej kolacji.\par
- Nie wiem, czy twoi bracia nie zabij\'b9 mnie do tego czasu.\par
- Dlaczego?\par
- Sp\'eadzamy razem noc. - Nie m\'f3g\'b3 uwierzy\'e6, \'bfe musi jej przypomina\'e6\par
o ich sytuacji. - Na miejscu twoich braci by\'b3bym wystarczaj\'b9co w\'9cciek\'b3y, by\par
zabi\'e6.\par
- Moi bracia ufaj\'b9 nam. Adam nigdy by mnie z tob\'b9 nie pu\'9cci\'b3, gdyby\par
uwa\'bfa\'b3 ci\'ea za rozpustnika.\par
- Rozpustnik by\'b3 chyba s\'b3owem dnia w zesz\'b3ym tygodniu?\par
- We wtorek - sprecyzowa\'b3a. - Wcale nie jeste\'9c rozpustny.\par
Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Zosta\'b3a\'9c bardzo dobrze wychowana. - Powstrzyma\'b3 si\'ea przed dodaniem,\par
\'bfe jej ojca bardzo ucieszy\'b3by wysi\'b3ek, jaki w\'b3o\'bfyli w to bracia.\par
Roz\'b3o\'bfy\'b3 koszul\'ea na siodle, maj\'b9c nadziej\'ea, \'bfe wyschnie do rana, po czym\par
usiad\'b3 na swoim pos\'b3aniu. Opar\'b3szy plecy o kamienn\'b9 \'9ccian\'ea, zamkn\'b9\'b3 oczy.\par
Kamie\'f1 nie by\'b3 zbyt wygodny, ale nie chcia\'b3o mu si\'ea ruszy\'e6.\par
- Jeste\'9c g\'b3odny?\par
- Nie, a ty?\par
- Te\'bf nie.\par
Mary Roses odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i spojrza\'b3a na niego.\par
- Nie martw si\'ea, bracia nic sobie z\'b3ego nie pomy\'9cl\'b9. Tylko Cole mo\'bfe\par
by\'e6 niezno\'9cny, ale b\'eadzie si\'ea musia\'b3 opanowa\'e6. Pewnie uderzy ci\'ea, to\par
wszystko.\par
- Nie uderzy mnie.\par
- Nie?\par
- Nie pozwol\'ea mu. Jeden raz wystarczy.\par
- Mo\'bfe mie\'e6 inne zdanie w tej sprawie.\par
- To nic nie zmienia. Nie pozwol\'ea si\'ea uderzy\'e6.\par
Dziewczyna westchn\'ea\'b3a.\par
- Ciesz\'ea si\'ea, \'bfe ci\'b9gle jeste\'9c pewny siebie - stwierdzi\'b3a. - Widz\'ea, \'bfe\par
tydzie\'f1, kt\'f3ry sp\'eadzi\'b3e\'9c na obijaniu po\'9cladk\'f3w, nie popsu\'b3 ci humoru.\par
- Nie sp\'eadzi\'b3em tego tygodnia na obijaniu po\'9cladk\'f3w.\par
- Skoro tak twierdzisz...\par
- Mogliby\'9cmy porozmawia\'e6 o czym\'9c innym? - poprosi\'b3.\par
- Oczywi\'9ccie - zgodzi\'b3a si\'ea. - Chc\'ea tylko powiedzie\'e6, \'bfe Cole'a jest mi\par
naj\'b3atwiej ustawi\'e6 spo\'9cr\'f3d wszystkich braci. Jest naprawd\'ea bardzo mi\'b3ym\par
cz\'b3owiekiem.\par
- Nigdy nie powiedzia\'b3em, \'bfe jest niemi\'b3y - zaoponowa\'b3. - Owijasz go\par
wok\'f3\'b3 ma\'b3ego palca, prawda?\par
- To nie tak. Po prostu on nie lubi, gdy si\'ea martwi\'ea. Staje po mojej stronie,\par
kiedy tylko mo\'bfe.\par
Harrison uwa\'bfa\'b3 swoj\'b9 interpretacj\'ea za bli\'bfsz\'b9 prawdy.\par
- Czy dorastanie bez matki i ojca by\'b3o trudne?\par
- Mam matk\'ea - odpar\'b3a. - Mam\'ea Roses.\par
- Dlaczego ona nie mieszka z tob\'b9 i z twymi bra\'e6mi?\par
- Ona nie mo\'bfe... jeszcze nie. Przyjedzie do nas tak szybko, jak to tylko\par
b\'eadzie mo\'bfliwe.\par
- Czy wszyscy twoi bracia m\'f3wi\'b9 do niej mamo?\par
- Tak. Czemu pytasz?\par
- By\'b3em ciekawy. A co z twoim ojcem?\par
- Nie mam nikogo takiego.\par
- \'afa\'b3ujesz, \'bfe nie masz?\par
- Jak mog\'ea \'bfa\'b3owa\'e6, skoro go nigdy nie mia\'b3am?\par
Mary Roses uzna\'b3a, \'bfe bluzka jest ju\'bf wystarczaj\'b9co sucha. Z\'b3o\'bfywszy j\'b9,\par
zaj\'ea\'b3a si\'ea swoj\'b9 sp\'f3dnic\'b9.\par
Harrison obserwowa\'b3 ka\'bfdy jej ruch. By\'b3a wed\'b3ug niego pe\'b3na gracji,\par
cudownie kobieca, a zarazem bardzo praktyczna. Wspania\'b3a kombinacja.\par
- Jeste\'9c r\'f3wnie czysta, jak tw\'f3j raj.\par
- Naprawd\'ea?\par
- Mama Roses jest matk\'b9 Adama, prawda?\par
- Moj\'b9 tak\'bfe.\par
- Ale urodzi\'b3a jedynie Adama.\par
- Tak. Sk\'b9d wiesz?\par
- Prosta dedukcja. Mieszka na Po\'b3udniu. Nigdy jej nie widzia\'b3a\'9c, jak s\'b9dz\'ea.\par
- To nie dedukcja. Zgadywa\'b3e\'9c - stwierdzi\'b3a. - Nie wiesz, sk\'b9d pochodz\'b9\par
moi bracia. Przecie\'bf mogli mieszka\'e6 na Po\'b3udniu. Masz racj\'ea, nie widzia\'b3am\par
nigdy mamy, ale dobrze j\'b9 znam. Pisze do mnie co tydzie\'f1, czasem nawet\par
cz\'ea\'9cciej. Nigdy tego nie zaniedbuje od czasu, gdy zacz\'ea\'b3am do niej pisa\'e6.\par
W czasie wojny, gdy by\'b3am za ma\'b3a, by czyta\'e6 lub pisa\'e6, kilka razy nie\par
wys\'b3a\'b3a listu. Nie pami\'eatam tego, ale wiem, \'bfe bracia bardzo si\'ea tym martwili.\par
Oczywi\'9ccie prze\'bfy\'b3a, tak jak i my. Przyjedzie do nas, gdy przyjdzie na to\par
czas.\par
- Ale jeszcze nie teraz?\par
-Nie.\par
Jej pospieszna odpowied\'9f przekona\'b3a go, by nie dr\'b9\'bfy\'e6 tematu.\par
Kilka minut sp\'eadzili w przyjemnej ciszy. Ca\'b3y czas my\'9cla\'b3, jak \'b3adnie Mary\par
Roses wygl\'b9da w jego koszuli.\par
Ona w tym czasie my\'9cla\'b3a o tym, jak strasznie wygl\'b9da w skarpetach brata.\par
- O czym my\'9clisz, Harrisonie?\par
- O tym, jak \'b3adnie wygl\'b9dasz.\par
Za\'9cmia\'b3a si\'ea.\par
- Chyba sp\'eadzi\'b3e\'9c zbyt wiele czasu z dala od miasta, skoro uwa\'bfasz, \'bfe\par
\'b3adnie wygl\'b9dam. Na Boga, siedz\'ea tu nie uczesana i w m\'easkiej koszuli.\par
Siedzisz w mojej koszuli, poprawi\'b3 j\'b9 w my\'9clach. To w jego oczach\par
wszystko zmienia\'b3o. Poczu\'b3 si\'ea bardzo zach\'b3anny, widz\'b9c j\'b9 w swojej ulu-\par
bionej wytartej koszuli. Podnieca\'b3o go wszystko, co robi\'b3a. Chcia\'b3 j\'b9 chro-\par
ni\'e6, pociesza\'e6, obejmowa\'e6, kocha\'e6. W g\'b3\'eabi serca oczekiwa\'b3 od niej tego\par
samego.\par
Pr\'f3bowa\'b3 przypomnie\'e6 sobie \'bfycie w Anglii. Nie m\'f3g\'b3 z przyjemno\'9cci\'b9\par
wspomina\'e6 niczego z przesz\'b3o\'9cci. Nim przyjecha\'b3 do Montany, jego \'bfycie by\'b3o\par
zimne i puste. Nie wiedzia\'b3 nawet, jak si\'ea czuje cz\'b3owiek, kt\'f3ry \'bfyje pe\'b3ni\'b9\par
\'bfycia. Zawsze czu\'b3, jakby sta\'b3 z boku samego siebie i patrzy\'b3 z zewn\'b9trz.\par
Obserwowa\'b3. Czy Mary Roses nie opisa\'b3a w\'b3a\'9cnie tak jego postawy? Zastana-\par
wia\'b3 si\'ea, czy zdawa\'b3a sobie spraw\'ea, jak trafne by\'b3o to okre\'9clenie.\par
- A teraz o czym my\'9clisz? Wygl\'b9dasz na smutnego. Czy naprawd\'ea nic si\'ea\par
nie sta\'b3o?\par
-Nie.\par
- Ja w\'b3a\'9cnie \'bfa\'b3owa\'b3am, \'bfe w\'b3o\'bfy\'b3am tak grub\'b9 sp\'f3dnic\'ea, gdy\'bf nie chce\par
wyschn\'b9\'e6. Teraz ty musisz mi powiedzie\'e6, o czym my\'9cla\'b3e\'9c. Mam tylko\par
nadziej\'ea, \'bfe o czym\'9c ciekawszym ni\'bf ja.\par
- My\'9cla\'b3a\'9c o praktycznych rzeczach, ja nie. Wspomina\'b3em moje \'bfycie\par
w Anglii.\par
- Nie mia\'b3e\'9c na my\'9cli Szkocji?\par
- Wszystko, co w \'bfyciu osi\'b9gn\'b9\'b3em, znajduje si\'ea w Anglii. Mieszkam\par
w Londynie i rzadko mam czas, \'bfeby pojecha\'e6 w g\'f3ry Szkocji.\par
- Z powodu pracy?\par
-Tak.\par
- Ale t\'easknisz za g\'f3rami?\par
- T\'easkni\'ea za tym, co uosabiaj\'b9.\par
- Co to takiego?\par
- Wolno\'9c\'e6.\par
Dopiero po chwili zda\'b3 sobie spraw\'ea, jakiego u\'bfy\'b3 s\'b3owa.\par
- Obowi\'b9zki sta\'b3y si\'ea twoimi kajdanami, prawda?\par
- Najwa\'bfniejsze to sp\'b3aci\'e6 swoje d\'b3ugi.\par
- Jeste\'9c d\'b3u\'bfny swojemu pracodawcy? Dlatego nigdy nie mia\'b3e\'9c czasu, by\par
zrealizowa\'e6 swoje marzenia?\par
- Tak i nie - odpowiedzia\'b3 enigmatycznie. - Tak, jestem mu d\'b3u\'bfny. Ale\par
nie jest to takie proste. Moje marzenia si\'ea zmieni\'b3y. Kiedy\'9c kocha\'b3em swoj\'b9\par
prac\'ea, teraz ju\'bf nie. Masz mo\'bfe racj\'ea, Mary Roses, mo\'bfe w \'bfyciu nie chodzi\par
tylko o zwyci\'eastwo.\par
- Mi\'b3o s\'b3ysze\'e6, \'bfe to m\'f3wisz - powiedzia\'b3a. - Lubisz nasz raj, prawda?\par
-Tak.\par
- Jeste\'9c tu szcz\'ea\'9cliwy?\par
-Tak.\par
- Wi\'eac przesta\'f1 wszystko komplikowa\'e6. Zosta\'f1 tu i b\'b9d\'9f szcz\'ea\'9cliwy.\par
Widzisz, jakie to proste?\par
- To wcale nie jest proste.\par
- Zadam ci tylko jeszcze jedno pytanie - obieca\'b3a. - Gdyby to by\'b3o proste,\par
toby\'9c tu zosta\'b3?\par
- Bez chwili namys\'b3u.\par
Dopiero co obieca\'b3a nie zadawa\'e6 ju\'bf wi\'eacej pyta\'f1, ale nie mog\'b3a si\'ea\par
powstrzyma\'e6 przed jeszcze jednym.\par
- Postanowi\'b3e\'9c wi\'eac odjecha\'e6?\par
Trzyma\'b3a swoj\'b9 sp\'f3dnic\'ea, modl\'b9c si\'ea, by powiedzia\'b3 s\'b3owa, kt\'f3re despe-\par
racko chcia\'b3a us\'b3ysze\'e6.\par
- Niczego jeszcze nie postanowi\'b3em. Nie robi\'ea unik\'f3w, jedynie jestem\par
szczery. Nie mam wystarczaj\'b9co du\'bfo informacji, by wiedzie\'e6, kt\'f3r\'b9 drog\'b9\par
powinienem p\'f3j\'9c\'e6.\par
- Nie rozumiem.\par
R\'eace zaczyna\'b3y jej dr\'eatwie\'e6 od trzymania w g\'f3rze sp\'f3dnicy, wi\'eac podda\'b3a\par
si\'ea i od\'b3o\'bfy\'b3a wilgotne jeszcze ubranie na bok. Potem com\'ea\'b3a si\'ea, przykry\'b3a\par
nogi i usiad\'b3a obok Harrisona, tak blisko, \'bfe jej prawe rami\'ea dotyka\'b3o jego\par
r\'eaki.\par
Patrzy\'b3a w ogie\'f1, zahipnotyzowana ta\'f1cem p\'b3omieni. Nie chcia\'b3a dopu\'9cci\'e6\par
my\'9cli, \'bfe Harrison m\'f3g\'b3by wyjecha\'e6, w\'b3a\'9cnie teraz, gdy postanowi\'b3a si\'ea w nim\par
zakocha\'e6. Pr\'f3bowa\'b3a wi\'eac my\'9cle\'e6 o czym\'9c innym.\par
- Musisz by\'e6 g\'b3odny. Ch\'eatnie poszukam czego\'9c do jedzenia.\par
- Gdzie? - spyta\'b3.\par
- Tam. - Machn\'ea\'b3a r\'eak\'b9 w stron\'ea g\'f3r.\par
- Nie jestem bardzo g\'b3odny. Je\'9cli ty jeste\'9c, to wyjd\'ea i poszukam czego\'9c\par
do jedzenia.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea, ale nie spojrza\'b3a na niego. W g\'b3osie Harrisona s\'b3ycha\'e6\par
by\'b3o arogancj\'ea.\par
- Nie mia\'b3e\'9c cz\'easto okazji, by nocowa\'e6 w takich warunkach, prawda?\par
- Szczerze m\'f3wi\'b9c, robi\'b3em to cz\'easto podczas s\'b3u\'bfby - odpar\'b3.\par
- Chodzi ci o wojsko?\par
- Tak.\par
- Opowiedz mi o Londynie. Jak si\'ea mieszka w takim mie\'9ccie?\par
- Jest pi\'eakny. Architektura jest wspania\'b3a. Cole doceni\'b3by jako\'9c\'e6 materia\'b3\'f3w i wykonania. Chyba podoba\'b3oby ci si\'ea \'bfycie w Londynie - doda\'b3. - Po\par
przyzwyczajeniu si\'ea do r\'f3\'bfnic.\par
Nie potrafi\'b3a wyobrazi\'e6 sobie \'bfycia w mie\'9ccie. Raj by\'b3 tym, czego potrzebowa\'b3a i pragn\'ea\'b3a. Dlaczego Harrison nie chcia\'b3 tego zrozumie\'e6?\par
- Czy w Szkocji lub Anglii musia\'b3e\'9c kiedy\'9c nocowa\'e6 w takich warunkach\par
z kobiet\'b9?\par
Harrison pr\'f3bowa\'b3 si\'ea roze\'9cmia\'e6.\par
- By\'b3bym ju\'bf \'bfonaty, gdybym to zrobi\'b3.\par
- Dlaczego?\par
- Reputacja tej kobiety by\'b3aby zrujnowana. Ma\'b3\'bfe\'f1stwo by\'b3oby jedynym\par
wyj\'9cciem z honorem.\par
- A gdyby nic si\'ea nie zdarzy\'b3o? Gdyby by\'b3o r\'f3wnie niewinnie, jak dzisiaj?\par
- Nie zrobi\'b3oby to \'bfadnej r\'f3\'bfnicy - odpowiedzia\'b3. - By\'b3aby i tak pot\'eapio-\par
na.\par
- A co z m\'ea\'bfczyzn\'b9? Co by si\'ea tobie sta\'b3o?\par
- Niewiele - przyzna\'b3 po chwili zastanowienia. - Oczywi\'9ccie, nie zawsze.\par
Gdyby pochodzi\'b3a ze znanej rodziny, lub jaki\'9c wp\'b3ywowy przyjaciel postano-\par
wi\'b3by jej pom\'f3c, to mo\'bfliwe, \'bfe nie zosta\'b3aby odrzucona przez towarzystwo.\par
Ma\'b3o prawdopodobne - doda\'b3 - ale mo\'bfliwe. Zanim zbyt surowo ocenisz\par
Anglik\'f3w, chcia\'b3bym ci przypomnie\'e6, \'bfe w Nowym Jorku jest dok\'b3adnie tak\par
samo.\par
- To nie moje \'9crodowisko - stwierdzi\'b3a stanowczo. - W tych stronach nie\par
mamy czasu na takie bzdury.\par
Nag\'b3a my\'9cl bardzo j\'b9 rozbawi\'b3a.\par
- Je\'9cli to, co m\'f3wisz, jest prawd\'b9, to b\'ead\'b9c w Anglii musia\'b3by\'9c si\'ea ze mn\'b9\par
jutro o\'bfeni\'e6. Tam ludzie te\'bf maj\'b9 w\'b3asny raj, prawda?\par
- Tak - zapewni\'b3 j\'b9. - S\'b9 tam r\'f3wnie pi\'eakne miejsca, nie tkni\'eate ludzk\'b9\par
stop\'b9.\par
- Szczerze m\'f3wisz?\par
- Szczerze.\par
- A co z moim pierwszym pytaniem? Musieliby\'9cmy wzi\'b9\'e6 \'9club?\par
Obr\'f3ci\'b3a si\'ea w jego stron\'ea, on powoli zrobi\'b3 to samo. Zobaczy\'b3a b\'b3ysk\par
w jego oczach oraz jeszcze co\'9c, czego nie potrafi\'b3a dok\'b3adnie opisa\'e6.\par
- Chyba nie - odpowiedzia\'b3. - M\'f3j pracodawca jest bardzo wp\'b3ywowym\par
cz\'b3owiekiem i na pewno by ci pom\'f3g\'b3.\par
Mary Roses zrobi\'b3a bardzo skwaszon\'b9 min\'ea. Roze\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
Od opierania si\'ea o kamienn\'b9 \'9ccian\'ea zacz\'ea\'b3a j\'b9 bole\'e6 szyja. Podnios\'b3a si\'ea\par
na kolana, obr\'f3ci\'b3a w stron\'ea Harrisona i usiad\'b3a na pi\'eatach. Bokiem uda\par
dotyka\'b3a jego nogi.\par
Harrison po raz kolejny pr\'f3bowa\'b3 nie my\'9cle\'e6 o jej blisko\'9cci i sk\'b9pym\par
ubiorze. Pomaga\'b3o, gdy patrzy\'b3 na jej czo\'b3o - niewiele oczywi\'9ccie, ale by\'b3\par
got\'f3w zadowoli\'e6 si\'ea tym, co mia\'b3.\par
- Zaczekaj, czemu si\'ea tak krzywisz? Powiedz mi, prosz\'ea, o czym my\'9clisz.\par
- O \'9cwi\'eato\'9cci.\par
Nie zrozumia\'b3a, a on nie mia\'b3 zamiaru jej o\'9cwieci\'e6.\par
- Jeste\'9c zagadkow\'b9 osob\'b9, Harrison. Najpierw si\'ea \'9cmiejesz, a za chwil\'ea\par
krzywisz niczym nied\'9fwied\'9f.\par
- Nied\'9fwiedzie si\'ea nie krzywi\'b9.\par
- To by\'b3a metafora.\par
- Kolejne s\'b3owo z waszej tablicy?\par
Pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Lubi\'ea to s\'b3owo. Brzmi... inteligentnie.\par
- Mary Roses, czy chcesz mnie zmusi\'e6 do wyj\'9ccia i pozostania na dworze?\par
- Dlaczego?\par
- Zachowujesz si\'ea prowokuj\'b9co.\par
- Naprawd\'ea? - Jego uwaga ucieszy\'b3a j\'b9.\par
- To, co przed chwil\'b9 powiedzia\'b3em, nie jest komplementem. Kusisz mnie\par
z premedytacj\'b9. Przesta\'f1.\par
Nie potrafi\'b3a ukry\'e6 rozbawienia.\par
- Teraz ty jeste\'9c pr\'f3\'bfna - mrukn\'b9\'b3 pod nosem.\par
Nie mog\'b3a si\'ea nie zgodzi\'e6.\par
- Kobieta lubi wiedzie\'e6, \'bfe jest atrakcyjna - wyt\'b3umaczy\'b3a. - Przestan\'ea\par
z tob\'b9 flirtowa\'e6, gdy tylko zrozumiem, co z\'b3ego robi\'ea.\par
- Mog\'b3aby\'9c zacz\'b9\'e6 od zdj\'eacia r\'eaki z mojego uda.\par
Nie zdawa\'b3a sobie sprawy z tego, gdzie po\'b3o\'bfy\'b3a d\'b3o\'f1. Natychmiast j\'b9\par
stamt\'b9d zdj\'ea\'b3a.\par
- Co dalej?\par
- Przesta\'f1 tak na mnie patrzy\'e6.\par
-Jak?\par
- Jakby\'9c chcia\'b3a, bym ci\'ea poca\'b3owa\'b3.\par
- Ale ja chc\'ea, \'bfeby\'9c mnie poca\'b3owa\'b3.\par
- Nie dojdzie do tego, wi\'eac przesta\'f1 - nakaza\'b3 ponownie.\par
Poprawi\'b3a koc przykrywaj\'b9cy jej nogi, po czym po\'b3o\'bfy\'b3a r\'eace na kolanach.\par
- Co by si\'ea sta\'b3o, gdyby nikt nas nie odkry\'b3?\par
- Gdzie?\par
- W Anglii, po razem sp\'eadzonej nocy?\par
My\'9cla\'b3, \'bfe sko\'f1czyli ju\'bf ten temat. Najwyra\'9fniej ci\'b9gle fascynowa\'b3y j\'b9\par
zwyczaje \'9crodowiska, w kt\'f3rym kiedy\'9c \'bfy\'b3.\par
- Kto\'9c na pewno by to odkry\'b3. Plotki roznosz\'b9 si\'ea szybciej ni\'bf zaraza.\par
Ka\'bfdy wie wszystko o \'bfyciu innych.\par
- Wiesz, co bym wtedy zrobi\'b3a?\par
-Nie.\par
- Da\'b3abym im co\'9c, o czym mogliby rozmawia\'e6. Wszyscy musz\'b9 by\'e6\par
strasznie znudzeni, je\'9cli tak si\'ea interesuj\'b9 cudzymi sprawami. By\'b3abym wi\'eac\par
niedyskretna. Gdybym kocha\'b3a m\'ea\'bfczyzn\'ea, z kt\'f3rym sp\'eadzi\'b3am noc, gdybym\par
wiedzia\'b3a, \'bfe chce si\'ea ze mn\'b9 o\'bfeni\'e6, a ja te\'bf bym tego pragn\'ea\'b3a, to wtedy...\par
Harrison zakry\'b3 jej r\'eak\'b9 usta.\par
- Nie, nie zrobi\'b3aby\'9c tego. Musia\'b3aby\'9c dba\'e6 o swoj\'b9 cze\'9c\'e6. Pozosta\'b3aby\'9c\par
wierna sobie, takiej, jaka jeste\'9c.\par
Odezwa\'b3a si\'ea dopiero po jakim\'9c czasie. Musia\'b3a przyzna\'e6 mu racj\'ea.\par
- Rzeczywi\'9ccie - powiedzia\'b3a. - Jednak \'bfycie upad\'b3ej kobiety wydaje mi\par
si\'ea do\'9c\'e6 fascynuj\'b9ce. Pewnie zawsze ubiera\'b3abym si\'ea na czerwono.\par
Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Pomy\'9cl o kosztach - poradzi\'b3.\par
Spojrza\'b3a w niebo.\par
- Zawsze prawnik - szepn\'ea\'b3a. - Dobrze. Pomy\'9clmy o kosztach. Powiesz\par
mi wszystko na ten temat, prawda?\par
Pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Je\'9cli stracisz cz\'b9stk\'ea siebie, to w ko\'f1cu stracisz siebie ca\'b3\'b9 - zauwa\'bfy\'b3.\par
- Masz racj\'ea, Harrison.\par
On nie zda\'b3 sobie jednak sprawy, \'bfe Mary Roses si\'ea z nim zgadza.\par
- Je\'9cli stracisz siebie, to stracisz wszystko.\par
- Innymi s\'b3owy nie poca\'b3ujesz mnie.\par
- Widz\'ea, \'bfe dobrze mnie zrozumia\'b3a\'9c.\par
- Masz si\'f1ce na ca\'b3ej klatce piersiowej. I na szyi. Mog\'ea si\'ea za\'b3o\'bfy\'e6, \'bfe\par
z ty\'b3u jeste\'9c ca\'b3y czarno-niebieski.\par
- Nie dam ci okazji, by to sprawdzi\'e6.\par
Si\'eagn\'ea\'b3a r\'eak\'b9 i dotkn\'ea\'b3a st\'b3uczenia w pobli\'bfu jego lewego ramienia. Cie-\par
p\'b3ymi czubkami palc\'f3w musn\'ea\'b3a jego sk\'f3r\'ea.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe Mary Roses nie zdaje sobie sprawy z tego, co robi. By\'b3a\par
wyra\'9fnie zmartwiona jego poobijanym cia\'b3em.\par
Gdy dotkn\'ea\'b3a siniaka w pobli\'bfu p\'eapka, schwyci\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea.\par
- Powiniene\'9c dba\'e6 o siebie - powiedzia\'b3a. - Uwa\'bfam, \'bfe nie powiniene\'9c\par
jecha\'e6 z moimi bra\'e6mi po byd\'b3o, kt\'f3re kupili\'9cmy.\par
- Dlaczego?\par
- Bo skr\'eacisz sobie pewnie kark.\par
- Widz\'ea, \'bfe masz do mnie du\'bfe zaufanie.\par
- Wierz\'ea w ciebie.\par
Delikatny szept poruszy\'b3 go do g\'b3\'eabi. Jej wiara w niego by\'b3a wzruszaj\'b9ca.\par
Patrzyli sobie prosto w oczy przez zapieraj\'b9c\'b9 dech w piersiach chwil\'ea, po\par
czym odwr\'f3cili si\'ea od siebie. \'afadne z nich nie by\'b3o gotowe podj\'b9\'e6 kolejnego\par
kroku. Harrison wiedzia\'b3, \'bfe j\'b9 kocha, ale nie m\'f3g\'b3 tego wyzna\'e6, gdy\'bf by\'b3yby\par
to puste s\'b3owa w obliczu przysz\'b3o\'9cci sp\'eadzonej oddzielnie. Najpierw musia\'b3by\par
zadeklarowa\'e6 swoje zamiary lordowi Elliottowi i udowodni\'e6 mu, \'bfe ma\par
wystarczaj\'b9c\'b9 niezale\'bfno\'9c\'e6 finansow\'b9, by zapewni\'e6 jego c\'f3rce takie \'bfycie,\par
jakiego Elliott dla niej pragn\'b9\'b3.\par
Mary Roses ba\'b3a si\'ea zakocha\'e6 w Harrisonie. Chcia\'b3a ochroni\'e6 swoje serce\par
przed zranieniem. Szczerze i otwarcie m\'f3wi\'b3 o mo\'bfliwo\'9cci opuszczenia jej,\par
a ona nie mia\'b3a prawa przeszkadza\'e6 mu w realizowaniu jego przeznaczenia\par
i marze\'f1.\par
Jestem strasznie praktyczna, uzna\'b3a z du\'bf\'b9 doz\'b9 obrzydzenia. Nie skorzysta\par
z pierwszej lepszej okazji, dop\'f3ki nie b\'eadzie pewna wyniku. Desperacko\par
pragn\'ea\'b3a si\'ea ochroni\'e6, ale ju\'bf teraz o ma\'b3o nie p\'b3aka\'b3a na my\'9cl o przysz\'b3o\'9cci\par
bez Hamsona.\par
- O czym tak my\'9clisz?\par
Wysun\'ea\'b3a r\'eak\'ea z jego d\'b3oni, po czym odpowiedzia\'b3a.\par
- Dzisiaj tutaj, jutro ju\'bf gdzie indziej. A ty o czym my\'9cla\'b3e\'9c?\par
- O latach, kt\'f3rych potrzebuj\'ea, by by\'e6 r\'f3wnym pod wzgl\'eadem fortuny\par
mojemu pracodawcy.\par
W obu g\'b3osach brzmia\'b3o wielkie zniech\'eacenie.\par
- Gdyby\'9cmy mieszkali w Londynie, to nie mia\'b3abym prawdopodobnie\par
w\'b9tpliwo\'9cci, \'bfe potrafisz zatroszczy\'e6 si\'ea o siebie.\par
- Prawdopodobnie? - Harrison uni\'f3s\'b3 brwi.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea. Uwielbia\'b3a, gdy m\'f3wi\'b3 tak gwa\'b3townym i zdenerwowa-\par
nym tonem. Wiedzia\'b3a, \'bfe wymusi\'b3a to na nim, gdy on stara\'b3 si\'ea zej\'9c\'e6 na\par
bezpieczniejsze, mniej osobiste tematy.\par
- Nie, nie \f1\'84prawdopodobnie". - Mary Roses zmieni\f0\'b3a zdanie. - Jestem\par
pewna, \'bfe potrafi\'b3by\'9c o siebie zadba\'e6.\par
- Mam nadziej\'ea.\par
- Nie my\'9cl\'ea o tobie \'9fle, przecie\'bf to niedorzeczne. Wierz\'ea w ciebie, Har-\par
risonie. Rozmawiamy teraz o twoim do\'9cwiadczeniu.\par
- Co jest nie w porz\'b9dku z moim do\'9cwiadczeniem \'bfyciowym?\par
- Za grosz go nie masz.\par
Poklepa\'b3a go po kolanie gestem przesadnej sympatii.\par
- Nigdy przedtem nie pracowa\'b3e\'9c z byd\'b3em. W\'b9tpi\'ea nawet, czy umiesz\par
u\'bfywa\'e6 lassa. Dlatego by\'b3oby to dla ciebie niebezpieczne. Czy zn\'f3w urazi\'b3am\par
twoje uczucia?\par
- Id\'9f ju\'bf spa\'e6.\par
Postanowi\'b3a nie obra\'bfa\'e6 si\'ea na ten grubia\'f1ski rozkaz.\par
- Jestem zm\'eaczona - przyzna\'b3a. - Bieganie w g\'f3r\'ea i w d\'f3\'b3 po tych\par
schodach szybko si\'ea nudzi.\par
- Czemu tak po nich biega\'b3a\'9c?\par
- Musia\'b3am zrobi\'e6 sprawunki.\par
- Dla Eleanor, prawda?\par
Mary Roses nie odpowiedzia\'b3a. Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Wiedzia\'b3, jak\par
m\'eacz\'b9ca by\'b3a ta wymagaj\'b9ca pannica. Widzia\'b3 Eleanor w akcji, gdy zabra\'b3a\par
si\'ea do Travisa. Chcia\'b3a, by co\'9c jej przyni\'f3s\'b3, i po dziesi\'eaciu minutach nadska-\par
kiwania najm\'b3odszy z braci uleg\'b3. Powiedzia\'b3 potem Harrisonowi, \'bfe zrobi\'b3by\par
wszystko, by zamilk\'b3a.\par
Mary Roses wyg\'b3adzi\'b3a koce i po\'b3o\'bfy\'b3a si\'ea na boku, trzymaj\'b9c plecy blisko\par
uda Hamsona. Pod\'b3o\'bfywszy r\'eace pod g\'b3ow\'ea przymkn\'ea\'b3a oczy.\par
- Jak d\'b3ugo pozwolisz, by Eleanor trzyma\'b3a ci\'ea na smyczy?\par
- Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, ledwo co przyjecha\'b3a. Ona nie trzyma mnie na smyczy.\par
Staram si\'ea tylko, by czu\'b3a si\'ea dobrze.\par
- Czy jest przynajmniej dla ciebie mi\'b3a, gdy nikogo nie ma w pobli\'bfu?\par
Mary Roses d\'b3ugo si\'ea zastanawia\'b3a, zanim odrzek\'b3a:\par
-Nie.\par
- Wi\'eac czemu si\'ea z ni\'b9 zadajesz?\par
Dziewczyna przewr\'f3ci\'b3a si\'ea na plecy i spojrza\'b3a na Hamsona. Spogl\'b9da\'b3\par
na ni\'b9 z g\'f3ry z gro\'9fnym wyrazem twarzy. Dziwne rzeczy denerwowa\'b3y tego\par
cz\'b3owieka.\par
- Dlaczego ty zadajesz si\'ea z MacHughiem?\par
- Dlaczego? Bo jest porz\'b9dnym, godnym zaufania koniem.\par
- Taka jest te\'bf Eleanor. Porz\'b9dna i godna zaufania.\par
- Nie mo\'bfesz by\'e6 tego pewna.\par
- Ty te\'bf nie mog\'b3e\'9c mie\'e6 pewno\'9cci, \'bfe tw\'f3j ko\'f1 b\'eadzie porz\'b9dny i godny\par
zaufania. Zaufa\'b3e\'9c instynktom, prawda?\par
- Nie. Wystarczy\'b3o jedno spojrzenie na MacHugha, bym wiedzia\'b3, dlaczego\par
sprawia k\'b3opoty. Jego blizny m\'f3wi\'b9 same za siebie.\par
- Tak samo jest z jej bliznami - zauwa\'bfy\'b3a. - Eleanor nosi je w sobie,\par
wi\'eac ludzie ich nie widz\'b9 i wyrz\'b9dzaj\'b9 jej jeszcze wi\'eaksz\'b9 krzywd\'ea. Cz\'easto\par
bywa \'9fle rozumiana.\par
Harrison osun\'b9\'b3 si\'ea w d\'f3\'b3, po\'b3o\'bfy\'b3 si\'ea na plecach, w\'b3o\'bfy\'b3 r\'eace pod g\'b3ow\'ea\par
i zacz\'b9\'b3 przygl\'b9da\'e6 si\'ea kamiennemu sklepieniu jaskini, my\'9cl\'b9c o Eleanor.\par
- Travis zamierza doprowadzi\'e6 do wyrzucenia jej.\par
- Nieprawda.\par
- Nie mo\'bfe chowa\'e6 si\'ea w stajni a\'bf do czasu jej wyjazdu, Mary Roses.\par
Douglas, jak zauwa\'bfy\'b3em, robi to samo. Zbyt wiele wymagasz od swoich braci.\par
Powinni mie\'e6 takie same prawa jak ty.\par
- Maj\'b9 dok\'b3adnie takie same prawa. - Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea w jego stron\'ea i opar\'b3a\par
g\'b3ow\'ea na \'b3okciu, tak aby by\'b3o jej wygodniej dyskutowa\'e6.\par
- Moi bracia nie s\'b9 zbyt cierpliwi - zacz\'ea\'b3a. - Ale mimo to wiedz\'b9, \'bfe\par
nie mog\'b9 jej wyrzuci\'e6. To nie by\'b3oby przyzwoite, a wszyscy moi bracia s\'b9\par
szlachetnymi lud\'9fmi.\par
- Istnieje \'b3atwy spos\'f3b zmuszenia Eleanor, by zachowywa\'b3a si\'ea porz\'b9dnie\par
- powiedzia\'b3 Harrison. Przesta\'b3 patrze\'e6 na sklepienie i spojrza\'b3 w oczy Mary\par
Roses, pozwalaj\'b9c si\'ea hipnotyzowa\'e6 ich intensywnym, osza\'b3amiaj\'b9cym kolo-\par
rem.\par
Mary Roses przysun\'ea\'b3a si\'ea w jego stron\'ea.\par
- Jaki? - spyta\'b3a.\par
- Gdy co\'9c nie skutkuje, to pr\'f3bujesz czego\'9c innego, prawda?\par
- Prawda - zgodzi\'b3a si\'ea.\par
- Czy Eleanor spodziewa si\'ea dostawa\'e6 codziennie \'9cniadanie do \'b3\'f3\'bfka?\par
- Tak mi powiedzia\'b3a.\par
- Co by si\'ea sta\'b3o, gdyby nikt nie zani\'f3s\'b3 na g\'f3r\'ea tacy?\par
- By\'b3aby w\'9cciek\'b3a.\par
- Oraz g\'b3odna - doda\'b3 Harrison. - Musia\'b3aby w ko\'f1cu zej\'9c\'e6 na d\'f3\'b3.\par
- Nie chcia\'b3abym tam wtedy by\'e6. Jej z\'b3o\'9c\'e6 bywa k\'b3opotliwa.\par
- Popisy.\par
- Popisy?\par
- Robi to na pokaz. Nie mo\'bfesz zwraca\'e6 uwagi na jej z\'b3o\'9c\'e6. Okre\'9cl swoje\par
stanowisko, przedstaw zasady obowi\'b9zuj\'b9ce w twoim domu i...\par
- Jakie zasady?\par
- Kiedy jecie, a kiedy nie - powiedzia\'b3. - Tego rodzaju.\par
- Rozumiem. A co potem?\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea diabelsko.\par
- Uciekaj, jakby si\'ea pod tob\'b9 pali\'b3o. Mo\'bfesz schowa\'e6 si\'ea w stajni razem\par
z bra\'e6mi.\par
Za\'9cmia\'b3a si\'ea.\par
- Wszyscy pokochaj\'b9 Eleanor, jak tylko j\'b9 zrozumiej\'b9.\par
- Tak d\'b3ugo, jak tu jest, powinna mie\'e6 swoje obowi\'b9zki. Zak\'b3adam,\par
oczywi\'9ccie, \'bfe Eleanor zamierza zosta\'e6 tu na d\'b3u\'bfej.\par
Mary Roses usiad\'b3a i pochyli\'b3a si\'ea nad nim.\par
- Powiem ci co\'9c, ale musisz obieca\'e6, \'bfe nie powiesz o tym Travisowi,\par
Dogulasowi ani Cole'owi.\par
- A co z Adamem?\par
- On ju\'bf wie.\par
Po\'b3o\'bfy\'b3a d\'b3o\'f1 na jego piersi. Jego serce omal si\'ea nie przekr\'eaci\'b3o. Nie m\'f3g\'b3\par
si\'ea powstrzyma\'e6 od dotkni\'eacia jej. D\'b3oni\'b9 przykry\'b3 jej delikatne palce.\par
- O czym nie chcesz, by twoi bracia wiedzieli?\par
- Eleanor nie opu\'9cci naszego domu.\par
- Chcesz powiedzie\'e6, \'bfe nie nast\'b9pi to szybko?\par
- Chc\'ea powiedzie\'e6, \'bfe nigdy.\par
- M\'f3j Bo\'bfe!\par
- Naprawd\'ea - szepn\'ea\'b3a. - Nie ma innego miejsca, dok\'b9d mog\'b3aby si\'ea uda\'e6.\par
Czy teraz ju\'bf rozumiesz? Ona nie ma \'bfadnej rodziny. Jej ojciec uciek\'b3 od niej\par
oraz przed policj\'b9. Uczyni\'b3 straszne rzeczy innym ludziom i sprawiedliwo\'9cci\par
musia\'b3o w ko\'f1cu sta\'e6 si\'ea zado\'9c\'e6.\par
- Jakie straszne rzeczy?\par
- Zabra\'b3 im pieni\'b9dze. Udawa\'b3, \'bfe jest inwestorem, a nim nie by\'b3.\par
- Zabra\'b3 ich oszcz\'eadno\'9cci?\par
-Tak.\par
- A co si\'ea sta\'b3o z jej matk\'b9?\par
- Dawno temu umar\'b3a. Eleanor jest ich jedynym dzieckiem, biedactwo.\par
- Nie ma \'bfadnych ciotek lub wuj\'f3w, do kt\'f3rych mog\'b3aby zwr\'f3ci\'e6 si\'ea\par
o pomoc?\par
- Nie - odpowiedzia\'b3a. - Ma przeciw sobie wi\'eakszo\'9c\'e6 mieszka\'f1c\'f3w\par
rodzinnego miasta. Nie ma ani jednej przyjaci\'f3\'b3ki.\par
- Nie dziwi mnie to zbytnio.\par
- Oka\'bf cho\'e6 troch\'ea wsp\'f3\'b3czucia.\par
- Czemu? Ty okazujesz go tyle, \'bfe starczy za nas oboje, kochanie.\par
Mary Roses otworzy\'b3a szerzej oczy.\par
- Powiedzia\'b3e\'9c do mnie kochanie.\par
- Przepraszam.\par
- Nie przepraszaj. To by\'b3o mi\'b3e. Powiedz to jeszcze raz.\par
- Nie. Rozmawiali\'9cmy o Eleanor - przypomnia\'b3 jej.\par
- Nie powinni\'9cmy o kimkolwiek rozmawia\'e6. To nieeleganckie.\par
- Chcia\'b3em tylko, by\'9c wiedzia\'b3a, co o niej my\'9cli Travis. Jest got\'f3w\par
zarz\'b9dzi\'e6 g\'b3osowanie i wyrzuci\'e6 twojego go\'9ccia z domu. Lepiej z nim poroz-\par
mawiaj.\par
Wyci\'b9gn\'ea\'b3a d\'b3o\'f1 spod jego r\'eaki, po czym pog\'b3adzi\'b3a go po policzku.\par
Szczecinka zarostu przyjemnie \'b3askota\'b3a j\'b9 w palce.\par
Harrison nie przerwa\'b3 jej pieszczot, gdy\'bf zbyt mu si\'ea to podoba\'b3o. Uj\'b9\'b3\par
d\'b3oni\'b9 jej kark i przeczesa\'b3 palcami jej jedwabne w\'b3osy.\par
Potem nagle przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie i poca\'b3owa\'b3 d\'b3ugo i mocno. Przycisn\'b9\'b3\par
jej brod\'ea, zmuszaj\'b9c do otworzenia ust. Uwodzi\'b3 j\'b9 bez ogr\'f3dek, ch\'ea\'e6\par
ponownego poczucia smaku jej ust by\'b3a silniejsza od rozs\'b9dku. Uzna\'b3, \'bfe nic\par
si\'ea nie stanie, je\'9cli poca\'b3uje j\'b9 na dobranoc. Wiedzia\'b3, \'bfe jest wystarczaj\'b9co\par
do\'9cwiadczony, by w odpowiednim momencie przerwa\'e6.\par
Mary Roses otworzy\'b3a usta, gdy tylko zrozumia\'b3a jego zamiary. Harrison\par
wnikn\'b9\'b3 mi\'eadzy jej wargi j\'eazykiem, jakby chc\'b9c posi\'b9\'9c\'e6 j\'b9 w ca\'b3o\'9cci. Zdawa\'b3o\par
mu si\'ea, \'bfe dziewczyna topnieje pod jego dotkni\'eaciem. Powstrzyma\'b3 jej\par
cichutkie westchnienie, po czym poca\'b3owa\'b3 j\'b9 jeszcze nami\'eatniej.\par
Obcowali \'bfe sob\'b9, stykaj\'b9c si\'ea ustami i j\'eazykami, dop\'f3ki nie poch\'b3on\'ea\'b3a jej\par
nami\'eatno\'9c\'e6. Przeszed\'b3 j\'b9 dreszcz po\'bf\'b9dania, jakiego jeszcze nigdy w \'bfyciu nie\par
czu\'b3a. W my\'9clach b\'b3aga\'b3a o wi\'eacej za ka\'bfdym razem, gdy jego j\'eazyk w\'9clizgiwa\'b3\par
si\'ea i wychodzi\'b3 z jej ust. Paznokciami wbi\'b3a si\'ea g\'b3\'eaboko w jego \'b3opatki, a ca\'b3ym\par
cia\'b3em tuli\'b3a si\'ea do Hamsona, m\'f3wi\'b9c mu bez s\'b3\'f3w, jak bardzo go pragnie.\par
Harrison pragn\'b9\'b3 jeszcze wi\'eacej, gdy us\'b3ysza\'b3 cichy odg\'b3os dobiegaj\'b9cy\par
z g\'b3\'eabi jej gard\'b3a.\par
By\'b3 to tylko jeden poca\'b3unek, a mimo to oboje dr\'bfeli, gdy wreszcie si\'ea\par
sko\'f1czy\'b3.\par
Po\'b3o\'bfy\'b3 g\'b3ow\'ea mi\'eadzy jej szyj\'b9 i ramieniem, pr\'f3buj\'b9c odzyska\'e6 zdrowy\par
rozs\'b9dek. Odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko, wdychaj\'b9c delikatne perfumy i jeszcze bardziej\par
si\'ea odurzy\'b3. Bo\'bfe, by\'b3a doskona\'b3a. Wydawa\'b3a si\'ea wspania\'b3a, jakby stworzona\par
dla ramion, kt\'f3rymi j\'b9 obejmowa\'b3.\par
- Harrison, ci\'ea\'bfko mi si\'ea oddycha. Musisz si\'ea troszk\'ea przesun\'b9\'e6.\par
Le\'bfa\'b3 na niej. Jak, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, do tego dosz\'b3o? Obejmowa\'b3 j\'b9 w talii\par
ramionami, cho\'e6 nie pami\'eata\'b3, by je tam k\'b3ad\'b3. Chc\'b9c oswobodzi\'e6 r\'eace, musia\'b3\par
razem z ni\'b9 przetoczy\'e6 si\'ea na bok.\par
Trzyma\'b3 j\'b9 dalej w obj\'eaciach, cho\'e6 przera\'bfa\'b3 go brak kontroli nad w\'b3asnym\par
cia\'b3em. Mia\'b3 kolano zaklinowane mi\'eadzy jej udami. Nie czu\'b3 przez spodnie jej\par
sk\'f3ry, ale wiedzia\'b3, \'bfe ca\'b3e jej cia\'b3o jest delikatne niczym jedwab. Na my\'9cl\par
o tym jego cz\'b3onek twardnia\'b3 jeszcze bardziej.\par
Obejmowa\'b3a ramionami szyj\'ea Hamsona, a jej palce ci\'b9gle go g\'b3adzi\'b3y, nie\par
pozwalaj\'b9c mu si\'ea skupi\'e6.\par
Unios\'b3a si\'ea do g\'f3ry i poca\'b3owa\'b3a go w brod\'ea, po czym spr\'f3bowa\'b3a\par
wydosta\'e6 si\'ea z jego obj\'ea\'e6. Nale\'bfa\'b3o to zrobi\'e6 w tej sytuacji. Nie mog\'b3a si\'ea\par
jednak do tego zmusi\'e6, tak cudownie by\'b3o le\'bfe\'e6 w jego ramionach.\par
Wetkn\'ea\'b3a g\'b3ow\'ea pod jego brod\'ea i zamkn\'ea\'b3a oczy.\par
- Czy mogliby\'9cmy tak spa\'e6? B\'eadzie nam wtedy ciep\'b3o - zapewni\'b3a. -\par
Chocia\'bf przez chwil\'ea?\par
Poca\'b3owa\'b3 czubek jej g\'b3owy.\par
- Tylko przez kr\'f3tk\'b9 chwil\'ea - zgodzi\'b3 si\'ea.\par
Cofn\'ea\'b3a si\'ea odrobin\'ea; chcia\'b3a patrze\'e6 na niego m\'f3wi\'b9c mu dobranoc. Jej\par
serce zacz\'ea\'b3o bi\'e6 szybciej, gdy zobaczy\'b3a czu\'b3o\'9c\'e6 w jego oczach.\par
- Twoje oczy s\'b9 teraz ciemne niczym nocne niebo. Jeste\'9c bardzo przystoj-\par
nym m\'ea\'bfczyzn\'b9.\par
Harrison obj\'b9\'b3 d\'b3o\'f1mi jej twarz.\par
- A ty jeste\'9c bardzo pi\'eakn\'b9 kobiet\'b9.\par
Potar\'b3 kciukiem jej wargi, kt\'f3re nabra\'b3y koloru i nabrzmia\'b3y pod wp\'b3ywem\par
jego poca\'b3unk\'f3w. Widz\'b9c jej zamglone nami\'eatno\'9cci\'b9 oczy nie m\'f3g\'b3 si\'ea\par
powstrzyma\'e6 przed ponownym poca\'b3unkiem.\par
- Jeste\'9c tak niesamowicie delikatna - wyszepta\'b3 tu\'bf przed zamkni\'eaciem jej\par
warg swoimi ustami. Poca\'b3unek by\'b3 silny, zach\'b3anny i niezwykle podniecaj\'b9cy.\par
Po\'bf\'b9danie rozpali\'b3o si\'ea w nich. R\'f3wnie szalona jak on, pragn\'ea\'b3a pozna\'e6 smak\par
i kszta\'b3t jego ust.\par
D\'b3onie Hamsona pie\'9cci\'b3y jej szyj\'ea, potem ramiona, po czym zsun\'ea\'b3y\par
si\'ea i dotar\'b3y do uroczych po\'9cladk\'f3w. Mary Roses porusza\'b3a si\'ea w jego\par
obj\'eaciach, ocieraj\'b9c si\'ea o jego cia\'b3o. Fala rozkoszy przep\'b3yn\'ea\'b3a przez jej cia\'b3o,\par
gdy przycisn\'ea\'b3a  \'b3ono do jego kolana.  Przechyliwszy g\'b3ow\'ea ponow-\par
nie j\'b9 poca\'b3owa\'b3, po czym zmieni\'b3 pozycj\'ea. Odsun\'b9\'b3 kolano i \'b3agod-\par
nie sk\'b3oni\'b3 j\'b9, by rozsun\'ea\'b3a nogi. Przycisn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie w miejscu,\par
gdzie styka\'b3y si\'ea jej uda, powstrzyma\'b3 ustami wydobywaj\'b9cy si\'ea z niej\par
j\'eak, po czym sam wyda\'b3 z siebie pomruk rozkoszy. Jedyne czego pragn\'b9\'b3, to\par
by j\'b9 zaspokoi\'e6.\par
Nami\'eatno\'9c\'e6 przeskakiwa\'b3a niczym b\'b3yskawica mi\'eadzy ich cia\'b3ami. Harrison\par
czu\'b3, \'bfe ci\'b9gle ma jej za ma\'b3o. Jego r\'eaka wnikn\'ea\'b3a pod flanelow\'b9 koszul\'ea,\par
chc\'b9c pie\'9cci\'e6 j\'b9 w bardziej intymnych miejscach. Odsun\'b9\'b3 na bok delikatny\par
materia\'b3 staniczka i \'9cmia\'b3o obj\'b9\'b3 jej pier\'9c. Jego kciuk pociera\'b3 sutek, dop\'f3ki\par
ten nie sta\'b3 si\'ea tward\'b9 grudk\'b9, kt\'f3r\'b9 jego usta mog\'b3y poch\'b3on\'b9\'e6.\par
Pieszczoty by\'b3y wspania\'b3e. J\'eacza\'b3a, a jej cia\'b3o wygi\'ea\'b3o si\'ea w \'b3uk, prosz\'b9c\par
o wi\'eacej.\par
Chcia\'b3a go obejmowa\'e6 przez ca\'b3\'b9 wieczno\'9c\'e6. Pragn\'ea\'b3a blisko\'9cci jego cia\'b3a,\par
delikatno\'9cci, z jak\'b9 j\'b9 trzyma\'b3. Jej palce czu\'b3y si\'b3\'ea napi\'eatych mi\'ea\'9cni i chwali\'b3y\par
pod niebiosa wiedz\'ea, \'bfe ka\'bfd\'b9 delikatn\'b9 pieszczot\'b9 sprawia\'b3a mu tyle przyje-\par
mno\'9cci, ile on dawa\'b3 jej. Wiedzia\'b3a to s\'b3ysz\'b9c pozbawione sensu, s\'b3odkie, pe\'b3ne\par
mi\'b3o\'9cci s\'b3owa, kt\'f3re szepta\'b3 jej do ucha.\par
By\'b3a zniewolona jego blisko\'9cci\'b9. Wiedzia\'b3a, \'bfe jest wystarczaj\'b9co silny, by\par
j\'b9 zgnie\'9c\'e6, ale pami\'eata\'b3a te\'bf, \'bfe by\'b3 got\'f3w odda\'e6 \'bfycie w jej obronie. Czu\'b3a\par
s\'b3ony posmak jego sk\'f3ry, k\'b3ad\'b9c wilgotne poca\'b3unki na jego szyi, wch\'b3ania\'b3a\par
jego m\'easki zapach, mieszaj\'b9cy si\'ea z jej w\'b3asnym. Ich serca bi\'b3y szale\'f1czo\par
w cudownej harmonii.\par
Jego pieszczoty sta\'b3y si\'ea bardziej zdecydowane, gdy\'bf zach\'eaca\'b3y go jej ciche\par
szepty. Pragn\'b9\'b3 zbli\'bfy\'e6 si\'ea do \'9fr\'f3d\'b3a jej ciep\'b3a, dotkn\'b9\'e6 tego, co najbardziej pragn\'b9\'b3\par
posi\'b9\'9c\'e6. Jego r\'eaka w\'9clizgn\'ea\'b3a si\'ea mi\'eadzy jej uda, a cia\'b3o przeszed\'b3 jeszcze jeden\par
nieopanowany dreszcz po\'bf\'b9dania. Jej sk\'f3ra by\'b3a s\'b3odka i jedwabista - tak, jak si\'ea\par
tego spodziewa\'b3. Jego palce wnikn\'ea\'b3y pod jej ubranie i wreszcie znalaz\'b3y. Przesta\'b3\par
nad sob\'b9 panowa\'e6, gdy dotkn\'b9\'b3 i poczu\'b3 ciep\'b3\'b9 wilgo\'e6 mi\'eadzy jej nogami. Rozpala\'b3\par
w niej ogie\'f1, zasilaj\'b9c go w\'b3asnym p\'b3omieniem. Jego palce pociera\'b3y ukryte\par
miejsce. Wiedzia\'b3, \'bfe doprowadzi j\'b9 to do szale\'f1stwa. Niemal\'bfe wybuchn\'b9\'b3 czuj\'b9c,\par
jak jej cia\'b3o wygina si\'ea, i s\'b3ysz\'b9c cichy krzyk ekstazy.\par
Nie mia\'b3 zamiaru przesta\'e6. Zacz\'b9\'b3 rozpina\'e6 guziki spodni. Trz\'eas\'b9cymi si\'ea\par
r\'eakami z trudem odpi\'b9\'b3 pierwszy z nich.\par
Cho\'e6 twardy cz\'b3onek Hamsona naciska\'b3 na jej cia\'b3o, nie czu\'b3a si\'ea przestra-\par
szona ani zak\'b3opotana. W g\'b3\'eabi serca wiedzia\'b3a, \'bfe przestanie jej dotyka\'e6, gdy\par
tylko o to poprosi.\par
Ca\'b3kowicie ufa\'b3a Harrisonowi. By\'b3 cz\'b3owiekiem honoru i zrobi\'b3by dla niej\par
wszystko, o co go poprosi, pod warunkiem \'bfe nie przyniesie to ujmy jego honorowi.\par
Na Boga, o co go teraz prosi\'b3a? Czy nie po\'9cwi\'eaca\'b3 swego honoru, by j\'b9\par
zaspokoi\'e6?\par
Ze wstydu zrobi\'b3o jej si\'ea niedobrze. Nie mog\'b3a ryzykowa\'e6.\par
Nagle zamar\'b3a i zacisn\'ea\'b3a oczy, nie chc\'b9c si\'ea rozp\'b3aka\'e6.\par
- Musimy ju\'bf przesta\'e6.\par
Powiedzia\'b3a to przerywanym szeptem w pobli\'bfu jego szyi. Cho\'e6 us\'b3ysza\'b3\par
jej s\'b3owa, potrzebowa\'b3 troch\'ea czasu, by na nie zareagowa\'e6.\par
Potem wypu\'9cci\'b3 powietrze, zacisn\'b9\'b3 szcz\'eaki i z wielkim trudem odsun\'b9\'b3 si\'ea\par
od niej. Czu\'b3 si\'ea, jakby umiera\'b3.\par
Czu\'b3 fizyczny b\'f3l z powodu w\'b3asnej frustracji i g\'b3upoty. Doprowadza\'b3o go\par
to do szale\'f1stwa. Co, na Boga, sobie my\'9cla\'b3? Straci\'b3 panowanie nad sob\'b9 i od\par
jakiego\'9c ju\'bf czasu w og\'f3le nie my\'9cla\'b3. Jeszcze przy \'bfadnej kobiecie nie\par
zachowywa\'b3 si\'ea tak, jak przy Mary Roses. By\'b3a na pewno inna, a tak\'bfe bardziej\par
niebezpieczna.\par
Mary Roses tak\'bfe mia\'b3a k\'b3opoty ze z\'b3apaniem oddechu. Poczu\'b3a si\'ea opusz-\par
czona i samotna, gdy tylko Harrison odsun\'b9\'b3 si\'ea od niej. Z zimna i \'bfalu\par
przeszed\'b3 j\'b9 dreszcz. Czu\'b3a si\'ea poni\'bfona swoim zawstydzaj\'b9cym zachowaniem.\par
\'afaden m\'ea\'bfczyzna nie dotyka\'b3 jej jeszcze w tak intymnych miejscach. G\'b3aska\'b3\par
jej piersi, jej brzuch, jej po\'9cladki, jej... O Bo\'bfe, chyba oszala\'b3a. Nie mog\'b3a\par
powstrzyma\'e6 zbieraj\'b9cych si\'ea w oczach \'b3ez.\par
Co by si\'ea sta\'b3o, gdyby nie kaza\'b3a mu przesta\'e6? Dobrze zna\'b3a odpowied\'9f.\par
Poprosi\'b3by j\'b9 o r\'eak\'ea.\par
Nie by\'b3a to przyjemna my\'9cl. Wr\'eacz przeciwnie, przera\'bfa\'b3a j\'b9. Zrobi\'b3by to,\par
gdy\'bf jest prawym cz\'b3owiekiem. Jedynie B\'f3g m\'f3g\'b3 wiedzie\'e6, jak bardzo\par
Harrison by\'b3 przyzwyczajony do ci\'ea\'bfaru odpowiedzialno\'9cci. Jego ramiona ju\'bf\par
dawno powinny by\'b3y opa\'9c\'e6 od odpowiedzialno\'9cci, kt\'f3r\'b9, dobrze wiedzia\'b3a,\par
nosi\'b3 na swoich barkach ju\'bf jako ma\'b3y ch\'b3opiec. Odpowiedzialno\'9c\'e6 pozbawi\'b3a\par
go dzieci\'f1stwa.\par
Niczego wi\'eacej nie chcia\'b3a mu ju\'bf zabiera\'e6. Zrobi\'b3o jej si\'ea niedobrze i\par
o ma\'b3o nie zwymiotowa\'b3a ze wstydu. Zmuszanie m\'ea\'bfczyzny do ma\'b3\'bfe\'f1stwa\par
z powodu w\'b3asnej \'bf\'b9dzy by\'b3o czym\'9c wi\'eacej ni\'bf powodem do wstydu. By\'b3o\par
niewybaczalne.\par
Usiad\'b3a ty\'b3em do Hamsona i patrz\'b9c na \'9ccian\'ea wyg\'b3adzi\'b3a koce. W\'b3osy\par
opada\'b3y jej na twarz, wi\'eac niecierpliwie odsun\'ea\'b3a je do ty\'b3u. Dopiero wtedy\par
zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe trz\'eas\'b9 si\'ea jej r\'eace.\par
Wiedzia\'b3a, \'bfe musi si\'ea odezwa\'e6, przeprosi\'e6 go jako\'9c i wyt\'b3umaczy\'e6 swoje\par
zachowanie, ale nie mog\'b3a znale\'9f\'e6 odpowiednich s\'b3\'f3w.\par
Harrisonowi nie by\'b3o wygodnie le\'bfe\'e6. Usiad\'b3 wi\'eac, opieraj\'b9c si\'ea plecami\par
o kamienn\'b9 \'9ccian\'ea. Lodowaty kamie\'f1 ch\'b3odzi\'b3 jego ramiona.\par
Nadal jej pragn\'b9\'b3. Czu\'b3 j\'b9 na swoich ustach i usi\'b3owa\'b3 nie my\'9cle\'e6, jak by\'b3o\par
wspaniale, jaka by\'b3a s\'b3odka i gor\'b9ca, jak wilgotna i...\par
- Cholera! - S\'b3owo zabrzmia\'b3o raczej jak warkni\'eacie.\par
Mary Roses odwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Hamsona. W jego oczach by\'b3 ch\'b3\'f3d, kt\'f3ry\par
zawstydza\'b3 j\'b9 bardziej od w\'b3asnego poczucia winy.\par
Patrzy\'b3 na ni\'b9 przez dobr\'b9 minut\'ea i u\'9cwiadomi\'b3 sobie, \'bfe zn\'f3w budzi si\'ea\par
w nim po\'bf\'b9danie. Nami\'eatno\'9c\'e6 nadal przes\'b3ania\'b3a mg\'b3\'b9 jej oczy, a jej wargi\par
by\'b3y nabrzmia\'b3e od poca\'b3unk\'f3w. Podrapa\'b3 jej twarz zarostem. Zda\'b3 sobie\par
spraw\'ea, \'bfe \'9clady zadrapa\'f1 te\'bf go podniecaj\'b9. Wiedzia\'b3, \'bfe poczu\'b3by sw\'f3j\par
w\'b3asny zapach, gdyby tylko wzi\'b9\'b3 j\'b9 w ramiona. Gdyby wzi\'b9\'b3 j\'b9 zn\'f3w\par
w ramiona, poczu\'b3by sw\'f3j w\'b3asny zapach.\par
Do diab\'b3a, pozna\'b3 ka\'bfdy fragment jej cia\'b3a. Zacz\'b9\'b3 patrze\'e6 na sklepienie,\par
pr\'f3buj\'b9c wypali\'e6 w nim wzrokiem dziur\'ea.\par
- Zdajesz sobie spraw\'ea, do czego o ma\'b3o nie dosz\'b3o?\par
Skuli\'b3a si\'ea, s\'b3ysz\'b9c z\'b3o\'9c\'e6 w jego g\'b3osie.\par
- Tak - odpowiedzia\'b3a. - Dobrze to rozumiem. S\'b9dz\'ea, \'bfe nie powinni\'9cmy\par
si\'ea ju\'bf wi\'eacej tak... anga\'bfowa\'e6... To zbyt niebezpieczne.\par
- Jasne jak cholera, \'bfe niebezpieczne.\par
- Przykro mi - wyszepta\'b3a.\par
Nie mia\'b3 nic do powiedzenia na ten temat. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, by na niego\par
spojrze\'e6, i pasmo w\'b3os\'f3w zn\'f3w zakry\'b3o jej oko. Nerwowo odgarn\'ea\'b3a je do\par
ty\'b3u.\par
Jego w\'b3osy by\'b3y r\'f3wnie zmierzwione, jak jej w\'b3asne. Wygl\'b9da\'b3, jakby\par
dopiero co si\'ea obudzi\'b3. By\'b3 jej zdaniem najprzystojniejszym m\'ea\'bfczyzn\'b9 na\par
\'9cwiecie.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea od niego. Cisza zaczyna\'b3a j\'b9 denerwowa\'e6. Spojrza\'b3a na\par
ognisko i zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe prawie wygas\'b3o, wi\'eac natychmiast dorzuci\'b3a\par
do niego kilka ga\'b3\'b9zek.\par
- D\'b3ugo b\'eadziesz si\'ea gniewa\'e6?\par
- Id\'9f spa\'e6, Mary Roses, zanim zapomn\'ea o pilnowaniu twej czci.\par
Natychmiast na niego spojrza\'b3a.\par
- Czy dlatego przesta\'b3e\'9c?\par
- Nie - odpar\'b3. - Przesta\'b3em, bo mnie o to poprosi\'b3a\'9c.\par
Spojrza\'b3 na ni\'b9 ponownie i natychmiast troch\'ea si\'ea uspokoi\'b3. Widzia\'b3 \'b3zy\par
w jej oczach i nagle u\'9cwiadomi\'b3 sobie, \'bfe w og\'f3le nie my\'9cla\'b3 o jej uczuciach,\par
tak by\'b3 zaj\'eaty sob\'b9. Bo\'bfe, by\'b3 niez\'b3ym chamem! Nigdy jeszcze nie odczu\'b3a\par
takiej nami\'eatno\'9cci, \'9cwiadczy\'b3y o tym jej reakcje. Wypalaj\'b9ce j\'b9 od \'9crodka\par
pragnienie musia\'b3o by\'e6 przera\'bfaj\'b9ce.\par
- Co ma do tego moja cze\'9c\'e6, je\'9cli przesta\'b3e\'9c, bo ja ci\'ea o to poprosi\'b3am?\par
Harrison westchn\'b9\'b3. Nie m\'f3g\'b3 uwierzy\'e6, \'bfe musi to t\'b3umaczy\'e6.\par
- Kochanie, by\'b3em cholernie blisko odebrania ci dziewictwa i czci. Kilka\par
minut p\'f3\'9fniej bym to zrobi\'b3.\par
Uspokoi\'b3y j\'b9 nie tyle jego s\'b3owa, ile spos\'f3b, w jaki je powiedzia\'b3. Jego\par
g\'b3os by\'b3 \'b3agodniejszy, bardziej ludzki, niemal\'bfe kochaj\'b9cy. Instynktownie\par
rozlu\'9fni\'b3a ramiona i przesta\'b3a kurczowo zaciska\'e6 d\'b3onie.\par
- Wi\'eac dlatego si\'ea rozz\'b3o\'9cci\'b3e\'9c?\par
-Tak.\par
Odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko.\par
- O\'9cmielam si\'ea z tob\'b9 nie zgodzi\'e6.\par
- Naprawd\'ea? - U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea s\'b3ysz\'b9c nag\'b3\'b9 z\'b3o\'9c\'e6 w jej g\'b3osie.\par
Nie takiej reakcji spodziewa\'b3a si\'ea Mary Roses.\par
- Czujesz si\'ea chyba zadowolony z siebie i traktujesz to wszystko jak\par
przysta\'b3o na m\'ea\'bfczyzn\'ea, prawda?\par
- Nie wydaje mi si\'ea.\par
- Wi\'eac o\'9cwiec\'ea ci\'ea odrobink\'ea. Nie by\'b3e\'9c blisko odebrania mi czegokolwiek.\par
Mog\'b3am odda\'e6 ci moje dziewictwo i cze\'9c\'e6, ale postanowi\'b3am tego nie robi\'e6.\par
To ja poprosi\'b3am, by\'9c przesta\'b3. Ty by\'b3e\'9c zaj\'eaty rozpinaniem guzik\'f3w rozporka.\par
Pami\'eatasz jeszcze?\par
Gwa\'b3towno\'9c\'e6 jej g\'b3osu by\'b3a zaskakuj\'b9ca. Czu\'b3, \'bfe zn\'f3w wzbiera w nim\par
z\'b3o\'9c\'e6, tylko dlatego \'bfe przypomnia\'b3a mu o braku panowania nad sob\'b9.\par
- Powiedz mi, dlaczego przesta\'b3a\'9c.\par
Mary Roses potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Jeste\'9c prawnikiem. Sam to wykombinuj.\par
- Ba\'b3a\'9c si\'ea?\par
-Nie.\par
- Pos\'b3uchaj, wiem, \'bfe mnie pragn\'ea\'b3a\'9c. By\'b3a\'9c r\'f3wnie rozpalona, jak ja.\par
Ci\'b9gle jeszcze czuj\'ea na plecach \'9clady, jakie zrobi\'b3a\'9c mi paznokciami. Mam\par
nadziej\'ea, \'bfe pami\'eatasz jeszcze, gdzie znajdowa\'b3y si\'ea twoje r\'eace.\par
Czu\'b3a, \'bfe p\'b9sowieje, przypominaj\'b9c sobie w\'b3asne zachowanie. Obserwowa-\par
\'b3a, jak Harrison podci\'b9ga jedn\'b9 nog\'ea i obejmuje j\'b9 ramieniem. Podnieca\'b3 j\'b9\par
ka\'bfdy jego ruch.\par
Bo\'bfe, by\'b3a godna pogardy. Nie by\'b3a wiele lepsza od kr\'f3licy podczas rui.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe pami\'eatam, i nie jest mi przykro.\par
- Mnie tak\'bfe nie.\par
Emocja, z jak\'b9 to przyzna\'b3, rozgrza\'b3a j\'b9, ale spowodowa\'b3a te\'bf dreszcze.\par
W\'b3asne reakcje wydawa\'b3y si\'ea jej pozbawione sensu. Uzna\'b3a, \'bfe to jego wina,\par
gdy\'bf \'9cwiadomie doprowadza\'b3 j\'b9 do szale\'f1stwa.\par
- Przesta\'f1 tak na mnie patrzy\'e6.\par
-Jak?\par
- Dobrze wiesz.\par
On jednak nie wiedzia\'b3. Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea wi\'eac w stron\'ea ogniska.\par
- Ci\'b9gle nie powiedzia\'b3a\'9c, dlaczego kaza\'b3a\'9c mi przesta\'e6.\par
- A ty si\'ea nie poddasz, dop\'f3ki tego nie zrobi\'ea?\par
- Tak - przyzna\'b3 jej racj\'ea. - Je\'9cli nie ze strachu, to dlaczego? Podoba\'b3 ci\par
si\'ea spos\'f3b, w jaki ci\'ea dotyka\'b3em. Nie udawaj, \'bfe tak nie by\'b3o. Pami\'eatani twoje\par
reakcje. By\'b3a\'9c gor\'b9ca i wilgotna.\par
Ich spojrzenia spotka\'b3y si\'ea. Zn\'f3w patrzy\'b3 na ni\'b9 tak, \'bfe wydawa\'b3o jej si\'ea,\par
\'bfe zaraz si\'ea rozp\'b3ynie.\par
- Przesta\'f1 tak m\'f3wi\'e6 - rozkaza\'b3a g\'b3osem, kt\'f3ry wyda\'b3 jej si\'ea strasznie\par
s\'b3aby.\par
- Powiedz mi, czemu przesta\'b3a\'9c - za\'bf\'b9da\'b3 ponownie. - Wtedy przestan\'ea\par
ci to przypomina\'e6.\par
Zamkn\'ea\'b3a oczy. By\'b3a to jedyna metoda ucieczki od niego, jaka przysz\'b3a jej\par
do g\'b3owy.\par
- Jeste\'9c dosy\'e6 t\'eapy jak na prawnika. Nigdy nie przysz\'b3oby ci do g\'b3owy,\par
\'bfe zrobi\'b3am to dla twojego honoru, a nie mojej czci?\par
- Dla mojego honoru?\par
Widzia\'b3a, \'bfe jej nie wierzy. Wmawia\'b3a sobie, \'bfe nic jej to nie obchodzi.\par
Czy wszyscy m\'ea\'bfczy\'9fni s\'b9 r\'f3wnie aroganccy, jak Hamson i jej bracia? Mia\'b3a\par
szczer\'b9 nadziej\'ea, \'bfe tak nie jest.\par
- Tak, Hamson, dla twojego honoru - powt\'f3rzy\'b3a.\par
- M\'f3wisz na serio? M\'f3j honor... - wyszepta\'b3 Hamson.\par
C\'f3\'bf, do diab\'b3a, ci\'b9gle nie by\'b3 pewien, czy wierzy\'e6. Jednak dojrza\'b3 szczero\'9c\'e6\par
w jej oczach, gdy ponownie je otworzy\'b3a. Poczu\'b3 si\'ea jak ra\'bfony piorunem.\par
- Tw\'f3j honor - szepn\'ea\'b3a. Potem spojrza\'b3a na chwil\'ea w niebo i odwr\'f3ci\'b3a si\'ea.\par
By\'b3a najwyra\'9fniej zdegustowana jego zachowaniem. Nie mia\'b3 jednak czasu,\par
by o tym my\'9cle\'e6. Ca\'b3y wysi\'b3ek skupia\'b3 na zrozumieniu, jak si\'ea czuje, wiedz\'b9c,\par
\'bfe to ona go chroni\'b3a.\par
- Jeste\'9c bardziej ode mnie opanowana.\par
Przyznanie si\'ea do tego wiele go kosztowa\'b3o. Mary Roses pomy\'9cla\'b3a, \'bfe\par
zabrzmia\'b3o to tak, jakby by\'b3o dla niego obra\'9fliwe.\par
- Jakie to m\'easkie uwa\'bfa\'e6, \'bfe tylko m\'ea\'bfczyzna mo\'bfe my\'9cle\'e6 o tak szla-\par
chetnych rzeczach, jak honor i godno\'9c\'e6. Mo\'bfesz w to wierzy\'e6 lub nie, ale\par
kobiety te\'bf nieraz chroni\'b9 m\'ea\'bfczyzn. Nie jest to m\'f3j wymys\'b3. Takie s\'b9 fakty.\par
Nie s\'b3ysza\'b3e\'9c nigdy o Joannie d'Arc? Odda\'b3a \'bfycie za honor Francji i sw\'f3j\par
w\'b3asny.\par
- Joanna d'Arc? - Ch\'eatnie za\'9cmia\'b3by si\'ea z tego por\'f3wnania, ale nie chcia\'b3\par
zosta\'e6 zabity. - Nie wierz\'ea, by kiedykolwiek robi\'b3a to, co my w\'b3a\'9cnie robili\'9cmy.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe nie. By\'b3a przecie\'bf \'9cwi\'eat\'b9, na lito\'9c\'e6 bosk\'b9. Ja taka nie\par
jestem. Nie por\'f3wnywa\'b3am si\'ea z ni\'b9. Po prostu chcia\'b3am powiedzie\'e6, \'bfe nie\par
m\'f3g\'b3by\'9c odzyska\'e6 wewn\'eatrznego spokoju po przebytym ze mn\'b9 intymnym\par
stosunku.\par
- To by\'b3 intymny stosunek. Pami\'eatasz, gdzie by\'b3y moje palce?\par
- Och, id\'9f ju\'bf lepiej spa\'e6.\par
Odsun\'ea\'b3a si\'ea na skraj koca, jak najdalej od Hamsona. Przykry\'b3a si\'ea,\par
zamkn\'ea\'b3a oczy i pr\'f3bowa\'b3a zasn\'b9\'e6.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe powinien by\'b3 przesta\'e6 j\'b9 m\'eaczy\'e6, ale jej reakcje by\'b3y tak\par
czaruj\'b9ce, \'bfe nie m\'f3g\'b3 si\'ea powstrzyma\'e6. Gdy si\'ea wstydzi\'b3a, na jej twarzy\par
pojawia\'b3 si\'ea najpi\'eakniejszy na \'9cwiecie rumieniec.\par
By\'b3 wdzi\'eaczny, \'bfe si\'ea na niego zdenerwowa\'b3a. Chcia\'b3 wzbudzi\'e6 w niej z\'b3o\'9c\'e6\par
i wiedzia\'b3, \'bfe uda mu si\'ea, je\'9cli b\'ead\'b9 kontynuowa\'e6 sprzeczk\'ea. Nie by\'b3 chamem.\par
By\'b3o to szlachetne zachowanie, przynajmniej jego zdaniem. Rozz\'b3oszczona\par
Mary Roses pozostanie z dala od niego. \'afadna kobieta nie b\'eadzie si\'ea ca\'b3owa\'e6\par
z m\'ea\'bfczyzn\'b9, kt\'f3rego ma ochot\'ea zabi\'e6. Wydawa\'b3o mu si\'ea to bardzo rozs\'b9dne.\par
Do diab\'b3a, kogo pr\'f3bowa\'b3 oszuka\'e6? Tak naprawd\'ea stara\'b3 si\'ea siebie chroni\'e6.\par
Mary Roses udowodni\'b3a ju\'bf, \'bfe jest bardziej od niego opanowana. Potrzebowa\'b3\par
niewiele, by zapomnie\'e6 o swoich dobrych intencjach. Wystarczy\'b3o, by kiwn\'ea\'b3a\par
palcem w jego stron\'ea, by po chwili zn\'f3w na niej le\'bfa\'b3. Zasmakowa\'b3 raju i nie\par
musia\'b3 udawa\'e6, \'bfe nie by\'b3o to wspania\'b3e.\par
Tej nocy spa\'b3 niewiele. Rewolwer trzyma\'b3 w r\'eace przy boku i pilnie s\'b3ucha\'b3\par
ka\'bfdego d\'9fwi\'eaku. Przysn\'b9\'b3 na chwil\'ea mo\'bfe ze dwa razy. Za pierwszym razem\par
obudzi\'b3 go \'b3agodny \'b3opot. Kto\'9c lub co\'9c by\'b3o z nimi w jaskini. Hamson zamar\'b3\par
i uchyliwszy nieco powieki zobaczy\'b3 kobiet\'ea. Jego reakcja by\'b3a natych-\par
miastowa - zacisn\'b9\'b3 r\'eak\'ea na kolbie rewolweru le\'bf\'b9cego pod kocem. Wiele go\par
kosztowa\'b3o, by do niej nie strzeli\'e6, i dzi\'eakowa\'b3 Bogu, \'bfe na niego w tym\par
momencie nie patrzy\'b3a. Sta\'b3a nad Mary Roses z pikowan\'b9 ko\'b3dra w d\'b3oniach\par
i patrzy\'b3a na \'9cpi\'b9c\'b9 dziewczyn\'ea.\par
Szalona Corrie. Gdy.j\'b9 zobaczy\'b3, zacz\'b9\'b3 si\'ea zastanawia\'e6, czy ca\'b3kiem nie\par
postrada\'b3a zmys\'b3\'f3w. Twarz kobiety by\'b3a tak strasznie zniekszta\'b3cona, \'bfe chcia\'b3\par
si\'ea od niej odwr\'f3ci\'e6. Nie zrobi\'b3 tego oczywi\'9ccie. W og\'f3le si\'ea nie poruszy\'b3. Po\par
prostu czeka\'b3 na to, co Corrie zrobi.\par
Napatrzywszy si\'ea wystarczaj\'b9co, szalona Corrie przykry\'b3a Mary Roses\par
ko\'b3dr\'b9 i wysz\'b3a z jaskini. Nie wyda\'b3a przy tym \'bfadnego d\'9fwi\'eaku.\par
Chcia\'b3 j\'b9 zawo\'b3a\'e6, przynajmniej podzi\'eakowa\'e6, ale tego nie zrobi\'b3. Gdyby\par
chcia\'b3a by\'e6 zauwa\'bfona, toby ich obudzi\'b3a. Najwyra\'9fniej nie chcia\'b3a, a Harrison\par
by\'b3 got\'f3w to uszanowa\'e6.\par
Pocz\'b9tkowe obrzydzenie, jakie wzbudzi\'b3 w nim jej widok, napawa\'b3o go\par
teraz wstydem. Zamkn\'b9\'b3 jednak oczy i ponownie odp\'b3yn\'b9\'b3 w sen. Mary Roses\par
przysun\'ea\'b3a si\'ea ju\'bf bli\'bfej niego, ale czu\'b3 si\'ea bezpieczny wiedz\'b9c, \'bfe nie musi\par
martwi\'e6 si\'ea pokus\'b9 i swoim przera\'bfaj\'b9cym brakiem opanowania.\par
Gdy si\'ea obudzi\'b3, poczu\'b3, \'bfe jej twarz jest wci\'9cni\'eata w jego pachwin\'ea.\par
Pomy\'9cla\'b3, \'bfe jest ju\'bf w niebie, ale gdy tylko troch\'ea si\'ea rozbudzi\'b3, zrozumia\'b3,\par
\'bfe w rzeczywisto\'9cci poszed\'b3 prosto do czy\'9c\'e6ca. Mary Roses ju\'bf go nie uwodzi\'b3a.\par
Spa\'b3a g\'b3\'eabokim snem, \'bfe stopami wetkni\'eatymi pod jego brod\'ea. Po prostu\par
pr\'f3bowa\'b3a si\'ea ogrza\'e6.\par
Powoli odsuwa\'b3 si\'ea tak, by jej nie obudzi\'e6. Gdy ju\'bf to zrobi\'b3, wsta\'b3 tak\par
cicho, jak tylko potrafi\'b3, boso wyszed\'b3 z jaskini i stan\'b9\'b3 na deszczu.\par
Ani troch\'ea mu to nie pomog\'b3o.\par
11 lipca 1865\par
Droga Mamo Roses!\par
Dzisiaj s\'b9, moje urodziny. Bardzo chcia\'b3bym, \'bfeby\'9c mog\'b3a je tutaj Ze mn\'b9,\par
sp\'eadza\'e6.\par
Teraz, gdy wojna si\'ea ju\'bf sko\'f1czy\'b3a, b\'eadziesz mog\'b3a przyjecha\'e6 do swojej\par
rodziny. To b\'eadzie najlepszy prezent, jaki Tw\'f3j syn m\'f3g\'b3by dosta\'e6 na urodziny.\par
Modlimy si\'ea co wiecz\'f3r za dusz\'ea Lincolna. Pr\'f3buje si\'ea^ nie denerwowa\'e6\par
jego bezsensown\'b9, \'9cmierci\'b9, pocieszaj\'b9, mnie s\'b3owa jego ostatniego or\'eadzia\par
inauguracyjnego. Ten fragment lubi\'ca najbardziej:\par
\f1\'84Bez z\f0\'b3ej woli wobec kogokolwiek, nios\'b9c pomoc wszystkim potrzebuj\'b9cym,\par
broni\'b9c sprawy, kt\'f3r\'b9, dzi\'eaki Bo\'bfemu objawieniu uwa\'bfamy za s\'b3uszn\'b9,\par
doprowad\'9fmy do ko\'f1ca podj\'eate dzie\'b3o. Opatrzmy rany naszego narodu, otocz-\par
my opiek\'b9 tych, kt\'f3rzy cierpi\'b9, na polu walki, oraz wdowy i sieroty po nich -\par
uczy\'f1my wszystko, by osi\'b9gn\'b9\'e6 trwa\'b3y i sprawiedliwy pok\'f3j; pok\'f3j wewn\'eatrzny\par
i pok\'f3j z wszystkimi narodami \'9cwiata". *\par
Kocham Ci\'ea\par
Travis\par
Jaki\'9c skurwysyn strzeli\'b3 do nich, gdy wracali do domu, cho\'e6 Harrison\par
mia\'b3 si\'ea na baczno\'9cci. Gdy tylko zobaczy\'b3 b\'b3ysk metalu mi\'eadzy sosnami,\par
w miejscu gdzie zakr\'eaca\'b3 szlak, natychmiast zepchn\'b9\'b3 Mary Roses z konia,\par
wyci\'b9gn\'b9\'b3 sw\'f3j sze\'9cciostrza\'b3owiec i wystrzeli\'b3, o sekund\'ea za p\'f3\'9fno.\par
Pocisk napastnika trafi\'b3 go w prawy bok. Harrison nie zareagowa\'b3 na b\'f3l.\par
Pochyliwszy si\'ea w stron\'ea siod\'b3a Mary Roses skupi\'b3 uwag\'ea na rozpo\'9ccieraj\'b9cym\par
si\'ea przed nimi lesie. Gdyby wtedy znajdowa\'b3a si\'ea na swoim wierzchowcu, to\par
pocisk, kt\'f3ry go trafi\'b3, na pewno by j\'b9 zabi\'b3.\par
Gdy sobie to u\'9cwiadomi\'b3, przebra\'b3a si\'ea miarka.\par
- Le\'bf na ziemi - rozkaza\'b3.\par
Nie spojrza\'b3 nawet, na co upad\'b3a. Zmusi\'b3 MacHugha do pe\'b3nego galopu.\par
Jedyne, na czym mu zale\'bfa\'b3o, to dorwa\'e6 skurwysyna i zabi\'e6 go go\'b3ymi r\'eakami.\par
Dobrze si\'ea przyjrza\'b3 twarzy napastnika, ale ten zd\'b9\'bfy\'b3 uciec, zanim Harrison\par
dojecha\'b3 do kolejnego zakr\'eatu. Harrison ruszy\'b3 po \'9cwie\'bfych \'9cladach i rozczarowa\'b3\par
si\'ea widz\'b9c, \'bfe ko\'f1cz\'b9 si\'ea na kraw\'eadzi wysokiego, stromego zbocza nad rzek\'b9, do\par
kt\'f3rej tch\'f3rz musia\'b3 skoczy\'e6. Harrison mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe przynajmniej si\'ea utopi\'b3.\par
Zawr\'f3ci\'b3 i znalaz\'b3 Mary Roses siedz\'b9c\'b9 na kamieniu z rewolwerem w d\'b3oni.\par
Zdawa\'b3a si\'ea nie poruszona tym, co zasz\'b3o.\par
- Nic ci nie jest? - zapyta\'b3 Harrison opryskliwie i ze z\'b3o\'9cci\'b9.\par
- Nie, dzi\'eakuj\'ea. - Jej g\'b3os by\'b3 nijaki niczym szklanka wody - Czy m\'f3g\'b3by\'9c\par
przyprowadzi\'e6 Millie?\par
Harrison kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i poszed\'b3 szuka\'e6 klaczy. Gdy powr\'f3ci\'b3, zasta\'b3 Mary\par
Roses na \'9crodku drogi. Od\'b3o\'bfywszy bro\'f1 pr\'f3bowa\'b3a si\'ea uczesa\'e6.\par
Poda\'b3 jej wodze, po czym zacz\'b9\'b3 zsiada\'e6, chc\'b9c jej pom\'f3c. Mary Roses by\'b3a\par
jednak szybsza. Wsiad\'b3a na ko\'f1, u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do Hamsona i tr\'b9ci\'b3a Millie,\par
zach\'eacaj\'b9c j\'b9 do p\'f3j\'9ccia st\'eapa.\par
Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, zachowywa\'b3a si\'ea tak, jakby codziennie kto\'9c na ni\'b9 napada\'b3.\par
- Na pewno nic ci nie jest? - spyta\'b3 ponownie.\par
- M\'f3j ty\'b3ek b\'eadzie r\'f3wnie posiniaczony, jak tw\'f3j. Twardo wyl\'b9dowa\'b3am,\par
wrzuci\'b3e\'9c mnie w krzaki. Nast\'eapnym razem wystarczy, je\'9cli ka\'bfesz mi si\'ea pochyli\'e6.\par
Hamson pozwoli\'b3 jej jecha\'e6 przodem. Nie chcia\'b3, by zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe\par
przygl\'b9da si\'ea swojej ranie. Czu\'b3 wilgo\'e6 pod koszul\'b9, a gdy spojrza\'b3 w d\'f3\'b3,\par
zobaczy\'b3 rosn\'b9c\'b9 plam\'ea s\'b9cz\'b9cej si\'ea krwi.\par
Nie czu\'b3 si\'ea jednak tak, jakby by\'b3 powa\'bfnie ranny. Krew nie tryska\'b3a, co\par
uzna\'b3 za dobry znak. Dzi\'eakowa\'b3 Bogu, \'bfe pocisk przeszed\'b3 na wylot.\par
Powoli wyj\'b9\'b3 z juk\'f3w sk\'f3rzan\'b9 kamizelk\'ea, po czym w\'b3o\'bfy\'b3 j\'b9 tak szybko,\par
jak tylko m\'f3g\'b3. Wykrzywi\'b3 si\'ea z b\'f3lu, jaki spowodowa\'b3 ruch prawym ramie-\par
niem. Potem z wysi\'b3kiem u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, gdy\'bf Mary Roses odwr\'f3ci\'b3a si\'ea w jego\par
stron\'ea. Ponagli\'b3 MacHugha, chc\'b9c jecha\'e6 obok niej.\par
- Zimno ci? Mo\'bfesz otuli\'e6 si\'ea ko\'b3dr\'b9 Corrie - zaproponowa\'b3a.\par
- Jest mi dobrze - odpar\'b3. - A tobie nie zimno?\par
- Nie, moje ubranie zd\'b9\'bfy\'b3o wyschn\'b9\'e6. Jest pomi\'eate, ale ciep\'b3e. Z\'b3apa\'b3e\'9c\par
tego kogo\'9c, kto chcia\'b3 nas zabi\'e6?\par
- Nie. - Spojrza\'b3 na ni\'b9 nieprzyjemnym wzrokiem. Nie m\'f3g\'b3 nie zauwa\'bfy\'e6\par
jej opanowania. - Zachowujesz si\'ea tak, jakby takie rzeczy zdarza\'b3y si\'ea co\par
chwila. Czy tak tu jest?\par
- Nie, oczywi\'9ccie, \'bfe nie.\par
- Wi\'eac dlaczego jeste\'9c taka spokojna?\par
Zaczeka\'b3a, a\'bf j\'b9 dogoni, zanim odpowiedzia\'b3a.\par
- Bo ty nie jeste\'9c.\par
- Jaki nie jestem?\par
- Spokojny.\par
Wydawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe zachowuje si\'ea i m\'f3wi zupe\'b3nie spokojnie. Chyba\par
jednak tak nie by\'b3o.\par
- Twoje oczy przecz\'b9 temu, co m\'f3wisz.\par
- Co jest nie w porz\'b9dku z moimi oczami?\par
- Jest w nich ch\'b3\'f3d, z\'b3o\'9c\'e6... jeste\'9c w\'9cciek\'b3y, \'bfe nie dopad\'b3e\'9c tego m\'ea\'bfczy-\par
zny, prawda?\par
- Skoczy\'b3 ze ska\'b3y. Mam nadziej\'ea, \'bfe uton\'b9\'b3.\par
- Pewnie tak si\'ea sta\'b3o.\par
- Wi\'eac w og\'f3le si\'ea nie ba\'b3a\'9c?\par
- Pewnie, \'bfe si\'ea ba\'b3am.\par
- Gratuluj\'ea ci wi\'eac. Umiesz lepiej kry\'e6 swoje uczucia ni\'bf ja. Wydawa\'b3o\par
mi si\'ea, \'bfe jestem w tym mistrzem.\par
- Czy bycie mistrzem jest a\'bf tak wa\'bfne?\par
- W sali s\'b9dowej tak.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea i poklepa\'b3a go po kolanie.\par
- Jestem pewna, \'bfe radzisz sobie bardzo dobrze na sali s\'b9dowej.\par
- Jeste\'9c naprawd\'ea inna od wszystkich, Mary Roses, jak Boga kocham.\par
Nie wiedzia\'b3a, czy j\'b9 pochwali\'b3, czy obrazi\'b3. U\'9cmiecha\'b3 si\'ea, wi\'eac uzna\'b3a to\par
za pochwa\'b3\'ea.\par
- Mieszkaj\'b9c z Cole'em przyzwyczaili\'9cmy si\'ea do niespodzianek. Teraz jest\par
to cz\'ea\'9cci\'b9 naszego \'bfycia.\par
- Twoi bracia s\'b9 ju\'bf pewnie w domu.\par
- Pewnie tak. Gdzie\'9c za p\'f3\'b3 godziny dojedziemy do rancza.\par
- Jak my\'9clisz, czego on chcia\'b3?\par
- Kto?\par
- Tch\'f3rz, kt\'f3ry pr\'f3bowa\'b3 nas zabi\'e6.\par
- Naszych koni lub pieni\'eadzy. By\'e6 mo\'bfe i tego, i tego.\par
- Do diab\'b3a!\par
- Przesta\'f1 si\'ea nim przejmowa\'e6. Ju\'bf go tu nie ma. Porozmawiajmy lepiej\par
o czym\'9c innym. Ci\'b9gle my\'9cl\'ea o Corrie. Musia\'b3a sporo przej\'9c\'e6, by przynie\'9c\'e6\par
nam t\'ea ko\'b3dr\'ea. Nie s\'b9dzisz, \'bfe wymamga\'b3o to sporej odwagi?\par
- Chcia\'b3a j\'b9 da\'e6 tylko tobie - poprawi\'b3 j\'b9.\par
- Nie mo\'bfesz by\'e6 tego pewien - odpar\'b3a.\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Wiedzia\'b3 dobrze, \'bfe Corrie przykry\'b3a Mary Roses,\par
ale nie przyzna\'b3 si\'ea, \'bfe widzia\'b3 kobiet\'ea. Corrie jak gdyby przynale\'bfa\'b3a do Mary\par
Roses i chcia\'b3, by to ona pierwsza zobaczy\'b3a swoj\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'ea... je\'9cli ta b\'eadzie\par
kiedykolwiek gotowa si\'ea pokaza\'e6.\par
- Hamson, nadal wygl\'b9dasz na rozz\'b3oszczonego.\par
Nie m\'f3g\'b3 na to nic poradzi\'e6.\par
- Do cholery, Mary Roses, mog\'b3a\'9c zosta\'e6 zabita. Mam prawo by\'e6 zdener-\par
wowany. Je\'9cli cokolwiek by ci si\'ea sta\'b3o...\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea w jego stron\'ea.\par
-Tak?\par
- Twoi bracia by mnie zabili - westchn\'b9\'b3.\par
- Nie potrafisz si\'ea przyzna\'e6, \'bfe by ci mnie brakowa\'b3o?\par
- Pewnie, \'bfe potrafi\'ea. To oczywiste, \'bfe bym za tob\'b9 t\'easkni\'b3.\par
By\'b3a ogromnie z tego zadowolona. Ponownie zmieni\'b3a temat.\par
- My\'9cla\'b3am o tym, co m\'f3wi\'b3e\'9c o Travisie i postanowi\'b3am z nim porozma-\par
wia\'e6. Nie chc\'ea, by si\'ea za bardzo przejmowa\'b3 Eleanor. Z ni\'b9 te\'bf powa\'bfnie\par
porozmawiam. Nie mo\'bfe tak komenderowa\'e6 moimi bra\'e6mi. Travis pos\'b3ucha\par
si\'ea mnie, Eleanor pewnie nie. Mimo to spr\'f3buj\'ea. Zbli\'bfaj\'b9 si\'ea urodziny Travisa.\par
B\'eadzie si\'ea zachowywa\'b3 najlepiej, jak potrafi, wi\'eac dam mu \'b3adny prezent.\par
- Kiedy s\'b9 jego urodziny?\par
- Jedenastego lipca - odpowiedzia\'b3a. - Prawie sko\'f1czy\'b3am robi\'e6 dla niego\par
sweter. S\'b9dz\'ea, \'bfe spodoba mu si\'ea. Kolor pasuje do jego oczu, cho\'e6 oczywi\'9ccie\par
nic go to nie obchodzi. Spodoba mu si\'ea, bo b\'eadzie mu w nim ciep\'b3o. Kiedy\par
masz urodziny?\par
- Siedemnastego lutego.\par
Nie spyta\'b3 jej o to samo. Za\'b3o\'bfy\'b3, \'bfe nie zna prawdziwej daty i \'bfe jej bracia\par
wymy\'9clili jaki\'9c dzie\'f1, \'bfeby mog\'b3a mie\'e6 swoje \'9cwi\'eato.\par
Poza tym wiedzia\'b3 ju\'bf, \'bfe lady Victoria urodzi\'b3a si\'ea drugiego stycznia.\par
- Drugiego stycznia.\par
Mary Roses powiedzia\'b3a to chwil\'ea po tym, jak to pomy\'9cla\'b3. By\'b3 pewien, \'bfe\par
si\'ea przes\'b3ysza\'b3, potem uzna\'b3, \'bfe sam powiedzia\'b3 t\'ea dat\'ea na g\'b3os.\par
- Czy ty w\'b3a\'9cnie... Co powiedzia\'b3a\'9c?\par
- Drugiego stycznia - powt\'f3rzy\'b3a. - Dzie\'f1 moich urodzin. Czy drugiego\par
stycznia jest z\'b3\'b9 dat\'b9? Wydajesz si\'ea lekko oszo\'b3omiony.\par
Nie by\'b3 w stanie odpowiedzie\'e6, gdy\'bf jego gard\'b3o odm\'f3wi\'b3o pos\'b3usze\'f1-\par
stwa. Oszo\'b3omiony? \'a3adny eufemizm. Jego umys\'b3 desperacko poszukiwa\'b3\par
jakiego\'9c wyt\'b3umaczenia. Jak, na Boga, mog\'b3a zna\'e6 prawdziw\'b9 dat\'ea swoich\par
urodzin?\par
- Adam ma urodziny dwudziestego listopada. Cole pi\'eatnastego kwietnia,\par
cho\'e6, szczerze m\'f3wi\'b9c, nie jest pewien tej daty, bo nie ma \'bfadnego dowodu.\par
Jego s\'b9siad pami\'eata\'b3 go i powiedzia\'b3 mu, \'bfe chyba wtedy si\'ea urodzi\'b3, wi\'eac\par
postanowi\'b3 uzna\'e6 te dat\'ea. Urodziny Douglasa przypadaj\'b9 na ostatni dzie\'f1\par
marca. Nie zapomnia\'b3am o nikim?\par
Ponownie potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Sama wymy\'9cli\'b3a\'9c dat\'ea swoich urodzin czy masz jaki\'9c dow\'f3d na to, \'bfe\par
urodzi\'b3a\'9c si\'ea drugiego stycznia?\par
- Mam na to dow\'f3d - odpar\'b3a. - Razem ze mn\'b9 by\'b3y jakie\'9c dokumenty.\par
Harrison pochyli\'b3 si\'ea do ty\'b3u, pozwalaj\'b9c jej s\'b3owom odbija\'e6 si\'ea echem\par
w jego g\'b3owie.\par
Razem z ni\'b9 by\'b3y dokumenty.\par
Wszyscy na nich czekali. Eleanor chodzi\'b3a tam i z powrotem po werandzie,\par
Adam sta\'b3 w drzwiach, Douglas i Travis siedzieli na balustradzie werandy,\par
opieraj\'b9c si\'ea o s\'b3upy.\par
Cole w\'b3a\'9cnie wychodzi\'b3 z g\'b3\'f3wnej stajni, gdy zawo\'b3a\'b3 go Douglas, wska-\par
zuj\'b9c na nich.\par
Harrison zauwa\'bfy\'b3, \'bfe Cole natychmiast si\'eagn\'b9\'b3 po bro\'f1. Z wyrazu jego\par
twarzy mo\'bfna by\'b3o wywnioskowa\'e6, \'bfe powa\'bfnie zastanawia si\'ea nad jej\par
u\'bfyciem.\par
Harrison westchn\'b9\'b3. Mia\'b3 ju\'bf dosy\'e6 i nie chcia\'b3 traci\'e6 czasu na nonsensy.\par
Czu\'b3 si\'ea piekielnie \'9fle, wydawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe jego bok si\'ea pali. Wiedzia\'b3 jednak,\par
\'bfe ca\'b3y dzie\'f1 b\'eadzie niewiele lepszy, gdy\'bf postanowi\'b3 ju\'bf d\'b3u\'bfej nie czeka\'e6.\par
Niech si\'ea dzieje, co chce, przysz\'b3o\'9c\'e6 Mary Roses b\'eadzie rozstrzygni\'eata, zanim\par
on p\'f3jdzie spa\'e6. Mia\'b3 zamiar powiedzie\'e6 braciom prawd\'ea o ich siostrze. Musia\'b3\par
oczywi\'9ccie zdoby\'e6 wcze\'9cniej potrzebne informacje. Je\'9cliby musia\'b3 zabi\'e6 w tym\par
celu kilka os\'f3b, to, Bo\'bfe dopom\'f3\'bf, mia\'b3 zamiar to zrobi\'e6.\par
Nie mia\'b3 zamiaru d\'b3u\'bfej zwleka\'e6. B\'eadzie \'bfonaty z sz\'f3stk\'b9 dzieci, je\'9cli\par
szybko czego\'9c nie zrobi.\par
- Harrison, nie martw si\'ea.\par
- Przepraszam. My\'9cla\'b3em o zabiciu twoich braci.\par
- Prosz\'ea ci\'ea, nie - szepn\'ea\'b3a. - Staraj si\'ea u\'9cmiecha\'e6.\par
- Wygl\'b9daj\'b9 jak t\'b3um gotowy do samos\'b9du.\par
Ponownie spojrza\'b3a na braci. Harrison mia\'b3 racj\'ea. Trzech z nich wygl\'b9da\'b3o\par
tak, jakby chcieli powiesi\'e6 Hamsona na najbli\'bfszym drzewie. Eleanor zdawa\'b3a\par
si\'ea ch\'eatna do przyniesienia powroza. Patrzy\'b3a na nich pe\'b3nym wstr\'eatu wzro-\par
kiem, trzymaj\'b9c nerwowo r\'eace na biodrach.\par
- Adam wydaje si\'ea cieszy\'e6 z naszego powrotu. Jestem pewna, \'bfe zachowa\par
si\'ea rozs\'b9dnie. Musisz po prostu szybko si\'ea wyt\'b3umaczy\'e6, zanim Cole...\par
- Kochanie, nie zrobili\'9cmy nic z\'b3ego.\par
- Wi\'eac dlaczego czuj\'ea si\'ea tak, jakby\'9cmy co\'9c zrobili?\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, zdawszy sobie spraw\'ea, \'bfe te\'bf si\'ea tak czuje.\par
- Ja zajm\'ea si\'ea Cole'em. Ty zadbaj o reszt\'ea.\par
- Ty bierzesz na siebie Cole'a, a ja mam zaj\'b9\'e6 si\'ea reszt\'b9? Jak dla mnie,\par
to jest sprawiedliwy uk\'b3ad - powiedzia\'b3a z przek\'b9sem.\par
Patrzy\'b3a, jak jedzie w stron\'ea stajni. Millie chcia\'b3a pod\'b9\'bfy\'e6 za MacHughiem,\par
ale Mary Roses zmusi\'b3a klacz do p\'f3j\'9ccia w stron\'ea domu.\par
- Lepiej odepnij bro\'f1 - poradzi\'b3a Harrisonowi g\'b3o\'9cnym szeptem. - Cole\par
zazwyczaj nie strzela do bezbronnych.\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i pojecha\'b3 dalej. Zsun\'b9\'b3 si\'ea z MacHugha na\par
nieca\'b3y metr przed Cole'em. Ogier sam wszed\'b3 do stajni. Harrison mia\'b3 zamiar\par
zaj\'b9\'e6 si\'ea nim po za\'b3atwieniu sprawy z Cole'em.\par
Cole p\'eadem zbli\'bfy\'b3 si\'ea do Hamsona.\par
- Ty \'9cmierdz\'b9cy skurwysynu! Je\'9cli...\par
Dopad\'b3 Hamsona nie doko\'f1czywszy swojej gro\'9fby i zamierza\'b3 go uderzy\'e6.\par
Harrison tym razem by\'b3 gotowy. Schwyci\'b3 pi\'ea\'9c\'e6 Cole'a lew\'b9 d\'b3oni\'b9 i mocno\par
j\'b9 zacisn\'b9\'b3. Powoli zacz\'b9\'b3 \'9cciska\'e6 coraz mocniej.\par
- Je\'9cli co? - domaga\'b3 si\'ea odpowiedzi tonem zimnym niczym \'9crodek\par
stycznia.\par
Wyraz twarzy Cole'a zmieni\'b3 si\'ea w mgnieniu oka z rozz\'b3oszczonego na\par
zadziwiony.\par
- Je\'9cli... Cholera, jeste\'9c szybki. Pu\'9c\'e6 mnie. \'8cciskasz mi palec od spustu.\par
- B\'eadziesz pr\'f3bowa\'b3 mnie uderzy\'e6?\par
- Nie, my\'9cl\'ea ju\'bf teraz o zastrzeleniu ciebie. Potem zabij\'ea Mary Roses.\par
- Pr\'eadzej ja ciebie zabij\'ea.\par
- Do diab\'b3a!\par
- Nic si\'ea nie sta\'b3o, Cole. Z\'b3apa\'b3a nas burza, to wszystko. Wejd\'9f ze mn\'b9\par
do stajni. Zosta\'b3em postrzelony. Chc\'ea przyjrze\'e6 si\'ea ranie, nie pokazuj\'b9c jej\par
Mary Roses.\par
- Co ci si\'ea sta\'b3o? Pr\'f3bowa\'b3e\'9c co\'9c jej zrobi\'e6? Czy to ona ci\'ea postrzeli\'b3a?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe nie - odpar\'b3 kr\'f3tko Harrison. Zatrzyma\'b3 si\'ea obok lampy\par
naftowej i zaczeka\'b3, a\'bf Cole j\'b9 zapali.\par
- Gdzie ci\'ea trafi\'b3o?\par
- W bok. Pocisk tylko mnie drasn\'b9\'b3, przeszed\'b3 na wylot.\par
- Daj, niech si\'ea przyjrz\'ea.\par
Cole zapomnia\'b3 o wszystkim innym. Odsun\'b9\'b3 na bok rami\'ea Hamsona\par
i powoli podci\'b9gn\'b9\'b3 mu koszul\'ea. Potem przykucn\'b9\'b3, chc\'b9c lepiej przyjrze\'e6 si\'ea\par
ranie.\par
Osoba bardziej wra\'bfliwa zblad\'b3aby na ten widok.\par
- To tylko dra\'9cni\'eacie, prawda?\par
Cole wyprostowa\'b3 si\'ea. Zastanawia\'b3 si\'ea, czy Harrison zdaje sobie spraw\'ea,\par
jak s\'b3abo brzmi jego g\'b3os.\par
- Tylko dra\'9cni\'eacie - potwierdzi\'b3.\par
Harrison zacz\'b9\'b3 wtyka\'e6 z powrotem koszul\'ea w spodnie.\par
- Jaki\'9c tch\'f3rz pr\'f3bowa\'b3 napa\'9c\'e6 na nas w pobli\'bfu grzbietu. Goni\'b3em go,\par
ale wskoczy\'b3 do rzeki.\par
- Zd\'b9\'bfy\'b3e\'9c przyjrze\'e6 si\'ea jego twarzy?\par
Harrison skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9, po czym ruszy\'b3 w stron\'ea wyj\'9ccia.\par
- Powinienem porozmawia\'e6 z Adamem, zanim rozsiod\'b3am konia.\par
Cole podszed\'b3 do Hamsona i za\'b3o\'bfy\'b3 sobie na rami\'ea jego lew\'b9 r\'eak\'ea. Zmusi\'b3\par
go, \'bfeby si\'ea na nim opar\'b3.\par
Jego g\'b3os brzmia\'b3 \'b3agodnie.\par
- On da ci co\'9c na twoj\'b9 ma\'b3\'b9 ran\'ea. Zachowa\'b3e\'9c si\'ea jak d\'bfentelmen, prawda?\par
Ja na pewno bym tego nie zrobi\'b3 w towarzystwie \'b3adnej dziewczyny; Oczywi-\par
\'9ccie, z moj\'b9 siostr\'b9 to co innego. Musia\'b3bym ci\'ea zabi\'e6, gdyby\'9c jej dotkn\'b9\'b3.\par
- B\'ead\'ea pami\'eata\'b3, by ci\'ea poinformowa\'e6, je\'9cli to kiedy\'9c zrobi\'ea - odpar\'b3\par
Harrison.\par
Cole'a zdziwi\'b3o, \'bfe Harrison nie zauwa\'bfy\'b3, \'bfe jest podtrzymywany. Zmar-\par
twi\'b3o go to, gdy\'bf Harrison nie by\'b3 zazwyczaj tak pokojowo nastawiony.\par
- Zabieram ci\'ea do baraku. Adam przyjdzie ci z pomoc\'b9. To ma\'b3e dra\'9cni\'eacie\par
jest troch\'ea wi\'eaksze, ni\'bf ci powiedzia\'b3em. Jest w\'b3a\'9cciwie niewielkie, ale wiesz,\par
jeste\'9c mieszczuchem i w og\'f3le, c\'f3\'bf, kto\'9c powinien je opatrzy\'e6. Ja tymczasem\par
p\'f3jd\'ea uratowa\'e6 Mary Roses. Teraz moja kolej - ty ju\'bf zaj\'b9\'b3e\'9c si\'ea jakim\'9c\par
zawadiak\'b9.\par
- Przed kim chcesz j\'b9 ratowa\'e6?\par
- Przed moimi bra\'e6mi. Wiesz, czemu wszyscy byli tacy w\'9cciekli? Zabra\'b3e\'9c\par
Mary Roses, a nas zostawi\'b3e\'9c z t\'b9 j\'eadz\'b9. Nie wiem, czy kiedykolwiek ci to\par
wybacz\'ea. Strzeli\'b3a do Douglasa. M\'f3wi, \'bfe przez przypadek, ale on jej nie\par
wierzy po tym, jak \f1\'84przypadkowo" strzeli\f0\'b3a do wo\'9fnicy. Nikt jej nie wierzy.\par
Wyrzucimy j\'b9 st\'b9d, zanim kt\'f3rego\'9c z nas zastrzeli.\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea s\'b3abo.\par
- Wi\'eac nie martwi\'b3e\'9c si\'ea o cnot\'ea swojej siostry?\par
Oczywi\'9ccie, \'bfe si\'ea martwi\'b3, ale nie mia\'b3 zamiaru si\'ea do tego przyznawa\'e6.\par
Widzia\'b3, w jaki spos\'f3b Harrison patrzy na jego siostr\'ea. Mary Roses by\'b3a r\'f3wnie\par
zaj\'eata patrzeniem na Hamsona.\par
- Nie, o to si\'ea nie martwi\'b3em. Chcia\'b3em za to powiedzie\'e6, \'bfe je\'9cli\par
odjedziesz z Mary Roses, a nas zostawisz ponownie z Eleanor, to wszyscy\par
czterej b\'eadziemy po kolei pr\'f3bowali ci\'ea zabi\'e6. To w\'b3a\'9cnie chcia\'b3em powiedzie\'e6,\par
ale postanowi\'b3em, \'bfe za pomoc\'b9 uderzenia szybciej ci to wyja\'9cni\'ea.\par
Harrison zachwia\'b3 si\'ea, odzyska\'b3 r\'f3wnowag\'ea i szed\'b3 dalej. Cole uzna\'b3, \'bfe\par
potkn\'b9\'b3 si\'ea o jaki\'9c kamie\'f1.\par
- Cholera, chcesz chyba, \'bfebym ci\'ea ni\'f3s\'b3!\par
Harrison nie odpowiedzia\'b3. Nie m\'f3g\'b3, gdy\'bf tymczasem zemdla\'b3.\par
Mary Roses krzykn\'ea\'b3a, schwyci\'b3a sp\'f3dnic\'ea i pobieg\'b3a w ich stron\'ea. Reszta\par
mieszka\'f1c\'f3w R\'f3\'bfanego Wzg\'f3rza pospieszy\'b3a za ni\'b9.\par
- Co ty mu zrobi\'b3e\'9c? Na Boga, co mu zrobi\'b3e\'9c?\par
- Nawet go nie dotkn\'b9\'b3em! - krzykn\'b9\'b3 Cole.\par
Nie wierzy\'b3a.\par
- Co si\'ea sta\'b3o Hamsonowi?\par
Pochyli\'b3a si\'ea nad Szkotem, patrz\'b9c na jego twarz. Zobaczy\'b3a, jaki jest blady,\par
i natychmiast wybuchn\'ea\'b3a p\'b3aczem.\par
Douglas dobieg\'b3 do nich jako drugi.\par
- Zabi\'b3e\'9c go? - spyta\'b3.\par
-Nie.\par
Rana by\'b3a powa\'bfna, ale nie \'9cmiertelna, wi\'eac wed\'b3ug Cole'a wypada\'b3o si\'ea\par
z Hamsona na\'9cmiewa\'e6.\par
- Co si\'ea sta\'b3o? - spyta\'b3 Adam.\par
U\'9cmiech Cole'a by\'b3 szata\'f1ski.\par
- Zemdla\'b3.\par
15 stycznia 1866\par
Droga Mamo Roses!\par
Twoji synowie s\'b9, dla mnie niedobrzy. Adam karze mi siedzie\'e6 samemu przy\par
stole, bo kopn\'ea\'b3am Travisa. Adam jest nieg\'bfecznym ch\'b3opcem. Powiec mu, \'afe\par
nie m\'f3sz\'ea tam sama siedzie\'e6. Narysowa\'b3am dla ciebie obrazek.\par
Mary Roses\par
Nie mieli zamiaru pozwoli\'e6 mu o tym zapomnie\'e6. Traperzy najwyra\'9fniej\par
nigdy nie mdleli i wszyscy bracia, \'b3\'b9cznie z Adamem, przypominali mu o tym\par
z wielk\'b9 uciech\'b9. Raz za razem.\par
Harrison jako\'9c to prze\'bfy\'b3, cho\'e6 tylko dlatego, \'bfe nie mia\'b3 innego wyboru.\par
By\'b3 zbyt s\'b3aby, aby oponowa\'e6, a gdy odzyska\'b3 w ko\'f1cu si\'b3y, tr\'f3jka braci\par
odjecha\'b3a. Adam pozosta\'b3 oczywi\'9ccie w domu, ale jego Harrison zostawi\'b3\par
w spokoju. Najstarszy z braci musia\'b3 pilnowa\'e6 Eleanor. Zdaniem Hamsona\par
by\'b3a to wystarczaj\'b9ca kara dla ka\'bfdego.\par
Postanowiwszy powiedzie\'e6 braciom o c\'f3rce Elliotta, nie m\'f3g\'b3 si\'ea doczeka\'e6\par
chwili, gdy to zrobi. Chcia\'b3 to zrobi\'e6, gdy wszyscy b\'ead\'b9 na ranczo, gdy\'bf\par
uwa\'bfa\'b3, \'bfe tak wypada. Nie by\'b3oby w porz\'b9dku, gdyby kt\'f3ry\'9c z nich dowie-\par
dzia\'b3 si\'ea o tym z drugiej r\'eaki. Nie, Harrison by\'b3 zdecydowany powiedzie\'e6\par
wszystkim jednocze\'9cnie.\par
Czekaj\'b9c sta\'b3 si\'ea ponury. Adam dwa razy pojecha\'b3 z Mary Roses w g\'f3ry,\par
by mog\'b3a odwiedzi\'e6 kobiet\'ea, kt\'f3r\'b9 teraz nazywa\'b3a swoj\'b9 najlepsz\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9.\par
Podczas ich nieobecno\'9cci zabawianie Eleanor spada\'b3o na Hamsona. Nie by\'b3o\par
to trudne zaj\'eacie, ale dosy\'e6 og\'b3upiaj\'b9ce. Polega\'b3o na siedzeniu na werandzie\par
i udawaniu, \'bfe s\'b3ucha si\'ea jej narzeka\'f1.\par
Odzyskanie si\'b3 zaj\'ea\'b3o mu dobre dwa tygodnie. Gdy tylko poczu\'b3 si\'ea dobrze,\par
przypad\'b3o mu zawiezienie Eleanor do Blue Belle.\par
Cole wr\'f3ci\'b3 wreszcie z polowania. W drodze powrotnej, uda\'b3 si\'ea specjal-\par
nie do Hammond po rzeczy, o kt\'f3rych kupno - gdyby tamt\'eady przeje\'bf-\par
d\'bfa\'b3 - poprosi\'b3 go Harrison. Uzna\'b3 wi\'eac, \'bfe ma prawo \'bf\'b9da\'e6 czego\'9c w za-\par
mian. Chcia\'b3, by Harrison pojecha\'b3 z nim do miasta. Douglas i Travis,\par
kt\'f3rzy te\'bf polowali z Cole'em, teraz czekali na nich w mie\'9ccie. Do Blue\par
Belle przyby\'b3o kilku obcych i Cole chcia\'b3, by Harrison si\'ea im przyjrza\'b3.\par
Je\'9cli jeden z nich by\'b3 draniem, kt\'f3ry go postrzeli\'b3, to Cole by\'b3 got\'f3w si\'ea nim\par
zaj\'b9\'e6.\par
Harrison ch\'eatnie pojecha\'b3by wsz\'eadzie, je\'9cli oddala\'b3o go to od Eleanor.\par
Siedzia\'b3 w\'b3a\'9cnie na werandzie z nog\'b9 za\'b3o\'bfon\'b9 na balustrad\'ea, gdy Cole\par
zaproponowa\'b3 wsp\'f3lny wyjazd. Eleanor siedzia\'b3a obok Hamsona, wachluj\'b9c\par
si\'ea gazet\'b9 sprzed tygodnia i narzekaj\'b9c na upa\'b3.\par
Cole ignorowa\'b3 j\'b9 zupe\'b3nie. Poszed\'b3 do kuchni po co\'9c do jedzenia i wr\'f3ci\'b3\par
po kilku minutach. Opar\'b3szy si\'ea o s\'b3up, opowiedzia\'b3 Hamsonowi o swoich\par
planach. Eleanor przesta\'b3a narzeka\'e6 i zacz\'ea\'b3a s\'b3ucha\'e6.\par
Te\'bf chcia\'b3a jecha\'e6.\par
- Co\'9c mi si\'ea wydaje, \'bfe z wami pojad\'ea. Musz\'ea odkupi\'e6 czapk\'ea\par
wo\'9fnicy.\par
- Nie, nie mo\'bfesz z nami jecha\'e6. - G\'b3os Cole'a by\'b3 bardzo niemi\'b3y.\par
Pierwszy raz od dw\'f3ch tygodni odezwa\'b3 si\'ea wprost do Eleanor.\par
Nie zwr\'f3ci\'b3a uwagi na odmow\'ea. Wsta\'b3a, rzuci\'b3a gazet\'ea na ziemi\'ea i poma-\par
szerowa\'b3a do domu.\par
- Jeszcze zobaczymy - powiedzia\'b3a pod nosem.\par
- Widzisz, jakie to proste. - Cole by\'b3 z siebie zadowolony. - Chyba jestem\par
jedyny, kt\'f3ry potrafi si\'ea z ni\'b9 upora\'e6. Powiedzia\'b3em nie, wi\'eac sobie posz\'b3a.\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Posz\'b3a po Adama. Zmusi go, by kaza\'b3 nam j\'b9 zabra\'e6.\par
Cole roze\'9cmia\'b3 si\'ea z niedowierzaniem. Po minucie Mary Roses wybieg\'b3a na\par
werand\'ea. Dostrzeg\'b3a le\'bf\'b9c\'b9 na ziemi gazet\'ea i szybko j\'b9 podnios\'b3a.\par
- Czy mog\'ea pojecha\'e6 z wami i Eleanor do miasta? Musz\'ea za\'b3atwi\'e6 kilka\par
spraw.\par
Harrison i Cole jednocze\'9cnie odm\'f3wili.\par
Stanowcza odmowa zdenerwowa\'b3a j\'b9. Przypomina\'b3a Hamsonowi roztarg-\par
nionego anio\'b3a. Mia\'b3a na sobie ciemnoniebiesk\'b9 sukni\'ea, na kt\'f3r\'b9 w\'b3o\'bfy\'b3a\par
blado\'bf\'f3\'b3ty fartuch. W\'b3osy mia\'b3a upi\'eate na czubku g\'b3owy, nie chcia\'b3y si\'ea jednak\par
u\'b3o\'bfy\'e6 i kilka kosmyk\'f3w opad\'b3o wok\'f3\'b3 jej twarzy.\par
Cole uzna\'b3, \'bfe wygl\'b9da na bardzo zm\'eaczon\'b9, wi\'eac jej to powiedzia\'b3.\par
Nie zwr\'f3ci\'b3a uwagi na krytyk\'ea.\par
- Prosz\'ea, pozw\'f3lcie mi z wami jecha\'e6. Nie b\'eadziecie musieli na mnie\par
czeka\'e6. Przysi\'eagam, \'bfe nie.\par
- Pilnowanie dw\'f3ch kobiet to zbyt wiele dla Cole'a i Hamsona. Powinna\'9c\par
zosta\'e6 w domu, Mary Roses - powiedzia\'b3 stoj\'b9cy w drzwiach Adam.\par
- Dwie kobiety? - spyta\'b3 brata Cole. Ju\'bf si\'ea skrzywi\'b3, widz\'b9c, dok\'b9d\par
zmierza ta rozmowa.\par
U\'9cmiech pojawi\'b3 si\'ea na twarzy Hamsona.\par
- A nie m\'f3wi\'b3em?\par
Maiy Roses nie da\'b3a za wygran\'b9. Uwa\'bfa\'b3a chyba, \'bfe ci\'b9gle ma szans\'ea jecha\'e6,\par
gdy\'bf jednocze\'9cnie pr\'f3bowa\'b3a zdj\'b9\'e6 fartuch i poprawi\'e6 fryzur\'ea.\par
Tego dnia bardzo \'b3adnie wygl\'b9da\'b3a. Harrison stara\'b3 si\'ea nie przygl\'b9da\'e6 si\'ea\par
jej zbyt d\'b3ugo, gdy\'bf wiedzia\'b3, \'bfe Cole na pewno to zauwa\'bfy. Wracaj\'b9c do\par
zdrowia, trzyma\'b3 si\'ea tak daleko od Mary Roses, jak tylko mo\'bfliwe, cho\'e6 nie\par
by\'b3o to \'b3atwe. Ci\'b9gle kr\'eaci\'b3a si\'ea w pobli\'bfu i dogl\'b9da\'b3a, czy rana dobrze si\'ea\par
goi. Jedyne, co m\'f3g\'b3 robi\'e6, to udawa\'e6, \'bfe \'9cpi, gdy tylko wchodzi\'b3a do baraku.\par
Nie rozumia\'b3, czemu nie wydawa\'b3o jej si\'ea dziwne, \'bfe ca\'b3y czas \'9cpi, ale\par
dzi\'eakowa\'b3 Bogu, \'bfe tak by\'b3o.\par
- Adamie, nie mog\'ea pozwoli\'e6, by Eleanor sama wesz\'b3a do sklepu Morri-\par
sona. Nigdy ju\'bf tam nas nie wpuszcz\'b9, je\'9cli wykr\'eaci jeden ze swoich numer\'f3w.\par
Prosz\'ea, zastan\'f3w si\'ea. Nie b\'eadzie ze mn\'b9 \'bfadnych k\'b3opot\'f3w.\par
Adam spojrza\'b3 na Cole'a. Ten wzruszy\'b3 ramionami.\par
- W mie\'9ccie s\'b9 przyjezdni. Mog\'b9 by\'e6 k\'b3opoty z upilnowaniem dw\'f3ch\par
kobiet. Co b\'eadzie, je\'9cli on zn\'f3w zemdleje? Ci\'b9gle nie najlepiej wygl\'b9da.\par
- B\'eadziesz mia\'b3 okazj\'ea przejecha\'e6 si\'ea sam na sam z Eleanor - odwzajemni\'b3\par
si\'ea Harrison.\par
Cole potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9, a Harrison zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Adama.\par
- Mary Roses potrafi si\'ea o siebie zatroszczy\'e6, je\'9cli pomy\'9cli, zanim co\'9c\par
zrobi.\par
- Nie my\'9cla\'b3a goni\'b9c za Bickleyem, prawda? - spyta\'b3 Adam. Potrz\'b9sn\'b9\'b3\par
g\'b3ow\'b9, przypominaj\'b9c sobie skutki jej pochopnego dzia\'b3ania. - Mamy szcz\'ea\'9c-\par
cie, \'bfe to prze\'bfy\'b3a.\par
- Tak, to prawda - zgodzi\'b3 si\'ea Harrison. - Jest bardzo pi\'eakn\'b9 dziewczyn\'b9.\par
M\'ea\'bfczy\'9fni maj\'b9 tendencj\'ea do robienia g\'b3upich rzeczy na widok \'b3adnej twarzy.\par
Nie mo\'bfemy przewidzie\'e6, jak zareaguj\'b9 przyjezdni. Dlatego te\'bf Mary Roses\par
i Eleanor powinny zosta\'e6 w domu - wywnioskowa\'b3.\par
Mia\'b3 wra\'bfenie, \'bfe to rozs\'b9dne argumenty. Nie wygra\'b3 jednak, gdy\'bf Adam\par
pozwoli\'b3 kobietom jecha\'e6.\par
Mary Roses pobieg\'b3a przygotowa\'e6 si\'ea. Eleanor by\'b3a ju\'bf na g\'f3rze i w\'b3a\'9cnie\par
si\'ea przebiera\'b3a. Harrison nie m\'f3g\'b3 zrozumie\'e6, po co wk\'b3ada czyste ubranie -\par
nie robi\'b3a nic, co mog\'b3oby ubrudzi\'e6 sukni\'ea, kt\'f3r\'b9 mia\'b3a na sobie.\par
Adam zaczeka\'b3, a\'bf obie dziewczyny wesz\'b3y do domu, po czym wyszed\'b3\par
na werand\'ea i usiad\'b3 obok Hamsona.\par
- Nie wiem, czy kieruje mn\'b9 zdrowy rozs\'b9dek, czy te\'bf desperacja.\par
Perspektywa kilku godzin ciszy i spokoju jest bardzo kusz\'b9ca.\par
- Eleanor te\'bf doprowadza ci\'ea do rozpaczy? - spyta\'b3 Cole.\par
Adam niech\'eatnie skin\'b9\} g\'b3ow\'b9.\par
- Jest dla mnie mi\'b3a, wi\'eac nie powinnienem narzeka\'e6, ale...\par
- Zrobi\'b3a w tym domu niez\'b3e zamieszanie - stwierdzi\'b3 Harrison.\par
- Pewnie - zgodzi\'b3 si\'ea z nim Adam.\par
- Nie jest g\'b3upia, tylko z\'b3o\'9cliwa - powiedzia\'b3 Cole, po czym doda\'b3\par
z u\'9cmiechem: - Lubi\'ea dosy\'e6 t\'ea cech\'ea u kobiet - przyzna\'b3.\par
- Kt\'f3r\'b9? G\'b3upot\'ea czy z\'b3o\'9cliwo\'9c\'e6? - Harrison chcia\'b3 go rozdra\'bfni\'e6.\par
- Z\'b3o\'9cliwo\'9c\'e6, oczywi\'9ccie. Eleanor nie ugryzie r\'eaki, kt\'f3ra pozwala jej tu\par
zosta\'e6.\par
- Chcia\'b3bym, by przesta\'b3a wreszcie sprawia\'e6 tyle k\'b3opot\'f3w. - Adam\par
wygl\'b9da\'b3 na zm\'eaczonego i sko\'b3owanego ca\'b3\'b9 sytuacj\'b9.\par
- B\'eadziesz musia\'b3 co\'9c z tym zrobi\'e6 - powiedzia\'b3 bratu Cole.\par
- Na przyk\'b3ad?\par
Harrison wsta\'b3.\par
- Pozw\'f3lcie mi j\'b9 spra\'e6. Cole, b\'eadziesz musia\'b3 mi pom\'f3c.\par
- Nie lubi\'ea bi\'e6 kobiet. Szczerze m\'f3wi\'b9c, nigdy tego nie robi\'b3em. Nie\par
wydaje mi si\'ea to w porz\'b9dku.\par
- Nie m\'f3wi\'b3em tego na serio. - Harrison zauwa\'bfy\'b3 u\'9cmiech na twarzy\par
Cole'a i zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe \'bfartuje.\par
- Mary Roses twierdzi, \'bfe Eleanor jest wystraszona - odezwa\'b3 si\'ea Adam.\par
- Sp\'eadzi\'b3em sporo czasu z t\'b9 dziewczyn\'b9 i chyba musz\'ea si\'ea zgodzi\'e6 z moj\'b9\par
siostr\'b9.\par
- Dlatego oboje jeste\'9ccie wobec niej tak cierpliwi. Ale to na nic -\par
powiedzia\'b3 Harrison.\par
- Zdrad\'9f nam jeszcze jedn\'b9 tak\'b9 tajemnic\'ea, mieszczuchu.\par
- Cole, przesta\'f1 go denerwowa\'e6, pr\'f3buje nam pom\'f3c. Harrison, czy masz\par
opracowany jaki\'9c plan?\par
- Tak. Taktyk\'ea \'b3agodnego terroru.\par
Z g\'f3ry dobieg\'b3 krzyk rozw\'9ccieczonej Eleanor. Cole zamkn\'b9\'b3 oczy, Adam\par
zacisn\'b9\'b3 z\'eaby.\par
- Bo\'bfe, ma kobieta przenikliwy g\'b3os - powiedzia\'b3 pod nosem Cole. - Czy\par
ona musi si\'ea na okr\'b9g\'b3o drze\'e6?\par
Harrison uzna\'b3, \'bfe pytanie Cole'a nie wymaga odpowiedzi. Wyja\'9cni\'b3\par
braciom sw\'f3j plan i czeka\'b3 na g\'b3osy protestu.\par
Nie us\'b3ysza\'b3 \'bfadnych.\par
- Wi\'eac to ja b\'ead\'ea naszym zbawc\'b9 - stwierdzi\'b3 Cole. - A co z Mary Roses?\par
Ona na to nie p\'f3jdzie.\par
- Zaczekamy, a\'bf b\'eadziemy wraca\'e6 z miasta. Travis i Douglas pojad\'b9\par
przodem z Mary Roses... - powiedzia\'b3 Harrison.\par
- Czemu ja nie mog\'ea jej za\'b3atwi\'e6? - spyta\'b3 Cole. - Mnie lepiej si\'ea udaje\par
by\'e6 z\'b3o\'9cliwym.\par
- Nie chc\'ea, \'bfeby ci\'ea znienawidzi\'b3a. ze mn\'b9 to co innego - wyt\'b3umaczy\'b3\par
Harrison.\par
- Wi\'eac b\'eadziesz musia\'b3 pojecha\'e6 z ni\'b9 wozem. P\'f3jd\'ea zaprz\'b9c konie -\par
stwierdzi\'b3 Cole.\par
Kilka minut p\'f3\'9fniej zesz\'b3a na d\'f3\'b3 Mary Roses. Na Eleanor trzeba by\'b3o\par
czeka\'e6 jeszcze p\'f3\'b3 godziny.\par
Harrison z Mary Roses czekali na ni\'b9 w hallu wej\'9cciowym. Adam poszed\'b3\par
do kuchni pom\'f3c przygotowa\'e6 obiad.\par
Eleanor wreszcie raczy\'b3a si\'ea zjawi\'e6. By\'b3a ubrana w sukni\'ea Mary Roses.\par
Harrison dobrze j\'b9 pami\'eata\'b3, gdy\'bf Mary Roses wyj\'b9tkowo \'b3adnie wygl\'b9da\'b3a\par
w tym odcieniu b\'b3\'eakitu.\par
Ubi\'f3r go\'9ccia zdziwi\'b3 lekko Mary Roses. Nic jednak nie powiedzia\'b3a, wi\'eac\par
Harrison te\'bf postanowi\'b3 milcze\'e6 - przynajmniej na razie.\par
Eleanor te\'bf wygl\'b9da\'b3a nie najgorzej w tej sukni. Gdyby tak go nie dra\'bfni\'b3o\par
jej zachowanie, to musia\'b3by przyzna\'e6, \'bfe jest \'b3adn\'b9 dziewczyn\'b9. Mia\'b3a \'9cliczne\par
w\'b3osy, kr\'f3tkie i mocno skr\'eacone. Nie by\'b3 pewien, czy ma \'b3adny u\'9cmiech, gdy\'bf\par
nigdy go nie widzia\'b3. Jej wargi by\'b3y zawsze skrzywione z obrzydzeniem, jakby\par
w\'b3a\'9cnie po\'b3kn\'ea\'b3a \'b3y\'bfk\'ea rycyny\par
- Czy jeste\'9c ju\'bf gotowa, Eleanor? Cole czeka na dworze.\par
- Czy w mie\'9ccie jest restauracja? S\'b9dz\'ea, \'bfe b\'ead\'ea chcia\'b3a si\'ea pokrzepi\'e6,\par
zanim wr\'f3cimy, odrobink\'b9 herbaty z ciasteczkami. B\'ead\'ea potrzebowa\'b3a dodat-\par
kowych funduszy, Mary Roses. B\'b9d\'9f taka dobra i daj mi troch\'ea pieni\'eadzy.\par
- Jedyne miejsce, gdzie mo\'bfna co\'9c zje\'9c\'e6, to saloon, a tam nie mo\'bfemy\par
wej\'9c\'e6.\par
- Jakie to barbarzy\'f1skie! Dlaczego nie mo\'bfemy?\par
- Bo nie wypada. Czy mo\'bfemy ju\'bf jecha\'e6?\par
Harrison przytrzyma\'b3 drzwi. Eleanor wysz\'b3a pierwsza, po czym gwa\'b3townie\par
si\'ea zatrzyma\'b3a. Mary Roses wpad\'b3a na ni\'b9.\par
Eleanor, zauwa\'bfywszy stoj\'b9cy na drodze w\'f3z, zacz\'ea\'b3a potrz\'b9sa\'e6 z niezado-\par
woleniem g\'b3ow\'b9. Cole szed\'b3 w\'b3a\'9cnie do sajni po pozosta\'b3e konie.\par
Eleanor zawo\'b3a\'b3a do niego.\par
- Ej, ty! Podprowad\'9f powozik. W\'f3z si\'ea nie nadaje.\par
Cole zatrzyma\'b3 si\'ea, po czym powoli odwr\'f3ci\'b3 si\'ea w stron\'ea Eleanor. Mia\'b3\par
w\'9cciek\'b3\'b9 min\'ea.\par
- Nie s\'b3ysza\'b3e\'9c, ch\'b3opcze? Id\'9f po powozik.\par
Harrison m\'f3g\'b3by przysi\'b9c, \'bfe oczy Cole'a dymi\'b3y. Po prostu spala\'b3 si\'ea ze\par
z\'b3o\'9cci.\par
- Eleanor, mo\'bfe jednak w\'f3z wystarczy? - spyta\'b3a Mary Roses. Pr\'f3bowa\'b3a\par
zapobiec awanturze. - Strasznie denerwujesz mojego brata. Spr\'f3buj czasem\par
by\'e6 bezkonfliktowa.\par
Harrison sta\'b3 za dziewcz\'eatami z szerokim u\'9cmiechem na twarzy, jakby\par
chcia\'b3 powiedzie\'e6: \f1\'84Czy\f0\'bf \'bfycie nie jest wspania\'b3e?" Cieszy\'b3 si\'ea, \'bfe Cole jest\par
z\'b3y i w dodatku nie mo\'bfe nic na to poradzi\'e6.\par
- Nie m\'f3wisz chyba tego na serio? - zdziwi\'b3a si\'ea Eleanor. - Spal\'ea sobie\par
sk\'f3r\'ea jad\'b9c wozem. Chcesz, \'bfeby wyskoczy\'b3y mi piegi?\par
- Ja mam piegi i jako\'9c nie narzekam - powiedzia\'b3a Mary Roses.\par
- Tak, moja droga, wiem.\par
Mary Roses westchn\'ea\'b3a i zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Cole'a.\par
- Prosz\'ea ci\'ea, zg\'f3d\'9f si\'ea! - zawo\'b3a\'b3a. - Pomog\'ea ci przy zaprz\'eaganiu koni.\par
Cole powiedzia\'b3 co\'9c zbyt cicho, \'bfeby mogli us\'b3ysze\'e6. Harrison domy\'9cli\'b3\par
si\'ea, \'bfe jest to wyj\'b9tkowo nieprzyzwoite przekle\'f1stwo.\par
- Ja mu pomog\'ea - zaoferowa\'b3 si\'ea Harrison. - Niech panie zaczekaj\'b9 tutaj.\par
Mary Roses? - zawo\'b3a\'b3 schodz\'b9c po schodach.\par
- S\'b3ucham?\par
- Mnie si\'ea twoje piegi podobaj\'b9.\par
Harrison pojecha\'b3 oczywi\'9ccie z Eleanor. Gdy doje\'bfd\'bfali do Blue Belle,\par
zaczyna\'b3 widzie\'e6 dobre strony upicia si\'ea.\par
S\'b3owa krytyki dzwoni\'b3y mu w uszach. Ta pannica nigdy nie mia\'b3a dosy\'e6.\par
Jecha\'b3 za szybko. Za bardzo zostawa\'b3 w tyle. Siedzia\'b3 zbyt blisko niej. Jego\par
odpowiedzi by\'b3y niemi\'b3e. By\'b3 niegrzeczny, bo nie chcia\'b3 z ni\'b9 rozmawia\'e6.\par
Travis i Douglas siedzieli w saloonie. Wybiegli na dw\'f3r, gdy tylko zauwa-\par
\'bfyli nadje\'bfd\'bfaj\'b9cego Cole'a i Mary Roses. Douglas dosta\'b3 zadanie pilnowania\par
siostry. Zgodzi\'b3 si\'ea, zanim zauwa\'bfy\'b3 nadje\'bfd\'bfaj\'b9cy powozik. Wtedy zrozumia\'b3,\par
\'bfe ma te\'bf na karku Eleanor i zacz\'b9\'b3 narzeka\'e6.\par
Nikt nie zwraca\'b3 na niego uwagi. Travis szybko wszed\'b3 z powrotem do\par
\'9crodka. Chcia\'b3 obserwowa\'e6 trzech nieprzyjemnie wygl\'b9daj\'b9cych przyjezdnych,\par
by zauwa\'bfy\'e6 ich reakcj\'ea na wej\'9ccie Hamsona.\par
Mary Roses i Eleanor sz\'b3y jedna obok drugiej w d\'f3\'b3 ulicy. Douglas trzyma\'b3\par
si\'ea z ty\'b3u.\par
- Gdy wejdziemy do sklepu, zauwa\'bfysz pewnie m\'b3od\'b9 dziewczyn\'ea stoj\'b9c\'b9\par
za lad\'b9. Nazywa si\'ea Catherine Morrison. Jej ojciec jest w\'b3a\'9ccicielem sklepu -\par
powiedzia\'b3a Mary Roses.\par
- Czy ona jest wa\'bfn\'b9 osob\'b9?\par
- W jakim sensie?\par
- Niewa\'bfne - odpar\'b3a Eleanor. - Dlaczego mi o niej m\'f3wisz, je\'9cli jest\par
tylko zwyk\'b3\'b9 sprzedawczyni\'b9?\par
- Interesuje si\'ea Hamsonem - powiedzia\'b3a Mary Roses.\par
- Jestem pewna, \'bfe mog\'b3aby si\'ea lepiej postara\'e6.\par
- Co ci si\'ea nie podoba u Hamsona?\par
- Tyle tego jest, \'bfe nie wiem od czego zacz\'b9\'e6 - powiedzia\'b3a Eleanor. -\par
Zastan\'f3wmy si\'ea. Nie potrafi w\'b3\'b9czy\'e6 si\'ea nawet do najprostszej rozmowy.\par
Mruczy pod nosem jedno s\'b3owo jako odpowied\'9f i ca\'b3y czas si\'ea krzywi. Czasem\par
wydaje si\'ea te\'bf dosy\'e6 gro\'9fny. Na pewno to zauwa\'bfy\'b3a\'9c.\par
- Zauwa\'bfy\'b3am, \'bfe jest wspania\'b3ym, dobrym, rozs\'b9dnym i serdecznym\par
cz\'b3owiekiem - odpar\'b3a Mary Roses. - Nie chc\'ea, by Catherine z nim flirtowa\'b3a.\par
- Wi\'eac?\par
- Wi\'eac gdyby\'9c zobaczy\'b3a przypadkiem, \'bfe Catherine kr\'eaci si\'ea wok\'f3\'b3\par
Hamsona, to mog\'b3aby\'9c... wiesz.\par
- Przerwa\'e6 im?\par
-Tak.\par
- Czemu mia\'b3abym to zrobi\'e6?\par
- \'afeby mi pom\'f3c! - krzykn\'ea\'b3a Mary Roses, wyra\'9fnie zdenerwowana. -\par
Nie umrzesz, je\'9cli od czasu do czasu komu\'9c pomo\'bfesz. Cho\'e6 nie, niewa\'bfne.\par
Zapomnij, \'bfe w og\'f3le m\'f3wi\'b3am o Catherine. Poza tym powinna\'9c by\'b3a mnie\par
spyta\'e6, zanim w\'b3o\'bfy\'b3a\'9c moj\'b9 sukni\'ea.\par
- Jest na mnie za ciasna.\par
Eleanor nie przeprosi\'b3a, ale Mary Roses nie spodziewa\'b3a si\'ea tego. Dosz\'b3y\par
do sklepu. Mary Roses otworzy\'b3a drzwi i pu\'9cci\'b3a Eleanor przodem.\par
Douglas upewni\'b3 si\'ea, \'bfe w \'9crodku nie ma \'bfadnych niemi\'b3ych typ\'f3w, po\par
czym wyszed\'b3, by zaczeka\'e6 na dworze. Chcia\'b3 zmusi\'e6 siostr\'ea do pilnowania\par
Eleanor.\par
Harrison zauwa\'bfy\'b3 cz\'b3owieka, kt\'f3ry go napad\'b3, zaraz po wej\'9cciu do saloonu.\par
Skurwysyn natychmiast odwr\'f3ci\'b3 od niego wzrok. Harrison uda\'b3, \'bfe go nie\par
pozna\'b3. Id\'b9c w stron\'ea kontuaru przyjrza\'b3 si\'ea pozosta\'b3ym dw\'f3m.\par
Zam\'f3wi\'b3 jedn\'b9 whisky i wypi\'b3 j\'b9 jednym haustem. M\'f3g\'b3 przysi\'b9c, \'bfe g\'b3os\par
Eleanor ci\'b9gle obija\'b3 mu si\'ea w g\'b3owie niczym m\'b3ot.\par
Travis podszed\'b3 do Hamsona z lewej strony, a Cole stan\'b9\'b3 przy prawym\par
boku Szkota. Opar\'b3szy si\'ea plecami o bar obserwowali nieznajomych.\par
- No? - szepn\'b9\'b3 Cole. Obr\'f3ci\'b3 si\'ea cz\'ea\'9cciowo i spyta\'b3: - Czy jest tutaj?\par
Harrison nie odpowiedzia\'b3. Travis spojrza\'b3 na niego i powiedzia\'b3:\par
- Kilku facet\'f3w kr\'eaci si\'ea wok\'f3i domu Belle, im te\'bf powiniene\'9c si\'ea\par
przyjrze\'e6. Nie maj\'b9 powodu, \'bfeby tutaj przebywa\'e6. Belle ju\'bf od p\'f3\'b3 roku jest\par
w Hammond i wszyscy dobrze wiedz\'b9, \'bfe wr\'f3ci dopiero w lipcu. Zawsze\par
wraca na moje urodziny i zostaje tutaj, dop\'f3ki nie zrobi si\'ea zimno. Jeste\'9c\par
pewien, \'bfe pami\'eatasz, jak wygl\'b9da\'b3 facet, kt\'f3ry do ciebie strzela\'b3?\par
- O czym tak szepczecie, ch\'b3opcy? Nie chc\'ea mie\'e6 tutaj \'bfadnej strzelaniny,\par
Cole. Lepiej o tym pami\'eataj. - Billie zaczyna\'b3 si\'ea niepokoi\'e6.\par
- W\'b3a\'9cnie chcia\'b3em powiedzie\'e6 Travisowi i Cole'owi, by nie wtykali nosa\par
w nie swoje sprawy - powiedzia\'b3 Harrison do w\'b3a\'9cciciela saloonu.\par
- Nie przypominam sobie, \'bfeby ktokolwiek kaza\'b3 Cole'owi Claybome'owi,\par
by nie wtyka\'b3 w czyje\'9c sprawy nosa.\par
- To nic obra\'9fliwego - powiedzia\'b3 Cole. - Harrison od jakiego\'9c czasu nie\par
czuje si\'ea zbyt dobrze.\par
Billie pokiwa\'b3 z sympati\'b9 g\'b3ow\'b9 i pochyli\'b3 si\'ea nad kontuarem.\par
- S\'b3ysza\'b3em, \'bfe zdarza ci si\'ea zemdle\'e6. Czy zemdla\'b3e\'9c ostatnio, a ja o tym\par
nie wiem?\par
Harrison spojrza\'b3 \'bfe z\'b3o\'9cci\'b9 na Cole'a, kt\'f3ry stara\'b3 si\'ea przybra\'e6 niewinny\par
wygl\'b9d. Niestety, nie uda\'b3o mu si\'ea.\par
- Nie powiedzia\'b3em Billie'emu - upiera\'b3 si\'ea.\par
- Wszystko wygada\'b3 Dooleyowi - z rado\'9cci\'b9 doda\'b3 Travis.\par
- Wiesz, kim s\'b9 ci ludzie siedz\'b9cy w k\'b9cie obok okna? - spyta\'b3 Billie'ego\par
Harrison.\par
- Nie, czemu pytasz?\par
- Zastanawiam si\'ea, kim s\'b9 - odpar\'b3 Harrison.\par
- Kto\'9c powinien kaza\'e6 im si\'ea umy\'e6. Czuj\'ea ich smr\'f3d nawet st\'b9d. - Cole\par
powiedzia\'b3 to wystarczaj\'b9co g\'b3o\'9cno, by ludzie w k\'b9cie us\'b3yszeli to.\par
- Nie wtr\'b9caj si\'ea w moje sprawy, Cole - odpar\'b3 opryskliwie Harrison.\par
- Chcia\'b3em si\'ea troch\'ea zabawi\'e6.\par
- Chcesz p\'f3j\'9c\'e6 pod dom Belle czy nie? - spyta\'b3 Travis.\par
- Powiedz mi najpierw, kim jest ta Belle.\par
- Nie wiesz, \'bfe to nasza tutejsza kurwa? - wtr\'b9ci\'b3 Billie. Wydawa\'b3 si\'ea\par
nies\'b3ychanie dumny z tego powodu. - Belle jest wyj\'b9tkowo mi\'b3\'b9 kobiet\'b9.\par
Prawda, Travis?\par
- Pewnie, \'bfe tak.\par
Cole nie przys\'b3uchiwa\'b3 si\'ea ich rozmowie. Jeden z trzech m\'ea\'bfczyzn podni\'f3s\'b3\par
si\'ea i wyszed\'b3 na zewn\'b9trz. Cole czeka\'b3, co zrobi\'b9 dwaj pozostali.\par
- Oczywi\'9ccie, posun\'ea\'b3a si\'ea troch\'ea przez lata - m\'f3wi\'b3 dalej Billie. -\par
Ale ci\'b9gle ma mi\'b3y i delikatny dotyk. S\'eadzia Bums zawsze wpada do niej,\par
by si\'ea przywita\'e6 i wstawi\'e6 buty pod jej \'b3\'f3\'bfko, gdy tylko przeje\'bfd\'bfa przez\par
miasto podczas swych polowa\'f1 na bandzior\'f3w. Wszyscy bardzo j\'b9 sobie\par
cenimy. Pewnie ju\'bf to zauwa\'bfy\'b3e\'9c, skoro nasze miasto jest nazwane od jej\par
imienia.\par
- Nazwali\'9ccie miasto na cze\'9c\'e6 kurwy? - Harrison nie m\'f3g\'b3 w to uwierzy\'e6.\par
Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i wybuchn\'b9\'b3 \'9cmiechem.\par
- Co ci\'ea tak \'9cmieszy? - spyta\'b3 Billie.\par
- My\'9cla\'b3em, \'bfe nazwa pochodzi od jakiego\'9c kwiatu albo czego\'9c takiego -\par
przyzna\'b3.\par
Billie za\'9cmia\'b3 si\'ea pod nosem.\par
- Czemu mieliby\'9cmy zrobi\'e6 co\'9c tak g\'b3upiego? Nie jeste\'9cmy mieszczucha-\par
mi, Harrison. Nigdy nie nazwaliby\'9cmy miasta jak jakiego\'9c kwiatu. To w og\'f3le\par
nie mia\'b3oby sensu. My\'9cl\'ea, \'bfe od ci\'b9g\'b3ych omdle\'f1 sta\'b3e\'9c si\'ea takim \'9cwirem jakDuch.\par
- Zemdla\'b3em tylko raz - o\'9cwiadczy\'b3 Harrison.\par
- Oczywi\'9ccie \'bfe tak - zgodzi\'b3 si\'ea z nim Billie. Jego \'b3askawy ton g\'b3osu\par
wskazywa\'b3, \'bfe za grosz nie wierzy\'b3 Hamsonowi.\par
Cole ci\'b9gle obserwowa\'b3 dw\'f3ch m\'ea\'bfczyzn wci\'9cni\'eatych za st\'f3\'b3 w k\'b9cie.\par
Jeden z nich m\'f3wi\'b3 co\'9c do drugiego, kt\'f3ry tylko kiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. W ko\'f1cu\par
kiwaj\'b9cy g\'b3ow\'b9 wsta\'b3 i wyszed\'b3 na zewn\'b9trz.\par
- Travis, mo\'bfe by\'9c poszed\'b3 na dw\'f3r - proponowa\'b3 szeptem Cole. - Wyjd\'9f\par
tylnymi drzwiami.\par
- U Billie'ego nie ma tylnych drzwi - przypomnia\'b3 bratu Travis.\par
- Wi\'eac je sobie zr\'f3b.\par
- Kaza\'b3em wam si\'ea w to nie miesza\'e6 - powt\'f3rzy\'b3 Harrison.\par
Cole wzruszy\'b3 ramionami. Travis ju\'bf si\'ea podni\'f3s\'b3 i szed\'b3 w stron\'ea zaplecza.\par
Harrison po\'b3o\'bfy\'b3 na stole monet\'ea.\par
- Dzi\'eaki, Billie, za drinka.\par
Odwr\'f3ciwszy si\'ea w stron\'ea sali, podszed\'b3 do m\'ea\'bfczyzny, kt\'f3ry pr\'f3bowa\'b3 go\par
zabi\'e6.\par
Obcy przesta\'b3 przygl\'b9da\'e6 si\'ea swojemu kieliszkowi i spojrza\'b3 skrzywiony na\par
Hamsona. Prawa jego r\'eaka powoli przesuwa\'b3a si\'ea w stron\'ea bioder.\par
- Znam sk\'b9d\'9c twoj\'b9 twarz, skurwysynu.\par
- O czym ty m\'f3wisz?\par
Harrison wyt\'b3umaczy\'b3 mu u\'bfywaj\'b9c wszystkich plugawych s\'b3\'f3w, jakie mu\par
tylko przychodzi\'b3y do g\'b3owy. Reakcja nast\'b9pi\'b3a dopiero po s\'b3owie tch\'f3rz - zbir\par
najwyra\'9fniej poczu\'b3 si\'ea dotkni\'eaty.\par
Zacz\'b9\'b3 si\'ea podnosi\'e6. G\'b3os Cole'a natychmiast go zatrzyma\'b3.\par
- Harrison, rozmawiasz z najbardziej obrzydliwym bydlakiem, jakiego\par
w \'bfyciu widzia\'b3em. Nawet przy barze czu\'e6 jego smr\'f3d. B\'ead\'ea musia\'b3 go zabi\'e6,\par
je\'9cli zn\'f3w poruszy r\'eak\'b9.\par
- Na mi\'b3o\'9c\'e6 matki, Cole, nie zaczynaj tu awantury - b\'b3aga\'b3 Billie.\par
Wydawa\'b3o si\'ea, \'bfe lada chwila mo\'bfe si\'ea rozp\'b3aka\'e6. - W\'b3a\'9cnie postawi\'b3em na\par
\'9ccianie nowe lustro. Wyjd\'9fcie, prosz\'ea, na dw\'f3r. B\'b3agam was.\par
- Cole, nie ruszaj si\'ea. To moja walka, nie twoja. Jak ci na imi\'ea, tch\'f3rzu?\par
- Zabij\'ea ci\'ea. Nikt nie nazywa Szybkiego tch\'f3rzem. A nazywaj\'b9 mnie\par
Szybki, bo jestem szybki niczym w\'b9\'bf.\par
Wypowiedziawszy sw\'b9 pogr\'f3\'bfk\'ea Szybki wsta\'b3 i majestatycznym krokiem\par
wyszed\'b3 na dw\'f3r. Mia\'b3 przy pasie dwa rewolwery. Harrison nosi\'b3 tylko jeden.\par
Cole podszed\'b3 do drzwi, chc\'b9c wszystko obserwowa\'e6. Billie wyskoczy\'b3 zza\par
baru i podbieg\'b3 do okna.\par
- Nie uwa\'bfasz, \'bfe lepiej b\'eadzie, je\'9cli tam p\'f3jdziesz i pomo\'bfesz swojemu\par
przyjacielowi? Wszyscy dobrze wiedz\'b9, \'bfe Harrison nie jest zdolny trafi\'e6 nawet\par
w st\'f3g siana. Zabij\'b9 go, zobaczysz. Szkoda, \'bfe nie ma tu Dooleya. Poszed\'b3\par
dzi\'9c na ryby. B\'eadzie \'bfa\'b3owa\'b3, \'bfe to przegapi\'b3.\par
Cole by\'b3 zaj\'eaty obserwowaniem dach\'f3w budynk\'f3w. Pr\'f3bowa\'b3 zlokalizowa\'e6\par
pozosta\'b3ych dw\'f3ch m\'ea\'bfczyzn. Znikn\'eali, ale na pewno ukryli si\'ea w pobli\'bfu.\par
Ludzie, kt\'f3rzy raz na kogo\'9c napadli, zrobi\'b9 to ponownie, tak przynajmniej\par
uwa\'bfa\'b3 Cole. Wszyscy trzej my\'9cleli zapewne podobnie. Tch\'f3rze zadawali si\'ea\par
tylko z tch\'f3rzami.\par
- Zaraz, zaraz, czemu Harrison stoi na \'9crodku drogi i rozmawia z Szyb-\par
kim? - spyta\'b3 Billie.\par
- Pewnie bawi si\'ea w prawnika - odpar\'b3 Cole.\par
- Jego m\'eadrkowanie wyra\'9fnie doprowadza do sza\'b3u Szybkiego-Niczym-\par
-W\'b9\'bf. Nawet st\'b9d to wida\'e6.\par
Harrison chcia\'b3 przed postrzeleniem Szybkiego zmusi\'e6 go, by przyzna\'b3 si\'ea\par
do winy. By\'b3 got\'f3w zachowa\'e6 si\'ea jak cz\'b3owiek cywilizowany i nie odbiera\'e6\par
bandycie \'bfycia, je\'9cli ten zechcia\'b3by si\'ea ukorzy\'e6. Wtedy pozwoli\'b3by mu si\'ea\par
odczo\'b3ga\'e6... po jakim\'9c czasie. Najpierw da\'b3by mu oczywi\'9ccie popali\'e6.\par
- Tw\'f3j pocisk m\'f3g\'b3 zabi\'e6 Mary Roses Claybome - rykn\'b9\'b3.\par
Szybki cofa\'b9\'b3 si\'ea o krok, widz\'b9c dzik\'b9 w\'9cciek\'b3o\'9c\'e6 w oczach Harrisona.\par
- Zabij\'ea ci\'ea - wyj\'b9ka\'b3 ponownie. - Tu i teraz, w obecno\'9cci \'9cwiadk\'f3w.\par
B\'eadziemy mieli pojedynek.\par
Harrison kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Sko\'f1czy\'b3 ju\'bf z gadaniem.\par
- Wyja\'9cnij mi zasady.\par
-Co?\par
- Wyja\'9cnij mi zasady pojedynku.\par
Szybki splun\'b9\'b3 w piach i zachichota\'b3 cicho.\par
- Bardzo powoli ka\'bfdy z nas cofa si\'ea jakie\'9c dziesi\'ea\'e6 krok\'f3w.\par
- Potrafisz policzy\'e6 do dziesi\'eaciu.\par
- Zabicie ci\'ea sprawi mi niez\'b3\'b9 przyjemno\'9c\'e6 - szepn\'b9\'b3 mru\'bf\'b9c oczy Szybki,\par
po czym dalej t\'b3umaczy\'b3: - Gdy jeden z nas si\'ea zatrzyma, to i drugi to robi.\par
Potem strzelamy do siebie. B\'eadziesz martwy, zanim zd\'b9\'bfysz dotkn\'b9\'e6 swojego\par
rewolweru. Nie na darmo zw\'b9 mnie Szybki-Niczym-W\'b9sz.\par
Zachichota\'b3 ponownie, po czym zacz\'b9\'b3 si\'ea cofa\'e6. Harrison zrobi\'b3 to samo.\par
Odwr\'f3cili si\'ea, b\'ead\'b9c nieca\'b3e pi\'ea\'e6 metr\'f3w od siebie.\par
Szybki zacz\'b9\'b3 nagle energicznie potrz\'b9sa\'e6 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie strzelaj! -j\'eakn\'b9\'b3.\par
- Czemu, do jasnej cholery? - krzykn\'b9\'b3 Harrison.\par
- Nie b\'ead\'ea si\'ea pojedynkowa\'b3. Unosz\'ea r\'eace do g\'f3ry, spokojnie i powoli.\par
Nie chc\'ea strzela\'e6.\par
Harrison by\'b3 w\'9cciek\'b3y.\par
- Czemu zmieni\'b3e\'9c zdanie?\par
- Nie podoba mi si\'ea stosunek si\'b3.\par
Harrison nadal mia\'b3 ochot\'ea go zastrzeli\'e6. Zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe zachowuje\par
si\'ea jak dzikus, ale nic go to nie obchodzi\'b3o. Skurwysyn m\'f3g\'b3 zabi\'e6 Mary Roses,\par
a \'bfycie bez niej wydawa\'b3o si\'ea Hamsonowi niemo\'bfliwe.\par
Odetchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko i spr\'f3bowa\'b3 si\'ea uspokoi\'e6.\par
- Dobrze, podnie\'9c r\'eace do g\'f3ry. Pozwol\'ea s\'eadziowi Bumsowi powiesi\'e6 ci\'ea.\par
Szybki uni\'f3s\'b3 r\'eace. Harrison ruszy\'b3 w jego stron\'ea. Spojrzawszy przypad-\par
kiem w stron\'ea chodnika zobaczy\'b3 Mary Roses wygl\'b9daj\'b9c\'b9 przez okno sklepu\par
Momsona. Wydawa\'b3a si\'ea bardzo zdenerwowana.\par
Nawet mu nie przeszkadza\'b3o, \'bfe wszystko widzia\'b3a. \'afa\'b3owa\'b3, \'bfe nie mia\'b3\par
okazji wystrzeli\'e6 rewolweru z r\'eaki Szybkiego. Mo\'bfe wtedy uwierzy\'b3aby, \'bfe\par
jest r\'f3wnie dobry, jak jej bracia.\par
Musia\'b3 si\'ea zadowoli\'e6 tym, co osi\'b9gn\'b9\'b3. Zmierzenie si\'ea z Szybkim te\'bf chyba\par
si\'ea liczy\'b3o.\par
Zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe powinien st\'b9d ucieka\'e6 tak szybko, jak tylko si\'ea da.\par
Zaczyna\'b3 my\'9cle\'e6 i zachowywa\'e6 si\'ea zupe\'b3nie jak Cole.\par
Gdzie jest Cole? Harrison nie musia\'b3 si\'ea nawet odwraca\'e6. Cole sta\'b3 trzy\par
metry za nim, odrobin\'ea na lewo. Nie by\'b3 sam. Obok niego stali Travis\par
i Douglas.\par
- Od jak dawna tam stoicie? - wrzasn\'b9\'b3 Harrison.\par
- Wystarczaj\'b9co d\'b3ugo - odpowiedzia\'b3 Cole. - Na twoim miejscu nie\par
odwraca\'b3bym si\'ea plecami do W\'ea\'bfa. Wygl\'b9da na to, \'bfe palce go \'9cwierzbi\'b9, by\par
strzeli\'e6 ci w plecy.\par
- M\'f3wi\'b3em wam...\par
Hamson spostrzeg\'b3 m\'ea\'bfczyzn\'ea wychylaj\'b9cego si\'ea z okna pustego magazy-\par
nu. Wyci\'b9gn\'b9\'b3 rewolwer i strzeli\'b3 w momencie, gdy ten unosi\'b3 bro\'f1.\par
Jeden strza\'b3 wystarczy\'b3. Rewolwer wylecia\'b3 z r\'eaki zbira, kt\'f3ry rykn\'b9\'b3\par
z b\'f3lu.\par
Szybki korzystaj\'b9c z zamieszania si\'eagn\'b9\'b3 po bro\'f1. Trzeci bandyta wybieg\'b3\par
spomi\'eadzy dw\'f3ch budynk\'f3w i zacz\'b9\'b3 strzela\'e6.\par
Cole postrzeli\'b3 m\'ea\'bfczyzn\'ea wybiegaj\'b9cego z uliczki, po czym odwr\'f3ci\'b3 si\'ea\par
w stron\'ea Szybkiego. By\'b3 zbyt wolny. Travis go uprzedzi\'b3. Schowa\'b3 bro\'f1\par
z powrotem w olstra, zanim Cole zd\'b9\'bfy\'b3 ponownie naci\'b9gn\'b9\'e6 spust.\par
- Szybko si\'ea z tym uporali\'9cmy - powiedzia\'b3 pod nosem Travis.\par
Douglas stan\'b9\'b3 ty\'b3em do braci, aby m\'f3c ochrania\'e6 ich przed kolejnymi\par
niespodziankami.\par
Hamson pragn\'b9\'b3 zastrzeli\'e6 wszystkich trzech braci.\par
By\'b3 ju\'bf wystarczaj\'b9co upokorzony, ale Cole postanowi\'b3 wykaza\'e6, jak g\'b3upie\par
by\'b3o jego zachowanie.\par
- Nie zastanowi\'b3e\'9c si\'ea, gdzie podziali si\'ea dwaj pozostali? Gdybym si\'ea nie\par
wtr\'b9ci\'b3, to le\'bfa\'b3by\'9c z twarz\'b9 w piachu i kul\'b9 w plecach. Zacznij u\'bfywa\'e6 g\'b3owy,\par
Hamson. Narwa\'f1cy nie \'bfyj\'b9 d\'b3ugo w tym mie\'9ccie.\par
Hamson oddycha\'b3 g\'b3\'eaboko. Wiedzia\'b3, \'bfe Cole ma racj\'ea. W\'b3asna z\'b3o\'9c\'e6\par
o ma\'b3y w\'b3os go nie zabi\'b3a.\par
- Masz racj\'ea. Nie my\'9cla\'b3em.\par
- My\'9cla\'b3e\'9c, dobrze wiem. My\'9cla\'b3e\'9c o tym, \'bfe Szybki m\'f3g\'b3 zabi\'e6 Mary\par
Roses, prawda?\par
Hamson pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Zaczyna\'b3 czu\'e6 si\'ea jak zupe\'b3ny idiota.\par
- Pos\'b3uchaj, mieszczuchu. Tutaj obowi\'b9zuje tylko jedna zasada. Kto\'9c musi\par
by\'e6 szybszy. Zawsze. B\'eadziesz \'bfy\'b3, dop\'f3ki b\'eadziesz o tym pami\'eata\'b3 i w to\par
wierzy\'b3. - Cole d\'9fgn\'b9\'b3 Harrisona palcem w klatk\'ea piersiow\'b9. - Zrozumiane?\par
Hamson przytakn\'b9\'b3. Cole zakl\'b9\'b3.\par
- Nie zabili\'9cmy \'bfadnego z nich.\par
- Szkoda, bardzo na to liczy\'b3em - przyzna\'b3 si\'ea Hamson. - S\'b9dz\'ea, \'bfe trzeba\par
ich zabra\'e6 i zankn\'b9\'e6 w pustym magazynie.\par
- Nic to nie pomo\'bfe. Uciekn\'b9 stamt\'b9d. Pozw\'f3l szeryfowi si\'ea tym zaj\'b9\'e6.\par
- Przecie\'bf nie ma tutaj szeryfa.\par
Cole wzruszy\'b3 ramionami.\par
- W takim razie r\'f3b, co chcesz. By\'b3e\'9c tak w\'9cciek\'b3y, \'bfe nie wymusi\'b3e\'9c na\par
Szybkim zeznania. Teraz na pewno tego nie zrobisz. Przygotuj si\'ea, nadchodzi\par
Mary Roses. Jest chyba z\'b3a niczym szersze\'f1.\par
Hamson nie chcia\'b3 na ni\'b9 patrze\'e6. Mary Roses podesz\'b3a do Douglasa.\par
- M\'f3g\'b3by\'9c przyprowadzi\'e6 konie? Odje\'bfd\'bfamy. Zaraz.\par
- Czemu jeste\'9c taka w\'9cciek\'b3a?\par
- W\'b3a\'9cnie wystrzela\'b3e\'9c p\'f3\'b3 miasta.\par
- Do nikogo nie strzela\'b3em. To oni. Hamson wszystko zacz\'b9\'b3.\par
- Nie mam ochoty s\'b3ucha\'e6 twoich wym\'f3wek. Bra\'b3e\'9c w tym wszystkim\par
udzia\'b3.\par
- Czemu masz taki z\'b3y humor? Co\'9c jeszcze si\'ea sta\'b3o?\par
- Eleanor w\'b3a\'9cnie nazwa\'b3a pani\'b9 Morrison t\'b3ust\'b9 krow\'b9. To si\'ea sta\'b3o.\par
Chod\'9fmy.\par
Cole odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, nie chc\'b9c, by Mary Roses zobaczy\'b3a u\'9cmiech na jego\par
twarzy. Nazwanie pani Morrison t\'b3ust\'b9 krow\'b9 by\'b3o czym\'9c wyj\'b9tkowo z\'b3o\'9cli-\par
wym. Musia\'b3 przyzna\'e6, \'bfe du\'bfo odwagi musia\'b3o kosztowa\'e6 Eleanor postawie-\par
nie si\'ea kobiecie, kt\'f3ra wa\'bfy\'b3a cztery razy wi\'eacej ni\'bf ona. By\'b3o to te\'bf wyj\'b9tkowo\par
g\'b3upie, ale nad tym nie mia\'b3 ochoty si\'ea zastanawia\'e6.\par
Travisowi nie by\'b3o do \'9cmiechu. To, co Eleanor powiedzia\'b3a mamie Cathe-\par
rine, wydawa\'b3o mu si\'ea okropne.\par
- Przyznam, \'bfe jest poka\'9fn\'b9 kobiet\'b9, ale to nie pow\'f3d, by nazywa\'e6 j\'b9\par
krow\'b9 - powiedzia\'b3 do siostry.\par
- Mary Roses, chod\'9f tutaj! Potrzebuj\'ea wi\'eacej pieni\'eadzy. Zobaczy\'b3am co\'9c,\par
co chcia\'b3abym sobie kupi\'e6! - krzykn\'ea\'b3a Eleanor z chodnika przed sklepem.\par
Mary Roses zignorowa\'b3a j\'b9 - posz\'b3a z Douglasem po konie.\par
Cole wyt\'b3umaczy\'b3 plan Harrisona Travisowi i kaza\'b3 mu powiedzie\'e6 o nim\par
Douglasowi, gdy nie b\'eadzie w pobli\'bfu ich siostry.\par
Hamson wsiad\'b3 do powozika. Zrezygnowa\'b3 z aresztowania rannych zbir\'f3w.\par
Mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe wykrwawi\'b9 si\'ea na \'9cmier\'e6.\par
Trzej bracia odjechali wraz ze swoj\'b9 siostr\'b9 kilka minut p\'f3\'9fniej. Eleanor\par
zda\'b3a sobie w ko\'f1cu spraw\'ea, \'bfe zosta\'b3a opuszczona, i pobieg\'b3a w stron\'ea\par
powozika.\par
Hamson nie pom\'f3g\'b3 jej wsi\'b9\'9c\'e6.\par
- By\'b3e\'9c ju\'bf kiedy\'9c \'9cwiadkiem tak nieprzyjemnego zaj\'9ccia? - spyta\'b3a pod\par
nosem Eleanor. - Jakim prawem Mary Roses pojecha\'b3a beze mnie? Jestem jej\par
go\'9cciem, jeszcze to zapami\'eatacie.\par
Hamson zacisn\'b9\'b3 z\'eaby i przez p\'f3\'b3 drogi nic nie powiedzia\'b3. Potem zatrzy-\par
ma\'b3 powozik na skraju drogi.\par
- Nie jeste\'9c go\'9cciem. Jeste\'9c obiektem mi\'b3osierdzia Mary Roses.\par
Pr\'f3bowa\'b3a go spoliczkowa\'e6. Schwyci\'b3 jej r\'eak\'ea i po chwili pu\'9cci\'b3.\par
- Przynajmniej by\'b3a\'9c kim\'9c takim.\par
- Jak \'9cmiesz m\'f3wi\'e6 do mnie w taki spos\'f3b?\par
- Eleanor, wysiadaj.\par
Zacz\'ea\'b3a ci\'ea\'bfko oddycha\'e6. R\'eak\'b9 schwyci\'b3a si\'ea za gard\'b3o.\par
- Co powiedzia\'b3e\'9c?\par
- Dobrze s\'b3ysza\'b3a\'9c. Wysiadaj.\par
-Nie.\par
- W porz\'b9dku. Sam ci\'ea wyrzuc\'ea.\par
- Nie mo\'bfesz m\'f3wi\'e6 tego powa\'bfnie.\par
Harrison si\'eagn\'b9\'b3 po jej r\'eak\'ea. Wyda\'b3a z siebie krzyk, od kt\'f3rego mog\'b3y\par
p\'eaka\'e6 kamienie.\par
Potem wysiad\'b3a z powozu.\par
- Postrada\'b3e\'9c zmys\'b3y. Gdy Mary Roses si\'ea o tym dowie...\par
Nie pozwoli\'b3 jej doko\'f1czy\'e6 pogr\'f3\'bfki.\par
- Nie s\'b9dz\'ea, \'bfeby\'9c dotar\'b3a do rancza, wi\'eac nie musz\'ea si\'ea chyba tym\par
przejmowa\'e6.\par
- Nie mo\'bfesz mnie tak traktowa\'e6! - Wybuchn\'ea\'b3a p\'b3aczem, zakrywaj\'b9c\par
twarz r\'eakami.\par
- Bracia Mary Roses mnie popr\'b9. Wykonuj\'ea za nich brudn\'b9 robot\'ea - sami\par
mieli zamiar jutro wyrzuci\'e6 ci\'ea z rancza.\par
Eleanor by\'b3a niesamowita. Przesta\'b3a p\'b3aka\'e6 jak na zawo\'b3anie.\par
- Co chcesz przez to powiedzie\'e6?\par
- Zmusz\'b9 ci\'ea do wyjazdu.\par
- Mary Roses na to nie pozwoli.\par
- G\'b3osowali wszyscy - powiedzia\'b3. Czu\'b3 si\'ea ca\'b3kiem nie\'9fle zak\'b3\'f3caj\'b9c\par
jej dobre samopoczucie. Najwy\'bfsza pora, potrzebny by\'b3 jej jaki\'9c wstrz\'b9s.\par
Zachowywa\'b3a si\'ea jak rozpieszczona kr\'f3lewna, kt\'f3rej wbi\'b3 si\'ea w pup\'ea kolec.\par
M\'b3oda kobieta musia\'b3a si\'ea nauczy\'e6 ponosi\'e6 konsekwencje swojego zacho-\par
wania.\par
- Adam g\'b3osowa\'b3by za tym, \'bfebym zosta\'b3a - j\'eakn\'ea\'b3a.\par
- Zrobi\'b3by to, gdyby tylko m\'f3g\'b3 - zgodzi\'b3 si\'ea z ni\'b9 Harrison. - Ale jest\par
g\'b3ow\'b9 rodziny, wi\'eac zawsze wstrzymuje si\'ea od g\'b3osu. Cole, Travis i Douglas\par
g\'b3osowali przeciw tobie. Te\'bf bym to zrobi\'b3, ale nie pozwolili mi g\'b3osowa\'e6,\par
gdy\'bf nie jestem cz\'b3onkiem rodziny. W domu Claybome'\'f3w panuje demokracja,\par
Eleanor. Dano ci wiele szans, kt\'f3re zmarnowa\'b3a\'9c. Mary Roses chcia\'b3a pom\'f3c\par
ci si\'ea spakowa\'e6 wieczorem. Oszcz\'eadzi\'b3em jej tego wysi\'b3ku.\par
- Nie odejd\'ea.\par
- Je\'9cli jakim\'9c cudem dotrzesz do rancza, to jeden z braci zawiezie ci\'ea\par
z powrotem do miasta i tam zostawi.\par
Harrison nie okazywa\'b3 nawet odrobiny mi\'b3osierdzia. Zrobi\'b3o mu si\'ea troch\'ea\par
g\'b3upio, gdy zda\'b3 sobie spraw\'ea, jak dobrze si\'ea przy tym bawi.\par
Eleanor wpad\'b3a w histeri\'ea. Harrison schwyci\'b3 lejce i ruszy\'b3 w stron\'ea rancza.\par
Do jego uszu ci\'b9gle dobiega\'b3y jej wrzaski. Zacz\'b9\'b3 gwizda\'e6, by zag\'b3uszy\'e6\par
ten niemi\'b3y d\'9fwi\'eak. Nagle zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe zamiast cichn\'b9\'e6, krzyki staj\'b9\par
si\'ea coraz g\'b3o\'9cniejsze. Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i zobaczy\'b3, \'bfe Eleanor biegnie w jego stron\'ea.\par
Potrafi\'b3a si\'ea rusza\'e6, gdy tego chcia\'b3a. Dziwne, rano nie mia\'b3a si\'b3y, by zej\'9c\'e6 na\par
wsp\'f3lne \'9cniadanie, ale mog\'b3a biec pod g\'f3r\'ea r\'f3wnie szybko, jak k\'b3usuj\'b9ce konie.\par
Krzycza\'b3a pod jego adresem malownicze wyzwiska. Harrison skupi\'b3 swoj\'b9\par
uwag\'ea ponownie na drodze i pogoni\'b3 konie. Cole mia\'b3 wed\'b3ug planu czeka\'e6\par
za nast\'eapnym zakr\'eatem. Pewnie ju\'bf teraz obserwowa\'b3 Eleanor, pilnuj\'b9c, by nie\par
zrani\'b3a si\'ea lub nie wpad\'b3a w jakie\'9c tarapaty.\par
Cole mia\'b3 si\'ea sta\'e6 wybawicielem Eleanor. Mia\'b3 zmusi\'e6 j\'b9 do obietnicy\par
dobrego zachowania, po czym zabra\'e6 ze sob\'b9 do domu.\par
Reszta drogi wyda\'b3a si\'ea Hamsonowi uroczo spokojna. My\'9cl\'b9c o sobie\par
zapomnia\'b3 o Eleanor. Nie by\'b3 w stanie pogodzi\'e6 si\'ea z tym, \'bfe \'9cwiadomie\par
sprowokowa\'b3 strzelanin\'ea. Nie zachowywa\'b3 si\'ea jak cz\'b3owiek cywilizowany. Bez\par
w\'b9tpienia z ka\'bfdym dniem sp\'eadzonym na ranczo stawa\'b3 si\'ea bardziej barba-\par
rzy\'f1ski.\par
Jego my\'9cli wybieg\'b3y do konfrontacji, kt\'f3ra go czeka\'b3a. Teraz, gdy wszyscy\par
bracia byli w domu, postanowi\'b3 z nimi porozmawia\'e6. Ba\'b3 si\'ea tego, wiedz\'b9c,\par
\'bfe zwleka\'b3 tak\'bfe z powodu uczu\'e6, kt\'f3rymi darzy\'b3 czw\'f3rk\'ea braci. Byli dobrymi,\par
uczciwymi lud\'9fmi. Cholera, mo\'bfe by\'b3oby lepiej, gdyby tacy nie byli.\par
Harrison nie chcia\'b3 nawet my\'9cle\'e6, co zrobi Mary Roses, gdy dowie si\'ea, \'bfe\par
od pocz\'b9tku dzia\'b3a\'b3 pod fa\'b3szywymi pozorami.\par
Zacz\'b9\'b3 zje\'bfd\'bfa\'e6 ze wzg\'f3rza, spostrzeg\'b3 w oddali ranczo i poczu\'b3 si\'ea nagle\par
tak, jakby wraca\'b3 do domu. Trzej bracia siedzieli na werandzie. Adam pracowa\'b3\par
na wybiegu, uje\'bfd\'bfaj\'b9c czarnego konia, kt\'f3rego Harrison jeszcze nigdy nie\par
widzia\'b3. Zwierz\'ea pr\'f3bowa\'b3o zrzuci\'e6 je\'9fd\'9fca. Adam nie mia\'b3 k\'b3opotu z utrzy-\par
maniem si\'ea na koniu, co by\'b3o du\'bfym osi\'b9gni\'eaciem, bior\'b9c pod uwag\'ea, \'bfe je\'9fdzi\'b3\par
bez siod\'b3a. Wygl\'b9da\'b3o to tak, jakby by\'b3 przyklejony do zwierz\'eacia. Ruchy\par
Adama by\'b3y p\'b3ynne i pe\'b3ne gracji. Nie by\'b3o to jednak \'b3atwe zadanie. Adam\par
je\'9fdzi\'b3 bez koszuli i Harrison widzia\'b3 pot b\'b3yszcz\'b9cy na jego ramionach.\par
Harrison pomacha\'b3 do niego, mijaj\'b9c corral, i pojecha\'b3 w stron\'ea stajni.\par
Travis zawo\'b3a\'b3 go, wskazuj\'b9c na butelk\'ea, kt\'f3r\'b9 trzyma\'b3 w r\'eace. Harrison skin\'b9\'b3\par
g\'b3ow\'b9. Wjecha\'b3 powozikiem do stajni, wyprz\'b9g\'b3 konie i wypu\'9cci\'b3 je na\par
pastwisko z ty\'b3u domu, by nieco och\'b3on\'ea\'b3y, po czym wprowadzi\'b3 MacHugha\par
na pusty wybieg, by m\'f3g\'b3 sobie troch\'ea pobiega\'e6. Potem uda\'b3 si\'ea do domu.\par
Z rado\'9cci\'b9 my\'9cla\'b3 o czym\'9c zimnym do picia.\par
- Gdzie jest Mary Roses? - zawo\'b3a\'b3.\par
- W \'9crodku! - odkrzykn\'b9\'b3 Douglas.\par
Adam zsiad\'b3 z konia i otwiera\'b3 w\'b3a\'9cnie bram\'ea wybiegu, gdy Harrison\par
przeszed\'b3 obok niego. Zatrzyma\'b3 si\'ea na chwil\'ea.\par
- Dzisiaj po kolacji chcia\'b3bym porozmawia\'e6 z tob\'b9 i z reszt\'b9 braci.\par
- W porz\'b9dku - zgodzi\'b3 si\'ea Adam. - O czym chcesz porozmawia\'e6?\par
- P\'f3\'9fniej wam wyt\'b3umacz\'ea - wykr\'eaca\'b3 si\'ea Harrison. - Nie chc\'ea, by Mary\par
Roses si\'ea temu przys\'b3uchiwa\'b3a.\par
Adam kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Rozwin\'b9\'b3 koszul\'ea i w\'b3o\'bfy\'b3 j\'b9 na siebie, po czym\par
zamy\'9clony poszed\'b3 z Harrisonem. O dziwo, nie zada\'b3 wi\'eacej pyta\'f1.\par
- Gor\'b9co dzisiaj, prawda, Harrison? - zauwa\'bfy\'b3 Cole.\par
- Pewnie, \'bfe tak - Dopiero wtedy zda\'b3 sobie spraw\'ea, do kogo m\'f3wi.\par
- Co ty tu robisz? - krzykn\'b9\'b3.\par
- Mieszkam tutaj - odpar\'b3 Cole.\par
- Gdzie Eleanor? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Przecie\'bf jest z tob\'b9 - powiedzia\'b3 zza jego plec\'f3w Adam.\par
- Cole mia\'b3 z ni\'b9 by\'e6 - odpowiedzia\'b3 Harrison. - Co si\'ea sta\'b3o? Czy zabra\'b3e\'9c\par
j\'b9 z powrotem do miasta i tam zostawi\'b3e\'9c?\par
Zada\'b3 pytanie, cho\'e6 zna\'b3 odpowied\'9f. By\'b3o niemo\'bfliwe, by Cole zd\'b9\'bfy\'b3\par
zawie\'9f\'e6 Eleanor do Blue Belle i powr\'f3ci\'e6 przed powrotem Hamsona.\par
Chyba \'bfe pojecha\'b3 na skr\'f3ty.\par
Hanison bardzo si\'ea zdenerwowa\'b3 t\'b9 mo\'bfliwo\'9cci\'b9.\par
- Jest w domu, prawda?\par
Douglas u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Cole przechyli\'b3 do ty\'b3u krzes\'b3o, za\'b3o\'bfy\'b3 nog\'ea na\par
balustrad\'ea, poprawi\'b3 kapelusz i zankn\'b9\'b3 oczy.\par
Harrison odw\'f3ci\'b3 si\'ea w stron\'ea Adama. Najstarszy z braci zdawa\'b3 si\'ea\par
przera\'bfony sytuacj\'b9.\par
- Nie ma jej w domu - oznajmi\'b3 Adam, po czym zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Cole'a:\par
- Przysi\'eagam, \'bfe zedr\'ea ci sk\'f3r\'ea z ty\'b3ka, je\'9cli pozwoli\'b3e\'9c, by co\'9c si\'ea jej sta\'b3o.\par
Nie mia\'b3e\'9c przypadkiem przywie\'9f\'e6 jej ze sob\'b9?\par
- Mia\'b3em. - Cole nie otworzy\'b3 nawet oczu.\par
Adam doszed\'b3 do schod\'f3w i zatrzyma\'b3 si\'ea. Harrison usiad\'b3 na g\'f3rnym\par
stopniu. Postanowi\'b3 pozwoli\'e6 Adamowi zaj\'b9\'e6 si\'ea spraw\'b9. Jako starszy brat\par
Cole'a mia\'b3 wi\'eaksze szans\'ea co\'9c z niego wyci\'b9gn\'b9\'e6.\par
- Co si\'ea sta\'b3o? - spyta\'b3 Adam.\par
- Nic jej nie jest - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Zdajesz sobie spraw\'ea, co jej grozi? Kompletnie ju\'bf oszala\'b3e\'9c? Na mi\'b3o\'9c\'e6\par
bosk\'b9, po g\'f3rach kr\'b9\'bf\'b9 dzikie zwierz\'eata. O czym ty w og\'f3le my\'9cla\'b3e\'9c?\par
- Nie skrzywdzi \'bfadnego zwierz\'eacia. Nie musisz si\'ea tak martwi\'e6, Adamie.\par
- To wcale nie jest \'9cmieszne - odpar\'b3 Adam.\par
Harrison chcia\'b3 si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'e6, ale zmieni\'b3 zdanie, gdy Adam na niego\par
spojrza\'b3. Wiedzia\'b3 jednak, \'bfe nic si\'ea nie mog\'b3o sta\'e6 Eleanor. Po chwili\par
zastanowienia Harrison uzna\'b3, \'bfe Cole nie zostawi\'b3by jej na pastw\'ea losu. Adam\par
te\'bf to na pewno zrozumie, jak tylko si\'ea uspokoi. Cole musia\'b3 si\'ea troch\'ea z nimi\par
zabawi\'e6. Harrison zamierza\'b3 mu to umo\'bfliwi\'e6, a potem dowiedzie\'e6 si\'ea, gdzie\par
ukry\'b3 Eleanor.\par
- Zwierz\'eata nic jej nie zrobi\'b9 - zapewni\'b3 wszystkich Cole. - Uspok\'f3jcie\par
si\'ea wreszcie. Musz\'ea teraz odpocz\'b9\'e6. Adam, czy Travis powiedzia\'b3 ci, \'bfe\par
zauwa\'bfy\'b3 na Niskich Wzg\'f3rzach pi\'ea\'e6 zagubionych byczk\'f3w? Chc\'ea nied\'b3ugo\par
po nie pojecha\'e6. Travis mo\'bfe wybra\'e6 si\'ea ze mn\'b9.\par
- Ja te\'bf z wami pojad\'ea - zaofiarowa\'b3 si\'ea Harrison. Chcia\'b3 mie\'e6 jakie\'9c\par
zaj\'eacie, by nie my\'9cle\'e6 o wieczornym spotkaniu.\par
- Po co? Przecie\'bf nam nie pomo\'bfesz - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Mog\'ea si\'ea przyda\'e6 - argumentowa\'b3 Harrison. - Musisz mi tylko pokaza\'e6,\par
co i jak mam robi\'e6.\par
- Czy ja ju\'bf tego przypadkiem gdzie\'9c nie s\'b3ysza\'b3em? - powiedzia\'b3 z sar-\par
kazmem Cole.\par
- Co zrobili\'9ccie z Eleanor? - Adam ponownie za\'bf\'b9da\'b3 wyja\'9cnie\'f1. Wszed\'b3\par
po schodach i usiad\'b3 tu\'bf obok Hamsona. Chyba jednak nie przejmowa\'b3 si\'ea\par
zbytnio ich go\'9cciem. Uwag\'ea skupi\'b3 na MacHughu, kt\'f3ry skaka\'b3 weso\'b3o po\par
wybiegu.\par
- Harrison, czy m\'f3g\'b3bym si\'ea przejecha\'e6 na MacHughu? - spyta\'b3.\par
- Mnie to nie przeszkadza, ale nie wiem, co on na to. Mo\'bfesz spr\'f3bowa\'e6,\par
je\'9cli chcesz.\par
- Cole, czy jeste\'9c ju\'bf gotowy udzieli\'e6 mi odpowiedzi? - spyta\'b3 Adam.\par
Nadal obserwowa\'b3 MacHugha, czekaj\'b9c, a\'bf brat mu odpowie.\par
- Dooley jej pilnuje. Spotka\'b3em go przy strumieniu i zap\'b3aci\'b3em dolara za\par
pilnowanie jej do chwili, dop\'f3ki nie b\'ead\'ea mia\'b3 ochoty sam si\'ea tym zaj\'b9\'e6.\par
- Jak s\'b9dzisz, kiedy b\'eadziesz mia\'b3 ochot\'ea po ni\'b9 wr\'f3ci\'e6? - spyta\'b3 z u\'9cmie-\par
chem Harrison.\par
- Za sekundk\'ea - obieca\'b3 Cole. - Ale si\'ea zrobi\'b3o spokojnie!\par
Travis wyszed\'b3 na werand\'ea, nios\'b9c piwo dla wszystkich. Poda\'b3 po butelce\par
Douglasowi i Harrisonowi.\par
- Czy to nie Dooley zje\'bfd\'bfa \'bfe wzg\'f3rza? - zapyta\'b3 Douglas. Zmru\'bfy\'b3 oczy,\par
staraj\'b9c si\'ea lepiej przyjrze\'e6, mimo ra\'bf\'b9cego s\'b3o\'f1ca. - Tak, to chyba Dooley.\par
Adam pochyli\'b3 si\'ea do przodu.\par
- Na Boga, to rzeczywi\'9ccie Dooley i w dodatku sam. Cole, je\'9cli co\'9c si\'ea\par
sta\'b3o Eleanor, ty za to odpowiadasz.\par
- Adam, chcesz piwa? - spyta\'b3 Travis.\par
Na pewien czas odsuni\'eato na bok problem Eleanor. Adam wzi\'b9\'b3 butelk\'ea\par
i poci\'b9gn\'b9\'b3 d\'b3ugi \'b3yk.\par
- G\'b3adko wchodzi.\par
Travis kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Wymieni\'b3em si\'ea na tuzin butelek. Nie\'9fle smakuje.\par
- Mam nadziej\'ea, \'bfe Mary Roses nie postanowi wyj\'9c\'e6 na dw\'f3r. Na pewno\par
zauwa\'bfy, \'bfe nie ma Eleanor - powiedzia\'b3 Douglas.\par
- Nic jej nie powiemy, je\'9cli b\'eadzie pyta\'e6 - powiedzia\'b3 Travis. Opar\'b3 si\'ea\par
o s\'b3up i ziewn\'b9\'b3 szeroko. - S\'b9dzi, \'bfe Eleanor jest w swoim pokoju. Pozw\'f3lmy\par
jej tak my\'9cle\'e6.\par
- Jeszcze przez d\'b3ugi czas nie b\'eadzie chyba chcia\'b3a rozmawia\'e6 z Eleanor\par
- stwierdzi\'b3 Douglas.\par
- Dlaczego? - chcia\'b3 wiedzie\'e6 Adam.\par
- Ci\'b9gle jest na ni\'b9 w\'9cciek\'b3a - wyja\'9cni\'b3 Douglas. - Eleanor nazwa\'b3a pani\'b9\par
Morrison t\'b3ust\'b9 krow\'b9.\par
- Bo\'bfe drogi! Mam nadziej\'ea, \'bfe pani Morrison tego nie s\'b3ysza\'b3a -\par
powiedzia\'b3 Adam. Dosta\'b3 dreszczy na sam\'b9 my\'9cl o tym.\par
- Nie wiem, w jaki spos\'f3b mia\'b3aby nie us\'b3ysze\'e6 - powiedzia\'b3 Douglas. -\par
Powiedzia\'b3a jej to prosto w twarz.\par
Adam potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Chyba b\'eadziemy musieli je\'9fdzi\'e6 do Hammond po zakupy.\par
- Eleanor przeprosi j\'b9 - przewidywa\'b3 Cole. - Mog\'ea si\'ea za\'b3o\'bfy\'e6, \'bfe jest ju\'bf\par
niemal gotowa przej\'9c\'e6 gwa\'b3town\'b9 zmian\'ea charakteru.\par
- Co robi\'b3a, gdy od niej uciek\'b3e\'9c? - spyta\'b3 Travis.\par
- Rzuca\'b3a kamieniami i dar\'b3a si\'ea. Ma bardzo bogate s\'b3ownictwo.\par
- Witaj, Dooley - zawo\'b3a\'b3 Douglas. - Chcesz piwa?\par
- Jedno dobrze by mi zrobi\'b3o - odpar\'b3 Dooley. Zsiad\'b3 ze swojego wierz-\par
chowca i podrepta\'b3 w stron\'ea schod\'f3w. Harrison nie zauwa\'bfy\'b3 wcze\'9cniej, jak\par
bardzo pa\'b3\'b9kowate s\'b9 jego nogi. Dooley chodzi\'b3, jakby mi\'eadzy nogami trzyma\'b3\par
beczk\'ea og\'f3rk\'f3w.\par
Starzec usiad\'b3 na schodach mi\'eadzy Adamem i Harrisonem. Zdj\'b9\'b3 kapelusz,\par
przetar\'b3 r\'eakawem spocone czo\'b3o, po czym powiedzia\'b3:\par
- Strasznie ciep\'b3o, jak na zim\'ea.\par
- Dooley, mamy teraz czerwiec - poinformowa\'b3 go Cole.\par
Harrison czeka\'b3 cierpliwie, a\'bf jeden z braci zapyta o Eleanor. Nikt nie\par
powiedzia\'b3 ani s\'b3owa. Wszyscy byli zaj\'eaci delektowaniem si\'ea bursztynowym\par
napojem. Piwo by\'b3o w tych okolicach luksusem.\par
Dooley ju\'bf cmoka\'b3 ustami w oczekiwaniu na przysmak, jaki go czeka\'b3.\par
Harrison w ko\'f1cu z\'b3ama\'b3 si\'ea i zada\'b3 pytanie.\par
- Dooley, czy nie mia\'b3e\'9c przypadkiem pilnowa\'e6 Eleanor?\par
- Tak, pewnie, \'bfe mia\'b3em.\par
- Wi\'eac czemu tego nie robisz?\par
- Nie mog\'b3em ju\'bf wytrzyma\'e6. Robi\'b3a tyle ha\'b3asu, \'bfe zacz\'ea\'b3a mnie bole\'e6\par
g\'b3owa. Ale wcale nie zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe jej pilnuj\'ea. Potrafi\'ea si\'ea bardzo dobrze\par
ukry\'e6, gdy si\'ea troch\'ea postaram. Nie mog\'b3em si\'ea jednak schowa\'e6 przed jej\par
krzykami, zatykanie uszu te\'bf niewiele da\'b3o. Wtedy zauwa\'bfy\'b3em Ducha. Da\'b3em\par
mu ca\'b3e dwa dolary, \'bfeby posiedzia\'b3 troch\'ea i jej popilnowa\'b3.\par
- Czy Duch pi\'b3 sw\'f3j bimber? - spyta\'b3 Cole.\par
- Sko\'f1czy\'b3 mu si\'ea trzy dni temu. Powinien by\'e6 w miar\'ea trze\'9fwy - zapewni\'b3\par
Dooley.\par
- Ja po ni\'b9 nie jad\'ea - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Cole'a Harrison.\par
- Nie prosi\'b3em ci\'ea o to.\par
- Ja i tak b\'ead\'ea temu winny, prawda?\par
- Pewnie, \'bfe tak - za\'9cmia\'b3 si\'ea Cole. - Je\'9cli Mary Roses zorientuje si\'ea,\par
zanim wr\'f3c\'ea z Eleanor, b\'eadzie to twoja wina.\par
- Niby dlaczego? - spyta\'b3 Harrison.\par
- To by\'b3 tw\'f3j pomys\'b3.\par
- Tego Mary Roses nie musi wiedzie\'e6 - zauwa\'bfy\'b3 stoj\'b9cy w drzwiach\par
Travis.\par
- Dzia\'b3a\'b3em w dobrej wierze - przekonywa\'b3 ich Harrison.\par
- Na pewno wszystko odkryje - przewidywa\'b3 Douglas. - Za kilka dni\par
zacznie si\'ea dziwi\'e6, je\'9cli Eleanor nadal nie b\'eadzie schodzi\'e6 na d\'f3\'b3. S\'b9dz\'ea, \'bfe\par
Mary Roses b\'eadzie na ni\'b9 w\'9cciek\'b3a do pi\'b9tku. Potem zacznie zadawa\'e6 pytania.\par
- Czy chcesz zostawi\'e6 Eleanor w g\'f3rach do pi\'b9tku? - spyta\'b3 Harrison\par
Cole'a.\par
- Nie s\'b9dz\'ea, by Duch wytrzyma\'b3 tak d\'b3ugo. B\'ead\'ea mu mo\'bfe musia\'b3 da\'e6\par
jeszcze dolara, \'bfeby si\'ea nie zniech\'eaci\'b3. Po\'bfyczysz mi, Cole?\par
- Pewnie, Dooley - przysta\'b3 Cole.\par
- Trzymaj swoje piwo, Dooley! - Travis poda\'b3 mu butelk\'ea. - Hej, czy to\par
nie Duch idzie drog\'b9?\par
Harrison podni\'f3s\'b3 si\'ea. Przygotowa\'b3 si\'ea na to, \'bfe b\'eadzie musia\'b3 jecha\'e6 po\par
Eleanor.\par
Mary Roses pojawi\'b3a si\'ea w drzwiach.\par
- Cze\'9c\'e6, Dooley! - zawo\'b3a\'b3a.\par
- Witaj, panno Mary - odpowiedzia\'b3.\par
Dziewczyna wesz\'b3a na werand\'ea i rozejrza\'b3a si\'ea dooko\'b3a.\par
- Nie widzieli\'9ccie Eleanor? Musz\'ea z ni\'b9 porozmawia\'e6.\par
Wszyscy spojrzeli na Hamsona, kt\'f3ry nie powiedzia\'b3 ani s\'b3owa. Usiad\'b3\par
z powrotem i patrzy\'b3 w dal.\par
Travis postanowi\'b3 sk\'b3ama\'e6 za niego.\par
- Jest na g\'f3rze w swoim pokoju. Pozw\'f3l jej si\'ea troch\'ea tam pokisi\'e6.\par
- Czemu mia\'b3aby to robi\'e6?\par
Travis nie by\'b3 w stanie nic wymy\'9cli\'e6. Na szcz\'ea\'9ccie pom\'f3g\'b3 mu Douglas.\par
- Na pewno wie, \'bfe jeste\'9c na ni\'b9 z\'b3a. Jest wstr\'eatna, ale nie g\'b3upia. Nazwa\'b3a\par
pani\'b9 Momson t\'b3ust\'b9 krow\'b9 i wie, \'bfe gniewasz si\'ea na ni\'b9 z tego powodu.\par
Hamson odwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Mary Roses. Ta spojrza\'b3a na niego z niezadowo-\par
leniem.\par
- Adam, czy rozmawia\'b3e\'9c ju\'bf z Harrisonem? - spyta\'b3a.\par
- Jeszcze nie.\par
- Prosz\'ea, zajmij si\'ea tym. Im szybciej, tym lepiej.\par
- O czym? - spyta\'b3 Hamson.\par
Nie odpowiedzia\'b3a. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea na pi\'eacie i wesz\'b3a do \'9crodka, trzaskaj\'b9c\par
drzwiami.\par
Hamson spojrza\'b3 na Adama.\par
- O co jej chodzi\'b3o?\par
- Naskar\'bfy\'b3a na ciebie - powiedzia\'b3 Cole.\par
-Co?\par
- Powiedzia\'b3a Adamowi o strzelaninie.\par
- Nie obra\'bfaj si\'ea, Hamson, ona tylko troszczy si\'ea o ciebie - powiedzia\'b3\par
Douglas.\par
Cole wsta\'b3, przeci\'b9gn\'b9\'b3 si\'ea, postawi\'b3 butelk\'ea po piwie na schodach i zszed\'b3\par
po nich.\par
- Chyba pojad\'ea ju\'bf po Eleanor. Duchu, czemu jej nie pilnujesz? - zawo\'b3a\'b3.\par
Starzec doszed\'b3 do domu i potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie mog\'b3em ju\'bf tego wytrzyma\'e6. Za te pieni\'b9dze... Henry us\'b3ysza\'b3 jej\par
wrzaski i przyszed\'b3 zobaczy\'e6, co si\'ea dzieje. Da\'b3em mu trzy dolary, \'bfeby tam\par
chwil\'ea posiedzia\'b3. Nigdy wi\'eacej ju\'bf nie zrobi\'ea Dooleyowi przys\'b3ugi.\par
Cole poszed\'b3 w stron\'ea stajni.\par
- Hamson, czy rzuca\'b3e\'9c ju\'bf kiedy\'9c lassem? - zawo\'b3a\'b3 przez rami\'ea.\par
- Pokazywa\'b3em mu, jak to robi\'e6! - krzykn\'b9\'b3 Douglas. - \'c6wiczy\'b3 te\'bf troch\'ea.\par
- Pojedziemy \'b3apa\'e6 te byki, jak tylko wr\'f3c\'ea z Eleanor.\par
Hamson wsta\'b3.\par
- Douglas, nie musia\'b3e\'9c za mnie k\'b3ama\'e6.\par
- Lepiej id\'9f teraz po\'e6wiczy\'e6, \'bfeby przesta\'b3o to by\'e6 k\'b3amstwem. Chod\'9f.\par
Poka\'bf\'ea ci, jak si\'ea to robi.\par
- Hamson, powiniene\'9c najpierw co\'9c zje\'9c\'e6 - zauwa\'bfy\'b3 Adam.\par
Douglas uda\'b3 si\'ea po powrozy, a Hamson z Adamem poszli do kuchni.\par
Zjedli razem przy kuchennym stole, rozmawiaj\'b9c o codziennych sprawach.\par
Mary Roses wesz\'b3a do kuchni, ale zauwa\'bfywszy siedz\'b9cych przy stole m\'ea\'bfczyzn\par
natychmiast odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i wysz\'b3a.\par
- Czy nie powiniene\'9c porozmawia\'e6 ze mn\'b9 o strzelaninie? - spyta\'b3 Ham-\par
son. - Rozumiem, \'bfe Mary Roses naskar\'bfy\'b3a na mnie.\par
Patrzy\'b3 na drzwi, przez kt\'f3re wysz\'b3a, u\'9cmiechaj\'b9c si\'ea.\par
- Tak - oznajmi\'b3 Adam. - Moja siostra uwa\'bfa, \'bfe naumy\'9clnie sprowoko-\par
wa\'b3e\'9c tego cz\'b3owieka do pojedynku.\par
- Tak by\'b3o - przyzna\'b3 Harrison.\par
Oczekiwa\'b3, \'bfe Adam zacznie jeden ze swoich wyk\'b3ad\'f3w. On jednak nic\par
nie powiedzia\'b3. Po kilku minutach ciszy Harrison postanowi\'b3 go troch\'ea\par
przycisn\'b9\'e6.\par
-No?\par
- Co, no?\par
- Nie chcesz ze mn\'b9 o tym rozmawia\'e6?\par
- Chyba ju\'bf to zrobi\'b3em.\par
Hamson za\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
Cole'owi by\'b3o w tym czasie zupe\'b3nie nie do \'9cmiechu. Eleanor wcale nie\par
post\'eapowa\'b3a zgodnie z jego planem. W chwili gdy go zobaczy\'b3a, podnios\'b3a\par
spory kamie\'f1 i rzuci\'b3a w niego.\par
Cole inaczej wyobra\'bfa\'b3 sobie powitanie wybawiciela. Powinna doceni\'e6 jego\par
czyn, zamiast by\'e6 w\'9cciek\'b3a.\par
W ka\'bfdym razie by\'b3o na co patrze\'e6. Jej policzki p\'b3on\'ea\'b3y, a w roz\'bfarzonych\par
oczach wida\'e6 by\'b3o w\'9cciek\'b3o\'9c\'e6.\par
- Niczego jeszcze nie zrozumia\'b3a\'9c? - spyta\'b3. - Przesta\'f1 we mnie rzuca\'e6,\par
do cholery!\par
Uchyli\'b3 si\'ea od kolejnego kamienia i podjecha\'b3 bli\'bfej. Eleanor sta\'b3a na\par
\'9crodku drogi. Przesz\'b3a niez\'b3y kawa\'b3. Patrz\'b9c na jej nogi pomy\'9cla\'b3, \'bfe musz\'b9\par
si\'ea jej robi\'e6 odciski.\par
Zdawa\'b3a si\'ea nie zwraca\'e6 na to uwagi. Przesz\'b3a kulej\'b9c obok niego i ruszy\'b3a\par
dalej w stron\'ea wzniesienia.\par
- Dok\'b9d idziesz?\par
- Na ranczo, \'bfeby spakowa\'e6 moje rzeczy. Zastrzel\'ea Hamsona za to, \'bfe\par
mnie tu zostawi\'b3, a potem odejd\'ea st\'b9d. Dojd\'ea do miasta na piechot\'ea.\par
- Mary Roses nie pozwoli ci zabi\'e6 Hamsona, bo jej na nim zale\'bfy.\par
- Nic mnie to nie obchodzi.\par
- Na pewno. Nie zale\'bfy ci na nikim opr\'f3cz samej siebie.\par
M\'f3wi\'b3 tak, jakby mia\'b3 ju\'bf dosy\'e6. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea i spojrza\'b3a mu w twarz,\par
chc\'b9c wiedzie\'e6, czy chce j\'b9 tylko zdenerwowa\'e6, czy te\'bf naprawd\'ea my\'9cli tak,\par
jak m\'f3wi.\par
Zdawa\'b3 si\'ea wobec niej szczery.\par
- To nieprawda. - Wyprostowa\'b3a si\'ea. - Mary Roses ma czterech braci,\par
kt\'f3rzy o ni\'b9 dbaj\'b9. Ja nie mam nikogo. Musz\'ea sama si\'ea o siebie troszczy\'e6.\par
- Jeste\'9c najbardziej egocentryczn\'b9 istot\'b9, jak\'b9 kiedykolwiek spotka\'b3em.\par
Wybuchn\'ea\'b3a p\'b3aczem, niewymuszone \'b3zy sp\'b3ywa\'b3y jej po policzkach.\par
Wszystko j\'b9 bola\'b3o, a on z premedytacj\'b9 rani\'b3 jeszcze jej dum\'ea. Cho\'e6 by\'b3a to\par
jedyna rzecz, kt\'f3ra jej pozosta\'b3a, to nie mia\'b3a ju\'bf si\'b3y d\'b3u\'bfej przy niej trwa\'e6.\par
- Mia\'b3am trudne \'bfycie! - zawo\'b3a\'b3a.\par
- Kt\'f3\'bf nie mia\'b3?\par
- Harrison zostawi\'b3 mnie tu sam\'b9.\par
- Nawet przez chwil\'ea nie by\'b3a\'9c sama.\par
- Wiem. - Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea w stron\'ea krzak\'f3w. - Mo\'bfesz ju\'bf sobie p\'f3j\'9c\'e6,\par
Henry. Cole tu jest.\par
- Dzi\'eakuj\'ea, panno Eleanor - odpowiedzia\'b3 Henry.\par
Odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko.\par
- By\'b3o mi... bardzo mi\'b3o w twoim towarzystwie.\par
- Mnie te\'bf, tylko niepotrzebnie panna krzycza\'b3a. Rozbola\'b3a mnie od tego\par
g\'b3owa, panno Eleanor.\par
- Przykro mi.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea w kierunku rancza i ruszy\'b3a dalej. Cole jecha\'b3 obok niej.\par
- To nie by\'b3o chyba a\'bf tak trudne?\par
- Co takiego? - Obserwowa\'b3a drog\'ea, nie chc\'b9c nadepn\'b9\'e6 na nic ostrego.\par
Jej stopy by\'b3y zgrzane i lepkie.\par
Czu\'b3a si\'ea \'bfa\'b3o\'9cnie, a wiedzia\'b3a, \'bfe wygl\'b9da jeszcze gorzej. Spr\'f3bowa\'b3a\par
rozczesa\'e6 palcami w\'b3osy, aby cho\'e6 troch\'ea u\'b3o\'bfy\'e6 loki. Nie obchodzi\'b3o jej, co\par
Cole my\'9cli na temat jej wygl\'b9du. Nic a nic. Zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe rozpi\'ea\'b3y si\'ea trzy\par
g\'f3rne guziki sukni i natychmiast je zapi\'ea\'b3a.\par
- By\'e6 uprzejm\'b9 nie by\'b3o trudne - powiedzia\'b3.\par
- Wr\'eacz przeciwnie.\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, gdy\'bf s\'b9dzi\'b3 dok\'b3adnie to samo.\par
- Dlaczego sprawia ci to taki k\'b3opot?\par
- I tak by\'9c nie zrozumia\'b3.\par
- Spr\'f3buj.\par
- Czuj\'ea si\'ea wtedy bezbronna.\par
Niemal\'bfe skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9, by przyzna\'e6 jej racj\'ea. Nie zdawa\'b3 sobie sprawy, \'bfe\par
s\'b9 tak do siebie podobni.\par
- Powinna\'9c traktowa\'e6 innych tak, jak sama chcesz by\'e6 przez nich trakto-\par
wana - wyrecytowa\'b3 z pami\'eaci. Bo\'bfe, ile\'bf to razy Adam powtarza\'b3 mu t\'ea\par
zasad\'ea!\par
- Czemu mia\'b3abym to robi\'e6?\par
Nie mia\'b3 zielonego poj\'eacia. Eleanor przedstawi\'b3a swoj\'b9 w\'b3asn\'b9 teori\'ea.\par
- My\'9clisz, \'bfe b\'ead\'b9 wtedy dla mnie mili?\par
- Niekt\'f3rzy.\par
- A co zrobi\'e6 z tymi, kt\'f3rzy tacy nie b\'ead\'b9?\par
- Wobec nich mo\'bfesz by\'e6 z\'b3o\'9cliwa.\par
Wybuchn\'ea\'b3a \'9cmiechem. Zdziwi\'b3a si\'ea, \'bfe cokolwiek mo\'bfe j\'b9 rozweseli\'e6\par
w tak ponurych okoliczno\'9cciach.\par
M\'f3wi\'b3 rozs\'b9dnie, ale nie by\'b3a gotowa przyzna\'e6 mu racji. Ponownie\par
spr\'f3bowa\'b3a wzbudzi\'e6 w nim lito\'9c\'e6.\par
- Wszyscy mnie porzucaj\'b9 - powiedzia\'b3a. - Nawet m\'f3j ojciec ode mnie\par
uciek\'b3. Zosta\'b3am porzucona.\par
- No i co?\par
- Przestraszy\'b3am si\'ea.\par
- Kt\'f3\'bf by si\'ea od czasu do czasu nie przestraszy\'b3?\par
Postanowi\'b3a jeszcze raz spr\'f3bowa\'e6.\par
- Jestem zupe\'b3nie pozbawiona \'9crodk\'f3w do \'bfycia.\par
- To kiepsko. Spr\'f3buj jako\'9c zarobi\'e6.\par
- Jak? Nie potrafi\'ea nic robi\'e6. Mo\'bfe powinnam po prostu znale\'9f\'e6 sobie\par
m\'ea\'bfczyzn\'ea i wyj\'9c\'e6 za niego.\par
- \'afaden by ciebie nie chcia\'b3, nawet desperat, kt\'f3ry od lat nie widzia\'b3\par
r\'f3wnie \'b3adnej kobiety jak ty.\par
Zaskoczy\'b3a j\'b9 niespodziewana pochwa\'b3a. Czy Cole naprawd\'ea uwa\'bfa, \'bfe jest\par
\'b3adna?\par
- Mary Roses mnie nie lubi, jedynie si\'ea nade mn\'b9 lituje.\par
- Wi\'eac traktujesz j\'b9 jak...\par
- Nie potrzebuj\'ea jej lito\'9cci! - krzykn\'ea\'b3a.\par
- Wi\'eac powiedz jej o swoich uczuciach, staraj si\'ea by\'e6 przy tym mi\'b3a.\par
Mary Roses mog\'b3aby by\'e6 twoj\'b9 dobr\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9, gdyby\'9c jej do siebie nie\par
zra\'bfa\'b3a.\par
- Ju\'bf za p\'f3\'9fno. Wszystko popsu\'b3am. G\'b3osowali\'9ccie i musz\'ea was opu\'9cci\'e6.\par
Harrison mi powiedzia\'b3. Naprawd\'ea my\'9clisz, \'bfe jestem \'b3adna?\par
- Pewnie. Mog\'ea si\'ea za\'b3o\'bfy\'e6, \'bfe \'9clicznie wygl\'b9dasz, gdy si\'ea u\'9cmiechasz.\par
- Travis mnie nienawidzi. U\'9cmiechanie si\'ea nic tu nie zmieni.\par
- Mog\'b3aby\'9c przesta\'e6 nazywa\'e6 go ch\'b3opcem.\par
- Zapomnia\'b3am, jak mu na imi\'ea.\par
- Nieprawda. Chcia\'b3a\'9c go zdenerwowa\'e6 i to ci si\'ea uda\'b3o. Najwy\'bfsza pora\par
przesta\'e6.\par
Kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9. Cole mia\'b3 dla niej jeszcze kilka rad.\par
- Powiedz moje imi\'ea - rozkaza\'b3.\par
- Cole.\par
- W\'b3a\'9cnie tak. Nazywam si\'ea Cole, a nie \f1\'84ty tam" lub \'84ch\f0\'b3opcze".\par
- Musz\'ea by\'e6 dla wszystkich mi\'b3a?\par
Tylko Eleanor mog\'b3a zada\'e6 takie pytanie.\par
-Tak.\par
Dziewczyna zn\'f3w si\'ea za\'9cmia\'b3a.\par
- \'afartowa\'b3am.\par
- Nie myli\'b3em si\'ea.\par
- W jakiej kwestii?\par
- Wygl\'b9dasz naprawd\'ea \'9clicznie, gdy si\'ea u\'9cmiechasz.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea od niego.\par
- Dzi\'eakuj\'ea. By\'b3am mi\'b3a dla Adama. Harrison powiedzia\'b3, \'bfe nie g\'b3osowa\'b3\par
przeciw mnie. Nie m\'f3g\'b3 oczywi\'9ccie tego zrobi\'e6.\par
- Dlaczego?\par
- Bo jest g\'b3ow\'b9 rodziny. Musi si\'ea wstrzymywa\'e6 od g\'b3osu... prawda?\par
- Zapomnia\'b3em o tym.\par
- My\'9clisz, \'bfe Adam g\'b3osowa\'b3by za wyrzuceniem mnie?\par
-Nie.\par
- Te\'bf tak my\'9cla\'b3am. Jest bardzo dobrym cz\'b3owiekiem. Toleruje ka\'bfdego,\par
nawet mnie.\par
- Ja te\'bf jestem mi\'b3y.\par
- Nieprawda, nie jeste\'9c.\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea wiedz\'b9c, \'bfe Eleanor ma racj\'ea.\par
- Zamierzasz i\'9c\'e6 na piechot\'ea a\'bf do rancza?\par
- A mam jaki\'9c wyb\'f3r?\par
Cole pochyli\'b3 si\'ea, obj\'b9\'b3 j\'b9 w pasie i podci\'b9gaj\'b9c do g\'f3ry posadzi\'b3 sobie na\par
kolanach. By\'b3a lekka jak pi\'f3rko. By\'b3a te\'bf zgrzana i spocona, ale pachnia\'b3a tak,\par
jakby w\'b3a\'9cnie wysz\'b3a z k\'b9pieli.\par
By\'b3a zm\'eaczona d\'b3ugim marszem i kr\'eaci\'b3o jej si\'ea w g\'b3owie od rozrzedzo-\par
nego g\'f3rskiego powietrza. By\'b3a wdzi\'eaczna, \'bfe Cole pozwoli\'b3 jej z nim jecha\'e6\par
i wiedzia\'b3a, \'bfe powinna podzi\'eakowa\'e6. Pr\'f3bowa\'b3a dobra\'e6 odpowiednie s\'b3owa.\par
By\'b3o to trudne, cho\'e6 nie powinno. Bo\'bfe, przez ostatnie kilka lat by\'b3a\par
rzeczywi\'9ccie tyranem. Rozkazywa\'b3a wszystkim dooko\'b3a... nigdy nie okazuj\'b9c\par
wdzi\'eaczno\'9cci.\par
Przejechali kilka minut w zupe\'b3nej ciszy. Cole'owi bardzo to odpowiada\'b3o,\par
w przeciwie\'f1stwie do Eleanor, kt\'f3ra wierci\'b3a si\'ea na jego kolanach. Jej po\'9cladki\par
tak go gniot\'b3y, \'bfe zaciska\'b3 z\'eaby, by na ni\'b9 nie krzykn\'b9\'e6.\par
W ko\'f1cu nie m\'f3g\'b3 ju\'bf tego wytrzyma\'e6.\par
- Przesta\'f1 si\'ea tak kr\'eaci\'e6!\par
- Wcale si\'ea nie kr\'eac\'ea. Dzi\'eakuj\'ea bardzo.\par
No i uda\'b3o si\'ea to powiedzie\'e6. Natychmiast si\'ea rozlu\'9fni\'b3a. Nie by\'b3o to a\'bf\par
tak trudne.\par
Chyba \'bfe sobie z niej \'bfartowa\'b3. Natychmiast zesztywnia\'b3a, oczekuj\'b9c, co\par
b\'eadzie dalej.\par
- Czemu nazwa\'b3a\'9c pani\'b9 Morrison t\'b3ust\'b9 krow\'b9?\par
- Pomaga\'b3am Mary Roses.\par
-Jak?\par
- Pani Morrison \'9cmia\'b3a mi powiedzie\'e6, \'bfe Harrison b\'eadzie zabiega\'e6\par
o wzgl\'eady jej c\'f3rki. Poinformowa\'b3am j\'b9, \'bfe si\'ea myli. Nadal si\'ea ze mn\'b9 k\'b3\'f3ci\'b3a\par
i w ko\'f1cu nie by\'b3am w stanie si\'ea powstrzyma\'e6.\par
- Czy nie nauczy\'b3a\'9c si\'ea niczego po\'bfytecznego w szkole? - zmieni\'b3 nagle\par
temat.\par
- Mog\'b3abym uczy\'e6.\par
- Wi\'eac czemu tego nie robisz?\par
- Dzieci mnie nie lubi\'b9.\par
Nie zdziwi\'b3o go to zbytnio.\par
- A ty lubisz dzieci?\par
- Nie wiem. Nigdy z \'bfadnym nie przebywa\'b3am.\par
- Wi\'eac sk\'b9d wiesz, \'bfe ci\'ea nie lubi\'b9?\par
- Bo nikt mnie nie lubi.\par
Cole westchn\'b9\'b3.\par
- Mog\'b3aby\'9c pom\'f3c nam w prowadzeniu rancza?\par
- Co bym robi\'b3a?\par
- Nie wiem. Wi\'b9zanie byd\'b3a i uje\'bfd\'bfanie koni nie udawa\'b3oby ci si\'ea chyba\par
zbyt dobrze. Jeste\'9c delikatna.\par
- Naprawd\'ea? - Pr\'f3bowa\'b3a si\'ea odwr\'f3ci\'e6, chc\'b9c na niego spojrze\'e6.\par
Obj\'b9\'b3 j\'b9 mocniej, by nie mog\'b3a si\'ea odwr\'f3ci\'e6.\par
- Mo\'bfe mog\'b3aby\'9c zmywa\'e6 naczynia, gotowa\'e6 lub szy\'e6?\par
- Szycie! Potrafi\'ea to robi\'e6.\par
- No widzisz.\par
- Ale jest ju\'bf za p\'f3\'9fno. Wiesz przecie\'bf, \'bfe zosta\'b3am wyrzucona.\par
- Porozmawiam z nimi, je\'9cli obiecasz \'bfy\'e6 z nami w zgodzie. Nam\'f3-\par
wi\'ea ich, by wstrzymali si\'ea i przeg\'b3osowali to ponownie za kilka dni. Je\'9cli\par
b\'eadzie im z tob\'b9 mi\'b3o, to zmieni\'b9 zdanie i nie wyrzuc\'b9 ci\'ea z R\'f3\'bfanego\par
Wzg\'f3rza.\par
- Czemu sta\'b3e\'9c si\'ea nagle taki dla mnie mi\'b3y?\par
- Poniewa\'bf jeste\'9c naj\'b3adniejsz\'b9, najz\'b3o\'9cliwsz\'b9 i najs\'b3odsz\'b9 kobiet\'b9, jak\'b9\par
w \'bfyciu spotka\'b3em.\par
- Przecie\'bf nie mo\'bfna by\'e6 naraz z\'b3o\'9cliwym i s\'b3odkim.\par
Wzruszy\'b3 ramionami.\par
- Cole, czy g\'b3osowa\'b3e\'9c przeciw mnie? - spyta\'b3a.\par
- Zapomnijmy o tym, co robi\'b3em w przesz\'b3o\'9cci.\par
- Czy ta zasada mo\'bfe i mnie dotyczy\'e6?\par
- Pewnie \'bfe tak. Zaczniemy wszystko od pocz\'b9tku.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, by podzi\'eakowa\'e6 mu za dobre rady. Spojrzawszy mu w oczy\par
natychmiast zapomnia\'b3a, co chcia\'b3a powiedzie\'e6.\par
Cole nie m\'f3g\'b3 powstrzyma\'e6 si\'ea przed wpatrywaniem si\'ea w jej usta.\par
Dzi\'eakowa\'b3 Bogu, \'bfe ko\'f1 wie, jak doj\'9c\'e6 do domu, gdy\'bf on sam by\'b3 zbyt zaj\'eaty,\par
by nim kierowa\'e6.\par
Wiedzia\'b3 wcze\'9cniej od niej, co si\'ea stanie.\par
- Przepraszam - powiedzia\'b3 na zapas, wiedz\'b9c, na co chce sobie pozwoli\'e6.\par
Co go napad\'b3o? Poza tym po co przeprasza\'b3?\par
Ciep\'b3o i \'b3agodno\'9c\'e6 w spojrzeniu Cole'a zaskoczy\'b3y Eleanor. Nie zauwa\'bfy\'b3a\par
jeszcze, by jaki\'9c m\'ea\'bfczyzna tak na ni\'b9 patrzy\'b3. Niemal\'bfe mog\'b3aby pomy\'9cle\'e6,\par
\'bfe ma zamiar j\'b9 poca\'b3owa\'e6.\par
W\'b3a\'9cnie wtedy to zrobi\'b3. Przycisn\'b9\'b3 jej usta swoimi i ca\'b3kowicie wzi\'b9\'b3\par
j\'b9 w swoje posiadanie. Oczarowa\'b3 j\'b9 swoim ciep\'b3em i delikatno\'9cci\'b9. Nie by\'b3a\par
pewna, czy powinna odwzajemni\'e6 ten poca\'b3unek. Po raz pierwszy kto\'9c\par
j\'b9 ca\'b3owa\'b3, wi\'eac czu\'b3a si\'ea nie\'9cmia\'b3o i niepewnie z powodu braku do\'9cwiad-\par
czenia.\par
Jedyne, czego by\'b3a pewna, to \'bfe nie chce, by Cole przesta\'b3. Gdy zacz\'b9\'b3 si\'ea\par
odsuwa\'e6, pochyli\'b3a si\'ea w jego stron\'ea i obj\'ea\'b3a go r\'eakami za szyj\'ea. Cole wyda\'b3\par
pomruk, obj\'b9\'b3 j\'b9 mocniej i ponownie poca\'b3owa\'b3.\par
Zatrzyma\'b3 si\'ea na chwil\'ea, by powiedzie\'e6 jej, \'bfeby otworzy\'b3a usta. Nie pyta\'b3a\par
po co. Pozwoli\'b3a mu to zademonstrowa\'e6. Jej serce bi\'b3o tak mocno, jakby lada\par
moment mia\'b3o wyskoczy\'e6 z piersi. Ich j\'eazyki ociera\'b3y si\'ea o siebie w igraszce,\par
kt\'f3ra szalenie jej si\'ea podoba\'b3a.\par
Uczy\'b3a si\'ea szybko. Z braku do\'9cwiadczenia nie mia\'b3a \'bfadnych zahamowa\'f1,\par
a wrodzona ciekawo\'9c\'e6 dodawa\'b3a jej odwagi. Na\'9cladowa\'b3a ka\'bfdy jego ruch,\par
chc\'b9c w r\'f3wnym stopniu go zaspokoi\'e6.\par
Oboje byli roztrz\'easieni, gdy Cole wreszcie przesta\'b3. By\'b3 wystarczaj\'b9co\par
rozs\'b9dny, by wiedzie\'e6, kiedy przesta\'e6, czego nie da\'b3o si\'ea powiedzie\'e6 o Eleanor.\par
Przynajmniej tak uwa\'bfa\'b3 Cole. Nie przyci\'b9ga\'b3aby go ponownie do siebie, gdyby\par
mia\'b3a cho\'e6 odrobin\'ea zdrowego rozs\'b9dku.\par
Zmusi\'b3 j\'b9, by si\'ea odwr\'f3ci\'b3a, po czym pogoni\'b3 konia. Zacz\'ea\'b3o mu si\'ea\par
spieszy\'e6, by dojecha\'e6 do domu... i znale\'9f\'e6 si\'ea z dala od niej.\par
- Przyjemnie ci si\'ea mnie ca\'b3owa\'b3o?\par
- Dlaczego kobiety chc\'b9 zawsze o tym rozmawia\'e6?\par
Wzruszy\'b3a ramionami. Nie przeszkadza\'b3 jej jego ponury ton.\par
- Nie wiem. Takie ju\'bf jeste\'9cmy. Jeste\'9c pierwszym m\'ea\'bfczyzn\'b9, kt\'f3ry mnie\par
poca\'b3owa\'b3. By\'b3am ciekawa, czy i tobie to si\'ea podoba\'b3o.\par
Jego g\'b3os natychmiast zrobi\'b3 si\'ea sympatyczniejszy.\par
- Nigdy si\'ea jeszcze nie ca\'b3owa\'b3a\'9c?\par
Eleanor zauwa\'bfy\'b3a rozbawienie w jego g\'b3osie.\par
- Nie powiedzia\'b3am ci tego po to, \'bfeby\'9c si\'ea teraz ze mnie \'9cmia\'b3.\par
- Nie \'9cmiej\'ea si\'ea z ciebie. Nie\'9fle ci to sz\'b3o.\par
- Dzi\'eakuj\'ea. Dlaczego przesta\'b3e\'9c?\par
- Na Boga, czy naprawd\'ea musimy teraz rozmawia\'e6 o powodach, kt\'f3re\par
nami kieruj\'b9?\par
Kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9 stukn\'ea\'b3a go w szcz\'eak\'ea. Cole westchn\'b9\'b3.\par
- Nie dra\'bfnij nied\'9fwiedzia, je\'9cli nie chcesz zosta\'e6 zjedzona.\par
Nie by\'b3a zupe\'b3n\'b9 ignorantk\'b9. Sporo s\'b3ysza\'b3a o tym, co si\'ea dzieje w ma\'b3-\par
\'bfe\'f1skim \'b3o\'bfu. Wiele zas\'b3yszanych historii brzmia\'b3o prawdopodobnie. Niekt\'f3re\par
by\'b3y chyba zmy\'9clone, ale mimo wszystko wiedzia\'b3a wystarczaj\'b9co du\'bfo, by\par
rozumie\'e6, o czym m\'f3wi Cole.\par
Nie chcia\'b3 przesta\'e6.\par
Eleanor u\'9cmiecha\'b3a si\'ea ca\'b3\'b9 powrotn\'b9 drog\'ea.\par
- Adam i Hamson s\'b9 w wybiegu z tym paskudnym koniem.\par
- Adam pr\'f3buje je\'9fdzi\'e6 na MacHughu - powiedzia\'b3 Cole. - Eleanor,\par
powiedz im dzie\'f1 dobry.\par
Adam odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, gdy go zawo\'b3a\'b3a, i odpowiedzia\'b3 z u\'9cmiechem na jej\par
powitanie.\par
- Zdaje si\'ea, \'bfe tw\'f3j plan mo\'bfe si\'ea nawet uda\'e6. Eleanor jest prawie weso\'b3a\par
- powiedzia\'b3 do Hamsona Adam.\par
Harrison pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9, bezczelnie z siebie zadowolony. \'afycie b\'eadzie si\'ea\par
dobrze uk\'b3ada\'e6 w tej rodzinie, dop\'f3ki Eleanor b\'eadzie si\'ea odpowiednio zacho-\par
wywa\'e6. Oczywi\'9ccie Mary Roses zabije go, je\'9cli si\'ea kiedy\'9c o tym dowie.\par
Pomy\'9cli, \'bfe jest bezdusznym \'b3ajdakiem.\par
Do diab\'b3a, czy to, co ona my\'9cli, robi jak\'b9\'9c r\'f3\'bfnic\'ea? Znienawidzi go i tak,\par
gdy dowie si\'ea o jego prawdziwych zamiarach.\par
Wi\'b9zanie byd\'b3a wydawa\'b3o si\'ea Harrisonowi dobrym sposobem, \'bfeby zapo-\par
mnie\'e6 o wszystkim. Nie b\'eadzie mia\'b3 czasu, \'bfeby si\'ea przejmowa\'e6. Poczu\'b3 nagle,\par
\'bfe chcia\'b3by ju\'bf wyjecha\'e6. Potrzebowa\'b3 ci\'ea\'bfkiej, m\'eacz\'b9cej pracy.\par
Otrzyma\'b3 porz\'b9dn\'b9 lekcj\'ea pokory oraz spor\'b9 dawk\'ea b\'f3lu.\par
Siada\'b3 do kolacji ca\'b3y obola\'b3y. Czu\'b3 si\'ea tak, jakby to jego chwytano na\par
lasso i wyci\'b9gano z b\'b3ota. Lewa r\'eaka piek\'b3a go tak, jakby p\'b3on\'ea\'b3a.\par
Mary Roses by\'b3a pe\'b3na wsp\'f3\'b3czucia. Zaraz po modlitwie zamieni\'b3a si\'ea\par
miejscami z Eleanor, by m\'f3c siedzie\'e6 bli\'bfej Hamsona, kt\'f3remu musia\'b3a\par
pokroi\'e6 mi\'easo.\par
- Czy ma\'9c\'e6, kt\'f3r\'b9 ci da\'b3em, pomog\'b3a? - spyta\'b3 z drugiego ko\'f1ca sto\'b3u\par
Adam.\par
- Tak, dzi\'eakuj\'ea.\par
- Dlaczego zdj\'b9\'b3e\'9c r\'eakawice? - spyta\'b3 Douglas.\par
Travis przedstawi\'b3 swoj\'b9 opini\'ea, zanim Harrison zd\'b9\'bfy\'b3 odpowiedzie\'e6.\par
- Mo\'bfe go sw\'eadzia\'b3o.\par
Adam spojrza\'b3 na Cole'a i pogrozi\'b3 mu, widz\'b9c u\'9cmiech na twarzy\par
brata.\par
- Mia\'b3e\'9c na niego uwa\'bfa\'e6 - zauwa\'bfy\'b3.\par
- To nie by\'b3a moja wina. Nawet najwi\'eakszy g\'b3upek pu\'9cci\'b3by t\'ea lin\'ea.\par
Adama przesz\'b3y ciarki po plecach, gdy wyobrazi\'b3 sobie, jak to wygl\'b9da\'b3o.\par
Jego niezdrow\'b9 ciekawo\'9c\'e6 mo\'bfna by\'b3o por\'f3wna\'e6 do przypadku cz\'b3owieka,\par
kt\'f3ry przechodz\'b9c obok po\'bfaru zatrzymuje si\'ea, \'bfeby popatrze\'e6.\par
- Daleko ci\'ea poci\'b9gn\'b9\'b3?\par
Wystarczaj\'b9co daleko, pomy\'9cla\'b3 sobie Harrison.\par
- To niewa\'bfne - powiedzia\'b3. - Cole ma racj\'ea, to nie jego wina. My\'9cla\'b3em,\par
\'bfe wiem, co robi\'ea. Tak nie by\'b3o. Wiele si\'ea dzisiaj nauczy\'b3em.\par
Mary Roses macha\'b3a widelcem przed twarz\'b9 Hamsona, kt\'f3ry straci\'b3 wreszcie\par
cierpliwo\'9c\'e6. Wyrwa\'b3 sztuciec z jej r\'eaki i kaza\'b3, by mu nie przeszkadza\'b3a.\par
Nie zdawa\'b3a si\'ea tym poruszona.\par
- Nie zjad\'b3e\'9c ani k\'easa - powiedzia\'b3a.\par
- Nie jestem inwalid\'b9. Potrafi\'ea je\'9c\'e6 sam.\par
- Przesta\'f1 si\'ea o niego martwi\'e6 - powiedzia\'b3 Douglas. - Za\'b3o\'bf\'ea si\'ea, \'bfe\par
przez t\'ea zdart\'b9 sk\'f3r\'ea nie ma ochoty je\'9c\'e6. Masz szcz\'ea\'9ccie, \'bfe to lewa r\'eaka.\par
- Powiedz nam, czego takiego si\'ea nauczy\'b3e\'9c - poprosi\'b3 Adam.\par
- Nie zdejmowa\'e6 r\'eakawic - odpowiedzia\'b3 z u\'9cmiechem Travis.\par
- Puszcza\'e6 lin\'ea w odpowiednim momencie - za\'bfartowa\'b3 nast\'eapnie Cole.\par
Mrugn\'b9\'b3 okiem do siedz\'b9cej naprzeciwko Eleanor, kt\'f3ra zarumieni\'b3a si\'ea.\par
Adam zauwa\'bfy\'b3, co si\'ea dzieje, i wzn\'f3s\'b3 b\'b3agalnie oczy do g\'f3ry.\par
- Nauczy\'b3em si\'ea, \'bfe zupe\'b3nie si\'ea do takiego \'bfycia nie nadaj\'ea - powiedzia\'b3\par
Harrison.\par
- Teraz jeste\'9c zadowolona? - Zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Mary Roses.\par
Mia\'b3a wystarczaj\'b9co du\'bfo zdrowego rozs\'b9dku, by nie przyzna\'e6, \'bfe rzeczy-\par
wi\'9ccie jest zadowolona. Harrison mia\'b3 ochot\'ea na sprzeczk\'ea, a ona nie mia\'b3a\par
zamiaru w niej uczestniczy\'e6. Powiedzia\'b3aby mu, jak bardzo si\'ea cieszy, gdyby\par
tylko by\'b3 w lepszym humorze. Nareszcie postanowi\'b3 zapomnie\'e6 o arogancji\par
i zacz\'b9\'b3 si\'ea uczy\'e6, co stanowczo zwi\'eaksza\'b3o jego szans\'ea do\'bfycia p\'f3\'9fnej\par
staro\'9cci. Czy j\'b9 to cieszy\'b3o? Pewnie, \'bfe tak.\par
Rozmowa przy stole zesz\'b3a na mniej dra\'bfliwe tematy. Harrison interesowa\'b3\par
si\'ea, czemu Claybome'owie inwestuj\'b9 w byd\'b3o. Travis z ch\'eaci\'b9 mu to wyt\'b3u-\par
maczy\'b3.\par
- Mieli\'9cmy ju\'bf kiedy\'9c stado, ale musieli\'9cmy je sprzeda\'e6, gdy\'bf przez dwa\par
lata by\'b3a ostra zima i potrzebowali\'9cmy pieni\'eadzy. Teraz jeste\'9cmy w lepszej\par
sytuacji. Mo\'bfna powiedzie\'e6, \'bfe zaczynamy od nowa. Sporo zarobili\'9cmy na\par
wo\'b3owinie.\par
- Mieli\'9cmy problemy po stracie byka, kt\'f3rego Douglas nie zdo\'b3a\'b3 wyle-\par
czy\'e6. Ale zyski by\'b3y na tyle wystarczaj\'b9ce, by\'9cmy chcieli zacz\'b9\'e6 od nowa.\par
- Zacz\'eali\'9cmy z dwiema sztukami, a w chwili sprzeda\'bfy mieli\'9cmy ju\'bf\par
czterysta - doda\'b3 Adam. - Byczki pas\'b9 si\'ea luzem na wzg\'f3rzach. Travis narzeka,\par
bo uwa\'bfa, \'bfe powinny by\'e6 ogrodzone. Nie mo\'bfemy jednak ogrodzi\'e6 wsp\'f3lnych\par
grunt\'f3w. Wszyscy ranczeizy zje\'bfd\'bfaj\'b9 si\'ea na wiosn\'ea, by je schwyta\'e6. Przyje-\par
cha\'b3e\'9c tu\'bf po ca\'b3ym zamieszaniu. Travis i Cole p\'eadzili byd\'b3o do Salt Lak\'ea.\par
Wr\'f3cili na kr\'f3tko przed tym, nim ty si\'ea tu pojawi\'b3e\'9c.\par
Harrison dobrze wiedzia\'b3, jak wiele cierpliwo\'9cci i wyrzecze\'f1 kosztowa\'b3o\par
braci osi\'b9gni\'eacie tego, co mieli obecnie. Musieli by\'e6 bogatymi lud\'9fmi, cho\'e6\par
\'bfaden z nich nie zdawa\'b3 sobie z tego sprawy. Wszyscy twierdzili, \'bfe dopiero\par
zacz\'eali uk\'b3ada\'e6 swoje \'bfycie. Najbardziej przejmowa\'b3 si\'ea pieni\'eadzmi Travis.\par
Cole mia\'b3 obsesj\'ea na punkcie bezpiecze\'f1stwa. Gdyby tylko by\'b3o to mo\'bfliwe,\par
to zbudowa\'b3by dziesi\'eaciometrowy mur dooko\'b3a rancza, by zapewni\'e6 bezpie-\par
cze\'f1stwo sobie i rodze\'f1stwu.\par
Rozmawiali o ich sytuacji finansowej, dop\'f3ki Mary Roses i Eleanor nie\par
odesz\'b3y od sto\'b3u.\par
- Adam powiedzia\'b3, \'bfe chcesz z nami o czym\'9c porozmawia\'e6 - powiedzia\'b3\par
Douglas. - O co chodzi?\par
Mary Roses wyjrza\'b3a zza drzwi. S\'b3ysz\'b9c s\'b3owa brata natychmiast wr\'f3ci\'b3a\par
do sto\'b3u.\par
- Nasza siostra mia\'b3a nie wiedzie\'e6 o tej rozmowie - przypomnia\'b3 bratu Cole.\par
- Zapomnia\'b3em - przyzna\'b3 si\'ea Douglas. - Przykro mi, Harrison.\par
- Czemu mia\'b3abym nie wiedzie\'e6?\par
Zaczyna\'b3a si\'ea martwi\'e6. Czy Harrison chcia\'b3 powiedzie\'e6 jej braciom, \'bfe\par
postanowi\'b3 odjecha\'e6? Czy praca na ranczo okaza\'b3a si\'ea jednak dla niego zbyt\par
ci\'ea\'bfka? Czy mia\'b3 zamiar si\'ea podda\'e6?\par
Ogarnia\'b3a j\'b9 panika i z trudem uda\'b3o jej si\'ea uspokoi\'e6.\par
Harrison nie poddawa\'b3 si\'ea tak \'b3atwo. Jedynym powodem wyjazdu mog\'b3a\par
by\'e6 ch\'ea\'e6 dalszej podr\'f3\'bfy. Jednak je\'9cli o to chodzi\'b3o, dlaczego by\'b3a wykluczona\par
z rozmowy?\par
- O czym b\'eadziecie rozmawia\'e6? - Usiad\'b3a, czekaj\'b9c na jego odpowied\'9f.\par
Harrison przykry\'b3 r\'eak\'b9 jej d\'b3o\'f1.\par
- B\'eadziesz musia\'b3a by\'e6 cierpliwa.\par
Kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9, po czym spojrza\'b3a na niego, pr\'f3buj\'b9c wyczyta\'e6 co\'9c z jego\par
twarzy. Harrison nie da\'b3 jednak niczego po sobie pozna\'e6.\par
- Mary Roses, czy dzisiaj nie jest twoja kolej, by zmywa\'e6 naczynia? -\par
spyta\'b3 Douglas.\par
- Chyba tak - odpowiedzia\'b3a.\par
Cole tr\'b9ci\'b3 Eleanor pod sto\'b3em w nog\'ea. Gdy spojrza\'b3a na niego, skin\'b9\'b3\par
g\'b3ow\'b9 w stron\'ea siostry.\par
Eleanor zrozumia\'b3a sugesti\'ea i natychmiast wsta\'b3a od sto\'b3u.\par
- Czy mog\'b3abym ci pom\'f3c przy zmywaniu?\par
Travis zgi\'b9\'b3 si\'ea wp\'f3\'b3. By\'b3 pewien, \'bfe si\'ea przes\'b3ysza\'b3. Eleanor by\'b3a gotowa\par
komu\'9c pom\'f3c? To niemo\'bfliwe. Chcia\'b3 co\'9c powiedzie\'e6, ale zmieni\'b3 zdanie,\par
widz\'b9c wyraz twarzy Cole'a.\par
Adam czeka\'b3, a\'bf Mary Roses odpowie. Ta wydawa\'b3a si\'ea jednak niepewna,\par
wi\'eac odpowiedzia\'b3 za ni\'b9.\par
- Jestem pewien, \'bfe z ch\'eaci\'b9 przyjmie twoj\'b9 pomoc. To mi\'b3o z twojej\par
strony, \'bfe jej toZaproponowa\'b3a\'9c.\par
Kilka minut p\'f3\'9fniej st\'f3\'b3 by\'b3 ju\'bf posprz\'b9tany. Mary Roses za ka\'bfdym razem\par
oci\'b9ga\'b3a si\'ea z wyj\'9cciem z jadalni. Chcia\'b3a dowiedzie\'e6 si\'ea, o czym b\'ead\'b9\par
dyskutowa\'e6, ale nikt nie da\'b3 jej \'bfadnych wskaz\'f3wek.\par
Po ka\'bfdej wycieczce meldowa\'b3a o wszystkim Eleanor, kt\'f3ra sta\'b3a ko\'b3o\par
miski i zmywa\'b3a talerze.\par
Mary Roses wzi\'ea\'b3a \'9ccierk\'ea i zacz\'ea\'b3a wyciera\'e6 czyste naczynia.\par
- Mary Roses, musz\'ea ci powiedzie\'e6 co\'9c bardzo wa\'bfnego.\par
- Nie mo\'bfesz z tym zaczeka\'e6?\par
-Nie.\par
- No, dobrze. O co chodzi?\par
- Mog\'b3aby\'9c nie mie\'e6 tak zniecierpliwionego g\'b3osu.\par
- Przepraszam. Martwi\'ea si\'ea o Harrisona. Co chcia\'b3a\'9c mi powiedzie\'e6?\par
- Chcia\'b3am przeprosi\'e6 ci\'ea za moje zachowanie. Wiem, \'bfe nie\'b3atwo ci by\'b3o\par
ze mn\'b9 wytrzyma\'e6. Jeste\'9c jedyn\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9, jak\'b9 mam na ca\'b3ym \'9cwiecie.\par
Prosz\'ea, przebacz mi.\par
Mary Roses u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.\par
- Rozmawia\'b3y\'9cmy ju\'bf o tym nieca\'b3\'b9 godzin\'ea temu. Nie zmieni\'b3am zdania\par
od tej pory. Oczywi\'9ccie, \'bfe ci przebaczam.\par
- Musia\'b3am to jeszcze raz powiedzie\'e6, bo chc\'ea, \'bfeby\'9c wiedzia\'b3a, \'bfe m\'f3wi\'ea\par
to szczerze. Chc\'ea, \'bfeby\'9c mnie lubi\'b3a.\par
- Ju\'bf ci\'ea lubi\'ea.\par
- Czy zaoferowanie ci pomocy by\'b3o uprzejme z mojej strony?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe tak - zapewni\'b3a j\'b9 Mary Roses. - B\'ead\'ea bardzo szcz\'ea\'9cliwa,\par
maj\'b9c tak\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'ea jak ty.\par
Eleanor kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Tak, wydaje mi si\'ea, \'bfe tak b\'eadzie. Nie m\'f3wi\'ea tego arogancko, po\par
prostu jestem szczera. Nienawidzi\'b3am ca\'b3ym sercem, prawda? Teraz, gdy\par
ucz\'ea si\'ea docenia\'e6 przyja\'9f\'f1, b\'ead\'ea r\'f3wnie wierna. S\'b9dzisz, \'bfe to dobry\par
pomys\'b3?\par
-Tak.\par
- To dobrze. Teraz powiedz mi, czemu martwisz si\'ea o Harrisona. Co on\par
jeszcze takiego zrobi\'b3?\par
- Co jeszcze takiego zrobi\'b3? O co ci chodzi?\par
Eleanor pami\'eata\'b3a, \'bfe obieca\'b3a nie m\'f3wi\'e6 Mary Roses o tym, co jej zrobi\'b3\par
Harrison, wi\'eac nie wspomnia\'b3a o tym, \'bfe zostawi\'b3 j\'b9 w g\'f3rach.\par
- Rozz\'b3o\'9cci\'b3 mnie - powiedzia\'b3a. - Zawsze szuka zwady. Sp\'f3jrz tylko na\par
jego siniaki. Zastanawia\'b3am si\'ea, co takiego zrobi\'b3 tym razem, \'bfe si\'ea o to tak\par
martwisz.\par
- Niepokoi mnie to, co zrobi. Wydaje mi si\'ea, \'bfe zbiera si\'ea do wyjazdu.\par
W tym momencie m\'f3wi pewnie do widzenia moim braciom.\par
- Czy chcesz przez to powiedzie\'e6, \'bfe b\'eadzie ci przykro, je\'9cli wyjedzie?\par
Mary Roses mia\'b3a ochot\'ea krzycze\'e6.\par
- Tak - wyszepta\'b3a.\par
- Podoba ci si\'ea?\par
- Tak.\par
- Nie s\'b9dz\'ea, by rozmawia\'b3 z twoimi bra\'e6mi o wyje\'9fdzie. Nie zosta\'b3aby\'9c\par
wyproszona, bo chcia\'b3by si\'ea te\'bf z tob\'b9 po\'bfegna\'e6.\par
- Wi\'eac co...\par
- Mo\'bfe, ale tylko mo\'bfe, pyta twoich braci o zgod\'ea na staranie si\'ea o twoj\'b9\par
r\'eak\'ea. Rozwa\'bfa\'b3a\'9c tak\'b9 mo\'bfliwo\'9c\'e6?\par
- My\'9clisz, \'bfe to mo\'bfliwe?\par
- Wydaje mi si\'ea to dosy\'e6 prawdopodobne. Wiem, \'bfe Hamsonowi zale\'bfy\par
na tobie. Adam powiedzia\'b3 mi, \'bfe naprawd\'ea zaj\'b9\'b3 si\'ea lud\'9fmi, kt\'f3rzy ci\'ea\par
skrzywdzili w mie\'9ccie. Zauwa\'bfy\'b3am te\'bf, \'bfe cz\'easto si\'ea do ciebie u\'9cmiecha. Tak,\par
wydaje mi si\'ea ca\'b3kiem prawdopodobne, \'bfe pyta ich o zgod\'ea. Zosta\'b3aby\'9c\par
wy\'b3\'b9czona z takiej rozmowy. Nie mo\'bfe pyta\'e6 o to w twojej obecno\'9cci.\par
To podnios\'b3o Mary Roses na duchu. Pragn\'ea\'b3a wierzy\'e6, \'bfe Eleanor nie myli\par
si\'ea w swoich domys\'b3ach.\par
- Na razie nie powinnam si\'ea zbytnio cieszy\'e6 - szepn\'ea\'b3a.\par
Postanowi\'b3a podej\'9c\'e6 do drzwi i pods\'b3ucha\'e6 rozmow\'ea. W korytarzu wpad\'b3a\par
na Adama.\par
- A ty dok\'b9d si\'ea wybierasz? Tak szybko upora\'b3a\'9c si\'ea ze zmywaniem? -\par
spyta\'b3.\par
- Chcia\'b3am zdj\'b9\'e6 obrus ze sto\'b3u - sk\'b3ama\'b3a. - A ty dok\'b9d idziesz?\par
- Jeste\'9cmy wszyscy zbyt zm\'eaczeni. Harrison postanowi\'b3 zaczeka\'e6 do jutra.\par
Nie potrafi\'b3a ukry\'e6 swojego rozczarowania.\par
- Wi\'eac b\'ead\'ea musia\'b3a pozosta\'e6 niepewna a\'bf do jutra - powiedzia\'b3a.\par
- Nie warto si\'ea chyba tym przejmowa\'e6 - poradzi\'b3 jej brat. - Sko\'f1cz\par
zmywa\'e6 i id\'9f spa\'e6. Wygl\'b9dasz na wyczerpan\'b9.\par
Pos\'b3ucha\'b3a jego rady i posz\'b3a prosto do swojej sypialni, jak tylko sko\'f1czy\'b3a\par
zmywa\'e6. By\'b3a pewna, \'bfe z powodu wszystkich zmartwie\'f1 nie b\'eadzie w stanie\par
zasn\'b9\'e6. Mia\'b3a jednak za sob\'b9 d\'b3ugi i m\'eacz\'b9cy dzie\'f1, wi\'eac zasn\'ea\'b3a chwil\'ea po\par
tym, jak jej g\'b3owa opad\'b3a na poduszk\'ea.\par
Harrison sp\'eadzi\'b3 godzin\'ea, chodz\'b9c tam i z powrotem po swoim baraku. Nie\par
my\'9cla\'b3 jednak o rozmowie z bra\'e6mi, kt\'f3ra go czeka\'b3a. Zastanawia\'b3 si\'ea nad\par
zmianami, jakie wprowadzi do swojego \'bfycia z powodu Mary Roses. Jak Boga\par
kocha\'b3, mia\'b3 ju\'bf dosy\'e6 opierania si\'ea sprawom, kt\'f3rych nie da\'b3o si\'ea unikn\'b9\'e6.\par
Spojrza\'b3 na zegarek i widz\'b9c, \'bfe min\'ea\'b3a ju\'bf godzina, uda\'b3 si\'ea w stron\'ea\par
domu. By\'b3 pierwszy, kt\'f3ry wszed\'b3 do jadalni.\par
Travis przyszed\'b3 z pe\'b3n\'b9 butelk\'b9 brandy, kt\'f3r\'b9 postawi\'b3 na stole, po czym\par
usiad\'b3. Cole szed\'b3 tu\'bf za nim. Wyj\'b9\'b3 z barku kieliszki, postawi\'b3 je obok butelki\par
i tak\'bfe zaj\'b9\'b3 swoje miejsce. Adam przyszed\'b3 nast\'eapny. Douglas by\'b3 ostatni,\par
wi\'eac to on zamkn\'b9\'b3 za sob\'b9 drzwi.\par
- Zajrza\'b3em do Mary Roses. G\'b3\'eaboko \'9cpi. Nie obudzi si\'ea, je\'9cli nie b\'eadziemy\par
podnosi\'e6 g\'b3osu.\par
Ostatnia uwaga Douglasa by\'b3a skierowana do Cole'a. Wszyscy byli napi\'eaci,\par
ale Cole wydawa\'b3 si\'ea gotowy do strzelaniny. Si\'eagn\'b9\'b3 po butelk\'ea, nala\'b3 sobie,\par
po czym poda\'b3 flaszk\'ea Adamowi.\par
Harrison by\'b3 jedyny, kt\'f3ry odm\'f3wi\'b3. Adam zaczeka\'b3, a\'bf wszyscy si\'ea\par
usadowi\'b9 i umilkn\'b9.\par
- Dobrze, mo\'bfe powiesz nam, po co tu naprawd\'ea przyjecha\'b3e\'9c.\par
- Wiedzia\'b3e\'9c, \'bfe mam jaki\'9c inny cel ju\'bf od...\par
- Oczywi\'9ccie.\par
- Czemu nic nie powiedzia\'b3e\'9c, je\'9cli...\par
- Uzna\'b3em, \'bfe sam nam o tym powiesz, gdy b\'eadziesz gotowy. Nie nale\'bfy\par
nikogo pop\'eadza\'e6. Nie martwili\'9cmy si\'ea, dop\'f3ki mieli\'9cmy ci\'ea na oku. Wygl\'b9da\'b3o\par
to tak, jakby\'9c pr\'f3bowa\'b3 co\'9c rozstrzygn\'b9\'e6. Mo\'bfe powiesz nam teraz, co ci\'ea tak\par
niepokoi\'b3o.\par
Harrison by\'b3 nieco zdziwiony.\par
- Doceniam wasz\'b9 cierpliwo\'9c\'e6 - powiedzia\'b3. - rzeczywi\'9ccie co\'9c rozstrzy-\par
ga\'b3em. Jestem wam wdzi\'eaczny, \'bfe dali\'9ccie mi na to czas.\par
- Postawmy jedn\'b9 spraw\'ea jasno, Harrison - odezwa\'b3 si\'ea Cole. - Bardzo\par
ci\'ea lubimy, ale nie pozwolimy ci go zabra\'e6. Zrozumia\'b3e\'9c? Zabijemy ci\'ea, je\'9cli\par
b\'eadzie to konieczne.\par
- Albo mo\'bfesz tu zosta\'e6 i do\'bfy\'e6 p\'f3\'9fnej staro\'9cci - doda\'b3 Travis.\par
- Nie b\'ead\'ea pr\'f3bowa\'b3 porwa\'e6 Adama. To nie z jego powodu tu przyjecha\'b3em.\par
- Zaczekaj. Sk\'b9d wiedzia\'b3e\'9c, \'bfe Cole m\'f3wi o Adamie? - spyta\'b3 Travis.\par
Harrison nie traci\'b3 czasu na wyt\'b3umaczenie.\par
- Wszyscy trzej chronili\'9ccie go od momentu, gdy dowiedzieli\'9ccie si\'ea, \'bfe\par
jestem prawnikiem. Ka\'bfdy z was dawa\'b3 mi do zrozumienia, \'bfe to on jest s\'b3abym\par
punktem rodziny. Mog\'b3o wam si\'ea wydawa\'e6, \'bfe robicie to dyskretnie, ale tak\par
nie by\'b3o.\par
- Czy by\'b3o to r\'f3wnie subtelne, jak twoje wybiegi, by czego\'9c si\'ea o nas\par
dowiedzie\'e6?\par
- Tak - przyzna\'b3 Harrison. - Mnie by\'b3o pewnie r\'f3wnie \'b3atwo przejrze\'e6 na\par
wylot.\par
- Wszyscy mieli\'9cmy w przesz\'b3o\'9cci k\'b3opoty - zauwa\'bfy\'b3 Cole. - Szczerze\par
m\'f3wi\'b9c, mog\'b3e\'9c przyjecha\'e6, by wzbogaci\'e6 si\'ea kosztem ka\'bfdego z nas. Nie\par
mamy jednak wyrzut\'f3w sumienia. Robili\'9cmy to, co by\'b3o konieczne, \'bfeby\par
prze\'bfy\'e6. Nie spodziewamy si\'ea, by\'9c by\'b3 w stanie to zrozumie\'e6. Jeste\'9cmy tacy,\par
jacy jeste\'9cmy.\par
- Nie b\'eadziemy si\'ea przed nikim t\'b3umaczy\'e6 - powiedzia\'b3 cicho Adam.\par
- Nikt wam nigdy nie pom\'f3g\'b3, prawda? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Cholerna prawda. O nic nie prosili\'9cmy i niczego by\'9cmy nie przyj\'eali.\par
Harrison pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Teraz ju\'bf rozumia\'b3. Powinien by\'b3 ju\'bf dawno zda\'e6\par
sobie z tego spraw\'ea.\par
- Chcia\'b3bym opowiedzie\'e6 wam pewn\'b9 histori\'ea. By\'b3oby mi mi\'b3o, gdyby\'9ccie\par
zachowali cierpliwo\'9c\'e6 i wys\'b3uchali, co mam do powiedzenia.\par
Zaczeka\'b3, a\'bf wszyscy si\'ea na to zgodzili, po czym usiad\'b3 wygodnie i zacz\'b9\'b3\par
opowiada\'e6.\par
- Cz\'b3owiek, dla kt\'f3rego obecnie pracuj\'ea, by\'b3 bliskim przyjacielem mojego\par
ojca. Nie pami\'eatam, czy ju\'bf m\'f3wi\'b3em o tej znajomo\'9cci. Nazywa si\'ea lord\par
William Elliott. Mia\'b3 \'bfon\'ea Agath\'ea, dobr\'b9 kobiet\'ea o kochaj\'b9cym sercu. Elliott\par
nie m\'f3g\'b3 lepiej trafi\'e6. Kocha\'b3 j\'b9 r\'f3wnie gor\'b9co, jak ona jego. Byli bardzo\par
szcz\'ea\'9cliwym ma\'b3\'bfe\'f1stwem.\par
- Co \'b3\'b9czy nas z nimi? - spyta\'b3 Travis.\par
- Daj mu doko\'f1czy\'e6 - powiedzia\'b3 Adam.\par
- Elliott by\'b3 i ci\'b9gle jest wspania\'b3ym cz\'b3owiekiem. Szybko dorobi\'b3\par
si\'ea fortuny. Zbudowa\'b3 kilka fabryk w Anglii, po czym postanowi\'b3 rozsze-\par
rzy\'e6 dzia\'b3alno\'9c\'e6 na Ameryk\'ea. Przyjecha\'b3 wraz z \'bfon\'b9 do Nowego\par
Jorku, by uczestniczy\'e6 w otwarciu fabryki na skraju miasta. Nie pozwo-\par
li\'b3by, \'bfeby Agatha mu towarzyszy\'b3a, gdyby wiedzia\'b3, \'bfe nosi jego\par
dziecko. Zdrowie jego \'bfony by\'b3o wa\'bfniejsze od wszelkich spraw finan-\par
sowych. Wielkie otwarcie zosta\'b3o przesuni\'eate, gdy\'bf jeden z budynk\'f3w\par
nie spe\'b3nia\'b3 wymog\'f3w Elliotta. Uzna\'b3, \'bfe istnieje w nim niebezpiecze\'f1-\par
stwo po\'bfaru, wi\'eac nakaza\'b3 go przebudowa\'e6. Razem z \'bfon\'b9 zostali w Ame-\par
ryce, by m\'f3g\'b3 osobi\'9ccie nadzorowa\'e6 pracownik\'f3w. Kilka miesi\'eacy p\'f3\'9fniej\par
Agatha urodzi\'b3a dziecko. Dziewczynka otrzyma\'b3a po matce Elliotta imi\'ea\par
Victoria.\par
Harrison zatrzyma\'b3 si\'ea, by zebra\'e6 my\'9cli. Patrz\'b9c na braci pr\'f3bowa\'b3 odkry\'e6,\par
czy kt\'f3ry\'9c ju\'bf zrozumia\'b3, dok\'b9d zmierza jego historia. W ich oczach widzia\'b3\par
jedynie umiarkowane zaciekawienie.\par
- Mieszkali ju\'bf prawie rok w Nowym Jorku, gdy zdarzy\'b3o si\'ea nieszcz\'ea\'9ccie.\par
Fabryka by\'b3a ju\'bf gotowa. Zar\'f3wno Elliott, jak i jego \'bfona uczestniczyli\par
w otwarciu. Agatha chcia\'b3a zabra\'e6 ze sob\'b9 dziecko, ale Elliott si\'ea na to nie\par
zgodzi\'b3. Uwa\'bfa\'b3, \'bfe czteromiesi\'eaczna dziewczynka jest zbyt delikatna, by\par
wynosi\'e6 j\'b9 na ch\'b3odne wiosenne powietrze. Zostawili wi\'eac Victori\'ea z nia\'f1k\'b9\par
i reszt\'b9 s\'b3u\'bfby. Nie by\'b3o ich jedynie przez dwa dni, ale po powrocie do miasta\par
przed swoim domem zastali policj\'ea. Nia\'f1ka znikn\'ea\'b3a wraz z dzieckiem. List\par
domagaj\'b9cy si\'ea okupu przyszed\'b3 nast\'eapnego dnia. Osobisty sekretarz Elliotta,\par
George MacPherson, schwyta\'b3 pos\'b3a\'f1ca, zanim ten zd\'b9\'bfy\'b3 uciec, i wci\'b9gn\'b9\'b3 do\par
domu, chc\'b9c go przes\'b3ucha\'e6. Ch\'b3opak nie potrafi\'b3 poda\'e6 \'bfadnych istotnych\par
informacji. Elliott szybko zebra\'b3 odpowiedni\'b9 sum\'ea i czeka\'b3 na dalsze instru-\par
kcje. Nie dosta\'b3 ju\'bf jednak \'bfadnej wiadomo\'9cci. Wierzy\'b3 jednak, \'bfe jego c\'f3rka\par
zostanie zwr\'f3cona ca\'b3a i zdrowa.\par
- Co si\'ea z ni\'b9 sta\'b3o? - spyta\'b3 Travis.\par
- Znikn\'ea\'b3a.\par
Zapad\'b3a cisza. Harrison zorientowa\'b3 si\'ea, \'bfe trzyma w r\'eaku kieliszek brandy.\par
Nie m\'f3g\'b3 sobie przypomnie\'e6, by po niego si\'eaga\'b3. Odstawi\'b3 go na st\'f3\'b3.\par
- Lady Agatha nigdy nie przysz\'b3a do siebie po tych koszmarnych wyda-\par
rzeniach. Rozchorowa\'b3a si\'ea powa\'bfnie, wi\'eac po sze\'9cciu miesi\'b9cach poszukiwa\'f1\par
Elliott by\'b3 zmuszony wr\'f3ci\'e6 z ni\'b9 do Anglii. W Nowym Jorku pozosta\'b3\par
MacPherson, kt\'f3ry koordynowa\'b3 poszukiwania. Pod\'b9\'bfano ka\'bfdym tropem, ale\par
zar\'f3wno wynaj\'eaci przez Elliotta detektywi, jak i policja, zawsze utykali\par
w \'9clepym zau\'b3ku. Wreszcie po p\'f3\'b3 roku odnaleziono nia\'f1k\'ea.\par
- By\'b3a z ni\'b9 dziewczynka? - spyta\'b3 Cole.\par
- Nie. W wynajmowanym przez ni\'b9 pokoju nie by\'b3o nic, co \'9cwiadczy\'b3oby\par
o miejscu ukrycia Victorii. Uznano, \'bfe kobieta ukry\'b3a dziecko poza miastem,\par
po czym sama z jakiego\'9c powodu wr\'f3ci\'b3a, B\'f3g jeden wie po co. By\'b3a martwa,\par
gdy policja do niej dotar\'b3a. Zosta\'b3a uduszona. Elliott i jego \'bfona nie przerwali\par
poszukiwa\'f1. Agatha nie odzyskiwa\'b3a jednak si\'b3 i po roku zmar\'b3a. Wed\'b3ug\par
lekarzy powodem \'9cmierci by\'b3a gru\'9flica, ale Elliott wiedzia\'b3, \'bfe prawdziwa\par
przyczyna by\'b3a inna. Powiedzia\'b3 mi, \'bfe przesta\'b3a \'bfy\'e6 w dniu, gdy ukradziono\par
jej c\'f3reczk\'ea. Jej z\'b3amane serce j\'b9 zabi\'b3o.\par
- Czy wini\'b3a m\'ea\'bfa, kt\'f3ry kaza\'b3 jej zostawi\'e6 dziecko w domu? - spyta\'b3\par
Travis.\par
- Nie, nie s\'b9dz\'ea. Elliott sam, oczywi\'9ccie, siebie wini\'b3.\par
- Ile mia\'b3e\'9c wtedy lat?\par
- By\'b3em ma\'b3ym ch\'b3opcem, mia\'b3em mo\'bfe dziesi\'ea\'e6 lat - odpowiedzia\'b3\par
Harrison. - Elliott sprowadzi\'b3 mnie do swojego domu, gdy zmar\'b3 m\'f3j ojciec.\par
Sta\'b3 si\'ea moim drugim ojcem, zadba\'b3 o dobr\'b9 edukacj\'ea dla mnie, a sam\par
pr\'f3bowa\'b3 dalej ci\'b9gn\'b9\'e6 swoje \'bfycie.\par
- Wszyscy w Anglii wiedzieli, co si\'ea sta\'b3o. Elliott by\'b3 licz\'b9c\'b9 si\'ea osob\'b9\par
w parlamencie. Po powrocie do Anglii wycofa\'b3 si\'ea z \'bfycia politycznego,\par
sprzeda\'b3 fabryki i nigdy nie zaprzesta\'b3 poszukiwa\'f1. Pami\'eatam, \'bfe za ka\'bfdym\par
razem, gdy wraca\'b3em z uniwersytetu, opowiada\'b3 mi, \'bfe prawdopodobnie j\'b9\par
widziano.\par
- Widziano j\'b9?\par
- Kogo\'9c, kto wygl\'b9da\'b3 tak, jak Viktoria mog\'b3aby obecnie wygl\'b9da\'e6 -\par
wyt\'b3umaczy\'b3.\par
- Zdaje si\'ea, \'bfe szuka\'b3 w ciemno, chwytaj\'b9c si\'ea wszystkiego - zauwa\'bfy\'b3\par
Cole.\par
- By\'b3 zdesperowany - powiedzia\'b3 Adam.\par
- Tak - przyzna\'b3 mu racj\'ea Harrison. - Rzeczywi\'9ccie, by\'b3 zdesperowany.\par
Podda\'b3 si\'ea dopiero kilka lat temu. Wtedy ja zaj\'b9\'b3em si\'ea poszukiwaniami.\par
Znalezienie Viktorii sta\'b3o si\'ea moj\'b9 obsesj\'b9.\par
- A teraz co\'9c si\'ea zmieni\'b3o? - spyta\'b3 Adam.\par
Harrison wci\'b9gn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko powietrze.\par
- Znalaz\'b3em j\'b9.\par
23 sierpnia 1866\par
Droga Mamo Roses!\par
Bawi\'b3am si\'ea rewolwerem Cole'a. Tylko si\'ea bawi\'b3am, a on i tak strasznie\par
na mnie nakrzycza\'b3. Powiedzia\'b3, \'bfe dostane, lanie, wi\'eac bardzo si\'ea_ rozp\'b3aka\'b3am\par
i on zmieni\'b3 zdanie. Rewolwery s\'b9 z\'b3e, Mamo. Adam tak powiedzia\'b3. Nie b\'ead\'ea\par
si\'ea ju\'bf bawi\'e6 rewolwerami. Nigdy. Powiedz, prosz\'ea Cole'owi, by na mnie nie\par
krzycza\'b3. Jestem grzeczna, dziewczynka Adam tak powiedzia\'b3.\par
Kocham Ci\'ea!\par
Twoja grzeczna c\'f3reczka Mary Roses\par
Nie chcieli mu uwierzy\'e6. Cole za nic nie chcia\'b3 przyj\'b9\'e6 tego do\par
wiadomo\'9cci. Mary Roses nie by\'b3a Victori\'b9. To niemo\'bfliwe. Adam zachowywa\'b3\par
si\'ea bardziej rozs\'b9dnie. Zadawa\'b3 pytania, pr\'f3buj\'b9c znale\'9f\'e6 jak\'b9\'9c wewn\'eatrzn\'b9\par
sprzeczno\'9c\'e6. Travis obala\'b3 ka\'bfde wyja\'9cnienie, jakie przedstawia\'b3 Harrison.\par
Douglas pozosta\'b3 dziwnie cichy. Patrzy\'b3 na sw\'f3j kieliszek i co pewien czas\par
potrz\'b9sa\'b3 g\'b3ow\'b9. Zdawa\'b3 si\'ea zbyt poruszony, by m\'f3wi\'e6.\par
- Przypadek - powiedzia\'b3 Cole. Uderzy\'b3 r\'eak\'b9 w st\'f3\'b3, by podkre\'9cli\'e6 ten\par
fakt.\par
- Kiedy Victoria si\'ea urodzi\'b3a? - spyta\'b3 roztrz\'easiony Adam.\par
Harrison odpowiada\'b3 na to pytanie ju\'bf trzy razy. Cierpliwie jeszcze raz\par
poda\'b3 im dat\'ea.\par
- Drugiego stycznia 1860.\par
- Matko Boska - wyszepta\'b3 Adam.\par
- Wiele os\'f3b urodzi\'b3o si\'ea drugiego stycznia - zauwa\'bfy\'b3 Travis.\par
- B\'b9d\'9f rozs\'b9dny - poprosi\'b3 go Harrison.\par
- Wyt\'b3umacz nam, jak doszed\'b3e\'9c do wniosku, \'bfe nasza Mary Roses jest\par
dziewczyn\'b9, kt\'f3rej szukasz?\par
- Travis, ju\'bf wam to t\'b3umaczy\'b3em.\par
- Nic mnie to nie obchodzi. Wyt\'b3umacz jeszcze raz.\par
- W porz\'b9dku - zgodzi\'b3 si\'ea. - Kobieta, kt\'f3ra widzia\'b3a Mary Roses\par
w internacie, powiadomi\'b3a ludzi Elliotta. Przez przypadek mia\'b3em wtedy\par
interesy do za\'b3atwienia w Chicago. Kobieta mieszka\'b3a w miasteczku oddalo-\par
nym o kilka godzin kolej\'b9, wi\'eac pojecha\'b3em z ni\'b9 porozmawia\'e6.\par
- Sk\'b9d dowiedzia\'b3e\'9c si\'ea o tej kobiecie? Czy Elliott ma ludzi pracuj\'b9cych\par
dla niego w Ameryce? - spyta\'b3 Travis.\par
- Owszem, ale to nie od nich si\'ea o tym dowiedzia\'b3em. Otrzyma\'b3em\par
telegram z Londynu. Prosi\'b3em, \'bfeby mnie o wszystkim na bie\'bf\'b9co informowa-\par
no. EUiott si\'ea podda\'b3.\par
- Ale ty nie - zauwa\'bfy\'b3 Travis. Wytrwa\'b3o\'9c\'e6 Hamsona najwyra\'9fniej go\par
zdenerwowa\'b3a.\par
- Nie. Nie zrezygnowa\'b3em z poszukiwa\'f1, tak jak i inni pracownicy Elliot-\par
ta. Poinformowali mnie, a ja wynaj\'b9\'b3em adwokata w St. Louis, by przes\'b3ucha\'b3\par
Mary Roses.\par
- Prawnicy trzymaj\'b9 si\'ea razem jak stado hien, prawda? - spyta\'b3 Cole.\par
Harrison nie odpowiedzia\'b3 na zniewag\'ea.\par
- Zaciekawi\'b3y mnie odkrycia tego adwokata.\par
- Nic mu nie powiedzia\'b3a - stwierdzi\'b3 Cole. - Nigdy by tego nie zrobi\'b3a.\par
- Zgadza si\'ea, nic mu nie powiedzia\'b3a. Zaintrygowa\'b3o mnie to, czego\par
adwokat nie zdo\'b3a\'b3 si\'ea dowiedzie\'e6. Dyrektorka powiedzia\'b3a, \'bfe matka Mary\par
Roses mieszka na Po\'b3udniu. Zastanawia\'b3em si\'ea oczywi\'9ccie nad tym, ale nie\par
wyda\'b3o mi si\'ea to rzecz\'b9 godn\'b9 uwagi. Siostry natomiast chwal\'b9 si\'ea swoimi\par
bra\'e6mi lub na nich narzekaj\'b9. Tymczasem Mary Roses nie chcia\'b3a powiedzie\'e6\par
nawet s\'b3owa o \'bfadnym z was. Adwokat doni\'f3s\'b3 mi, \'bfe mia\'b3a si\'ea na baczno\'9cci,\par
wydawa\'b3a si\'ea zdenerwowana i poruszona.\par
- R\'f3wnie jak my nie ufa prawnikom - powiedzia\'b3 Travis.\par
- Rozumiem to - odpar\'b3 Harrison. - Spos\'f3b, w jaki zareagowali\'9ccie, gdy\par
dowiedzieli\'9ccie si\'ea, jak zarabiam na \'bfycie, wskazywa\'b3, \'bfe kt\'f3ry\'9c z was mo\'bfe\par
mie\'e6 k\'b3opoty z prawem.\par
- Powiedzieli\'9cmy Mary Roses, \'bfeby o nas nie m\'f3wi\'b3a. Nie chcieli\'9cmy, by\par
ludzie interesowali si\'ea sprawami, kt\'f3re ich nie dotycz\'b9.\par
- Jak ju\'bf powiedzia\'b3em, wiem to teraz. Wtedy jednak nie mog\'b3em tego\par
wiedzie\'e6.\par
- Czego nie wiedzia\'b3e\'9c? - spyta\'b3 Cole.\par
- Tego, \'bfe wszyscy z was z\'b3amali w przesz\'b3o\'9cci prawo. W ka\'bfdym razie\par
ma\'b3om\'f3wno\'9c\'e6 waszej siostry wzbudzi\'b3a moj\'b9 ciekawo\'9c\'e6.\par
- A wtedy? - Travis chcia\'b3 zna\'e6 dalszy ci\'b9g wydarze\'f1.\par
Harrison zachowywa\'b3 cierpliwo\'9c\'e6, cho\'e6 zdawa\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe musi\par
wszystko od nowa t\'b3umaczy\'e6. Uparcie doszukiwali si\'ea b\'b3\'ead\'f3w. Nie mia\'b3 prawa\par
ich za to wini\'e6. Na ich miejscu zrobi\'b3by to samo.\par
- W ci\'b9gu ostatnich lat mieli\'9cmy setki informacji o kobietach, kt\'f3re\par
przypomina\'b3y matk\'ea Victorii, jej ciotk\'ea, kuzynk\'ea lub dalsz\'b9 krewn\'b9. Kobieta,\par
kt\'f3ra widzia\'b3a Mary Roses, zapewnia\'b3a mnie o niezwyk\'b3ym podobie\'f1stwie, ale\par
nie jecha\'b3bym a\'bf do Montany tylko z tego powodu. Przyjecha\'b3em z powodu\par
raportu napisanego przez adwokata po rozmowie z wasz\'b9 siostr\'b9.\par
Harrison si\'eagn\'b9\'b3 po kieliszek i napi\'b3 si\'ea. Nie mia\'b3 wcale ochoty na brandy,\par
ale zasch\'b3o mu w gardle.\par
- W bibliotece Elliotta wisi portret - kontynuowa\'b3.\par
- Co? Nie m\'f3wi\'b3e\'9c nic o portrecie - powiedzia\'b3 Travis.\par
Harrison chyba rzeczywi\'9ccie o tym zapomnia\'b3.\par
- Zaraz po \'9clubie z Agath\'b9 Elliott kaza\'b3 znanemu arty\'9ccie namalowa\'e6\par
podobizn\'ea jego \'bfony. Gdy zobaczy\'b3em Mary Roses w sklepie Morrison\'f3w, przez\par
chwil\'ea my\'9cla\'b3em, \'bfe to lady Agatha zesz\'b3a z portretu i przysz\'b3a mnie powita\'e6.\par
Podobie\'f1stwo waszej siostry do Agathyjest niesamowite. Znacie reszt\'ea historii.\par
\'afaden z was nie u\'b3atwia\'b3 mi zadania.\par
- Ciesz\'ea si\'ea, \'bfe chocia\'bf jedn\'b9 rzecz dobrze zrobili\'9cmy - wtr\'b9ci\'b3 Cole.\par
- Wszyscy udzielali\'9ccie mi dziwnych, bezsensownych odpowiedzi. Wasz\par
op\'f3r tylko zwi\'eaksza\'b3 moj\'b9 ciekawo\'9c\'e6. Tak zachowuj\'b9 si\'ea jedynie ludzie, kt\'f3rzy\par
maj\'b9 co\'9c do ukrycia. Wci\'b9\'bf m\'f3wili\'9ccie mi, \'bfe w tych okolicach nie nale\'bfy\par
pyta\'e6 o zbyt wiele, ale sami zarzucali\'9ccie mnie setkami pyta\'f1. Nie ufali\'9ccie\par
te\'bf nikomu zwi\'b9zanemu z s\'b9downictwem. Wierzcie lub nie, ale prawnicy\par
bywaj\'b9 przydatni, i to bardzo. Nie jeste\'9cmy waszymi wrogami, a zachowywa-\par
li\'9ccie si\'ea tak, jakby\'9cmy nimi byli. By\'b3o dla mnie oczywiste, \'bfe co\'9c ukrywacie.\par
B\'b3\'eadnie uwa\'bfa\'b3em jednak, \'bfe nie chcieli\'9ccie, bym dowiedzia\'b3 si\'ea prawdy\par
o porwaniu. Nie s\'b9dzi\'b3em, by\'9ccie to wy je zaplanowali, ale uwa\'bfa\'b3em, \'bfe\par
chronicie osob\'ea, kt\'f3ra to zrobi\'b3a. Teraz, gdy zd\'b9\'bfy\'b3em ju\'bf was pozna\'e6, wiem,\par
\'bfe przyjechali\'9ccie tu sami. Mogli\'9ccie polega\'e6 jedynie na sobie nawzajem.\par
Harrison przerwa\'b3, chc\'b9c zebra\'e6 my\'9cli. Bracia cierpliwie czekali, \'bfeby\par
m\'f3wi\'b3 dalej.\par
- Postanowili\'9ccie sta\'e6 si\'ea rodzin\'b9. Potem wzi\'eali\'9ccie niemowl\'ea i pojechali-\par
\'9ccie na zach\'f3d. Mary Roses to lady Victoria, prawda?\par
Adam przymkn\'b9\'b3 oczy. Wydawa\'b3 si\'ea pora\'bfony t\'b9 wiadomo\'9cci\'b9.\par
- Dobry Bo\'bfe, chyba rzeczywi\'9ccie ni\'b9 jest.\par
Travis si\'eagn\'b9\'b3 po butelk\'ea. Harrison zauwa\'bfy\'b3, \'bfe trz\'eas\'b9 mu si\'ea r\'eace. Jego\par
kieliszek by\'b3 ju\'bf pe\'b3ny, ale on tego nie zauwa\'bfa\'b3.\par
Cole patrzy\'b3 na Hamsona zrozpaczony.\par
Harrison zwr\'f3ci\'b3 spojrzenie w stron\'ea Adama.\par
- W imieniu swoich braci, swojej siostry oraz swoim w\'b3asnym, daj mi\par
dolara.\par
Bracia nie zrozumieli tego \'bf\'b9dania. Adam nie wykona\'b3 \'bfadnego ruchu.\par
Harrison powt\'f3rzy\'b3 \'bf\'b9danie, tym razem ostrzejszym tonem.\par
Najstarszy brat si\'eagn\'b9\'b3 do kieszeni kamizelki, wyci\'b9gn\'b9\'b3 srebrnego dolara\par
i rzuci\'b3 Harrisonowi, kt\'f3ry z\'b3apa\'b3 monet\'ea w powietrzu.\par
- Po co to by\'b3o? - spyta\'b3 Travis.\par
- To moje honorarium. Nie obchodzi mnie, czy lubicie prawnik\'f3w czy nie.\par
Od dzisiaj reprezentuj\'ea wasze interesy. Czy wszyscy si\'ea zgadzacie?\par
Dopiero gdy wszyscy wyra\'9fnie to potwierdzili, Harrison m\'f3wi\'b3 dalej.\par
Zmieni\'b3 pozycj\'ea, przyjrza\'b3 si\'ea pozosta\'b3ym osobom siedz\'b9cym przy stole, po\par
czym zapyta\'b3:\par
- Kt\'f3ry z was chce rozpocz\'b9\'e6 wyja\'9cnienia?\par
- My\'9clisz, \'bfe to my j\'b9 ukradli\'9cmy? - spyta\'b3 Cole.\par
- Nie zrobili\'9cmy tego - powiedzia\'b3 Travis. - To robota kogo\'9c innego.\par
Ktokolwiek to zrobi\'b3, musia\'b3 stch\'f3rzy\'e6.\par
- Znale\'9fli\'9cmy j\'b9 - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Gdzie? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Na \'9cmietniku - odpar\'b3 Cole.\par
- Gdzie? - Nie zamierza\'b3 powiedzie\'e6 tego tak g\'b3o\'9cno, ale w zdumieniu\par
zareagowa\'b3 zbyt gwa\'b3townie.\par
- Dobrze us\'b3ysza\'b3e\'9c. Znale\'9fli\'9cmy j\'b9 na stercie \'9cmieci w naszym zau\'b3ku.\par
We czw\'f3rk\'ea stanowili\'9cmy band\'ea. Bo\'bfe, byli\'9cmy wtedy m\'b3odzi i g\'b3upi.\par
- Byli\'9ccie dzie\'e6mi - odpar\'b3 Harrison. - Razem zawsze bezpieczniej.\par
- Pewnie - zgodzi\'b3 si\'ea niech\'eatnie Cole, po czym zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Adama: -\par
Ty opowiadaj, jak to si\'ea zdarzy\'b3o.\par
Adam skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Byli\'9cmy czym\'9c w rodzaju gangu. \'afaden z nas nie mia\'b3 gdzie mieszka\'e6.\par
Ja dosta\'b3em si\'ea do Nowego Jorku z pomoc\'b9 podziemia, ale nie mia\'b3em zamiaru\par
tam pozosta\'e6. Obieca\'b3em matce, \'bfe udam si\'ea na Zach\'f3d. Uwa\'bfa\'b3a, \'bfe tam b\'ead\'ea\par
bezpieczny, dop\'f3ki wszystko si\'ea nie zmieni.\par
- Co mia\'b3o si\'ea zmieni\'e6? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Matka informowa\'b3a nas na bie\'bf\'b9co o wszystkich wa\'bfnych wydarze-\par
niach. Lincoln m\'f3wi\'b3 o zniesieniu niewolnictwa. To przekonanie narasta\'b3o na\par
P\'f3\'b3nocy i mama wiedzia\'b3a, \'bfe zbli\'bfa si\'ea wojna. Mogli\'9cmy by\'e6 wolni, je\'9cli\par
wszystko p\'f3jdzie pomy\'9clnie. Mia\'b3em nadziej\'ea i kurczowo si\'ea jej trzyma\'b3em.\par
Mieszka\'b3em razem z bra\'e6mi w zau\'b3ku. Spali\'9cmy blisko siebie, grzej\'b9c si\'ea\par
wzajemnie. By\'b3 ju\'bf maj, ale noce by\'b3y zimne tego roku, a my nie mieli\'9cmy\par
koc\'f3w.\par
- W 1860 roku?\par
- Tak, w\'b3a\'9cnie w tym roku - powiedzia\'b3 Adam. - Po mie\'9ccie kr\'b9\'bfy\'b3y inne\par
bandy bezdomnych dzieci, szukaj\'b9ce jedzenia i zwady. Zau\'b3ek by\'b3 naszym\par
domem i byli\'9cmy gotowi go broni\'e6. W nocy na zmian\'ea pilnowali\'9cmy wej\'9ccia\par
do niego. Tej nocy Douglas sta\'b3 na warcie. Travis i Cole spali g\'b3\'eaboko. Douglas\par
gwizdn\'b9\'b3 i wskaza\'b3 na stert\'ea \'9cmieci, po czym gdzie\'9c pobieg\'b3. Co\'9c go zacieka-\par
wi\'b3o i chcia\'b3 to zbada\'e6.\par
- Us\'b3ysza\'b3em jaki\'9c d\'9fwi\'eak - kontynuowa\'b3 Adam. - Douglas powiedzia\'b3\par
p\'f3\'9fniej, \'bfe my\'9cla\'b3, \'bfe w \'9crodku jest kot. Travis, o ile pami\'eatam, martwi\'b3 si\'ea,\par
\'bfe to mo\'bfe by\'e6 w\'b9\'bf.\par
- W \'9crodku czego? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Koszyka - wyja\'9cni\'b3 Adam. - W ka\'bfdym razie, ja te\'bf my\'9cla\'b3em, \'bfe to\par
jakie\'9c zwierz\'ea. Podszed\'b3em, by si\'ea lepiej przyjrze\'e6, i wtedy zauwa\'bfy\'b3em szczury.\par
- Dobry Bo\'bfe...\par
- \'a3azi\'b3y po ca\'b3ym koszyku. Musia\'b3em zapali\'e6 pochodni\'ea, \'bfeby je odgoni\'e6.\par
Jeden z nich pr\'f3bowa\'b3 przegry\'9f\'e6 wieko. Gdybym zaczeka\'b3 cho\'e6by minut\'ea, to\par
dosta\'b3by si\'ea do niej.\par
Hamsona przeszed\'b3 dreszcz, gdy wyobrazi\'b3 sobie, co by si\'ea wtedy przyda-\par
rzy\'b3o Mary Roses.\par
- Najwa\'bfniejsze, \'bfe w por\'ea j\'b9 uratowa\'b3em. My\'9cleli\'9cmy, \'bfe to ch\'b3opiec,\par
wi\'eac nazwali\'9cmy j\'b9 Sidney.\par
- Czy ona o wszystkim wie? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe tak, wie, \'bfe j\'b9 znale\'9fli\'9cmy. Nigdy niczego przed ni\'b9 nie\par
ukrywali\'9cmy. O nas te\'bf wie wszystko.\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Teraz rozumiem, czemu tak si\'ea zdenerwowa\'b3a, gdy Cole nazwa\'b3 j\'b9\par
Sidney.\par
- Tak - powiedzia\'b3 Cole. - Ma to jej przypomina\'e6, \'bfe nie jest wcale lepsza\par
od innych. Cho\'e6 szczerze m\'f3wi\'b9c, jest lepsza. Ma szczere serce, jest szlache-\par
tna i...\par
G\'b3os Cole'a przeczy\'b3 surowemu wyrazowi jego twarzy.\par
Adam chrz\'b9kn\'b9\'b3 i m\'f3wi\'b3 dalej:\par
- Tej nocy przysi\'eagli\'9cmy sobie, \'bfe zrobimy dla niej wszystko, co w naszej\par
mocy. Uznali\'9cmy, \'bfe nie prze\'bfy\'b3aby w miejskim sieroci\'f1cu. Travis jako jedyny\par
z nas by\'b3 pewny, \'bfe nie jest poszukiwany. Wszyscy stali\'9cmy si\'ea Claybome'ami\par
i wyruszyli\'9cmy na Zach\'f3d. Podr\'f3\'bf tutaj i pobudowanie domu zaj\'ea\'b3o nam\par
bardzo du\'bfo czasu.\par
- Ale uda\'b3o si\'ea - powiedzia\'b3 Cole. - My\'9cl\'b9c teraz o tym uwa\'bfam, \'bfe chyba\par
pom\'f3g\'b3 nam ojciec Mary Roses.\par
- Jak? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Douglas zabra\'b3 pieni\'b9dze kobiecie, kt\'f3ra wyrzuci\'b3a koszyk. By\'b3 niez\'b3ym\par
kieszonkowcem. Pieni\'eadzy starczy\'b3o nam na d\'b3ugo. Ktokolwiek zabra\'b3 niemow-\par
l\'ea, musia\'b3 te\'bf ukra\'9c\'e6 pieni\'b9dze.\par
- Ile mieli\'9ccie wtedy lat?\par
Travis odpowiedzia\'b3 na to pytanie.\par
- Mia\'b3em dziewi\'ea\'e6, prawie dziesi\'ea\'e6, ale m\'f3wi\'b3em, \'bfe mam nieca\'b3e jede-\par
na\'9ccie. Ba\'b3em si\'ea, \'bfe mnie nie zabior\'b9, bo by\'b3em zbyt m\'b3ody. Chcia\'b3em, by\par
my\'9cleli, \'bfe potrafi\'ea poradzi\'e6 sobie w bijatyce. Douglas i ja dobrze wiedzieli-\par
\'9cmy, jakie jest \'bfycie w sieroci\'f1cu, i nie chcieli\'9cmy tam wraca\'e6. Chyba by\'b3em\par
wystarczaj\'b9co m\'b9dry, by wiedzie\'e6, \'bfe potrzebuj\'ea ochrony. Adam by\'b3 du\'bfy\par
i wygl\'b9da\'b3 gro\'9fnie, wi\'eac chodzi\'b3em za nim dzie\'f1 i noc, a\'bf w ko\'f1cu pozwoli\'b3\par
mi ze sob\'b9 zosta\'e6. Mia\'b3 wtedy trzyna\'9ccie lat. Douglas i Cole mieli po\par
jedena\'9ccie.\par
- Byli\'9ccie jeszcze dzie\'e6mi - zauwa\'bfy\'b3 Harrison. - Ale nawet bior\'b9c to pod\par
uwag\'ea, czy nie przysz\'b3o wam do g\'b3owy, \'bfe mog\'b3a zosta\'e6 porwana?\par
- Czemu mieliby\'9cmy tak pomy\'9cle\'e6? - spyta\'b3 Cole. - Uznali\'9cmy, \'bfe jej\par
ojciec lub matka ju\'bf jej nie chcieli.\par
- S\'b9dzili\'9ccie, \'bfe kto\'9c j\'b9 wyrzuci\'b3? Jak mogli\'9ccie w co\'9c takiego uwie-\par
rzy\'e6?\par
Cole i Douglas wymienili zdziwione spojrzenia, po czym spojrzeli na\par
Hamsona.\par
- Dlaczego nie? - spyta\'b3 Douglas. - Z nami tak zrobiono.\par
Cole nie m\'f3g\'b3 uwierzy\'e6, \'bfe Harrison jest tak niem\'b9dry.\par
- W jaki spos\'f3b, twoim zdaniem, w tym mie\'9ccie znalaz\'b3o si\'ea tyle bezdo-\par
mnych dzieciak\'f3w? - spyta\'b3 retorycznie. - Naprawd\'ea wierzysz, \'bfe wszystkie\par
si\'ea zgubi\'b3y? W\'b3adze zna\'b3y prawd\'ea. Raz na pewien czas chwytano tyle\par
bezdomnych dzieci, ile si\'ea da\'b3o, wsadzano do poci\'b9g\'f3w i wywo\'bfono. \'afadne\par
z nich nie wiedzia\'b3o, dok\'b9d jedzie.\par
Douglas westchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko.\par
- Nikt ich nie chcia\'b3 - powiedzia\'b3. - Naszej tr\'f3jki te\'bf. Z Adamem by\'b3o\par
inaczej. Jego matka wys\'b3a\'b3a go w \'9cwiat, by by\'b3 bezpieczny. Ona go nie\par
porzuci\'b3a.\par
- Nigdy si\'ea nie dowiem, co zrobi\'b3aby moja matka - zauwa\'bfy\'b3 Cole. W jego\par
g\'b3osie nie by\'b3o ju\'bf nawet cienia emocji. - Podobno by\'b3a mi\'b3\'b9 kobiet\'b9. Umar\'b3a\par
podczas porodu. Nazywa\'b3a si\'ea Mary, wi\'eac uzna\'b3em, \'bfe odwdzi\'eacz\'ea si\'ea jej\par
nazywaj\'b9c tak nasz\'b9 Mary Roses. Adam pomy\'9cla\'b3 to samo o mamie Roses.\par
Douglas uzna\'b3, \'bfe nale\'bfy oba imiona po\'b3\'b9czy\'e6 w jedno.\par
- Cole, a co z twoim ojcem? Czy co\'9c o nim wiesz? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Mieszka\'b3em z nim troch\'ea. W ko\'f1cu uzna\'b3, \'bfe whisky i d\'bfin s\'b9 ode mnie\par
ciekawsze. Pr\'f3bowa\'b3 mnie sprzeda\'e6. Us\'b3ysza\'b3em, jak targowa\'b3 cen\'ea dw\'f3ch\par
butelek, i uciek\'b3em.\par
Harrison by\'b3 zbyt og\'b3uszony, by co\'9c powiedzie\'e6. Nie potrafi\'b3 wyobrazi\'e6\par
sobie tak ponurych historii. A potem zacz\'b9\'b3 dostrzega\'e6 ca\'b3\'b9 ich wspania\'b3o\'9c\'e6.\par
Zobaczy\'b3 czterech braci w zupe\'b3nie innym \'9cwietle. Jego twarz wyra\'bfa\'b3a\par
podziw i respekt.\par
Dokonali niemo\'bfliwego, odnie\'9cli sukces, pokonuj\'b9c wszelkie trudno\'9cci.\par
- Jeste\'9ccie wszyscy bardzo dzielnymi lud\'9fmi.\par
Douglas nie m\'f3g\'b3 przyj\'b9\'e6 pochwa\'b3y Harrisona. Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie, robimy po prostu tyle, ile mo\'bfemy. Byli\'9cmy wtedy przestraszonymi\par
ch\'b3opcami, kt\'f3rzy chcieli, by Mary Roses mia\'b3a kogo\'9c, kto si\'ea ni\'b9 zaopiekuje.\par
Nie bardzo wierzyli\'9cmy, \'bfe prze\'bfyje. Szczerze m\'f3wi\'b9c, nie my\'9cla\'b3em, \'bfe\par
kt\'f3remukolwiek z nas si\'ea to uda. Jednak trzeba by\'b3o da\'e6 jej szans\'ea.\par
- To nie mog\'b3o by\'e6 \'b3atwe.\par
- Zmienianie jej pieluszek by\'b3o dosy\'e6 k\'b3opotliwe. - Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Sk\'b9d znacie dat\'ea jej urodzin? Mary Roses m\'f3wi\'b3a mi o jakich\'9c dokumen-\par
tach. Co to za dokumenty?\par
- W kopercie z pieni\'eadzmi by\'b3y dwie kartki - wyja\'9cni\'b3 Douglas. - Adam\par
ma je w bibliotece. Na jednej z nich jest napisane wiele cyfr. Druga pochodzi\par
z jakiej\'9c ksi\'b9\'bfki. Na g\'f3rze napisano dat\'ea urodzenia dziewczynki, jej wag\'ea\par
i d\'b3ugo\'9c\'e6.\par
- To strona z rodzinnej Biblii.\par
- Naprawd\'ea?\par
- Tak - potwierdzi\'b3 Harrison. - Dwie kartki zosta\'b3y z niej wydarte. Jedn\'b9\par
zwr\'f3cono wraz z \'bf\'b9daniem okupu. By\'b3a dowodem na to, \'bfe naprawd\'ea maj\'b9\par
Victori\'ea. Jej imi\'ea i nazwisko by\'b3y wypisane na dole strony.\par
- Powiedzia\'b3em braciom o tych kartkach, ale bardziej interesowa\'b3y nas\par
wtedy pieni\'b9dze. Adam by\'b3 jedyny, kt\'f3ry umia\'b3 czyta\'e6. Przyjrza\'b3 si\'ea kartkom\par
i powiedzia\'b3 nam, co na nich jest napisane. Latami trzymali\'9cmy je w koszyku.\par
Zachowali\'9cmy je jedynie po to, by Mary Roses mia\'b3a pami\'b9tk\'ea z dzieci\'f1stwa.\par
- Kto nauczy\'b3 ci\'ea czyta\'e6? - spyta\'b3 Douglasa Harrison.\par
- Adam nauczy\'b3 nas wszystkich.\par
- Czy wiesz, kto udusi\'b3 nia\'f1k\'ea? - spyta\'b3 Cole.\par
- Nie wiem - powiedzia\'b3 Harrison. - Elliott nigdy nie uwierzy\'b3, \'bfe dzia\'b3a\'b3a\par
sama. Nie by\'b3a wystarczaj\'b9co sprytna, by zaplanowa\'e6 porwanie. By\'b3a te\'bf\par
bardzo boja\'9fliwa. Musia\'b3a mie\'e6 wsp\'f3lnika.\par
- Mo\'bfe i on ju\'bf nie \'bfyje - powiedzia\'b3 Douglas.\par
- R\'f3wnie dobrze mog\'b3a to by\'e6 kobieta - zauwa\'bfy\'b3 Harrison.\par
- To by\'b3 m\'ea\'bfczyzna.\par
- Sk\'b9d wiesz?\par
- Widzia\'b3em go.\par
Harrison wypu\'9cci\'b3 z r\'eaki kieliszek, nie zauwa\'bfaj\'b9c tego.\par
- Widzia\'b3e\'9c go? - spyta\'b3 dr\'bf\'b9cym g\'b3osem.\par
Douglas kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Chyba nadesz\'b3a moja kolej, by wszystko wyt\'b3umaczy\'e6. M\'ea\'bfczyzna\par
wysiad\'b3 z bogatej na pierwszy rzut oka karety, z herbem na drzwiach. Mia\'b3 na '\par
sobie czarny p\'b3aszcz, taki, w jakim bogacze chodz\'b9 do opery. Mia\'b3 te\'bf\par
kapelusz, naci\'b9gni\'eaty g\'b3\'eaboko na czo\'b3o. Sta\'b3 dok\'b3adnie pod uliczn\'b9 lamp\'b9\par
i nawet odwr\'f3ci\'b3 si\'ea w moim kierunku, ale mnie nie zauwa\'bfy\'b3. Pewnie wyda\'b3o\par
mu si\'ea, \'bfe us\'b3ysza\'b3 jaki\'9c d\'9fwi\'eak. W ka\'bfdym razie dobrze si\'ea przyjrza\'b3em. Czy\par
chcesz, bym ci go opisa\'b3?\par
- Niby jak mia\'b3by\'9c go pami\'eata\'e6? Douglas, mia\'b3e\'9c wtedy dwana\'9ccie lat.\par
Z biegiem czasu nasza pami\'ea\'e6 myli si\'ea i miesza. To by\'b3o bardzo dawno temu.\par
- Opowiedz mu o tym, jak ci\'ea poci\'eali, Cole - zaproponowa\'b3 Douglas.\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Mieli\'9cmy wtedy oko\'b3o pi\'eatnastu lat, prawda, Douglas? By\'b3em wtedy\par
jeszcze dosy\'e6 g\'b3upi. Wpakowa\'b3em si\'ea, my\'9cl\'b9c, \'bfe uda mi si\'ea zwin\'b9\'e6 troch\'ea\par
sk\'f3r zwierz\'eacych. Potrzebowali\'9cmy ich na zimowe kurtki. Umia\'b3em chodzi\'e6\par
wtedy bardzo cicho, prawda, Douglas?\par
- Nie ca\'b3kiem, Cole.\par
- W obozie by\'b3o oko\'b3o dwudziestu odszczepie\'f1c\'f3w. Dokuczali dosy\'e6\par
d\'b3ugo ludziom w okolicy, kradn\'b9c, morduj\'b9c i pal\'b9c osiedla. Wszyscy si\'ea ich\par
bali. Ja tak\'bfe, ale potrzebowali\'9cmy sk\'f3r i doszed\'b3em do wniosku, \'bfe musz\'ea\par
je zdoby\'e6, nie zwa\'bfaj\'b9c na strach. Wszyscy co do jednego ruszyli za mn\'b9.\par
Jeden rozci\'b9\'b3 mi no\'bfem brzuch. Bola\'b3o jak ogie\'f1 piekielny, do dzisiaj\par
pami\'eatam ten b\'f3l. Adam musia\'b3 mnie zszywa\'e6. Mary Roses p\'b3aka\'b3a, gdy si\'ea\par
mn\'b9 zajmowa\'b3.\par
- Pami\'eatasz, \'bfe trzyma\'b3a ci\'ea za r\'eak\'ea? - przypomnia\'b3 Travis.\par
Cole ponownie si\'ea u\'9cmiechn\'b9\'b3. Pami\'eata\'b3, i to dobrze.\par
- My\'9cla\'b3a, \'bfe b\'eadzie mi lepiej. Mia\'b3a wtedy trzy, mo\'bfe cztery lata i by\'b3a\par
tak s\'b3odka i sprytna, jak to tylko mo\'bfliwe.\par
- Jak uda\'b3o ci si\'ea uciec Indianom? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Nie by\'b3a to tylko moja zas\'b3uga. By\'b3em zaj\'eaty biegiem i walk\'b9 o \'bfycie,\par
wi\'eac nie spojrza\'b3em na tego, kt\'f3ry mnie zrani\'b3. Douglas to zrobi\'b3. Jecha\'b3\par
w moj\'b9 stron\'ea, z na\'b3adowan\'b9 strzelb\'b9 w r\'eaku. Zobaczy\'b3 twarze tych dw\'f3ch,\par
kt\'f3rzy mnie trzymali, oraz trzeciego, kt\'f3ry mnie zrani\'b3. Skurwysyn chcia\'b3\par
poci\'b9\'e6 moje flaki na kawa\'b3ki. Douglas zacz\'b9\'b3 strzela\'e6 dos\'b3ownie w ostatniej\par
chwili, i oni pobiegli po bro\'f1.\par
Cole zastanowi\'b3 si\'ea chwil\'ea, po czym m\'f3wi\'b3 dalej. Historia zda\'b3a si\'ea\par
Hamsonowi fascynuj\'b9ca, ale nie widzia\'b3 \'bfadnego zwi\'b9zku mi\'eadzy ni\'b9 a roz-\par
mow\'b9 o porwaniu Mary Roses. Uzna\'b3, \'bfe p\'f3\'9fniej zrozumie.\par
- Uda\'b3o nam si\'ea odjecha\'e6. Nasta\'b3a zima i musieli\'9cmy czeka\'e6, ale nie\par
zapomnieli\'9cmy. Ruszyli\'9cmy za nimi, gdy tylko stopnia\'b3 \'9cnieg.\par
- Zmusili\'9cmy ich, by si\'ea przyznali, \'bfe to oni zrobili.\par
- W jaki spos\'f3b? M\'f3wili po angielsku?\par
- Jeden zna\'b3 par\'ea s\'b3\'f3w. Nie by\'b3o to konieczne. Douglas nigdy, ale to nigdy,\par
nie zapomina raz widzianej twarzy.\par
- Byli dumni, \'bfe ci\'ea poci\'eali, prawda, Cole?\par
- My\'9cleli, \'bfe ich przyjaciele nas dopadn\'b9.\par
- Zadbali\'9cmy, by tego nie uczynili - powiedzia\'b3 Travis.\par
Harrison nie spyta\'b3, co si\'ea sta\'b3o z Indianami, gdy\'bf sam dobrze wiedzia\'b3.\par
- Plemi\'ea, kt\'f3re wyrzuci\'b3o ich ze swojego grona, dowiedzia\'b3o si\'ea o tym.\par
Od tego czasu omijali nas z daleka - wyt\'b3umaczy\'b3 Cole. - Czy teraz chcesz\par
us\'b3ysze\'e6 opis Douglasa?\par
- Tak - powiedzia\'b3 kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9 Harrison.\par
- Cz\'b3owiek, kt\'f3rego widzia\'b3em w Nowym Jorku, mia\'b3 jasne w\'b9sy. Nie\par
widzia\'b3em koloru oczu. Mia\'b3 jaki\'9c metr osiemdziesi\'b9t wzrostu i by\'b3 bardzo\par
chudy. Jego policzki by\'b3y zapadni\'eate. Nos troch\'ea zadarty, a usta bardzo w\'b9skie.\par
Nosi\'b3 eleganckie czarne buty. Zapami\'eata\'b3em je, bo zastanawia\'b3em si\'ea wtedy,\par
jak je ukra\'9c\'e6. By\'b3 ubrany w czarny str\'f3j wieczorowy. Kobieta nie chcia\'b3a wzi\'b9\'e6\par
od niego koszyka. Ca\'b3y czas potrz\'b9sa\'b3a g\'b3ow\'b9. Sta\'b3em, niestety, zbyt daleko,\par
by s\'b3ysze\'e6, co m\'f3wi\'b9. Wyci\'b9gn\'b9\'b3 z kieszeni kopert\'ea, kt\'f3r\'b9 jej przekaza\'b3.\par
Szybko j\'b9 schwyci\'b3a, po czym wzi\'ea\'b3a koszyk.\par
- M\'ea\'bfczyzna wysiad\'b3 z karety wraz z koszykiem?\par
-Tak.\par
- Czy kobieta ju\'bf wtedy sta\'b3a na rogu, czekaj\'b9c na niego?\par
- Tak.\par
- A co z wo\'9fnic\'b9? Czy jemu te\'bf si\'ea przyjrza\'b3e\'9c?\par
- Nie. Przygl\'b9da\'b3em si\'ea kopercie od momentu, gdy j\'b9 zauwa\'bfy\'b3em. Kobieta\par
schowa\'b3a j\'b9 do kieszeni p\'b3aszcza. M\'ea\'bfczyzna wsiad\'b3 ponownie do karety\par
i odjecha\'b3. Kobieta zaczeka\'b3a, a\'bf kareta odjedzie daleko, po czym zacz\'ea\'b3a si\'ea\par
rozgl\'b9da\'e6, szukaj\'b9c miejsca, w kt\'f3rym mog\'b3aby zostawi\'e6 Mary Roses. Wybra\'b3a\par
nasz zau\'b3ek. Wbieg\'b3a do niego, rzuci\'b3a koszyk i wybieg\'b3a. Zaczeka\'b3em, dop\'f3ki\par
nie dotar\'b3a do rogu, gwizdn\'b9\'b3em do Adama, by zwr\'f3ci\'e6 jego uwag\'ea na koszyk,\par
po czym poszed\'b3em za ni\'b9. Wyj\'b9\'b3em jej z kieszeni kopert\'ea w chwili, gdy\par
wsiada\'b3a do poci\'b9gu.\par
Harrison usiad\'b3 g\'b3\'eabiej na krze\'9cle. Jego oczy przepe\'b3nia\'b3a ch\'b3odna w\'9ccie-\par
k\'b3o\'9c\'e6.\par
Cole uwa\'bfnie go obserwowa\'b3.\par
- Wiesz, kim by\'b3 ten m\'ea\'bfczyzna?\par
Harrison skin\'b9\'b3 powoli g\'b3ow\'b9.\par
- Chyba tak, ale musz\'ea si\'ea upewni\'e6.\par
- Czy on jeszcze \'bfyje? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Tak... je\'9cli to rzeczywi\'9ccie on, to \'bfyje.\par
- Ruszysz za swoim Indianinem, tak jak my to zrobili\'9cmy? - spyta\'b3 Cole.\par
Harrison zrozumia\'b3, o co chodzi\'b3o Cole'owi. Chcia\'b3 wiedzie\'e6, jak daleko\par
Harrison jest got\'f3w si\'ea posun\'b9\'e6, by si\'ea zem\'9cci\'e6. Czy zrobi to tak samo, jak\par
kiedy\'9c uczynili bracia?\par
- Tak. - Odpowied\'9f by\'b3a natychmiastowa.\par
- Nie zapominaj, \'bfe jeste\'9c prawnikiem - przypomnia\'b3 Adam.\par
- Nie zapomnia\'b3em o tym. Tak czy inaczej, sprawiedliwo\'9cci stanie si\'ea\par
zado\'9c\'e6. Douglas, opisz mi jeszcze raz to wydarzenie, od samego pocz\'b9tku.\par
Douglas z ch\'eaci\'b9 to zrobi\'b3. Harrison czeka\'b3, a\'bf sko\'f1czy, po czym zarzu-\par
ci\'b3 go pytaniami. Przerwa\'b3, gdy Douglas powiedzia\'b3 ju\'bf wszystko, co wie-\par
dzia\'b3.\par
- No i co teraz? - spyta\'b3 Travis. - Kiedy zamierzasz jej to powiedzie\'e6?\par
- Ja tego nie zrobi\'ea - stwierdzi\'b3 Harrison. - My\'9cl\'ea...\par
Travis nie pozwoli\'b3 mu doko\'f1czy\'e6.\par
- Czemu mamy ci wierzy\'e6? Ok\'b3amywa\'b3e\'9c nas od samego pocz\'b9tku. Wcale\par
nie chcia\'b3e\'9c si\'ea nauczy\'e6 prowadzi\'e6 rancza, prawda?\par
- Pewnie, \'bfe chcia\'b3em - odpar\'b3. - My\'9cla\'b3em, \'bfe kiedy\'9c powr\'f3c\'ea w g\'f3ry\par
Szkocji, ale teraz wiem, \'bfe gdzie indziej osiedl\'ea si\'ea na ca\'b3e \'bfycie. B\'ead\'ea mia\'b3\par
w ko\'f1cu swoje w\'b3asne ranczo, a w trudniejszych momentach b\'ead\'ea zarabia\'b3\par
jako prawnik. Wszystkie moje plany \'bfyciowe si\'ea zmieni\'b3y - doda\'b3. - Gdy tu\par
przyjecha\'b3em, nie by\'b3em nawet pewien, czy Mary Roses to Victoria. Zauwa\'bfa-\par
\'b3em podobie\'f1stwo, ale to nie wystarcza\'b3o. Troch\'ea przypomina ciebie, Cole,\par
macie oboje niebieskie oczy i blond w\'b3osy. Jest jednak o wiele od ciebie\par
\'b3adniejsza. Im wi\'eacej odkrywa\'b3em, tym mniej rozumia\'b3em. Nie widzia\'b3em\par
\'bfadnych powod\'f3w, dla kt\'f3rych mog\'b3aby by\'e6 wobec mnie tak pow\'9cci\'b9gliwa.\par
Wszyscy wyja\'9cnili\'9ccie mi t\'ea zagadk\'ea. Jak ju\'bf m\'f3wi\'b3em, wasza reakcja na\par
wie\'9c\'e6, \'bfe jestem prawnikiem, by\'b3a te\'bf do\'9c\'e6 zaskakuj\'b9ca. Pewnej nocy Mary\par
Roses spyta\'b3a mnie, czemu wieczorami rozmawiam z Adamem. Wydawa\'b3a si\'ea\par
zmartwiona. Gdy spyta\'b3a mnie, czy wypytuj\'ea Adama o jego przesz\'b3o\'9c\'e6, to\par
uzna\'b3em, \'bfe nie chce, bym odkry\'b3 co\'9c, co Adam kiedy\'9c zrobi\'b3. Gdybym sp\'eadza\'b3\par
wieczory z Travisem, Cole'em lub Douglasem, by\'b3aby r\'f3wnie zmartwiona,\par
prawda?\par
- Zapewne - odpar\'b3 Cole. - Powiedzieli\'9cmy jej o wszystkim, co zrobili-\par
\'9cmy. Zna wszystkie nasze grzechy.\par
- Ju\'bf mi o tym m\'f3wili\'9ccie - przypomnia\'b3 im Harrison. - Do\'9c\'e6 szybko\par
zrozumia\'b3em, \'bfe zebrali\'9ccie si\'ea razem, by stworzy\'e6 rodzin\'ea. Nie mog\'b3em jednak\par
uwierzy\'e6, \'bfe sami dotarli\'9ccie a\'bf do Montany. Nie mia\'b3em powod\'f3w, by wam\par
ufa\'e6, tak samo jak wy nie mogli\'9ccie ufa\'e6 mnie. Zd\'b9\'bfy\'b3em pope\'b3ni\'e6 kilka\par
b\'b3\'ead\'f3w. Dwa piekielnie mnie zaskoczy\'b3y.\par
- Jakie to b\'b3\'eady? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Po pierwsze zwleka\'b3em. Mog\'b3em o wiele wcze\'9cniej zdoby\'e6 potrzebne\par
mi informacje, ale powstrzymywa\'b3em si\'ea. Nie korzysta\'b3em z okazji, a to, jak\par
ju\'bf wiecie, nie\'b3atwo mi przychodzi. Nigdy nie by\'b3em sk\'b3onny odk\'b3ada\'e6\par
czegokolwiek...\par
- Nie by\'b3e\'9c tutaj a\'bf tak d\'b3ugo, jedynie sze\'9c\'e6 lub siedem tygodni -\par
przypomnia\'b3 mu Cole.\par
- Wydaje mi si\'ea, \'bfe trwa\'b3o to o wiele d\'b3u\'bfej. Dopiero niedawno zda\'b3em\par
sobie spraw\'ea z tego, jak bardzo zwleka\'b3em. Dorasta\'b3em praktycznie w samo-\par
tno\'9cci i nie wiedzia\'b3em zbyt dobrze, jak wygl\'b9da prawdziwa rodzina. Ka\'bfde\par
z was odda\'b3oby \'bfycie, by ochroni\'e6 reszt\'ea. Mi\'b3o\'9c\'e6 i lojalno\'9c\'e6 by\'b3y dla mnie\par
pustymi poj\'eaciami. Kocha\'b3em ojca, by\'b3em lojalny wobec niego i wobec mojego\par
rz\'b9du. Moja lojalno\'9c\'e6 obejmowa\'b3a tak\'bfe Elliotta. Istnieje mi\'eadzy nami wi\'ea\'9f,\par
poniewa\'bf razem wiele przeszli\'9cmy, ale to nie to samo.\par
- Nie to samo co? - Cole pr\'f3bowa\'b3 zrozumie\'e6 Hamsona.\par
- Co wi\'ea\'9f mi\'eadzy bra\'e6mi i siostrami - wyt\'b3umaczy\'b3 Harrison. - Wci\'b9\'bf\par
mnie zadziwiali\'9ccie. Obra\'bfacie si\'ea nawzajem. Jeste\'9ccie ha\'b3a\'9cliwi i wiele od\par
siebie wymagacie. Ci\'b9gle si\'ea k\'b3\'f3cicie, popychacie si\'ea nawzajem, a ja, na Boga,\par
bardzo wam tego zazdroszcz\'ea. Latami wyobra\'bfa\'b3em sobie lady Victori\'ea jako\par
ofiar\'ea. B\'f3g musia\'b3 si\'ea jednak ni\'b9 opiekowa\'e6. Da\'b3 jej wasz\'b9 czw\'f3rk\'ea.\par
Harrison przerwa\'b3, by odetchn\'b9\'e6 g\'b3\'eaboko.\par
- Cole, za ka\'bfdym razem, gdy popycha\'b3e\'9c mnie tak, jak Travisa lub\par
Douglasa, za ka\'bfdym razem gdy mi grozi\'b3e\'9c lub na\'9cmiewa\'b3e\'9c si\'ea ze mnie,\par
czu\'b3em, \'bfe jestem cz\'ea\'9cci\'b9 tej rodziny.\par
Szczero\'9c\'e6 Hamsona do g\'b3\'eabi poruszy\'b3a braci. Cole zrozumia\'b3 jednak\par
o wiele lepiej ni\'bf reszta, o co Harrisonowi chodzi. Ci\'b9gle pami\'eata\'b3 samotno\'9c\'e6\par
i pustk\'ea, kt\'f3rych do\'9cwiadczy\'b3, zanim Adam wzi\'b9\'b3 go pod swoje skrzyd\'b3a.\par
- A tw\'f3j drugi wielki b\'b3\'b9d? - spyta\'b3 Adam. - Powiedzia\'b3e\'9c, \'bfe zrobi\'b3e\'9c ich\par
kilka, ale jedynie dwa naprawd\'ea ci\'ea zaskoczy\'b3y.\par
Harrison przytakn\'b9\'b3. Dobrze pami\'eata\'b3, co powiedzia\'b3.\par
- Zakocha\'b3em si\'ea w waszej siostrze.\par
Cole potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Znienawidzi ci\'ea, bo j\'b9 oszukiwa\'b3e\'9c.\par
- Przez jaki\'9c czas pewnie tak b\'eadzie - przyzna\'b3 mu racj\'ea Harrison. - To\par
nie szkodzi. Chc\'ea, by\'9ccie tu i teraz dobrze zrozumieli, co zamierzam. B\'ead\'ea j\'b9\par
mia\'b3.\par
Si\'b3a, z jak\'b9 to powiedzia\'b3, przyci\'b9gn\'ea\'b3a ich uwag\'ea. Nie wiedzieli, jak\par
rozumie\'e6 to gwa\'b3towne stwierdzenie.\par
- Co przez to rozumiesz? - spyta\'b3 Cole.\par
- Jestem cz\'b3owiekiem honoru - zacz\'b9\'b3 Harrison. - Przynajmniej tak o sobie\par
my\'9cl\'ea.\par
- Co z tego? - niecierpliwi\'b3 si\'ea Cole.\par
- T\'b3umacz\'ea wam moje zamiary.\par
- Co w\'b3a\'9cciwie chcesz nam powiedzie\'e6? - spyta\'b3 Travis.\par
- Chroni\'b3em wasz\'b9 siostr\'ea, praktycznie trzymaj\'b9c si\'ea od niej z daleka.\par
Nadal b\'ead\'ea j\'b9 chroni\'b3, ale zapewniam was, \'bfe od tej chwili nie mam zamiaru\par
zostawi\'e6 jej samej. Wyt\'b3umaczy\'b3em sobie wszystkie powody, dla kt\'f3rych nie\par
jestem jej godny i \'bfaden z nich ju\'bf mnie nie obchodzi. Nigdy nie b\'ead\'ea mia\'b3\par
wystarczaj\'b9co du\'bfo pieni\'eadzy. Pewnego dnia i ty, Travis, to zrozumiesz. Elliott\par
o\'bfeni\'b3by j\'b9 z kim\'9c o wiele bardziej godnym, wed\'b3ug poj\'ea\'e6 jego \'9crodowiska,\par
ale nie wed\'b3ug moich. Nikt nie b\'eadzie jej kocha\'b3 tak jak ja. B\'eadzie nale\'bfe\'e6 do\par
mnie.\par
Cole'owi opad\'b3a szcz\'eaka. Harrison nigdy jeszcze nie m\'f3wi\'b3 tak porywczo.\par
Douglas by\'b3 r\'f3wnie zaskoczony.\par
- Czy chcesz przez to powiedzie\'e6, \'bfe uwiedziesz nasz\'b9 siostr\'ea?\par
-Tak.\par
- Chyba nie m\'f3wisz tego na serio... - zacz\'b9\'b3 Travis.\par
- Bior\'ea serio wszystko, co przed chwil\'b9 powiedzia\'b3em. Ona b\'eadzie do mnie\par
nale\'bfe\'e6. Na zawsze. B\'eadzie nosi\'e6 moje nazwisko i rodzi\'e6 mi dzieci.\par
Travis potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie mog\'ea uwierzy\'e6, \'bfe masz odwag\'ea m\'f3wi\'e6 nam o tym, co zamierzasz\par
zrobi\'e6.\par
Douglas u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Nie uwa\'bfasz, \'bfe Mary Roses powinna si\'ea wypowiedzie\'e6 w kwestii\par
uwiedzenia? Dobrze wszyscy wiemy, \'bfe nie zmusi\'b3by\'9c jej.\par
- Nie, nigdy nie zmusi\'b3bym jej do zrobienia czegokolwiek, na co nie\par
mia\'b3aby ochoty. Ona mnie kocha, cho\'e6 do ko\'f1ca jeszcze tego nie zrozumia\'b3a.\par
Ale i na to przyjdzie czas. Jest bardzo inteligentn\'b9 kobiet\'b9. Da mi zgod\'ea, zanim\par
spe\'b3ni\'ea ten zwi\'b9zek, a zamierzam to zrobi\'e6.\par
- To ty tak uwa\'bfasz - powiedzia\'b3 ostro Cole. - Adam, co o tym wszystkim\par
my\'9clisz?\par
- Ona go rzeczywi\'9ccie kocha - odpar\'b3 Adam. - Co do tego Harrison si\'ea\par
nie myli.\par
- Harrison, ty jeszcze nie... - Travis chcia\'b3 si\'ea spyta\'e6, czy Harrison uwi\'f3d\'b3\par
ju\'bf Mary Roses, ale powstrzyma\'b3 si\'ea. Od spojrzenia, jakie rzuci\'b3 mu Harrison,\par
dosta\'b3 g\'easiej sk\'f3rki.\par
Cole za\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
- Do diab\'b3a, Travis, nie by\'b3by w takim z\'b3ym humorze, gdyby si\'ea z ni\'b9\par
przespa\'b3.\par
- M\'f3wisz o naszej siostrze. Zmusz\'ea ci\'ea, by\'9c o tym pami\'eata\'b3 - burkn\'b9\'b3 pod\par
nosem Travis.\par
- A co z lordem Elliottem? - spyta\'b3 Adam. - Powiedzia\'b3e\'9c, \'bfe wyda\'b3by j\'b9\par
za kogo\'9c bardziej odpowiedniego. Czy to znaczy, \'bfe nie powiesz mu o odna-\par
lezieniu jego c\'f3rki?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe powiem - odpar\'b3 Harrison. - Ma prawo o tym wiedzie\'e6,\par
Adamie. Nadejdzie wreszcie kres jego m\'eaki. Ten cz\'b3owiek cierpia\'b3 wystarcza-\par
j\'b9co d\'b3ugo.\par
Przez minut\'ea \'bfaden z nich si\'ea nie odezwa\'b3. Wszyscy bracia my\'9cleli o ojcu\par
Mary Roses, pr\'f3buj\'b9c wyobrazi\'e6 sobie, jak si\'ea czu\'b3 straciwszy c\'f3rk\'ea.\par
W ko\'f1cu Adam prze\'b3ama\'b3 milczenie.\par
- Tak, wystarczaj\'b9co d\'b3ugo cierpia\'b3. Nie przesta\'b3bym szuka\'e6 swojej c\'f3rki.\par
Jestem pewien, \'bfe by\'b3bym r\'f3wnie op\'eatany my\'9cl\'b9 odnalezienia jej, jak Elliott.\par
Drogi Bo\'bfe, jakiego b\'f3lu musia\'b3 do\'9cwiadczy\'e6 on i jego \'bfona. Serce mnie boli,\par
gdy o tym my\'9cl\'ea. Jego m\'eaka sta\'b3a si\'ea nasz\'b9 rado\'9cci\'b9 - doda\'b3 kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9.\par
- Ciekaw jestem, czy to zrozumie.\par
- Zmusz\'ea go, by zrozumia\'b3 - zapewni\'b3 najstarszego z braci Harrison. -\par
Nie b\'eadzie was wini\'b3 i nie wy\'9cle nikogo za wami. Mary Roses ma w Anglii\par
rodzin\'ea. Tyle ciotek, wuj\'f3w i kuzyn\'f3w, \'bfe trudno ich wszystkich zliczy\'e6.\par
Wasza siostra ma tytu\'b3 i maj\'b9tek. Elliott nie przyjedzie tutaj, by j\'b9 zobaczy\'e6.\par
Nie b\'eadzie musia\'b3, gdy\'bf ona pojedzie do niego.\par
- Jak mo\'bfesz by\'e6 tego tak pewien? - spyta\'b3 Douglas. - Kilka minut temu\par
stwierdzi\'b3e\'9c, \'bfe jej nic nie powiesz. Czy\'bfby\'9c zmieni\'b3 zdanie?\par
- Nie, nic podobnego.\par
- Wi\'eac co? - spyta\'b3 Cole.\par
- Ja jej nie powiem, wy to zrobicie.\par
Przez d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea nikt nic nie m\'f3wi\'b3. Harrison pomy\'9cla\'b3, \'bfe bracia s\'b9\par
zaj\'eaci walk\'b9 z w\'b3asnym sumieniem.               '\par
W ko\'f1cu zrobi\'b9 to, co nale\'bfy. Wystarczaj\'b9co d\'b3ugo z nimi przebywa\'b3, by\par
nie mie\'e6 w\'b9tpliwo\'9cci, \'bfe zachowaj\'b9 si\'ea honorowo.\par
Adam podj\'b9\'b3 decyzj\'ea za ca\'b3\'b9 czw\'f3rk\'ea.\par
- Dobrze, powiemy jej.\par
- Nie b\'eadzie chcia\'b3a st\'b9d wyjecha\'e6 - argumentowa\'b3 Cole.\par
- Nie musi od razu wyje\'bfd\'bfa\'e6 na zawsze - odpar\'b3 jego argument Adam.\par
- Ma przecie\'bf obowi\'b9zki wzgl\'eadem ojca.\par
- Ona na to tak nie spojrzy - powiedzia\'b3 Travis.\par
- Znasz swoj\'b9 siostr\'ea r\'f3wnie dobrze, jak ja. Naprawd\'ea wierzysz, \'bfe pozwoli\par
Elliottowi dalej cierpie\'e6?\par
- Cholera jasna, nawet go nie zna - powiedzia\'b3 Douglas.\par
- B\'eadzie musia\'b3a pojecha\'e6 i go pozna\'e6. B\'eadzie chcia\'b3a go uspokoi\'e6. Je\'9cli\par
\'b3agodnie na ni\'b9 naci\'9cniemy, Mary Roses zrobi to, co nale\'bfy. By\'e6 mo\'bfe b\'eadzie\par
zwleka\'e6, ale nie pozwolimy na to. Douglas, wiesz, \'bfe mam racj\'ea. R\'f3wnie\par
mocno to mi si\'ea nie podoba, jak tobie.\par
Harrison rozumia\'b3 ich rozterk\'ea.\par
- Mo\'bfecie wini\'e6 tylko siebie - zauwa\'bfy\'b3. - Wychowali\'9ccie j\'b9 na szlachetn\'b9\par
osob\'ea.\par
- Kiedy wyje\'bfd\'bfasz? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Wkr\'f3tce - odpar\'b3 Harrison. - Zosta\'b3em tu i tak zbyt d\'b3ugo - doda\'b3. -\par
Elliott spodziewa si\'ea, \'bfe przejm\'ea prowadzenie negocjacji nad fuzj\'b9, kt\'f3r\'b9\par
zaplanowa\'b3.\par
- Im szybciej odjedziesz, tym lepiej, je\'9cli o mnie chodzi - stwierdzi\'b3 Travis.\par
- Uwa\'bfam, \'bfe nie musia\'b3e\'9c nam m\'f3wi\'e6 o Elliocie. Jest starym cz\'b3owiekiem,\par
prawda? Zreszt\'b9 ju\'bf si\'ea podda\'b3. Czemu musia\'b3e\'9c prowadzi\'e6 te poszukiwania?\par
- Bo uwa\'bfa\'b3em to za sw\'f3j obowi\'b9zek. Znaj\'b9c go zrozumia\'b3by\'9c mnie.\par
- S\'b9dz\'ea, \'bfe powiniene\'9c wyjecha\'e6, zanim powiemy Mary Roses - stwierdzi\'b3\par
Adam.\par
- Dlaczego?\par
- Wszystkim b\'eadzie wtedy \'b3atwiej - odpar\'b3 najstarszy brat.\par
- W jaki spos\'f3b? - spyta\'b3 Harrison.\par
Adam nie odpowiedzia\'b3. Surowy wyraz jego twarzy przekona\'b3 Hamsona,\par
\'bfe nie ma sensu si\'ea k\'b3\'f3ci\'e6.\par
- Kiedy zamierzacie jej powiedzie\'e6? - zapyta\'b3.\par
- Gdy b\'eadziemy gotowi. Najpierw musimy o wszystkim we czw\'f3rk\'ea\par
porozmawia\'e6. Postanowimy, co i kiedy trzeba zrobi\'e6. Nie chc\'ea jednak, by\'9c ju\'bf\par
wyje\'bfd\'bfa\'b3. Jestem pewien, \'bfe b\'ead\'ea mia\'b3 wi\'eacej pyta\'f1 wymagaj\'b9cych odpowie-\par
dzi, zanim Mary Roses dowie si\'ea o czymkolwiek.\par
Harrison odsun\'b9\'b3 krzes\'b3o i wsta\'b3.\par
- Wiem, \'bfe by\'b3 to dla was cios. Ch\'eatnie bym tego unikn\'b9\'b3, gdyby to by\'b3o\par
w mojej mocy. Cholera, Elliott nie zas\'b3u\'bfy\'b3 na przebywanie w takim czy\'9c\'e6cu.\par
Wy mieli\'9ccie j\'b9 wystarczaj\'b9co d\'b3ugo. Obserwowali\'9ccie, jak dorasta. Jej ojciec\par
nigdy nie zazna\'b3 rado\'9cci jej dzieci\'f1stwa. Pozw\'f3lcie mu chocia\'bf teraz j\'b9\par
odzyska\'e6. Pragnie j\'b9 ujrze\'e6, dowiedzie\'e6 si\'ea, \'bfe wszystko jest w porz\'b9dku.\par
- Wyt\'b3umaczy\'b3em ci ju\'bf, \'bfe Mary Roses sama b\'eadzie chcia\'b3a to zrobi\'e6 -\par
odpar\'b3 Adam.\par
- Nie odk\'b3adajcie tego - nalega\'b3 Harrison. - Dam wam tydzie\'f1, mo\'bfe dwa,\par
je\'9cli tyle wytrzymam. Modl\'ea si\'ea, by\'9ccie postanowili powiedzie\'e6 jej nied\'b3ugo.\par
S\'b9dz\'ea, \'bfe mylicie si\'ea chc\'b9c, bym wyjecha\'b3, zanim z ni\'b9 porozmawiacie, ale to\par
wasza decyzja i ja j\'b9 uszanuj\'ea. Zaczekam czterna\'9ccie dni. Gdy do tego czasu\par
nie uzyskacie odpowiedzi na wszystkie swoje pytania, to b\'eadzie za p\'f3\'9fno.\par
Cole, nie wa\'bf si\'ea nawet ponownie o to pyta\'e6 - doda\'b3, zauwa\'bfywszy wyraz\par
twarzy Cole'a. - Da\'b3em ci s\'b3owo. Nie powiem w tej chwili Mary Roses o jej\par
ojcu, nie zrobi\'ea te\'bf tego za czterna\'9ccie dni. Po prostu wyjad\'ea. Wracam do\par
Londynu. Powiem Elliottowi o wszystkim, jak tylko go zobacz\'ea.\par
- Macie wiele spraw do przedyskutowania. Zostawi\'ea was samych. -\par
Harrison skierowa\'b3 si\'ea ku drzwiom.\par
- Zaczekaj chwil\'ea! - zawo\'b3a\'b3 Cole. - Czy masz zamiar uwie\'9c\'e6 nasz\'b9 siostr\'ea\par
przed czy te\'bf po tym, jak powiemy jej o ojcu?\par
- Powinienem zaczeka\'e6, ale tego nie zrobi\'ea.\par
- Ty skurwy... - szepn\'b9\'b3 Cole.\par
Harrison przeszkodzi\'b3 mu w doko\'f1czeniu przekle\'f1stwa.\par
- Przedstawi\'b3em wam swoje zamiary i warunki. Radz\'ea wam je zaakcepto-\par
wa\'e6.\par
Wychodz\'b9c zamkn\'b9\'b3 za sob\'b9 drzwi.\par
M\'b3odsi bracia spojrzeli na Adama.\par
- Co teraz zrobimy? - spyta\'b3 Cole.\par
- Nie musimy nic robi\'e6 - stwierdzi\'b3 Douglas. - S\'b3yszeli\'9ccie, co powiedzia\'b3\par
Harrison. Elliott tu nie przyjedzie.\par
- Powiedzia\'b3 te\'bf, \'bfe Elliott nie b\'eadzie musia\'b3 tu przyje\'bfd\'bfa\'e6 - zauwa\'bfy\'b3\par
Travis. - Mary Roses pojedzie do niego.\par
- Chcia\'b3bym go nienawidzi\'e6 - wyszepta\'b3 Cole, g\'b3osem ochryp\'b3ym ze\par
smutku.\par
- Jak mo\'bfesz chcie\'e6 nienawidzi\'e6 Elliotta? - spyta\'b3 Adam.\par
- M\'f3wi\'b3em o Hamsonie - odpar\'b3 Cole. - Pr\'f3buje zniszczy\'e6 nasz\'b9 rodzin\'ea.\par
- On tego nie pr\'f3buje, gdy\'bf ju\'bf to zrobi\'b3 - powiedzia\'b3 Travis.\par
- Musimy zrobi\'e6 to, co nale\'bfy - wyszepta\'b3 Douglas. Cierpia\'b3 m\'f3wi\'b9c to.\par
- Ona musi pojecha\'e6, by go zobaczy\'e6.\par
Travis i Cole wymienili zmartwione spojrzenia. Z ca\'b3ej czw\'f3rki byli naj-\par
s\'b3absi i najbardziej przera\'bfeni. Przysz\'b3o\'9c\'e6 wygl\'b9da\'b3a bardzo niepewnie, a ka\'bf-\par
dy z nich my\'9cla\'b3, \'bfe b\'eadzie musia\'b3 samotnie stawi\'e6 jej czo\'b3o.\par
Mary Roses by\'b3a powodem, dla kt\'f3rego po\'b3\'b9czyli si\'ea w rodzin\'ea. By\'b3a si\'b3\'b9,\par
kt\'f3ra trzyma\'b3a ich razem. Gdyby wyjecha\'b3a, czy razem z ni\'b9 nie zniknie\par
pow\'f3d, by nadal by\'e6 rodzin\'b9?\par
Cole wiedzia\'b3, \'bfe ten dzie\'f1 nast\'b9pi wtedy, gdy Mary Roses wyjdzie za m\'b9\'bf\par
i wyjedzie, ale uparcie nie dopuszcza\'b3 do siebie tej my\'9cli. Anglia by\'b3a jednak\par
tak strasznie daleko, a my\'9cl, \'bfe ju\'bf nigdy nie zobaczy siostry, napawa\'b3a go\par
przera\'bfeniem.\par
- Nasza siostra jest ju\'bf doros\'b3a - powiedzia\'b3. - Wydaje si\'ea, \'bfe nast\'b9-\par
pi\'b3o to nagle, z dnia na dzie\'f1. Wiedzia\'b3em, \'bfe pewnego dnia nas opu\'9cci, ale\par
nie...\par
Nie doko\'f1czy\'b3.\par
- Czy pora ju\'bf, by\'9cmy st\'b9d ruszali dalej?\par
- Za wcze\'9cnie jeszcze, by my\'9cle\'e6 o takich rzeczach - powiedzia\'b3 Douglas.\par
- Cole, chcia\'b3e\'9c kupi\'e6 t\'ea dzia\'b3k\'ea w pobli\'bfu g\'f3r, kt\'f3ra przylega do naszej ziemi.\par
Nie chcia\'b3e\'9c przypadkiem zbudowa\'e6 tam swojego domu?\par
- Wiesz, \'bfe chcia\'b3em - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Nie rozumiem, dlaczego cokolwiek mia\'b3oby si\'ea zmieni\'e6. Travis tyle\par
podr\'f3\'bfuje, \'bfe niecz\'easto bywa w domu. Nawet je\'9cli rodzina si\'ea rozpadnie, to\par
ci\'b9gle mamy wsp\'f3lne sprawy.\par
Adam pozwoli\'b3 braciom wypowiada\'e6 swoje l\'eaki. W ko\'f1cu mia\'b3 jednak\par
dosy\'e6 ich rozczulania si\'ea nad sob\'b9 i postanowi\'b3 ich zmusi\'e6 do rozwa\'bfenia\par
obecnej sytuacji.\par
- Rozmowa o planach na przysz\'b3o\'9c\'e6 mo\'bfe zaczeka\'e6. Mary Roses jest teraz\par
najwa\'bfniejsza. Nie b\'eadzie z tego wszystkiego zadowolona. Nie s\'b9dz\'ea jednak,\par
by mia\'b3a czas si\'ea tym martwi\'e6. Oswoi si\'ea z my\'9cl\'b9, \'bfe ma ojca, w drodze do\par
Anglii.\par
- Chcesz przez to powiedzie\'e6, \'bfe powinna jak najszybciej wyjecha\'e6? -\par
spyta\'b3 Travis.\par
- Tak. - Adam kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
Cole niech\'eatnie przyzna\'b3 mu racj\'ea.\par
- Im pr\'eadzej wyjedzie, tym szybciej b\'eadzie tu z powrotem.\par
- Je\'9cli w og\'f3le wr\'f3ci - powiedzia\'b3 Travis.\par
Wszyscy zacz\'eali si\'ea ponownie martwi\'e6 t\'b9 mo\'bfliwo\'9cci\'b9, po czym Adam\par
stwierdzi\'b3:\par
- S\'b3yszeli\'9ccie, co powiedzia\'b3 Harrison. Elliott jest bardzo bogatym cz\'b3o-\par
wiekiem. Mary Roses prowadzi\'b3a tutaj do\'9c\'e6 odosobnione \'bfycie.\par
- Uczy\'b3a si\'ea w St. Louis - zaprotestowa\'b3 Cole. - Mia\'b3a okazj\'ea zobaczy\'e6\par
troch\'ea \'9cwiata.\par
- Internat sta\'b3 z dala od miasta. By\'b3a tam r\'f3wnie odosobniona - powiedzia\'b3\par
Adam.\par
- Czym si\'ea tak martwisz? - spyta\'b3 Cole. - My\'9clisz, \'bfe bogactwo przewr\'f3ci\par
jej w g\'b3owie?\par
- Nie - odpar\'b3 Adam. - Po prostu nie wiem, jak da sobie rad\'ea ze zmianami.\par
Nie chc\'ea, by czu\'b3a si\'ea... bezbronna.\par
- \'a3atwo nawi\'b9zuje przyja\'9fnie - zauwa\'bfy\'b3 Douglas.\par
- Nie chc\'ea, by ktokolwiek rani\'b3 jej uczucia, by my\'9cla\'b3a, \'bfe si\'ea do niczego\par
nie nadaje - powiedzia\'b3 Adam.\par
- Kto z ni\'b9 pojedzie? - zapyta\'b3 Travis.\par
- Ca\'b3a nasza czw\'f3rka - odpar\'b3 Cole.\par
- Zastan\'f3w si\'ea chwil\'ea - odezwa\'b3 si\'ea Douglas. - Nie mo\'bfemy wyjecha\'e6.\par
Mamy tu swoje obowi\'b9zki.\par
- Jeste\'9cmy jej przesz\'b3o\'9cci\'b9 - doda\'b3 Adam. - Stwierdzam to z przykro\'9cci\'b9,\par
ale \'bfaden z nas nie mo\'bfe z .ni\'b9 pojecha\'e6.\par
- Sugerujesz, \'bfe mamy j\'b9 pu\'9cci\'e6 sam\'b9? - spyta\'b3 Travis. Przerazi\'b3a go ta\par
my\'9cl.\par
- Harrison m\'f3g\'b3by j\'b9 zabra\'e6 - stwierdzi\'b3 Travis.\par
Pomys\'b3 nie podoba\'b3 si\'ea pozosta\'b3ym braciom. Adam wpad\'b3 w ko\'f1cu na\par
pomys\'b3, kt\'f3ry wyda\'b3 si\'ea im bardziej do przyj\'eacia.\par
- Eleanor mog\'b3aby z ni\'b9 pojecha\'e6. Mog\'b3yby nawzajem na siebie uwa\'bfa\'e6.\par
Rozumiej\'b9 si\'ea ju\'bf chyba nie\'9fle. Mary Roses potrafi my\'9cle\'e6 i wybra\'e6 to, co\par
w\'b3a\'9cciwe. Nie mam co do tego \'bfadnych w\'b9tpliwo\'9cci.\par
- Sama przyjecha\'b3a z St. Louis - powiedzia\'b3 Cole. - Wie, jak zachowywa\'e6\par
si\'ea w obecno\'9cci nieznajomych. Upewni\'b3em si\'ea te\'bf, \'bfe potrafi u\'bfywa\'e6 rewol-\par
weru. Adam ma racj\'ea. Da sobie rad\'ea.\par
- Cohenowie jad\'b9 na Wsch\'f3d na jakie\'9c \'9cwi\'eato rodzinne. Musz\'ea pojecha\'e6\par
do Hammond, by sprzeda\'e6 dwa konie. Wpadn\'ea do nich i dowiem si\'ea o szcze-\par
g\'f3\'b3y. Mo\'bfe uda\'b3oby si\'ea wys\'b3a\'e6 Eleanor i Mary Roses z nimi.\par
- By\'b3oby \'9cwietnie, gdyby to si\'ea uda\'b3o. Ufam Johnowi Cohenowi - powie-\par
dzia\'b3 Cole.\par
- Musimy zwr\'f3ci\'e6 pieni\'b9dze - o\'9cwiadczy\'b3 Douglas. Wszyscy spojrzeli na\par
niego.\par
- Jakie pieni\'b9dze? - spyta\'b3 Cole.\par
- Pieni\'b9dze Elliotta - wyja\'9cni\'b3 Douglas. - Ktokolwiek porwa\'b3 Mary Roses,\par
musia\'b3 te\'bf ukra\'9c\'e6 pieni\'b9dze. Wydali\'9cmy co do grosza pieni\'b9dze z koperty, wi\'eac\par
teraz musimy je zwr\'f3ci\'e6. Adam, czy mamy wystarczaj\'b9co du\'bfo oszcz\'eadno\'9cci?\par
- Tak - stwierdzi\'b3 najstarszy brat. - Zgadzam si\'ea z tob\'b9. Pieni\'b9dze zosta\'b3y\par
prawdopodobnie skradzione Elliottowi i powinni\'9cmy je odda\'e6. Przez pewien\par
czas b\'eadziemy musieli troch\'ea oszcz\'eadza\'e6. \'afa\'b3uj\'ea teraz, \'bfe kupili\'9cmy to byd\'b3o,\par
ale ju\'bf za nie zap\'b3acili\'9cmy i nie mo\'bfemy si\'ea wycofa\'e6.\par
Bracia rozmawiali o swoich w\'b9tpliwo\'9cciach do p\'f3\'9fna w nocy. Adam\par
postanowi\'b3 w ko\'f1cu i\'9c\'e6 spa\'e6.\par
- Powiemy jej o tym wsp\'f3lnie - stwierdzi\'b3.\par
- Kiedy? - Cole wsta\'b3 i przeci\'b9gn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Pomy\'9climy o tym jutro - zaproponowa\'b3 Adam.\par
Travis i Cole wygl\'b9dali tak, jakby w\'b3a\'9cnie odroczono im wyrok \'9cmierci\par
przez powieszenie. Mieli co najmniej dwadzie\'9ccia cztery godziny, by udawa\'e6,\par
\'bfe wszystko jest w porz\'b9dku.\par
- Co zrobimy z Hamsonem? Czemu nie chcesz, by zosta\'b3 po powiadomie-\par
niu Mary Roses? - spyta\'b3 Adama Douglas.\par
- Musz\'ea wypyta\'e6 go o Elliotta - wyt\'b3umaczy\'b3 Adam. - Musz\'ea wiedzie\'e6,\par
co czeka Mary Roses. Chc\'ea wiedzie\'e6 wszystko o Elliocie i o \'bfyciu, jakie\par
prowadzi. Musz\'ea by\'e6 w stanie przygotowa\'e6 Mary Roses. Tylko Harrison mo\'bfe\par
udzieli\'e6 mi potrzebnych informacji.\par
- Musimy pami\'eata\'e6, by trzyma\'e6 go z dala od naszej siostry - nalega\'b3\par
Travis.\par
Cole potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Do cholery, m\'ea\'bfczyzna powinien z\'b3o\'bfy\'e6 obietnic\'ea, zanim zacznie stara\'e6\par
si\'ea o r\'eak\'ea kobiety.\par
\f1\bullet  Adam opar\f0\'b3 si\'ea plecami o krzes\'b3o.\par
- O ile dobrze rozumiem, Harrison w\'b3a\'9cnie to zrobi\'b3.\par
7 lutego 1867\par
Droga Mamo Roses!\par
Mamy dla ciebie niespodziank\'ea. Od\'b3o\'bfyli\'9cmy troch\'ea pieni\'eadzy, czekaj\'b9c na\par
ten dzie\'f1. Wydaje nam si\'ea, \'bfe starczy ich, by Cole i Douglas przywie\'9fli ci\'ea\par
tutaj. Wys\'b3uchaj mnie Mamo, zanim zaczniesz potrz\'b9sa\'e6 g\'b3ow\'b9 Przede wszyst-\par
kim, je\'9cli martwisz si\'ea o koszty, to przesta\'f1 - wszystko wyliczyli\'9cmy. Jak tylko\par
tu przyjedziesz, zobaczysz, \'bfe dobrze nam si\'ea wiedzie. Oczywi\'9ccie, teraz jest\par
zima i moi bracia b\'ead\'b9 mogli wyjecha\'e6 dopiero po wiosennym sp\'eadzie byd\'b3a.\par
Ja musz\'ea zajmowa\'e6 si\'ea naszym stadem. Zacz\'eali\'9cmy z dwiema krowami zaro-\par
dowymi, a teraz mamy ich dziesi\'ea\'e6. Po nadchodz\'b9cych narodzinach b\'eadziemy\par
mieli pi\'ea\'e6 kolejnych. Sp\'ead naszych kr\'f3w nie jest k\'b3opotem, ale s\'b9siad pomaga\par
s\'b9siadowi, wi\'eac b\'eadziemy musieli pom\'f3c rodzime Pearlmanow. Maj\'b9, oko\'b3o\par
osiemdziesi\'eaciu sztuk byd\'b3a. S\'b9dla nas wyj\'b9tkowo hojni. Nie chc\'b9 \'bfadnej op\'b3aty\par
za korzystanie z ich byka. Obiecali\'9cmy kupi\'e6 sobie w\'b3asnego. Odwdzi\'eaczymy\par
si\'ea im, gdy tylko to zrobimy.\par
Martwisz si\'ea o Liyonie, prawda? Wiem, \'bfe jest niewidoma i polega na Tobie\par
w ka\'bfdej najdrobniejszej sprawie, ale my te\'bf Ciebie potrzebujemy. Lwonia da\par
sobie rad\'ea, je\'9cli nauczysz kogo\'9c innego wykonywa\'e6 Twoje obowi\'b9zki. Ma\par
dw\'f3ch syn\'f3w, kt\'f3rzy si\'ea ni\'b9 opiekuj\'b9. Wiem, \'bfe maj\'b9 z\'b3y charakter, ale s\'b9 jej\par
synami, wi\'eac s\'b9 za ni\'b9 odpowiedzialni. Liyonia wszystko zrozumie. Prosz\'ea, nie\par
sprzeczaj si\'ea z nami. Czekali\'9cmy ju\'bf wystarczaj\'b9co d\'b3ugo, tak jak i ty. Nie\par
zmienimy ju\'bf zdania. Je\'9cli nie dostaniemy wie\'9cci od Ciebie, to Cole i Douglas\par
zapukaj\'b9 do Twoich drzwi oko\'b3o pierwszego czerwca.\par
Ca\'b3uj\'ea,\par
John Ouincy Adam Ciay borne\par
Nawet na sekund\'ea nie spuszczali jej z oczu. Travis, Douglas i Cole\par
musieli chyba ustali\'e6 rozk\'b3ad wart, gdy\'bf ka\'bfdy dok\'b3adnie wiedzia\'b3, kiedy ma\par
pilnowa\'e6 Mary Roses lub \'9cledzi\'e6 Hamsona. Zachowanie braci by\'b3o skandali-\par
czne. W dodatku Harrison by\'b3 zaj\'eaty od rana do wieczora i rzadko nawet\par
widywa\'b3 ich siostr\'ea. On sam nie przywi\'b9zywa\'b3 wagi do ich zachowania i jak\par
gdyby nigdy nic zajmowa\'b3 si\'ea swoimi obowi\'b9zkami.\par
Zdaniem Adama jego bracia zachowywali si\'ea jak dzieci. Pr\'f3bowa\'b3 im\par
wyt\'b3umaczy\'e6, \'bfe chroni\'b9 siostr\'ea przed m\'ea\'bfczyzn\'b9, kt\'f3ry zaprzysi\'b9g\'b3 jej wier-\par
no\'9c\'e6. Harrison obieca\'b3 w obecno\'9cci czterech \'9cwiadk\'f3w, \'bfe b\'eadzie j\'b9 kocha\'b3\par
i chroni\'b3. U\'bfy\'b3 s\'b3\'f3w \f1\'84na zawsze", co Adam interpretowa\f0\'b3 jako: a\'bf do \'9cmierci.\par
Wed\'b3ug niego deklaracja zosta\'b3a z\'b3o\'bfona.\par
Travis powiedzia\'b3 mu, \'bfe oszala\'b3. Mary Roses nie z\'b3o\'bfy\'b3a \'bfadnego zobowi\'b9-\par
zania.\par
- Tylko dlatego, \'bfe nie dali\'9ccie jej do\'9c\'e6 czasu sam na sam z Hamsonem,\par
by mog\'b3a to zrobi\'e6 - odpar\'b3 Adam. - W okolicy nie ma \'bfadnego kaznodziei.\par
Czy macie zamiar jecha\'e6 po jakiego\'9c a\'bf do Salt Lak\'ea? Mama Roses wysz\'b3a za\par
mojego ojca w obecno\'9cci swojej rodziny. Mojego ojca nawet tam nie by\'b3o.\par
Dopiero po miesi\'b9cu z\'b3o\'bfy\'b3 swoje przyrzeczenie.\par
- Czy mia\'b3 do plec\'f3w przytkni\'eaty rewolwer? - spyta\'b3 Travis.\par
- Nie, nie mia\'b3. Sam pragn\'b9\'b3 przysi\'b9c jej wierno\'9c\'e6. Zostawcie Harrisona\par
i Mary Roses w spokoju.\par
Do Travisa przem\'f3wi\'b3oby mo\'bfe rozumowanie Adama, gdyby Mary Roses\par
nie by\'b3a jego ma\'b3\'b9 siostrzyczk\'b9. By\'b3a ni\'b9 jednak, a to wszystko zmienia\'b3o. Nie\par
obchodzi\'b3o go, kto, co i komu przyrzek\'b3. Po prostu nie m\'f3g\'b3 pogodzi\'e6 si\'ea\par
z my\'9cl\'b9, \'bfe jego siostra mia\'b3aby obcowa\'e6 z jakim\'9c m\'ea\'bfczyzn\'b9. Na my\'9cl o tym\par
dostawa\'b3 md\'b3o\'9cci.\par
Mary Roses zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe co\'9c jest nie tak, ale nikt nie chcia\'b3 jej powiedzie\'e6,\par
o co chodzi. Atmosfera na ranczo by\'b3a bardzo napi\'eata. Trzej spo\'9cr\'f3d jej braci\par
zachowywali si\'ea do\'9c\'e6 dziwnie. Cieszy\'b3o j\'b9 ich towarzystwo, ale nie mog\'b3a\par
zrozumie\'e6, czemu pragn\'eali wci\'b9\'bf z ni\'b9 przebywa\'e6.\par
Nie pozwalali jej sp\'eadzi\'e6 ani chwili z Hamsonem. Spyta\'b3a Cole'a, czemu\par
wszyscy s\'b9 tacy zdenerwowani. Mrukn\'b9\'b3 pod nosem co\'9c o k\'b3opotach finanso-\par
wych. Powiedzia\'b3a mu na to, \'bfe powinien mie\'e6 wi\'eacej wiary w Boga i w siebie\par
samego. Poradzili sobie w trudniejszych chwilach, wi\'eac i teraz dadz\'b9 sobie\par
rad\'ea.\par
Trudno jej by\'b3o zapomnie\'e6 o rozczarowaniu, jakiego dozna\'b3a po rozmowie\par
Hamsona z jej bra\'e6mi. Okaza\'b3o si\'ea, \'bfe Eleanor myli\'b3a si\'ea s\'b9dz\'b9c, \'bfe poprosi\par
o jej r\'eak\'ea. Travis powiedzia\'b3, \'bfe Harrison omawia\'b3 z nimi kwestie finansowe.\par
Nie potrafi\'b3 poda\'e6 powodu, dla kt\'f3rego zosta\'b3a wykluczona z rozmowy.\par
Uzna\'b3a, \'bfe Harrison jako jedyny mo\'bfe jej wyja\'9cni\'e6, czemu nie chcia\'b3, by w niej\par
uczestniczy\'b3a. Sprawia\'b3 wra\'bfenie, jakby jej unika\'b3. Mruga\'b3 do niej, gdy tylko\par
j\'b9 mija\'b3, ale przez ca\'b3y tydzie\'f1 nie powiedzia\'b3 do niej wi\'eacej ni\'bf dziesi\'ea\'e6 s\'b3\'f3w.\par
Martwi\'b3o j\'b9 to i w ko\'f1cu postanowi\'b3a znale\'9f\'e6 spos\'f3b na rozmow\'ea w cztery\par
oczy. Eleanor by\'b3a gotowa jej pom\'f3c. Gdy z\'b3agodzi\'b3a swoje nastawienie wobec\par
rodziny i otworzy\'b3a przed ni\'b9 serce, sta\'b3a si\'ea dobr\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9.\par
Mary Roses trzykrotnie w ci\'b9gu tego tygodnia odwiedzi\'b3a Corrie. Je\'9fdzi\'b3a\par
tam cz\'ea\'9cciej, ni\'bf by\'b3o to konieczne, ale mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe bracia b\'ead\'b9 zbyt\par
zaj\'eaci i Harrison z ni\'b9 pojedzie. Jak dot\'b9d jej plan si\'ea nie powi\'f3d\'b3. Nie mia\'b3a\par
jednak zamiaru si\'ea podda\'e6.\par
Za ka\'bfdym razem, po powrocie, mia\'b3a do przekazania rodzinie wspania\'b3e\par
wiadomo\'9cci. Gdy przyjecha\'b3a do Corrie w poniedzia\'b3ek, odkry\'b3a, \'bfe na \'9crodku\par
polany stoi fotel na biegunach. Jej zdaniem by\'b3o to bardzo mi\'b3e \'bfe strony\par
Corrie, \'bfe dba\'b3a o jej wygod\'ea. W \'9crod\'ea fotel sta\'b3 przed oknem, tu\'bf przy\par
schodach. Corrie z ka\'bfd\'b9 wizyt\'b9 pozwala\'b3a jej bardziej si\'ea zbli\'bfy\'e6. Mary Roses\par
nie musia\'b3a ju\'bf wykrzykiwa\'e6 ka\'bfdego s\'b3owa.\par
Najbardziej udana by\'b3a wizyta pi\'b9tkowa. Fotel sta\'b3 na werandzie, zaraz\par
przed oknem, zwr\'f3cony w stron\'ea polany. Mary Roses przyzna\'b3a podczas kolacji,\par
\'bfe czu\'b3a si\'ea troch\'ea niepewnie wchodz\'b9c po schodach. Z okna nie wystawa\'b3a\par
jednak strzelba, wi\'eac pomy\'9cla\'b3a, \'bfe Corrie sprawdza, czy ma wystarczaj\'b9co\par
du\'bfo odwagi, by siedzie\'e6 plecami do niej.\par
Spok\'f3j Hamsona znikn\'b9\'b3 nagle, gdy tylko im to opowiedzia\'b3a. Jego serce\par
niemal\'bfe przesta\'b3o bi\'e6. Zerwa\'b3 si\'ea na nogi i zacz\'b9\'b3 krzycze\'e6.\par
- Czy\'9ccie kompletnie zwariowali? Travis, by\'b3e\'9c z ni\'b9, prawda? Jak mog\'b3e\'9c\par
pozwoli\'e6 siostrze podej\'9c\'e6 tak blisko do...\par
- Uspok\'f3j si\'ea - powiedzia\'b3 Travis. - Mia\'b3em strzelb\'ea w pogotowiu.\par
W ka\'bfdej chwili mog\'b3em znale\'9f\'e6 si\'ea na werandzie.\par
- Przez ten czas mog\'b3a ju\'bf by\'e6 martwa! - rykn\'b9\'b3 Harrison. Jego w\'9cciek\'b3o\'9c\'e6\par
zdawa\'b3a si\'ea nie mie\'e6 granic.\par
Zanim Travis zda\'b3 sobie spraw\'ea, co si\'ea dzieje, Harrison schwyci\'b3 go jedn\'b9\par
r\'eak\'b9 i uni\'f3s\'b3 z krzes\'b3a, kt\'f3re wywr\'f3ci\'b3o si\'ea do ty\'b3u. Cole spojrza\'b3 w d\'f3\'b3,\par
zauwa\'bfy\'b3, \'bfe nogi Travisa nie dotykaj\'b9 ziemi, po czym ponownie przeni\'f3s\'b3\par
wzrok na Hamsona.\par
W oczach Cole'a wida\'e6 by\'b3o podziw dla si\'b3y Szkota. Travis nie by\'b3\par
chudzielcem, a mimo to Harrison podni\'f3s\'b3 go bez wysi\'b3ku.\par
- Hej, Harrison, to nie jest chyba odpowiednie zachowanie przy stole -\par
wycedzi\'b3 przez z\'eaby Cole.\par
Harrison zignorowa\'b3 go. Ca\'b3y czas patrzy\'b3 na Travisa.\par
- Corrie mog\'b3a wbi\'e6 jej w plecy n\'f3\'bf, poder\'bfn\'b9\'e6 gard\'b3o lub zrobi\'e6 B\'f3g\par
jeden wie co jeszcze. Czy pomy\'9cla\'b3e\'9c o tym, gdy trzyma\'b3e\'9c strzelb\'ea w pogo-\par
towiu?\par
- Pu\'9c\'e6 go! - rozkaza\'b3 Adam.\par
Harrison zda\'b3 sobie w ko\'f1cu spraw\'ea z tego, co robi, i pu\'9cci\'b3 najm\'b3odszego\par
z braci. Travis zachowywa\'b3 si\'ea spokojnie - by\'b3 zbyt zdziwiony nag\'b3\'b9 reakcj\'b9\par
Hamsona, by si\'ea rozgniewa\'e6.\par
Cole podni\'f3s\'b3 jego krzes\'b3o, zaczeka\'b3, a\'bf Travis zacz\'b9\'b3 siada\'e6, po czym\par
spr\'f3bowa\'b3 wyci\'b9gn\'b9\'e6 krzes\'b3o spod niego. Travis zna\'b3 dobrze ten numer.\par
Szturchn\'b9\'b3 Cole'a mocno ramieniem, po czym ponownie si\'ea usadowi\'b3.\par
- Poniewa\'bf przej\'b9\'b3e\'9c si\'ea bezpiecze\'f1stwem Mary Roses, to nie uderz\'ea ci\'ea.\par
Masz szcz\'ea\'9ccie, \'bfe moja koszula si\'ea nie podar\'b3a - powiedzia\'b3 pod nosem. -\par
Wtedy na pewno by\'9c oberwa\'b3.\par
- Ch\'eatnie bym ci j\'b9 zszy\'b3a, gdyby Harrison j\'b9 podar\'b3 - wtr\'b9ci\'b3a si\'ea Eleanor.\par
- Prawda, \'bfe bym to zrobi\'b3a, Mary Roses?\par
Odpowiadaj\'b9c Eleanor Mary Roses ca\'b3y czas przygl\'b9da\'b3a si\'ea Harrisonowi.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe tak.\par
Harrison zn\'f3w zachowywa\'b3 si\'ea dziwnie. Mi\'b3y i dobry cz\'b3owiek, kt\'f3rego\par
tak bardzo lubi\'b3a, zn\'f3w sta\'b3 si\'ea barbarzy\'f1c\'b9. U\'9cwiadomi\'b3a sobie, \'bfe w ostatnich\par
dniach zdarza\'b3o si\'ea to coraz cz\'ea\'9cciej. Powinna si\'ea ju\'bf przyzwyczai\'e6 do jego\par
zmiennych nastroj\'f3w, ale tak nie by\'b3o. Przynajmniej jej nie przera\'bfa\'b3, pomy-\par
\'9cla\'b3a. Jedynie zapiera\'b3 jej dech w piersiach.\par
Dosz\'b3a do wniosku, \'bfe ani troch\'ea nie podoba si\'ea jej jego nieprzewidywalne\par
zachowanie. Sta\'b3 si\'ea wyj\'b9tkowo agresywny i nie wiedzia\'b3a, co spowodowa\'b3o\par
tak\'b9 zmian\'ea.\par
Rozejrza\'b3a si\'ea wok\'f3\'b3 sto\'b3u, szukaj\'b9c osoby, kt\'f3r\'b9 mog\'b3aby obarczy\'e6\par
win\'b9. Jej spojrzenie zatrzyma\'b3o si\'ea na Cole'u, kt\'f3ry widz\'b9c to mrugn\'b9\'b3 do\par
niej.\par
- Harrisonowi uda\'b3o si\'ea chyba przyci\'b9gn\'b9\'e6 twoj\'b9 uwag\'ea - powiedzia\'b3. -\par
Wygl\'b9dasz na oszo\'b3omion\'b9.\par
Zupe\'b3nie jej to nie roz\'9cmieszy\'b3o. Skrzywi\'b3a si\'ea z niesmakiem i wskaza\'b3a\par
na brata palcem.\par
- To wszystko twoja wina, Cole'u Claybome. Masz z\'b3y wp\'b3yw na Ham-\par
sona od momentu, gdy si\'ea tu zjawi\'b3. Kiedy\'9c by\'b3 d\'bfentelmenem. Sp\'f3jrz na niego\par
teraz. Je\'9cli go zepsu\'b3e\'9c, to nigdy ci tego nie daruj\'ea.\par
- Mary Roses, nie pokazuj na nikogo palcem - pouczy\'b3 Adam. Nie czyni\'b3\par
tej uwagi z pe\'b3nym przekonaniem. Stara\'b3 si\'ea nie roze\'9cmia\'e6, by nie rani\'e6 uczu\'e6\par
siostry. Je\'9cli wierzy\'b3a, \'bfe Cole zepsu\'b3 charakter Hamsona, Adam nie mia\'b3\par
zamiaru zmienia\'e6 jej opinii.\par
Cole nie by\'b3 tak opanowany, a uczucia siostry te\'bf go a\'bf tak bardzo nie\par
obchodzi\'b3y, wi\'eac wybuchn\'b9\'b3 \'9cmiechem.\par
- Mary Roses, on jedynie udawa\'b3, \'bfe jest d\'bfentelmenem. Jest taki, jak\par
wszyscy.\par
- Mo\'bfe taki jak Adam, ale na pewno nie zachowuje si\'ea tak jak ty, Douglas\par
czy Travis.\par
- Co jest z nami nie tak? - zapyta\'b3 Douglas.\par
Zignorowa\'b3a pytanie i zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Hamsona, kt\'f3ry ci\'b9gle sta\'b3 przy\par
ko\'f1cu sto\'b3u.\par
- S\'b9dz\'ea, \'bfe powiniene\'9c trzyma\'e6 si\'ea z dala od Cole'a. Ma na ciebie z\'b3y\par
wp\'b3yw. Ju\'bf zd\'b9\'bfy\'b3e\'9c nabra\'e6 z\'b3ych manier.\par
- Na przyk\'b3ad? - spyta\'b3 Harrison.\par
- Na przyk\'b3ad sta\'b3e\'9c si\'ea nieuprzejmy - odpar\'b3a.\par
- Chod\'9f tu, Mary Roses.\par
Westchn\'ea\'b3a, gdy\'bf wyczyta\'b3a z jego oczu, \'bfe sprzeczanie si\'ea jest bezcelowe.\par
Od\'b3o\'bfy\'b3a serwetk\'ea, wsta\'b3a i podesz\'b3a do Hamsona.\par
Po\'b3o\'bfy\'b3a r\'eak\'ea na jego ramieniu.\par
- Nie nale\'bfa\'b3o tak unosi\'e6 Travisa z krzes\'b3a.\par
- Tak - przyzna\'b3. - To nie by\'b3o w\'b3a\'9cciwe.\par
Cieszy\'b3a si\'ea, \'bfe rozumia\'b3.\par
- Wi\'eac jest ci przykro. - Uzna\'b3a, \'bfe u\'b3atwi przeprosiny..\par
- Nie, wcale nie jest mi przykro.\par
- Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, Harrison. Chcia\'b3abym, by\'9c przesta\'b3 mie\'e6 takie humory.\par
S\'b9 bardzo denerwuj\'b9ce.\par
- On przecie\'bf zachowuje si\'ea jak normalny cz\'b3owiek - powiedzia\'b3 Douglas.\par
- Jak dla mnie jest to dosy\'e6 mi\'b3a odmiana.\par
- Pomagam mu pozby\'e6 si\'ea miejskich przyzwyczaje\'f1 - doda\'b3 Cole. -\par
Powinna\'9c mi za to podzi\'eakowa\'e6, siostro.\par
- Je\'9cli chodzi o Corrie... - zacz\'b9\'b3 Harrison, pomijaj\'b9c rozmow\'ea o jego\par
zachowaniu.\par
Mary Roses \'9ccisn\'ea\'b3a jego r\'eak\'ea.\par
- Chcia\'b3abym, by\'9c mnie pos\'b3ucha\'b3, Harrison. Dobrze ci to zrobi.\par
- Nie\'9fle si\'ea zapowiada - szepn\'b9\'b3 Travis wystarczaj\'b9co g\'b3o\'9cno, by wszyscy\par
us\'b3yszeli.\par
- Zajmij si\'ea swoimi sprawami - powiedzia\'b3a Mary Roses.\par
- Mo\'bfesz udzieli\'e6 mi rad po tym, jak porozmawiamy o Corrie - nalega\'b3\par
Harrison.\par
- Wiem, czego chcesz - powiedzia\'b3a westchn\'b9wszy. - Chcesz, bym\par
przeprosi\'b3a za wej\'9ccie po tamtych schodach, tak?\par
- Chc\'ea, by\'9c zacz\'ea\'b3a u\'bfywa\'e6 rozumu, kt\'f3ry od Boga otrzyma\'b3a\'9c. Wi\'eacej\par
tak nie ryzykuj.\par
- B\'ead\'ea uwa\'bfa\'e6. - Nie chcia\'b3a si\'ea ju\'bf k\'b3\'f3ci\'e6.\par
Harrison odpr\'ea\'bfy\'b3 si\'ea.\par
- Dzi\'eakuj\'ea.\par
Pochyli\'b3 si\'ea i poca\'b3owa\'b3 j\'b9. By\'b3 to mi\'b3y, pe\'b3en ciep\'b3a, niewymuszony\par
poca\'b3unek, kt\'f3ry sko\'f1czy\'b3 si\'ea, zanim zd\'b9\'bfy\'b3a zareagowa\'e6.\par
- Przesta\'f1 ca\'b3owa\'e6 nasz\'b9 siostr\'ea - w g\'b3osie Douglasa nie by\'b3o \'9cladu\par
z\'b3o\'9cci.\par
Harrison ponownie poca\'b3owa\'b3 Mary Roses. Potem obj\'b9\'b3 i przyci\'b9gn\'b9\'b3 do\par
swojego boku. Rozmy\'9clnie okazywa\'b3 zaborczo\'9c\'e6.\par
Zwr\'f3ci\'b3 si\'ea potem do Travisa.\par
- Je\'9cli nie mog\'ea ufa\'e6, \'bfe j\'b9 obronisz...\par
- Je\'9cli nie mo\'bfesz mi ufa\'e6? Przygarn\'b9\'b3 kocio\'b3...\par
- Odpu\'9c\'e6 sobie, Travis - poradzi\'b3 Adam. - Harrison, usi\'b9d\'9f. Mary Roses,\par
wr\'f3\'e6 na swoje miejsce.\par
Posz\'b3a w stron\'ea krzes\'b3a nie wierz\'b9c, \'bfe to si\'ea wydarzy\'b3o. Co napad\'b3o\par
Harrisona? Nigdy jeszcze tak otwarcie nie okazywa\'b3 swoich uczu\'e6 w obecno\'9cci\par
jej braci.\par
- Kto piek\'b3 te ciasteczka? - spyta\'b3 Travis.\par
- Ja - odezwa\'b3a si\'ea Eleanor. - Czemu pytasz? Nie smakuj\'b9 ci?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe mi smakuj\'b9. S\'b9 bardzo dobre.\par
- Ciesz\'ea si\'ea, \'bfe ci smakuj\'b9. - U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea zadowolona. - Je\'9cli chcesz,\par
to jutro te\'bf je zrobi\'ea. Mog\'b3abym nawet upiec ciasto. Jestem ca\'b3kiem przydatna,\par
prawda. Mary Roses?\par
- Pewnie, \'bfe jeste\'9c - odpar\'b3a.\par
- Jeste\'9c naprawd\'ea pomocna - doda\'b3 Douglas.\par
- Staram si\'ea - odpar\'b3a Eleanor.\par
- Jakiej rady chcia\'b3a\'9c udzieli\'e6 Harrisonowi? - spyta\'b3 siostr\'ea Cole.\par
- O co pyta\'b3e\'9c?... Rada? Tak, ju\'bf pami\'eatam.\par
By\'b3a ci\'b9gle roztrz\'easiona poca\'b3unkiem Harrisona i stara\'b3a si\'ea wr\'f3ci\'e6 do\par
r\'f3wnowagi.\par
- Chcia\'b3am poradzi\'e6 Harrisonowi, by pos\'b3ucha\'b3 mojej rady.\par
- Ale co to za rada, do cholery? - niecierpliwi\'b3 si\'ea Cole.\par
- Uwa\'bfaj na to, co m\'f3wisz - odpar\'b3a Mary Roses. - Najpierw g\'b3ow\'b9,\par
dopiero potem sercem. Trzeba pomy\'9cle\'e6, zanim co\'9c si\'ea zrobi.\par
Cole zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Harrisona.\par
- Gdzie\'9c to ju\'bf chyba s\'b3ysza\'b3em.\par
Harrison sprawia\'b3 wra\'bfenie, jakby chcia\'b3 uderzy\'e6 g\'b3ow\'b9 o co\'9c twardego.\par
- Pewnie m\'f3wi\'b3a to twoja siostra - odpar\'b3 beznami\'eatnie. - Mary Roses?\par
- S\'b3ucham?\par
- Doprowadzasz mnie do rozpaczy.\par
Adam zacz\'b9\'b3 si\'ea \'9cmia\'e6.\par
- Nie z\'b3o\'9c\'e6 si\'ea, siostro. Harrison nie chcia\'b3 ci\'ea obrazi\'e6. Zn\'f3w naszed\'b3 go\par
z\'b3y nastr\'f3j.\par
Eleanor poklepa\'b3a d\'b3o\'f1 Mary Roses.\par
- Nadal jest niemi\'b3y, prawda?\par
Mary Roses nie odpowiedzia\'b3a, pozwoli\'b3a braciom wy\'9cmia\'e6 si\'ea do ko\'f1ca,\par
po czym zmieni\'b3a temat.\par
- Chcecie us\'b3ysze\'e6 o dalszym ci\'b9gu mojej wizyty u Corrie? - spyta\'b3a.\par
- S\'b9dz\'ea, \'bfe Harrison nie ma ju\'bf na to si\'b3y - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Dalej, siostro, opowiedz nam reszt\'ea historii - zach\'eaci\'b3 j\'b9 Adam.\par
- Corrie dotkn\'ea\'b3a mnie. Opowiada\'b3am jej o wszystkich wydarzeniach,\par
kiwaj\'b9c si\'ea tam i z powrotem na krze\'9cle, gdy nagle poczu\'b3am jej r\'eak\'ea na\par
ramieniu. By\'b3a leciutka niczym skrzyd\'b3a motyla. Nawet poklepa\'b3a mnie i u-\par
szczypn\'ea\'b3a, ale tylko raz.\par
- Po co to zrobi\'b3a? - za\'9cmia\'b3 si\'ea Douglas.\par
- Sk\'b9d Mary Roses mia\'b3aby wiedzie\'e6? - zauwa\'bfy\'b3 Travis. - Ta kobieta\par
wci\'b9\'bf si\'ea do niej nie odzywa.\par
- Och, wiem chyba, czemu mnie uszczypn\'ea\'b3a, ale nie chc\'ea zanudza\'e6 was\par
szczeg\'f3\'b3ami. Eleanor, podaj, prosz\'ea, ciasteczka. Wygl\'b9daj\'b9 wspaniale.\par
- Smakuj\'b9 r\'f3wnie dobrze. Travis tak powiedzia\'b3 - stwierdzi\'b3a Eleanor.\par
Poda\'b3a Mary Roses talerz i poradzi\'b3a wzi\'b9\'e6 od razu dwa.\par
- Nie zanudzisz nas - powiedzia\'b3 Cole. - Powiedz, czemu ci\'ea uszczypn\'ea\'b3a.\par
- No dobrze - zgodzi\'b3a si\'ea wiedz\'b9c, \'bfe brat nie przestanie pyta\'e6, dop\'f3ki\par
mu nie wyt\'b3umaczy. - Troch\'ea narzeka\'b3am i chyba mia\'b3a ju\'bf dosy\'e6 s\'b3uchania\par
tego. Przesta\'b3am j\'eacze\'e6, gdy tylko mnie uszczypn\'ea\'b3a.\par
- Powinni\'9cmy byli zacz\'b9\'e6 ci\'ea szczypa\'e6 wieki temu - za\'bfartowa\'b3 Adam. -\par
Gdyby\'9cmy tylko wiedzieli, jakie to skuteczne.\par
- Naprawd\'ea nie powinna\'9c narzeka\'e6 - pouczy\'b3a j\'b9 Eleanor. - Ludzie tego\par
nie lubi\'b9.\par
- Kiedy na to wpad\'b3a\'9c? - spyta\'b3a Mary Roses.\par
- Musia\'b3a\'9c zauwa\'bfy\'e6, \'bfe ostatnio ju\'bf przesta\'b3am narzeka\'e6.\par
- Oczywi\'9ccie, zauwa\'bfy\'b3am - zapewni\'b3a Mary Roses przyjaci\'f3\'b3k\'ea.\par
- Zorientowa\'b3am si\'ea, jak m\'eacz\'b9ce jest moje zachowanie, gdy sz\'b3am do\par
domu z miasta. Nie pami\'eatasz p\'eacherzy, jakie porobi\'b3y mi si\'ea na stopach? C\'f3\'bf,\par
b\'ead\'b9c sama i w og\'f3le, mia\'b3am czas pomy\'9cle\'e6 o swoim nastawieniu do \'bfycia.\par
- Mi\'b3o jest s\'b3ysze\'e6 tw\'f3j \'9cmiech. Teraz w og\'f3le mi\'b3o jest z tob\'b9 przebywa\'e6\par
i tyle nam pomagasz, \'bfe zastanawiam si\'ea, jak dawali\'9cmy sobie bez ciebie rad\'ea.\par
- Dzi\'eakuj\'ea ci, Adamie.\par
- Kiedy to by\'b3a\'9c sama? - spyta\'b3a Mary Roses.\par
Spojrzawszy przez przypadek na Cole'a zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe z trudem kryje\par
u\'9cmiech.\par
- Czy powiedzia\'b3am, \'bfe by\'b3am sama? Wi\'eac nie by\'b3am - wyrzuci\'b3a z siebie\par
Eleanor. - Zapomnij, \'bfe o tym wspomnia\'b3am.\par
Mary Roses za nic w \'9cwiecie by tego nie zrobi\'b3a. Co\'9c wydarzy\'b3o si\'ea\par
w drodze powrotnej z Blue Belle i zamierza\'b3a si\'ea tego dowiedzie\'e6.\par
- Eleanor, pomog\'b3aby\'9c mi posprz\'b9ta\'e6 ze sto\'b3u i przynie\'9c\'e6 kaw\'ea?\par
- Oczywi\'9ccie - odpar\'b3a Eleanor. - Staram si\'ea by\'e6 pomocna. Mam nadziej\'ea,\par
\'bfe o tym pami\'eatasz.\par
Mary Roses zebra\'b3a cz\'ea\'9c\'e6 naczy\'f1 i posz\'b3a do kuchni. Eleanor przysz\'b3a\par
chwil\'ea p\'f3\'9fniej z reszt\'b9 talerzy. Po\'b3o\'bfy\'b3a je z boku na kredensie, po czym\par
obr\'f3ci\'b3a si\'ea, by wzi\'b9\'e6 dzbanek z kaw\'b9.\par
Mary Roses nie pozwoli\'b3a jej wyj\'9c\'e6 z kuchni. Stan\'ea\'b3a w drzwiach, za\'b3o\'bfy\'b3a\par
r\'eace i powiedzia\'b3a:\par
- M\'f3w, Eleanor. Co si\'ea wydarzy\'b3o w drodze z miasta do domu? Co\'9c si\'ea\par
na pewno wtedy sta\'b3o.\par
- Nic, przysi\'eagam - protestowa\'b3a Eleanor. - Nawet przez chwil\'ea nie by\'b3am\par
sama. M\'f3wi\'ea szczerze. Prosz\'ea ci\'ea, nie r\'f3b niczego pochopnie.\par
- Czego na przyk\'b3ad?\par
- Nie ka\'bf mi wyje\'bfd\'bfa\'e6. Prosz\'ea ci\'ea, nie g\'b3osuj przeciwko mnie.\par
- O czym ty, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, m\'f3wisz?\par
Eleanor powiedzia\'b3a jej o wszystkim.\par
Mary Roses wpad\'b3a w furi\'ea. Harrison i Cole byli okrutni i bezduszni, je\'9cli\par
potrafili tak nastraszy\'e6 Eleanor. Dobre dziesi\'ea\'e6 minut uspokaja\'b3a przyjaci\'f3\'b3k\'ea.\par
W tym czasie jej gniew przygas\'b3 odrobin\'ea. Eleanor, zach\'eacona sympati\'b9\par
i zrozumieniem przyjaci\'f3\'b3ki, ponownie opisa\'b3a swoje straszne prze\'bfycie, ubar-\par
wiaj\'b9c po drodze r\'f3\'bfne szczeg\'f3\'b3y. Gdy sko\'f1czy\'b3a, Mary Roses by\'b3a ponownie\par
w bojowym nastroju.\par
Douglas dzi\'eakowa\'b3 Bogu, \'bfe siostra wysz\'b3a z jadalni, gdy\'bf chcia\'b3 bez\par
przeszk\'f3d porozmawia\'e6 o Corrie.\par
- Mia\'b3em czas zastanowi\'e6 si\'ea nad tym, co powiedzia\'b3 Harrison - oznajmi\'b3\par
cicho, by Mary Roses nie us\'b3ysza\'b3a. - Szalona Corrie mog\'b3a zrani\'e6 Mary Roses.\par
Travis, nie powiniene\'9c by\'b3 pozwoli\'e6 jej wej\'9c\'e6 na werand\'ea.\par
- Nic jej nie grozi\'b3o. Corrie lubi Mary Roses, przecie\'bf zostawi\'b3a dla niej\par
w jaskini ko\'b3dr\'ea.\par
- Sk\'b9d wiesz, \'bfe ko\'b3dra nale\'bfa\'b3a do szalonej Corrie? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, Douglas, je\'9cli masz co\'9c do mnie, to powiedz to wprost,\par
zamiast u\'bfywa\'e6 g\'b3upich argument\'f3w.\par
- Ona jest szalona - wtr\'b9ci\'b3 si\'ea Cole.\par
- Jak na to wpad\'b3e\'9c? - spyta\'b3 Travis.\par
- Normalni ludzie nie witaj\'b9 go\'9cci strzelb\'b9 wystaj\'b9c\'b9 z okna. Zgadzam si\'ea\par
z Douglasem, ma racj\'ea...\par
- Nie, to ja si\'ea pomyli\'b3em - oznajmi\'b3 Harrison.\par
Wszyscy bracia spojrzeli na niego.\par
- Zareagowa\'b3em zbyt gwa\'b3townie. - Westchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko. - B\'ead\'b9c na twoim\par
miejscu nie pozwoli\'b3bym jej wej\'9c\'e6 na werand\'ea, ale nie powinienem by\'b3 tak\par
wybuchn\'b9\'e6 podczas kolacji.\par
- Wi\'eac czemu to zrobi\'b3e\'9c?\par
- Jestem ostatnio troch\'ea zdenerwowany - powiedzia\'b3 wzruszaj\'b9c ramiona-\par
mi.\par
Adam opar\'b3 si\'ea o krzes\'b3o.\par
- Wydaje mi si\'ea dziwne... - powiedzia\'b3 do pozosta\'b3ych sto\'b3ownik\'f3w.\par
- Co ci si\'ea wydaje? - spyta\'b3 Cole.\par
- Ch\'b3opaki, je\'9cli chcecie, to potraficie by\'e6 cicho, a mimo to Harrison\par
wiedzia\'b3, \'bfe byli\'9ccie w baraku i przeszukiwali\'9ccie jego rzeczy. Pozwoli\'b3 wam\par
my\'9cle\'e6, \'bfe \'9cpi.\par
- Co z tego? - dopytywa\'b3 si\'ea Cole.\par
- Wydaje mi si\'ea dziwne, \'bfe Corrie wesz\'b3a do jaskini, przykry\'b3a Mary Roses\par
i wysz\'b3a, a Harrison w tym czasie spa\'b3 w najlepsze. O, tak - doda\'b3 z u\'9cmie-\par
chem - bardzo mnie to ciekawi.\par
- Widzia\'b3e\'9c j\'b9, prawda? - Cole zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Hamsona.\par
- Tak, widzia\'b3em j\'b9.\par
- Czemu nam o tym nie powiedzia\'b3e\'9c? - spyta\'b3 Travis.\par
- Nie chcia\'b3em, by Mary Roses si\'ea o tym dowiedzia\'b3a. Ona wtedy spa\'b3a.\par
Corrie nie by\'b3a tamtej nocy szalona. W jej oczach wida\'e6 by\'b3o ciep\'b3o i opie-\par
ku\'f1czo\'9c\'e6, gdy sta\'b3a nad Mary Roses i przygl\'b9da\'b3a si\'ea jej. Nie wiem jednak, czy\par
jej nastr\'f3j nie zmienia si\'ea r\'f3wnie cz\'easto jak wiatr i czy za chwil\'ea nie mog\'b3aby\par
sta\'e6 si\'ea niebezpieczna. Widzia\'b3em j\'b9 tylko kilka minut i nie by\'b3bym got\'f3w\par
ryzykowa\'e6 \'bfycia Mary Roses. Nadal uwa\'bfam, \'bfe wasza siostra powinna\par
zachowa\'e6 ostro\'bfno\'9c\'e6.\par
- Jak wygl\'b9da\'b3a? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Jakby kto\'9c rzuci\'b3 si\'ea na ni\'b9 z toporkiem.\par
- Biedna kobieta. - Ciarki przesz\'b3y po plecach Travisa.\par
- Dlaczego ona nie m\'f3wi? - spyta\'b3 Cole.\par
- Nie jestem pewien, czy mo\'bfe.\par
- Wi\'eac s\'b9dzisz, \'bfe jej gard\'b3o... - Travis nie by\'b3 w stanie doko\'f1czy\'e6. By\'b3\par
wstrz\'b9\'9cni\'eaty obrazem, kt\'f3ry zarysowa\'b3 si\'ea w jego wyobra\'9fni.\par
Cole by\'b3 chyba jedyny z braci, kt\'f3ry zdawa\'b3 si\'ea w og\'f3le tym nie poruszony.\par
- Czemu nie powiedzia\'b3e\'9c Mary Roses, \'bfe widzia\'b3e\'9c Corrie?\par
- Nie chcia\'b3em wtr\'b9ca\'e6 si\'ea w jej sprawy. Corrie nale\'bfy do niej, wi\'eac to\par
ona powinna pierwsza j\'b9 zobaczy\'e6.\par
- My\'9clisz, \'bfe Corrie kiedykolwiek si\'ea na to zgodzi?\par
- W\'b9tpi\'ea, ale kto wie? - przyzna\'b3 Harrison.\par
- Mary Roses pewnie zemdleje lub zacznie krzycze\'e6 - powiedzia\'b3 Travis.\par
- Cholera, ja bym tak zrobi\'b3.\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie, twoja siostra w og\'f3le si\'ea tym nie przejmie.\par
Adam pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Dobrze j\'b9 znasz, Harrison.\par
- Zbiera si\'ea na bun\'ea - zauwa\'bfy\'b3 Douglas.\par
- Czy s\'b3ysza\'b3e\'9c piorun? - spyta\'b3 Cole.\par
- Cholera jasna. MacHugh nienawidzi piorun\'f3w.\par
Bracia roze\'9cmiali si\'ea.\par
- On nienawidzi wszystkiego - stwierdzi\'b3 Travis.\par
- Na pewno lubi Adama - powiedzia\'b3 Douglas. - Co zrobi\'b3e\'9c, \'bfe po\par
dzisiejszej przeja\'bfd\'bfce chodzi\'b3 za tob\'b9 jak piesek?\par
- Pos\'b3ucha\'b3em rad Hamsona i pochwali\'b3em go. Lubi s\'b3ucha\'e6, jaki z niego\par
dobry ko\'f1. Jeste\'9cmy bratnimi duszami, Douglas.\par
- Czy zaopiekujesz si\'ea nim, gdy odjad\'ea? - spyta\'b3 Adama Harrison.\par
- Nie zabierzesz go ze sob\'b9? - spyta\'b3 Douglas.\par
- Nie wytrzyma\'b3by podr\'f3\'bfy przez ocean.\par
- Niech zgadn\'ea - wtr\'b9ci\'b3 si\'ea Cole. - MacHugh nienawidzi wody?\par
Harrison spowa\'bfnia\'b3.\par
- Obiecaj mi co\'9c, Adamie. Niezale\'bfnie od tego, co by si\'ea sta\'b3o, nie\par
sprzedawaj go. Je\'9cli nie uda mi si\'ea wr\'f3ci\'e6, ty go zachowasz.\par
Adam zgodzi\'b3 si\'ea.\par
- Czy my\'9clisz, \'bfe wr\'f3cisz?\par
Zanim Harrison zd\'b9\'bfy\'b3 odpowiedzie\'e6, Travis zada\'b3 mu kolejne pytanie.\par
- Ci\'b9gle zamierzasz wyjecha\'e6 w przysz\'b3ym tygodniu?\par
- Nie - odpar\'b3 Harrison. - Postanowi\'b3em wyjecha\'e6 pojutrze.\par
- Dlaczego zmieni\'b3e\'9c zdanie? - dopytywa\'b3 si\'ea Cole.\par
- Mary Roses.\par
Zdawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe taka odpowied\'9f wystarczy. Douglas domaga\'b3 si\'ea jednak\par
szczeg\'f3\'b3\'f3w.\par
- Chcesz zmusi\'e6 nas do wcze\'9cniejszego poinformowania jej? To nasza\par
sprawa, nie twoja. Czemu nie mo\'bfesz d\'b3u\'bfej zaczeka\'e6?\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe powinien nied\'b3ugo wyjecha\'e6 - wtr\'b9ci\'b3 si\'ea Travis. - Zaczy-\par
nam mie\'e6 dosy\'e6 ganiania za Mary Roses. B\'eadzie bezpieczniejsza, gdy on\par
wyjedzie.\par
- Pozw\'f3lcie mu powiedzie\'e6, dlaczego przesun\'b9\'b3 termin wyjazdu - nalega\'b3\par
Douglas.\par
Harrison postanowi\'b3 by\'e6 szczery.\par
- To proste, panowie. Doszed\'b3em do kresu mojej wytrzyma\'b3o\'9cci. Nie mog\'ea\par
by\'e6 z ni\'b9 w tym samym pokoju i nie...\par
- Nie musisz wnika\'e6 w szczeg\'f3\'b3y - stwierdzi\'b3 pospiesznie Cole. - Rozu-\par
miemy, o co ci chodzi.\par
- To obrzydliwe - powiedzia\'b3 pod nosem Travis, gdy\'bf dotyczy\'b3o to jego\par
siostry.\par
- S\'b3yszycie? Znowu - powiedzia\'b3 Douglas\par
- Znowu co? - spyta\'b3 Travis.\par
- Piorun - wyja\'9cni\'b3 Douglas. - Odg\'b3os dobiega z kuchni.\par
- O czym, do diab\'b3a, m\'f3wisz? - spyta\'b3 Cole.\par
Douglas nie musia\'b3 niczego t\'b3umaczy\'e6. Mary Roses krzykn\'ea\'b3a, by Harrison\par
przyszed\'b3 do kuchni. Eleanor r\'f3wnie g\'b3o\'9cno zawo\'b3a\'b3a Cole'a.\par
Dwaj m\'ea\'bfczy\'9fni spojrzeli na siebie.\par
- Chyba dogada\'b3y si\'ea w pewnej kwestii - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Chyba? - spyta\'b3 ch\'b3odno Harrison.\par
Cole nie mia\'b3 ochoty si\'ea ruszy\'e6. Harrison od\'b3o\'bfy\'b3 serwetk\'ea i z niepewnym\par
wyrazem twarzy wsta\'b3.\par
- Masz zamiar tam p\'f3j\'9c\'e6? - spyta\'b3 Travis.\par
- Oczywi\'9ccie - odpar\'b3 Harrison.\par
- Po co, u diab\'b3a?\par
- By go z\'b3apa\'e6 - powiedzia\'b3 Harrison. - Wstawaj, Cole. Idziesz ze mn\'b9.\par
- Cole rzuci\'b3 w Travisa serwetk\'b9 i poszed\'b3 za Harrisonem do kuchni. Mary\par
Roses odezwa\'b3a si\'ea pierwsza.\par
- Jak mog\'b3e\'9c by\'e6 tak okrutny? To by\'b3o paskudne i nieludzkie z twojej\par
strony wyrzuci\'e6 j\'b9 w samym \'9crodku pustkowia. O czym wtedy my\'9cla\'b3e\'9c?\par
Harrison nie mia\'b3 nawet czasu si\'ea broni\'e6. Eleanor z po\'9cpiechem przysun\'ea\'b3a\par
si\'ea do Mary Roses i podobnie jak ona przyj\'ea\'b3a bojow\'b9 postaw\'ea, z r\'eakami\par
skrzy\'bfowanymi na piersi.\par
- Mam p\'eacherze na stopach, kt\'f3re, na Boga, krwawi\'b3y. Czy Cole bra\'b3\par
w tym udzia\'b3? Na pewno to zrobi\'b3, prawda?\par
Spojrza\'b3a z nienawi\'9cci\'b9 na brata Mary Roses:\par
- Nigdy, ale to nigdy ci nie przebacz\'ea.\par
- Wy dwaj zostawili\'9ccie j\'b9 sam\'b9. B\'f3g raczy wiedzie\'e6, co mog\'b3o si\'ea jej\par
przydarzy\'e6. W g\'f3rach mieszkaj\'b9 dzikie zwierz\'eata. Zapomnieli\'9ccie o nich?\par
Eleanor mog\'b3a... mia\'b3a\'9c sw\'f3j rewolwer? - spyta\'b3a przyjaci\'f3\'b3k\'ea.\par
- Nie mia\'b3am. - Potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9. - Gdybym mia\'b3a bro\'f1, to zastrzeli\'b3a-\par
bym Harrisona.\par
- Jakby\'9c si\'ea czu\'b3, gdyby co\'9c strasznego mi si\'ea przydarzy\'b3o? - spyta\'b3a Cole'a\par
Eleanor.\par
Cole podszed\'b3 do sto\'b3u kuchennego i opar\'b3 si\'ea o niego.\par
- Nic ci si\'ea nie sta\'b3o. - M\'f3wi\'b3 g\'b3osem pe\'b3nym rozs\'b9dku i spokoju.\par
- Nigdy nie by\'b3o \'bfadnego g\'b3osowania! - krzykn\'ea\'b3a Eleanor. - By\'b3am mi\'b3a,\par
nie wiadomo po co. Zrobi\'b3am nawet ciasteczka, do cholery!\par
Cole wzruszy\'b3 ramionami.\par
- By\'b3y bardzo dobre - powiedzia\'b3. - Bycie mi\'b3ym nie zabija, wi\'eac nie\par
udawaj, \'bfe to co\'9c strasznego.\par
- Ca\'b3y czas kto\'9c jej pilnowa\'b3. - G\'b3os Harrisona by\'b3 r\'f3wnie rozs\'b9dny.\par
- Kto taki? - spyta\'b3a Mary Roses.\par
- Najpierw Dooley, potem zmieni\'b3 go Duch, a na samym ko\'f1cu Henry -\par
wyja\'9cni\'b3 Cole.\par
- Duch? Dobry Bo\'bfe, tylko nie Duch. Czy on wtedy pi\'b3?\par
- Tak - odpar\'b3a Eleanor. - By\'b3 najwyra\'9fniej odurzony.\par
- Jaki? - spyta\'b3 Cole.\par
- Pijany - wyt\'b3umaczy\'b3a. - Nie m\'f3g\'b3by mi pom\'f3c, gdyby co\'9c si\'ea sta\'b3o.\par
- Nie mo\'bfesz by\'e6 tego pewna - zauwa\'bfy\'b3 Cole.\par
- Na Boga, my\'9cla\'b3, \'bfe jestem anio\'b3em.\par
- Wi\'eac by\'b3 pijany. - Cole wybuchn\'b9\'b3 \'9cmiechem. Bardziej zdyscyplinowany\par
Harrison pozwoli\'b3 sobie jedynie na ma\'b3y u\'9cmiech.\par
Eleanor pragn\'ea\'b3a, by Cole przyzna\'b3, \'bfe op\'b3akiwa\'b3by j\'b9, gdyby wtedy\par
zgin\'ea\'b3a. Wiedzia\'b3a, \'bfe zachowuje si\'ea melodramatycznie, ale si\'ea tym nie\par
przejmowa\'b3a. Przecie\'bf j\'b9 poca\'b3owa\'b3. Musia\'b3 co\'9c do niej czu\'e6. Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe\par
by\'b3oby cudownie, gdyby o tym powiedzia\'b3.\par
- Co by\'9c zrobi\'b3, gdybym zgin\'ea\'b3a?\par
- Nic takiego si\'ea nie sta\'b3o. Ale nie\'9fle wygl\'b9dasz, gdy zarumieni\'b9 ci si\'ea\par
policzki.\par
- Odpowiedz na pytanie - nalega\'b3a Eleanor.\par
- Dobrze, odpowiem. Pewnie bym ci\'ea pochowa\'b3.\par
- Pochowa\'b3by\'9c mnie.\par
Nie wygl\'b9da\'b3a na zadowolon\'b9. Uzna\'b3, \'bfe nie takiej odpowiedzi od niego\par
oczekiwa\'b3a.\par
- Wybra\'b3bym naprawd\'ea \'b3adne miejsce.\par
Harrison obj\'b9\'b3 ramieniem Mary Roses.\par
- Zrobi\'b3bym dla ciebie to samo - obieca\'b3.\par
Po jego oczach pozna\'b3a, \'bfe w g\'b3\'eabi serca \'9cmieje si\'ea.\par
- Jak ty o mnie dbasz - szepn\'ea\'b3a.\par
Eleanor przysun\'ea\'b3a si\'ea do Cole'a.\par
- Co by\'9c potem zrobi\'b3?\par
- Nie musisz tak podnosi\'e6 g\'b3osu. P\'eaka mi od tego g\'b3owa.\par
- Przepraszam - dopiero po chwili zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe przeprasza. -\par
Prosz\'ea, powiedz mi, co by\'9c zrobi\'b3 po pochowaniu mnie w \'b3adnym miejscu.\par
Cole uda\'b3, \'bfe nad tym rozmy\'9cla.\par
- C\'f3\'bf, musia\'b3bym wykopa\'e6 dla ciebie g\'b3\'eaboki gr\'f3b, by nie dobra\'b3y si\'ea do\par
ciebie zwierz\'eata. A o tej porze roku jest dosy\'e6 gor\'b9co - powiedzia\'b3.\par
- Tak - przyzna\'b3a mu racj\'ea. - Jest bardzo gor\'b9co.\par
- Pewnie wr\'f3ci\'b3bym do domu i powiedzia\'b3 o wszystkim Mary Roses.\par
By\'b3oby jej chyba dosy\'e6 smutno, prawda, Harrison?\par
- Pewnie, \'bfe tak - zgodzi\'b3 si\'ea Harrison.\par
Zar\'f3wno Eleanor, jak i Mary Roses nie by\'b3y w stanie ju\'bf si\'ea gniewa\'e6.\par
Chcia\'b3o im si\'ea \'9cmia\'e6, gdy s\'b3ysza\'b3y, jak Cole gada i gada, cedz\'b9c s\'b3owa jak\par
rasowy kowboj.\par
- Co by\'9c zrobi\'b3 dalej? - spyta\'b3a Eleanor.\par
- Strzeli\'b3bym chyba sobie piwo.\par
Obr\'f3ci\'b3a si\'ea na pi\'eacie i wysz\'b3a z kuchni. Wiedzia\'b3a, \'bfe zaraz si\'ea u\'9cmiechnie,\par
a nie chcia\'b3a, by Cole to widzia\'b3.\par
Dogoni\'b3 j\'b9 w korytarzu w momencie, gdy chcia\'b3a popchn\'b9\'e6 wahad\'b3owe\par
drzwi do jadalni.\par
Schwyci\'b3 j\'b9 w pasie i zmusi\'b3, by si\'ea odwr\'f3ci\'b3a.\par
- Czego w\'b3a\'9cciwie spodziewa\'b3a\'9c si\'ea, \'bfe powiem?\par
- Mia\'b3am nadziej\'ea, \'bfe przynajmniej przyznasz, \'bfe by\'b3oby ci smutno. Nie\par
spodziewa\'b3abym si\'ea nigdy po takim m\'ea\'bfczy\'9fnie jak ty, by jakkolwiek okaza\'b3\par
swoj\'b9 \'bfa\'b3ob\'ea.\par
- Pewnie, \'bfe by\'b3bym w \'bfa\'b3obie.\par
- Wcale nie jest ci przykro, \'bfe mnie ok\'b3ama\'b3e\'9c?\par
-Nie.\par
- Dlaczego?\par
- Bo by\'b3a\'9c prawdziw\'b9 drzazg\'b9 w ty\'b3ku, Eleanor. Bardziej ci\'ea lubi\'ea tak\'b9,\par
jaka jeste\'9c teraz. Jeste\'9c o wiele sympatyczniejsza, gdy nie wrzeszczysz ca\'b3y\par
czas. Poza tym zdo\'b3a\'b3em ci\'ea poca\'b3owa\'e6, co nie by\'b3oby mo\'bfliwe, gdyby Harrison\par
nie porzuci\'b3 ci\'ea w g\'f3rach. Tak na marginesie, to by\'b3 w ca\'b3o\'9cci jego plan.\par
Chcesz, bym zn\'f3w ci\'ea poca\'b3owa\'b3?\par
- Owszem.\par
R\'eaka Cole'a przesun\'ea\'b3a si\'ea w stron\'ea jej szyi, po czym gwa\'b3townie przy-\par
ci\'b9gn\'b9\'b3 Eleanor do siebie.\par
- Pali si\'ea w tobie ogie\'f1, Ellie. Powodujesz, \'bfe m\'ea\'bfczyzna chce zbli\'bfy\'e6 si\'ea do\par
ciep\'b3a, by\'e6 naprawd\'ea blisko. Przez ca\'b3y tydzie\'f1 pragn\'b9\'b3em ci\'ea ponownie poca\'b3owa\'e6.\par
- Cole? - szepn\'ea\'b3a sennym g\'b3osem.\par
-Tak?\par
- Czy m\'f3g\'b3by\'9c si\'ea ju\'bf do tego zabra\'e6?\par
\'8cmia\'b3 si\'ea, gdy ich usta si\'ea zetkn\'ea\'b3y. Jeden poca\'b3unek nie wystarczy\'b3 - Cole\par
uzna\'b3, \'bfe pragnie wi\'eacej. Zupe\'b3nie przy tym zapomnia\'b3, \'bfe zostawi\'b3 w kuchni\par
Mary Roses z m\'ea\'bfczyzn\'b9, kt\'f3ry pragnie j\'b9 uwie\'9c\'e6.\par
Jego siostra by\'b3a wdzi\'eaczna za chwil\'ea odosobnienia. Chcia\'b3a porozmawia\'e6\par
z Harrisonem i dowiedzie\'e6 si\'ea, czemu jej unika. Co\'9c by\'b3o nie tak i nie chcia\'b3a\par
si\'ea ju\'bf d\'b3u\'bfej tym martwi\'e6.\par
Gdy Cole opu\'9cci\'b3 pok\'f3j, Harrison podszed\'b3 do tylnych drzwi i zacz\'b9\'b3\par
patrze\'e6 w ciemno\'9c\'e6.\par
Ch\'b3odny powiew wpada\'b3 przez siatkowe drzwi.\par
- Na co tak patrzysz? - spyta\'b3a.\par
- Na raj.\par
Odwr\'f3ciwszy si\'ea odkry\'b3, \'bfe Mary Roses stoi tu\'bf obok. Nie m\'f3wi\'b9c ani\par
s\'b3owa, wzi\'b9\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea, odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i wyszed\'b3 na dw\'f3r.\par
Pos\'b3usznie posz\'b3a za nim. Spodziewa\'b3a si\'ea, \'bfe zatrzyma si\'ea na werandzie,\par
ale on zszed\'b3 po schodach i poszed\'b3 dalej poprzez podw\'f3rze. Stawia\'b3 d\'b3ugie\par
kroki, jakby dok\'b9d\'9c zmierza\'b3. Chcia\'b3 oddali\'e6 si\'ea od jej braci, by m\'f3c w spokoju\par
porozmawia\'e6. Pu\'9cci\'b3 jej d\'b3o\'f1 w po\'b3owie podw\'f3rza i podszed\'b3 do corralu. Stan\'b9\'b3\par
ze skrzy\'bfowanymi ramionami, plecami oparty o drewniany p\'b3ot.\par
Sta\'b3a jakie\'9c trzy metry od niego. Chcia\'b3a podbiec, obj\'b9\'e6 ramionami i mocno\par
si\'ea do niego przytuli\'e6. Nie ruszy\'b3a si\'ea jednak, czekaj\'b9c, by pokaza\'b3, \'bfe chce,\par
by si\'ea zbli\'bfy\'b3a.\par
Zdawa\'b3 si\'ea usatysfakcjonowany patrzeniem. Jego badawcze spojrzenie jej\par
nie przeszkadza\'b3o. Oczy Hamsona przepe\'b3nia\'b3o ciep\'b3o. W spojrzeniu mia\'b3 tyle\par
dobroci, \'bfe poczu\'b3a si\'ea, jakby ju\'bf j\'b9 g\'b3aska\'b3. Instynktownie zbli\'bfy\'b3a si\'ea do\par
niego, ci\'b9gle patrz\'b9c mu w oczy. Nawet nie pr\'f3bowa\'b3a broni\'e6 si\'ea przed reakcj\'b9\par
w\'b3asnego cia\'b3a. Czu\'b3a, \'bfe brakuje jej tchu, cho\'e6 nawet jej nie dotkn\'b9\'b3. Zrobi\'b3o\par
jej si\'ea gor\'b9co i niecierpliwi\'b3a si\'ea z t\'easknoty.\par
T\'easkni\'b3a za jego obj\'eaciem. Zastanawia\'b3a si\'ea, czy Harrison zdaje sobie\par
spraw\'ea, jak bardzo zmieni\'b3 si\'ea od czasu przyjazdu do Montany. Pojawi\'b3o si\'ea\par
w nim co\'9c dzikiego, szorstko\'9c\'e6, kt\'f3rej wcze\'9cniej nie zauwa\'bfy\'b3a. Zawsze by\'b3\par
umi\'ea\'9cniony i wysoki, ale teraz nabra\'b3 cech herkulesowych. Opali\'b3 si\'ea na\par
ciemniejszy br\'b9zowy kolor. Cho\'e6 by\'b3o to niemo\'bfliwe, jego oczy te\'bf zdawa\'b3y\par
si\'ea ciemniejsze, a o wiele d\'b3u\'bfsze w\'b3osy si\'eaga\'b3y ju\'bf ramion. By\'b3y r\'f3wnie\par
ciemne, jak kiedy\'9c, lecz w \'9cwietle ksi\'ea\'bfyca wydawa\'b3y si\'ea przeplecione z\'b3otymi\par
pasmami.\par
Im d\'b3u\'bfej na niego patrzy\'b3a, tym trudniej by\'b3o jej z\'b3apa\'e6 oddech.\par
Harrison zauwa\'bfy\'b3 niewielk\'b9 zmian\'ea, jaka w niej zasz\'b3a. Jej oczy nabra\'b3y\par
ciemnob\'b3\'eakitnej barwy, a na twarzy pojawi\'b3 si\'ea wyraz oszo\'b3omienia. Cholernie\par
go podnieca\'b3a.\par
Rozumia\'b3, co si\'ea z ni\'b9 dzieje. Jej oczy zawsze nabiera\'b3y tego koloru, gdy\par
j\'b9 ca\'b3owa\'b3. Wtedy przyczyn\'b9 by\'b3a nami\'eatno\'9c\'e6, ale jaki by\'b3 pow\'f3d tym razem?\par
S\'b9dzi\'b3, \'bfe wie, ale zamierza\'b3 us\'b3ysze\'e6 to od niej samej.\par
- O czym my\'9clisz? - powiedzia\'b3 niskim g\'b3osem, z twardym szkockim\par
akcentem.\par
- My\'9cl\'ea o tym, \'bfe jeste\'9c pi\'eakny - szepn\'ea\'b3a. - Wiesz przecie\'bf, \'bfe jeste\'9c.\par
Ju\'bf gdy pierwszy raz ci\'ea spotka\'b3am, uwa\'bfa\'b3am, \'bfe jeste\'9c przystojny, ale teraz\par
brak mi tchu, gdy tylko na ciebie spojrz\'ea.\par
Nie mog\'b3a uwierzy\'e6, \'bfe odwa\'bfy\'b3a si\'ea to powiedzie\'e6, bior\'b9c pod uwag\'ea, \'bfe\par
ca\'b3y tydzie\'f1 jej unika\'b3.\par
- Zastanawia\'b3am si\'ea te\'bf, czemu mnie unikasz. Czy ci si\'ea znudzi\'b3am?\par
Pytanie zaskoczy\'b3o Harrisona. Nie m\'f3g\'b3 zrozumie\'e6, jak co\'9c tak niemo\'bfli-\par
wego mog\'b3o przyj\'9c\'e6 jej do g\'b3owy.\par
- Nigdy mi si\'ea nie znudzisz. My\'9cl\'ea o tobie od momentu, gdy si\'ea budz\'ea,\par
a\'bf do chwili, gdy zasypiam. Do diab\'b3a, jeste\'9c nawet w moich snach.\par
- Naprawd\'ea? - westchn\'ea\'b3a.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe tak.\par
Jego g\'b3os sta\'b3 si\'ea pieszczotliwy. Zrobi\'b3a krok w jego stron\'ea.\par
- Mog\'ea si\'ea za\'b3o\'bfy\'e6, \'bfe my\'9climy o tym samym. - Na przyk\'b3ad o ca\'b3owaniu,\par
obejmowaniu si\'ea i wyjawianiu sobie najg\'b3\'eabszych tajemnic i sn\'f3w, doda\'b3a\par
w my\'9clach.\par
\'8cmiech Harrisona by\'b3 pe\'b3en ironii.\par
- W\'b9tpi\'ea. Chyba nie wiesz zbyt wiele o m\'ea\'bfczyznach.\par
- Zdawa\'b3o mi si\'ea, \'bfe wiem. Mam czterech braci i najcz\'ea\'9cciej umiem\par
przewidzie\'e6, co maj\'b9 na my\'9cli.\par
- Tak s\'b9dzisz? Chcesz wi\'eac wiedzie\'e6, o czym teraz my\'9cl\'ea?\par
Pokiwa\'b3a wolno g\'b3ow\'b9, po czym zrobi\'b3a krok w jego stron\'ea.\par
- Owszem. Jestem bardzo ciekawa.\par
- My\'9cl\'ea o tym, jaka b\'eadziesz gor\'b9ca, gdy b\'ead\'ea si\'ea z tob\'b9 kocha\'e6. Wyob-\par
ra\'bfam sobie ciebie le\'bf\'b9c\'b9 na moim \'b3\'f3\'bfku. Widz\'ea twoj\'b9 jedwabist\'b9, z\'b3ot\'b9 sk\'f3r\'ea,\par
twoje w\'b3osy dziko rozrzucone, twoje usta nabrzmia\'b3e i p\'b9sowe od moich\par
poca\'b3unk\'f3w. Oczy b\'eadziesz mia\'b3a r\'f3wnie niebieskie, jak teraz. My\'9cl\'ea te\'bf\par
o cichym odg\'b3osie dobiegaj\'b9cym z twojego gard\'b3a, kt\'f3ry doprowadza mnie do\par
szale\'f1stwa. Co\'9c we mnie wtedy twardnieje i pragn\'ea znale\'9f\'e6 si\'ea w tobie. My\'9cl\'ea\par
o tym, jak dzika i szalona b\'eadzie nasza mi\'b3o\'9c\'e6, jak b\'eadziesz paznokciami\par
wbija\'e6 si\'ea w moje plecy, gdy b\'eadziemy z\'b3\'b9czeni, a ja b\'ead\'ea pulsowa\'b3 w tobie,\par
i jak b\'eadziesz wilgotna i napi\'eata. Mniej wi\'eacej o tym my\'9cla\'b3em.\par
Wydawa\'b3o si\'ea, \'bfe nie mo\'bfe z\'b3apa\'e6 tchu. By\'b3a zdumiona, \'bfe jeszcze trzyma\par
si\'ea na nogach. Czu\'b3a si\'ea s\'b3abo po wizjach erotycznych, kt\'f3re przed ni\'b9\par
roztoczy\'b3.\par
On jednak nie sko\'f1czy\'b3. Powoli rozpl\'f3t\'b3 r\'eace i powiedzia\'b3:\par
- Nie b\'ead\'ea \'b3agodny, gdy\'bf nie b\'eadziesz chcia\'b3a, abym taki by\'b3. Zrozum,\par
Mary Roses. Posi\'b9d\'ea ci\'ea wiele, bardzo wiele razy. Chcesz, \'bfebym m\'f3wi\'b3 dalej?\par
Nie by\'b3a w stanie odpowiedzie\'e6. Czu\'b3a si\'ea tak, jakby j\'b9 podpali\'b3. Jej twarz\par
p\'b3on\'ea\'b3a, nagle zapragn\'ea\'b3a wachlarza lub szklanki lodowatej wody\par
Opu\'9cci\'b3a g\'b3ow\'ea, by nie widzia\'b3, jak si\'ea czerwieni. Pomy\'9cla\'b3by, \'bfe si\'ea\par
zawstydzi\'b3a. Ona tymczasem ani troch\'ea si\'ea nie wstydzi\'b3a, co kompletnie j\'b9\par
zaskoczy\'b3o.\par
Harrison potrafi\'b3 m\'f3wi\'e6. By\'b3 bezceremonialny i otwarty wobec niej, wi\'eac\par
i ona powinna by\'e6 szczera. Nie mia\'b3a zamiaru udawa\'e6, \'bfe nie podoba\'b3o jej si\'ea\par
to, co powiedzia\'b3. Pomy\'9cla\'b3a sobie, \'bfe prawdziwa dama, b\'ead\'b9c na jej miejscu,\par
odwr\'f3ci\'b3aby si\'ea i uciek\'b3a do domu. Mo\'bfe dlatego Harrison jej nie trzyma\'b3.\par
Dawa\'b3 jej swobod\'ea wyboru, czy chce zachowywa\'e6 si\'ea, jak nale\'bfy, czy nie. To,\par
co m\'f3wi\'b3, by\'b3o s\'b3owami kochanka. Nale\'bfa\'b3o je przyj\'b9\'e6, a nie wy\'9cmiewa\'e6 si\'ea\par
z nich - wi\'eac w\'b3a\'9cnie to zrobi\'b3a.\par
Spojrza\'b3a mu prosto w oczy i szepn\'ea\'b3a:\par
- Mniej wi\'eacej o tym samym my\'9cla\'b3am.\par
Wydawa\'b3 si\'ea zadowolony. Szybko zmniejszy\'b3a dziel\'b9cy ich dystans. Stan\'ea\'b3a\par
mi\'eadzy jego stopami, obj\'ea\'b3a go w pasie i opar\'b3a si\'ea o niego.\par
- W moich snach i my\'9clach mam jednak na sobie ubranie. Co mam na\par
sobie w twoich? - spyta\'b3a.\par
- Mnie.\par
To jedno s\'b3owo wype\'b3ni\'b3o jej g\'b3ow\'ea r\'f3\'bfnorakimi erotycznymi wizjami.\par
Zabrak\'b3o jej tchu, gdy my\'9cla\'b3a o nich dwojgu razem w \'b3\'f3\'bfku, bez skrawka\par
ubrania.\par
- Gdy m\'f3wisz takie rzeczy... robi mi si\'ea...\par
- Gor\'b9co?\par
- Tak - szepn\'ea\'b3a. - Gor\'b9co w ca\'b3ym ciele. Jestem bezwstydna m\'f3wi\'b9c\par
o tym. Nie s\'b9dz\'ea, bym si\'ea tak zachowywa\'b3a, gdyby jaki\'9c inny m\'ea\'bfczyzna\par
m\'f3wi\'b3 takie rzeczy.\par
- Mam nadziej\'ea, \'bfe nie.\par
- Przy tobie czuj\'ea si\'ea pi\'eakna - westchn\'ea\'b3a wzruszona.\par
- Jeste\'9c pi\'eakna - powiedzia\'b3. - A nie bezwstydna. By\'b3a\'9c wobec mnie\par
szczera, cho\'e6 nieprawd\'b9 by\'b3o to, co m\'f3wi\'b3a\'9c o my\'9clach i snach.\par
- Sk\'b9d wiesz? - Bo\'bfe, jak uwielbia\'b3a szorstko\'9c\'e6 w jego g\'b3osie, kt\'f3ra\par
budzi\'b3a dreszcze w jej ciele.\par
- Nie masz do\'9cwiadczenia, na kt\'f3rym mog\'b3aby\'9c oprze\'e6 takie my\'9cli. Nawet\par
nie wiesz, jak wspaniale b\'eadzie nam we dwoje.\par
Odchyli\'b3a si\'ea, by spojrze\'e6 mu w oczy\par
- A jakie\'bf to do\'9cwiadczenie ty mia\'b3e\'9c?\par
- Wystarczaj\'b9ce.\par
Nie mia\'b3 zamiaru rozwija\'e6 tego tematu, a ona postanowi\'b3a si\'ea nie dopyty-\par
wa\'e6. Jego dawne wyczyny si\'ea nie liczy\'b3y, gdy\'bf tera\'9fniejszo\'9c\'e6 nale\'bfa\'b3a do niej.\par
Poza tym na sam\'b9 my\'9cl o Harrisonie kochaj\'b9cym si\'ea z inn\'b9 kobiet\'b9 odczuwa\'b3a\par
ostry b\'f3l zazdro\'9cci.\par
- Boli mnie, gdy my\'9cl\'ea o tobie z inn\'b9 kobiet\'b9.\par
- Nie mog\'ea zmieni\'e6 dla ciebie przesz\'b3o\'9cci. Nigdy nie kocha\'b3em kobiet,\par
kt\'f3re mi si\'ea oddawa\'b3y, tak samo zreszt\'b9, jak one mnie. Byli\'9cmy ze sob\'b9, gdy\'bf\par
pragn\'eali\'9cmy tego samego.\par
- Czego?\par
- Fizycznego spe\'b3nienia - odpowiedzia\'b3. - Nie jestem dumny z mojego\par
zachowania. Wykorzystywanie innych, tak jak to robi\'b3em, by\'b3o z\'b3ym czynem.\par
Musia\'b3em dorosn\'b9\'e6, \'bfeby to sobie u\'9cwiadomi\'e6.\par
Kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9, by wiedzia\'b3, \'bfe rozumie.\par
- Cole, Travis i Douglas nie ca\'b3kiem jeszcze doro\'9cli.\par
- Sk\'b9d wiesz?\par
- Wiem, bo cz\'easto je\'bfd\'bf\'b9 do Hammond.\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Wiesz o domu na skraju miasta?\par
- Tym z kobietami? Pewnie, ju\'bf od dawna. Adam wszystko mi wyt\'b3uma-\par
czy\'b3. Gdy powiedzia\'b3e\'9c mi ju\'bf, jak mo\'bfe by\'e6 z tob\'b9 w \'b3\'f3\'bfku, chyba zaczn\'ea\par
mie\'e6 takie same my\'9cli i sny, jak ty. Nie powiem jednak o nich Adamowi.\par
- Nie tyle jak mo\'bfe by\'e6, ale jak b\'eadzie. Mam zamiar ci\'ea mie\'e6, Mary Roses.\par
- Naprawd\'ea?\par
- Kocham ci\'ea, najdro\'bfsza.\par
Ogarn\'ea\'b3a j\'b9 niezwyk\'b3a rado\'9c\'e6. Jej oczy nape\'b3ni\'b3y si\'ea \'b3zami. Jedyne, czego\par
pragn\'ea\'b3a, to rzuci\'e6 si\'ea w jego ramiona i pozosta\'e6 w nich do ko\'f1ca \'bfycia. Nie\par
zdawa\'b3a sobie dot\'b9d sprawy, jak bardzo pragn\'ea\'b3a us\'b3ysze\'e6 te s\'b3owa.\par
Harrison nie pozwoli\'b3 si\'ea jej przytuli\'e6. Trzyma\'b3 j\'b9 za ramiona, kt\'f3re \'9ccisn\'b9\'b3\par
lekko, chc\'b9c, by zwr\'f3ci\'b3a na niego uwag\'ea i pos\'b3ucha\'b3a tego, co chcia\'b3 jej\par
wyja\'9cni\'e6.\par
- Chc\'ea, by\'9c mnie uwa\'bfnie pos\'b3ucha\'b3a. Kocham ci\'ea i b\'ead\'ea ci\'ea kocha\'b3 do\par
\'9cmierci. Chc\'ea sp\'eadzi\'e6 reszt\'ea mego \'bfycia opiekuj\'b9c si\'ea tob\'b9 i ciesz\'b9c si\'ea tob\'b9.\par
Wierz\'ea w ciebie i wiem, \'bfe gdy tw\'f3j gniew minie, zrozumiesz, \'bfe zostali\'9cmy\par
dla siebie stworzeni. Nie da si\'ea tego unikn\'b9\'e6. \'afaden inny m\'ea\'bfczyzna nie b\'eadzie\par
ci\'ea tak bardzo kocha\'b3. Chc\'ea, by\'9c o tym pami\'eata\'b3a, gdy b\'eadziesz mnie niena-\par
widzi\'e6. Nie zapomnij te\'bf, \'bfe nigdy, ale to nigdy nie chcia\'b3em ci\'ea zrani\'e6.\par
- Nie rozumiem, o co ci chodzi. Nie mog\'b3abym ci\'ea nienawidzi\'e6.\par
- Kochanie, b\'eadziesz mnie nienawidzi\'e6 - zapewni\'b3. - Szczerze chcia\'b3bym\par
zapobiec zgryzocie, kt\'f3ra ci\'ea czeka, ale nie mog\'ea tego uczyni\'e6. Ta sprawa nie\par
jest ju\'bf w moich r\'eakach.\par
Mroczne przewidywania ani troch\'ea jej nie przerazi\'b3y. Kocha\'b3 j\'b9 i tylko to\par
si\'ea dla niej liczy\'b3o.\par
- M\'f3wisz mi, \'bfe wierzysz we mnie, po czym zaprzeczasz sobie twierdz\'b9c,\par
\'bfe mog\'b3abym ci\'ea znienawidzi\'e6. Ufam ci o wiele bardziej ni\'bf ty mnie. Nic, co\par
zrobi\'b3e\'9c lub zrobisz, nie sk\'b3oni mnie do znienawidzenia ciebie. Kocham ci\'ea\par
bardziej, ni\'bf mi si\'ea to wydawa\'b3o mo\'bfliwe. Wraz z mi\'b3o\'9cci\'b9 mam do ciebie\par
ca\'b3kowite zaufanie. Nie poddaj\'ea si\'ea \'b3atwo. Gdy przyjd\'ea do twego \'b3\'f3\'bfka, to\par
zrobi\'ea to z mi\'b3o\'9cci\'b9 w sercu. Nie mam tak s\'b3abej woli, by kocha\'e6 ci\'ea w jednej\par
chwili i nienawidzi\'e6 w nast\'eapnej. Nie obchodz\'b9 mnie zgryzoty, kt\'f3re mnie\par
czekaj\'b9. Je\'9cli b\'eadziesz przy mnie, to wszystko znios\'ea.\par
Mocno \'9ccisn\'b9\'b3 jej ramiona.\par
- Dobrze si\'ea zastan\'f3w, zanim przysi\'eagniesz mi mi\'b3o\'9c\'e6. Zrozum i zapami\'ea-\par
taj ka\'bfde s\'b3owo, kt\'f3re mi powiedzia\'b3a\'9c, a potem id\'9f porozmawia\'e6 z bra\'e6mi.\par
Pos\'b3uchaj, co maj\'b9 do powiedzenia, zanim zn\'f3w wyznasz mi mi\'b3o\'9c\'e6.\par
Potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Nie musz\'ea z nimi rozmawia\'e6, dobrze wiem, co moje serce czuje. Nic,\par
co powiedz\'b9, nie zmieni moich uczu\'e6 do ciebie.\par
Hamsona poruszy\'b3a wiara, jak\'b9 w nim Mary Roses pok\'b3ada\'b3a.\par
- Kusisz mnie, bym zapomnia\'b3 o konsekwencjach. Po\'bf\'b9dam ci\'ea i wiem,\par
\'bfe nie mog\'ea ju\'bf d\'b3u\'bfej czeka\'e6. Nigdy ci\'ea jednak nie zmusz\'ea. Oddasz mi si\'ea\par
dobrowolnie. Nie \'9cmiej m\'f3wi\'e6, \'bfe mnie nie kochasz, gdy\'bf od tego momentu\par
b\'eadziesz nale\'bfe\'e6 do mnie. Nie pozwol\'ea ci zmieni\'e6 zdania.\par
Obj\'b9\'b3 d\'b3o\'f1mi jej twarz. Zgrubia\'b3a sk\'f3ra palc\'f3w, kt\'f3rymi jej dotyka\'b3,\par
w cudowny spos\'f3b podkre\'9cla\'b3a r\'f3\'bfnice mi\'eadzy nimi. Mary Roses rozkwita\'b3a\par
dzi\'eaki energii, kt\'f3r\'b9 promieniowa\'b3 Harrison, dzi\'eaki sile jego r\'b9k, twardo\'9cci\par
jego cia\'b3a, sposobowi, w jaki nad ni\'b9 g\'f3rowa\'b3. Nie czu\'b3a si\'ea gorsza z powodu\par
przewagi fizycznej, jak\'b9 mia\'b3 nad ni\'b9. Wychwala\'b3a pod niebiosa wszystkie\par
niezwyk\'b3e r\'f3\'bfnice mi\'eadzy nimi. By\'b3a mu r\'f3wna w tym wszystkim, co by\'b3o\par
dla nich najwa\'bfniejsze. R\'f3wna w umy\'9cle, r\'f3wna w sercu.\par
- Kocham ci\'ea, Mary Roses.\par
Czu\'b3o\'9c\'e6 w jego g\'b3osie \'9cwiadczy\'b3a o szczero\'9cci.\par
Potar\'b3 kciukiem usta Mary Roses, kt\'f3ra odczu\'b3a pieszczot\'ea w ca\'b3ym ciele.\par
- Masz wszystko, czego m\'f3g\'b3bym oczekiwa\'e6 od kobiety, a nawet wiele\par
wi\'eacej. Przyci\'b9gn\'ea\'b3a mnie twoja dobro\'e6, si\'b3a ducha i czyste serce. Wr\'f3\'e6 teraz\par
do domu, zanim zapomn\'ea o mojej obietnicy.\par
Jego r\'eace opad\'b3y. Dobrze rozumia\'b3a, czego od niej oczekiwa\'b3. Stworzy\'b3 jej\par
mo\'bfliwo\'9c\'e6 wycofania si\'ea, gdy\'bf chcia\'b3, by by\'b3a pewna. Z chwil\'b9 \'9clubowania\par
mu wierno\'9cci nie b\'eadzie ju\'bf odwrotu.\par
Rozumia\'b3a o wiele lepiej od Harrisona. By\'b3o za p\'f3\'9fno, gdy\'bf jej serce ju\'bf\par
wybra\'b3o.\par
- Kocham ci\'ea, Harrison.\par
Harrison zamar\'b3. Powt\'f3rzy\'b3a te s\'b3owa.\par
- Na Boga, Mary Roses, czy ty rozumiesz, \'bfe ja...\par
- Kocham ci\'ea.\par
Wzi\'b9\'b3 j\'b9 w ramiona. Obj\'b9\'b3 d\'b3o\'f1mi jej po\'9cladki, uni\'f3s\'b3 do g\'f3ry i przycisn\'b9\'b3\par
do siebie.\par
Owin\'ea\'b3a ramiona wok\'f3\'b3 jego szyi. Zacz\'ea\'b3a dr\'bfe\'e6 czuj\'b9c, jak otacza j\'b9 jego\par
si\'b3a i ciep\'b3o. Kocha\'b3a jego zapach i dotyk jego cia\'b3a. Drogi Bo\'bfe, czu\'b3a, \'bfe\par
zwariuje, je\'9cli Harrison jej zaraz nie poca\'b3uje.\par
Czeka\'b3 do chwili, gdy pragnienie sta\'b3o si\'ea silniejsze, i wtedy pochyli\'b3 si\'ea\par
i zacz\'b9\'b3 nami\'eatnie ca\'b3owa\'e6. Dotkn\'b9\'b3 j\'eazykiem jej warg, po czym wnikn\'b9\'b3\par
g\'b3\'eabiej, by z\'b3\'b9czy\'e6 si\'ea z jej j\'eazykiem.\par
Smak jej ust by\'b3 odurzaj\'b9cy. Harrison by\'b3 coraz bardziej zach\'b3anny,\par
pochyla\'b3 si\'ea nad ni\'b9 raz za razem, a\'bf w ko\'f1cu w Mary Roses wybuchn\'ea\'b3o\par
tak\'bfe pulsuj\'b9ce pragnienie. Istnia\'b3a tylko Mary Roses, nami\'eatno\'9c\'e6 jego \'bfycia,\par
jego mi\'b3o\'9c\'e6 na wieki. Zanurzy\'b3 si\'ea w jej delikatne cia\'b3o i zda\'b3o mu si\'ea, \'bfe\par
dotar\'b3 do nieba.\par
Jego usta, zach\'eacane jej nami\'eatn\'b9 reakcj\'b9, coraz gwa\'b3towniej sk\'b3ada\'b3y\par
wilgotne i gor\'b9ce poca\'b3unki.\par
Zdawa\'b3o si\'ea, \'bfe Mary Roses nigdy nie b\'eadzie mia\'b3a dosy\'e6. Chcia\'b3a dotyka\'e6\par
i g\'b3aska\'e6 ca\'b3e jego cia\'b3o. Tuli\'b3a udami jego pobudzony cz\'b3onek, instynktownie\par
si\'ea o niego ocieraj\'b9c.\par
Pokusa, by posun\'b9\'e6 si\'ea dalej, zaczyna\'b3a przys\'b3ania\'e6 wszelkie inne wzgl\'eady.\par
Harrison zda\'b3 sobie nagle spraw\'ea ze swojego i jej zagro\'bfenia. Musia\'b3 przesta\'e6,\par
je\'9cli nie chcia\'b3 na tym podw\'f3rzu odebra\'e6 jej dziewictwa. Bo\'bfe dopom\'f3\'bf, my\'9cl\par
ta ani troch\'ea go nie odrzuca\'b3a.\par
Gwa\'b3townie odsun\'b9\'b3 si\'ea od niej. Jego oddech by\'b3 chrapliwy i urywany.\par
Ka\'bfd\'b9 cz\'b9stk\'b9 swego cia\'b3a pragn\'b9\'b3 spe\'b3nienia. Przeszy\'b3y go dreszcze, gdy\par
spr\'f3bowa\'b3 opanowa\'e6 \'bf\'b9dz\'ea, kt\'f3ra wybucha\'b3a w jego ciele. Zaciskaj\'b9c szcz\'eaki\par
spr\'f3bowa\'b3 odsun\'b9\'e6 si\'ea od niej.\par
Poczu\'b3a si\'ea, jakby wyrwano jej kotwic\'ea. Si\'b3y opu\'9cci\'b3y j\'b9 i opad\'b3a na niego,\par
wstrz\'b9sana dreszczami pragnienia.\par
Chcia\'b3a, by ponownie j\'b9 obj\'b9\'b3 i trzyma\'b3 blisko siebie.\par
- Wracaj do domu.\par
Surowy ton rozkazu wyprowadzi\'b3 Mary Roses z mroku po\'bf\'b9dania.\par
Pr\'f3bowa\'b3a zrozumie\'e6 jego intencje.\par
- Do domu? Nie chc\'ea odchodzi\'e6. Prosz\'ea, poca\'b3uj mnie zn\'f3w. Kocham ci\'ea,\par
Harrison. Chc\'ea, by\'9c mnie obj\'b9\'b3.\par
- Wracaj do domu.\par
Nie prosi\'b3, by posz\'b3a, lecz jej to nakazywa\'b3. Odetchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko i powoli\par
odsun\'ea\'b3a od niego ramiona.\par
Nie rozumia\'b3a nag\'b3ej zmiany, jaka w nim zasz\'b3a. Czy\'bfby zachowa\'b3a si\'ea\par
\'9fle?\par
W obecnym stanie nie mog\'b3a niczego wymy\'9cli\'e6. Musia\'b3a zaczeka\'e6, a\'bf jej\par
serce przestanie bi\'e6 tak szale\'f1czo i b\'eadzie w stanie z\'b3apa\'e6 oddech. Wtedy\par
dopiero wszystko przemy\'9cli.\par
Harrison nie b\'eadzie jednak musia\'b3 prosi\'e6 jej ponownie, by go zostawi\'b3a.\par
Nawet w oszo\'b3omieniu dobrze rozumia\'b3a, co znaczy s\'b3owo \f1\'84nie".\par
Odwr\'f3ci\f0\'b3a si\'ea i posz\'b3a w stron\'ea domu. Z\'b3o\'9c\'e6 i frustracja dopad\'b3y j\'b9 dopiero\par
w po\'b3owie drogi.\par
Czy\'bf nie by\'b3o cholernie aroganckie z jego strony tak gwa\'b3townie j\'b9\par
odes\'b3a\'e6? Czy zabi\'b3oby go to, gdyby powiedzia\'b3 kobiecie, kt\'f3r\'b9 kocha, dlaczego\par
tak nagle przesta\'b3 j\'b9 ca\'b3owa\'e6?\par
Pomy\'9cla\'b3a sobie, \'bfe za ni\'b9 idzie.\par
- Miewasz humory zupe\'b3nie jak tw\'f3j ko\'f1 - mrukn\'ea\'b3a wystarczaj\'b9co g\'b3o\'9cno,\par
by us\'b3ysza\'b3.\par
Nie odpowiedzia\'b3 na jej zaczepk\'ea. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, chc\'b9c powt\'f3rzy\'e6 znie-\par
wag\'ea, i zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe nie m\'f3g\'b3 jej us\'b3ysze\'e6, gdy\'bf szed\'b3 w zupe\'b3nie\par
przeciwnym kierunku.\par
- Dok\'b9d idziesz? - zawo\'b3a\'b3a.\par
- Id\'ea spa\'e6.\par
By\'b3o ju\'bf p\'f3\'9fno, ale nie a\'bf tak bardzo.\par
- Nie wr\'f3cisz jeszcze do domu?\par
- Nie.\par
- W takim razie dobranoc.\par
Nic na to nie odpowiedzia\'b3. Zaczeka\'b3a jeszcze minut\'ea i w chwili, gdy\par
doszed\'b3 do wej\'9ccia do baraku, straci\'b3a cierpliwo\'9c\'e6.\par
- Dobranoc! - zawo\'b3a\'b3a. Dodaj\'b9c po cichu: - Do cholery.\par
Odwr\'f3ci\'b3 si\'ea w ko\'f1cu i spojrza\'b3 na ni\'b9.\par
- Mary Roses! - zawo\'b3a\'b3 g\'b3osem wystarczaj\'b9co silnym, by unie\'9c\'e6 j\'b9 do\par
g\'f3ry.\par
Rozbawi\'b3a j\'b9 ta \'9cmieszna, nieprawdopodobna my\'9cl.\par
- S\'b3ucham?\par
- Nie ka\'bf mi d\'b3ugo czeka\'e6.\par
4 maja 1867\par
Kochana Mamo Roses\par
Bardzo nas zasmuci\'b3! Tw\'f3j list. Chcieliby\'9cmy Ci zada\'e6 tysi\'b9ce pyta\'f1.\par
Dlaczego nie powiedzia\'b3a\'9c nam wcze\'9cniej, co robi Livonia? Nie chcemy, \'bfeby\'9c\par
martwi\'b3a si\'ea o wszystko sama. Jeste\'9cmy Twoj\'b9 rodzin\'b9 i nie powinna\'9c niczego\par
przed nami ukrywa\'e6.\par
Od jak dawna Livonia Ci\'ea szanta\'bfuje, \'bfeby zatrzyma\'e6 Ci\'ea przy sobie?\par
Dobrze wiemy i rozumiemy, jak bardzo musi .si\'ea ba\'e6. To straszne by\'e6 niewido-\par
mym, a to, \'bfe ma na g\'b3owie dw\'f3ch zapatrzonych w siebie syn\'f3w, kt\'f3rzy pr\'f3buj\'b9,\par
wszystko sprzeda\'e6, musi by\'e6 r\'f3wnie przera\'bfaj\'b9ce, ale. Mamo Roses, nic nie\par
mo\'bfe usprawiedliwi\'e6 tego, co robi Tobie.\par
Naprawd\'ea my\'9clisz, \'bfe powie swoim synom, \'bfe Adam zabi\'b3 ich ojca, czy\par
tylko chce Ci\'ea w ten spos\'f3b zastraszy\'e6? Czy\'bfby zapomnia\'b3a, \'bfe on tylko stara\'b3\par
si\'b9 ochroni\'e6 Ciebie i j\'b9 przed gniewem Twojego pana? Pomiatasz, ile razy j\'b9\par
bi\'b3? Livonia na pewno bardzo si\'ea nacierpia\'b3a, ale nawet jej najstraszniejsze\par
prze\'bfycia nie s\'b9 w stanie zmniejszy\'e6 jej winy i sprawi\'e6, \'bfe \'b3atwiej jest nam to\par
wszystko znie\'9c\'e6. Lincoln chcia\'b3, \'bfeby\'9c mog\'b3a cieszy\'e6 si\'ea wolno\'9cci\'b9 a tysi\'b9ce\par
m\'b3odych ludzi odda\'b3o za to \'bfycie w walce.\par
A teraz Mistress Livonia ponownie zrobi\'b3a z Ciebie niewolnic\'ea...\par
Niech B\'f3g zachowa nas w Swej opiece,\par
Tw\'f3j kochaj\'b9cy syn Douglas\par
Cole i Eleanor od d\'b3u\'bfszego czasu stali w korytarzu ca\'b3uj\'b9c si\'ea, przytu-\par
laj\'b9c i szepcz\'b9c czu\'b3e s\'b3\'f3wka. W ko\'f1cu przerwa\'b3 te mi\'b3e chwile, czuj\'b9c, \'bfe\par
traci kontrol\'ea nad sob\'b9. By\'b3 przyzwyczajony do tego, \'bfe dostawa\'b3 to, czego\par
chcia\'b3, ilekro\'e6 mia\'b3 na to ochot\'ea, lecz Eleanor nie by\'b3a taka jak inne kobiety,\par
kt\'f3re ca\'b3owa\'b3 i uwodzi\'b3. Wiedzia\'b3, \'bfe zanim mu si\'ea odda, b\'eadzie musia\'b3\par
zadeklarowa\'e6 powa\'bfne zamiary, a nie chcia\'b3, by sprawy zasz\'b3y a\'bf tak daleko.\par
Id\'b9c za ni\'b9 do jadalni, postanowi\'b3, \'bfe ju\'bf nigdy nie poca\'b3uje Eleanor.\par
Podsun\'b9\'b3 jej krzes\'b3o, po czym obszed\'b3 st\'f3\'b3, by zaj\'b9\'e6 miejsce naprzeciwko. Nie\par
zdawa\'b3 sobie sprawy, \'bfe bracia uwa\'bfnie go obserwuj\'b9. By\'b3 ca\'b3kowicie poch\'b3o-\par
ni\'eaty wyliczaniem w my\'9clach powod\'f3w, dla kt\'f3rych powinien trzyma\'e6 si\'ea jak\par
najdalej od tej rumieni\'b9cej si\'ea dziewczyny po drugiej stronie sto\'b3u.\par
- Czy ty przypadkiem o czym\'9c nie zapomnia\'b3e\'9c? - zapyta\'b3 brata Douglas.\par
Travis musia\'b3 tr\'b9ci\'e6 Cole'a \'b3okciem, by uzyska\'e6 odpowied\'9f.\par
- Na przyk\'b3ad o czym? - zareagowa\'b3 Cole.\par
- O swojej siostrze. Jest wci\'b9\'bf w kuchni z Hamsonem.\par
Cole chcia\'b3 wsta\'e6, lecz po chwili zmieni\'b3 zamiar.\par
- Mary Roses nie jest ju\'bf dzieckiem. Potrafi zadba\'e6 o siebie. Je\'9cli Harrison\par
chce zrezygnowa\'e6 ze swojej wolno\'9cci, to jego sprawa, nie moja.\par
- M\'f3wisz o wolno\'9cci Hamsona? - zapyta\'b3 Douglas, usi\'b3uj\'b9c powstrzyma\'e6\par
\'9cmiech. Zauwa\'bfy\'b3, \'bfe m\'f3wi\'b9c o Harrisonie, Cole patrzy\'b3 na Eleanor.\par
- Tak, o jego wolno\'9cci - mrukn\'b9\'b3 Cole. Jego zaci\'9cni\'eate szcz\'eaki wskazy-\par
wa\'b3y, \'bfe absolutnie nie ma ochoty na kontynuowanie tej rozmowy.\par
- Wydaje mi si\'ea, \'bfe Harrison ma na t\'ea spraw\'ea ca\'b3kiem inny pogl\'b9d - wtr\'b9ci\'b3\par
Travis.\par
Eleanor nie zauwa\'bfy\'b3a \'bfadnej zmiany w zachowaniu Cole'a. U\'9cmiechn\'ea\'b3a\par
si\'ea do niego i powiedzia\'b3a:\par
- Mary Roses jest bardzo zdolna. Tak uwa\'bfali wszyscy nauczyciele w naszej\par
szkole. Pomog\'b3a mi zda\'e6 t\'ea okropn\'b9 matematyk\'ea. Bez jej pomocy na pewno\par
nie da\'b3abym sobie rady.\par
Travis jeszcze przez d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea uwa\'bfnie przygl\'b9da\'b3 si\'ea Cole'owi, po\par
czym wsta\'b3 i poszed\'b3 do kuchni po Mary Roses. W tej chwili ani troch\'ea nie\par
cieszy\'b3y go zdolno\'9cci siostry. Zna\'b3 Hamsona i dobrze orientowa\'b3 si\'ea w jego\par
zamiarach. Cole m\'f3g\'b3 sobie popada\'e6 w marzycielskie nastroje, lecz on, Travis,\par
by\'b3 od tego jak najdalszy.\par
Zasta\'b3 siostr\'ea siedz\'b9c\'b9 przy stole kuchennym, wpatrzon\'b9 w przestrze\'f1.\par
Wydawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe jest lekko zarumieniona.\par
- Co si\'ea z tob\'b9 dzieje?\par
-Nic.\par
- Co\'9c musia\'b3o si\'ea sta\'e6. Wygl\'b9dasz tak tylko wtedy, kiedy jeste\'9c chora albo\par
z\'b3a. Zgad\'b3em?\par
- Nie.\par
- Gdzie jest Harrison?\par
- Poszed\'b3 spa\'e6.\par
Nie mia\'b3a zamiaru wtajemnicza\'e6 brata w szczeg\'f3\'b3y. Nie powiedzia\'b3a mu\par
wi\'eac, \'bfe Harrison mia\'b3 nadziej\'ea, i\'bf ona wkr\'f3tce do niego przyjdzie.\par
Nie ka\'bf mi czeka\'e6. Powiedzia\'b3 jej to przed zaledwie kilkoma minutami, po\par
tym jak niemal j\'b9 odepchn\'b9\'b3.\par
- Jeste\'9c z\'b3a?\par
- Nie!\par
- Nie musisz na mnie wrzeszcze\'e6. Powiedz, co ci\'ea gryzie. Mo\'bfe b\'ead\'ea m\'f3g\'b3\par
ci pom\'f3c.\par
Wiedzia\'b3a, \'bfe Travis nie przestanie jej zam\'eacza\'e6, dop\'f3ki nie zaspokoi swojej\par
ciekawo\'9cci. Musia\'b3a mu co\'9c powiedzie\'e6, nawet je\'9cli mia\'b3a to by\'e6 tylko cz\'ea\'9c\'e6\par
prawdy.\par
- Naprzykrza mi si\'ea pewien arogancki m\'ea\'bfczyzna. Mo\'bfesz co\'9c na to\par
poradzi\'e6?\par
Twarz Travisa rozja\'9cni\'b3 szeroki u\'9cmiech.\par
- To Harrison ci\'ea rozz\'b3o\'9cci\'b3.\par
- Daj spok\'f3j... Chc\'ea si\'ea nad czym\'9c zastanowi\'e6.\par
Travis przeszed\'b3 przez kuchni\'ea, by si\'eagn\'b9\'e6 po dzbanek do kawy.\par
- Czy on...\par
Nie wiedzia\'b3, jak zr\'eacznie sformu\'b3owa\'e6 pytanie, kt\'f3re zamierza\'b3 zada\'e6.\par
- Czy on co?\par
Wzruszy\'b3 ramionami z udan\'b9 oboj\'eatno\'9cci\'b9.\par
- Czy on zmusza ci\'ea do czego\'9c, czego nie chcesz?\par
- Nigdy nie uda\'b3oby mu si\'ea zmusi\'e6 mnie do czego\'9c, czego nie chc\'ea.\par
Travis pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Te\'bf tak s\'b9dzi\'b3em, ale chcia\'b3em us\'b3ysze\'e6 to od ciebie. Odpowiedz mi na\par
jeszcze jedno pytanie, a zaraz sobie p\'f3jd\'ea i b\'eadziesz mog\'b3a sama martwi\'e6 si\'ea\par
do woli.\par
- Wcale si\'ea nie martwi\'ea.\par
- Kochasz go?\par
- Tak, kocham.\par
- Jeste\'9c pewna?\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.                                               \\\par
- Tak. Jestem pewna. Mimo \'bfe jest gwa\'b3towny, despotyczny, arogancki\par
i uparty.\par
- A czego innego kobiety mog\'b9 si\'ea spodziewa\'e6 po m\'ea\'bfczyznach?\par
- Jest r\'f3wnie\'bf \'b3agodny, subtelny i czu\'b3y.\par
\'a3zy nabieg\'b3y jej do oczu. Travis spostrzeg\'b3 je natychmiast.\par
- I zamierzasz p\'b3aka\'e6 z tego powodu, Mary Roses?\par
- Nie, oczywi\'9ccie, \'bfe nie.\par
W ko\'f1cu zrozumia\'b3a, jak cudowne i g\'b3\'eabokie jest jego zaanga\'bfowanie. B\'eadzie\par
kocha\'b3 j\'b9 do ko\'f1ca \'bfycia. Powiedzia\'b3 jej to, wyjawi\'b3 swoje najg\'b3\'eabsze uczucia.\par
Westchn\'ea\'b3a ci\'ea\'bfko. \'a3za stoczy\'b3a si\'ea po jej policzku.\par
- Kocham Hamsona ju\'bf od dawna, Travis.\par
Powiedzia\'b3a to rozmarzonym g\'b3osem. Travis dozna\'b3 dziwnego uczucia\par
niesmaku.\par
- Bo\'bfe mi\'b3osierny, zaczynasz zachowywa\'e6 si\'ea jak typowa baba. Wiedzia-\par
\'b3em, czu\'b3em, co piszczy w trawie, ale mimo to nie by\'b3em przygotowany na\par
co\'9c takiego. Przesta\'f1, Mary Roses.\par
_ A c\'f3\'bf takiego w zachowaniu kobiet tak ci\'ea denerwuje?\par
- To, \'bfe najpierw si\'ea z\'b3oszcz\'b9, a po chwili u\'9cmiechaj\'b9, \'bfe potrafi\'b9 si\'ea d\'b9sa\'e6\par
i \'9cmia\'e6 jednocze\'9cnie, zupe\'b3nie jak ty teraz. Nigdy dot\'b9d taka nie by\'b3a\'9c,\par
siostrzyczko. To mi si\'ea wcale nie podoba.\par
Nie wiedzia\'b3a, czy powinna pr\'f3bowa\'e6 jako\'9c usprawiedliwi\'e6 swoj\'b9 hu\'9ctawk\'ea\par
nastroj\'f3w. Przygl\'b9daj\'b9c si\'ea jej, Travis zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe Mary Roses nie\par
jest ju\'bf ma\'b3\'b9 dziewczynk\'b9 z posiniaczonymi kolanami. Dojrza\'b3a, wydoro\'9cla\'b3a,\par
sta\'b3a si\'ea pi\'eakn\'b9 kobiet\'b9.\par
- Ale\'bf ty wyros\'b3a\'9c - wyszepta\'b3.\par
Jego s\'b3owa zdawa\'b3y si\'ea do niej nie dociera\'e6. Mia\'b3a tak wiele spraw do\par
przemy\'9clenia.\par
- Chcesz wiedzie\'e6, kiedy si\'ea w nim zakocha\'b3am? Dok\'b3adnie pami\'eatam t\'ea\par
chwil\'ea...\par
Przerwa\'b3 jej zniecierpliwionym tonem.\par
- Nie, nie chc\'ea tego wiedzie\'e6. M\'ea\'bfczy\'9fni nie interesuj\'b9 si\'ea takimi szcze-\par
g\'f3\'b3ami. Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, jestem twoim bratem! Wol\'ea tego nie wiedzie\'e6.\par
- Mi\'eadzy nami nie zasz\'b3o nic takiego, o czym nie mog\'b3abym ci powiedzie\'e6.\par
- Chwa\'b3a Bogu. Nie chc\'ea o tym s\'b3ysze\'e6, kiedy to si\'ea stanie. Dobrze, Mary\par
Roses?\par
Kiedy to si\'ea stanie? Mocno opar\'b3a si\'ea plecami o krzes\'b3o i spojrza\'b3a na brata.\par
- Co\'9c mi si\'ea wydaje, \'bfe jeste\'9c zbyt bezceremonialny - powiedzia\'b3a.\par
- Nie. Po prostu zawsze m\'f3wi\'ea to, co my\'9cl\'ea.\par
- To te\'bf - przyzna\'b3a. - Ale poza tym jeste\'9c tak samo bezczelny jak\par
Harrison.\par
Zby\'b3 t\'ea uwag\'ea milczeniem, poniewa\'bf wcale nie uwa\'bfa\'b3, \'bfeby bezczelno\'9c\'e6\par
by\'b3a czym\'9c nagannym, chocia\'bf w g\'b3osie siostry wyczuwa\'b3 nutk\'ea pot\'eapienia.\par
Uni\'f3s\'b3 dzbanek i skierowa\'b3 si\'ea do jadalni, lecz nagle zatrzyma\'b3 si\'ea i po-\par
nownie spojrza\'b3 na siostr\'ea.\par
- Gdyby on kiedykolwiek ci\'ea skrzywdzi\'b3, chc\'ea by\'e6 pierwszy, kt\'f3ry si\'ea\par
o tym dowie. Obiecujesz, \'bfe w razie czego natychmiast przyjdziesz do mnie\par
i mi powiesz?\par
- Obiecuj\'ea.\par
Kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 z wyra\'9fnym zadowoleniem.\par
- Kocham ci\'ea, dzieciaku.\par
- Ja te\'bf ci\'ea kocham. Lubisz Hamsona, prawda?\par
- Trudno go nie lubi\'e6. Nie podoba mi si\'ea tylko to, po co tu przyjecha\'b3.\par
Tobie te\'bf si\'ea to nie spodoba, kiedy ci o wszystkim opowiemy.\par
- Prawda, mamy porozmawia\'e6 - szepn\'ea\'b3a.\par
- Czy m\'f3wi\'b3 ci, \'bfe...\par
Przerwa\'b3a mu gwa\'b3townie.\par
- Powiedzia\'b3, \'bfe macie zamiar co\'9c mi powiedzie\'e6, ale nie m\'f3wi\'b3, o co\par
chodzi. Mo\'bfesz teraz powiedzie\'e6.\par
Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Poczekaj do jutrzejszego wieczora. I nie martw si\'ea o to. Dobrze?\par
- Travis, niezale\'bfnie od tego, co mi powiecie, i tak go nie znienawidz\'ea.\par
Czy macie nadziej\'ea, \'bfe tak si\'ea stanie?\par
Nie wyobra\'bfa\'b3 sobie, \'bfeby by\'b3a zdolna kogokolwiek nienawidzi\'e6. Jednak\'bfe\par
by\'b3 pewien, \'bfe prze\'bfyje szok, \'bfe ca\'b3y jej \'9cwiat legnie w gruzach. Czu\'b3, \'bfe\par
siostra niew\'b9tpliwie obwini o wszystko Hamsona. Tak samo zreszt\'b9 jak i on.\par
- Nie, nie znienawidzisz go - odezwa\'b3 si\'ea po d\'b3u\'bfszej chwili. - Prosz\'ea,\par
przynie\'9c nam kubki, Mary Roses.\par
Wyda\'b3 to polecenie, by zmieni\'e6 temat. Chcia\'b3, \'bfeby jak najd\'b3u\'bfej pozosta\'b3a\par
szcz\'ea\'9cliwa i beztroska.\par
Postanowi\'b3 skierowa\'e6 jej my\'9cli w inn\'b9 stron\'ea i szybko opowiedzia\'b3 jej\par
o Cole'u i Eleanor.\par
- Zaczyna sobie zdawa\'e6 spraw\'ea, \'bfe nie mo\'bfe si\'ea z ni\'b9 zabawia\'e6 i bezkarnie\par
zawraca\'e6 jej g\'b3owy. Ona powa\'bfnie my\'9cli o \'bfyciu, o ma\'b3\'bfe\'f1stwie. On nie.\par
- To nieprawda. On nie jest taki, jak my\'9clisz - zaoponowa\'b3a. - Tylko \'bfe\par
na razie nie zdaje sobie z tego sprawy. Ty zreszt\'b9 te\'bf, Travis. Kiedy poznasz\par
odpowiedni\'b9 kobiet\'ea, zobaczysz, \'bfe nie b\'eadziesz si\'ea d\'b3ugo zastanawia\'b3 nad\par
o\'bfenkiem. My\'9cl\'ea, \'bfe b\'eadziesz wspania\'b3ym m\'ea\'bfem i ojcem.\par
- My\'9clisz, \'bfe zrezygnuj\'ea z wolno\'9cci? Oszala\'b3a\'9c?\par
Roze\'9cmia\'b3a si\'ea. Na tak\'b9 w\'b3a\'9cnie reakcj\'ea czeka\'b3a.\par
- M\'f3wisz jak Adam. Dlaczego m\'ea\'bfczy\'9fni my\'9cl\'b9, \'bfe ma\'b3\'bfe\'f1stwo oznacza\par
koniec ich wolno\'9cci?\par
- Bo tak jest - odpar\'b3.\par
Ruszy\'b3 do drzwi, lecz go przywo\'b3a\'b3a.\par
- Travis!\par
-Tak?\par
- To MacHugh...\par
- O czym ty m\'f3wisz?\par
- Wtedy zakocha\'b3am si\'ea w Harrisonie.\par
Uni\'f3s\'b3 wzrok ku niebu.\par
- Teraz rozumiem. Zakocha\'b3a\'9c si\'ea w jego koniu i musia\'b3a\'9c przyj\'b9\'e6 go\par
z dobrodziejstwem inwentarza w postaci Hamsona.\par
Wyszed\'b3 z kuchni, zanim Mary Roses mia\'b3a szans\'ea cokolwiek mu wyja\'9cni\'e6,\par
ale nie \'bfa\'b3owa\'b3a tego. Cieszy\'b3a si\'ea, \'bfe zn\'f3w zosta\'b3a sama i mog\'b3a pogr\'b9\'bfy\'e6\par
si\'ea w rozmy\'9claniach na temat wszystkich cudownych wyzna\'f1, kt\'f3re z\'b3o\'bfy\'b3 jej\par
najdro\'bfszy cz\'b3owiek na \'9cwiecie. Pragn\'b9\'b3 sp\'eadzi\'e6 z ni\'b9 reszt\'ea \'bfycia. Czy\'bf mog\'b3o\par
spotka\'e6 j\'b9 co\'9c wspanialszego?\par
Jeszcze przez kilka minut pozosta\'b3a przy stole, dop\'f3ki nie us\'b3ysza\'b3a, \'bfe\par
Travis j\'b9 wo\'b3a. Zanios\'b3a kubki do jadalni, postawi\'b3a na stole, po czym\par
przeprosi\'b3a zgromadzonych i wysz\'b3a.\par
Znalaz\'b3szy si\'ea w swoim pokoju, usiad\'b3a na brzegu \'b3\'f3\'bfka, by raz jeszcze\par
wszystko przemy\'9cle\'e6. Stara\'b3a si\'ea nie my\'9cle\'e6 o tym, \'bfe Harrison na ni\'b9 czeka,\par
lecz oczywi\'9ccie jej si\'ea to nie udawa\'b3o. Ilekro\'e6 spogl\'b9da\'b3a w okno i widzia\'b3a\par
\'9cwiat\'b3o pal\'b9ce si\'ea w baraku, czu\'b3a gwa\'b3towne \'9cciskanie w \'bfo\'b3\'b9dku.\par
Czeka\'b3 tam na ni\'b9. Sprawi\'b3, \'bfe zda\'b3a sobie spraw\'ea z potrzeb swego cia\'b3a,\par
pozwoli\'b3 jej pozna\'e6 posmak nami\'eatno\'9cci i nie mog\'b3a udawa\'e6, \'bfe to nie mia\'b3o\par
miejsca ani \'bfe nie pragnie dalszych dozna\'f1.\par
Pragn\'ea\'b3a go, poniewa\'bf go kocha\'b3a. Mimo i\'bf wci\'b9\'bf by\'b3 niezno\'9cnie arogancki.\par
Mary Roses wsta\'b3a i zacz\'ea\'b3a nerwowo przemierza\'e6 pok\'f3j, zastanawiaj\'b9c si\'ea nad\par
specyficznym sposobem zaproszenia jej do siebie. Nie zada\'b3 sobie nawet trudu,\par
by zapyta\'e6 j\'b9 o zdanie. Nie. Po prostu za\'b3o\'bfy\'b3, \'bfe jego zaproszenie zostanie\par
przyj\'eate. Czy wszyscy m\'ea\'bfczy\'9fni s\'b9 tacy jak Harrison? Pokr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'b9. To\par
niemo\'bfliwe. Nikt nie by\'b3 wobec niej tak zaborczy, nie zachowywa\'b3 si\'ea tak\par
w\'b3adczo. Zuchwa\'b3y i uparty, mia\'b3 ustalone pogl\'b9dy, kt\'f3rych got\'f3w by\'b3 zaciekle\par
broni\'e6, a zarazem potrafi\'b3 by\'e6 czu\'b3y, opieku\'f1czy, po prostu wspania\'b3y. Nie, na\par
ca\'b3ym \'9cwiecie z pewno\'9cci\'b9 nie by\'b3o nikogo podobnego do Hamsona Stanforda\par
MacDonalda. I w\'b3a\'9cnie dlatego tak go pokocha\'b3a.\par
Nie poprosi\'b3 jeszcze, by go po\'9clubi\'b3a. Pr\'f3bowa\'b3a wyobrazi\'e6 sobie, jak\par
przykl\'eakn\'b9wszy prosi j\'b9 o r\'eak\'ea. Na t\'ea my\'9cl omal si\'ea nie roze\'9cmia\'b3a. Nie b\'eadzie\par
\'bfadnych o\'9cwiadczyn, \'bfadnego pytania, czy za niego wyjdzie. Po prostu oznajmi\par
jej, \'bfe zamierza j\'b9 po\'9clubi\'e6. By\'b3 niezno\'9cnie pewny siebie, lecz, co dziwne,\par
wcale jej to nie przeszkadza\'b3o.\par
Poza wszystkim trzeba by\'b3o przyzna\'e6, \'bfe po prostu realnie ocenia\'b3 sytuacj\'ea.\par
W tej chwili nie istnia\'b3a mo\'bfliwo\'9c\'e6 zorganizowania oficjalnej ceremonii za\'9clu-\par
bin. W Blue Belle nie by\'b3o ko\'9ccio\'b3a, a w ca\'b3ej okolicy duchownych by\'b3o jak\par
na lekarstwo. Co prawda \'9clubu m\'f3g\'b3by udzieli\'e6 s\'eadzia Bums, lecz zjawia\'b3 si\'ea\par
w Blue Belle jedynie trzy-cztery razy do roku, przez pozosta\'b3e dni obs\'b3uguj\'b9c\par
ca\'b3\'b9 armi\'ea skaza\'f1c\'f3w oczekuj\'b9cych na wyrok.\par
Harrison wyzna\'b3 jej dzisiaj mi\'b3o\'9c\'e6 i wierno\'9c\'e6, bior\'b9c Boga na \'9cwiadka.\par
A ona zrobi\'b3a to samo. Teraz wszystko mia\'b3o ulec zmianie.\par
Nie zdawa\'b3a sobie sprawy, jak d\'b3ugo spaceruje po pokoju, rozmy\'9claj\'b9c nad\par
przysz\'b3o\'9cci\'b9, lecz w domu by\'b3o ju\'bf ciemno i cicho, kiedy w ko\'f1cu na chwil\'ea\par
przesta\'b3 j\'b9 dr\'eaczy\'e6 niepok\'f3j z powodu nowych prze\'bfy\'e6, kt\'f3rych mia\'b3a do\'9cwiad-\par
czy\'e6. Wolno, starannie umy\'b3a si\'ea r\'f3\'bfanym myd\'b3em, po czym w\'b3o\'bfy\'b3a bia\'b3\'b9\par
koszul\'ea nocn\'b9, na kt\'f3r\'b9 narzuci\'b3a r\'f3\'bfowy, ozdobiony koronk\'b9 szlafrok -\par
gwiazdkowy prezent od Douglasa, po czym przetrz\'b9sn\'ea\'b3a szaf\'ea w poszukiwa-\par
niu niepraktycznych, lecz niezwykle zgrabnych satynowych pantofelk\'f3w.\par
By\'b3a wci\'b9\'bf niespokojna i w pewien spos\'f3b przera\'bfona tym, co si\'ea mia\'b3o\par
sta\'e6, wiedzia\'b3a jednak, \'bfe zamartwianie si\'ea niczego nie zmieni. Fakt, i\'bf kocha\'b3a\par
Hamsona, absolutnie nie budzi\'b3 jej niepokoju. Jednak\'bfe spe\'b3nienie tej mi\'b3o\'9cci\par
- to by\'b3o ju\'bf zupe\'b3nie co\'9c innego. Wiedzia\'b3a, \'bfe m\'ea\'bfczy\'9fni to lubi\'b9. Nabra\'b3a\par
tego przekonania obserwuj\'b9c braci udaj\'b9cych si\'ea raz na dwa tygodnie do\par
Hammond i wracaj\'b9cych do domu z zapachem tanich perfum na ubraniu\par
i g\'b3upawym u\'9cmieszkiem na ustach. Prawdopodobnie kobiety te\'bf to lubi\'b3y.\par
Lecz nigdy z nikim nie rozmawia\'b3a na ten temat, wi\'eac nie mog\'b3a by\'e6 tego\par
pewna. Jedynie przeczuwa\'b3a, \'bfe ma racj\'ea. Blue Belle z pewno\'9cci\'b9 by\'b3a\par
do\'9cwiadczona, ale ona z kolei zawsze zachowywa\'b3a si\'ea wobec Mary Roses jak\par
nazbyt troskliwa ciotka i nigdy nie rozmawia\'b3a z ni\'b9 o swojej profesji.\par
Usiad\'b3a przed lustrem i przez d\'b3u\'bfszy czas niemal bezwiednie czesa\'b3a\par
w\'b3osy, maj\'b9c nadziej\'ea, \'bfe wykonywanie tej codziennej prostej czynno\'9cci\par
pomo\'bfe jej cho\'e6 troch\'ea si\'ea uspokoi\'e6.\par
W ko\'f1cu uzna\'b3a, \'bfe dalsza gra na zw\'b3ok\'ea nic ju\'bf nie da. Od\'b3o\'bfy\'b3a szczotk\'ea,\par
zwi\'b9za\'b3a szlafrok w pasie i zesz\'b3a na d\'f3\'b3.\par
Stan\'ea\'b3a przed jego drzwiami, trz\'eas\'b9c si\'ea jak galareta. Nie mia\'b3a poj\'eacia, jak\par
d\'b3ugo tam sta\'b3a z d\'b3oni\'b9 zastyg\'b3\'b9 tu\'bf nad ga\'b3k\'b9 u drzwi, lecz musia\'b3o min\'b9\'e6\par
co najmniej pi\'ea\'e6 minut, zanim zebra\'b3a si\'ea na odwag\'ea, by wej\'9c\'e6.\par
Harrison opisa\'b3 jej kiedy\'9c, jak wygl\'b9da\'b3a i co czu\'b3a, kiedy wyobra\'bfa\'b3 j\'b9\par
sobie w \'b3\'f3\'bfku, lecz z pewno\'9cci\'b9 pomin\'b9\'b3 wiele szczeg\'f3\'b3\'f3w. W jej g\'b3owie\par
k\'b3\'eabi\'b3y si\'ea tysi\'b9ce pyta\'f1, lecz po namy\'9cle zdecydowa\'b3a, \'bfe zada mu tylko jedno.\par
B\'eadzie musia\'b3 na nie odpowiedzie\'e6, zanim pozwoli mu si\'ea dotkn\'b9\'e6.\par
G\'b3\'eaboko zaczerpn\'b9wszy tchu, otworzy\'b3a drzwi.\par
Kiedy ju\'bf decydowa\'b3a si\'ea co\'9c zrobi\'e6, wk\'b3ada\'b3a w to ca\'b3\'b9 swoj\'b9 energi\'ea.\par
Drzwi trzasn\'ea\'b3y o \'9ccian\'ea i odskakuj\'b9c gwa\'b3townie, omal jej nie uderzy\'b3y.\par
Pchn\'ea\'b3a je ponownie, ju\'bf nie tak mocno.\par
Dwana\'9ccie minut. Zastanawianie si\'ea, czy otworzy\'e6 te drzwi, zaj\'ea\'b3o jej\par
dok\'b3adnie dwana\'9ccie minut. Harrison mia\'b3 ochot\'ea si\'ea roze\'9cmia\'e6, lecz nie\par
zdradza\'b3 tego ani jeden mi\'easie\'f1 jego twarzy. Gdyby w tym momencie okaza\'b3\par
rozbawienie, bez w\'b9tpienia obr\'f3ci\'b3aby si\'ea na pi\'eacie i uciek\'b3a. Kobieta jego\par
\'bfycia sprawia\'b3a wra\'bfenie gotowej do ucieczki. S\'b3ysza\'b3, jak sta\'b3a pod drzwiami,\par
mrucz\'b9c co\'9c do siebie pod nosem, a teraz od razu zorientowa\'b3 si\'ea, \'bfe nadal\par
bije si\'ea z my\'9clami.\par
Nie wyszed\'b3 jej na spotkanie. Chcia\'b3, by sama podj\'ea\'b3a decyzj\'ea. Spojrza\'b3 na\par
zegarek, zapami\'eata\'b3 godzin\'ea, a potem dwa czy trzy razy zerka\'b3 jeszcze na\par
tarcz\'ea, zanim Mary Roses omal nie wyrwa\'b3a drzwi z zawias\'f3w.\par
Gdy tylko zobaczy\'b3, jak jest ubrana, zorientowa\'b3 si\'ea, \'bfe bracia nie powie-\par
dzieli jej jeszcze niczego o ojcu. Gdyby by\'b3o inaczej, zapewne i tak by do\par
niego przysz\'b3a, lecz mia\'b3aby na sobie dzienny str\'f3j. Zraniona, rozgoryczona\par
i zmieszana z powodu jego nieszczero\'9cci, domaga\'b3aby si\'ea od niego odpowiedzi\par
na wiele trudnych pyta\'f1. Przez pewien czas by\'b3aby pewna, \'bfe oszuka\'b3 j\'b9\par
i zdradzi\'b3, i prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, na razie nie m\'f3g\'b3 zrobi\'e6 nic, by zmniejszy\'e6\par
cierpienie, kt\'f3rego mia\'b3a do\'9cwiadczy\'e6. Jednak ufa\'b3 jej bezgranicznie i g\'b3\'eaboko\par
wierzy\'b3, \'bfe w ko\'f1cu go zrozumie. By\'b3 zobowi\'b9zany j\'b9 chroni\'e6 i niezale\'bfnie\par
od tego, czy jej si\'ea to spodoba czy nie, b\'eadzie jej potrzebny w Anglii.\par
Doskonale zdawa\'b3 sobie spraw\'ea z tego, co j\'b9 tam czeka, poniewa\'bf dobrze zna\'b3\par
rodzin\'ea Elliot\'f3w. Maj\'b9c najlepsze intencje, b\'ead\'b9 pr\'f3bowali pozbawi\'e6 j\'b9 tego,\par
co stanowi\'b3o nieod\'b3\'b9czn\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 jej osobowo\'9cci, i uformowa\'e6 j\'b9 na sw\'f3j obraz\par
i podobie\'f1stwo, uczyni\'e6 jedn\'b9 z nich. On, Harrison, nie m\'f3g\'b3 na to pozwoli\'e6.\par
Chcia\'b3, \'bfeby Mary Roses wiedzia\'b3a, \'bfe kocha j\'b9 tak\'b9, jaka jest naprawd\'ea, a nie\par
tak\'b9, jaka czyim\'9c zdaniem by\'e6 powinna.\par
I z tego w\'b3a\'9cnie powodu uczyni\'b3 jej to wyznanie.\par
Serce Mary Roses wali\'b3o w piersi jak oszala\'b3e, czu\'b3a mi\'eakko\'9c\'e6 w kolanach\par
i rozpaczliwie stara\'b3a si\'ea zaczerpn\'b9\'e6 tchu.\par
Widok Hamsona ani troch\'ea jej nie uspokoi\'b3. Siedzia\'b3 wygodnie oparty na\par
\'b3\'f3\'bfku, rozprostowawszy swoje d\'b3ugie nogi.\par
Nie przebra\'b3 si\'ea jeszcze w nocny str\'f3j. By\'b3 rozebrany do pasa i mia\'b3 bose\par
stopy, lecz nie zdj\'b9\'b3 jeszcze spodni, cho\'e6 nie by\'b3y ju\'bf zapi\'eate. Ciemny tr\'f3jk\'b9t\par
kr\'eaconych w\'b3os\'f3w pokrywaj\'b9cych jego tors si\'eaga\'b3 a\'bf po rozchylenie materia\'b3u.\par
Na ten widok jej serce zacz\'ea\'b3o bi\'e6 w jeszcze bardziej niespokojnym rytmie.\par
Nagle zda\'b3a sobie spraw\'ea, gdzie spogl\'b9da, i odwr\'f3ci\'b3a wzrok.\par
Zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe trzyma w d\'b3oniach ksi\'b9\'bfk\'ea, dopiero gdy j\'b9 zamkn\'b9\'b3. Jej oczy\par
rozszerzy\'b3y si\'ea ze zdumienia. A wi\'eac czyta\'b3, czekaj\'b9c na ni\'b9. Nie wiedzia\'b3a,\par
co o tym my\'9cle\'e6. Podczas gdy ona nie wiedzia\'b3a, gdzie si\'ea podzia\'e6, szala\'b3a\par
z niepokoju i bi\'b3a si\'ea z my\'9clami, on po prostu spokojnie sobie czyta\'b3!\par
Kiedy opu\'9cci\'b3o j\'b9 bezgraniczne zdumienie, mia\'b3a ochot\'ea go uderzy\'e6.\par
Harrison nie ruszy\'b3 si\'ea z \'b3\'f3\'bfka. Widz\'b9c jej przera\'bfone spojrzenie, postano-\par
wi\'b3 najpierw znale\'9f\'e6 jaki\'9c spos\'f3b uspokojenia jej, zanim j\'b9 powita.\par
Obieca\'b3, \'bfe absolutnie nie b\'eadzie jej ponagla\'b3 ani do niczego zmusza\'b3.\par
Gdyby na przyk\'b3ad nagle zmieni\'b3a zdanie i posz\'b3a do domu, wcale by jej nie\par
zatrzymywa\'b3, cho\'e6 chyba umar\'b3by widz\'b9c, jak odchodzi. Wola\'b3by jednak\par
umrze\'e6, ni\'bf nie uszanowa\'e6 jej wyboru.\par
Pomy\'9cla\'b3, \'bfe by\'e6 mo\'bfe \'b3atwo by\'b3o mu zdoby\'e6 si\'ea na t\'ea szlachetno\'9c\'e6, gdy\'bf\par
w g\'b3\'eabi duszy czu\'b3, \'bfe Mary Roses nie odejdzie. Wiedzia\'b3, \'bfe musia\'b3a uzbroi\'e6\par
si\'ea w odwag\'ea, by do niego przyj\'9c\'e6, ale takiej w\'b3a\'9cnie \'9cmia\'b3ej postawy od niej\par
oczekiwa\'b3.\par
- Czyta\'b3e\'9c.\par
To suche stwierdzenie faktu zabrzmia\'b3o jak oskar\'bfenie. Nie odezwa\'b3 si\'ea. Kiwn\'b9\'b3\par
tylko g\'b3ow\'b9, nie przestaj\'b9c si\'ea jej przygl\'b9da\'e6, czekaj\'b9c na znak, \'bfe jest gotowa, by\par
wzi\'b9\'b3 j\'b9 w ramiona. Wydawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe jej l\'eak ust\'eapuje miejsca smutkowi.\par
Nie potrafi\'b3 sobie wyt\'b3umaczy\'e6, jaki m\'f3g\'b3 by\'e6 tego pow\'f3d.\par
- Chcesz zamkn\'b9\'e6 drzwi?\par
-Nie.\par
Powiedzia\'b3a to spokojnym, opanowanym g\'b3osem. Harrison od\'b3o\'bfy\'b3 ksi\'b9\'bf-\par
k\'ea na stolik i wsta\'b3. Pomy\'9cla\'b3, \'bfe Mary Roses oczekuje, by to on zamkn\'b9\'b3\par
drzwi.\par
Powstrzyma\'b3a go bezg\'b3o\'9cnie, ruchem r\'eaki daj\'b9c mu do zrozumienia, \'bfe\par
woli, by pozosta\'b3 na \'b3\'f3\'bfku.\par
- Najpierw chcia\'b3abym ci zada\'e6 jedno pytanie. Dlaczego nie masz na sobie\par
stroju nocnego? To nie jest to pytanie - doda\'b3a szybko.\par
Bo\'bfe, wysz\'b3a na idiotk\'ea! Wzruszy\'b3a ramionami.\par
- Po prostu by\'b3am ciekawa, w co ubierasz si\'ea do snu.\par
- W nic.\par
Znowu poczu\'b3a mi\'eakko\'9c\'e6 w kolanach. Nie mog\'b3a powstrzyma\'e6 si\'ea od\par
wyobra\'bfania sobie, jak Harrison prezentuje si\'ea nago.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe nie powiniene\'9c... tego m\'f3wi\'e6.\par
- Wkr\'f3tce i tak sama si\'ea o tym przekonasz. Zostaniesz ze mn\'b9 na noc?\par
Nie mog\'b3a wyj\'9c\'e6 z podziwu, jak jest spokojny i opanowany.\par
- Jeszcze si\'ea nie zdecydowa\'b3am. - Uda\'b3o jej si\'ea wypowiedzie\'e6 to k\'b3amstwo\par
nie mrugn\'b9wszy nawet okiem.\par
Podj\'ea\'b3a t\'ea decyzj\'ea jeszcze w swojej sypialni, ale nie by\'b3a gotowa, by mu\par
o tym powiedzie\'e6.\par
Zdawa\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe powoduje ni\'b9 g\'b3upi up\'f3r, lecz wci\'b9\'bf nie mog\'b3a\par
jeszcze pogodzi\'e6 si\'ea z my\'9cl\'b9, \'bfe tak po prostu sobie czyta\'b3, podczas gdy ona\par
by\'b3a targana wewn\'eatrznymi rozterkami.\par
Zreszt\'b9 to, w jaki spos\'f3b sp\'eadzili wiecz\'f3r, doskonale obrazowa\'b3o r\'f3\'bfnice\par
pomi\'eadzy nimi. Ona szala\'b3a z niepokoju. On czyta\'b3 ksi\'b9\'bfk\'ea.\par
- Jeste\'9c najbardziej stanowczym i przemy\'9clnym cz\'b3owiekiem, jakiego\par
znam, a poza tym masz chyba wszystkie cechy, jakich wprost nie znosz\'ea\par
u m\'ea\'bfczyzn i nigdy nie wyobra\'bfa\'b3abym sobie u partnera. Marzy\'b3am o tym,\par
\'bfeby spotka\'e6 spokojnego, niezaradnego m\'ea\'bfczyzn\'ea, bo wydawa\'b3o mi si\'ea, \'bfe\par
taki zawsze mnie b\'eadzie potrzebowa\'b3. Jak to si\'ea sta\'b3o, na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, \'bfe\par
zwi\'b9za\'b3am si\'ea z tob\'b9?\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, s\'b3ysz\'b9c szczere zdumienie w jej g\'b3osie.\par
- Dlatego, \'bfe to w\'b3a\'9cnie ja potrzebuj\'ea ci\'ea bardziej ni\'bf wszyscy inni\par
m\'ea\'bfczy\'9fni. I dlatego, \'bfe ty tak\'bfe mnie potrzebujesz, Mary Roses. By\'b3oby mi\par
bardzo mi\'b3o us\'b3ysze\'e6 to od ciebie.\par
- Tak, to prawda. Rzeczywi\'9ccie ci\'ea potrzebuj\'ea. Ale naprawd\'ea nie lubi\'ea\par
m\'ea\'bfczyzn butnych i zadufanych w sobie, a zw\'b3aszcza nie znosz\'ea, by mi\par
rozkazywano. Na twoim miejscu wzi\'ea\'b3abym sobie te s\'b3owa g\'b3\'eaboko do serca.\par
- Najmilsza, jak d\'b3ugo w takim razie zamierzasz samodzielnie podejmowa\'e6\par
decyzj\'ea? Nie mog\'ea si\'ea ju\'bf doczeka\'e6, kiedy ci\'ea przytul\'ea.\par
Z\'b3agodnia\'b3a, wyczu\'b3a w jego g\'b3osie szczero\'9c\'e6 i gor\'b9ce pragnienie. Ponow-\par
nie wsta\'b3, lecz i tym razem powstrzyma\'b3a go szybkim ruchem d\'b3oni.\par
- Jeszcze nie, Harrison. Jeszcze nie zada\'b3am ci najwa\'bfniejszego pytania.\par
Je\'9cli nie otrzymam na nie odpowiedzi, wychodz\'ea.\par
Jej rozp\'b3omieniony wzrok m\'f3wi\'b3 mu, \'bfe nie musi si\'ea tego obawia\'e6.\par
- Zaczyna mi by\'e6 zimno. Chcia\'b3bym us\'b3ysze\'e6 twoje pytanie.\par
Post\'b9pi\'b3a krok w jego stron\'ea, poddaj\'b9c si\'ea mi\'b3emu uczuciu oczekiwania.\par
Pragnienie poca\'b3owania go sprawi\'b3o, \'bfe dr\'bfa\'b3a na ca\'b3ym ciele.\par
Bo\'bfe, jak bardzo go kocha\'b3a. Mia\'b3a go teraz przed sob\'b9; niesforny pukiel\par
w\'b3os\'f3w zawadiacko opada\'b3 mu na czo\'b3o, a na wargach igra\'b3 szelmowski\par
u\'9cmieszek. By\'b3 silny i w\'b3adczy, hardy i dumny, stateczny i godny zaufania;\par
marzy\'b3a o tym, by sp\'eadzi\'e6 reszt\'ea \'bfycia u jego boku, nieustannie go podziwia-\par
j\'b9c.\par
Nie mog\'b3a ju\'bf czeka\'e6 d\'b3u\'bfej. Je\'9cli za chwil\'ea nie znajdzie si\'ea w jego\par
ramionach, oszaleje.\par
- Pami\'eatasz... kiedy\'9c m\'f3wi\'b3e\'9c mi o tym, \'bfe my\'9cla\'b3e\'9c o tym, \'bfe jestem\par
z tob\'b9 w \'b3\'f3\'bfku... i \'bfe si\'ea kochamy?\par
- Tak.\par
- Czy wtedy si\'ea u\'9cmiecha\'b3am?\par
Roze\'9cmia\'b3 si\'ea serdecznie, po czym gwa\'b3townie przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie,\par
wzi\'b9\'b3 w ramiona i mocno przytuli\'b3. Oparty podbr\'f3dkiem o czubek jej g\'b3owy,\par
czu\'b3ym, \'b3agodnym g\'b3osem zapewnia\'b3 j\'b9, \'bfe we wszystkich jego erotycznych\par
marzeniach i snach na jej temat by\'b3a niezmiennie radosna, a nawet szcz\'ea\'9cliwa,\par
zadowolona, zaspokojona, rozkosznie uleg\'b3a, pokorna, pos\'b3uszna, oczarowana\par
jego czu\'b3o\'9cci\'b9 i sprawno\'9cci\'b9.\par
- Nie wiedzia\'b3a\'9c, jak wyrazi\'e6 mi swoj\'b9 wdzi\'eaczno\'9c\'e6 - zako\'f1czy\'b3.\par
Odchyli\'b3a si\'ea nieznacznie i spojrza\'b3a mu w oczy.\par
- Dzi\'eakowa\'b3am ci za to, \'bfe si\'ea ze mn\'b9 kocha\'b3e\'9c?\par
- C\'f3\'bf, to by\'b3 m\'f3j sen, kochanie, nie tw\'f3j.\par
Ponownie wtuli\'b3a twarz w jego szyj\'ea, otoczy\'b3a go ramionami w pasie,\par
z rozkosz\'b9 rozprostowuj\'b9c d\'b3onie na ciep\'b3ych plecach.\par
- Na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9, jeste\'9c niezno\'9cnie pewny siebie nawet w swoich snach.\par
I co ja mam z tob\'b9 zrobi\'e6?\par
Harrison bez trudu m\'f3g\'b3by przedstawi\'e6 jej kilka propozycji, lecz uzna\'b3, \'bfe\par
jeszcze na to za wcze\'9cnie. Wszystkie wymaga\'b3y aktywno\'9cci jej warg, j\'eazyka\par
i r\'b9k.\par
- Twoje d\'b3onie s\'b9 zimne jak l\'f3d - powiedzia\'b3.\par
- Chyba powiniene\'9c zamkn\'b9\'e6 drzwi. Za chwil\'ea tu zamarzn\'ea.\par
Harrison wychyli\'b3 si\'ea, pchn\'b9\'b3 drzwi, kt\'f3re zamkn\'ea\'b3y si\'ea z lekkim trzaskiem,\par
po czym chwyci\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea i poprowadzi\'b3 w stron\'ea \'b3\'f3\'bfka.\par
Stali w bliskiej odleg\'b3o\'9cci, naprzeciwko siebie, przez d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea patrz\'b9c\par
sobie w oczy, wstrzymuj\'b9c oddech, ciesz\'b9c si\'ea atmosfer\'b9 oczekiwania.\par
W ciep\'b3ym \'9cwietle lampy, z w\'b3osami rozsypanymi na ramionach i w jas-\par
nym, cienkim szlafroczku si\'eagaj\'b9cym st\'f3p przywodzi\'b3a na my\'9cl anielsk\'b9 posta\'e6.\par
Im d\'b3u\'bfej spogl\'b9da\'b3 w jej niebieskie oczy, tym mocniej utwierdza\'b3 si\'ea\par
w przekonaniu, \'bfe jest w niej doskona\'b3o\'9c\'e6 niebia\'f1skiej istoty.\par
Poruszy\'b3a si\'ea pierwsza. Opu\'9cciwszy wzrok, zacz\'ea\'b3a powoli rozwi\'b9zywa\'e6\par
pasek szlafroka, po czym zdj\'ea\'b3a wierzchnie okrycie. Jej d\'b3onie wyra\'9fnie dr\'bfa\'b3y.\par
Poda\'b3a mu ubranie. Nie zdejmuj\'b9c z niej wzroku, rzuci\'b3 szlafrok za siebie.\par
Gdy zacz\'ea\'b3a rozpina\'e6 koszul\'ea nocn\'b9, wyszepta\'b3 g\'b3osem przepe\'b3nionym\par
po\'bf\'b9daniem:\par
- Pozw\'f3l, \'bfe ja to zrobi\'ea.\par
Opu\'9cci\'b3a ramiona; jej r\'eace zwis\'b3y bezw\'b3adnie wzd\'b3u\'bf tu\'b3owia. Kiedy\par
delikatnie obwi\'f3d\'b3 palcami dekolt koszuli i dotkn\'b9\'b3 jedwabistej sk\'f3ry, poczu\'b3,\par
\'bfe Mary Roses ca\'b3a dr\'bfy.\par
Zachowywa\'b3 si\'ea tak, jakby absolutnie nie zale\'bfa\'b3o mu, by jak najszybciej\par
stan\'ea\'b3a przed nim naga, nie chc\'b9c, by czu\'b3a si\'ea ponaglana, cho\'e6 to opanowanie\par
kosztowa\'b3o go wiele wysi\'b3ku. Najch\'eatniej gwa\'b3townie zdar\'b3by z niej koszul\'ea,\par
lecz okazanie zniecierpliwienia mog\'b3oby si\'ea okaza\'e6 niewybaczalnym b\'b3\'eadem.\par
Pragn\'b9\'b3 przecie\'bf, by ta noc przynios\'b3a jej jak najcudowniejsze, jak najpi\'eakniej-\par
sze prze\'bfycia.\par
Powoli, niespiesznie rozpina\'b3 kolejne guziczki, delikatnie ca\'b3uj\'b9c fragmenty\par
jej cia\'b3a wy\'b3aniaj\'b9ce si\'ea spod materia\'b3u, a kiedy upora\'b3 si\'ea ju\'bf z wszystkimi\par
zapi\'eaciami, rozchyli\'b3 koszul\'ea.\par
Widok, kt\'f3ry roztoczy\'b3 si\'ea przed jego oczami, dos\'b3ownie zapar\'b3 mu dech\par
w piersiach. Mia\'b3a pi\'eakn\'b9 alabastrow\'b9 sk\'f3r\'ea, pe\'b3ne piersi z uroczymi r\'f3\'bfowymi\par
sutkami, a doskonale proporcjonalne kobiece kr\'b9g\'b3o\'9cci przyprawia\'b3y o zawr\'f3t\par
g\'b3owy.\par
Obj\'b9\'b3 j\'b9 dr\'bf\'b9cymi ramionami, chc\'b9c jak najpr\'eadzej mocno przytuli\'e6 do\par
siebie, lecz opanowawszy si\'ea ponownie, powoli zsun\'b9\'b3 z ramion koszul\'ea a\'bf po\par
szczup\'b3\'b9 tali\'ea i przew\'eadrowa\'b3 d\'b3o\'f1mi wzd\'b3u\'bf ud. Dotyk jej sk\'f3ry, tak ch\'b3odnej,\par
g\'b3adkiej i bez skazy sprawi\'b3, \'bfe zacz\'b9\'b3 dygota\'e6 z podniecenia jak w gor\'b9czce.\par
Koszula z cichym szelestem sp\'b3yn\'ea\'b3a do jej st\'f3p. Cofn\'b9\'b3 si\'ea o krok i\par
z upodobaniem obj\'b9\'b3 wzrokiem to doskonale pi\'eakne cia\'b3o.\par
- Jeste\'9c pi\'eakniejsza, ni\'bf m\'f3g\'b3bym to sobie przedstawi\'e6 w najzuchwalszych\par
marzeniach.\par
Ta przepe\'b3niona szczerym podziwem uwaga sprawi\'b3a, \'bfe opu\'9cci\'b3o j\'b9\par
zak\'b3opotanie. Jego zachwycony wzrok rozproszy\'b3 nie\'9cmia\'b3o\'9c\'e6. Uwa\'bfa\'b3, \'bfe jest\par
pi\'eakna, i zapewnia\'b3 j\'b9 o tym swym rozp\'b3omienionym wzrokiem, ca\'b3\'b9 si\'b3\'b9 swej\par
mi\'b3o\'9cci.\par
Nie mog\'b3a ju\'bf d\'b3u\'bfej sta\'e6 nieruchomo. Zdj\'ea\'b3a pantofelki i wyci\'b9gn\'ea\'b3a ku\par
niemu r\'eace.\par
- Chcesz, \'bfebym teraz ja ci\'ea rozebra\'b3a?\par
- Jeszcze nie - odpowiedzia\'b3. - Jeszcze poczekajmy. Je\'9cli teraz zdejm\'ea\par
spodnie, to wszystko stanie si\'ea zbyt szybko. Nie chc\'ea, \'bfeby tak si\'ea sta\'b3o.\par
Wszystko musi przebiega\'e6 tak, \'bfeby by\'b3o jak najlepiej dla ciebie.\par
- To znaczy, \'bfe to niedobrze, je\'9cli to dzieje si\'ea zbyt szybko?\par
Pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- To, co robimy razem, nigdy nie b\'eadzie niew\'b3a\'9cciwe.\par
Nie daj\'b9c jej czasu na zastanawianie si\'ea nad jego s\'b3owami, przycisn\'b9\'b3 j\'b9\par
do siebie z ca\'b3ej si\'b3y. Opar\'b3a d\'b3onie o jego tors, jej palce zgin\'ea\'b3y w g\'b9szczu\par
spr\'ea\'bfystych w\'b3os\'f3w, mile dra\'bfni\'b9cych sk\'f3r\'ea; czu\'b3a, \'bfe je\'9cli rozsunie ramiona,\par
jej piersi do\'9cwiadcz\'b9 tego samego uczucia.\par
Przytuli\'b3a si\'ea do niego, nim sam zdo\'b3a\'b3 rozchyli\'e6 jej ramiona. Wtuli\'b3 twarz\par
w zag\'b3\'eabienie jej szyi, ch\'b3on\'b9c jej zapach, rozkoszuj\'b9c si\'ea dotykiem j\'eadrnych\par
piersi.\par
Gwa\'b3townie zaczerpn\'ea\'b3a tchu, co stanowi\'b3o dow\'f3d, \'bfe do\'9cwiadcza podo-\par
bnych uczu\'e6.\par
- M\'f3wi\'b3em ci, \'bfe to b\'eadzie przyjemne.\par
Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe prze\'bfywa co\'9c znacznie intensywniejszego ni\'bf przyjemno\'9c\'e6,\par
lecz nie znajdowa\'b3a s\'b3\'f3w, kt\'f3re by\'b3yby w stanie wyrazi\'e6 t\'ea istn\'b9 nawa\'b3nic\'ea\par
wra\'bfe\'f1. S\'b3ysza\'b3a, \'bfe jego oddech sta\'b3 si\'ea urywany, chrapliwy, i dopiero po\par
pewnym czasie zorientowa\'b3a si\'ea, \'bfe i ona oddycha nier\'f3wno, nieledwie\par
z trudem. Z ka\'bfdym poruszeniem cia\'b3a dociera\'b3y do niej nowe, coraz silniejsze\par
bod\'9fce, a\'bf w ko\'f1cu ogarn\'ea\'b3a j\'b9 gor\'b9ca fala przyjemno\'9cci. By\'b3o to nieopisanie\par
cudowne uczucie.\par
Obsypywa\'b3 jej szyj\'ea mokrymi poca\'b3unkami, muska\'b3 p\'b3atek ucha wargami\par
i j\'eazykiem, szeptem sk\'b3adaj\'b9c \'bfarliwe obietnice rozkoszy i opisuj\'b9c, co b\'ead\'b9\par
razem robili.\par
Jego s\'b3owa dzia\'b3a\'b3y na ni\'b9 r\'f3wnie pobudzaj\'b9co jak dotyk. Mia\'b3a ochot\'ea\par
pie\'9cci\'e6 ca\'b3e jego cia\'b3o. G\'b3aska\'b3a tors, ramiona i szyj\'ea, ciesz\'b9c si\'ea ka\'bfdym\par
napi\'eaciem mi\'easni, ka\'bfdym westchnieniem, jakie wyzwala\'b3 jej dotyk. Niespo-\par
kojnie ociera\'b3a si\'ea o niego, pr\'f3buj\'b9c znale\'9f\'e6 si\'ea jak najbli\'bfej \'9fr\'f3d\'b3a \'bfaru\par
bij\'b9cego od jego cia\'b3a.\par
Pochyla\'b3 si\'ea nad ni\'b9, otaczaj\'b9c j\'b9 ramieniem w pasie. Ca\'b3owa\'b3 j\'b9 coraz\par
nami\'eatniej, coraz zach\'b3anniej, poniewa\'bf rosn\'b9ce podniecenie sprawia\'b3o, \'bfe tym\par
usilniej stara\'b3 si\'ea sprawi\'e6 jej przyjemno\'9c\'e6. Wsun\'b9\'b3 j\'eazyk g\'b3\'eaboko w jej usta,\par
by po chwili go wycofa\'e6 i zag\'b3\'eabi\'e6 ponownie, i znowu, i znowu, w szale\'f1-\par
czym erotycznym rytmie. Przew\'eadrowa\'b3 d\'b3oni\'b9 w d\'f3\'b3 wzd\'b3u\'bf szyi, urocz\'b9\par
\'9ccie\'bfk\'b9 pomi\'eadzy piersiami, a\'bf w ko\'f1cu, kiedy uzna\'b3, \'bfe nie jest w stanie\par
zwleka\'e6 ju\'bf ani chwili d\'b3u\'bfej, w\'b3adczo zagarn\'b9\'b3 d\'b3oni\'b9 jej pier\'9c i zacz\'b9\'b3 j\'b9\par
niecierpliwie ugniata\'e6, nieznacznie dra\'bfni\'b9c kciukiem twardy koniuszek. In-\par
stynktownie wygi\'ea\'b3a cia\'b3o w \'b3uk, chc\'b9c okaza\'e6, jak\'b9 jej sprawi\'b3 przyjemno\'9c\'e6,\par
a gdy ponownie po\'9cpieszy\'b3 z t\'b9 pieszczot\'b9, mocno zacisn\'ea\'b3a powieki, a z jej\par
gard\'b3a wyrwa\'b3 si\'ea j\'eak rozkoszy.\par
- Co ty ze mn\'b9 robisz? - szepn\'ea\'b3a.\par
- To dopiero pocz\'b9tek.\par
Nie mie\'9cci\'b3o jej si\'ea w g\'b3owie, \'bfe b\'eadzie w stanie wytrzyma\'e6 jeszcze intensyw-\par
niejsze emocje. I tak czu\'b3a ju\'bf ogromne napi\'eacie, mia\'b3a wra\'bfenie, \'bfe gor\'b9ce fale\par
raz po raz obejmuj\'b9 jej cia\'b3o, koncentruj\'b9c si\'ea nisko, gdzie\'9c w \'9crodku...\par
Gwa\'b3townie nakry\'b3 jej usta swoimi i w\'b3o\'bfywszy r\'eak\'ea pomi\'eadzy jej uda,\par
zacz\'b9\'b3 j\'b9 pie\'9cci\'e6 palcami. Jego j\'eazyk wci\'b9\'bf porusza\'b3 si\'ea rytmicznie, nios\'b9c\par
obietnic\'ea maj\'b9cych nadej\'9c\'e6 prze\'bfy\'e6.\par
Mia\'b3a wra\'bfenie, \'bfe za chwil\'ea umrze z nadmiaru uczu\'e6, jakie wzbudza\'b3\par
w niej jego dotyk. Zacz\'ea\'b3a porusza\'e6 biodrami, to wycofuj\'b9c si\'ea, to wychodz\'b9c\par
na spotkanie jego d\'b3oni, a\'bf nagle doznania sta\'b3y si\'ea tak intensywne, \'bfe\par
rozpaczliwie chwyci\'b3a go za r\'eak\'ea.\par
Harrison trz\'b9s\'b3 si\'ea ju\'bf z podniecenia. Wilgotne ciep\'b3o na jego palcach\par
sprawi\'b3o, \'bfe przestawa\'b3 si\'ea ju\'bf kontrolowa\'e6. Z\'b3o\'bfy\'b3 na jej ustach d\'b3ugi,\par
\'bfar\'b3oczny poca\'b3unek, a kiedy w ko\'f1cu odchyli\'b3 g\'b3ow\'ea, zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe\par
jej r\'eaka obejmuje jego d\'b3o\'f1 i \'bfe wszystkich si\'b3 stara si\'ea go oderwa\'e6 od \'bfaru,\par
kt\'f3ry tak bardzo pragn\'b9\'b3 posi\'b9\'9c\'e6.\par
Porwa\'b3 j\'b9 na r\'eace i, gwa\'b3townie odrzuciwszy koce, po\'b3o\'bfy\'b3 na \'b3\'f3\'bfku.\par
Dopiero wtedy zdj\'b9\'b3 spodnie. Rozpaczliwie stara\'b3 si\'ea przekona\'e6 j\'b9, \'bfe nie straci\'b3\par
jeszcze panowania nad sob\'b9, \'bfe wci\'b9\'bf got\'f3w jest okaza\'e6 jej cierpliwo\'9c\'e6.\par
Jednak\'bfe przepe\'b3nia\'b3a go nagl\'b9ca potrzeba znalezienia si\'ea w niej jak najszyb-\par
ciej, pragnienie, by ciasno obj\'ea\'b3a go sob\'b9, by \'9cciska\'b3a go, kocha\'b3a; wiedzia\'b3\par
jednak, i\'bf najpierw musi by\'e6 pewien jej ch\'eaci wsp\'f3\'b3dzia\'b3ania. Najwyra\'9fniej\par
zaczyna\'b3a mie\'e6 kolejne w\'b9tpliwo\'9cci. Dobrze wiedzia\'b3, co spowodowa\'b3o t\'ea\par
zmian\'ea jej nastroju. Wydawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe czyta w jej my\'9clach.\par
Patrzy\'b3a w\'b3a\'9cnie na jego nabrzmia\'b3y cz\'b3onek.\par
- Wszystko b\'eadzie dobrze, kochanie, obiecuj\'ea - powiedzia\'b3 chrapliwym\par
g\'b3osem. - Przekonasz si\'ea, \'bfe doskonale do siebie pasujemy.\par
Potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 i najwyra\'9fniej zamierza\'b3a wsta\'e6. Jej niespokojny oddech\par
dowodzi\'b3 prze\'bfywanych emocji, lecz strach zmusza\'b3 j\'b9 do odwrotu.\par
Tym razem nie da\'b3 jej czasu na podsycanie l\'eaku. Przytrzyma\'b3 j\'b9 w \'b3\'f3\'bfku,\par
k\'b3ad\'b9c si\'ea obok niej i przyciskaj\'b9c nogi udem, po czym chwyci\'b3 j\'b9 za r\'eace,\par
otoczy\'b3 nimi sw\'b9 szyj\'ea tak, by nie pr\'f3bowa\'b3a go odpycha\'e6, i pochyli\'b3 si\'ea, by\par
z\'b3o\'bfy\'e6 poca\'b3unek na jej wargach.\par
Nie od razu uda\'b3o mu si\'ea dotkn\'b9\'e6 jej ust. Wtuli\'b3a g\'b3ow\'ea w poduszk\'ea\par
i dopiero koj\'b9ce zapewnienia, \'bfe wszystko b\'eadzie dobrze, zdo\'b3a\'b3y uspokoi\'e6 j\'b9\par
na tyle, \'bfe zdecydowa\'b3a si\'ea na niego spojrze\'e6.\par
Jej zamglone oczy powiedzia\'b3y mu, \'bfe ponowne obudzenie w niej nami\'eat-\par
no\'9cci nie zajmie mu du\'bfo czasu.\par
- Uwierz mi, kochanie, pozw\'f3l mi si\'ea poca\'b3owa\'e6. Jeden, jedyny raz. Je\'9cli\par
nadal b\'eadziesz chcia\'b3a to przerwa\'e6, obiecuj\'ea ci, \'bfe nie b\'ead\'ea nalega\'b3.\par
Nie doda\'b3, \'bfe mo\'bfe si\'ea to sta\'e6 dopiero, gdy ju\'bf naprawd\'ea b\'ead\'b9 razem. Je\'9cli\par
wtedy zacznie z nim walczy\'e6, chc\'b9c, by przesta\'b3, z pewno\'9cci\'b9 to uczyni,\par
cho\'e6by nie wiadomo jak wiele mia\'b3o go to kosztowa\'e6. Mia\'b3 wielk\'b9 nadziej\'ea,\par
\'bfe nie b\'eadzie do tego zmuszony.\par
Nie od razu przysta\'b3a na jego pro\'9cb\'ea. Gdyby nie to, \'bfe trawi\'b3 go ogie\'f1,\par
niew\'b9tpliwie uzna\'b3by jej nieszcz\'ea\'9cliwy wyraz twarzy za wielce zabawny, lecz\par
teraz, dr\'bf\'b9c z emocji, by\'b3 w stanie my\'9cle\'e6 jedynie o tym, by jak najpr\'eadzej\par
si\'ea w niej znale\'9f\'e6.\par
- Tylko jeden poca\'b3unek - wyszepta\'b3a.\par
- Tylko jeden - zapewni\'b3 j\'b9 solennie. - Zobaczysz, kochanie, \'bfe ci si\'ea to\par
spodoba. B\'f3g mi \'9cwiadkiem, \'bfe m\'f3wi\'ea prawd\'ea.\par
Nie sprawia\'b3a wra\'bfenia przekonanej o prawdziwo\'9cci jego zapewnie\'f1. To\par
go jednak wcale nie zniech\'eaci\'b3o.\par
- Prosz\'ea, otw\'f3rz usta, najs\'b3odsza - poprosi\'b3 szeptem, kt\'f3ry zabrzmia\'b3 jak\par
j\'eak, i poczu\'b3, \'bfe ju\'bf ca\'b3kowicie panuje nad sytuacj\'b9. Przytuli\'b3a go do siebie\par
z ca\'b3ej si\'b3y, a kiedy zacz\'ea\'b3a nami\'eatnie odwzajemnia\'e6 gor\'b9ce poca\'b3unki, wie-\par
dzia\'b3 ju\'bf, \'bfe jej l\'eak nale\'bfy do przesz\'b3o\'9cci.\par
D\'b3ugo pie\'9cci\'b3 j\'b9 i obsypywa\'b3 poca\'b3unkami, dop\'f3ki ponownie nie zacz\'ea\'b3a\par
porusza\'e6 si\'ea pod nim niecierpliwie, i nie zyska\'b3 pewno\'9cci, \'bfe oto zn\'f3w\par
zaw\'b3adn\'ea\'b3a ni\'b9 nami\'eatno\'9c\'e6.\par
Wsun\'b9\'b3 r\'eak\'ea pomi\'eadzy uda, by przygotowa\'e6 j\'b9 na przyj\'eacie go w siebie.\par
Zadr\'bfa\'b3a; poczu\'b3 na palcach rozkoszn\'b9 wilgo\'e6. D\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea w\'eadrowa\'b3 po\par
jej aksamitnych zakamarkach, po czym ostro\'bfnie dotkn\'b9\'b3 najbardziej wra\'bfli-\par
wego miejsca.\par
Nie potrafi\'b3a mu si\'ea oprze\'e6. Cho\'e6 nowe pieszczoty sprawi\'b3y, \'bfe zacz\'ea\'b3a wi\'e6\par
si\'ea, nie potrafi\'b9c poradzi\'e6 sobie z nat\'b3okiem dozna\'f1, nie zaprzestawa\'b3 swych\par
s\'b3odkich tortur. Wbi\'b3a paznokcie w jego plecy, z gard\'b3a wydoby\'b3 si\'ea odg\'b3os\par
przypominaj\'b9cy skomlenie.\par
Nie m\'f3g\'b3 ju\'bf czeka\'e6 ani chwili d\'b3u\'bfej. Wpi\'b3 si\'ea wargami w jej usta\par
i zdecydowanym ruchem kolana rozchyli\'b3 uda, uni\'f3s\'b3 jej biodra i powoli zacz\'b9\'b3\par
torowa\'e6 sobie do niej drog\'ea. Zatrzyma\'b3 si\'ea na chwil\'ea, czuj\'b9c nieznaczny op\'f3r,\par
zamkn\'b9\'b3 oczy upojony poczuciem blisko\'9cci upragnionego celu, po czym wszed\'b3\par
w ni\'b9 jednym mocnym pchni\'eaciem.\par
Poczu\'b3 si\'ea jak w si\'f3dmym niebie.\par
Mia\'b3a wra\'bfenie, \'bfe zosta\'b3a rozdarta na dwie cz\'ea\'9cci, szarpn\'b9\'b3 ni\'b9 gwa\'b3towny,\par
ostry b\'f3l. Krzykn\'ea\'b3a, staraj\'b9c si\'ea odsun\'b9\'e6, ale nie pozwoli\'b3 jej na to, celowo\par
nie unosz\'b9c si\'ea na \'b3okciach, lecz pozwalaj\'b9c jej czu\'e6 ca\'b3y ci\'ea\'bfar jego cia\'b3a.\par
- Nie ruszaj si\'ea, kochanie. Przytul si\'ea do mnie mocno. B\'f3l zaraz minie. Zaraz\par
poczujesz si\'ea lepiej. Kocham ci\'ea, Mary Roses. O Bo\'bfe, kochanie, nie p\'b3acz.\par
Jego g\'b3os by\'b3 przepe\'b3niony g\'b3\'eabokim smutkiem. \'8cwiadomo\'9c\'e6, jak bardzo\par
cierpi wiedz\'b9c, \'bfe zada\'b3 jej b\'f3l, sprawi\'b3a, \'bfe \'b3atwiej znios\'b3a nieprzyjemne\par
uczucie, tym bardziej \'bfe z ka\'bfd\'b9 chwil\'b9 b\'f3l coraz mniej dawa\'b3 zna\'e6 o sobie.\par
Silna nami\'eatno\'9c\'e6 toczy\'b3a walk\'ea z b\'f3lem. Trudno by\'b3o doszuka\'e6 si\'ea sensu\par
w tym wszystkim. Czy rzeczywi\'9ccie mo\'bfna polubi\'e6 co\'9c takiego?\par
Nie zdawa\'b3 sobie sprawy, jakie katusze prze\'bfywa teraz Mary Roses. Bardzo\par
si\'ea stara\'b3, by da\'e6 jej czas na przyzwyczajenie si\'ea do niego, lecz z coraz\par
wi\'eakszym trudem przychodzi\'b3o mu opanowywanie przemo\'bfnej ch\'eaci porusze-\par
nia si\'ea w niej. Konieczno\'9c\'e6 powstrzymywania si\'ea sprawia\'b3a mu wr\'eacz fizyczny\par
b\'f3l. Czu\'b3, jak wspaniale ciasno obejmuje go sob\'b9, i wiedzia\'b3, \'bfe je\'9cli nie b\'eadzie\par
m\'f3g\'b3 si\'ea poruszy\'e6, lada chwila b\'eadzie za p\'f3\'9fno i z pierwotnym okrzykiem\par
ulgi i triumfu wleje w ni\'b9 swe nasienie.\par
Skarci\'b3 si\'ea w my\'9clach za to, \'bfe przez chwil\'ea interesowa\'b3a go tylko w\'b3asna\par
przyjemno\'9c\'e6. Mary Roses te\'bf musi zazna\'e6 cudownego uczucia spe\'b3nienia,\par
cho\'e6by przysz\'b3o mu na to jeszcze d\'b3ugo czeka\'e6.\par
Mocno zacisn\'b9\'b3 szcz\'eaki. Pot zrosi\'b3 mu czo\'b3o, serce \'b3omota\'b3o w klatce\par
piersiowej, krew pulsowa\'b3a w skroniach. Wtuli\'b3 twarz w jej szyj\'ea i zacz\'b9\'b3\par
delikatnie nagryza\'e6 koniuszek ucha.\par
- Jak si\'ea czujesz, kochanie?\par
By\'b3 szczerze zatroskany. Odczu\'b3a potrzeb\'ea pocieszenia go, zapewnienia, \'bfe\par
wszystko w porz\'b9dku, \'bfe nie sta\'b3o si\'ea przecie\'bf nic z\'b3ego.\par
- Ju\'bf wszystko dobrze - wyszepta\'b3a, staraj\'b9c si\'ea, by ton jej g\'b3osu nie\par
zdradzi\'b3, \'bfe to nieprawda.\par
Chc\'b9c ostatecznie go przekona\'e6, ponownie otoczy\'b3a go ramionami i zacz\'ea\'b3a\par
g\'b3aska\'e6 po plecach i po\'9cladkach. Zadr\'bfa\'b3, wydaj\'b9c niski j\'eak. Nie przerwa\'b3a\par
jednak tych \'b3agodnych pieszczot. Wyczuwa\'b3a towarzysz\'b9ce mu napi\'eacie i zda-\par
wa\'b3a sobie spraw\'ea, ile wysi\'b3ku musi kosztowa\'e6 go opanowanie. Ta jego troska\par
o ni\'b9 sprawi\'b3a, \'bfe w\'b3asny b\'f3l wyda\'b3 si\'ea jej nagle zupe\'b3nie bez znaczenia.\par
- Nie chcia\'b3abym, \'bfeby\'9c prze\'bfy\'b3 rozczarowanie.\par
Uni\'f3s\'b3 si\'ea na ramionach, by na ni\'b9 spojrze\'e6.\par
- Nie jeste\'9c w stanie mnie rozczarowa\'e6. Nie jeste\'9c, bo ci\'ea kocham, wiesz?\par
Uj\'ea\'b3a j\'b9 jego czu\'b3o\'9c\'e6.\par
- Czuj\'ea si\'ea zupe\'b3nie dobrze. Naprawd\'ea b\'ead\'ea mog\'b3a ju\'bf to znie\'9c\'e6. Wytrzy-\par
mam. Nie musisz ju\'bf d\'b3u\'bfej czeka\'e6.\par
Zaskoczy\'b3 j\'b9 jego szeroki u\'9cmiech.\par
- Wytrzymasz? - zapyta\'b3. - C\'f3\'bf, b\'ead\'ea si\'ea stara\'b3, \'bfeby\'9c jako\'9c to wytrzyma\'b3a.\par
Przyci\'b9gn\'ea\'b3a go, by j\'b9 poca\'b3owa\'b3, a kiedy uni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea, z rado\'9cci\'b9 powita\'b3\par
 \par
jej ponownie rozp\'b3omieniony wzrok.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe min\'ea\'b3o bardzo niewiele czasu, odk\'b9d cudownie, g\'b3\'eaboko si\'ea\par
w niej zanurzy\'b3, lecz nagl\'b9ca potrzeba spe\'b3nienia sprawi\'b3a, \'bfe czas ten wyda\'b3\par
mu si\'ea wieczno\'9cci\'b9.\par
Jego roznami\'eatnione spojrzenie pobudzi\'b3o u\'9cpione w niej na chwil\'ea emocje.\par
- Powiedz mi, co mam robi\'e6. Chc\'ea, \'bfeby\'9c by\'b3 ze mnie zadowolony.\par
- Zawsze jestem i b\'ead\'ea z ciebie zadowolony. Podnie\'9c nogi, kochanie...\par
powoli, tak, \'bfebym m\'f3g\'b3... - westchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko, nie by\'b3 w stanie doko\'f1czy\'e6\par
zdania. Uczucie, jakiego do\'9cwiadczy\'b3, kiedy si\'ea poruszy\'b3a, uniemo\'bfliwi\'b3o mu\par
logiczne my\'9clenie i pozbawi\'b3o kontroli nad sob\'b9.\par
Spodziewa\'b3a si\'ea nadej\'9ccia tego samego ostrego b\'f3lu, tymczasem czeka\'b3y\par
j\'b9 zupe\'b3nie inne wra\'bfenia.\par
Niezwyk\'b3o\'9c\'e6 tych dozna\'f1 pobudzi\'b3a jej ciekawo\'9c\'e6. Poruszy\'b3a si\'ea znowu,\par
do\'9cwiadczaj\'b9c kolejnego niezmiernie mi\'b3ego uczucia. Mocno obj\'ea\'b3a Harrisona\par
ramionami. Czu\'b3a si\'ea coraz lepiej.\par
- To jest bardzo przyjemne, prawda? Prosz\'ea ci\'ea, tym razem powiedz mi\par
prawd\'ea.\par
M\'f3wi\'b3 jak cz\'b3owiek dr\'eaczony wielkim b\'f3lem.\par
- Tak - wyszepta\'b3a. - Ale nie mam jeszcze ochoty dzi\'eakowa\'e6 ci za to wszystko.\par
Bo\'bfe, jak bardzo j\'b9 kocha\'b3.\par
Poprosi\'b3 j\'b9, \'bfeby oplot\'b3a go nogami, po czym nieznacznie zmieni\'b3 pozycj\'ea\par
i zanurzy\'b3 si\'ea w niej jeszcze g\'b3\'eabiej.\par
A potem ju\'bf d\'b3ugo nie byli w stanie odezwa\'e6 si\'ea do siebie. Wycofa\'b3 si\'ea\par
i pogr\'b9\'bfy\'b3 znowu. Chcia\'b3 post\'eapowa\'e6 jak najwolniej i naj\'b3agodniej, by z pod-\par
niecenia zapomnia\'b3a o ca\'b3ym \'9cwiecie, lecz by\'b3a tak niewiarygodnie ciasna\par
i gor\'b9ca, i by\'b3o mu w niej tak wspaniale, \'bfe potrzeba przy\'9cpieszenia zdomi-\par
nowa\'b3a wszystkie inne i nie by\'b3 ju\'bf d\'b3u\'bfej w stanie my\'9cle\'e6 o tym, by porusza\'e6\par
si\'ea wolno i pie\'9cci\'e6 j\'b9 jak naj\'b3agodniej. W rzeczywisto\'9cci w og\'f3le nie by\'b3\par
w stanie my\'9cle\'e6. M\'f3g\'b3 jedynie czu\'e6.\par
Jej bez\'b3adnym szeptem wypowiadane pro\'9cby i zduszone j\'eaki by\'b3y dla\'f1\par
dodatkow\'b9 podniet\'b9 do dzia\'b3ania. Ilekro\'e6 nieznacznie si\'ea z niej wynurza\'b3,\par
unosi\'b3a biodra, jakby b\'b3agaj\'b9c go o powr\'f3t. Ona tak\'bfe przestawa\'b3a si\'ea ju\'bf\par
kontrolowa\'e6, coraz mocniej wpijaj\'b9c palce w jego plecy. Coraz to gwa\'b3tow-\par
niejsze pieszczoty i coraz g\'b3o\'9cniejsze okrzyki by\'b3y sygna\'b3em, \'bfe pragnie jeszcze\par
mocniejszych wra\'bfe\'f1. Czu\'b3a podniecenie tak wielkie, \'bfe wydawa\'b3o jej si\'ea, i\'bf\par
za chwil\'ea nie wytrzyma tego s\'b3odkiego b\'f3lu i umrze. Cho\'e6 nie wiedzia\'b3a, czego\par
ma oczekiwa\'e6, by\'b3a pewna, \'bfe za wszelk\'b9 cen\'ea pragnie do\'9cwiadczy\'e6 tego\par
w\'b3a\'9cnie teraz.\par
Ogarn\'b9\'b3 ich sza\'b3 mi\'b3osnego uniesienia; czu\'b3a, \'bfe nie jest w stanie wytrzyma\'e6\par
tej intensywno\'9cci prze\'bfy\'e6 ju\'bf ani sekundy d\'b3u\'bfej. I w\'b3a\'9cnie wtedy poczu\'b3a\par
cudown\'b9 ulg\'ea, kt\'f3ra sp\'b3yn\'ea\'b3a na ni\'b9 jak b\'b3ogos\'b3awie\'f1stwo, i w uniesieniu kilka\par
razy wykrzykn\'ea\'b3a jego imi\'ea, ogarni\'eata kolejnymi falami rozkoszy. Czu\'b3, \'bfe\par
obejmuje go sob\'b9 coraz cia\'9cniej, a kiedy targn\'ea\'b3y ni\'b9 spazmy rozkoszy, nie\par
zwleka\'b3 ju\'bf ani chwili i wla\'b3 w ni\'b9 swe nasienie z g\'b3o\'9cnym j\'eakiem pierwotnej\par
satysfakcji.\par
By\'b3o to niew\'b9tpliwie najwspanialsze spe\'b3nienie w jego \'bfyciu.\par
A sta\'b3o si\'ea tak dlatego, \'bfe bardzo j\'b9 kocha\'b3.\par
Opad\'b3 na ni\'b9 ca\'b3ym ci\'ea\'bfarem cia\'b3a. Ofiarowa\'b3 jej wszystkie swoje si\'b3y i musi\par
up\'b3yn\'b9\'e6 d\'b3u\'bfsza chwila, nim odzyska dawny wigor. Mia\'b3 ochot\'ea zasn\'b9\'e6 w jej\par
ramionach, a po przebudzeniu natychmiast ponownie zatraci\'e6 si\'ea w mi\'b3o\'9cci.\par
D\'b3ugo nie mog\'b3a doj\'9c\'e6 do siebie. To, co przed chwil\'b9 prze\'bfy\'b3a, wywar\'b3o\par
na niej zbyt wielkie wra\'bfenie. Mia\'b3a uczucie, \'bfe ich serca, umys\'b3y i dusze\par
przenikn\'ea\'b3y si\'ea wzajemnie w tym cudownym momencie spe\'b3nienia, i \'bfe jest\par
opromieniona blaskiem jego mi\'b3o\'9cci. Pierwsza noc z Hamsonem by\'b3a najcu-\par
downiejszym, najwspanialszym do\'9cwiadczeniem w jej \'bfyciu.\par
Postara\'b3 si\'ea, \'bfeby wszystko u\'b3o\'bfy\'b3o si\'ea jak najlepiej. Odk\'b9d odda\'b3a mu swe\par
serce, ca\'b3y jej \'9cwiat uleg\'b3 zmianie, nic ju\'bf nie by\'b3o w nim takie samo.\par
Zwyczajne dni zmienia\'b3y si\'ea dla niej we wspania\'b3e \'9cwi\'eata. Nie wyobra\'bfa\'b3a ju\'bf\par
sobie \'bfycia bez niego. By\'b3 czu\'b3y, kochaj\'b9cy, \'b3agodny, a zarazem pe\'b3en nami\'eat-\par
no\'9cci, zuchwa\'b3y i pewny siebie.\par
Wydawa\'b3 si\'ea jej uciele\'9cnieniem wszelkich cn\'f3t. A my\'9cla\'b3a tak dlatego, \'bfe\par
go kocha\'b3a.\par
- Jak si\'ea czujesz, Mary Roses?\par
Uni\'f3s\'b3 si\'ea na \'b3okciu, by zajrze\'e6 jej w oczy. By\'b3y wci\'b9\'bf lekko zamglone po\par
prze\'bfyciu rozkoszy. Mia\'b3a nieznacznie opuchni\'eate wargi, a na policzkach\par
widnia\'b3y otarcia od jego zarostu. Te \'9clady da\'b3y mu uczucie g\'b3\'eabokiej satys-\par
fakcji. Dowodzi\'b3y, \'bfe nale\'bfa\'b3a do niego.\par
- Zada\'b3em ci b\'f3l?\par
Pytanie zabrzmia\'b3o szczerze, zaniepokoi\'b3 j\'b9 jednak pe\'b3en zadowolenia\par
u\'9cmiech, kt\'f3ry pojawi\'b3 si\'ea na jego twarzy.\par
- Tak, ale nie trwa\'b3 d\'b3ugo. Przecie\'bf krzykn\'ea\'b3am tylko raz.\par
- Wtedy tylko raz - przyzna\'b3.\par
- Czemu si\'ea u\'9cmiechasz? Nie przejmujesz si\'ea tym, \'bfe mnie bola\'b3o?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe si\'ea przejmuj\'ea. Kocham ci\'ea, Mary Roses. A \'9cmiej\'ea si\'ea\par
z tego, jak teraz wygl\'b9dasz.\par
M\'f3wi\'b3 niskim, intymnie \'9cciszonym g\'b3osem, kt\'f3ry zawsze j\'b9 podnieca\'b3.\par
- A jak wygl\'b9dam? - zapyta\'b3a, wstrzymuj\'b9c oddech.\par
- Tak jakbym wci\'b9\'bf jeszcze by\'b3 w tobie, kocha\'b3 si\'ea z tob\'b9 i dawa\'b3 ci\par
przyjemno\'9c\'e6. Odczuwam teraz ogromn\'b9 satysfakcj\'ea posiadacza.\par
Ona tymczasem czu\'b3a si\'ea cudownie bezpieczna, otoczona ciep\'b3em i mi\'b3o-\par
\'9cci\'b9.\par
- Zawsze lubi\'b3e\'9c rol\'ea pana i w\'b3adcy.\par
- Teraz to zupe\'b3nie co innego, kochanie. Nie masz poj\'eacia, od jak dawna\par
marzy\'b3em o tym, by znale\'9f\'e6 si\'ea z tob\'b9 w \'b3\'f3\'bfku.\par
Pog\'b3adzi\'b3a go po policzku.\par
- A co czujesz teraz, kiedy ju\'bf w nim jeste\'9c?\par
U\'9cmiech znikn\'b9\'b3 z jego twarzy.\par
- Czuj\'ea, \'bfe jeste\'9c moja.\par
Nie potrafi\'b3aby temu szczerze zaprzeczy\'e6.\par
- Tak, jestem twoja.\par
Pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9 z wyra\'9fnym zadowoleniem i pochyli\'b3 si\'ea, by j\'b9 poca\'b3owa\'e6.\par
Przesuwa\'b3a stopami po jego nogach. Gdy ich j\'eazyki zwar\'b3y si\'ea w \'bfartobli-\par
wym pojedynku, czu\'b3 na twarzy jej gor\'b9cy oddech.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe musz\'b9 poniecha\'e6 pieszczot, zanim rosn\'b9ce podniecenie nie\par
ka\'bfe mu zapomnie\'e6 o jej delikatnym stanie. Musi doj\'9c\'e6 do siebie, nim\par
ponownie b\'eadzie m\'f3g\'b3 j\'b9 posi\'b9\'9c\'e6.\par
Po\'b3o\'bfy\'b3 si\'ea na plecach, tul\'b9c j\'b9 do swego boku.\par
- Musimy porozmawia\'e6, Mary Roses.\par
Zaniepokoi\'b3 j\'b9 niezwykle powa\'bfny ton jego g\'b3osu. \'8cwiadomo\'9c\'e6 swej\par
obecnej bezbronno\'9cci wzbudzi\'b3a w niej prze\'9cwiadczenie, \'bfe za chwil\'ea us\'b3yszy\par
co\'9c, czego absolutnie nie chcia\'b3aby us\'b3ysze\'e6. Wydawa\'b3o jej si\'ea nawet, \'bfe dobrze\par
wie, co to b\'eadzie.\par
Przez kilka minut \'bfadne z nich nie odezwa\'b3o si\'ea ani s\'b3owem. Szklanym\par
wzrokiem wpatrywa\'b3 si\'ea w sufit, zastanawiaj\'b9c si\'ea, w jaki spos\'f3b zacz\'b9\'e6\par
rozmow\'ea na temat ich przysz\'b3o\'9cci.\par
Tymczasem ona zadr\'eacza\'b3a si\'ea w\'b3asnymi my\'9clami.\par
Wreszcie poczu\'b3a, \'bfe nie zniesie milczenia ju\'bf ani chwili d\'b3u\'bfej.\par
- U\'b3atwi\'ea ci spraw\'ea, Hamsonie. Powiem to za ciebie. Chcesz...\par
Przerwa\'b3 jej, mocno obejmuj\'b9c j\'b9 w pasie.\par
- Nie masz najmniejszego poj\'eacia, co chc\'ea ci powiedzie\'e6. Nie potrafisz\par
czyta\'e6 w my\'9clach, moja s\'b3odka.\par
- W twoich rzeczywi\'9ccie nie - przyzna\'b3a. - Ale czasami potrafi\'ea wyci\'b9ga\'e6\par
wnioski. Z powa\'bfnego tonu twojego g\'b3osu wywnioskowa\'b3am, \'bfe zamierzasz\par
powiedzie\'e6 mi co\'9c wa\'bfnego. Z kolei twoje wahanie kaza\'b3o mi si\'ea domy\'9cli\'e6,\par
\'bfe masz trudno\'9cci z dobraniem w\'b3a\'9cciwych s\'b3\'f3w. Czy jak na razie mam racj\'ea?\par
- Tak - odpowiedzia\'b3. - Istotnie chc\'ea ci powiedzie\'e6 co\'9c wa\'bfnego i rzeczy-\par
wi\'9ccie szuka\'b3em odpowiednich s\'b3\'f3w.\par
- Bo jeste\'9c prawnikiem?\par
- Nie, dlatego \'bfe chc\'ea, \'bfeby\'9c dobrze mnie zrozumia\'b3a. Chc\'ea ci\'ea na co\'9c\par
przygotowa\'e6.\par
Zacz\'ea\'b3a przeczesywa\'e6 palcami ow\'b3osienie jego torsu, nie zdaj\'b9c sobie\par
sprawy, \'bfe budzi u\'9cpione licho. Odczu\'b3 nagle nieprzepart\'b9 potrzeb\'ea znalezienia\par
si\'ea w niej ponownie.\par
Jednak\'bfe najpierw musia\'b3 z ni\'b9 porozmawia\'e6. Chwyci\'b3 jej d\'b3o\'f1 i mocno\par
\'9ccisn\'b9\'b3.\par
Unios\'b3a g\'b3ow\'ea i z\'b3o\'bfy\'b3a poca\'b3unek na jego szyi.\par
- Przesta\'f1 mnie prowokowa\'e6. - Powiedzia\'b3 to nieoczekiwanie zdecydowa-\par
nym tonem.\par
Nie zwracaj\'b9c uwagi na jego s\'b3owa, wolno, z rozmys\'b3em poca\'b3owa\'b3a go\par
ponownie.\par
- Wcale ci\'ea nie prowokuj\'ea ani nie kusz\'ea. Ja ci\'ea pocieszam, a to wielka\par
r\'f3\'bfnica.\par
- Mary Roses, le\'bfysz przy mnie naga, wi\'eac...\par
- ... wodz\'ea ci\'ea na pokuszenie.\par
- W\'b3a\'9cnie.\par
Westchn\'b9wszy g\'b3\'eaboko, wtuli\'b3a policzek w zag\'b3\'eabienie jego ramienia.\par
- Wiem, co teraz musisz prze\'bfywa\'e6. Masz wyrzuty sumienia. Rozumiem\par
to, Hamsonie, i w\'b3a\'9cnie dlatego chcia\'b3am ci\'ea pocieszy\'e6. Nie musisz czu\'e6 si\'ea\par
winny.\par
Znieruchomia\'b3.\par
- A z jakieg\'f3\'bf to, twoim zdaniem, powodu mia\'b3bym mie\'e6 wyrzuty sumie-\par
nia?\par
- Z powodu naszej... niemoralno\'9cci.\par
- Czego?!!\par
Ch\'b3odny, opanowany ton jego g\'b3osu maskowa\'b3 gniew. Nie wierzy\'b3 w\'b3asnym\par
uszom. Powt\'f3rzy\'b3a to, co powiedzia\'b3a, by zyska\'b3 pewno\'9c\'e6, \'bfe si\'ea nie przes\'b3y-\par
sza\'b3.\par
- Naszej niemoralno\'9cci.\par
Us\'b3ysza\'b3a, \'bfe wzi\'b9\'b3 g\'b3\'eaboki oddech. Taka reakcja mog\'b3a zwiastowa\'e6\par
nadchodz\'b9c\'b9 burz\'ea. R\'f3wnie\'bf jego u\'9ccisk sta\'b3 si\'ea mocniejszy.\par
A wi\'eac okaza\'b3o si\'ea, \'bfe wcale jeszcze nie dojrza\'b3a do tej decyzji.\par
- Co te\'bf si\'ea dzieje w twojej g\'b3owie? Przecie\'bf nie odbiegasz inteligencj\'b9\par
od innych. Ba, rzek\'b3bym, \'bfe si\'ea ni\'b9 wyr\'f3\'bfniasz. Wi\'eac co si\'ea sta\'b3o? Sk\'b9d ci\par
przysz\'b3o do tej \'9clicznej g\'b3owy, \'bfe zrobili\'9cmy co\'9c nagannego moralnie? Prosz\'ea,\par
odpowiedz na moje pytanie.\par
Jednak\'bfe nie da\'b3 jej szansy na odezwanie si\'ea cho\'e6 s\'b3\'f3wkiem.\par
- Przecie\'bf przysi\'eagli\'9cmy sobie mi\'b3o\'9c\'e6 i wierno\'9c\'e6. Nie wiesz, co to oznacza?\par
Mary Roses by\'b3a szczerze zaskoczona jego gniewn\'b9 reakcj\'b9. Nie oznacza\'b3o\par
to jednak, \'bfe si\'ea go ba\'b3a. U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do swoich my\'9cli. Harrison rycza\'b3\par
jak ranny zwierz, a mimo to czu\'b3a si\'ea przy nim r\'f3wnie bezpieczna jak\par
dotychczas.\par
Nie rozumia\'b3a jednak powod\'f3w takiej w\'b3a\'9cnie reakcji. Zachowywa\'b3 si\'ea tak,\par
jakby dotkliwie go zrani\'b3a, wr\'eacz obrazi\'b3a. I to nie tylko jego, ale tak\'bfe jego\par
matk\'ea. I jego psa, o ile takowego mia\'b3.\par
Kiedy w ko\'f1cu da\'b3 jej szans\'ea powiedzenia czegokolwiek, w jej g\'b3osie\par
s\'b3ycha\'e6 by\'b3o zak\'b3opotanie.\par
- Nie powiedzia\'b3am, \'bfe to ja uwa\'bfam, \'bfe post\'eapujemy niemoralnie.\par
My\'9cla\'b3am, \'bfe ty...\par
Przerwa\'b3 jej ponownie.\par
- Pos\'b3uchaj. Co\'9c mi si\'ea wydaje, \'bfe wci\'b9\'bf jeszcze nie rozumiesz...\par
- Czego? O co ci chodzi?\par
- O to, \'bfe najwyra\'9fniej nie dotar\'b3o jeszcze do ciebie, co oznaczaj\'b9 moje\par
s\'b3owa, \'bfe nale\'bfysz do mnie. Nie chodzi\'b3o mi o to, \'bfe jeste\'9c moja na dzisiejsz\'b9\par
noc. Mia\'b3em na my\'9cli to, \'bfe jeste\'9cmy ju\'bf nierozerwalnie zwi\'b9zani z sob\'b9, na\par
zawsze.\par
- Chcia\'b3abym, \'bfeby\'9c pomy\'9cla\'b3 o tym rozs\'b9dnie. Je\'bfeli...\par
- To ja mam by\'e6 rozs\'b9dny?!!\par
Po\'bfa\'b3owa\'b3a swoich s\'b3\'f3w. By\'b3a wdzi\'eaczna losowi, \'bfe nie widzi teraz jego\par
twarzy, gdy\'bf wiedzia\'b3a a\'bf nazbyt dobrze, i\'bf wszystkie mi\'ea\'9cnie drgaj\'b9 mu pod\par
sk\'f3r\'b9. Tak si\'ea dzia\'b3o, ilekro\'e6 mocno zaciska\'b3 szcz\'eaki, a robi\'b3 to zawsze, kiedy\par
by\'b3 z\'b3y i w ka\'bfdej chwili m\'f3g\'b3 wybuchn\'b9\'e6 gniewem.\par
- Wygl\'b9da na to, \'bfe nie mam szans powiedzenia czego\'9c, co ci\'ea uspokoi.\par
Zacz\'b9\'b3 wyja\'9cnia\'e6, co s\'b9dzi o jej niefortunnej uwadze, lecz po chwili\par
przerwa\'b3 sw\'f3j wyw\'f3d. Pomy\'9cla\'b3, \'bfe je\'9cli b\'eadzie go kontynuowa\'b3, lada chwila\par
wpadnie w furi\'ea. Niemoralno\'9c\'e6! Wci\'b9\'bf nie mie\'9cci\'b3o mu si\'ea w g\'b3owie, jak\par
mog\'b3a u\'bfy\'e6 tego s\'b3owa na okre\'9clenie tego, co zdarzy\'b3o si\'ea mi\'eadzy nimi\par
dzisiejszej nocy. Up\'b3ynie sporo czasu, zanim b\'eadzie w stanie przej\'9c\'e6 nad tym\par
do porz\'b9dku dziennego.\par
Jego milczenie stanowi\'b3o dla niej dow\'f3d, \'bfe zdecydowa\'b3 si\'ea pos\'b3ucha\'e6 g\'b3osu\par
rozs\'b9dku.\par
- Zrozum, przecie\'bf jestem zupe\'b3n\'b9 nowicjuszk\'b9 na tym polu. M\'f3g\'b3by\'9c\par
okaza\'e6 mi nieco wi\'eacej cierpliwo\'9cci. Nie sta\'b3o si\'ea nic strasznego, wi\'eac prosz\'ea,\par
przesta\'f1 dysze\'e6 ze z\'b3o\'9cci. Przecie\'bf po raz pierwszy by\'b3am z kim\'9c tak blisko.\par
Nic nie poradz\'ea na to, \'bfe teraz czuj\'ea si\'ea taka... bezbronna.\par
Mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe jej wyznanie wyjedna u niego dla niej odrobin\'ea wsp\'f3\'b3-\par
czucia i zrozumienia. Okaza\'b3o si\'ea jednak, \'bfe si\'ea myli\'b3a.\par
- Jestem nieprzyjemnie zaskoczony, \'bfe mo\'bfesz cho\'e6by w najmniejszym\par
stopniu czu\'e6 si\'ea bezbronna. Nie wspominaj\'b9c ju\'bf, \'bfe najzwyczajniej w \'9cwiecie\par
to mnie obra\'bfa, droga pani.\par
Zaczyna\'b3a traci\'e6 cierpliwo\'9c\'e6. Czepia\'b3 si\'ea ka\'bfdego jej s\'b3owa. Rzeczywi\'9ccie,\par
dor\'f3wnywa\'b3 temperamentem swojemu koniowi. Chcia\'b3a mu to powiedzie\'e6, lecz\par
w ostatniej chwili zmieni\'b3a zamiar. To por\'f3wnanie zapewne wywo\'b3a\'b3oby\par
kolejny atak w\'9cciek\'b3o\'9cci.\par
- Nigdy dot\'b9d nie okazywa\'b3e\'9c mi takich humor\'f3w.\par
- Nigdy dot\'b9d nie kocha\'b3em si\'ea z tob\'b9.\par
Zab\'eabni\'b3a palcami o jego tors.\par
- Cole zawsze ma takie humory, kiedy czuje si\'ea winny.\par
- Nie czuj\'ea si\'ea absolutnie niczemu winny. A ty?\par
\'8ccisn\'b9\'b3 jej d\'b3o\'f1 tak mocno, \'bfe a\'bf zbiela\'b3y kostki. Powiedzia\'b3o jej to lepiej\par
ni\'bf jego s\'b3owa, jakiej sobie \'bfyczy odpowiedzi.\par
- Nie, ja te\'bf nie czuj\'ea si\'ea winna. Zadowolony?\par
Nie odpowiedzia\'b3, lecz z faktu, \'bfe uwolni\'b3 jej d\'b3o\'f1 wywnioskowa\'b3a, \'bfe\par
udzieli\'b3a mu w\'b3a\'9cciwej odpowiedzi.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe powinni\'9cmy ju\'bf zako\'f1czy\'e6 t\'ea rozmow\'ea. Je\'9cli b\'eadziemy j\'b9 dalej\par
prowadzi\'e6, gotowa zako\'f1czy\'e6 si\'ea gigantyczn\'b9 k\'b3\'f3tni\'b9, a wtedy b\'eadziesz musia\'b3\par
mnie przeprosi\'e6. Naprawd\'ea chcesz traci\'e6 mn\'f3stwo czasu, pr\'f3buj\'b9c mnie\par
przeb\'b3aga\'e6, zamiast zajmowa\'e6 si\'ea czym\'9c znacznie przyjemniejszym?\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea mimo irytacji.\par
- A sk\'b9d ci przysz\'b3o do g\'b3owy, \'bfe w og\'f3le b\'b3aga\'b3bym ci\'ea o przebaczenie?\par
- Poniewa\'bf potrafi\'ea czeka\'e6 d\'b3u\'bfej ni\'bf ty. Ty pierwszy by\'9c nie wytrzyma\'b3.\par
- Rozumiem, \'bfe d\'b3ugo zachowujesz urazy. Twoi bracia ostrzegali mnie\par
przed t\'b9 wad\'b9 twojego charakteru.\par
- Czasami rzeczywi\'9ccie to mi si\'ea zdarza.\par
Roze\'9cmia\'b3, si\'ea, tym razem szczerze rozbawiony.\par
- Mary Roses, mam ochot\'ea wytarga\'e6 ci\'ea za uszy i ca\'b3owa\'e6 jednocze\'9cnie.\par
Daj\'ea s\'b3owo, \'bfe kt\'f3rego\'9c dnia oszalej\'ea przez ciebie.\par
Wsun\'ea\'b3a d\'b3o\'f1 w g\'easte ow\'b3osienie jego torsu. Lubi\'b3a czu\'e6 te spr\'ea\'bfyste\par
k\'eadziory owijaj\'b9ce si\'ea wok\'f3\'b3 jej palc\'f3w. Marzy\'b3a, by jeszcze raz j\'b9 poca\'b3owa\'b3.\par
Ju\'bf samo my\'9clenie o tym wp\'b3ywa\'b3o na ni\'b9 niezwykle podniecaj\'b9co. Westchn\'ea\'b3a\par
cichutko i otar\'b3a si\'ea o niego.\par
Us\'b3ysza\'b3a niski j\'eak i dopiero wtedy zda\'b3a sobie spraw\'ea, czego dotkn\'ea\'b3a\par
udem, lecz rozchodzi\'b3o si\'ea stamt\'b9d tak mi\'b3e ciep\'b3o, \'bfe nie cofn\'ea\'b3a nogi.\par
Gdyby by\'b3o to dla niego przykre, na pewno by j\'b9 odsun\'b9\'b3. Tymczasem nie\par
uczyni\'b3 tego, lecz po\'b3o\'bfy\'b3 r\'eak\'ea na jej kolanie i zacz\'b9\'b3 delikatnie pie\'9cci\'e6.\par
- Harrison?\par
-Tak?\par
- Czy by\'b3o ci tak mi\'b3o jak we \'9cnie?\par
- By\'b3o du\'bfo, du\'bfo milej. Moje sny i marzenia nie by\'b3y takie. Wtedy robi\'b3o\par
mi si\'ea gor\'b9co. A dzisiejszej nocy p\'b3on\'b9\'b3em. Rozumiesz?\par
- By\'b3e\'9c zadowolony?\par
S\'b3ysz\'b9c rozbawienie w jej g\'b3osie, domy\'9cli\'b3 si\'ea, \'bfe ta ma\'b3a diablica co\'9c\par
knuje. Zastyg\'b3 w oczekiwaniu. B\'f3g jeden wie, co te\'bf tym razem strzeli\'b3o jej\par
do g\'b3owy.\par
- Wi\'eacej ni\'bf zadowolony.\par
- Teraz czuj\'ea, \'bfe naprawd\'ea sprawi\'b3o ci to przyjemno\'9c\'e6, ba, \'bfe jeste\'9c mi\par
wdzi\'eaczny. Czy to prawda?\par
Obwodzi\'b3a palcem brodawki jego piersi, co nie pozwala\'b3o mu si\'ea skupi\'e6\par
na rozmowie.\par
- Tak - odpowiedzia\'b3 ochryp\'b3ym g\'b3osem.\par
- Domy\'9clam si\'ea, \'bfe da\'b3am ci troch\'ea rado\'9cci.\par
- To za ma\'b3o powiedziane. By\'b3em po prostu szcz\'ea\'9cliwy.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea. By\'b3 troch\'ea zaskoczony, \'bfe potrzebowa\'b3a a\'bf tylu zapew-\par
nie\'f1. Przecie\'bf powinna by\'b3a domy\'9cli\'e6 si\'ea tych wszystkich odpowiedzi, wnio-\par
skuj\'b9c z jego reakcji, gdy si\'ea kochali, powinna by\'b3a wiedzie\'e6, jak jest\par
wspania\'b3a. By\'e6 mo\'bfe rzeczywi\'9ccie czu\'b3a si\'ea bezbronna, bezradna dlatego, \'bfe\par
by\'b3o to dla niej nowe do\'9cwiadczenie.\par
Bo\'bfe, czy\'bfby nareszcie wraca\'b3 jej rozs\'b9dek?\par
- I nie wiesz wprost, jak mi dzi\'eakowa\'e6?\par
Po tych wypowiedzianych szeptem s\'b3owach nareszcie zrozumia\'b3, \'bfe Mary\par
Roses po prostu powtarza jego w\'b3asne s\'b3owa. Wybuchn\'b9\'b3 gromkim \'9cmiechem.\par
- Co\'9c mi si\'ea wydaje, \'bfe ten fragment moich sn\'f3w nie bardzo przypad\'b3 ci\par
do gustu, prawda, kochanie?\par
By\'b3a tak zadowolona z siebie, \'bfe nie musia\'b3 czeka\'e6 na odpowied\'9f. Po chwili\par
jednak co\'9c j\'b9 wyra\'9fnie zaniepokoi\'b3o.\par
- Co mia\'b3e\'9c na my\'9cli m\'f3wi\'b9c, \'bfe za pierwszym razem krzycza\'b3am bardzo\par
kr\'f3tko? Czy\'bfbym p\'f3\'9fniej krzycza\'b3a ponownie?\par
- Tak. Tylko \'bfe wtedy trwa\'b3o to d\'b3u\'bfej.\par
- Kiedy?\par
- Kiedy \'9cwiat zawirowa\'b3 wok\'f3\'b3 ciebie.\par
Na wspomnienie tej chwili obla\'b3a si\'ea szkar\'b3atnym rumie\'f1cem. Rzeczywi-\par
\'9ccie, mia\'b3a takie wra\'bfenie. Nie pami\'eata\'b3a jednak, \'bfe krzycza\'b3a. Ca\'b3a jej uwaga\par
by\'b3a wtedy skupiona na nowych, cudownych doznaniach.\par
- Czy mo\'bfesz ju\'bf teraz wys\'b3ucha\'e6, co chcia\'b3em powiedzie\'e6?\par
- Je\'bfeli masz zamiar powiedzie\'e6 mi, \'bfe ci\'ea znienawidz\'ea, to nie b\'ead\'ea ci\'ea\par
s\'b3ucha\'e6.\par
- Chc\'ea porozmawia\'e6 o naszej przysz\'b3o\'9cci.\par
- Dobrze.\par
- Najbli\'bfsze p\'f3\'b3 roku b\'eadzie dla ciebie nie\'b3atwym okresem.\par
- Masz zamiar si\'ea o to postara\'e6?\par
- Nie to mia\'b3em na my\'9cli.\par
- Kocham ci\'ea, Harrison.\par
- Ja te\'bf ci\'ea kocham. B\'ead\'ea musia\'b3 wr\'f3ci\'e6 do Anglii, kochanie. Chcia\'b3bym,\par
\'bfeby\'9c do mnie przyjecha\'b3a.\par
- Naprawd\'ea chcesz, \'bfebym by\'b3a tam z tob\'b9?\par
- Tak.\par
- Dlaczego musisz wraca\'e6?\par
- Musz\'ea tam sko\'f1czy\'e6 co\'9c, co zacz\'b9\'b3em.\par
- Czy zajmie ci to du\'bfo czasu?\par
- To zale\'bfy od ciebie.\par
Nie zrozumia\'b3a jego s\'b3\'f3w.\par
- Chcesz zn\'f3w zobaczy\'e6 g\'f3ry szkockie? T\'easknisz?\par
- Przede wszystkim chc\'ea by\'e6 z tob\'b9. To, gdzie b\'eadziemy mieszka\'e6,\par
zupe\'b3nie nie ma dla mnie znaczenia.\par
- Przecie\'bf mia\'b3o ogromne znaczenie.\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Mia\'b3a racj\'ea. Wr\'eacz obsesyjnie my\'9cla\'b3 o powrocie do\par
Szkocji. Lecz jego plany uleg\'b3y zmianie, oczywi\'9ccie za spraw\'b9 Mary Roses.\par
Teraz do szcz\'ea\'9ccia wystarcza\'b3a mu ju\'bf sama jej obecno\'9c\'e6, w jej towarzystwie\par
b\'eadzie czu\'b3 si\'ea szcz\'ea\'9cliwy w ka\'bfdym miejscu na \'9cwiecie.\par
- Kiedy zamierzasz wyjecha\'e6?\par
- Pomy\'9cla\'b3em, \'bfe najlepiej zrobi\'ea wyje\'bfd\'bfaj\'b9c pojutrze. Chcia\'b3bym, \'bfeby\'9c\par
jak najszybciej do mnie do\'b3\'b9czy\'b3a.\par
Poczu\'b3a oszo\'b3omienie. Zamierza\'b3 wprowadzi\'e6 w jej \'bfycie tak wiele zmian...\par
Ma zostawi\'e6 braci? Anglia le\'bfy tak daleko, za oceanem. Bo\'bfe, dlaczego tak\par
daleko?\par
Czy zamieszkaj\'b9 w mie\'9ccie? Czy uda jej si\'ea przystosowa\'e6 do wielkomiej-\par
skiego \'bfycia? Czu\'b3a, \'bfe zaczyna brakowa\'e6 jej tchu. T\'b3umy ludzi na ulicach\par
mog\'b9 przyprawi\'e6 j\'b9 o ob\'b3\'ead. Czy wygl\'b9daj\'b9c przez okno b\'eadzie widzia\'b3a\par
jedynie chodnik i domy? Ma opu\'9cci\'e6 ten raj na ziemi?\par
Lecz jak mog\'b3aby pozwoli\'e6 na to, by Harrison d\'b3u\'bfszy czas przebywa\'b3 tak\par
daleko bez niej? Nie wyobra\'bfa\'b3a sobie \'bfycia bez niego.\par
Tysi\'b9ce pyta\'f1 cisn\'ea\'b3y si\'ea jej do g\'b3owy.\par
- Wiem, \'bfe musisz mie\'e6 czas, by to wszystko sobie przemy\'9cle\'e6, kochanie.\par
- Tak - odpowiedzia\'b3a. - Chcia\'b3abym... Harrison, czy kiedykolwiek my-\par
\'9cla\'b3e\'9c o tym, \'bfe mogliby\'9cmy zamieszka\'e6 tutaj?\par
- Tak, gdyby okoliczno\'9cci temu sprzyja\'b3y.\par
- To znaczy, \'bfe to b\'eadzie w przysz\'b3o\'9cci mo\'bfliwe?\par
- Trudno mi w tej chwili odpowiedzie\'e6 na to pytanie.\par
- A gdybym do ciebie nie przyjecha\'b3a?\par
- Wr\'f3ci\'b3bym tu po ciebie.\par
- Nie chc\'ea teraz my\'9cle\'e6 o przysz\'b3o\'9cci. Jutro b\'eadzie czas na rozmow\'ea\par
o wszystkich planach i decyzjach. Prosz\'ea, poca\'b3uj mnie. Chc\'ea, \'bfeby\'9cmy jesz-\par
cze raz si\'ea kochali.\par
Podpar\'b3 si\'ea \'b3okciem i spojrza\'b3 jej w oczy.\par
- Chc\'ea znowu poczu\'e6 ci\'ea w sobie - szepn\'ea\'b3a.\par
- Nie mo\'bfemy - odpowiedzia\'b3 jej cichym g\'b3osem. - Jeszcze na to za\par
wcze\'9cnie. B\'eadzie bola\'b3o.\par
Pochyli\'b3a si\'ea i poca\'b3owa\'b3a go w usta. Nie ba\'b3a si\'ea b\'f3lu. Pragn\'ea\'b3a, by zn\'f3w\par
byli razem.\par
- Prosz\'ea - wyszepta\'b3a, ca\'b3uj\'b9c go ponownie. - Tylko jeden poca\'b3unek.\par
Pozw\'f3l mi na jeden, jedyny poca\'b3unek i je\'9cli po nim b\'eadziesz chcia\'b3, \'bfebym\par
przesta\'b3a, obiecuj\'ea, \'bfe nie b\'ead\'ea nalega\'e6.\par
- Nawet nie wiesz, jak ci\'ea kocham, kiedy zwracasz przeciwko mnie moje\par
w\'b3asne s\'b3owa. - To powiedziawszy, otoczy\'b3 j\'b9 ramionami i obr\'f3ci\'b3 tak, \'bfe\par
znalaz\'b3a si\'ea na nim. - Zamierzasz mnie ca\'b3owa\'e6, dop\'f3ki nie poczujesz mnie\par
w sobie?\par
- Tak...\par
By\'b3y to ostatnie artyku\'b3owane d\'9fwi\'eaki, jakie wydali z siebie, nim ponownie\par
byli w stanie przytomnie wypowiedzie\'e6 jakiekolwiek s\'b3owo.\par
Zasn\'eali ciasno spleceni ramionami i nogami, w mi\'eakkim kokonie mi\'b3o\'9cci.\par
5 kwietnia 1868\par
Kochana Mamo Roses!\par
Wczoraj Adam bi\'b3 si\'ea z Indianami. To wszystko by\'b3o przeze mnie, bo\par
Indianom spodoba\'b3y si\'ea moje pi\'eakne w\'b3osy. Wk\'b3adam par\'ea w\'b3os\'f3w do koperty,\par
\'bfeby\'9c mog\'b3a zobaczy\'e6, jakie s\'b9 \'b3adne. Ale s\'b9 jasne, Mamo, i tak spodoba\'b3y si\'ea\par
Indianom, \'bfe chcieli mnie oskalpowa\'e6. Potem jeden z nich powiedzia\'b3, \'bfe\par
zabior\'b9 mnie razem z moimi w\'b3osami i wtedy Adam si\'ea w\'9cciek\'b3. Nie by\'b3o\par
Cole a i Douglasa, a zanim Travis wyszed\'b3 z szopy, Adam sprawi\'b3 im niez\'b3e\par
lanie. Tw\'f3j syn ma rozbity nos, a Indianie, na kt\'f3rych tak si\'ea zez\'b3o\'9cci\'b3, spali\par
w naszym ogrodzie do czasu, kiedy ich nie pobi\'b3.\par
Walka to nic dobrego, wiem to, Mamo. Nawet Adam tak powiedzia\'b3, ale\par
teraz ma nadziej\'ea, \'bfe Indianie zostawi\'b9 moje w\'b3osy w spokoju.\par
Ja te\'bf mam tak\'b9 nadziej\'ea.\par
Twoja c\'f3rka\par
Mary Roses^^\par
Mary Roses wr\'f3ci\'b3a do swego pokoju tu\'bf przed \'9cwitem. By\'b3a nieco\par
zdziwiona, \'bfe Harrison twardo spa\'b3, kiedy od niego wychodzi\'b3a. Zazwyczaj\par
budzi\'b3o go najmniejsze poruszenie, lecz tym razem nic nie by\'b3o w stanie zm\'b9ci\'e6\par
jego snu. Wsta\'b3a, ubra\'b3a si\'ea i wysz\'b3a z baraku, a on nawet nie drgn\'b9\'b3. Zapewne\par
to ona odebra\'b3a mu si\'b3y. Ta my\'9cl napawa\'b3a j\'b9 teraz nie lada satysfakcj\'b9.\par
Jednak\'bfe i ona sama nie by\'b3a w stanie od razu przyst\'b9pi\'e6 do porannych\par
zaj\'ea\'e6. Zasn\'ea\'b3a kamiennym snem, ledwie przy\'b3o\'bfy\'b3a g\'b3ow\'ea do poduszki, i obu-\par
dzi\'b3a si\'ea dopiero przed dziesi\'b9t\'b9.\par
Z Hamsonem spotka\'b3a si\'ea dopiero przy kolacji. Travis powiedzia\'b3 jej, \'bfe\par
Dooley wcze\'9cnie rano przywi\'f3z\'b3 telegram.\par
Brat wychodzi\'b3 w\'b3a\'9cnie tylnymi drzwiami, kiedy powiedzia\'b3 jej o telegra-\par
mie, wi\'eac musia\'b3a pobiec za nim, chc\'b9c dowiedzie\'e6 si\'ea czego\'9c wi\'eacej.\par
- Do kogo by\'b3 ten telegram?\par
- Oczywi\'9ccie do Hamsona. Gdyby by\'b3 adresowany do kogo\'9c z nas, le\'bfa\'b3by\par
teraz na stole w kuchni.\par
- Kto go nada\'b3?\par
- Nie wiem.\par
- Travis, prosz\'ea, zwolnij troch\'ea. Czy Hamson powiedzia\'b3 ci o tym tele-\par
gramie? Czy znasz jego tre\'9c\'e6?\par
Travis odwr\'f3ci\'b3 si\'ea.\par
- Nie, nic mi nie m\'f3wi\'b3, a ja nie pyta\'b3em. Ale nie wygl\'b9da\'b3 na zachwy-\par
conego tym, co przeczyta\'b3. Powiedzia\'b3bym nawet, \'bfe wyra\'9fnie spochmurnia\'b3.\par
- O, Bo\'bfe, mam nadziej\'ea, \'bfe nikt nie umar\'b3.\par
- Dlaczego my\'9clisz, \'bfe kto\'9c m\'f3g\'b3 umrze\'e6?\par
- Telegramy przewa\'bfnie zawieraj\'b9 z\'b3e wiadomo\'9cci. Nawet dziecko o tym\par
wie. Co Hamson zrobi\'b3 po tym, jak przeczyta\'b3 wiadomo\'9c\'e6?\par
Travis wyda\'b3 przeci\'b9g\'b3e westchnienie.\par
- W\'b3o\'bfy\'b3 depesz\'ea do kieszeni i poszed\'b3 do baraku si\'ea spakowa\'e6. Mia\'b3\par
zamiar pojecha\'e6 do miasta kupi\'e6 kufer, ale Adam da\'b3 mu jeden ze swoich.\par
Obieca\'b3em, \'bfe go wy\'9cl\'ea do Anglii.\par
- Hamson wyje\'bfd\'bfa. Wiedzia\'b3am, \'bfe ma zamiar wyjecha\'e6 - powiedzia\'b3a.\par
- Uprzedzi\'b3 mnie o tym.\par
- Nie zamartwiaj si\'ea, dop\'f3ki z nim nie porozmawiasz.\par
- Wcale si\'ea nie zamartwiam.\par
- W takim razie pu\'9c\'e6 moj\'b9 r\'eak\'ea. Okropnie mnie szczypiesz.\par
W og\'f3le nie zdawa\'b3a sobie sprawy, \'bfe mocno \'9cciska rami\'ea brata. Natych-\par
miast uwolni\'b3a jego r\'eak\'ea.\par
- Nie chc\'ea, \'bfeby wyjecha\'b3.\par
Rysy twarzy Travisa z\'b3agodnia\'b3y.\par
- Wiem, \'bfe nie chcesz. Mi\'b3o\'9c\'e6 to nie tylko szcz\'ea\'9cliwe chwile. Cz\'b3owiek\par
staje si\'ea nadwra\'bfliwy, bezbronny.\par
Trudno by\'b3o nie zgodzi\'e6 si\'ea z jego zdaniem. Mia\'b3 absolutn\'b9 racj\'ea.\par
- Tak, to nie tylko radosne chwile. Kiedy Harrison wyje\'bfd\'bfa?\par
- Nie wiem.\par
- A gdzie on teraz jest?\par
- Wyszed\'b3 z Adamem jak\'b9\'9c godzin\'ea temu. Nie powiedzia\'b3 mi do-\par
k\'b9d. Wiem, \'bfe Adam chcia\'b3 z nim porozmawia\'e6 w cztery oczy. Mo\'bfe wybrali\par
si\'ea na ryby. W zakolu rzeki a\'bf roi si\'ea od pstr\'b9g\'f3w. Nie tra\'e6 dnia na\par
zamartwianie si\'ea, Mary Roses. Wieczorem Harrison na pewno wszystko nam\par
wyja\'9cni.\par
Wr\'f3ci\'b3a do domu. B\'eadzie jako\'9c musia\'b3a prze\'bfy\'e6 ten dzie\'f1. Niestety,\par
zdecydowanie brakowa\'b3o jej cnoty cierpliwo\'9cci. Nienawidzi\'b3a czeka\'e6 na co-\par
kolwiek, nawet na z\'b3e wiadomo\'9cci.\par
Eleanor nie by\'b3a dzisiaj najlepsz\'b9 towarzyszk\'b9. Snu\'b3a si\'ea z k\'b9ta w k\'b9t po\par
ca\'b3ym domu i nie mia\'b3a ochoty czymkolwiek si\'ea zaj\'b9\'e6. Mary Roses postanowi\'b3a\par
wysprz\'b9ta\'e6 salon. Mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe przy pracy szybciej up\'b3ynie jej czas\par
oczekiwania na wiecz\'f3r.\par
Nie poprzesta\'b3a na wypolerowaniu salonu. Wzi\'ea\'b3a si\'ea potem do szorowania\par
pod\'b3\'f3g, zmieni\'b3a po\'9cciel, umy\'b3a okna, a potem posz\'b3a popracowa\'e6 do ogrodu.\par
P\'f3\'9fnym popo\'b3udniem czu\'b3a ju\'bf ogromne zm\'eaczenie. Uda\'b3a si\'ea do kuchni\par
i zacz\'ea\'b3a przygotowywa\'e6 kolacj\'ea, lecz kucharz zamacha\'b3 no\'bfem rze\'9fniczym\par
tu\'bf przed jej nosem i nakaza\'b3 zej\'9c\'e6 mu z drogi. Samuel, czyli Pomarszczona\par
Twarz, jak nazywali go Douglas i Cole, mia\'b3 w \'bfy\'b3ach krew india\'f1sk\'b9\par
i irlandzk\'b9. Adam twierdzi\'b3, \'bfe tej w\'b3a\'9cnie mieszance Samuel zawdzi\'eacza sw\'f3j\par
specyficzny temperament - ognisty, jak przysta\'b3o na Irlandczyka, lecz z nie-\par
zwyk\'b3ym odcieniem delikatno\'9cci.\par
Mary Roses darzy\'b3a Samuela szacunkiem i podziwem, jednak\'bfe nigdy mu\par
tego nie powiedzia\'b3a, poniewa\'bf wydawa\'b3 si\'ea nie znosi\'e6 komplement\'f3w.\par
- Samuel, jeste\'9c ponury jak w dniu, w kt\'f3rym tu przyby\'b3e\'9c - odezwa\'b3a\par
si\'ea.\par
Spojrzenie jego ciemnobr\'b9zowych oczu zdradza\'b3o, \'bfe z zadowoleniem\par
wys\'b3ucha\'b3 jej opinii. Ponownie pomacha\'b3 no\'bfem przed jej oczami, mrukn\'b9\'b3, \'bfe\par
wsypie trucizn\'ea do jej kolacji, po czym jeszcze raz kaza\'b3 jej si\'ea wynosi\'e6\par
z kuchni.\par
Wybuchn\'ea\'b3a serdecznym \'9cmiechem. Samuel odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, lecz zd\'b9\'bfy\'b3a\par
dostrzec cie\'f1 u\'9cmiechu na jego twarzy.\par
Poniewa\'bf Adam nie zapisa\'b3 jeszcze nic na dany dzie\'f1, wzi\'ea\'b3a kred\'ea\par
i podesz\'b3a do tablicy. Wielkimi drukowanymi literami napisa\'b3a: POCHLEBCA.\par
- Samuel, sp\'f3jrz, napisa\'b3am twoje imi\'ea - za\'bfartowa\'b3a.\par
Jeszcze kilka minut dr\'eaczy\'b3a nieszcz\'easnego kucharza, ca\'b3y czas m\'f3wi\'b9c co\'9c\par
do niego; w ko\'f1cu zacz\'ea\'b3a nakrywa\'e6 do sto\'b3u. Wykonawszy t\'ea prost\'b9 czynno\'9c\'e6,\par
posz\'b3a na pi\'eatro przebra\'e6 si\'ea i wzi\'b9\'e6 myd\'b3o i r\'eaczniki, po czym z niema\'b3ym\par
trudem wyci\'b9gn\'ea\'b3a Eleanor nad rzek\'ea.\par
Nie mog\'b3a si\'ea doczeka\'e6, kiedy zn\'f3w zobaczy Harrisona, jednak kiedy\par
zasiedli do sto\'b3u, celowo unika\'b3a spogl\'b9dania w jego stron\'ea. Ba\'b3a si\'ea, \'bfe sp\'b3onie\par
rumie\'f1cem na wspomnienie niedawno prze\'bfytych chwil. ilekro\'e6 przypomnia\'b3a\par
sobie, jak si\'ea kochali, czerwieni\'b3a si\'ea i brakowa\'b3o jej tchu.\par
Bracia natychmiast by to zauwa\'bfyli, dlatego te\'bf uporczywie wpatrywa\'b3a si\'ea\par
 w talerz. Absolutnie nie wstydzi\'b3a si\'ea tego, co zrobi\'b3a, ale nie mia\'b3a najmniejszej ochoty wdawa\'e6 si\'ea w dyskusje na ten temat.\par
Oni zreszt\'b9 r\'f3wnie\'bf nie przejawiali ch\'eaci do poruszania tego problemu,\par
cho\'e6 by\'b3a pewna, \'bfe co najmniej dwaj z nich s\'b3yszeli, jak wychodzi\'b3a noc\'b9\par
z domu. Adam musia\'b3 s\'b3ysze\'e6, jak zst\'eapowa\'b3a ze schod\'f3w, a Cole niew\'b9tpliwie\par
obudzi\'b3 si\'ea, gdy otwiera\'b3a drzwi sypialni. Jednak\'bfe nie wyg\'b3osili ani s\'b3owa\par
komentarza na temat jej zachowania, a ona - zapewne z tego powodu - nie\par
by\'b3a w stanie przem\'f3c si\'ea, by spojrze\'e6 im w oczy w czasie kolacji.\par
Swoj\'b9 drog\'b9 wiedzia\'b3a przecie\'bf, \'bfe oni wiedz\'b9, wi\'eac dlaczego czu\'b3a si\'ea\par
w pewien spos\'f3b winna? Dosz\'b3a do wniosku, \'bfe potrzebuje troch\'ea czasu na\par
oswojenie si\'ea z now\'b9 sytuacj\'b9.\par
S\'b9dzi\'b3a, \'bfe Harrison nie ma z tym \'bfadnych k\'b3opot\'f3w. Przecie\'bf wyra\'9fnie\par
da\'b3 jej do zrozumienia, \'bfe nie sta\'b3o si\'ea nic, czego mogliby si\'ea w jakikolwiek\par
spos\'f3b wstydzi\'e6. Najprawdopodobniej uwa\'bfa\'b3, \'bfe skoro wyznali sobie mi\'b3o\'9c\'e6\par
i zobowi\'b9zali si\'ea do wierno\'9cci, powinni zacz\'b9\'e6 zachowywa\'e6 si\'ea jak ma\'b3\'bfe\'f1-\par
stwo.\par
A przecie\'bf nie byli ma\'b3\'bfe\'f1stwem, przynajmniej w \'9cwietle prawa, i dop\'f3ki\par
ich zwi\'b9zek nie zostanie pob\'b3ogos\'b3awiony przez duchownego, zawsze towa-\par
rzyszy\'e6 jej b\'eadzie strach, \'bfe rani uczucia swoich braci.\par
Podczas kolacji niewiele rozmawiano. Wszyscy sprawiali wra\'bfenie pogr\'b9-\par
\'bfonych w swoich my\'9clach i ta powszechna pow\'9cci\'b9gliwo\'9c\'e6 przyprawia\'b3a Mary\par
Roses o jeszcze wi\'eaksz\'b9 nerwowo\'9c\'e6.\par
Nawet Eleanor zachowywa\'b3a si\'ea jako\'9c dziwnie. Ma\'b3ymi \'b3yczkami popija\'b3a\par
wod\'ea, lecz nie tkn\'ea\'b3a jedzenia. Nie przesuwa\'b3a go nawet po talerzu, jak zawsze\par
czyni\'b3a to Mary Roses, kiedy chcia\'b3a oszuka\'e6 swoich braci i sprawi\'e6, by my\'9cleli,\par
\'bfe je.\par
Douglas pierwszy zorientowa\'b3 si\'ea, \'bfe Eleanor jest chora.\par
- Nie czujesz si\'ea dzisiaj zbyt dobrze, prawda, Eleanor? - zapyta\'b3.\par
- Jestem tylko troch\'ea zm\'eaczona. Nawet trudno mi powiedzie\'e6 dlaczego.\par
Przecie\'bf nie robi\'b3am niczego, co mog\'b3oby mnie zm\'eaczy\'e6. Czy tu jest zimno?\par
Douglas wymownie popatrzy\'b3 na Adama.\par
- Ona ma gor\'b9czk\'ea. Sp\'f3jrz tylko, jakie ma rozpalone policzki.\par
Mary Roses od\'b3o\'bfy\'b3a widelec i spojrza\'b3a na przyjaci\'f3\'b3k\'ea.\par
- Jeste\'9c chora? - zapyta\'b3a cicho.\par
Douglas wsta\'b3 i przeszed\'b3 na drug\'b9 stron\'ea sto\'b3u, by przy\'b3o\'bfy\'e6 d\'b3o\'f1 do czo\'b3a\par
Eleanor.\par
- Tak, na pewno ma gor\'b9czk\'ea. I to wysok\'b9. Chod\'9f, Eleanor, musisz\par
po\'b3o\'bfy\'e6 si\'ea do \'b3\'f3\'bfka. - Pom\'f3g\'b3 jej wsta\'e6; z ulg\'b9 przyj\'ea\'b3a podane jej rami\'ea.\par
Mary Roses by\'b3a przera\'bfona stanem przyjaci\'f3\'b3ki i swoim w\'b3asnym egoisty-\par
cznym zachowaniem. Powinna by\'b3a zorientowa\'e6 si\'ea, \'bfe Eleanor jest chora;\par
gdyby nie by\'b3a tak bardzo zaj\'eata sob\'b9, z pewno\'9cci\'b9 nie usz\'b3oby to jej uwagi.\par
By\'b3a zupe\'b3nie bezmy\'9clna.\par
- Och, Eleanor, tak mi przykro, \'bfe \'9fle si\'ea czujesz. Czemu mi wcze\'9cniej\par
tego nie powiedzia\'b3a\'9c?\par
- Nie chcia\'b3am si\'ea skar\'bfy\'e6.\par
Cole potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie zachowuj si\'ea jak m\'eaczennica, Ellie. Od jak dawna \'9fle si\'ea czujesz?\par
- Od rana - odpowiedzia\'b3a. - Po po\'b3udniu Mary Roses poprosi\'b3a mnie,\par
\'bfeby\'9cmy posz\'b3y wyk\'b9pa\'e6 si\'ea w rzece. Woda by\'b3a strasznie zimna, ale te\'bf nie\par
chcia\'b3am si\'ea skar\'bfy\'e6. Adam, to chyba dobrze, \'bfe wola\'b3am cierpie\'e6 w milczeniu?\par
Adam zauwa\'bfy\'b3 w jej oczach \'b3zy i natychmiast poczu\'b3 si\'ea winny. Biedactwo\par
najwyra\'9fniej wci\'b9\'bf ba\'b3a si\'ea odtr\'b9cenia.\par
Delikatnie poklepa\'b3 j\'b9 po r\'eace.\par
- Oczywi\'9ccie \'bfe powinna\'9c by\'b3a powiedzie\'e6 o tym, \'bfe co\'9c ci dolega -\par
stwierdzi\'b3. - Nale\'bfysz teraz do naszej rodziny, Eleanor. Chcemy wiedzie\'e6,\par
kiedy \'9fle si\'ea czujesz, \'bfeby\'9cmy mogli ci pom\'f3c.\par
- Naprawd\'ea? - Sprawia\'b3a wra\'bfenie ca\'b3kowicie, lecz niezwykle mile zasko-\par
czonej jego o\'9cwiadczeniem.\par
Adam u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Tak, naprawd\'ea si\'ea o ciebie troszczymy - zapewni\'b3 j\'b9 solennie. - Douglas\par
zaraz wszystko przygotuje. Id\'9f z nim na g\'f3r\'ea, a ja za chwil\'ea przynios\'ea ci\par
herbat\'ea. Mary Roses te\'bf ci pomo\'bfe.\par
Cole nie odezwa\'b3 si\'ea ju\'bf, dop\'f3ki Douglas i Mary Roses nie wyprowadzili\par
Eleanor z jadalni.\par
- No, teraz b\'eadziemy mieli za swoje.\par
- Co masz na my\'9cli? - zapyta\'b3 Adam.\par
- Widzia\'b3e\'9c, jak\'b9 mia\'b3a min\'ea, kiedy powiedzia\'b3e\'9c jej, \'bfe ma prawo\par
narzeka\'e6? Odnios\'b3em wra\'bfenie, \'bfe te s\'b3owa co\'9c za bardzo jej si\'ea spodoba\'b3y.\par
- Nie b\'b9d\'9f \'9cmieszny - skarci\'b3 go Adam. - Przecie\'bf jest chora. Sam widzisz,\par
\'bfe jest chora.\par
- Nie m\'f3wmy ju\'bf o tym narzekaniu - w\'b3\'b9czy\'b3 si\'ea do rozmowy Travis. -\par
Moj\'b9 uwag\'ea zwr\'f3ci\'b3o co\'9c zupe\'b3nie innego. Adam, co mia\'b3e\'9c na my\'9cli m\'f3wi\'b9c,\par
\'bfe ona nale\'bfy do naszej rodziny?\par
- Po prostu chcia\'b3em, \'bfeby czu\'b3a si\'ea u nas naprawd\'ea jak w domu. Chyba\par
nie ma w tym nic z\'b3ego?\par
- A swoj\'b9 drog\'b9, kiedy ona wyje\'bfd\'bfa? - zapyta\'b3 Travis.\par
Adam uda\'b3, \'bfe starannie usuwa o\'9c\'e6 \'bfe swojego pstr\'b9ga.\par
- Hmm, my\'9cl\'ea, \'bfe to zale\'bfy wy\'b3\'b9cznie od niej.\par
Travis i Cole wymienili spojrzenia. Po chwili Travis powiedzia\'b3:\par
- Co\'9c mi si\'ea wydaje, \'bfe ona w og\'f3le st\'b9d nie wyjedzie.\par
Cole j\'eakn\'b9\'b3 przeci\'b9gle.\par
- \'afa\'b3uj\'ea, \'bfe mnie o tym nie uprzedzi\'b3e\'9c, zanim j\'b9 poca\'b3owa\'b3em. Nie\par
zabawia\'b3bym si\'ea z ni\'b9 wiedz\'b9c, \'bfe ma zamiar tu stercze\'e6. Psiako\'9c\'e6 - sykn\'b9\'b3\par
gniewnie. - Teraz b\'ead\'ea musia\'b3 porozmawia\'e6 z ni\'b9 o moich zamiarach.\par
Douglas wr\'f3ci\'b3 do jadalni akurat w chwili, gdy Cole wypowiada\'b3 ostatnie\par
zdanie.\par
- Chyba o braku zamiar\'f3w?\par
Jego brat przytakn\'b9\'b3. Douglas pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Powiniene\'9c si\'ea wstydzi\'e6, \'bfe zawraca\'b3e\'9c g\'b3ow\'ea Eleanor. Adam, nie zano\'9c\par
jej herbaty, dop\'f3ki nie przynios\'ea swojego specjalnego proszku. Wsypi\'ea ca\'b3\'b9\par
\'b3y\'bfeczk\'ea do szklanki, a ty to zalejesz herbat\'b9. Naprawd\'ea niepotrzebnie powie-\par
dzia\'b3e\'9c Eleanor, \'bfe ma pe\'b3ne prawo wyra\'bfa\'e6 swoje niezadowolenie. Teraz\par
strasznie si\'ea o co\'9c w\'9ccieka. Mary Roses te\'bf jest jaka\'9c smutna. Obwinia si\'ea o to,\par
\'bfe Eleanor zachorowa\'b3a, i b\'b3aga j\'b9, by wybaczy\'b3a jej egoistyczne zachowanie.\par
Nasza siostra ostatnio zrobi\'b3a si\'ea bardzo uczuciowa, dra\'bfliwa - doda\'b3, posy\'b3aj\'b9c\par
wymowne spojrzenie w stron\'ea Harrisona. - My\'9cl\'ea, \'bfe i j\'b9 \'b3apie jaka\'9c choroba.\par
Nawet nie skubn\'ea\'b3a kolacji i ani razu nie popatrzy\'b3a na Harrisona. Zauwa\'bfy-\par
\'b3em to.\par
- Ja te\'bf zauwa\'bfy\'b3em - wtr\'b9ci\'b3 Cole.\par
- Mo\'bfe powinni\'9cmy od\'b3o\'bfy\'e6 t\'ea rozmow\'ea do czasu, kiedy Mary Roses\par
poczuje si\'ea lepiej - zaproponowa\'b3 Travis.\par
- Nie - us\'b3yszeli nagle silny, stanowczy g\'b3os Harrisona.\par
Adam kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 na znak, \'bfe popiera Harrisona.\par
- Ci\'b9gle to odk\'b3adamy, bo si\'ea tego boimy - powiedzia\'b3, zwracaj\'b9c si\'ea do\par
brata. - Ale nie mo\'bfemy zwleka\'e6 w niesko\'f1czono\'9c\'e6. To nas nie ominie.\par
Musimy jej to powiedzie\'e6 jak najpr\'eadzej. Ca\'b3y dzie\'f1 wypytywa\'b3em Harrisona\par
o rodzin\'ea Elliott\'f3w. Zapewni\'b3 mnie, \'bfe b\'eadzie si\'ea ni\'b9 opiekowa\'e6. Ale wydaje\par
mi si\'ea, \'bfe nie powinna od razu z nim wyje\'bfd\'bfa\'e6. Chyba lepiej by\'b3oby, gdyby\par
zosta\'b3a tutaj jeszcze przez jaki\'9c czas, poma\'b3u oswajaj\'b9c si\'ea z my\'9cl\'b9, \'bfe ma\par
rodzin\'ea w Anglii.\par
Harrison mia\'b3 ochot\'ea zaprotestowa\'e6, ale postanowi\'b3 nie wyra\'bfa\'e6 g\'b3o\'9cno\par
swych w\'b9tpliwo\'9cci. Przeprosiwszy obu braci, wsta\'b3 od sto\'b3u i wyszed\'b3 na\par
ganek.\par
Wkr\'f3tce do\'b3\'b9czy\'b3 do niego Adam. Usiad\'b3 na krze\'9cle obok Harrisona\par
i wyci\'b9gn\'b9\'b3 przed siebie d\'b3ugie nogi.\par
- Odnios\'b3em wra\'bfenie, \'bfe nie podoba\'b3o ci si\'ea to, co zaproponowa\'b3em.\par
- To prawda - przyzna\'b3 Harrison. - Pr\'f3bujesz odroczy\'e6 to, co i tak jest\par
nieuniknione. W czasie podr\'f3\'bfy do Anglii b\'eadzie mia\'b3a wystarczaj\'b9co wiele\par
dni na oswojenie si\'ea z my\'9cl\'b9 o nowej sytuacji.\par
- Zaskakiwanie kogo\'9c tak\'b9 wiadomo\'9cci\'b9 i ponaglanie do decyzji absolutnie\par
nie le\'bfy w mojej naturze. Ona potrzebuje... Mary Roses, od jak dawna tutaj\par
stoisz?\par
- Przysz\'b3am przed chwilk\'b9 - odpowiedzia\'b3a. - Mog\'ea si\'ea do was dosi\'b9\'9c\'e6?\par
- Nie - odpowiedzia\'b3 Adam, nie pr\'f3buj\'b9c nawet os\'b3odzi\'e6 odmowy poda-\par
niem powodu.\par
- Niech zostanie - zaproponowa\'b3 Harrison. - Chcia\'b3bym z ni\'b9 porozmawia\'e6.\par
Adam skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Mary Roses opar\'b3a si\'ea o balustrad\'ea, z\'b3o\'bfy\'b3a r\'eace jak do\par
modlitwy i popatrzy\'b3a na brata.\par
- Mo\'bfe kt\'f3ry\'9c z was \'b3askawie raczy powiedzie\'e6 mi, o co chodzi? Dlaczego\par
jeste\'9ccie tacy ponurzy?\par
- Wcale nie jeste\'9cmy ponurzy - zaprotestowa\'b3 Adam.\par
- Przecie\'bf widz\'ea. - Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe nie ma sensu si\'ea z nimi spiera\'e6.\par
- Po prostu rozmawiali\'9cmy na powa\'bfne tematy, Mary Roses. Ale one ciebie\par
nie dotyczy\'b3y.\par
- Dotyczy\'b3y jak najbardziej. Adam, b\'b9d\'9f rozs\'b9dny - upomnia\'b3 go Harrison.\par
- B\'ead\'ea rozs\'b9dny w odpowiednim czasie. A teraz musz\'ea zrobi\'e6 herbat\'ea dla\par
Eleanor. Nie sied\'9f zbyt d\'b3ugo na dworze, Mary Roses.\par
Odprowadzi\'b3a brata wzrokiem do drzwi.\par
- C\'f3\'bf to za wiadomo\'9c\'e6, kt\'f3r\'b9 macie mnie zaskoczy\'e6, nie ponaglaj\'b9c do\par
podj\'eacia decyzji?\par
- Pods\'b3uchiwa\'b3a\'9c nas.\par
Przytakn\'ea\'b3a.\par
- Czy m\'f3g\'b3by\'9c mi to wyja\'9cni\'e6?\par
- Jutro - obieca\'b3 Adam. - Jutro dowiesz si\'ea wszystkiego.\par
Zaczeka\'b3a, a\'bf brat zniknie we wn\'eatrzu domu, i dopiero wtedy podesz\'b3a do\par
Harrisona. Stan\'ea\'b3a pomi\'eadzy jego wyci\'b9gni\'eatymi nogami i trzymaj\'b9c r\'eace\par
wzd\'b3u\'bf tu\'b3owia stara\'b3a si\'ea sprawia\'e6 wra\'bfenie spokojnej i opanowanej. Nie\par
chcia\'b3a, by widzia\'b3, jak bardzo jest zdenerwowana, wr\'eacz przera\'bfona. Ju\'bf od\par
rana z najwy\'bfszym trudem walczy\'b3a o zachowanie spokoju, lecz od chwili gdy\par
Travis powiedzia\'b3 jej, \'bfe Harrison pakuje walizki, stale towarzyszy\'b3 jej l\'eak.\par
Odezwa\'b3 si\'ea pierwszy.\par
- Jeste\'9c na mnie z\'b3a?\par
Uporczywie wpatrywa\'b3a si\'ea w jego brod\'ea, po d\'b3u\'bfszej chwili spojrza\'b3a mu\par
w oczy.\par
- Nie, nie jestem z\'b3a.\par
- W czasie kolacji nawet na mnie nie spojrza\'b3a\'9c, nie odezwa\'b3a\'9c si\'ea do mnie\par
ani s\'b3owem. My\'9cla\'b3em, \'bfe gniewasz si\'ea na mnie o...\par
Nie pozwoli\'b3a mu doko\'f1czy\'e6 zdania.\par
- Wyje\'bfd\'bfasz. Travis mi powiedzia\'b3.\par
-Tak.\par
Mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe poda jej pow\'f3d tak nag\'b3ego wyjazdu, lecz nie podj\'b9\'b3\par
tematu.\par
Uprzedza\'b3 j\'b9 o swoim wyje\'9fdzie. Mimo i\'bf dobrze pami\'eata\'b3a, co jej\par
powiedzia\'b3, ta \'9cwiadomo\'9c\'e6 nie przynosi\'b3a jej ulgi.\par
Nie mog\'b3a oderwa\'e6 od niego wzroku. Blask ksi\'ea\'bfyca z\'b3agodzi\'b3 ponury\par
wyraz jego twarzy. Marzy\'b3a o tym, by wzi\'b9\'b3 j\'b9 w ramiona i pocieszy\'b3. Czu\'b3a\par
\'b3zy zbieraj\'b9ce si\'ea pod powiekami, lecz by\'b3a w tak smutnym nastroju, \'bfe nie\par
mia\'b3a si\'b3, by wstydzi\'e6 si\'ea \'b3ez.\par
- Pr\'f3bowa\'b3e\'9c mnie przygotowa\'e6... Powiedzia\'b3e\'9c, \'bfe musisz wyjecha\'e6. Po\par
prostu mia\'b3am nadziej\'ea, \'bfe to nie nast\'b9pi tak szybko. Czy tw\'f3j wyjazd ma\par
jaki\'9c zwi\'b9zek z tym telegramem, kt\'f3ry przyszed\'b3 dzi\'9c rano?\par
Pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie, telegram dotyczy\'b3 spraw finansowych. Mary Roses, prosz\'ea, podejd\'9f\par
bli\'bfej.\par
Nie czeka\'b3, a\'bf spe\'b3ni t\'ea \'b3agodnym, czu\'b3ym tonem wypowiedzian\'b9 pro\'9cb\'ea.\par
Przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9, posadzi\'b3 sobie na kolanach i otoczy\'b3 ramionami.\par
- Dobrze si\'ea czujesz? - zapyta\'b3 g\'b3osem zni\'bfonym do szeptu.\par
Nie odpowiedzia\'b3a od razu. Jak mog\'b3a dobrze si\'ea czu\'e6 po tym, co us\'b3ysza\'b3a?\par
Przecie\'bf wyje\'bfd\'bfa\'b3, na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, wyje\'bfd\'bfa\'b3. Czy\'bf nie zdawa\'b3 sobie sprawy,\par
\'bfe zabiera z sob\'b9 jej serce?\par
- Zrani\'b3em ci\'ea dzisiaj w nocy.\par
- Jestem troch\'ea obola\'b3a - odszepn\'ea\'b3a. - \'afa\'b3ujesz, \'bfe byli\'9cmy razem?\par
Rozz\'b3o\'9cci\'b3o go to pytanie. Uni\'f3s\'b3 jej podbr\'f3dek i zmusi\'b3 do popatrzenia\par
w oczy.\par
- Kochanie, wyobra\'9f sobie, \'bfe w og\'f3le, ale to w og\'f3le nie jest mi przykro\par
i absolutnie niczego nie \'bfa\'b3uj\'ea. Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, nadal pragn\'ea ci\'ea a\'bf do b\'f3lu.\par
Jej oczy zaszkli\'b3y si\'ea \'b3zami.\par
- I ja ci\'ea pragn\'ea - wyszepta\'b3a. - \'afa\'b3uj\'ea tylko, \'bfe nie potrafi\'ea tego l\'bfej\par
traktowa\'e6. Oczywi\'9ccie, nie \'bfa\'b3uj\'ea tego, co si\'ea sta\'b3o. Po prostu nie lubi\'ea czu\'e6\par
si\'ea taka... bezradna. - I opuszczona - doda\'b3a w duchu.\par
- Dlaczego wydaje ci si\'ea, \'bfe jeste\'9c bezradna?\par
- Zostaj\'ea sama... ty wyje\'bfd\'bfasz...\par
- Przecie\'bf przyjedziesz do Anglii, Mary Roses. Nasza roz\'b3\'b9ka nie potrwa\par
d\'b3ugo. Nie s\'b3ucha\'b3a\'9c tego, co do ciebie m\'f3wi\'b3em tej nocy? Nigdy nie\par
pozwoli\'b3bym ci odej\'9c\'e6. Nale\'bfysz do mnie, jeste\'9c moja.\par
Pochyli\'b3 si\'ea i zamkn\'b9\'b3 jej usta d\'b3ugim, gor\'b9cym poca\'b3unkiem. Zarzuciwszy\par
mu r\'eace na szyj\'ea, odwzajemni\'b3a poca\'b3unek ca\'b3\'b9 si\'b3\'b9 swej mi\'b3o\'9cci i nami\'eatno\'9cci.\par
Kiedy roz\'b3\'b9czyli si\'ea, z trudem \'b3apa\'b3a oddech. Wtuli\'b3a policzek w zag\'b3\'eabie-\par
nie jego szyi i ws\'b3uchiwa\'b3a si\'ea w niespokojny rytm jego oddechu.\par
- Kocham ci\'ea, Harrison.\par
- Wiem, kochanie, wiem. - Pog\'b3adzi\'b3 j\'b9 po plecach, ciesz\'b9c si\'ea, \'bfe ma j\'b9\par
tak blisko.\par
- Mamy przed sob\'b9 ca\'b3\'b9 noc. Chcia\'b3abym, \'bfeby\'9cmy zn\'f3w si\'ea kochali.\par
- B\'eadzie ci\'ea bola\'b3o.\par
Mimo i\'bf poda\'b3 pow\'f3d, dla kt\'f3rego rozs\'b9dniej by\'b3oby odm\'f3wi\'e6 sobie\par
rozkosznych chwil, wsta\'b3 i trzymaj\'b9c j\'b9 w ramionach, skierowa\'b3 si\'ea w stron\'ea\par
baraku.\par
Pr\'f3bowa\'b3a ca\'b3owa\'e6 go i r\'f3wnocze\'9cnie rozpina\'e6 mu koszul\'ea.\par
Gdy dotarli do miejsca przeznaczenia, byli oboje zbyt podnieceni, by\par
zatrzyma\'e6 si\'ea cho\'e6 na chwil\'ea.\par
Po\'9cpiesznie, gor\'b9czkowo zacz\'eali si\'ea rozbiera\'e6. Jej r\'eace trz\'eas\'b3y si\'ea tak, \'bfe\par
nie mog\'b3a poradzi\'e6 sobie z zapi\'eaciami sp\'f3dnicy. Harrison po\'9cpieszy\'b3 z pomoc\'b9,\par
lecz po chwili wymamrota\'b3 pod nosem przekle\'f1stwo; jego du\'bfe d\'b3onie nie by\'b3y\par
w stanie upora\'e6 si\'ea z miniaturowymi haftkami.\par
W ko\'f1cu ich ubrania utworzy\'b3y na pod\'b3odze bez\'b3adn\'b9 stert\'ea. B\'b3yskawicznie\par
znale\'9fli si\'ea w \'b3\'f3\'bfku. Podpar\'b3 si\'ea na \'b3okciach, by nie opa\'9c\'e6 na ni\'b9 ca\'b3ym\par
ci\'ea\'bfarem cia\'b3a. Poczuwszy dotyk jej jedwabistej sk\'f3ry, wyda\'b3 przeci\'b9g\'b3y j\'eak\par
rozkoszy.\par
Mrowienie w dole brzucha zacz\'ea\'b3o stopniowo ogarnia\'e6 ca\'b3e jej cia\'b3o.\par
Otoczy\'b3a jego twarz d\'b3o\'f1mi i przyci\'b9gn\'ea\'b3a na d\'b3ugi, nami\'eatny poca\'b3unek.\par
Wznieca\'b3 w niej ogie\'f1. Praw\'b9 r\'eak\'b9 pow\'eadrowa\'b3 nisko, w d\'f3\'b3 jej brzucha.\par
G\'b3\'eaboko zaczerpn\'ea\'b3a tchu w oczekiwaniu maj\'b9cych nadej\'9c\'e6 rozkosznych do-\par
zna\'f1, lecz kiedy jego palce w\'9clizn\'ea\'b3y si\'ea w miejsce z\'b3\'b9czenia ud i rozpocz\'ea\'b3y\par
szale\'f1czy taniec, poczu\'b3a mocny, k\'b3uj\'b9cy b\'f3l.\par
Kurczowo chwyci\'b3a jego r\'eak\'ea, pr\'f3buj\'b9c go powstrzyma\'e6.\par
- Boli bardziej, ni\'bf my\'9cla\'b3am. Nie r\'f3bmy tego, Harrison. Wcale nie chc\'ea\par
przesta\'e6, ale...\par
Poca\'b3unek uniemo\'bfliwi\'b3 jej wypowiedzenie dalszych s\'b3\'f3w. Tul\'b9c j\'b9 mocno,\par
obsypywa\'b3 j\'b9 poca\'b3unkami i szepta\'b3 gor\'b9ce, przepe\'b3nione nami\'eatno\'9cci\'b9 wyzna-\par
nia.\par
Ju\'bf po chwili zapomnia\'b3a o strachu przed b\'f3lem i wprost nie mog\'b3a si\'ea\par
doczeka\'e6 dalszych dozna\'f1.\par
Dr\'bf\'b9c w t\'easknym oczekiwaniu na to cudowne uczucie pe\'b3ni, jakiego\par
do\'9cwiadczy\'b3a ubieg\'b3ej nocy, zorientowa\'b3a si\'ea, \'bfe przeni\'f3s\'b3 usta na szyj\'ea i pie\'9cci\par
j\'b9 delikatnymi uk\'b9szeniami. Czu\'b3a jego gor\'b9cy oddech, gdy \'9cciszonym g\'b3osem\par
szepta\'b3 jej do ucha podniecaj\'b9ce obietnice rozkoszy i szczeg\'f3\'b3owo opisywa\'b3,\par
co j\'b9 jeszcze czeka tej nocy.\par
Stopniowo przesuwaj\'b9c si\'ea coraz ni\'bfej, zacz\'b9\'b3 ca\'b3owa\'e6 jej piersi, potem\par
brzuch, a kiedy ponownie zmieni\'b3 pozycj\'ea, poczu\'b3a jego poca\'b3unki w samym\par
ognisku p\'b3on\'b9cego w niej \'bfaru; gwa\'b3townie szarpn\'ea\'b3a si\'ea i pr\'f3bowa\'b3a go\par
powstrzyma\'e6.\par
Nic jednak nie by\'b3oby w stanie oderwa\'e6 go od rozkoszowania si\'ea jej\par
smakiem i zapachem. D\'b3ugo b\'b3\'b9dzi\'b3 j\'eazykiem po jedwabistych zakamarkach\par
jej cia\'b3a i dopiero zbadawszy je dok\'b3adnie, zag\'b3\'eabi\'b3 si\'ea w ciep\'b3ym, go\'9ccinnym\par
wn\'eatrzu.\par
Przywar\'b3a do niego i kwil\'b9c rozkosznie b\'b3aga\'b3a, by nie zaprzestawa\'b3 tych\par
pieszczot. Z ca\'b3ej si\'b3y wpi\'b3a paznokcie w jego ramiona, a kiedy targn\'ea\'b3y ni\'b9\par
pierwsze spazmy rozkoszy, wykrzykn\'ea\'b3a jego imi\'ea i zanios\'b3a si\'ea szlochem\par
r\'f3wnie gwa\'b3townym i intensywnym jak prze\'bfywane uczucie cudownej pe\'b3ni.\par
Czuj\'b9c, \'bfe omdlewa w jego ramionach, nie m\'f3g\'b3 ju\'bf czeka\'e6 d\'b3u\'bfej.\par
Oszalej\'ea, je\'9cli natychmiast si\'ea w niej nie znajd\'ea, przemkn\'ea\'b3o mu przez g\'b3ow\'ea.\par
Przesun\'b9\'b3 si\'ea tak, \'bfe znalaz\'b3 si\'ea w przykl\'eaku pomi\'eadzy jej rozchylonymi udami,\par
uni\'f3s\'b3 jej biodra i g\'b3\'eaboko si\'ea w niej pogr\'b9\'bfy\'b3.\par
B\'f3l zmiesza\'b3 si\'ea z uczuciem spe\'b3nienia. Ogromne napi\'eacie znikn\'ea\'b3o, jakby\par
rozpad\'b3o si\'ea na tysi\'b9ce kawa\'b3k\'f3w. Podda\'b3a si\'ea czarowi chwili, bezpieczna\par
i spokojna w ramionach ukochanego m\'ea\'bfczyzny.\par
Po chwili i on osi\'b9gn\'b9\'b3 spe\'b3nienie. Z j\'eakiem rozkoszy wla\'b3 w ni\'b9 swe\par
nasienie. Chcia\'b3, \'bfeby to trwa\'b3o d\'b3u\'bfej, by szczytowa\'b3a jeszcze raz, by ich\par
doznania w tym samym momencie skupi\'b3y si\'ea w jedno, lecz zapomnia\'b3 o swo-\par
ich zamiarach, gdy tylko si\'ea w niej znalaz\'b3 i otoczy\'b3y go cudowne, ciasne\par
\'9cciany. Ca\'b3a dr\'bf\'b9ca, otacza\'b3a go tak \'9cci\'9cle, \'bfe natychmiast przesta\'b3 si\'ea kontro-\par
lowa\'e6. Ilekro\'e6 wysuwa\'b3 si\'ea z niej, wygina\'b3a cia\'b3o w \'b3uk, ponaglaj\'b9c, oczekuj\'b9c\par
coraz silniejszych dozna\'f1. Unios\'b3a kolana tak, \'bfe m\'f3g\'b3 wnikn\'b9\'e6 jeszcze g\'b3\'eabiej\par
i naprawd\'ea nie by\'b3 w stanie czeka\'e6 ani chwili d\'b3u\'bfej.\par
S\'b3ysza\'b3 sw\'f3j w\'b3asny g\'b3os nieustannie powtarzaj\'b9cy, \'bfe j\'b9 kocha, i niemal\par
bezwiednie zarejestrowa\'b3, \'bfe szlocha\'b3a. Mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe nie sprawi\'b3 jej b\'f3lu,\par
i mimo \'bfe da\'b3 jej swoje nasienie, wci\'b9\'bf nie m\'f3g\'b3 zmusi\'e6 si\'ea do opuszczenia\par
uroczego gniazdka, w kt\'f3rym si\'ea znajdowa\'b3.\par
Pozosta\'b3 w tym lubym otoczeniu, wtulaj\'b9c g\'b3ow\'ea w zag\'b3\'eabienie jej ramienia.\par
Powoli wraca\'b3 do rzeczywisto\'9cci. Zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe zachowa\'b3 si\'ea jak\par
barbarzy\'f1ca i przepe\'b3ni\'b3o go poczucie winy. Czy znowu zada\'b3 jej b\'f3l?\par
- Dobrze si\'ea czujesz? - wyszepta\'b3a.\par
Nie od razu zrozumia\'b3 jej pytanie.\par
- Harrison, b\'b3agam, zacznij oddycha\'e6. Martwi\'ea si\'ea o ciebie.\par
Poruszy\'b3a si\'ea pod nim niespokojnie.\par
- Bo\'bfe, zam\'eaczy\'b3am ci\'ea?\par
Wybuchn\'b9\'b3 serdecznym \'9cmiechem. Jak to mo\'bfliwe, \'bfe wci\'b9\'bf mia\'b3a w sobie\par
tyle energii? Po spe\'b3nieniu zapad\'b3 w b\'b3ogostan; nie by\'b3 w stanie si\'ea poruszy\'e6,\par
z trudem zbiera\'b3 my\'9cli.\par
- A jak ty si\'ea czujesz? Ba\'b3em si\'ea, \'bfe zadaj\'ea ci b\'f3l - powiedzia\'b3.\par
Zadr\'bfa\'b3a, s\'b3ysz\'b9c znajom\'b9 chrapliwo\'9c\'e6 w jego g\'b3osie. O Bo\'bfe, pomy\'9cla\'b3a,\par
nied\'b3ugo dojdzie do tego, \'bfe b\'ead\'ea podniecona, gdy us\'b3ysz\'ea, jak czyta na g\'b3os\par
cho\'e6by fragment artyku\'b3u z gazety. Mia\'b3 pi\'eakny, zmys\'b3owy g\'b3os.\par
- Jak widzisz, \'bfyj\'ea - wyszepta\'b3a. - Powiedz mi, \'bfe mnie kochasz.\par
- Kocham ci\'ea.\par
- To mi pomo\'bfe... je\'bfeli... i kiedy...\par
Zmusi\'b3 si\'ea do poruszenia r\'eak\'b9, po czym obr\'f3ci\'b3 si\'ea na bok i wzi\'b9\'b3 j\'b9\par
w ramiona.\par
- Je\'bfeli co i kiedy co, kochanie?\par
- Je\'bfeli jestem w ci\'b9\'bfy i kiedy wyjedziesz.\par
Mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe b\'eadzie si\'ea stara\'b3 j\'b9 uspokoi\'e6, lecz nie zrobi\'b3 tego.\par
- Da\'b3by B\'f3g, \'bfeby\'9c by\'b3a. Chc\'ea mie\'e6 co najmniej dwana\'9ccioro dzieci.\par
- Lito\'9cci! - j\'eakn\'ea\'b3a cicho.\par
Przy\'b3o\'bfy\'b3 d\'b3o\'f1 do jej brzucha. By\'b3 to gest posiadacza, kt\'f3ry jednak wywo\'b3a\'b3\par
w niej przede wszystkim dreszcz po\'bf\'b9dania.\par
- B\'eadziesz cudown\'b9 matk\'b9.\par
- B\'ead\'ea gruba.\par
- B\'ead\'ea ci\'ea uwielbia\'b3, gdy b\'eadziesz gruba.\par
- Nie wyje\'bfd\'bfaj.\par
- Musz\'ea wyjecha\'e6. Przecie\'bf zaraz do mnie przyjedziesz, najdro\'bfsza. Nasza\par
roz\'b3\'b9ka nie potrwa d\'b3ugo.\par
- A co b\'eadzie, je\'9cli co\'9c si\'ea stanie i nie b\'ead\'ea mog\'b3a do ciebie przyjecha\'e6?\par
- M\'f3wi\'b3em ci ju\'bf, \'bfe w takim razie wr\'f3c\'ea tu do ciebie.\par
- I co dalej?\par
- Zabior\'ea ci\'ea do Anglii, cho\'e6bym mia\'b3 wlec ci\'ea tam si\'b3\'b9- obieca\'b3. - Dooley\par
powiedzia\'b3 mi, \'bfe s\'eadzia Bums jest w drodze do Blue Belle. Odwozi Belle do\par
domu. Podobno jest oczarowany jej wdzi\'eakami.\par
- Oczarowany?\par
- To s\'b3owa Dooleya, nie moje - wyja\'9cni\'b3 ziewaj\'b9c. - My\'9cl\'ea, \'bfe dobrze\par
by\'b3oby zalegalizowa\'e6 nasz zwi\'b9zek jeszcze przed moim wyjazdem. Czy chcesz\par
mnie jutro po\'9clubi\'e6, najdro\'bfsza?\par
- Wola\'b3abym raczej zaczeka\'e6, a\'bf \'9clubu udzieli nam pastor, ksi\'b9dz albo\par
rabin. Niespecjalnie u\'9cmiecha mi si\'ea sk\'b3adanie przysi\'eagi ma\'b3\'bfe\'f1skiej przed\par
obliczem s\'eadziego, kt\'f3ry wysy\'b3a ludzi na szubienic\'ea.\par
- Wola\'b3bym nie zwleka\'e6.\par
- Boisz si\'ea, \'bfe mog\'ea si\'ea rozmy\'9cli\'e6, kiedy wyjedziesz?\par
- Ju\'bf za p\'f3\'9fno na zmian\'ea zdania. Podj\'ea\'b3a\'9c ostateczn\'b9 decyzj\'ea, przest\'eapuj\'b9c\par
wczoraj pr\'f3g mojego pokoju. Dlaczego wr\'f3ci\'b3a\'9c potem do siebie?\par
- Pomy\'9cla\'b3am o moich braciach... - Przesuwa\'b3a palcem po jego klatce\par
piersiowej. - Nie chcia\'b3am robi\'e6 im jeszcze wi\'eakszej przykro\'9cci.\par
- Jeszcze wi\'eakszej przykro\'9cci?!\par
Nie mia\'b3 zamiaru podnosi\'e6 g\'b3osu, lecz jej s\'b3owa sprawi\'b3y, \'bfe a\'bf zatrz\'b9s\'b3 si\'ea\par
z w\'9cciek\'b3o\'9cci.\par
- A wi\'eac tak to odbierasz?! Uwa\'bfasz, \'bfe sypiaj\'b9c ze mn\'b9 okrywasz si\'ea\par
nies\'b3aw\'b9, co z kolei martwi twoich braci!\par
Pr\'f3bowa\'b3a go uspokoi\'e6.\par
- Prosz\'ea, Harrison, zechciej mnie zrozumie\'e6. Wiem, \'bfe nie mo\'bfemy si\'ea\par
teraz pobra\'e6, ale fakt pozostaje faktem. Oficjalnie nie jeste\'9cmy ma\'b3\'bfe\'f1stwem\par
i musz\'ea bra\'e6 pod uwag\'ea uczucia moich braci. Gdyby zastali nas w \'b3\'f3\'bfku,\par
by\'b3oby im bardzo, bardzo przykro.\par
Nie potrafi\'b3 jej zrozumie\'e6. Zanim zd\'b9\'bfy\'b3a jakkolwiek zareagowa\'e6, wysko-\par
czy\'b3 z \'b3\'f3\'bfka i zacz\'b9\'b3 wk\'b3ada\'e6 spodnie.\par
- Ubieraj si\'ea.\par
Powiedzia\'b3 to zdecydowanym, nie znosz\'b9cym sprzeciwu tonem. Zignoro-\par
wa\'b3a jednak to polecenie.\par
- Wr\'f3\'e6 do \'b3\'f3\'bfka. Pozw\'f3l mi wyja\'9cni\'e6...\par
- Ubierz si\'ea, Mary Roses, bo je\'9cli tego nie zrobisz, zanios\'ea ci\'ea do domu\par
owini\'eat\'b9 w koc. Czy chcesz, \'bfeby twoi bracia zobaczyli ci\'ea...\par
Nie musia\'b3 ko\'f1czy\'e6 zdania. Zerwa\'b3a si\'ea na nogi i zacz\'ea\'b3a po\'9cpiesznie\par
wk\'b3ada\'e6 bielizn\'ea.\par
Ubra\'b3 si\'ea pierwszy, pom\'f3g\'b3 jej w\'b3o\'bfy\'e6 bluzk\'ea, po czym poda\'b3 sp\'f3d-\par
nic\'ea.\par
- Czy mo\'bfesz mi wyja\'9cni\'e6, sk\'b9d ten po\'9cpiech? - zapyta\'b3a.\par
To pytanie wyda\'b3o jej si\'ea zupe\'b3nie naturalne w tej sytuacji. Jednak\'bfe\par
zareagowa\'b3 tak, jakby rzuci\'b3a mu jak\'b9\'9c obelg\'ea.\par
- S\'b3owa \f1\'84przykro\f0\'9c\'e6" i \f1\'84nies\f0\'b3awa" zupe\'b3nie mi nie odpowiadaj\'b9- wydysza\'b3.\par
- Mam zamiar porozmawia\'e6 z twoimi bra\'e6mi. Po\'9cpiesz si\'ea, do cholery.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea, by poszuka\'e6 pantofelk\'f3w. Gdy jej wzrok pad\'b3 na prze\'9ccie-\par
rad\'b3o, wyda\'b3a zduszony okrzyk. Nawet z pewnego oddalenia wida\'e6 by\'b3o na\par
nim \'9clady krwi.\par
W mgnieniu oka obla\'b3a si\'ea purpur\'b9. Zapominaj\'b9c o pantofelkach, pobieg\'b3a\par
do \'b3\'f3\'bfka, by zdj\'b9\'e6 prze\'9ccierad\'b3o.\par
Przygl\'b9da\'b3 si\'ea jej z d\'b3o\'f1mi opartymi o biodra. Jego twarz zdradza\'b3a, \'bfe\par
pos\'b9dza j\'b9 o utrat\'ea zmys\'b3\'f3w.\par
- Przez ciebie krwawi\'b3am.\par
- To zupe\'b3nie normalne.\par
- Nie b\'b9d\'9f taki grubosk\'f3rny. Co by by\'b3o, gdyby niespodziewanie weszli\par
tu moi bracia? Zastrzeliliby ci\'ea, zanim zd\'b9\'bfy\'b3by\'9c im cokolwiek wyja\'9cni\'e6.\par
- Oni dobrze wiedzieli, jakie s\'b9 moje intencje i zamiary. Zostaw to\par
cholerne prze\'9ccierad\'b3o, Mary Roses. Chcia\'b3bym porozmawia\'e6 z Adamem, zanim\par
p\'f3jdzie spa\'e6.\par
Zwin\'ea\'b3a prze\'9ccierad\'b3o i ponurym wzrokiem spojrza\'b3a na Hamsona.\par
- Nie b\'eadziemy rozmawia\'e6 z Adamem. Id\'ea do domu sama. Je\'9cli mia\'b3e\'9c\par
zamiar powiedzie\'e6 mojemu bratu o tym, co robili\'9cmy przed chwil\'b9, to radz\'ea\par
ci natychmiast wybi\'e6 to sobie z g\'b3owy. Nie mam zamiaru by\'e6 upokarzana ani\par
wprawiana w zak\'b3opotanie.\par
Rzuci\'b3a prze\'9ccierad\'b3o na pod\'b3og\'ea, w\'b3o\'bfy\'b3a buty. Nie mog\'b3a uwierzy\'e6, \'bfe\par
ten wiecz\'f3r ko\'f1czy si\'ea w taki w\'b3a\'9cnie spos\'f3b. Harrison by\'b3 dot\'b9d czu\'b3ym,\par
troskliwym kochankiem, a w tej chwili zachowywa\'b3 si\'ea jak arogancki brutal.\par
Nie mia\'b3a poj\'eacia, co go napad\'b3o, i nie zamierza\'b3a pr\'f3bowa\'e6 go u\'b3agodzi\'e6.\par
Sama my\'9cl o tym, i\'bf Adam mia\'b3by si\'ea dowiedzie\'e6, \'bfe odda\'b3a si\'ea Hamsonowi,\par
przyprawia\'b3a j\'b9 o gwa\'b3towne \'9cciskanie w \'bfo\'b3\'b9dku. Nikomu nie pozwoli tak si\'ea\par
upokarza\'e6, nawet m\'ea\'bfczy\'9fnie, kt\'f3rego kocha.\par
Mia\'b3a zamiar omin\'b9\'e6 go i wyj\'9c\'e6, lecz chwyci\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea, po czym poci\'b9gn\'b9\'b3\par
za sob\'b9 przez podw\'f3rze, na schody i do domu.\par
W korytarzu spotkali Cole'a. Brat obrzuci\'b3 Mary Roses uwa\'bfnym spojrzeniem.\par
- Co ci si\'ea sta\'b3o? - zapyta\'b3.\par
Patrzy\'b3 na jej w\'b3osy. Po\'9cpiesznie przyg\'b3adzi\'b3a je woln\'b9 r\'eak\'b9.\par
- Nic! - odkrzykn\'ea\'b3a; Hamson nieomal wl\'f3k\'b3 j\'b9 za sob\'b9.\par
Nie zada\'b3 sobie trudu, by zapuka\'e6 do drzwi biblioteki. Otworzy\'b3 je\par
gwa\'b3townie i ju\'bf \'b3agodniejszym gestem wci\'b9gn\'b9\'b3 Mary Roses do \'9crodka, po\par
czym stan\'b9\'b3 tu\'bf za ni\'b9, uniemo\'bfliwiaj\'b9c jej ucieczk\'ea.\par
Na twarzy Adama odmalowa\'b3o si\'ea bezgraniczne zdumienie. Od\'b3o\'bfy\'b3 czytan\'b9\par
ksi\'b9\'bfk\'ea i wsta\'b3.\par
Hamson da\'b3 mu znak, by usiad\'b3. Szeroko rozszerzonymi \'bfe zdumienia\par
oczami Adam patrzy\'b3, jak Mary Roses szturchni\'eaciem zostaje skierowana na\par
drugi fotel.\par
Gniewnie potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Twoje zachowanie wo\'b3a o pomst\'ea do nieba, Harrison - sykn\'ea\'b3a. - Jedno\par
twoje s\'b3owo na wiadomy temat, a zobaczysz, \'bfe zrobi\'ea co\'9c strasznego.\par
Uspokajaj\'b9cym gestem po\'b3o\'bfy\'b3 r\'eak\'ea na jej ramionach, nie odrywaj\'b9c\par
wzroku od Adama.\par
- Adamie, Mary Roses i ja chcemy si\'ea jak najszybciej pobra\'e6. Jutro s\'eadzia\par
Bums b\'eadzie w Blue Belle. My\'9cl\'ea, \'bfe powinni\'9cmy pojecha\'e6 do miasteczka i...\par
- Nie chc\'ea, \'bfeby \'9clubu udziela\'b3 nam s\'eadzia od wisielc\'f3w. To jest sprzeczne\par
z moimi zasadami - przerwa\'b3? mu.\par
- Harrison, chyba powiniene\'9c zamkn\'b9\'e6 drzwi - zaproponowa\'b3 Adam.\par
- I mo\'bfe tak oboje raczyliby\'9ccie m\'f3wi\'e6 troch\'ea ciszej. Sk\'b9d ten nag\'b3y\par
po\'9cpiech?\par
- Hamson ma napad z\'b3ego humoru - oznajmi\'b3a Mary Roses. Siedzia\'b3a\par
z za\'b3o\'bfonymi r\'eakami, ze wzrokiem utkwionym w \'9ccian\'ea gdzie\'9c nad ramieniem\par
Adama. Jako\'9c nie mog\'b3a spojrze\'e6 mu prosto w oczy. - Nie zwracaj uwagi na\par
to, co m\'f3wi. Po prostu jest z\'b3y, \'bfe musi wyjecha\'e6.\par
Ponownie poczu\'b3a jego rami\'ea na swych barkach. Tym razem wydawa\'b3o si\'ea\par
du\'bfo ci\'ea\'bfsze. Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe Harrison daje w ten spos\'f3b do zrozumienia, \'bfeby\par
zamilk\'b3a.\par
Postanowi\'b3a zignorowa\'e6 jego sygna\'b3y.\par
- Pok\'b3\'f3cili\'9cmy si\'ea troch\'ea. Powinni\'9cmy sami wszystko sobie wyja\'9cni\'e6, nie\par
obarczaj\'b9c Adama naszymi problemami. Adamie, wybacz, \'bfe zawracali\'9cmy ci\par
g\'b3ow\'ea.\par
Jej misterny plan odwrotu ju\'bf po chwili leg\'b3 w gruzach, gdy\'bf Harrison nie\par
mia\'b3 najmniejszego zamiaru wyj\'9c\'e6 z biblioteki.\par
- Adamie, my\'9cla\'b3em, \'bfe Mary Roses wszystko zrozumia\'b3a, ale teraz widz\'ea,\par
\'bfe tak nie jest. Wci\'b9\'bf jej si\'ea wydaje, \'bfe sypiaj\'b9c ze mn\'b9 sprawia przykro\'9c\'e6\par
swoim braciom, a siebie okrywa nies\'b3aw\'b9. Poniewa\'bf tak si\'ea sprawy maj\'b9,\par
uwa\'bfam, \'bfe powinni\'9cmy si\'ea bezzw\'b3ocznie pobra\'e6. Nie chc\'ea, \'bfeby czu\'b3a si\'ea\par
niepewnie z powodu tego, co zasz\'b3o mi\'eadzy nami. Poda\'b3em ci powody, dla\par
kt\'f3rych wola\'b3bym zaczeka\'e6 ze \'9clubem do czasu, kiedy wszystko jej wyja\'9cnisz,\par
ale poniewa\'bf sta\'b3o si\'ea, co si\'ea sta\'b3o, nie chc\'ea ju\'bf czeka\'e6 na odpowiedniejsz\'b9,\par
by\'e6 mo\'bfe, chwil\'ea. Kocham j\'b9, a ona kocha mnie.\par
Adam pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9 na znak, \'bfe rozumie rozterki Hamsona, lecz ca\'b3y\par
czas uwa\'bfnie przygl\'b9da\'b3 si\'ea siostrze. W tej chwili z pewno\'9cci\'b9 nie sprawia\'b3a\par
wra\'bfenia zakochanej. Wprost przeciwnie, wygl\'b9da\'b3a raczej na osob\'ea, kt\'f3ra ma\par
ochot\'ea zamordowa\'e6 swego przysz\'b3ego m\'ea\'bfa.\par
- S\'eadzia Bums z rado\'9cci\'b9 jutro udzieli wam \'9clubu.\par
- Adam, ja nie...\par
- Czy czujesz si\'ea skr\'eapowana obecn\'b9 sytuacj\'b9, Mary Roses?\par
Nie odezwa\'b3a si\'ea. Gdyby jej odpowied\'9f brzmia\'b3a: \f1\'84tak", oznacza\f0\'b3oby to\par
zgod\'ea na po\'9clubienie Hamsona nazajutrz, gdyby za\'9c odpowiedzia\'b3a: \f1\'84nie",\par
ok\f0\'b3ama\'b3aby swego brata.\par
- Powiedzia\'b3a mi, \'bfe \'bfa\'b3uje, \'bfe nie potrafi wszystkiego traktowa\'e6 tak lekko\par
jak ja - zauwa\'bfy\'b3 Harrison. - Nie domy\'9cla\'b3em si\'ea, o co jej mo\'bfe chodzi\'e6,\par
i dopiero par\'ea minut temu zrozumia\'b3em, co mia\'b3a na my\'9cli. Czy mog\'ea jutro\par
zaprosi\'e6 tu s\'eadziego?\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe by\'b3oby mi\'b3o, gdyby \'9club odby\'b3 si\'ea tutaj, na ranczo, i mam\par
nadziej\'ea, \'bfe s\'eadzia si\'ea na to zgodzi. Nie zapomnij zaprosi\'e6 Blue Belle. Bardzo\par
nam pomaga\'b3a, kiedy Mary Roses by\'b3a jeszcze dzieckiem. Na pewno chcia\'b3aby\par
by\'e6 obecna na jej \'9clubie. S\'b9dz\'ea jednak, \'bfe nie musisz koniecznie napomyka\'e6\par
o tym, \'bfe w\'b3a\'9cciwie stali\'9ccie si\'ea ju\'bf m\'ea\'bfem i \'bfon\'b9. Wystarczaj\'b9cym powodem\par
szybkiego \'9clubu jest to, \'bfe musisz wyjecha\'e6.\par
- Chcia\'b3bym, \'bfeby Mary Roses wyjecha\'b3a ze mn\'b9.\par
- Decyzja nale\'bfy do niej. My\'9cl\'ea, \'bfe wszystko si\'ea wyja\'9cni po naszej\par
rozmowie.\par
- Mo\'bfe powinni\'9cmy wreszcie o tym porozmawia\'e6.\par
Te s\'b3owa wypowiedzia\'b3 stoj\'b9cy w drzwiach Cole. Tu\'bf za nim sta\'b3 Travis.\par
Mary Roses marzy\'b3a o tym, by pod\'b3oga rozst\'b9pi\'b3a si\'ea nagle pod nimi, by\par
zapadli si\'ea pod ziemi\'ea. Je\'bfeli jej bracia s\'b3yszeli, \'bfe spa\'b3a z Hamsonem, chyba\par
nie prze\'bfyje tego upokorzenia.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe najpierw uporajmy si\'ea z jednym problemem - zaproponowa\'b3\par
Adam. - Jutro b\'eadziemy mieli \'9club i wesele. Nie \'b3apmy dw\'f3ch srok za ogon.\par
Przyjdzie czas i na tamt\'b9 spraw\'ea. Zgoda?\par
Cole i Travis kiwn\'eali g\'b3owami.\par
- Tutaj \'b3atwo dostaje si\'ea rozwody - powiedzia\'b3 Cole, zwracaj\'b9c si\'ea do\par
siostry. - Mo\'bfesz pociesza\'e6 si\'ea tym w czasie ceremonii.\par
Hamsonowi wyra\'9fnie nie spodoba\'b3 si\'ea ten \'bfart.\par
- To nie tak, Cole. \'8club bierze si\'ea na ca\'b3e \'bfycie. Zrozumia\'b3a\'9c, Mary Roses?\par
Zdj\'ea\'b3a jego r\'eak\'ea ze swego ramienia i odwr\'f3ci\'b3a si\'ea.\par
- Czy to maj\'b9 by\'e6 twoje o\'9cwiadczyny? Czy mam t\'b3umaczy\'e6 to \f1\'84zrozumia-\par
\f0\'b3a\'9c" jako \f1\'84Czy zgodzisz si\f0\'ea mnie po\'9clubi\'e6?" Przecie\'bf doskonale umiesz\par
dobiera\'e6 s\'b3owa, Hamsonie MacDonald, i gdyby nie to, \'bfe tak ci\'ea kocham,\par
zastrzeli\'b3abym ci\'ea bez dw\'f3ch zda\'f1! Dobranoc.\par
Ostatnie s\'b3owo nale\'bfa\'b3o do niej. Nikt nie zatrzymywa\'b3 jej, kiedy wychodzi\'b3a\par
z biblioteki. Znalaz\'b3szy si\'ea na korytarzu, pop\'eadzi\'b3a do swojego pokoju, gdzie\par
rzuci\'b3a si\'ea na \'b3\'f3\'bfko i wybuchn\'ea\'b3a p\'b3aczem. Pami\'eata\'b3a jednak, by uprzednio\par
zamkn\'b9\'e6 drzwi.\par
Mi\'b3o\'9c\'e6 do Harrisona zaczyna\'b3a \'b3\'b9czy\'e6 si\'ea z b\'f3lem. Niezale\'bfnie od tego,\par
czy nosi\'b3a na sobie pi\'eatno ha\'f1by, czy te\'bf nie, nie mia\'b3a najmniejszego zamiaru\par
pozwoli\'e6, by \'9clubu udzieli\'b3 jej s\'eadzia od wisielc\'f3w. O, nie, m\'f3j drogi panie,\par
po prostu nie ma takiej mo\'bfliwo\'9cci, buntowa\'b3a si\'ea w duchu, u\'bfywaj\'b9c ulubio-\par
nego nonsensownego powiedzonka Cole'a.\par
Podj\'b9wszy t\'ea decyzj\'ea, poczu\'b3a si\'ea nieco lepiej. Postara si\'ea teraz zasn\'b9\'e6,\par
ko\'b3ysana rozchodz\'b9cymi si\'ea w jej g\'b3owie jak echo s\'b3owami brata.\par
M\'f3j drogi panie, po prostu nie ma takiej mo\'bfliwo\'9cci.\par
18 sierpnia 1869\par
Droga Mamo Roses!\par
Travis, Douglas, Cole i ja byli\'9cmy bardzo zadowoleni, \'bfe Tw\'f3j list do\par
Adama by\'b3 bardzo surowy. Jeszcze nigdy nie s\'b3yszeli\'9cmy u Ciebie takiego tonu,\par
ale Tw\'f3j najstarszy syn musia\'b3 si\'ea przekona\'e6, \'bfe nie \'bfyczysz sobie, \'bfeby dzia\'b3a\'b3\par
w tej sprawie. Jego pomys\'b3, \'bfeby ujawni\'e6 r\'f3\'bfne nieznane szczeg\'f3\'b3y, tak \'bfeby\par
Livonia nie mog\'b3a Ci\'ea ju\'bf szanta\'bfowa\'e6, \'bfeby\'9c z ni\'b9 zosta\'b3a, by\'b3 naprawd\'ea\par
szalony, tak jak to zreszt\'b9 sama napisa\'b3a\'9c.\par
Cole nadal my\'9cli, \'bfe jest jakie\'9c wyj\'9ccie z tej sytuacji, ale on zupe\'b3nie nie\par
rozumie Twojego wsp\'f3\'b3czucia dla Livonii. Nie m\'f3g\'b3 zrozumie\'e6, jak to mo\'bfliwe,\par
\'bfe jej nie nienawidzisz, ale Adam wyja\'9cni\'b3 mu, \'bfe Ty nie potrafisz nikogo\par
nienawidzi\'e6. Dlaczego nie chcesz, \'bfeby kto\'9c z nas do Ciebie przyjecha\'b3?\par
Synowie Livonii nic nam nie mog\'b9 zrobi\'e6, Mamo.\par
Tak bardzo chcia\'b3abym m\'f3c Ci\'ea u\'9ccisn\'b9\'e6.\par
Twoja c\'f3rka\par
Mary Roses\par
Na sw\'f3j \'9club przynios\'b3a pistolet. Jednak\'bfe s\'eadzia Bums absolutnie nie\par
zezwala\'b3 na to, by kto\'9c spo\'9cr\'f3d obecnych na sali s\'b9dowej lub salce, w kt\'f3rej\par
udziela\'b3 \'9club\'f3w, mia\'b3 przy sobie bro\'f1, i zdecydowanie nalega\'b3, by wyj\'ea\'b3a\par
pistolet z kieszeni. Got\'f3w by\'b3 j\'b9 nawet przeszuka\'e6, gdyby nie zdecydowany\par
sprzeciw Adama.\par
Og\'f3lnie by\'b3 to jednak sympatyczny cz\'b3owiek. By\'b3 ca\'b3kiem m\'b3ody jak na\par
s\'eadziego, przynajmniej tak uwa\'bfa\'b3a Mary Roses, poniewa\'bf nie sko\'f1czy\'b3 jeszcze\par
pi\'ea\'e6dziesi\'eaciu lat, a funkcj\'ea prokuratora pe\'b3ni\'b3 od lat pi\'eatnastu.\par
Mia\'b3 mi\'b3\'b9 powierzchowno\'9c\'e6. Wysoki, nieznacznie przygarbiony, oczarowa\'b3\par
niejedn\'b9 niewiast\'ea spojrzeniem b\'b3yszcz\'b9cych oczu, a skazani twierdzili, \'bfe tak\par
niesamowicie zielony kolor t\'eacz\'f3wek mo\'bfe mie\'e6 tylko sam szatan. S\'eadzia nie\par
mia\'b3 jednak kopyt ani rog\'f3w. Jego g\'b3ow\'ea porasta\'b3y g\'easte, kasztanowate w\'b3osy.\par
Po przodkach odziedziczy\'b3 irlandzki temperament i angielsk\'b9 praktyczno\'9c\'e6.\par
Od razu przypadli sobie do gustu z Hamsonem. Dalecy krewni Bumsa\par
mieszkali w pobli\'bfu Canterbury i mo\'bfe dlatego uzna\'b3, \'bfe z Hamsonem \'b3\'b9czy\par
go co\'9c wi\'eacej ni\'bf sprawy zawodowe.\par
Poza tym s\'eadziemu niezmiernie przypad\'b3 do gustu spos\'f3b potraktowania\par
Belle przez pana m\'b3odego; Harrison przemawia\'b3 do niej z szacunkiem nale\'bf-\par
nym m\'ea\'bfom stanu. I nie by\'b3a to tylko poza czy gra. Belle pomaga\'b3a w wy-\par
chowywaniu Mary Roses i Harrison by\'b3 jej za to ogromnie wdzi\'eaczny, podobnie\par
jak i reszta rodziny. Nie przeszkadza\'b3a mu profesja Belle, liczy\'b3o si\'ea dla\'f1\par
jedynie jej wielkie serce. By\'b3o oczywiste, \'bfe starsza kobieta szczerze i serde-\par
cznie kocha Mary Roses, a kiedy zosta\'b3a poproszona o pe\'b3nienie roli \'9cwiadka,\par
wzruszy\'b3a si\'ea do \'b3ez.\par
Belle by\'b3a ubrana na niebiesko. S\'eadzia Bums powiedzia\'b3 Hamsonowi, \'bfe\par
odk\'b9d j\'b9 zna, nigdy nie widzia\'b3 jej w innym kolorze. Nawet jej koronkowa\par
bielizna jest niebieska - szepn\'b9\'b3 Harrisonowi na ucho, gdy czekali na Mary\par
Roses.\par
Belle uda\'b3a si\'ea na pi\'eatro, by przyprowadzi\'e6 pann\'ea m\'b3od\'b9. Zaawansowany\par
wiek i profesja nie zniekszta\'b3ci\'b3y rys\'f3w jej twarzy. By\'b3a wci\'b9\'bf urodziwa ze\par
swoimi kasztanowatymi w\'b3osami poprzetykanymi siwizn\'b9 i serdecznym spoj-\par
rzeniem piwnych oczu. A kiedy pojawi\'b3a si\'ea w saloniku w towarzystwie panny\par
m\'b3odej, wygl\'b9da\'b3a du\'bfo pogodniej ni\'bf oblubienica.\par
Mary Roses by\'b3a smutna, bardzo smutna. I bardzo pi\'eakna, pomy\'9cla\'b3 Harri-\par
son.\par
- Z przykro\'9cci\'b9 musz\'ea zawiadomi\'e6, \'bfe Eleanor nie we\'9fmie udzia\'b3u w ce-\par
remonii - powiedzia\'b3 Adam. - Wci\'b9\'bf ma wysok\'b9 gor\'b9czk\'ea, chocia\'bf Douglas\par
twierdzi, \'bfe stan jej zdrowia troch\'ea si\'ea poprawi\'b3.\par
- Belle, czy mog\'b3aby\'9c zagra\'e6 na pianinie? - zapyta\'b3 s\'eadzia.\par
- Nie, skarbie - odpowiedzia\'b3a.\par
- Ja zagram - zaproponowa\'b3a Mary Roses.\par
- Ty nie mo\'bfesz gra\'e6, dziecinko - zaprotestowa\'b3a Belle, \'9cmiej\'b9c si\'ea weso\'b3o.\par
- Musisz z\'b3o\'bfy\'e6 przysi\'eag\'ea. John, ustaw\'bfe nas wreszcie wed\'b3ug swojego\par
\'bfyczenia i przyst\'b9p do dzie\'b3a. Tu jest strasznie duszno. Ch\'b3opcy, ustawcie si\'ea\par
rz\'eadem za wasz\'b9 siostr\'b9. Kt\'f3ry z was oddaje pann\'ea m\'b3od\'b9 panu m\'b3odemu?\par
Belle wr\'eaczy\'b3a Mary Roses wi\'b9zank\'ea polnych kwiat\'f3w, po czym uj\'ea\'b3a jej\par
d\'b3o\'f1 i po\'b3o\'bfy\'b3a na ramieniu Harrisona.\par
- Wszyscy j\'b9 wydajemy za m\'b9\'bf - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea Adam do s\'eadziego.\par
- C\'f3\'bf, wypada mi to uzna\'e6.\par
- Chwileczk\'ea. S\'eadzio Bums, czy w tym tygodniu wys\'b3a\'b3 pan kogo\'9c na\par
szubienic\'ea?\par
- Nic mi o tym nie wiadomo, Mary Roses.\par
Westchn\'ea\'b3a.\par
- Pozostaje jeszcze inna kwestia. Harrison, przecie\'bf wcale si\'ea nie o\'9cwiad-\par
czy\'b3e\'9c. Nie o\'9cwiadczy\'b3 si\'ea, s\'eadzio Bums. Oznajmi\'b3 mi tylko, \'bfe zamierza si\'ea\par
ze mn\'b9 o\'bfeni\'e6. Nigdy nie poprosi\'b3 mnie o r\'eak\'ea. - W\'b3asny g\'b3os wyda\'b3 jej si\'ea\par
nienaturalnie cienki i cichy. Mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe nikt tego nie zauwa\'bfy\'b3. Bukiet\par
kwiat\'f3w trz\'b9s\'b3 si\'ea w jej r\'eakach. \'8ccisn\'ea\'b3a go mocniej, zmuszaj\'b9c si\'ea do\par
opanowania.\par
- Kochaniutki, musisz j\'b9 teraz \'b3adnie poprosi\'e6 - odezwa\'b3a si\'ea Belle.\par
Harrison zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do narzeczonej.\par
- Czy wyjdziesz za mnie, Mary Roses?\par
- Nie.\par
- Ona ma na my\'9cli \f1\'84tak" - powiedzia\f0\'b3 s\'eadziemu.\par
- Sama musi wym\'f3wi\'e6 to s\'b3owo.\par
Harrison ponownie spojrza\'b3 na Mary Roses.\par
- Kochasz mnie?\par
-Tak.\par
- Czy chcesz sp\'eadzi\'e6 ze mn\'b9 reszt\'ea \'bfycia?\par
A czy zapanujesz nad swoimi napadami z\'b3ego humoru, je\'9cli powiem, \'bfe\par
tak?\par
-Tak.\par
- W takim razie i ja powiem \f1\'84tak". Chc\f0\'ea sp\'eadzi\'e6 z tob\'b9 reszt\'ea \'bfycia.\par
- John, co\'9c mi si\'ea wydaje, \'bfe ona si\'ea zgadza.\par
S\'eadzia odchrz\'b9kn\'b9\'b3, otworzy\'b3 ksi\'eag\'ea i zacz\'b9\'b3 czyta\'e6.\par
Nieca\'b3e pi\'ea\'e6 minut p\'f3\'9fniej Harrison i Mary Roses byli ju\'bf m\'ea\'bfem i \'bfon\'b9.\par
Harrison sprawia\'b3 wra\'bfenie zadowolonego i odpr\'ea\'bfonego, Mary Roses wy-\par
gl\'b9da\'b3a na oszo\'b3omion\'b9 i nieobecn\'b9. Delikatnie przytuli\'b3 j\'b9 do siebie i poca\'b3o-\par
wa\'b3 w policzek. Przycisn\'b9wszy \'9clubn\'b9 wi\'b9zank\'ea do piersi, odwzajemni\'b3a\par
poca\'b3unek.\par
- Teraz ju\'bf mo\'bfesz wyjecha\'e6 - wyszepta\'b3a. - Nie b\'ead\'ea ju\'bf powodem\par
zgorszenia dla moich braci.\par
- To wcale nie jest zabawne - odszepn\'b9\'b3, ca\'b3uj\'b9c j\'b9 mocno w usta i k\'b3ad\'b9c\par
r\'eak\'ea na jej ramieniu.\par
Travis i Douglas mieli \'b3zy w oczach. Cole by\'b3 najwyra\'9fniej bardzo zado-\par
wolony, co zaskoczy\'b3o Hamsona.\par
- Cieszysz si\'ea, \'bfe siostra wysz\'b3a za m\'b9\'bf? - zapyta\'b3.\par
- Je\'9cli jest w ci\'b9\'bfy, nie b\'eadzie ju\'bf pann\'b9 z dzieckiem. Niewykluczone, \'bfe\par
b\'eadzie chcia\'b3a tutaj zosta\'e6, Harrisonie. Powiniene\'9c dobrze to przemy\'9cle\'e6\par
w drodze do Anglii.\par
- Przyjedzie do mnie.\par
Cole zmarszczy\'b3 czo\'b3o. Harrison najwyra\'9fniej by\'b3 o tym \'9cwi\'eacie przekona-\par
ny.\par
Pozosta\'b3\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 popo\'b3udnia zaj\'ea\'b3y uroczysto\'9cci weso\'b3e, i Mary Roses nie\par
mia\'b3a mo\'bfliwo\'9cci sp\'eadzenia ani chwili sam na sam z m\'ea\'bfem. Zanios\'b3a Eleanor\par
kawa\'b3ek ciasta upieczonego przez Samuela, lecz Eleanor nie czu\'b3a si\'ea jeszcze\par
na tyle dobrze, by m\'f3c delektowa\'e6 si\'ea tym specja\'b3em. Zap\'b3aka\'b3a z \'bfalu, \'bfe nie\par
mog\'b3a uczestniczy\'e6 w ceremonii \'9clubnej, po czym prawie natychmiast zasn\'ea\'b3a.\par
Mary Roses zostawi\'b3a weselne ciasto na komodzie i zesz\'b3a na d\'f3\'b3 podzi\'eakowa\'e6\par
Belle i s\'eadziemu.\par
Harrison czeka\'b3 na ni\'b9 na schodach. Otoczy\'b3 j\'b9 ramionami i mocno\par
przytuli\'b3.\par
- Obiecuj\'ea, \'bfe do\'b3o\'bf\'ea wszelkich stara\'f1, by jak najszybciej po\'b3\'b9czy\'b3 nas\par
ksi\'b9dz. Czy z t\'b9 my\'9cl\'b9 b\'eadzie ci l\'bfej?\par
- Tak, bardzo ci dzi\'eakuj\'ea.\par
- Kocham ci\'ea.\par
- Ja te\'bf ci\'ea kocham.\par
- Rozumiem, \'bfe chcesz sp\'eadzi\'e6 ten wiecz\'f3r ze \'9cwie\'bfo po\'9clubion\'b9 ma\'b3\'bfon-\par
k\'b9, Harrisonie, ale rad bym zasi\'eagn\'b9\'e6 twojej opinii jako prawnika w pewnej\par
delikatnej kwestii. Czy m\'f3g\'b3by\'9c porozmawia\'e6 ze mn\'b9 chwil\'ea w bibliotece?\par
Z t\'b9 pro\'9cb\'b9 zwr\'f3ci\'b3 si\'ea s\'eadzia Bums, stoj\'b9c u podn\'f3\'bfa schod\'f3w. Harrison,\par
co oczywiste, nie m\'f3g\'b3 zlekcewa\'bfy\'e6 pro\'9cby, chocia\'bf prawd\'ea m\'f3wi\'b9c rozmowa\par
na tematy zawodowe by\'b3a ostatni\'b9 rzecz\'b9, na kt\'f3r\'b9 mia\'b3 ochot\'ea. Marzy\'b3 o tym,\par
by zn\'f3w ujrze\'e6 Mary Roses, jak j\'b9 Pan B\'f3g stworzy\'b3.\par
B\'eadzie jednak musia\'b3 uzbroi\'e6 si\'ea w cierpliwo\'9c\'e6. Mrugn\'b9wszy okiem do\par
\'bfony, uda\'b3 si\'ea za s\'eadzi\'b9 do biblioteki.\par
S\'eadzia Bums pali\'b3 fajk\'ea. Sporo czasu zaj\'ea\'b3o mu jej rozpalenie, a gdy ju\'bf\par
zaci\'b9gn\'b9\'b3 si\'ea dymem, rozsiad\'b3 si\'ea wygodnie w fotelu Adama i u\'9cmiechn\'b9\'b3 do\par
Hamsona, wskazuj\'b9c mu fotel stoj\'b9cy nie opodal.\par
- To chyba najdziwniejsza rodzina, jak\'b9 kiedykolwiek widzia\'b3em. Pomy-\par
\'9cla\'b3em, \'bfe skoro zdecydowa\'b3e\'9c si\'ea sta\'e6 jej cz\'b3onkiem, musi to oznacza\'e6, \'bfe i ty\par
jeste\'9c dziwnym cz\'b3owiekiem? Czy to prawda?\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe tak - zgodzi\'b3 si\'ea Harrison. - Ale przede wszystkim zauwa\'bfy-\par
\'b3em, \'bfe to dobrzy ludzie, s\'eadzio, i \'bfe tworz\'b9 prawdziw\'b9 rodzin\'ea. Bracia bardzo\par
troszczyli si\'ea o siostr\'ea.\par
- Nie zapominajmy o udziale poczciwej Belle w wychowaniu Mary Roses.\par
Szy\'b3a dla niej ubrania. Nie za dobrze pami\'eatam Mary Roses jako dziewczynk\'ea,\par
poniewa\'bf zazwyczaj odwiedza\'b3em Belle p\'f3\'9fnym wieczorem, kiedy dziecko\par
spa\'b3o ju\'bf u siebie w domu. Pami\'eatam jednak t\'ea burz\'ea uroczych k\'eadzior\'f3w. Ma\par
pi\'eakne w\'b3osy. Bardzo j\'b9 kochasz, prawda?\par
-Tak.\par
- Pojutrze musz\'ea by\'e6 w Hammond - powiedzia\'b3 s\'eadzia, zak\'b3adaj\'b9c nog\'ea\par
na nog\'ea. - To sprawa z udzia\'b3em przysi\'eag\'b3ych, a wszyscy w miasteczku s\'b9\par
przeciwko oskar\'bfonemu. Nie ma szans na to, \'bfe zostanie bezstronnie wys\'b3u-\par
chany. Mam wra\'bfenie, \'bfe to jego wrogowie doprowadzili do postawienia go\par
w stan oskar\'bfenia. Czy s\'b3ysza\'b3e\'9c kiedy\'9c o Bickleyu?\par
- Nigdy nie zapomn\'ea sukinsyna - odpowiedzia\'b3 Harrison. Wyja\'9cni\'b3 s\'eadzie-\par
mu, w jakich okoliczno\'9cciach si\'ea poznali.\par
S\'eadzia nie sprawia\'b3 wra\'bfenia zaskoczonego wyznaniem Hamsona.\par
- Chcia\'b3e\'9c go zabi\'e6 dlatego, \'bfe wyrz\'b9dzi\'b3 krzywd\'ea Mary Roses, ale nie\par
zrobi\'b3e\'9c tego. Taka jest w\'b3a\'9cnie r\'f3\'bfnica mi\'eadzy cz\'b3owiekiem cywilizowanym\par
a zwierz\'eaciem. Czy jeste\'9c ignorantem, czy wiesz, jak powinno dzia\'b3a\'e6 prawo?\par
- Wiem, jak powinno dzia\'b3a\'e6 prawo.\par
- \'afyczy\'b3bym sobie, \'bfeby\'9c mi to udowodni\'b3. Czy m\'f3g\'b3by\'9c przyjecha\'e6 jutro\par
do Hammond i porozmawia\'e6 z George'em Maddenem? To w\'b3a\'9cnie cz\'b3owiek,\par
kt\'f3rego chc\'b9 skaza\'e6.\par
- O co jest oskar\'bfony?\par
- O kradzie\'bf konia. \'afadna kradzie\'bf nie jest tu pob\'b3a\'bfliwie traktowana, ale\par
kiedy kto\'9c ukradnie konia, ludzie uwa\'bfaj\'b9, \'bfe jedynie kara \'9cmierci jest\par
wsp\'f3\'b3mierna do winy. Wiem, \'bfe nie b\'eadziesz mia\'b3 czasu na dok\'b3adne zaj\'eacie\par
si\'ea t\'b9 spraw\'b9, ale jestem pewien, \'bfe po rozmowie z Maddenem domy\'9clisz si\'ea,\par
kto naprawd\'ea ukrad\'b3 to nieszcz\'easne zwierz\'ea. Nie powiem ci ju\'bf ani s\'b3owa\par
wi\'eacej, \'bfeby niczego ci nie sugerowa\'e6, ale ten cz\'b3owiek zas\'b3uguje, \'bfeby kto\'9c\par
go wys\'b3ucha\'b3, a je\'9cli nie pojedziesz ze mn\'b9 do Hammond, nie b\'eadzie mia\'b3 na\par
to szans. Nie zabieraj \'bfony, bo ca\'b3e miasto a\'bf nazbyt widocznie \'bfyje t\'b9 spraw\'b9.\par
Cz\'b3onkowie stra\'bfy obywatelskiej podburzyli ju\'bf mieszka\'f1c\'f3w tak, \'bfe w po-\par
wietrzu unosi si\'ea atmosfera linczu, a szeryf wy\'b3azi ze sk\'f3ry, \'bfeby utrzyma\'e6\par
jaki taki porz\'b9dek. Nie mog\'ea odroczy\'e6 procesu, wi\'eac nawet nie pr\'f3buj mnie\par
o to prosi\'e6. Gdybym postanowi\'b3 odroczy\'e6 spraw\'ea, szeryf chyba by mnie\par
zastrzeli\'b3. On pracuje teraz dwadzie\'9ccia cztery godziny na dob\'ea, a miejscowe\par
wi\'eazienie p\'eaka w szwach, tak jest wype\'b3nione lud\'9fmi, kt\'f3rzy wymagaj\'b9\par
mojego zainteresowania.\par
- Nazywaj\'b9 pana tutaj s\'eadzi\'b9 od wisielc\'f3w - zauwa\'bfy\'b3 Harrison.\par
- Mi\'b3o mi to s\'b3ysze\'e6.\par
Harrison roze\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
- Widz\'ea, \'bfe jest pan uczciwym cz\'b3owiekiem.\par
- Tak mi si\'ea wydaje. Je\'9cli kto\'9c zas\'b3uguje na szubienic\'ea, nie waham si\'ea go\par
tam wys\'b3a\'e6. Ale nie zawsze wszystko przebiega tak, jakbym sobie \'bfyczy\'b3,\par
szczeg\'f3lnie kiedy w gr\'ea wchodzi proces z udzia\'b3em przysi\'eag\'b3ych. W sk\'b3ad\par
\'b3awy przysi\'eag\'b3ych nazbyt cz\'easto wchodz\'b9 kompletni ignoranci.\par
- Kiedy zamierza pan tam pojecha\'e6?\par
Na twarzy s\'eadziego pojawi\'b3 si\'ea u\'9cmiech pe\'b3en satysfakcji.\par
- Co by\'9c powiedzia\'b3 na po\'b3udnie? Tyle czasu zajmie mi zbieranie si\'b3, by\par
wyj\'9c\'e6 z \'b3\'f3\'bfka Belle. Spotkajmy si\'ea jutro przed jej domem, o ile ci to\par
odpowiada.\par
- Dobrze - zgodzi\'b3 si\'ea Harrison wstaj\'b9c. - A teraz prosz\'ea mi wybaczy\'e6,\par
ale panna m\'b3oda czeka, by j\'b9 poca\'b3owa\'e6.\par
S\'eadzia zatrzyma\'b3 go w drzwiach.\par
- Czy m\'f3g\'b3by\'9c mi powiedzie\'e6, dlaczego ona przysz\'b3a na sw\'f3j \'9club\par
z pistoletem? Umieram z ciekawo\'9cci.\par
- Nie jestem tego pewny, ale domy\'9clam si\'ea, \'bfe chcia\'b3a w ten spos\'f3b da\'e6\par
mi do zrozumienia, \'bfe zosta\'b3a zmuszona do czego\'9c, na co nie ma ochoty.\par
My\'9cl\'ea, \'bfe mo\'bfna powiedzie\'e6, \'bfe chcia\'b3a wyr\'f3wna\'e6 rachunek. Zar\'f3wno jej\par
bracia jak i ja byli\'9cmy przeciwko niej. Chcia\'b3a te\'bf, \'bfeby \'9clubu udzieli\'b3 nam\par
ksi\'b9dz. Chcia\'b3a, \'bfeby ten zwi\'b9zek zosta\'b3 pob\'b3ogos\'b3awiony.\par
- Ha, ch\'b3opcze, w takim razie natychmiast dawaj mi tutaj swoj\'b9 oblubie-\par
nic\'ea! Z rado\'9cci\'b9 udziel\'ea jej b\'b3ogos\'b3awie\'f1stwa. Czy to ma jakie\'9c znaczenie, \'bfe\par
nie jestem ksi\'eadzem?\par
- Obawiam si\'ea, \'bfe ma, panie s\'eadzio.\par
Wychodz\'b9c z biblioteki, s\'b3ysza\'b3 weso\'b3y rechot s\'eadziego.\par
Mary Roses i Belle posz\'b3y na pi\'eatro zaj\'b9\'e6 si\'ea chor\'b9 Eleanor i nie poka-\par
za\'b3y si\'ea na dole a\'bf do trzeciej. Harrison siedzia\'b3 na ganku, pij\'b9c piwo\par
z bra\'e6mi. Kiedy do\'b3\'b9czy\'b3a do nich Mary Roses, powiedzia\'b3 jej o procesie\par
w Hammond.\par
S\'eadzia i Belle wyszli w godzin\'ea p\'f3\'9fniej, kiedy Mary Roses zacz\'ea\'b3a nakry-\par
wa\'e6 do kolacji.\par
Wszyscy czterej bracia wydawali si\'ea podziela\'e6 szcz\'ea\'9ccie siostry, co troch\'ea\par
dziwi\'b3o Harrisona. Zaskoczy\'b3a go nag\'b3a zmiana w ich zachowaniu. Czu\'b3, \'bfe\par
musi istnie\'e6 jaki\'9c pow\'f3d, dla kt\'f3rego ma\'b3\'bfe\'f1stwo siostry nagle wyda\'b3o im si\'ea\par
korzystne, lecz nie potrafi\'b3 si\'ea go domy\'9cli\'e6.\par
Cole siedzia\'b3 najbli\'bfej. Harrison zwr\'f3ci\'b3 si\'ea najpierw do niego.\par
- Co teraz my\'9clicie, ju\'bf po \'9clubie?\par
- To jest tak, jak powiedzia\'b3 Douglas - odpar\'b3 Cole, wolno cedz\'b9c s\'b3owa.\par
- Nie ma sensu zamyka\'e6 stajni po tym, jak uciek\'b3 z niej ko\'f1. Ona ci\'ea kocha,\par
a ty kochasz j\'b9.\par
- I co z tego wynika?\par
- To, \'bfe przywieziesz j\'b9 do domu, tu, gdzie jej miejsce.\par
- Masz na my\'9cli to ranczo?\par
- W ka\'bfdym razie przynajmniej tutejsze okolice. Jej dom jest w Montanie.\par
Ta ziemia jest cz\'ea\'9cci\'b9 jej duszy. Nie mo\'bfesz jej st\'b9d zabra\'e6.\par
- Wyb\'f3r miejsca, gdzie b\'eadziemy mieszka\'e6, nale\'bfy do niej - powiedzia\'b3\par
Harrison. - Mo\'bfe zmieni\'e6 zdanie po tym, jak pozna Elliotta.\par
Cole i Douglas wymienili spojrzenia, z kt\'f3rych Harrison nie potrafi\'b3 nicze-\par
go wyczyta\'e6.\par
- Co teraz my\'9clicie? - zapyta\'b3, zdecydowany po\'b3o\'bfy\'e6 kres domys\'b3om\par
i dowiedzie\'e6 si\'ea, co knuj\'b9.\par
- Przecie\'bf nie mo\'bfe jej zatrzyma\'e6 przy sobie si\'b3\'b9, prawda? - odpowiedzia\'b3\par
cicho Cole, kieruj\'b9c swe s\'b3owa w przestrze\'f1.\par
Harrison gwa\'b3townie wyprostowa\'b3 si\'ea w fotelu.\par
- Co to ma znaczy\'e6, Cole?!\par
Zamiast brata odezwa\'b3 si\'ea Douglas.\par
- Elliott nie mo\'bfe jej ju\'bf wyda\'e6 za m\'b9\'bf za jakiego\'9c bogatego starego lorda,\par
zmuszaj\'b9c j\'b9 tym samym do pozostania w Anglii do ko\'f1ca \'bfycia. Jest przecie\'bf\par
twoj\'b9 \'bfon\'b9. W pewien spos\'f3b jeste\'9cmy ci wdzi\'eaczni za to zabezpieczenie.\par
- Pozna\'b3e\'9c j\'b9 tutaj - przypomnia\'b3 mu Cole. - I czy to ci si\'ea podoba, czy\par
nie, te\'bf jeste\'9c cz\'ea\'9cci\'b9 jej \'bfycia. Wiesz o nas wszystko, ale Elliott nie wie. Mary\par
Roses b\'eadzie zdana wy\'b3\'b9cznie na twoj\'b9 si\'b3\'ea ducha i tw\'f3j honor, i mamy\par
nadziej\'ea, \'bfe w ko\'f1cu przywieziesz j\'b9 do domu. Tak sobie w\'b3a\'9cnie my\'9climy.\par
- Elliott nie jest waszym wrogiem. Gdyby\'9ccie znali go r\'f3wnie dobrze jak\par
ja, wiedzieliby\'9ccie, \'bfe nigdy podst\'eapnie nie zatrzymywa\'b3by jej tam, gdzie nie\par
chcia\'b3aby mieszka\'e6.\par
- To ty tak uwa\'bfasz - odpar\'b3 Douglas. - A my chcemy uzyska\'e6 dla naszej\par
siostry gwarancj\'ea bezpiecze\'f1stwa.\par
- Wi\'eac pozwolili\'9ccie jej mnie po\'9clubi\'e6. Swoj\'b9 drog\'b9, waszemu rozumo-\par
waniu troch\'ea brak logiki. Czy nie przysz\'b3o wam do g\'b3owy, \'bfe mog\'ea chcie\'e6\par
zatrzyma\'e6 Mary Roses w Szkocji?\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Wiesz, jaki jest tw\'f3j problem, Hamsonie? Jeste\'9c zbyt szlachetny, by\par
post\'eapowa\'e6 egoistycznie. Je\'bfeli ona b\'eadzie chcia\'b3a wr\'f3ci\'e6 do Montany, nie\par
b\'eadziesz si\'ea temu sprzeciwia\'b3. Nie m\'f3g\'b3by\'9c \'bfy\'e6 ze \'9cwiadomo\'9cci\'b9, \'bfe uczyni\'b3e\'9c\par
j\'b9 nieszcz\'ea\'9cliw\'b9. C\'f3\'bf, czeka ci\'ea nie\'b3atwe zadanie. Mi\'b3o\'9c\'e6 ma swoj\'b9 cen\'ea.\par
Nie\'b3atwo b\'eadzie ci zadowoli\'e6 Mary Roses, ale b\'eadziesz si\'ea o to stara\'b3 ze\par
wszystkich si\'b3.\par
- Po prostu opiekuj si\'ea ni\'b9 - poleci\'b3 Douglas. - Nie zmuszaj nas do tego,\par
\'bfeby\'9cmy musieli tam przyjecha\'e6 i zrobi\'e6 porz\'b9dek. Wiemy, \'bfe twoim zdaniem\par
Elliott jest dobrym cz\'b3owiekiem, ale my go przecie\'bf nie znamy.\par
Ich rozmow\'ea przerwa\'b3o nadej\'9ccie Mary Roses. Gdy tylko pojawi\'b3a si\'ea na\par
ganku, Harrison wsta\'b3.\par
By\'b3a ubrana inaczej ni\'bf w czasie ceremonii. Rano mia\'b3a na sobie sukni\'ea\par
w delikatnym kolorze ko\'9cci s\'b3oniowej, potem przebra\'b3a si\'ea w r\'f3\'bfow\'b9 sukienk\'ea\par
z bia\'b3ymi ozdobami. Upi\'ea\'b3a w\'b3osy w klasyczny w\'eaze\'b3 z ty\'b3u g\'b3owy. Patrz\'b9c\par
na ten skromny str\'f3j i porz\'b9dne uczesanie, mia\'b3 wielk\'b9 ochot\'ea zedrze\'e6 z niej\par
ubranie, wyj\'b9\'e6 szpilki z w\'b3os\'f3w i z\'b3\'b9czy\'e6 si\'ea z ni\'b9 w mi\'b3osnym u\'9ccisku.\par
Tymczasem ona my\'9cla\'b3a o czym\'9c zupe\'b3nie innym. Trzyma\'b3a bia\'b3y fartuch\par
i kiedy Harrison z upodobaniem obejmowa\'b3 wzrokiem jej zgrabn\'b9 sylwetk\'ea,\par
szybko zawi\'b9za\'b3a fartuszek w pasie.\par
- Co\'9c mi si\'ea wydaje, \'bfe Harrison ma ochot\'ea zwiedzi\'e6 wreszcie pierwsze\par
pi\'eatro tego domu - powiedzia\'b3 Cole.\par
- Nic podobnego! - wybuchn\'ea\'b3a Mary Roses. - Oczywi\'9ccie, je\'9cli naprawd\'ea\par
ma takie \'bfyczenie, mo\'bfe to zrobi\'e6 w ka\'bfdej chwili, ale my\'9cla\'b3am, \'bfe by\'b3oby\par
mi\'b3o sp\'eadzi\'e6 t\'ea noc w baraku. Czy masz co\'9c przeciwko temu, Hamsonie?\par
- Nie, sk\'b9d\'bfe - odpowiedzia\'b3, zastanawiaj\'b9c si\'ea, czemu zaczerwieni\'b3a si\'ea\par
tak gwa\'b3townie. Nie znajdowa\'b3 powodu, dla kt\'f3rego mia\'b3aby odczuwa\'e6 zak\'b3o-\par
potanie, ale postanowi\'b3 zaczeka\'e6 z wyja\'9cnieniem tej sprawy.\par
- Czemu wk\'b3adasz fartuch? - zapyta\'b3.\par
- Mia\'b3am zamiar zaj\'b9\'e6 si\'ea kolacj\'b9.\par
Wtedy zauwa\'bfy\'b3, \'bfe r\'eace jej dr\'bf\'b9. Bracia r\'f3wnie\'bf musieli to zauwa\'bfy\'e6.\par
Douglas z zatroskaniem zmarszczy\'b3 czo\'b3o.\par
- Dobrze si\'ea czujesz, Mary Roses? Chyba nie zarazi\'b3a\'9c si\'ea od Eleanor?\par
- Nie, nie, czuj\'ea si\'ea doskonale.\par
Harrison uzna\'b3, \'bfe powinien jednak zapyta\'e6 j\'b9 o pow\'f3d zdenerwowania.\par
Uj\'b9wszy j\'b9 za r\'eak\'ea, poprowadzi\'b3 w drugi koniec werandy.\par
- Co si\'ea sta\'b3o?\par
- Nic - wyszepta\'b3a. - Po prostu jestem troch\'ea niespokojna.\par
- Dlaczego?\par
- Bo w\'b3a\'9cnie wysz\'b3am za m\'b9\'bf. - To wyznanie zabrzmia\'b3o jak \'bfa\'b3osna\par
skarga.\par
Harrison usi\'b3owa\'b3 wzi\'b9\'e6 j\'b9 w ramiona. Niespokojnie rozejrza\'b3a si\'ea dooko\'b3a,\par
popatrzy\'b3a na braci i cofn\'ea\'b3a si\'ea o krok.\par
Najwyra\'9fniej obecno\'9c\'e6 braci wprawia\'b3a j\'b9 w zak\'b3opotanie. Harrison z naj-\par
wy\'bfszym trudem odwo\'b3a\'b3 si\'ea do swojej cierpliwo\'9cci.\par
- Ja te\'bf niedawno si\'ea o\'bfeni\'b3em.\par
- Wiem - przyzna\'b3a potulnie. - To sta\'b3o si\'ea tak szybko, prawda?\par
- Czemu nie chcesz, \'bfeby\'9cmy spali w twoim pokoju?\par
Na jej twarzy odmalowa\'b3o si\'ea przera\'bfenie. Cicho, jak najciszej powiedzia\'b3a:\par
- Oni b\'ead\'b9 wszystko s\'b3ysze\'e6, Hamsonie. Moi bracia s\'b3ysz\'b9 nawet najl\'bfej-\par
szy d\'9fwi\'eak.\par
Pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Nareszcie zrozumia\'b3.\par
- Nale\'bfy nam si\'ea prawdziwy miesi\'b9c miodowy.\par
Spojrza\'b3a na niego rozgoryczona.\par
- Przecie\'bf jutro musisz jecha\'e6 do Hammond.\par
Przytakn\'b9\'b3. Doskonale o tym pami\'eata\'b3.\par
- Wiesz, co powinni\'9cmy zrobi\'e6?\par
Zbli\'bfy\'b3 si\'ea do niej. Sta\'b3a nieruchomo, nieznacznie zadzieraj\'b9c g\'b3ow\'ea.\par
-Co?\par
- Powinni\'9cmy p\'f3j\'9c\'e6 i powiedzie\'e6 Conie.\par
- O czym?\par
- Jak to o czym? O tym, \'bfe wysz\'b3a\'9c za m\'b9\'bf - wyja\'9cni\'b3 cierpliwie. -\par
A potem mo\'bfemy sp\'eadzi\'e6 noc w grocie. My\'9clisz, \'bfe uda si\'ea nam j\'b9 odnale\'9f\'e6?\par
- Oczywi\'9ccie, znajd\'ea j\'b9 bez trudu. Hamsonie, naprawd\'ea chcesz dzisiaj spa\'e6\par
na ska\'b3ach?\par
- Chc\'ea, \'bfeby\'9cmy byli sami. Masz jaki\'9c lepszy pomys\'b3?\par
Jej wyraz twarzy m\'f3wi\'b3 mu, \'bfe dojrzewa do podj\'eacia decyzji.\par
- Cz\'easto my\'9cla\'b3em o tej grocie - wyszepta\'b3. - Chcia\'b3bym jeszcze raz tam\par
si\'ea znale\'9f\'e6, ale tym razem, kiedy zaczniesz zdejmowa\'e6 z siebie ubranie, nie\par
b\'ead\'ea ci\'ea powstrzymywa\'b3.\par
Rumieniec na jej twarzy przybra\'b3 g\'b3\'eaboki odcie\'f1 purpury, szybko odwr\'f3ci\'b3a\par
si\'ea, by zyska\'e6 pewno\'9c\'e6, \'bfe bracia nie s\'b3yszeli s\'b3\'f3w Harrisona.\par
- Id\'9f po swoje rzeczy - szepn\'b9\'b3. - Powiem Adamowi, gdzie sp\'eadzimy noc.\par
- Samuel na pewno ch\'eatnie przygotuje dla nas koszyk z jedzeniem. Niech\par
Adam go o to poprosi, bo Samuel ukrywa si\'ea przed tob\'b9.\par
Harrison wci\'b9\'bf nie wierzy\'b3, \'bfe maj\'b9 kucharza z prawdziwego zdarzenia,\par
a Mary Roses z rado\'9cci\'b9 kontynuowa\'b3a zabaw\'ea w ciuciubabk\'ea.\par
Wyszli z domu godzin\'ea p\'f3\'9fniej. Mary Roses upiera\'b3a si\'ea, \'bfeby zabra\'e6\par
jeszcze jeden koszyk z prezentami dla Corrie, i Adam pozwoli\'b3 jej w ko\'f1cu\par
po\'bfyczy\'e6 Corrie powie\'9c\'e6 Marka Twaina, pod warunkiem \'bfe odda j\'b9 natych-\par
miast po przeczytaniu. Dopiero wtedy got\'f3w b\'eadzie po\'bfyczy\'e6 jej nast\'eapn\'b9\par
cenn\'b9 pozycj\'ea.\par
Mary Roses sp\'eadzi\'b3a z przyjaci\'f3\'b3k\'b9 prawie godzin\'ea i dotarli do groty dopiero\par
tu\'bf przed zapadni\'eaciem zmierzchu. Przynie\'9cli grub\'b9 ko\'b3dr\'ea, kt\'f3ra pos\'b3u\'bfy\'b3a im\par
za materac. Nie musieli okrywa\'e6 si\'ea kocami, gdy\'bf rozgrzewa\'b3o ich ciep\'b3o\par
ciasno splecionych cia\'b3.\par
By\'b3a to najpi\'eakniejsza, najbardziej romantyczna noc w ich \'bfyciu. W pobli\'bfu\par
nie by\'b3o nikogo, mogli cieszy\'e6 si\'ea wra\'bfeniem, \'bfe s\'b9 na bezludnej wyspie,\par
i nieskr\'eapowani robili wszystko, na co tylko mieli ochot\'ea. Harrison nauczy\'b3\par
Mary Roses, jak mo\'bfe dostarcza\'e6 mu jeszcze wi\'eakszej rozkoszy, a jego nauki\par
trafia\'b3y na podatmy grunt. Jedynie na pocz\'b9tku czu\'b3a lekkie skr\'eapowanie\par
i niepewno\'9c\'e6, lecz ju\'bf po chwili, widz\'b9c, jakie wra\'bfenie robi na nim jej dotyk,\par
sta\'b3a si\'ea \'9cmielsza i pewniejsza siebie.\par
Gdy niebo rozja\'9cni\'b3o si\'ea pierwszym \'9cwiat\'b3em poranka, m\'b9\'bf i \'bfona byli tak\par
wyczerpani, \'bfe zasn\'eali przytuleni i spali do \'f3smej, po czym kochali si\'ea raz\par
jeszcze i niech\'eatnie ruszyli w drog\'ea powrotn\'b9 na ranczo.\par
Harrison wkr\'f3tce poszed\'b3 do Blue Belle na spotkanie z s\'eadzi\'b9 Bumsem.\par
Mary Roses poca\'b3owa\'b3a go na do widzenia, po czym posz\'b3a do swego pokoju,\par
gdzie przespa\'b3a ca\'b3y ranek.\par
Pozosta\'b3\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 dnia sp\'eadzi\'b3a w stanie bliskim euforii i chocia\'bf Eleanor\par
utyskiwa\'b3a na wszystko dooko\'b3a, nie by\'b3a w stanie zm\'b9ci\'e6 rado\'9cci przyjaci\'f3\'b3ki.\par
Cole pom\'f3g\'b3 Eleanor zej\'9c\'e6 na d\'f3\'b3 na kolacj\'ea. Eleanor nie mia\'b3a ju\'bf gor\'b9czki\par
i chocia\'bf by\'b3a bardzo blada, wyra\'9fnie odzyskiwa\'b3a apetyt.\par
Po kolacji Cole zani\'f3s\'b3 j\'b9 na g\'f3r\'ea i wyj\'b9tkowo d\'b3ugo zabawi\'b3 w jej pokoju.\par
Powiedzia\'b3 Douglasowi, \'bfe musi z ni\'b9 porozmawia\'e6 o tym, \'bfe nie ma wobec\par
niej powa\'bfnych zamiar\'f3w.\par
Eleanor wyra\'9fnie nie spodoba\'b3o si\'ea to, co us\'b3ysza\'b3a. Zabola\'b3o j\'b9, \'bfe\par
okazywa\'b3 jej zainteresowanie jedynie dlatego, \'bfe mia\'b3a wkr\'f3tce wyjecha\'e6,\par
i zanim wyszed\'b3 z jej pokoju, zacz\'ea\'b3a ochryp\'b3ym g\'b3osem wykrzykiwa\'e6 pod\par
jego adresem wszystkie obra\'9fliwe s\'b3owa, jakie zna\'b3a, o znajomo\'9c\'e6 kt\'f3rych\par
nigdy by jej nie pos\'b9dza\'b3. Na ko\'f1cu rzuci\'b3a w niego porcelanowym wazonem,\par
kt\'f3ry uderzy\'b3 go w rami\'ea, gdy ju\'bf by\'b3 w drzwiach.\par
Mary Roses postanowi\'b3a da\'e6 Eleanor troch\'ea czasu na uspokojenie si\'ea i nie\par
po\'9cpieszy\'b3a od razu na pi\'eatro, by j\'b9 pocieszy\'e6. Pomog\'b3a Douglasowi zmy\'e6\par
naczynia. Przenikn\'ea\'b3o jej przez g\'b3ow\'ea, \'bfe to dziwne, i\'bf trzej bracia nadal siedz\'b9\par
sobie spokojnie przy stole, lecz gdy zaprosili j\'b9 na rozmow\'ea, zrozumia\'b3a, \'bfe\par
maj\'b9 co\'9c wa\'bfnego do powiedzenia.\par
Adam wkr\'f3tce potwierdzi\'b3 to podejrzenie.\par
Usiad\'b3a w fotelu Harrisona, zwr\'f3cona twarz\'b9 do najstarszego brata i z\'b3o\'bfy\'b3a\par
d\'b3onie na kolanach. Na jej twarzy wci\'b9\'bf go\'9cci\'b3 u\'9cmiech; domy\'9cla\'b3a si\'ea, \'bfe\par
chodzi o jakie\'9c sprawy finansowe. Bracia miewali podobnie pos\'eapne oblicza\par
jedynie wtedy, gdy martwili si\'ea stanem finans\'f3w.\par
Pierwszy odezwa\'b3 si\'ea Cole.\par
- Harrison przyjecha\'b3 tu z dw\'f3ch powod\'f3w, Mary Roses. Pierwszym by\'b3o\par
to, \'bfe chcia\'b3 pozna\'e6 \'bfycie na ranczo, poniewa\'bf, jak twierdzi, my\'9cli o porzu-\par
ceniu praktyki adwokackiej i zaj\'eaciu si\'ea prac\'b9 na ranczo, w Szkocji, a mo\'bfe\par
nawet gdzie\'9c tutaj, w okolicy.\par
- Tak, m\'f3wi\'b3 mi o tym - zgodzi\'b3a si\'ea. - A jaki by\'b3 drugi pow\'f3d jego\par
przyjazdu?\par
- Szuka\'b3 kogo\'9c... - powiedzia\'b3 Douglas. - To by\'b3 ten drugi... i, jak\par
przypuszczam, g\'b3\'f3wny pow\'f3d jego przyjazdu do Montany.\par
D\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea czeka\'b3a, a\'bf brat poda ten pow\'f3d, nim zorientowa\'b3a si\'ea, \'bfe\par
Douglas nie udzieli jej ju\'bf \'bfadnych dalszych informacji. Spojrza\'b3a wi\'eac\par
pytaj\'b9co na Travisa.\par
- Kogo szuka\'b3? - zapyta\'b3a.\par
- Ciebie - wypali\'b3 Travis.\par
Lecz i on najwyra\'9fniej nie chcia\'b3 albo nie by\'b3 w stanie zaspokoi\'e6 jej\par
ciekawo\'9cci.\par
Zadania tego podj\'b9\'b3 si\'ea w ko\'f1cu Adam. Odkaszln\'b9wszy, przyst\'b9pi\'b3 do\par
opowiadania o dziewczynce imieniem Victoria.\par
W czasie gdy Adam m\'f3wi\'b3, nie odezwa\'b3a si\'ea ani s\'b3owem. Jedynie kilka\par
razy pokr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'b9, daj\'b9c w ten spos\'f3b do zrozumienia, \'bfe to absolutnie\par
niemo\'bfliwe, by to ona by\'b3a ow\'b9 lady Victori\'b9 z Anglii, lecz s\'b3ucha\'b3a go bardzo\par
uwa\'bfnie, staraj\'b9c si\'ea nie uroni\'e6 ani jednego s\'b3owa.\par
Opowiedzenie ca\'b3ej historii zaj\'ea\'b3o Adamowi dobre dwadzie\'9ccia minut,\par
a kiedy sko\'f1czy\'b3, wszyscy bracia spogl\'b9dali na ni\'b9, w milczeniu oczekuj\'b9c jej\par
reakcji.\par
Cole przypuszcza\'b3, \'bfe siostra zareaguje gniewem, i by\'b3 zaskoczony, widz\'b9c,\par
\'bfe jest zaledwie zaciekawiona.\par
Douglas wykaza\'b3 si\'ea wi\'eaksz\'b9 przenikliwo\'9cci\'b9, uznaj\'b9c, \'bfe Mary Roses po\par
prostu nie mo\'bfe uwierzy\'e6 w to, \'bfe naprawd\'ea jest c\'f3rk\'b9 Elliotta.\par
- Nie wierzysz nam? - zapyta\'b3.\par
- A wy wierzycie, \'bfe jestem Victori\'b9? - odwzajemni\'b3a pytanie.\par
Wszyscy czterej bracia z powag\'b9 kiwn\'eali g\'b3owami.\par
- Istniej\'b9 na to niezbite dowody - wyja\'9cni\'b3 Adam, ponownie przedstawiaj\'b9c\par
jej fakty.\par
- Jak si\'ea zapatrujesz na spotkanie z ojcem?\par
- Ja nie mam ojca. Mam czterech braci.\par
- Nie b\'b9d\'9f uparta, Mary Roses - powiedzia\'b3 Adam. - Przemy\'9cl sobie\par
wszystko. Wiem, \'bfe zaskoczy\'b3o ci\'ea to, co us\'b3ysza\'b3a\'9c. To oczywiste. Ale\par
pozostaje faktem, \'bfe masz rodzin\'ea w Anglii. Nie mo\'bfesz udawa\'e6, \'bfe oni nie\par
istniej\'b9. Tw\'f3j ojciec szuka\'b3 ci\'ea po ca\'b3ym \'9cwiecie.\par
- Nie masz ochoty si\'ea z nim spotka\'e6? - zapyta\'b3 Travis.\par
Zwiesi\'b3a g\'b3ow\'ea i zapatrzy\'b3a si\'ea na swoje kolana. Mia\'b3a tyle spraw do\par
przemy\'9clenia, \'bfe nie wiedzia\'b3a, od czego zacz\'b9\'e6.\par
- Szczerze wsp\'f3\'b3czuj\'ea temu cz\'b3owiekowi. Nie potrafi\'ea sobie nawet wyob-\par
razi\'e6, czym musia\'b3a by\'e6 dla niego i jego \'bfony strata male\'f1kiej c\'f3reczki.\par
- To ty by\'b3a\'9c t\'b9 c\'f3reczk\'b9 - przypomnia\'b3 jej \'b3agodnie Douglas.\par
- Wiem, \'bfe tak uwa\'bfacie - wyszepta\'b3a. - Ale przecie\'bf ja go nie znam,\par
Douglas. \'afal mi go, ale w moim sercu nie ma dla niego mi\'b3o\'9cci. On nie jest\par
cz\'b3onkiem mojej rodziny. To wy jeste\'9ccie moj\'b9 rodzin\'b9. Jest ju\'bf za p\'f3\'9fno, \'bfeby\par
zaczyna\'e6 wszystko od nowa.\par
- Nie jeste\'9c nawet ciekawa, jak on wygl\'b9da? - nie ust\'eapowa\'b3 Travis.\par
Wzruszy\'b3a ramionami.\par
- Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, nie - przyzna\'b3a. - Ale nie rozumiem, dlaczego Harrison\par
tak gorliwie zajmowa\'b3 si\'ea t\'b9 spraw\'b9. Czy on pracuje dla Elliotta?\par
- Tak - odpowiedzia\'b3 Adam.\par
Prawda zaczyna\'b3a poma\'b3u do niej dociera\'e6, powoduj\'b9c niezno\'9cne uczucie\par
\'9cciskania w \'bfo\'b3\'b9dku.\par
- Chcecie mi powiedzie\'e6, \'bfe przyjecha\'b3 do Montany z powodu przes\'b3ucha-\par
nia u prawnika w St. Louis? \'afe to wszystko zacz\'ea\'b3o si\'ea od tego, \'bfe jaka\'9c\par
kobieta uzna\'b3a, \'bfe jestem podobna do \'bfony Elliotta?\par
-Tak.\par
- W takim razie... o, Bo\'bfe, wszystko, co powiedzia\'b3 mi Harrison, by\'b3o\par
k\'b3amstwem. Od samego pocz\'b9tku wiedzia\'b3, \'bfe przyby\'b3 tu g\'b3\'f3wnie z tego\par
powodu. I nie wspomnia\'b3 o tym ani s\'b3\'f3wkiem. Ani jednym s\'b3\'f3wkiem. Je\'bfeli\par
naprawd\'ea jestem Victori\'b9, jak usi\'b3ujecie mi wm\'f3wi\'e6, to dlaczego Harrison nie\par
powiedzia\'b3 o tym mnie?\par
S\'b3ysz\'b9c udr\'eaczony g\'b3os siostry, Cole wykrzywi\'b3 twarz w grymasie.\par
- On po prostu bardzo d\'b3ugo nikomu z nas nie ufa\'b3.\par
- Tak, to prawda, po prostu nikomu z nas nie ufa\'b3 - powt\'f3rzy\'b3a jak echo.\par
Wydawa\'b3a si\'ea kurczy\'e6, wi\'eadn\'b9\'e6 na ich oczach. Strapienie, maluj\'b9ce si\'ea na\par
jej twarzy, sprawia\'b3o im wr\'eacz fizyczny b\'f3l.\par
- Mary Roses, pos\'b3uchaj - odezwa\'b3 si\'ea Adam. - Zosta\'b3a\'9c porwana. Harrison\par
nie wiedzia\'b3, czy przypadkiem nie brali\'9cmy w tym udzia\'b3u. Byli\'9cmy wtedy\par
ma\'b3ymi ch\'b3opcami, wi\'eac wykluczy\'b3 mo\'bfliwo\'9c\'e6, \'bfe to my zaplanowali\'9cmy\par
porwanie, ale musia\'b3 milcze\'e6, dop\'f3ki nie dowiedzia\'b3 si\'ea, kto naprawd\'ea za tym\par
sta\'b3. Musia\'b3 by\'e6 bardzo ostro\'bfny.\par
- Zdradzi\'b3 mnie, oszuka\'b3. Jestem teraz jego \'bfon\'b9 i nadal to przede mn\'b9\par
ukrywa?\par
M\'b3odsi bracia popatrzyli na Adama w nadziei, \'bfe jako\'9c uda mu si\'ea uspokoi\'e6\par
siostr\'ea.\par
- B\'eadziecie musieli wyja\'9cni\'e6 to sobie z Hamsonem - poradzi\'b3 Adam. -\par
Chcia\'b3bym jednak dowiedzie\'e6 si\'ea, jak zapatrujesz si\'ea na wyjazd do Anglii na\par
spotkanie z ojcem. Harrison nied\'b3ugo b\'eadzie musia\'b3 wyjecha\'e6, a moim zda-\par
niem powinna\'9c mie\'e6 nieco wi\'eacej czasu na oswojenie si\'ea z my\'9cl\'b9 o tym, \'bfe\par
masz rodzin\'ea w Anglii, i w zwi\'b9zku z tym uwa\'bfam, \'bfe nie powinna\'9c jecha\'e6\par
razem z nim. Pojedziesz tam nieco p\'f3\'9fniej, Eleanor mo\'bfe ci towarzyszy\'e6. Mary\par
Roses, nie kr\'ea\'e6 g\'b3ow\'b9 przecz\'b9co. Musisz by\'e6 rozs\'b9dna. Jeste\'9c winna to spotkanie\par
swojemu ojcu. Cierpia\'b3 przez ca\'b3e \'bfycie. Niech ci\'ea zobaczy i przekona si\'ea, \'bfe\par
jeste\'9c ca\'b3a i zdrowa.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe powinni\'9cmy da\'e6 jej troch\'ea czasu na przemy\'9clenie wszystkiego\par
- zaproponowa\'b3 Travis. - Przecie\'bf prze\'bfy\'b3a szok.\par
Cole widzia\'b3, jak szcz\'eaki siostry zaciskaj\'b9 si\'ea w bezsilnej w\'9cciek\'b3o\'9cci.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe najwi\'eakszy b\'f3l sprawi\'b3o jej zachowanie Hamsona. Zna\'b3a go\par
i kocha\'b3a. Tymczasem jej ojciec by\'b3 dla niej jedynie abstrakcyjnym poj\'eaciem\par
i musi up\'b3yn\'b9\'e6 sporo czasu, nim b\'eadzie w stanie zadecydowa\'e6, co ma zrobi\'e6\par
w zaistnia\'b3ej sytuacji.\par
- Nie zamartwiaj si\'ea, Mary Roses - powiedzia\'b3 Cole. - Masz du\'bfo czasu\par
na podj\'eacie decyzji.\par
Poczu\'b3a nagle tak ogromne zm\'eaczenie, \'bfe nie by\'b3a w stanie o czymkolwiek\par
my\'9cle\'e6 logicznie. Rozbola\'b3 j\'b9 \'bfo\'b3\'b9dek i pragn\'ea\'b3a jedynie znale\'9f\'e6 si\'ea w swoim\par
pokoju, rzuci\'e6 na \'b3\'f3\'bfko i udawa\'e6 przed sam\'b9 sob\'b9, \'bfe to, co przed chwil\'b9\par
us\'b3ysza\'b3a, to nieprawda. Mia\'b3a ochot\'ea schowa\'e6 g\'b3ow\'ea w piasek jak stru\'9c.\par
Niechby wszystko dooko\'b3a toczy\'b3o si\'ea swoim rytmem, bez jej udzia\'b3u.\par
\'a3zy pop\'b3yn\'ea\'b3y ciurkiem po jej policzkach. Cole poda\'b3 chustk\'ea, nim zd\'b9\'bfy\'b3a\par
go o to poprosi\'e6. B\'f3g jedyny wiedzia\'b3, ile ju\'bf razy p\'b3aka\'b3a w obecno\'9cci braci.\par
Nigdy nie pr\'f3bowa\'b3a niczego przed nimi ukrywa\'e6 ani udawa\'e6, \'bfe jest kim\'9c\par
innym ni\'bf w rzeczywisto\'9cci.\par
Wsta\'b3a, mocno opar\'b3a si\'ea d\'b3o\'f1mi o st\'f3\'b3 i zapyta\'b3a:\par
- Czy to wszystko znaczy, \'bfe mam jecha\'e6 do Londynu, by zosta\'e6\par
cz\'b3onkiem rodziny sk\'b3adaj\'b9cej si\'ea z obcych mi ludzi? Czego ode mnie chcecie?\par
Powiedzcie mi, jak powinnam si\'ea zachowa\'e6 w tej sytuacji, bo jestem pewna,\par
\'bfe wiecie ju\'bf, czego ode mnie oczekujecie.\par
- Porozmawiamy o tym jutro, a teraz najlepiej by\'b3oby, gdyby\'9c posz\'b3a spa\'e6\par
i dobrze wypocz\'ea\'b3a - doradzi\'b3 Adam.\par
- Harrison tak\'bfe nale\'bfy teraz do twojej rodziny. Wysz\'b3a\'9c za niego za m\'b9\'bf.\par
Chyba nie powiesz nam, \'bfe go nienawidzisz? - dopytywa\'b3 si\'ea Douglas.\par
Musia\'b3a chwil\'ea si\'ea zastanowi\'e6, zanim odpowiedzia\'b3a na to pytanie.\par
- Nie, na pewno nie czuj\'ea do niego nienawi\'9cci. Jak bym mog\'b3a go\par
znienawidzi\'e6? Ale wygl\'b9da na to, \'bfe go zupe\'b3nie nie znam. Bo\'bfe, Douglas,\par
jak to mo\'bfliwe, \'bfe po\'9clubi\'b3am m\'ea\'bfczyzn\'ea, kt\'f3ry jest dla mnie zagadk\'b9? Nie\par
wiem ju\'bf, jaki on jest naprawd\'ea. Czy ca\'b3y czas tylko udawa\'b3?\par
- No c\'f3\'bf, Harrison na pewno mia\'b3 swoje ukryte motywy - stwierdzi\'b3\par
Douglas - ale kiedy dobrze zastanowisz si\'ea nad sytuacj\'b9, na pewno zrozu-\par
miesz...\par
Przerwa\'b3a mu gwa\'b3townie.\par
- Zrozumiem, \'bfe on nigdy mi nie ufa\'b3 i \'bfe ja nigdy ju\'bf nie b\'ead\'ea mog\'b3a\par
mu zaufa\'e6. Oszuka\'b3 mnie. Udawa\'b3, \'bfe jest kim\'9c innym, ni\'bf by\'b3.\par
W\'9cciek\'b3o\'9c\'e6 zacz\'ea\'b3a d\'b3awi\'e6 j\'b9 tak, \'bfe nie by\'b3a ju\'bf w stanie wypowiedzie\'e6\par
ani s\'b3owa. Chwyciwszy chusteczk\'ea Cole'a, zacz\'ea\'b3a gwa\'b3townie ociera\'e6 z oczu\par
\'b3zy.\par
Czy\'bfby tylko udawa\'b3, \'bfe j\'b9 kocha? Bo\'bfe, czy i to wszystko by\'b3o jedynie\par
mistyfikacj\'b9?\par
, - Harrison na pewno nie udawa\'b3 przez ca\'b3y czas - upiera\'b3 si\'ea Cole. -\par
Wszyscy widzieli, \'bfe jest autentycznie zakochany.\par
- Nie popadaj w przesad\'ea, Mary Roses - doda\'b3 Travis.\par
- Dlaczego wszyscy go bronicie? - zapyta\'b3a przez \'b3zy.\par
- Po prostu mieli\'9cmy wi\'eacej czasu na zastanowienie si\'ea nad tym, dlaczego\par
zdecydowa\'b3 si\'ea post\'eapowa\'e6 z najwi\'eaksz\'b9 ostro\'bfno\'9cci\'b9 - wyja\'9cni\'b3 Adam.\par
Travis stara\'b3 si\'ea znale\'9f\'e6 jaki\'9c przyk\'b3ad, kt\'f3ry pom\'f3g\'b3by siostrze spojrze\'e6\par
na ca\'b3\'b9 spraw\'ea z odpowiedniej perspektywy. Wymy\'9clenie czego\'9c sensownego\par
zaj\'ea\'b3o mu kilka minut, lecz w ko\'f1cu, poczekawszy na przerw\'ea w rozmowie,\par
powiedzia\'b3:\par
- Pami\'eatasz te r\'f3\'bfne opowiadania, kt\'f3re ci czytali\'9cmy? Te o \'9credniowie-\par
cznych rycerzach. Baronowie zabijali czasem pos\'b3a\'f1c\'f3w przynosz\'b9cych im z\'b3e\par
wiadomo\'9cci. A Harrison jest kim\'9c w rodzaju pos\'b3a\'f1ca. Nie ponosi winy za to,\par
co si\'ea zdarzy\'b3o. Nie wykrad\'b3 ci\'ea z ko\'b3yski ani nie wyni\'f3s\'b3 ci\'ea na \'9cmietnik.\par
My\'9cl\'ea, \'bfe powinna\'9c wzi\'b9\'e6 to pod uwag\'ea.\par
Por\'f3wnanie Travisa przypad\'b3o do gustu Cole'owi. Uczepi\'b3 si\'ea go z zapa\'b3em\par
dziecka si\'eagaj\'b9cego po smako\'b3yki.\par
- Gdyby\'9c \'bfy\'b3a w \'9credniowieczu, jak my\'9clisz, czy zabi\'b3aby\'9c pos\'b3a\'f1ca?\par
Popatrzy\'b3a na brata z niedowierzaniem. Wydawa\'b3o jej si\'ea, \'bfe zada\'b3 jej\par
najg\'b3upsze pytanie na \'9cwiecie.\par
- Nie, nie zabi\'b3abym pos\'b3a\'f1ca, ale jestem pewna, \'bfe r\'f3wnie\'bf bym z nim\par
nie spa\'b3a.\par
\'afaden z braci nie o\'9cmieli\'b3 si\'ea zwr\'f3ci\'e6 jej uwagi, \'bfe wyrazi\'b3a si\'ea ma\'b3o\par
wytwornie. Rozumieli, co teraz prze\'bfywa. Je\'9cli u\'bfywanie niewyszukanego\par
s\'b3ownictwa mia\'b3o sprawi\'e6 jej ulg\'ea, niech nawet przeklina sobie do woli,\par
my\'9cleli. Prze\'bfy\'b3a przecie\'bf szok.\par
- Wi\'eac co my\'9clisz o spotkaniu ze swoim ojcem? - zapyta\'b3 powt\'f3rnie\par
Adam.\par
- Powiedzieli\'9ccie, \'bfe mo\'bfemy o tym porozmawia\'e6 jutro - przypomnia\'b3a\par
braciom. - Je\'9cli zdecyduj\'ea si\'ea jecha\'e6 do Anglii, czy pojedziecie tam ze mn\'b9?\par
M\'b3odsi bracia czekali, a\'bf Adam wypowie si\'ea w tej kwestii. Adam odchyli\'b3\par
si\'ea w fotelu i pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9. Poczu\'b3 si\'ea nagle znu\'bfony jak osiemdziesi\'eacioletni\par
m\'ea\'bfczyzna.\par
- Nie mo\'bfemy z tob\'b9 jecha\'e6. Jeste\'9cmy cz\'ea\'9cci\'b9 twojej przesz\'b3o\'9cci.\par
- Jeste\'9ccie moj\'b9 rodzin\'b9! - wykrzykn\'ea\'b3a.\par
- Oczywi\'9ccie - po\'9cpieszy\'b3 z zapewnieniem Adam. - nic tego nie zmieni.\par
- Wcale nie chcemy zmusza\'e6 ci\'ea do tego wyjazdu - powiedzia\'b3 Cole. -\par
Kochamy ci\'ea, Mary Roses. Nigdy nie przysz\'b3oby nam do g\'b3owy pozby\'e6 si\'ea\par
ciebie.\par
- Wi\'eac dlaczego odnosz\'ea takie wra\'bfenie? Przecie\'bf widz\'ea, \'bfe macie nadzie-\par
j\'ea, \'bfe wyjad\'ea do Anglii!\par
- Musi up\'b3yn\'b9\'e6 sporo czasu, zanim oswoisz si\'ea z my\'9cl\'b9 o tym, \'bfe masz\par
te\'bf inn\'b9 rodzin\'ea - powiedzia\'b3 Travis.\par
Pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9. Tak, na pewno b\'eadzie potrzebowa\'b3a na to du\'bfo czasu.\par
Wsta\'b3a, przeprosi\'b3a braci i pobieg\'b3a na g\'f3r\'ea do sypialni. Tam przesiedzia\'b3a\par
ponad godzin\'ea na \'b3\'f3\'bfku, usi\'b3uj\'b9c uporz\'b9dkowa\'e6 wszystkie nowe wiadomo\'9cci.\par
Co pewien czas w jej my\'9clach pojawia\'b3 si\'ea Harrison. By\'b3a wdzi\'eaczna\par
losowi, \'bfe nie ma go w domu i \'bfe nie musi z nim teraz rozmawia\'e6. Nie mia\'b3a\par
poj\'eacia, co mog\'b3aby mu powiedzie\'e6.\par
Uprzedza\'b3 j\'b9, \'bfe mo\'bfe go znienawidzi\'e6. Przypomnia\'b3a sobie s\'b3owa ostrze-\par
\'bfenia i poczu\'b3a, \'bfe ogarnia j\'b9 w\'9cciek\'b3o\'9c\'e6.\par
Co powinna teraz zrobi\'e6, na lito\'9c\'e6 bosk\'b9?\par
W ko\'f1cu wsta\'b3a, w\'b3o\'bfy\'b3a szlafrok i pantofle i zesz\'b3a do biblioteki.\par
Czeka\'b3 ju\'bf tam na ni\'b9 Adam. Mimo i\'bf w ich \'bfyciu zachodzi\'b3o coraz wi\'eacej\par
zmian, pewne rzeczy nie podlega\'b3y prawom czasu.\par
Jak na przyk\'b3ad ta, \'bfe m\'b3odsze siostry potrzebuj\'b9 pocieszenia w trudnych\par
chwilach.\par
Przecie\'bf po to ma si\'ea rodzin\'ea.\par
Nast\'eapnego ranka wcale nie czu\'b3a si\'ea lepiej. Czu\'b3a si\'ea wr\'eacz du\'bfo gorzej.\par
Rozdarta wewn\'eatrznym b\'f3lem, zwr\'f3ci\'b3a si\'ea o pomoc do Douglasa. To on\par
zawsze koi\'b3 b\'f3l i leczy\'b3 rany, tak\'bfe te, kt\'f3rych nie by\'b3o wida\'e6.\par
Douglas rozumia\'b3 jej potrzeb\'ea chwilowej ucieczki od otaczaj\'b9cej rzeczywi-\par
sto\'9cci. Wcale nie uwa\'bfa\'b3, \'bfe niech\'ea\'e6 Mary Roses do spotkania z Hamsonem\par
wynika z tch\'f3rzostwa, i zawi\'f3z\'b3 j\'b9 do Cohen\'f3w do Hammond. Eleanor\par
nalega\'b3a, \'bfe chce towarzyszy\'e6 przyjaci\'f3\'b3ce, a poniewa\'bf zd\'b9\'bfy\'b3a ju\'bf wydobrze\'e6\par
po chorobie, Douglas wyrazi\'b3 na to zgod\'ea.\par
Zachowanie Eleanor zaskoczy\'b3o Douglasa. Sprawia\'b3a wra\'bfenie g\'b3\'eaboko\par
przej\'eatej problemami Mary Roses. Douglas nie m\'f3g\'b3 uwierzy\'e6, \'bfe najwyra\'9fniej\par
uzna\'b3a swoje sprawy za mniej w tej chwili istotne i stara\'b3a si\'ea wesprze\'e6 na\par
duchu jego siostr\'ea. Trzymaj\'b9c j\'b9 za r\'eak\'ea, gor\'b9co zapewnia\'b3a, \'bfe na pewno\par
wszystko b\'eadzie dobrze.\par
Kiedy Harrison wr\'f3ci\'b3 na ranczo, chcia\'b3 si\'ea za wszelk\'b9 cen\'ea dowiedzie\'e6,\par
dok\'b9d pojecha\'b3a Mary Roses. Adam, Cole i Travis z czystym sumieniem mogli\par
powiedzie\'e6 mu, \'bfe nie wiedz\'b9. Douglas udzieli\'b3 mu jednak sk\'b9pych informacji,\par
widz\'b9c, jak bardzo Harrison jest strapiony i zatroskany. Wyja\'9cni\'b3, \'bfe Mary\par
Roses czu\'b3a potrzeb\'ea przemy\'9clenia wszystkiego w samotno\'9cci, i zapewni\'b3, \'bfe\par
jest bezpieczna i pod dobr\'b9 opiek\'b9, po czym zaproponowa\'b3, by Harrison nie\par
zmienia\'b3 z tego powodu swoich plan\'f3w i, tak jak zamierza\'b3, wr\'f3ci\'b3 do Anglii.\par
Nie m\'f3g\'b3 jednak obieca\'e6, \'bfe Mary Roses na pewno tam przyjedzie. Harrison,\par
co prawda, spodziewa\'b3 si\'ea takiej reakcji swojej \'bfony, lecz by\'b3 wstrz\'b9\'9cni\'eaty tym,\par
jak bardzo cierpia\'b3a. Rozpaczliwie wmawia\'b3 sobie, \'bfe na pewno mimo wszystko\par
si\'ea z tym pogodzi\'b3a, lecz jednocze\'9cnie zdawa\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe w tej sprawie\par
nie rozumia\'b3a go wcale.\par
By\'b3 jednak dziwnie pewien, \'bfe Mary Roses przyjedzie do Anglii. Poprosi\'b3,\par
by Douglas da\'b3 mu zna\'e6, gdy tylko Mary Roses i Eleanor b\'ead\'b9 gotowe do\par
wyruszenia w podr\'f3\'bf. A potem po\'bfegna\'b3 si\'ea ze wszystkimi, przypomnia\'b3\par
Adamowi, by troszczy\'b3 si\'ea o MacHugha, i wyruszy\'b3 w d\'b3ug\'b9 podr\'f3\'bf do Anglii.\par
Rozstanie z ukochan\'b9 by\'b3o najtrudniejsz\'b9 decyzj\'b9 w jego dotychczasowym\par
\'bfyciu, a chocia\'bf wierzy\'b3, \'bfe roz\'b3\'b9ka nie potrwa d\'b3ugo, prze\'bfywa\'b3 istne katusze.\par
Czu\'b3 si\'ea, jakby wydarto mu serce.\par
Przyjedzie do niego. Powtarza\'b3 te s\'b3owa tak d\'b3ugo, a\'bf sta\'b3y si\'ea nieustannym\par
refrenem w jego my\'9clach.\par
Nie mia\'b3 co do tego najmniejszych w\'b9tpliwo\'9cci. Jego zaufanie do Mary\par
Roses by\'b3o r\'f3wnie wielkie, jak jego mi\'b3o\'9c\'e6. Na pewno podejmie najw\'b3a\'9cciwsz\'b9\par
decyzj\'ea. Jest przecie\'bf szlachetna, prawa i wielkoduszna.\par
I kocha go.\par
Nigdy, nigdy nie zawiedzie jego zaufania.\par
Po wyje\'9fdzie Hamsona Mary Roses czu\'b3a zarazem ulg\'ea i \'bfal. Zdawa\'b3a\par
sobie spraw\'ea, \'bfe znajduje si\'ea w bardzo dziwnym stanie ducha, lecz nie mog\'b3a\par
nic na to poradzi\'e6; by\'b3a wci\'b9\'bf zbyt oszo\'b3omiona, by w pe\'b3ni kontrolowa\'e6 swoje\par
reakcje.\par
Przez ca\'b3y tydzie\'f1 konsekwentnie odmawia\'b3a zgody na rozmow\'ea o ojcu.\par
Jednak\'bfe my\'9cla\'b3a o nim niemal bez przerwy i kiedy w ko\'f1cu przesta\'b3a u\'bfala\'e6\par
si\'ea nad sob\'b9, zacz\'ea\'b3a odczuwa\'e6 wyrzuty sumienia z powodu w\'b3asnej oboj\'eat-\par
no\'9cci.\par
Nast\'eapny tydzie\'f1 zaj\'ea\'b3o jej doj\'9ccie do wniosku, \'bfe powinna pozna\'e6 ojca.\par
Pojedzie do Anglii. Absolutnie nie mo\'bfe post\'b9pi\'e6 inaczej. Jednak\'bfe kiedy\par
zakomunikowa\'b3a t\'ea decyzj\'ea braciom, nie omieszka\'b3a doda\'e6, \'bfe nie ma zamiaru\par
zabawi\'e6 tam d\'b3ugo. Po prostu odwiedzi ojca, pozna swoich krewnych, a potem\par
wr\'f3ci na ranczo, gdzie jest jej miejsce.\par
Ani s\'b3\'f3wkiem nie wspomnia\'b3a, jakie s\'b9 jej plany zwi\'b9zane z Hamsonem,\par
a bracia roztropnie nie zmuszali jej do podj\'eacia jakiejkolwiek decyzji, kt\'f3rej\par
mog\'b3aby potem \'bfa\'b3owa\'e6.\par
Mary Roses nalega\'b3a, \'bfe musi po\'bfegna\'e6 si\'ea z Corrie. Uprosi\'b3a Travisa, by\par
jej towarzyszy\'b3, i wymusi\'b3a na nim obietnic\'ea, \'bfe a\'bf do jej powrotu raz\par
w tygodniu b\'eadzie przynosi\'b3 Corrie zapas jedzenia. Chcia\'b3a jednak najpierw\par
przedstawi\'e6 brata, by Corrie zobaczy\'b3a, jak Travis wygl\'b9da i nie pr\'f3bowa\'b3a\par
potem strzela\'e6 do intruza.\par
Poniewa\'bf by\'b3 akurat \'9crodek tygodnia, Corrie spodziewa\'b3a si\'ea wizyty. Mary\par
Roses jeszcze na polanie wyda\'b3a powitalny okrzyk, po czym powolutku uda\'b3a\par
si\'ea w stron\'ea domu. Na ganku sta\'b3 fotel bujany; z zadowoleniem przyj\'ea\'b3a fakt,\par
\'bfe kiedy wst\'b9pi\'b3a na schody, strzelba widoczna w otwartym oknie zosta\'b3a\par
wci\'b9gni\'eata w g\'b3\'b9b mieszkania.\par
Postawiwszy koszyk z prowiantem na parapecie, usiad\'b3a w fotelu. Corrie\par
dotkn\'ea\'b3a jej ramienia, k\'b3ad\'b9c jednocze\'9cnie na kolanach po\'bfyczon\'b9 ostatnio\par
ksi\'b9\'bfk\'ea.\par
Mary Roses wci\'b9\'bf nie by\'b3a pewna, czy Corrie umie czyta\'e6, lecz nie chcia\'b3a\par
jej urazi\'e6 zadanym wprost pytaniem.\par
Koszyk znikn\'b9\'b3 z okna. Mary Roses odczeka\'b3a chwil\'ea, po czym powiedzia\'b3a:\par
- W koszyku jest ksi\'b9\'bfka, Corrie. Je\'9cli jej nie chcesz, po prostu wystaw\par
j\'b9 za okno.\par
Corrie poklepa\'b3a j\'b9 po ramieniu. Mary Roses dosz\'b3a do wniosku, \'bfe Corrie\par
jednak umie czyta\'e6 i chce zatrzyma\'e6 ksi\'b9\'bfk\'ea.\par
Dopiero po d\'b3u\'bfszej chwili zebra\'b3a si\'ea na odwag\'ea, by powiedzie\'e6 przyja-\par
ci\'f3\'b3ce, \'bfe wyje\'bfd\'bfa do Anglii.\par
- Chcesz wiedzie\'e6, jak to si\'ea sta\'b3o, \'bfe znalaz\'b3am si\'ea w Montanie? - zacz\'ea\'b3a\par
ostro\'bfnie.\par
Oczywi\'9ccie nie oczekiwa\'b3a odpowiedzi, przyst\'b9pi\'b3a wi\'eac do opowiadania\par
o tym, jak bracia znale\'9fli j\'b9 w koszyku w Nowym Jorku. Pomin\'ea\'b3a milczeniem\par
wiele nie maj\'b9cych wi\'eakszego znaczenia szczeg\'f3\'b3\'f3w, a kiedy zacz\'ea\'b3a m\'f3wi\'e6\par
o swoim ojcu i o tym, \'bfe musi teraz jecha\'e6 do Anglii, by si\'ea z nim spotka\'e6,\par
w jej oczach pojawi\'b3y si\'ea \'b3zy.\par
Corrie delikatnie pog\'b3adzi\'b3a j\'b9 po ramieniu. Wkr\'f3tce Mary Roses podzieli\'b3a\par
si\'ea z ni\'b9 wszystkimi swoimi l\'eakami i obawami.\par
- Dlaczego czuj\'ea si\'ea winna, \'bfe mam w sercu jedynie lito\'9c\'e6 dla tego\par
cz\'b3owieka? Wcale nie chc\'ea tam jecha\'e6 ani si\'ea z nim spotka\'e6, ale wiem, \'bfe\par
musz\'ea to zrobi\'e6, Corrie. Okropna ze mnie egoistka, ale jestem teraz bardzo\par
zadowolona z \'bfycia, jakie prowadz\'ea, i nie chc\'ea w nim niczego zmienia\'e6. Poza\par
tym ju\'bf mam rodzin\'ea i nie chc\'ea \'bfadnej innej. Wiem, \'bfe nie powinnam tak\par
my\'9cle\'e6, ale w g\'b3\'eabi duszy bardzo boj\'ea si\'ea tego, co mnie tam czeka. Co b\'eadzie,\par
je\'9cli oka\'bfe si\'ea, \'bfe oni s\'b9 zupe\'b3nie inni ni\'bf ja? Je\'bfeli sprawi\'ea zaw\'f3d mojemu\par
ojcu? Nie mam poj\'eacia, jak powinna si\'ea zachowywa\'e6 prawdziwa angielska\par
dama. Podobno mam na imi\'ea Victoria. Ale przecie\'bf ja nie jestem \'bfadn\'b9 Victori\'b9,\par
tylko Mary Roses. I jak teraz b\'eadzie wygl\'b9da\'e6 moje \'bfycie z Hamsonem? Jakim\par
mo\'bfemy by\'e6 ma\'b3\'bfe\'f1stwem, nie maj\'b9c do siebie zaufania? Och, Corrie, tak\par
bardzo chcia\'b3abym w og\'f3le st\'b9d nie wyje\'bfd\'bfa\'e6.\par
Mary Roses zanios\'b3a si\'ea gwa\'b3townym szlochem i musia\'b3o up\'b3yn\'b9\'e6 par\'ea\par
minut, nim zacz\'ea\'b3a ociera\'e6 \'b3zy z policzk\'f3w.\par
Corrie chwyci\'b3a j\'b9 za r\'eak\'ea i przycisn\'ea\'b3a do swej piersi. Ten pocieszycielski\par
gest spowodowa\'b3 ponowne nap\'b3yni\'eacie \'b3ez do oczu Mary Roses. Pomy\'9cla\'b3a\par
o Corrie, o tym, jak b\'b3ahe s\'b9 jej w\'b3asne k\'b3opoty w por\'f3wnaniu z tym, co\par
prze\'bfy\'b3a ta kobieta. Na oczach Corrie umierali jej m\'b9\'bf i syn. A jednak potrafi\'b3a\par
znie\'9c\'e6 potworny b\'f3l i rozpacz.\par
- Dodajesz mi si\'b3, Corrie - wyszepta\'b3a.\par
Nie by\'b3o to czcze pochlebstwo, poniewa\'bf im d\'b3u\'bfej my\'9cla\'b3a o cierpieniach\par
Corrie, z tym wi\'eakszym dystansem traktowa\'b3a swoje w\'b3asne zmartwienia.\par
Wiedzia\'b3a ju\'bf, \'bfe zrobi to, co powinna zrobi\'e6 w tej sytuacji, i niezale\'bfnie od\par
tego, jak u\'b3o\'bfy si\'ea jej dalsze \'bfycie, wszystko przetrwa, wytrzyma.\par
- Jestem szcz\'ea\'9cliwa, \'bfe jeste\'9c moj\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9, Corrie.\par
Travis gwizdn\'b9\'b3 przeci\'b9gle. Przypomina\'b3 w ten spos\'f3b Mary Roses, \'bfe ju\'bf\par
czas wraca\'e6.\par
- Eleanor i ja pojutrze pojedziemy do Cohen\'f3w do Hammond - powie-\par
dzia\'b3a. - Oni jad\'b9 do rodziny do Bostonu, a my pojedziemy z nimi. Pan Cohen\par
dopilnuje, \'bfeby\'9cmy wsiad\'b3y na dobry statek do Anglii, i je\'9cli wszystko p\'f3jdzie\par
dobrze, wr\'f3c\'ea do domu, zanim spadnie pierwszy \'9cnieg. - Podczas mojej\par
nieobecno\'9cci Travis b\'eadzie ci przynosi\'b3 jedzenie. M\'f3wi\'b3am ci kiedy\'9c o moich\par
braciach, pami\'eatasz? Nigdy nie podejdzie bli\'bfej ni\'bf na \'9crodek polany - doda\'b3a\par
szybko czuj\'b9c, jak d\'b3o\'f1 przyjaci\'f3\'b3ki zaciska si\'ea na jej ramieniu. - Czy mog\'ea\par
go teraz zawo\'b3a\'e6? Stanie przy drzewach, \'bfeby\'9c mog\'b3a go sobie dobrze obejrze\'e6.\par
Nie chc\'ea, \'bfeby\'9c si\'ea ba\'b3a, kiedy tu przyjdzie, a on obieca\'b3 mi, \'bfe zawsze\par
najpierw krzyknie co\'9c do ciebie, tak \'bfeby\'9c mog\'b3a go obserwowa\'e6.\par
Corrie w ko\'f1cu rozlu\'9fni\'b3a u\'9ccisk. Mary Roses przywo\'b3a\'b3a brata. Travis\par
ukaza\'b3 si\'ea na skraju polany i pomacha\'b3 r\'eak\'b9. Firanka cz\'ea\'9cciowo zas\'b3ania\'b3a mu\par
Corrie, lecz dostrzeg\'b3, \'bfe Mary Roses trzyma j\'b9 za r\'eak\'ea.\par
- Nadchodzi burza, Mary Roses. Musimy natychmiast wraca\'e6! - zawo\'b3a\'b3.\par
- Do zobaczenia, Corrie - doda\'b3, po czym znikn\'b9\'b3 w\'9cr\'f3d drzew.\par
Mary Roses po\'bfegna\'b3a si\'ea z Corrie. Odwr\'f3ciwszy si\'ea, poca\'b3owa\'b3a j\'b9 w r\'eak\'ea\par
i wsta\'b3a.\par
- B\'ead\'ea za tob\'b9 t\'easkni\'e6 - powiedzia\'b3a cicho. - Niech B\'f3g i Travis maj\'b9\par
ci\'ea w swojej opiece. Zaufaj im obu.\par
Mary Roses, \'9cciskaj\'b9c ksi\'b9\'bfk\'ea, powoli zesz\'b3a ze schodk\'f3w. Szum coraz\par
silniejszego wiatru i krzyk sp\'b3oszonego ptaka prawie zupe\'b3nie zag\'b3uszy\'b3y\par
odg\'b3os cichego p\'b3aczu, dochodz\'b9cy z chaty.\par
2 stycznia 1870\par
Kochana Mamo Roses!\par
Dzisiaj sko\'f1czy\'b3am dziesi\'ea\'e6 lat. Pami\'eatasz, co Adam napisa\'b3 Ci w li\'9ccie,\par
o tym, jak w moim koszyku znale\'9fli jakie\'9c papiery, a poniewa\'bf u g\'f3ry stronicy\par
by\'b3o napisane, \'bfe dziecko p\'b3ci \'bfe\'f1skiej urodzi\'b3o si\'ea drugiego stycznia, a ja\par
by\'b3am jedynym dzieckiem p\'b3ci \'bfe\'f1skiej w koszyku, pomy\'9cleli, \'bfe to o mnie.\par
Jestem bardzo szcz\'ea\'9cliwa, \'bfe mam tak\'b9 wspania\'b3\'b9 rodzin\'ea. Travis upiek\'b3 na\par
kolacj\'ea tort urodzinowy, a wszyscy moi bracia dali mi prezenty. Adam powie-\par
dzia\'b3, \'bfe w przysz\'b3ym roku kupi\'b9 mi jaki\'9c prezent w sklepie. Czy to nie\par
wspania\'b3e?\par
Jak my\'9clisz, dlaczego moja mama i papa mnie wyrzucili? Zastanawiam si\'ea,\par
co ja im takiego zrobi\'b3am.\par
Twoja c\'f3rka\par
Marv Roses\par
Hamson przyjecha\'b3 do Londynu we wtorek po po\'b3udniu, ale na spotkanie\par
ze swoim pracodawc\'b9 musia\'b3 zaczeka\'e6 a\'bf do nast\'eapnego wieczoru. Lord Elliott\par
przebywa\'b3 w wiejskiej rezydencji, oddalonej o dwie godziny jazdy konnej od\par
Londynu, i mia\'b3 powr\'f3ci\'e6 do miasta dopiero w \'9crod\'ea rano.\par
Hamson przekaza\'b3 przez pos\'b3a\'f1ca wiadomo\'9c\'e6 o swoim przyje\'9fdzie. Popro-\par
si\'b3 o prywatne spotkanie. Celowo zaznaczy\'b3, \'bfe to delikatna sprawa natury\par
prawnej, by w rozmowie nie uczestniczy\'b3 osobisty sekretarz Elliotta, George\par
MacPherson.\par
Murphy, od niepami\'eatnych czas\'f3w majordomus Elliotta, otworzy\'b3 drzwi.\par
Na widok Harrisona oczy wiernego s\'b3ugi rozb\'b3ys\'b3y rado\'9cci\'b9.\par
- Mi\'b3o mi zn\'f3w pana powita\'e6, milordzie - odezwa\'b3 si\'ea Murphy.\par
- Rad powracam w te progi - odpowiedzia\'b3 Hamson. - Jak sobie radzili-\par
\'9ccie w czasie mojej nieobecno\'9cci?\par
- Brakowa\'b3o nam sensacji zwi\'b9zanych z prowadzonymi przez pana spra-\par
wami. Od pa\'f1skiego wyjazdu nie by\'b3o tu porz\'b9dnej b\'f3jki. Musz\'ea powiedzie\'e6,\par
\'bfe bardzo martwi\'ea si\'ea o lorda Elliotta. W og\'f3le si\'ea nie oszcz\'eadza, a wie pan\par
przecie\'bf, jak potrafi by\'e6 uparty i nieroztropny. Przepracowuje si\'ea, mimo i\'bf\par
ci\'b9gle go napominam. Boj\'ea si\'ea, \'bfe je\'9cli nie zmieni trybu \'bfycia, jego serce\par
odm\'f3wi pos\'b3usze\'f1stwa. Ale spotkanie z panem z pewno\'9cci\'b9 podniesie go na\par
duchu. Wiem, \'bfe bardzo za panem t\'easkni\'b3, milordzie.\par
- Czy jest na g\'f3rze?\par
- Tak, milordzie, w bibliotece.\par
- Sam?\par
- Tak, i nie mo\'bfe si\'ea doczeka\'e6, kiedy pana zobaczy.\par
Hamson zacz\'b9\'b3 wchodzi\'e6 po schodach, lecz po chwili si\'ea zatrzyma\'b3.\par
- Murphy, lordowi na pewno dobrze zrobi odrobina brandy.\par
- Czy to oznacza, \'bfe ma pan dla niego z\'b3e wiadomo\'9cci? - zapyta\'b3\par
kamerdyner z wyrazem zatroskania na twarzy.\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Wprost przeciwnie. Ale my\'9cl\'ea, \'bfe ch\'eatnie si\'ea napije. Czy w bibliotece\par
jest butelka brandy?\par
- Tak, milordzie, ale na wszelki wypadek przynios\'ea drug\'b9. Kto wie, mo\'bfe\par
b\'ead\'b9 panowie mieli ochot\'ea razem si\'ea upi\'e6?\par
Harrison roze\'9cmia\'b3 si\'ea. W ci\'b9gu wszystkich lat sp\'eadzonych z Elliottem ani\par
razu nie zdarzy\'b3o mu si\'ea widzie\'e6 go cho\'e6by podchmielonym. Nie potrafi\'b3\par
wyobrazi\'e6 go sobie pijanego. Elliott by\'b3 zbyt dobrze wychowany, by zrobi\'e6\par
cokolwiek, co mog\'b3o pozbawi\'e6 go kontroli nad sob\'b9 czy przynie\'9c\'e6 uszczerbek\par
godno\'9cci. Upicie si\'ea bez w\'b9tpienia prowadzi\'b3o i do jednego, i do drugiego.\par
Biegiem pokona\'b3 reszt\'ea schod\'f3w, skr\'eaci\'b3 w korytarz i po chwili wszed\'b3 do\par
biblioteki. Elliott sta\'b3 przed kominkiem. Zauwa\'bfywszy Hamsona, natychmiast\par
wyszed\'b3 mu naprzeciw, szeroko rozk\'b3adaj\'b9c ramiona w powitalnym ge\'9ccie.\par
- Nareszcie w domu - powiedzia\'b3 na powitanie. U\'9ccisn\'b9wszy Hamsona,\par
z czu\'b3o\'9cci\'b9 poklepa\'b3 go po plecach. - Tw\'f3j widok to prawdziwa rado\'9c\'e6 dla\par
moich zm\'eaczonych oczu - powiedzia\'b3 cicho. - Prosz\'ea, usi\'b9d\'9f i opowiedz mi\par
o swoich przygodach w Ameryce. Chc\'ea dowiedzie\'e6 si\'ea o wszystkim, z naj-\par
drobniejszymi szczeg\'f3\'b3ami.\par
Hairison zaczeka\'b3, a\'bf Elliott usi\'b9dzie, i dopiero wtedy przysun\'b9\'b3 sobie fotel.\par
Zauwa\'bfy\'b3, \'bfe Elliott nie wygl\'b9da najlepiej, i ta \'9cwiadomo\'9c\'e6 przepe\'b3ni\'b3a go smut-\par
kiem. Wiejskie powietrze najwyra\'9fniej niewiele pomog\'b3o starszemu panu, gdy\'bf\par
mia\'b3 ziemist\'b9 cer\'ea i si\'f1ce pod oczami. Zgryzoty wycisn\'ea\'b3y na nim swoje pi\'eatno.\par
Elliott nie o\'bfeni\'b3 si\'ea ponownie, lecz damy z towarzystwa nadal zabiega\'b3y o jego\par
wzgl\'eady. By\'b3 nie tylko niewyobra\'bfalnie wr\'eacz bogaty, lecz i niezwykle przystojny.\par
Mia\'b3 w\'b3osy przypr\'f3szone siwizn\'b9, szlachetne oblicze oraz nienaganne maniery\par
i postaw\'ea godn\'b9 m\'ea\'bfa stanu, kt\'f3rym by\'b3 w rzeczywisto\'9cci. Elliott pochodzi\'b3 ze\par
znamienitego, bogatego rodu i otrzyma\'b3 staranne wychowanie i wykszta\'b3cenie.\par
Lecz znacznie wa\'bfniejsze by\'b3o to, \'bfe by\'b3 po prostu dobrym cz\'b3owiekiem. Podobnie\par
jak jego c\'f3rka, pomy\'9cla\'b3 Harrison. Zapewne po nim odziedziczy\'b3a poczucie\par
godno\'9cci; szlachetno\'9c\'e6 duszy zosta\'b3a wypiel\'eagnowana przez braci.\par
Elliott mia\'b3 tak\'bfe niezwykle silny charakter. Kto\'9c s\'b3abszy niechybnie za\'b3ama\'b3by\par
si\'ea pod ci\'ea\'bfarem straszliwych prze\'bfy\'e6, po tym, jak porwana zosta\'b3a jedyna c\'f3rka,\par
lecz Elliott w samotno\'9cci zmaga\'b3 si\'ea ze swoim b\'f3lem, publicznie prezentuj\'b9c\par
niezachwian\'b9 postaw\'ea. Wycofawszy si\'ea z aktywnego uczestnictwa w pracach\par
rz\'b9du, nie zaprzesta\'b3 dzia\'b3alno\'9cci maj\'b9cej na celu doprowadzenie do nieodzownych\par
zmian. Podobnie jak Harrison, by\'b3 \'bfarliwym obro\'f1c\'b9 praw tych, kt\'f3rych \'bfycie nie\par
rozpieszcza\'b3o, i jak on by\'b3 g\'b3\'eaboko prze\'9cwiadczony, \'bfe wszyscy powinni by\'e6\par
r\'f3wni wobec prawa. Szczerze popiera\'b3 Hamsona, gdy ten podejmowa\'b3 si\'ea\par
prowadzenia trudnych spraw, obrony zwyk\'b3ych, szarych obywateli.\par
- Widz\'ea, \'bfe pos\'b3u\'bfy\'b3 ci pobyt w Ameryce. Czy nienoszenie marynarki to\par
jaka\'9c nowa moda?\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Nie mieszcz\'ea si\'ea w \'bfadn\'b9 ze swoich marynarek. S\'b9 na mnie za szczup\'b3e\par
w ramionach. B\'ead\'ea musia\'b3 wezwa\'e6 krawca, zanim zdecyduj\'ea si\'ea pokaza\'e6\par
publicznie.\par
- Rzeczywi\'9ccie, odnosz\'ea wra\'bfenie, \'bfe zm\'ea\'bfnia\'b3e\'9c - powiedzia\'b3 Elliott. - Ale\par
zasz\'b3a w tobie jeszcze jaka\'9c inna zmiana. - D\'b3ugo przygl\'b9da\'b3 si\'ea Hamsonowi,\par
wreszcie pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9. - Bardzo si\'ea ciesz\'ea, \'bfe wr\'f3ci\'b3e\'9c - wyzna\'b3 \'9cciszonym\par
g\'b3osem. - A teraz musisz mi co\'9c obieca\'e6. \'afadnych dochodze\'f1. Musisz mi to\par
obieca\'e6, zanim przejdziemy do om\'f3wienia twoich spraw zawodowych.\par
- Obiecuj\'ea - zapewni\'b3 Harrison.\par
Elliott z zadowoleniem pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Rozsiad\'b3 si\'ea wygodnie w swoim\par
fotelu, za\'b3o\'bfy\'b3 nog\'ea na nog\'ea i da\'b3 znak, \'bfe Harrison mo\'bfe zacz\'b9\'e6 sw\'b9 opowie\'9c\'e6.\par
- Tylko opowiedz mi wszystko z najdrobniejszymi szczeg\'f3\'b3ami. Jakikol-\par
wiek by to by\'b3 problem, we dw\'f3ch damy mu rad\'ea.\par
- Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, nie przychodz\'ea tu z problemem natury prawnej. Chcia-\par
\'b3em tylko mie\'e6 pewno\'9c\'e6, \'bfe dane mi b\'eadzie rozmawia\'e6 z panem w cztery oczy.\par
Nie chcia\'b3em, by pa\'f1ski sekretarz s\'b3ysza\'b3, co mam do powiedzenia.\par
Elliott uni\'f3s\'b3 brwi ze zdumieniem.\par
- Nie chcia\'b3e\'9c, \'bfeby towarzyszy\'b3 nam George? A dlaczeg\'f3\'bf to, je\'9cli wolno\par
spyta\'e6? Przecie\'bf lubisz i cenisz MacPhersona. Pracuje dla mnie prawie tak\par
samo d\'b3ugo jak ty. Powiedz mi, co ci\'ea trapi.\par
- Pan Harrison ma dobre wiadomo\'9cci, milordzie.\par
Te s\'b3owa wypowiedzia\'b3 stoj\'b9cy w drzwiach Murphy, kt\'f3ry po chwili wszed\'b3\par
do biblioteki z butelk\'b9 brandy. Postawiwszy trunek na stole, zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do\par
chlebodawcy.\par
- Milord powiedzia\'b3, \'bfe ch\'eatnie si\'ea pan napije us\'b3yszawszy, co ma do\par
powiedzenia - wyja\'9cni\'b3. - Czy mog\'ea nala\'e6 obu panom?\par
- Skoro Harrison uwa\'bfa, \'bfe to dobrze mi zrobi, prosz\'ea, nalej, Murphy.\par
Harrison by\'b3 wdzi\'eaczny losowi, \'bfe Murphy nadszed\'b3 w\'b3a\'9cnie teraz. Nie\par
wiedzia\'b3, od czego ma zacz\'b9\'e6 swoj\'b9 opowie\'9c\'e6. Wydawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe nie nale\'bfy\par
od razu przekazywa\'e6 Elliotowi wszystkich najwa\'bfniejszych informacji. Szok,\par
jakiego niew\'b9tpliwie dozna\'b3by lord, m\'f3g\'b3 spowodowa\'e6 atak serca, jak wi\'eac\par
nale\'bfa\'b3o dawkowa\'e6 wie\'9cci, by oszcz\'eadzi\'e6 mu zbyt silnych wzrusze\'f1?\par
Kiedy Murphy wyszed\'b3 z biblioteki, Elliott wypi\'b3 \'b3yk brandy i spojrza\'b3 na\par
Hamsona.\par
- O\'bfeni\'b3em si\'ea.\par
Elliott omal nie upu\'9cci\'b3 kieliszka.\par
- Co ty m\'f3wisz?\par
- Wst\'b9pi\'b3em w zwi\'b9zek ma\'b3\'bfe\'f1ski.\par
Bo\'bfe, dlaczego zacz\'b9\'b3 akurat od tego? Harrison by\'b3 niemal tak samo\par
zaskoczony jak Elliott.\par
- Wielkie nieba - powiedzia\'b3 cichym g\'b3osem Elliott. - Kiedy to si\'ea sta\'b3o?\par
- Kilka tygodni temu - odpowiedzia\'b3 Harrison. - Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, nie od tego\par
chcia\'b3em zacz\'b9\'e6. Mam dla pana du\'bfo wa\'bfniejsze wiadomo\'9cci. Pojecha\'b3em do...\par
Elliott przerwa\'b3 mu gwa\'b3townie.\par
- Nie ma wiadomo\'9cci wa\'bfniejszej ni\'bf wiadomo\'9c\'e6 o twoim \'9clubie, m\'f3j\par
synu. Jeszcze to do mnie nie dotar\'b3o. Czy nie myl\'ea si\'ea przypuszczaj\'b9c, \'bfe ta\par
m\'b3oda dama jest Amerykank\'b9?\par
- Tak, ale...\par
- Jak ma na imi\'ea?\par
- Mary Roses.\par
- Mary Roses - powt\'f3rzy\'b3 Elliott - Czy twoja \'bfona czeka mo\'bfe na dole?\par
Musz\'ea przyzna\'e6, \'bfe jestem rozczarowany, \'bfe nie by\'b3em w ko\'9cciele na twoim\par
\'9clubie. Rad by\'b3bym sta\'e6 nie opodal, gdy wypowiada\'b3e\'9c s\'b3owa przysi\'eagi\par
ma\'b3\'bfe\'f1skiej.\par
- Nie wzi\'eali\'9cmy \'9clubu w ko\'9cciele.\par
- Nie? W takim razie kto udzieli\'b3 wam \'9clubu?\par
- S\'eadzia Bums, nazywany przez miejscowych s\'eadzi\'b9 od wisielc\'f3w.\par
Elliott sprawia\'b3 wra\'bfenie cz\'b3owieka, kt\'f3ry nie rozumie, co si\'ea do niego\par
m\'f3wi.\par
Harrison westchn\'b9\'b3.\par
- Domy\'9clam si\'ea, \'bfe to musi brzmie\'e6... dziwnie.\par
- A wi\'eac \'9clubu udziela\'b3 wam jaki\'9c s\'eadzia, hm, od wisielc\'f3w.\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Na pewno polubi\'b3by pan Bumsa. To szczery cz\'b3owiek o bardzo zdecy-\par
dowanych pogl\'b9dach na temat tego, co dobre, a co z\'b3e. Jego poszanowanie dla\par
prawa jest godne podziwu. Prowadzi\'b3em pewn\'b9 spraw\'ea u niego w s\'b9dzie\par
i musia\'b3em wykaza\'e6 si\'ea wszystkimi umiej\'eatno\'9cciami. Jest ostry jak brzytwa.\par
- Czy tw\'f3j klient wygra\'b3 spraw\'ea?\par
-Tak.\par
Elliott z uznaniem pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- To w\'b3a\'9cnie spodziewa\'b3em si\'ea od ciebie us\'b3ysze\'e6. Czy to by\'b3o wymuszone\par
ma\'b3\'bfe\'f1stwo?\par
- Tak. Zmusi\'b3em j\'b9, by za mnie wysz\'b3a. Naprawd\'ea pr\'f3bowa\'b3em oprze\'e6 si\'ea\par
pokusie. Czu\'b3em, \'bfe nie mam prawa ubiega\'e6 si\'ea o jej wzgl\'eady, ale nie\par
mog\'b3em...\par
- To oczywiste, \'bfe mia\'b3e\'9c prawo ubiega\'e6 si\'ea o jej wzgl\'eady. Szcz\'ea\'9cliwa z niej\par
os\'f3bka, \'bfe trafi\'b3a na ciebie. Pami\'eataj, kim by\'b3 tw\'f3j ojciec. Ka\'bfda kobieta by\'b3aby\par
dumna mog\'b9c wyj\'9c\'e6 za ciebie. Czy chcesz mi powiedzie\'e6, \'bfe rodzina twojej\par
oblubienicy uwa\'bfa, \'bfe nie jeste\'9c godzien jej r\'eaki? To absurd - burkn\'b9\'b3 pod nosem.\par
- Nie, nie to mia\'b3em na my\'9cli. Ja...\par
- Sk\'b9d pochodzi twoja \'bfona? Wci\'b9\'bf jeszcze nie mog\'ea och\'b3on\'b9\'e6 po tym, co\par
us\'b3ysza\'b3em. Pami\'eatam, jak ci\'b9gle powtarza\'b3e\'9c, \'bfe nigdy si\'ea nie o\'bfenisz, a tymcza-\par
sem pewnie nied\'b3ugo zobacz\'ea twoj\'b9 \'bfon\'ea. My\'9cla\'b3em, \'bfe zerwane zar\'eaczyny\par
z Edwin\'b9 na dobre zniech\'eaci\'b3y ci\'ea do ma\'b3\'bfe\'f1stwa, ale ciesz\'ea si\'ea, \'bfe by\'b3em\par
w b\'b3\'eadzie. Odpowiednia kobieta zawsze potrafi zmieni\'e6 przekonania m\'ea\'bfczyzny.\par
- Mary Roses nie przyjecha\'b3a tu ze mn\'b9. Wci\'b9\'bf jest w Ameryce.\par
- Nie przyjecha\'b3a tu z tob\'b9? A to dlaczego?\par
- Zaistnia\'b3y pewne okoliczno\'9cci, kt\'f3re uniemo\'bfliwi\'b3y jej wyjazd.\par
- Jakie\'bf to okoliczno\'9cci?\par
- Jej rodzina.\par
- A gdzie mieszka jej rodzina?\par
- Mary Roses mieszka wraz z czterema bra\'e6mi na ranczo niedaleko Blue\par
Belle, w Montanie.\par
Elliott u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Rozbawi\'b3a go nazwa miejscowo\'9cci.\par
- Czyta\'b3em wiele ksi\'b9\'bfek na temat r\'f3\'bfnych miasteczek na Zachodzie, ale\par
musz\'ea przyzna\'e6, \'bfe nigdy nie s\'b3ysza\'b3em o mie\'9ccie zawdzi\'eaczaj\'b9cym swoj\'b9\par
nazw\'ea kwiatowi.\par
- W rzeczywisto\'9cci miasteczko zawdzi\'eacza swoj\'b9 nazw\'ea prostytutce, Belle.\par
Elliott wybuchn\'b9\'b3 serdecznym \'9cmiechem.\par
- Nie \'bfartujesz?\par
- M\'f3wi\'ea jak najpowa\'bfniej. Belle by\'b3a druhn\'b9 Mary Roses.\par
- Co\'9c podobnego... - Elliott stara\'b3 si\'ea zachowa\'e6 powag\'ea. - W takim razie\par
dlaczego miasteczko nazywa si\'ea Blue Belle, a nie po prostu Belle?\par
- Belle nie lubi swojego zawodu.\par
Elliott nie potrafi\'b3 ukry\'e6 rozbawienia. \'8cmia\'b3 si\'ea a\'bf do \'b3ez. Wyci\'b9gn\'b9wszy\par
z kieszeni chustk\'ea, zacz\'b9\'b3 ociera\'e6 mokre k\'b9ciki oczu, staraj\'b9c si\'ea powstrzyma\'e6\par
paroksyzmy \'9cmiechu.\par
- Ciekaw jestem, w co ty si\'ea wpl\'b9ta\'b3e\'9c, synu. To wszystko zupe\'b3nie mi do\par
ciebie nie pasuje. Dostarczy\'b3e\'9c mi mn\'f3stwa spraw do przemy\'9clenia - doda\'b3. -\par
Nie b\'ead\'ea m\'f3g\'b3 si\'ea doczeka\'e6, kiedy poznam twoj\'b9 \'bfon\'ea.\par
- My\'9cli pan, \'bfe postrada\'b3em rozum?\par
Elliott u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe si\'ea zmieni\'b3e\'9c - wyzna\'b3. - Od razu zauwa\'bfy\'b3em, \'bfe jeste\'9c jaki\'9c\par
inny, ale nigdy nie przysz\'b3oby mi do g\'b3owy, \'bfe po\'9clubisz dziewczyn\'ea ze wsi.\par
Mia\'b3em te\'bf nadziej\'ea, \'bfe je\'9cli si\'ea o\'bfenisz, na towarzyszk\'ea \'bfycia wybierzesz\par
kobiet\'ea nieco... subtelniejsz\'b9.\par
- Mary Roses jest bardzo subtelna - powiedzia\'b3 Harrison. - Trudno sobie\par
wymarzy\'e6 lepsz\'b9 \'bfon\'ea.\par
- Absolutnie nie twierdz\'ea, \'bfe czego\'9c jej brakuje, m\'f3j synu. Je\'9cli pami\'eatasz,\par
i ja o\'bfeni\'b3em si\'ea z dziewczyn\'b9 ze wsi. Agatha pochodzi\'b3a z twojego ukocha-\par
nego Pog\'f3rza Szkockiego. Zawsze mia\'b3em wra\'bfenie, \'bfe w\'b3a\'9cnie dlatego by\'b3a\par
taka \'9cwie\'bfa i nie zepsuta, \'bfe wychowa\'b3a si\'ea na farmie. Oczywi\'9ccie, pochodzi\'b3a\par
z dobrej rodziny - doda\'b3, kiwaj\'b9c g\'b3ow\'b9.\par
- Pojecha\'b3em do Montany, by odnale\'9f\'e6 pa\'f1sk\'b9 c\'f3rk\'ea. Tym razem nie by\'b3\par
to daremny trud.\par
- Oczywi\'9ccie, oczywi\'9ccie. Domy\'9clam si\'ea, \'bfe to by\'b3 kolejny mylny trop,\par
ale przynajmniej twoja wyprawa mia\'b3a szcz\'ea\'9cliwe zako\'f1czenie, poniewa\'bf\par
po\'9clubi\'b3e\'9c Mary Roses. Swoj\'b9 drog\'b9, twoja \'bfona ma bardzo pi\'eakne imi\'ea.\par
Kochasz j\'b9?\par
- O, tak. Bardzo j\'b9 kocham. Pan te\'bf z pewno\'9cci\'b9 j\'b9 pokocha.\par
- Nie w\'b9tpi\'ea.\par
Hamson wychyli\'b3 si\'ea z fotela.\par
- Jak ju\'bf m\'f3wi\'b3em, tym razem m\'f3j trud nie by\'b3 daremny. Musz\'ea panu\par
wyzna\'e6 co\'9c bardzo wa\'bfnego.\par
- Tak?\par
- O\'bfeni\'b3em si\'ea z pa\'f1sk\'b9 c\'f3rk\'b9.\par
Mary Roses i Eleanor przyp\'b3yn\'ea\'b3y do Anglii dwudziestego pierwszego\par
lipca. By\'b3 to duszny, parny dzie\'f1, lada chwila m\'f3g\'b3 spa\'9c\'e6 deszcz.\par
Miara cierpliwo\'9cci Hamsona, oczekuj\'b9cego, a\'bf jego \'bfonie minie gniew\par
i zdecyduje si\'ea na podr\'f3\'bf do Anglii, przebra\'b3a si\'ea i w\'b3a\'9cnie postanowi\'b3 kupi\'e6\par
bilet powrotny do Stan\'f3w, kiedy otrzyma\'b3 telegram od Johna Cohena, infor-\par
muj\'b9cy o tym, \'bfe Mary Roses wyp\'b3yn\'ea\'b3a z Bostonu, i podaj\'b9cy dat\'ea jej\par
spodziewanego przybycia do Anglii.\par
Harrison zauwa\'bfy\'b3 burz\'ea z\'b3ocistych w\'b3os\'f3w okalaj\'b9cych jej twarz, gdy tylko\par
pojawi\'b3a si\'ea na trapie parowca. Utorowawszy sobie drog\'ea przez t\'b3um, wzi\'b9\'b3\par
\'bfon\'ea w ramiona. Poczu\'b3 ogromn\'b9 ulg\'ea, jakby spad\'b3 mu z piersi wielki ci\'ea\'bfar.\par
Mary Roses nareszcie by\'b3a tam, gdzie by\'e6 powinna.\par
Jego powitalne s\'b3owa nie by\'b3y jednak zbyt wyszukane.\par
- Czemu tak p\'f3\'9fno?!\par
Nie da\'b3 jej szansy na odpowied\'9f. Pochyliwszy si\'ea, zach\'b3annie wpi\'b3 si\'ea w jej usta.\par
Nie potrafi\'b3a si\'ea oprze\'e6. Zarzuci\'b3a mu r\'eace na szyj\'ea i wspi\'b9wszy si\'ea na\par
palce, odwzajemni\'b3a poca\'b3unek.\par
- Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, Mary Roses, ludzie gapi\'b9 si\'ea na nas. Uspok\'f3j si\'ea...\par
Budzimy powszechne zainteresowanie.\par
Stoj\'b9ca za plecami Mary Roses Eleanor nie\'9cmia\'b3o wyszepta\'b3a s\'b3owa protestu.\par
Lekko szturchn\'b9wszy przyjaci\'f3\'b3k\'ea, cofn\'ea\'b3a si\'ea o krok. Je\'bfeli ci dwoje zamie-\par
rzaj\'b9 dalej robi\'e6 z siebie widowisko, pozostanie jej udawanie, \'bfe nic jej z nimi\par
nie \'b3\'b9czy. A swoj\'b9 drog\'b9, gdzie przyjaci\'f3\'b3ka podzia\'b3a poczucie przyzwoito\'9cci?\par
Uzna\'b3a, \'bfe Harrison jest i tak beznadziejnym przypadkiem i szkoda czasu\par
na podejmowanie pr\'f3b przem\'f3wienia mu do rozs\'b9dku. Widzia\'b3a, jakim wy-\par
g\'b3odnia\'b3ym, roznami\'eatnionym spojrzeniem obj\'b9\'b3 Mary Roses. Jakakolwiek pr\'f3ba\par
perswazji i tak z g\'f3ry skazana by\'b3a na niepowodzenie.\par
Niespodziewanie Eleanor u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea. Harrison musia\'b3 bardzo t\'easkni\'e6\par
za swoj\'b9 \'bfon\'b9. By\'e6 mo\'bfe kt\'f3rego\'9c pi\'eaknego dnia i ona, Eleanor, znajdzie\par
m\'ea\'bfczyzn\'ea, kt\'f3ry obdarzy j\'b9 tak wielkim uczuciem.\par
Harrison z ogromnym zadowoleniem stwierdzi\'b3, \'bfe powitalne czu\'b3o\'9cci\par
wywar\'b3y na Mary Roses wra\'bfenie r\'f3wnie silne, jak na nim.\par
- Strasznie si\'ea za tob\'b9 st\'easkni\'b3em - powiedzia\'b3 szeptem.\par
- Ja te\'bf - odszepn\'ea\'b3a. - Ale musimy jak najszybciej odby\'e6 powa\'bfn\'b9\par
rozmow\'ea. Pewne rzeczy musimy zmieni\'e6 i zacz\'b9\'e6 wszystko jeszcze raz.\par
Chcia\'b3abym jak najszybciej przej\'9c\'e6 nad tym wszystkim do porz\'b9dku dziennego,\par
ale to nie jest takie \'b3atwe.\par
Hamson nie mia\'b3 jednak ochoty rozmawia\'e6 o tym w tej chwili.\par
- Obiecuj\'ea ci, \'bfe porozmawiamy na temat twoich w\'b9tpliwo\'9cci, ale od\'b3\'f3\'bfmy\par
to na p\'f3\'9fniej - powiedzia\'b3 i ponownie zamkn\'b9\'b3 jej usta poca\'b3unkiem.\par
- O, Bo\'bfe.\par
Te wymamrotane pod nosem s\'b3owa Eleanor zwr\'f3ci\'b3y uwag\'ea Hamsona. Nie\par
by\'b3 jednak w stanie oderwa\'e6 si\'ea od \'bfony, i zako\'f1czywszy poca\'b3unek, tuli\'b3 j\'b9\par
do siebie, witaj\'b9c si\'ea z naburmuszon\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9 Mary Roses.\par
- Jak min\'ea\'b3a podr\'f3\'bf, Eleanor?\par
- Dzi\'eakuj\'ea, nie by\'b3a najgorsza. Hamson, Mary Roses za chwil\'ea si\'ea udusi,\par
je\'9cli nie przestaniesz przyciska\'e6 jej twarzy do marynarki. Pu\'9c\'e6 j\'b9, \'bfeby\'9cmy\par
mogli normalnie i\'9c\'e6. Za chwil\'ea zacznie pada\'e6. Jeste\'9cmy zm\'eaczone podr\'f3\'bf\'b9\par
i chcia\'b3yby\'9cmy znale\'9f\'e6 si\'ea w domu przed zapadni\'eaciem nocy. Czy pojedziemy\par
bezpo\'9crednio do domu jej ojca?\par
Mary Roses oderwa\'b3a si\'ea od Harrisona.\par
- Wola\'b3abym raczej zaczeka\'e6 z tym spotkaniem do jutra. Czy ojciec\par
spodziewa si\'ea ujrze\'e6 mnie jeszcze dzisiaj? Jest prawie ciemno i chcia\'b3abym\par
mie\'e6 troch\'ea wi\'eacej czasu, \'bfeby si\'ea przygotowa\'e6.\par
- Mia\'b3a\'9c na to dwa miesi\'b9ce, Mary Roses - zauwa\'bfy\'b3 Harrison.\par
- Ale potrzebuj\'ea jeszcze jednej nocy - nalega\'b3a.\par
- Tw\'f3j ojciec nie spodziewa si\'ea ujrze\'e6 ci\'ea wcze\'9cniej ni\'bf jutro, wi\'eac mo\'bfesz\par
by\'e6 spokojna. Doskonale wiedzia\'b3, \'bfe b\'eadziesz zm\'eaczona po podr\'f3\'bfy. Przeno-\par
cujecie dzisiaj u mnie.\par
- Jestem zupe\'b3nie spokojna. Dlaczego wydawa\'b3o ci si\'ea inaczej?\par
- Bo m\'f3wi\'b3a\'9c podniesionym g\'b3osem - odezwa\'b3a si\'ea Eleanor.\par
- Chcia\'b3am po prostu, \'bfeby wszyscy us\'b3yszeli moje zdanie na ten temat.\par
- Mam nadziej\'ea, \'bfe dysponujesz du\'bfym mieszkaniem, Harrisonie - powie-\par
dzia\'b3a Eleanor. - Mary Roses m\'f3wi\'b3a, \'bfe b\'eadzie nalega\'e6, by otrzyma\'e6 osobny\par
pok\'f3j. Wydaje mi si\'ea, \'bfe wci\'b9\'bf ma do ciebie \'bfal.\par
- Eleanor, potrafi\'ea powiedzie\'e6 to sama - zwr\'f3ci\'b3a jej uwag\'ea Mary Roses\par
i spojrza\'b3a na Harrisona. - Tak, mam do ciebie \'bfal i jak ju\'bf m\'f3wi\'b3am\par
wcze\'9cniej, wiele rzeczy ulegnie zmianie. Musimy wszystko zacz\'b9\'e6 od nowa.\par
Harrison pos\'b3a\'b3 \'bfonie wymowne spojrzenie i uj\'b9wszy jej rami\'ea, poprowa-\par
dzi\'b3 w kierunku powoz\'f3w.\par
- B\'eadziesz spa\'e6 ze mn\'b9, w moim \'b3\'f3\'bfku - odezwa\'b3 si\'ea cichym, lecz\par
zdecydowanym g\'b3osem. - Czeka\'b3em dwa miesi\'b9ce. Nie mam zamiaru czeka\'e6\par
ani dnia d\'b3u\'bfej.\par
- Co b\'eadzie z naszymi baga\'bfami? - dopytywa\'b3a si\'ea Eleanor.\par
- Ju\'bf si\'ea nimi zaj\'eato - odpowiedzia\'b3 Harrison. - Przesta\'f1 kr\'eaci\'e6 g\'b3ow\'b9\par
przecz\'b9co. Mary Roses. To na nic. B\'eadzie tak, jak powiedzia\'b3em.\par
Nie mia\'b3a zamiaru sprzecza\'e6 si\'ea z nim na oczach ludzi. Postanowi\'b3a\par
poczeka\'e6, a\'bf b\'ead\'b9 sami; wtedy powie mu, jakie podj\'ea\'b3a decyzje. Harrison jest\par
inteligentny. Na pewno zrozumie, co prze\'bfy\'b3a.\par
- To wcale nie by\'b3y dwa miesi\'b9ce - poprawi\'b3a Harrisona Eleanor. - Wasza\par
roz\'b3\'b9ka trwa\'b3a jedynie pi\'ea\'e6 tygodni. Mary Roses chcia\'b3a nawet zaczeka\'e6\par
z podr\'f3\'bf\'b9 do ko\'f1ca wrze\'9cnia, lecz Adam nie pozwoli\'b3 jej tak d\'b3ugo zwleka\'e6.\par
Harrison zatrzyma\'b3 si\'ea gwa\'b3townie.\par
- Chcia\'b3a\'9c czeka\'e6 a\'bf do ko\'f1ca wrze\'9cnia?\par
- No i popatrz, co zrobi\'b3a\'9c, Eleanor. Zmartwi\'b3a\'9c Harrisona. Harrison, je\'bfeli\par
si\'ea nie po\'9cpieszymy, za chwil\'ea b\'eadziemy wygl\'b9da\'e6 jak zmok\'b3e kury. Porozma-\par
wiamy o wszystkim w domu.\par
Przez d\'b3u\'bfszy czas \'bfadne z nich nie odezwa\'b3o si\'ea ani s\'b3owem. Deszcz zaskoczy\'b3\par
ich na rogu ulicy i zanim znale\'9fli si\'ea w powozie, przemokli do suchej nitki.\par
P\'f3\'b3 godziny p\'f3\'9fniej zajechali pod dom Harrisona. By\'b3 to imponuj\'b9cy\par
pi\'eatrowy budynek o fasadzie z czerwonej ceg\'b3y.\par
Drzwi otworzy\'b3 m\'b3ody m\'ea\'bfczyzna w czarnym surducie. Mia\'b3 na imi\'ea\par
Edward, zosta\'b3 tu skierowany przez lorda EUiotta i pe\'b3ni\'b3 funkcj\'ea kamerdynera.\par
Eleanor by\'b3a niezmiernie podniecona widz\'b9c, \'bfe b\'ead\'b9 mia\'b3y s\'b3u\'bfb\'ea. Pier-\par
wsza wbieg\'b3a do westybulu. Edward u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea do niej w powitalnym\par
ge\'9ccie, lecz kiedy zwr\'f3ci\'b3 si\'ea ze s\'b3owami powitania do Mary Roses, na jego\par
twarzy odmalowa\'b3o si\'ea zaskoczenie.\par
- Wygl\'b9da jak jej matka na portrecie - szepn\'b9\'b3 do Harrisona. - Milord\par
Elliott uwierzy, jak tylko j\'b9 zobaczy. Wykapana lady Agatha.\par
Mary Roses us\'b3ysza\'b3a, co m\'f3wi\'b3 Edward.\par
- To lord Elliott nie wierzy, \'bfe jestem jego c\'f3rk\'b9?\par
Edward by\'b3 wyra\'9fnie zak\'b3opotany.\par
- Bardzo chcia\'b3by wierzy\'e6, milady, ale prze\'bfy\'b3 ju\'bf tyle rozczarowa\'f1, \'bfe\par
boi si\'ea mie\'e6 nadziej\'ea, i\'bf pani jest naprawd\'ea jego Victori\'b9.\par
Harrison zdj\'b9\'b3 mokr\'b9 marynark\'ea i poda\'b3 Edwardowi. Ochmistrz doskonale\par
wyja\'9cni\'b3 Mary Roses, na czym polega\'b3y obawy lorda.\par
- Musz\'ea wzi\'b9\'e6 gor\'b9c\'b9 k\'b9piel - zrz\'eadliwym tonem powiedzia\'b3a Eleanor. -\par
Edwardzie, czy m\'f3g\'b3by\'9c zaprowadzi\'e6 mnie do mojego pokoju? Je\'9cli natych-\par
miast si\'ea nie przebior\'ea, gotowam si\'ea przezi\'eabi\'e6.\par
- Nie przezi\'eabisz si\'ea w lipcu - pr\'f3bowa\'b3a j\'b9 uspokoi\'e6 Mary Roses. - Jest\par
na to za ciep\'b3o.\par
- Nigdy nie s\'b3ysza\'b3a\'9c o przezi\'eabieniach latem? - odezwa\'b3a si\'ea cierpko\par
Eleanor, a wst\'eapuj\'b9c na schody zacz\'ea\'b3a uskar\'bfa\'e6 si\'ea na r\'f3\'bfne dolegliwo\'9cci\par
i b\'f3le. Mary Roses by\'b3a zadowolona ze zmiany tematu. Ilekro\'e6 spogl\'b9da\'b3a na\par
Harrisona, do\'9cwiadcza\'b3a ko\'b3atania serca. Mia\'b3a ochot\'ea krzycze\'e6 na niego za to,\par
\'bfe tak j\'b9 zrani\'b3, a jednocze\'9cnie ca\'b3owa\'e6, tak bardzo si\'ea za nim st\'easkni\'b3a.\par
Edward po\'9cpieszy\'b3 na pi\'eatro zaj\'b9\'e6 si\'ea Eleanor. Harrison chwyci\'b3 Mary Roses\par
za r\'eak\'ea i poprowadzi\'b3 do swej sypialni.\par
By\'b3o to olbrzymie wn\'eatrze, utrzymane w ciep\'b3ych kolorach br\'b9zu i z\'b3ota.\par
Barwy Montany jesieni\'b9, pomy\'9cla\'b3a.\par
Nie spos\'f3b by\'b3o od razu nie zauwa\'bfy\'e6 \'b3o\'bfa. I\'9ccie kr\'f3lewskich rozmiar\'f3w,\par
z czterema s\'b3upami podtrzymuj\'b9cymi baldachim. Wydawa\'b3o jej si\'ea, \'bfe nigdy\par
jeszcze nie widzia\'b3a czego\'9c tak wielkiego.\par
Poczu\'b3a znajome \'9cciskanie w \'bfo\'b3\'b9dku. Nie umia\'b3a powstrzyma\'e6 si\'ea od my\'9cli\par
o tym, \'bfe Harrison tu \'9cpi, a poniewa\'bf wiedzia\'b3a, \'bfe nic nie wk\'b3ada na noc,\par
by\'b3y to bardzo nieprzyzwoite my\'9cli.\par
Na jej policzkach pojawi\'b3y si\'ea szkar\'b3atne rumie\'f1ce. Czu\'b3a, \'bfe powinna\par
natychmiast zacz\'b9\'e6 t\'ea rozmow\'ea z Hamsonem, teraz, p\'f3ki jeszcze ma si\'b3y, by si\'ea opanowa\'e6. Patrz\'b9c na \'b3\'f3\'bfko czu\'b3a mi\'eakko\'9c\'e6 w kolanach, a jej wola s\'b3ab\'b3a\par
z ka\'bfd\'b9 chwil\'b9.\par
- Harrison, musimy porozmawia\'e6. Zaraz.\par
- Pana nie ma w pokoju, milady. Czy mam poleci\'e6 Caroline, by przygo-\par
towa\'b3a k\'b9piel?\par
Odwr\'f3ciwszy si\'ea gwa\'b3townie, ujrza\'b3a stoj\'b9cego w progu Edwarda.\par
- Dok\'b9d poszed\'b3 pan Harrison?\par
- Zszed\'b3 na d\'f3\'b3. Czy \'bfyczy sobie pani, bym go zawo\'b3a\'b3, milady?\par
Pokr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Dzi\'eakuj\'ea, ch\'eatnie za\'bfyj\'ea k\'b9pieli. Dlaczego nazywasz mnie \f1\'84milady"?\par
- Poniewa\f0\'bf jest pani lady Aldon\'b9 i tak w\'b3a\'9cnie powinieniem si\'ea do pani\par
zwraca\'e6.\par
Nie mia\'b3a zamiaru si\'ea z nim spiera\'e6. Edward zapyta\'b3 j\'b9 r\'f3wnie\'bf, czy \'bfyczy\par
sobie, by przyniesiono jej posi\'b3ek, wyja\'9cniaj\'b9c, \'bfe Eleanor zamierza zje\'9c\'e6 lekk\'b9\par
kolacj\'ea u siebie w pokoju po k\'b9pieli.\par
Mary Roses zrezygnowa\'b3a z posi\'b3ku. Odczuwa\'b3a zbyt wielki niepok\'f3j, by\par
m\'f3c cho\'e6by my\'9cle\'e6 o jedzeniu.\par
Przez nast\'eapn\'b9 godzin\'ea by\'b3a rozpieszczana przez garderobian\'b9. Z zak\'b3opota-\par
niem przyjmowa\'b3a nabo\'bfny wr\'eacz szacunek i uleg\'b3o\'9c\'e6, z jak\'b9 traktowa\'b3a j\'b9 m\'b3oda\par
s\'b3u\'bf\'b9ca. Czu\'b3a si\'ea jak pretendentka do tronu za ka\'bfdym razem, kiedy Caroline\par
tytu\'b3owa\'b3a j\'b9 milady, a chocia\'bf okazywanie szczeg\'f3lnych wzgl\'ead\'f3w zapewne\par
powinno jej schlebia\'e6, troskliwe zabiegi dziewczyny irytowa\'b3y j\'b9.\par
Gor\'b9ca k\'b9piel nieco ukoi\'b3a jej nerwy, lepiej poczu\'b3a si\'ea tak\'bfe po wyj\'eaciu\par
szpilek i rozpuszczeniu w\'b3os\'f3w. P\'b3awi\'b3a si\'ea w porcelanowej wannie, dop\'f3ki\par
woda nie och\'b3odzi\'b3a si\'ea na tyle, \'bfe k\'b9piel przesta\'b3a by\'e6 przyjemno\'9cci\'b9, po czym\par
w\'b3o\'bfy\'b3a szlafrok i przesz\'b3a do pokoju Hamsona.\par
Caroline s\'b3abo m\'f3wi\'b3a po angielsku i by\'b3a zmuszona ucieka\'e6 si\'ea do\par
gestykulacji, by da\'e6 zna\'e6 Mary Roses, \'bfe zamierza wyszczotkowa\'e6 jej w\'b3osy.\par
Ciemnow\'b3osa Francuzka wydawa\'b3a si\'ea tak samo zdenerwowana jak Mary Roses,\par
jej d\'b3onie dr\'bfa\'b3y, gdy z widocznym trudem i zak\'b3opotaniem usi\'b3owa\'b3a co\'9c\par
wyja\'9cni\'e6.\par
Francuski akcent natychniast zdradzi\'b3 jej pochodzenie, wi\'eac Mary Roses\par
p\'b3ynn\'b9 francuszczyzn\'b9 wyja\'9cni\'b3a, \'bfe uczesze si\'ea sama. Caroline nie mia\'b3a\par
jednak najmniejszego zamiaru pozwoli\'e6, by pani zrezygnowa\'b3a z jej us\'b3ug\par
i by\'b3a pod tym wzgl\'eadem niezwykle zdecydowana.\par
Jej usta nie zamyka\'b3y si\'ea, kiedy wskazawszy Mary Roses fotel zaj\'ea\'b3a si\'ea\par
uk\'b3adaniem fryzury. Mary Roses siedzia\'b3a sztywno, kurczowo zaciskaj\'b9c po\'b3y\par
szlafroka pod szyj\'b9.\par
Ostatni raz by\'b3a przez kogo\'9c czesana jako ma\'b3a dziewczynka, kiedy\par
przylepi\'b3y si\'ea jej do w\'b3os\'f3w ci\'b9gutki mi\'eatowe i Cole musia\'b3 wydoby\'e6 kleist\'b9\par
substancj\'ea. Tego dnia Mary Roses nauczy\'b3a si\'ea kilku nowych przekle\'f1stw.\par
P\'f3\'9fniej nikt ju\'bf nie czesa\'b3 jej w\'b3os\'f3w. Czu\'b3a si\'ea teraz niezwykle g\'b3upio,\par
siedz\'b9c jak udzielna ksi\'ea\'bfna, podczas gdy obca kobieta wykonywa\'b3a za ni\'b9 t\'ea\par
prost\'b9 codzienn\'b9 czynno\'9c\'e6.\par
By\'b3a zwr\'f3cona twarz\'b9 w stron\'ea \'b3\'f3\'bfka. W pewnej chwili zauwa\'bfy\'b3a na nim\par
jedn\'b9 ze swoich koszul nocnych. Ko\'b3dra zosta\'b3a ju\'bf odchylona, a na poduszce\par
le\'bfa\'b3a pi\'eakna r\'f3\'bfa o d\'b3ugiej \'b3odydze.\par
- Czemu na \'b3\'f3\'bfku le\'bfy r\'f3\'bfa? - zapyta\'b3a.\par
- Pani m\'b9\'bf prosi\'b3, \'bfeby j\'b9 tu po\'b3o\'bfy\'e6, milady. Czy to nie urocze z jego strony?\par
By\'b3 to rzeczywi\'9ccie niezwykle mi\'b3y, romantyczny gest, kt\'f3ry bezgranicznie\par
zdumia\'b3 Mary Roses, jako \'bfe wydawa\'b3 jej si\'ea pozostawa\'e6 w sprzeczno\'9cci\par
z osobowo\'9cci\'b9 m\'ea\'bfa. To do niego niepodobne, my\'9cla\'b3a. Przecie\'bf on absolutnie\par
nie ma romantycznego usposobienia. Kiedy czego\'9c chce, zdobywa to si\'b3\'b9. Pod\par
tym wzgl\'eadem bardzo przypomina\'b3 jej braci. Nie pasowa\'b3 do niego ten\par
wytworny gest, lecz by\'e6 mo\'bfe rzeczywi\'9ccie nie zna\'b3a swego m\'ea\'bfa?\par
- Czy wie pani, co pani m\'b9\'bf powiedzia\'b3 Edwardowi, kiedy poleci\'b3 przy-\par
nie\'9c\'e6 tu r\'f3\'bf\'ea? \'bfe ona jest symbolem.\par
- Symbolem czego?\par
Caroline roze\'9cmia\'b3a si\'ea.\par
- Jego mi\'b3o\'9cci - powiedzia\'b3a. - C\'f3\'bf innego mo\'bfe wyra\'bfa\'e6 kwiat, milady?\par
Mary Roses wzruszy\'b3a ramionami i si\'eagn\'ea\'b3a po szczotk\'ea. Mia\'b3a ju\'bf stanow-\par
czo do\'9c\'e6 wyr\'eaczania we wszystkim.\par
Podzi\'eakowa\'b3a s\'b3u\'bf\'b9cej za pomoc i da\'b3a jej wolny wiecz\'f3r. Przed wyj\'9cciem\par
z pokoju Caroline dygn\'ea\'b3a i nisko pochyli\'b3a g\'b3ow\'ea w ge\'9ccie wyra\'bfaj\'b9cym\par
szacunek. Mary Roses by\'b3a wyra\'9fnie zak\'b3opotana.\par
Podesz\'b3a do \'b3\'f3\'bfka, by wzi\'b9\'e6 koszul\'ea nocn\'b9, i wtedy us\'b3ysza\'b3a odg\'b3os\par
otwieranych drzwi. Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea w chwili, gdy Harrison wchodzi\'b3 do pokoju.\par
Jej m\'b9\'bf r\'f3wnie\'bf za\'bfy\'b3 k\'b9pieli, co zdradza\'b3y wilgotne w\'b3osy. Mia\'b3 bose\par
stopy, a jedyn\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 garderoby stanowi\'b3y ciemne spodnie.\par
Zastanowi\'b3a si\'ea, czy Harrison w og\'f3le kiedykolwiek mia\'b3 szlafrok. Uwiel-\par
bia\'b3 przechadza\'e6 si\'ea po domu z obna\'bfonym torsem, co nie razi\'b3o nikogo\par
w Montanie, lecz by\'b3o zdecydowanie niestosowne w Londynie. Dooko\'b3a a\'bf\par
roi\'b3o si\'ea od s\'b3u\'bf\'b9cych i dziewek kuchennych, a Mary Roses nie \'bfyczy\'b3a sobie,\par
by widywa\'b3y one go\'b3y tors jej m\'ea\'bfa.\par
Mia\'b3a zamiar zwr\'f3ci\'e6 mu uwag\'ea na niew\'b3a\'9cciwy str\'f3j, lecz po chwili\par
zmieni\'b3a zamiar. To nie by\'b3 najpilniejszy problem do om\'f3wienia, musia\'b3a\par
poruszy\'e6 bardziej nagl\'b9ce sprawy.\par
Harrison zamkn\'b9\'b3 drzwi na zasuwk\'ea i podszed\'b3 do \'bfony.\par
Na jego twarzy malowa\'b3o si\'ea takie zdecydowanie, \'bfe mimo woli cofn\'ea\'b3a\par
si\'ea o kilka krok\'f3w.\par
- Musimy porozmawia\'e6 - zacz\'ea\'b3a, unosz\'b9c d\'b3o\'f1, by go powstrzyma\'e6. -\par
M\'f3wi\'ea powa\'bfnie, Harrisonie. Zatrzymaj si\'ea tam, gdzie jeste\'9c.\par
Zignorowa\'b3 jej s\'b3owa. Mary Roses wycofywa\'b3a si\'ea, dop\'f3ki \'b3\'f3\'bfko nie\par
zagrodzi\'b3o jej drogi.\par
- W porz\'b9dku - odezwa\'b3 si\'ea i zacz\'b9\'b3 rozwi\'b9zywa\'e6 pasek jej szlafroka. - M\'f3w.\par
Usi\'b3owa\'b3a odepchn\'b9\'e6 jego r\'eace, to go jednak nie odstraszy\'b3o. Rozsup\'b3a\'b3\par
w\'eaze\'b3 paska, zanim zd\'b9\'bfy\'b3a zaczerpn\'b9\'e6 tchu.\par
- Naprawd\'ea, musz\'ea bardzo si\'ea stara\'e6, \'bfeby si\'ea na ciebie nie rozgniewa\'e6,\par
Mary Roses.\par
Jej oczy rozwar\'b3y si\'ea szeroko \'bfe zdumienia.\par
- A o co niby mia\'b3by\'9c si\'ea na mnie gniewa\'e6?\par
- Wrzesie\'f1 - prychn\'b9\'b3. - Czy naprawd\'ea mia\'b3a\'9c zamiar zwleka\'e6 z podr\'f3\'bf\'b9\par
a\'bf do wrze\'9cnia?\par
Nie da\'b3a si\'ea zepchn\'b9\'e6 do obrony.\par
- Ok\'b3amywa\'b3e\'9c mnie; robi\'b3e\'9c to rozmy\'9clnie i celowo. Mo\'bfe by\'9c przesta\'b3\par
bawi\'e6 si\'ea moim szlafrokiem?!\par
- Przestan\'ea, jak go zdejmiesz.\par
- \'a3udzisz si\'ea, \'bfe b\'ead\'ea spa\'e6 tutaj?\par
- Nie s\'b9dz\'ea, by uda\'b3o ci si\'ea wyspa\'e6 tej nocy; w ka\'bfdym razie mam zamiar\par
ci to uniemo\'bfliwi\'e6. Marz\'ea o tym, by kocha\'e6 si\'ea z tob\'b9 przez ca\'b3\'b9 noc. Bardzo\par
ci\'ea pragn\'ea i doskonale wiem, \'bfe i ty mnie pragniesz.\par
\'a3zy nap\'b3yn\'ea\'b3y jej do oczu.\par
- Nie ufam ci.\par
- To nieprawda.\par
By\'b3a bliska rozpaczy. Uniemo\'bfliwia\'b3 jej przeprowadzenie rozmowy. Nie\par
mia\'b3 ochoty my\'9cle\'e6 logicznie. Nie potrafi\'b3a przedstawi\'e6 racjonalnych argumen-\par
t\'f3w m\'ea\'bfczy\'9fnie, kt\'f3ry w\'b3a\'9cnie zdejmowa\'b3 spodnie.\par
- Mia\'b3am du\'bfo czasu na zastanowienie si\'ea nad nasz\'b9 sytuacj\'b9 - zacz\'ea\'b3a\par
nie\'9cmia\'b3o. - Jeste\'9cmy ma\'b3\'bfe\'f1stwem, a skoro przysi\'eaga\'b3am ci mi\'b3o\'9c\'e6 i wier-\par
no\'9c\'e6, nie mog\'ea ot, tak, po prostu si\'ea z tego wycofa\'e6. Musimy wszystko zacz\'b9\'e6 od nowa, Harrisonie.\par
- A jak niby mamy to zrobi\'e6?\par
- Musisz o mnie zabiega\'e6 i po pewnym czasie, mam nadziej\'ea, b\'ead\'ea\par
w stanie ponownie ci zaufa\'e6. Teraz wydaje mi si\'ea, \'bfe w og\'f3le ci\'ea nie znam.\par
M\'ea\'bfczyzna, kt\'f3rego kocha\'b3am, z\'b3ama\'b3 mi serce.\par
Bo\'bfe, ale\'bf mia\'b3a talent do tworzenia dramat\'f3w. S\'b3ucha\'b3 uwa\'bfnie a\'bf do\par
chwili, gdy wspomnia\'b3a, \'bfe ma o ni\'b9 zabiega\'e6. Do diab\'b3a, czasy zalot\'f3w mieli\par
ju\'bf za sob\'b9.\par
By\'b3 rozpalony a\'bf do b\'f3lu, kiedy wreszcie m\'f3g\'b3 odrzuci\'e6 spodnie i wyci\'b9g-\par
n\'b9\'e6 ku niej ramiona.\par
- Czy mam zapomnie\'e6 o tym, jak porusza\'b3em si\'ea w tobie? Przecie\'bf\par
byli\'9cmy ze sob\'b9, chyba tego nie zapomnia\'b3a\'9c? Mia\'b3em ci\'ea w swoich ramionach,\par
Mary Roses. Wykrzykiwa\'b3a\'9c moje imi\'ea i \'9cciska\'b3a\'9c mnie tak mocno, tak mocno...\par
je\'9cli naprawd\'ea my\'9clisz, \'bfe jestem w stanie o tym zapomnie\'e6 i zaczn\'ea wszystko\par
od nowa, to chyba postrada\'b3a\'9c rozum.\par
Z trudem utrzymywa\'b3a si\'ea w pozycji pionowej, s\'b3uchaj\'b9c, jak wspomina\par
ich mi\'b3o\'9c\'e6. Jego lekko schrypni\'eaty g\'b3os sprawi\'b3, \'bfe dr\'bfa\'b3a, marz\'b9c o tym, by\par
zn\'f3w poczu\'e6 na sobie jego dotyk.\par
- To co, twoim zdaniem, mamy zrobi\'e6?\par
- Chod\'9f, poka\'bf\'ea ci.\par
Pokr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'b9. Dobrze wiedzia\'b3a, co si\'ea stanie, je\'bfeli znajdzie si\'ea w jego\par
ramionach. Chcia\'b3a najpierw wyja\'9cni\'e6 wszystkie dr\'eacz\'b9ce j\'b9 w\'b9tpliwo\'9cci.\par
Uwa\'bfnie, z napi\'eaciem wpatrywa\'b3a si\'ea w jego twarz.\par
- Najpierw odpowiedz na moje pytanie.\par
Chwyci\'b3 j\'b9 za ramiona.\par
- Nie, najpierw ty mi odpowiedz. Czy wci\'b9\'bf mnie kochasz?\par
Spu\'9cci\'b3a wzrok. Nie chcia\'b3a go ok\'b3amywa\'e6, mimo i\'bf powiedzenie prawdy\par
\'b3\'b9czy\'b3o si\'ea z utrat\'b9 przewagi.\par
- Z\'b3ama\'b3e\'9c mi serce - powt\'f3rzy\'b3a.\par
- Ostrzega\'b3em ci\'ea, pami\'eatasz?\par
- Powiniene\'9c by\'b3 powiedzie\'e6 mi o moim ojcu.\par
- Nie, to by\'b3 obowi\'b9zek twoich braci. To nie ja powinienem by\'b3 ci o tym\par
powiedzie\'e6.\par
- W takim razie dlaczego nie by\'b3e\'9c tam z nimi, kiedy to m\'f3wili? By\'b3oby\par
mi du\'bfo \'b3atwiej to przyj\'b9\'e6.\par
- By\'b3em w Hammond i broni\'b3em pewnego cz\'b3owieka w s\'b9dzie, kiedy twoi\par
bracia zdecydowali si\'ea powiedzie\'e6 ci o tym, a kiedy wr\'f3ci\'b3em, ju\'bf ci\'ea nie by\'b3o.\par
Do diab\'b3a, Mary Roses, nie powinna\'9c by\'b3a ode mnie ucieka\'e6. Jestem twoim\par
m\'ea\'bfem.\par
Zwa\'bfywszy fakt, \'bfe mia\'b3a ochot\'ea go zabi\'e6, ucieczka stanowi\'b3a jej zdaniem\par
du\'bfo mniejsze wykroczenie przeciwko obowi\'b9zkom ma\'b3\'bfe\'f1skim.\par
- By\'b3am potwornie w\'9cciek\'b3a.\par
Wzruszy\'b3 ramionami. Nie tak\'b9 reakcj\'ea spodziewa\'b3a si\'ea w nim wywo\'b3a\'e6.\par
- Gdzie wtedy by\'b3a\'9c? - zapyta\'b3.\par
- Douglas zabra\'b3 mnie do Cohen\'f3w. Mieszka\'b3am u nich dwa tygodnie. Czy\par
jest ci przykro, \'bfe mnie zrani\'b3e\'9c?\par
Czeka\'b3a na s\'b3owa przeprosin. Co prawda nie wiedzia\'b3a, czy to pomo\'bfe\par
u\'9cmierzy\'e6 b\'f3l serca, lecz przynajmniej mia\'b3a tak\'b9 nadziej\'ea.\par
- Zrobi\'b3em wszystko, co do mnie nale\'bfa\'b3o, zwa\'bfywszy okoliczno\'9cci. Po\par
jakim\'9c czasie to zrozumiesz.\par
- Czy mnie kochasz?\par
- Tak. Bardzo.\par
Mocno przytuli\'b3 j\'b9 do siebie.\par
- Czy mo\'bfemy ju\'bf troch\'ea si\'ea poprzytula\'e6?\par
Pochyliwszy g\'b3ow\'ea, zacz\'b9\'b3 obsypywa\'e6 poca\'b3unkami jej czo\'b3o i nos, ca\'b3y\par
czas powtarzaj\'b9c szeptem, \'bfe bardzo si\'ea za ni\'b9 st\'easkni\'b3.\par
Odsun\'b9wszy si\'ea na chwil\'ea, zdar\'b3 z niej szlafrok, wzi\'b9\'b3 na r\'eace i zani\'f3s\'b3 na\par
\'b3\'f3\'bfko.\par
Znalaz\'b3szy si\'ea na niej, uni\'f3s\'b3 si\'ea na \'b3okciach, by spojrze\'e6 jej w oczy.\par
Po jej policzkach p\'b3yn\'ea\'b3y \'b3zy.\par
- Czy chcesz, \'bfebym sobie poszed\'b3, Mary Roses?\par
Pokr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'b9, a on poczu\'b3 si\'ea tak, jakby spad\'b3 mu z piersi wielki ci\'ea\'bfar.\par
A potem pochyli\'b3 si\'ea, by j\'b9 poca\'b3owa\'e6.\par
Jego usta pozostawa\'b3y nieruchome, lecz j\'eazyk wnikn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko i bada\'b3\par
ka\'bfdy zakamarek ciep\'b3ego wn\'eatrza. Nie wiedzia\'b3, czy bardziej podnieca go ta\par
wyprawa w g\'b3\'b9b jej cia\'b3a, czy cudowny dotyk jedwabistej sk\'f3ry. G\'b3adzi\'b3a go\par
po plecach i po ramionach, doprowadzaj\'b9c do dr\'bfenia.\par
Chcia\'b3 posi\'b9\'9c\'e6 j\'b9 jak najpr\'eadzej, a jednocze\'9cnie pragn\'b9\'b3 cieszy\'e6 si\'ea ni\'b9 jak\par
najd\'b3u\'bfej, chcia\'b3 da\'e6 jej jak najwi\'eacej przyjemno\'9cci, zanim nast\'b9pi spe\'b3nienie,\par
lecz jej dotyk sprawi\'b3, \'bfe wkr\'f3tce przesta\'b3 si\'ea kontrolowa\'e6. By\'b3a cudownie\par
uleg\'b3a i r\'f3wnie\'bf pragn\'ea\'b3a obdarzy\'e6 go jak najwspanialszymi dowodami swej\par
mi\'b3o\'9cci. Bo\'bfe, jak j\'b9 kocha\'b3.\par
Zacz\'b9\'b3 ca\'b3owa\'e6 jej piersi, delikatnie obwodz\'b9c sutki j\'eazykiem. Odpowiedzi\'b9\par
by\'b3 szybki, zdyszany oddech, w kt\'f3rym us\'b3ysza\'b3 ponaglenie, a kiedy zacz\'b9\'b3\par
gwa\'b3townie ssa\'e6 i szarpa\'e6 sutek z\'eabami, westchnienia przesz\'b3y w b\'b3agalne j\'eaki.\par
Wygi\'ea\'b3a cia\'b3o w \'b3uk, niecierpliwie wodz\'b9c palcami n\'f3g po jego \'b3ydkach,\par
staraj\'b9c si\'ea jeszcze mocniej z nim zespoli\'e6.\par
Jego ruchy sta\'b3y si\'ea szybsze i bardziej niecierpliwe. Przew\'eadrowa\'b3 d\'b3oni\'b9\par
wzd\'b3u\'bf brzucha ku ni\'bfej po\'b3o\'bfonym partiom cia\'b3a, a\'bf dotar\'b3 do miejsca, kt\'f3re\par
stanowi\'b3o g\'b3\'f3wny przedmiot jego po\'bf\'b9dania. Poczuwszy ciep\'b3\'b9 wilgo\'e6 pomi\'ea-\par
dzy jej udami, straci\'b3 panowanie nad sob\'b9 i szybko wsun\'b9\'b3 w ni\'b9 palce.\par
Mary Roses wbi\'b3a paznokcie w jego plecy, domagaj\'b9c si\'ea, by zaprzesta\'b3\par
tych mi\'b3osnych tortur i w pe\'b3ni si\'ea z ni\'b9 po\'b3\'b9czy\'b3.\par
Nie by\'b3 w stanie porusza\'e6 si\'ea tak szybko, jak tego by sobie \'bfyczy\'b3a. Gdy\par
obj\'ea\'b3a go palcami, z jego gard\'b3a wyrwa\'b3 si\'ea niski j\'eak rozkoszy.\par
Nie m\'f3g\'b3 ju\'bf czeka\'e6 d\'b3u\'bfej. Chwyciwszy j\'b9 za r\'eace, po\'b3o\'bfy\'b3 je sobie na\par
ramionach, a po chwili wszed\'b3 w ni\'b9 jednym pchni\'eaciem.\par
Mocno zacisn\'b9\'b3 szcz\'eaki; rozkosz by\'b3a tak silna, \'bfe wprost trudna do\par
zniesienia.\par
- Bo\'bfe, jak mi dobrze - wyszepta\'b3. - Nie ruszaj si\'ea, jeszcze nie teraz...\par
Pozw\'f3l mi... kochanie, przez ciebie mam ochot\'ea...\par
Nie m\'f3g\'b3 doko\'f1czy\'e6 zdania. Pozbawi\'b3a go nawet umiej\'eatno\'9cci wys\'b3owienia\par
si\'ea. Nie by\'b3 w stanie my\'9cle\'e6, czu\'b3 jedynie poruszaj\'b9ce si\'ea, napieraj\'b9ce na\'f1\par
biodra. Unios\'b3a nogi tak, by m\'f3g\'b3 wnikn\'b9\'e6 w ni\'b9 g\'b3\'eabiej, otaczaj\'b9c jednocze\'9c-\par
nie ramionami jego szyj\'ea. Ca\'b3\'b9 sob\'b9 wydawa\'b3a si\'ea b\'b3aga\'e6 o spe\'b3nienie, ka\'bfde\par
pchni\'eacie powodowa\'b3o, i\'bf ogarnia\'b3a j\'b9 pot\'ea\'bfna fala rozkoszy. Jego powolne\par
ruchy przyprawia\'b3y j\'b9 o spazmy, a\'bf w ko\'f1cu nie wiedzia\'b3a ju\'bf, gdzie si\'ea\par
znajduje, czu\'b3a tylko, jak pogr\'b9\'bfa si\'ea w niej g\'b3\'eaboko, coraz g\'b3\'eabiej... Chwyci\'b3a\par
go za w\'b3osy i zacz\'ea\'b3a drapa\'e6 szyj\'ea. J\'eaki, w kt\'f3rych pobrzmiewa\'b3a nagl\'b9ca\par
pro\'9cba, przyprawi\'b3y go niemal o szale\'f1stwo. Jego pchni\'eacia sta\'b3y si\'ea mocniej-\par
sze, g\'b3\'eabsze, a kiedy poczu\'b3 pierwsze skurcze jej orgazmu, kiedy wygi\'ea\'b3a si\'ea\par
pod nim w \'b3uk i obj\'ea\'b3a go sob\'b9 tak mocno, \'bfe niemal odszed\'b3 od zmys\'b3\'f3w,\par
r\'f3wnie\'bf jego emocje si\'eagn\'ea\'b3y zenitu. Wykrzykuj\'b9c jej imi\'ea, osi\'b9gn\'b9\'b3 spe\'b3nienie,\par
kt\'f3re obj\'ea\'b3o go jak gor\'b9ca fala.\par
Ca\'b3kowicie podda\'b3a si\'ea chwili, przywieraj\'b9c do m\'ea\'bfa, czuj\'b9c si\'ea bezpieczna\par
w jego ramionach.\par
Poma\'b3u wracali do rzeczywisto\'9cci. Harrison tuli\'b3 j\'b9 i pie\'9cci\'b3. Szepta\'b3 jej do\par
ucha czu\'b3e, chaotyczne zdania, kt\'f3re mia\'b3y jednak dla niej g\'b3\'eaboki sens,\par
poniewa\'bf dowodzi\'b3y, i\'bf rzeczywi\'9ccie bardzo za ni\'b9 t\'easkni\'b3.\par
Zasn\'ea\'b3a w obj\'eaciach m\'ea\'bfa delikatnie nagryzaj\'b9cego p\'b3atek jej ucha, lecz\par
ju\'bf po godzinie obudzi\'b3y j\'b9 nowe pieszczoty. Kochali si\'ea ponownie do p\'f3\'9fnych\par
godzin nocnych, i jeszcze raz o \'9cwicie, kiedy s\'b3o\'f1ce rozpoczyna\'b3o sw\'b9 w\'ea-\par
dr\'f3wk\'ea po niebie.\par
Za ka\'bfdym razem oddawa\'b3a mu si\'ea z rozkosz\'b9, zdumiona tym, \'bfe czuje si\'ea\par
tak cudownie bezpieczna w jego ramionach.\par
Kocha\'b3a Harrisona z ca\'b3ego serca i duszy. Postara si\'ea by\'e6 wyrozumia\'b3\'b9\par
\'bfon\'b9 i na pewno kt\'f3rego\'9c dnia wybaczy mu to, \'bfe j\'b9 oszuka\'b3, i ponownie\par
b\'eadzie w stanie mu zaufa\'e6.\par
Zasypiaj\'b9c, marzy\'b3a o tym, \'bfeby mog\'b3o si\'ea to sta\'e6 prawd\'b9.\par
24 lutego 1871\par
Kochana Mamo!\par
Dzisiaj dowiedzia\'b3am si\'ea, sk\'b9d si\'ea bior\'b9 dzieci. Adam dok\'b3adnie opowiedzia\'b3\par
mi, co dzieje si\'ea mi\'eadzy m\'ea\'9fczyzn\'b9a kobiet\'b9, Powiedzia\'b3, \'bfe nie powinnam si\'ea\par
przera\'bfa\'e6 i skuba\'e6 twarzy, ale nie potrafi\'ea nic poradzi\'e6 na to, \'bfe robi mi si\'ea\par
niedobrze, kiedy pomy\'9cl\'ea, \'bfe jaki\'9c m\'ea\'bfczyzna pr\'f3bowa\'b3by si\'ea na mnie po\'b3o\'bfy\'e6.\par
Travis i Douglas te\'bf uwa\'bfaj\'b9, \'bfe to jest okropnie g\'b3upio urz\'b9dzone. Nie\par
powiedzieli mi tego, ale nie patrzyli na mnie, kiedy pr\'f3bowali mi wyja\'9cni\'e6, jak\par
to si\'ea dzieje. Zrobili si\'ea te\'bf czerwoni na twarzach. Nie wydaje mi si\'ea, \'bfeby\par
kiedykolwiek mieli ochot\'ea po\'b3o\'bfy\'e6 si\'ea na jakiej\'9c kobiecie. Nie wiem, co na ten\par
temat my\'9cli Cole. W\'9cciek\'b3 si\'ea na mnie, kiedy poprosi\'b3am go, \'bfeby mi wszystko\par
wyja\'9cni\'b3, i odes\'b3a\'b3 mnie do Adama.\par
TW\'f3i syn powiedzia\'b3, \'bfe kiedy m\'ea\'bfczyzna i kobieta s\'b9 razem, to jest pi\'eakne\par
i wspania\'b3e, ale my\'9cl\'ea, \'bfe on tylko tak \'bfartowa\'b3. A co Ty my\'9clisz o robieniu\par
dzieci, Mamo? Urodzi\'b3a\'9c Adama, wi\'eac raz musia\'b3a\'9c mie\'e6 na sobie jego tat\'ea.\par
Czy to by\'b3o okropne?\par
Cole ko\'f1czy prac\'ea nad sufitem biblioteki w naszym wspania\'b3ym domu.\par
Bardzo starannie wyka\'f1cza wyrze\'9fbione detale. Pracuje codziennie wieczorem\par
i wiem, \'bfe chcia\'b3by pracowa\'e6 tak\'bfe w dzie\'f1, ale nie mo\'bfe tego robi\'e6, bo\par
Douglas potrzebuje jego pomocy przy koniach.\par
Znowu musia\'b3am da\'e6 pukiel moich w\'b3os\'f3w Indianom. S\'b9 teraz dla mnie\par
bardzo mili i nie pr\'f3buj\'b9 wykra\'9c\'e6 mnie od Adama. Wci\'b9\'bf si\'ea go boj\'b9. Adam\par
daje im jedzenie i stara si\'ea by\'e6 dla nich mi\'b3y, ale my\'9cl\'ea, \'bfe im nie ufa. Przecie\'bf\par
dobrze pami\'eata, do czego omal nie dosz\'b3o, kiedy chcieli mnie porwa\'e6.\par
Indianie uwa\'bfaj\'b9, \'bfe przynosz\'b9 im szcz\'ea\'9ccie. Czy to nie jest g\'b3upie. Mamo,\par
sama powiedz.\par
Dlaczego jeszcze nie znienawidzi\'b3a\'9c Livonii? Czasami my\'9cl\'ea, \'bfe powinna\'9c.\par
Wiem, \'bfe ona boi si\'ea o siebie i liczy na Twoj\'b9 pomoc, ale pomy\'9cla\'b3am sobie,\par
\'bfe gdyby\'9c by\'b3a dla niej niedobra, mo\'bfe pozwoli\'b3aby Ci odej\'9c\'e6.\par
Bardzo za Tob\'b9 t\'easkni\'ea,\par
Mary Roses\par
Mary Roses denerwowa\'b3a si\'ea z powodu czekaj\'b9cego j\'b9 spotkania z ojcem.\par
Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, nie rozumia\'b3a swojej reakcji. Przecie\'bf nie musia\'b3a si\'ea niczego\par
obawia\'e6. By\'b3 dla niej nieznajomym i wystarczy, \'bfe b\'eadzie w stosunku do niego\par
uprzejma, mi\'b3a i wsp\'f3\'b3czuj\'b9ca. Lord Elliott wiele si\'ea nacierpia\'b3 po stracie\par
dziecka i zgodnie z tym, co sugerowali jej bracia, mia\'b3a moralny obowi\'b9zek\par
go pocieszy\'e6.\par
Harrison obudzi\'b3 j\'b9, przekazuj\'b9c wiadomo\'9c\'e6, \'bfe Elliott pragnie, by pojechali\par
z nim do wiejskiej rezydencji i pozostali tam przez jaki\'9c czas.\par
Wtedy naprawd\'ea zacz\'ea\'b3a si\'ea niepokoi\'e6. By\'e6 mo\'bfe jej l\'eak wynika\'b3 z faktu,\par
\'bfe tak naprawd\'ea nic o nim nie wiedzia\'b3a. Harrison poinformowa\'b3 j\'b9 jedynie,\par
\'bfe lord jest bardzo bogaty i niezwykle m\'b9dry, co absolutnie nie wystarcza\'b3o,\par
by wytworzy\'e6 sobie w\'b3a\'9cciwy obraz cz\'b3owieka. Bogactwo niewiele dla niej\par
znaczy\'b3o, a chocia\'bf wiadomo\'9c\'e6, \'bfe jej ojciec jest m\'b9dry, sprawi\'b3a jej przyje-\par
mno\'9c\'e6, by\'b3o to zdecydowanie zbyt og\'f3lnikowe stwierdzenie. Nie wiedzia\'b3a,\par
jakie jeszcze ma zalety i upodobania.\par
W czasie jazdy do posiad\'b3o\'9cci zasypywa\'b3a Harrisona gradem pyta\'f1.\par
- M\'f3wi\'b3e\'9c, \'bfe ci, kt\'f3rych na to sta\'e6, wyje\'bfd\'bfaj\'b9 latem z miasta, ale nie\par
wyt\'b3umaczy\'b3e\'9c mi dlaczego.\par
- W mie\'9ccie jest za gor\'b9co. Poza tym ruch w miastach zamiera i wydaje\par
si\'ea, \'bfe wszystko jest nieczynne a\'bf do wrze\'9cnia.\par
Z\'b3o\'bfy\'b3a r\'eace na kolanach.\par
- Nie rozumiem, dlaczego nie mogli\'9cmy poczeka\'e6 na Eleanor. Nie chcia\'b3e\'9c,\par
\'bfeby z nami jecha\'b3a?\par
- Kochanie, przecie\'bf ona chcia\'b3a przele\'bfe\'e6 ca\'b3y dzie\'f1 w \'b3\'f3\'bfku. Przyjedzie\par
jutro z Edwardem i reszt\'b9 s\'b3u\'bfby.\par
- Jak d\'b3ugo lord Elliott chcia\'b3by nas go\'9cci\'e6?\par
- Tak d\'b3ugo, jak d\'b3ugo b\'eadziesz mia\'b3a na to ochot\'ea.\par
Rozprostowa\'b3 d\'b3ugie nogi, pr\'f3buj\'b9c sprawi\'e6 wra\'bfenie odpr\'ea\'bfonego. Wie-\par
dzia\'b3, \'bfe \'bfona jest zdenerwowana. Nerwowo splata\'b3a i rozplata\'b3a palce, cho\'e6\par
najprawdopodobniej wcale o tym nie wiedzia\'b3a.\par
Mia\'b3a te\'bf k\'b3opoty z podj\'eaciem decyzji o wyborze sukni, a takie zachowanie\par
zupe\'b3nie do niej nie pasowa\'b3o. Zazwyczaj nie przejmowa\'b3a si\'ea nadmiernie\par
swoim wygl\'b9dem, lecz tego ranka po\'9cwi\'eaci\'b3a wiele uwagi doborowi stroju, co\par
zreszt\'b9 wcale nie dziwi\'b3o Harrisona.\par
Nie chcia\'b3a sprawi\'e6 zawodu swemu ojcu.\par
- Zobaczysz, \'bfe i on ci\'ea pokocha, najdro\'bfsza.\par
Wzruszy\'b3a ramionami.\par
- A czy ja go pokocham? - zapyta\'b3a.\par
Hamson wydawa\'b3 si\'ea zaskoczony jej pytaniem. Wychyliwszy si\'ea do przodu,\par
chwyci\'b3 j\'b9 za r\'eace.\par
- Tak, na pewno go pokochasz. Zobaczysz...\par
- Nie doko\'f1czy\'b3 zdania, wi\'eac go ponagli\'b3a.\par
- Co takiego zobacz\'ea?\par
Westchn\'b9\'b3.\par
- Mia\'b3em zamiar powiedzie\'e6 ci, \'bfe zobaczysz, \'bfe mo\'bfesz mi ufa\'e6, ale\par
pomy\'9cla\'b3em, \'bfe to wci\'b9\'bf jest tw\'f3j czu\'b3y punkt.\par
Spojrza\'b3a na swe d\'b3onie.\par
- Nie chc\'ea teraz rozmawia\'e6 o zaufaniu. Z\'b3ama\'b3e\'9c mi serce, Harrison.\par
- To ty tak uwa\'bfasz - odpar\'b3 ponuro.\par
Zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe spochmumia\'b3. Pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Widz\'ea, \'bfe naprawd\'ea \'bfywisz do mnie uraz\'ea. A gdyby\'9c tylko ruszy\'b3a t\'b9\par
swoj\'b9 rozs\'b9dn\'b9 g\'b3ow\'b9, zrozumia\'b3aby\'9c...\par
- Zrozumia\'b3abym, \'bfe mog\'b3e\'9c mi co\'9c wyzna\'e6, ale wola\'b3e\'9c tego nie robi\'e6 -\par
powiedzia\'b3a zduszonym szeptem, wysuwaj\'b9c d\'b3onie z jego r\'b9k. - Nie powin-\par
nam by\'b3a wk\'b3ada\'e6 tej niebieskiej sukni. Wygl\'b9dam w niej blado.\par
- Wygl\'b9dasz wspaniale.\par
- Wcale nie chc\'ea wygl\'b9da\'e6 wspaniale.\par
- Anglia jest pi\'eakna, prawda? - odezwa\'b3 si\'ea, chc\'b9c zmieni\'e6 temat.\par
- Tak - przyzna\'b3a. - Jest pi\'eakna. Ale to nie jest m\'f3j dom.\par
- Musi up\'b3yn\'b9\'e6 troch\'ea czasu, zanim przywykniesz do zmian, Mary\par
Roses.\par
- T\'easkni\'ea do moich braci.\par
- A t\'easkni\'b3a\'9c do mnie, kiedy wyjecha\'b3em?\par
Nie odpowiedzia\'b3a, rozsiad\'b3 si\'ea wi\'eac wygodniej i zacz\'b9\'b3 obserwowa\'e6\par
przesuwaj\'b9ce si\'ea za oknem widoki. Miasto \'bfegna\'b3o ich d\'bfd\'bfyst\'b9 pogod\'b9, lecz\par
teraz s\'b3o\'f1ce zaczyna\'b3o wychyla\'e6 si\'ea zza chmur i zapowiada\'b3 si\'ea wspania\'b3y\par
dzie\'f1.\par
- Przyjedziemy bardzo wcze\'9cnie - odezwa\'b3 si\'ea. - Tw\'f3j ojciec nie spodzie-\par
wa\'b3 si\'ea ujrze\'e6 nas przed po\'b3udniem.\par
- Czy to prawda, \'bfe tam wszyscy teraz \'9cpi\'b9, a potem siedz\'b9 do p\'f3\'9fna\par
w nocy?\par
Harrison przytakn\'b9\'b3.\par
- Tak, to prawda. Jeste\'9c zm\'eaczona? Zabra\'b3em ci wi\'eaksz\'b9 cz\'ea\'9c\'e6 nocy.\par
Zaczerwieni\'b3a si\'ea gwa\'b3townie.\par
- Nie, nie jestem.\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- A ja jestem. Ale ciesz\'ea si\'ea, \'bfe twoje cia\'b3o mi przebaczy\'b3o.\par
- To, co m\'f3wisz, nie ma sensu, Harrisonie.\par
Sprawia\'b3a wra\'bfenie zmieszanej. Ta reakcja wiele mu m\'f3wi\'b3a.\par
- Nie potrafisz nic poradzi\'e6 na to, \'bfe twoje cia\'b3o tak na mnie reaguje,\par
prawda? Pami\'eatasz, jak...\par
- Bra\'b3am w tym udzia\'b3 - wybuchn\'ea\'b3a. - Nie musisz mi przypomina\'e6, co\par
zdarzy\'b3o si\'ea mi\'eadzy nami. Powiedz mi lepiej, jak lord Elliott zareagowa\'b3, kiedy\par
dowiedzia\'b3 si\'ea o moim istnieniu. Naprawd\'ea chcia\'b3abym to wiedzie\'e6.\par
- Co\'9c mi si\'ea wydaje, \'bfe celowo zmieniasz temat. A ja chcia\'b3bym si\'ea\par
dowiedzie\'e6, jak czu\'b3a\'9c si\'ea w moich ramionach.\par
- Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, czy m\'f3g\'b3by\'9c przesta\'e6 m\'f3wi\'e6 o kochaniu si\'ea i odpowie-\par
dzie\'e6 na moje pytanie?\par
- Nie chcia\'b3 mi wierzy\'e6.\par
-Kto?\par
Harrison roze\'9cmia\'b3 si\'ea. By\'b3a szczerze zaciekawiona i ta \'9cwiadomo\'9c\'e6 prze-\par
pe\'b3nia\'b3a go zadowoleniem.\par
- Tw\'f3j ojciec - wyja\'9cni\'b3.\par
Westchn\'ea\'b3a g\'b3\'eaboko, po czym roz\'b3o\'bfy\'b3a wachlarz i zacz\'ea\'b3a si\'ea nim ch\'b3odzi\'e6.\par
- Przekonywa\'b3em go wiele godzin - doda\'b3 Harrison. - On boi si\'ea w to\par
uwierzy\'e6, Mary Roses. Mo\'bfe usiad\'b3aby\'9c mi na kolanach?\par
- Nie mam ochoty siada\'e6 ci na kolanach.\par
- Chcia\'b3bym ci\'ea poca\'b3owa\'e6.\par
- Nie ma mowy. Jestem wystarczaj\'b9co oszo\'b3omiona.\par
Harrison czu\'b3 jednak przemo\'bfn\'b9 potrzeb\'ea postawienia na swoim. Zanim\par
zd\'b9\'bfy\'b3a cokolwiek pomy\'9cle\'e6, wychyli\'b3 si\'ea ku niej i porwa\'b3 j\'b9 na kolana. Dla bezpiecze\'f1stwa, tylko ze wzgl\'eadu na bezpiecze\'f1stwo, wmawia\'b3a sobie, oto-\par
czy\'b3a ramieniem jego szyj\'ea, obdarzywszy go jednak pe\'b3nym pretensji spojrze-\par
niem.\par
- Nie lubi\'ea, kiedy masz tak starannie upi\'eate w\'b3osy.\par
- A wiesz, czemu jestem zadowolona, \'bfe nie obci\'b9\'b3e\'9c w\'b3os\'f3w?\par
- Dlaczego?\par
Z upodobaniem pog\'b3adzi\'b3a mi\'eakkie pasma na jego szyi.\par
- Bo jeste\'9c teraz podobny raczej do g\'f3rala ni\'bf do eleganckiego Anglika.\par
Ca\'b3owa\'b3 jej szyj\'ea. Czu\'b3a ciarki w\'eadruj\'b9ce a\'bf po koniuszki palc\'f3w. Wes-\par
tchn\'b9wszy cichutko, odchyli\'b3a g\'b3ow\'ea, by m\'f3g\'b3 bez przeszk\'f3d pie\'9cci\'e6 wargami\par
czu\'b3e partie jej cia\'b3a.\par
Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe Harrison pr\'f3buje j\'b9 roznami\'eatni\'e6, poniewa\'bf doskonale zdaje\par
sobie spraw\'ea, jak bardzo jest zdenerwowana, i pragnie odwr\'f3ci\'e6 jej uwag\'ea,\par
sprawi\'e6, by nie my\'9cla\'b3a o ojcu.\par
I z pewno\'9cci\'b9 mu si\'ea to udawa\'b3o. Jego ciep\'b3y oddech wprawi\'b3 j\'b9 w stan\par
radosnego oczekiwania i mog\'b3a ju\'bf my\'9cle\'e6 jedynie o tym, by jak najpr\'eadzej\par
obdarzy\'b3 j\'b9 poca\'b3unkiem.\par
Nie lubi\'b3a jednak, kiedy kto\'9c pr\'f3bowa\'b3 sterowa\'e6 jej zachowaniem i reakcja-\par
mi; postanowi\'b3a powiedzie\'e6 to, gdy tylko przestan\'b9 si\'ea ca\'b3owa\'e6.\par
- Jak ty to robisz, \'bfe zawsze tak cudownie pachniesz, kochanie?\par
- Po prostu si\'ea k\'b9pi\'ea - odpowiedzia\'b3a.\par
Roze\'9cmia\'b3 si\'ea, a potem delikatnie uj\'b9\'b3 jej podbr\'f3dek i zwr\'f3ci\'b3 jej twarz ku sobie.\par
Jego ciep\'b3e, twarde wargi w\'b3adczo zagarn\'ea\'b3y jej usta. J\'eazyk pow\'eadrowa\'b3\par
w ich g\'b3\'b9b, by poznawa\'e6 je i smakowa\'e6. Wkr\'f3tce Mary Roses zapomnia\'b3a\par
o ca\'b3ym \'9cwiecie, przepe\'b3niona jedynie pragnieniem ch\'b3oni\'eacia i odwzajemnia-\par
nia poca\'b3unk\'f3w.\par
Nie by\'b3 jednak w stanie d\'b3ugo prowadzi\'e6 tej delikatnej gry mi\'b3osnej. Ju\'bf\par
pierwszy poca\'b3unek sprawi\'b3, \'bfe poczu\'b3 ogromn\'b9 potrzeb\'ea znalezienia si\'ea w niej\par
jak najpr\'eadzej.\par
Gwa\'b3townie odsun\'b9\'b3 si\'ea od niej, po czym pochyli\'b3 si\'ea tak, \'bfe stykali si\'ea\par
czo\'b3ami.\par
- O Bo\'bfe, Mary Roses, nie potrafi\'ea ci\'ea poca\'b3owa\'e6, \'bfeby natychmiast nie\par
my\'9cle\'e6 o tym, by zedrze\'e6 z ciebie ubranie i kocha\'e6 si\'ea z tob\'b9. Prosz\'ea,\par
przesta\'f1my, kochanie. Nie prowokuj mnie.\par
Mary Roses obsypywa\'b3a poca\'b3unkami jego szyj\'ea, a \'9cwiadomo\'9c\'e6, \'bfe jej\par
pieszczoty wywo\'b3uj\'b9 tak silne emocje, wprawia\'b3a j\'b9 nieomal w dum\'ea. Oddy-\par
cha\'b3 z wyra\'9fnym trudem i dr\'bfa\'b3 na ca\'b3ym ciele.\par
Ponownie wyda\'b3a z siebie rozkoszne westchnienie. Otar\'b3szy si\'ea t\'easknie\par
o niego, poca\'b3owa\'b3a go w brod\'ea. Poprosi\'b3, by by\'b3a grzeczna. Nie zwracaj\'b9c\par
uwagi na jego s\'b3owa, zacz\'ea\'b3a delikatnie nagryza\'e6 jego doln\'b9 warg\'ea.\par
St\'eakn\'b9\'b3 cicho i mocniej otoczy\'b3 j\'b9 r\'eak\'b9 w pasie. Nie by\'b3 ju\'bf w stanie d\'b3u\'bfej\par
zachowywa\'e6 si\'ea jak d\'bfentelmen. Obdarzy\'b3 j\'b9 gor\'b9cym, nami\'eatnym poca\'b3un-\par
kiem, a po chwili kolejnym i jeszcze nast\'eapnym. Wkr\'f3tce Mary Roses zupe\'b3nie\par
zapomnia\'b3a, gdzie si\'ea znajduj\'b9, my\'9cl\'b9c jedynie o tym, by jak najpe\'b3niej zespoli\'e6\par
si\'ea z m\'ea\'bfem, by czu\'e6 na sobie to cudowne ciep\'b3o rozchodz\'b9ce si\'ea od jego\par
cia\'b3a; niespokojne ruchy sprawi\'b3y, \'bfe znikn\'ea\'b3y resztki jego opanowania.\par
Odczuwa\'b3 tak nieprzepart\'b9 ch\'ea\'e6 kochania si\'ea z ni\'b9, \'bfe absolutnie nie\par
deprymowa\'b3o go, i\'bf znajduj\'b9 si\'ea w poruszaj\'b9cym si\'ea poje\'9fdzie. Liczy\'b3o si\'ea\par
tylko to, \'bfe jej pragn\'b9\'b3, a ona pragn\'ea\'b3a jego.\par
Oprzytomnia\'b3a, czuj\'b9c jego r\'eak\'ea na udzie. Nie mia\'b3a poj\'eacia, jak uda\'b3o mu\par
si\'ea zaw\'eadrowa\'e6 d\'b3oni\'b9 pod sp\'f3dnic\'ea.\par
- Co my wyprawiamy, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9 - wyszepta\'b3a g\'b3osem dr\'bf\'b9cym\par
z po\'bf\'b9dania. - Jeste\'9cmy przecie\'bf w powozie, Hamsonie. Co ty sobie my\'9clisz?\par
- Jeste\'9cmy ma\'b3\'bfe\'f1stwem. Wszystko jest w jak najlepszym porz\'b9dku. Mo-\par
\'bfemy si\'ea kocha\'e6, gdzie tylko mamy na to ochot\'ea.\par
Zapewne rzeczywi\'9ccie nie widzia\'b3 w tym nic zdro\'bfnego. Mary Roses zdj\'ea\'b3a\par
jego r\'eace ze swoich ramion i przesiad\'b3a si\'ea na przeciwleg\'b3e siedzenie. Dr\'bf\'b9cymi\par
d\'b3o\'f1mi pr\'f3bowa\'b3a poprawi\'e6 uczesanie; zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe w\'b3osy sp\'b3ywaj\'b9\par
jej a\'bf na ramiona.\par
To Harrison by\'b3 odpowiedzialny za ten nie\'b3ad na jej g\'b3owie. Gniewnie\par
marszcz\'b9c czo\'b3o, rozpaczliwie stara\'b3a si\'ea doprowadzi\'e6 swe uczesanie do jakiego\par
takiego porz\'b9dku.\par
- Wygl\'b9dasz wspaniale.\par
Patrzy\'b3 na ni\'b9 wzrokiem, kt\'f3ry m\'f3wi\'b3 jej, \'bfe naprawd\'ea takie jest jego\par
zdanie. Poniecha\'b3a wi\'eac pr\'f3b poprawienia swojego wygl\'b9du.\par
- Po\'bf\'b9danie ci\'ea za\'9clepia - za\'bfartowa\'b3a.\par
- Jeste\'9cmy na miejscu. Brama, kt\'f3r\'b9 w\'b3a\'9cnie min\'eali\'9cmy, stanowi wej\'9ccie\par
na teren posiad\'b3o\'9cci twojego ojca. Teren ma ponad sto akr\'f3w.\par
Gwa\'b3townie zaczerpn\'ea\'b3a tchu.\par
- Czy ucieszy\'b3 si\'ea s\'b3ysz\'b9c, \'bfe o\'bfeni\'b3e\'9c si\'ea ze mn\'b9?\par
- Tak - odpowiedzia\'b3 Harrison. - Ale by\'b3 jednocze\'9cnie rozczarowany, \'bfe\par
nie m\'f3g\'b3 uczestniczy\'e6 w ceremonii. Nalega, \'bfeby\'9cmy wzi\'eali jeszcze jeden \'9club.\par
Ze zdumienia szerzej otworzy\'b3a oczy.\par
- Nie wydaje mi si\'ea to konieczne.\par
- Powiedzia\'b3em ci jedynie, jakie jest jego zdanie w tej kwestii - u\'9cwiado-\par
mi\'b3 jej Harrison. - B\'eadziesz mog\'b3a podyskutowa\'e6 z nim na ten temat, kiedy\par
go ju\'bf poznasz. Kochanie, przesta\'f1 tak nerwowo splata\'e6 r\'eace. Wszystko b\'eadzie\par
dobrze. Oprzyj si\'ea o mnie, je\'9cli boisz si\'ea, \'bfe zemdlejesz ze strachu.\par
- Doskonale utrzymam si\'ea na w\'b3asnych nogach. Wcale nie boj\'ea si\'ea ojca.\par
By\'b3o to k\'b3amstwo, kt\'f3rym najwyra\'9fniej pr\'f3bowa\'b3a doda\'e6 sobie odwagi.\par
Harrison nie odezwa\'b3 si\'ea jednak na ten temat ani s\'b3owem. Skoro zale\'bfa\'b3o jej,\par
by my\'9cla\'b3, \'bfe si\'ea nie boi, uda\'b3, \'bfe jej wierzy.\par
- Czy b\'ead\'b9 tam r\'f3wnie\'bf inni moi krewni? O, Bo\'bfe, Harrisonie, ten dom\par
jest po prostu olbrzymi! Ile tu jest sypialni?\par
- Wydaje mi si\'ea, \'bfe dwana\'9ccie, ale nie jestem pewien. Krewni maj\'b9\par
przyjecha\'e6 p\'f3\'9fnym popo\'b3udniem.\par
- A kt\'f3ra jest teraz godzina?\par
- Dochodzi jedenasta - odpowiedzia\'b3, spojrzawszy na kieszonkowy zega-\par
rek.\par
Pow\'f3z zakr\'eaci\'b3 i zacz\'b9\'b3 wspina\'e6 si\'ea na stromy podjazd przed ogromnym\par
bia\'b3ym domem, kt\'f3ry zdaniem Mary Roses wygl\'b9da\'b3 jak pa\'b3ac. Dooko\'b3a\par
roztacza\'b3y si\'ea barwne klomby, starannie przystrzy\'bfone trawniki i krzewy\par
przyci\'eate tak, \'bfe tworzy\'b3y idealnie g\'b3adkie bry\'b3y geometryczne.\par
Po obu stronach schod\'f3w z czerwonej ceg\'b3y, prowadz\'b9cych do drzwi\par
wej\'9cciowych, znajdowa\'b3y si\'ea pot\'ea\'bfne kamienne lwy. Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe transport\par
tych wszystkich materia\'b3\'f3w budowlanych do Anglii musia\'b3 kosztowa\'e6 fortun\'ea,\par
lecz po chwili zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe najprawdopodobniej wszystko zosta\'b3o\par
wykonane gdzie\'9c niedaleko. To w Blue Belle wszystko trzeba by\'b3o sprowadza\'e6,\par
przewozi\'e6 kolej\'b9, a potem wozami, ale dom jej ojca znajdowa\'b3 si\'ea niedaleko\par
ogromnego miasta. Tutejsze \'bfycie na pewno bardzo si\'ea r\'f3\'bfni\'b3o od tego, kt\'f3re\par
zna\'b3a, i nale\'bfa\'b3o o tym pami\'eata\'e6.\par
Harrison pom\'f3g\'b3 jej wysi\'b9\'9c\'e6 z powozu. Weszli na schody. Drzwi wej\'9cciowe\par
by\'b3y pomalowane na czarno, po\'9crodku znajdowa\'b3a si\'ea pod\'b3u\'bfna z\'b3ota ko\'b3atka.\par
Po obu stronach drzwi sta\'b3y ogromne bia\'b3e donice, w kt\'f3rych ros\'b3y wiosenne\par
kwiaty we wszystkich kolorach t\'eaczy. Grube ga\'b3\'eazie bluszczu ciasno oplata\'b3y\par
brzegi donic.\par
Mary Roses stan\'ea\'b3a tu\'bf obok Hamsona, kt\'f3ry zako\'b3ata\'b3 do d\'bfwi. Otworzy\'b3y\par
si\'ea po up\'b3ywie nieca\'b3ych pi\'eaciu sekund i ukaza\'b3 si\'ea w nich barczysty m\'ea\'bfczy-\par
zna o imieniu Russell. Sk\'b3oniwszy si\'ea nisko, po\'9cpiesznie cofn\'b9\'b3 si\'ea o kilka\par
krok\'f3w, by mogli wej\'9c\'e6 do wn\'eatrza.\par
Jego reakcja na widok Mary Roses by\'b3a dok\'b3adnie taka sama, jak reak-\par
cja ochmistrza w domu Harrisona. Russell by\'b3 r\'f3wnie zaskoczony jak Ed-\par
ward.\par
- Tak, Russell, moja \'bfona rzeczywi\'9ccie jest bardzo podobna do lady Agathy\par
- powiedzia\'b3 Harrison, zanim s\'b3u\'bf\'b9cy zdo\'b3a\'b3 och\'b3on\'b9\'e6 i wykrztusi\'e6 z siebie\par
jakiekolwiek s\'b3owo.\par
Twarz starszego cz\'b3owieka rozja\'9cni\'b3a si\'ea w u\'9cmiechu.\par
- Oniemia\'b3em, kiedy j\'b9 zobaczy\'b3em, milordzie - wyzna\'b3 szeptem.\par
Mary Roses nie w pe\'b3ni zdawa\'b3a sobie spraw\'ea, o czym rozmawiali. Stoj\'b9c\par
po\'9crodku przestronnego westybulu, rozgl\'b9da\'b3a si\'ea dooko\'b3a z niedowierzaniem,\par
Wn\'eatrze tego domostwa robi\'b3o r\'f3wnie wielkie wra\'bfenie jak sam budynek.\par
Posadzk\'ea tworzy\'b3y kwadraty bia\'b3ego i czarnego marmuru, a sam westybul by\'b3\par
wi\'eakszy ni\'bf ca\'b3y jej dom w Ameryce. Przed sob\'b9 mia\'b3a ogromne rozga\'b3\'eaziaj\'b9ce\par
si\'ea schody, a z sufitu znajduj\'b9cego si\'ea na wysoko\'9cci minimum trzech pi\'eater\par
zwisa\'b3 wspania\'b3y kryszta\'b3owy \'bfyrandol. Znajdowa\'b3o si\'ea w nim ponad pi\'ea\'e6dzie-\par
si\'b9t \'9cwiec i Mary Roses zastanawia\'b3a si\'ea, jak komu\'9c uda\'b3o si\'ea wej\'9c\'e6 tak wysoko,\par
by je tam umie\'9cci\'e6.\par
- Gdzie jest lord Elliott? - zapyta\'b3 Harrison. - Czy zszed\'b3 ju\'bf dzisiaj na\par
d\'f3\'b3, czy te\'bf pracuje w bibliotece?\par
- Nie wiem, gdzie mo\'bfe znajdowa\'e6 si\'ea w tej chwili, milordzie. Spodziewa\'b3\par
si\'ea pa\'f1stwa dopiero p\'f3\'9fnym popo\'b3udniem. Proponuj\'ea, \'bfeby pa\'f1stwo udali si\'ea\par
do biblioteki, a ja tymczasem p\'f3jd\'ea go poszuka\'e6.\par
Harrison pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Jest zbyt pi\'eakny dzie\'f1, \'bfeby siedzie\'e6 w domu. Wyjdziemy tylnym\par
wyj\'9cciem i poczekamy w ogrodzie.\par
Poci\'b9gn\'b9\'b3 Mary Roses za sob\'b9. Przeszli przez kolejne gigantyczne pomie-\par
szczenie, najprawdopodobniej salon, pomy\'9cla\'b3a. Znajdowa\'b3o si\'ea tam kilka sof\par
ustawionych naprzeciwko siebie, ogromny kominek z marmurow\'b9 nadstaw\'b9,\par
kilka foteli i krzese\'b3 oraz ma\'b3e drewniane stoliki ze szklanymi blatami.\par
Meble obite by\'b3y brokatem w kolorze ko\'9cci s\'b3oniowej. Mary Roses a\'bf\par
przystan\'ea\'b3a, zachwycona tym, co ujrza\'b3a. Nigdy dot\'b9d nie widzia\'b3a wn\'eatrza\par
urz\'b9dzonego z takim przepychem.\par
Harrison obserwowa\'b3 j\'b9 uwa\'bfnie.\par
- O czym my\'9clisz? Sprawiasz wra\'bfenie zak\'b3opotanej.\par
- To jest strasznie niepraktyczne - powiedzia\'b3a szeptem, by nie us\'b3ysza\'b3\par
jej \'bfaden s\'b3u\'bf\'b9cy. - Przecie\'bf kurz wkr\'f3tce zniszczy te wspania\'b3e tkaniny. Kt\'f3\'bf\par
to obija meble bia\'b3ym materia\'b3em?\par
- A czy ci si\'ea to podoba?\par
- Tak, oczywi\'9ccie, ale nie \'9cmia\'b3abym usi\'b9\'9c\'e6 na tych wspania\'b3ych krzes\'b3ach.\par
Ba\'b3abym si\'ea, \'bfe je zabrudz\'ea.\par
Harrison zn\'f3w poczu\'b3 ogromn\'b9 ochot\'ea, by wzi\'b9\'e6 j\'b9 w ramiona i uca\'b3owa\'e6.\par
By\'b3a tak cudownie \'9cwie\'bfa, nie zepsuta.\par
- Wyjdziemy? - Ponownie wzi\'b9\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea i poprowadzi\'b3 ku ogromnym\par
przeszklonym drzwiom prowadz\'b9cym na rozleg\'b3y kamienny dziedziniec, oto-\par
czony ceglanym murem wznosz\'b9cym si\'ea na wysoko\'9c\'e6 trzech st\'f3p. Za dzie-\par
dzi\'f1cem rozci\'b9ga\'b3 si\'ea ogr\'f3d dor\'f3wnuj\'b9cy urod\'b9 ogrodom kr\'f3lewskim, kt\'f3re\par
widywa\'b3a na obrazkach.\par
Harrison otworzy\'b3 drzwi i wyszed\'b3 za ni\'b9 na dziedziniec.\par
- Tw\'f3j ojciec lubi kwiaty - rzek\'b3. - Powiedzia\'b3 mi, \'bfe kiedy ma jaki\'9c\par
problem do przemy\'9clenia, idzie do ogrodu i plewi chwasty. \'8cmia\'b3 si\'ea, \'bfe wiele\par
razy wymy\'9cli\'b3, jak wygra\'e6 dan\'b9 spraw\'ea, b\'ead\'b9c na kolanach. Tw\'f3j ojciec otacza\par
si\'ea bogactwami, lecz najbardziej ciesz\'b9 go rzeczy najprostsze.\par
Mary Roses kiwn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9, lecz nie odezwa\'b3a si\'ea. Harrison wskaza\'b3 jej kilka\par
krzese\'b3 obitych \'bf\'f3\'b3tym materia\'b3em, proponuj\'b9c, by usiad\'b3a i odpocz\'ea\'b3a, a on\par
tymczasem pomo\'bfe Russellowi znale\'9f\'e6 lorda Elliotta.\par
- Powinni\'9cmy zanie\'9c\'e6 baga\'bf na g\'f3r\'ea i rozpakowa\'e6 si\'ea. Je\'9cli nie powiesz\'ea\par
swoich sukien, b\'ead\'b9 pomi\'eate.\par
- Tym wszystkim zajmie si\'ea s\'b3u\'bfba.\par
Usiad\'b3a i z\'b3o\'bfy\'b3a d\'b3onie na kolanach.\par
- Racja - przyzna\'b3a.\par
Zapomnia\'b3a o tym, \'bfe lord Elliott zatrudnia ca\'b3\'b9 armi\'ea s\'b3u\'bf\'b9cych. Harrison\par
wymieni\'b3 kiedy\'9c co najmniej kilkana\'9ccie imion m\'ea\'bfczyzn i kobiet pracuj\'b9cych\par
dla jej ojca. Nie potrafi\'b3a sobie wyobrazi\'e6, jak to b\'eadzie, kiedy wszystkie te\par
osoby zechc\'b9 jej us\'b3ugiwa\'e6. By\'b3a przyzwyczajona do samodzieho\'9cci i mia\'b3a\par
wra\'bfenie, \'bfe nie\'b3atwo b\'eadzie si\'ea jej przyzwyczai\'e6 do zmian pod tym\par
wzgl\'eadem.\par
Harrison poca\'b3owa\'b3 j\'b9 w czo\'b3o i wszed\'b3 do wn\'eatrza domu. By\'b3a zbyt\par
zdenerwowana, by m\'f3c spokojnie siedzie\'e6. Nie mia\'b3a poj\'eacia, co powinna\par
powiedzie\'e6 ojcu, kiedy wreszcie go zobaczy, a znalezienie odpowiednich s\'b3\'f3w\par
wydawa\'b3o jej si\'ea niezmiernie istotne. Nie chcia\'b3a, by poczu\'b3 si\'ea rozczarowany.\par
Szuka\'b3 jej przecie\'bf przez ca\'b3e \'bfycie, i powiedzenie \f1\'84Ciesz\f0\'ea si\'ea, \'bfe mog\'ea ci\'ea\par
pozna\'e6" - wydawa\'b3o jej si\'ea wysoce niestosowne.\par
Postanowi\'b3a przej\'9c\'e6 kamienn\'b9 \'9ccie\'bfk\'b9, maj\'b9c nadziej\'ea, \'bfe ma\'b3y spacer\par
pozwoli jej zebra\'e6 my\'9cli i uspokoi szale\'f1czy rytm serca.\par
Ju\'bf za pierwszym zakr\'eatem owion\'b9\'b3 j\'b9 zapach lata. Otacza\'b3y j\'b9 kwiaty, ca\'b3e\par
mn\'f3stwo kwiat\'f3w. Mieszanka zapach\'f3w przypomnia\'b3a jej o ulubionej dolinie\par
w Montanie i chocia\'bf trudno by\'b3oby jej wskaza\'e6 pow\'f3d, poczu\'b3a, \'bfe towarzy-sz\'b9ce jej od d\'b3u\'bfszego czasu napi\'eacie zaczyna j\'b9 poma\'b3u opuszcza\'e6. G\'b3\'eaboko\par
zaczerpn\'ea\'b3a tchu, za\'b3o\'bfy\'b3a r\'eace za szyj\'ea i z zaciekawieniem zapu\'9cci\'b3a si\'ea\par
w g\'b3\'b9b ogrodu. Kilka razy przystawa\'b3a, pochylaj\'b9c si\'ea nad kwiatami, kt\'f3rych\par
nigdy dot\'b9d nie widzia\'b3a. Szczeg\'f3lnie zafascynowa\'b3 j\'b9 jeden z nich. Mia\'b3\par
czerwone i r\'f3\'bfowe p\'b3atki, a kszta\'b3tem przywodzi\'b3 na my\'9cl r\'f3\'bf\'ea, lecz kiedy\par
pochyli\'b3a si\'ea, by go pow\'b9cha\'e6, poczu\'b3a zapach bzu.\par
Samotna przechadzka po ogrodzie mia\'b3a na ni\'b9 koj\'b9cy wp\'b3yw. Cieszy\'b3o\par
j\'b9, \'bfe lord Elliott lubi przebywa\'e6 na \'9cwie\'bfym powietrzu i najwyra\'9fniej kocha\par
natur\'ea; pomy\'9cla\'b3a, \'bfe przynajmniej b\'ead\'b9 mieli jaki\'9c wsp\'f3lny temat do\par
rozmowy. B\'eadzie mog\'b3a opowiedzie\'e6 mu o swoim ogrodzie w Ameryce, a on\par
poda jej nazwy nie znanych kwiat\'f3w rosn\'b9cych w tym rajskim zak\'b9tku za\par
domem.\par
Wyprostowawszy si\'ea, ruszy\'b3a dalej \'9ccie\'bfk\'b9 i za kolejnym zakr\'eatem dostrzeg-\par
\'b3a starszego m\'ea\'bfczyzn\'ea, kt\'f3ry przykl\'eakn\'b9wszy na jedno kolano, bacznie przygl\'b9da\'b3 si\'ea jakiemu\'9c kwiatowi. Cz\'b3owiek ten nie mia\'b3 na sobie uniformu\par
ogrodnika; by\'b3 ubrany w ciemne spodnie i nieskazitelnie bia\'b3\'b9 koszul\'ea, kt\'f3rej\par
r\'eakawy podwin\'b9\'b3 a\'bf za \'b3okcie. Mary Roses nie widzia\'b3a jego twarzy, gdy\'bf\par
zas\'b3ania\'b3 j\'b9 s\'b3omkowy kapelusz z szerokim rondem, nasuni\'eaty g\'b3\'eaboko na czo\'b3o.\par
Przemkn\'ea\'b3o jej przez g\'b3ow\'ea, \'bfe by\'e6 mo\'bfe \'f3w m\'ea\'bfczyzna jest jej ojcem,\par
lecz oczywi\'9ccie nie by\'b3a tego pewna i nie wiedzia\'b3a, co pocz\'b9\'e6 w tej sytuacji.\par
Ju\'bf, ju\'bf odwraca\'b3a si\'ea, zamierzaj\'b9c po\'9cpiesznie si\'ea wycofa\'e6, lecz jakby\par
powodowana niewidzialn\'b9 si\'b3\'b9 skierowa\'b3a si\'ea w stron\'ea nieznajomego.\par
S\'b3ysz\'b9c szelest sukni, Elliott pomy\'9cla\'b3, \'bfe to kt\'f3ra\'9c ze s\'b3u\'bf\'b9cych przysz\'b3a\par
zapyta\'e6, czy nie mog\'b3aby w czym\'9c pom\'f3c. Podni\'f3s\'b3 wi\'eac wype\'b3niony ju\'bf\par
kwiatami kosz, zamierzaj\'b9c poda\'e6 go s\'b3u\'bf\'b9cej.\par
- Mo\'bfe moja c\'f3rka b\'eadzie chcia\'b3a mie\'e6 wi\'eacej kwiat\'f3w w swoim pokoju\par
- wyja\'9cni\'b3.\par
Wci\'b9\'bf nie podnosi\'b3 na ni\'b9 wzroku. Mary Roses si\'eagn\'ea\'b3a po kosz, powiesi\'b3a\par
go za r\'b9czk\'ea na ramieniu i nie ruszy\'b3a si\'ea z miejsca, niezdolna wypowiedzie\'e6\par
jakiegokolwiek s\'b3owa.\par
Elliott zdawa\'b3 si\'ea nie zauwa\'bfy\'e6, \'bfe kwiaty nie zosta\'b3y natychmiast odnie-\par
sione. Mary Roses cierpliwie czeka\'b3a, a\'bf na ni\'b9 spojrzy. Postanowi\'b3a, \'bfe\par
rozpocznie rozmow\'ea od przedstawienia si\'ea, i modli\'b3a si\'ea w duchu, by jej g\'b3os\par
nie zdradzi\'b3, jak bardzo jest zdenerwowana.\par
- Zastanawiam si\'ea, czy moja Victoria lubi kwiaty - odezwa\'b3 si\'ea.\par
G\'b3\'eaboko zaczerpn\'ea\'b3a tchu.\par
- Bardzo lubi\'ea kwiaty, ojcze.\par
Elliott znieruchomia\'b3 na chwil\'ea, kt\'f3ra wyda\'b3a jej si\'ea wieczno\'9cci\'b9, po czym\par
powoli uni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea.\par
G\'b3os uwi\'b9z\'b3 mu w krtani i mia\'b3 wra\'bfenie, \'bfe jego serce za chwil\'ea eksplo-\par
duje, rozrywaj\'b9c si\'ea na tysi\'b9ce kawa\'b3k\'f3w. Pierwsze spojrzenie naVi ctori\'ea\par
okaza\'b3o si\'ea dla\'f1 prze\'bfyciem o trudnej wr\'eacz do zniesienia intensywno\'9cci.\par
Promienie s\'b3o\'f1ca tworzy\'b3y \'9cwietlist\'b9 aureol\'ea wok\'f3\'b3 jej kszta\'b3tnej g\'b3owy i przez\par
chwil\'ea wydawa\'b3o mu si\'ea, \'bfe to ukochana Agatha przyby\'b3a z za\'9cwiat\'f3w, by\par
znowu mogli by\'e6 razem.\par
By\'b3a wykapan\'b9 matk\'b9. Victoria w ko\'f1cu wr\'f3ci\'b3a do domu. Elliott walczy\'b3\par
o z\'b3apanie tchu, nie potrafi\'b3 opanowa\'e6 ogromnego wzruszenia. Pr\'f3buj\'b9c wsta\'e6\par
zatoczy\'b3 si\'ea i gdyby nie pomocna d\'b3o\'f1 c\'f3rki, osun\'b9\'b3by si\'ea na ziemi\'ea.\par
Kurczowo trzymaj\'b9c si\'ea jej ramienia niczym liny ratunkowej, wpatrywa\'b3\par
si\'ea w ni\'b9 os\'b3upia\'b3ym wzrokiem.\par
Zauwa\'bfy\'b3, \'bfe obdarzy\'b3a go \'b3agodnym, koj\'b9cym u\'9cmiechem, kt\'f3ry tak\par
bardzo przypomina\'b3 u\'9cmiech jej matki, a zaraz potem jej twarz zacz\'ea\'b3a\par
zamazywa\'e6 mu si\'ea przed oczami i zda\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe patrzy na ni\'b9 przez\par
zas\'b3on\'ea \'b3ez.\par
Mary Roses pomog\'b3a mu wsta\'e6. Chcia\'b3a otoczy\'e6 go ramieniem w pasie, ale\par
zrezygnowa\'b3a z tego, widz\'b9c, \'bfe i tak jest skr\'eapowany, \'bfe musia\'b3 skorzysta\'e6\par
z jej pomocy.\par
S\'b3omkowy kapelusz spad\'b3 na ziemi\'ea. Spojrza\'b3a na ojca i pomy\'9cla\'b3a, \'bfe\par
mimo zaawansowanego wieku jest bardzo przystojnym m\'ea\'bfczyzn\'b9. W \'9cwietle\par
s\'b3o\'f1ca jego w\'b3osy mieni\'b3y si\'ea srebrzy\'9ccie. Mia\'b3 wystaj\'b9ce ko\'9cci policzkowe\par
i szlachetny, prosty nos. Gdy sta\'b3 tak przed ni\'b9, dumnie wyprostowany, niczym\par
m\'b9\'bf stanu czy orator, przypomina\'b3 jej Adama; pomy\'9cla\'b3a, \'bfe gdyby mieli\par
podobniejsz\'b9 karnacj\'ea, mogliby uchodzi\'e6 za krewnych. W \'bfy\'b3ach jej brata\par
p\'b3yn\'ea\'b3a krew wielkich wodz\'f3w, dlatego przybiera\'b3 tak\'b9 dumn\'b9 postaw\'ea. Czy\par
lord Elliott mia\'b3 r\'f3wnie znamienitych przodk\'f3w? B\'eadzie musia\'b3a go o to kiedy\'9c\par
zapyta\'e6. W tej chwili takie pytanie by\'b3oby jednak zdecydowanie niew\'b3a\'9cciwe.\par
Ojciec i c\'f3rka jeszcze d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea przypatrywali si\'ea sobie uwa\'bfnie.\par
Elliott pr\'f3bowa\'b3 si\'ea opanowa\'e6 z widocznym wysi\'b3kiem. Wyj\'b9\'b3 z kieszeni\par
chustk\'ea i starannie otar\'b3 ni\'b9 \'b3zy.\par
A potem szybko kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9, mocno u\'9ccisn\'b9\'b3 d\'b3o\'f1 c\'f3rki i ponownie\par
pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
Trzymaj\'b9c si\'ea za r\'eace, ruszyli w stron\'ea domu. Kiedy odezwa\'b3 si\'ea do niej,\par
w jego g\'b3osie wci\'b9\'bf pobrzmiewa\'b3o wzruszenie.\par
- Jestem bardzo szcz\'ea\'9cliwy, \'bfe wreszcie jeste\'9c ze mn\'b9 w domu.\par
Sk\'b3oni\'b3a g\'b3ow\'ea na znak, \'bfe wszystko rozumie, i zacz\'ea\'b3a gor\'b9czkowo\par
my\'9cle\'e6, co powinna teraz powiedzie\'e6.\par
Chcia\'b3a by\'e6 wobec niego zupe\'b3nie szczera, lecz zarazem uprzejma, wi\'eac\par
w ko\'f1cu postanowi\'b3a, \'bfe powie to, co dyktowa\'b3o jej serce.\par
- Ojcze...\par
- Jestem bardzo zadowolona, \'bfe mnie nie wyrzuci\'b3e\'9c.\par
Jako pierwsza na rodzinne spotkanie z lady Victori\'b9 przyby\'b3a m\'b3odsza\par
siostra lorda Elliotta, Lillian.\par
Spo\'9cr\'f3d wszystkich cz\'b3onk\'f3w rodziny w\'b3a\'9cnie Lillian najtrudniej by\'b3o\par
przekona\'e6, \'bfe naprawd\'ea znalaz\'b3a si\'ea zaginiona c\'f3rka brata. Przez wszystkie\par
lata Lillian dzieli\'b3a b\'f3l i cierpienia lorda Elliotta, widzia\'b3a, jak spotkania\par
z kolejnymi domniemanymi c\'f3rkami powoduj\'b9 coraz wi\'eaksze rozgoryczenie\par
i przyprawiaj\'b9 brata o coraz dotkliwsze udr\'eaki, i ogromnie obawia\'b3a si\'ea, \'bfe\par
i tym razem prze\'bfyje jeszcze jedno bolesne rozczarowanie.\par
Tym razem, co prawda, istnia\'b3y niezbite dowody, lecz mimo to Lillian\par
wstrzymywa\'b3a si\'ea z wydaniem jakiejkolwiek opinii. Postanowi\'b3a sama zadecy-\par
dowa\'e6, czy Mary Roses Claybome naprawd\'ea jest Victori\'b9, czy te\'bf jedynie\par
sprytn\'b9 oszustk\'b9, licz\'b9c\'b9 na szybkie wzbogacenie si\'ea.\par
- Williamie, dlaczego siedzisz na s\'b3o\'f1cu? - zapyta\'b3a, wpad\'b3szy jak burza\par
na dziedziniec. - Je\'9cli nie b\'eadziesz o siebie bardziej dba\'b3, czekaj\'b9 ci\'ea k\'b3opoty\par
ze zdrowiem.\par
Harrison, lord Elliott i Mary Roses wstali na widok zbli\'bfaj\'b9cej si\'ea do nich\par
Lillian. Ciotka od razu skierowa\'b3a wzrok na Mary Roses.\par
- Istotnie, jest bardzo podobna do Agathy - przyzna\'b3a. - Tak, tak,\par
zauwa\'bfam ca\'b3kiem spore podobie\'f1stwo.\par
Elliott oficjalnie przedstawi\'b3 c\'f3rk\'ea siostrze. Mary Roses u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.\par
Nie wiedzia\'b3a, czy powinna sk\'b3oni\'e6 g\'b3ow\'ea, dygn\'b9\'e6 czy mo\'bfe u\'9ccisn\'b9\'e6 d\'b3o\'f1\par
Lillian, i liczy\'b3a na to, \'bfe mo\'bfe z zachowania ciotki uda jej si\'ea wywnioskowa\'e6,\par
jaki gest powinna uczyni\'e6.\par
Lillian nie by\'b3a podobna do brata. Si\'eaga\'b3a mu zaledwie do ramienia. By\'b3a\par
chud\'b9 kobiet\'b9 o haczykowatym nosie i ciemnobr\'b9zowych w\'b3osach. Mia\'b3a\par
jednak tak samo wystaj\'b9ce ko\'9cci policzkowe. Bez w\'b9tpienia wygl\'b9da\'b3aby\par
znacznie atrakcyjniej, gdyby nosi\'b3a stroje w nieco \'bfywszych kolorach. Tym-\par
czasem mia\'b3a na sobie sukni\'ea w smutnym odcieniu szaro\'9cci, kt\'f3ra uwydatnia\'b3a\par
blado\'9c\'e6 jej twarzy. Wydawa\'b3o si\'ea, \'bfe musia\'b3aby z ca\'b3ej si\'b3y przyszczypywa\'e6\par
swe policzki, by zago\'9cci\'b3 na nich najl\'bfejszy cho\'e6by rumieniec.\par
Nie powinna te\'bf obnosi\'e6 si\'ea z wiecznie kwa\'9cn\'b9 min\'b9. W tej chwili\par
uporczywie wpatrywa\'b3a si\'ea w Mary Roses.\par
- Jak si\'ea nazywasz, moje dziecko? - zapyta\'b3a. Czekaj\'b9c na odpowied\'9f,\par
z\'b3o\'bfy\'b3a r\'eace jak do modlitwy.\par
- Nazywam si\'ea Mary Roses Claybome.\par
- Nie twierdzi, \'bfe nazywa si\'ea lady Victoria - rzuci\'b3a Lillian do brata. -\par
Zastanawiam si\'ea dlaczego.\par
Mary Roses natychmiast po\'9cpieszy\'b3a z wyja\'9cnieniem.\par
- Odk\'b9d pami\'eatam, zawsze m\'f3wiono na mnie Mary Roses, prosz\'ea pani.\par
Imi\'ea Victoria nic dla mnie nie znaczy.\par
Bezpo\'9crednio\'9c\'e6 i szczero\'9c\'e6 m\'b3odej kobiety ogromnie zaskoczy\'b3a Lillian.\par
Gniewne zmarszczki na jej twarzy pog\'b3\'eabi\'b3y si\'ea.\par
- Jeste\'9c bardzo podobna do zmar\'b3ej \'bfony mojego brata, ale wcale nie jestem\par
w pe\'b3ni przekonana, czy naprawd\'ea jeste\'9c jego c\'f3rk\'b9. Jak chcesz mnie o tym\par
przekona\'e6, moje dziecko?\par
Mary Roses postanowi\'b3a pozwoli\'e6 sobie na ca\'b3kowit\'b9 szczero\'9c\'e6, nawet\par
kosztem uprzejmo\'9cci.\par
- Wcale nie chc\'ea pani o tym przekonywa\'e6. Chcia\'b3abym natomiast, \'bfeby\par
przesta\'b3a mnie pani nazywa\'e6 dzieckiem, bo przecie\'bf nim ju\'bf nie jestem.\par
- O, Bo\'bfe, Williamie, ona jest bezczelna.\par
Mary Roses nie wiedzia\'b3a, co pocz\'b9\'e6 w tej sytuacji. Z pomoc\'b9 przyszed\'b3 jej\par
ojciec.\par
- To nie bezczelno\'9c\'e6, ale szczero\'9c\'e6.\par
Lillian pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Jakie s\'b9 twoje plany? - zapyta\'b3a.\par
- Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, Lillian! Moja c\'f3rka dopiero co tu przyjecha\'b3a. Nie czas\par
jeszcze rozmawia\'e6 o planach. Prosz\'ea, usi\'b9d\'9f i przesta\'f1 zadr\'eacza\'e6 j\'b9 pytaniami.\par
- Chc\'ea tylko jak najszybciej dotrze\'e6 do korzeni tego wszystkiego.\par
- Korzeni... czego, prosz\'ea pani? - zapyta\'b3a Mary Roses.\par
Lillian post\'b9pi\'b3a krok w jej stron\'ea.\par
- Pragn\'ea jak najszybciej si\'ea dowiedzie\'e6, czy naprawd\'ea jeste\'9c lady Victoria.\par
Pozw\'f3l mi zada\'e6 jej par\'ea pyta\'f1, Williamie, a obiecuj\'ea ci, \'bfe potem b\'ead\'ea\par
siedzia\'b3a cicho, niezale\'bfnie od tego, co zrobisz. Czy jeste\'9c lady Victoria? -\par
zagrzmia\'b3a.\par
- Tak mi wszyscy m\'f3wi\'b9 - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - ze wzgl\'eadu na\par
mojego ojca bardzo chcia\'b3abym, \'bfeby to by\'b3o prawda. Chcia\'b3abym, \'bfeby\par
wreszcie znalaz\'b3 spok\'f3j; wiem, \'bfe szuka\'b3 mnie bardzo, bardzo d\'b3ugo.\par
- A ze wzgl\'eadu na siebie?\par
Mary Roses nie od razu zrozumia\'b3a pytanie ciotki. Spojrza\'b3a na Hamsona,\par
po czym przenios\'b3a wzrok na Lillian.\par
- Chcia\'b3abym sp\'eadzi\'e6 kilka tygodni razem z moim ojcem, a potem wr\'f3ci\'e6\par
do domu.\par
- Jeszcze za wcze\'9cnie na robienie plan\'f3w - przerwa\'b3 jej ojciec, \'b3agodnym\par
gestem poklepuj\'b9c jej d\'b3o\'f1. - Mo\'bfe si\'ea okaza\'e6, \'bfe b\'eadziesz chcia\'b3a zosta\'e6 tu\par
ze mn\'b9.\par
Nie chcia\'b3a, by \'bfywi\'b3 p\'b3onne nadzieje.\par
- Mam czterech braci. Musz\'ea do nich wr\'f3ci\'e6, ojcze.\par
- Porozmawiamy o tym p\'f3\'9fniej - zadecydowa\'b3. - Najpierw musisz nas\par
wszystkich pozna\'e6. Lillian jest najtrudniejszym cz\'b3onkiem naszej rodziny. Ale,\par
jak widzisz, zamilk\'b3a. Musz\'ea przyzna\'e6, \'bfe dot\'b9d wydawa\'b3o mi si\'ea niemo\'bfliwe,\par
by komu\'9c uda\'b3o si\'ea wywrze\'e6 na mojej siostrze tak wielkie wra\'bfenie, by a\'bf\par
zaniem\'f3wi\'b3a, ale najwyra\'9fniej ci si\'ea to uda\'b3o.\par
Jego s\'b3owa wprawi\'b3y Mary Roses w wielkie zak\'b3opotanie.\par
- Nie by\'b3o to moim zamiarem, prosz\'ea pani.\par
- Harrisonie, czy ona zupe\'b3nie nie zdaje sobie sprawy z pozycji swojego\par
ojca? - zapyta\'b3a Lillian.\par
- Rzeczywi\'9ccie, nie zdaje sobie sprawy - odpowiedzia\'b3. - Ona ma inne\par
kryteria warto\'9cci ni\'bf m\'b3ode kobiety w Anglii.\par
- Proponuj\'ea, \'bfeby\'9cmy przeszli do salonu - odezwa\'b3 si\'ea lord Elliott. - Moja\par
siostra musi troch\'ea och\'b3on\'b9\'e6.\par
- Id\'9f do salonu z Harrisonem. Ja chcia\'b3abym jeszcze porozmawia\'e6 na\par
osobno\'9cci z moj\'b9 bratanic\'b9.\par
- Nie pozwol\'ea, by\'9c zadr\'eaczy\'b3a moj\'b9 c\'f3rk\'ea, Lillian.\par
- Ciocia wcale mnie nie zadr\'eacza, ojcze.\par
Harrison r\'f3wnie\'bf wola\'b3by nie zostawia\'e6 \'bfony sam na sam z Lillian. Dobrze\par
wiedzia\'b3, jak przykra potrafi by\'e6 siostra Elliotta. Nie chcia\'b3, by Mary Roses\par
zosta\'b3a zraniona, i gdyby tylko mia\'b3 na to czas, wzi\'b9\'b3by j\'b9 na stron\'ea i wyja\'9cni\'b3,\par
\'bfe nie taki diabe\'b3 straszny, jak go maluj\'b9, \'bfe Lillian ma dobre serce, tylko\par
bardzo si\'ea stara, by przypadkiem nikt tego nie zauwa\'bfy\'b3.\par
- Moja c\'f3rka i ja nie widzieli\'9cmy si\'ea a\'bf nazbyt d\'b3ugo. Wybacz, Lillian,\par
ale nalegam, \'bfeby\'9cmy wszyscy razem udali si\'ea do salonu.\par
- Zaraz tam przyjdziemy, ojcze - powiedzia\'b3a Mary Roses. - Ja te\'bf\par
chcia\'b3abym zamieni\'e6 na osobno\'9cci s\'b3\'f3wko z moj\'b9 cioci\'b9.\par
Nie czekaj\'b9c, a\'bf m\'ea\'bfczy\'9fni wyra\'bf\'b9 na to zgod\'ea, usiad\'b3a i zaproponowa\'b3a,\par
\'bfeby Lillian zrobi\'b3a to samo.\par
Nie odezwa\'b3y si\'ea do siebie ani s\'b3owem, dop\'f3ki nie zosta\'b3y same.\par
- Czy mam zacz\'b9\'e6, czy ciocia woli to zrobi\'e6?\par
- Ja zaczn\'ea - powiedzia\'b3a gderliwym tonem ciotka. - Istniej\'b9 pewne\par
przywileje wynikaj\'b9ce z wieku - doda\'b3a z pob\'b3a\'bfliwym u\'9cmiechem. - Chcia-\par
\'b3abym wierzy\'e6, \'bfe masz jak najlepsze intencje, moja droga, ale nie bardzo\par
mog\'ea. Co prawda s\'b3ysza\'b3am, \'bfe tw\'f3j m\'b9\'bf przedstawi\'b3 rozmaite dowody na to,\par
\'bfe w istocie jeste\'9c nasz\'b9 Victori\'b9, niemniej wci\'b9\'bf mam na ten temat wiele\par
w\'b9tpliwo\'9cci. Natomiast absolutnie nie mam w\'b9tpliwo\'9cci, \'bfe mog\'b3aby\'9c \'bfyczy\'e6\par
sobie zosta\'e6 spadkobierczyni\'b9 mojego brata.\par
- Czy w takim razie mo\'bfe mi ciocia powiedzie\'e6, dlaczego mia\'b3abym chcie\'e6\par
by\'e6 Victori\'b9?\par
- No c\'f3\'bf... \'b3\'b9cz\'b9 si\'ea z tym pozycja, maj\'b9tek...\par
By\'b3a wci\'b9\'bf tak zaskoczona pytaniem, \'bfe formu\'b3owanie my\'9cli przychodzi\'b3o\par
jej z niema\'b3ym trudem.\par
- Mog\'ea r\'f3wnie dobrze wymieni\'e6 wiele powod\'f3w, dla kt\'f3rych wcale nie\par
chcia\'b3abym by\'e6 cioci bratanic\'b9. Bycie kim\'9c innym ni\'bf dot\'b9d ogromnie kom-\par
plikuje moje \'bfycie. Mam rodzin\'ea w Montanie. Czy to naprawd\'ea takie egoisty-\par
czne z mojej strony, \'bfe bardzo t\'easkni\'ea za domem?\par
- Czy wychowa\'b3a\'9c si\'ea w bogatej rodzinie?\par
- Tak, a przynajmniej tak uwa\'bfam. Mam wszystko, co mi potrzebne do\par
szcz\'ea\'9ccia.\par
- Czy cz\'b3onkowie twojej rodziny s\'b9 r\'f3wnie bogaci, jak tw\'f3j ojciec?\par
- Nie jestem tego pewna - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - M\'f3wimy o innym\par
\'bfyciu i o innych bogactwach - pr\'f3bowa\'b3a wyja\'9cni\'e6. - Dlaczego nie chce ciocia,\par
\'bfebym by\'b3a Victori\'b9?\par
Lillian dobr\'b9 chwil\'ea wpatrywa\'b3a si\'ea w Mary Roses, po czym wyszepta\'b3a:\par
- Masz oczy babki.\par
- Babki?\par
Lillian skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9, i nieoczekiwanie ciep\'b3y u\'9cmiech rozja\'9cni\'b3 jej twarz.\par
- Nigdy nie s\'b3ysza\'b3am, \'bfeby Agatha wyrazi\'b3a si\'ea o kim\'9c nieuprzejmie, a ju\'bf\par
na pewno nie zdarzy\'b3o si\'ea jej powiedzie\'e6 z\'b3ego s\'b3\'f3wka na swoj\'b9 w\'b3asn\'b9 matk\'ea.\par
Twoja babka by\'b3a okropnym starym nietoperzem, ale mia\'b3a pi\'eakne niebieskie\par
oczy. Agatha prawdopodobnie przewraca si\'ea w grobie, s\'b3ysz\'b9c, \'bfe \'9fle m\'f3wi\'ea\par
o jej matce, ale nie powiedzia\'b3am ani s\'b3owa nieprawdy. Naprawd\'ea by\'b3o trudno\par
z ni\'b9 wytrzyma\'e6.\par
Mary Roses wybuchn\'ea\'b3a \'9cmiechem. Lillian wydawa\'b3a si\'ea ogromnie zasad-\par
nicza, lecz niekt\'f3re jej wypowiedzi dalekie by\'b3y od nienaganno\'9cci.\par
- Nie chc\'ea kolejny raz prze\'bfywa\'e6 rozczarowania razem z moim bratem,\par
nie chc\'ea, by zn\'f3w cierpia\'b3.\par
- Postaram si\'ea niczym go nie zrani\'e6 - obieca\'b3a Mary Roses. - Chcia\'b3am\par
jedynie go pozna\'e6, a potem wr\'f3ci\'e6 do domu. Oczywi\'9ccie, b\'ead\'ea do niego pisa\'e6\par
listy i mam nadziej\'ea, \'bfe pewnego dnia przyjedzie mnie odwiedzi\'e6. Chcia\'b3abym,\par
\'bfeby pozna\'b3 moich braci.\par
Lillian nie wiedzia\'b3a, jak sobie to wszystko t\'b3umaczy\'e6.\par
- Czy nie zdajesz sobie sprawy, co tw\'f3j ojciec mo\'bfe ci ofiarowa\'e6?\par
- Ale\'bf wiem doskonale. Mo\'bfe mnie obdarzy\'e6 ojcowsk\'b9 mi\'b3o\'9cci\'b9. B\'ead\'ea\par
dba\'e6 o jego uczucia. I postaram si\'ea kocha\'e6 go tak, jak c\'f3rka powinna kocha\'e6\par
ojca. Nie mam \'bfadnych do\'9cwiadcze\'f1 w tym wzgl\'eadzie, ale b\'ead\'ea si\'ea bardzo\par
stara\'e6.\par
- Moja droga, jeste\'9c kobiet\'b9 zam\'ea\'bfn\'b9, a w zwi\'b9zku z tym pozostajesz pod\par
opiek\'b9 m\'ea\'bfa i przy nim jest twoje miejsce. Harrison mieszka w Anglii. Chyba\par
zdajesz sobie spraw\'ea, \'bfe powinna\'9c z nim tu zosta\'e6.\par
Zupe\'b3nie nie zdawa\'b3a sobie z tego sprawy. Nie mia\'b3a jednak zamiaru dzieli\'e6\par
si\'ea swoimi pogl\'b9dami z Lillian.\par
- Czy ciocia jest zam\'ea\'bfna?\par
- By\'b3am. Nieod\'bfa\'b3owany Kenneth zmar\'b3 przed pi\'eacioma laty. B\'f3g nie\par
obdarzy\'b3 nas potomstwem.\par
- Serdecznie cioci wsp\'f3\'b3czuj\'ea - powiedzia\'b3a Mary Roses.\par
- Staram si\'ea by\'e6 ca\'b3y czas zaj\'eata. Organizuj\'ea akcje dobroczynne, no\par
i oczywi\'9ccie po\'9cwi\'eacam wiele czasu i troski rodzinie. Robert ma siedmioro\par
dzieci, kt\'f3re nieustannie popadaj\'b9 w jakie\'9c tarapaty. Barbara jest przemi\'b3\'b9\par
kobiet\'b9, ale zupe\'b3nie nie daje sobie rady ze swoj\'b9 czeredk\'b9. Maj\'b9 sze\'9c\'e6 c\'f3rek\par
i jednego syna - doda\'b3a. - Najdalej za dwie godziny b\'eadziesz mia\'b3a okazj\'ea\par
ich pozna\'e6.\par
- Kim s\'b9 Robert i Barbara?\par
- To tw\'f3j stryj i stryjenka. William, tw\'f3j ojciec, jest najstarszy z rodze\'f1-\par
stwa, potem ja, nast\'eapnie Daniel, a najm\'b3odszy jest Robert. Barbara to jego\par
\'bfona. Czy masz jak\'b9\'9c przyzwoit\'b9 sukni\'ea, moja droga?\par
Mary Roses popatrzy\'b3a na swoje ubranie. Nie zauwa\'bfy\'b3a na nim \'bfadnych\par
plam ani zagniece\'f1.\par
- Czy co\'9c jest nie w porz\'b9dku z moj\'b9 sukni\'b9?\par
- Jest okropnie niemodna.\par
- Wyda\'b3am kup\'ea pieni\'eadzy na ten materia\'b3 - zaprotestowa\'b3a nie\'9cmia\'b3o.\par
Lillian westchn\'ea\'b3a g\'b3o\'9cno i przy\'b3o\'bfy\'b3a d\'b3o\'f1 do szyi.\par
- Nie wolno ci tak m\'f3wi\'e6, Victorio. Tylko prostacy m\'f3wi\'b9 tak, jak ty si\'ea\par
przed chwil\'b9 wyrazi\'b3a\'9c. Musimy bezzw\'b3ocznie przyst\'b9pi\'e6 do pracy nad popra-\par
w\'b9 twoich manier. Mamy wiele do zrobienia, zanim zostaniesz przedstawiona\par
w towarzystwie. Nie mo\'bfesz zapomina\'e6, kim jest tw\'f3j ojciec.\par
Nie w pe\'b3ni zdawa\'b3a sobie spraw\'ea, o czym m\'f3wi ciotka, lecz z zatroska-\par
nego wyrazu jej twarzy wywnioskowa\'b3a, \'bfe musi to by\'e6 co\'9c wa\'bfnego.\par
- Nie zapominam, kim jest m\'f3j ojciec - odpowiedzia\'b3a. - Dlaczego ciocia\par
ponownie nie wysz\'b3a za m\'b9\'bf? Przecie\'bf jest ciocia bardzo pi\'eakn\'b9 kobiet\'b9. Gdyby\par
ciocia mieszka\'b3a w Montanie, co najmniej dziesi\'eaciu m\'ea\'bfczyzn stara\'b3oby si\'ea\par
o cioci r\'eak\'ea, jeszcze zanim drogi zmar\'b3y spocz\'b9\'b3by w ziemi.\par
- Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, moje dziecko, zachowujesz si\'ea impertynencko.\par
- Nie jestem impertynencka - odpar\'b3a atak Mary Roses. - Po prostu jestem\par
szczera.\par
Lillian dotkni\'eaciem r\'eaki upewni\'b3a si\'ea, \'bfe z jej nienagannie upi\'eatego koka\par
nie wystaje ani jedno pasemko w\'b3os\'f3w, po czym wsta\'b3a.\par
- Musisz nauczy\'e6 si\'ea zachowywa\'e6 swoje opinie dla siebie, Victorio, inaczej\par
ludzie b\'ead\'b9 zaszokowani twoimi wypowiedziami.\par
Mary Roses nagle zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe Lillian zaakceptowa\'b3a j\'b9 jako c\'f3lk\'ea\par
brata.\par
- Ciocia nie mo\'bfe tak szybko zmienia\'e6 swoich opinii - zauwa\'bfy\'b3a.\par
- Trudno negowa\'e6 fakty, niemniej jednak wci\'b9\'bf zamierzam polega\'e6 wy\'b3\'b9-\par
cznie na swoim w\'b3asnym os\'b9dzie. Staram si\'ea jednak wyja\'9cnia\'e6 w\'b9tpliwo\'9cci na\par
twoj\'b9 korzy\'9c\'e6, moja droga.\par
- Dlaczego?\par
- Nieuprzejmie jest zadawa\'e6 tyle pyta\'f1, Victorio. Prosz\'ea, chod\'9fmy ju\'bf.\par
Tw\'f3j ojciec i tw\'f3j m\'b9\'bf ju\'bf wystarczaj\'b9co d\'b3ugo na ciebie czekaj\'b9.\par
- Chcia\'b3abym najpierw prosi\'e6 cioci\'ea o wy\'9cwiadczenie mi pewnej grzeczno\'9cci.\par
Lillian spojrza\'b3a na bratanic\'ea.\par
- Mianowicie?\par
- Prosz\'ea, \'bfeby ciocia nazywa\'b3a mnie Mary Roses.\par
- Ale przecie\'bf nie jeste\'9c ju\'bf Mary Roses. Jeste\'9c Victori\'b9. Musisz przyzwy-\par
czai\'e6 si\'ea do tego imienia.\par
Chwyciwszy rami\'ea Mary Roses, poci\'b9gn\'ea\'b3a j\'b9 w stron\'ea domu.\par
- S\'b3ysza\'b3am, \'bfe jutro ma tu przyjecha\'e6 twoja przyjaci\'f3\'b3ka. Jak ma na imi\'ea?\par
- Eleanor - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - My\'9cl\'ea, \'bfe ona spodoba si\'ea cioci.\par
Ma du\'bfo lepsze maniery ni\'bf ja.\par
- Zobaczymy - uci\'ea\'b3a Lillian.\par
Mary Roses wesz\'b3a za ciotk\'b9 do salonu. Ani Harrison, ani jej ojciec tego\par
nie zauwa\'bfyli, zawzi\'eacie nad czym\'9c dyskutuj\'b9c.\par
- Ale\'bf oni chc\'b9, \'bfeby zatrzyma\'b3 pan te pieni\'b9dze, a ja s\'b9dz\'ea, \'bfe powinien\par
pan je przyj\'b9\'e6 - m\'f3wi\'b3 Harrison.\par
Sta\'b3 przy kominku, odwr\'f3cony ty\'b3em do \'bfony. Mary Roses podesz\'b3a do\par
m\'ea\'bfa i stan\'ea\'b3a u jego boku.\par
- Absolutnie ich nie przyjm\'ea - powt\'f3rzy\'b3 ju\'bf po raz trzeci lord Elliott. -\par
Prosz\'ea, ode\'9clij je, Hamsonie.\par
Harrison potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Mary Roses otar\'b3a si\'ea o niego ramieniem;\par
natychmiast chwyci\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea.\par
- Czy m\'f3wisz o tych pieni\'b9dzach, kt\'f3re przekazali moi bracia? - zapyta\'b3a.\par
- Tak - odpowiedzia\'b3 Harrison. - Tw\'f3j ojciec nie chce ich przyj\'b9\'e6.\par
Lord Elliott siedzia\'b3 w fotelu obok kominka. Mary Roses zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do\par
ojca.\par
- Przyjmuj\'b9c te pieni\'b9dze sprawisz przyjemno\'9c\'e6 moim braciom, tato.\par
Wyraz twarzy Elliotta zdradza\'b3, \'bfe nie zamierza ust\'eapowa\'e6 w tej sprawie.\par
Zacz\'b9\'b3 co\'9c wyja\'9cnia\'e6 Mary Roses, po czym zmieni\'b3 zdanie i zwr\'f3ci\'b3 si\'ea\par
o pomoc do siostry.\par
Lillian natychmiast post\'b9pi\'b3a kilka krok\'f3w w jego stron\'ea.\par
- Nie powinna\'9c bra\'e6 udzia\'b3u w tej rozmowie, Victorio. Niech m\'ea\'bfczy\'9fni\par
rozstrzygn\'b9 ten problem mi\'eadzy sob\'b9. Chod\'9fmy na g\'f3r\'ea i przejrzyjmy twoj\'b9\par
garderob\'ea. Mo\'bfe uda si\'ea znale\'9f\'e6 co\'9c odpowiedniejszego na dzisiejszy wiecz\'f3r.\par
Mary Roses us\'b3ysza\'b3a g\'b3\'eabokie westchnienie Harrisona i poczu\'b3a mocniejszy\par
u\'9ccisk jego d\'b3oni.\par
- Id\'9f, kochanie. P\'f3\'9fniej wr\'f3cimy jeszcze do tej rozmowy.\par
Zosta\'b3a elegancko odprawiona. B\'ead\'b9c u siebie w domu, z pewno\'9cci\'b9 po-\par
wiedzia\'b3aby wiele gorzkich s\'b3\'f3w na temat \f1\'84m\f0\'easkich rozm\'f3w", lecz teraz\par
znajdowa\'b3a si\'ea w zupe\'b3nie innej sytuacji. By\'b3a w Anglii, gdzie panowa\'b3y nieco\par
inne zwyczaje i obowi\'b9zywa\'b3y inne regu\'b3y zachowa\'f1. Nagle poczu\'b3a si\'ea bardzo\par
niepewnie. Obieca\'b3a jednak braciom, \'bfe b\'eadzie pr\'f3bowa\'b3a nawi\'b9za\'e6 jak\par
najlepsze stosunki z cz\'b3onkami swojej angielskiej rodziny, wi\'eac pos\'b3usznie\par
powlok\'b3a si\'ea za ciotk\'b9. W drzwiach zatrzyma\'b3a si\'ea na chwil\'ea, by spojrze\'e6 na\par
Harrisona z gniewnym grymasem na twarzy, daj\'b9c mu tym samym do zrozu-\par
mienia, co s\'b9dzi o takim wy\'b3\'b9czaniu jej z towarzystwa, lecz nie okaza\'b3 ani\par
odrobiny wsp\'f3\'b3czucia. Szelmowsko zmru\'bfy\'b3 oko, co tym bardziej j\'b9 rozdra\'bf-\par
ni\'b3o, wyda\'b3a wi\'eac pe\'b3ne rezygnacji westchnienie i zacz\'ea\'b3a wst\'eapowa\'e6 na\par
schody. P\'f3\'9fniej b\'eadzie mia\'b3a czas, by powiedzie\'e6 Hamsonowi, jak si\'ea czu\'b3a\par
w tej sytuacji.\par
Nast\'eapn\'b9 godzin\'ea sp\'eadzi\'b3a spieraj\'b9c si\'ea z Lillian na temat garderoby. Starsza\par
dama najwyra\'9fniej by\'b3a ow\'b3adni\'eata obsesj\'b9 na temat ubra\'f1. Jej zachowanie\par
ogromnie dziwi\'b3o Mary Roses. Nie mog\'b3a zrozumie\'e6, dlaczego Lillian nie\par
znajdowa\'b3a nic godnego uwagi, skoro pokaza\'b3a jej osiem swoich najlepszych\par
kreacji. Lillian przyjrza\'b3a im si\'ea uwa\'bfnie, po czym zdecydowanie potrz\'b9sn\'ea\'b3a\par
g\'b3ow\'b9 i wynios\'b3ym tonem poinformowa\'b3a Mary Roses, \'bfe s\'b9 absolutnie nieod-\par
powiednie.\par
Mary Roses stara\'b3a si\'ea nie bra\'e6 tego wszystkiego zbyt mocno do serca.\par
Powtarza\'b3a sobie w my\'9clach, \'bfe tutaj wszystko jest inaczej. A jednak by\'b3o jej\par
przykro, \'bfe za szczeg\'f3lnie niegustowne uznane zosta\'b3y dwie suknie, kt\'f3rych\par
materia\'b3 i kr\'f3j w\'b3asnor\'eacznie wybiera\'b3a, jak jej si\'ea wydawa\'b3o, ze szczeg\'f3ln\'b9\par
staranno\'9cci\'b9.\par
Sko\'f1czy\'b3o si\'ea tym, \'bfe zosta\'b3a w niebieskiej sukni, kt\'f3r\'b9 mia\'b3a na sobie.\par
Lillian zesz\'b3a na d\'f3\'b3, by wys\'b3a\'e6 pos\'b3a\'f1ca do krawca.\par
Przed wyj\'9cciem z pokoju przystan\'ea\'b3a w drzwiach.\par
- Jutro czekaj\'b9 ci\'ea badania lekarskie, kt\'f3re zaplanowa\'b3 m\'f3j brat, a p\'f3\'9fniej\par
p\'f3jdziemy wybra\'e6 odpowiedni materia\'b3 i zaczniemy kompletowa\'e6 twoj\'b9 gar-\par
derob\'ea.\par
- Nie potrzebuj\'ea \'bfadnego lekarza - zaprotestowa\'b3a Mary Roses. - Prosz\'ea\par
mi wierzy\'e6, czuj\'ea si\'ea doskonale.\par
- Prosz\'ea ci\'ea, Victorio, nie r\'f3b k\'b3opot\'f3w swoim zachowaniem. To wszystko\par
dla twojego dobra. Zadbam o to, by wyznaczono nam przy stole miejsca obok\par
siebie, tak \'bfebym mog\'b3a udzieli\'e6 ci paru wskaz\'f3wek na temat zachowania przy\par
stole. Teraz masz godzink\'ea na odpoczynek, a potem zejd\'9f na d\'f3\'b3. Do tego\par
czasu powinien ju\'bf tu przyby\'e6 Robert z rodzin\'b9.\par
- Ciociu Lillian, m\'f3wi\'b3a\'9c, \'bfe jest jeszcze jeden brat, Daniel. Czy on te\'bf\par
przyjedzie?\par
- Daniel i jego \'bfona bawi\'b9 na po\'b3udniu Francji i wr\'f3c\'b9 nie wcze\'9cniej ni\'bf\par
za tydzie\'f1 lub dwa. Dopiero wtedy b\'eadziesz mog\'b3a ich pozna\'e6. Jego \'bfona ma\par
na imi\'ea Johanna. Maj\'b9 troje dzieci, trzech syn\'f3w. A teraz zdrzemnij si\'ea troch\'ea,\par
Victorio. Przy\'9cl\'ea ci do pomocy Anne-Marie.\par
Mary Roses nie zapyta\'b3a, dlaczego s\'b3u\'bf\'b9ca ma pomaga\'e6 jej odpoczywa\'e6.\par
Zapewne Lillian kolejny raz powiedzia\'b3aby jej, \'bfe jest impertynencka. Nie\par
pyta\'b3a r\'f3wnie\'bf, dlaczego powinna si\'ea zdrzemn\'b9\'e6, chocia\'bf nie mia\'b3a poj\'eacia,\par
po co mia\'b3aby spa\'e6 w ci\'b9gu dnia. Wcale nie odczuwa\'b3a zm\'eaczenia, chocia\'bf\par
kr\'eaci\'b3o jej si\'ea w g\'b3owie od nadmiaru wra\'bfe\'f1. By\'b3o tyle imion do zapami\'eatania\par
i tyle regu\'b3, kt\'f3rych musia\'b3a przestrzega\'e6.\par
Jak te\'bf uda jej si\'ea spe\'b3ni\'e6 oczekiwania wszystkich cz\'b3onk\'f3w tutejszej\par
rodziny? Mary Roses nigdy nie uchyla\'b3a si\'ea od podj\'eacia wyzwania i absolutnie\par
nie zamierza\'b3a czyni\'e6 tego teraz. Postanowi\'b3a, \'bfe uczyni wszystko, co tylko\par
w jej mocy, by zadowoli\'e6 krewnych.\par
Anne-Marie przysz\'b3a pom\'f3c jej zdj\'b9\'e6 sukni\'ea i odchyli\'b3a po\'9cciel na \'b3\'f3\'bfku.\par
Mary Roses zrozumia\'b3a, \'bfe zdaniem rodziny rzeczywi\'9ccie powinna wypocz\'b9\'e6,\par
kiedy m\'b3oda s\'b3u\'bf\'b9ca zaci\'b9gn\'ea\'b3a zas\'b3ony na oknach.\par
W przestronnym pokoju dominowa\'b3y odcienie starego z\'b3ota, kt\'f3re wyda\'b3y\par
jej si\'ea koj\'b9ce. Po\'b3o\'bfy\'b3a si\'ea na \'b3\'f3\'bfku, maj\'b9c na sobie jedynie koszul\'ea nocn\'b9,\par
i pod\'b3o\'bfy\'b3a r\'eace pod g\'b3ow\'ea. Wpatruj\'b9c si\'ea w sufit, stara\'b3a si\'ea uporz\'b9dkowa\'e6\par
my\'9cli.\par
Pomy\'9cla\'b3a o ojcu i o tym, jakim by\'b3 cz\'b3owiekiem. Podoba\'b3 jej si\'ea jego\par
u\'9cmiech. Lubi\'b3a te\'bf ton jego g\'b3osu. By\'b3 \'b3agodny, mi\'eakki, a jednak kry\'b3a si\'ea\par
w nim stanowczo\'9c\'e6. W li\'9ccie do braci napisze, \'bfe lord Elliott to bardzo\par
sympatyczny cz\'b3owiek.\par
Kilka minut p\'f3\'9fniej nadszed\'b3 Harrison.\par
- Tw\'f3j ojciec jest okropnie uparty - powiedzia\'b3. - Uwa\'bfa, \'bfe pieni\'b9dze,\par
kt\'f3re przys\'b3ali twoi bracia, powinny do nich wr\'f3ci\'e6. Uzna\'b3, \'bfe to ma by\'e6\par
zap\'b3ata za jego zgod\'ea na to, \'bfeby\'9c dalej z nimi mieszka\'b3a. Oczywi\'9ccie on tego\par
wszystkiego nie rozumie.\par
Mary Roses przewr\'f3ci\'b3a si\'ea na bok, by spojrze\'e6 na m\'ea\'bfa.\par
- By\'b3 wyra\'9fnie niezadowolony, kiedy wspomnia\'b3am braci. Domy\'9cli\'b3am si\'ea\par
tego ze sposobu, w jaki na mnie patrzy\'b3. Wydawa\'b3 si\'ea... rozczarowany.\par
- Musisz mu da\'e6 troch\'ea czasu na przyzwyczajenie si\'ea do my\'9cli, \'bfe masz\par
te\'bf inn\'b9 rodzin\'ea - zasugerowa\'b3 Harrison.\par
- Czy wiesz, \'bfe jutro ma mnie bada\'e6 lekarz?\par
Harrison zdj\'b9\'b3 marynark\'ea, rzuci\'b3 j\'b9 na krzes\'b3o, po czym usiad\'b3 na skraju\par
\'b3\'f3\'bfka i schyli\'b3 si\'ea, by zdj\'b9\'e6 buty i skarpetki.\par
- Tw\'f3j ojciec wspomina\'b3 mi o tym.\par
- Dlaczego musz\'ea przej\'9c\'e6 te badania? Czuj\'ea si\'ea ca\'b3kiem dobrze.\par
- Lekarze zapewni\'b9 ojca, \'bfe wszystko w porz\'b9dku, a on bardzo potrzebuje\par
takiego zapewnienia. Przecie\'bf to nic z\'b3ego. Ale je\'9cli naprawd\'ea tego nie chcesz,\par
przekonam go, \'bfe to nie ma sensu.\par
Po d\'b3u\'bfszym zastanowieniu pomy\'9cla\'b3a, \'bfe pragnie uspokoi\'e6 ojca. Dosz\'b3a\par
do wniosku, \'bfe m\'b9\'bf ma racj\'ea. Przecie\'bf nie stanie jej si\'ea \'bfadna krzywda.\par
- To strata czasu i pieni\'eadzy - stwierdzi\'b3a w ostatnim przejawie nie\'9cmia-\par
\'b3ego protestu. - Ale zastosuj\'ea si\'ea do jego \'bfyczenia. Nie zapyta\'b3e\'9c mnie jeszcze,\par
co my\'9cl\'ea o moim ojcu. Nie jeste\'9c ciekaw?\par
Spojrza\'b3 na ni\'b9 z u\'9cmiechem.\par
- Nie zapyta\'b3em, bo ju\'bf wiem, co o nim my\'9clisz. Oczywi\'9ccie, jeste\'9c bardzo\par
ciekawa, jakim jest cz\'b3owiekiem. Wywnioskowa\'b3em to widz\'b9c, jak na niego\par
patrzysz, kiedy ma wzrok skierowany w inn\'b9 stron\'ea. Zd\'b9\'bfy\'b3a\'9c go ju\'bf polubi\'e6,\par
a my\'9cl\'ea, \'bfe chcia\'b3aby\'9c go pokocha\'e6.\par
Skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9. Harrison potwierdzi\'b3, \'bfe jest przenikliwym obserwatorem.\par
- Jestem jego c\'f3rk\'b9. Powinnam go kocha\'e6.\par
- To prawda.\par
- Czy mog\'ea mu ufa\'e6?\par
Zaskoczy\'b3o go to pytanie.\par
- Tak - odpowiedzia\'b3. - Mo\'bfesz mu ufa\'e6. A ju\'bf z pewno\'9cci\'b9 mo\'bfesz ufa\'e6\par
mnie.\par
Nie chcia\'b3a o tym rozmawia\'e6. Pr\'f3bowa\'b3a zmieni\'e6 temat, lecz Harrison nie\par
pozwoli\'b3 na to.\par
- Rozumiem, \'bfe twoim zdaniem nie powinienem od ciebie wymaga\'e6,\par
\'bfeby\'9c mi ufa\'b3a. Prawdopodobnie by\'b3em zbyt zuchwa\'b3y.\par
- Prawdopodobnie?\par
- A wi\'eac jeszcze do tego nie dosz\'b3a\'9c?\par
- Do czego?\par
- \'afe mi\'b3o\'9c\'e6 zawsze \'b3\'b9czy si\'ea z zaufaniem. Nie mog\'b3aby\'9c mnie kocha\'e6,\par
gdyby\'9c mi nie ufa\'b3a. A przecie\'bf mnie kochasz, nieprawda\'bf?\par
Nie odpowiedzia\'b3a. Temat zaufania by\'b3 dla niej zbyt dra\'bfliwy, by go teraz\par
porusza\'e6. Harrison zrani\'b3 j\'b9, rozmy\'9clnie j\'b9 oszukuj\'b9c. Potrafi\'b3a zrozumie\'e6,\par
dlaczego nie poda\'b3 prawdziwego powodu swojego przybycia na ranczo... na\par
pocz\'b9tku. Tak, rozumia\'b3a pobudki, kt\'f3re nim kierowa\'b3y, ale po tym, jak wyznali\par
sobie mi\'b3o\'9c\'e6, nie powinien ju\'bf mie\'e6 przed ni\'b9 \'bfadnych tajemnic. T\'b3umaczy\'b3,\par
\'bfe obowi\'b9zek powiadomienia jej o ojcu nale\'bfa\'b3 do braci. To r\'f3wnie\'bf rozumia\'b3a.\par
A jednak oszuka\'b3 j\'b9, a chocia\'bf ba\'b3a si\'ea o tym my\'9cle\'e6, wcale nie by\'b3a pewna,\par
czy kiedy\'9c nie oszuka jej znowu.\par
Musz\'b9 cierpliwie odbudowa\'e6 wzajemne zaufanie, cegie\'b3ka po cegie\'b3ce,\par
a Harrison b\'eadzie musia\'b3 uzbroi\'e6 si\'ea w cierpliwo\'9c\'e6 i poczeka\'e6, a\'bf opu\'9cci j\'b9\par
l\'eak.\par
- Nie dojrza\'b3am jeszcze do tego, \'bfeby z tob\'b9 o tym dyskutowa\'e6 - powie-\par
dzia\'b3a. - B\'eadziesz musia\'b3 da\'e6 mi troch\'ea czasu na och\'b3oni\'eacie po tym wszystkim,\par
czy ci si\'ea to podoba, czy nie. Tak, kocham ci\'ea - doda\'b3a, widz\'b9c, \'bfe gniewnie\par
marszczy brwi. - A kiedy b\'eadziesz czeka\'b3, mo\'bfe zrozumiesz, \'bfe mnie te\'bf\par
mo\'bfna zaufa\'e6.\par
- Zaczynasz mnie denerwowa\'e6, Mary Roses.\par
- Ale kochasz mnie, prawda?\par
- Tak, kocham.\par
Nie by\'b3 zadowolony z rozmowy, wcale jej to jednak nie zaskoczy\'b3o.\par
Harrison lubi\'b3 mie\'e6 wszystko pouk\'b3adane jak w pude\'b3eczkach, a konieczno\'9c\'e6\par
czekania na cokolwiek by\'b3a przeciwna jego naturze. Skoro wszystko logicznie\par
wyja\'9cni\'b3, oczekiwa\'b3 od niej r\'f3wnie logicznych my\'9cli i zachowa\'f1.\par
- Mam nadziej\'ea, \'bfe nie pomyl\'b9 mi si\'ea te wszystkie imiona.\par
Celowo zmieni\'b3a temat. Harrison zacz\'b9\'b3 zdejmowa\'e6 spodnie.\par
- Pomog\'ea ci. Ale powinni\'9cmy porozmawia\'e6 o George'u MacPhersonie. To\par
osobisty sekretarz twojego ojca. Nie b\'eadzie obecny na dzisiejszym przyj\'eaciu;\par
nie wr\'f3ci\'b3 jeszcze z wakacji. Nie chc\'ea, \'bfeby\'9c powiedzia\'b3a mu, \'bfe Douglas\par
widzia\'b3 na rogu ulicy kobiet\'ea i m\'ea\'bfczyzn\'ea, nios\'b9cych koszyk. Zachowuj si\'ea\par
tak, jakby\'9c nie mia\'b3a najmniejszego poj\'eacia o tym, co zdarzy\'b3o si\'ea tamtego\par
dnia.\par
- Czy to on mnie zabra\'b3?\par
- Tak mi si\'ea wydaje, ale wci\'b9\'bf nie mam dowod\'f3w. D\'b3ugo \'9cl\'eacza\'b3em nad\par
r\'f3\'bfnymi starymi ksi\'eagami rachunkowymi. MacPherson nie by\'b3by w stanie\par
zap\'b3aci\'e6 tysi\'eacy dolar\'f3w swojej wsp\'f3lniczce, wi\'eac musia\'b3 wzi\'b9\'e6 te pieni\'b9dze\par
z kt\'f3rego\'9c z kont Elliotta. Na razie nie znalaz\'b3em \'bfadnych sprzeczno\'9cci, ale\par
czuj\'ea, \'bfe to tylko kwestia czasu.\par
- Czy MacPherson nie by\'b3 podejrzany w \'9cledztwie?\par
- By\'b3. Ale wydaje mi si\'ea, \'bfe nie przestudiowano wtedy tych ksi\'b9g tak\par
starannie, jakby nale\'bfa\'b3o.\par
- Czy mog\'b3abym ci w czym\'9c pom\'f3c?\par
Zacz\'b9\'b3 ju\'bf zaprzecza\'e6, lecz po chwili zmieni\'b3 zdanie. Mary Roses by\'b3a teraz\par
jego \'bfon\'b9, a chocia\'bf zazwyczaj pracowa\'b3 samotnie, doszed\'b3 do wniosku, \'bfe\par
chce, aby pomog\'b3a mu w tej sprawie. Wsp\'f3lna praca powinna by\'e6 dla nich\par
nowym, wa\'bfnym do\'9cwiadczeniem.\par
-Tak.\par
- Uwa\'bfasz, \'bfe wystarczy, by Douglas przyjecha\'b3 do Anglii i rozpozna\'b3\par
MacPhersona jako sprawc\'ea?\par
- Pewne szczeg\'f3\'b3y po latach zacieraj\'b9 nam si\'ea w pami\'eaci, zmienia si\'ea te\'bf\par
wygl\'b9d cz\'b3owieka - odpar\'b3 Harrison. - Obrona natychmiast podwa\'bfy wiary-\par
godno\'9c\'e6 zezna\'f1 Douglasa. Musimy mie\'e6 niezbite dowody.\par
- Czy powiedzia\'b3e\'9c o MacPhersonie mojemu ojcu?\par
- Jeszcze nie - odpowiedzia\'b3 Harison. - S\'b9dz\'ea, \'bfe nie potrafi\'b3by pracowa\'e6\par
z tym cz\'b3owiekiem. Oczywi\'9ccie, zamierzam wyjawi\'e6 mu wszystko, kiedy\par
uzyskam potrzebne dowody. Czy chcesz, \'bfebym od razu mu o tym powiedzia\'b3?\par
- A zrobi\'b3by\'9c to, gdybym sobie tego \'bfyczy\'b3a?\par
-Tak.\par
Ucieszy\'b3o j\'b9, \'bfe Harrison got\'f3w by\'b3 zastosowa\'e6 si\'ea do jej rady. Po chwili\par
zastanowienia dosz\'b3a do wniosku, \'bfe rozs\'b9dek nakazuje wstrzyma\'e6 si\'ea z po-\par
wiadomieniem ojca o prawdopodobnym udziale MacPhersona w przest\'eapstwie.\par
- Trudno by\'b3oby mu siedzie\'e6 z za\'b3o\'bfonymi r\'eakami w tej sytuacji i\par
MacPherson m\'f3g\'b3by nabra\'e6 podejrze\'f1 i zrobi\'e6 co\'9c, co pokrzy\'bfowa\'b3oby nasze\par
plany. My\'9cl\'ea, \'bfe powinni\'9cmy wstrzyma\'e6 si\'ea z powiadamianiem o tym ojca.\par
On to zrozumie.\par
- Tak jak ty zrozumia\'b3a\'9c, dlaczego zwleka\'b3em z powiedzeniem ci, jaki jest\par
prawdziwy cel mojego przyjazdu do Montany?\par
- To co innego - upiera\'b3a si\'ea. - Nie znam dobrze ojca, ale trudno mi go\par
sobie wyobrazi\'e6 z twarz\'b9 pokerzysty.\par
Harrison uni\'f3s\'b3 brwi w zdumieniu.\par
- Z twarz\'b9 pokerzysty?\par
- On nie potrafi by\'e6 skrytym. Dobry pokerzysta nigdy nie zdradza innym\par
swoich uczu\'e6. Za\'b3o\'bf\'ea si\'ea, \'bfe ty wygra\'b3by\'9c wiele gier hazardowych. Bardzo\par
rzadko mo\'bfna si\'ea zorientowa\'e6, co naprawd\'ea my\'9clisz. Czy tutaj wszyscy\par
odpoczywaj\'b9 po po\'b3udniu?\par
Ta nag\'b3a zmiana tematu nie zbi\'b3a go z tropu. Zaczyna\'b3 si\'ea przyzwyczaja\'e6\par
do sposobu my\'9clenia i reagowania swojej \'bfony.\par
- Wi\'eakszo\'9c\'e6 kobiet odpoczywa.\par
- A m\'ea\'bfczy\'9fni?\par
Harrison zdj\'b9\'b3 pozosta\'b3e cz\'ea\'9cci ubrania i dopiero potem udzieli\'b3 odpowiedzi.\par
- Niekt\'f3rzy m\'ea\'bfczy\'9fni odpoczywaj\'b9, aleja nie mam takiego zamiaru. Zbyt\par
ci\'ea pragn\'ea. Czy sko\'f1czyli\'9cmy ju\'bf nasz\'b9 rozmow\'ea, kochanie?\par
Obr\'f3ci\'b3a si\'ea na plecy; natychmiast znalaz\'b3 si\'ea na niej. Otoczy\'b3a ramionami\par
jego szyj\'ea i delikatnie muskaj\'b9c j\'b9 palcami, zajrza\'b3a mu w oczy.\par
- Czy podobaj\'b9 ci si\'ea moje sukienki?\par
- Ale\'bf sk\'b9d. Nie cierpi\'ea ich. Uwielbiam twoj\'b9 nago\'9c\'e6.\par
Nie uzyska\'b3a wi\'eac tak potrzebnego jej zapewnienia, \'bfe ma \'b3adne stroje.\par
Postanowi\'b3a nie zamartwia\'e6 si\'ea ju\'bf takimi b\'b3ahostkami jak garderoba. Czeka\'b3o\par
j\'b9 teraz co\'9c o wiele wa\'bfniejszego. Za chwil\'ea mia\'b3a kocha\'e6 si\'ea z m\'ea\'bfem i by\'b3a\par
zdecydowana doprowadzi\'e6 go do szale\'f1stwa.\par
- Jak d\'b3ugo mo\'bfemy jeszcze nie wychodzi\'e6 z pokoju i odpoczywa\'e6?\par
Udzieli\'b3 jej przerywanej odpowiedzi, zaj\'eaty obsypywaniem poca\'b3unkami jej\par
szyi.\par
- Par\'ea godzin. Czemu o to pytasz?\par
- To powinno wystarczy\'e6. Prosz\'ea, zejd\'9f ze mnie.\par
Gwa\'b3townie uni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea.\par
- Chyba nie chcesz, \'bfebym...\par
- Ale\'bf w\'b3a\'9cnie o tym marz\'ea - odpowiedzia\'b3a zdyszanym g\'b3osem.\par
- Czy mam jakiekolwiek szans\'ea dowiedzie\'e6 si\'ea, co masz na my\'9cli?\par
- Chcesz, \'bfebym ci to wyja\'9cni\'b3a, czy raczej mam ci to zademonstrowa\'e6?\par
Natychmiast po\'b3o\'bfy\'b3 si\'ea na plecach.\par
- Wol\'ea, \'bfeby\'9c mi to zademonstrowa\'b3a.\par
By\'b3a zarumieniona jak dziewica, lecz zachowywa\'b3a si\'ea jak wytrawna\par
kusicielka. Harrison spl\'f3t\'b3 d\'b3onie za g\'b3ow\'b9 i zastyg\'b3 w pe\'b3nym podniecenia\par
oczekiwaniu.\par
Mary Roses ukl\'eak\'b3a. Spojrzenie na rozp\'b3omienion\'b9 twarz Harrisona pomog\'b3o\par
jej pokona\'e6 pocz\'b9tkow\'b9 nie\'9cmia\'b3o\'9c\'e6. Powoli odwi\'b9za\'b3a satynow\'b9 kokard\'ea\par
\'b3\'b9cz\'b9c\'b9 brzegi koszuli na wysoko\'9cci piersi i mocnym poci\'b9gni\'eaciem w d\'f3\'b3\par
napr\'ea\'bfy\'b3a wst\'b9\'bfki.\par
Rozbiera\'b3a si\'ea niespiesznie, z zadowoleniem zauwa\'bfaj\'b9c, \'bfe oddech Harri-\par
sona staje si\'ea nier\'f3wny, chrapliwy.\par
Zdj\'b9wszy koszul\'ea, pochyli\'b3a si\'ea tak, \'bfe piersiami dotkn\'ea\'b3a torsu Harrisona.\par
Jej w\'b3osy rozsypa\'b3y si\'ea na ramionach.\par
- Masz \'b3askotki? - zapyta\'b3a szeptem, wodz\'b9c palcami po jego p\'b3askim,\par
twardym brzuchu.\par
Gwa\'b3townie zaczerpn\'b9\'b3 tchu.\par
-Nie.\par
Pochyli\'b3a si\'ea jeszcze bardziej, a kiedy spodziewa\'b3 si\'ea, \'bfe b\'eadzie chcia\'b3a\par
przekona\'e6 si\'ea, czy m\'f3wi\'b3 prawd\'ea, pieszcz\'b9c jego brzuch poca\'b3unkami, poca-\par
\'b3owa\'b3a go w cz\'b3onek.\par
Oszala\'b3y z podniecenia, omal nie wyskoczy\'b3 z \'b3\'f3\'bfka. Mocno zacisn\'b9\'b3\par
szcz\'eaki i zamkn\'b9\'b3 oczy. Pie\'9cci\'b3a go palcami i ustami, i by\'b3 pewny, \'bfe nie\par
wytrzyma tego d\'b3ugo. Kiedy obj\'ea\'b3a go ustami i zacz\'ea\'b3a ssa\'e6, krzykn\'b9\'b3 prze-\par
ci\'b9gle i odepchn\'b9\'b3 j\'b9 gwa\'b3townie.\par
Nie obszed\'b3 si\'ea z ni\'b9 zbyt \'b3agodnie. By\'b3 ju\'bf bardzo bliski osi\'b9gni\'eacia\par
spe\'b3nienia, lecz za wszelk\'b9 cen\'ea chcia\'b3 j\'b9 zadowoli\'e6. Szybkim, mocnym ruchem\par
rozwar\'b3 jej uda i zmusi\'b3, by na nim usiad\'b3a.\par
- We\'9f mnie w siebie - poprosi\'b3 g\'b3osem cierpi\'b9cego.\par
Potrz\'b9sn\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Jeszcze nie teraz - wyszepta\'b3a. Pochyliwszy si\'ea nad nim, opar\'b3a d\'b3o\'f1\par
o jego rami\'ea. A potem zacz\'ea\'b3a zadr\'eacza\'e6 go ca\'b3ymi seriami s\'b3odkich poca\'b3un-\par
k\'f3w. Koniuszkiem j\'eazyka wielokrotnie przebiega\'b3a wzd\'b3u\'bf jego warg. Harrison\par
przycisn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie, pragn\'b9c, by pog\'b3\'eabi\'b3a poca\'b3unek, a wtedy jej j\'eazyk\par
w\'9clizn\'b9\'b3 si\'ea do \'9crodka, dra\'bfni\'b9c podniebienie.\par
Harrison nie by\'b3 ju\'bf w stanie d\'b3u\'bfej pozostawa\'e6 bierny. Obj\'b9wszy d\'b3o\'f1mi\par
jej piersi, zacz\'b9\'b3 je niecierpliwie ugniata\'e6. Poruszy\'b3a si\'ea niespokojnie, daj\'b9c do\par
zrozumienia, jak wielk\'b9 przyjemno\'9c\'e6 sprawia jej jego dotyk.\par
Przew\'eadrowa\'b3 palcami w d\'f3\'b3 jej brzucha i pomi\'eadzy uda, gdzie rozpocz\'b9\'b3\par
delikatne pieszczoty palcami. Kiedy poczu\'b3 na d\'b3oniach ciep\'b3\'b9 wilgo\'e6, przeni\'f3s\'b3\par
r\'eace na biodra, uni\'f3s\'b3 j\'b9 i delikatnie z pocz\'b9tku dra\'bfni\'b9c nabrzmia\'b3ym cz\'b3on-\par
kiem powoli si\'ea w niej zag\'b3\'eabi\'b3.\par
Nie wiedzia\'b3a, co powinna teraz zrobi\'e6, lecz rozgor\'b9czkowana, bezwiednie\par
zacz\'ea\'b3a wykonywa\'e6 koliste ruchy biodrami.\par
J\'eakn\'b9\'b3 dono\'9cnie i mocniej \'9ccisn\'b9\'b3 jej biodra. W\'b3a\'9cnie taka zach\'eata by\'b3a jej\par
potrzebna. Skupiona na tym, by da\'e6 mu jak najwi\'eacej przyjemno\'9cci, czerpa\'b3a\par
z tego aktu coraz wi\'eacej w\'b3asnej satysfakcji. Uje\'bfd\'bfa\'b3a go zapami\'eatale, wie-\par
dziona jedynie instynktem; z pewno\'9cci\'b9 brakowa\'b3o jej wprawy, lecz Harriso-\par
nowi wcale to nie przeszkadza\'b3o.\par
Panowa\'b3a nad sytuacj\'b9, dop\'f3ki nie zacz\'b9\'b3 przy\'9cpiesza\'e6 jej orgazmu piesz-\par
czotami, a kiedy poczu\'b3, \'bfe nie jest w stanie opanowywa\'e6 si\'ea ani chwili d\'b3u\'bfej,\par
wykona\'b3 mocne pchni\'eacie i wla\'b3 w ni\'b9 swe nasienie, czuj\'b9c, jak otaczaj\'b9ce go\par
jedwabiste \'9ccianki obejmuj\'b9 go coraz mocniej. Wykrzykn\'ea\'b3a jego imi\'ea, czuj\'b9c,\par
\'bfe ogarnia j\'b9 gor\'b9ca fala rozkoszy.\par
Po chwili opad\'b3a na niego, opieraj\'b9c policzek o jego tors. Uderzenia jego\par
serca, mocne i szybkie jak jej w\'b3asne, rozbrzmiewa\'b3y echem w jej uszach.\par
Up\'b3yn\'ea\'b3a d\'b3u\'bfsza chwila, nim och\'b3on\'eali. Trzymaj\'b9c j\'b9 w ramionach, nie\par
mog\'b9c powstrzyma\'e6 si\'ea, by jej nie g\'b3adzi\'e6, powoli odzyskiwa\'b3 si\'b3y i panowanie\par
nad sob\'b9.\par
Kiedy w ko\'f1cu by\'b3 ju\'bf w stanie zebra\'e6 my\'9cli, zapyta\'b3 \'bfartobliwie:\par
- Co ty zrobi\'b3a\'9c?\par
Poczu\'b3a zak\'b3opotanie.\par
- Nie podoba\'b3o ci si\'ea?\par
S\'b3ysz\'b9c szczere zaniepokojenie w jej g\'b3osie, wybuchn\'b9\'b3 serdecznym \'9cmie-\par
chem. Sama my\'9cl o tym, jak obejmowa\'b3a go ustami, sprawi\'b3a, \'bfe znowu poczu\'b3\par
ochot\'ea, by si\'ea z ni\'b9 kocha\'e6. Do\'9cwiadcza\'b3 ju\'bf nawet pierwszych symptom\'f3w\par
podniecenia.\par
Owin\'b9\'b3 jej w\'b3osy dooko\'b3a d\'b3oni, zmusi\'b3 do podniesienia g\'b3owy i popatrzenia\par
na niego, po czym obdarzy\'b3 j\'b9 ciep\'b3ym u\'9cmiechem.\par
- Bardzo mi si\'ea podoba\'b3o. Nie czu\'b3a\'9c tego?\par
Odwzajemni\'b3a radosny u\'9cmiech.\par
- Tak my\'9cla\'b3am. Lubi\'ea tw\'f3j smak.\par
J\'eakn\'b9\'b3 ochryple i przyci\'b9gn\'b9\'b3 j\'b9 do siebie, by z\'b3o\'bfy\'e6 d\'b3ugi, nami\'eatny\par
poca\'b3unek na jej wargach. Lecz wci\'b9\'bf by\'b3o mu ma\'b3o, poca\'b3owa\'b3 j\'b9 wi\'eac\par
ponownie, a potem jeszcze i jeszcze raz, i wkr\'f3tce oboje byli tak podnieceni,\par
\'bfe znowu zacz\'eali si\'ea kocha\'e6, cho\'e6 tym razem wolniej. Harrison pragn\'b9\'b3, by\par
do\'9cwiadczy\'b3a podobnie rozkosznych meczami, jakie przed chwil\'b9 by\'b3y jego\par
udzia\'b3em, i nie pozwoli\'b3 jej panowa\'e6 nad sytuacj\'b9. Po nied\'b3ugim czasie oboje\par
byli tyle\'bf zm\'eaczeni, co szcz\'ea\'9cliwi.\par
Kiedy w ko\'f1cu nadesz\'b3a pora, by przygotowa\'e6 si\'ea do uroczystej kolacji,\par
Mary Roses nie potrafi\'b3a opanowa\'e6 ziewania. Nie bez uczucia satysfakcji\par
zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe i Harrison ledwo trzyma si\'ea na nogach.\par
Anne-Marie nalega\'b3a, by upi\'b9\'e6 w\'b3osy Mary Roses w lu\'9fny w\'eaze\'b3 z ty\'b3u\par
g\'b3owy. Mary Roses podda\'b3a si\'ea, gdy s\'b3u\'bf\'b9ca wyja\'9cni\'b3a, \'bfe takie jest \'bfyczenie\par
lady Lillian.\par
Harrison zapewni\'b3 j\'b9, \'bfe wygl\'b9da wspaniale. Po trzech godzinach ogl\'eadzin\par
i niezliczonych pyta\'f1 ze strony \'bfyczliwych krewnych nie by\'b3a ju\'bf jednak tego\par
taka pewna. Niemal wszyscy wydawali si\'ea mie\'e6 w\'b3asne zdanie na temat jej\par
zachowania i sposobu prowadzenia rozmowy. Ten wiecz\'f3r by\'b3 dla niej pra-\par
wdziwym koszmarem, jako \'bfe absolutnie nie by\'b3a przyzwyczajona do znajdo-\par
wania si\'ea w centrum uwagi, lecz u\'9cmiecha\'b3a si\'ea do wszystkich i stara\'b3a si\'ea\par
traktowa\'e6 to niezwyk\'b3e zainteresowanie z du\'bf\'b9 doz\'b9 wyrozumia\'b3o\'9cci.\par
Ciotka Barbara okaza\'b3a si\'ea osob\'b9, z kt\'f3rej zdaniem liczyli si\'ea wszyscy\par
cz\'b3onkowie rodziny. By\'b3a to wysoka, dorodna kobieta. Od razu zaakceptowa\'b3a\par
Mary Roses jako swoj\'b9 bratanic\'ea. Przytuliwszy j\'b9 do siebie tak, \'bfe g\'b3owa Mary\par
Roses niemal zgin\'ea\'b3a w\'9cr\'f3d pot\'ea\'bfnych piersi, poklepa\'b3a j\'b9 po plecach gestem,\par
kt\'f3rym pociesza si\'ea ma\'b3e dzieci.\par
- Moje biedactwo - powtarza\'b3a. - Ju\'bf wszystko dobrze. Jeste\'9c w domu,\par
w\'9cr\'f3d swoich. Wszystko b\'eadzie dobrze. Wszyscy ci\'ea kochamy i zaopiekujemy\par
si\'ea tob\'b9.\par
Ciotka Barbara nie chcia\'b3a wypu\'9cci\'e6 jej z obj\'ea\'e6. Z pomoc\'b9 po\'9cpieszy\'b3 stryj\par
Robert.\par
- Zadusisz j\'b9, Barbaro - powiedzia\'b3 tu\'bf przed tym, jak otoczy\'b3 Mary Roses\par
ramionami i przycisn\'b9\'b3 do siebie, pozbawiaj\'b9c j\'b9 tchu.\par
Spojrzawszy na Harrisona, zauwa\'bfy\'b3a rozbawienie na jego twarzy. Sta\'b3 obok\par
jej ojca i obserwowa\'b3, jak krewni ci\'b9gn\'b9 j\'b9 w trzech r\'f3\'bfnych kierunkach.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego, lecz ju\'bf po chwili ponownie by\'b3a zmuszona\par
skupi\'e6 uwag\'ea na niezwykle wylewnie witaj\'b9cych j\'b9 stryju i stryjence. Entu-\par
zjazm, z jakim j\'b9 witali, by\'b3 nieledwie upokarzaj\'b9cy, a kilka lu\'9fno rzuconych\par
przez nich uwag wprawi\'b3o j\'b9 wr\'eacz w stan os\'b3upienia. Ciotka Barbara naj-\par
wyra\'9fniej uwa\'bfa\'b3a, \'bfe minione lata by\'b3y dla Mary Roses pasmem udr\'eak, nie\par
ko\'f1cz\'b9cym si\'ea koszmarem. Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, nie by\'b3a to przecie\'bf prawda, lecz\par
jeszcze przed ko\'f1cem wieczoru zorientowa\'b3a si\'ea, \'bfe krewni uwa\'bfaj\'b9 j\'b9 za ofiar\'ea\par
losu.\par
Stara\'b3a si\'ea ich usprawiedliwi\'e6. Przecie\'bf nie wiedzieli, jak wspania\'b3e i bogate\par
by\'b3o jej \'bfycie z bra\'e6mi.\par
Zosta\'b3a przedstawiona swoim kuzynkom, kt\'f3re uzna\'b3a za urocze stworzenia.\par
Najstarsza mia\'b3a czterna\'9ccie lat i przygotowywa\'b3a si\'ea do debiutu w towarzy-\par
stwie. Pi\'ea\'e6 m\'b3odszych si\'f3str o bardzo podobnych buziach r\'f3\'bfni\'b3o si\'ea od siebie\par
jedynie wzrostem. Najm\'b3odszy z rodze\'f1stwa siedmioletni kuzyn mia\'b3 na imi\'ea\par
Robert, podobnie jak ojciec. Wyra\'9fnie nie \'bfyczy\'b3 sobie, by zawracano mu\par
g\'b3ow\'ea poznawaniem kuzynki, i nie opuszcza\'b3 Harrisona ani na krok, wpatruj\'b9c\par
si\'ea w niego z zachwytem.\par
Dzieciom nie pozwolono usi\'b9\'9c\'e6 przy stole razem z doros\'b3ymi; kiedy\par
nadszed\'b3 czas kolacji, zosta\'b3y zaprowadzone na g\'f3r\'ea.\par
Mary Roses pomy\'9cla\'b3a, \'bfe to bardzo dziwny zwyczaj, ale nie powiedzia\'b3a\par
na ten temat ani s\'b3owa, poniewa\'bf ciotka Lillian zd\'b9\'bfy\'b3a ju\'bf j\'b9 ostrzec, by\par
bardzo uwa\'bfa\'b3a na to, co m\'f3wi.\par
Przydzielono jej miejsce pomi\'eadzy ciotk\'b9 Barbar\'b9 a ciotk\'b9 Lillian. Harison\par
zaj\'b9\'b3 miejsce na drugim ko\'f1cu sto\'b3u.\par
Jak wkr\'f3tce si\'ea zorientowa\'b3a, spo\'bfywanie posi\'b3k\'f3w by\'b3o tu celebrowane\par
niezmiernie uroczy\'9ccie. Nikt nie odzywa\'b3 si\'ea g\'b3osem dono\'9cniejszym od szeptu,\par
kiedy s\'b3u\'bf\'b9cy podawali jedzenie na srebrnych p\'f3\'b3miskach.\par
Mary Roses pope\'b3ni\'b3a pierwszy nietakt jeszcze nim przyst\'b9piono do jedzenia.\par
Zapyta\'b3a ciotk\'ea, czy zostanie odm\'f3wiona modlitwa przed jedzeniem. Jej ojciec\par
us\'b3ysza\'b3 to pytanie i natychmiast zaproponowa\'b3, by to ona wypowiedzia\'b3a\par
s\'b3owa modlitwy.\par
Spe\'b3ni\'b3a jego pro\'9cb\'ea, lecz nie dane by\'b3o jej doko\'f1czy\'e6. I tak nikt by jej\par
nie s\'b3ysza\'b3, gdy\'bf ciotka Lillian ju\'bf po pierwszych s\'b3owach rozjazgota\'b3a si\'ea\par
niczym atakuj\'b9cy Indianie.\par
- Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, Williamie, ona zosta\'b3a wychowana na katoliczk\'ea! I co\par
my teraz zrobimy?\par
- Biedactwo - wtr\'b9ci\'b3a natychmiast Barbara. - Moje biedactwo!\par
- Nie jestem katoliczk\'b9- powiedzia\'b3a Mary Roses. - Nie dokona\'b3am jeszcze\par
wyboru religii.\par
- Jeszcze si\'ea nie zdecydowa\'b3a\'9c? Victorio, rodzina Elliott\'f3w od pokole\'f1\par
nale\'bfy do ko\'9ccio\'b3a anglika\'f1skiego. A ty nale\'bfysz do naszej rodziny - natar\'b3a\par
na ni\'b9 Lillian.\par
- A czy nie mog\'ea nale\'bfe\'e6 do rodziny Elliott\'f3w, b\'ead\'b9c katoliczk\'b9? Albo\par
wyznawczyni\'b9 judaizmu, albo...\par
Przerwa\'b3a, s\'b3ysz\'b9c gniewne mkni\'eacie Lillian. Musia\'b3a bardzo zdenerwowa\'e6\par
ciotk\'ea, gdy\'bf ta przewr\'f3ci\'b3a szklank\'ea z wod\'b9.\par
- Nie chcia\'b3am zrobi\'e6 nikomu przykro\'9cci - t\'b3umaczy\'b3a si\'ea Mary Roses. -\par
Moi bracia i ja postanowili\'9cmy pozna\'e6 r\'f3\'bfne religie, zanim zdecydujemy si\'ea,\par
kt\'f3r\'b9 z nich przyj\'b9\'e6.\par
- Oto, ile nas czeka pracy, Lillian - westchn\'ea\'b3a Barbara.\par
Lillian pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- W dodatku nie wiadomo, od czego zacz\'b9\'e6. Musimy tyle w niej zmieni\'e6.\par
- To powiedziawszy, zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do bratanicy. - Gdyby twoja biedna matka\par
albo babka s\'b3ysza\'b3y to, co powiedzia\'b3a\'9c na temat mo\'bfliwo\'9cci przyj\'eacia innych\par
religii, chybaby umar\'b3y z przera\'bfenia.\par
- Przecie\'bf obie ju\'bf nie \'bfyj\'b9 - ofukn\'b9\'b3 j\'b9 Elliott. - Uwa\'bfam za god-\par
ne podziwu, \'bfe Victoria pragnie pozna\'e6 inne religie. Sam to robi\'ea. Jes-\par
tem jednak pewien, \'bfe w ko\'f1cu zdecyduje si\'ea wst\'b9pi\'e6 do ko\'9ccio\'b3a anglika\'f1-\par
skiego.\par
Mary Roses nie zamierza\'b3a si\'ea z nim spiera\'e6. Wcale nie by\'b3a przekonana,\par
\'bfe dokona takiego w\'b3a\'9cnie wyboru, ale nie chcia\'b3a, by wywi\'b9za\'b3a si\'ea d\'b3uga\par
dyskusja na ten temat.\par
Wypowied\'9f Elliotta zdenerwowa\'b3a jednak Harrisona.\par
- Wydaje mi si\'ea, \'bfe powinni\'9cmy jej pozostawi\'e6 mo\'bfliwo\'9c\'e6 dokonania\par
wyboru.\par
Elliott wzruszy\'b3 ramionami. By\'b3 zdecydowany zmieni\'e6 temat na mniej\par
dra\'bfliwy. Lillian mia\'b3a wypieki na policzkach. Jak na jeden wiecz\'f3r prze\'bfy\'b3a\par
ju\'bf wystarczaj\'b9co wiele niespodzianek.\par
- Victorio, czy wiesz, \'bfe otrzyma\'b3a\'9c imi\'ea swojej babki?\par
Jej oczy rozwar\'b3y si\'ea szeroko ze zdumienia. Pochyliwszy si\'ea ku ciotce\par
Lillian, wyszepta\'b3a:\par
- Dano mi imi\'ea tego starego nietoperza?\par
Lord Elliott us\'b3ysza\'b3 s\'b3owa c\'f3rki i z trudem powstrzyma\'b3 si\'ea od \'9cmiechu.\par
Lillian wyda\'b3a cichy okrzyk i ponownie przy\'b3o\'bfy\'b3a d\'b3o\'f1 do szyi. Mary Roses\par
zorientowa\'b3a si\'ea, \'bfe powiedzia\'b3a co\'9c niew\'b3a\'9cciwego, i zacz\'ea\'b3a gor\'b9czkowo\par
my\'9cle\'e6, jak zmaza\'e6 swoj\'b9 win\'ea.\par
Jej ojciec, najwyra\'9fniej zamierzaj\'b9c jak najszybciej za\'bfegna\'e6 ewentualny\par
konflikt, zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do niej \'bfartobliwym tonem:\par
- Nie, Victorio, nie starego nietoperza, tylko drugiej babki.\par
A potem u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea i zaproponowa\'b3, by wszyscy przyst\'b9pili do jedze-\par
nia.\par
Kolacja up\'b3yn\'ea\'b3a w pe\'b3nym napi\'eacia milczeniu. Zasiadaj\'b9c do sto\'b3u, Mary\par
Roses by\'b3a g\'b3odna, lecz teraz, zdenerwowana, nie by\'b3a w stanie prze\'b3kn\'b9\'e6\par
nawet k\'easa. Przesuwa\'b3a jedzenie po talerzu, udaj\'b9c, \'bfe jest w doskona\'b3ym\par
humorze.\par
Zupe\'b3nie nie odczuwa\'b3a potrzeby takiego celebrowania posi\'b3ku. By\'b3a przy-\par
zwyczajona do kolacji, w czasie kt\'f3rych panowa\'b3 gwar i rozgardiasz. By\'b3a to\par
jedyna okazja, kiedy wszyscy bracia zasiadali razem przy stole i jeden przez\par
drugiego chwalili si\'ea tym, co uda\'b3o im si\'ea zrobi\'e6 w ci\'b9gu dnia. Przekomarzali\par
si\'ea i dra\'bfnili nawzajem, i zawsze znajdowali jaki\'9c pow\'f3d do wybuchni\'eacia\par
serdecznym \'9cmiechem.\par
Teraz czu\'b3a si\'ea jak na stypie. Mia\'b3a ochot\'ea natychmiast p\'f3j\'9c\'e6 na g\'f3r\'ea\par
i po\'b3o\'bfy\'e6 si\'ea do \'b3\'f3\'bfka. Nie o\'9cmieli\'b3a si\'ea jednak przeprosi\'e6 towarzystwa\par
i pokornie stosowa\'b3a si\'ea do rad ciotki Lillian w czasie d\'b3ugiego, trwaj\'b9cego\par
dla niej ca\'b3\'b9 wieczno\'9c\'e6 posi\'b3ku.\par
Ojciec wzni\'f3s\'b3 uroczysty toast z okazji jej powrotu do domu i ma\'b3\'bfe\'f1stwa\par
z Harrisonem. Barbara wyst\'b9pi\'b3a z propozycj\'b9, by po\'b3\'b9czenie si\'ea rodziny\par
u\'9cwietni\'b3o wystawne przyj\'eacie wydane pod koniec wrze\'9cnia. Lilian z entuzja-\par
zmem podchwyci\'b3a ten pomys\'b3.\par
\'8cciszonymi g\'b3osami zacz\'eato planowa\'e6 to wydarzenie towarzyskie. Mary\par
Roses omal nie zasn\'ea\'b3a przy stole.\par
Lecz jeszcze przez godzin\'ea nie dane jej by\'b3o po\'b3o\'bfy\'e6 si\'ea do \'b3\'f3\'bfka i kiedy\par
w ko\'f1cu dotar\'b3a do sypialni, s\'b3ania\'b3a si\'ea na nogach ze zm\'eaczenia.\par
Czeka\'b3a ju\'bf na ni\'b9 Anne-Marie. I r\'f3\'bfa. Ten pi\'eakny kwiat o d\'b3ugiej \'b3odydze\par
zn\'f3w le\'bfa\'b3 na poduszce. Widz\'b9c r\'f3\'bf\'ea, u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.\par
By\'b3a ju\'bf pogr\'b9\'bfona w g\'b3\'eabokim \'9cnie, kiedy przyszed\'b3 Harrison. Pochyli\'b3\par
si\'ea, by poca\'b3owa\'e6 j\'b9 na dobranoc, i z zadowoleniem stwierdzi\'b3, \'bfe Mary Roses\par
zasn\'ea\'b3a, trzymaj\'b9c w r\'eaku r\'f3\'bf\'ea. Od\'b3o\'bfy\'b3 kwiat, i wszed\'b3 do \'b3\'f3\'bfka, by po chwili\par
znale\'9f\'e6 si\'ea w obj\'eaciach \'bfony.\par
Mia\'b3a za sob\'b9 ci\'ea\'bfki wiecz\'f3r. Widzia\'b3, jak by\'b3a zmieszana, zak\'b3opotana\par
i przera\'bfona powszechnym zainteresowaniem.\par
Nawet nie skubn\'ea\'b3a kolacji. Oczywi\'9ccie, zdawa\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe powodem\par
utraty apetytu by\'b3a ci\'b9g\'b3a krytyka, jakiej j\'b9 poddawano. On tak\'bfe z trudem\par
zmusza\'b3 si\'ea do jedzenia.\par
Mary Roses i tak zachowywa\'b3a si\'ea doskonale i znosi\'b3a to wszystko du\'bfo\par
lepiej ni\'bf on. On a\'bf trz\'b9s\'b3 si\'ea z oburzenia s\'b3ysz\'b9c nieprzemy\'9clane uwagi jej\par
krewnych, lecz ona znosi\'b3a je z wdzi\'eakiem i niezwyk\'b3\'b9 cierpliwo\'9cci\'b9.\par
Nie od razu zasn\'b9\'b3, niepokoj\'b9c si\'ea o \'bfon\'ea. Tak, ten dzie\'f1 by\'b3 dla niej bardzo\par
trudny.\par
A nast\'eapne mia\'b3y by\'e6 przecie\'bf jeszcze trudniejsze.\par
 pa\'9fdziernik 1872\par
Kochana Mamo Roses!\par
Prosz\'ea, przesta\'f1 mnie ponagla\'e6, \'bfebym znalaz\'b3 sobie narzeczon\'b9, Przecie\'bf\par
dobrze wiesz, \'bfe moja sytuacja nie pozwala mi na razie my\'9cle\'e6 o ma\'b3\'bfe\'f1stwie.\par
W ka\'bfdej chwili mog\'ea trafi\'e6 do wi\'eazienia lub zawisn\'b9\'e6 na ga\'b3\'eazi, a nie chc\'ea\par
czyni\'e6 mojej \'bfony wdow\'b9, nie mam te\'bf prawa zmusza\'e6 jej do prowadzenia\par
\'bfycia, jakie sam jestem zmuszony prowadzi\'e6.\par
Poza tym jest mi bardzo dobrze tak, jak jest. Jestem niezale\'bfny i nie musz\'ea\par
nikomu si\'ea t\'b3umaczy\'e6. Nie mam ochoty, \'bfeby jaka\'9c kobieta suszy\'b3a mi g\'b3ow\'ea.\par
Tw\'f3j list na temat miesi\'b9czki przyszed\'b3 akurat w sam\'b9 por\'ea. Mary Roses\par
mia\'b3a silne b\'f3le i przez dwa dni nie wychodzi\'b3a ze swojego pokoju. Wci\'b9\'bf nie\par
chce rozmawia\'e6 o tym, \'bfe sta\'b3a si\'ea kobiet\'b9, ale wiem, \'bfe Tw\'f3j list, w kt\'f3rym\par
wyja\'9cni\'b3a\'9c, jak to wszystko wygl\'b9da, bardzo jej pom\'f3g\'b3. Ona wci\'b9\'bf uwa\'bfa, \'bfe\par
to okropne by\'e6 kobiet\'b9, ale oboje dobrze wiemy, \'bfe nied\'b3ugo zmieni zdanie.\par
Przyjdzie taki dzie\'f1, \'bfe przestanie bi\'e6 ch\'b3opak\'f3w.\par
Ona wci\'b9\'bf nie zdaje sobie sprawy z tego, \'bfe jest bardzo pi\'eakna. Na pewno\par
nie grozi jej zarozumialstwo. Maj\'b9c czterech starszych braci, kt\'f3rzy ci\'b9gle jej\par
dokuczaj\'b9, nie ma szans na zadzieranie nosa i pr\'f3\'bfno\'9c\'e6. Mimo to kiedy idzie\par
przez miasteczko, nie ma m\'ea\'bfczyzny, kt\'f3ry by si\'ea za ni\'b9 nie obejrza\'b3. Musisz\par
j\'b9 zobaczy\'e6, Mamo. Owszem, jest z ni\'b9 troch\'ea k\'b3opotu. Jest bystra i zgrabna,\par
a te jej niebieskie oczy z\'b3ami\'b9 niejedno serce.\par
Bo\'bfe, jaki jestem niezadowolony z tego, \'bfe ona dorasta.\par
Przesy\'b3am Ci moc serdeczno\'9cci,\par
Adam\par
Nast\'eapnego dnia Mary Roses by\'b3a ostukiwana, opukiwana, k\'b3uta i szczy-\par
pana. Doktor Thomas Wells i doktor Harold Kendleton przybyli o jedenastej\par
i sp\'eadzili z ni\'b9 ponad dwie godziny. Samo badanie trwa\'b3o bardzo kr\'f3tko,\par
a reszt\'ea czasu zaj\'ea\'b3o dociekliwe dopytywanie si\'ea o jej przesz\'b3o\'9c\'e6.\par
Z zadowoleniem odpowiada\'b3a na pytania, poniewa\'bf lubi\'b3a m\'f3wi\'e6 o swojej\par
rodzinie i o \'bfyciu w Montanie. By\'b3a dumna \'bfe swoich braci i chcia\'b3a, \'bfeby\par
wszyscy dowiedzieli si\'ea, jacy s\'b9 wspaniali.\par
Zaledwie lekarze wyszli z pokoju, pojawi\'b3 si\'ea krawiec i jego trzy pomoc-\par
nice, by przyst\'b9pi\'e6 do pracy nad jej now\'b9 garderob\'b9.\par
Lekarze spotkali si\'ea z lordem Elliottem, by przekaza\'e6 mu swe opinie. Ojciec\par
Mary Roses pozwoli\'b3 uczestniczy\'e6 w tej rozmowie swoim siostrom z m\'ea\'bfami,\par
a po pewnym czasie mia\'b3 do nich do\'b3\'b9czy\'e6 Harrison.\par
Doktor Wells byt t\'eagim m\'ea\'bfczyzn\'b9 o g\'eastych siwych bokobrodach. Pociera\'b3\par
je nieustannie, wydaj\'b9c orzeczenie lekarskie. Harrisonowi nie przypad\'b3 do gustu\par
afektowany, mentorski ton jego wypowiedzi, uzna\'b3 r\'f3wnie\'bf, \'bfe wyg\'b3aszane\par
z du\'bf\'b9 pewno\'9cci\'b9 siebie opinie by\'b3y pozbawione podstaw.\par
Spotkanie odby\'b3o si\'ea w bibliotece na pi\'eatrze. Harrison wszed\'b3, gdy Wells\par
wyja\'9cnia\'b3, jak wa\'bfne jest okazanie Victorii pomocy, by proces przystosowy-\par
wania si\'ea do nowego \'bfycia przebiega\'b3 mo\'bfliwie jak naj\'b3agodniej. Harrison\par
zamkn\'b9\'b3 drzwi i opar\'b3 si\'ea o nie, krzy\'bfuj\'b9c r\'eace na piersiach.\par
- Nie wolno dopuszcza\'e6, by \'bfy\'b3a przesz\'b3o\'9cci\'b9 - grzmia\'b3 Wells. - Oboje\par
z tu obecnym doktorem Kendletonem zwr\'f3cili\'9cmy uwag\'ea, jak bardzo lojalna\par
pozostaje wzgl\'eadem tych m\'ea\'bfczyzn, z kt\'f3rymi przysz\'b3o jej mieszka\'e6. Ba,\par
uzna\'b3a ich nawet za prawdziwych braci - doda\'b3 po chwili. - Mimo nacisk\'f3w\par
z naszej strony, nie chcia\'b3a przyzna\'e6, \'bfe w rzeczywisto\'9cci oni wcale nie s\'b9\par
z ni\'b9 spokrewnieni.\par
Doktor Kendleton pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9 na potwierdzenie s\'b3\'f3w kolegi i przyjrza\'b3\par
si\'ea zgromadzonym znad grubych okular\'f3w.\par
- Uwa\'bfam, \'bfe nie nale\'bfy pozwala\'e6 jej na opowiadanie o tym, co prze\'bfy\'b3a.\par
Nale\'bfy jej pom\'f3c jak najszybciej o tym zapomnie\'e6. Kiedy to ju\'bf si\'ea stanie,\par
z \'b3atwo\'9cci\'b9 przystosuje si\'ea do tutejszych warunk\'f3w. Pa\'f1ska c\'f3rka jest bardzo\par
inteligentna, lordzie Elliott. Wkr\'f3tce powinna uzna\'e6 ten dom za sw\'f3j i odnale\'9f\'e6\par
si\'ea w nim bez najmniejszych k\'b3opot\'f3w, a kiedy przestanie odczuwa\'e6 t\'ea osob-\par
liw\'b9 lojalno\'9c\'e6 wobec tamtych m\'ea\'bfczyzn, okres przystosowawczy b\'eadzie mo\'bfna\par
uzna\'e6 za zako\'f1czony.\par
S\'b3uchaj\'b9c tych porad, Harrison do\'9cwiadcza\'b3 gwa\'b3townego uczucia buntu.\par
Nie zgadza\'b3 si\'ea z ani jednym zdaniem. Widzia\'b3 natomiast, \'bfe Elliott darzy ich\par
bezgranicznym zaufaniem. Rozpaczliwie poszukuj\'b9c wskaz\'f3wek, zwr\'f3ci\'b3 si\'ea\par
do niew\'b3a\'9cciwych ludzi.\par
Nie m\'f3g\'b3 ju\'bf d\'b3u\'bfej milcze\'e6.\par
- Sir, dlaczego nie mia\'b3by pan porozmawia\'e6 o swoich w\'b9tpliwo\'9cciach\par
z c\'f3rk\'b9? Je\'bfeli uwa\'bfa pan, \'bfe mo\'bfe mie\'e6 k\'b3opoty z przystosowaniem si\'ea do\par
tutejszego \'bfycia, prosz\'ea j\'b9 zapyta\'e6, jak m\'f3g\'b3by pan jej pom\'f3c.\par
- W\'b3a\'9cnie mi poradzono, \'bfeby abolutnie nie przypomina\'e6 jej o przesz\'b3o\'9cci,\par
Harrisonie. Wszyscy chcemy jej pom\'f3c w adaptacji do tutejszych warunk\'f3w.\par
Przecie\'bf s\'b3ysza\'b3e\'9c, co powiedzia\'b3a wczoraj wieczorem... \'bfe pob\'eadzie tu tylko\par
przez jaki\'9c czas, a potem wr\'f3ci do Ameryki. Ona rzeczywi\'9ccie jest niezwykle\par
lojalna wobec tych czterech m\'ea\'bfczyzn. - Nast\'eapne zdanie wypowiedzia\'b3\par
wyra\'9fnie pod adresem doktora Wellsa. - Mia\'b3 pan absolutn\'b9 racj\'ea, doktorze.\par
- Nie da si\'ea odwr\'f3ci\'e6 tego, co przesz\'b3a pa\'f1ska c\'f3rka - zawyrokowa\'b3 doktor\par
Kendleton. - Ale wystarczy troch\'ea pracy i cierpliwo\'9cci, a jej przysz\'b3o\'9c\'e6\par
zarysuje si\'ea w jasnych barwach.\par
Harrison z najwy\'bfszym trudem opanowywa\'b3 gniew.\par
- Dlaczego wszyscy pa\'f1stwo uwa\'bfaj\'b9, \'bfe Mary Roses ma za sob\'b9 jakie\'9c\par
okropne prze\'bfycia? Przecie\'bf przez te wszystkie lata nie by\'b3a wi\'ea\'9fniem. Mia\'b3a\par
szcz\'ea\'9cliwe \'bfycie. Otrzymywa\'b3a wszystko, co by\'b3o jej potrzebne, i na pewno\par
by\'b3a otaczana mi\'b3o\'9cci\'b9. Pope\'b3ni pan wielki b\'b3\'b9d nie pozwalaj\'b9c jej m\'f3wi\'e6\par
o braciach. Oni s\'b9 cz\'b3onkami jej rodziny. To oczywiste, \'bfe chce by\'e6 wobec\par
nich lojalna.\par
- Musimy zastosowa\'e6 si\'ea do rad specjalist\'f3w - upiera\'b3 si\'ea lord Elliott. -\par
Oni wiedz\'b9 lepiej ni\'bf ty czy ja, jak pom\'f3c Victorii.\par
Harrison nie wiedzia\'b3, jakie jeszcze argumenty m\'f3g\'b3by wysun\'b9\'e6 w tej\par
sprawie. By\'b3 niemile zaskoczony postaw\'b9 lorda. Brak pewno\'9cci siebie zupe\'b3nie\par
nie pasowa\'b3 do Eliotta. Zna\'b3 go jako zdyscyplinowanego, obowi\'b9zkowego i\par
z pewno\'9cci\'b9 niezwykle rozs\'b9dnego cz\'b3owieka. Gdyby tylko zechcia\'b3 przemy-\par
\'9cle\'e6 ca\'b3\'b9 spraw\'ea, bez w\'b9tpienia doszed\'b3by do wniosku, \'bfe powinien przyj\'b9\'e6\par
Mary Roses tak\'b9, jaka jest.\par
Gdyby byli sami, zapyta\'b3by Elliotta, czego tak bardzo si\'ea obawia.\par
Lord musia\'b3 odgadn\'b9\'e6 my\'9cli Harrisona, poniewa\'bf niespodziewanie powie-\par
dzia\'b3:\par
- Nie martw si\'ea, nie utrac\'ea jej, synu. Zrobi\'ea wszystko, by by\'b3a szcz\'ea\'9cliwa.\par
- Wszyscy pragniemy tylko jej dobra - wtr\'b9ci\'b3a Lillian.\par
Harrison westchn\'b9\'b3 g\'b3\'eaboko.\par
- Chcia\'b3bym, \'bfeby pa\'f1stwo zrozumieli, jak wspania\'b3\'b9 m\'b3od\'b9 kobiet\'b9 jest\par
moja \'bfona. Ona wcale nie musi si\'ea zmienia\'e6. Nikt nie jest w stanie wymaza\'e6\par
jej przesz\'b3o\'9cci, a gdyby opowiedzia\'b3a pa\'f1stwu o swoim dzieci\'f1stwie, zrozu-\par
mieliby pa\'f1stwo, jakim b\'b3\'eadem by\'b3oby zmuszanie jej do udawania, \'bfe nie ma\par
\'bfadnych wspomnie\'f1 z tego okresu.\par
- Ale\'bf my wcale nie chcemy jej zmienia\'e6 - powiedzia\'b3a Barbara. -\par
Pragniemy jedynie zapewni\'e6 jej lepsze wykszta\'b3cenie i poszerzy\'e6 horyzonty.\par
Doktor Kendleton ponownie zabra\'b3 g\'b3os, przedstawiaj\'b9c kolejne propozycje\par
\f1\'84prowadzenia" Victorii.\par
Hamson nie by\f0\'b3 ju\'bf w stanie s\'b3ucha\'e6 tych bredni. Bez s\'b3owa wyszed\'b3\par
z biblioteki. Mia\'b3 ogromn\'b9 ochot\'ea spakowa\'e6 baga\'bfe i zabra\'e6 \'bfon\'ea z powrotem\par
do Montany. Na sam\'b9 my\'9cl o tym, \'bfe kto\'9c mo\'bfe pr\'f3bowa\'e6 zmieni\'e6 tak\'b9\par
doskona\'b3o\'9c\'e6, cierp\'b3a mu sk\'f3ra.\par
Postanowi\'b3 porozmawia\'e6 z Elliottem za par\'ea dni. Da mu najpierw czas na\par
przyzwyczajenie si\'ea do obecno\'9cci c\'f3rki, a potem przypomni o czym\'9c, o czym\par
najwyra\'9fniej zapomnia\'b3. \'afe mi\'b3o\'9c\'e6 ojcowska nie powinna stawia\'e6 \'bfadnych\par
warunk\'f3w. Mary Roses wcale nie musi si\'ea zmienia\'e6. Potrzebowa\'b3a jedynie\par
mi\'b3o\'9cci i przekonania, \'bfe jest akceptowana taka, jaka jest naprawd\'ea. Hamson\par
g\'b3\'eaboko wierzy\'b3 w to, \'bfe Elliott wkr\'f3tce oprzytomnieje i odzyska rozs\'b9dek.\par
Zajrza\'b3 do sypialni, by si\'ea przekona\'e6, \'bfe wszystko w porz\'b9dku. Mary Roses\par
sta\'b3a na sto\'b3eczku z uniesionymi ramionami, a dwie kobiety bra\'b3y jej miar\'ea.\par
Wpatrywa\'b3a si\'ea w sufit, najwyra\'9fniej znudzona ca\'b3ym zamieszaniem wok\'f3\'b3 jej\par
osoby.\par
Gwizdn\'b9\'b3 cicho. Przechodz\'b9ca akurat ko\'b3o niego Lillian nie kry\'b3a swego\par
oburzenia.\par
- M\'f3j drogi, nie gwi\'bfd\'bfe si\'ea, \'bfeby zwr\'f3ci\'e6 na siebie uwag\'ea. Gdzie si\'ea\par
podzia\'b3y twoje dobre maniery?\par
- Harrison ma wspania\'b3e maniery! - krzykn\'ea\'b3a Mary Roses. - Czy mog\'ea\par
ju\'bf zej\'9c\'e6 z tego sto\'b3ka? Chcia\'b3abym zamieni\'e6 s\'b3\'f3wko z m\'ea\'bfem.\par
- Nie, moja droga - osadzi\'b3a j\'b9 Lillian. - P\'f3\'9fniej porozmawiasz z Harri-\par
sonem. Mamy jeszcze du\'bfo pracy.\par
- Kochanie, jad\'ea do Londynu po pewne dokumenty. Wr\'f3c\'ea wieczorem.\par
Mia\'b3a ogromn\'b9 ochot\'ea jecha\'e6 do Londynu razem z nim, ale ciotka Lillian\par
zdecydowanie si\'ea temu sprzeciwi\'b3a.\par
- Chcia\'b3abym poca\'b3owa\'e6 Harrisona na do widzenia - powiedzia\'b3a.\par
- Nie - uci\'ea\'b3a Lillian.\par
Harrison zignorowa\'b3 ciotk\'ea. Podszed\'b3 do \'bfony, nieznacznie uni\'f3s\'b3 jej\par
podbr\'f3dek d\'b3oni\'b9 i obdarzy\'b3 j\'b9 d\'b3ugim, gor\'b9cym poca\'b3unkiem. Ku zgorszeniu\par
ciotki Mary Roses zarzuci\'b3a mu r\'eace na ramiona, z rozkosz\'b9 odwzajemniaj\'b9c\par
poca\'b3unek.\par
Kilka minut potem Harrison jecha\'b3 do Londynu, gdzie sp\'eadzi\'b3 wi\'eakszo\'9c\'e6\par
popo\'b3udnia w archiwum swej londy\'f1skiej kancelarii. Na jego biurku pi\'eatrzy\'b3y\par
si\'ea stosy papier\'f3w; wiedzia\'b3, \'bfe oznaczaj\'b9 one kolejny miesi\'b9c pracy. Gdy\par
przegl\'b9da\'b3 pud\'b3a \'bfe starymi ksi\'eagami rachunkowymi i korespondencj\'ea, jego\par
asystent zapoznawa\'b3 si\'ea z przygotowan\'b9 przez Harrisona list\'b9 polece\'f1 dotycz\'b9-\par
cych najpilniejszych spraw s\'b3u\'bfbowych.\par
Harrison wr\'f3ci\'b3 do rezydencji Elliotta dopiero po zachodzie s\'b3o\'f1ca. W do-\par
mu roi\'b3o si\'ea od krewnych i najbli\'bfszych przyjaci\'f3\'b3.\par
\'afona przywita\'b3a go z wyra\'9fn\'b9 ulg\'b9. Siedzia\'b3a na sofie pomi\'eadzy ojcem\par
a swoj\'b9 przyjaci\'f3\'b3k\'b9 Eleanor, lecz natychmiast zerwa\'b3a si\'ea z miejsca, gdy tylko\par
pojawi\'b3 si\'ea w drzwiach.\par
Okazywanie uczu\'e6 w obecno\'9cci os\'f3b postronnych zdecydowanie nie nale-\par
\'bfa\'b3o do dobrego tonu, lecz ani Harrison, kt\'f3ry doskonale o tym wiedzia\'b3, ani\par
Mary Roses, kt\'f3ra nie mia\'b3a o tym poj\'eacia, nie dbali o zachowanie pozor\'f3w.\par
Klucz\'b9c w\'9cr\'f3d cz\'b3onk\'f3w rodziny i przyjaci\'f3\'b3, odnale\'9fli si\'ea w t\'b3umie i padli\par
sobie w ramiona.\par
- Strasznie si\'ea za tob\'b9 st\'easkni\'b3am - powiedzia\'b3a szeptem.\par
Poca\'b3owa\'b3 j\'b9 w czo\'b3o.\par
- Jak ci min\'ea\'b3o popo\'b3udnie, kochanie?\par
- By\'b3o okropne - odpowiedzia\'b3a. - Lillian piorunuje nas wzrokiem.\par
Ciekawa jestem, co znowu zrobi\'b3am nie tak.\par
- Nie powinni\'9cmy dopuszcza\'e6 do tego, by ktokolwiek widzia\'b3, \'bfe lubimy\par
si\'ea przytula\'e6 - wyja\'9cni\'b3.\par
- Czy to taka bezwzgl\'eadna regu\'b3a?\par
Wzruszy\'b3 raminami. Roz\'b3\'b9czyli si\'ea na chwil\'ea, lecz zaraz otoczy\'b3 j\'b9 ramieniem.\par
Lord Elliott przygl\'b9da\'b3 mu si\'ea, zaskoczony. Harrison domy\'9cli\'b3 si\'ea, \'bfe\par
w nied\'b3ugim czasie znowu us\'b3yszy uwagi na temat tego, jak bardzo si\'ea zmieni\'b3.\par
Skierowali si\'ea w stron\'ea Elliotta. Obserwuj\'b9ca ich Lillian gniewnie marsz-\par
czy\'b3a brwi.\par
- Nie poznaj\'ea ci\'ea, Hamsonie. Nigdy dot\'b9d nie lubi\'b3e\'9c robi\'e6 z siebie\par
widowiska. Natychmiast zdejmij r\'eak\'ea z ramienia \'bfony.\par
- Daj mu spok\'f3j, Lillian. Nie jest ju\'bf ma\'b3ym ch\'b3opcem, kt\'f3rego nale\'bfy\par
ci\'b9gle poucza\'e6. Podejd\'9f do nas, synu. Eleanor w\'b3a\'9cnie m\'f3wi\'b3a nam, jak bardzo\par
podoba jej si\'ea w Anglii.\par
Mary Roses i Hamson usiedli na kozetce, tu\'bf obok ojca i przyjaci\'f3\'b3ki.\par
Lillian siedzia\'b3a w fotelu stoj\'b9cego w pobli\'bfu sof.\par
- Jestem zachwycona pobytem w Anglii - potwierdzi\'b3a entuzjastycznie\par
Eleanor. - Mam w\'b3asn\'b9 garderobian\'b9 i wszyscy s\'b9 dla mnie tacy uprzejmi.\par
- Ona uwielbia by\'e6 rozpieszczana - szepn\'ea\'b3a Mary Roses do Hamsona.\par
- Victorio, damy nie przekazuj\'b9 szeptem poufnych informacji w obecno\'9cci\par
innych os\'f3b - zagrzmia\'b3a ciotka Lillian.\par
- Przepraszam, ciociu.\par
Lecz ciotka natychmiast zg\'b3osi\'b3a kolejne zastrze\'bfenia co do zachowania\par
Mary Roses.\par
- Przesta\'f1 si\'ea garbi\'e6, kochanie. Powinna\'9c siedzie\'e6 dumnie wyprostowana.\par
Pami\'eataj, \'bfe nosisz nazwisko Elliott.\par
- Ona nazywa si\'ea MacDonald - poprawi\'b3 Hamson.\par
- Ale nale\'bfy do rodziny Elliott\'f3w - upiera\'b3a si\'ea Lillian.\par
Mary Roses usiad\'b3a tak, jak poleci\'b3a jej ciotka; by\'b3a to bardzo niewygodna\par
pozycja. Lillian przywodzi\'b3a jej na my\'9cl genera\'b3a. Trzyma\'b3a si\'ea idealnie prosto\par
i uwielbia\'b3a wydawa\'e6 rozkazy tonem nie znosz\'b9cym sprzeciwu. Siedzia\'b3a\par
z r\'eakami z\'b3o\'bfonymi p\'b3asko na kolanach. Mary Roses przybra\'b3a tak\'b9 sam\'b9\par
pozycj\'ea, co spotka\'b3o si\'ea z aprobuj\'b9cym skinieniem g\'b3owy i u\'9cmiechem krew-\par
nej.\par
\par
- Trudno jest si\'ea zorientowa\'e6, jakiego zachowania oczekuje si\'ea tutaj od\par
damy - wtr\'b9ci\'b3a Eleanor. - Obowi\'b9zuj\'b9 tu inne zasady ni\'bf w Ameryce. Lady\par
Barbara powiedzia\'b3a mi na przyk\'b3ad, \'bfe prawdziwa dama nigdy nie mru\'bfy\par
oczu. S\'b3ysza\'b3a\'9c o tym, Mary Roses?\par
-Nie.\par
- Ona ma na imi\'ea Victoria. Prosz\'ea tak si\'ea do niej zwraca\'e6 - pouczy\'b3a j\'b9\par
Lillian. - S\'b9dz\'ea, \'bfe wsz\'eadzie obowi\'b9zuj\'b9 te same zasady dobrego wychowania\par
- kontynuowa\'b3a. - Dama zawsze pozostaje dam\'b9, niezale\'bfnie od tego, gdzie\par
si\'ea znajduje. Jane Car\'b3yle twierdzi, \'bfe dam\'b9 mo\'bfna nazwa\'e6 osob\'ea, kt\'f3ra przez\par
siedem lat nie przekroczy\'b3a progu swojej kuchni, i trudno mi nie przyzna\'e6 jej\par
racji.\par
Mary Roses omal nie unios\'b3a r\'b9k w ge\'9ccie protestu. Nigdy jeszcze nie\par
s\'b3ysza\'b3a czego\'9c tak nonsensownego. Zauwa\'bfy\'b3a r\'f3wnie\'bf, \'bfe Eleanor bardzo\par
posmutnia\'b3a, us\'b3yszawszy opini\'ea Lillian. Najwyra\'9fniej wzi\'ea\'b3a sobie jej s\'b3owa\par
g\'b3\'eaboko do serca. Eleanor rozwin\'ea\'b3a wachlarz i pomacha\'b3a nim w kierunku\par
Mary Roses.\par
- By\'b3am kiedy\'9c dam\'b9 i wci\'b9\'bf bym ni\'b9 by\'b3a, gdyby Mary Roses... to\par
znaczy... gdyby Victoria nie zmusi\'b3a mnie do wej\'9ccia do swojej kuchni.\par
Musia\'b3am nawet gotowa\'e6, lady Lillian. Czy teraz musz\'ea czeka\'e6 siedem lat,\par
\'bfeby znowu m\'f3c zosta\'e6 uznana za dam\'ea?\par
Lillian sprawia\'b3a wra\'bfenie wstrz\'b9\'9cni\'eatej wyznaniem Eleanor.\par
- Musia\'b3a\'9c gotowa\'e6?\par
Mary Roses spojrza\'b3a na ojca. Wydawa\'b3 si\'ea zaskoczony, \'bfe rozmowa\par
przybra\'b3a taki obr\'f3t.\par
Postanowi\'b3a zmieni\'e6 temat.\par
- Marz\'ea o tym, \'bfeby zobaczy\'e6 dom Hamsona - powiedzia\'b3a. - Strasznie\par
si\'ea chwali\'b3, \'bfe na Pog\'f3rzu Szkockim jest r\'f3wnie \'b3adnie, jak w mojej dolince\par
w Montanie, i chcia\'b3abym si\'ea przekona\'e6, czy to...\par
Urwa\'b3a widz\'b9c, \'bfe ojciec gwa\'b3townie zmieni\'b3 si\'ea na twarzy. Wydawa\'b3 si\'ea\par
zagniewany. Co tym razem powiedzia\'b3a nie tak?\par
- Czy zasmuci\'b3am ci\'ea, tato?\par
- Ale\'bf sk\'b9d\'bfe - odpar\'b3. - My\'9cla\'b3em o czym\'9c zupe\'b3nie innym - wyja\'9cni\'b3.\par
- Pog\'f3rze Szkockie jest bardzo pi\'eakne. Hamson m\'f3wi\'b3 prawd\'ea.\par
- Chcia\'b3abym zobaczy\'e6 jego strony, zanim wr\'f3c\'ea do Montany. Czy starczy\par
nam na to czasu?\par
To pytanie skierowa\'b3a do m\'ea\'bfa. Skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Na pewno znajdziemy na to czas.\par
- Po c\'f3\'bf teraz m\'f3wi\'e6 o wyje\'9fdzie? - wtr\'b9ci\'b3a Lillian. - Przecie\'bf dopiero\par
tu przyjecha\'b3a\'9c. Victorio, jeste\'9c teraz u siebie w domu.\par
- Przesta\'f1 j\'b9 zadr\'eacza\'e6, Lillian. Moja c\'f3rka potrzebuje troch\'ea czasu... na\par
adaptacj\'ea.\par
Elliott pos\'b3a\'b3 siostrze karc\'b9ce spojrzenie. Natychmiast zamilk\'b3a.\par
Mary Roses czu\'b3a napi\'eat\'b9 atmosfer\'ea, nie mia\'b3a jednak poj\'eacia, co by\'b3o tego\par
powodem. Zar\'f3wno ojciec, jak i ciotka wydawali si\'ea czym\'9c szczerze zatro-\par
skani.\par
Mary Roses poczu\'b3a potrzeb\'ea usprawiedliwienia si\'ea. Lecz najpierw musia\'b3a\par
si\'ea zastanowi\'e6, w czym zawini\'b3a. Wiedzia\'b3a, \'bfe to ona ponosi odpowiedzialno\'9c\'e6\par
za nag\'b3e milczenie i zafrasowane oblicza krewnych.\par
Mia\'b3a ochot\'ea westchn\'b9\'e6 g\'b3\'eaboko, lecz powstrzyma\'b3a si\'ea w ostatniej chwili.\par
Nie chcia\'b3a te\'bf wys\'b3uchiwa\'e6 kolejnych krytycznych uwag ciotki, wi\'eac po\par
namy\'9cle nie odezwa\'b3a si\'ea ani s\'b3owem.\par
Niespodziewanie Harrison chwyci\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea. Dopiero wtedy zda\'b3a sobie\par
spraw\'ea, \'bfe jej d\'b3onie bezwiednie zacisn\'ea\'b3y si\'ea w pi\'ea\'9cci. Jego dotyk da\'b3 tak\par
potrzebne ukojenie.\par
Trzymaj\'b9c go za r\'eak\'ea, przysun\'ea\'b3a si\'ea do niego nieznacznie. Rozmowa zesz\'b3a\par
na temat mody. Mary Roses mia\'b3a wielka ochot\'ea dowiedzie\'e6 si\'ea czego\'9c o pracy\par
ojca. Harrison powiedzia\'b3 jej, \'bfe lord Elliott zasiada\'b3 niegdy\'9c w parlamencie,\par
ale zrezygnowa\'b3 z tego po \'9cmierci \'bfony. Wci\'b9\'bf jednak prowadzi\'b3 aktywn\'b9\par
dzia\'b3alno\'9c\'e6 polityczn\'b9, cho\'e6 ju\'bf nie na tak eksponowanych stanowiskach, i by\'b3\par
inicjatorem wielu istotnych posuni\'ea\'e6 w rz\'b9dzie. Mary Roses by\'b3a bardzo\par
ciekawa, co to za posuni\'eacia.\par
Ba\'b3a si\'ea jednak pope\'b3nienia kolejnej gaiy, wi\'eac cierpliwie s\'b3ucha\'b3a ubolewa\'f1\par
ciotki nad tym, \'bfe treny wychodz\'b9 ju\'bf z mody. Lillian nie podoba\'b3y si\'ea kr\'f3tkie\par
dopasowane \'bfakiety, stanowi\'b9ce ostatni krzyk mody, poniewa\'bf nazbyt \'9cmia\'b3o\par
podkre\'9cla\'b3y lini\'ea kobiecych bioder. Mo\'bfe by\'b3y dobre dla m\'b3odych kobiet\par
o szczup\'b3ej talii, lecz absolutnie nie nadawa\'b3y si\'ea dla starszych, dostojniejszych\par
niewiast.\par
Do dyskusji przy\'b3\'b9czyli si\'ea Barbara i jej m\'b9\'bf Robert. Kolacja mia\'b3a by\'e6\par
podana za godzin\'ea, co oznacza\'b3o sze\'9c\'e6dziesi\'b9t minut wys\'b3uchiwania rewelacji\par
ze \'9cwiata kobiecej mody. Czy nie nudzi\'b3o to m\'ea\'bfczyzn? Mary Roses spojrza\'b3a\par
na Harrisona, chc\'b9c znale\'9f\'e6 odpowied\'9f na swoje w\'b9tpliwo\'9cci. Trudno jej by\'b3o\par
cokolwiek wyczyta\'e6 z wyrazu jego twarzy, zorientowa\'b3a si\'ea jednak, \'bfe\par
spogl\'b9da przed siebie gdzie\'9c ponad ramieniem ciotki Lillian. Dosz\'b3a do\par
wniosku, \'bfe m\'b9\'bf my\'9cli o czym\'9c zupe\'b3nie innym, jedynie udaj\'b9c, \'bfe przys\'b3u-\par
chuje si\'ea rozmowie.\par
Postanowi\'b3a p\'f3j\'9c\'e6 za jego przyk\'b3adem, lecz pope\'b3ni\'b3a tym samym wielki\par
b\'b3\'b9d, gdy\'bf jej my\'9cli natychmiast pow\'eadrowa\'b3y ku rodzinie za oceanem. Zacz\'ea\'b3a\par
si\'ea zastanawia\'e6, co teraz mog\'b9 robi\'e6 bracia, i natychmiast ogarn\'ea\'b3a j\'b9 ogromna,\par
dojmuj\'b9ca t\'easknota za ukochan\'b9 dolin\'b9.\par
- A ty, Victorio? - zapyta\'b3a Eleanor.\par
Ostry g\'b3os przyjaci\'f3\'b3ki przywr\'f3ci\'b3 j\'b9 do rzeczywisto\'9cci.\par
- Czy ja... co?\par
- Czy umiesz gra\'e6 w tenisa? - wyja\'9cni\'b3a Eleanor. - Nie s\'b3ucha\'b3a\'9c?\par
Nie s\'b3ucha\'b3a.\par
- Nie umiem.\par
- B\'eadziemy musieli ci\'ea tego nauczy\'e6, moja droga - powiedzia\'b3 wuj Robert.\par
- To teraz bardzo modne.\par
- Moja \'bfona pi\'eaknie gra na fortepianie - poinformowa\'b3 zebranych Harri-\par
son. W jego g\'b3osie pobrzmiewa\'b3a duma.\par
Mocno \'9ccisn\'ea\'b3a jego d\'b3o\'f1.\par
- Nie gram na fortepianie - wypali\'b3a.\par
Uni\'f3s\'b3 brwi w zdumieniu i zbli\'bfy\'b3 twarz do jej twarzy.\par
- Nie grasz?\par
- Nie gram na fortepianie w Anglii - wyja\'9cni\'b3a. Ponownie mocno \'9ccisn\'ea\'b3a\par
go za r\'eak\'ea w b\'b3agalnym ge\'9ccie, by j\'b9 wspar\'b3.\par
Harrison nie potrafi\'b3 zrozumie\'e6, co jej si\'ea sta\'b3o. Widzia\'b3, \'bfe jest przygn\'ea-\par
biona, ale nie mia\'b3 poj\'eacia dlaczego. Powinna by\'e6 przecie\'bf dumna ze swoich\par
umiej\'eatno\'9cci i cieszy\'e6 si\'ea, \'bfe mo\'bfe je zaprezentowa\'e6. Postanowi\'b3, \'bfe nie b\'eadzie\par
nalega\'b3, dop\'f3ki nie zorientuje si\'ea, o co chodzi.\par
- W porz\'b9dku - zgodzi\'b3 si\'ea. - Nie grasz na fortepianie w Anglii.\par
Rozlu\'9fni\'b3a u\'9ccisk. Wiedzia\'b3a, \'bfe kiedy zostan\'b9 sami, b\'eadzie musia\'b3a\par
wyja\'9cni\'e6 mu powody swojego zachowania, lecz wcale nie by\'b3a pewna, czy\par
potrafi wyt\'b3umaczy\'e6 mu wszystko tak, by to zrozumia\'b3.\par
Tymczasem po prostu pami\'eata\'b3a, jak zasiada\'b3a wraz z Adamem do forte-\par
pianu i razem grali na cztery r\'eace. \'8cmiali si\'ea, kiedy kt\'f3re\'9c z nich si\'ea pomyli\'b3o,\par
a czasami dla \'bfartu przy\'9cpiesza\'b3a tempo, by sko\'f1czy\'e6 utw\'f3r szybciej ni\'bf Adam.\par
By\'b3y to wspania\'b3e chwile, a ona za wszelk\'b9 cen\'ea stara\'b3a si\'ea ocali\'e6 mi\'b3e\par
wspomnienia. Gdyby angielscy krewni zacz\'eali wy\'9cmiewa\'e6 jej spos\'f3b gry,\par
uzna\'b3aby, \'bfe tym samym \'9cmiej\'b9 si\'ea z jej brata. Nie chcia\'b3a do tego dopu\'9cci\'e6.\par
Jak dot\'b9d, ciotce Lillian nic si\'ea w niej nie podoba\'b3o. Mary Roses stara\'b3a si\'ea\par
cierpliwie znosi\'e6 s\'b3owa przygany, poniewa\'bf chcia\'b3a, by ciocia i ojciec byli\par
zadowoleni. Je\'9cli nie us\'b3ysz\'b9, jak gra na fortepianie, nie b\'ead\'b9 mogli wyg\'b3osi\'e6\par
krytycznych uwag na ten temat.\par
Po up\'b3ywie nieca\'b3ego tygodnia jej zachowanie zmieni\'b3o si\'ea radykalnie. Tu\'bf\par
po przyje\'9fdzie marzy\'b3a o tym, by opowiedzie\'e6 ojcu wszystko o swoich\par
braciach. Teraz chcia\'b3a, by jej krewni wiedzieli o nich jak najmniej. Pr\'f3bowa\'b3a\par
w ten spos\'f3b ochroni\'e6 ich przed ironicznymi komentarzami, kt\'f3rych nieustan-\par
nie sama wys\'b3uchiwa\'b3a.\par
Wiedzia\'b3a, \'bfe to wszystko nie ma sensu. Jej bracia i tak nigdy by si\'ea nie\par
dowiedzieli, co m\'f3wiono na ich temat. Ale nie o to jej chodzi\'b3o. By\'b3aby\par
zdruzgotana, s\'b3ysz\'b9c jakiekolwiek z\'b3o\'9cliwe uwagi pod adresem braci, kt\'f3rych\par
tak bardzo kocha\'b3a.\par
Nagle poczu\'b3a ogromn\'b9 ochot\'ea, by pobiec na g\'f3r\'ea i napisa\'e6 d\'b3ugi list do\par
braci. Zarazem dobrze zdawa\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe nie mo\'bfe teraz wyj\'9c\'e6 z salonu.\par
Musia\'b3a poczeka\'e6 a\'bf do ko\'f1ca kolacji.\par
Nie zd\'b9\'bfy\'b3a jeszcze przywykn\'b9\'e6 do zmian w porz\'b9dku dnia. By\'b3a przy-\par
zwyczajona do wstawania o \'9cwicie i k\'b3adzenia si\'ea do \'b3\'f3\'bfka ko\'b3o dziewi\'b9tej\par
albo dziesi\'b9tej wieczorem.\par
Tymczasem w Anglii chyba nikt nie jada\'b3 kolacji wcze\'9cniej ni\'bf o tej\par
w\'b3a\'9cnie porze. By\'b3o ju\'bf wp\'f3\'b3 do dziesi\'b9tej, kiedy s\'b3u\'bf\'b9cy da\'b3 dzwonkiem\par
zna\'e6, \'bfe kolacja jest gotowa. Mary Roses omal nie zasn\'ea\'b3a przy stole.\par
Oczywi\'9ccie, ciotka Lillian mia\'b3a tysi\'b9ce zastrze\'bfe\'f1 co do jej manier. Tr\'b9ca\'b3a\par
j\'b9 \'b3okciem tyle razy, \'bfe Mary Roses by\'b3a pewna, i\'bf znajdzie na swym ciele\par
mn\'f3stwo si\'f1c\'f3w.\par
M\'ea\'bfczy\'9fni pozostali potem w jadalni, by wypi\'e6 kaw\'ea, a kobiety uda\'b3y si\'ea\par
do salonu na herbat\'ea. Mary Roses odczuwa\'b3a tak\'b9 senno\'9c\'e6, \'bfe nie by\'b3a w stanie\par
w pe\'b3ni kontrolowa\'e6 swojego zachowania. Kiedy ciotka Lilian wsta\'b3a, zrobi\'b3a\par
to samo i podnios\'b3a tac\'ea, by zanie\'9c\'e6 j\'b9 do kuchni. Dopiero si\'eagaj\'b9c po talerz\par
ciotki Barbary zda\'b3a sobie spraw\'ea z tego, co robi.\par
Lillian znieruchomia\'b3a z przera\'bfenia. Mary Roses poczu\'b3a ogromne zak\'b3o-\par
potanie. Szybko odstawi\'b3a tac\'ea, wyprostowa\'b3a si\'ea i powoli wr\'f3ci\'b3a na miejsce.\par
Jej twarz pa\'b3a\'b3a. Eleanor po\'9cpieszy\'b3a ze s\'b3owami pocieszenia. Uj\'ea\'b3a Mary\par
Roses pod rami\'ea i powiedzia\'b3a szeptem:\par
- Nie przejmuj si\'ea. Doskonale sobie radzisz, naprawd\'ea. No, u\'9cmiechnij si\'ea,\par
Mary Roses... to znaczy Victorio. Wszyscy na ciebie patrz\'b9. Czy\'bf twoja ciocia\par
Lillian nie jest wspania\'b3a? - Prowadz\'b9c Mary Roses, wyg\'b3asza\'b3a hymny\par
pochwalne na cze\'9c\'e6 jej krewnej. - Ona to wszystko robi dla twojego dobra,\par
Victorio. Wkr\'f3tce si\'ea o tym przekonasz.\par
- Dlaczego uwa\'bfasz, \'bfe ona jest taka wspania\'b3a? - zapyta\'b3a Mary Roses.\par
Eleanor nie kry\'b3a swego entuzjazmu.\par
- Twoja zacna ciotka zadecydowa\'b3a, \'bfe ja te\'bf powinnam mie\'e6 now\'b9\par
garderob\'ea. Powiedzia\'b3a, \'bfe nie wypada, \'bfebym pokazywa\'b3a si\'ea w twoim\par
towarzystwie w \'b3achmanach. Jutro maj\'b9 mi wzi\'b9\'e6 miar\'ea.\par
Wychodz\'b9c z jadalni Mary Roses popatrzy\'b3a na m\'ea\'bfa. U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, chc\'b9c\par
jej da\'e6 do zrozumienia, \'bfe wszystko jest w jak najlepszym porz\'b9dku, lecz kiedy\par
s\'b3u\'bf\'b9cy zamkn\'b9\'b3 drzwi do jadalni, natychmiast spochmumia\'b3.\par
Lord Elliott uprzedzi\'b3 jego komentarz.\par
- Przesta\'f1 tak na mnie patrze\'e6, Harrisonie. Wiem, \'bfe nie podoba ci si\'ea, i\'bf\par
moje siostry ci\'b9gle pouczaj\'b9 Victori\'ea, ale zrozum, \'bfe one chc\'b9 jej pom\'f3c.\par
Wkr\'f3tce sam si\'ea przekonasz, \'bfe maj\'b9 racj\'ea. Przecie\'bf chyba nie chcia\'b3by\'9c, \'bfeby\par
twoja \'bfona by\'b3a zak\'b3opotana, kiedy zostanie przedstawiona w towarzystwie?\par
Nie daj\'b9c Hamsonowi czasu na odpowied\'9f, kontynuowa\'b3:\par
- Prosi\'b3em ci\'ea o pomoc i wsp\'f3\'b3prac\'ea; teraz o nie wr\'eacz b\'b3agam.\par
Rozmow\'ea przerwa\'b3 brat Elliotta Robert, kt\'f3ry wszed\'b3 w\'b3a\'9cnie do jadal-\par
ni. Ju\'bf trzeci raz wraca\'b3 z pokoju na pi\'eatrze, gdzie pr\'f3bowa\'b3 u\'b3o\'bfy\'e6 syna do\par
snu.\par
- Ch\'b3opiec jest trudny - wyja\'9cni\'b3, zajmuj\'b9c miejsce przy stole. - O czym\par
mowa? - zapyta\'b3.\par
- Lord Elliott poprosi\'b3 mnie o wsp\'f3\'b3prac\'ea - odpowiedzia\'b3 Harrison.\par
- Tak - potwierdzi\'b3 Elliott. Utkwi\'b3 wzrok w obrus i bezwiednie zacz\'b9\'b3\par
wyg\'b3adza\'e6 jakie\'9c nie istniej\'b9ce za\'b3amanie materia\'b3u. - Mam zamiar na to\par
nalega\'e6 - obwie\'9cci\'b3 po d\'b3u\'bfszej chwili. - Chodzi o dobro mojej c\'f3rki i w tym\par
wypadku, jak mi si\'ea wydaje, cel w pewien spos\'f3b u\'9cwi\'eaca \'9crodki. Spisa\'b3e\'9c si\'ea\par
doskonale, m\'f3j synu. Odnalaz\'b3e\'9c Victori\'ea i sprawi\'b3e\'9c, \'bfe powr\'f3ci\'b3a do domu.\par
A teraz prosz\'ea, pozw\'f3l mi by\'e6 jej ojcem. Pozostaw mi os\'b9d, co jest dla niej\par
najlepsze. Pragn\'ea wprowadzi\'e6 j\'b9 w nowe \'bfycie. Prosz\'ea, nie walcz z rodzin\'b9.\par
Wszyscy potrzebujemy teraz twojej pomocy. Victoria bardzo liczy si\'ea z twoim\par
zdaniem i gdyby\'9c r\'f3wnie\'bf pom\'f3g\'b3 jej zapomnie\'e6 o przesz\'b3o\'9cci, z pewno\'9cci\'b9\par
b\'b3yskawicznie przystosowa\'b3aby si\'ea do nowych warunk\'f3w. Na razie nie chce\par
przyj\'b9\'e6 do wiadomo\'9cci, kim jest naprawd\'ea. Czy kiedy jeste\'9ccie sami, nazywasz\par
j\'b9 Mary Roses?\par
-Tak.\par
- Ona ma na imi\'ea Victoria - pouczy\'b3 go Robert. - Powinna si\'ea przyzwy-\par
czaja\'e6 do swego imienia.\par
- Nie jest ju\'bf dzieckiem - upiera\'b3 si\'ea Harrison. - Dobrze wie, kim jest.\par
- S\'b3ysza\'b3e\'9c, co dzisiaj powiedzia\'b3a? - zapyta\'b3 Robert. - Ma nadziej\'ea, \'bfe\par
wr\'f3ci do Ameryki.\par
Elliott skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Moja c\'f3rka jeszcze nie zd\'b9\'bfy\'b3a si\'ea tu rozgo\'9cci\'e6, a ju\'bf my\'9cli o powrocie\par
do Stan\'f3w. Nie mam zamiaru powt\'f3rnie jej utraci\'e6. Prosz\'ea, pom\'f3\'bf mi.\par
Harrison by\'b3 g\'b3\'eaboko poruszony \'bfarliwo\'9cci\'b9 pr\'f3\'9cb Elliotta. Korci\'b3o go, by\par
odm\'f3wi\'e6, lecz zak\'b3adaj\'b9c, \'bfe Elliotowi naprawd\'ea le\'bfy na sercu dobro c\'f3rki,\par
ich wsp\'f3\'b3praca rzeczywi\'9ccie mog\'b3a pom\'f3c Mary Roses. Z drugiej strony ba\'b3\par
si\'ea wyrazi\'e6 zgod\'ea, poniewa\'bf nie m\'f3g\'b3 oprze\'e6 si\'ea wra\'bfeniu, \'bfe krewni za\par
wszelk\'b9 cen\'ea chc\'b9 zmieni\'e6 Mary Roses.\par
- Uczyni\'ea wszystko, co w mojej mocy, by moja \'bfona by\'b3a szcz\'ea\'9cliwa -\par
obieca\'b3 w ko\'f1cu. - Ale chcia\'b3bym jeszcze raz zach\'eaci\'e6 pana do porozmawiania\par
z ni\'b9 o jej braciach. Ona naprawd\'ea tego potrzebuje. Z pewno\'9cci\'b9 rozumie pan,\par
co ona teraz musi prze\'bfywa\'e6.\par
Elliott jednak wcale tego nie rozumia\'b3.\par
- Dlaczego ci\'b9gle pow\'b9tpiewasz w s\'b3uszno\'9c\'e6 opinii lekarzy? Przecie\'bf\par
zawsze by\'b3e\'9c bardzo rozs\'b9dny. Kendleton i Wells nie s\'b9 nowicjuszami w swoim\par
fachu. A obaj zgodnie stwierdzili, \'bfe musimy pom\'f3c w rozwoju Victorii. Nie\par
mam zamiaru s\'b3ucha\'e6 ju\'bf twoich zastrze\'bfe\'f1 i by\'b3bym bardzo zadowolony,\par
gdyby\'9c r\'f3wnie\'bf postara\'b3 si\'ea zach\'eaci\'e6 moj\'b9 c\'f3rk\'ea do oswajania si\'ea z my\'9cl\'b9\par
o u\'b3o\'bfeniu sobie \'bfycia tutaj.\par
Harrison poczu\'b3 si\'ea z\'b3apany w pu\'b3apk\'ea. Instynktownie czu\'b3, \'bfe Elliott\par
wybra\'b3 z\'b3\'b9 drog\'ea, lecz jak m\'f3g\'b3 podwa\'bfa\'e6 opinie ekspert\'f3w? A swoj\'b9 drog\'b9,\par
czy aby nie mylili si\'ea w swojej diagnozie?\par
W ko\'f1cu doszed\'b3 do wniosku, \'bfe Mary Roses podoba mu si\'ea taka, jaka jest.\par
Nie chcia\'b3, \'bfeby si\'ea zmieni\'b3a, i to pragnienie doprowadza\'b3o go do konfliktu\par
z jej ojcem. Do diab\'b3a, to wszystko by\'b3o okropnie skomplikowane, a c\'f3\'bf\par
dopiero musia\'b3a prze\'bfywa\'e6 Mary Roses?\par
Znalaz\'b3a si\'ea w zawieszeniu pomi\'eadzy dwoma \'9cwiatami i czy\'bf on, jako m\'b9\'bf,\par
nie powinien pom\'f3c jej w jak naj\'b3agodniejszym przej\'9cciu z jednego \'9cwiata do\par
drugiego?\par
M\'ea\'bfczy\'9fni zacz\'eali dyskutowa\'e6 na inne tematy i jeszcze do\'9c\'e6 d\'b3ugo pozo-\par
stawali we w\'b3asnym gronie. Mary Roses nie mog\'b3a si\'ea powstrzyma\'e6 od\par
ziewania, wprawiaj\'b9c ciotk\'ea Lillian w niema\'b3e zak\'b3opotanie. W ko\'f1cu, tu\'bf\par
przed p\'f3\'b3noc\'b9, pozwolono jej p\'f3j\'9c\'e6 na g\'f3r\'ea.\par
Nie mia\'b3a ochoty k\'b3a\'9c\'e6 si\'ea do \'b3\'f3\'bfka, nie zwierzywszy wydarze\'f1 minionego\par
dnia mamie Roses i braciom, wi\'eac gdy tylko garderobiana pomog\'b3a jej si\'ea\par
przebra\'e6, usiad\'b3a przy stylowym biurku i napisa\'b3a dwa d\'b3ugie listy. Do jednego\par
z nich do\'b3\'b9czy\'b3a kartk\'ea z wiadomo\'9cciami dla Corrie.\par
Na poduszce le\'bfa\'b3a kolejna r\'f3\'bfa o niewiarygodnie d\'b3ugiej \'b3odydze. Ten gest\par
m\'ea\'bfa sprawi\'b3 jej przyjemno\'9c\'e6, mimo i\'bf nie rozumia\'b3a jego przyczyny. Nie\par
zapyta\'b3a go dot\'b9d, dlaczego nagle zrobi\'b3 si\'ea taki romantyczny, poniewa\'bf\par
wiedzia\'b3a, \'bfe us\'b3yszy, i\'bf zawsze by\'b3 dla niej troskliwy i czu\'b3y.\par
Za poczynaniami m\'ea\'bfa zawsze kry\'b3 si\'ea jaki\'9c pow\'f3d. Wkr\'f3tce sama si\'ea\par
domy\'9cli, o co tym razem mu chodzi; musia\'b3a przyzna\'e6, \'bfe lubi\'b3a te dotycz\'b9ce\par
go zagadki. Co takiego powiedzia\'b3a s\'b3u\'bf\'b9ca? Aha, przypomnia\'b3a sobie. \'afe\par
Harrison, zamawiaj\'b9c kwiaty, powiedzia\'b3, \'bfe chce jej przypomnie\'e6 o czym\'9c\par
bardzo wa\'bfnym. Mary Roses wyda\'b3a z siebie przeci\'b9g\'b3e ziewni\'eacie, z pewno-\par
\'9cci\'b9 nie przystoj\'b9ce damie, i wsun\'ea\'b3a si\'ea do \'b3\'f3\'bfka. Zasn\'ea\'b3a chwil\'ea p\'f3\'9fniej,\par
mocno \'9cciskaj\'b9c dwa bezcenne podarunki. W jednej r\'eace mia\'b3a medalion, kt\'f3ry\par
da\'b3a jej mama Roses, w drugiej - r\'f3\'bf\'ea.\par
Harrison przyszed\'b3 do sypialni godzin\'ea p\'f3\'9fniej. Po\'b3o\'bfy\'b3 medalion i r\'f3\'bf\'ea na\par
stoliku przy \'b3\'f3\'bfku, a potem otoczy\'b3 \'bfon\'ea ramionami i zasn\'b9\'b3 z ni\'b9 w obj\'eaciach.\par
Po paru godzinach snu chcia\'b3 si\'ea z ni\'b9 kocha\'e6, lecz Mary Roses musia\'b3a by\'e6\par
\'9cmiertelnie zm\'eaczona, poniewa\'bf nie m\'f3g\'b3 si\'ea jej dobudzi\'e6. W ko\'f1cu da\'b3 za\par
wygran\'b9 i ponownie zapad\'b3 w sen. Obudzi\'b3a go poca\'b3unkiem o \'9cwicie i da\'b3a\par
to, czego tak t\'easknie oczekiwa\'b3, i du\'bfo, du\'bfo wi\'eacej. By\'b3 tak zm\'eaczony, \'bfe\par
jeszcze raz zasn\'b9\'b3.\par
Mary Roses wsta\'b3a cichutko, by nie obudzi\'e6 Harrisona. Umy\'b3a si\'ea, ubra\'b3a\par
i zesz\'b3a na d\'f3\'b3, by zje\'9c\'e6 \'9cniadanie.\par
S\'b3u\'bfba nie by\'b3a przyzwyczajona do widoku mieszka\'f1c\'f3w pa\'b3acu o \'9cwicie\par
i pojawienie si\'ea lady Victorii w kuchni wywo\'b3a\'b3o niema\'b3e poruszenie. Edward\par
szybko zaprowadzi\'b3 j\'b9 do jadami, podsun\'b9\'b3 jej krzes\'b3o i poprosi\'b3, by zechcia\'b3a\par
usi\'b9\'9c\'e6.\par
Odrzuci\'b3a propozycj\'ea zjedzenia znienawidzonych cynaderek z jajkiem i bu-\par
\'b3eczkami i poprosi\'b3a o tosty i herbat\'ea. Szybko zjad\'b3a \'9cniadanie, po czym\par
zapyta\'b3a ochmistrza, czy mog\'b3aby p\'f3j\'9c\'e6 do biblioteki ojca.\par
Uzna\'b3 to za doskona\'b3y pomys\'b3.\par
- Czy widzia\'b3a ju\'bf pani portret matki, lady Victorio? Pani ojciec poleci\'b3\par
go tu wczoraj przywie\'9f\'e6 z londy\'f1skiej rezydencji. Ten obraz wp\'b3ywa na niego\par
koj\'b9co. Czy mam wskaza\'e6 pani drog\'ea?\par
- O kt\'f3rej m\'f3j ojciec wstaje? - zapyta\'b3a szeptem, by nikogo nie obudzi\'e6.\par
- Zazwyczaj tak wcze\'9cnie jak ja, milady. To tutaj - oznajmi\'b3; doszli do\par
drzwi biblioteki. Otworzywszy je przed ni\'b9, sk\'b3oni\'b3 si\'ea nisko.\par
- Czy b\'ead\'ea pani jeszcze potrzebny?\par
Pokr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'b9, podzi\'eakowa\'b3a mu za pomoc i wesz\'b3a do wn\'eatrza. W bib-\par
liotece panowa\'b3 p\'f3\'b3mrok. Skierowa\'b3a si\'ea w stron\'ea okien; otoczy\'b3 j\'b9 zapach\par
starych ksi\'b9\'bfek i \'9cwie\'bfej sk\'f3ry. Odsun\'b9wszy ci\'ea\'bfkie zas\'b3ony, podesz\'b3a do\par
kominka.\par
Portret matki by\'b3 bardzo pi\'eakny. Wpatrywa\'b3a si\'ea we\'f1 jak urzeczona,\par
zastanawiaj\'b9c si\'ea, jak\'b9 osob\'b9 by\'b3a matka.\par
- M\'f3j Bo\'bfe, Victorio! Co tu robisz o tej porze?\par
W drzwiach biblioteki sta\'b3 ojciec. Wydawa\'b3 si\'ea zaskoczony tym porannym\par
spotkaniem. U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego. Zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe ma rozczochrane w\'b3osy.\par
Niew\'b9tpliwie wsta\'b3 z \'b3\'f3\'bfka dopiero przed chwil\'b9. Nie by\'b3 jeszcze ubrany tak,\par
by m\'f3c pokaza\'e6 si\'ea w towarzystwie; mia\'b3 na sobie d\'b3ugi czarny szlafrok\par
i br\'b9zowe sk\'f3rzane pantofle.\par
- Jestem przyzwyczajona do rannego wstawania, ojcze. Czy nie masz nic\par
przeciwko temu, \'bfe wtargn\'ea\'b3am na teren twojej \'9cwi\'b9tyni?\par
- Nie, nie, oczywi\'9ccie \'bfe nie. - Szybkim krokiem podszed\'b3 do biurka\par
i usiad\'b3, po czym zacz\'b9\'b3 nerwowo przerzuca\'e6 pliki papier\'f3w.\par
Najwyra\'9fniej by\'b3 speszony, b\'ead\'b9c z ni\'b9 sam na sam. Mary Roses nie\par
wiedzia\'b3a, jak ma rozumie\'e6 tak\'b9 jego reakcj\'ea. Chcia\'b3a, by si\'ea odpr\'ea\'bfy\'b3,\par
uspokoi\'b3, lecz nie mia\'b3a poj\'eacia, jak mo\'bfe mu pom\'f3c.\par
Spojrza\'b3a na portret.\par
- Jaka by\'b3a mama?\par
Elliott przesta\'b3 grzeba\'e6 w papierach, rysy jego twarzy z\'b3agodnia\'b3y, opad\'b3\par
na oparcie krzes\'b3a.\par
- By\'b3a niezwyk\'b3\'b9 kobiet\'b9. Chcesz wiedzie\'e6, jak si\'ea poznali\'9cmy?\par
- Tak, bardzo.\par
Usiad\'b3a w fotelu i z\'b3o\'bfy\'b3a d\'b3onie na kolanach. Przez nast\'eapn\'b9 godzin\'ea\par
s\'b3ucha\'b3a opowie\'9cci ojca o matce. Mary Roses by\'b3a bardzo ciekawa wszelkich\par
szczeg\'f3\'b3\'f3w, chcia\'b3a dowiedzie\'e6 si\'ea o matce jak najwi\'eacej, lecz kiedy ojciec\par
sko\'f1czy\'b3 m\'f3wi\'e6, wci\'b9\'bf jeszcze nie czu\'b3a wi\'eazi z Agath\'b9. Ponownie spojrza\'b3a\par
na portret.\par
- \'afa\'b3uj\'ea, \'bfe jej nie zna\'b3am. Zrobi\'b3e\'9c z niej \'9cwi\'eat\'b9, ojcze. A przecie\'bf musia\'b3a\par
mie\'e6 jakie\'9c wady. Prosz\'ea, opowiedz mi o nich.\par
Lord Elliott wyjawi\'b3, \'bfe matka by\'b3a niezwykle uparta, przytaczaj\'b9c wiele\par
przyk\'b3ad\'f3w.\par
Mary Roses co pewien czas przerywa\'b3a mu, by zada\'e6 jakie\'9c pytanie,\par
i nast\'eapna godzina up\'b3yn\'ea\'b3a im na bardzo mi\'b3ej rozmowie; mia\'b3a wra\'bfenie, \'bfe\par
ojciec przesta\'b3 si\'ea denerwowa\'e6 i poczu\'b3 si\'ea swobodniej w jej obecno\'9cci. Matka,\par
kt\'f3rej nie dane by\'b3o jej pozna\'e6, po\'b3\'b9czy\'b3a ich w jaki\'9c przedziwny spos\'f3b.\par
Pocz\'b9wszy od tego ranka, codziennie o \'9cwicie zjawia\'b3a si\'ea w bibliotece,\par
gdzie czyta\'b3a ksi\'b9\'bfki a\'bf do nadej\'9ccia ojca. Razem jedli \'9cniadanie, przynoszone\par
na srebrnych tacach przez s\'b3u\'bf\'b9cych, i sp\'eadzali ze sob\'b9 wi\'eakszo\'9c\'e6 przedpo\'b3ud-\par
nia. Mary Roses nigdy nie opowiada\'b3a o swojej przesz\'b3o\'9cci, poniewa\'bf ciotki\par
wiele razy napomina\'b3y j\'b9, by tego nie robi\'b3a, gdy\'bf jej ojciec jest bardzo\par
zazdrosny o jej braci, wi\'eac zach\'eaca\'b3a go, by jak najwi\'eacej opowiada\'b3 o swojej\par
rodzinie. Ich spotkania z czasem zacz\'ea\'b3y przypomina\'e6 lekcje historii, lecz nadal\par
sprawia\'b3y jej wielk\'b9 przyjemno\'9c\'e6.\par
Poma\'b3u zaczyna\'b3a czu\'e6 si\'ea w jego towarzystwie coraz swobodniej, a po\par
kilku tygodniach codziennych rozm\'f3w, kiedy zdo\'b3a\'b3a ju\'bf go dobrze pozna\'e6,\par
dosz\'b3a do wniosku, \'bfe bardzo go lubi. Kt\'f3rego\'9c ranka, kiedy nadszed\'b3 czas\par
rozstania, i mia\'b3a uda\'e6 si\'ea do ciotki Lillian, by dowiedzie\'e6 si\'ea, co zaplanowano\par
dla niej na \'f3w dzie\'f1, zaskoczy\'b3a Elliotta ca\'b3uj\'b9c go w policzek przed wyj\'9cciem\par
z pokoju.\par
Elliott by\'b3 zachwycony tak spontanicznie okazanym mu dowodem uczucia.\par
Niezgrabnie poklepa\'b3 j\'b9 po ramieniu i ochryp\'b3ym g\'b3osem powiedzia\'b3, \'bfeby nie\par
kaza\'b3a ciotce na siebie czeka\'e6.\par
Tego wieczoru poinformowa\'b3 swoje siostry, \'bfe adaptacja Victorii przebiega\par
doskonale.\par
Tymczasem rzecz mia\'b3a si\'ea zupe\'b3nie inaczej. Mary Roses stawa\'b3a si\'ea\par
doskona\'b3\'b9 aktork\'b9 i nikt, nawet Hanison, nie orientowa\'b3 si\'ea, jak jest przygn\'ea-\par
biona. T\'easkni\'b3a za bra\'e6mi tak bardzo, \'bfe ka\'bfdego wieczoru p\'b3aka\'b3a przed snem,\par
mocno \'9cciskaj\'b9c w d\'b3oni medalion.\par
Najcz\'ea\'9cciej nie by\'b3o w takich chwilach Hamsona, kt\'f3ry m\'f3g\'b3by j\'b9 pocie-\par
szy\'e6. Mia\'b3 tak du\'bfo pracy, zleconej mu przez Elliotta, \'bfe by\'b3 zmuszony sp\'eadza\'e6\par
ca\'b3e dnie i noce w mie\'9ccie. Widywali si\'ea tylko w weekendy, lecz wtedy\par
wiejska rezydencja p\'eaka\'b3a w szwach od krewnych i przyjaci\'f3\'b3 i bardzo rzadko\par
mieli okazj\'ea by\'e6 sami.\par
Harrison wr\'eacz obsesyjnie pragn\'b9\'b3 udowodni\'e6 win\'ea George'owi MacPher-\par
sonowi. Ilekro\'e6 mia\'b3 woln\'b9 godzin\'ea, przynosi\'b3 do sypialni ksi\'eagi przywiezione\par
z Londynu i \'9cl\'eacza\'b3 nad nimi, pr\'f3buj\'b9c znale\'9f\'e6 ukryte nie\'9ccis\'b3o\'9cci. Douglas\par
ukrad\'b3 nia\'f1ce pieni\'b9dze, kt\'f3re otrzyma\'b3a od MacPheisona. Jak, do pioruna,\par
m\'f3g\'b3 wej\'9c\'e6 w ich posiadanie - mrucza\'b3 Harrison pod nosem. Do szale\'f1stwa\par
doprowadza\'b3o go to, \'bfe nie potrafi tego dociec.\par
Mary Roses nie mia\'b3a jeszcze okazji spotka\'e6 sekretarza ojca. Powiedziano,\par
\'bfe MacPherson wyjecha\'b3 na wakacje tu\'bf przed jej przyjazdem do Anglii. Potem\par
zadepeszowa\'b3, prosz\'b9c o przed\'b3u\'bfenie urlopu, i jak dot\'b9d nie wr\'f3ci\'b3 do pracy.\par
Kiedy\'9c powiedzia\'b3a Harrisonowi, \'bfe ma nadziej\'ea nigdy go nie spotka\'e6,\par
poniewa\'bf zamierza powr\'f3ci\'e6 do Montany, zanim spadnie pierwszy \'9cnieg, a nic\par
nie wskazywa\'b3o na to, by MacPherson zamierza\'b3 przyjecha\'e6 do Anglii w naj-\par
bli\'bfszym czasie. Harrison nie zaakceptowa\'b3 tego pomys\'b3u, ale te\'bf mu si\'ea nie\par
sprzeciwi\'b3.\par
Jej przygn\'eabienie pog\'b3\'eabia\'b3o si\'ea z up\'b3ywem czasu. Napisa\'b3a kilkana\'9ccie\par
list\'f3w do braci, lecz nie otrzyma\'b3a od nich \'bfadnej odpowiedzi. Nie chcia\'b3a\par
obarcza\'e6 Hamsona swoim niepokojem, l\'eakiem, \'bfe sta\'b3o si\'ea co\'9c z\'b3ego, a bracia\par
ukrywaj\'b9 przed ni\'b9 z\'b3e wiadomo\'9cci, tak wi\'eac samotnie boryka\'b3a si\'ea ze swoim\par
zmartwieniem.\par
Nie mia\'b3a te\'bf \'bfadnych wiadomo\'9cci od mamy, a wiedzia\'b3a, \'bfe Cole poda\'b3\par
jej nowy adres w li\'9ccie. Mo\'bfe przytrafi\'b3o si\'ea co\'9c z\'b3ego? A je\'9cli mama jej\par
potrzebuje?\par
Niepok\'f3j o rodzin\'ea doprowadzi\'b3 j\'b9 do stanu wyczerpania nerwowego.\par
Z dnia na dzie\'f1 pogarsza\'b3y si\'ea jej stosunki z ciotk\'b9 Lillian. Oczkiem w g\'b3owie\par
Lillian sta\'b3a si\'ea Eleanor i ciotka dokonywa\'b3a nieustannych por\'f3wna\'f1 obu\par
m\'b3odych dam. Eleanor pokornie poddawa\'b3a si\'ea zaleceniom ciotki, w przeci-\par
wie\'f1stwie do Mary Roses. Eleanor z wdzi\'eaczno\'9cci\'b9 przyjmowa\'b3a nowe suknie\par
i docenia\'b3a znaczenie eleganckiego wygl\'b9du w ka\'bfdej sytuacji. Mary Roses\par
powinna uczy\'e6 si\'ea od swej przyjaci\'f3\'b3ki. Nikt nigdy nie widzia\'b3 Eleanor\par
z cho\'e6by cieniem zagniecenia na sukni ani cho\'e6 z jednym w\'b3oskiem wymy-\par
kaj\'b9cym si\'ea ze starannie u\'b3o\'bfonej fryzury. Nigdy, absolutnie nigdy, nigdzie nie\par
bieg\'b3a. C\'f3\'bf, kiedy rozpocznie si\'ea sezon towarzyski, Eleanor niew\'b9tpliwie\par
b\'eadzie do\'f1 przygotowana, lecz jak wypadnie c\'f3rka lorda Elliotta? Co poczn\'b9,\par
je\'9cli przyniesie im wstyd?\par
Mary Roses nie rozumia\'b3a przewra\'bfliwienia ciotki na punkcie tak drugo-\par
rz\'eadnych spraw. Zachowanie os\'f3b nale\'bf\'b9cych do towarzyskiej elity Londynu\par
\'9cmieszy\'b3o j\'b9 i zdumiewa\'b3o. Odnosi\'b3a wra\'bfenie, \'bfe kobietom wi\'eakszo\'9c\'e6 dnia\par
up\'b3ywa na zmienianiu kreacji. Ona sama rano musia\'b3a wk\'b3ada\'e6 str\'f3j do konnej\par
jazdy, a potem a\'bf trzykrotnie zmienia\'e6 suknie. Mia\'b3a wra\'bfenie, \'bfe ci\'b9gle p\'eadzi\par
na g\'f3r\'ea, by si\'ea przebiera\'e6.\par
Kobietom nie wolno by\'b3o rozmawia\'e6 z m\'ea\'bfczyznami na tematy polityczne.\par
Okazywanie inteligencji nie nale\'bfa\'b3o do dobrego tonu. Czy chcia\'b3aby\'9c wprawi\'e6\par
Hamsona w zak\'b3opotanie, zachowuj\'b9c si\'ea jak r\'f3wna jemu? Z pewno\'9cci\'b9 nie,\par
zawyrokowa\'b3a ciotka. Mary Roses musia\'b3a nauczy\'e6 si\'ea prowadzi\'e6 rozkoszne\par
konwersacje na temat domu i rodziny. Mia\'b3a si\'ea nieustannie u\'9cmiecha\'e6 do\par
wszystkich, a je\'9cli chcia\'b3aby wy\'b3adowa\'e6 na kim\'9c sw\'f3j gniew lub surowo kogo\'9c\par
skrytykowa\'e6, doskonale nadawa\'b3a si\'ea do tego s\'b3u\'bfba. Nie dopatrywano si\'ea\par
niczego zdro\'bfnego w obarczaniu s\'b3u\'bf\'b9cych urojonymi winami.\par
Mary Roses nie powiedzia\'b3a ciotce, co s\'b9dzi o jej pogl\'b9dach. Wiedzia\'b3a, \'bfe\par
przysparza swojej rodzinie powod\'f3w do zmartwie\'f1. Bardzo chcia\'b3a, by ciotki\par
i ojciec byli z niej zadowoleni, i ka\'bfdego ranka obiecywa\'b3a sobie, \'bfe b\'eadzie\par
si\'ea bardzo stara\'b3a spe\'b3ni\'e6 ich oczekiwania. Ciotka Barbara zasugerowa\'b3a, by\par
Mary Roses my\'9cla\'b3a o sobie jako o czystym p\'b3\'f3tnie, na kt\'f3rym rodzina\par
namaluje arcydzie\'b3o.\par
Sierpie\'f1 i wi\'eaksza cz\'ea\'9c\'e6 wrze\'9cnia up\'b3yn\'ea\'b3y na przygotowaniach jej do\par
towarzyskiego debiutu w sezonie. Mary Roses pozna\'b3a hierarchi\'ea wa\'bfno\'9cci\par
wszystkich utytu\'b3owanych d\'bfentelmen\'f3w i dam, dowiedzia\'b3a si\'ea, kto si\'ea kim\par
interesuje, kogo powinna unika\'e6, a komu okazywa\'e6 szczeg\'f3lne wzgl\'eady, i tak\par
dalej, i tak dalej, dop\'f3ki jej pami\'ea\'e6 nie wype\'b3ni\'b3a si\'ea wszystkimi tymi\par
szczeg\'f3\'b3ami bez znaczenia, o kt\'f3rych pod \'bfadnym pozorem nie wolno by\'b3o\par
zapomnie\'e6.\par
Popo\'b3udnia sp\'eadza\'b3a w oran\'bferii, gdzie wraz z kuzynkami pobiera\'b3a nauki\par
szyde\'b3kowania i innych r\'f3wnie przydatnych umiej\'eatno\'9cci.\par
Lord Elliott wprost zasypywa\'b3 Harrisona zleceniami. Wysy\'b3a\'b3 go to w jeden,\par
to w drugi koniec Anglii w sprawach s\'b3u\'bfbowych, a w tych rzadkich chwilach,\par
kiedy m\'b9\'bf bywa\'b3 w domu, Mary Roses nieustannie porusza\'b3a temat powrotu do\par
Montany. Harrison radzi\'b3 jej wstrzyma\'e6 si\'ea jeszcze jaki\'9c czas z podj\'eaciem tej\par
decyzji.\par
Poza tym tak ostentacyjnie wychwala\'b3 j\'b9 pod niebiosa, \'bfe zacz\'ea\'b3a si\'ea\par
zastanawia\'e6, czy aby nie zaczyna mu si\'ea podoba\'e6 to, co tu z ni\'b9 robiono.\par
Jej ostatni wybuch gwa\'b3townego protestu zdarzy\'b3 si\'ea w przeddzie\'f1 pierw-\par
szego balu. Zasta\'b3a w sypialni ciotk\'ea Lillian, dokonuj\'b9c\'b9 przegl\'b9du garderoby.\par
- Co ciocia robi?\par
- Anne-Marie powiedzia\'b3a, \'bfe wci\'b9\'bf nosisz te krynoliny, Victorio. One\par
zupe\'b3nie ju\'bf wysz\'b3y z mody. Nie pami\'eatasz? Teraz modne s\'b9 w\'ea\'bfsze sp\'f3dnice.\par
Powinna\'9c wyrzuci\'e6 te starocie.\par
Ta propozycja oburzy\'b3a Mary Roses. Wyrzucanie ubra\'f1 w idealnym stanie\par
wyda\'b3o jej si\'ea grzechem i wyrazi\'b3a gwa\'b3towny sprzeciw.\par
Mi\'eadzy kobietami wywi\'b9za\'b3o si\'ea co\'9c na kszta\'b3t gry w przeci\'b9ganie liny.\par
Halka, kt\'f3r\'b9 ciotka zamierza\'b3a zabra\'e6, a Mary Roses zachowa\'e6, zosta\'b3a rozdarta\par
na dwie cz\'ea\'9cci. Podczas gwa\'b3townej szamotaniny na pod\'b3og\'ea wypad\'b3y kawa\'b3ki\par
grubego \'9crutu.\par
- A c\'f3\'bf to takiego, na lito\'9c\'e6 bosk\'b9? - zainteresowa\'b3a si\'ea ciotka.\par
- To \'9crut, ciociu Lillian. Moja przyjaci\'f3\'b3ka Blue Belle poradzi\'b3a mi, \'bfebym\par
wszy\'b3a go w dolny r\'b9bek sp\'f3dnicy, \'bfeby j\'b9 obci\'b9\'bfy\'e6. Na Zachodzie wiatr wieje\par
czasem tak mocno, \'bfe mo\'bfe zadrze\'e6 sp\'f3dnic\'ea a\'bf na g\'b3ow\'ea.\par
Lillian by\'b3a tak wstrz\'b9\'9cni\'eata wyja\'9cnieniem Mary Roses, \'bfe a\'bf musia\'b3a usi\'b9\'9c\'e6,\par
by si\'ea uspokoi\'e6. Poprosi\'b3a Anne-Marie o przyniesienie soli trze\'9fwi\'b9cych, a po\par
d\'b3u\'bfszej chwili usiad\'b3a obok Mary Roses i zaproponowa\'b3a, by odby\'b3y powa\'bfn\'b9,\par
serdeczn\'b9 rozmow\'ea.\par
Mary Roses czu\'b3a, co si\'ea \'9cwi\'eaci. Ciotka po raz setny zamierza\'b3a uzmys\'b3owi\'e6\par
jej, \'bfe zar\'f3wno ona, jak i pozostali cz\'b3onkowie rodziny maj\'b9 jak najszlachet-\par
niejsze intencje. Z pewno\'9cci\'b9 nie omieszka\'b3aby te\'bf zaznaczy\'e6, \'bfeby nigdy\par
nikomu nie wspomnia\'b3a o zaszywaniu \'9crutu w sp\'f3dnicy.\par
P\'f3\'9fnym popo\'b3udniem tego dnia ca\'b3a rodzina uda\'b3a si\'ea do londy\'f1skiej\par
rezydencji, a nast\'eapnego wieczoru Mary Roses zosta\'b3a przedstawiona przyja-\par
cio\'b3om i znajomym ojca podczas balu wydanego z okazji jej zam\'b9\'bfp\'f3j\'9ccia.\par
Mia\'b3a na sobie pi\'eakn\'b9 sukni\'ea w kolorze ko\'9cci s\'b3oniowej i doskonale\par
komponuj\'b9ce si\'ea z ni\'b9 r\'eakawiczki. Jej w\'b3osy zosta\'b3y upi\'eate w lu\'9fny w\'eaze\'b3,\par
podtrzymywany szafirowymi spinkami. Suknia mia\'b3a niepokoj\'b9co du\'bfy de-\par
kolt, zgodnie z wymogami najnowszej mody, i garderobiana musia\'b3a wiele\par
razy zapewnia\'e6 Mary Roses, \'bfe jej biust na pewno nie wynknie si\'ea spod\par
stanika.\par
- Wygl\'b9da pani jak lady Victoria - wyszepta\'b3a z podziwem, sko\'f1czywszy\par
upina\'e6 niesforne k\'eadziory swej pani.\par
Harrison omal nie sp\'f3\'9fni\'b3 si\'ea na przyj\'eacie wydane tak\'bfe i na jego cze\'9c\'e6,\par
Wr\'f3ci\'b3 do Londynu zaledwie przed dwoma godzinami. Sprawia\'b3 wra\'bfenie\par
zm\'eaczonego. Sta\'b3 obok ojca w westybulu i obserwowa\'b3 zst\'eapuj\'b9c\'b9 ze schod\'f3w\par
\'bfon\'ea. Elliott by\'b3 wyra\'9fnie oczarowany urod\'b9 c\'f3rki. Chwyciwszy Harrisona za\par
rami\'ea, powiedzia\'b3 cicho:\par
- Kiedy patrz\'ea na Victori\'ea, widz\'ea moj\'b9 Agath\'ea.\par
Mary Roses widzia\'b3a, \'bfe ojciec jest bardzo szcz\'ea\'9cliwy. Stan\'b9wszy u podn\'f3\'bfa\par
schod\'f3w, wykona\'b3a perfekcyjny dyg. Stoj\'b9cy nieco dalej ciotki i wujowie nie\par
odrywali od niej oczu. W oczach ciotki Lillian rozb\'b3ys\'b3y \'b3zy wzruszenia.\par
- Wspaniale wygl\'b9dasz, Victorio - pochwali\'b3a. - Doskonale.\par
Jedynie Harrison nie podziela\'b3 og\'f3lnego zachwytu. Wola\'b3by, \'bfeby \'bfona\par
wr\'f3ci\'b3a na g\'f3r\'ea i w\'b3o\'bfy\'b3a sukni\'ea nie ods\'b3aniaj\'b9c\'b9 tak jej wdzi\'eak\'f3w.\par
- Przezi\'eabi si\'ea - pr\'f3bowa\'b3 zaprotestowa\'e6.\par
- Nonsens - osadzi\'b3a go Lillian. - W\'b3o\'bfy sw\'f3j nowy \'bfakiet i wszystko\par
b\'eadzie dobrze.\par
Eleanor kaza\'b3a na siebie czeka\'e6 jeszcze kwadrans. W ko\'f1cu zesz\'b3a na d\'f3\'b3\par
w jasnozielonej sukni. Odszukawszy wzrokiem Lillian, spojrza\'b3a na ni\'b9 pyta-\par
j\'b9co, a gdy ciotka Mary Roses z aprobat\'b9 skin\'ea\'b3a g\'b3ow\'b9 i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea,\par
Eleanor natychmiast si\'ea rozpromieni\'b3a.\par
Harrison pomaga\'b3 w\'b3a\'9cnie Mary Roses w\'b3o\'bfy\'e6 okolony futerkiem \'bfakiet,\par
kiedy ciotka Lillian zauwa\'bfy\'b3a jej z\'b3oty \'b3a\'f1cuszek.\par
- Gdzie twoje szafiry? - zapyta\'b3a.\par
- W pokoju - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - Chcia\'b3am w\'b3o\'bfy\'e6 sw\'f3j ulubiony\par
medalion, a Anne-Marie powiedzia\'b3a mi, \'bfe nie mog\'ea mie\'e6 na sobie obu rzeczy.\par
- Nie mo\'bfesz wyst\'b9pi\'e6 w tym medalionie. \'a3a\'f1cuszek ca\'b3kiem ju\'bf straci\'b3\par
po\'b3ysk. Natychmiast to zdejmij. Edwardzie, przynie\'9c szafiry.\par
- Ale ona chce mie\'e6 na sobie ten medalion. On ma szczeg\'f3lne znaczenie\par
dla niej i dla mnie - rzek\'b3 Harrison.\par
Ojciec postanowi\'b3 stan\'b9\'e6 w obronie c\'f3rki i mog\'b3oby si\'ea wydawa\'e6, \'bfe dw\'f3m\par
m\'ea\'bfczyznom uda si\'ea przekona\'e6 jedn\'b9 kobiet\'ea. Tak si\'ea jednak nie sta\'b3o. Jak\par
zwykle ciotka Lillian okaza\'b3a si\'ea trudnym przeciwnikiem. Sp\'f3r ci\'b9gn\'b9\'b3by si\'ea\par
wi\'eac d\'b3ugo, gdyby Mary Roses wspania\'b3omy\'9clnie nie postanowi\'b3a si\'ea podda\'e6.\par
Poprosi\'b3a ochmistrza, by zani\'f3s\'b3 medalion do jej pokoju i po\'b3o\'bfy\'b3 na biurku,\par
dodaj\'b9c, aby obchodzi\'b3 si\'ea z nim bardzo ostro\'bfnie.\par
Ciotka Lillian rozchmurzy\'b3a si\'ea, gdy na szyi Mary Roses pojawi\'b3 si\'ea\par
naszyjnik z szafir\'f3w.\par
- Czy czasami udaje ci si\'ea z ni\'b9 wygra\'e6? - zapyta\'b3 Harrison, gdy ruszyli\par
do wyj\'9ccia.\par
- Nie, ale to nie ma znaczenia - odpowiedzia\'b3a. - Cioci le\'bfy na sercu\par
jedynie moje dobro.\par
Harrison nie by\'b3 wcale pewien, czy to jedyny motyw post\'eapowania ciotki\par
Lillian, ale poniewa\'bf Mary Roses wydawa\'b3a si\'ea nie przejmowa\'e6 ci\'b9g\'b3ym\par
napominaniem, postanowi\'b3 nie robi\'e6 problemu z tego, \'bfe ciotce uda\'b3o si\'ea\par
nak\'b3oni\'e6 j\'b9 do zmiany bi\'bfuterii.\par
Mary Roses odczuwa\'b3a radosne podniecenie. Mia\'b3a wra\'bfenie, \'bfe jest ksi\'ea\'bf-\par
niczk\'b9 z bajki. Chcia\'b3a, by ojciec by\'b3 z niej dumny, i wielokrotnie powtarza\'b3a\par
sobie w duchu, \'bfe nie zrobi nic, co mog\'b3oby wprawi\'e6 w zak\'b3opotanie jej\par
krewnych.\par
Bal odbywa\'b3 si\'ea w Montrose Mansion. Mary Roses, stoj\'b9c pomi\'eadzy m\'ea\'bfem\par
i ojcem, zosta\'b3a przedstawiona licznemu gronu \'bfyczliwych jej os\'f3b. Mia\'b3a\par
przyjemno\'9c\'e6 pozna\'e6 ksi\'eacia i ksi\'ea\'bfn\'ea Tremint, kt\'f3rych uzna\'b3a za bardzo\par
sympatycznych ludzi. Ksi\'b9\'bf\'ea by\'b3 ju\'bf w podesz\'b3ym wieku i nazywa\'b3 j\'b9 lady\par
Agath\'b9, z niedowierzaniem powtarzaj\'b9c szeptem, \'bfe sta\'b3 si\'ea cud.\par
Nikt nie wyprowadza\'b3 staruszka z b\'b3\'eadu. Spojrza\'b3a na Harrisona, chc\'b9c si\'ea\par
przekona\'e6, co my\'9cli o tej pomy\'b3ce, lecz m\'b9\'bf jedynie mrugn\'b9\'b3 do niej weso\'b3o.\par
Mia\'b3a wra\'bfenie, \'bfe nie pope\'b3ni\'b3a zbyt wielu b\'b3\'ead\'f3w. Ojciec i ciotka\par
wydawali si\'ea bardzo zadowoleni. Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c jednak, zaspokajanie niena-\par
syconej ludzkiej ciekawo\'9cci przychodzi\'b3o Mary Roses z niema\'b3ym trudem.\par
Baron z faworytami si\'eagaj\'b9cymi niemal ust poprosi\'b3 j\'b9 do ta\'f1ca, a kiedy\par
zawirowali na parkiecie, zapyta\'b3, czy kiedykolwiek widzia\'b3a dzikich Indian,\par
o kt\'f3rych czyta\'b3 w ksi\'b9\'bfkach. Nie daj\'b9c jej czasu na odpowied\'9f, doda\'b3, \'bfe ma\par
nadziej\'ea, i\'bf nigdy ich nie spotka\'b3a, zwa\'bfywszy fakt, \'bfe zosta\'b3a wychowana\par
w bogobojnej rodzinie w St. Louis.\par
Mary Roses nie prostowa\'b3a tej pomy\'b3ki. Kiedy taniec si\'ea sko\'f1czy\'b3, uda\'b3a si\'ea\par
na poszukiwanie m\'ea\'bfa. Sta\'b3 nie opodal drzwi prowadz\'b9cych na balkon. By\'b3\par
pogr\'b9\'bfony w rozmowie z jakim\'9c nie znanym jej m\'ea\'bfczyzn\'b9. Temat rozmowy\par
najwyra\'9fniej budzi\'b3 gwa\'b3towne emocje Harrisona; zauwa\'bfy\'b3a jego lodowaty\par
wzrok i mocno zaci\'9cni\'eate szcz\'eaki. Zatrzyma\'b3a j\'b9 lady Lillian.\par
- W\'b3a\'9cnie przybyli tw\'f3j stryj Daniel i stryjenka Johanna. Chod\'9f si\'ea z nimi\par
przywita\'e6, kochanie.\par
- Ju\'bf id\'ea - odpowiedzia\'b3a. - Ciociu Lillian, czy to ciocia powiedzia\'b3a\par
baronowi, z kt\'f3rym przed chwil\'b9 ta\'f1czy\'b3am, \'bfe mieszka\'b3am w St. Louis?\par
Ciotka nie odpowiedzia\'b3a od razu. Trzymaj\'b9c Mary Roses za rami\'ea, popro-\par
wadzi\'b3a j\'b9 obok ta\'f1cz\'b9cych par. Mary Roses by\'b3a jednak zbyt zaintrygowana\par
t\'b9 spraw\'b9, by nie powr\'f3ci\'e6 do niej po chwili. By\'b3a prawie pewna, \'bfe ciotka\par
jest odpowiedzialna za to k\'b3amstwo, i zmusi\'b3a j\'b9 do wyt\'b3umaczenia si\'ea.\par
- To nie by\'b3o k\'b3amstwo, moja droga, tylko niewinna konfabulacja. Teraz\par
wszystkim \'b3atwiej b\'eadzie ci\'ea zaakceptowa\'e6. St. Louis to cywilizowane miasto\par
i nie ma tam zbyt wielu nieokrzesanych ludzi. S\'b3ysza\'b3am to od osoby godnej\par
zaufania. Nie chcia\'b3am, \'bfeby robiono sobie \'bfarty na tw\'f3j temat, Victorio. Ale\par
po dzisiejszym wieczorze nikt nie o\'9cmieli si\'ea tego uczyni\'e6. Jeste\'9c prawdziw\'b9\par
kr\'f3low\'b9 tego balu. Jestem z ciebie bardzo dumna. Wszyscy jeste\'9cmy dumni.\par
Twoja matka na pewno te\'bf u\'9cmiecha si\'ea z dum\'b9, patrz\'b9c na ciebie z nieba.\par
A oto Daniel. Nie uwa\'bfasz, \'bfe w og\'f3le nie jest podobny do twojego ojca?\par
Mary Roses niewiele zrozumia\'b3a z pokr\'eatnej wypowiedzi ciotki. Wcale si\'ea\par
nie wstydzi\'b3a miejsca, w kt\'f3rym dorasta\'b3a, lecz Lillian najwyra\'9fniej uwa\'bfa\'b3a,\par
\'bfe jest inaczej. Ciotka nie wiedzia\'b3a, jak wspania\'b3e \'bfycie p\'eadzi\'b3a tam Mary\par
Roses. Sk\'b9d zreszt\'b9 mog\'b3aby o tym wiedzie\'e6? Przecie\'bf nigdy nie pozwalano\par
Mary Roses o tym m\'f3wi\'e6.\par
Brat ojca sprawia\'b3 wra\'bfenie szczerze ucieszonego mo\'bfliwo\'9cci\'b9 poznania\par
bratanicy. Stoj\'b9ca obok niego \'bfona, wyraziwszy swe zaskoczenie i podobnie\par
jak wszyscy opini\'ea, \'bfe Mary Roses to wykapana matka, serdecznie u\'9cciska\'b3a\par
sw\'b9 krewn\'b9 i wyrazi\'b3a zadowolenie, \'bfe tak urocza osoba pojawi\'b3a si\'ea w rodzi-\par
nie.\par
Mary Roses od razu polubi\'b3a Daniela, lecz postanowi\'b3a wstrzyma\'e6 si\'ea\par
z wydaniem opinii na temat lady Johanny. Je\'9cli Johanna do\'b3\'b9czy do grona\par
innych i zacznie j\'b9 strofowa\'e6, Mary Roses na pewno nie obdarzy jej sympati\'b9.\par
Jak zwykle, kiedy by\'b3a zdenerwowana, si\'eagn\'ea\'b3a do medalionu. By\'b3 dla niej\par
ogniwem \'b3\'b9cz\'b9cym j\'b9 z rodzin\'b9 i nios\'b9cym ukojenie. Prze\'bfy\'b3a chwile grozy,\par
dotkn\'b9wszy naszyjnika z szafir\'f3w, lecz po chwili g\'b3\'eaboko zaczerpn\'ea\'b3a tchu,\par
skarci\'b3a si\'ea w my\'9clach za brak rozs\'b9dku i postanowi\'b3a z uwag\'b9 s\'b3ucha\'e6\par
opowie\'9cci wuja Daniela o wyczerpuj\'b9cym urlopie.\par
Nie mog\'b3a si\'ea powstrzyma\'e6, by co pewien czas nie zerka\'e6 na Harrisona.\par
W ko\'f1cu nadesz\'b3a chwila, \'bfe mog\'b3a przeprosi\'e6 krewnych i p\'f3j\'9c\'e6 do m\'ea\'bfa.\par
Chcia\'b3a mu powiedzie\'e6, by si\'ea rozchmurzy\'b3, lecz nie mog\'b3a przecie\'bf tego zrobi\'e6\par
w obecno\'9cci nieznajomego rozm\'f3wcy.\par
Podszed\'b3 do niej przyjaciel Harrisona, Nicholas. Przedstawi\'b3 si\'ea, sk\'b3oni\'b3\par
nisko i u\'9cmiechn\'b9\'b3 do niej weso\'b3o. By\'b3 bardzo przystojny, ciemnow\'b3osy\par
i ciemnooki. Niemal\'bfe tak wysoki jak Harrison, niezwykle szczup\'b3y i pe\'b3en\par
uroku.\par
- Prosz\'ea przyj\'b9\'e6 moje serdeczne gratulacje, lady Victorio. \'afycz\'ea pani\par
i Hamsonowi du\'bfo szcz\'ea\'9ccia na nowej drodze \'bfycia.\par
- Dzi\'eakuj\'ea - odpowiedzia\'b3a.\par
- Mo\'bfe p\'f3jdziemy wyrwa\'e6 pani m\'ea\'bfa \'bfe szpon\'f3w najwi\'eakszego plotkarza\par
w Londynie?\par
Id\'b9c obok niego po\'b3o\'bfy\'b3a mu r\'eak\'ea na ramieniu.\par
- Jak on ma na nazwisko?\par
- Nudziarz - odpowiedzia\'b3 Nicholas.\par
Mary Roses roze\'9cmia\'b3a si\'ea. Jej rozbawienie przyci\'b9gn\'ea\'b3o uwag\'ea wielu go\'9cci.\par
Natychmiast pow\'9cci\'b9gn\'ea\'b3a si\'ea.\par
- Ale\'bf on wcale nie zanudza Harrisona.\par
- Nie - zgodzi\'b3 si\'ea Nicholas. - Pani m\'b9\'bf z wielkim wysi\'b3kiem opanowuje\par
emocje.\par
Chwil\'ea p\'f3\'9fniej Mary Roses mia\'b3a okazj\'ea pozna\'e6 Sidneya Madisona. Od razu\par
by\'b3a pewna, \'bfe go nie polubi, poniewa\'bf by\'b3 okropnym plotkarzem, a jego\par
zachowanie potwierdza\'b3o tylko jej opini\'ea. Adam nazwa\'b3by go fircykiem, a poza\par
tym Sidney Madison nie zagrza\'b3by d\'b3ugo miejsca w Blue Belle. Cechowa\'b3a go\par
zniewie\'9ccia\'b3o\'9c\'e6; mia\'b3 zbyt d\'b3ugie, starannie wypiel\'eagnowane paznokcie, kt\'f3re\par
wyda\'b3y jej si\'ea odra\'bfaj\'b9ce, i afektowany spos\'f3b m\'f3wienia.\par
Wsun\'ea\'b3a r\'eak\'ea pod rami\'ea Harrisona i stoj\'b9c obok niego s\'b3ucha\'b3a opowiadania\par
Madisona o wra\'bfeniach z Nowego Jorku. Nicholas sta\'b3 z drugiej strony, z r\'ea-\par
kami splecionymi z ty\'b3u. W jego oczach nie dostrzeg\'b3a ju\'bf weso\'b3ych iskierek.\par
Nicholas przybra\'b3 r\'f3wnie ponury wyraz twarzy jak Harrison, kt\'f3ry mocno\par
\'9cciska\'b3 kieliszek w prawej r\'eace, podczas gdy lew\'b9 bezwiednie zacisn\'b9\'b3 w pi\'ea\'9c\'e6.\par
Jak do tej pory wiecz\'f3r przebiega\'b3 wspaniale i chcia\'b3a, \'bfeby r\'f3wnie\'bf dla\par
m\'ea\'bfa i ojca pozosta\'b3 jak najmilszym wspomnieniem. W ko\'f1cu Harison by\'b3\par
honorowym go\'9cciem; nie powinien ju\'bf d\'b3u\'bfej pozostawa\'e6 w towarzystwie\par
natr\'eatnego gadu\'b3y.\par
Postanowi\'b3a ich rozdzieli\'e6.\par
- Czy mog\'b3abym zamieni\'e6 z tob\'b9 s\'b3\'f3wko na osobno\'9cci? - zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do\par
m\'ea\'bfa.\par
- Chyba zabra\'b3em pani m\'ea\'bfowi zbyt wiele czasu - odezwa\'b3 si\'ea Madison\par
i ponownie zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Harrisona: - Jeszcze raz serdecznie ci gratuluj\'ea. To\par
by\'b3o bardzo sprytne posuni\'eacie z twojej strony, \'bfeby o\'bfeni\'e6 si\'ea z Mctori\'b9\par
jeszcze w Ameryce, zanim zda\'b3a sobie spraw\'ea... Naprawd\'ea, sprytnie to wymy-\par
\'9cli\'b3e\'9c. Moje najwy\'bfsze uznanie.\par
Harrison czu\'b3, \'bfe ten \'b3owca sensacji umy\'9clnie go podpuszcza. Policzy\'b3\par
w my\'9clach do dziesi\'eaciu, postanawiaj\'b9c nie odezwa\'e6 si\'ea ani s\'b3owem.\par
Nicholas post\'b9pi\'b3 o krok.\par
- Zanim zd\'b9\'bfy\'b3a zda\'e6 sobie spraw\'ea z czego, Madison?\par
- Ile jest warta, oczywi\'9ccie. - Wypowiedziawszy te obra\'9fliwe s\'b3owa,\par
u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea bezczelnie.\par
Mary Roses us\'b3ysza\'b3a, jak Nicholas gwa\'b3townie zaczerpn\'b9\'b3 tchu na chwil\'ea\par
przed tym, jak Harrison wpad\'b3 w sza\'b3. Mimo \'bfe sta\'b3 ze wzrokiem utkwionym\par
w przestrze\'f1, zauwa\'bfy\'b3a zimny b\'b3ysk w jego oczach. Nagle przypomnia\'b3 jej\par
si\'ea Cole. Jej brat zawsze mia\'b3 taki wzrok, kiedy zamierza\'b3...\par
O Bo\'bfe.\par
- Nie - wyszepta\'b3a zbiela\'b3ymi wargami.\par
By\'b3o ju\'bf za p\'f3\'9fno. Gdyby nie to, \'bfe tak bacznie obserwowa\'b3a m\'ea\'bfa, nie\par
zauwa\'bfy\'b3aby nawet momentu ataku na Anglika. Pi\'ea\'9c\'e6 Harrisona z szybko\'9cci\'b9\par
b\'b3yskawicy wyl\'b9dowa\'b3a na twarzy Madisona, kt\'f3ry uderzy\'b3 w drzwi, przy\'b3o\'bfy\'b3\par
d\'b3onie do nosa i wyda\'b3 z siebie przeci\'b9g\'b3y krzyk.\par
Harrison nawet nie mrugn\'b9\'b3. Zachowywa\'b3 si\'ea tak, jakby nie wydarzy\'b3o si\'ea\par
nic niezwyk\'b3ego. Nie zada\'b3 sobie nawet trudu, by sprawdzi\'e6, czy aby nie\par
wyrz\'b9dzi\'b3 Madisonowi krzywdy.\par
Nicholas sta\'b3 oszo\'b3omiony, z szeroko otwartymi ustami. Przyjaciel Harriso-\par
na wyszepta\'b3:\par
- Co ty zrobi\'b3e\'9c?\par
- To.\par
Po czym jeszcze raz uderzy\'b3 Madisona. Anglik zachwia\'b3 si\'ea pod\par
jego ciosem. Mary Roses by\'b3a przera\'bfona. Harrison spojrza\'b3 na ni\'b9 z u\'9cmie-\par
chem.\par
- Zata\'f1czymy, kochanie?\par
Id\'b9c na parkiet, s\'b3yszeli za sob\'b9 radosny rechot Nicholasa.\par
- Mia\'b3am okazj\'ea by\'e6 \'9cwiadkiem jednego z twoich s\'b3ynnych napad\'f3w sza\'b3u.\par
Wzi\'b9\'b3 j\'b9 w ramiona i zacz\'b9\'b3 porusza\'e6 si\'ea w takt muzyki.\par
- To ju\'bf przesz\'b3o\'9c\'e6. Jak si\'ea czujesz? Tak dawno ju\'bf nie mieli\'9cmy okazji\par
porozmawia\'e6.\par
- Czuj\'ea si\'ea \'9cwietnie. Czy m\'f3j ojciec widzia\'b3, co zrobi\'b3e\'9c?\par
- S\'b9dz\'b9c po wyrazie jego twarzy, chyba tak. Poza tym upu\'9cci\'b3 kieliszek.\par
- O, Bo\'bfe - wyszepta\'b3a. - Je\'9cli zepsu\'b3e\'9c wiecz\'f3r ojcu i jego siostrom,\par
prze\'bfyjemy istne piek\'b3o.\par
Przytuli\'b3 j\'b9 mocno.\par
- Ten wiecz\'f3r, kochanie, nale\'bfy do ciebie, a nie do twoich krewnych. Czy\par
wprawi\'b3em ci\'ea w zak\'b3opotanie?\par
Nie od razu odpowiedzia\'b3a, musia\'b3a si\'ea najpierw zastanowi\'e6.\par
- Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, nie. Ale nie b\'b9d\'9f z siebie taki dumny. Oka\'bf cho\'e6\par
odrobin\'ea skruchy. Ojciec zmierza w nasz\'b9 stron\'ea.\par
Elliott nie pozwoli\'b3 im si\'ea wycofa\'e6.\par
- Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, co ty najlepszego zrobi\'b3e\'9c, synu?\par
Mary Roses chwyci\'b3a m\'ea\'bfa za r\'eak\'ea.\par
- Nie pytaj go o to, ojcze, bo got\'f3w ci to zademonstrowa\'e6. Mia\'b3 jeden ze\par
swoich napad\'f3w sza\'b3u. My\'9cl\'ea, \'bfe dobrze mu zrobi kr\'f3tki spacer na \'9cwie\'bfym\par
powietrzu.\par
Chcia\'b3a, by zostali sami, by m\'f3c poprosi\'e6 go, \'bfeby uwa\'bfa\'b3 na swoje\par
zachowanie i nie zapomina\'b3, \'bfe s\'b9 nie na Zachodzie, lecz w Londynie.\par
Nie by\'b3o jej jednak dane znale\'9f\'e6 si\'ea sam na sam z m\'ea\'bfem a\'bf do powrotu\par
do londy\'f1skiej rezydencji ojca.\par
Anne-Marie pomog\'b3a jej przygotowa\'e6 si\'ea do snu i Mary Roses w\'b3a\'9cnie\par
k\'b3ad\'b3a si\'ea do \'b3\'f3\'bfka, kiedy wszed\'b3 Harrison.\par
Natychmiast usiad\'b3a, sztywno wyprostowana.\par
- Czy z\'b3ama\'b3e\'9c nos temu nieszcz\'ea\'9cnikowi?\par
- Prawdopodobnie tak.\par
- I nie jest ci przykro z tego powodu?\par
- Nie. Obrazi\'b3 mnie. Jak mia\'b3em zareagowa\'e6?\par
- Powiniene\'9c by\'b3 najpierw pomy\'9cle\'e6 - pouczy\'b3a go.\par
Wzruszy\'b3 ramionami, nie maj\'b9c ochoty na rozmow\'ea o tym wydarze-\par
niu.\par
- Pojutrze musz\'ea jecha\'e6 do Niemiec.\par
- Po co?\par
- W sprawach s\'b3u\'bfbowych twojego ojca. Musz\'ea mu pom\'f3c. Wiem, \'bfe to\par
dla ciebie trudne. Wola\'b3bym tu zosta\'e6 i pomaga\'e6...\par
- Mog\'ea jecha\'e6 z tob\'b9?\par
- Nie, kochanie, tw\'f3j ojciec nie chce traci\'e6 ci\'ea z oczu. Zaplanowa\'b3 ju\'bf dla\par
ciebie zaj\'eacia na najbli\'bfsze cztery miesi\'b9ce. Chce si\'ea tob\'b9 nacieszy\'e6 i pochwa-\par
li\'e6. Staram si\'ea mu to u\'b3atwi\'e6 i robi\'ea wszystko, co w mojej mocy, by nie musia\'b3\par
martwi\'e6 si\'ea o sprawy zawodowe. Mamy par\'ea wa\'bfnych spraw do za\'b3atwienia.\par
Postaraj si\'ea to zrozumie\'e6.\par
- To dlatego mieszkamy tutaj, a nie w twoim domu?\par
- Tw\'f3j ojciec nie chce, \'bfeby\'9c by\'b3a skazana na samotno\'9c\'e6, kiedy bawi\'ea\par
poza domem.\par
Nie potrafi\'b3 poda\'e6 jej dok\'b3adnej daty swojego powrotu. Stara\'b3a si\'ea nie\par
okaza\'e6 mu, jak bardzo b\'eadzie t\'easkni\'e6. Jako jego \'bfona rozumia\'b3a, \'bfe jej\par
obowi\'b9zkiem jest wspiera\'e6 go i dodawa\'e6 mu otuchy.\par
- Rozumiem to - zapewni\'b3a.\par
Harrison usiad\'b3 na skraju \'b3\'f3\'bfka i wzi\'b9\'b3 j\'b9 w ramiona.\par
- Chcia\'b3abym...\par
- Co by\'9c chcia\'b3a?\par
Przytuli\'b3a si\'ea do niego.\par
- \'afeby\'9cmy mieli wi\'eacej czasu dla siebie. Kiedy zobacz\'ea twoje Pog\'f3rze\par
Szkockie?\par
- Nied\'b3ugo - obieca\'b3. - Postaraj si\'ea okaza\'e6 ojcu cierpliwo\'9c\'e6. Nie zd\'b9\'bfy\'b3\par
jeszcze och\'b3on\'b9\'e6 po emocjach zwi\'b9zanych z twoim odnalezieniem. Potrzebuje\par
czasu, \'bfeby oswoi\'e6 si\'ea z now\'b9 sytuacj\'b9 i pozna\'e6 ci\'ea.\par
Mary Roses nie zamierza\'b3a spiera\'e6 si\'ea z Harrisonem. Postanowi\'b3a zapomnie\'e6\par
o w\'b3asnych pragnieniach. Jej ojciec cierpia\'b3 tak wiele lat, \'bfe powinna teraz da\'e6\par
mu jak najwi\'eacej rado\'9cci. Adam powiedzia\'b3 jej, \'bfe ma obowi\'b9zek pocieszy\'e6\par
ojca. Z pewno\'9cci\'b9 wytrzyma jeszcze par\'ea miesi\'eacy i jako\'9c zwalczy swoj\'b9\par
t\'easknot\'ea za domem.\par
Wygl\'b9da\'b3o na to, \'bfe nie zawita do Montany wcze\'9cniej ni\'bf wiosn\'b9. Wkr\'f3tce\par
\'9cnieg pokryje prze\'b3\'eacze, kt\'f3re stan\'b9 si\'ea niedost\'eapne. Przypomnia\'b3a sobie, \'bfe\par
jest tward\'b9 kobiet\'b9. Zniesie jeszcze kilka miesi\'eacy samotno\'9cci dla dobra ojca.\par
I Hamsona.\par
- Powiedzia\'b3e\'9c mi kiedy\'9c, \'bfe podoba ci si\'ea \'bfycie w Montanie, \'bfe by\'b3by\'9c\par
tam szcz\'ea\'9cliwy. Czy wtedy... tak tylko powiedzia\'b3e\'9c, \'bfeby zrobi\'e6 mi przyje-\par
mno\'9c\'e6?\par
W rzeczywisto\'9cci pyta\'b3a go, czy wtedy k\'b3ama\'b3, czy m\'f3wi\'b3 prawd\'ea.\par
Z trudem pow\'9cci\'b9gn\'b9\'b3 gniew. Win\'ea za t\'ea niepewno\'9c\'e6 \'bfony ponosi\'b3 jedynie\par
on sam.\par
- Pos\'b3uchaj mnie uwa\'bfnie. To, co si\'ea wtedy zdarzy\'b3o, nale\'bfy ju\'bf do\par
przesz\'b3o\'9cci. Wiem, \'bfe nie powinienem by\'b3 wtedy a\'bf tak nalega\'e6, \'bfeby\'9c mi\par
ufa\'b3a, ale raz jeszcze obiecuj\'ea, \'bfe ju\'bf nigdy, przenigdy ci\'ea nie ok\'b3ami\'ea.\par
Wierzysz mi?\par
- Tak.\par
Rozlu\'9fni\'b3 u\'9ccisk i powoli zacz\'b9\'b3 g\'b3adzi\'e6 j\'b9 po plecach.\par
- Postaraj si\'ea przyzwyczai\'e6 do swoich krewnych i nie my\'9cl nawet o pr\'f3bie\par
dokonania teraz kolejnej zmiany w swoim \'bfyciu. Przecie\'bf dopiero co tu\par
przyjecha\'b3a\'9c.\par
Stara\'b3 si\'ea dowodzi\'e6 swoich racji jak najlogiczniej i jak najrozs\'b9dniej. Jak\par
mog\'b3a go przekona\'e6? Jej dom by\'b3 tam, gdzie byli jej bracia. Czu\'b3a si\'ea\par
wyizolowana w\'9cr\'f3d swoich tutejszych krewnych i nieustannie dr\'eaczy\'b3o j\'b9\par
poczucie winy z powodu niespe\'b3niania czyich\'9c oczekiwa\'f1. Oczywi\'9ccie, zda-\par
wa\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe wszyscy maj\'b9 na wzgl\'eadzie jedynie jej dobro; za ka\'bfdym\par
razem, gdy ogarnia\'b3a j\'b9 t\'easknota, powtarza\'b3a to sobie w my\'9clach.\par
Harrison by\'b3 bardzo zm\'eaczony, znalaz\'b3 jednak w sobie do\'9c\'e6 si\'b3, by kocha\'e6\par
si\'ea z \'bfon\'b9. Zasn\'eali mocno obj\'eaci.\par
By\'b3a kochana i rozpieszczana. I przera\'bfona.\par
28 kwietnia 1873\par
Kochana Mamo!\par
Musz\'ea przesiedzie\'e6 ca\'b3e popo\'b3udnie w domu za to, \'bfe uderzy\'b3am Petera\par
Jenlansa w brzuch. Pami\'eatasz, jak Ci pisa\'b3am, \'bfe on ca\'b3y czas mi si\'ea\par
naprzykrza. Wyobra\'9f sobie, \'bfe dzisiaj \'9cmia\'b3 mnie poca\'b3owa\'e6. By\'b3am taka\par
zniesmaczona, \'bfe splun\'ea\'b3am i starannie wytar\'b3am usta. Wiem, \'bfe to nie by\'b3o\par
eleganckie, ale przecie\'bf chyba lepiej splun\'b9\'e6, ni\'bf zwymiotowa\'e6, prawda?\par
S\'b3ysza\'b3am, jak moi bracia rozmawiali, \'bfe dobrze by\'b3oby mnie pos\'b3a\'e6 do\par
szko\'b3y z internatem. Czy mog\'b3aby\'9c do Nich napisa\'e6 i poprosi\'e6, \'bfeby pozwolili\par
mi zosta\'e6 w domu? Wcale nie musz\'ea by\'e6 bardzo wykszta\'b3cona. Naprawd\'ea tak\par
my\'9cl\'ea. Poma\'b3u staj\'ea si\'ea mi\'b3\'b9 m\'b3od\'b9 os\'f3bk\'b9 To Ty mnie tak nazwa\'b3a\'9c.\par
pami\'eatasz?\par
Kocham Ci\'ea,\par
Mary Roses\par
P.S. Rosn\'b9 mi piersi. Jest z nimi wiele k\'b3opotu, Mamo, i wcale nie jestem\par
zadowolona, \'bfe jestem dziewczyn\'b9\par
George MacPherson przywodzi\'b3 Mary Roses na my\'9cl \'b3asic\'ea. By\'b3 wysokim,\par
szczup\'b3ym m\'ea\'bfczyzn\'b9 o d\'b3ugim, spiczastym nosie i ma\'b3ych oczkach. Czu\'b3a si\'ea\par
troch\'ea winna, przyr\'f3wnuj\'b9c go do zwierz\'b9tka, poniewa\'bf MacPherson by\'b3 dla\par
niej niezwykle wprost mi\'b3y i ch\'eatnie s\'b3u\'bfy\'b3 jej wszelk\'b9 pomoc\'b9. Wydawa\'b3 si\'ea\par
zachwycony, \'bfe j\'b9 pozna\'b3, i mog\'b3aby przysi\'b9c, \'bfe kiedy zobaczy\'b3 j\'b9 po raz\par
pierwszy, mia\'b3 w oczach \'b3zy.\par
Douglas zapewne nazwa\'b3by MacPhersona elegantem, i to bez najmniejsze-\par
go odcienia ironii w g\'b3osie.\par
Osobisty sekretarz ojca ubrany by\'b3 jak spod ig\'b3y w br\'b9zowy garnitur,\par
z kamizelki kt\'f3rego zwisa\'b3 z\'b3oty \'b3a\'f1cuszek zegarka, i br\'b9zowe buty, wypole-\par
rowane do takiego po\'b3ysku, \'bfe mia\'b3a wra\'bfenie, i\'bf spojrzawszy w d\'f3\'b3 zobaczy\par
w nich swoje odbicie. W jednej r\'eace trzyma\'b3 teczk\'ea pe\'b3n\'b9 papier\'f3w, na drugiej\par
zaczepi\'b3 czarny parasol.\par
Elliott przedstawi\'b3 jej go, po czym zaproponowa\'b3, by towarzyszy\'b3a im, kiedy\par
b\'ead\'b9 przegl\'b9da\'e6 wyci\'b9gi z kont.\par
- Pani ojciec jest bardzo hojnym cz\'b3owiekiem, lady Victorio. To s\'b9 dowody\par
przelania pieni\'eadzy z jego kont na rzecz angielskich instytucji charytatywnych.\par
Przekazujemy je raz na miesi\'b9c.\par
Mary Roses pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9, po czym postanowi\'b3a porozmawia\'e6 z nim na\par
temat przesz\'b3o\'9cci.\par
- Panie MacPherson, powiedzia\'b3 pan, \'bfe jest pan szcz\'ea\'9cliwy, \'bfe m\'f3g\'b3 mnie\par
pozna\'e6, ale przecie\'bf ju\'bf si\'ea kiedy\'9c spotkali\'9cmy, nieprawda\'bf? By\'b3am wtedy\par
ma\'b3ym dzieckiem.\par
- Prosz\'ea zwraca\'e6 si\'ea do mnie po imieniu. George - zach\'eaca\'b3. Usiad\'b3 na\par
sofie tak, by patrze\'e6 prosto w twarz Mary Roses, wyg\'b3adzi\'b3 marynark\'ea, a\'bf\par
znikn\'ea\'b3y z niej najmniejsze cho\'e6by za\'b3amania, po czym powiedzia\'b3:\par
- Tak, rzeczywi\'9ccie ju\'bf si\'ea spotkali\'9cmy. By\'b3a pani uroczym dzieckiem,\par
- By\'b3am \'b3ysa.\par
MacPherson u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Tak, by\'b3a pani \'b3ysa.\par
- Ojcze, czy nie sprawi ci przykro\'9cci rozmowa o tym, co zdarzy\'b3o si\'ea tego\par
wieczoru, kiedy zosta\'b3am porwana? Jestem tego bardzo ciekawa.\par
- Co chcesz wiedzie\'e6? - zapyta\'b3 Elliott, wyra\'9fnie pochmurniej\'b9c.\par
Spojrza\'b3a na MacPhersona.\par
- Powiedziano mi, \'bfe to nia\'f1ka wynios\'b3a mnie z pokoiku dziecinnego.\par
MacPherson przytakn\'b9\'b3.\par
- Pani rodzice udali si\'ea wtedy na uroczysto\'9c\'e6 otwarcia nowej fabryki. Mieli\par
wr\'f3ci\'e6 dopiero nast\'eapnego dnia. Wci\'b9\'bf nie wiemy, jak Lydii uda\'b3o si\'ea to zrobi\'e6.\par
W domu a\'bf roi\'b3o si\'ea od s\'b3u\'bfby. Przypuszczamy, \'bfe wysz\'b3a tylnymi drzwiami.\par
- To ta piastunka mia\'b3a na imi\'ea Lydia?\par
- Tak - odpowiedzia\'b3 ojciec. - Powierzy\'b3em George'owi przeprowadzenie\par
\'9cledztwa. Twoja matka zachorowa\'b3a i postanowi\'b3em wraca\'e6 do Anglii, by zaj\'b9\'b3\par
si\'ea ni\'b9 jej osobisty lekarz, kt\'f3rego darzy\'b3a bezgranicznym zaufaniem.\par
- Oficjalne \'9cledztwo umorzono po sze\'9cciu miesi\'b9cach intensywnych po-\par
szukiwa\'f1, ale pani ojciec naj\'b9\'b3 w\'f3wczas prywatn\'b9 ekip\'ea dochodzeniow\'b9. Ja\par
jedynie koordynowa\'b3em ich dzia\'b3ania.\par
- Jak d\'b3ugo prowadzi\'b3a \'9cledztwo ta twoja ekipa, ojcze?\par
- Zaniecha\'b3a dzia\'b3a\'f1 jakie\'9c cztery-pi\'ea\'e6 lat temu. W ko\'f1cu postanowi\'b3em\par
w pokorze przyj\'b9\'e6 wol\'ea Boga i stara\'b3em si\'ea pogodzi\'e6 z faktem, \'bfe bezpowrot-\par
nie ci\'ea utraci\'b3em. Jednak Harrison nie pozwoli\'b3 mi si\'ea podda\'e6. Wzi\'b9\'b3 spraw\'ea\par
w swoje r\'eace. Sprawdza\'b3 ka\'bfdy, cho\'e6by najmniejszy \'9clad.\par
Uj\'b9\'b3 jej d\'b3o\'f1 i otoczy\'b3 r\'eakami.\par
- To prawdziwy cud, \'bfe ci\'ea odzyska\'b3em.\par
- Pani ojciec m\'f3wi\'b3 mi, \'bfe zosta\'b3a pani znaleziona w zau\'b3ku przez jakich\'9c\par
rzezimieszk\'f3w - wtr\'b9ci\'b3 MacPherson.\par
Poczu\'b3a si\'ea g\'b3\'eaboko dotkni\'eata jego doborem s\'b3\'f3w.\par
- Oni nie byli \'bfadnymi rzezimieszkami. Znale\'9fli mnie czterej serdeczni\par
ch\'b3opcy, kt\'f3rzy pozostawieni samym sobie robili, co w ich mocy, by przetrwa\'e6.\par
To nie rzezimieszki - powt\'f3rzy\'b3a, dobitnie akcentuj\'b9c s\'b3owa.\par
- Masz racj\'ea - przyzna\'b3 ojciec i poklepa\'b3 j\'b9 po r\'eace. - Ale nie b\'eadziemy\par
teraz o nich rozmawia\'e6. Najwa\'bfniejsze, \'bfe do nas wr\'f3ci\'b3a\'9c, \'bfe jeste\'9c w domu.\par
Tylko to si\'ea liczy.\par
Mary Roses nie chcia\'b3a jednak zmienia\'e6 tematu rozmowy. Zwr\'f3ciwszy si\'ea\par
do MacPhersona, zapyta\'b3a:\par
- Czy nia\'f1ka zaplanowa\'b3a sobie to wszystko?\par
George spojrza\'b3 na chlebodawc\'ea. Ju\'bf wcze\'9cniej bowiem zauwa\'bfy\'b3, \'bfe ta\par
rozmowa wiele kosztuje lorda Elliotta. Najwyra\'9fniej mia\'b3 ju\'bf ochot\'ea j\'b9 zako\'f1czy\'e6.\par
- Sir, czy nie ma pan nic przeciwko temu, \'bfe udziel\'ea odpowiedzi?\par
- Prosz\'ea odpowiedzie\'e6. Victoria jest ciekawa szczeg\'f3\'b3\'f3w. To zupe\'b3nie\par
naturalne.\par
- Na pocz\'b9tku zak\'b3adali\'9cmy, \'bfe musia\'b3a mie\'e6 wsp\'f3lnika b\'b9d\'9f wsp\'f3lnik\'f3w,\par
lecz w miar\'ea up\'b3ywu czasu zyskiwali\'9cmy pewno\'9c\'e6, \'bfe dzia\'b3a\'b3a w pojedynk\'ea.\par
\'afa\'b3uj\'ea, \'bfe nie mog\'ea poda\'e6 pani wi\'eacej szczeg\'f3\'b3\'f3w, lady Yictorio, ale mimo\par
tylu lat \'9cledztwa, nie uda\'b3o nam si\'ea zbyt wiele ustali\'e6. Wygl\'b9da na to, \'bfe pewne\par
fakty pozostan\'b9 tajemnic\'b9. Gdyby Lydia \'bfy\'b3a, by\'e6 mo\'bfe uda\'b3oby si\'ea j\'b9 w ko\'f1cu\par
nak\'b3oni\'e6 do wyjawienia prawdy.\par
- Mia\'b3a znakomite referencje - wtr\'b9ci\'b3 ojciec. Pos\'eapny wyraz jego twarzy\par
dowodzi\'b3, jak bardzo prze\'bfy\'b3 zdrad\'ea Lydii.\par
- Teraz wiemy ju\'bf, \'bfe pani\'b9 porzuci\'b3a, milady. Musia\'b3a przerazi\'e6 si\'ea tego,\par
co zrobi\'b3a. Nie mia\'b3a pieni\'eadzy, by m\'f3c utrzyma\'e6 si\'ea bez pracy. Policja znalaz\'b3a\par
j\'b9 w jednej z kamienic. Zosta\'b3a uduszona. Przypuszcza si\'ea, \'bfe wr\'f3ciwszy do\par
domu, zasta\'b3a w nim w\'b3amywaczy.\par
Elliott podni\'f3s\'b3 si\'ea gwa\'b3townie.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe wystarczy ju\'bf tych rozm\'f3w o przesz\'b3o\'9cci. George, jutro\par
wszystko podpisz\'ea.\par
Mary Roses widzia\'b3a, jak silne wra\'bfenie wywar\'b3a na ojcu ta rozmowa.\par
- Czy nie wybra\'b3by\'9c si\'ea na przeja\'bfd\'bfk\'ea konn\'b9, ojcze? - zapyta\'b3a, staraj\'b9c\par
si\'ea oderwa\'e6 go od nieweso\'b3ych wspomnie\'f1.\par
Uzna\'b3 to za znakomity pomys\'b3. Mary Roses posz\'b3a do swego pokoju, by\par
w\'b3o\'bfy\'e6 str\'f3j do konnej jazdy. Zasta\'b3a tam Harrisona, pochylonego nad biurkiem\par
i wertuj\'b9cego stare ksi\'eagi.\par
- Pozna\'b3am MacPhersona - powiedzia\'b3a mu, gdy tylko zamkn\'ea\'b3a za sob\'b9\par
drzwi. - Czy naprawd\'ea jeste\'9c pewien, \'bfe macza\'b3 palce w porwaniu? Wydaje\par
si\'ea tak \'b3agodny i boja\'9fliwy, \'bfe trudno sobie wyobrazi\'e6, \'bfe m\'f3g\'b3by si\'ea zdoby\'e6\par
na tak zuchwa\'b3y czyn.\par
Potar\'b3 zdr\'eatwia\'b3y kark, rozrusza\'b3 ramiona i wsta\'b3.\par
- Do diab\'b3a, wci\'b9\'bf jeszcze nie mog\'ea by\'e6 tego pewny. Douglas powiedzia\'b3,\par
\'bfe m\'ea\'bfczyzna, kt\'f3rego widzia\'b3, mia\'b3 na sobie wieczorowy str\'f3j, a MacPherson\par
wybiera\'b3 si\'ea wtedy z przyjaci\'f3\'b3mi do teatru.\par
- Wszyscy wieczorem wk\'b3adaj\'b9 eleganckie stroje.\par
- Nie dotyczy to s\'b3u\'bfby.\par
Westchn\'ea\'b3a.\par
- Szukasz jakiej\'9c nie\'9ccis\'b3o\'9cci w\'9cr\'f3d sum przelanych na potrzeby instytucji\par
charytatywnych? Niczego jeszcze nie znalaz\'b3e\'9c?\par
- W ksi\'eagach figuruje kilkana\'9ccie instytucji, o kt\'f3rych nigdy dot\'b9d nie\par
s\'b3ysza\'b3em - odpowiedzia\'b3. - Musz\'ea si\'ea upewni\'e6, czy one rzeczywi\'9ccie istniej\'b9.\par
- A je\'9cli si\'ea oka\'bfe, \'bfe tak?\par
- Zaczn\'ea szuka\'e6 gdzie indziej.\par
- Dlaczego to jest dla ciebie takie wa\'bfne?\par
- Pytasz powa\'bfnie?\par
- To sta\'b3o si\'ea twoj\'b9 obsesj\'b9, Hamsonie. Wszystko zdarzy\'b3o si\'ea wiele lat\par
temu i skoro policja nie by\'b3a w stanie znale\'9f\'e6 powi\'b9za\'f1 pomi\'eadzy MacPher-\par
sonem a nia\'f1k\'b9, to sk\'b9d twoje przekonanie, \'bfe tobie si\'ea to uda?\par
- Nikt opr\'f3cz mnie nie rozmawia\'b3 z Douglasem - odpowiedzia\'b3. - Z opisu,\par
kt\'f3ry poda\'b3 tw\'f3j brat, wynika, \'bfe tamten m\'ea\'bfczyzna i MacPherson to mo\'bfe\par
by\'e6 jedna i ta sama osoba.\par
- Taki opis mo\'bfe pasowa\'e6 do tysi\'b9ca m\'ea\'bfczyzn. Sp\'f3jrz w lustro, Harrison.\par
Jeste\'9c potwornie zm\'eaczony i wymizerowany. Nie mo\'bfesz d\'b3u\'bfej tak si\'ea zam\'ea-\par
cza\'e6. Ka\'bfd\'b9 woln\'b9 chwil\'ea po\'9cwi\'eacasz na grzebanie w starych papierzyskach.\par
Czemu to jest dla ciebie takie wa\'bfne?\par
Nie wiedzia\'b3, jak jej to wyt\'b3umaczy\'e6.\par
- Musz\'ea zako\'f1czy\'e6 t\'ea spraw\'ea - burkn\'b9\'b3 gniewnie.\par
Postanowi\'b3a nie przejmowa\'e6 si\'ea niegrzeczn\'b9 odpowiedzi\'b9. Przyczyn\'b9 jego\par
zachowania z pewno\'9cci\'b9 by\'b3o przem\'eaczenie.\par
- Musisz jutro wyjecha\'e6? - zapyta\'b3a.\par
- Tak.\par
- Dok\'b9d wychodzisz? - zapyta\'b3a, widz\'b9c, \'bfe si\'eaga po marynark\'ea.\par
- Jad\'ea do swojej kancelarii, kochanie. Przesta\'f1 si\'ea o mnie zamartwia\'e6.\par
- Chcia\'b3abym z tob\'b9 porozmawia\'e6 na temat naszej przysz\'b3o\'9cci. B\'eadziesz\par
mia\'b3 chwil\'ea czasu dzi\'9c wieczorem?\par
- Postaram si\'ea - obieca\'b3. - A teraz, prosz\'ea ci\'ea, nie martw si\'ea o mnie.\par
Reagowa\'b3 wzburzeniem i zniecierpliwieniem, ilekro\'e6 zadawa\'b3a mu pytania\par
na temat tamtego dnia, zupe\'b3nie tak samo jak jej ojciec.\par
Poca\'b3owa\'b3 j\'b9 na do widzenia i wyszed\'b3 z pokoju, dr\'eaczony rozmaitymi w\'b9tpli-\par
wo\'9cciami. Je\'9cli wyja\'9cnienie tej sprawy rzeczywi\'9ccie sta\'b3o si\'ea dla\'f1 obsesj\'b9, to jedynie\par
dlatego, \'bfe czu\'b3, i\'bf ma do sp\'b3acenia d\'b3ug wdzi\'eaczno\'9cci wobec Elliotta. Wiedzia\'b3,\par
\'bfe nie spocznie, dop\'f3ki nie zyska pewno\'9cci, \'bfe MacPherson by\'b3 - lub nie -\par
g\'b3\'f3wnym sprawc\'b9 przest\'eapstwa. Musia\'b3 przynajmniej stara\'e6 si\'ea rozwi\'b9za\'e6 t\'ea\par
zagadk\'ea, wdzi\'eaczny za serdeczno\'9c\'e6 okazan\'b9 jego ojcu przez Elliotta.\par
M\'eaczy\'b3o go poczucie nie sp\'b3aconego d\'b3ugu.\par
Nast\'eapnego ranka Mary Roses by\'b3a przed domem, kiedy przyniesiono\par
poczt\'ea. By\'b3a tak ciekawa, czy nie ma jakich\'9c list\'f3w od braci, \'bfe niemal wyrwa\'b3a\par
plik korespondencji z r\'b9k ochmistrza.\par
Zauwa\'bfywszy pismo Adama na jednej z kopert, wydala okrzyk rado\'9cci,\par
po czym pu\'9cci\'b3a si\'ea p\'eadem na g\'f3r\'ea, by przeczyta\'e6 go w samotno\'9cci. Wiedzia-\par
\'b3a, \'bfe na pewno uroni przy tym niejedn\'b9 \'b3z\'ea, i nie chcia\'b3a, by ktokolwiek to\par
widzia\'b3.\par
Adam niepokoi\'b3 si\'ea, czemu do nich nie pisze. Rozumia\'b3, \'bfe jest zaj\'eata, ale\par
dziwi\'b3o go, \'bfe nie liczy si\'ea z ich uczuciami wiedz\'b9c, \'bfe si\'ea o ni\'b9 niepokoj\'b9.\par
Czy naprawd\'ea nie mo\'bfe znale\'9f\'e6 cho\'e6 chwili czasu, \'bfeby do nich napisa\'e6?\par
By\'b3a przera\'bfona i przygn\'eabiona. Czu\'b3a, \'bfe jej bracia szalej\'b9 z niepokoju\par
o ni\'b9. Dlaczego nie otrzymali ani jednego jej listu?\par
Czy\'bfby by\'b3y przechwytywane, zatrzymywane w domu? Nie, to niemo\'bfliwe.\par
Jej krewni nie mogli by\'e6 a\'bf tak okrutni i zrobi\'b3aby im ogromn\'b9 przykro\'9c\'e6\par
daj\'b9c publiczny wyraz swoim podejrzeniom.\par
Natychmiast napisa\'b3a do braci, zaklei\'b3a kopert\'ea i w\'b3o\'bfy\'b3a list do kieszeni\par
p\'b3aszcza. Po chwili do pokoju wesz\'b3a Anne-Marie.\par
- Dok\'b9d pani idzie, milady? Prosz\'ea nie zapomina\'e6 o swoich lekcjach.\par
Mary Roses u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.\par
- Ciocia chyba mi wybaczy, je\'9cli opuszcz\'ea jedne zaj\'eacia z zarz\'b9dzania\par
gospodarstwem. Popro\'9c Eleanor, \'bfeby do mnie przysz\'b3a.\par
- Panienka pomaga pani cioci pisa\'e6 zaproszenia. Czy mam oderwa\'e6 j\'b9 od\par
tego zaj\'eacia?\par
- Nie - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. I tak narazi\'b3a si\'ea ju\'bf na gniew ciotki\par
opuszczeniem lekcji. Pozbawienie ciotki towarzystwa Eleanor, jej rado\'9cci\par
i dumy, niechybnie przyprawi\'b3oby j\'b9 o tym wi\'eaksz\'b9 w\'9cciek\'b3o\'9c\'e6. Eleanor by\'b3a\par
nieocenion\'b9 pomocnic\'b9. Mary Roses by\'b3a zadowolona, \'bfe tak bardzo przypad\'b3y\par
sobie do gustu, poniewa\'bf ilekro\'e6 ciotka zaj\'eata by\'b3a wydawaniem rozporz\'b9dze\'f1\par
Eleanor, Mary Roses mog\'b3a cieszy\'e6 si\'ea wolno\'9cci\'b9.\par
- Chcia\'b3abym troch\'ea pospacerowa\'e6. Czy nie zechcia\'b3aby\'9c mi towarzyszy\'e6?\par
Garderobiana ch\'eatnie si\'ea zgodzi\'b3a i posz\'b3a po p\'b3aszcz. Mary Roses mia\'b3a\par
ukryty pow\'f3d, zapraszaj\'b9c Anne-Marie na przechadzk\'ea. Chcia\'b3a bowiem\par
wys\'b3a\'e6 do braci telegram, zawiadamiaj\'b9cy ich, \'bfe wszystko w porz\'b9dku,\par
i mia\'b3a nadziej\'ea, \'bfe s\'b3u\'bf\'b9ca wska\'bfe jej najbli\'bfszy urz\'b9d pocztowy.\par
Chcia\'b3a te\'bf prosi\'e6 j\'b9 o jeszcze jedn\'b9 przys\'b3ug\'ea.\par
- Masz wychodne w \'9crody, prawda?\par
- Tak, milady - odpowiedzia\'b3a Anne-Marie. - wolne przedpo\'b3udnia w co\par
drug\'b9 sobot\'ea.\par
- Czy mog\'b3aby\'9c wtedy wysy\'b3a\'e6 moj\'b9 korespondencj\'ea? B\'ead\'ea ci bardzo\par
zobowi\'b9zana.\par
Garderobiana wydawa\'b3a si\'ea zaskoczona pro\'9cb\'b9 Mary Roses, lecz nie spiera\'b3a\par
si\'ea ze swoj\'b9 pani\'b9. Zgodzi\'b3a si\'ea zrobi\'e6 to i nie wspomina\'e6 o tym nikomu ani\par
s\'b3\'f3wkiem.\par
- Prosz\'ea, nie m\'f3w te\'bf nikomu o telegramie.\par
- Czy jest jaki\'9c pow\'f3d, dla kt\'f3rego nie ufa pani s\'b3u\'bfbie, milady?\par
- Nie. Po prostu nie chc\'ea, \'bfeby moje listy... gin\'ea\'b3y. M\'f3j ojciec denerwuje\par
si\'ea, kiedy wspominam rodzin\'ea w Montanie. Widok moich list\'f3w na stoliku\par
w hallu m\'f3g\'b3by go zmartwi\'e6.\par
- Pani ciotki r\'f3wnie\'bf mog\'b3yby nie by\'e6 zadowolone - doda\'b3a ze zrozumie-\par
niem Anne-Marie.\par
Po wys\'b3aniu telegramu Mary Roses poczu\'b3a si\'ea du\'bfo, du\'bfo lepiej. Przez\par
reszt\'ea dnia u\'9cmiecha\'b3a si\'ea do siebie na wspomnienie listu Adama.\par
Podczas zimowych miesi\'eacy jej dni up\'b3ywa\'b3y wed\'b3ug podobnego schematu.\par
Zawsze kr\'eaci\'b3a si\'ea po westybulu, kiedy przynoszono poczt\'ea, chc\'b9c mie\'e6\par
pewno\'9c\'e6, \'bfe jej listy nie zostan\'b9 przekazane komu\'9c innemu, i dwa razy\par
w tygodniu dawa\'b3a Anne-Marie swoj\'b9 korespondencj\'ea do braci.\par
Natomiast zmieni\'b3a si\'ea pora zaczynania dnia. Nie by\'b3a ju\'bf w stanie\par
przeta\'f1czy\'e6 p\'f3\'b3 nocy, a potem wstawa\'e6 o \'9cwicie.\par
Zasz\'b3y w niej tak\'bfe inne zmiany. Sta\'b3a si\'ea bardzo nerwowa, co wprawdzie\par
skrywa\'b3a pod mask\'b9 spokoju, lecz podskakiwa\'b3a przy najl\'bfejszym niespodzie-\par
wanym d\'9fwi\'eaku, i nigdy spontanicznie nie wyg\'b3asza\'b3a swoich opinii, starannie\par
wa\'bf\'b9c ka\'bfde s\'b3owo.\par
Krewni byli zachwyceni. Absolutnie nie zauwa\'bfali, jak bardzo jest spi\'eata.\par
Byli przekonani, \'bfe coraz lepiej czuje si\'ea w swoim otoczeniu jako lady ^Vctoria.\par
Wci\'b9\'bf by\'b3a sensacj\'b9 towarzyskich przyj\'ea\'e6 i bal\'f3w. Stale powi\'eaksza\'b3o si\'ea\par
grono jej znajomych, a kiedy\'9c otrzyma\'b3a trzy zaproszenia na przyj\'eacia odby-\par
waj\'b9ce si\'ea w tym samym dniu. Nieustannie gdzie\'9c wychodzi\'b3a, przychodzi\'b3a\par
i przebiera\'b3a przed kolejnym wyj\'9cciem. Bywa\'b3y dni, \'bfe nie mia\'b3a nawet czasu\par
o czymkolwiek spokojnie pomy\'9cle\'e6. Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, te dni lubi\'b3a najbardziej,\par
poniewa\'bf nie mia\'b3a wtedy czasu zastanawia\'e6 si\'ea nad swoj\'b9 sytuacj\'b9.\par
P\'b3awi\'b3a si\'ea w luksusie i sk\'b3ama\'b3aby twierdz\'b9c, \'bfe jej to nie cieszy\'b3o. Poma\'b3u\par
zaczyna\'b3a nawet cieplej my\'9cle\'e6 o ciotce Lillian. Dosz\'b3a do wniosku, \'bfe ta\par
zasadnicza kobieta daje si\'ea lubi\'e6, oczywi\'9ccie z wyj\'b9tkiem dni, w kt\'f3rych\par
tyranizowa\'b3a otoczenie i bezustannie strofowa\'b3a. Mia\'b3a nawet swoiste poczucie\par
humoru. Cz\'easto opowiada\'b3a bratanicy o r\'f3\'bfnych psotach, kt\'f3rych dopuszcza\'b3a\par
si\'ea jako dziecko, a niekt\'f3re z tych opowiada\'f1 szczerze bawi\'b3y Mary Roses.\par
Sama niewiele m\'f3wi\'b3a o swoim dzieci\'f1stwie, czuj\'b9c, \'bfe z\'b3ama\'b3aby tym\par
samym nie pisan\'b9 zasad\'ea nieopowiadania krewnym o swojej przesz\'b3o\'9cci.\par
Ciotka pokocha\'b3a j\'b9 szczerze. Otoczona te\'bf by\'b3a mi\'b3o\'9cci\'b9 krewnych,\par
szczeg\'f3lnie ojca. Stara\'b3a si\'ea pami\'eata\'e6 o tym, kiedy odczuwa\'b3a niezno\'9cn\'b9\par
wewn\'eatrzn\'b9 pustk\'ea i wydawa\'b3o jej si\'ea, \'bfe nie wytrzyma ju\'bf ani minuty d\'b3u\'bfej.\par
Tak, wszyscy j\'b9 kochali. A zarazem nikt jej naprawd\'ea nie zna\'b3 ani nie\par
rozumia\'b3.\par
Harrison r\'f3wnie\'bf niewiele jej pomaga\'b3. W czasie tych rzadkich chwil, kiedy\par
by\'b3 w domu, zapewnia\'b3 j\'b9, \'bfe post\'eapuje s\'b3usznie i \'bfe wszystko b\'eadzie dobrze.\par
Bo\'bfe, jak bardzo chcia\'b3a spokojnie porozmawia\'e6 z nim o wszystkim. Ojciec\par
zmusza\'b3 go do przeskakiwania z miasta do miasta jak pch\'b3a przeskakuje z psa\par
na psa. Kiedy nie nocowa\'b3 w domu i nie tuli\'b3 jej w swych ramionach,\par
zasypiaj\'b9c kurczowo \'9cciska\'b3a w d\'b3oni medalion. To male\'f1kie ogniwo \'b3\'b9cz\'b9ce\par
j\'b9 z mam\'b9 i bra\'e6mi dzia\'b3a\'b3o na ni\'b9 koj\'b9co niczym ulubiona zabawka na\par
dziecko.\par
W takich chwilach cz\'easto ca\'b3\'b9 win\'ea za swoje przygn\'eabienie zrzuca\'b3a na\par
Harrisona. Bo przecie\'bf nikt inny tylko on doprowadzi\'b3 do tej zmiany w jej\par
\'bfyciu. Przyjecha\'b3 do Montany i tam j\'b9 znalaz\'b3, niech to wszyscy diabli...\par
Lecz prawda wygl\'b9da\'b3a tak, \'bfe i ona znalaz\'b3a jego. Nie wyobra\'bfa\'b3a sobie\par
bez niego \'bfycia i bardzo, och, jak bardzo t\'easkni\'b3a do cz\'b3owieka, w kt\'f3rym si\'ea\par
zakocha\'b3a. Jej m\'b9\'bf tak\'bfe prze\'bfywa\'b3 nie\'b3atwe chwile. Widzia\'b3a to w jego\par
oczach, w sposobie, w jaki na ni\'b9 patrzy\'b3. Dobra \'bfona powinna by\'e6 bardziej\par
wyrozumia\'b3a, powtarza\'b3a sobie ci\'b9gle w duchu. Harrison prosi\'b3, by uzbroi\'b3a si\'ea\par
w cierpliwo\'9c\'e6, by dobrze pozna\'b3a swoich krewnych, i niezmiennie podawa\'b3 jej\par
ten sam pow\'f3d obecnej sytuacji. Musi doprowadzi\'e6 do ko\'f1ca spraw\'ea udzia\'b3u\par
MacPhersona w porwaniu. Nie wdawa\'b3 si\'ea w szczeg\'f3\'b3owe wyja\'9cnienia. Nigdy\par
nie by\'b3o na nie czasu.\par
W poniedzia\'b3ek dosta\'b3a list od mamy, a list Travisa dor\'eaczono jej nast\'ea-\par
pnego dnia. Bracia szykowali si\'ea do wiosennego sp\'eadu byd\'b3a, poniewa\'bf tego\par
roku \'9cnieg stopnia\'b3 wyj\'b9tkowo wcze\'9cnie. W postscriptum doda\'b3, \'bfe Corrie\par
czuje si\'ea dobrze, a przynajmniej tak mu si\'ea wydaje. Kosz z jedzeniem, kt\'f3ry\par
zostawia\'b3 na polanie, by\'b3 regularnie opr\'f3\'bfniany i pozostawiany w um\'f3wionym\par
miejscu. Jednak\'bfe Corrie nadal nie pozwala\'b3a mu zbli\'bfy\'e6 si\'ea do swojej chaty\par
i czu\'b3 si\'ea jak idiota, wykrzykuj\'b9c w lesie s\'b3owa list\'f3w Mary Roses.\par
Podczas gdy bracia szykowali si\'ea do corocznego sp\'eadu byd\'b3a, krewni\par
przygotowywali si\'ea do wyjazdu do wiejskiej rezydencji ojca na reszt\'ea wiosny\par
i lato. Ciotka Lillian i Eleanor r\'f3wnie\'bf zosta\'b3y tam zaproszone. Mary Roses nie\par
mia\'b3a poj\'eacia, kiedy Harrison b\'eadzie m\'f3g\'b3 do nich do\'b3\'b9czy\'e6.\par
By\'b3a coraz bardziej przera\'bfona tym, co si\'ea z ni\'b9 dzieje. Przypomina\'b3a sobie,\par
co Harrison m\'f3wi\'b3, kiedy sp\'eadzali noc w grocie w pobli\'bfu chaty Corrie.\par
Rozmawiali wtedy na temat honoru i prawo\'9cci. Doskonale pami\'eata\'b3a jego\par
s\'b3owa. Je\'bfeli zaczniesz po trochu rezygnowa\'e6 z siebie, z czasem zupe\'b3nie\par
rozmienisz si\'ea na drobne. A kiedy zrezygnujesz z siebie, czy aby nie stracisz\par
wszystkiego?\par
Te s\'b3owa rozbrzmiewa\'b3y teraz echem w jej g\'b3owie.\par
Nie mog\'b3a przecie\'bf udawa\'e6 w niesko\'f1czono\'9c\'e6. A poza tym wstrz\'b9sn\'ea\'b3y ni\'b9\par
dwa wydarzenia.\par
Pierwsze zaskoczy\'b3o j\'b9 znienacka. Nerwowo przemierza\'b3a westybul, cze-\par
kaj\'b9c na dor\'eaczenie poczty, kiedy zauwa\'bfy\'b3a szybko zst\'eapuj\'b9c\'b9 ze schod\'f3w\par
Eleanor.\par
- Mam wspania\'b3e wie\'9cci, Victorio - niemal krzykn\'ea\'b3a. - Lady Lillian\par
zaproponowa\'b3a mi posad\'ea swojej sekretarki. Ona mnie lubi, bardzo mnie lubi\par
i uwa\'bfa, \'bfe doskonale wykorzysta moje zdolno\'9cci organizacyjne. Och, ona\par
prowadzi tak aktywne \'bfycie. I potrzebuJe kogo\'9c do pomocy na d\'b3u\'bfszy czas.\par
Czy wiesz, co jeszcze mi powiedzia\'b3a? \'afe pomo\'bfe mi znale\'9f\'e6 m\'ea\'bfa. A twoja\par
ciocia Lillian, je\'bfeli co\'9c postanowi, to zrobi to z pewno\'9cci\'b9. Powiedzia\'b3a mi,\par
\'bfe jestem jej droga, jak w\'b3asna c\'f3rka. Tak w\'b3a\'9cnie powiedzia\'b3a. Czy\'bf to nie\par
cudowne?\par
Mary Roses nie by\'b3a zaskoczona tym, co us\'b3ysza\'b3a. Z ca\'b3ego serca \'bfyczy\'b3a\par
przyjaci\'f3\'b3ce szcz\'ea\'9ccia. Eleanor mia\'b3a bardzo trudne \'bfycie. Nie zna\'b3a swojej\par
matki, a ciotka Lillian nie mia\'b3a dzieci. By\'b3y dwiema samotnymi kobietami,\par
kt\'f3re mog\'b3y sobie nawzajem pom\'f3c.\par
- To rzeczywi\'9ccie wspania\'b3e wiadomo\'9cci - powiedzia\'b3a. - Czy to znaczy,\par
\'bfe nigdy ju\'bf nie wr\'f3cisz... do Ameryki? - Omal nie zapyta\'b3a, czy Eleanor nie\par
ma zamiaru wraca\'e6 do Montany, ale szybko ugryz\'b3a si\'ea w j\'eazyk.\par
- W Ameryce nikt na mnie nie czeka, Victorio.\par
- A Cole? Czy ju\'bf zupe\'b3nie o nim zapomnia\'b3a\'9c?\par
Eleanor uj\'ea\'b3a d\'b3o\'f1 przyjaci\'f3\'b3ki i u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea.\par
- Nigdy go nie zapomn\'ea. Jak mog\'b3abym zapomnie\'e6? Dzi\'eaki niemu prze-\par
\'bfy\'b3am pierwszy poca\'b3unek. Ale on nie o\'bfeni\'b3by si\'ea ze mn\'b9, i jestem szcz\'ea\'9cliwa,\par
\'bfe dowiedzia\'b3am si\'ea o tym, zanim zd\'b9\'bfy\'b3am straci\'e6 dla niego g\'b3ow\'ea. Poza tym\par
rzeczywi\'9ccie jeste\'9cmy zupe\'b3nie inni. O wiele bardziej nadaj\'ea si\'ea do tutejszego\par
stylu \'bfycia. I ty tak\'bfe, Victorio - doda\'b3a.\par
Mary Roses zignorowa\'b3a t\'ea uwag\'ea przyjaci\'f3\'b3ki.\par
- B\'ead\'ea za tob\'b9 t\'easkni\'e6.\par
Eleanor unios\'b3a brwi w zdumieniu.\par
- T\'easkni\'e6? Przecie\'bf nigdzie nie wyje\'bfd\'bfasz, a mam nadziej\'ea, \'bfe na zawsze\par
pozostaniemy serdecznymi przyjaci\'f3\'b3kami. Przecie\'bf wiesz, \'bfe twoi przyjaciele\par
akceptuj\'b9 mnie dzi\'eaki twojej pozycji. Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, jeste\'9c lady Victori\'b9.\par
Sp\'f3jrz w lustro. Jeste\'9c nieodrodn\'b9 c\'f3rk\'b9 swego ojca. Nikt by si\'ea nie domy\'9cli\'b3,\par
\'bfe wychowa\'b3a\'9c si\'ea gdzie\'9c indziej. Jestem z ciebie taka dumna. A jaka dumna\par
jest z ciebie twoja ciocia! Ona ci\'ea bardzo kocha. Naprawd\'ea. Musz\'ea ju\'bf i\'9c\'e6.\par
Jest tyle rzeczy do zrobienia przed wyjazdem.\par
Mary Roses odprowadzi\'b3a wzrokiem wchodz\'b9c\'b9 na schody przyjaci\'f3\'b3k\'ea.\par
W westybulu pojawi\'b3 si\'ea Edward. By\'b3a wdzi\'eaczna losowi, \'bfe to w\'b3a\'9cnie\par
m\'b3odszy ochmistrz pe\'b3ni s\'b3u\'bfb\'ea w tym dniu. Russell, najstarszy sta\'bfem s\'b3u\'bf\'b9cy\par
Elliotta, pracowa\'b3 dla jej ojca o wiele d\'b3u\'bfej i wiedzia\'b3a, \'bfe nie by\'b3oby \'b3atwo\par
uzyska\'e6 od niego jakiekolwiek informacje.\par
- Edwardzie, czy mog\'ea z tob\'b9 chwil\'ea porozmawia\'e6? I niech ta rozmowa\par
zostanie mi\'eadzy nami - doda\'b3a, by ochmistrz wiedzia\'b3, \'bfe ona sama nie\par
zamierza nikogo o tym powiadomi\'e6. - Chcia\'b3abym ci\'ea o co\'9c zapyta\'e6. Czy\par
ciocia Lillian zatrzymywa\'b3a listy przychodz\'b9ce do mnie z Ameryki?\par
Edward wyra\'9fnie poblad\'b3.\par
- Nie, lady Victorio.\par
Nie pozostawa\'b3o jej nic innego, jak tylko przyj\'b9\'e6 do wiadomo\'9cci, \'bfe to\par
prawda. Pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9 i zacz\'ea\'b3a wst\'eapowa\'e6 na schody. Zatrzyma\'b3a si\'ea jednak,\par
kiedy Edward doda\'b3:\par
- Wszyscy maj\'b9 na wzgl\'eadzie jedynie pani dobro, milady, a ju\'bf szczeg\'f3lnie\par
lord Elliott.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea powoli.\par
- To m\'f3j ojciec przejmowa\'b3 moj\'b9 korespondencj\'ea, nieprawda\'bf?\par
Nie odpowiedzia\'b3, wbi\'b3 wzrok w posadzk\'ea. Jego milczenie wystarczy\'b3o jej\par
za odpowied\'9f.\par
- A my\'9cla\'b3am, \'bfe to ciocia... - wyszepta\'b3a i g\'b3osem, kt\'f3ry zabrzmia\'b3 obco\par
nawet w jej uszach, doda\'b3a: - Nie wiem dlaczego, ale wydawa\'b3o mi si\'ea, \'bfe\par
m\'f3j ojciec nigdy nie zrobi\'b3by czego\'9c takiego... Od jak dawna to robi?\par
- Od pocz\'b9tku - odpowiedzia\'b3 cicho.\par
- A co sta\'b3o si\'ea z tymi listami, kt\'f3re zostawia\'b3am do wys\'b3ania na stoliku\par
w hallu? Czy tak\'bfe je zabiera\'b3?\par
Edward zajrza\'b3 do salonu, by upewni\'e6 si\'ea, \'bfe nikt ich nie pods\'b3uchuje.\par
- Tak, ale sama ju\'bf pani to odgad\'b3a, prawda? Nie jestem chyba nielojalny,\par
potwierdzaj\'b9c jedynie pani podejrzenia?\par
- Nie, z pewno\'9cci\'b9 nie jeste\'9c nielojalny.\par
- Pani ojciec jedynie zastosowa\'b3 si\'ea do rad lekarzy, milady. By\'b3 bardzo\par
zadowolony, kiedy przesta\'b3a pani pisa\'e6 do tych ludzi. S\'b3ysza\'b3em, jak m\'f3wi\'b3\par
do swojego szwagra, \'bfe rady lekarzy okaza\'b3y si\'ea s\'b3uszne i \'bfe nareszcie\par
zapomina pani o swojej przesz\'b3o\'9cci.\par
- To lekarze mu tak doradzili?\par
- Tak s\'b9dz\'ea, lady Victorio.\par
S\'b3u\'bf\'b9cy najwyra\'9fniej byli lepiej zorientowani w sprawach rodziny ni\'bf ona.\par
B\'eadzie musia\'b3a w przysz\'b3o\'9cci wypyta\'e6 Edwarda o wiele spraw. Tylko on mo\'bfe\par
powiedzie\'e6 jej prawd\'ea.\par
By\'b3a zbyt zbita z tropu, by kontynuowa\'e6 rozmow\'ea. Podzi\'eakowa\'b3a Edwar-\par
dowi i uda\'b3a si\'ea do swego pokoju.\par
Ojciec wierzy\'b3, \'bfe mo\'bfe zapomnie\'e6 o przesz\'b3o\'9cci - i o braciach. Oczywi-\par
\'9ccie, ani niczego nie zapomnia\'b3a, ani nie przesta\'b3a pisa\'e6 do braci. Odk\'b9d\par
przeczyta\'b3a list Adama, pe\'b3en wym\'f3wek, \'bfe nie odezwa\'b3a si\'ea do nich ani\par
s\'b3owem, by\'b3a pewna, \'bfe kto\'9c musi przechwytywa\'e6 jej korespondencj\'ea. Dzi\'eaki\par
Bogu za pomoc Anne-Marie. Poczciwa garderobiana w tajemnicy wysy\'b3a\'b3a\par
listy.\par
By\'b3a tak wzburzona, \'bfe logiczne my\'9clenie przychodzi\'b3o jej z niema\'b3ym\par
trudem. Zdawa\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe musi opanowa\'e6 gniew, zanim zdecyduje si\'ea\par
na rozmow\'ea z ojcem, by dowiedzie\'e6 si\'ea, dlaczego post\'b9pi\'b3 wobec niej tak\par
okrutnie. Jednak\'bfe po godzinie nerwowego przemierzania pokoju postanowi\'b3a\par
w og\'f3le z nim o tym nie rozmawia\'e6. Na pewno us\'b3ysza\'b3aby, \'bfe robi\'b3 to\par
wszystko dla jej dobra, a B\'f3g jej \'9cwiadkiem, \'bfe gdyby jeszcze raz us\'b3ysza\'b3a\par
te s\'b3owa, zacz\'ea\'b3aby krzycze\'e6 wniebog\'b3osy i chyba nigdy by nie przesta\'b3a.\par
Jej gniew nie mija\'b3. Wym\'f3wi\'b3a si\'ea od p\'f3j\'9ccia z rodzin\'b9 do teatru, t\'b3umacz\'b9c,\par
\'bfe nie czuje si\'ea najlepiej.\par
Nawet ciep\'b3a k\'b9piel nie ukoi\'b3a jej nerw\'f3w. W\'b3o\'bfywszy koszul\'ea nocn\'b9\par
i szlafrok, si\'eagn\'ea\'b3a po medalion. Trzyma\'b3a ten sw\'f3j skarb w bogato zdobionej\par
orientalnymi motywami kasecie, kt\'f3ra zawsze sta\'b3a na toaletce. Chcia\'b3a w\'b3o\'bfy\'e6\par
go przed po\'b3o\'bfeniem si\'ea do \'b3\'f3\'bfka. Prawdopodobnie gdy wypocznie, popatrzy\par
na wszystko z innej perspektywy i zyska si\'b3y, by wykaza\'e6 si\'ea tolerancj\'b9.\par
Kasetka by\'b3a pusta. Mary Roses nie nabra\'b3a jednak jeszcze \'bfadnych podejrze\'f1.\par
Metodycznie przeszuka\'b3a ka\'bfd\'b9 pi\'ead\'9f pokoju. Pami\'eata\'b3a, \'bfe zdejmowa\'b3a medalion\par
rano, zaraz po wstaniu z \'b3\'f3\'bfka. Tak, by\'b3a pewna, \'bfe tak w\'b3a\'9cnie zrobi\'b3a. I zawsze\par
wtedy wk\'b3ada\'b3a go do kasetki, by le\'bfa\'b3 tam bezpiecznie w ci\'b9gu dnia.\par
Medalion znikn\'b9\'b3. Po godzinie gor\'b9czkowych rozmy\'9cla\'f1 zn\'f3w podj\'ea\'b3a\par
poszukiwania. Harrison wr\'f3ci\'b3 do domu i zasta\'b3 j\'b9 na kolanach, zagl\'b9daj\'b9c\'b9\par
pod \'b3\'f3\'bfko. Opad\'b3 na najbli\'bfej stoj\'b9ce krzes\'b3o, rozprostowa\'b3 nogi i pomy\'9cla\'b3,\par
\'bfe je\'9cli za chwil\'ea nie p\'f3jdzie spa\'e6, got\'f3w zemdle\'e6.\par
Wci\'b9\'bf pozostawa\'b3 pod wra\'bfeniem odnalezionych danych, kt\'f3re ostatecznie\par
potwierdzi\'b3y win\'ea MacPhersona. Z\'bfyma\'b3 si\'ea z gniewu; teraz, kiedy wszystko\par
zaczyna\'b3o si\'ea uk\'b3ada\'e6 w sp\'f3jn\'b9 ca\'b3o\'9c\'e6, towarzysz\'b9ce mu od wielu miesi\'eacy\par
napi\'eacie grozi\'b3o wybuchem nie kontrolowanych emocji. Miota\'b3 si\'ea jak\par
nied\'9fwied\'9f w klatce. Z pewno\'9cci\'b9 brak snu dawa\'b3 o sobie zna\'e6; w ci\'b9gu\par
ostatniego tygodnia sypia\'b3 po trzy godziny na dob\'ea.\par
MacPherson stale by\'b3 obecny w jego my\'9clach. Za ka\'bfdym razem, kiedy\par
stawa\'b3 mu przed oczami ten \'b3ajdak, kt\'f3ry przez tyle lat spokojnie pracowa\'b3\par
u boku Elliotta, wzbiera\'b3a w nim g\'b3ucha w\'9cciek\'b3o\'9c\'e6. Elliott darzy\'b3 MacPher-\par
sona ca\'b3kowitym zaufaniem, a sekretarz ze spokojem przygl\'b9da\'b3 si\'ea cierpie-\par
niom pracodawcy, kt\'f3rych by\'b3 przyczyn\'b9. Ten sukinsyn wiedzia\'b3...\par
Harrison z najwy\'bfszym trudem zmusi\'b3 si\'ea do opanowania. By\'b3 jednak zbyt\par
wzburzony, by od razu po\'b3o\'bfy\'e6 si\'ea do \'b3\'f3\'bfka, i postanowi\'b3 opowiedzie\'e6 \'bfonie\par
o swoim odkryciu.\par
Wydawa\'b3a si\'ea go nie zauwa\'bfa\'e6.\par
- Znalaz\'b3em to, kochanie! - wykrzykn\'b9\'b3.\par
Gwa\'b3townie wyprostowuj\'b9c si\'ea, uderzy\'b3a si\'ea w g\'b3ow\'ea.\par
- Gdzie? Szuka\'b3am go wsz\'eadzie. Och, dzi\'eaki Bogu. My\'9cla\'b3am, \'bfe go\par
zgubi\'b3am.\par
S\'b3ysz\'b9c jej zmieniony g\'b3os, Harrison spojrza\'b3 na jej twarz. P\'b3yn\'ea\'b3y po niej \'b3zy.\par
- Chyba nie m\'f3wimy o tym samym. Chcia\'b3em ci powiedzie\'e6, \'bfe znalaz\'b3em\par
wreszcie te dowody, kt\'f3rych tak d\'b3ugo szuka\'b3em. Co zgubi\'b3a\'9c?\par
- M\'f3j medalion - zaszlocha\'b3a. - Znikn\'b9\'b3.\par
- Znajdziemy go. Zaraz pomog\'ea ci szuka\'e6, tylko troch\'ea dojd\'ea do siebie. -\par
Z\'b3o\'bfywszy t\'ea obietnic\'ea, dono\'9cnie ziewn\'b9\'b3.\par
- A je\'9cli zosta\'b3 wyrzucony?\par
Zamkn\'b9\'b3 oczy i zacz\'b9\'b3 nerwowo pociera\'e6 podbr\'f3dek.\par
- Jestem pewien, \'bfe to niemo\'bfliwe. Prosz\'ea, poca\'b3uj mnie.\par
Niemile zaskoczy\'b3 j\'b9 nonszalancki ton, jakim si\'ea do niej zwraca\'b3.\par
- Przecie\'bf wiesz, jakie znaczenie ma dla mnie ten medalion. My\'9cl\'ea, \'bfe to\par
oni go zabrali. Nigdy im tego nie wybacz\'ea! Nigdy!\par
Krzycza\'b3a. Hamson wyprostowa\'b3 si\'ea na krze\'9cle i spojrza\'b3 spochmurnia\'b3ym\par
nagle wzrokiem. Stara\'b3 si\'ea, by znu\'bfenie nie pozbawi\'b3o go opanowania.\par
- Najpierw musimy si\'ea wyspa\'e6...\par
- Musimy znale\'9f\'e6 medalion, zanim p\'f3jdziemy spa\'e6.\par
Postanowi\'b3 przekona\'e6 j\'b9, by spojrza\'b3a na t\'ea spraw\'ea z pewnego dystansu.\par
Medalion by\'b3 dla niej bardzo cenny, to oczywiste, lecz przecie\'bf w ko\'f1cu go\par
znajd\'b9.\par
- Prosz\'ea, uspok\'f3j si\'ea. Nikt nie zabra\'b3 twojego medalionu. Po prostu gdzie\'9c\par
go po\'b3o\'bfy\'b3a\'9c i zapomnia\'b3a\'9c gdzie. To wszystko.\par
- Sk\'b9d mo\'bfesz wiedzie\'e6, czy kto\'9c go zabra\'b3, czy nie? Bywasz tu tak rzadko,\par
\'bfe nawet nie wiesz, co si\'ea tu dzieje.\par
- By\'b3em zaj\'eaty - powiedzia\'b3 podniesionym tonem. - Chcia\'b3em ci powie-\par
dzie\'e6... - Urwa\'b3, zanim zd\'b9\'bfy\'b3 poinformowa\'e6 j\'b9 o MacPhersonie. Uzna\'b3, \'bfe to\par
nie najlepsza pora na takie rewelacje. By\'b3a zbyt roztrz\'easiona, by dotar\'b3y do\par
niej jego s\'b3owa.\par
Musia\'b3 jednak czym\'9c wype\'b3ni\'e6 milczenie.\par
- Mog\'b3aby\'9c by\'e6 troch\'ea bardziej wyrozumia\'b3a - powiedzia\'b3.\par
Niezgrabnie podnios\'b3a si\'ea z pod\'b3ogi. By\'b3a tak w\'9cciek\'b3a, \'bfe jej d\'b3onie same\par
zacisn\'ea\'b3y si\'ea w pi\'ea\'9cci. Co\'9c w niej p\'eak\'b3o i nie potrafi\'b3a ju\'bf d\'b3u\'bfej biernie znosi\'e6\par
tej sytuacji. W ko\'f1cu p\'b3aci\'b3a cen\'ea za miesi\'b9ce udawania kogo\'9c, kim nie by\'b3a.\par
- Wyrozumia\'b3a? Chcesz, \'bfebym rozumia\'b3a ich podst\'eapn\'b9 gr\'ea? Jak d\'b3ugo\par
mam to wszystko cierpliwie znosi\'e6, Harrisonie? Ca\'b3\'b9 wieczno\'9c\'e6? Kiedy nie\par
pracujesz dniami i nocami nad tym, co koniecznie musisz sko\'f1czy\'e6, obsesyjnie\par
szukasz dowod\'f3w winy MacPhersona. Od paru miesi\'eacy babrzesz si\'ea w tym\par
do znudzenia. Och, najmocniej przepraszam. U\'bfy\'b3am okre\'9clenia, kt\'f3re moi\par
drodzy krewni uznaliby za nie przystaj\'b9ce damie.\par
- O czym ty m\'f3wisz? Co nie przystoi damie?\par
Nie odpowiedzia\'b3a. I tak by jej nie zrozumia\'b3. Nikt tutaj jej nie rozumia\'b3.\par
Odwr\'f3ci\'b3a si\'ea do niego plecami i patrzy\'b3a w ciemne niebo za oknem.\par
- Przecie\'bf oni wszyscy bardzo ci\'ea kochaj\'b9 - zapewni\'b3 j\'b9 \'b3agodniejszym\par
ju\'bf tonem.\par
Obr\'f3ci\'b3a si\'ea na pi\'eacie.\par
- Nie. Oni kochaj\'b9 kobiet\'ea, kt\'f3r\'b9 tworz\'b9. Czy wiesz, co powiedzia\'b3a mi ciotka\par
Barbara? \'afe powinnam my\'9cle\'e6 o sobie jak o kawa\'b3ku czystego p\'b3\'f3tna i pozwoli\'e6\par
im wyczarowa\'e6 na nim arcydzie\'b3o. Oni wcale mnie nie kochaj\'b9. Jak mogliby mnie\par
kocha\'e6? Przecie\'bf w og\'f3le mnie nie znaj\'b9 Rozkoszuj\'b9 si\'ea tym, \'bfe maj\'b9 z powrotem\par
swoj\'b9 Victori\'ea i pr\'f3buj\'b9 stworzy\'e6 pozory, \'bfe sp\'eadzi\'b3am tutaj ca\'b3e \'bfycie. A ty,\par
Harrisonie? Czy kochasz mnie, czy ich arcydzie\'b3o?\par
To niemal wykrzyczane pytanie sprawi\'b3o, \'bfe gwa\'b3townie zerwa\'b3 si\'ea na nogi.\par
Je\'9cli nawet zamierza\'b3a si\'ea z nim pok\'b3\'f3ci\'e6, musi natychmiast j\'b9 uspokoi\'e6.\par
- Kocham ciebie - powiedzia\'b3.\par
To wyznanie nie zako\'f1czy\'b3o jednak gniewnej wymiany zda\'f1; wprost\par
przeciwnie, przybra\'b3a na sile. Mary Roses by\'b3a tak przera\'bfona i oszo\'b3omiona\par
tym, co si\'ea dzieje, a Harrison tak zm\'eaczony, \'bfe nie trafia\'b3y do nich \'bfadne\par
argumenty. Stanowili mieszank\'ea wybuchow\'b9.\par
Co mia\'b3a na my\'9cli, m\'f3wi\'b9c o tym p\'b3\'f3tnie? Kiedy poprosi\'b3 j\'b9 o wyja\'9cnienie,\par
ponownie wpad\'b3a w gniew. Powiedzieli bardzo wiele niemi\'b3ych rzeczy, chocia\'bf\par
na szcz\'ea\'9ccie nic takiego, czego nie mogliby sobie wybaczy\'e6, a kiedy Mary\par
Roses poczu\'b3a, \'bfe za chwil\'ea wybuchnie p\'b3aczem, wskaza\'b3a Hamsonowi drzwi\par
i kaza\'b3a mu si\'ea wynosi\'e6.\par
Spe\'b3ni\'b3 jej polecenie. Mary Roses po\'b3o\'bfy\'b3a si\'ea do \'b3\'f3\'bfka i zanios\'b3a si\'ea\par
szlochem. Obudzi\'b3y j\'b9 gor\'b9ce przeprosiny m\'ea\'bfa.\par
- Male\'f1ka, przepraszam. Przepraszam - powtarza\'b3 wielokrotnie.\par
By\'b3a w stanie wszystko mu wybaczy\'e6. Kocha\'b3a go i gotowa by\'b3a zrobi\'e6\par
wszystko, by go chroni\'e6 i ratowa\'e6 ich ma\'b3\'bfe\'f1stwo.\par
Kochali si\'ea, rozpaczliwie szukaj\'b9c u siebie pocieszenia, a kiedy zasypiali,\par
us\'b3ysza\'b3, jak wyszepta\'b3a:\par
- Kocham ci\'ea.\par
- Ja te\'bf ci\'ea kocham, Victorio.\par
Bo\'bfe, dla niego te\'bf by\'b3a victori\'b9.\par
Dwa dni p\'f3\'9fniej wyjecha\'b3a do Ameryki.\par
14 sierpnia 1874\par
Kochana Mamo Roses!\par
Musz\'ea sp\'eadzi\'e6 reszt\'ea popo\'b3udnia w swoim pokoju za to, \'bfe dzisiaj nie\par
zachowa\'b3am si\'ea jak dama. Uderzy\'b3am Tommy'ego Bonnersmitha w nos i potem\par
d\'b3ugo lecia\'b3a mu krew. Zas\'b3u\'bfy\'b3 sobie na to. Cole zabra\'b3 mnie dzisiaj do Blue\par
Belle i ledwie wysz\'b3am ze sklepu, Tommy chwyci\'b3 mnie i przycisn\'b9\} swoje mokre\par
wargi do moich ust.\par
Nie powiedzia\'b3am Cole 'owi, co Tommy mi zrobi\'b3. Kiedy wyszed\'b3 ze sklepu,\par
zobaczy\'b3 Tommy'ego, jak siedzi na ziemi, trzymaj\'b9c si\'ea za nos i p\'b3acz\'b9c jak\par
dziecko. M\'f3j brat zastrzeli\'b3by To\'f1my'ego, gdyby wiedzia\'b3, co si\'ea naprawd\'ea\par
sta\'b3o, ale nie chcia\'b3am, by jeszcze do kogo\'9c strzela\'b3. Zaczyna cieszy\'e6 si\'ea z\'b3\'b9,\par
s\'b3aw\'b9:\par
Wcale, ale to wcale nie \'bfa\'b3uj\'ea tego, co zrobi\'b3am. Adam i Cole zawsze mi\par
powtarzaj\'b9, \'bfe nigdy nie powinnam pozwala\'e6, by jaki\'9c m\'ea\'bfczyzna pozwala\'b3\par
sobie na poufa\'b3o\'9c\'e6 w stosunku do mnie. A Tommy w\'b3a\'9cnie to zrobi\'b3, prawda?\par
Czy jeste\'9c niezadowolona z tego, co zrobi\'b3am?\par
Twoja kochaj\'b9ca c\'f3rka\par
Mary Roses\par
Harrison wr\'f3ci\'b3 do domu lorda Elliotta, kiedy statek, kt\'f3rym Mary Roses\par
p\'b3yn\'ea\'b3a do Ameryki, by\'b3 ju\'bf na morzu. Lecz Harrison nic nie wiedzia\'b3\par
o wyje\'9fdzie \'bfony. Nikt zreszt\'b9 o tym nie wiedzia\'b3.\par
Skierowa\'b3 si\'ea do oran\'bferii, gdzie Elliott i MacPherson dyskutowali o inte-\par
resach.\par
- Gdzie jest moja \'bfona?\par
Elliott spojrza\'b3 na Hamsona i u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Posz\'b3a na zakupy ze swoj\'b9 garderobian\'b9 - odpowiedzia\'b3.\par
- Czy m\'f3g\'b3by pan na chwil\'ea zostawi\'e6 nas samych, MacPherson? - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea\par
Harrison do sekretarza. Spl\'f3t\'b3 d\'b3onie za plecami, staraj\'b9c si\'ea zachowa\'e6 spok\'f3j. Mia\'b3\par
ochot\'ea chwyci\'e6 MacPhersona za kark i wys\'b3a\'e6 go do wszystkich diab\'b3\'f3w za to,\par
co zrobi\'b3, i musia\'b3 bardzo si\'ea stara\'e6, by nie podda\'e6 si\'ea temu impulsowi.\par
- Popro\'9c, \'bfeby przyniesiono nam herbat\'ea, a ja tymczasem porozmawiam\par
z moim zi\'eaciem.\par
MacPherson sk\'b3oni\'b3 si\'ea i wyszed\'b3. Harrison zamkn\'b9\'b3 drzwi.\par
- Nie s\'b9dz\'ea, by ktokolwiek m\'f3g\'b3 s\'b3ysze\'e6 nasz\'b9 rozmow\'ea, Hamsonie.\par
Wszyscy wyszli ju\'bf z domu, a s\'b3u\'bfba jest zaj\'eata pakowaniem baga\'bfy. Czuj\'ea,\par
\'bfe sta\'b3o si\'ea co\'9c wa\'bfnego. Widz\'ea to po twoich oczach.\par
- Mamy towarzystwo, sir. W hallu czekaj\'b9 ludzie, kt\'f3rzy za chwil\'ea are-\par
sztuj\'b9 MacPhersona. Mam nadziej\'ea, \'bfe zmusz\'b9 go do przyznania si\'ea do\par
wszystkiego. Zgromadzi\'b3em wystarczaj\'b9ce dowody, by skaza\'e6 go za malwer-\par
sacje i tak czy owak \'b3ajdak sko\'f1czy w wi\'eazieniu. To on zaplanowa\'b3 porwanie.\par
Elliott upu\'9cci\'b3 trzymane w r\'eaku dokumenty. Nie wierzy\'b3 w\'b3asnym uszom.\par
- George... George zabra\'b3 mi Victori\'ea? Nie, to niemo\'bfliwe. Przecie\'bf\par
przeprowadzono \'9cledztwo, by\'b3 przes\'b3uchiwany, i nie dowiedziono jego udzia\'b3u\par
w znikni\'eaciu mojej c\'f3rki. Dlaczego uwa\'bfasz, \'bfe...\par
- Douglas widzia\'b3, jak wysiad\'b3 z powozu i wr\'eaczy\'b3 koszyk jakiej\'9c kobiecie.\par
- Douglas? Kto to jest?\par
Harrison by\'b3 zaskoczony tym pytaniem. Bo\'bfe, Elliott nawet nie zna\'b3 imion\par
braci Mary Roses.\par
- To jeden z m\'ea\'bfczyzn, kt\'f3rzy j\'b9 wychowali - odpowiedzia\'b3. - Douglas\par
jest jednym z jej braci. By\'b3oby dobrze, gdyby pogodzi\'b3 si\'ea pan z ich istnieniem,\par
zanim b\'eadzie za p\'f3\'9fno.\par
Elliott by\'b3 tak zaskoczony tym, co Harrison powiedzia\'b3 mu na temat\par
MacPhersona, \'bfe nie m\'f3g\'b3 skupi\'e6 uwagi na innej kwestii. Nie zauwa\'bfy\'b3 nawet,\par
jak zdenerwowany jest jego zi\'ea\'e6.\par
- Dopu\'9cci\'b3 si\'ea malwersacji?\par
- Przekazywa\'b3 pan darowizny dla nie istniej\'b9cego sieroci\'f1ca. Ten sieroci-\par
niec istnia\'b3 oczywi\'9ccie w czasie, kiedy Victoria zosta\'b3a porwana, lecz zosta\'b3\par
zamkni\'eaty kilka lat p\'f3\'9fniej. Jestem pewien, \'bfe te pieni\'b9dze zasila\'b3y kiesze\'f1\par
MacPhersona.\par
- Ale defraudacja i kidnaping to dwie r\'f3\'bfne...\par
- Za wszystkim sta\'b3 MacPherson, sir. Nie ma co do tego \'bfadnych w\'b9tpli-\par
wo\'9cci.\par
Elliott zgi\'b9\'b3 si\'ea jakby pod wp\'b3ywem nag\'b3ego b\'f3lu. S\'b3owa prawdy wywar\'b3y\par
na nim takie wra\'bfenie, \'bfe zrobi\'b3o mu si\'ea s\'b3abo. Czyni\'b3 rozpaczliwe wysi\'b3ki,\par
by zmusi\'e6 si\'ea do opanowania.\par
- Poczekaj, synu, poczekaj chwil\'ea - wybe\'b3kota\'b3.\par
Harrison usiad\'b3 obok Elliotta i po\'b3o\'bfy\'b3 mu d\'b3o\'f1 na ramieniu. Nie odezwa\'b3\par
si\'ea ani s\'b3owem, cierpliwie czekaj\'b9c, a\'bf starszy pan dojdzie do siebie.\par
Po pewnym czasie Elliott och\'b3on\'b9\'b3 na tyle, \'bfe poprosi\'b3 o dok\'b3adne zapo-\par
znanie go z faktami.\par
- Prosz\'ea, zacznij od samego pocz\'b9tku i nie przerywaj, dop\'f3ki nie powiesz\par
mi wszystkiego.\par
- Wiemy, \'bfe MacPherson pobra\'b3 du\'bf\'b9 sum\'ea pieni\'eadzy z jednego z pa\'f1-\par
skich kont na dzie\'f1 przed porwaniem. Nast\'eapnego dnia p\'f3\'9fnym wieczorem\par
zabra\'b3 Victori\'ea i da\'b3 j\'b9 nia\'f1ce. Przypuszczam, \'bfe ukradzione pieni\'b9dze by\'b3y\par
przeznaczone dla nia\'f1ki - na utrzymanie dla niej i dla dziecka, w czasie gdy\par
MacPherson wymusza\'b3by na panu coraz wi\'eakszy okup. Kartki wyrwane\par
z Biblii mia\'b3y prawdopodobnie zosta\'e6 wys\'b3ane do pana jako dow\'f3d, \'bfe ma\par
pa\'f1sk\'b9 c\'f3rk\'ea.\par
- Ale co si\'ea sta\'b3o? Nigdy nie otrzymali\'9cmy \'bf\'b9dania okupu... tylko t\'ea\par
wiadomo\'9c\'e6...\par
- Sprawy przybra\'b3y z\'b3y obr\'f3t dla MacPhersona - powiedzia\'b3 Harrison. -\par
Douglas powiedzia\'b3 mi, \'bfe kobieta nie chcia\'b3a wzi\'b9\'e6 koszyka. Widzia\'b3, jak\par
potrz\'b9sa\'b3a g\'b3ow\'b9, lecz zmieni\'b3a zdanie, kiedy wyj\'b9\'b3 kopert\'ea pe\'b3n\'b9 pieni\'eadzy\par
i pomacha\'b3 ni\'b9 przed jej oczami.\par
- I co by\'b3o potem?\par
- Nia\'f1ka najwyra\'9fniej poczu\'b3a wyrzuty sumienia i kiedy MacPherson\par
odjecha\'b3, wesz\'b3a w najbli\'bfszy zau\'b3ek i zostawi\'b3a Victori\'ea na \'9cmietniku, a potem\par
uciek\'b3a.\par
- Czy mo\'bfesz to wszystko udowodni\'e6, Hamsonie?\par
- Mog\'ea udowodni\'e6, \'bfe zdefraudowa\'b3 pieni\'b9dze, sir. To wystarczy, by go\par
unieszkodliwi\'e6 do ko\'f1ca \'bfycia. Douglas twierdzi, \'bfe nawet dzisiaj by go rozpozna\'b3.\par
Nie jestem tego taki pewny, ale s\'b9dz\'ea, \'bfe policja zmusi MacPhersona do m\'f3wienia.\par
- Czy gdyby piastunka nie mia\'b3a wyrzut\'f3w sumienia, dane by mi by\'b3o\par
odzyska\'e6 moj\'b9 c\'f3rk\'ea? Nie... nie, oczywi\'9ccie, \'bfe nie. Pewnie by j\'b9 zabi\'b3,\par
prawda?\par
- Najprawdopodobniej - zgodzi\'b3 si\'ea Harrison.\par
Elliott trz\'b9s\'b3 si\'ea z oburzenia.\par
- I przez te wszystkie lata ten potw\'f3r siadywa\'b3 obok mnie, zachowuj\'b9c\par
taki spok\'f3j, jakby nic si\'ea...\par
G\'b3os uwi\'b9z\'b3 mu w gardle. Harrison \'bfe zrozumieniem pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Sir, to by\'b3o niezwykle sprytne posuni\'eacie z jego strony. Musia\'b3 wpa\'9c\'e6\par
w panik\'ea, kiedy piastunka z dzieckiem znikn\'ea\'b3y. Nie robi\'b3 jednak \'bfadnych\par
nerwowych ruch\'f3w. Nie ruszy\'b3 si\'ea z miejsca. Kontrolowa\'b3 przebieg \'9cledztwa,\par
pozostaj\'b9c w samym centrum wydarze\'f1. Przecie\'bf dop\'f3ki pracowa\'b3 dla pana,\par
m\'f3g\'b3 bez trudu przegl\'b9da\'e6 wszystkie dokumenty, zanim jeszcze pan zd\'b9\'bfy\'b3 si\'ea\par
z nimi zapozna\'e6.\par
Niespodziewanie Elliott zerwa\'b3 si\'ea na nogi i ruszy\'b3 do drzwi.\par
- Ju\'bf ja poka\'bf\'ea...\par
Harrison powstrzyma\'b3 go, chwyciwszy za rami\'ea.\par
- Nigdzie pan nie p\'f3jdzie. MacPherson zosta\'b3 ju\'bf aresztowany. Wiem, co\par
pan ma ochot\'ea zrobi\'e6, i ma pan pe\'b3ne prawo, ale nie mo\'bfe pan go zabi\'e6.\par
Podprowadzi\'b3 Elliotta do kozetki i pom\'f3g\'b3 mu usi\'b9\'9c\'e6. Sam usiad\'b3 obok\par
i nie ruszy\'b3 si\'ea z miejsca, dop\'f3ki nie zyska\'b3 pewno\'9cci, \'bfe te\'9c\'e6 uspokoi\'b3 si\'ea na\par
tyle, \'bfe nie grozi mu pope\'b3nienie czego\'9c, czego by potem \'bfa\'b3owa\'b3. Harrison\par
chcia\'b3 r\'f3wnie\'bf porozmawia\'e6 z nim o swoich planach na przysz\'b3o\'9c\'e6, lecz uzna\'b3,\par
\'bfe nie jest to najodpowiedniejsza pora na obarczanie lorda dodatkowymi\par
problemami. Postanowi\'b3 zaczeka\'e6 ze z\'b3o\'bfeniem rezygnacji.\par
Poszed\'b3 do sypialni, by w samotno\'9cci zastanowi\'e6 si\'ea, co powiedzie\'e6 \'bfonie.\par
Chcia\'b3 jak najstaranniej dobra\'e6 s\'b3owa, by zrozumia\'b3a, \'bfe ma jak najlepsze\par
intencje, a je\'9cli b\'eadzie trzeba, got\'f3w by\'b3 pa\'9c\'e6 na kolana i b\'b3aga\'e6 j\'b9 o przeba-\par
czenie, \'bfe mimowolnie sprawi\'b3 jej tyle b\'f3lu.\par
Elliott nie zna\'b3 nawet imion jej braci. Wci\'b9\'bf jeszcze nie by\'b3 w stanie\par
opanowa\'e6 wzburzenia po tym, co us\'b3ysza\'b3. W imi\'ea ojcowskiej mi\'b3o\'9cci stara\'b3\par
si\'ea wymaza\'e6 przesz\'b3o\'9c\'e6 Mary Roses, by m\'f3c dowolnie j\'b9 kszta\'b3towa\'e6 wed\'b3ug\par
swoich upodoba\'f1. Co te\'bf musia\'b3a prze\'bfywa\'e6 Mary Roses i jak wytrzyma\'b3a te\par
niezno\'9cne pr\'f3by ulepszania?\par
Na biurku le\'bfa\'b3a wiadomo\'9c\'e6 dla niego. Ogarni\'eaty z\'b3ym przeczuciem, nie\par
od razu zdecydowa\'b3 si\'ea j\'b9 przeczyta\'e6.\par
A potem a\'bf trzykrotnie przebiega\'b3 wzrokiem linijki pisma; psychiczne\par
udr\'eaki, jakich nie do\'9cwiadczy\'b3 nigdy dot\'b9d, uczyni\'b3y go niezdolnym do\par
jakiejkolwiek reakcji. Pochyli\'b3 g\'b3ow\'ea, poddaj\'b9c si\'ea wewn\'eatrznemu b\'f3lowi,\par
kt\'f3ry przyjmowa\'b3 z pokor\'b9, \'9cwiadom tego, \'bfe za wszystko mo\'bfe obwinia\'e6\par
jedynie samego siebie i \'bfe jest ju\'bf za p\'f3\'9fno.\par
Utraci\'b3 j\'b9.\par
Nie mia\'b3 poj\'eacia, jak d\'b3ugo sta\'b3 nieruchomo, \'9cciskaj\'b9c w r\'eaku list od \'bfony,\par
lecz kiedy w ko\'f1cu si\'ea poruszy\'b3, pok\'f3j pogr\'b9\'bfony by\'b3 w ciemno\'9cci. Edward\par
puka\'b3 do drzwi, prosz\'b9c, by zszed\'b3 na d\'f3\'b3, gdy\'bf lord Elliott pragnie z nim\par
porozmawia\'e6.\par
Nie zareagowa\'b3, lecz po chwili doszed\'b3 do wniosku, \'bfe ma wiele do\par
powiedzenia te\'9cciowi. Nie mia\'b3 zamiaru d\'b3u\'bfej oszcz\'eadza\'e6 Elliotta i t\'b3umaczy\'e6\par
go brakiem zrozumienia sytuacji. Czu\'b3, \'bfe musi porozmawia\'e6 z nim o c\'f3rce.\par
Elliott sta\'b3 przy kominku, spogl\'b9daj\'b9c na trzyman\'b9 w r\'eaku kartk\'ea papieru.\par
- Czy\'bfby moja \'bfona tak\'bfe i do pana napisa\'b3a list po\'bfegnalny?\par
Elliott powoli pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Nie rozumiem - wyszepta\'b3. - Przecie\'bf mia\'b3a wszystko. Dlaczego nie\par
by\'b3a szcz\'ea\'9cliwa? Czy wiedzia\'b3e\'9c, \'bfe chce wyjecha\'e6? Harrisonie, ja nic nie\par
rozumiem. Napisa\'b3a... chwileczk\'ea, zaraz ci to przeczytam... ostatnia linijka...\par
tak, to tutaj. \f1\'84Ojcze, wiedz, \f0\'bfe ci\'ea kocham, i my\'9cl\'ea, \'bfe gdyby\'9c mnie zna\'b3, te\'bf\par
by\'9c mnie pokocha\'b3".\par
Elliott uni\'f3s\'b3 g\'b3ow\'ea.\par
- Przecie\'bf j\'b9 kocham.\par
- Tak, kocha j\'b9 pan, ale od pierwszej chwili usi\'b3owa\'b3 j\'b9 pan zmieni\'e6. Nie\par
zdawa\'b3 pan sobie sprawy z tego, co traci. Proponuj\'ea, by pan usiad\'b3, a ja\par
postaram si\'ea przybli\'bfy\'e6 panu posta\'e6 pa\'f1skiej c\'f3rki. My\'9cl\'ea, \'bfe zaczn\'ea od Corrie.\par
Od szalonej Corrie. Domy\'9clam si\'ea, \'bfe nigdy pan o niej dot\'b9d nie s\'b3ysza\'b3. Jak\par
m\'f3g\'b3by pan s\'b3ysze\'e6? Przecie\'bf nie chcia\'b3 pan tego s\'b3ucha\'e6. Ale teraz dowie si\'ea\par
pan wszystkiego. Jestem zdecydowany wszystko panu wyja\'9cni\'e6.\par
Elliott podszed\'b3 do sofy i usiad\'b3. Nie by\'b3 w stanie przesta\'e6 my\'9cle\'e6 o po-\par
\'bfegnalnym li\'9ccie c\'f3rki, kt\'f3ry wci\'b9\'bf \'9cciska\'b3 w r\'eaku.\par
Harrison opowiedzia\'b3 mu o przyja\'9fni dw\'f3ch kobiet. Elliott zblad\'b3, us\'b3ysza-\par
wszy, jak wygl\'b9da pustelnica. W chwil\'ea p\'f3\'9fniej jego oczy zasz\'b3y \'b3zami, kiedy\par
us\'b3ysza\'b3, jak Corrie wystawi\'b3a r\'eak\'ea przez okno, by pog\'b3adzi\'e6 c\'f3rk\'ea po ramieniu.\par
- Ujmuje mnie jej wsp\'f3\'b3czucie dla biednych i nieszcz\'ea\'9cliwych - doda\'b3\par
Harrison. - Zreszt\'b9 my\'9cl\'ea, \'bfe w\'b3a\'9cnie ta jej cecha sprawi\'b3a, \'bfe tak d\'b3ugo\par
wytrzyma\'b3a tu z nami. Bo\'bfe, ile\'bf to razy ja sam m\'f3wi\'b3em, by okaza\'b3a\par
wyrozumia\'b3o\'9c\'e6, by da\'b3a wszystkim czas na przyzwyczajenie si\'ea do niej\par
i zaakceptowanie. Ale nikt nie chcia\'b3 jej zaakceptowa\'e6 tak\'b9, jaka by\'b3a napra-\par
wd\'ea. Nie mo\'bfe pan zaprzeczy\'e6. Tak w\'b3a\'9cnie by\'b3o. Ci \f1\'84m\f0\'ea\'bfczy\'9fni" to jej\par
rodzina. Pa\'f1ska c\'f3rka umie gra\'e6 na fortepianie i biegle w\'b3ada francuskim.\par
Powinien by\'e6 pan z niej dumny.\par
By\'b3a ju\'bf zbyt p\'f3\'9fna pora na przedstawienie w\'b3asnych plan\'f3w, wi\'eac Harrison\par
d\'b3ugo jeszcze opowiada\'b3 Elliottowi to, co wiedzia\'b3 o \'bfyciu Mary Roses w Ame-\par
ryce.\par
Rozmawiali w cztery oczy. Co prawda Lillian pr\'f3bowa\'b3a do nich do\'b3\'b9czy\'e6,\par
lecz brat ostrym tonem nakaza\'b3 jej pozostawienie ich samych.\par
- Mi\'b3o\'9c\'e6 ojcowska nie powinna stawia\'e6 \'bfadnych warunk\'f3w - wyszepta\'b3\par
Elliott. - Ale ja...\par
Nie by\'b3 w stanie m\'f3wi\'e6 dalej. Rozp\'b3aka\'b3 si\'ea, skrywaj\'b9c twarz w d\'b3oniach.\par
Harrison poda\'b3 mu chustk\'ea.\par
- Ka\'bfdego ranka siadywa\'b3a tu ze mn\'b9, s\'b3uchaj\'b9c moich opowiada\'f1 o ro-\par
dzinie. Nigdy nie m\'f3wi\'b3a mi o swoich przyjacio\'b3ach.\par
- Nie pozwala\'b3 jej pan na to.\par
Eliott pochyli\'b3 g\'b3ow\'ea.\par
- To prawda, nie pozwala\'b3em. Bo\'bfe, co ja zrobi\'b3em, co ja zrobi\'b3em...\par
Harrison by\'b3 tak wyczerpany psychicznie i fizycznie, \'bfe nie potrafi\'b3 nawet\par
okaza\'e6 Elliottowi wsp\'f3\'b3czucia, kt\'f3rego niew\'b9tpliwie potrzebowa\'b3.\par
- Wyje\'bfd\'bfam.\par
- Co takiego?\par
- Wyje\'bfd\'bfam, sir. Sko\'f1czy\'b3em wszystkie prace, kt\'f3re mi pan zleci\'b3. Robi\'b3\par
to pan celowo, prawda? Chcia\'b3 pan, \'bfeby c\'f3rka mog\'b3a po\'9cwi\'eaci\'e6 panu wi\'eacej\par
czasu, wi\'eac wysy\'b3a\'b3 mnie pan w r\'f3\'bfne strony kraju. Ale nie obwiniam pana\par
za to. By\'b3em tak opanowany ch\'eaci\'b9 sp\'b3acenia d\'b3ugu wdzi\'eaczno\'9cci wobec pana,\par
\'bfe dopu\'9cci\'b3em do tego, co si\'ea sta\'b3o. To dlatego tak poch\'b3on\'ea\'b3a mnie sprawa\par
MacPhersona. Ale to ju\'bf przesz\'b3o\'9c\'e6 - powiedzia\'b3 cicho. - Prosz\'ea wybaczy\'e6,\par
ale zamierzam teraz uda\'e6 si\'ea na g\'f3r\'ea i spakowa\'e6 rzeczy.\par
- Dok\'b9d wyje\'bfd\'bfasz?\par
Harrison odpowiedzia\'b3 mu stoj\'b9c ju\'bf w drzwiach.\par
- Do domu.\par
Adam Claybome mia\'b3 by\'e6 s\'b9dzony za morderstwo. Harrison dowiedzia\'b3\par
si\'ea o tym w stajni. Zamierza\'b3 wynaj\'b9\'e6 w\'f3z zaprz\'ea\'bfony w dwa konie, by\par
przewie\'9f\'e6 swoje baga\'bfe do Blue Belle, lecz kiedy starszy m\'ea\'bfczyzna, kt\'f3ry\par
zarz\'b9dza\'b3 stajniami, powiedzia\'b3 mu, co si\'ea sta\'b3o, Harrison natychmiast zmieni\'b3\par
plany.\par
- Tak, b\'eadziemy mieli egzekucj\'ea. Jacy\'9c dwaj \'9cmiesznie ubrani faceci\par
z Po\'b3udnia przyjechali tu ze swoim prawnikiem. S\'b3ysza\'b3em, \'bfe chc\'b9, aby s\'eadzia\par
Bums wyda\'b3 im Adama, \'bfeby proces m\'f3g\'b3 odby\'e6 si\'ea tam, sk\'b9d przyjechali,\par
ale ludzie m\'f3wi\'b9, \'bfe s\'eadzia si\'ea na to nie zgodzi. Sam b\'eadzie chcia\'b3 go os\'b9dzi\'e6,\par
bo inaczej nie mia\'b3by tu \'bfycia za to, \'bfe odebra\'b3 ludziom takie widowisko. To\par
dlatego jest tu dzisiaj tak pusto, a zobaczy pan, \'bfe jutro to ju\'bf zupe\'b3nie\par
wszystko b\'eadzie zamkni\'eate. Ludzie w Blue Belle b\'ead\'b9 mieli wielkie \'9cwi\'eato.\par
Niekt\'f3rzy urz\'b9dz\'b9 sobie piknik, inni b\'ead\'b9 wiwatowa\'e6, obserwuj\'b9c, jak sobie\par
dynda na szubienicy. Co\'9c mi si\'ea widzi, \'bfe kobiety na pewno b\'ead\'b9 p\'b3aka\'e6. Tak\par
czy owak, ta\'f1ce zaczn\'b9 si\'ea dopiero wieczorem, o zachodzie s\'b3o\'f1ca. To b\'eadzie\par
wielka zabawa, radz\'ea panu nie przegapi\'e6 okazji.\par
Harrison dowiedzia\'b3 si\'ea wszystkiego, czego chcia\'b3. Bezzw\'b3ocznie wynaj\'b9\'b3\par
konia, wr\'eaczy\'b3 staruszkowi dwadzie\'9ccia dolar\'f3w i poprosi\'b3, by znalaz\'b3 kogo\'9c\par
do przewozu baga\'bfy.\par
W\'b3a\'9cnie ko\'f1czy\'b3 siod\'b3a\'e6 karego konia, kiedy staruszek powiedzia\'b3:\par
- Wnosz\'ea z pa\'f1skiego po\'9cpiechu, \'bfe nie chce pan straci\'e6 okazji. Ale ma\par
pan jeszcze sporo czasu - po\'9cpieszy\'b3 z zapewnieniem. - Ja wyjad\'ea dopiero za\par
par\'ea godzin. Sam zawioz\'ea pa\'f1skie rzeczy. Ch\'eatnie zarobi\'ea te dwadzie\'9ccia\par
dolar\'f3w.\par
- Adam Claybome jest niewinny. - To powiedziawszy, Harrison dosiad\'b3\par
konia.\par
- To nie ma znaczenia. On jest czarny, a oskar\'bfaj\'b9 go dwaj biali. Clay-\par
bome^ i tak czeka stryczek.\par
Staruszek odwr\'f3ci\'b3 si\'ea, by stwierdzi\'e6, \'bfe nikt nie s\'b3ysza\'b3 jego s\'b3\'f3w. Harrison\par
odjecha\'b3.\par
P\'eadzi\'b3 do Blue Belle na z\'b3amanie karku, przera\'bfony tym, co mog\'b3o si\'ea tam\par
ju\'bf wydarzy\'e6. Musia\'b3 zd\'b9\'bfy\'e6 dojecha\'e6, zanim sytuacja w miasteczku zupe\'b3nie\par
wymknie si\'ea spod kontroli. Nigdy dot\'b9d nie widzia\'b3 t\'b3umu dopuszczaj\'b9cego\par
si\'ea linczu, lecz naczyta\'b3 si\'ea na ten temat wystarczaj\'b9co wiele, by czu\'e6 teraz\par
zimne ciarki w\'eadruj\'b9ce wzd\'b3u\'bf kr\'eagos\'b3upa. Nie mia\'b3 poj\'eacia, jak ratowa\'e6\par
Adama, lecz nie traci\'b3 nadziei, \'bfe z Bo\'bf\'b9 pomoc\'b9 uda mu si\'ea wymy\'9cli\'e6 co\'9c\par
zgodnego, a cho\'e6by i niezgodnego z prawem.\par
Wola\'b3 nie my\'9cle\'e6 w tym momencie o Mary Roses i o tym, co musi prze\'bfywa\'e6.\par
Skoncentrowa\'b3 my\'9cli wok\'f3\'b3 osoby Adama. Wiedzia\'b3, \'bfe Adam mia\'b3 za sob\'b9jakie\'9c\par
mroczne prze\'bfycia, lecz brat Mary Roses nigdy nie powiedzia\'b3 mu jakie.\par
Morderstwo? Nie potrafi\'b3 sobie wyobrazi\'e6 tego \'b3agodnego cz\'b3owieka zabi-\par
jaj\'b9cego kogo\'9c bez uzasadniaj\'b9cego taki czyn powodu.\par
Chocia\'bf Harrison nie by\'b3 szczeg\'f3lnie religijny, \'bfarliwie modli\'b3 si\'ea teraz do\par
Boga o pomoc. Ba\'b3 si\'ea. Potwornie si\'ea ba\'b3.\par
Oby nie by\'b3o za p\'f3\'9fno. Panie Bo\'bfe, spraw, \'bfeby nie by\'b3o za p\'f3\'9fno.\par
Przes\'b3uchanie odbywa\'b3o si\'ea w pustym pomieszczeniu sklepowym znajdu-\par
j\'b9cym si\'ea naprzeciwko sklepu Morrisona. W pomieszczeniu nie by\'b3o gdzie\par
wetkn\'b9\'e6 szpilki. Mary Roses siedzia\'b3a przy stole obok brata. Po drugiej stronie\par
siedzia\'b3 Travis. Douglas i Cole stali na zewn\'b9trz. Nie pozwolono im wej\'9c\'e6,\par
poniewa\'bf s\'eadzia Bums obawia\'b3 si\'ea, \'bfe na sali mo\'bfe doj\'9c\'e6 do zamieszek.\par
Oskar\'bfyciele Adama zasiedli na przeciwleg\'b3ym ko\'f1cu sto\'b3u. By\'b3o ich trzech\par
- adwokat i dwaj \'b3ajdacy, kt\'f3rzy mianowali si\'ea synami Livonii. Mary Roses\par
nie mog\'b3a na nich patrze\'e6.\par
S\'eadzia Bums co chwila wali\'b3 m\'b3otkiem w st\'f3\'b3 i podniesionym g\'b3osem prosi\'b3\par
o cisz\'ea, gro\'bf\'b9c wyproszeniem zgromadzonych z sali. Mary Roses by\'b3a tak\par
oszo\'b3omiona, \'bfe nie dociera\'b3y do niej s\'b3owa s\'eadziego.\par
Wszyscy z wyj\'b9tkiem mieszka\'f1c\'f3w Blue Belle obr\'f3cili si\'ea przeciwko jej\par
bratu. Wszyscy co do jednego. Wystarczy\'b3o pstrykn\'b9\'e6 palcami, by z u\'9cmie-\par
chaj\'b9cych si\'ea znajomych przeobrazili si\'ea w gniewnych s\'eadzi\'f3w. To dzi\'eaki\par
Adamowi znale\'9fli si\'ea na sali, lecz jego uprzejmo\'9c\'e6 nie mia\'b3a teraz dla nich\par
najmniejszego znaczenia. By\'b3 czarny, a jego oskar\'bfyciele byli biali i tylko to\par
si\'ea teraz liczy\'b3o. Nie potrzebowali ju\'bf \'bfadnych innych argument\'f3w, by dokona\'e6\par
oceny wydarze\'f1. Adam by\'b3 winny, bez wzgl\'eadu na okoliczno\'9cci. Gdyby tylko\par
mogli wywlec go z sali i ukrzy\'bfowa\'e6, zrobiliby to z ochot\'b9. Mary Roses nie\par
mia\'b3a co do tego najmniejszych w\'b9tpliwo\'9cci.\par
Nie wiedzia\'b3a, jak si\'ea temu przeciwstawi\'e6. Adam zachowywa\'b3 stoicki spok\'f3j\par
i godno\'9c\'e6. Mimo i\'bf dobrze zdawa\'b3 sobie spraw\'ea, co mo\'bfe go czeka\'e6, jego\par
twarz wyra\'bfa\'b3a jedynie \'b3agodne zaciekawienie. Delikatnie pog\'b3adzi\'b3a jego d\'b3o\'f1.\par
Jak mog\'b3aby mu pom\'f3c? Jak ktokolwiek m\'f3g\'b3 to zrobi\'e6?\par
S\'eadzia ponownie uderzy\'b3 m\'b3otkiem w st\'f3\'b3. Mia\'b3 zamiar oddali\'e6 wniosek,\par
by proces odby\'b3 si\'ea na Po\'b3udniu.\par
- Przejrza\'b3em dokumenty; wydaj\'b9 si\'ea wiarygodne.\par
Prawnik, kt\'f3rego przywie\'9fli synowie Livonii, zerwa\'b3 si\'ea na nogi. Nazywa\'b3\par
si\'ea Floyd Manning i, przedstawiwszy si\'ea s\'eadziemu, nie omieszka\'b3 doda\'e6, \'bfe\par
pochodzi z rodziny, kt\'f3ra od ponad stu lat mieszka w Po\'b3udniowej Karolinie.\par
Zapewne jego zdaniem przydawa\'b3o mu to splendoru.\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe s\'b9 wiarygodne - powiedzia\'b3. - Czy w takim razie\par
mo\'bfemy zabra\'e6 Claybome'a? Nie pozostaje wysokiemu s\'b9dowi nic innego, jak\par
tylko post\'b9pi\'e6 zgodnie z prawem.\par
T\'b3um na sali zawy\'b3 przeci\'b9gle. Kojoty domaga\'b3y si\'ea \'bferu.\par
- Nie pozw\'f3l go zabra\'e6, s\'eadzio! - krzykn\'b9\'b3 kto\'9c z ty\'b3u sali. - To nie fair.\par
Moja rodzina czeka na zewn\'b9trz. Obieca\'b3em im...\par
- Prosz\'ea si\'ea natychmiast uspokoi\'e6! - wykrzykn\'b9\'b3 s\'eadzia w stron\'ea niezado-\par
wolonego widza. - Zanim usi\'b3owa\'b3 pan wym\'f3c na mnie decyzj\'ea, Floydzie\par
Manning, chcia\'b3em powiedzie\'e6, \'bfe mam pewien problem z tym oto dokumen-\par
tem. Prawo jest prawem, lecz sugerowanie, \'bfe nie mam innego wyj\'9ccia, jest\par
wielkim zuchwalstwem z pa\'f1skiej strony. Postawmy spraw\'ea jasno. Tutaj ja\par
decyduj\'ea, co jest zgodne z prawem. Moje decyzje maj\'b9 moc obowi\'b9zuj\'b9c\'b9\par
i stwierdzam, \'bfe Adam Claybome nie b\'eadzie panom wydany. Chcecie, by\par
zawisn\'b9\'b3 na szubienicy, ale b\'eadziecie musieli zaczeka\'e6, a\'bf uznam, czy jest\par
winny, czy nie.\par
- Ale\'bf Wysoki S\'b9dzie, w Po\'b3udniowej Karolinie... - zacz\'b9\'b3 Manning.\par
- Nie jeste\'9cmy w Po\'b3udniowej Karolinie - rozleg\'b3 si\'ea g\'b3os z ty\'b3u sali. -\par
Prosz\'ea go zaraz os\'b9dzi\'e6, panie s\'eadzio. Jest ju\'bf prawie po\'b3udnie.\par
S\'eadzia wygl\'b9da\'b3 tak, jakby mia\'b3 zamiar kogo\'9c zastrzeli\'e6. Jako \'bfe by\'b3 jedyn\'b9\par
uzbrojon\'b9 osob\'b9 na sali, uzna\'b3, \'bfe mo\'bfe zagrozi\'e6 u\'bfyciem broni, je\'9cli publicz-\par
no\'9c\'e6 si\'ea nie uspokoi.\par
Powi\'f3d\'b3szy wzrokiem po t\'b3umie zgromadzonych, zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do prawnika\par
o stuletnim rodowodzie.\par
- Pragn\'b9\'b3bym zwr\'f3ci\'e6 pana uwag\'ea, \'bfe jeste\'9cmy terytorium, a nie stanem,\par
i, jak ju\'bf m\'f3wi\'b3em, moje decyzje maj\'b9 tu moc obowi\'b9zuj\'b9c\'b9.\par
Mary Roses opu\'9cci\'b3a g\'b3ow\'ea. Rozpaczliwie walczy\'b3a ze \'b3zami cisn\'b9cymi si\'ea\par
do oczu. By\'b3a tak zdenerwowana, \'bfe jej ramiona pokry\'b3y si\'ea g\'easi\'b9 sk\'f3rk\'b9. Czy\par
ten koszmar nigdy si\'ea nie sko\'f1czy? Jej bracia mieli nadziej\'ea, \'bfe Bums wyda\par
Adama przybyszom z Po\'b3udnia, i zamierzali odbi\'e6 go i ukry\'e6 w g\'f3rach,\par
dop\'f3ki nie znajd\'b9 wyj\'9ccia z sytuacji.\par
Podekscytowany t\'b3um oczekiwa\'b3 teraz, \'bfe s\'eadzia natychmiast przyst\'b9pi do\par
przeprowadzenia procesu. Bums lada chwila m\'f3g\'b3 przesta\'e6 panowa\'e6 nad\par
sytuacj\'b9. Zdecydowa\'b3 si\'ea wi\'eac si\'eagn\'b9\'e6 po rewolwer i mia\'b3 zamiar kilkakrotnie\par
wystrzeli\'e6 w sufit, by przyci\'b9gn\'b9\'e6 uwag\'ea zgromadzonych.\par
Nie musia\'b3 jednak uciec si\'ea do tak drastycznego posuni\'eacia. Zaledwie\par
odbezpieczy\'b3 bro\'f1, przez t\'b3um przeszed\'b3 dziwny szmer. Bums uni\'f3s\'b3 wzrok\par
i zauwa\'bfy\'b3 Harrisona, toruj\'b9cego sobie drog\'ea po\'9cr\'f3d rozw\'9ccieczonych m\'ea\'bf-\par
czyzn.\par
Mary Roses zda\'b3a sobie spraw\'ea, \'bfe na sali zapanowa\'b3a cisza, i mocniej\par
zacisn\'ea\'b3a d\'b3onie. Co mog\'b3o si\'ea wydarzy\'e6? Czy\'bfby prowadzono Douglasa\par
i Cole'a? Ba\'b3a si\'ea podnie\'9c\'e6 wzrok.\par
Hamson przeszed\'b3 tu\'bf obok niej. Nie spojrzawszy nawet na jej braci,\par
podszed\'b3 do sto\'b3u, za kt\'f3rym siedzia\'b3 s\'eadzia Bums.\par
- Mam spraw\'ea do Wysokiego S\'b9du.\par
Drgn\'ea\'b3a, podnios\'b3a g\'b3ow\'ea i zamruga\'b3a powiekami, nie wierz\'b9c w\'b3asnym\par
oczom. Zamkn\'ea\'b3a oczy, lecz po ich otwarciu Hamson nie znikn\'b9\'b3. Hamson?\par
Harrison jest w Blue Belle? Nic nie rozumiej\'b9c, z trudem zaczerpn\'ea\'b3a tchu.\par
- Prosz\'ea powiedzie\'e6, co to za sprawa - poleci\'b3 s\'eadzia.\par
- Nazywam si\'ea Hamson Stanford MacDonald...\par
Bums nie pozwoli\'b3 mu doko\'f1czy\'e6.\par
- Po co podajesz mi swoje nazwisko? Przecie\'bf doskonale je znam.\par
- Chc\'ea, \'bfeby zosta\'b3o wniesione do protoko\'b3u, Wysoki S\'b9dzie.\par
- O jakim protokole m\'f3wisz? Nie sporz\'b9dzamy tu \'bfadnych protoko\'b3\'f3w.\par
Jeste\'9cmy jedynie terytorium i nie prowadzimy tak szczeg\'f3\'b3owej dokumentacji,\par
jak w s\'b9dach stanowych. Prosz\'ea powiedzie\'e6, o co chodzi - powt\'f3rzy\'b3.\par
- Reprezentuj\'ea Adama Claybome'a.\par
Oczy s\'eadziego rozb\'b3ys\'b3y zaciekawieniem. Odchyliwszy si\'ea na krze\'9cle, potar\'b3\par
d\'b3oni\'b9 brod\'ea.\par
- Reprezentujesz oskar\'bfonego?\par
- Tak, Wysoki S\'b9dzie.\par
- W takim razie usi\'b9d\'9f, poniewa\'bf mam zamiar s\'b9dzi\'e6 go za morderstwo.\par
- Czy w obr\'eabie terytorium oskar\'bfony ma prawo do uczciwego procesu?\par
- zapyta\'b3 Hamson.\par
S\'eadzia zna\'b3 Harrisona na tyle dobrze, \'bfe wiedzia\'b3, i\'bf to pytanie nie mia\'b3o\par
na celu obrazy s\'b9du.\par
- Oczywi\'9ccie.\par
- W takim razie musz\'ea mie\'e6 czas na naradzenie si\'ea z moim klientem.\par
- Jak d\'b3ugo to potrwa?\par
- Miesi\'b9c.\par
Przez sal\'ea przeszed\'b3 gniewny pomruk niezadowolenia. S\'eadzia spokojnie\par
uni\'f3s\'b3 rewolwer i wypali\'b3 w powietrze.\par
- Nie mog\'ea tak d\'b3ugo czeka\'e6, Harrisonie.\par
- Wysoki S\'b9dzie, musz\'ea mie\'e6 czas na przygotowanie si\'ea do obrony.\par
- Gdzie mamy go trzyma\'e6, zanim zdecydujesz si\'ea, jak\'b9 przyjmiesz lini\'ea\par
obrony?\par
- Proponuj\'ea, by zosta\'b3 zwolniony za moim por\'eaczeniem.\par
- On ucieknie, panie s\'eadzio. Czarnuch ucieknie. Sam si\'ea pan s\'eadzia\par
przekona.\par
S\'eadzia Bums wychyli\'b3 si\'ea zza sto\'b3u, by spojrze\'e6 na m\'ea\'bfczyzn\'ea, kt\'f3ry\par
wypowiedzia\'b3 te s\'b3owa.\par
- Czy to ty, Bickley, o\'9cmielasz mi si\'ea przeszkadza\'e6? Jak mi B\'f3g mi\'b3y,\par
je\'9cli natychmiast si\'ea nie zamkniesz, wpakuj\'ea ci kul\'ea w ty\'b3ek. Daj\'ea ci dwa\par
tygodnie, Harrisonie. Czy m\'f3g\'b3by\'9c z\'b3o\'bfy\'e6 kaucj\'ea na wypadek, gdyby Adam\par
da\'b3 nog\'ea?\par
- Dam wszystko, co posiadam.\par
- Wystarczy sto dolar\'f3w. Reszt\'ea dasz za dwa tygodnie, chyba \'bfe on\par
ucieknie.\par
- Tak jest, Wysoki S\'b9dzie.\par
S\'eadzia uderzy\'b3 m\'b3otkiem w st\'f3\'b3.\par
- Adam Claybome pozostanie w areszcie domowym do czasu rozprawy.\par
Ci, kt\'f3rym si\'ea to nie podoba, niech czuwaj\'b9, by nie wy\'9cciubi\'b3 nosa poza granice\par
posiad\'b3o\'9cci Claybome'\'f3w. S\'b3yszycie wszyscy, co m\'f3wi\'ea? Bickley, je\'9cli nie\par
masz nic lepszego do roboty, mo\'bfesz wle\'9f\'e6 na drzewo i stamt\'b9d obserwowa\'e6\par
teren. Zrozumiano? Og\'b3aszam, \'bfe je\'9cli ktokolwiek postawi stop\'ea na terytorium\par
Claybome'\'f3w, maj\'b9 prawo u\'bfy\'e6 broni. Rozprawa odb\'eadzie si\'ea za dwa tygodnie.\par
Odraczam posiedzenie s\'b9du.\par
S\'eadzia po raz ostatni uderzy\'b3 m\'b3otkiem w st\'f3\'b3.\par
- Czeka ci\'ea nie\'b3atwe zadanie, Harrisonie - powiedzia\'b3 cicho. - Mam pe\'b3n\'b9\par
teczk\'ea dowod\'f3w przeciwko Adamowi. Mo\'bfesz si\'ea z nimi zapoznawa\'e6, a ja\par
wyjad\'ea na ryby. Papiery zostawi\'ea u Belle. Przynie\'9c tam te sto dolar\'f3w.\par
Do Hamsona podszed\'b3 Floyd Manning.\par
- Obro\'f1ca czarnuch\'f3w - zasycza\'b3.\par
S\'eadzia us\'b3ysza\'b3 go.\par
- Nie ma pan tu ju\'bf nic do roboty, Manning. Mo\'bfe pan jecha\'e6 do domu.\par
Sam wyst\'b9pi\'ea w roli prokuratora. To b\'eadzie rozprawa z udzia\'b3em przysi\'eag\'b3ych\par
i ja sam dokonam wyboru dwunastu s\'eadzi\'f3w.\par
Krzaczaste brwi Manninga zbieg\'b3y si\'ea w jedn\'b9 gniewn\'b9 lini\'ea.\par
- Ten ch\'b3opak nie zas\'b3uguje na uczciwy proces. Oni wszyscy powinni by\'e6\par
st\'b9d wywleczeni i powieszeni.\par
Jego twarz pokry\'b3a si\'ea szkar\'b3atnymi plamami. By\'b3 w\'9cciek\'b3y, \'bfe rozprawa\par
przebieg\'b3a nie po jego my\'9cli.\par
S\'eadzia Bums popatrzy\'b3 na Hamsona.\par
- Kogo on chcia\'b3by powiesi\'e6? Ca\'b3e miasteczko czy tylko Claybome'\'f3w?\par
Manning z rozkosz\'b9 udzieli\'b3 mu odpowiedzi.\par
- Oczywi\'9ccie, mia\'b3em na my\'9cli Claybome'\'f3w, a szczeg\'f3lnie t\'ea bia\'b3\'b9\par
dziewczyn\'ea mieszkaj\'b9c\'b9 pod jednym dachem z czarnuchem. To dziwka.\par
- Czy chcia\'b3by\'9c co\'9c powiedzie\'e6 na ten temat? - zapyta\'b3 s\'eadzia.\par
Harrison policzy\'b3 do dziesi\'eaciu i dopiero wtedy zdecydowa\'b3 si\'ea na odpo-\par
wied\'9f. Jednak\'bfe zw\'b3oka nie spowodowa\'b3a zmiany decyzji.\par
- Jak\'b9 grzywn\'ea wymierza si\'ea tu za napa\'9c\'e6 z zamiarem pobicia. Wysoki\par
S\'b9dzie?\par
W oczach Burnsa zamigota\'b3y weso\'b3e iskierki.\par
- Pi\'ea\'e6 dolar\'f3w, zwa\'bfywszy na szczeg\'f3lne okoliczno\'9cci.\par
Harrison wyj\'b9\'b3 z kieszeni pi\'ea\'e6 dolar\'f3w i po\'b3o\'bfy\'b3 je na stole.\par
To, co zdarzy\'b3o si\'ea zaraz potem, tak zaskoczy\'b3o prawnika z Po\'b3udnia, \'bfe\par
nie mia\'b3 czasu na jak\'b9kolwiek reakcj\'ea. Harrison mocno uderzy\'b3 go pi\'ea\'9cci\'b9\par
w twarz.\par
Po tym ciosie Manning straci\'b3 przytomno\'9c\'e6 i bezw\'b3adnie osun\'b9\'b3 si\'ea na\par
pod\'b3og\'ea. S\'eadzia wychyli\'b3 si\'ea zza sto\'b3u, by mie\'e6 lepszy widok na le\'bf\'b9cego, po\par
czym popatrzy\'b3 na Hamsona.\par
Z trudem powstrzymywa\'b3 si\'ea od \'9cmiechu.\par
- No c\'f3\'bf, to by\'b3o dzia\'b3anie z premedytacj\'b9, Harrisonie.\par
Harrison wr\'eaczy\'b3 mu pieni\'b9dze i podszed\'b3 do \'bfony i jej braci.\par
Powi\'f3d\'b3 wzrokiem po twarzach zebranych. M\'ea\'bfczy\'9fni niespiesznie opusz-\par
czali sal\'ea i Harison mia\'b3 du\'bfo czasu, by im si\'ea przyjrze\'e6. Nie zauwa\'bfy\'b3 nikogo\par
znajomego.\par
Travis chcia\'b3 wsta\'e6, lecz Harrison kaza\'b3 mu zosta\'e6 na miejscu.\par
- Mary Roses, prosz\'ea, wsta\'f1 i podejd\'9f do mnie. Sprawiasz wra\'bfenie\par
zaskoczonej, \'bfe mnie tu widzisz.\par
Nie waha\'b3a si\'ea ani chwili. Szybko wsta\'b3a i podesz\'b3a do niego. Pochyliwszy\par
si\'ea, poca\'b3owa\'b3 j\'b9 w czo\'b3o, po czym mocno przytuli\'b3.\par
- Witaj, Harrisonie - powiedzia\'b3 cicho Adam.\par
- Kiedy to si\'ea sta\'b3o? - zapyta\'b3.\par
- Obudzili mnie wczoraj - odpowiedzia\'b3 Adam. - I oto tu jestem. Przyje-\par
cha\'b3e\'9c w sam\'b9 por\'ea. Za godzin\'ea mog\'b3o ju\'bf by\'e6 za p\'f3\'9fno. Mo\'bfe wstrzymaliby\par
si\'ea do jutra z egzekucj\'b9, ale gdyby zapad\'b3 wyrok, nikt nie m\'f3g\'b3by ju\'bf nic\par
zrobi\'e6 w tej sprawie.\par
Ostatni widzowie opuszczali pomieszczenia sklepowe. W sali pojawili si\'ea\par
Douglas i Cole.\par
- Zamknijcie drzwi! - krzykn\'b9\'b3 Harrison.\par
- Wyjd\'9fmy st\'b9d jak najszybciej - mrukn\'b9\'b3 Cole. Poda\'b3 Travisowi rewolwer,\par
przeciskaj\'b9c si\'ea obok wychodz\'b9cych. - Adam, w porz\'b9dku?\par
- Tak - odpowiedzia\'b3 jego brat.\par
Harrison wypu\'9cci\'b3 Mary Roses z obj\'ea\'e6. Nie odsun\'ea\'b3a si\'ea jednak od niego.\par
Trz\'eas\'b3a si\'ea teraz na ca\'b3ym ciele. Mia\'b3a za sob\'b9 bardzo ci\'ea\'bfki dzie\'f1, a nast\'eapne\par
nie zapowiada\'b3y si\'ea lepsze.\par
Pragn\'b9\'b3 jej tak wiele powiedzie\'e6, lecz z pewno\'9cci\'b9 nie by\'b3o teraz po temu\par
ani czasu, ani miejsca. Doprowadzenie Adama na ranczo wymaga\'b3o od nich\par
wszystkich pe\'b3nej koncentracji.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe powinni\'9cmy uciec st\'b9d jak najszybciej - zaproponowa\'b3 Cole.\par
- Je\'9cli spr\'f3bujemy to zrobi\'e6, wystrzelaj\'b9 nas jak kaczki - zaoponowa\'b3\par
Travis.\par
- Travis ma racj\'ea - powiedzia\'b3 Douglas. - Nie mo\'bfemy teraz ucieka\'e6.\par
- Je\'9cli mam gdzie\'9c i\'9c\'e6, to tylko do domu - obwie\'9cci\'b3 Adam. Odsun\'b9wszy\par
krzes\'b3o, wsta\'b3. - Harrisonie, nie wiem, czy powinienem ci dzi\'eakowa\'e6, czy ci\'ea\par
uderzy\'e6. Da\'b3e\'9c mi dwa tygodnie na my\'9clenie o p\'eatli zaciskaj\'b9cej si\'ea na mojej\par
szyi.\par
- Widz\'ea, \'bfe nie darzysz zbyt wielkim zaufaniem swojego obro\'f1cy -\par
zauwa\'bfy\'b3 ch\'b3odno Harrison.\par
- Mam do ciebie wielkie zaufanie. Ale jest problem z reszt\'b9 \'9cwiata. Jeste\'9c\par
szlachetnym cz\'b3owiekiem, Harrisonie, a to rzadka cecha w dzisiejszych cza-\par
sach. Powiedzia\'b3em Mary Roses, \'bfe wr\'f3cisz. Nie chcia\'b3a mi wierzy\'e6. Ale teraz\par
ju\'bf chyba uwierzy\'b3a.\par
Harrison zesztywnia\'b3. Naprawd\'ea my\'9cla\'b3a, \'bfe zostanie w Anglii i b\'eadzie\par
zajmowa\'b3 si\'ea swoimi sprawami, jakby nic si\'ea nie sta\'b3o? Czy\'bf nie rozumia\'b3a,\par
\'bfe zabra\'b3a z sob\'b9 jego serce?\par
- Harrison, idziesz z nami do domu, czy najpierw wst\'b9pisz do Belle\par
zapozna\'e6 si\'ea z aktami sprawy? - zapyta\'b3 Travis.\par
- Do domu - odpowiedzia\'b3. - Chc\'ea najpierw porozmawia\'e6 z Adamem.\par
Przed sklepem czeka\'b3a na nich spora grupka mieszka\'f1c\'f3w Blue Belle,\par
kt\'f3rzy serdecznie pozdrawiali Adama, dodaj\'b9c mu otuchy. \'8cwiadomo\'9c\'e6, \'bfe\par
mieszka\'f1cy miasteczka nie zwr\'f3cili si\'ea przeciwko niemu, stanowi\'b3a du\'bfe\par
pocieszenie.\par
Hamsonowi przypad\'b3o zadanie ochrony ty\'b3\'f3w podczas powrotu do domu.\par
Szed\'b3 w sporej odleg\'b3o\'9cci za Mary Roses i jej bra\'e6mi, a kiedy schodzili\par
z ostatniego pag\'f3rka, zatrzyma\'b3 si\'ea i poczeka\'b3, dop\'f3ki nie znale\'9fli si\'ea poza\par
zasi\'eagiem strza\'b3u.\par
Gdy wszed\'b3 do domu, Mary Roses i bracia siedzieli przy stole w jadalni\par
i \'9cciszonymi, pe\'b3nymi niepokoju g\'b3osami rozmawiali na temat dwutygodnio-\par
wego odroczenia rozprawy.\par
Mary Roses my\'9cla\'b3a o Harrisonie. Spotkanie sprawi\'b3o, \'bfe odczuwa\'b3a teraz\par
niezwykle siln\'b9 t\'easknot\'ea. Dlaczego wr\'f3ci\'b3? Nie by\'b3a przecie\'bf kobiet\'b9, jak\'b9\par
chcieliby widzie\'e6 londy\'f1scy krewni. Czy\'bfby tego nie rozumia\'b3? Bo\'bfe, co teraz\par
ma zrobi\'e6? By\'b3a tak przygn\'eabiona od chwili, kiedy go opu\'9cci\'b3a... a\'bf do dzisiaj.\par
Czu\'b3a si\'ea tak, jakby wszystko w niej umar\'b3o, a kiedy dzisiaj spokojnym\par
krokiem wszed\'b3 do sali, by po\'9cr\'f3d og\'f3lnego szale\'f1stwa zaprezentowa\'e6 g\'b3os\par
rozs\'b9dku, natychmiast od\'bfy\'b3a.\par
Us\'b3ysza\'b3a, jak Harrison wchodzi do domu i idzie na g\'f3r\'ea. Skrzypn\'ea\'b3y\par
otwierane i zamykane drzwi. Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe szuka jej pokoju; czy\'bfby oznacza\'b3o\par
to, \'bfe zamierza tu zosta\'e6?\par
W ko\'f1cu zszed\'b3 na d\'f3\'b3.\par
- Adamie, chcia\'b3bym porozmawia\'e6 z tob\'b9 w cztery oczy w bibliotece.\par
Nawet na ni\'b9 nie spojrza\'b3.\par
- Moi bracia i siostra wiedz\'b9 o wszystkim - powiedzia\'b3 Adam.\par
- W cztery oczy - powt\'f3rzy\'b3 Harrison.\par
Nie niepokojeni przez nikogo, sp\'eadzili ponad dwie godziny. Harrison\par
nalega\'b3, by Adam opowiedzia\'b3 mu wszystko, co pami\'eata\'b3, na temat rozk\'b3adu\par
dnia w czasach, kiedy pracowa\'b3 na plantacji, i na temat ludzi, kt\'f3rzy byli jego\par
w\'b3a\'9ccicielami.\par
- Pani Livonia wysz\'b3a za m\'b9\'bf za Waltera Adderleya. Mieli dw\'f3ch syn\'f3w.\par
Obu widzia\'b3e\'9c dzisiaj w s\'b9dzie. Reginald jest o kilka lat m\'b3odszy ode mnie.\par
Lionel jest starszy. To wykapany ojciec. Walter by\'b3 pijakiem. Zaczyna\'b3 pi\'e6\par
w po\'b3udnie, a wieczorem trzeba go by\'b3o nie\'9c\'e6 do \'b3\'f3\'bfka. Kiedy wypi\'b3, robi\'b3 si\'ea\par
okropnie pod\'b3y, co znaczy\'b3o, \'bfe by\'b3 taki przez wi\'eakszo\'9c\'e6 czasu. Prowokowa\'b3\par
wtedy k\'b3\'f3tnie ze swoj\'b9 \'bfon\'b9. Co\'9c si\'ea musia\'b3o wydarzy\'e6 mi\'eadzy nimi, bo kiedy\par
by\'b3 pijany, nie m\'f3g\'b3 wprost znie\'9c\'e6 jej widoku.\par
-Bi\'b3 j\'b9?\par
- O tak, cz\'easto puszcza\'b3 pi\'ea\'9cci w ruch. Nie by\'b3a dla niego godnym\par
przeciwnikiem. Mia\'b3 ponad sze\'9c\'e6 st\'f3p wzrostu, a ona by\'b3a bardzo drobna. Bi\'b3\par
te\'bf moj\'b9 mam\'ea. By\'b3a towarzyszk\'b9 Livonii, wi\'eac te\'bf obrywa\'b3a za swoje.\par
P\'f3\'9fnym popo\'b3udniem w pi\'b9tek, gdzie\'9c tak w porze kolacji, przechodzi\'b3em ko\'b3o\par
domu po drodze z plantacji, kiedy us\'b3ysza\'b3em krzyk pani Livonii. Adderley bi\'b3\par
je obie. Wpad\'b3em pomi\'eadzy Livoni\'ea a mojego w\'b3a\'9cciciela, poniewa\'bf kiedy\par
wszed\'b3em do pokoju, ok\'b3ada\'b3 j\'b9 pi\'ea\'9cciami. Pami\'eatam, \'bfe przysz\'b3o mi do g\'b3owy,\par
\'bfe je\'9cli \'9cci\'b9gn\'ea na siebie jego gniew, da spok\'f3j mamie i Livonii. Mama mia\'b3a\par
zakrwawiony nos i opuchlizn\'ea ko\'b3o oka. Livonia wygl\'b9da\'b3a znacznie gorzej.\par
Pr\'f3bowa\'b3a podnie\'9c\'e6 si\'ea z pod\'b3ogi i prawie ju\'bf jej si\'ea to uda\'b3o, kiedy ponownie\par
j\'b9 uderzy\'b3. Upad\'b3a. B\'b3aga\'b3a go, by przesta\'b3, a on zacz\'b9\'b3 j\'b9 wtedy kopa\'e6. Prosi\'b3a\par
go o zmi\'b3owanie i modli\'b3a si\'ea. B\'b3aga\'b3a, \'bfebym jej pom\'f3g\'b3... wi\'eac to zrobi\'b3em.\par
Adam przerwa\'b3 i g\'b3\'eaboko zaczerpn\'b9\'b3 tchu.\par
- Z\'b3apa\'b3em go w pasie i odci\'b9gn\'b9\'b3em, a mama podbieg\'b3a wtedy do Livonii\par
i pomog\'b3a jej wsta\'e6.\par
- Adderley wpad\'b3 w sza\'b3. Rycza\'b3, \'bfe zabije Livoni\'ea, wyrwa\'b3 mi si\'ea i zn\'f3w\par
do niej dopad\'b3. I wtedy go uderzy\'b3em. Zatoczy\'b3 si\'ea do ty\'b3u na jakie\'9c dziesi\'ea\'e6\par
st\'f3p, a potem natar\'b3 na mnie. Zachwia\'b3 si\'ea i trzasn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 o kraw\'ead\'9f komin-\par
ka. Pomy\'9cla\'b3em, \'bfe nie \'bfyje, jeszcze zanim zwali\'b3 si\'ea na pod\'b3og\'ea.\par
- Gdzie go uderzy\'b3e\'9c?\par
- W brod\'ea.\par
- A nie z ty\'b3u? Powiedzia\'b3e\'9c, \'bfe odwr\'f3ci\'b3 si\'ea w stron\'ea Livonii...\par
- Tak, ale by\'b3em szybszy ni\'bf on. Stan\'b9\'b3em przed pani\'b9 Livoni\'b9 i uderzy\'b3em\par
go, kiedy pr\'f3bowa\'b3 j\'b9 kopn\'b9\'e6.\par
- I co si\'ea potem sta\'b3o?\par
- Pani Livonia da\'b3a mi pieni\'b9dze i kaza\'b3a ucieka\'e6. Ona i mama mia\'b3y\par
powiedzie\'e6 w\'b3adzom, \'bfe zosta\'b3em sprzedany. Kiedy przyby\'b3y w\'b3adze, Livonia\par
powiedzia\'b3a im, \'bfe to by\'b3 wypadek. \'afadna z kobiet nie wspomnia\'b3a o mnie\par
ani s\'b3owem. Nie mog\'b3em zrobi\'e6 Adderieyowi \'bfadnej krzywdy moim ciosem.\par
Mia\'b3em trzyna\'9ccie lat i nie wiedzia\'b3em, jak si\'ea walczy. Nikt nie poda\'b3\par
w w\'b9tpliwo\'9c\'e6 s\'b3\'f3w Livonii. Opowiedzia\'b3a wszystkim, jak jej m\'b9\'bf za-\par
toczy\'b3 si\'ea po pijanemu i uderzy\'b3 o kraw\'ead\'9f kominka. Uznano, \'bfe to by\'b3\par
wypadek.\par
- Czy kto\'9c inny widzia\'b3, co si\'ea sta\'b3o?\par
-Nie.\par
- To dlaczego jej synowie ci\'ea niepokoj\'b9? Jakie mog\'b9 mie\'e6 dowody?\par
- Listy, kt\'f3re pisa\'b3em do mamy. Ona przechowywa\'b3a wszystkie listy.\par
Synowie Adderleya musieli je znale\'9f\'e6. W kilku listach pisa\'b3em o tych wyda-\par
rzeniach i o tym, \'bfe si\'ea o ni\'b9 niepokoj\'ea.\par
Harrison westchn\'b9\'b3.\par
- Nie pope\'b3ni\'b3e\'9c \'bfadnego przest\'eapstwa, Adamie.\par
- By\'b3em niewolnikiem i odwa\'bfy\'b3em si\'ea podnie\'9c\'e6 r\'eak\'ea na mojego pana.\par
Uderzy\'b3em go. Jego synowie uwa\'bfaj\'b9, \'bfe to wystarczaj\'b9cy pow\'f3d, by skazano\par
mnie na \'9cmier\'e6.\par
- My\'9clisz, \'bfe synowie Adderleya zmusili matk\'ea do opowiedzenia o wszyst-\par
kim, co zasz\'b3o?\par
- Na pewno. Lionel zaczyna post\'eapowa\'e6 podobnie jak jego ojciec. Mama\par
pisze, \'bfe bardzo boi si\'ea o pani\'b9 Livoni\'ea. Ale to wszystko nie ma znaczenia,\par
prawda? Je\'bfeli dwaj biali m\'ea\'bfczy\'9fni oskar\'bf\'b9 mnie o morderstwo, to obaj\par
dobrze wiemy, \'bfe zostan\'ea skazany.\par
- Nie poddamy si\'ea bez walki - obieca\'b3 mu Harrison. - Chcia\'b3bym ci\'ea o co\'9c\par
jeszcze zapyta\'e6. Czy chcesz zosta\'e6 i stawi\'e6 temu czo\'b3o, czy wola\'b3by\'9c uciec?\par
- A pozwoli\'b3by\'9c mi uciec, nawet gdybym chcia\'b3? Po\'b3o\'bfy\'b3e\'9c na szal\'ea\par
wszystko, \'bfeby przekona\'e6 s\'eadziego, \'bfe nie uciekn\'ea.\par
- Nie zastawi\'b3em swego najwi\'eakszego skarbu - odpowiedzia\'b3. - Wci\'b9\'bf\par
mam Mary Roses, je\'bfeli pozwoli mi tu zosta\'e6.\par
- Co mi radzisz?\par
- Adamie, jeste\'9c moim bratem od dnia, w kt\'f3rym o\'bfeni\'b3em si\'ea z twoj\'b9\par
siostr\'b9. Nie chc\'ea, \'bfeby sta\'b3o ci si\'ea co\'9c z\'b3ego. Ale jako tw\'f3j obro\'f1ca radzi\'b3bym\par
ci zosta\'e6 i walczy\'e6.\par
- A wi\'eac brat radzi mi ucieczk\'ea, a prawnik wola\'b3by, \'bfebym zosta\'b3 i walczy\'b3,\par
- Co\'9c w tym rodzaju - zgodzi\'b3 si\'ea Harrison. Zauwa\'bfy\'b3 oprawiony w ramki\par
fragment utworu, kt\'f3ry Adam przepisa\'b3 i powiesi\'b3 na \'9ccianie. Teraz rozumia\'b3\par
ju\'bf, dlaczego Adam tak lubi\'b3 te s\'b3owa.\par
- Musisz mi co\'9c obieca\'e6, Adamie.\par
-Tak?\par
- Kiedy b\'eadzie ju\'bf po wszystkim i kiedy wygramy, zdejmiesz ze \'9cciany\par
ten cytat.\par
Adam wsta\'b3 i rozprostowa\'b3 ramiona.\par
- Przez ca\'b3e dotychczasowe \'bfycie by\'b3em zmuszony ukrywa\'e6 si\'ea i czeka\'e6.\par
Nie mam zamiaru tak d\'b3u\'bfej \'bfy\'e6. Zawsze wiedzia\'b3em, \'bfe ten dzie\'f1 nadejdzie,\par
a teraz, kiedy w ko\'f1cu nadszed\'b3, chc\'ea zosta\'e6 i stawi\'e6 mu czo\'b3o. \f1\'84Komu bije\par
dzwon - doda\f0\'b3 szeptem. - Bije on tobie."\par
- Ale\'bf to ponure.\par
- Bo te\'bf wcale mi nie do \'9cmiechu. Mam dzisiaj prawo by\'e6 ponury. Czy\par
ju\'bf sko\'f1czyli\'9cmy?\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Dopiero zaczynamy. B\'eadziemy musieli ustali\'e6, co masz m\'f3wi\'e6 w s\'b9dzie,\par
a o czym, moim zdaniem, m\'f3wi\'e6 nie powiniene\'9c. Usi\'b9d\'9f. Mamy przed sob\'b9\par
ca\'b3y wiecz\'f3r.\par
Harrison zacz\'b9\'b3 robi\'e6 notatki. Cole przyni\'f3s\'b3 ser, herbatniki i piwo. Ponie-\par
wa\'bf nie poproszono go o wyj\'9ccie z biblioteki, opar\'b3 si\'ea o biurko i s\'b3ucha\'b3, jak\par
Harrison zadaje bratu kolejne pytania.\par
Travis i Douglas do\'b3\'b9czyli do nich po godzinie, lecz Mary Roses zosta\'b3a\par
w kuchni. Pomy\'9cla\'b3a, \'bfe Adam b\'eadzie czu\'b3 si\'ea swobodniej, nie martwi\'b9c si\'ea\par
o jej reakcj\'ea na drastyczne szczeg\'f3\'b3y.\par
Nie mog\'b3a prze\'b3kn\'b9\'e6 ani k\'easa, by\'b3a zbyt zdenerwowana, i po kilku godzi-\par
nach siedzenia przy stole i rozmy\'9clania o Adamie wsta\'b3a i posz\'b3a do swego\par
pokoju.\par
Jej my\'9cli zacz\'ea\'b3y kr\'b9\'bfy\'e6 wok\'f3\'b3 Harrisona. Co zamierza\'b3 zrobi\'e6? Nazwa\'b3 j\'b9\par
Victori\'b9. Kogo w takim razie kocha\'b3? Czy nie rozumia\'b3, \'bfe zwracaj\'b9c si\'ea do\par
niej w ten spos\'f3b z\'b3ama\'b3 jej serce? Czy nie m\'f3g\'b3 jej kocha\'e6 tak\'b9, jaka by\'b3a\par
naprawd\'ea?\par
Na poduszce le\'bfa\'b3 pi\'eakny kwiat. Nie by\'b3a to r\'f3\'bfa, lecz wspania\'b3a purpurowa\par
wierzb\'f3wka.\par
Zrozumia\'b3a, co pragn\'b9\'b3 jej przypomnie\'e6, poczynaj\'b9c od pierwszej nocy\par
w Anglii, kiedy poprosi\'b3 o po\'b3o\'bfenie czerwonej r\'f3\'bfy na poduszce. Wiedzia\'b3,\par
jak b\'eadzie wygl\'b9da\'b3o jej \'bfycie w Anglii, jak ci\'ea\'bfko b\'eadzie si\'ea jej dostosowa\'e6\par
do wymaga\'f1 rodziny, wi\'eac gdy wszyscy dooko\'b3a starali si\'ea w niej wszystko\par
zmieni\'e6, Hamson m\'f3wi\'b3 bez s\'b3\'f3w, \'bfe kocha j\'b9 tak\'b9, jaka jest. \'afe akceptuje j\'b9\par
ze wszystkimi zaletami i wadami.\par
By\'b3a jego r\'f3\'bf\'b9.\par
Zadziwi\'b3 j\'b9 i zawstydzi\'b3 zarazem. Jak mog\'b3a w\'b9tpi\'e6 w prawdziwo\'9c\'e6 jego\par
uczu\'e6? Czy kiedykolwiek wybaczy jej ten brak zaufania?\par
Usiad\'b3a na brzegu \'b3\'f3\'bfka i delikatnie tul\'b9c kwiat zwiesi\'b3a g\'b3ow\'ea i zap\'b3a-\par
ka\'b3a.\par
- Kwiat powinien dawa\'e6 rado\'9c\'e6, nie smutek.\par
W drzwiach sta\'b3 Harrison. Serce podskoczy\'b3o jej w piersi tak gwa\'b3-\par
townie, jakby wykonywa\'b3o salto. By\'b3 tak zaniepokojony, zm\'eaczony i... bez-\par
bronny.\par
- Kochasz mnie.\par
-Tak.\par
- Dzi\'eakuj\'ea - wyszepta\'b3a.\par
- Za to, \'bfe ci\'ea kocham?\par
Pokr\'eaci\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- Za to, \'bfe cierpliwie przetrwa\'b3e\'9c okres moich w\'b9tpliwo\'9cci. Tak bardzo ci\'ea\par
kocham, a tak bardzo si\'ea ba\'b3am. Zaczekaj - doda\'b3a, widz\'b9c, \'bfe zmierza w jej\par
stron\'ea. - Najpierw chc\'ea prosi\'e6 ci\'ea o przebaczenie.\par
Ze zdumieniem stwierdzi\'b3a, \'bfe si\'ea u\'9cmiecha. Nie powinna si\'ea u\'9cmiecha\'e6\par
w takim momencie. Powinna zachowa\'e6 powag\'ea, by uwierzy\'b3 w jej zapewnie-\par
nia, \'bfe odt\'b9d zawsze ju\'bf b\'eadzie mu ufa\'e6.\par
- Masz cierpliwo\'9c\'e6 Hioba - zacz\'ea\'b3a. - Przez ca\'b3y ten czas czeka\'b3e\'9c, a\'bf\par
zrozumiem, prawda?\par
- Nie, ty zawsze to wiedzia\'b3a\'9c. Ja ci tylko o tym przypomina\'b3em.\par
- Nazwa\'b3e\'9c mnie Victori\'b9.\par
- Naprawd\'ea? - Wydawa\'b3 si\'ea szczerze zdumiony.\par
- Z\'b3ama\'b3e\'9c mi serce.\par
Hamson zamkn\'b9\'b3 drzwi i podszed\'b3 do niej.\par
- Kocham ci\'ea, Mary Roses MacDonald. Niewa\'bfne, pod jakim imieniem.\par
Mo\'bfesz je sobie zmienia\'e6 co tydzie\'f1 i wcale mi to nie b\'eadzie przeszkadza\'b3o.\par
I tak na zawsze pozostaniesz moj\'b9 R\'f3\'bf\'b9.\par
Nie mia\'b3a ju\'bf ochoty d\'b3u\'bfej tuli\'e6 kwiatu. Chcia\'b3a mie\'e6 w ramionach m\'ea\'bfa,\par
Po\'b3o\'bfy\'b3a kwiat na stoliku i wsta\'b3a.\par
- Kocham ci\'ea - powiedzia\'b3a. - Przepraszam, \'bfe nie mia\'b3am do ciebie\par
zaufania. Czy kiedykolwiek b\'eadziesz w stanie mi to wybaczy\'e6?\par
- Powinienem by\'e6 przy tobie. Wiedzia\'b3em, co ci\'ea czeka w Anglii, i powi-\par
nienem by\'b3 ju\'bf dawno temu zrezygnowa\'e6 z pracy dla twojego ojca. Nie\par
powinienem by\'b3 za wszelk\'b9 cen\'ea d\'b9\'bfy\'e6 do uporania si\'ea najpierw \'bfe sprawami\par
zawodowymi. Czy b\'eadziesz w stanie kiedykolwiek mi to wybaczy\'e6?\par
- Zrezygnowa\'b3e\'9c z pracy? - zapyta\'b3a szeptem.\par
- Mam nadziej\'ea, \'bfe po powrocie nie narobi\'b3a\'9c jakich\'9c g\'b3upstw i nie\par
przyszed\'b3 ci do g\'b3owy \'bfaden szalony pomys\'b3.\par
- Jaki szalony pomys\'b3?\par
- Na przyk\'b3ad wyst\'b9pienie o rozw\'f3d, kt\'f3ry podobno bardzo \'b3atwo jest tu\par
dosta\'e6.\par
- Nie odpowiem ci na to pytanie, dop\'f3ki mnie nie poca\'b3ujesz. Och,\par
Harrisonie, nawet dzisiaj pami\'eata\'b3e\'9c, \'bfe kiedy\'9c my\'9cla\'b3am, \'bfe wierzb\'f3wki to\par
r\'f3\'bfe. Prosz\'ea, poca\'b3uj mnie.\par
- Je\'9cli dosta\'b3a\'9c rozw\'f3d, ostrzegam, \'bfe ponownie si\'ea z tob\'b9 o\'bfeni\'ea. Musisz\par
na zawsze by\'e6 moja.\par
Po tych s\'b3owach wzi\'b9\'b3 j\'b9 w ramiona i nakry\'b3 jej usta nami\'eatnym, czu\'b3ym\par
poca\'b3unkiem. A wtedy opu\'9cci\'b3 go niepok\'f3j, jaki odczuwa\'b3 w czasie roz\'b3\'b9ki,\par
i ponownie poczu\'b3 si\'ea szcz\'ea\'9cliwy.\par
Obsypywa\'b3a gor\'b9cymi poca\'b3unkami jego twarz.\par
- Czemu tak d\'b3ugo zwleka\'b3e\'9c z przyjazdem do mnie?\par
- Kochanie, gdyby\'9c obejrza\'b3a si\'ea za siebie na statku, na pewno zobaczy-\par
\'b3aby\'9c, jak macham do ciebie - za\'bfartowa\'b3. - Przyjecha\'b3em najszybciej, jak\par
tylko mog\'b3em. Musz\'ea ci\'ea jeszcze raz poca\'b3owa\'e6.\par
A\'bf dr\'bfeli z ch\'eaci ponownego odnalezienia si\'ea w mi\'b3o\'9cci. Mary Roses opar\'b3a\par
g\'b3ow\'ea o jego tors. Uwielbia\'b3a s\'b3ucha\'e6 mocnych, miarowych uderze\'f1 jego serca,\par
zreszt\'b9 kocha\'b3a w nim wszystko, kocha\'b3a go nawet wtedy, gdy doprowadza\'b3\par
j\'b9 do szale\'f1stwa swoim uporem i zuchwa\'b3o\'9cci\'b9.\par
Zastanawia\'b3a si\'ea, czy on zdaje sobie spraw\'ea z tego, jaki jest wspania\'b3y.\par
- Tutaj wcale nie jest \'b3atwo o rozw\'f3d. Naczyta\'b3e\'9c si\'ea zbyt wielu tanich\par
powie\'9cci, Harrisonie. Nie, nie rozwiod\'b3am si\'ea z tob\'b9. Na zawsze, pami\'eatasz?\par
Opar\'b3 brod\'ea o czubek jej g\'b3owy. Bo\'bfe, jaki by\'b3 szcz\'ea\'9cliwy. Czu\'b3 si\'ea zn\'f3w\par
pe\'b3nowarto\'9cciowym cz\'b3owiekiem, a to wszystko za przyczyn\'b9 jej niezwyk\'b3ej\par
mi\'b3o\'9cci.\par
- Czy wr\'f3cimy do Anglii? Gotowa jestem pojecha\'e6 z tob\'b9 cho\'e6by na\par
koniec \'9cwiata. Dop\'f3ki b\'eadziemy razem, b\'ead\'ea szcz\'ea\'9cliwa.\par
By\'b3 zachwycony i g\'b3\'eaboko wzruszony jej wyznaniem. By\'b3a gotowa zrezyg-\par
nowa\'e6 dla niego ze swego raju i uczyni\'b3aby to ch\'eatnie, poniewa\'bf go kocha\'b3a.\par
- Nie, nie wracamy do Anglii. Zamieszkamy tutaj. Kupi\'ea kawa\'b3ek ziemi\par
w pobli\'bfu waszego domu i postawi\'ea na nim dom.\par
Rozp\'b3aka\'b3a si\'ea. Oczywi\'9ccie natychmiast po\'9cpieszy\'b3a z zapewnieniem, \'bfe to\par
\'b3zy rado\'9cci. A potem cofn\'ea\'b3a si\'ea o krok i powiedzia\'b3a, \'bfe nie odezwie si\'ea do\par
niego ani s\'b3owem, dop\'f3ki nie zdejmie z niej ubrania.\par
By\'b3 zachwycony, \'bfe jest gotowa tak ch\'eatnie go przyj\'b9\'e6. Ustanowi\'b3 chyba\par
rekord \'9cwiata w zdejmowaniu ubrania, dziwi\'b9c si\'ea, \'bfe niczego przy tym nie\par
rozdar\'b3. Kt\'f3re\'9c z nich odchyli\'b3o koce i po chwili znale\'9fli si\'ea w \'b3\'f3\'bfku.\par
Nakrywszy j\'b9 sob\'b9 ca\'b3owa\'b3 j\'b9 delikatnie, dop\'f3ki nie poczu\'b3, \'bfe jej usta\par
rozchylaj\'b9 si\'ea. Koniuszki ich j\'eazyk\'f3w spotka\'b3y si\'ea na chwil\'ea, by zaraz zacz\'b9\'e6\par
penetrowa\'e6 ciep\'b3e wn\'eatrze. Chcia\'b3 rozkoszowa\'e6 si\'ea ni\'b9 jak najd\'b3u\'bfej i powta-\par
rza\'b3 sobie w duchu, \'bfe nie wolno mu d\'b9\'bfy\'e6 do jak najszybszego zaspokojenia\par
swej ogromnej t\'easknoty, lecz ona sama mu to uniemo\'bfliwi\'b3a. Pie\'9cci\'b3a jego\par
cia\'b3o, a kiedy dotkn\'ea\'b3a cz\'b3onka, zapomnia\'b3 o swoich postanowieniach.\par
Chwyciwszy jej d\'b3ugie k\'eadziory, owin\'b9\'b3 je wok\'f3\'b3 d\'b3oni i zmieni\'b3 pozycj\'ea.\par
Zanurzy\'b3 j\'eazyk g\'b3\'eaboko w jej ustach, jednocze\'9cnie zag\'b3\'eabiaj\'b9c si\'ea w niej\par
jednym mocnym pchni\'eaciem. Czuj\'b9c otaczaj\'b9ce go ciasne \'9ccianki, zamkn\'b9\'b3\par
oczy w uniesieniu.\par
Podci\'b9gn\'ea\'b3a kolana, by jak najpe\'b3niej si\'ea z nim zespoli\'e6, cichutko kwil\'b9c\par
z rozkoszy. Intensywno\'9c\'e6 dozna\'f1 sprawi\'b3a jednak, \'bfe wkr\'f3tce utraci\'b3a kontrol\'ea\par
nad sob\'b9. Czuj\'b9c, jak rozkosz ogarnia j\'b9 kolejnymi gor\'b9cymi falami, bezwied-\par
nie robi\'b3a wszystko, by znale\'9f\'e6 zaspokojenie.\par
Okaza\'b3 wi\'eacej opanowania ni\'bf ona i dopiero gdy poczu\'b3 spazmy jej\par
rozkoszy, przy\'9cpieszy\'b3 i tak ju\'bf szybki rytm pchni\'ea\'e6 i osi\'b9gn\'b9\'b3 spe\'b3nienie.\par
By\'b3a to rozkosz doskona\'b3a.\par
Nie mia\'b3 si\'b3, by po\'b3o\'bfy\'e6 si\'ea obok niej na \'b3\'f3\'bfku, wi\'eac pozosta\'b3a mu nadzieja,\par
\'bfe nie mia\'bfd\'bfy jej swym cia\'b3em, a gdy jego umys\'b3 by\'b3 ju\'bf w stanie nak\'b3oni\'e6\par
cia\'b3o do wsp\'f3\'b3pracy, zyska\'b3 tak potrzebn\'b9 mu pewno\'9c\'e6.\par
Tym razem nie p\'b3aka\'b3a. \'8cmia\'b3a si\'ea rado\'9cnie. Ten \'9cmiech okaza\'b3 si\'ea\par
zara\'9fliwy.\par
W ko\'f1cu uni\'f3s\'b3 si\'ea na \'b3okciu, by zajrze\'e6 w jej b\'b3yszcz\'b9ce oczy.\par
- By\'b3o mi\'b3o, prawda?\par
Pokiwa\'b3a g\'b3ow\'b9.\par
- By\'b3o cudownie.\par
- Zachowywa\'b3em si\'ea jak parz\'b9ce si\'ea zwierz\'ea.\par
Wybuchn\'ea\'b3a perlistym \'9cmiechem.\par
- Ja te\'bf. Ale te wspomnienia zaczynaj\'b9 mi si\'ea poma\'b3u zaciera\'e6. Czy\par
m\'f3g\'b3by\'9c mi to przypomnie\'e6?\par
- Wyko\'f1czysz mnie, Mary Roses.\par
Omal jej si\'ea to nie uda\'b3o. Harrison zasn\'b9\'b3 godzin\'ea p\'f3\'9fniej, przekonany, \'bfe\par
umiera jako szcz\'ea\'9cliwy cz\'b3owiek.\par
2 stycznia 1876\par
Kochana Mamo!\par
Dzisiaj ko\'f1cz\'ea szesna\'9ccie lat i nareszcie b\'ead\'ea mog\'b3a nosi\'e6 m\'f3j pi\'eakny\par
medalion. Tak d\'b3ugo czeka\'b3am na t\'ea chwil\'ea. Jeszcze raz dzi\'eakuj\'ea Ci, Mamo,\par
za ten pi\'eakny prezent. Zawsze b\'eadzie moim najcenniejszym skarbem. Jestem\par
taka szcz\'ea\'9cliwa, \'bfe mam Ciebie. Adam m\'f3wi, \'bfe B\'f3g ma nas wszystkich w Swej\par
opiece od dnia, w kt\'f3rym Bracia znale\'9fli mnie w tym \'9cmietniku. I On ma racj\'ea,\par
Mamo. B\'f3g da\'b3 mi czterech kochaj\'b9cych Braci, kt\'f3rzy si\'ea, mn\'b9 opiekuj\'b9, i dbaj\'b9\par
o mnie, i da\'b3 mi Ciebie.\par
Uda\'b3o mi si\'ea ju\'bf zebra\'e6 po\'b3ow\'ea pieni\'eadzy, kt\'f3re b\'ead\'b9 mi potrzebne na\par
podr\'f3\'bf do Karoliny. Je\'9cli wszystko p\'f3jdzie dobrze, w przysz\'b3ym roku b\'ead\'ea\par
mog\'b3a do Ciebie przyjecha\'e6. To jest moje wielkie marzenie, Mamo. Prosz\'ea,\par
pozw\'f3l ni przyjecha\'e6. Tak bardzo chcia\'b3abym ci\'ea u\'9ccisn\'b9\'e6.\par
Twoja c\'f3rka\par
Mary Roses\par
Maiy Roses obudzi\'b3a Harrisona oko\'b3o pierwszej w nocy, wstaj\'b9c z \'b3\'f3\'bfka.\par
- Dok\'b9d idziesz? - zapyta\'b3 rozespanym g\'b3osem.\par
- Na d\'f3\'b3. Umieram z g\'b3odu. Nie chcia\'b3am ci\'ea budzi\'e6. \'9cpij.\par
Harrison stwierdzi\'b3, \'bfe on tak\'bfe jest g\'b3odny. W\'b3o\'bfy\'b3 spodnie, uderzaj\'b9c si\'ea\par
przy tym w palec, i skaka\'b3 po pokoju na jednej nodze, mamrocz\'b9c co\'9c gniewnie\par
pod nosem.\par
- \'c6\'9c\'9c... - powiedzia\'b3a cicho rozbawiona. - Nie chc\'ea niepokoi\'e6 braci.\par
By\'b3o ju\'bf za p\'f3\'9fno. Harrison narobi\'b3 tyle zamieszania, narzekaj\'b9c na bol\'b9c\'b9\par
stop\'ea, \'bfe obudzi\'b3 ca\'b3y dom.\par
Cole pierwszy dosiad\'b3 si\'ea do nich przy stole. Mary Roses, siedz\'b9c na\par
kolanach Harrisona, kroi\'b3a ser.\par
Zobaczywszy brata, natychmiast usiad\'b3a na s\'b9siednim krze\'9cle.\par
- Nie mog\'b3em spa\'e6 - wyja\'9cni\'b3. Usiad\'b3szy naprzeciwko Harrisona, spojrza\'b3\par
na niego powa\'bfnym wzrokiem. - My\'9clisz, \'bfe to ci si\'ea uda?\par
- Obawiam si\'ea, \'bfe nie jestem w stanie ci tego zagwarantowa\'e6, Cole.\par
- W takim razie pom\'f3\'bf mi nam\'f3wi\'e6 Adama do ucieczki.\par
- Nie mog\'ea tego zrobi\'e6. Musi podj\'b9\'e6 samodzieln\'b9 decyzj\'ea. Powiniene\'9c go\par
w tym wspiera\'e6. On na pewno stara\'b3by ci si\'ea pom\'f3c w taki w\'b3a\'9cnie spos\'f3b.\par
Cole potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Adam na pewno nie potrafi\'b3by biernie przygl\'b9da\'e6 si\'ea, jak umieram.\par
M\'f3wi\'ea wam tu i teraz, \'bfe je\'bfeli on ma by\'e6 skazany, to natychmiast go st\'b9d\par
zabieram.\par
Mary Roses b\'b3yskawicznie straci\'b3a apetyt, czuj\'b9c, jak jej \'bfo\'b3\'b9dek kurczy si\'ea\par
ze strachu.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe powinni\'9cmy zaufa\'e6 Harrisonowi, Cole. Mo\'bfesz mi wierzy\'e6,\par
\'bfe zrobi wszystko, by ocali\'e6 Adama.\par
Harrison nakry\'b3 jej d\'b3o\'f1 swoj\'b9.\par
- Nie jestem cudotw\'f3rc\'b9, ale bardzo dzi\'eakuj\'ea ci za zaufanie.\par
- Do diab\'b3a z zaufaniem - mrukn\'b9\'b3 Cole.\par
Douglas, kt\'f3ry w\'b3a\'9cnie wchodzi\'b3 do kuchni, us\'b3ysza\'b3 uwag\'ea brata. Mia\'b3 na\par
sobie spodnie i flanelow\'b9 koszul\'ea z d\'b3ugimi r\'eakawami, zapi\'eat\'b9 w po\'9cpiechu\par
na niew\'b3a\'9cciwe guziki. Widz\'b9c to, Mary Roses u\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea z rozrzewnie-\par
niem.\par
- Masz ju\'bf jaki\'9c plan? - zapyta\'b3 Harrisona.\par
- Rano mam zamiar wys\'b3a\'e6 telegram do znajomego prawnika w St. Louis.\par
Pracuje dla du\'bfej firmy. By\'e6 mo\'bfe b\'eadzie zna\'b3 jakiego\'9c prawnika z Po\'b3udnio-\par
wej Karoliny. Musz\'ea znale\'9f\'e6 tam prawnika, cho\'e6bym mia\'b3 sam tam pojecha\'e6.\par
- W jakim celu chcesz wynaj\'b9\'e6 tego prawnika?\par
- Musz\'ea uzyska\'e6 z\'b3o\'bfone pod przysi\'eag\'b9 zeznanie Livonii i Roses. Mamy\par
ma\'b3o czasu, ale dam sobie rad\'ea.\par
- Jakie znaczenie mog\'b9 mie\'e6 ich zeznania? - zapyta\'b3 Douglas.\par
- Potwierdz\'b9 to, o czym m\'f3wi\'b3 mi Adam. W tej chwili dwaj m\'ea\'bfczy\'9fni\par
wyst\'eapuj\'b9 przeciwko jednemu. Mam zamiar wyr\'f3wna\'e6 te proporcje. W Bogu\par
nadzieja, \'bfe Livonia zechce nam pom\'f3c, bo mo\'bfe by\'e6 za bardzo wystraszona.\par
Bracia przytakn\'eali.\par
- Adam si\'ea na to nie zgodzi. Dobrze wie, co sta\'b3oby si\'ea z t\'b9 biedn\'b9 kobiet\'b9\par
po powrocie syn\'f3w do domu. S\'b9dz\'ea, \'bfe nie pozwoli ci si\'ea stara\'e6 o to zeznanie.\par
Harrison nie spiera\'b3 si\'ea. Uzna\'b3, \'bfe nale\'bfy zrobi\'e6 wszystko, by Adam mia\'b3\par
uczciwy proces.\par
- Proponuj\'ea, \'bfeby\'9cmy zmienili temat rozmowy. Mary Roses robi si\'ea coraz\par
smutniejsza.\par
- To nieprawda.\par
- Przecie\'bf nic nie jesz.\par
Wzruszy\'b3a ramionami.\par
- A o czym chcia\'b3by\'9c porozmawia\'e6?\par
Odpowiedzi udzieli\'b3 wchodz\'b9cy do kuchni Travis.\par
- Co si\'ea sta\'b3o po jej wyje\'9fdzie z Londynu? Czy rozp\'eata\'b3o si\'ea piek\'b3o? Czy\par
ciotka nazwa\'b3a j\'b9 niewdzi\'eacznic\'b9? Mary Roses m\'f3wi\'b3a, \'bfe na pewno tak b\'eadzie.\par
Mary Roses w zamy\'9cleniu wpatrywa\'b3a si\'ea w talerz.\par
- Zrobi\'b3am wielk\'b9 przykro\'9c\'e6 ojcu, prawda?\par
Harrison nie zamierza\'b3 k\'b3ama\'e6.\par
-Tak.\par
- Mia\'b3am nadziej\'ea, \'bfe mo\'bfe mnie zrozumie - wyszepta\'b3a.\par
- Kochanie, mia\'b3 na to mn\'f3stwo czasu i nawet nie da\'b3 ci szansy. My\'9cl\'ea,\par
\'bfe u\'9cwiadomi\'b3em mu to wystarczaj\'b9co wyra\'9fnie. Kiedy ko\'f1czy\'b3em swoj\'b9\par
tyrad\'ea, wydawa\'b3o mi si\'ea, \'bfe nareszcie zaczyna co\'9c rozumie\'e6, ale nie jestem\par
tego pewny. Nie mia\'b3em zamiaru czeka\'e6, by si\'ea o tym przekona\'e6.\par
- Dlaczego oni jej tam nie lubili? - zapyta\'b3 Cole.\par
- Chcieli mie\'e6 swoj\'b9 Victori\'ea. Nie potrafili przyj\'b9\'e6 do wiadomo\'9cci, \'bfe\par
przez te wszystkie lata Mary Roses nie by\'b3a ofiar\'b9. W ich mniemaniu by\'b3a\par
nieszcz\'ea\'9cliwa, poniewa\'bf nie by\'b3a otoczona luksusem. Nikt nie zada\'b3 sobie\par
trudu, by j\'b9 naprawd\'ea pozna\'e6. Byli zbyt zaj\'eaci kszta\'b3towaniem jej wed\'b3ug\par
swoich wymaga\'f1. To by\'b3o szale\'f1stwo. Wyobrazili sobie, jaka powinna by\'e6 ich\par
Victoria, i pr\'f3bowali j\'b9 zmieni\'e6.\par
- Mia\'b3am by\'e6 ich arcydzie\'b3em - doda\'b3a Mary Roses.\par
- Czemu nie uderzy\'b3a\'9c swojej ciotki, kiedy kaza\'b3a ci my\'9cle\'e6 o sobie jako\par
o czystym p\'b3\'f3tnie? - zapyta\'b3 Harrison.\par
Roze\'9cmia\'b3a si\'ea na sam\'b9 my\'9cl o czym\'9c tak absurdalnym.\par
- To ciotka Barbara wyst\'b9pi\'b3a z tak\'b9 propozycj\'b9. Nie mog\'b3am si\'ea jej\par
przeciwstawi\'e6. Mia\'b3a jak najlepsze intencje i moje dobro na wzgl\'eadzie.\par
- Czy zamierzasz zabra\'e6 j\'b9 do Anglii i spr\'f3bowa\'e6 jeszcze raz, Hamson?\par
- zapyta\'b3 Douglas.\par
-Nie.\par
Bracia u\'9cmiechn\'eali si\'ea.\par
Nie pytali o szczeg\'f3\'b3owe plany na przysz\'b3o\'9c\'e6.\par
Rozmawiali jeszcze ponad godzin\'ea. W ko\'f1cu powr\'f3ci\'b3 temat Adama, lecz\par
do tego czasu Mary Roses zd\'b9\'bfy\'b3a ju\'bf si\'ea posili\'e6.\par
- Co mo\'bfemy zrobi\'e6, \'bfeby mu pom\'f3c?\par
- Bardzo wiele - powiedzia\'b3 Harrison. - Stopniowo b\'ead\'ea was wprowadza\'b3\par
w szczeg\'f3\'b3y. Kiedy znajdziemy si\'ea na sali s\'b9dowej, nie chc\'ea, by Mary Roses\par
siedzia\'b3a obok Adama. Cole usi\'b9dzie po jego prawej stronie, a ja - po lewej.\par
Mary Roses usi\'b9dzie pomi\'eadzy Travisem i Douglasem w pierwszym rz\'eadzie.\par
Je\'9cli zostanie og\'b3oszona przerwa, usi\'b9dziecie ponownie na tych samych miej-\par
scach.\par
- Dlaczego nie mog\'ea siedzie\'e6 ko\'b3o Adama? - zapyta\'b3a.\par
- Chc\'ea, \'bfeby\'9c trzyma\'b3a si\'ea jak najdalej od niego.\par
Ta zuchwa\'b3a odpowied\'9f wprawi\'b3a wszystkich w zdumienie, za kt\'f3rym\par
jednak\'bfe nie kry\'b3 si\'ea gniew, lecz jedynie ciekawo\'9c\'e6.\par
- Je\'9cli wykonasz jakikolwiek pocieszycielski gest, wszyscy zobacz\'b9, \'bfe\par
bia\'b3a kobieta dotyka czarnego m\'ea\'bfczyzny Ludzie dobrze znaj\'b9 wasz\'b9 rodzin\'ea\par
i zd\'b9\'bfyli ju\'bf zaakceptowa\'e6 Adama. Ale nie nale\'bfy wystawia\'e6 ich na zbyt ci\'ea\'bfk\'b9\par
pr\'f3b\'ea, Mary Roses. Bro\'f1 Bo\'bfe, nie chc\'ea, \'bfeby zapomniano, \'bfe jest twoim\par
bratem, ale walczymy nie tylko przeciw oskar\'bfeniu o morderstwo. To by\'b3oby\par
ca\'b3kiem proste, ale walczymy r\'f3wnie\'bf z uprzedzeniami rasowymi. Nie chc\'ea\par
s\'b3ysze\'e6 \'bfadnych sprzeciw\'f3w w tej sprawie - doda\'b3, widz\'b9c, \'bfe Mary Roses\par
zamierza si\'ea z nim spiera\'e6. - Wszyscy macie okazywa\'e6 mu poparcie jako\par
rodzina, ale nie jako poszczeg\'f3lni ludzie.\par
- Dlaczego chcesz, \'bfeby to Cole siedzia\'b3 ko\'b3o Adama, a nie Travis albo\par
Ja?               ,\par
- W celu onie\'9cmielenia publiczno\'9cci. Cole ma co\'9c takiego w spojrzeniu,\par
\'bfe ludzie trac\'b9 pewno\'9c\'e6 siebie.\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- To prawda.\par
- Tak. \'a3awa przysi\'eag\'b3ych b\'eadzie s\'b3ucha\'b3a stron, a Cole b\'eadzie patrzy\'b3 na\par
wszystkich dwunastu s\'eadzi\'f3w po kolei, by zyskali pewno\'9c\'e6, \'bfe zapami\'eata ka\'bfd\'b9\par
ich reakcj\'ea.\par
- Czy to nie obr\'f3ci si\'ea przeciwko nam? - zapyta\'b3 Douglas.\par
- W innych warunkach mog\'b3oby si\'ea tak sta\'e6, ale nie tutaj. Mary Roses\par
powiedzia\'b3a mi kiedy\'9c, \'bfe tutejsi ludzie zaj\'eaci s\'b9 bardziej tym, by prze\'bfy\'e6, ni\'bf\par
martwieniem si\'ea o innych. Chc\'ea, \'bfeby przysi\'eagli pomy\'9cleli o tym, czy warto\par
nara\'bfa\'e6 si\'ea na gniew Cole'a, je\'9cli uprzedzenia rasowe mia\'b3yby wp\'b3yn\'b9\'e6 na ich\par
decyzj\'ea.\par
- Walczysz wszystkimi metodami - powiedzia\'b3 Cole. - To mi si\'ea po-\par
doba.\par
- Chcia\'b3bym wam przypomnie\'e6, \'bfe m\'f3wi\'b9c to wszystko licz\'ea na wasz\'b9\par
dyskrecj\'ea. Zrozumiano?\par
Mary Roses ziewn\'ea\'b3a. Harrison natychmiast zaprowadzi\'b3 j\'b9 do pokoju.\par
- Mam dla ciebie niespodziank\'ea. Usi\'b9d\'9f i zamknij oczy.\par
Spe\'b3ni\'b3a jego pro\'9cb\'ea. Otworzywszy oczy na chwil\'ea, zauwa\'bfy\'b3a, \'bfe Hamson\par
wyci\'b9ga ubrania z torby podr\'f3\'bfnej.\par
- Czy aby na pewno masz zamkni\'eate oczy? - zapyta\'b3.\par
Mocno zacisn\'ea\'b3a powieki. Odgarn\'b9\'b3 jej w\'b3osy, a potem poczu\'b3a co\'9c zimnego\par
na szyi.\par
Wiedzia\'b3a, co to za niespodzianka, jeszcze nim otworzy\'b3a oczy.\par
- Medalion mamy! - wykrzykn\'ea\'b3a. - Gdzie go...\par
Nie by\'b3a w stanie doko\'f1czy\'e6 zdania, rozp\'b3aka\'b3a si\'ea.\par
- Le\'bfa\'b3 pomi\'eadzy materacem a oparciem \'b3\'f3\'bfka.\par
Rzuci\'b3a mu si\'ea w ramiona i dzi\'eakowa\'b3a, obsypuj\'b9c jego twarz poca\'b3unka-\par
mi. Natychmiast jej zapragn\'b9\'b3. Opadli na \'b3\'f3\'bfko i kochali si\'ea burzliwie\par
i nami\'eatnie.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe te wspania\'b3e emocje b\'ead\'b9 musia\'b3y wystarczy\'e6 im na d\'b3u\'bfszy\par
czas.\par
Nadci\'b9ga\'b3a burza.\par
W nast\'eapnym tygodniu Mary Roses rzadko widywa\'b3a Harrisona. Wi\'eakszo\'9c\'e6\par
czasu sp\'eadza\'b3 w domu Belle, zapoznaj\'b9c si\'ea z aktami sprawy i przegl\'b9daj\'b9c listy,\par
kt\'f3re Mary Roses i jej bracia pisali do mamy Roses, a kt\'f3re pad\'b3y \'b3upem syn\'f3w\par
Adderleya. Wieczorami przesiadywa\'b3 w bibliotece, czytaj\'b9c listy mamy Roses do\par
rodziny. Zape\'b3nia\'b3 notatkami kolejne stronice, a kiedy nie pracowa\'b3, siadywa\'b3 na\par
ganku, by wszystko przemy\'9cle\'e6 i jak najstaranniej zaplanowa\'e6.\par
Nie musia\'b3a go pyta\'e6, jakie czyni post\'eapy. Jego zaci\'eaty, ponury wyraz\par
twarzy wystarcza\'b3 jej za odpowied\'9f. Czu\'b3a si\'ea bezu\'bfyteczna i bezsilna. Ka\'bf-\par
dego ranka pyta\'b3a, czy mo\'bfe mu w czym\'9c pom\'f3c, lecz mia\'b3 dla niej zawsze\par
t\'ea sam\'b9 odpowied\'9f - je\'9cli b\'eadzie potrzeba, natychmiast jej o tym powie.\par
W miar\'ea zbli\'bfania si\'ea terminu rozprawy, stawa\'b3 si\'ea coraz bardziej zaj\'eaty.\par
Nie czu\'b3a si\'ea jednak lekcewa\'bfona nawet wtedy, gdy zasypia\'b3 nie ca\'b3uj\'b9c jej na\par
dobranoc. Wiedzia\'b3a, \'bfe poch\'b3oni\'eaty jest my\'9clami o rozprawie, i tylko tego od\par
niego oczekiwa\'b3a.\par
W niedziel\'ea ca\'b3\'b9 rodzin\'b9 zasiedli do kolacji. Obiecywa\'b3a sobie, \'bfe nieza-\par
le\'bfnie od wszystkiego uczyni, co w jej mocy, by posi\'b3ek up\'b3yn\'b9\'b3 w dobrej\par
atmosferze, i gdy tylko kto\'9c napomyka\'b3 o procesie, szybko zmienia\'b3a temat.\par
Pozostali cz\'b3onkowie rodziny podj\'eali t\'ea gr\'ea i po pewnym czasie Travis by\'b3\par
nawet w stanie zareagowa\'e6 \'9cmiechem na jej \'bfartobliw\'b9 uwag\'ea.\par
- Cole, nie zapyta\'b3e\'9c mnie o Eleanor. Nie jeste\'9c ciekaw, co si\'ea z ni\'b9 dzieje?\par
Wzruszy\'b3 ramionami.\par
- Jest szcz\'ea\'9cliwa?\par
- Tak - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - Pracuje dla mojej cioci Lillian.\par
- Dla genera\'b3a? No, no, jest dzielniejsza, ni\'bf my\'9cla\'b3em. Zuch dziewczyna.\par
Hamson u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Nazwa\'b3a\'9c ciotk\'ea genera\'b3em?\par
- Bo tak si\'ea zachowuje - wyja\'9cni\'b3a Mary Roses. - Corrie przekaza\'b3a mi\par
wczoraj wiadomo\'9c\'e6. Chcecie, \'bfebym wam przeczyta\'b3a?\par
- Nie! - zakrzykn\'eali ch\'f3rem bracia, po czym wybuchn\'eali \'9cmiechem.\par
Nie zra\'bfona tym Mary Roses zwr\'f3ci\'b3a si\'ea do Harrisona:\par
- W takim razie przeczytam tobie.\par
- Kochanie, czyta\'b3em to ju\'bf trzy razy. Corrie chce, \'bfeby\'9c przynios\'b3a jej\par
nast\'eapn\'b9 ksi\'b9\'bfk\'ea.\par
- I co dalej?\par
- Jest szcz\'ea\'9cliwa, \'bfe jeste\'9c ju\'bf w domu. Jeste\'9c urocza, kiedy si\'ea tak\par
rumienisz.\par
- Wcale si\'ea nie rumieni\'ea. Nic mnie nie obchodzi, \'bfe moi bracia si\'ea \'9cmiej\'b9.\par
Oni nie potrafi\'b9 zachowa\'e6 si\'ea przy stole jak ludzie cywilizowani. Nie zwracaj\par
na nich uwagi.\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe brakowa\'b3o mi tego niecywilizowanego zachowania w Anglii.\par
- O, Bo\'bfe. Czy\'bfbym po\'9clubi\'b3a kogo\'9c podobnego do moich braci?\par
- Mam tak\'b9 nadziej\'ea. By\'b3by to najwi\'eakszy komplement, jakim mo\'bfesz\par
mnie obdarzy\'e6.\par
- M\'f3wi\'b3em ci, \'bfe on nas lubi - powiedzia\'b3 Cole, skr\'eapowany sw\'b9 reakcj\'b9\par
na pochwa\'b3\'ea Harrisona.\par
- Kto\'9c zbli\'bfa si\'ea do naszego domu - powiedzia\'b3 Douglas. - Ma na sobie\par
garnitur i jedzie powozem.\par
Hamson wsta\'b3.\par
- To Alfred Mitchell - powiedzia\'b3. - Prawnik, kt\'f3remu zleci\'b3em par\'ea spraw.\par
Zaczekajcie tutaj - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do braci, widz\'b9c \'bfe podnosz\'b9 si\'ea z miejsc. Chc\'ea\par
z nim porozmawia\'e6 bez \'9cwiadk\'f3w. Poznacie go p\'f3\'9fniej.\par
Wyszed\'b3 z pokoju, zanim jeszcze Adam zd\'b9\'bfy\'b3 go zapyta\'e6, jakie zadania\par
zleci\'b3 Mitchellowi w zwi\'b9zku ze spraw\'b9. Zada\'b3 to pytanie Cole'owi.\par
- Hamson chcia\'b3 uzyska\'e6 informacje na temat syn\'f3w Livonii. Zadepeszo-\par
wa\'b3 do prawnika w St. Louis, prosz\'b9c o polecenie zaufanej osoby w Po\'b3udnio-\par
wej Karolinie, i wyb\'f3r pad\'b3 na Mitchella. Facet musia\'b3 jecha\'e6 tutaj ca\'b3y dzie\'f1\par
i ca\'b3\'b9 noc. Nie wyobra\'bfam sobie, jak m\'f3g\'b3 pojawi\'e6 si\'ea tu tak szybko.\par
- Mo\'bfe pods\'b3uchamy ich rozmow\'ea? - zaproponowa\'b3 Travis.\par
- W \'bfadnym razie - obwie\'9cci\'b3 Adam. - Hamson musi mie\'e6 mo\'bfliwo\'9c\'e6\par
porozmawiania z nim w cztery oczy.\par
Po chwili skrzypn\'ea\'b3y drzwi; Hamson wr\'f3ci\'b3 do pokoju.\par
Sprawia\'b3 wra\'bfenie oszo\'b3omionego.\par
Pow\'f3d jego zdumienia sta\'b3 tu\'bf za nim.\par
Mary Roses zerwa\'b3a si\'ea na nogi.\par
- Ojcze?!\par
Jej bracia tak\'bfe wstali, w milczeniu wpatruj\'b9c si\'ea w lorda Elliotta.\par
Hamson obserwowa\'b3 \'bfon\'ea. Poblad\'b3a na twarzy tak, \'bfe mia\'b3 wra\'bfenie, i\'bf\par
za chwil\'ea zemdleje.\par
W kilku susach znalaz\'b3 si\'ea przy niej i poda\'b3 jej rami\'ea.\par
Elliott sta\'b3 na progu, przygl\'b9daj\'b9c si\'ea cz\'b3onkom rodziny. Wci\'b9\'bf nie wiedzia\'b3,\par
co powiedzie\'e6. Niepokoi\'b3o go to przez ca\'b3\'b9 podr\'f3\'bf. Jak mia\'b3 powiedzie\'e6 jej\par
braciom, \'bfe uznaje ich za cz\'b3onk\'f3w rodziny, i ma nadziej\'ea, \'bfe i oni go\par
zaakceptuj\'b9?\par
Harrison zauwa\'bfy\'b3 w jego wzroku niepok\'f3j i postanowi\'b3 po\'9cpieszy\'e6 mu\par
z pomoc\'b9. Pochyliwszy si\'ea, szepn\'b9\'b3 \'bfonie do ucha:\par
- Tw\'f3j ojciec jest bardzo zdenerwowany.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe nie musi niczego dodawa\'e6. Mary Roses natychmiast podbieg\'b3a\par
do ojca i wspi\'b9wszy si\'ea na palce poca\'b3owa\'b3a go w policzek.\par
- Tak si\'ea ciesz\'ea, \'bfe ci\'ea znowu widz\'ea, tatusiu.\par
Wyrwany z odr\'eatwienia, chwyci\'b3 jej d\'b3onie.\par
- Czy kiedykolwiek przebaczysz mi, c\'f3reczko? Z ca\'b3ego serca przepra-\par
szam ci\'ea za b\'f3l, kt\'f3ry ci zada\'b3em.\par
\'a3zy nap\'b3yn\'ea\'b3y jej do oczu. Ojciec m\'f3wi\'b3 z takim przej\'eaciem, \'bfe by\'b3a pewna,\par
i\'bf przemawia s\'b3owami p\'b3yn\'b9cymi prosto z serca.\par
- Och, ojcze, tak bardzo ci\'ea kocham. Ju\'bf ci przebaczy\'b3am. Kocham\par
Harrisona i ca\'b3y czas mu co\'9c przebaczam. A on tak\'bfe musi mi co\'9c ci\'b9gle\par
przebacza\'e6. Po to w\'b3a\'9cnie ma si\'ea rodzin\'ea. Wybacz, \'bfe ci\'ea zrani\'b3am wyje\'bfd\'bfa-\par
j\'b9c.\par
- Nie, nie, dzi\'eaki temu nareszcie przejrza\'b3em. Post\'b9pi\'b3a\'9c s\'b3usznie.\par
Bracia byli \'9cwiadkami jego przeprosin, lecz \'bfaden z nich nie okaza\'b3\par
jakichkolwiek emocji. Harrison pomy\'9cla\'b3, \'bfe ich twarze przywodz\'b9 na my\'9cl\par
kamienne rze\'9fby.\par
- Ojcze, tutaj m\'f3wi\'b9 na mnie Mary Roses.\par
- Rozumiem.\par
- Rozumiesz... Wi\'eac nie masz nic przeciwko temu? - Rzuci\'b3a mu si\'ea\par
w ramiona i mocno u\'9cciska\'b3a.\par
- Kiedy przyjedziesz do mnie w odwiedziny do Anglii, mog\'ea si\'ea pomyli\'e6\par
i par\'ea razy nazw\'ea ci\'ea ^ictori\'b9. Nie b\'eadziesz mia\'b3a mi tego za z\'b3e?\par
- Nie, nie, absolutnie, jakbym mog\'b3a...\par
Elliott delikatnie poklepa\'b3 j\'b9 po ramieniu, u\'9cmiechaj\'b9c si\'ea \'b3agodnie. Jego\par
niepok\'f3j znikn\'b9\'b3, ulotni\'b3 si\'ea. Zrobi\'b3 to, co powinien by\'b3 zrobi\'e6 ju\'bf dawno.\par
Mary Roses w ko\'f1cu przypomnia\'b3a sobie o etykiecie. Cofn\'b9wszy si\'ea o krok,\par
obdarzy\'b3a ojca promiennym u\'9cmiechem.\par
- Ojcze, pozw\'f3l, \'bfe przedstawi\'ea ci moich braci - powiedzia\'b3a g\'b3osem,\par
w kt\'f3rym pobrzmiewa\'b3a duma.\par
Elliott uwa\'bfnie przyjrza\'b3 si\'ea ca\'b3ej czw\'f3rce. Harrison stan\'b9\'b3 obok. Elliot\par
domy\'9cli\'b3 si\'ea, dlaczego zi\'ea\'e6 to zrobi\'b3. Pragn\'b9\'b3 w ten spos\'f3b da\'e6 mu do\par
zrozumienia, jaka hierarchia istnieje w sercu Mary Roses. Najwa\'bfniejsze miej-\par
sce w jej sercu zajmowa\'b3 m\'b9\'bf, potem bracia, a potem ojciec. Nie mia\'b3 nic\par
przeciwko takiemu stanowi rzeczy, poniewa\'bf wiedzia\'b3, \'bfe mia\'b3a wystarczaj\'b9co\par
wiele uczu\'e6 dla nich wszystkich.\par
W ko\'f1cu nadszed\'b3 czas, by uzna\'b3 ich za cz\'b3onk\'f3w rodziny. Nie \'9cpieszy\'b3\par
si\'ea. Spogl\'b9daj\'b9c na krzepkich m\'b3odzie\'f1c\'f3w, poczu\'b3 si\'ea nagle jak w obliczu\par
gigant\'f3w. Onie\'9cmielali go, budz\'b9c zarazem jego niek\'b3amany podziw, wr\'eacz\par
zachwyt.\par
Byli jak odpowied\'9f Boga na jego modlitwy. Przez te wszystkie lata cierpie\'f1\par
i zgn\'eabienia, w czasie najczarniejszych nocnych godzin, kiedy poczucie osa-\par
motnienia wydawa\'b3o si\'ea wprost po\'bfera\'e6 jego dusz\'ea, modli\'b3 si\'ea o cud.\par
A B\'f3g wynagrodzi\'b3 go poczw\'f3rnie.\par
Czu\'b3, \'bfe B\'f3g naprawd\'ea go pob\'b3ogos\'b3awi\'b3. Mia\'b3 wspania\'b3\'b9 c\'f3rk\'ea, szlachet-\par
nego zi\'eacia, a teraz...\par
- Wygl\'b9da na to, \'bfe mam czterech syn\'f3w.\par
28 listopada 1877\par
Kochana Mamo Roses!\par
Pisze^ ten list, \'bfeby ci\'ea poprosi\'e6, \'bfeby\'9c si\'ea nie martwi\'b3a. Uwa\'bfamy, \'bfe\par
niepotrzebnie tak nas namawiasz, \'bfeby\'9cmy znale\'9fli sobie \'bfony. Wiemy, \'bfe\par
s\'b9dzisz, \'bfe Adam powinien o\'bfeni\'e6 si\'ea pierwszy, poniewa\'bf jest najstarszy, ale\par
On nie ma zamiaru tego zrobi\'e6, bo nie czuje potrzeby zmian w swoim \'bfyciu.\par
My zreszt\'b9, te\'bf, wi\'eac prosimy, porzu\'e6 swoje my\'9cli o wnukach.\par
Przypuszczamy, \'bfe kt\'f3rego\'9c dnia Mary Roses wyjdzie za m\'b9\'bf. Teraz, kiedy\par
jest w szkole, nie musimy ju\'bf by\'e6 tacy czujni. Tutejsi m\'ea\'bfczy\'9fni bez przerwy\par
staraj\'b9 si\'ea wzbudzi\'e6 Jej zainteresowanie. Wszystkim podoba si\'ea Jej urocza\par
buzia. Bardzo za Ni\'b9, t\'easknimy, o wiele bardziej, ni\'bf my\'9cleli\'9cmy. Absolutnie nie\par
musisz si\'ea o ni\'b9. martwi\'e6. Nauczy\'b3em J\'b9, co ma robi\'e6, gdyby jaki\'9c m\'ea\'bfczyzna\par
z St. Louis J\'b9 zaczepia\'b3. Zabra\'b3a ze sob\'b9 pistolet i dwa pude\'b3ka naboi. To\par
powinno wystarczy\'e6.\par
Mam nadziej\'ea, \'bfe nie pogniewasz si\'ea na mnie za moj\'b9 \'9cmia\'b3o\'9c\'e6 i szczero\'9c\'e6.\par
Wszyscy bardzo ci\'ea kochamy i bardzo chcieliby\'9cmy, \'bfeby\'9c mog\'b3a tu przyjecha\'e6\par
i z nami zamieszka\'e6.\par
Cole\par
Pan B\'f3g z pewno\'9cci\'b9 ma poczucie humoru. Elliott doszed\'b3 do tego\par
wniosku przez ponad godzin\'ea obserwuj\'b9c zachowanie braci. Anio\'b3owie str\'f3\'bfe\par
Mary Roses byli serdeczni i weseli, rozprawiali o czym\'9c z przej\'eaciem, czasami\par
wszak\'bfe prezentuj\'b9c zaskakuj\'b9c\'b9 pow\'9cci\'b9gliwo\'9c\'e6 s\'b9d\'f3w, lecz przede wszyst-\par
kim byli ha\'b3a\'9cliwi. Bardzo ha\'b3a\'9cliwi. Elliott czu\'b3 si\'ea jak w samym centrum\par
wiecuj\'b9cego t\'b3umu.\par
I by\'b3o to dla\'f1 wspania\'b3e prze\'bfycie.\par
Po jego s\'b3owach podeszli do niego, kolejno \'9cciskaj\'b9c mu d\'b3o\'f1. Nie byli\par
przekonani co do tego, \'bfe maj\'b9 w nim cz\'b3onka rodziny, lecz Elliott wcale nie\par
czu\'b3 si\'ea tym ura\'bfony ani zniech\'eacony Z czasem sami stwierdz\'b9, \'bfe nie maj\'b9\par
wielkiego wyboru w tym wzgl\'eadzie. B\'f3g po\'b3\'b9czy\'b3 ich ze sob\'b9 i odt\'b9d b\'ead\'b9\par
ju\'bf razem.\par
Najpierw przywita\'b3 si\'ea z Adamem.\par
- Czy to ty najbardziej lubisz si\'ea o wszystko wyk\'b3\'f3ca\'e6? - zapyta\'b3 \'9cciskaj\'b9c\par
jego d\'b3o\'f1.\par
Adam natychmiast popatrzy\'b3 na Hamsona.\par
- Powiedzia\'b3e\'9c panu...\par
- M\'f3wi\'b3em tylko, \'bfe uwielbiasz dyskusje - wyja\'9cni\'b3.\par
Elliott potwierdzi\'b3 jego s\'b3owa kiwni\'eaciem g\'b3owy.\par
- To to samo - stwierdzi\'b3. - Ja te\'bf lubi\'ea si\'ea k\'b3\'f3ci\'e6, synu. W dodatku\par
przekonasz si\'ea, \'bfe zawsze wygrywam.\par
Oczy Adama rozb\'b3ys\'b3y o\'bfywieniem.\par
- Naprawd\'ea?\par
- Mylisz si\'ea co do motyw\'f3w kieruj\'b9cych Grekami. B\'ead\'ea musia\'b3 ci to\par
uzmys\'b3owi\'e6.\par
- Z ch\'eaci\'b9 przyjmuj\'ea wyzwanie na pojedynek - odpowiedzia\'b3 Adam.\par
Nast\'eapnie Elliott pozna\'b3 Travisa.\par
- A ty b\'eadziesz doskona\'b3ym prawnikiem - obwie\'9cci\'b3.\par
-Ja?\par
- Tak, ty. Harrison uwa\'bfa, \'bfe masz wrodzon\'b9 zdolno\'9c\'e6 odnajdywania drogi\par
przez grz\'eazawisko.\par
Travis u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Akurat wczoraj o tym rozmawiali\'9cmy, sir. M\'f3wi\'b3em, \'bfe zawsze mia\'b3em\par
ochot\'ea powystrzela\'e6 wszystkich prawnik\'f3w; bynajmniej nie zamierzam zosta\'e6\par
jednym z nich.\par
Nast\'eapny by\'b3 Douglas.\par
- A co Harrison naopowiada\'b3 panu o mnie?\par
- \'afe potrafisz wyczynia\'e6 cuda z ko\'f1mi. M\'f3g\'b3by\'9c zbi\'e6 w Anglii niez\'b3\'b9\par
fortunk\'ea, zajmuj\'b9c si\'ea ko\'f1mi czystej krwi. Zwierz\'eata ci ufaj\'b9, a to mi m\'f3wi,\par
\'bfe potrafisz wczu\'e6 si\'ea w po\'b3o\'bfenie innych. Zastanawia\'b3em si\'ea, sk\'b9d to si\'ea\par
wzi\'ea\'b3o u mojej c\'f3rki. Teraz ju\'bf wiem.\par
Cole cierpliwie czeka\'b3 na swoj\'b9 kolej. Postanowi\'b3, \'bfe nie da si\'ea tak \'b3atwo\par
omota\'e6 jak bracia. Elliott zrani\'b3 Mary Roses. Musi za to zap\'b3aci\'e6, zanim b\'eadzie\par
m\'f3g\'b3 cieszy\'e6 si\'ea ich go\'9ccinno\'9cci\'b9.\par
- A gdzie jest ten najpodlejszy? - zapyta\'b3 Elliott.\par
- Tutaj, sir - odpowiedzia\'b3, zanim zda\'b3 sobie z tego spraw\'ea, a po chwili\par
jego twarz rozja\'9cni\'b3a si\'ea w u\'9cmiechu. - To Harrison powiedzia\'b3 panu, \'bfe jestem\par
pod\'b3y?\par
- Wyra\'bfa\'b3 si\'ea o tobie z wielkim podziwem i uznaniem - zapewni\'b3 Elliott.\par
- Wiele o tobie s\'b3ysza\'b3em. Niekt\'f3re opinie pochodz\'b9 z ust m\'b3odej damy\par
o imieniu Eleanor. Obawia\'b3a si\'ea, \'bfe mnie zastrzelisz, i radzi\'b3a post\'eapowa\'e6\par
z tob\'b9 niezwykle ostro\'bfnie. - A co do Eleanor - ci\'b9gn\'b9\'b3 - to zastanawia\'b3em\par
si\'ea...\par
Cole uni\'f3s\'b3 brwi.\par
- Nad czym, sir?\par
- Czy b\'eadziecie mieli co\'9c przeciwko temu, \'bfeby j\'b9 przyj\'b9\'e6 z powrotem?\par
Bracia jednocze\'9cnie wykrzykn\'eali gromkie: \f1\'84nie". Elliott roze\f0\'9cmia\'b3 si\'ea,\par
podobnie zreszt\'b9 jak Cole.\par
- Sir, na pewno jest pan do niej bardzo przywi\'b9zany - powiedzia\'b3 po\par
d\'b3u\'bfszej chwili.\par
- Ona jest tam szcz\'ea\'9cliwa - stwierdzi\'b3a Mary Roses. - Ojcze, musisz by\'e6\par
g\'b3odny Zjedli\'9cmy ju\'bf kolacj\'ea, ale b\'eadziemy ci towarzyszy\'e6 przy stole. Prosz\'ea,\par
usi\'b9d\'9f. Na pewno jeste\'9c zm\'eaczony podr\'f3\'bf\'b9.\par
Nie czekaj\'b9c na jego zgod\'ea, pomkn\'ea\'b3a do kuchni, ca\'b3y czas si\'ea u\'9cmiechaj\'b9c.\par
Mia\'b3a ochot\'ea pa\'9c\'e6 na kolana i dzi\'eakowa\'e6 Bogu za to, \'bfe zmi\'b3owa\'b3 si\'ea nad jej\par
biednym ojcem.\par
W korytarzu Harrison obj\'b9\'b3 j\'b9 i przytuli\'b3, ca\'b3uj\'b9c w ucho.\par
- Tak si\'ea ciesz\'ea, \'bfe znowu jeste\'9c szcz\'ea\'9cliwa - wyszepta\'b3. - Odwr\'f3\'e6 si\'ea,\par
prosz\'ea, niech no i ja zaznam troch\'ea tego szcz\'ea\'9ccia. Musz\'ea ci\'ea poca\'b3owa\'e6.\par
Zarzuciwszy m\'ea\'bfowi r\'eace na szyj\'ea, z rado\'9cci\'b9 podda\'b3a usta poca\'b3unkowi,\par
kt\'f3ry zaraz odwzajemni\'b3a. Jeden poca\'b3unek okaza\'b3 si\'ea niewystarczaj\'b9cy, a po\par
chwili zdali sobie spraw\'ea, \'bfe je\'9cli natychmiast nie zaprzestan\'b9 wymiany\par
czu\'b3o\'9cci, nie b\'ead\'b9 si\'ea mogli ju\'bf powstrzyma\'e6.\par
Zarumieniona, oszo\'b3omiona, cofn\'ea\'b3a si\'ea o krok. Tak\'b9 w\'b3a\'9cnie lubi\'b3 j\'b9\par
najbardziej.\par
- To ty sprawi\'b3e\'9c, \'bfe ojciec wszystko zrozumia\'b3, prawda? Dzi\'eakuj\'ea ci,\par
Hamsonie.\par
- Nie, zrozumia\'b3 to, kiedy wyjecha\'b3a\'9c. Zrezygnowa\'b3a\'9c ze wszystkiego, co\par
ci\'ea tam otacza\'b3o, a kiedy zorientowa\'b3 si\'ea, co naprawd\'ea ma dla ciebie znaczenie,\par
zacz\'b9\'b3 rozumie\'e6. Kochanie, ja r\'f3wnie\'bf jestem bardzo szcz\'ea\'9cliwy, \'bfe tu przy-\par
jecha\'b3. Szuka\'b3em kogo\'9c takiego.\par
- Dla Adama?\par
Hamson pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Elliott dopilnuje, \'bfebym niczego nie przeoczy\'b3.\par
- Pozw\'f3l mu najpierw zje\'9c\'e6 kolacj\'ea. Obawiam si\'ea, \'bfe... jak mu wszystko\par
opowiesz, nie b\'eadzie mu dopisywa\'b3 apetyt.\par
Hamson by\'b3 pewien, \'bfe bracia nic nie powiedz\'b9 Elliottowi. Wr\'f3ci\'b3 do\par
jadalni i usiad\'b3 obok Cole'a. Adam siedzia\'b3 tu\'bf obok ojca Mary Roses,\par
rozmawiaj\'b9c z nim o tym, w kt\'f3rym pokoju b\'eadzie spa\'b3.\par
Cole u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Hamson domy\'9cli\'b3 si\'ea, \'bfe za chwil\'ea us\'b3yszy jak\'b9\'9c\par
wa\'bfn\'b9 wiadomo\'9c\'e6. Mia\'b3 te\'bf przeczucie, \'bfe nie b\'eadzie to dobra wiadomo\'9c\'e6,\par
poniewa\'bf Cole u\'9cmiecha\'b3 si\'ea jedynie wtedy, gdy przekazywa\'b3 niepomy\'9clne\par
wiadomo\'9cci\par
- To ju\'bf postanowione, Hamson. Lord Elliott b\'eadzie spa\'b3 w pokoju Mary\par
Roses. Mo\'bfecie sobie spa\'e6 w baraku. B\'eadziecie czuli si\'ea tam swobodniej.\par
- Kiedy wyszli\'9ccie z pokoju - powiedzia\'b3 Travis - urz\'b9dzili\'9cmy g\'b3osowa-\par
nie.\par
Hamson nie mia\'b3 ochoty spa\'e6 na prowizorycznym \'b3\'f3\'bfku w baraku. Pr\'f3bo-\par
wa\'b3 zaprotestowa\'e6, lecz urwa\'b3, widz\'b9c stoj\'b9c\'b9 w drzwiach Mary Roses. Nie\par
sprawia\'b3a wra\'bfenia szcz\'ea\'9cliwej.\par
- Cole, Samuel znowu wymachuje w moj\'b9 stron\'ea no\'bfem rze\'9fnickim. Nie\par
pozwala mi poda\'e6 ojcu kolacji. Prosz\'ea, zr\'f3b co\'9c, na lito\'9c\'e6 bosk\'b9.\par
- Ja z tym zrobi\'ea porz\'b9dek - mrukn\'b9\'b3 gniewnie Hamson, wstaj\'b9c, lecz\par
Cole zdecydowanym gestem nakaza\'b3 mu usi\'b9\'9c\'e6.\par
- Hamson, je\'9cli tam wejdziesz, got\'f3w ci\'ea okaleczy\'e6. Jeszcze nie zd\'b9\'bfy\'b3\par
ci\'ea polubi\'e6. Ja to za\'b3atwi\'ea.\par
Elliott siedzia\'b3 jak os\'b3upia\'b3y.\par
- Kto\'9c jest w kuchni... z no\'bfem... i grozi nim mojej c\'f3rce?\par
- Tak - odpowiedzia\'b3 Cole, ruszaj\'b9c do drzwi. Po drodze zatrzyma\'b3 si\'ea,\par
wyj\'b9\'b3 rewolwer i dopiero wtedy wyszed\'b3 z jadalni.\par
- Samuel, wystawiasz moj\'b9 cierpliwo\'9c\'e6 na zbyt ci\'ea\'bfk\'b9 pr\'f3b\'ea! - rykn\'b9\'b3.\par
- Dobry Bo\'bfe! - Elliottowi zabrak\'b3o s\'b3\'f3w.\par
Hamson rozlu\'9fni\'b3 si\'ea. Odwr\'f3ciwszy si\'ea w stron\'ea Elliotta, u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea\par
do niego. Na twarzy lorda malowa\'b3o si\'ea przera\'bfenie.\par
- W dodatku oni p\'b3ac\'b9 mu pensj\'ea. Przyzna pan, \'bfe to si\'ea nie mie\'9cci\par
w g\'b3owie.\par
Elliott przytakn\'b9\'b3. Harrison wybuchn\'b9\'b3 \'9cmiechem. Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, na\par
ranczo nie mo\'bfna si\'ea by\'b3o nudzi\'e6. Adam pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9 z min\'b9 niewini\'b9tka.\par
Domy\'9cla\'b3 si\'ea, \'bfe obcym naprawd\'ea trudno zrozumie\'e6, jak mieszka\'f1cy tego domu\par
wytrzymuj\'b9 z Samuelem.\par
- Samuel jest naszym kucharzem - wyja\'9cni\'b3.\par
Mary Roses czeka\'b3a, przytupuj\'b9c w pod\'b3og\'ea. W ko\'f1cu Cole zawo\'b3a\'b3, \'bfe\par
mo\'bfe ju\'bf wej\'9c\'e6. Z westchnieniem ulgi uda\'b3a si\'ea do kuchni.\par
Pi\'ea\'e6 minut p\'f3\'9fniej poda\'b3a ojcu sut\'b9 kolacj\'ea. Harrison i bracia popijali kaw\'ea,\par
czekaj\'b9c, a\'bf sko\'f1czy posi\'b3ek. Mary Roses si\'eagn\'ea\'b3a po pusty talerz i skierowa\'b3a\par
si\'ea do kuchni.\par
- To mo\'bfe chwil\'ea potrwa\'e6. Musz\'ea pogodzi\'e6 si\'ea z Samuelem. Na pewno\par
zmusi mnie, \'bfebym go b\'b3aga\'b3a o przebaczenie.\par
- Masz zamiar powiedzie\'e6 o tym lordowi? - zapyta\'b3 Cole Hamsona.\par
- Tak. Sir, mamy ostatnio ci\'ea\'bfkie dni. W przysz\'b3y pi\'b9tek...\par
Przerwa\'b3 mu Adam.\par
- B\'ead\'ea s\'b9dzony za morderstwo.\par
Elliott zamruga\'b3 powiekami, lecz by\'b3a to jego jedyna widoczna reakcja na\par
t\'ea wiadomo\'9c\'e6.\par
- Pope\'b3ni\'b3e\'9c morderstwo?\par
- Tak, sir.\par
- Cholera, niech to b\'eadzie ostatni raz, kiedy przyznajesz si\'ea do tego! -\par
wypali\'b3 Harrison.\par
- Nie przeklinaj, synu.\par
- Przepraszam.\par
- Czy istniej\'b9 okoliczno\'9cci \'b3agodz\'b9ce?\par
Adam skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i dok\'b3adnie opisa\'b3 przebieg wydarze\'f1. Elliott s\'b3ucha\'b3\par
go w skupieniu, nie przerywaj\'b9c ani razu.\par
- Harrisonie, czy jeste\'9c przygotowany do obrony?\par
- Jeszcze nie ca\'b3kiem, sir, ale ca\'b3y czas si\'ea przygotowuj\'ea. Czeka mnie\par
jeszcze sporo pracy.\par
Elliott przewierci\'b3 go wzrokiem.\par
- Czy masz ju\'bf szczeg\'f3\'b3owy plan dzia\'b3ania?\par
-Tak.\par
- Czy linia obrony przypad\'b3aby mi do gustu?\par
Harrison odpowiedzia\'b3, patrz\'b9c prosto w oczy lorda.\par
- Nie, sir, na pewno by jej pan nie zaaprobowa\'b3.\par
Elliott pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Potrzebny mi b\'eadzie papier, pi\'f3ro i atrament. Musimy zacz\'b9\'e6 od nowa,\par
Adamie. Harrisonie, chcia\'b3bym zobaczy\'e6 twoje notatki.\par
- Prosz\'ea nam powiedzie\'e6, co pan naprawd\'ea o tym s\'b9dzi - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea Cole\par
do Elliotta. - Czy uwa\'bfa pan...\par
Elliott uderzy\'b3 d\'b3oni\'b9 w st\'f3\'b3.\par
- Nie dopuszcz\'ea, \'bfeby to si\'ea sta\'b3o. Oto, co my\'9cl\'ea.\par
Opar\'b3szy si\'ea wygodniej, czeka\'b3, a\'bf Harrison przyniesie przybory pi\'9cmienne\par
i notatki.\par
Nikt nie odezwa\'b3 si\'ea ani s\'b3owem. Wiedzieli, \'bfe Elliott zastanawia si\'ea, jak\par
pom\'f3c Adamowi, i nie chcieli mu przeszkadza\'e6. Mary Roses wesz\'b3a do pokoju\par
i usiad\'b3a przy stole.\par
Milczenie przed\'b3u\'bfa\'b3o si\'ea. Wszyscy trwali w pe\'b3nym napi\'eacia oczekiwaniu.\par
Bracia i siostra, przysiad\'b3szy na brzegu krzese\'b3, radzi by jak najszybciej pozna\'e6\par
opini\'ea Elliotta. Czuli, \'bfe us\'b3ysz\'b9 co\'9c niezmiernie wa\'bfnego, cho\'e6 trudno by\'b3oby\par
im powiedzie\'e6, na czym opierali swoje przekonanie. Po prostu wiedzieli.\par
Kiedy Elliott odezwa\'b3 si\'ea w ko\'f1cu, zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Adama. Jego g\'b3os by\'b3\par
\'b3agodny jak szept, lecz przyprawia\'b3 o dreszcz.\par
- On jest naprawd\'ea najlepszy. Niemal wsp\'f3\'b3czuj\'ea twoim oskar\'bfycielom.\par
Nie b\'eadzie mia\'b3 dla nich ani odrobiny lito\'9cci, ani na sali s\'b9dowej, ani poza\par
ni\'b9, po tym, co wyrz\'b9dzili jego rodzinie. Tak, jestem bliski tego, \'bfeby im\par
wsp\'f3\'b3czu\'e6.\par
Ramiona Mary Roses pokry\'b3y si\'ea g\'easi\'b9 sk\'f3rk\'b9.\par
- To ty go wyszkoli\'b3e\'9c, ojcze - zauwa\'bfy\'b3a.\par
- Ja nauczy\'b3em go jedynie teorii. A on ma jedyny w swoim rodzaju spos\'f3b\par
prowadzenia spraw. Jest b\'b3yskotliwy i bezlitosny zarazem. Na sali s\'b9dowej\par
budzi si\'ea w nim lew. Mia\'b3em sposobno\'9c\'e6 widzie\'e6 go w tej roli i musz\'ea\par
przyzna\'e6, \'bfe kilka razy autentycznie si\'ea go ba\'b3em. Nigdy nie chcia\'b3bym\par
wyst\'eapowa\'e6 przeciwko niemu. Sami widzicie, m\'f3wi\'ea to ledwie zapoznawszy\par
si\'ea z jego planami, ale kiedy sko\'f1czy, twoi oskar\'bfyciele mog\'b9 nie wyjecha\'e6\par
\'bfywi z tego miasta.\par
Kilka minut p\'f3\'9fniej wr\'f3ci\'b3 Hamson, przynosz\'b9c przybory do pisania\par
i notatki. Od razu jego uwag\'ea zwr\'f3ci\'b3a g\'b3\'eaboka cisza panuj\'b9ca w jadalni.\par
Wszyscy wpatrywali si\'ea w jego twarz; domy\'9cli\'b3 si\'ea, \'bfe musia\'b3o si\'ea sta\'e6 co\'9c\par
wa\'bfnego. Czeka\'b3, a\'bf kto\'9c powie mu, co si\'ea wydarzy\'b3o.\par
Nikt nie odezwa\'b3 si\'ea ani s\'b3owem. A po chwili zauwa\'bfy\'b3 co\'9c jeszcze.\par
Zobaczy\'b3 to w oczach Adama.\par
Nadziej\'ea.\par
W nast\'eapnym tygodniu Mary Roses prawie nie widywa\'b3a Harrisona.\par
W poniedzia\'b3ek pojecha\'b3 do miasteczka wraz z Douglasem i wr\'f3cili ju\'bf po\par
zmierzchu. Douglas przyprowadzi\'b3 pi\'ea\'e6 koni, lecz ani m\'b9\'bf, ani brat nie\par
wyja\'9cnili, dlaczego je wynaj\'eali.\par
We wtorek Travis towarzyszy\'b3 Hamsonowi w wyprawie do Blue Belle.\par
Wr\'f3cili z ponurymi minami. Tej nocy kocha\'b3a si\'ea z Hamsonem; by\'b3 bardziej\par
nienasycony ni\'bf zazwyczaj. Wyczynia\'b3 z ni\'b9 rzeczy, kt\'f3re nie wydawa\'b3y jej\par
si\'ea mo\'bfliwe, i prze\'bfy\'b3a trzy orgazmy, zanim osi\'b9gn\'b9\'b3 spe\'b3nienie.\par
W \'9crod\'ea ca\'b3y dzie\'f1 przegl\'b9da\'b3 notatki. Nast\'eapnego ranka Dooley przyjecha\'b3\par
na ranczo, by przekaza\'e6 wiadomo\'9c\'e6, \'bfe s\'eadziemu Bumsowi znudzi\'b3o si\'ea ju\'bf\par
\'b3owienie ryb i znowu mo\'bfna go zasta\'e6 u Belle. Elliott chcia\'b3 jak najszybciej\par
zapozna\'e6 si\'ea z aktami sprawy, lecz Harrison zabra\'b3 go do miasteczka dopiero\par
oko\'b3o jedenastej, wcze\'9cniej bowiem zajmowa\'b3 si\'ea chor\'b9 \'bfon\'b9.\par
Mary Roses wymiotowa\'b3a od dziesi\'b9tej. Prosi\'b3a, by j\'b9 zostawi\'b3 i zaj\'b9\'b3 si\'ea\par
swoimi sprawami, zapewnia\'b3a go, \'bfe czuje si\'ea dobrze, lecz po chwili zn\'f3w\par
zebra\'b3o si\'ea jej na wymioty i Harrison nie m\'f3g\'b3 zostawi\'e6 jej w takiej sytuacji.\par
Godzin\'ea p\'f3\'9fniej czu\'b3a si\'ea ju\'bf znacznie lepiej. Wiedzia\'b3a, \'bfe musi przedsta-\par
wia\'e6 sob\'b9 op\'b3akany widok. Le\'bfa\'b3a na \'b3\'f3\'bfku z rozwichrzonymi w\'b3osami,\par
a Hamson przysiad\'b3 obok niej, ocieraj\'b9c wilgotnym r\'eacznikiem jej czo\'b3o.\par
- To moja wina, kochanie. Wym\'eaczy\'b3em ci\'ea w nocy, a teraz...\par
- Nie wym\'eaczy\'b3e\'9c mnie... to znaczy tak, wym\'eaczy\'b3e\'9c, ale by\'b3o to bardzo\par
mi\'b3e zm\'eaczenie i bardzo mi si\'ea podoba\'b3o. Ju\'bf od kilku dni odczuwa\'b3am\par
md\'b3o\'9cci. To nie twoja wina. To wszystko przez ten proces. Ca\'b3y czas niepokoj\'ea\par
si\'ea o Adama.\par
Douglas przyszed\'b3 do baraku, by dowiedzie\'e6 si\'ea o samopoczucie siostry.\par
- Gdzie si\'ea, do diab\'b3a, podziewa\'b3e\'9c? - natar\'b3 na niego Harrison. - Biedna,\par
m\'eaczy si\'ea ju\'bf tak od godziny. Zr\'f3b co\'9c, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9!\par
Douglas by\'b3 nieprzyjemnie zaskoczony tonem, jakim zwraca\'b3 si\'ea do niego\par
Harrison.\par
- Musia\'b3a ci\'ea nie\'9fle przestraszy\'e6. Ona bardzo rzadko choruje. Zajm\'ea si\'ea\par
ni\'b9. My\'9cl\'ea, \'bfe czuje si\'ea ju\'bf lepiej, nawet nie jest ju\'bf taka blada. Dooley\par
odje\'bfd\'bfa. Chcesz z nim porozmawia\'e6?\par
- Twoja siostra musi mi obieca\'e6, \'bfe kiedy po po\'b3udniu wr\'f3c\'ea do domu,\par
zastan\'ea j\'b9 w \'b3\'f3\'bfku. Obiecaj mi to, Mary Roses, albo si\'ea st\'b9d nie rusz\'ea.\par
Wyda\'b3a ci\'ea\'bfkie westchnienie.\par
- Dobrze. Zostan\'ea w \'b3\'f3\'bfku.\par
Odgarn\'ea\'b3a w\'b3osy, by m\'f3g\'b3 j\'b9 poca\'b3owa\'e6, lecz pozwoli\'b3a, by po chwili zn\'f3w\par
zas\'b3oni\'b3y jej twarz.\par
Douglas zaczeka\'b3, a\'bf Harrison wyjdzie, po czym postanowi\'b3 poruszy\'e6\par
delikatny temat.\par
- Czy domy\'9clasz si\'ea, dlaczego odczuwasz te nudno\'9cci? - zapyta\'b3.\par
- Jestem chora. Dlatego.\par
Przysiad\'b3 na kraw\'eadzi \'b3\'f3\'bfka.\par
- Co to za choroba? Zjad\'b3a\'9c co\'9c, co ci zaszkodzi\'b3o?\par
- Nie. Po prostu martwi\'ea si\'ea tym procesem.\par
- A mo\'bfe jeste\'9c w ci\'b9\'bfy?\par
Zaskoczy\'b3o j\'b9 to pytanie i musia\'b3a si\'ea d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea zastanowi\'e6.\par
- Kiedy mia\'b3a\'9c ostatni\'b9 miesi\'b9czk\'ea?\par
Zaczerwieni\'b3a si\'ea gwa\'b3townie.\par
- Wprawiasz mnie w zak\'b3opotanie. Na lito\'9c\'e6 bosk\'b9, jeste\'9c moim bratem!\par
Nie powiniene\'9c mi zadawa\'e6 takich osobistych pyta\'f1.\par
- Kiedy?\par
- Dwa... nie, trzy miesi\'b9ce temu. - Mary Roses unios\'b3a g\'b3ow\'ea. - My\'9clisz,\par
\'bfe...\par
Nie by\'b3a w stanie doko\'f1czy\'e6. Dziecko. Mo\'bfliwe, \'bfe b\'eadzie mia\'b3a dziecko.\par
Nagle przepe\'b3ni\'b3a j\'b9 ogromna rado\'9c\'e6.\par
- Co\'9c mi si\'ea wydaje, \'bfe zostan\'ea wujkiem - powiedzia\'b3 Douglas. Poklepa\'b3\par
j\'b9 po ramieniu i u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Nie mo\'bfemy o tym powiedzie\'e6 Hamsonowi. Zreszt\'b9 nie m\'f3w nikomu,\par
dop\'f3ki nie zyskam pewno\'9cci. M\'f3j m\'b9\'bf ma teraz wystarczaj\'b9co wiele spraw\par
na g\'b3owie. B\'eadzie szcz\'ea\'9cliwy, us\'b3yszawszy t\'ea wiadomo\'9c\'e6, ale to mo\'bfe rozpro-\par
szy\'e6 jego uwag\'ea. Nie mo\'bfemy teraz ryzykowa\'e6.\par
Douglas przyzna\'b3 jej racj\'ea. Harrison zawi\'f3z\'b3 ojca Mary Roses do Belle, by\par
zapozna\'b3 si\'ea z aktami sprawy, po czym uda\'b3 si\'ea do miasteczka. Sp\'eadzi\'b3 tam\par
reszt\'ea dnia i pojawi\'b3 si\'ea w domu dopiero w porze kolacji.\par
Pierwsze kroki skierowa\'b3 do baraku, by upewni\'e6 si\'ea, czy Mary Roses\par
pos\'b3ucha\'b3a go i jest tam, gdzie j\'b9 zostawi\'b3. Wystarczy\'b3o mu jedno spojrzenie,\par
by zorientowa\'e6 si\'ea, \'bfe wstawa\'b3a z \'b3\'f3\'bfka.\par
Nie chcia\'b3a si\'ea do tego przyzna\'e6.\par
- Czy odpoczywa\'b3a\'9c ca\'b3y dzie\'f1, kochanie?\par
-Tak.\par
U\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Le\'bfa\'b3a\'9c w \'b3\'f3\'bfku?\par
Odwzajemni\'b3a u\'9cmiech.\par
- Powiniene\'9c by\'e6 ze mnie zadowolony - odpowiedzia\'b3a, co uzna\'b3 za\par
absolutnie niew\'b3a\'9cciw\'b9 odpowied\'9f. - Przyznaj, nie spodziewa\'b3e\'9c si\'ea, \'bfe zasta-\par
niesz mnie w \'b3\'f3\'bfku. Zauwa\'bfy\'b3am, \'bfe by\'b3e\'9c zaskoczony. Jak min\'b9\'b3 dzie\'f1?\par
Postanowi\'b3 zmusi\'e6 j\'b9 do zdecydowanego k\'b3amstwa. Do tej pory uda\'b3o jej\par
si\'ea unikn\'b9\'e6 udzielenia jednoznacznej odpowiedzi. Sprawia\'b3a przy tym wra\'bfenie\par
niezmiernie z siebie zadowolonej, ba, dumnej.\par
- Czy le\'bfa\'b3a\'9c ca\'b3y dzie\'f1 w \'b3\'f3\'bfku?\par
Nie spu\'9cci\'b3a z tonu.\par
- Dlaczego znowu mnie o to pytasz? Czy\'bfby\'9c mi nie wierzy\'b3, Hamsonie?\par
Chyba powiniene\'9c darzy\'e6 mnie zaufaniem.\par
Potrz\'b9sn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Jego urocza \'bfona ca\'b3kowicie lekcewa\'bfy\'b3a sobie jego rady.\par
Nie wiedzia\'b3, co pocz\'b9\'e6 w tej sytuacji. G\'b3\'eaboko westchn\'b9\'b3. Nie by\'b3o na ni\'b9\par
sposobu; by\'b3a uparta i samowolna. Je\'bfeli nie przywi\'b9\'bfe jej do \'b3\'f3\'bfka, b\'eadzie\par
robi\'e6 to, co uzna za stosowne.\par
- Obiecaj mi, \'bfe je\'9cli b\'eadziesz si\'ea \'9fle czu\'b3a, po\'b3o\'bfysz si\'ea. Dobrze?\par
Usiad\'b3a.\par
- Dlaczego mi nie wierzysz?\par
Nie odpowiedzia\'b3.\par
- Id\'ea do domu. Nie by\'b3oby chyba z\'b3ym pomys\'b3em na\'b3o\'bfenie czego\'9c na\par
twarz, zanim do mnie do\'b3\'b9czysz, kochanie.\par
Wiedzia\'b3, \'bfe natychmiast zapyta go, dlaczego ma to zrobi\'e6, i nie m\'f3g\'b3 si\'ea\par
doczeka\'e6, kiedy udzieli jej odpowiedzi. Licz\'b9c w my\'9clach do dziesi\'eaciu, ruszy\'b3\par
do drzwi.\par
- Zaczekaj! - zawo\'b3a\'b3a. - O co ci chodzi z moj\'b9 twarz\'b9?\par
- Jest za bardzo opalona.\par
Nie odczuwa\'b3a skruchy w najmniejszym cho\'e6by stopniu, lecz przynajmniej\par
da\'b3 jej tym do my\'9clenia. Zaczeka\'b3a, a\'bf zamknie drzwi, po czym wybuchn\'ea\'b3a\par
radosnym \'9cmiechem.\par
I jak tu si\'ea dziwi\'e6, \'bfe tak bardzo j\'b9 kocha\'b3?\par
Ko\'f1czyli ju\'bf kolacj\'ea, kiedy Alfred Mitehell zje\'bfd\'bfa\'b3 w\'b3a\'9cnie \'bfe wzg\'f3rza,\par
kieruj\'b9c si\'ea w stron\'ea ich domu.\par
- Kto\'9c tu jedzie. Prosz\'ea spojrze\'e6, sir. Czy to kt\'f3ry\'9c z pa\'f1skich krewnych?\par
Elliott spojrza\'b3 w okno.\par
- Nie widz\'ea dok\'b3adnie z tej odleg\'b3o\'9cci, ale nie wydaje mi si\'ea, \'bfebym zna\'b3\par
tego cz\'b3owieka.\par
- W takim razie musi to by\'e6 Alfred Mitehell. Hamsonie, chcesz, \'bfeby\'9cmy\par
tu poczekali, kiedy b\'eadziesz z nim rozmawia\'b3?\par
-Tak.\par
- Zaproponuj mu jak\'b9\'9c przek\'b9sk\'ea! - zawo\'b3a\'b3a Mary Roses.\par
Nie by\'b3a pewna, czy Harrison j\'b9 s\'b3ysza\'b3, poniewa\'bf zd\'b9\'bfy\'b3 ju\'bf wyj\'9c\'e6 z domu.\par
Nie czeka\'b3 na go\'9ccia na ganku, lecz szed\'b3 w jego stron\'ea. Obaj m\'ea\'bfczy\'9fni\par
spotkali si\'ea w po\'b3owie drogi przez \'b3\'b9k\'ea.\par
Zsiadaj\'b9c z konia, Mitehell g\'b3o\'9cno j\'eakn\'b9\'b3. U\'9ccisn\'b9wszy d\'b3onie, przedstawili\par
si\'ea sobie nawzajem.\par
- Sprawia pan wra\'bfenie wyczerpanego - zauwa\'bfy\'b3 Harrison.\par
Mitehell kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9. Musia\'b3 j\'b9 zadziera\'e6, by spojrze\'e6 na Harrisona,\par
poniewa\'bf by\'b3 znacznie ni\'bfszy, wygl\'b9da\'b3o te\'bf na to, \'bfe jest m\'b3odszy.\par
- To prawda, jestem skonany - przyzna\'b3, powoli wymawiaj\'b9c s\'b3owa\par
w spos\'f3b charakterystyczny dla ludzi z Po\'b3udnia. - Zdoby\'b3em to, o co pan\par
prosi\'b3, ale mam te\'bf straszne wiadomo\'9cci. Czy mo\'bfemy rozmawia\'e6 spaceruj\'b9c?\par
Chcia\'b3bym rozprostowa\'e6 ko\'9cci i pozby\'e6 si\'ea potwornego b\'f3lu w plecach, zanim\par
wr\'f3c\'ea na nocleg.\par
- Prosz\'ea zatrzyma\'e6 si\'ea u nas.\par
- Obawiam si\'ea, \'bfe to zosta\'b3oby zauwa\'bfone i mog\'b3oby sta\'e6 si\'ea powodem\par
nieprzychylnych komentarzy. Poza tym domy\'9clono by si\'ea, co planujemy.\par
Prosz\'ea mi wybaczy\'e6, ale chyba b\'eadzie lepiej, je\'bfeli zatrzymam si\'ea gdzie\par
indziej.\par
- Jutro powinien pan z\'b3o\'bfy\'e6 zeznania - przypomnia\'b3 mu Harrison.\par
- Tak, doskonale pami\'eatam. Nie mog\'ea si\'ea ju\'bf doczeka\'e6, kiedy powiem\par
wszystkim, co si\'ea sta\'b3o.\par
Harrison i Alfred skierowali si\'ea w stron\'ea wzg\'f3rz. Mary Roses odprowadza\'b3a\par
ich wzrokiem zza szyby.\par
Harrison d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea szed\'b3 spokojnie z za\'b3o\'bfonymi do ty\'b3u r\'eakoma, po\par
czym nagle zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Mitchella.\par
- Niczego st\'b9d nie us\'b3yszysz - powiedzia\'b3 cicho Douglas, stoj\'b9cy za Mary\par
Roses.\par
Podskoczy\'b3a gwa\'b3townie.\par
- Hamsonowi najwyra\'9fniej nie podoba si\'ea to, co m\'f3wi Mitehell. Popatrz,\par
jacy s\'b9 usztywnieni. Nie wydaje mi si\'ea, \'bfeby Mitehell przywi\'f3z\'b3 dobre\par
wiadomo\'9cci.\par
- Jedyn\'b9 z\'b3\'b9 wiadomo\'9cci\'b9 by\'b3oby nieprzywiezienie przez Mitchella doku-\par
ment\'f3w, o kt\'f3re prosi\'b3 Harrison, a popatrz, Harrison trzyma jakie\'9c papiery.\par
Mo\'bfe Mitchellowi nie uda\'b3o si\'ea uzyska\'e6 podpisu Livonii na dokumentach?\par
Harrison i Mitehell rozmawiali jeszcze ponad dwadzie\'9ccia minut. Mary\par
Roses domy\'9cli\'b3a si\'ea, \'bfe ich rozmowa jest zako\'f1czona, kiedy skierowali si\'ea\par
w stron\'ea domu. Wysz\'b3a na ganek i czeka\'b3a.\par
Alfred u\'9ccisn\'b9\'b3 d\'b3o\'f1 Harrisona i dosiad\'b3 konia. Mary Roses omal nie\par
zawo\'b3a\'b3a, by zatrzyma\'b3 si\'ea u nich na noc, lecz gdy zobaczy\'b3a twarz Harrisona,\par
s\'b3owa zamar\'b3y jej na ustach. M\'b9\'bf by\'b3 czym\'9c przygn\'eabiony, potwornie przy-\par
gn\'eabiony.\par
W pewnej chwili zatrzyma\'b3 si\'ea i popatrzy\'b3 na ni\'b9.\par
Chcia\'b3, \'bfeby do niego przysz\'b3a. Nie zwlekaj\'b9c, pobieg\'b3a w jego stron\'ea.\par
Nie odezwawszy si\'ea ani s\'b3owem, chwyci\'b3 j\'b9 za r\'eak\'ea i zawr\'f3ci\'b3.\par
Przeszli przez \'b3\'b9k\'ea; dopiero wtedy si\'ea zatrzyma\'b3.\par
- Jutro mam zamiar sk\'b3ana\'e6.\par
Spojrza\'b3a na niego rozszerzonymi ze zdumienia oczami.\par
- Masz zamiar sk\'b3ama\'e6 w s\'b9dzie?\par
Nie odpowiedzia\'b3.\par
- Nie b\'ead\'ea k\'b3ama\'b3, dop\'f3ki nie udzielisz mi na to pozwolenia.\par
Nie wiedzia\'b3a, co powiedzie\'e6. Znowu ruszyli przed siebie ze zwieszonymi\par
g\'b3owami my\'9cl\'b9c o nadchodz\'b9cym dniu.\par
Po kilku minutach Mary Roses zrozumia\'b3a.\par
- Nigdy nie k\'b3ama\'b3by\'9c w s\'b9dzie. Tak, nigdy by\'9c tego nie zrobi\'b3. To\par
nieetyczne... a poza tym w ten spos\'f3b ok\'b3ama\'b3by\'9c r\'f3wnie\'bf moich braci,\par
Mia\'b3by\'9c ochot\'ea ok\'b3ama\'e6 i mnie, ale...\par
- Obieca\'b3em, \'bfe ju\'bf nigdy tego nie zrobi\'ea. I nie z\'b3ama\'b3bym danego ci\par
s\'b3owa...\par
- Chyba \'bfe na to pozwol\'ea.\par
-Tak.\par
- W porz\'b9dku.\par
U\'9cmiechn\'ea\'b3a si\'ea do niego.\par
- Ufam ci. R\'f3b, co uwa\'bfasz za stosowne. Nie czas teraz martwi\'e6 si\'ea\par
o mnie.\par
By\'b3 wzruszony jej wyznaniem. Zankn\'b9\'b3 oczy i powoli skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Dzi\'eakuj\'ea.\par
- Za to, \'bfe ci ufam?\par
- I za to, \'bfe mnie kochasz... i \'bfe jeste\'9c taka, jaka jeste\'9c.\par
- Poca\'b3uj mnie, a b\'ead\'ea wiedzia\'b3a, \'bfe m\'f3wisz prawd\'ea.\par
Spe\'b3ni\'b3 jej pro\'9cb\'ea.\par
W milczeniu wracali do domu.\par
- Mam ochot\'ea na przeja\'bfd\'bfk\'ea konn\'b9. Pojedziesz ze mn\'b9?\par
- Musisz wszystko dok\'b3adnie przemy\'9cle\'e6. Chyba potrzebna jest ci chwila\par
samotno\'9cci.\par
Poca\'b3owa\'b3 j\'b9 jeszcze raz i poszed\'b3 do stajni. Mary Roses opar\'b3a si\'ea o balu-\par
strad\'ea na ganku.\par
Po chwili m\'b9\'bf wyszed\'b3 ze stajni, prowadz\'b9c MacHugha. Ogier nie by\'b3\par
osiod\'b3any, nie mia\'b3 nawet kantara, ale spokojnie towarzyszy\'b3 Hamsonowi, gdy\par
szli przez \'b3\'b9k\'ea.\par
Nagle Harrison chwyci\'b3 konia za grzyw\'ea i po chwili siedzia\'b3 ju\'bf na ko\'f1skim\par
grzbiecie. MacHugh pogalopowa\'b3 na najbli\'bfsze wzg\'f3rze.\par
- Je\'9fdzi jak Indianin - powiedzia\'b3 Travis. - Dok\'b9d si\'ea wybiera?\par
- Zamierza wszystko przemy\'9cle\'e6.\par
- Ojciec chcia\'b3by, \'bfeby\'9c zagra\'b3a na fortepianie. Jak si\'ea czujesz?\par
- \'8cwietnie - odpowiedzia\'b3a, chocia\'bf niezupe\'b3nie by\'b3o to prawda.\par
Gra na fortepianie pozwoli mi zapomnie\'e6 o zmartwieniach - pomy\'9cla\'b3a.\par
Wesz\'b3a do domu i zasiad\'b3a przy instrumencie.\par
Ojciec sta\'b3 nie opodal, przygl\'b9daj\'b9c si\'ea jej w radosnym oczekiwaniu.\par
- Co masz zamiar nam zagra\'e6, c\'f3reczko?\par
Bracia widzieli wyraz jej twarzy, kiedy sz\'b3a do salonu, i doskonale prze-\par
czuwali, co zagra.\par
- Sonat\'ea - powiedzieli ch\'f3rem.\par
Wzi\'ea\'b3a mocny akord.\par
\\Vsta\'b3 s\'b3oneczny pi\'b9tkowy poranek. Mary Roses by\'b3a rozczarowana pa-\par
trz\'b9c na nie zm\'b9cony b\'b3\'eakit nieba. Bardziej odpowiada\'b3aby jej pochmurna\par
pogoda, a najlepszym rozwi\'b9zaniem wydawa\'b3a si\'ea pot\'ea\'bfna burza z piorunami;\par
wtedy zapewne cz\'ea\'9c\'e6 ciekawskich pozosta\'b3aby w domach.\par
Pojecha\'b3a do miasteczka wraz z ojcem w zakrytym powozie. \'afadne z nich\par
nie mia\'b3o ochoty na rozmow\'ea. Droga up\'b3yn\'ea\'b3a jej na modlitwach i zamartwia-\par
niu si\'ea o Adama i Harrisona. Spe\'b3nia\'b3y si\'ea najkoszmarmiejsze sny jej brata,\par
a ona nie by\'b3a w stanie si\'ea temu przeciwstawi\'e6.\par
Wszystko zale\'bfa\'b3o od Harrisona. Niech B\'f3g ma go w swej opiece. Wczo-\par
rajszego wieczoru by\'b3 bardzo przygn\'eabiony i ca\'b3\'b9 noc trzyma\'b3 j\'b9 w ramionach.\par
Pr\'f3bowa\'b3a z nim porozmawia\'e6, kiedy si\'ea ubierali, lecz uci\'b9\'b3 t\'ea rozmow\'ea,\par
zanim zd\'b9\'bfy\'b3a cokolwiek powiedzie\'e6. Chcia\'b3a zapewni\'e6 go o swojej mi\'b3o\'9cci,\par
o tym, \'bfe darzy go bezgranicznym zaufaniem i \'bfe niezale\'bfnie od tego, co si\'ea\par
wydarzy, nie przestanie go kocha\'e6 i ufa\'e6 mu. Harrison jednak nie chcia\'b3\par
s\'b3ucha\'e6. By\'b3 nieobecny my\'9clami i na wszystko reagowa\'b3 zniecierpliwieniem.\par
By\'b3a przera\'bfona jego stanem, ale kiedy wychodzili, popatrzy\'b3 jej w oczy\par
i przedstawi\'b3 najdziwniejsze, a zarazem najokrutniejsze \'bf\'b9danie, jakie kiedy-\par
kolwiek zdarzy\'b3o jej si\'ea s\'b3ysze\'e6.\par
Powiedzia\'b3, \'bfe b\'eadzie zmuszony j\'b9 zakneblowa\'e6, je\'bfeli powie albo zrobi\par
co\'9c, co mog\'b3oby go wprawi\'e6 w dobry nastr\'f3j. A je\'9cli us\'b3yszy od niej, \'bfe go\par
kocha, zamknie j\'b9 w szafie i b\'eadzie tam musia\'b3a sp\'eadzi\'e6 ca\'b3y dzie\'f1.\par
- Innymi s\'b3owy, nie chcesz, by rozpraszano twoj\'b9 uwag\'ea.\par
Przytakn\'b9\'b3.\par
Godzin\'ea p\'f3\'9fniej wyjechali do Blue Belle. Harrison jecha\'b3 na czele, Travis\par
zamyka\'b3 kawalkad\'ea, trzymaj\'b9c w r\'eaku strzelb\'ea.\par
Harrison zatrzyma\'b3 si\'ea na obrze\'bfach miasteczka.\par
- Mary Roses? Czy dobrze si\'ea czujesz? Nie chc\'ea, \'bfeby\'9c wymiotowa\'b3a\par
w s\'b9dzie.\par
- To si\'ea nie zdarzy - zapewni\'b3a go solennie.\par
- Adam, gdzie\'9c wyczyta\'b3em, \'bfe niewolnikom nie wolno by\'b3o patrze\'e6\par
panom prosto w oczy, dop\'f3ki nie uzyskali na to ich wyra\'9fnego pozwolenia.\par
Czy to prawda?\par
- Tak. By\'b3o to uwa\'bfane za zuchwalstwo... bezczelno\'9c\'e6. Dlaczego o to\par
pytasz?\par
- Poniewa\'bf zapomnia\'b3em zapyta\'e6 ci\'ea o to wieczorem - sarkn\'b9\'b3. - Kiedy\par
ju\'bf zasi\'b9dziecie za sto\'b3em w s\'b9dzie, chc\'ea, \'bfeby\'9ccie patrzyli na syn\'f3w Livonii.\par
Patrzcie na nich z \'b3agodnym wyrazem twarzy, ale tak, \'bfeby wiedzieli, \'bfe na\par
nich patrzycie. Obserwujcie ich uwa\'bfnie, kiedy b\'ead\'b9 sk\'b3ada\'e6 zeznania. Patrz\par
im prosto w oczy, Adamie. Kiedy pochyl\'ea g\'b3ow\'ea, niech na waszych obliczach\par
odmaluje si\'ea pogarda.\par
- B\'ead\'b9 w\'9cciekli - ostrzeg\'b3 go Adam.\par
Harrison kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Mam nadziej\'ea. Czy wszyscy pami\'eatacie, co wam powiedzia\'b3em?\par
Zaczeka\'b3 na potwierdzenie, po czym udzieli\'b3 im ostatniej rady.\par
- B\'ead\'b9c w s\'b9dzie nie wierzcie w nic, co zostanie tam powiedziane.\par
- Nawet je\'9cli b\'ead\'b9 to twoje s\'b3owa? - zapyta\'b3a Mary Roses.\par
Powt\'f3rzy\'b3 pro\'9cb\'ea. Nie chcia\'b3 m\'f3wi\'e6 im, \'bfe b\'eadzie k\'b3ama\'b3, poniewa\'bf nie\par
mia\'b3 takiego zamiaru. Nie chcia\'b3, by uwierzyli w prawdziwo\'9c\'e6 z\'b3ych wiado-\par
mo\'9cci, dop\'f3ki s\'eadzia Bums nie poprosi, by przysi\'eagli udali si\'ea na narad\'ea.\par
- Niezale\'bfnie od tego, co powiem albo zrobi\'ea, nie dajcie po sobie pozna\'e6,\par
\'bfe jeste\'9ccie zaskoczeni albo oburzeni. S\'b3yszysz, co m\'f3wi\'ea, Cole?\par
-Tak.\par
- Wi\'eac do dzie\'b3a.\par
Harrison zjecha\'b3 ze wzg\'f3rza na rozleg\'b3\'b9 r\'f3wnin\'ea, przez kt\'f3r\'b9 prowadzi\'b3a\par
droga do miasteczka. Jechali bardzo powoli, poniewa\'bf w miasteczku zgroma-\par
dzi\'b3 si\'ea ju\'bf wielki t\'b3um, czekaj\'b9cy, a\'bf s\'eadzia Bums otworzy drzwi do\par
pomieszczenia sklepowego, pe\'b3ni\'b9cego rol\'ea sali s\'b9dowej.\par
Niekt\'f3rzy wznosili okrzyki poparcia dla Adama; inni starali si\'ea ich zag\'b3u-\par
szy\'e6, miotaj\'b9c wulgarne przekle\'f1stwa. Mary Roses stara\'b3a si\'ea udawa\'e6, \'bfe nic\par
do niej nie dociera, lecz prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, przekracza\'b3o to jej mo\'bfliwo\'9cci.\par
T\'b3um rozst\'b9pi\'b3 si\'ea na tyle, \'bfe mogli przej\'9c\'e6. Uczepiona ramienia ojca Mary\par
Roses zosta\'b3a przeze\'f1 wprowadzona do sali.\par
S\'eadzia Bums siedzia\'b3 ju\'bf za sto\'b3em w odleg\'b3ym ko\'f1cu pomieszczenia,\par
zwr\'f3cony twarz\'b9 do drzwi. Da\'b3 znak, by podeszli. Na sal\'ea przyniesiono\par
najprzer\'f3\'bfniejsze krzes\'b3a i sto\'b3ki z wszystkich okolicznych dom\'f3w i ustawiono\par
je w regularnych rz\'eadach, zostawiaj\'b9c szerokie przej\'9ccie \'9crodkiem.\par
Oko\'b3o pi\'eatnastu st\'f3p od sto\'b3u s\'eadziowskiego ustawiono dwa rz\'eady, po sze\'9c\'e6\par
krzese\'b3 w ka\'bfdym, dla przysi\'eag\'b3ych.\par
- Mo\'bfecie zaj\'b9\'e6 miejsca. Hej, William - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do ojca Mary Roses.\par
- Nie widz\'ea ci\'ea zza tych dr\'b9gali. Mamy s\'b9dny dzie\'f1.\par
- To prawda, Wysoki S\'b9dzie.\par
- Harrisonie, je\'9cli chodzi o twoj\'b9 wczorajsz\'b9 propozycj\'ea, kt\'f3r\'b9 sprytnie\par
chcia\'b3e\'9c przeforsowa\'e6 jako m\'f3j w\'b3asny pomys\'b3, to przysta\'b3em na ni\'b9, poniewa\'bf\par
wydaje mi si\'ea rozs\'b9dna. Nie chc\'ea tu \'bfadnych obcych. B\'ead\'b9 mnie tylko\par
rozprasza\'e6, czyni\'b9c zgie\'b3k, i w ko\'f1cu b\'ead\'ea musia\'b3 zacz\'b9\'e6 strzela\'e6. Nie mog\'ea\par
dopu\'9cci\'e6, by w s\'b9dzie panowa\'b3 ba\'b3agan. Cole, podaj mi strzelb\'ea. Zaopiekuj\'ea\par
si\'ea ni\'b9 nale\'bfycie. Wy, ch\'b3opcy, zr\'f3bcie to samo. Mary Roses? Masz jaki\'9c\par
pistolet?\par
- Nie, Wysoki S\'b9dzie.\par
- A wi\'eac w porz\'b9dku.\par
S\'eadzia zaczeka\'b3, a\'bf strzelby Claybome'\'f3w zosta\'b3y z\'b3o\'bfone na stole.\par
- Harrisonie, Morrison obieca\'b3 mi pom\'f3c oddzieli\'e6 tych, co mieszkaj\'b9\par
w Blue Belle i okolicach, od tych, kt\'f3rzy mieszkaj\'b9 dalej ni\'bf dziesi\'ea\'e6 mil od\par
miasta. Obcy nie maj\'b9 tu prawa wst\'eapu, a zw\'b3aszcza ci ze stra\'bfy obywatelskiej\par
w Hammond. Za chwil\'ea do nich wyjd\'ea. Ale najpierw chcia\'b3bym was zapyta\'e6,\par
czy macie jakie\'9c zastrze\'bfenia co do sk\'b3adu przysi\'eag\'b3ych. Macie co\'9c przeciwko\par
temu, \'bfeby w\'9cr\'f3d s\'eadzi\'f3w znalaz\'b3y si\'ea ze dwie kobiety? Je\'bfeli si\'ea upr\'ea, b\'eadzie\par
to mo\'bfliwe.\par
Harrison u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Nie wnosz\'ea \'bfadnych zastrze\'bfe\'f1, Wysoki S\'b9dzie. Zadowoli mnie ka\'bfda\par
pa\'f1ska decyzja.\par
- To bardzo zobowi\'b9zuj\'b9ce. Czy macie jakie\'9c pytania?\par
- Nie, Wysoki S\'b9dzie. Sporz\'b9dzi\'b3em w\'b3asn\'b9 list\'ea os\'f3b mieszkaj\'b9cych\par
w Blue Belle i okolicach. Pozwoli\'b3em sobie postawi\'e6 znak przy tych, kt\'f3rzy\par
pochodz\'b9 z Po\'b3udnia.\par
S\'eadzia u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea szeroko.\par
- A czy na twojej li\'9ccie nie ma \'bfadnych podstawionych os\'f3b?\par
- Przepraszam, nie rozumiem, Wysoki S\'b9dzie.\par
- Niewa\'bfne. To nie ma zwi\'b9zku ze spraw\'b9. Znam ci\'ea i s\'b3ysza\'b3em, jak\par
przemawia\'b3e\'9c w s\'b9dzie w Hammond. Nie zni\'bfy\'b3by\'9c si\'ea do tego, \'bfeby kogo\'9c\par
przekupi\'e6. Z rado\'9cci\'b9 skorzystam potem z twojej listy. To mi w znacznym\par
stopniu u\'b3atwi prac\'ea. Mam zamiar wyznaczy\'e6 Johna Morrisona na przewodni-\par
cz\'b9cego \'b3awy przysi\'eag\'b3ych. Czy macie co\'9c przeciwko temu?\par
Harrison uda\'b3, \'bfe si\'ea zastanawia. Nie chcia\'b3, by s\'eadzia Bums wiedzia\'b3, jak\par
bardzo mu to odpowiada. Adam pomaga\'b3 Momsonowi, kiedy zawali\'b3 si\'ea dach\par
jego sklepu. Mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe Morrison o tym pami\'eata.\par
- Nie, Wysoki S\'b9dzie. Nie mam zastrze\'bfe\'f1. Morrison jest uczciwym\par
cz\'b3owiekiem.\par
- Skoro wszyscy s\'b9 ju\'bf gotowi, poprosz\'ea publiczno\'9c\'e6.\par
- Wysoki S\'b9dzie, czy kto\'9c m\'f3g\'b3by stan\'b9\'e6 przy drzwiach i nie wpuszcza\'e6\par
obcych?\par
- Ja to zrobi\'ea - odpowiedzia\'b3 s\'eadzia.\par
- Spodziewam si\'ea otrzyma\'e6 wa\'bfny telegram. Je\'9cli nadejdzie...\par
- Dopilnuj\'ea, aby\'9c go otrzyma\'b3. Rozumiem, \'bfe ten telegram bardzo ci\par
pomo\'bfe.\par
- Tak, ale nie jest niezb\'eadny do przedstawienia sprawy.\par
Bums wsta\'b3.\par
- Ci faceci z Po\'b3udnia wejd\'b9 tu na samym ko\'f1cu. Poniewa\'bf zamierzaj\'b9\par
\'9cwiadczy\'e6 przeciwko Adamowi, posadz\'ea ich po przeciwnej stronie pozwanego.\par
Ustawi\'b3em krzes\'b3a pod takim k\'b9tem, \'bfeby \'b3awa przysi\'eag\'b3ych i publiczno\'9c\'e6\par
mogli dobrze ich widzie\'e6.\par
Harrison zaczeka\'b3, a\'bf s\'eadzia ruszy w stron\'ea drzwi, po czym usiad\'b3 obok\par
Adama i szeptem powiedzia\'b3 mu co\'9c do ucha.\par
Mary Roses nie s\'b3ysza\'b3a s\'b3\'f3w m\'ea\'bfa, lecz widzia\'b3a reakcj\'ea brata. Adam by\'b3\par
zdumiony. Po chwili u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea. Po raz pierwszy od kilku tygodni okaza\'b3\par
odrobin\'ea rado\'9cci. Nie mog\'b3a odgadn\'b9\'e6, co takiego Harrison m\'f3g\'b3 mu powie-\par
dzie\'e6.\par
Jej m\'b9\'bf wygodniej rozsiad\'b3 si\'ea na krze\'9cle. Nie patrz\'b9c na ni\'b9, zapyta\'b3 raz\par
jeszcze, czy dobrze si\'ea czuje.\par
- Tak - odpowiedzia\'b3a.\par
Harrison poleci\'b3 im, by zachowywali spok\'f3j w czasie rozprawy, wi\'eac kiedy\par
na sal\'ea wszed\'b3 pierwszy m\'ea\'bfczyzna, kieruj\'b9c si\'ea w stron\'ea krzese\'b3 przeznaczo-\par
nych dla \'b3awy przysi\'eag\'b3ych, zamilkli.\par
W\'9cr\'f3d s\'eadzi\'f3w nie by\'b3o \'bfadnej kobiety. Mary Roses rozpozna\'b3a wi\'eakszo\'9c\'e6\par
m\'ea\'bfczyzn, lecz nie potrafi\'b3a przypomnie\'e6 sobie niekt\'f3rych nazwisk. \'afaden\par
z dwunastki nie u\'9cmiecha\'b3 si\'ea. Siedzieli z powa\'bfnymi minami, kt\'f3re wydawa\'b3y\par
si\'ea Mary Roses jak najbardziej odpowiednie, zwa\'bfywszy wag\'ea sprawy, z jak\'b9\par
mieli si\'ea zapozna\'e6.\par
Jako ostatni weszli na sal\'ea Lionel i Reginald Adderleyowie. Ich kroki\par
wydawa\'b3y si\'ea rozlega\'e6 zwielokrotnionym echem, gdy szli na swoje miejsca.\par
Obaj mieli jasne w\'b3osy. Reginald by\'b3 o kilka lat starszy od brata. Jego\par
kr\'f3tko przyci\'eata broda poprzetykana by\'b3a siwizn\'b9. Mia\'b3 orzechowe oczy,\par
w kt\'f3rych wi\'eacej by\'b3o jednak barwy \'bf\'f3\'b3tej ni\'bf zielonej. Przywodzi\'b3 na my\'9cl\par
jaszczurk\'ea.\par
Jego brat wygl\'b9da\'b3 r\'f3wnie niesympatycznie. Mia\'b3 br\'b9zowe oczy, a sk\'f3r\'ea\par
tak samo niezdrowo bia\'b3\'b9 i ciastowat\'b9 jak brat, co stanowi\'b3o dow\'f3d, \'bfe obaj\par
nigdy w \'bfyciu nie przepracowali ani jednego dnia na \'9cwie\'bfym powietrzu.\par
Obowi\'b9zek strze\'bfenia drzwi przypad\'b3 Dooleyowi; potem mia\'b3 go zmieni\'e6\par
Billie.\par
Harrison nie wstawa\'b3, dop\'f3ki Bums nie zbli\'bfy\'b3 si\'ea do sto\'b3u; wtedy\par
natychmiast zerwa\'b3 si\'ea z miejsca; to samo uczyni\'b3 Adam.\par
Nikt inny nie poszed\'b3 za ich przyk\'b3adem. S\'eadzia wydawa\'b3 si\'ea zadowolony,\par
\'bfe Harrison i Adam okazali mu szacunek.\par
- Wysoki S\'b9d pozwoli?\par
Bums domy\'9cli\'b3 si\'ea, do czego zmierza Harrison, i natychmiast da\'b3 znak, \'bfe\par
si\'ea zgadza.\par
- Poczekaj, a\'bf znikn\'ea na zapleczu - powiedzia\'b3 szeptem. - Chc\'ea, \'bfeby od\par
pocz\'b9tku wszystko by\'b3o, jak nale\'bfy.\par
Adam zamierza\'b3 usi\'b9\'9c\'e6. Harrison go powstrzyma\'b3.\par
- St\'f3j - szepn\'b9\'b3.\par
Harrison zaczeka\'b3, a\'bf s\'eadzia p\'f3jdzie na zaplecze, po czym dono\'9cnym\par
g\'b3osem zawo\'b3a\'b3:\par
- Prosz\'ea wsta\'e6, s\'b9d idzie. Rozprawie przewodniczy s\'eadzia John Bums.\par
Obecni na sali natychmiast unie\'9cli si\'ea z krzese\'b3. S\'eadzia wyjrza\'b3 zza framugi,\par
by upewni\'e6 si\'ea, \'bfe wszyscy stoj\'b9, i dopiero wtedy majestatycznie wkroczy\'b3 do\par
sali, zadowolony i dumny jak paw. Najwyra\'9fniej uwielbia\'b3 ten ceremonia\'b3,\par
a rzadko mia\'b3 okazj\'ea nim si\'ea cieszy\'e6.\par
Niespiesznie podszed\'b3 do sto\'b3u i zaj\'b9\'b3 miejsce.\par
- Usi\'b9d\'9fcie. Nie mam zamiaru niczego powtarza\'e6, wi\'eac s\'b3uchajcie uwa\'bf-\par
nie. Nie b\'ead\'ea tolerowa\'b3 \'bfadnych krzyk\'f3w i ha\'b3as\'f3w w czasie rozprawy. To jest\par
od tej pory szczeg\'f3lne miejsce, poniewa\'bf ja tu zasiad\'b3em. Najpierw zamierzam\par
zapozna\'e6 \'b3aw\'ea przysi\'eag\'b3ych z dowodami przeciwko Adamowi Claybome'owi.\par
Nast\'eapnie wezw\'ea dw\'f3ch \'9cwiadk\'f3w.\par
S\'eadzia przerwa\'b3, by napi\'e6 si\'ea wody.\par
- John Ouincy Adam Claybome zosta\'b3 oskar\'bfony o zamordowanie Waltera\par
Adderleya. Adderley by\'b3 w\'b3a\'9ccicielem Adama w czasach niewolnictwa. Syno-\par
wie Adderleya przywie\'9fli listy, kt\'f3re cz\'b3onkowie rodziny Claybome'\'f3w pisali\par
do matki Adama, Roses. Obecnie Roses nadal mieszka na Po\'b3udniu, na tej samej\par
plantacji, wraz z \'bfon\'b9 Adderleya, Livoni\'b9. Opiekuje si\'ea ni\'b9, poniewa\'bf Livonia\par
jest niewidoma. W sze\'9cciu lub siedmiu listach wspomniana jest \'9cmier\'e6 Ad-\par
derleya. Nie znalaz\'b3em tam jednak niczego, co mo\'bfna by uzna\'e6 za dow\'f3d\par
przyznania si\'ea do winy. Adam nie pisa\'b3, \'bfe zabi\'b3 Adderleya, niemniej jednak\par
przyznaje, \'bfe by\'b3 \'9cwiadkiem jego \'9cmierci, przyznaje tak\'bfe, \'bfe uciek\'b3. Mam\par
zamiar zapyta\'e6 go o to, kiedy b\'eadzie sk\'b3ada\'b3 zeznania. Czy oskar\'bfony got\'f3w\par
jest zeznawa\'e6? - zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Hamsona.\par
- Tak, Wysoki S\'b9dzie.\par
- To dobrze. A teraz moja ostatnia pro\'9cba do przysi\'eag\'b3ych. Chcia\'b3bym,\par
\'bfeby zapad\'b3 tu dzisiaj sprawiedliwy wyrok. Je\'bfeli kt\'f3ry\'9c z was ju\'bf teraz jest\par
przekonany o winie Adama, niech podniesie sw\'f3j ty\'b3ek i wynosi si\'ea st\'b9d.\par
Ka\'bfdy cz\'b3owiek jest niewinny, dop\'f3ki nie udowodni mu si\'ea winy, i nikomu\par
nie pozwol\'ea wyci\'b9ga\'e6 pochopnych wniosk\'f3w.\par
- Czy obrona chcia\'b3aby powiedzie\'e6 co\'9c przysi\'eag\'b3ym?\par
- Tak, Wysoki S\'b9dzie - odpowiedzia\'b3 Harrison.\par
Wsta\'b3, zwracaj\'b9c si\'ea twarz\'b9 w stron\'ea dwunastu m\'ea\'bfczyzn.\par
- M\'f3j klient zosta\'b3 oskar\'bfony o dokonanie czynu, kt\'f3rego nie pope\'b3ni\'b3.\par
Je\'9cli wys\'b3uchacie, panowie, wszystkich zezna\'f1, nie w\'b9tpi\'ea, \'bfe Adam Claybome\par
wyjdzie z tej sali jako cz\'b3owiek uwolniony od zarzut\'f3w. Otw\'f3rzcie wasze serca\par
i umys\'b3y, pozb\'b9d\'9fcie si\'ea wszelkich uprzedze\'f1 co do koloru jego sk\'f3ry i do-\par
pilnujcie, by mia\'b3 uczciwy proces. Abraham Lincoln g\'b3\'eaboko wierzy\'b3, \'bfe\par
wszyscy ludzie s\'b9 r\'f3wni, i tak te\'bf uwa\'bfa\'b3y setki czy tysi\'b9ce dzielnych m\'b3odych\par
ludzi, kt\'f3rzy oddali \'bfycie, by zosta\'b3o zniesione niewolnictwo. Uszanujcie\par
i miejcie wzgl\'b9d na ofiar\'ea tych odwa\'bfnych m\'ea\'bfczyzn. Pami\'eatajcie, jak i\par
w jakiej sprawie oddali \'bfycie. \'afycie Adama Claybome'a jest w waszych,\par
panowie, r\'eakach, a ja udowodni\'ea wam ponad wszelk\'b9 w\'b9tpliwo\'9c\'e6, \'bfe jest\par
niewinny\par
Harrison odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i wolno podszed\'b3 do sto\'b3u. Mary Roses pomy\'9cla\'b3a, \'bfe\par
zako\'f1czy\'b3 ju\'bf swoje wyst\'b9pienie. Z trudem powstrzyma\'b3a pe\'b3en zadowolenia\par
u\'9cmiech. By\'b3a dumna z m\'ea\'bfa. Du\'bfe wra\'bfenie wywar\'b3a na niej tre\'9c\'e6 wyst\'b9pie-\par
nia; by\'b3o w tej mowie co\'9c, co czyni\'b3o j\'b9 niezwykle sugestywn\'b9. W jego\par
g\'b3\'eabokim, no\'9cnym g\'b3osie z charakterystycznym akcentem mieszka\'f1c\'f3w Pog\'f3-\par
rza Szkockiego pobrzmiewa\'b3 ledwie dos\'b3yszalny akcent, charakterystyczny dla\par
mieszka\'f1c\'f3w Zachodu. Chocia\'bf zapewne nikt nie zauwa\'bfy\'b3 tej ma\'b3ej zmiany\par
w sposobie m\'f3wienia, wiedzia\'b3a, dlaczego Harrison stara si\'ea imitowa\'e6 lokalny\par
akcent Mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe przysi\'eagli uznaj\'b9 go za jednego z nich.\par
- Zamierzam przybli\'bfy\'e6 pa\'f1stwu posta\'e6 Johna Ouincy Adama Claybome'a.\par
Najpierw chcia\'b3bym powiedzie\'e6, dlaczego matka wybra\'b3a dla niego takie imi\'ea.\par
John Ouincy Adams by\'b3 sz\'f3stym prezydentem Stan\'f3w Zjednoczonych. Ale to\par
nie dlatego zyska\'b3 taki szacunek matki Adama. Kiedy\'9c us\'b3ysza\'b3a opowie\'9c\'e6\par
o prezydencie Adamsie, a potem dowiedzia\'b3a si\'ea, \'bfe by\'b3a to najczystsza\par
prawda. Kiedy dobieg\'b3a ko\'f1ca kadencja tego znakomitego prezydenta, wr\'f3ci\'b3\par
do domu w przekonaniu, \'bfe odt\'b9d b\'eadzie prowadzi\'b3 mi\'b3e, spokojne \'bfycie,\par
i takie te\'bf wi\'f3d\'b3, dop\'f3ki nie us\'b3ysza\'b3 o haniebnych wydarzeniach w naszym\par
kraju. W 1835 roku hiszpa\'f1scy piraci porwali pi\'ea\'e6dziesi\'eaciu dw\'f3ch Afrykan\'f3w\par
i sprzedali ich dw\'f3m Kuba\'f1czykom, kt\'f3rzy mieli zamiar odsprzedania porwa-\par
nych w\'b3a\'9ccicielom plantacji trzciny cukrowej. Afrykanie zbuntowali si\'ea prze-\par
ciwko niewoli; zabili jednego z cz\'b3onk\'f3w za\'b3ogi. Kiedy statek dop\'b3yn\'b9\'b3 do\par
Long Island, Kuba\'f1czycy wtr\'b9cili ich do wi\'eazienia, oskar\'bfaj\'b9c o bunt i mor-\par
derstwo.\par
- Jak pa\'f1stwo my\'9cl\'b9, dlaczego to wydarzenie tak bardzo zaniepokoi\'b3o\par
prezydenta Adamsa? Przecie\'bf niewolnictwo by\'b3o wtedy najzupe\'b3niej legalne,\par
prawda?\par
Kilku przysi\'eag\'b3ych przytakn\'ea\'b3o.\par
Zachodni akcent w g\'b3osie Hamsona stawa\'b3 si\'ea coraz lepiej s\'b3yszalny\par
- Ja r\'f3wnie\'bf by\'b3em zdziwiony i postanowi\'b3em si\'ea dowiedzie\'e6, dlaczego\par
prezydent uzna\'b3 te dzia\'b3ania za bezprawne. W 1835 handel niewolnikami\par
z innymi pa\'f1stwami by\'b3 ju\'bf u nas zabroniony. Wiele innych pa\'f1stw tak\'bfe\par
zabrania\'b3o takiego handlu. A wi\'eac tak stanowi\'b3o prawo. Murzyn urodzony\par
w Ameryce w 1835 roku by\'b3 niewolnikiem, ale nie wolno by\'b3o przywozi\'e6 tu\par
niewolnik\'f3w z innych pa\'f1stw.\par
- Sytuacja Afrykan\'f3w nie dawa\'b3a spokoju prezydentowi Adamsowi. Uwa-\par
\'bfa\'b3, \'bfe wszyscy zobowi\'b9zani s\'b9 przestrzega\'e6 z takim trudem ustalonych praw,\par
i nie ukrywa\'b3 swoich pogl\'b9d\'f3w na ten temat. Przyjaciele doradzali mu, by\par
trzyma\'b3 si\'ea z dala od tej sprawy, poniewa\'bf stawanie w obronie Murzyna nie\par
by\'b3o dobrze widziane. Ale te rady jedynie przyprawia\'b3y Adamsa o jeszcze\par
wi\'eaksze rozdra\'bfnienie. Wiecie pa\'f1stwo, co powiedzia\'b3?\par
S\'eadziowie pokr\'eacili g\'b3owami.\par
- Powiedzia\'b3: \f1\'84Chcia\f0\'b3bym zawsze m\'f3c \'9cmia\'b3o spogl\'b9da\'e6 ludziom w oczy,\par
nie uchyla\'e6 si\'ea od \'bfadnych obowi\'b9zk\'f3w, przeciwstawia\'e6 si\'ea wszelkim pr\'f3bom\par
narzucania pogl\'b9d\'f3w i wykazywa\'e6 si\'ea niez\'b3omn\'b9 postaw\'b9 tam, gdzie nieskr\'ea-\par
powane wyra\'bfanie my\'9cli poci\'b9ga za sob\'b9 obmow\'ea i okrywa nies\'b3aw\'b9". M\'f3wi\'b9c\par
to mia\'b3 na my\'9cli, \'bfe prawo jest prawem i \'bfe got\'f3w jest uczyni\'e6 wszystko, by\par
broni\'e6 honoru swego kraju. Prawo musi by\'e6 przestrzegane. Je\'9cli cho\'e6by jeden\par
cz\'b3owiek je zlekcewa\'bfy, a nikt nawet nie kiwnie palcem w tej sprawie, coraz\par
wi\'eaksza liczba obywateli b\'eadzie pr\'f3bowa\'b3a nagi\'b9\'e6 prawo do swoich potrzeb.\par
I wkr\'f3tce wszystkie prawa, przekazane nam przez naszych ojc\'f3w w Konsty-\par
tucji, b\'ead\'b9 ignorowane... tak\'bfe wasze.\par
Harrison zrobi\'b3 wymown\'b9 pauz\'ea i powi\'f3d\'b3 wzrokiem po twarzach zgroma-\par
dzonych.\par
- Adams mia\'b3 ju\'bf wtedy siedemdziesi\'b9t cztery lata, lecz wiek i nie\par
najlepszy stan zdrowia nie powstrzyma\'b3y go od p\'f3j\'9ccia do gmachu S\'b9du\par
Najwy\'bfszego i wyg\'b3oszenia swojej opinii. Stan\'b9\'b3 w obronie Murzyn\'f3w i w re-\par
zultacie zostali oni odes\'b3ani do swych kraj\'f3w. Prawo jest prawem. Adams\par
zawsze o tym pami\'eata\'b3. A ja chcia\'b3bym, \'bfeby tak\'bfe wszyscy pa\'f1stwo wzi\'eali\par
to sobie do serca. Matka Adama Claybome'a szczerze podziwia\'b3a t\'ea inicjatyw\'ea\par
prezydenta Adamsa i dlatego da\'b3a synowi jego imi\'ea.\par
- M\'f3j klient urodzi\'b3 si\'ea jako niewolnik. \'d3wczesne prawo stanowi\'b3o, \'bfe by\'b3\par
nim od chwili narodzin. Mieszka\'b3 i pracowa\'b3 na plantacji Adderleya. Walter\par
Adderley nie szanowa\'b3 swoich niewolnik\'f3w. Nie szanowa\'b3 te\'bf swojej \'bfony,\par
Livonii. Potrafi\'ea udowodni\'e6 prawdziwo\'9c\'e6 moich s\'b3\'f3w. Dysponuj\'ea dokumentami\par
z uwierzytelnionymi podpisami bia\'b3ych obywateli z Po\'b3udnia, kt\'f3rzy widzieli\par
okrutnie pobit\'b9 Livoni\'ea. Jej m\'b9\'bf pi\'b3, a kiedy by\'b3 pijany, budzi\'b3y si\'ea w nim\par
najgorsze instynkty. By\'b3 pot\'ea\'bfnie zbudowanym m\'ea\'bfczyzn\'b9, mia\'b3 ponad sze\'9c\'e6\par
st\'f3p wzrostu. Jego \'bfona to bardzo drobna kobieta, ma najwy\'bfej pi\'ea\'e6 st\'f3p. Nie\par
mia\'b3a \'bfadnych szans, \'bfeby broni\'e6 si\'ea przed ukochanym... - Harrison dobitnie\par
wypowiedzia\'b3 to s\'b3owo, jakby w przekonaniu, \'bfe pope\'b3nia blu\'9fnierstwo -\par
m\'ea\'bfem. Jak uda\'b3o mi si\'ea ustali\'e6, Walter Adderley bi\'b3 j\'b9 bardzo cz\'easto.\par
Szczeg\'f3lnie upodoba\'b3 sobie bicie po g\'b3owie. Straci\'b3a wzrok i wszyscy lekarze\par
zgodni s\'b9 co do tego, \'bfe spowodowa\'b3y to ciosy, kt\'f3rych nie sk\'b9pi\'b3 jej\par
ukochany... - ponownie podkre\'9cli\'b3 to s\'b3owo - m\'b9\'bf. Czy kt\'f3ry\'9c z pan\'f3w\par
obecnych na sali uwa\'bfa, \'bfe ma prawo bi\'e6 sw\'b9 matk\'ea lub \'bfon\'ea?\par
Harrison dobrze zdawa\'b3 sobie spraw\'ea, \'bfe nie powinien zadawa\'e6 pyta\'f1, wi\'eac\par
nie chc\'b9c narazi\'e6 si\'ea na reprymend\'ea ze strony s\'eadziego, szybko doda\'b3;\par
- Nie, panowie, trudno wam w og\'f3le sobie co\'9c takiego wyobrazi\'e6, nie-\par
prawda\'bf?\par
Wszyscy przysi\'eagli kiwn\'eali g\'b3owami. Harrison czu\'b3, \'bfe zyska\'b3 ich przychyl-\par
no\'9c\'e6. Mia\'b3 zamiar utrzyma\'e6 j\'b9 a\'bf do ko\'f1ca.\par
- Adam Claybome tak\'bfe reagowa\'b3 na to wzburzeniem. Livonia nie by\'b3a\par
zreszt\'b9 jedyn\'b9 kobiet\'b9, kt\'f3ra otrzymywa\'b3a regularne lanie od jego pana.\par
R\'f3wnie\'bf matka Adama pada\'b3a ofiar\'b9 z\'b3o\'9cci Adderleya. Stara\'b3a si\'ea broni\'e6 swojej\par
pani; pewnego razu Adderley z\'b3ama\'b3 jej nos za to, \'bfe \f1\'84si\f0\'ea wtr\'b9ca\'b3a".\par
- Adam mia\'b3 trzyna\'9ccie lat, kiedy kt\'f3rego\'9c dnia us\'b3ysza\'b3 okropne krzyki\par
dochodz\'b9ce z domu. Livonia wzywa\'b3a pomocy. Adam wbieg\'b3 do \'9crodka, chc\'b9c\par
zobaczy\'e6, co si\'ea dzieje. Jego pani le\'bfa\'b3a na pod\'b3odze, a ukochany m\'b9\'bf kopa\'b3\par
j\'b9 zapami\'eatale. Oczywi\'9ccie Adam sam opowie o tym wszystkim. Wiedzia\'b3, \'bfe\par
Adderley jest pijany, poniewa\'bf czu\'e6 by\'b3o od niego od\'f3r whisky, wi\'eac obj\'b9\'b3 go\par
w pasie i odci\'b9gn\'b9\'b3 od \'bfony. Adam nie by\'b3 wyro\'9cni\'eaty ponad sw\'f3j wiek, wi\'eac\par
Adderley z \'b3atwo\'9cci\'b9 strz\'b9sn\'b9\'b3 go z siebie i ponownie natar\'b3 na Livoni\'ea, Adam\par
za\'9c zn\'f3w pr\'f3bowa\'b3 go odci\'b9gn\'b9\'e6. Wtedy Adderley zatoczy\'b3 si\'ea i uderzy\'b3 g\'b3ow\'b9\par
w nadstaw\'ea kominka. Adam nie zabi\'b3 Adderleya. To nie ulega w\'b9tpliwo\'9cci.\par
Waltera Adderleya zniszczy\'b3y pija\'f1stwo i pod\'b3y charakter. A czemu Adam\par
uciek\'b3? Uciek\'b3 dlatego, \'bfe prosi\'b3a go o to jego pani. Wiedzia\'b3a, co si\'ea stanie,\par
je\'bfeli synowie dowiedz\'b9 si\'ea o wszystkim. Pami\'eatajcie pa\'f1stwo, \'bfe Adam by\'b3\par
niewolnikiem, a niewolnikom nie wolno by\'b3o nawet dotkn\'b9\'e6 swych pan\'f3w.\par
Synowie Adderleya zabiliby go za to, \'bfe pr\'f3bowa\'b3 ocali\'e6 \'bfycie ich matki.\par
Harrison odwr\'f3ci\'b3 si\'ea i ruszy\'b3 na swoje miejsce, lecz niespodziewanie\par
zatrzyma\'b3 si\'ea i doda\'b3 zdecydowanym g\'b3osem, w kt\'f3rym pobrzmiewa\'b3 gniew.\par
- Je\'bfeli jakikolwiek cz\'b3owiek zas\'b3ugiwa\'b3 na to, \'bfeby go zabi\'e6, to tym\par
cz\'b3owiekiem z pewno\'9cci\'b9 by\'b3 Walter Adderley. Ka\'bfdy m\'ea\'bfczyzna, kt\'f3ry bije\par
kobiet\'ea, zas\'b3uguje na \'9cmier\'e6. Jednak\'bfe Adam go nie zabi\'b3. Zgromadzone przeze\par
mnie dowody niezbicie \'9cwiadcz\'b9 o jego niewinno\'9cci. Musz\'ea jednak pa\'f1stwu\par
powiedzie\'e6, \'bfe gdybym znalaz\'b3 si\'ea na miejscu Adama, gdyby kto\'9c, nawet m\'f3j\par
w\'b3asny ojciec, podni\'f3s\'b3 r\'eak\'ea na moj\'b9 matk\'ea, w\'b9tpi\'ea, czy by\'b3bym w stanie si\'ea\par
opanowa\'e6. Bardzo mo\'bfliwe, \'bfe bym go zabi\'b3. Tak przynajmniej mi si\'ea wydaje.\par
John Morrison i dwaj inni m\'ea\'bfczy\'9fni ze zrozumieniem pokiwali g\'b3owami.\par
Wszyscy s\'eadziowie pami\'eatali swoje matki. W wi\'eakszo\'9cci przypadk\'f3w\par
my\'9cleli o nich jak o \'9cwi\'eatych. \'afaden z nich nie zachowa\'b3 ani odrobiny sympatii\par
dla Waltera Adderleya.\par
Dobry pocz\'b9tek zosta\'b3 zrobiony. Harrison pragn\'b9\'b3 wzbudzi\'e6 nienawi\'9c\'e6\par
przysi\'eag\'b3ych w stosunku do Adderleya, by potem przenie\'9c\'e6 t\'ea nienawi\'9c\'e6 na\par
syn\'f3w.\par
Wci\'b9\'bf jednak pozostawa\'b3o faktem, \'bfe czarny m\'ea\'bfczyzna mia\'b3 za przeciw-\par
nik\'f3w dw\'f3ch bia\'b3ych. Szala nie przechyli\'b3a si\'ea jeszcze na stron\'ea Adama,\par
a Harrison zamierza\'b3 doprowadzi\'e6 do tego za wszelk\'b9 cen\'ea. Ludzie niezdolni\par
do g\'b3\'eabszej refleksji zazwyczaj nie cierpi\'b9 wszelkiej odmienno\'9cci i obawia\'b3\par
si\'ea, \'bfe nawet \'bfywi\'b9c co\'9c w rodzaju wsp\'f3\'b3czucia dla Adama, przysi\'eagli mog\'b9\par
skaza\'e6 go na \'9cmier\'e6.\par
Chyba \'bfe znajdzie si\'ea kto\'9c, kogo znienawidz\'b9 jeszcze bardziej. Nast\'eapnym\par
jego zadaniem by\'b3o wi\'eac wzbudzenie w nich sympatii dla Adama. Uroczystym\par
tonem powiedzia\'b3:\par
- Nie zabior\'ea ju\'bf pa\'f1stwu wiele czasu. My\'9cl\'ea jednak, \'bfe powinni pa\'f1stwo\par
pozna\'e6 Adama Johna Claybome'a. Domy\'9clam si\'ea, \'bfe jeste\'9ccie pa\'f1stwo ciekawi\par
wiadomo\'9cci na temat ca\'b3ej rodziny Claybome'\'f3w. Rzeczywi\'9ccie, m\'f3wi\'b9 o so-\par
bie bardzo niewiele. Ceni\'b9 sobie prywatno\'9c\'e6, podobnie jak wi\'eakszo\'9c\'e6 z was,\par
uwa\'bfam jednak, \'bfe powinni\'9ccie us\'b3ysze\'e6, jak dosz\'b3o do tego, \'bfe stali si\'ea\par
rodzin\'b9.\par
- Po \'9cmierci Waltera Adderleya Adam pojecha\'b3 do Nowego Jorku. Sypia\'b3\par
tam w zau\'b3kach wraz z trzema innymi ch\'b3opcami. Douglas, Travis i Cole byli\par
m\'b3odsi, wi\'eac przypad\'b3a mu rola ich opiekuna. Wydaje mi si\'ea, \'bfe na w\'b9t\'b3ych\par
barkach trzynastoletniego ch\'b3opca spocz\'ea\'b3a bardzo du\'bfa odpowiedzialno\'9c\'e6.\par
Prawd\'ea m\'f3wi\'b9c, uratowa\'b3 ich od \'9cmierci g\'b3odowej i postanowi\'b3, \'bfe b\'eadzie si\'ea\par
nimi opiekowa\'b3, dop\'f3ki nie zostanie z\'b3apany i zabrany na Po\'b3udnie. Ba\'b3 si\'ea,\par
bardzo si\'ea ba\'b3, i to wcale nie dlatego, \'bfe Walter Adderley nie \'bfy\'b3. To by\'b3\par
wypadek, a nie umy\'9clne dzia\'b3anie Adama. Adam ba\'b3 si\'ea, poniewa\'bf dotkn\'b9\'b3\par
swego pana, obejmuj\'b9c go w pasie. Wiedzia\'b3, \'bfe takie zuchwalstwo jest karane\par
\'9cmierci\'b9. Tak, pr\'f3ba ratowania matki Adderley\'f3w nazywana tam by\'b3a zuchwal-\par
stwem.\par
Harrison pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Kt\'f3rej\'9c nocy ch\'b3opcy znale\'9fli kosz porzucony na \'9cmietniku. Dooko\'b3a\par
roi\'b3o si\'ea od szczur\'f3w, lecz Adamowi uda\'b3o si\'ea zabra\'e6 koszyk. W \'9crodku\par
znajdowa\'b3a si\'ea Mary Roses. Ona tak\'bfe, podobnie jak Travis, Douglas czy Cole,\par
zosta\'b3a wyrzucona. Na ulicach wa\'b3\'easa\'b3y si\'ea ca\'b3e chmary dzieci, kt\'f3rych rodzice\par
nie chcieli si\'ea nimi d\'b3u\'bfej zajmowa\'e6. Niekt\'f3re wsadzano do poci\'b9g\'f3w i wy-\par
sy\'b3ano na Zach\'f3d. Inne umiera\'b3y z g\'b3odu. Mary Roses mia\'b3a wtedy zaledwie\par
cztery miesi\'b9ce. Ch\'b3opcy nie chcieli odda\'e6 jej do sieroci\'f1ca, wiedzieli, jakie\par
panuj\'b9 tam warunki, i byli pewni, \'bfe nie po\'bfy\'b3aby tam d\'b3ugo. Postanowili\par
ocali\'e6 jej \'bfycie. Wtedy w\'b3a\'9cnie zdecydowali, \'bfe przybior\'b9 nazwisko Claybome\par
i wyjad\'b9 na Zach\'f3d, kt\'f3rego mieszka\'f1cy s\'b3yn\'b9 z przestrzegania praw moral-\par
nych i odwiecznych warto\'9cci. Po wielu tarapatach uda\'b3o im si\'ea dojecha\'e6 do\par
Blue Belle. Jedynie Adam umia\'b3 czyta\'e6 - nauczy\'b3a go tego matka - wi\'eac\par
nauczy\'b3 czyta\'e6 swoich braci. Chcieli te\'bf zapewni\'e6 edukacj\'ea siostrze, marz\'b9c\par
o tym, by mia\'b3a lepszy start \'bfyciowy ni\'bf oni. Bardzo pomog\'b3a im te\'bf Belle,\par
kt\'f3ra szy\'b3a ubranka i uczy\'b3a dziewczynk\'ea, jak ma si\'ea zachowywa\'e6. Wkr\'f3tce\par
przyby\'b3o tu osadnik\'f3w i Mary Roses zyskiwa\'b3a coraz wi\'eacej przyjaci\'f3\'b3 do\par
zabawy. Mia\'b3a te\'bf rodzin\'ea, tak\'b9, jaka naturalnym prawem potrzebna jest\par
ka\'bfdemu cz\'b3owiekowi. Ch\'b3opcy oszcz\'eadzali i rezygnowali z niejednego, by\par
Mary Roses mog\'b3a pobiera\'e6 lekcje gry na fortepianie. Kiedy by\'b3a w odpowied-\par
nim wieku, wys\'b3ali j\'b9 do szko\'b3y z internatem w St. Louis. Nie by\'b3o im wtedy\par
\'b3atwo, o, nie. Mieli jednak \'bfyczliwych s\'b9siad\'f3w, a z kolei kiedy s\'b9siedzi\par
znale\'9fli si\'ea w k\'b3opocie, Claybome'owie natychmiast \'9cpieszyli z pomoc\'b9.\par
- Mary Roses wie wszystko o tym, jak zosta\'b3a znaleziona. Bardzo si\'ea\par
denerwuje, kiedy kt\'f3ry\'9c z braci nazwie j\'b9 imieniem Sidney. To by\'b3o pierwsze\par
imi\'ea, jakie nadali jej ch\'b3opcy, nie wiedz\'b9c jeszcze, \'bfe to dziewczynka. By\'b3a\par
\'b3ysa, a ch\'b3opcy, wtedy jeszcze mali, doszli do wniosku, \'bfe ona te\'bf musi by\'e6\par
ch\'b3opcem.\par
Przysi\'eagli u\'9cmiechali si\'ea. Harrison uzna\'b3, \'bfe powiedzia\'b3 ju\'bf wystarczaj\'b9co\par
wiele.\par
- Teraz wi\'eac ju\'bf wiecie, jak zostali rodzin\'b9. To nie Mary Roses, tak jak\par
przypuszczali bracia, by\'b3a \'b3\'b9cz\'b9cym ich ogniwem. By\'b3 nim Adam. To on dba\'b3\par
o to, by piel\'eagnowali rodzinne wi\'eazi. Adam jest uczciwy, opieku\'f1czy i ma\par
rzadko spotykane poczucie honoru. Gdyby kogo\'9c zabi\'b3, sam by si\'ea do tego\par
przyzna\'b3. We\'9fcie to pod uwag\'ea, panowie. S\'b9dzicie uczciwego cz\'b3owieka.\par
Pos\'b3uchajcie teraz, co on ma do powiedzenia. Dzi\'eakuj\'ea.\par
Sala owacyjnie przyj\'ea\'b3a wyst\'b9pienie Harrisona. Nawet s\'eadzia Bums bi\'b3 mu\par
brawo.\par
Skin\'b9wszy g\'b3ow\'b9 do Harrisona, wypi\'b3 kolejny \'b3yk wody, po czym wezwa\'b3\par
Johna Ouincy Adama Clayborne'a.\par
Adam podszed\'b3 do krzes\'b3a na ko\'f1cu sto\'b3u s\'eadziowskiego i usiad\'b3, wypro-\par
stowany sztywno jak genera\'b3.\par
- Czy zabi\'b3 pan Waltera Adderleya? - zapyta\'b3 s\'eadzia.\par
-Nie.\par
- Prosz\'ea mi opowiedzie\'e6, co wydarzy\'b3o si\'ea tamtego dnia.\par
Adam zrelacjonowa\'b3 przebieg wydarze\'f1. M\'f3wi\'b3 bardzo cicho. Mimo i\'bf na\par
sali panowa\'b3a cisza jak w pustym ko\'9cciele, ludzie z tylnych rz\'ead\'f3w musieli\par
wyt\'ea\'bfa\'e6 s\'b3uch, nie chc\'b9c uroni\'e6 ani s\'b3owa.\par
Adam nie opowiedzia\'b3 o tym, jak uderzy\'b3 Adderleya w brod\'ea. Ten cios nie\par
m\'f3g\'b3 spowodowa\'e6 \'9cmierci jego pana. Pot\'ea\'bfny m\'ea\'bfczyzna, kt\'f3rego stara\'b3 si\'ea\par
odci\'b9gn\'b9\'e6 od Livonii, nawet si\'ea nie skrzywi\'b3 po tym uderzeniu. Harrison\par
zabroni\'b3 Adamowi wspomina\'e6 o tym w s\'b9dzie.\par
- Chcia\'b3bym teraz zada\'e6 ostatnie ju\'bf pytanie. Dlaczego pa\'f1ska mama nie\par
wr\'f3ci\'b3a tutaj i nie zamieszka\'b3a z wami po zako\'f1czeniu wojny i zniesieniu\par
niewolnictwa?\par
- Pani Livonia by\'b3a ju\'bf wtedy prawie zupe\'b3nie niewidoma i uzale\'bfniona\par
od pomocy mojej mamy. Gdyby pan s\'eadzia zna\'b3 moj\'b9 mam\'ea, zrozumia\'b3by,\par
dlaczego nie potrafi\'b3a opu\'9cci\'e6 tej bezradnej kobiety. Zosta\'b3a tam, \'bfeby si\'ea ni\'b9\par
opiekowa\'e6.\par
- Livonia Adderiey ma przecie\'bf dw\'f3ch obecnych tu syn\'f3w. Czy pomagali\par
matce?\par
-Nie.\par
- Dzi\'eakuj\'ea. Mo\'bfe pan odej\'9c\'e6.\par
S\'eadzia zaczeka\'b3, a\'bf Adam zajmie miejsce, po czym wezwa\'b3 nast\'eapnego\par
\'9cwiadka.\par
- \'8cwiadek Lionel Adderiey, kolej na pana. Prosz\'ea usi\'b9\'9c\'e6. Zadam panu par\'ea\par
pyta\'f1, a potem przes\'b3ucha pana Harrison MacDonald. Co to za poruszenie przy\par
drzwiach, Dooley?\par
- To miss Blue Belle, panie s\'eadzio. M\'f3wi, \'bfe pozwoli\'b3 jej pan wej\'9c\'e6.\par
- Wpu\'9c\'e6 j\'b9 - zgodzi\'b3 si\'ea Bums. - Niech usi\'b9dzie obok Travisa.\par
Spojrzenia wszystkich pow\'eadrowa\'b3y ku id\'b9cej \'9crodkiem sali Blue Belle.\par
Obdarzywszy s\'eadziego czaruj\'b9cym u\'9cmiechem, usiad\'b3a na wskazanym miej-\par
scu.\par
- Dzi\'eakuj\'ea, s\'eadzio - zawo\'b3a\'b3a.\par
- Mi\'b3o ci\'ea widzie\'e6, Blue Belle. \'8clicznie wygl\'b9dasz w tej niebieskiej\par
sukience.\par
- Kochany panie s\'eadzio, dobrze pan wie, \'bfe zawsze jestem ubrana na\par
niebiesko. Ciesz\'ea si\'ea, \'bfe sprawia to panu przyjemno\'9c\'e6.\par
Skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9, po czym zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Lionela. Zar\'f3wno Bums, jak\par
i Harrison zauwa\'bfyli wyraz niesmaku maluj\'b9cy si\'ea na twarzy Lionela. Lionel\par
przygl\'b9da\'b3 si\'ea Blue Belle z u\'9cmieszkiem pe\'b3nym politowania.\par
S\'eadzia zareagowa\'b3 na to gwa\'b3townym wyprostowaniem si\'ea na krze\'9cle\par
i wyd\'eaciem warg.\par
- Prosz\'ea mi powiedzie\'e6, co pan wie na ten temat, panie Adderley. Prosz\'ea\par
si\'ea streszcza\'e6.\par
- M\'f3j brat i ja znale\'9fli\'9cmy listy czarnucha do matki. Kiedy je przeczyta-\par
li\'9cmy, wiedzieli\'9cmy ju\'bf, \'bfe Adam zabi\'b3 naszego ojca.\par
- Chwileczk\'ea. Czyta\'b3em te listy i wcale nie doszed\'b3em do takiego wniosku.\par
- Czarny przyznaje si\'ea do tego, \'bfe uciek\'b3. Poza tym przyzna\'b3 si\'ea, \'bfe dotyka\'b3\par
mojego ojca. Musia\'b3 wiedzie\'e6, jaka kara grozi za dotkni\'eacie bia\'b3ego cz\'b3owieka,\par
a jednak to zrobi\'b3. Powinien zawisn\'b9\'e6 na szubienicy za morderstwo i za\par
zuchwalstwo, i przyjecha\'b3em tutaj, by tego dopatrzy\'e6. Przyznaj\'ea, \'bfe nie napisa\'b3\par
wprost, \'bfe zabi\'b3 mego ojca. M\'f3j brat i ja musieli\'9cmy poprosi\'e6 matk\'ea, \'bfeby\par
opowiedzia\'b3a nam, jak naprawd\'ea by\'b3o. Przed\'b3o\'bfyli\'9cmy opis wydarze\'f1, kt\'f3ry\par
sporz\'b9dzili\'9cmy zaraz po tym, jak powiedzia\'b3a nam prawd\'ea, a potem dali\'9cmy\par
jej pi\'f3ro i podpisa\'b3a zeznanie. Powiedzia\'b3a, \'bfe to czarny zabi\'b3 mojego ojca.\par
Oto dow\'f3d, kt\'f3rego pan poszukuje.\par
- To rzeczywi\'9ccie obci\'b9\'bfaj\'b9ce o\'9cwiadczenie - przyzna\'b3 s\'eadzia. - Czy byli\par
jacy\'9c \'9cwiadkowie wyznania pa\'f1skiej matki?\par
- Tak, by\'b3 przy tym obecny m\'f3j brat, Reginald... i matka czarnucha. Ale\par
ona oczywi\'9ccie si\'ea nie liczy. My, ludzie z Po\'b3udnia, nigdy nie ufamy temu, co\par
m\'f3wi\'b9 czarni.\par
Harrison doszed\'b3 do wniosku, \'bfe Lionel wprost zieje nienawi\'9cci\'b9. Spojrza\'b3\par
na przysi\'eag\'b3ych, ciekaw ich reakcji. Sprawiali wra\'bfenie zaniepokojonych, gdy\'bf\par
kr\'eacili si\'ea nerwowo na krzes\'b3ach, lecz w ich oczach nie dostrzeg\'b3 nienawi\'9cci\par
do Lionela Adderleya. Jeszcze nie.\par
Nadchodzi\'b3 czas dzia\'b3ania.\par
- Kolej na pytania obrony.\par
Wychyli\'b3 si\'ea w stron\'ea Adama.\par
- Nie wierz ani jednemu mojemu s\'b3owu. Kiedy kiwn\'ea g\'b3ow\'b9, wiedz, \'bfe\par
m\'f3wi\'ea nieprawd\'ea. Powiedz to swoim braciom i siostrze, ale zr\'f3b to tak, \'bfeby\par
nikt ci\'ea nie s\'b3ysza\'b3.\par
Harrison specjalnie g\'b3o\'9cno odsun\'b9\'b3 krzes\'b3o, \'bfeby nikt nie pods\'b3ucha\'b3, co\par
Adam m\'f3wi do cz\'b3onk\'f3w rodziny\par
Podszed\'b3 najpierw do sto\'b3u s\'eadziowskiego.\par
- C\'f3\'bf, mo\'bfe jest to o\'9cwiadczenie obci\'b9\'bfaj\'b9ce, a mo\'bfe i nie. B\'eadziemy\par
musieli si\'ea tego dowiedzie\'e6, nieprawda\'bf?\par
- Oczywi\'9ccie.\par
Harrison zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Lionela. Wpatrywa\'b3 si\'ea w niego d\'b3u\'bfsz\'b9 chwil\'ea, by\par
przysi\'eagli mogli zobaczy\'e6 odraz\'ea maluj\'b9c\'b9 si\'ea na jego twarzy.\par
Zacz\'b9\'b3 przes\'b3uchanie spokojnym, wr\'eacz s\'b3odkim tonem.\par
- Cz\'easto z zadowoleniem my\'9cl\'ea, \'bfe jestem podobny do ojca. Czy pan te\'bf\par
jest taki jak ojciec?\par
- Mam nadziej\'ea. Jestem dumny ze swego ojca.\par
- Czy podziwia\'b3 go pan?\par
- Tak. Wszyscy podziwiali mojego ojca.\par
- Co sta\'b3o si\'ea po jego \'9cmierci? Czy co\'9c si\'ea zmieni\'b3o na plantacji?\par
- Wybuch\'b3a wojna.\par
- Za\'b3o\'bf\'ea si\'ea, \'bfe pan my\'9cli, i\'bf ojciec nie dopu\'9cci\'b3by do takiej sytuacji. To\par
bardzo prawdopodobne, zwa\'bfywszy, \'bfe jest pan z niego dumny i uwa\'bfa za\par
sw\'f3j wz\'f3r.\par
- Nikt tego nie wie, to chyba oczywiste - wycedzi\'b3 ironicznie Lionel. -\par
Ale by\'e6 mo\'bfe nie dopu\'9cci\'b3by do tego, co si\'ea sta\'b3o. A ju\'bf nasze obecne \'bfycie\par
na pewno wygl\'b9da\'b3oby inaczej. Stracili\'9cmy wszystko, a tatu\'9c nigdy by do tego\par
nie dopu\'9cci\'b3.\par
- Ile mia\'b3 pan lat, kiedy umar\'b3 ojciec?\par
- Siedemna\'9ccie.\par
- A m\'b3odszy brat?\par
- Dwana\'9ccie.\par
- Siedemna\'9ccie lat to wystarczaj\'b9co du\'bfo, by stan\'b9\'e6 do walki. Zaci\'b9gn\'b9\'b3\par
si\'ea pan do wojska?\par
- Nie, ale od s\'b3u\'bfby w armii Konfederacji powstrzyma\'b3a mnie jedynie\par
fizyczna dolegliwo\'9c\'e6.\par
- Jaka dolegliwo\'9c\'e6?\par
- Czy musz\'ea odpowiada\'e6 na to pytanie, panie s\'eadzio?\par
- Tak.\par
- Choroba st\'f3p - warkn\'b9\'b3. - Mam p\'b3askostopie. Nie mog\'ea pokonywa\'e6\par
pieszo d\'b3ugich dystans\'f3w.\par
- P\'b3askostopie sprawi\'b3o, \'bfe nie m\'f3g\'b3 pan s\'b3u\'bfy\'e6 w armii Konfederacji?\par
-Tak.\par
Harrison w to nie wierzy\'b3 i by\'b3 pewien, \'bfe nikt spo\'9cr\'f3d obecnych w s\'b9dzie\par
r\'f3wnie\'bf nie daje temu wiary.\par
- Czy pa\'f1ski ojciec kiedykolwiek pana uderzy\'b3?\par
- Nie, nigdy.\par
Ponownie k\'b3ama\'b3. Harrison podszed\'b3 do sto\'b3u, uni\'f3s\'b3 Bibli\'ea i pokaza\'b3 j\'b9\par
Lionelowi.\par
S\'eadzia nie zada\'b3 sobie trudu zaprzysi\'ea\'bfenia \'9cwiadk\'f3w. Harrison postanowi\'b3\par
naprawi\'e6 ten b\'b3\'b9d.\par
- Kiedy obwie\'9cci\'b3em, \'bfe s\'b9d idzie i na sali pojawi\'b3 si\'ea czcigodny s\'eadzia\par
John Bums, nie robi\'b3em tego tylko po to, by okazano mu szacunek, na kt\'f3ry\par
z pewno\'9cci\'b9 zas\'b3uguje. By\'b3 to zarazem sygna\'b3 dla wszystkich obecnych, \'bfe od\par
tej pory maj\'b9 m\'f3wi\'e6 prawd\'ea i tylko prawd\'ea. Nie zamierzam d\'b3u\'bfej przymyka\'e6\par
oczu na krzywoprzysi\'eastwo. Zajmuje pan cenny czas cz\'b3onk\'f3w \'b3awy przysi\'ea-\par
g\'b3ych i s\'eadziego. Jeszcze raz pytam pana, czy ojciec kiedykolwiek pana\par
uderzy\'b3?\par
Lionel wzruszy\'b3 ramionami.\par
- Ot, czasem da\'b3 mi klapsa. Nic takiego, co robi\'b3...\par
Harrison pozwoli\'b3 sobie doko\'f1czy\'e6:\par
- Nic takiego, co robi\'b3 pa\'f1skiej matce?\par
- Ona go prowokowa\'b3a! - wykrzykn\'b9\'b3 Lionel. - \'afona powinna by\'e6\par
pos\'b3uszna. Matka dobrze o tym wiedzia\'b3a. Ale prowokowa\'b3a k\'b3\'f3tnie i r\'eakoczy-\par
ny. Wiedzia\'b3a przecie\'bf, \'bfe jest porywczy.\par
- Czy niekt\'f3re z tych k\'b3\'f3tni dotyczy\'b3y pan\'f3w?\par
- By\'e6 mo\'bfe. Trudno mi powiedzie\'e6.\par
- Trudno panu powiedzie\'e6? Mam potwierdzone w\'b3asnor\'eacznym podpisem\par
zeznanie jednego z pa\'f1skich s\'b9siad\'f3w, kt\'f3ry pewnego dnia wszed\'b3 do pa\'f1stwa\par
domu i zobaczy\'b3, jak pan i pa\'f1ski brat chowaj\'b9 si\'ea za mamin\'b9 sp\'f3dnic\'b9,\par
a ojciec bije matk\'ea. Pozwala\'b3a mu na to, by ochroni\'e6 syn\'f3w.\par
- By\'b3em wtedy bardzo m\'b3ody.\par
- Mia\'b3 pan szesna\'9ccie lat i by\'b3 prawie doros\'b3y. By\'b3 pan nawet wy\'bfszy od\par
matki.\par
- W pa\'f1skich ustach brzmi to gorzej, ni\'bf by\'b3o naprawd\'ea.\par
Lionel zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do s\'eadziego.\par
- Chyba nie chodzi tu o pi\'eatnowanie zachowania mojego ojca. Przecie\'bf\par
oskar\'bfonym jest ten czarnuch. Prosz\'ea zwr\'f3ci\'e6 uwag\'ea jego obro\'f1cy.\par
S\'eadzia u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Harrisonie MacDonald - powiedzia\'b3 po chwili. - Mam nadziej\'ea, \'bfe\par
pa\'f1skie pytania prowadz\'b9 do jakiego\'9c celu.\par
Lionel by\'b3 potwornie zdenerwowany. Harrison postanowi\'b3 da\'e6 mu chwil\'ea\par
odpoczynku przed zadaniem ostatecznego ciosu.\par
- Zgadzam si\'ea z panem. To nie zachowanie pa\'f1skiego ojca podlega dzi\'9c\par
oskar\'bfeniu. Czy jest pan uczciwym cz\'b3owiekiem?\par
- Ka\'bfdy d\'bfentelmen z Po\'b3udnia jest uczciwym cz\'b3owiekiem.\par
- Czy pa\'f1ska matka nie zosta\'b3a aby zmuszona do z\'b3o\'bfenia swego zeznania?\par
Czy nie zmusi\'b3 jej pan si\'b3\'b9 do podpisania dokumentu?\par
- Z ca\'b3ym przekonaniem m\'f3wi\'ea, \'bfe nie. Matka chcia\'b3a nam opowiedzie\'e6\par
o wszystkim, ale bardzo d\'b3ugo zachowywa\'b3a swe wiadomo\'9cci dla siebie, bo\par
bardzo si\'ea ba\'b3a.\par
- Czego?\par
- Tej Murzynki, kt\'f3ra si\'ea ni\'b9 opiekuje. Matka wiedzia\'b3a, \'bfe je\'9cli powie\par
nam prawd\'ea, ta czarna baba j\'b9 zabije.\par
- Prosz\'ea przysi\'eag\'b3ych, aby nie brali pod uwag\'ea tego o\'9cwiadczenia. \'8cwiadek\par
nie mo\'bfe by\'e6 pewien tego, co m\'f3wi - odezwa\'b3 si\'ea s\'eadzia.\par
- Skoro Roses jest tak pod\'b3a, jak usi\'b3uje j\'b9 pan przedstawi\'e6, to dlaczego\par
nie zabi\'b3a pa\'f1skiej matki znacznie wcze\'9cniej i nie uciek\'b3a?\par
- Bo jest na to za g\'b3upia; tylko dlatego. Wiele razy mia\'b3a po temu okazj\'ea,\par
ale by\'b3a zbyt t\'eapa, by si\'ea zorientowa\'e6.\par
- Czy opiekowa\'b3 si\'ea pan matk\'b9 po \'9cmierci ojca?\par
- Trudno by\'b3o mi patrze\'e6 na to, jak stopniowo traci wzrok. M\'f3j brat i ja\par
mieszkamy w g\'b3\'f3wnej rezydencji, a matka i ta Murzynka zamieszka\'b3y w cha-\par
cie na skraju posiad\'b3o\'9cci.\par
- Czy przej\'b9\'b3 pan obowi\'b9zki ojca?\par
- Pr\'f3bowa\'b3em.\par
Harrison pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9, podszed\'b3 do przysi\'eag\'b3ych i popatrzy\'b3 na nich\par
wymownie.\par
- Oto jaka jest moja wersja tych wydarze\'f1. Pan Adderley oznajmi\'b3, \'bfe\par
zeznania matki nie by\'b3y wymuszone, i spodziewa si\'ea, \'bfe wszyscy tu obecni\par
mu uwierz\'b9. Jest przecie\'bf bia\'b3y i powinni\'9cmy wierzy\'e6 jemu, a nie czarnemu\par
Adamowi Claybome'owi. Ale postanowi\'b3em dociec tego, czy pan Adderley\par
m\'f3wi prawd\'ea. Je\'bfeli k\'b3amie w jednej sprawie, jest wielce prawdopodobne, \'bfe\par
nie powie nam prawdy w innej. Tak w\'b3a\'9cnie to widz\'ea. Panie Adderley, co pan\par
s\'b9dzi o naszym miasteczku?\par
- Jest ca\'b3kiem przyjemne.\par
- Czy tutejsi mieszka\'f1cy budz\'b9 pana sympati\'ea?\par
- Tak, s\'b9 bardzo uprzejmi.\par
- Czy sp\'eadzi\'b3 pan tu wiele czasu?\par
- M\'f3j brat i ja musieli\'9cmy si\'ea tu zatrzyma\'e6. Chcieli\'9cmy pojecha\'e6 w g\'f3ry,\par
ale nie uda\'b3o nam si\'ea wynaj\'b9\'e6 koni, a przyjechali\'9cmy tu dyli\'bfansem.\par
- Czy byli panowie w sklepie Morrisona?\par
- Tak.\par
- A w saloonie?\par
-Te\'bf.\par
- Wi\'eac mieli panowie okazj\'ea pozna\'e6 wiele mi\'b3ych os\'f3b, nieprawda\'bf?\par
- Tak.\par
- A czy spotkali panowie kogo\'9c, kto nie zrobi\'b3 na panach najlepszego\par
wra\'bfenia?\par
Lionel uda\'b3, \'bfe g\'b3\'eaboko si\'ea zastanawia.\par
- Nie. Wszyscy byli bardzo sympatyczni.\par
- A Blue Belle? Czy ona te\'bf przypad\'b3a panu do gustu?\par
Lionel najwyra\'9fniej zorientowa\'b3 si\'ea, do czego zmierza Hamson. Pos\'b3awszy\par
wymowne spojrzenie s\'eadziemu, zamilk\'b3.\par
- Prosz\'ea odpowiedzie\'e6 na to pytanie, panie Adderley - poleci\'b3 s\'eadzia.\par
- Tak. Wyda\'b3a mi si\'ea r\'f3wnie sympatyczna, jak pozostali mieszka\'f1cy.\par
Ton g\'b3osu Hamsona uleg\'b3 gwa\'b3townej zmianie. Nie skrywa\'b3 ju\'bf pogardy\par
i gniewu.\par
- Ma pan osobliwe pogl\'b9dy na to, co jest, a co nie jest mi\'b3e. Ale przede\par
wszystkim pan k\'b3amie. Serdecznie nienawidzi pan nas wszystkich.\par
- To nieprawda.\par
- Wi\'eac jaki jest pana stosunek do Belle? - nie ust\'eapowa\'b3 Hamson.\par
- Ju\'bf powiedzia\'b3em. Uwa\'bfam, \'bfe jest sympatyczna.\par
- On k\'b3amie, panie s\'eadzio - wykrzykn\'ea\'b3a Belle. - Nazwa\'b3 mnie wstr\'eatn\'b9\par
tani\'b9 dziwk\'b9. Powiedzia\'b3 to w obecno\'9cci Billie'ego.\par
- Przecie\'bf jest dziwk\'b9 - broni\'b3 si\'ea Lionel.\par
Hamson u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Dzi\'eakuj\'ea, Blue Belle - powiedzia\'b3. - Dzi\'eakuj\'ea, \'bfe pomog\'b3a pani nam to\par
wyja\'9cni\'e6.\par
- Mamy kolejny problem, panie s\'eadzio. Wygl\'b9da na to, \'bfe to, co my\par
uwa\'bfamy za mi\'b3e, a to, co uwa\'bfaj\'b9 obecni tu przybysze z Po\'b3udnia, to dwie\par
r\'f3\'bfne rzeczy. Panie Adderley, czy s\'b3owo \f1\'84mi\f0\'b3y" oznacza u was to samo, co\par
\f1\'84wstr\f0\'eatny"?\par
Lionel nie odpowiedzia\'b3. Hamson nie ust\'eapowa\'b3.\par
- A jakie jest pa\'f1skie zdanie na temat innych kobiet w miasteczku? Na\par
przyk\'b3ad Mary Roses?\par
- To dziwka. Mieszka pod jednym dachem z Murzynem.\par
Hamson nie straci\'b3 panowania nad sob\'b9. Oczywi\'9ccie, mia\'b3 wielk\'b9 ochot\'ea\par
uderzy\'e6 drania za obraz\'ea \'bfony, ale wa\'bfniejsze by\'b3o to, by go zniszczy\'e6.\par
- Czemu maj\'b9 s\'b3u\'bfy\'e6 te wszystkie pytania? Dlaczego pyta pan \'9cwiadka\par
o mieszka\'f1c\'f3w miasteczka? - zapyta\'b3 s\'eadzia.\par
- Badam osobowo\'9c\'e6 \'9cwiadka - odpowiedzia\'b3 Hamson. - Skoro twierdzi,\par
\'bfe m\'f3wi prawd\'ea, musz\'ea si\'ea przekona\'e6, czy mog\'ea mu wierzy\'e6.\par
S\'eadzia wyrazi\'b3 zgod\'ea na zadawanie dalszych pyta\'f1.\par
- A Catherine Morrison? Co takiego powiedzia\'b3 pan na jej temat w obe-\par
cno\'9cci Dooleya, Henry'ego i Ghosta?\par
- Nie pami\'eatam.\par
- Ale ja pami\'eatam. Poprosi\'b3em r\'f3wnie\'bf Henry'ego, \'bfeby opisa\'b3 sytuacj\'ea\par
i potwierdzi\'b3 prawdziwo\'9c\'e6 zezna\'f1 w\'b3asnor\'eacznym podpisem. Mog\'ea zaraz go\par
powo\'b3a\'e6 na \'9cwiadka, by nam wszystko opowiedzia\'b3.\par
Hamson podszed\'b3 do sto\'b3u i si\'eagn\'b9wszy po le\'bf\'b9c\'b9 na wierzchu kartk\'ea\par
papieru wr\'eaczy\'b3 j\'b9 s\'eadziemu.\par
- Lionel Adderley nazwa\'b3 Catherine dziwk\'b9, kt\'f3ra na pewno spa\'b3a ze\par
wszystkimi m\'ea\'bfczyznami w Blue Belle. Sugerowa\'b3 Henry'emu, \'bfeby zacz\'ea\'b3a\par
prowadzi\'e6 interes z Belle. Brzydko wyra\'bfa\'b3 si\'ea r\'f3wnie\'bf o jej matce. Nie chc\'ea\par
przytacza\'e6 jego s\'b3\'f3w, gdy\'bf by\'b3y zbyt obrzydliwe. Je\'9cli Wysoki S\'b9d uzna za\par
stosowne, prosz\'ea o przeczytanie ich przysi\'eag\'b3ym.\par
S\'eadzia post\'b9pi\'b3 zgodnie z sugesti\'b9 Hamsona, kt\'f3ry celowo nie spogl\'b9da\'b3\par
tam, gdzie sta\'b3 John Morrison. Wzi\'b9wszy ze sto\'b3u cztery inne o\'9cwiadczenia,\par
poczeka\'b3, a\'bf s\'eadzia sko\'f1czy czyta\'e6 zeznanie Henry'ego, po czym wr\'eaczy\'b3 mu\par
dokumenty.\par
Nast\'eapnie powr\'f3ci\'b3 do przes\'b3uchiwania Lionela.\par
- Wszyscy dobrze rozumiemy, co to wszystko znaczy, panie Adderley. To\par
znaczy, \'bfe g\'b3\'eaboko pan nami pogardza. Nie jeste\'9cmy tak cywilizowani i praw-\par
dopodobnie nie mamy tego obycia, kt\'f3re jest wymagane na Po\'b3udniu, wi\'eac\par
jeste\'9cmy w pa\'f1skich oczach n\'eadznym robactwem. Ostatni tydzie\'f1 up\'b3yn\'b9\'b3\par
panom na wy\'9cmiewaniu i szydzeniu z nas wszystkich. S\'b3ysza\'b3a to po\'b3owa\par
mieszka\'f1c\'f3w miasteczka.\par
Lionel gwa\'b3townie wyprostowa\'b3 si\'ea i spojrza\'b3 na Hamsona. Tym razem\par
jego oczy ca\'b3kiem ju\'bf wyra\'9fnie pa\'b3a\'b3y nienawi\'9cci\'b9.\par
- A je\'9cli nawet tak my\'9cl\'ea, jakie to ma znaczenie? Miniony tydzie\'f1\par
sp\'eadzili\'9cmy w straszliwych warunkach, byle tylko by\'e6 \'9cwiadkami przyk\'b3adnego\par
ukarania zbrodni. Tak, to prawda, m\'f3j brat i ja uwa\'bfamy, \'bfe jeste\'9ccie prosta-\par
kami. Ale to, co sobie my\'9climy, niczego tu nie zmienia. Moja matka podpisa\'b3a\par
zeznanie, w kt\'f3rym o\'9cwiadcza, \'bfe czarny jest winny. Tylko to ma znaczenie.\par
- Ale przecie\'bf przed chwil\'b9 zaprzeczy\'b3 pan sobie.\par
- Po prostu pr\'f3bowa\'b3em by\'e6 taktowny.\par
- Po co te starania? Przecie\'bf przez ca\'b3y tydzie\'f1 by\'b3 pan niezmiernie\par
\f1\'84taktowny". Czy zmusi\f0\'b3 pan matk\'ea do podpisania o\'9cwiadczenia? - Hamson\par
zada\'b3 to pytanie podniesionym g\'b3osem.\par
- Nie, i nie jest pan w stanie niczego innego mi udowodni\'e6.\par
- Wysoki S\'b9dzie, kiedy sko\'f1cz\'ea, prosz\'ea o aresztowanie tego cz\'b3owieka za\par
krzywoprzysi\'eastwo. Jeszcze nie zako\'f1czy\'b3em przes\'b3uchiwania pana Lionela Adde-\par
rleya, ale chcia\'b3bym poprosi\'e6 go ponownie po wys\'b3uchaniu zezna\'f1 innego \'9cwiadka.\par
S\'eadzia uwa\'bfnie przygl\'b9da\'b3 si\'ea Lionelowi.\par
- W porz\'b9dku. Prosz\'ea wsta\'e6, panie Adderley, ale prosz\'ea nie opuszcza\'e6 sali\par
s\'b9dowej.\par
Hamson wezwa\'b3 Alfreda Mitchella i poprosi\'b3 o zaprzysi\'ea\'bfenie \'9cwiadka.\par
Mitehell po\'b3o\'bfy\'b3 d\'b3o\'f1 na Biblii.\par
S\'eadzia zapyta\'b3:\par
- Czy zobowi\'b9zuje si\'ea pan m\'f3wi\'e6 prawd\'ea?\par
-Tak.\par
- Nie s\'b9dz\'ea, aby Biblia by\'b3a tu niezb\'eadna. W czasie posiedzenia s\'b9du\par
wszyscy zobowi\'b9zani s\'b9 do m\'f3wienia prawdy.\par
- Prosz\'ea si\'ea przedstawi\'e6 i powiedzie\'e6, dlaczego pan si\'ea tu dzisiaj znalaz\'b3\par
- zacz\'b9\'b3 Hamson.\par
- Nazywam si\'ea Alfred Mitehell. Jestem adwokatem w sp\'f3\'b3ce prawniczej\par
Mitehell, Mitehell i Mitehell. Pozostali dwaj Mitchellowie to moi bracia -\par
wyja\'9cni\'b3.\par
- Otrzyma\'b3em depesz\'ea od pana Hamsona MacDonalda. Pan MacDonald\par
prosi\'b3 mnie o zdobycie pewnych informacji. Poniewa\'bf zleci\'b3 mi wa\'bfne zadanie,\par
a w dodatku chcia\'b3, \'bfebym przyjecha\'b3 tu przed up\'b3ywem dw\'f3ch tygodni,\par
poprosi\'b3em o pomoc moich braci i wszyscy trzej przyst\'b9pili\'9cmy do pracy.\par
Zdoby\'b3em wszystkie informacje dla pana MacDonalda... i, niestety, jeszcze\par
wi\'eacej. Wczoraj przekaza\'b3em panu MacDonaldowi podpisane i uwierzytelnione\par
dokumenty.\par
Nast\'eapnie Mitehell zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do przysi\'eag\'b3ych. By\'b3 jeszcze m\'b3ody, ale\par
umia\'b3 ju\'bf pozyskiwa\'e6 ludzk\'b9 sympati\'ea i robi\'b3 doskona\'b3e wra\'bfenie.\par
- Musz\'ea powiedzie\'e6, \'bfe bardzo podoba mi si\'ea Blue Belle. Co prawda, nie\par
mia\'b3em okazji dok\'b3adnie pozna\'e6 miasta, ale przypomina mi miasteczko po\'b3o-\par
\'bfone nie opodal miejscowo\'9cci, w kt\'f3rej si\'ea wychowa\'b3em. W g\'b3\'eabi duszy wci\'b9\'bf\par
jestem ch\'b3opcem z farmy i lubi\'ea mie\'e6 brud pod paznokciami, bo u\'9cwiadamia\par
mi, \'bfe uczciwie i rzetelnie przepracowa\'b3em dzie\'f1.\par
Hamson nie u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea, cho\'e6 mia\'b3 na to wielk\'b9 ochot\'ea. Wyznanie\par
Mitchella zrobi\'b3o du\'bfe wra\'bfenie na przysi\'eag\'b3ych. Morrison a\'bf pokra\'9cnia\'b3\par
z zadowolenia.\par
- Prosz\'ea opowiedzie\'e6 o Livonii Adderley - poprosi\'b3 Hamson.\par
U\'9cmiech w jednej chwili znikn\'b9\'b3 z twarzy Mitchella.\par
- Nie zasta\'b3em jej w chacie. S\'b9siad powiedzia\'b3 mi, \'bfe jest w pobliskim\par
szpitalu, wi\'eac poszed\'b3em tam, by zada\'e6 jej par\'ea pyta\'f1. Przez ca\'b3y czas\par
towarzyszy\'b3 mi lekarz, a Livonia opowiedzia\'b3a, co si\'ea sta\'b3o. Spisa\'b3em zeznanie,\par
kt\'f3re nast\'eapnie jej przeczyta\'b3em, a pani Adderley je podpisa\'b3a.\par
Hamson przerwa\'b3 odpytywanie \'9cwiadka i podszed\'b3 do sto\'b3u, by wr\'eaczy\'e6\par
s\'eadziemu wzmiankowany dokument.\par
Bums przeczyta\'b3 zeznanie przysi\'eag\'b3ym.\par
- John Ouincy Adams nie jest odpowiedzialny za \'9cmier\'e6 mojego m\'ea\'bfa.\par
Walter Adderley potkn\'b9\'b3 si\'ea i uderzy\'b3 g\'b3ow\'b9 w nadstaw\'ea kominka. Uderzenie\par
to spowodowa\'b3o natychmiastow\'b9 \'9cmier\'e6.\par
- Prosz\'ea przeczyta\'e6 wszystko, panie s\'eadzio - poprosi\'b3 Hamson.\par
Bums popatrzy\'b3 na Cole'a i Adama i dopiero po chwili zgodzi\'b3 si\'ea spe\'b3ni\'e6\par
pro\'9cb\'ea Hamsona.\par
- Jest pan tego pewien?\par
-Tak.\par
- W takim razie czytam. Pani Adderley m\'f3wi: \f1\'84Nie obwiniam moich\par
syn\'f3w za ich zachowanie i nie zamierzam wnie\f0\'9c\'e6 oskar\'bfenia przeciwko nim.\par
Roses te\'bf z\'b3o\'bfy\'b3a mi tak\'b9 obietnic\'ea, a moja oddana przyjaci\'f3\'b3ka nigdy jeszcze\par
nie z\'b3ama\'b3a danego s\'b3owa. Kocham moich syn\'f3w. Przera\'bfaj\'b9 mnie jedynie,\par
kiedy opanowuje ich gniew. Na pewno nie chcieli zrobi\'e6 mi krzywdy, ale\par
odm\'f3wi\'b3am podpisania dokumentu, a oni postanowili mnie do tego zmusi\'e6.\par
Nie chcieli pogodzi\'e6 si\'ea z faktami, a ja nie by\'b3am ju\'bf w stanie znie\'9c\'e6\par
kolejnych uderze\'f1, poniewa\'bf jestem s\'b3ab\'b9 kobiet\'b9, jak zawsze twierdzi\'b3\par
Walter, wi\'eac zgodzi\'b3am si\'ea z\'b3o\'bfy\'e6 sw\'f3j podpis. Niech B\'f3g wybaczy mi moje\par
k\'b3amstwo.\par
Przez t\'b3um przeszed\'b3 szmer. S\'eadzia Bums by\'b3 wyra\'9fnie wzburzony, podo-\par
bnie jak wszyscy obecni na sali. Hamson zmusi\'b3 si\'ea do opanowania. Mia\'b3\par
zamiar ujawni\'e6 dalsze szczeg\'f3\'b3y.\par
- Czy opr\'f3cz lekarza kto\'9c jeszcze towarzyszy\'b3 panu w sali szpitalnej?\par
- Tak - odpowiedzia\'b3 Mitehell. - By\'b3a tam mama Roses. Tak pani Adderley\par
nazywa pani\'b9 Claybome, kt\'f3ra poprosi\'b3a mnie, \'bfebym j\'b9 te\'bf tak nazywa\'b3.\par
- Gdzie spotka\'b3 pan pani\'b9 Claybome? W sali, w kt\'f3rej le\'bfa\'b3a pani Ad-\par
derley, czy przed szpitalem?\par
- Siedzia\'b3a obok \'b3\'f3\'bfka chorej. Trzyma\'b3a Livoni\'ea za r\'eak\'ea, by doda\'e6 jej\par
otuchy.\par
Harrison g\'b3\'eaboko zaczerpn\'b9\'b3 tchu. Musia\'b3 teraz zada\'e6 pytanie, kt\'f3rego\par
wola\'b3by nie zadawa\'e6.\par
Jak wygl\'b9da\'b3a mama Roses?\par
Mitchell pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- By\'b3a prawie w tak ci\'ea\'bfkim stanie, jak Livonia. Mia\'b3a opuchni\'eat\'b9 twarz,\par
podbite oczy i okropnie posiniaczone ramiona i nogi. Powinna le\'bfe\'e6 w \'b3\'f3\'bfku,\par
ale nie chcia\'b3a odchodzi\'e6 od \'b3o\'bfa Livonii. Ilekro\'e6 pani Adderley budzi\'b3a si\'ea,\par
natychmiast przyzywa\'b3a Roses, a s\'b3ysz\'b9c jej g\'b3os, u\'9cmiecha\'b3a si\'ea i ponownie\par
zapada\'b3a w sen.\par
- Czy mama Roses r\'f3wnie\'bf podpisa\'b3a o\'9cwiadczenie, \'bfe Adam jest niewinny?\par
-Tak.\par
Harrison poda\'b3 dokument s\'eadziemu.\par
- Czy Livonia wyzdrowieje?\par
- Lekarze nie daj\'b9 zbyt wielkich nadziei. Zosta\'b3a dotkliwie pobita. Jej s\'b3abe\par
cia\'b3o mo\'bfe ju\'bf nie odzyska\'e6 si\'b3.\par
- A mama Roses?\par
- Lekarze troskliwie si\'ea ni\'b9 opiekuj\'b9. Pozwolono jej ca\'b3\'b9 noc czuwa\'e6 przy\par
chorej, mimo \'bfe jest to wbrew regulaminowi szpitala, a po dw\'f3ch dniach,\par
kiedy piel\'eagniarki zauwa\'bfy\'b3y, jak troszczy si\'ea o pani\'b9 Livoni\'ea, ustawi\'b3y\par
w pokoju sk\'b3adane \'b3\'f3\'bfko, by nie musia\'b3a ju\'bf spa\'e6 na krze\'9cle. Trzeba czasu,\par
by dosz\'b3a do siebie, ale lekarze s\'b9 dobrej my\'9cli.\par
Harrison zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Adama. Najstarszy brat Mary Roses sprawia\'b3\par
wra\'bfenie oszala\'b3ego z b\'f3lu. Mocno wpar\'b3 si\'ea d\'b3o\'f1mi w blat sto\'b3u, got\'f3w lada\par
chwila zerwa\'e6 si\'ea na nogi.\par
Harrison zaczeka\'b3, a\'bf Adam na niego spojrzy, a wtedy powoli pokiwa\'b3\par
g\'b3ow\'b9. Brat Mary Roses natychmiast si\'ea uspokoi\'b3, pami\'eataj\'b9c, \'bfe ten gest\par
Hamsona oznacza k\'b3amstwo.\par
Cole bezwiednie wyci\'b9gn\'b9\'b3 r\'eak\'ea w poszukiwaniu broni, a uzmys\'b3owiwszy\par
sobie, \'bfe ta le\'bfy na stole, zacz\'b9\'b3 my\'9cle\'e6 o tym, jak by po ni\'b9 si\'eagn\'b9\'e6 i przeszy\'e6\par
kul\'b9 serce Lionela. Zauwa\'bfy\'b3 jednak gest Hamsona i szybko pow\'9cci\'b9gn\'b9\'b3\par
gniew.\par
Kiwanie g\'b3ow\'b9 oznacza\'b3o, \'bfe Harrison m\'f3wi nieprawd\'ea. Cole a\'bf trzykrot-\par
nie musia\'b3 powtarza\'e6 w my\'9clach s\'b3owa Adama, nim zacz\'b9\'b3 normalnie oddy-\par
cha\'e6.\par
- Prosz\'ea powiedzie\'e6, kto tak bestialsko pobi\'b3 Livoni\'ea?\par
- Lionel Adderley\par
Na sali da\'b3y si\'ea s\'b3ysze\'e6 gniewne pomruki. Ignoruj\'b9c te odg\'b3osy, Harrison\par
zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do Lionela.\par
- Jaki ojciec, taki syn.\par
Powr\'f3ci\'b3 do zadawania pyta\'f1 Mitehellowi.\par
- Sk\'b9d pan wie, \'bfe to by\'b3 Lionel?\par
- Mama Roses i Livonia powiedzia\'b3y mi, \'bfe to Lionel je pobi\'b3. Lekarz\par
zobaczy\'b3 go nast\'eapnego dnia po po\'b3udniu. Lionel wszed\'b3 do sali, kiedy akurat\par
by\'b3 tam doktor. Mam r\'f3wnie\'bf jego zeznanie, opatrzone podpisem. Lekarz\par
zezna\'b3, \'bfe kiedy Lionel pochyli\'b3 si\'ea, by uca\'b3owa\'e6 matk\'ea, zobaczy\'b3 zadrapania\par
i si\'f1ce na jego r\'eakach. Zapyta\'b3 wtedy Lionela bez ogr\'f3dek, czy to on tak\par
dotkliwie pobi\'b3 matk\'ea, i us\'b3ysza\'b3, \'bfeby nie w\'9cciubia\'b3 nosa w cudze sprawy.\par
Potem nigdy ju\'bf nie pojawi\'b3 si\'ea w szpitalu. Przypuszczam, \'bfe kilka dni p\'f3\'9fniej\par
naj\'b9\'b3 adwokata i wraz z bratem wyjecha\'b3 do Montany.\par
- Dzi\'eakuj\'ea, panie Mitchell. To wszystko. - Zwracaj\'b9c si\'ea do przysi\'eag\'b3ych,\par
doda\'b3: - Alfred Mitchell jest \'bfywym dowodem na to, \'bfe na Po\'b3udniu nie brak\par
uczciwych ludzi.\par
- Wzywam pana Lionela Adderleya.\par
Lionel by\'b3 czerwony jak burak; mia\'b3 ponur\'b9, zaci\'eat\'b9 twarz.\par
- Panie Adderley, ok\'b3ama\'b3 pan mnie, s\'eadziego Bumsa i obecnych tu\par
przysi\'eag\'b3ych, i to ok\'b3ama\'b3 pan niejeden raz. Zada\'b3em panu jednoznacznie\par
sformu\'b3owane pytanie, czy zmusi\'b3 pan matk\'ea do podpisania tego dokumentu.\par
Dwa razy odpowiedzia\'b3 pan, \'bfe nie.\par
- Do niczego jej nie zmusza\'b3em. Chcia\'b3em jedynie pom\'f3c, by u\'9cwiadomi\'b3a\par
sobie, \'bfe powinna powiedzie\'e6 prawd\'ea.\par
- \'a3ami\'b9c jej niemal wszystkie ko\'9cci? - zagrzmia\'b3 Harrison. - To mia\'b3a\par
by\'e6 pa\'f1ska pomoc? - Harrison z niesmakiem pokr\'eaci\'b3 g\'b3ow\'b9. - Nie mam\par
wi\'eacej pyta\'f1.\par
Wracaj\'b9c na miejsce, Lionel toczy\'b3 bezmy\'9clnym wzrokiem po twarzach\par
przysi\'eag\'b3ych. Harrison wezwa\'b3 na \'9cwiadka Reginalda. Nie zamierza\'b3 oszcz\'eadza\'e6\par
m\'b3odszego Adderleya. By\'b3 wobec niego wymagaj\'b9cy, ostry, wr\'eacz gro\'9fny.\par
Zbli\'bfywszy twarz do twarzy Reginalda, zdecydowanymi pytaniami wydoby\'b3\par
z niego potrzebne informacje i nie omieszka\'b3 powiedzie\'e6 mu, co o nim my\'9cli,\par
po czym odes\'b3a\'b3 go na miejsce.\par
Nadszed\'b3 czas na rekapitulacj\'ea. Stan\'b9\'b3 przed przysi\'eag\'b3ymi, w takiej odle-\par
g\'b3o\'9cci, by sze\'9cciu siedz\'b9cych w pierwszym rz\'eadzie nie musia\'b3o wychyla\'e6 si\'ea,\par
by go dobrze widzie\'e6.\par
- Dowody s\'b9 niepodwa\'bfalne. Dwaj \'9cwiadkowie uwolnili Adama Claybor-\par
ne'a od zarzutu morderstwa. Lionel i Reginald Adderleyowie przybyli do\par
naszego miasteczka i oskar\'bfyli Adama, twierdz\'b9c, \'bfe jest morderc\'b9. Jako\par
przybysze z innego regionu uwa\'bfaj\'b9, \'bfe wszystko wiedz\'b9 lepiej ni\'bf pro\'9cci\par
ma\'b3omiasteczkowi ludzie tacy jak my. Adam nie jest obcy. Jest jednym z nas.\par
Jest naszym przyjacielem i s\'b9siadem. Gdy kto\'9c potrzebuje pomocy, zawsze\par
mo\'bfe na niego liczy\'e6. Jest lojalny. Jest dobrym cz\'b3owiekiem. Wszyscy o tym\par
wiemy. Na pewno by\'b3 r\'f3wnie mocno oburzony jak wy s\'b3ysz\'b9c, \'bfe urocza\par
Catherine Morrison zosta\'b3a nazwana dziwk\'b9 i \'bfe obra\'bfona zosta\'b3a jej matka.\par
Ci wielkopa\'f1scy przybysze u\'bfyli w stosunku do nich wulgarnych, wstr\'eatnych\par
s\'b3\'f3w. W dodatku m\'f3wili nieprawd\'ea. Czy mamy nadstawi\'e6 drugi policzek\par
i uda\'e6, \'bfe nie \'bfywimy do nich pretensji? W tej sali znajduj\'b9 si\'ea przest\'eapcy.\par
Przyjrzyjcie si\'ea im uwa\'bfnie, panowie. To Lionel i Reginald Adderleyowie.\par
Pomy\'9clcie o tym, co zrobili swojej matce, a potem pomy\'9clcie o waszych\par
matkach. Wszyscy modlimy si\'ea o zdrowie Livonii, lecz prawd\'ea m\'f3wi\'b9c w\'b9tpi\'ea,\par
czy prze\'bfyje. Pani Adderley nie wniesie oskar\'bfenia, ale je\'9cli umrze, lekarze\par
zamierzaj\'b9 powiadomi\'e6 w\'b3adze i oskar\'bfy\'e6 jej syn\'f3w o morderstwo. Prosz\'ea,\par
aby\'9ccie wydali s\'b3uszny wyrok. Niech zwyci\'ea\'bfy sprawiedliwo\'9c\'e6. Dzi\'eakuj\'ea.\par
S\'eadzia Bums zastanawia\'b3 si\'ea, co powiedzie\'e6 przysi\'eag\'b3ym. Nie chcia\'b3, \'bfeby\par
zgromadzeni opu\'9ccili sal\'ea, poniewa\'bf znowu by\'b3by zmuszony dokonywa\'e6\par
selekcji os\'f3b, kt\'f3re mog\'b9 wej\'9c\'e6. Poleci\'b3 wi\'eac \'b3awie przysi\'eag\'b3ych uda\'e6 si\'ea na\par
narad\'ea na zaplecze.\par
- Prosz\'ea zabra\'e6 ze sob\'b9 krzes\'b3a - doda\'b3. - Zaczekamy tu tak d\'b3ugo, jak\par
b\'eadzie trzeba. Nie wypuszcz\'ea nikogo z sali.\par
Harrison nie patrzy\'b3 na przysi\'eag\'b3ych przechodz\'b9cych na zaplecze. W sali\par
panowa\'b3a cisza; nawet widzowie zamilkli. Harrison mia\'b3 nadziej\'ea, \'bfe wszyscy\par
rozwa\'bfaj\'b9 w duchu jego s\'b3owa.\par
Nienawi\'9c\'e6. W tej sprawie si\'b3\'b9 sprawcz\'b9 by\'b3a nienawi\'9c\'e6. Na my\'9cl o tym\par
ogarnia\'b3o go przera\'bfenie. Dla cz\'b3owieka ogarni\'eatego nienawi\'9cci\'b9 dowody nie\par
maj\'b9 decyduj\'b9cego znaczenia. Got\'f3w jest uczepi\'e6 si\'ea najdrobniejszego wycinka\par
prawdy, by pogr\'b9\'bfy\'e6 przeciwnika. Znika wtedy rozs\'b9dek, znika ludzkie\par
wsp\'f3\'b3czucie i zrozumienie. Nienawi\'9c\'e6 niszczy je, z\'bfera jak nowotw\'f3r.\par
Mia\'b3 pewne w\'b9tpliwo\'9cci, czy wolno mu uciec si\'ea do zastosowanych\par
chwyt\'f3w, a mimo to postanowi\'b3 z nich skorzysta\'e6. Wiedzia\'b3, \'bfe okoliczni\par
ludzie musieli kogo\'9c nienawidzi\'e6, wi\'eac umiej\'eatnie podsyca\'b3 ogie\'f1, a\'bf buchn\'b9\'b3\par
wielkim p\'b3omieniem. A potem ochroni\'b3 Adama przed tymi p\'b3omieniami. Wy-\par
stawi\'b3 przysi\'eag\'b3ym inn\'b9 ofiar\'ea, kogo\'9c, kogo znienawidzili jeszcze bardziej.\par
Usiad\'b3 przy stole i popatrzy\'b3 na \'bfon\'ea. Musia\'b3 na ni\'b9 spojrze\'e6, upewni\'e6 si\'ea,\par
\'bfe jest przy nim. Potrzebowa\'b3 jej wsparcia, pocieszenia, tymczasem by\'b3 tak\par
przera\'bfony i niepewny, \'bfe z trudem dobiera\'b3 s\'b3owa.\par
Mia\'b3a \'b3zy w oczach.\par
- Dobrze si\'ea czujesz? - wyszepta\'b3.\par
- Mog\'ea ci teraz co\'9c powiedzie\'e6?\par
Jej serdeczno\'9c\'e6 gor\'b9c\'b9 fal\'b9 obla\'b3a mu serce.\par
-Tak.\par
- Kocham ci\'ea.\par
- Ja te\'bf ci\'ea kocham. Prosz\'ea, we\'9f moj\'b9 chustk\'ea.\par
Odwr\'f3ciwszy si\'ea, napotka\'b3 wzrok Adama.\par
- Kiedy pokiwa\'b3e\'9c g\'b3ow\'b9, to znaczy\'b3o, \'bfe...\par
- Tak, to w\'b3a\'9cnie to znaczy\'b3o.\par
Do sali wszed\'b3 John Morrison, prosz\'b9c s\'eadziego na zaplecze. Bums\par
natychmiast zerwa\'b3 si\'ea na nogi i podszed\'b3 do drzwi. Tam przystan\'b9\'b3, chwil\'ea\par
pos\'b3ucha\'b3, co m\'f3wi\'b9 przysi\'eagli, skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 w kierunku Hamsona i po\'9cpie-\par
sznie do\'b3\'b9czy\'b3 do dwunastu m\'ea\'bfczyzn na zapleczu.\par
Harrison i Adam wstali.\par
- Prosz\'ea wsta\'e6, s\'b9d idzie - obwie\'9cci\'b3 Harrison.\par
S\'eadzia wprowadzi\'b3 przysi\'eag\'b3ych do sali. M\'ea\'bfczy\'9fni zostawili krzes\'b3a w ma-\par
gazynie, lecz stan\'eali w tym samym szyku, co poprzednio.\par
- Czy \'b3awa przysi\'eag\'b3ych wyda\'b3a ju\'bf werdykt, Johnie Morrison?\par
- Tak, Wysoki S\'b9dzie.\par
- Czy uznali\'9ccie Johna Ouincy Adama Claybome'a winnym morderstwa?\par
Morrison, patrz\'b9c w kierunku Adama, og\'b3osi\'b3 uroczy\'9ccie:\par
- Uznali\'9cmy, \'bfe jest niewinny.\par
T\'b3um dos\'b3ownie oszala\'b3. Ludzie skakali, krzyczeli i bili brawo.\par
S\'eadzia zastuka\'b3 m\'b3otkiem w st\'f3\'b3.\par
- W porz\'b9dku, to wszystko. Jeste\'9cmy szcz\'ea\'9cliwi, \'bfe sprawiedliwo\'9cci sta\'b3o\par
si\'ea zado\'9c\'e6. Lionelu i Reginaldzie Adderley, szybko wyno\'9ccie si\'ea z miasta. Nie\par
my\'9clcie sobie, \'bfe ci, kt\'f3rzy o\'9cmielaj\'b9 si\'ea nazywa\'e6 dziwk\'b9 kobiet\'ea, kt\'f3rej imi\'ea\par
nosi to miasto, po\'bfyj\'b9 tu d\'b3ugo. Sam ch\'eatnie wpakowa\'b3bym par\'ea kul w te\par
wasze przebrzyd\'b3e g\'eaby. Harrisonie, podejd\'9f bli\'bfej. Zamykam posiedzenie s\'b9du\par
- og\'b3osi\'b3, po raz ostatni uderzaj\'b9c m\'b3otkiem w st\'f3\'b3.\par
Harrison natychmiast znalaz\'b3 si\'ea przy s\'eadzim. Bums rozprostowywa\'b3 ra-\par
miona.\par
- Powiedz mi, jaki telegram spodziewa\'b3e\'9c si\'ea otrzyma\'e6. Jakie wi\'b9za\'b3e\'9c\par
z nim nadzieje?\par
- \'afadnych, panie s\'eadzio, ale brat Mitchella mia\'b3 mnie zawiadomi\'e6 o \'9cmier-\par
ci Livonii. Bardzo mi \'bfal tej kobiety. Jej \'bfycie by\'b3o jednym wielkim pasmem\par
udr\'eak. Mo\'bfe odnajdzie pok\'f3j na tamtym \'9cwiecie. Je\'bfeli jakakolwiek kobieta\par
zas\'b3uguje na to, by p\'f3j\'9c\'e6 do nieba, to z pewno\'9cci\'b9 jest ni\'b9 Livonia - doda\'b3 po\par
chwili.\par
- W takim razie jeszcze \'bfyje.\par
- Ga\'9cnie w oczach. Nie ma szans. Krwotoki wewn\'eatrzne.\par
- Chcia\'b3e\'9c, \'bfeby wiedzieli, \'bfe grozi im oskar\'bfenie o morderstwo.\par
- Tak, Wysoki S\'b9dzie, tego w\'b3a\'9cnie chcia\'b3em.\par
- Pierwsi wyskoczyli z sali. Niech no u\'9ccisn\'ea ci prawic\'ea, synu. Spisa\'b3e\'9c\par
si\'ea doskonale.\par
Podaj\'b9c d\'b3o\'f1 s\'eadziemu, Harrison poczu\'b3, \'bfe Mary Roses otacza go ramio-\par
nami i \'9cciska z ca\'b3ej si\'b3y.\par
Natychmiast nasun\'ea\'b3o to pewne skojarzenia Bumsowi.\par
- Belle, s\'b3odka Belle, podejd\'9f tutaj i poka\'bf, jak bardzo si\'ea cieszysz, \'bfe\par
mnie widzisz.\par
Chc\'b9c si\'ea odwr\'f3ci\'e6, Harrison musia\'b3 rozple\'9c\'e6 otaczaj\'b9ce go ramiona.\par
Po twarzy Mary Roses p\'b3yn\'ea\'b3y \'b3zy rado\'9cci\par
- Jestem z ciebie taka dumna, Hamsonie.\par
Poca\'b3owa\'b3 j\'b9 w usta.\par
- Musisz koniecznie powt\'f3rzy\'e6 mi to dzisiaj w \'b3\'f3\'bfku, kochanie. Ale\par
najpierw odwieziemy Adama do domu. Bickley wci\'b9\'bf czai si\'ea przed sklepem.\par
- Niech Cole go zastrzeli - powiedzia\'b3a.\par
Harrison roze\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
Wychodz\'b9ca z sali Belle zatrzyma\'b3a si\'ea w drzwiach, by go poca\'b3owa\'e6.\par
- Musz\'ea biec do domu i przygotowa\'e6 wszystko dla s\'eadziego - wyja\'9cni\'b3a.\par
- Jutro odwiedz\'ea was na ranczo, \'bfeby razem z wami uczci\'e6 wygran\'b9.\par
- Czekamy na ciebie, Belle. Przyprowad\'9f te\'bf s\'eadziego - zawo\'b3a\'b3a Mary\par
Roses.\par
Nie odst\'eapowa\'b3a m\'ea\'bfa ani na krok. Jej bracia stali w gronie przyjaci\'f3\'b3.\par
Adam sprawia\'b3 wra\'bfenie oszo\'b3omionego. Harrison w\'b9tpi\'b3, czy w pe\'b3ni zdaje\par
sobie spraw\'ea, co oznaczaj\'b9 dla niego s\'b3owa Johna Morrisona.\par
Wyszli na dw\'f3r. Ulica by\'b3a prawie pusta. Gdy stoj\'b9cy na zewn\'b9trz us\'b3yszeli,\par
\'bfe nie b\'eadzie egzekucji, rozczarowani udali si\'ea do dom\'f3w.\par
Na \'9crodku drogi sta\'b3 Bickley w towarzystwie pi\'eaciu cz\'b3onk\'f3w stra\'bfy\par
obywatelskiej. Harrison zauwa\'bfy\'b3, \'bfe s\'b9 uzbrojeni; natychmiast zas\'b3oni\'b3 sob\'b9\par
Mary Roses i zwr\'f3ci\'b3 si\'ea do jej ojca;\par
- Prosz\'ea wsi\'b9\'9c\'e6 do powozu. Cole b\'eadzie pana os\'b3ania\'b3. Prosz\'ea zabra\'e6 ze\par
sob\'b9 Mary Roses.\par
Podesz\'b3a do ojca, nie spuszczaj\'b9c jednak wzroku z Bickleya. Nie patrzy\'b3\par
teraz na Adama. Jego z\'b3o\'9c\'e6 wydawa\'b3a si\'ea skupia\'e6 na Hamsonie.\par
Bickley uni\'f3s\'b3 strzelb\'ea. Mary Roses nie waha\'b3a si\'ea ani chwili, natychmiast\par
os\'b3aniaj\'b9c m\'ea\'bfa swym cia\'b3em.\par
Harrison krzykn\'b9\'b3:\par
- Nieee!!!\par
Wszyscy w tym samym momencie chwycili za bro\'f1. S\'eadzia by\'b3 najszybszy,\par
poniewa\'bf ju\'bf od pewnego czasu trzyma\'b3 odbezpieczony rewolwer. Domy\'9cla\'b3\par
si\'ea, co mo\'bfe przyj\'9c\'e6 do g\'b3owy Bickleyowi, wi\'eac czeka\'b3 na swoj\'b9 szans\'ea.\par
Kula trafi\'b3a w sam \'9crodek czo\'b3a Bickleya, kt\'f3ry zatoczy\'b3 si\'ea i osun\'b9\'b3 na\par
ziemi\'ea.\par
- Kt\'f3ry\'9c z was jeszcze chce pow\'b9cha\'e6 tej broni? - rykn\'b9\'b3 s\'eadzia.\par
Kompani Bickleya potrz\'b9sn\'eali g\'b3owami i podnie\'9cli r\'eace.\par
- W takim razie natychmiast mi si\'ea st\'b9d wyno\'9ccie! - rozkaza\'b3. - I zabie-\par
rzcie z sob\'b9 to \'9ccierwo. Precz! Ju\'bf was tu nie ma!\par
Harrison trz\'b9s\'b3 si\'ea na ca\'b3ym ciele, mocno tul\'b9c \'bfon\'ea.\par
- O ma\'b3y w\'b3os ci\'ea nie zabi\'b3. Co ty zrobi\'b3a\'9c, na mi\'b3o\'9c\'e6 bosk\'b9?!\par
- Nie chcia\'b3am, \'bfeby ci\'ea zastrzeli\'b3.\par
- Gdyby co\'9c ci si\'ea sta\'b3o... o, Bo\'bfe, Mary Roses, nie m\'f3g\'b3bym bez ciebie...\par
jak mog\'b3a\'9c...\par
Cole roze\'9cmia\'b3 si\'ea.\par
- Zr\'f3b jej awantur\'ea w domu, Hamsonie. Chyba wiesz, dlaczego Bickley\par
chcia\'b3 ci\'ea zabi\'e6?\par
- Domy\'9clam si\'ea, \'bfe nienawidzi prawnik\'f3w tak samo jak wszyscy. Harrison,\par
czy naprawd\'ea jeste\'9c pewien, \'bfe musz\'ea zosta\'e6 adwokatem? - zapyta\'b3 Travis.\par
Harrison jednak nie potrafi\'b3 si\'ea odpr\'ea\'bfy\'e6. Poprosi\'b3, by Cole przyprowadzi\'b3\par
jego konia, i wsiad\'b3 do powozu z Mary Roses i jej ojcem.\par
Travis, Douglas i Cole jechali p\'f3\'b3kolem; Adam w \'9crodku. Nie ufali kom-\par
panom Bickleya i nie zamierzali dopu\'9cci\'e6 do tego, by kt\'f3ry\'9c z nich zabi\'b3\par
Adama lub Harrisona.\par
Harrison mocno zacisn\'b9\'b3 szcz\'eaki. Mary Roses wiedzia\'b3a, \'bfe stara si\'ea doj\'9c\'e6\par
do siebie po tej pr\'f3bie zamachu. Postanowi\'b3a odwr\'f3ci\'e6 jego uwag\'ea od tamtego\par
wydarzenia, poruszaj\'b9c temat rozprawy.\par
- Ojcze, czy\'bf Harrison nie by\'b3 cudowny?\par
- By\'b3 wspania\'b3y. Jestem zadowolony, \'bfe nie by\'b3 zmuszony dzia\'b3a\'e6 brutal-\par
nie. Wszystko u\'b3o\'bfy\'b3o si\'ea po jego my\'9cli.\par
- Uwa\'bfasz, \'bfe nie by\'b3 brutalny?\par
- Oczywi\'9ccie, \'bfe nie. By\'b3 bardzo mi\'b3y.\par
- Hamsonie, jak ci si\'ea uda\'b3o nam\'f3wi\'e6 Mitchella do z\'b3o\'bfenia fa\'b3szywych\par
zezna\'f1?\par
- Wcale go nie namawia\'b3em.\par
- To w takim razie...\par
- On m\'f3wi\'b3 prawd\'ea... to, co uwa\'bfa\'b3 za prawd\'ea - doda\'b3 celowo, by\par
wprowadzi\'e6 j\'b9 w b\'b3\'b9d.\par
- To by\'b3o cz\'ea\'9cci\'b9 twojego planu?\par
- Tak.\par
Przytuli\'b3a si\'ea do niego.\par
- Przesta\'f1 tak ze mn\'b9 rozmawia\'e6. Wiem, \'bfe jeste\'9c na mnie z\'b3y. Ale\par
obowi\'b9zkiem \'bfony jest chronienie m\'ea\'bfa. Nie mo\'bfesz temu zaprzeczy\'e6.\par
Posadzi\'b3 j\'b9 sobie na kolanach; wtuli\'b3a twarz w zag\'b3\'eabienie jego ramie-\par
nia.\par
- Jestem z ciebie dumny, synu - powiedzia\'b3 Elliott.\par
- To nie by\'b3a trudna sprawa, sir. Adam by\'b3 niewinny.\par
- Ale nie tylko o to chodzi\'b3o w tej rozprawie, nieprawda\'bf?\par
- Nie. Trzeba by\'b3o pokona\'e6 uprzedzenia, nienawi\'9c\'e6.\par
Elliott skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i zapad\'b3a mi\'eadzy nimi cisza; ko\'f1 wolno pi\'b9\'b3 si\'ea pod\par
g\'f3r\'ea. Elliott nie m\'f3g\'b3 si\'ea doczeka\'e6, kiedy zostanie sam na sam z Hamsonem\par
i b\'eadzie m\'f3g\'b3 zada\'e6 mu pytanie o szczeg\'f3\'b3y jego planu. Wiedzia\'b3, jakim torem\par
sz\'b3o rozumowanie Hamsona, ale jednocze\'9cnie by\'b3 g\'b3\'eaboko prze\'9cwiadczony, \'bfe\par
Harrison nigdy, przenigdy nie k\'b3ama\'b3by w s\'b9dzie. Nie pozwoli\'b3by r\'f3wnie\'bf na\par
to, by ktokolwiek robi\'b3 to w jego imieniu. Jak wi\'eac uda\'b3o mu si\'ea to wszystko\par
pogodzi\'e6?\par
Co prawda Harrison nie k\'b3ama\'b3 w s\'b9dzie, ale ok\'b3ama\'b3 Mary Roses i jej braci.\par
Elliott oczywi\'9ccie rozumia\'b3, dlaczego zi\'ea\'e6 to zrobi\'b3. Przecie\'bf nie byliby tak\par
spokojni i opanowani, gdyby wiedzieli, co synowie Livonii zrobili ich mamie\par
Roses.\par
Elliott nie spodziewa\'b3 si\'ea, by Harrison zdecydowa\'b3 si\'ea powiedzie\'e6\par
im prawd\'ea, postanowi\'b3 jednak wieczorem poprosi\'e6 go o wyja\'9cnienie w\'b9tpli-\par
wo\'9cci.\par
- Nied\'b3ugo musz\'ea wraca\'e6 do Anglii - powiedzia\'b3.\par
- Nie mo\'bfesz jeszcze wyjecha\'e6. Chcia\'b3abym pokaza\'e6 ci mn\'f3stwo rzeczy.\par
Musisz pozna\'e6 Corrie i musisz zobaczy\'e6 moje g\'f3ry. Je\'9cli zostaniesz, poka\'bf\'ea\par
ci, gdzie s\'b9 pochowane duchy.\par
Elliott by\'b3 szcz\'ea\'9cliwy, \'bfe go zatrzymuje. Oczy mu zwilgotnia\'b3y; powoli\par
skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 i dr\'bf\'b9cym g\'b3osem powiedzia\'b3:\par
- Dobrze, c\'f3reczko. Zostan\'ea jeszcze par\'ea tygodni. Ale obiecaj mi, \'bfe ty\par
i Hamson w przysz\'b3ym roku przyjedziecie latem do Anglii na wakacje. Je\'9cli\par
obiecacie mi to teraz, przed\'b3u\'bf\'ea sw\'f3j pobyt o kolejny tydzie\'f1.\par
- Ale\'bf to ty musisz tu przyjecha\'e6 w lecie przysz\'b3ego roku. Ja wtedy nie\par
b\'ead\'ea mog\'b3a wyjecha\'e6 - powiedzia\'b3a.\par
- Kochanie, mo\'bfemy tam pojecha\'e6 na miesi\'b9c i wr\'f3ci\'e6. Bardzo chcia\'b3bym\par
pokaza\'e6 ci Szkocj\'ea - nalega\'b3 Harrison.\par
- Nie mog\'ea niczego obieca\'e6, dop\'f3ki nie porozmawiam z Hamsonem,\par
ojcze. Prosz\'ea, poczekaj do jutra.\par
Skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9 na znak, \'bfe si\'ea zgadza.\par
- Nie mog\'ea si\'ea doczeka\'e6, kiedy opowiesz mi o tym cmentarzysku duch\'f3w.\par
Prosz\'ea, zaspok\'f3j moj\'b9 ciekawo\'9c\'e6. Kogo tam pochowa\'b3a\'9c?\par
- Potwory spod mojego \'b3\'f3\'bfka - odpowiedzia\'b3a Mary Roses. - Kiedy mia\'b3am\par
pi\'ea\'e6 albo sze\'9c\'e6 lat, nie spa\'b3am w swoim \'b3\'f3\'bfku. Zawsze w\'9clizgiwa\'b3am si\'ea do\par
\'b3\'f3\'bfka kt\'f3rego\'9c z braci. Zawsze sypia\'b3am tak, kiedy by\'b3am ma\'b3a, i bracia starali\par
si\'ea mnie od tego odzwyczai\'e6.\par
- Douglas zawiesi\'b3 kotar\'ea, kt\'f3ra oddziela\'b3a moje \'b3\'f3\'bfko od reszty pomiesz-\par
czenia. Wtedy wci\'b9\'bf jeszcze mieszkali\'9cmy w baraku. W ka\'bfdym razie wyda-\par
wa\'b3o mi si\'ea, \'bfe s\'b3ysz\'ea r\'f3\'bfne potwory pod moim \'b3\'f3\'bfkiem. Wszyscy bracia\par
opr\'f3cz Cole'a przekonywali mnie, \'bfe tylko mi si\'ea tak wydaje.\par
- Jednak\'bfe Cole zastosowa\'b3 inn\'b9 taktyk\'ea. Ukl\'b9k\'b3, zajrza\'b3 pod \'b3\'f3\'bfko, po\par
czym gwizdn\'b9\'b3 przeci\'b9gle. \f1\'84Co\f0\'9c podobnego! Rzeczywi\'9ccie, tam jest potw\'f3r.\par
Mary Roses, mocno, ale to bardzo mocno zaci\'9cnij powieki, a ja go stamt\'b9d\par
wyp\'b3osz\'ea. Jest strasznie brzydki i nie powinna\'9c go ogl\'b9da\'e6."\par
Hamson i Elliott u\'9cmiechali si\'ea.\par
- Cole wyj\'b9\'b3 strzelb\'ea i krzykn\'b9\'b3, \'bfeby Douglas otworzy\'b3 drzwi. Wybieg\'b3\par
tak szybko, \'bfe nie zd\'b9\'bfy\'b3am go zobaczy\'e6. A potem us\'b3ysza\'b3am strza\'b3.\par
- Zabi\'b3 go dla ciebie.\par
- Oczywi\'9ccie - odpowiedzia\'b3a. - Obieca\'b3 mi, \'bfe ten zabity potw\'f3r b\'eadzie\par
le\'bfa\'b3 przed domem przez ca\'b3\'b9 noc, \'bfeby wszystkie potwory dowiedzia\'b3y si\'ea,\par
co Claybome'owie z nimi zrobi\'b9, a rano go pogrzebie. By\'b3am wtedy bardzo\par
ma\'b3a i oczywi\'9ccie mu uwierzy\'b3am. Kaza\'b3am mu raz w tygodniu strzela\'e6 do\par
potwor\'f3w i wydawa\'b3o mi si\'ea wtedy, \'bfe jestem bezpieczna. Cole stawia\'b3 przed\par
domem puste pud\'b3o i m\'f3wi\'b3 mi, \'bfebym nie zagl\'b9da\'b3a do \'9crodka, bo moje\par
k\'eadziorki przestrasz\'b9 si\'ea tego, co tam zobacz\'b9.\par
Roze\'9cmia\'b3a si\'ea na to wspomnienie.\par
- By\'b3am bardzo dumna z moich w\'b3os\'f3w. Wola\'b3am nie ryzykowa\'e6. Szli\'9cmy\par
potem przez \'b3\'b9k\'ea na wzg\'f3rze i wyprawiali\'9cmy potworowi pogrzeb. Nie mod-\par
lili\'9cmy si\'ea, bo nie chcieli\'9cmy, \'bfeby poszed\'b3 do nieba.\par
Hamson wyobrazi\'b3 sobie ma\'b3\'b9 dziewczynk\'ea, kurczowo \'9cciskaj\'b9c\'b9 d\'b3o\'f1\par
strzelca.\par
- By\'b3a otoczona mi\'b3o\'9cci\'b9 - powiedzia\'b3 szeptem.\par
- Tak - zgodzi\'b3 si\'ea Elliott. - Wieczorem musisz opowiedzie\'e6 mi jeszcze\par
jak\'b9\'9c historyjk\'ea. Wiele dowiedzia\'b3em si\'ea o tobie z list\'f3w. Twoja matka nigdy\par
nie \'bfywi\'b3a do nikogo urazy. Sk\'b9d u ciebie ta cecha?\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe po Cole'u - odpowiedzia\'b3a.\par
- I po Douglasie, i po Travisie - doda\'b3 Hamson.\par
- Nie by\'b3am idealnym dzieckiem, ojcze. Ci\'b9gle na co\'9c narzeka\'b3am i skar-\par
\'bfy\'b3am na moich braci w listach do mamy Roses, kiedy zrobili co\'9c nie po mojej\par
my\'9cli.\par
- Czy b\'ead\'ea musia\'b3 zabija\'e6 potwory dla moich dzieci?\par
- Oczywi\'9ccie. To obowi\'b9zek ojca. Je\'9cli b\'eadziemy mieli ch\'b3opca, nazw\'ea go\par
Hamson Stanford MacDonald.\par
- Czwarty - doda\'b3.\par
- Czwarty - zgodzi\'b3a si\'ea.\par
- A je\'9cli b\'eadziemy mieli dziewczynk\'ea?\par
- My\'9cl\'ea, \'bfe dam jej imiona dw\'f3ch kobiet, kt\'f3re tak bardzo mnie kocha\'b3y.\par
Agatha Roses. \'a3adnie brzmi, prawda?\par
Elliott by\'b3 zbyt wzruszony, by potwierdzi\'e6 to s\'b3owami, wi\'eac kiwn\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9,\par
by da\'e6 jej do zrozumienia, jak pi\'eakne jego zdaniem jest to imi\'ea i jak\par
doskonale brzmi.\par
Wszyscy troje my\'9cleli teraz o tym, jak wa\'bfne jest zachowywanie i piel\'eag-\par
nowanie tradycji.\par
Kilka minut p\'f3\'9fniej dojechali do domu. Bracia nie pozwolili, by Hamson\par
i Mary Roses od razu znikn\'eali w baraku. Chcieli najpierw us\'b3ysze\'e6 odpowiedzi\par
na kilka nurtuj\'b9cych ich pyta\'f1 i nie zamierzali si\'ea poddawa\'e6. Hamson usiad\'b3\par
na ganku, posadzi\'b3 sobie \'bfon\'ea na kolanach i zastyg\'b3 w oczekiwaniu na pierwsze\par
pytanie.\par
Zada\'b3 je Travis.\par
- Jak uda\'b3o ci si\'ea nam\'f3wi\'e6 Mitchella do zeznania nieprawdy?\par
- Daj\'ea wam tydzie\'f1 na odgadni\'eacie tej zagadki. Potem powiem.\par
Nast\'eapne pytanie zosta\'b3o zadane przez Douglasa.\par
- Teraz ju\'bf chyba rozumiem, dlaczego prosi\'b3e\'9c mnie o wynaj\'eacie tych\par
wszystkich koni i przyprowadzenie ich tutaj. Chcia\'b3e\'9c, \'bfeby Lionel i Reginald\par
nie mogli ruszy\'e6 si\'ea z miasteczka.\par
-Tak.\par
- Wiedzia\'b3e\'9c, \'bfe b\'ead\'b9 w\'9cciekli z tego powodu. Jak na to wpad\'b3e\'9c? - zapyta\'b3\par
Cole.\par
- Adam opowiedzia\'b3 mi, jak wygl\'b9da\'b3o ich \'bfycie na Po\'b3udniu, zanim\par
wybuch\'b3a wojna. Bracia byli przyzwyczajeni do p\'b3awienia si\'ea w luksusie.\par
Chcia\'b3em, \'bfeby byli w\'9cciekli i zacz\'eali narzeka\'e6 na z\'b3e warunki, na wszystko\par
i wszystkich.\par
- I co jeszcze zrobi\'b3e\'9c? - zapyta\'b3 Douglas.\par
- Rozmawia\'b3em z Billiem, Henrym i Dooleyem. Okaza\'b3o si\'ea, \'bfe Adam ma\par
tu lojalnych przyjaci\'f3\'b3.\par
Adam u\'9cmiechn\'b9\'b3 si\'ea.\par
- Wiem o tym.\par
- Billie podawa\'b3 im posi\'b3ki i pilnowa\'b3, by by\'b3y jak najokropniejsze. Henry\par
dostarcza\'b3 Billie'emu piwa warzonego przez Ghosta, by zawsze podawa\'b3 je do\par
posi\'b3k\'f3w, a Dooley mia\'b3 zapami\'eatywa\'e6, co m\'f3wili o ludziach z miasteczka,\par
a potem przekazywa\'e6 te informacje mnie.\par
- A ty m\'f3wi\'b3e\'9c potem ludziom, jak si\'ea o nich wyra\'bfali Adderleyowie\par
i podtyka\'b3e\'9c dokumenty do podpisu?\par
- Nie, to Dooley sprytnie ich ju\'bf podjudzi\'b3. Ja tylko wyra\'bfa\'b3em im swoje\par
wsp\'f3\'b3czucie i wtr\'b9ca\'b3em mimochodem, \'bfe mo\'bfna by wnie\'9c\'e6 skarg\'ea przeciwko\par
Adderleyom.\par
- Oskar\'bfy\'e6 ich o znies\'b3awienie?\par
- Co\'9c w tym rodzaju - odpowiedzia\'b3 Hamson.\par
Elliott wsta\'b3.\par
- Id\'ea zdj\'b9\'e6 z siebie to miastowe ubranie. Nie potrafi\'ea zgadn\'b9\'e6, co wymy-\par
\'9cli\'b3e\'9c, Harrisonie. Podejrzewam, \'bfe za tydzie\'f1 b\'eadziesz musia\'b3 wyja\'9cni\'e6 nasze\par
w\'b9tpliwo\'9cci co do zezna\'f1 Alfreda Mitchella. Znam ci\'ea, synu, i wiem, \'bfe nie\par
pos\'b3u\'bfy\'b3by\'9c si\'ea oszustwem.\par
- Prosz\'ea o tydzie\'f1 cierpliwo\'9cci. Adamie, jak si\'ea czujesz jako wolny\par
cz\'b3owiek? Ta sprawa dr\'eaczy\'b3a ci\'ea przez tyle lat.\par
- Wspaniale - powiedzia\'b3 cicho. - Chyba jeszcze nie zd\'b9\'bfy\'b3em w to\par
uwierzy\'e6. Zaraz p\'f3jd\'ea do biblioteki i zdejm\'ea ze \'9cciany ten cytat. Powiedz mi,\par
Harrisonie. Dlaczego te s\'b3owa mia\'b3y dla ciebie tak wielkie znaczenie? Nauczy-\par
\'b3e\'9c si\'ea ich na pami\'ea\'e6.\par
- Co wiecz\'f3r czyta\'b3em ten fragment mojemu ojcu. Lubi\'b3 go. M\'f3wi\'b3, \'bfe te\par
s\'b3owa go uspokajaj\'b9.\par
Adam ze zrozumieniem pokiwa\'b3 g\'b3ow\'b9. Hamsona ogarn\'ea\'b3o nagle ogromne\par
zm\'eaczenie, r\'f3wnie\'bf Mary Roses sprawia\'b3a wra\'bfenie wyczerpanej. Powiedzia-\par
wszy wszystkim \f1\'84dobranoc", zaprowadzi\f0\'b3 \'bfon\'ea do ich tymczasowego domu.\par
Marzy\'b3 o tym, by przywr\'f3ci\'b3a mu si\'b3y, podnios\'b3a na duchu tak, by by\'b3 zdolny\par
zabija\'e6 potwory.\par
Sta\'b3 w drzwiach baraku patrz\'b9c, jak Mary Roses zdejmuje ubranie.\par
Przyst\'eapowa\'b3a ju\'bf do zdejmowania bielizny, kiedy poprosi\'b3 j\'b9, by usiad\'b3a na\par
\'b3\'f3\'bfku.\par
Ukl\'b9k\'b3 przed ni\'b9 i nakry\'b3 jej d\'b3onie swoimi.\par
- Mama Roses naprawd\'ea przychodzi do siebie. Mitchell nie k\'b3ama\'b3.\par
- Wiem. Nigdy by\'9c go o to nie poprosi\'b3. Naprawd\'ea wszystko b\'eadzie\par
w porz\'b9dku?\par
- Tak. Ok\'b3ama\'b3em twoich braci, bo nie chcia\'b3em, by us\'b3yszeli prawd\'ea,\par
kiedy siedzieli tak blisko cz\'b3owieka, kt\'f3ry skrzywdzi\'b3 ich matk\'ea. Mog\'b3em sobie\par
wyobrazi\'e6, co by si\'ea wtedy dzia\'b3o.\par
- Co stanie si\'ea z Livoni\'b9, kiedy jej synowie wr\'f3c\'b9 do domu?\par
- Kochanie, Livonia umiera. Jeden z braci Mitchella przy\'9cle nam telegram,\par
kiedy to si\'ea stanie. Alfred wynaj\'b9\'b3 cz\'b3owieka, kt\'f3ry pilnuje jej dniem i noc\'b9.\par
Pilnuje tak\'bfe waszej mamy, ale nie wydaje mi si\'ea, by Lionelowi i Reginaldowi\par
spieszno by\'b3o w rodzinne strony. Boj\'b9 si\'ea, \'bfe zostan\'b9 postawieni w stan\par
oskar\'bfenia.\par
- Dlaczego nie wyja\'9cni\'b3e\'9c tego moim braciom na ganku?\par
- A jak my\'9clisz, co zrobi\'b3by Cole, poznawszy prawd\'ea?\par
- Ruszy\'b3by za nimi w po\'9ccig.\par
Harrison skin\'b9\'b3 g\'b3ow\'b9.\par
- Daj\'ea synom Livonii tydzie\'f1 na znikni\'eacie. Inaczej musia\'b3bym broni\'e6\par
Cole'a w sprawie o dwa morderstwa.\par
Wysun\'ea\'b3a d\'b3o\'f1 spod jego r\'eaki i delikatnie pog\'b3adzi\'b3a go po policzku,\par
- Cole na pewno zrobi\'b3by co\'9c g\'b3upiego. Przynajmniej tak mi si\'ea wydaje.\par
\'a3agodzi\'b3e\'9c reakcje moich braci. Post\'b9pi\'b3e\'9c s\'b3usznie.\par
- Dzi\'eakuj\'ea ci za to, \'bfe mi ufasz.\par
- Nie musisz mi dzi\'eakowa\'e6. Wierz\'ea w ciebie. Jeszcze tego nie czujesz?\par
Jeste\'9c teraz cz\'b3onkiem mojej rodziny K\'b3\'f3cimy si\'ea, sprzeczamy, a potem\par
ca\'b3ujemy si\'ea i przepraszamy, prawimy sobie nawzajem kazania, jednocze\'9cnie\par
dodaj\'b9c sobie otuchy; robimy wszystkie wspania\'b3e rzeczy, kt\'f3re mo\'bfe zapewni\'e6\par
tylko rodzina. Mi\'b3o\'9c\'e6 dodaje nam si\'b3.\par
- Po to w\'b3a\'9cnie ma si\'ea rodzin\'ea.\par
Kochane Dzieci!\par
Livonia jest ju\'bf uwolniona od ziemskich trosk. W ubieg\'b3ym tygodniu odby\'b3\par
si\'ea pogrzeb. W czasie nabo\'bfe\'f1stwa sta\'b3am przed ko\'9ccio\'b3em, a potem odprowa-\par
dzi\'b3am J\'b9, na cmentarz. Zosta\'b3am tam z Ni\'b9jeszcze d\'b3ugo po tym, jak wszyscy\par
ju\'bf odeszli, i J\'b9 po\'bfegna\'b3am. B\'eadzie mi Jej bardzo brakowa\'b3o.\par
Znalaz\'b3am towarzyszk\'ea podr\'f3\'bfy i w ko\'f1cu wracam do domu. W Kansas\par
jest miasteczko, gdzie mieszka wielu Murzyn\'f3w, kt\'f3rzy wyjechali z Po\'b3udnia\par
i osiedlili si\'ea tutaj. Zatrzymam si\'ea tam na par\'ea dni i odwiedz\'ea starych\par
przyjaci\'f3\'b3, a potem udam si\'ea w dalsz\'b9 podr\'f3\'bf.\par
Niech B\'f3g ma Was w Swojej opiece, dop\'f3ki do Was nie przyjad\'ea.\par
Wasza mama\par
Roses\par
Adamie, przywioz\'ea Ci narzeczon\'b9.\par
\par
W\'9cr\'f3d kwiat\'f3w wielbi\'ea ponad wszystko r\'f3\'bf\'ea,\par
Co jest niewiasty znakiem doskona\'b3ym,\par
Bo w czu\'b3ym flircie z wiatrem od zachodu\par
Rozchyla skromnie p\'b3atki, barwi\'b9c s\'b3o\'f1ce\par
Cnotliwym pasem! Lecz gdy gbur i raptus\par
Z p\'f3\'b3nocy natrze, wtedy, niczym cnota,\par
Swe wdzi\'eaki kryje, zn\'f3w si\'ea p\'b9kiem staj\'b9c,\par
A jemu tylko ciemi\'ea pozostawia\par
Szlachetna pi\'eakno\'9c\'e6...\par
W\'9cr\'f3d kwiat\'f3w wielbi\'ea ponad wszystko r\'f3\'bf\'ea.\par
\par
}